| Τοις Νεμεακοις ἀγωσι . Ἀφανεια τυχας ] Ἠγουν της μελλουσης ἐκβασεως , Φοινιον ] Τον φονιαν και πολεμικον . Προφρονων | ||
| περι των ἠδη ἐκβεβηκοτων ἀποφαινομενους ὁτι και οἱ προ της ἐκβασεως αὐτων διαβεβαιουμενοι ἐκβησεσθαι αὐτα το ἀληθες ἐξ ἀναγκης ἐχουσι |
| δε δυνον τον ἐλευθερουντα , το δε ὑπο γην τας ἐκβασεις της ἐλευθεριας κατα τας των ἀστερων δηλονοτι ἐφορασεις . | ||
| μερους ἐπιτυγχανοντες και μειζονας πιστεις εἰσενεγκαμενοι βεβαιας και καλας τας ἐκβασεις περιμενουσιν , οὐκ εἰδοτες το εὐκαθαιρετον και το ἐπισφαλες |
| παντος μεταδιωκειν ἡμας νομιζοντες , ἐχεσθε της ὁμοιας τῃ προσθεν ἐπιχειρησεως , μηδ ' εἰς εὐεργεσιας λογον προϊσχομενοι του πολεμου | ||
| ἡμερας ὁ Ἀσρουβας , χαλεπως ἐχων της ἐς τα Μεγαρα ἐπιχειρησεως , ὁσα Ῥωμαιων εἰχεν αἰχμαλωτα , ἐπι το τειχος |
| ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
| , οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| ἀνατολας μεν γινομενης της παραλλαξεως ἀφελοντες της ἐκτεθειμενης κατα μηκος θεσεως της σεληνης ἐν τῳ χρονῳ της ἀκριβους συνοδου , | ||
| βραχειων ἀρσεων και μακρας θεσεως , ἁπλους σπονδειος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως , σπονδειος μειζων , ὁ και |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| ἑτερων σπουδαις ἠ τυχαις ὁρμειν , και μαλιστα ὁτε περι ἀναστασεως και ἀνδραποδισμου και πορθησεως ἰδιος τε και κοινος ἐπικρεμαται | ||
| φθαρτον τουτο και σκεδαστον ἐνδυσασθαι ἀφθαρσιαν , ἱνα ζῳοποιηθεντων ἐξ ἀναστασεως των νεκρωθεντων και παλιν ἑνωθεντων των κεχωρισμενων ἠ και |
| δ ' εἰς ἑα δωματ ' ἀνασσαν , και μιν προφρονεως τιεν ἐμπεδον , εὐτε θυγατρα τηλοθε νοστησασαν ἐεικοστῳ λυκαβαντι | ||
| δηριαασθαι : ἀλλα οἱ αὐτος ἐγωγε θεουδεα τευχε ' ἀειρας προφρονεως ἀν ὀπασσα και εἰ τι περ ἀλλο μενοινα . |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| κολακα φαινεσθαι τον ἱστοριογραφον ἠ περι τας κατα μερος ἀποφασεις ἀνοητον και μειρακιωδη τελειως , εἰ δια της ἀλογου και | ||
| βασιλευς κατ ' Αἰγυπτον , βοηθησειν : μη γαρ εἰναι ἀνοητον ὡσπερ ἐπιτειχισμα κατασκευασαι της οἰκειας ἀρχης : εἰ δε |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
| χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
| την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
| ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
| θεραπευειν , προαγκτηριασαντα ῥαφαις δυο ἠ τρισι τα χειλη της διαιρεσεως . χρω δε ἐμβροχῃ τῃ δι ' ἐλαιου ὡς | ||
| ἁμα το τῃ ταξει ἁμα , ὡς τα ἐκ της διαιρεσεως καταγομενα , το λογικον και ἀλογον : τουτο ἀντικειται |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| ἀν ἐχρωμεθα τῳ Φιλιππῳ ] τουτο σημαντικον ἐστι της Φιλιππου ταπεινοτητος . καθ ' ὡν γαρ ἐξουσιαν ἐχομεν ὁ τι | ||
| ἀναγκη πλειστον ἐφ ' αὑτοις οἰμαι φρονειν και πορρωτατω μεν ταπεινοτητος , ἐγγυτατω δε αὐθαδειας εἰναι . τοτε τοινυν αὐτον |
| διοπερ οὑτος παλιν την ὀψιν κινει . καθολου δε περι ὁρασεως οὑτω διωριστεον , ὡς οὐκ ἀκτινων ἐκπεμπομενων κωνικως ἠ | ||
| ' αὑτο , και ὁρατον μεν οὐκ ἐστιν ἀπελθουσης της ὁρασεως , εἰ μη δυναμει , χρωμα δε οὐ κωλυεται |
| την κατα πολεμιων νικην : το γαρ λεγειν ἰδιον εἰναι ἀντιστασεως το ἀμφοτερα ὡμολογησθαι ἐν αὐτῃ , το τε ἀδικημα | ||
| ποιησας , τῃ μεταληψει χρησεται ὁ διωκων : ἐπι μεν ἀντιστασεως , ὁτι ἀλλως ἐχρην δημοσιευσαι , ἀνενεγκειν τῳ δημῳ |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| . και κεφαλης πονος ἐν ταυτῃ παραχρημα μειουται , και κοπον ἐξελασαι δυνατη τριφθεισα μετ ' ὀξους χοιραδας ἀντιαδας τε | ||
| ἀνθων ϲκευαζομενον ἐν βαλανειῳ χριομενῳ : προϲ γαρ τῳ τον κοπον ἀποθεραπευειν μεταβαλλει τῃ εὐωδιᾳ το αὐχμηρον τηϲ ψυχηϲ εἰϲ |
| οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
| τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
| ἀνδρες ; ποτεροι δε ἁ ἀν μαθωσιν ἱκανωτεροι τῳ σωματι ἐκπονειν , οἱ παιδες ἠ οἱ ἀνδρες ; ἀλλα μην | ||
| , θαυμαζειν δε οὑτω το σχεδιαζειν , ὡς και ἰδιᾳ ἐκπονειν αὐτο ἐν δωματιῳ ἑαυτον καθειργνυντα , ἐξεπονει δε κωλον |
| κακων κυνηγετι ἡ τα θνητων και τα θεια παντ ' ἐπισκοπους ' ἀει και νεμους ' ἡμων ἑκαστῳ την κατ | ||
| ἠ ὁτι πολλους ὠτακουστας εἰχε τε και πευθηνας ὁ ἐστιν ἐπισκοπους ἀγγελους . οἱ δε φασιν ὡς ψεξας ποτε τον |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
| θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
| και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
| το λ και ζ και β και θ και η ἐπιζευγνυμεναι , ποιησουσι τας προς την α γ τομας , | ||
| γαρ αἱ ἀπο του κεντρου της σφαιρας ἐπ ' αὐτα ἐπιζευγνυμεναι ἰσαι εἰσιν ] . και ἰσαι ἀλληλαις αἱ ΑΓ |
| ' ἑαυτῳ συστηναι τι παθος ἰδιον γυναικων οὐχ ὑπ ' ἐνστασεως γινομενον , ὡς ἐπι των δυστοκιων . κατα ψιλην | ||
| μεταπτωσεως της ἐκ φλεβων εἰς ἀρτηριας , Ἀσκληπιαδῃ δε ὡς ἐνστασεως νοητων ὀγκων ἐν νοητοις ἀραιωμασιν . τοινυν και το |
| , κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ||
| , δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ |
| της ἀμιδος πολλην την ἀτονιαν την ἐπι τῃ τριτῃ πεψει κατηγορει της φυσεως . Εἰ γαρ τοι ἰσχυεν αὑτη , | ||
| ὑμιν χρωμενος . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια , ἡς οὑτος κατηγορει , ἀντι μεν του Θηβαιους μετα Φιλιππου συνεμβαλειν εἰς |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| Πρωταγορου του Ἀβδηριτου . ἐν Ἀθηναις κωνειον πιων ἀπεθανεν ὡς διαφθειρων τους νεους . . . . Προδικου δε του | ||
| , τα τε των θεων ἀτιμαζων την τε πολιν ἁπασαν διαφθειρων ; ναι , φησιν , ὑπερ γαρ ὑμων και |
| λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
| και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
| και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
| : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
| ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | ||
| . ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
| δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
| θρυλουμενον , ὁτι των ἐπιθυμιων αἱ μεν εἰσι φυσικαι και ἀναγκαιαι , αἱ δε φυσικαι μεν , οὐκ ἀναγκαιαι δε | ||
| τουτων ἀποδειξις οὐκ ἐστι . πασων γαρ ἀποδειξεων αἱ προτασεις ἀναγκαιαι . το δε τουτῳ ἀντικειμενον , ὁτι ὡν αἱ |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| : ἐνιοτε ἐπι των πολυχρονουντων ζῳδιων κακωθεις ὁ ἑξαγωνος και ἀναιρει , ἐπι δε των ὀλιγοχρονουντων παλιν κακωθεις ὁ τριγωνος | ||
| : ἡ δε μη ἀπαγορευουσα το ἐν προσταξει παλιν καταφατικον ἀναιρει , γραφε μη γραφε , λεγε μη λεγε . |
| , ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
| γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
| ψαμμον : και ἀπο τουτεων πινευμενων τα νουσηματα γιγνεται τα προειρημενα : ὁτι δε οὐχ ἁπασιν , ἑξης φρασω . | ||
| περιαρμοζεσθαι τοις δακτυλοις : ἀποβαπτοντες δε και ταυτα εἰς τα προειρημενα μυρα καθησομεν εἰς τον στομαχον . παρασημειωτεον δ ' |
| ἐχουϲιν . ὁ δε κυματωδηϲ ὁλοϲ εἰϲ μικροτητα μειουμενοϲ ϲκωληκιζων προϲαγορευεται ϲκωληκοϲ πορειᾳ προϲεοικωϲ . ὡϲπερ δε τον κυματωδη ϲφυγμον | ||
| δε τοιϲ μεϲοιϲ ἁρμοζοντων , ἁ δη και ἰδιωϲ ἐπιθεματα προϲαγορευεται , τα μεν τῳ ϲτομαχῳ τε και ἡπατι προϲφερομενα |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| δεξιωθηναι τε παρα των αὐτοχθονιων και τινος τυχειν των προηγωνισμενων ἀνεσεως . οὑ δη και μιαν ἀλλην ἡμεραν προσδιατριψαντες τομως | ||
| τας συνεχεις σπουδας ὠτα , και μοι σφοδρα διψωντι τοιαυτης ἀνεσεως εὐκαιρος ἡ των ἱλαρων σου λογων ἐρρυη χαρις : |
| πολυ εὐπλοησασα ἐναντιῳ ἀνεμῳ λαμβανομεθα και Τυρος ἡ παγχαλεπος κατεχει σπευδοντας ἡμας : ἐπειγεται δε και βασιλευς , ὡς πυνθανομεθα | ||
| αἰσθησεως οὐκ ἀφιστησι , τους δ ' ἐπι το πυρ σπευδοντας κατεχει περι τον τῃδε τοπον , των δε της |
| συνελθοντες ἐπι ψιλους και σφενδονητας και γυμνητας και το εὐτελες ἐπικουρικον καταφευγουσιν , οὐ ταυτα τιμωντες ἐξ ἀρχης , ὁμως | ||
| τουτῳ δε ὁ Πεδαριτος αὐτος τε και το περι αὑτον ἐπικουρικον ἐχων και τους Χιους πανστρατιᾳ προσβαλων των Ἀθηναιων τῳ |
| ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
| τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
| πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ||
| τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
| βουλητον μεν γαρ ἐστι το τελος , ὡς εἰπε , βουλευτον δε το προς το τελος και του τελους ποιητικον | ||
| βουλευομενοι οὐχ αἱρουμεθα παντα , ἀλλ ' ἑν τι αὐτων βουλευτον προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι |
| ὁς ὠνομασται οὑτως ἀπο τινος Διομου . Γ και ὡς πανουργους δε τουτους κωμῳδει και τον Γερητα τον φαλακρον και | ||
| ταις δασυτησι διαλλαττουσι , τας δε ψυχας ἡμερους ἐχουσαι και πανουργους ἐπι πλεον και διδασκαλιαν μεθοδικην ἐπιδεχονται . οἱ δ |
| το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
| , οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
| και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
| ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
| τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
| πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
| τους λοφους και τας ὀφρυς . Και σε θυσιαισιν ἱεραισι προσοδοις τε μεγαλαισι δια παντος , ὠ δεσποτ ' , | ||
| . . . § : οἱ γαρ ἰδοντες ἡλιου μεν προσοδοις και ἀναχωρησεσι τας ἐτησιους ὡρας συνισταμενας , ἐν αἱς |
| ἠ ὀξυς ἠ κακωδης ἠ τας ἀλλας ἐχων διαφορας νυν πειρατεον θεωρειν . Ἁλμυρος μεν οὐν γινεται διοτι το ἀλλοτριον | ||
| ἠ ποιησαντες ταυτ ' ἐχουσιν ἐν τῃ λεξει τἀγαθα . πειρατεον δη και περι τουτων , ἁ φρονω , λεγειν |
| , εἰκοσιν ὁμου νεανιαι ὡπλισμενοι τους φυλακας ἀποσφαξαντες την ἀκραν κατεσχον . Καλλικρατιδας ἐν Μαγνησιᾳ πολιορκουμενος των πολεμιων κριους προσαγοντων | ||
| τριτον δ ' ἀπο του ἐν Κελτικῃ ἐθνους Τεκτοσαγες . κατεσχον δε την χωραν ταυτην οἱ Γαλαται πλανηθεντες πολυν χρονον |
| γραφικης , ἐπειδη ἐχαλκευθη , ἀλλ ' ἡγωμεθα σοφισασθαι αὐτα γραφικον τε και χαλκευτικον ἑνα ἀνδρα , οἱον δη τι | ||
| των ἐν τοιϲ καλαμοιϲ ἠ ἐχινου χερϲαιου λεαναϲ και μελαν γραφικον ϲυμμετρον ἐπιβαλων ἐα ταριχευεϲθαι και χρω , ὡϲ προειρηται |
| ἐν τουτῳ ὀντες ἡλικιας και παντες οἱ περι τον θεον θεραπευται και ταξεις ἐχοντες ὡμολογουν ἀει δη ποτε μηδενα πω | ||
| γραφων : . . οἱτινες ἀγαθοι γεγονασιν ἠ εἰσι σωματων θεραπευται ἐλεγες μοι πανυ σπουδαζων , Θεαριων ὁ ἀρτοκοπος και |
| την δια πεντηκονταετιας ἀφεσιν τε και εἰς τας ἀρχαιας ληξεις ἐπανοδον , την κατασκευην της ἀδιαλυτου σκηνης , ἀλλα μυρια | ||
| ἀνδρος οὐδαμως ψευδεσθαι πεφυκοτος , ἡνικα των πρεσβεων ἠλπιζε την ἐπανοδον , ὁ μεν καθηστο κεκοσμημενος , ἀναμενων την ἐρωμενην |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
| ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
| ἐπι των διαδοχων . βιβλια αὐτου ταυτα : Περι της ποιησεως Ὁμηρου και Ἡσιοδου * * . , , . | ||
| ἀγνοειν ἐοικε , την μεν βασιλειαν δι ' ὁλης της ποιησεως ὀνομαζων και ἐγκωμιαζων , ὡς ἐν τουτοις : θυμος |
| ταυτα ἀσυστατα ἐστιν τα δε και ἑνος μονου των τεσσαρων ἀποδεοντα κανονων ἐν τοις ἀσυστατοις τεταχθαι δικαιον . [ , | ||
| Προσθειναι δε κροκον και σμυρναν και λιβανωτον ἐν ῥακει λιναιῳ ἀποδεοντα ξηρον ἰσον ἑκαστου , ξυμμισγοντα χηνος ἀλειφα , περιχριοντα |
| ἀλλα ὡς ἀληθεια διηγειται τον λογον τον ὀντα δια παντος ἐνδιαθετον ἐν καρδιᾳ θεου . προ γαρ τι γινεσθαι τουτον | ||
| γαρ παρεστιν αὐτοις ὁ προφορικος λογος , ἀναγκη και τον ἐνδιαθετον αὐτοις παρειναι : διχα γαρ τουτου ἀνυποστατος ἐστιν ὁ |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| την βασιλειαν Ῥωμαιων ; Τις ἡ ἐπιβλαβης αὑτη φιλοσοφια και ἀκαιρος μετριοφροσυνη ; Ἀλλ ' εἰ τι ἐμοι πειθῃ , | ||
| ὀν . ὁ δε † Φιλων παρα την ἀκην † ἀκαιρος και κατα συγκοπην ἀκρος , . , . + |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| και θεον τον ἡρακλεα λεγει : Δαμασε δε . ἐν παρεκβασει ὁ ποιητης και πλεον τι λεγει περι του ἡρακλεους | ||
| βελη ἐν ταιν χεροιν παρα σκοπον , ἠγουν οὐ δει παρεκβασει πολλῃ χρησθαι και τους πλειστους των ἐπαινων εἰς ἑτερους |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
| και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
| σταις κατακαῃ . Ἁλος ἀχνη ἐφιζημα ἐστιν ἁλος ἀφρωδες , εὑρισκομενον ἐπι των πετριδιων , δυναμιν ἐχον την αὐτην τοις | ||
| την εὑρεσιν προεισι , παν δε το ζητουμενον τε και εὑρισκομενον εἰς τεσσαρα τα εἰρημενα ἀναγεται , των δε τεσσαρων |
| πειρα . ὑφηγησεως δε , ὡς φησιν Ἀθηναιος , ἠ παραδοσεως , καθως τινες λεγουσιν , ἀρχη ἡ φυσικη θεωρια | ||
| αἰτιων , τουτεστι τον την διδασκαλιαν δια της των αἰτιων παραδοσεως ποιουμενον , μαλλον σοφον λεγουσι των μη οὑτως διδασκοντων |
| του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
| ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
| ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| ἀμυλου ⋖ δʹ , λειου ὑδατι και ἀναλαβων τροχισκους καρυου ποντικου το μεγεθος , και διδου ⋖ αʹ μετα γλυκεως | ||
| ναρδου σταχυος Γρʹ Ϛʹ , φυλλου Γρʹ Ϛʹ , ῥεου ποντικου Γρʹ Ϛʹ , καλαμου ἀρωματικου Γρʹ εʹ , δικταμνου |
| ἀνδρος ἀγαθου και σοφου ἀπολογιαν και διανοιαν ἐπιφερομενου , καθο καταφρονει ὁλης της βασιλειας και τυραννιδος , και το περι | ||
| αὐτῳ ἐστιν . Ἐαν γαρ ὑπερεχῃ αὐτου ὁ ἐρωμενος , καταφρονει αὐ του ἐραστου . Και καταλεγει ταυτα οἱς ᾐδει |
| λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
| το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |