και των εἰσιν ἀμεινονες , οἱτε μεσηγυ Τιρυνθος ναιουσι και Ἀρκαδιης πολυμηλου , Ἀργειοι λινοθωρηκες , κεντρα πτολεμοιο . ὑμεις | ||
οἱ μεν ἀπο Σαλαμινος και Ἀθηνεων , οἱ δε ἀπο Ἀρκαδιης , οἱ δε ἀπο Κυθνου , οἱ δε ἀπο |
Ἀλεξανδρου στρατιας εἰς Βακτρα και Ἰνδους πολλα τε ἀλλα νεωτερισθηναι παρεσκευασε , και δη και τουθ ' ἑν των νεωτερισθεντων | ||
, Αἰγιαλειαν δε Σθενελῳ και ἐν Ἰθακῃ δε τους μνηστηρας παρεσκευασε συναχθηναι και ἐν Κρητῃ τα ὁμοια ἐπραξεν . ἐχινον |
γαρ και ἁ μη βουλομεθα πολλακις ὁραν ἀπελευθεριαζοντες ἀποβιαζονται , χειρες δ ' ἐν τῃ των ὑπηκοων ταξει τεταγμεναι | | ||
γαρ ἐτ ' ἐμπεδα γυια φιλος ποδες , οὐδε τι χειρες ὠμων ἀμφοτερωθεν ἐπαϊσσονται ἐλαφραι . εἰθ ' ὡς ἡβωοιμι |
ζῳδιῳ ἐν ᾡ ἐχει λογον , ποιει τον ἐχοντα την ἐναλλαγην ἐνδυναμον την ψυχην και ἀποτρεπει παντα ὀκνον και ῥαθυμιαν | ||
ἐπιμονῃ ἡ προσεπαναδοσις , τῃ ἀντιληψει ἡ ἐφοδος κατ ' ἐναλλαγην και ἡ ἐπιτομη και ἡ παροδος και τα καλουμενα |
τιμωμενῳ . Λεχθεντων δε τουτων τε και τοιουτων λογων προς Ἀναξαρχου τους μεν μετεσχηκοτας της βουλης ἐπαινειν τον λογον και | ||
μαλλον εἰναι ψυχρα και δυσχειμερα των Ἑλληνικων , ἐναντιουμενου του Ἀναξαρχου και φιλονικουντος εἰπειν : ἀλλα μην ἀναγκη σοι ταυτα |
, τα δε θηλυκα πονηρα , ἀμφοτερα δε φροντιδων ἐστι σημαντικα . παιδες δε και νεανισκοι γεροντων συμφορωτεροι βλεπεσθαι προς | ||
ὡστε ἀποφαινεσθαι ” . διοτι οὐν πας μεν λογος ἐχει σημαντικα τινα μορια , ταυτα δ ' ἐπι μεν τινων |
σχολην ] βραδυτητα . ἀξυνημων ] ἠγουν μη συνιεισα και γινωσκουσα τα λεγομενα . δεχηι ] ἠγουν νοεις . λογον | ||
ἀγνοουσα , οὐδεις ἐσται ταυτῃ προσεχων , εἰ δε ὡς γινωσκουσα , τῳ περιττῳ και τῳ ἀδυνατῳ ἐκβληθησεται τοιαυτα φαμεν |
, : ῥαιον δ ' ἀν τις Ἡσιοδωι και Ὁμηρωι πιστευσειεν ἡρωολογουσι και τοις τραγικοις ποιηταις ἠ Κτησιαι τε και | ||
ὡδε ἐπισκοποιμεν , τῳ ποτερως παιδι φιληθεντι μαλλον ἀν τις πιστευσειεν ἠ χρηματα ἠ τεκνα ἠ χαριτας παρακατατιθεσθαι . ἐγω |
οὐκουν οὐδεις ἐτι βαρβαρων χειμωνος ἐπελθοντος ἐπι τας εἰωθυιας λῃστειας ἐξεπλευσεν , ἀλλ ' οἰκοι μενοντες τα αὑτων ἠσθιον οὐκ | ||
τους συνδιαβεβλημενους ἀναλαβων εἰς την ἰδιαν τριηρη μετα της Σαλαμινιας ἐξεπλευσεν . ἐπει δ ' εἰς Θουριους κατεπλευσεν , εἰτε |
ἀλλον . των δ ' ἀρ ' ἐλοψ κρειων δουρικλυτος ἡγεμονευεν , οὑ πληρης περ ἐων κρατερως παλαμῃ ἐπορεχθην , | ||
' ἐμπλην ἐπ ' ἀριστερα θωρησσοντο . Λοκρων δ ' ἡγεμονευεν Ὀϊληος ταχυς Αἰας μειων , οὐ τι τοσος γε |
ᾐτησεν εἰς το γερας ἀναιρεσιν της γραφης και ἐλαβεν : ἐτυραννησεν ἐκεινος και καθελων αὐτον οὑτος συνειδοτος φευγει : τῃ | ||
. ἠκμαζε δε περι την τριακοστην ὀγδοην Ὀλυμπιαδα , και ἐτυραννησεν ἐτη τετταρακοντα . Σωτιων δε και Ἡρακλειδης και Παμφιλη |
ἐπιμεριζει ὁ Ἡλιος ἐν τῃ γεροντικῃ ἡλικιᾳ , εὐφρανθησεται ἐπι συγγενεσι και τεκνοις και τευξεται ἀξιολογων εὐτυχιων : ἐπιμεριζει δε | ||
Λατινους ἐπι παντα ἐκαλει τα Ῥωμαιων , ὡς οὐκ εὐπρεπως συγγενεσι της βουλης ἀντιστηναι δυναμενης : των τε ἑτερων συμμαχων |
ἡ συζυγια . εἰ μεν οὐν ἡ ἐλαττων εἰη ἐνδεχομενη ἀποφατικη , φανερα ἡ τε μεταληψις και ἡ δειξις . | ||
πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου ἀποφατικη . πρωτον οὐν δι ' αὐτων των προτασεων δεικνυμι |
νους οὑτως : ἀλλ ' Ὁμηρος τῃ ἑαυτου ποιησει τιμιωτατον ἀπειργασατο τον Αἰαντα , ὁστις αὐτου πασαν ἀρετην τοις ἐγκωμιοις | ||
εὐθυς ἀπηχθετο τοις ἀκουου - σιν , ἐπειτα διαβολην ἀν ἀπειργασατο κατα της πολεως οὐ την τυχουσαν . και γαρ |
τε ἀλλα ὑπερ ὡν ἡκεν οὐκ ἀπρακτον ἀπεπεμψαντο και ταλαντῳ ἐδωρησαντο και την εἰκονα του σωματος ἐστησαντο * * * | ||
δε και δεξιοτητος Θεμιστοκλεϊ , και τουτῳ στεφανον ἐλαιης : ἐδωρησαντο τε μιν ὀχῳ τῳ ἐν Σπαρτῃ καλλιστευοντι : αἰνεσαντες |
Καρας , τους Θρᾳκας , τους Ἰβηρας : μητηρ και Ἀρκαδια γενναιων κυνων και Ἀργος αὐτο και Λακεδαιμων και Τεγεα | ||
ἐκαλουν αὐτους και Ἀρκαδιωνδας του δ πλεονασαντος . ἐστι και Ἀρκαδια Αἰγυπτου πολις . [ Ἀρκεσινη , ] μια των |
: ἐπει δε συνηλθον οἱς ἐμελε περι του φρουριου , ἐβουλευσαντο κοινῃ φυλαττειν οἱσπερ ἀγαθον ἠν φιλιον ὀν , ὁπως | ||
συσταντες ἀνδρες ἐκ της συγκλητου τε και των ἱππεων ἑξηκοντα ἐβουλευσαντο αὐτῳ φονον . Ἠσαν δε ἡγεμονες της των ἀνδρων |
, τον ἀμυνουντα ἑξει . Ὁ μεν Ἀντιοχος ὡν ἐβουλετο τετυχηκεν , οὐχ ὁτι ταις ἐπιστολαις ἰσχυεπολλοι γαρ μεθ ' | ||
λογος ἐστι μην Διοδωρου του Κρονου , πολλων δε ἀντιρρησεων τετυχηκεν , ὡν τας πληκτικωτερας δια τον τροπον της συγγραφης |
δε ὑπο των Ἀλευαδων τυραννεισθαι . τυραννικην οἰκιαν ] την Μακεδονικην ἀρχην : το γενος λεγει των Ἀλευαδων . ὁποι | ||
την ἐπιφερομενην πληγην ἐξενευσεν . εἰθ ' ὁ μεν την Μακεδονικην σαρισαν προβεβλημενος ἐπεπορευετο , ὁ δ ' ἐγγισαντος αὐτου |
ἑαυτου και ὑπομονητικῃ ψυχῃ ὑπεμεινε μαχας , ἡνικα ἐκτωντο την Σικελικην τυραννιδα , ἡν αὐτοις οἱ θεοι ταις ἑαυτων μηχαναις | ||
γην οὐτε δια θαλασσης πολυ ἀπεχοντα ἐς Ναξον : την Σικελικην . βουλομενοι : φρονουντες . ἐπικαιρως : συντομως , |
βουλης δεομενον εἰς το συνεδριον ἐπεχειρησαν εἰσφερειν , και λογον ἀπεδωκαν ὑπερ αὐτου τοις προαιρουμενοις , εἰρωνειαν εἰσαγοντες οὐτε ταις | ||
χρηματων , ἁ τον προ του χρονον οἱ λαβοντες οὐκ ἀπεδωκαν , εἰπον προς τον ἀρχοντα και προσθεις ὡς τῳ |
συνθετον διειλεν . Ἐστι δε ἡ μεν ἁπλη ἀποφανσις φωνη σημαντικη . οἱ βουλομενοι ὡς φωνην ὁμωνυμον διαιρεισθαι την ἀποφανσιν | ||
ταξαι , λεγοντες ὁτι ἡ μεν κλητικη δευτερου προσωπου ἐστι σημαντικη , οἱον ὠ Ἀρισταρχε , αἱ δε ἀλλαι πτωσεις |
παλιν ἐπ ' ἐκεινου . ἐδοξε τοις Ἑλλησι καταλυσαι τον Πελοποννησιακον πολεμον : γραφει τις και τα τροπαια ἀναιρειν : | ||
την κοινην της φυσεως ὁμοπαθειαν . Ἀθηναιοι γαρ κατα τον Πελοποννησιακον πολεμον εἰς την Σφακτηριαν νησον πολλους των Λακεδαιμονιων κατακλεισαντες |
μεν ἐξελιπον , ἐν δε τῃ Θρᾳκιᾳ νησῳ τους βιους ἱδρυσαντο , κατασκευασαι τον Δαρδανον ἐνταυθα των θεων τουτων ἱερον | ||
χωρει . και Διος Ἀσκληπιου νεων οὐκ ἀλλως οἱ τῃδε ἱδρυσαντο . ἀλλ ' εἰπερ ἐμοι σαφης ὁ διδασκαλος , |
δια Βορυσθενους , ὁπερ και αὐτο δοκιμαζει ὁ Ἱππαρχος , δοκιμαζει δε και το ἀπο Βυζαντιου διαστημα ἐπι τον Βορυσθενη | ||
ἐξεταζομενων ἐν λογοις , παροσον ἡ Λυδια λιθος τον χρυσον δοκιμαζει . Βοιωτια αἰνιγματα : ἐπι των ἀσυνετων : Βοιωτη |
οὐν ἐπαινειν ἀξιον , ὁτι πρωτοι ταις ἐπιβολαις ἐχρησαντο και ἐσπουδασαν εὑρειν τι χρησιμον τῳ βιῳ . ἐπιγενομενος δε τουτοις | ||
γαρ ἐκεινος και οἱ μετ ' αὐτον ἁπαντες περι ταυτην ἐσπουδασαν την πολιν και το βασιλειον ἐνταυθα μετηνεγκαν : και |
ἐλεγε τα περ ὀπωπεε , ὁ δε ἐννωσας τα λεγομενα συνεβαλλετο τον Ὀρεστην κατα το θεοπροπιον τουτον εἰναι , τῃδε | ||
ποιησωμεθα της εἰς τα πολιτικα ἀγαθα ὠφελειας αὐτου , ἡν συνεβαλλετο τοις ἀνθρωποις . Το δη μετα τουτο μηκεθ ' |
σε ἐφη οὐκ ἐς μυλην ἐμβαλω , ἀλλ ' ἐς Ὀλυμπιαν ἀξω . πολλῳ γαρ ᾠετο πικροτεραν ὡς το εἰκος | ||
ξυντονου κατασχουσης το Ἑλληνικον ζην τον ἀνδρα και ἀφιχθαι ἐς Ὀλυμπιαν , καταρχας μεν ἐδοκει μη ἐρρωσθαι ὁ λογος , |
ἠσαν τα μερη : στροφικον και ἀντιστροφικον λογια , ἑκατερον ἑκατερῳ ἰσαριθμους ἐχον τους στιχους , και μετρων δε των | ||
' ἠδη πορευσομαι , τας ἀριστα δοκουσας ἐχειν παρ ' ἑκατερῳ των ἀνδρων λεξεις προχειρισαμενος και ἀντιπαραθεις αὐταις τας Δημοσθενους |
, τουτῳ δωρα ἀμεμπτως ἐδιδου , ὡστε λαμπροτατα το ξενικον κατεσκευασατο . συνεστρατευετο δε τῳ Φαρναβαζῳ και ὁποτε εἰς Μυσους | ||
προϊοντος γνωσθεις , εἰς το χαλεπον γηρας ἐρημιαν αὑτῳ πασαν κατεσκευασατο ἐπι τελει του βιου , ὡστε ζωντων και μη |
βιαιῳ ταχει διεπλευσεν ὁ Καισαρ ἐς την Βρεττανιαν . ὁτι Ὀλυμπιαδων τοις Ἑλλησιν ζʹ και Ϙʹ γεγενημενων , της γης | ||
πατρωϊαι κεδˈναι πολιων κυβερνασιες . Καδˈμου κοραι , Σεμελα μεν Ὀλυμπιαδων ἀγυιατι , Ἰνω δε Λευκοθεα ποντιαν ὁμοθαλαμε Νηρηϊδων , |
παρα φυσιν , λεγω δη της ἐκτος θερμοτητος , δραστηριου τυγχανουσης , διαφορεισθαι το κατα φυσιν ἡμιν θερμον . ἀλλα | ||
της σεληνης κατα το ἀπογειον ἠ το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανουσης , τουτεστιν ἀνωμαλιας # ἠ ρπ : πλειστον δ |
. εἰ τοινυν μη ἐστι παρα τα αἰσθητα και τα μαθηματικα ἑτερα τινα ἑν ὑπαρχοντα τῳ ἀριθμῳ , οἱα περ | ||
και τοις φυσικοις . διαφερουσι δε ἀλληλων ὁτι τα μεν μαθηματικα ἀκινητα ὑπαρχουσι , τα δε φυσικα παντα ἐν κινησει |
την τελευτην λεγουσι . τουτου τε οὐν ἐστιν εἰκων και τριποδες χαλκοι : τους δε ἀρχαιοτερους δεκατην του προς Μεσσηνιους | ||
τον Διονυσον τεχνιται . Τουτων δ ' ἐφεξης ἐφεροντο Δελφικοι τριποδες , ἀθλα τοις των ἀθλητων χορηγοις : ὁ μεν |
ἰατρον προνοιαν ἐπιτηδευειν . το “ δοκεει μοι ” τινες ἐξηγησαντο : φασι γαρ ὁτι ὁ Ἱπποκρατης οὐκ ἐτολμησεν οὑτως | ||
δριμεα , τουτεστιν οὐ ξηρα . τινες δε και ἀλλως ἐξηγησαντο , λεγοντες , ὁτι ἐπι των λυπουμενων τα οὐρα |
λεγοντες δεικνυναι τα ὁμωνυμα συνωνυμα : οὐδε γαρ ἐδειξαν ὁ ἐπηγγειλαντο , ἐπειδη ἡ συνωνυμος κατηγορια και κοινῃ μετεχεται ὑπο | ||
ἐπι των μεταφρενων ἀγγεια φεροντες πεπληρωμενα χρησμων . τουτο γαρ ἐπηγγειλαντο , ἐξοισειν τους χρησμους οὑς ἐχουσι περι του δημου |
, των νυν εἰρημενων λογων οὐ χειρους οὐδ ' ἐλαττους ἀκουσομεθα , μακραν ἀν ἐλθοιμι ἐγωγε . “ δηλονοτι εἰκασμῳ | ||
ἡ ὀψις σημειολυτου ; ἐκ του σαπρου τουτου τι ἀγαθον ἀκουσομεθα ; ” και ἠρξαντο γελαν . ὁ δε Αἰσωπος |
αὐτη τε και τα μερη . ὁλη μεν δη γεγονεν ἀπεικονισμα και μιμημα του κοσμου , τα δε μερη των | ||
περιγειοις ἐξαιρετον ἀπονενεμησθαι τοπον ἱερον τῳ ἀορατῳ θεῳ μηδεν ὁρατον ἀπεικονισμα περιεξοντα προς μετουσιαν ἐλπιδων χρηστων και ἀπολαυσιν ἀγαθων τελειων |
το ψηφισμα , Λυκινον ἐπι την γραφην ἐπιγραψαμενοι , και τιμημα ἑκατον ταλαντα . Και μετα ταυτ ' εἰσῃει ἡ | ||
„ εἰ δ ' οὐ δυνησῃ , τι ποτε σοι τιμημα ἐπιγραψω „ ; και ὁ Ξανθος : ” την |
οὐ φυσει νυν λεγει . οὐδε γαρ κυριως ἀν ταυτα λεγοιτο φυσει , εἰ και ποτε και ἐπι τουτων χρωμεθα | ||
ἐκεινο ἡ πρωτη καλλονη , τα αὐτα ἀν και παραπλησια λεγοιτο τοις ἐπι του ἀγαθου λογοις : και εἰ το |
την μεν ἐπ ' ἐκεινους κοινην στρατειαν εἰς ἑτερον καιρον ἀνεβαλετο , κρινας δε συμφερειν ἐπιχειρειν πρωτῃ τῃ των Ῥηγινων | ||
' ἐλαχιστον . Σωπατρου . Τεως μεν τα παντη συνεστωτα ἀνεβαλετο , ἱνα ἀπο των ἀτελεστερων ἐπι τα τελεια προϊων |
τροπον , την εὐσεβειαν μεν και δικαιοσυνην , ἐτι δε σωφροσυνην και ἐγκρατειαν και φρονησιν και την ἀλλην * * | ||
ὡς εἰς γενος ἀναφερομεναι την ὑποληψιν , και φησι την σωφροσυνην την τοιαυτην ὑποληψιν σωζειν μονην , την περι τα |
ὀν και ἀνθος και φαρμακον και μυρον . ταυτα Ἀγχισην ἀνεπεισε , ταυτα Ἀρην ἀπεδυσε , ταυτα Ἀδωνιν ἐλθειν ἀνεμνησε | ||
μικρον μετα τουτ ' ἐπος εἰπον : μνεα μ ' ἀνεπεισε γεροντα και οὐκ ἐθελοντ ' ἀναβηναι και σπανις , |
τριακοντα πολεις ἐπι Θρᾳκης ὑπερ ὑμων ἀνῃρηκεναι φησει , και Θετταλιαν ἁπασαν ἐχειν φρουραις και τετραδαρχιαις κατειληφως , ἱν ' | ||
Ἀσωπον . Πηνειος μεν οὐν κατοικησας περι την νυν οὐσαν Θετταλιαν ἐπωνυμον ἑαυτου τον προειρημενον ποταμον ἐποιη - σεν : |
' ἁς οὐκ ἐδει διαβαινειν τον Ἰβηρα ποταμον ἐπι πολεμωι Καρχηδονιους . εἰ δε την Σαρδονος ἀφαιρεσιν και τα συν | ||
την ἀκτην ἐχοντας Ἰταλιωτων , ἐς δε την Σικελιαν διαβας Καρχηδονιους ἠναγκασεν ἀπαναστηναι Συρακουσων . φρονησας δε ἐφ ' αὑτῳ |
ὁμοιως ἀπο των φαινομενων ὁρμωμενους . Δι ' ὡν γαρ ἐδεικνυτο μηθεν των προειρημενων σχηματων εἰναι περι αὐτην , δια | ||
. στιβοι ] ὁδοι , ἠγουν τροποι δι ' ὡν ἐδεικνυτο ἡ προς τον ἀνδρα φιλια . παρεστι ] ἡ |
' ἠδη και ἐμειο καταντιον ἐλθεμεν ἐτλης , οὐτ ' εὐεργεσιης μεμνημενος , οὐτε τι θυμῳ ἁζομενος σεο πολλον ὑπερτερον | ||
. . . . . . κἀγω δ ' ἐξ εὐεργεσιης ὠργιασμενος ἡκω , ὁδευων Πηλουσιακον κνεφαιος παρα τελμα . |
τηλεως καθεψομενων . ἐπι δε σκληριας χωρις φλεγμονης τοις αὐτοις χρησομεθα τοις ἐπι των διαφορησεως δεομενων . ψυχει δε και | ||
. των μεν δη ἐς το θειον ἡκοντων τοις εἰρημενοις χρησομεθα : Μαντινεων δε ἡ πολις σταδιους μαλιστα που δωδεκα |
. ὁς ὀψεται : Ὀδυσσευς πλανωμενος ἐπι την γαιαν των Κυκλωπων εἰσελθων εἰς το του Πολυφημου ἀντρον υἱου Ποσειδωνος ἑνα | ||
ὑπεραχθεες αἰει . συρισδεν δ ' ὡς οὐτις ἐπισταμαι ὡδε Κυκλωπων , τιν , το φιλον γλυκυμαλον , ἁμᾳ κἠμαυτον |
, και τροπῃ του ε εἰς α , φαρετρα . ἐπλεονασε το ε . φαρτρα γαρ ὠφειλεν εἰναι ἰσοσυλλαβως τῳ | ||
λεγω και παρομοιωσεις και παρονομασιας και ἀντιθεσεις , ἐν αἱς ἐπλεονασε Γοργιας ὁ Λεοντινος και οἱ περι Πωλον και Λικυμνιον |
εἰ τας στηλας ἀνελοιεν . και ἡ λυσις δε ἐτι θαυμασιωτερα : γινωσκων γαρ ὁπως ἐχουσι γνωμης Ἀρκαδες προσποιειται ἀγνοειν | ||
ἡ περι την φυλακην αὐτου προνοια και οἰκονομια πολυ μαλλον θαυμασιωτερα . πεπιστευμεναι γαρ , ὡς εἰκος , παρα θεων |
σημειοις μονον των ᾀδομενων , τηρουντες ἀει το εὐγενες και ἀνδρωδες ἐπ ' αὐτων , ὁθεν και ὑπορχηματα τα τοιαυτα | ||
τον ἡλιον ὁ του Ἀρεως πεμπτος ἐπιλαβων το της ἡλικιας ἀνδρωδες ἐπι τα ἰσα της ἰδιας περιοδου πεντεκαιδεκα ἐτη το |
οὐσα του Ἁγνιου . ἐπειδαν οὐν λεγῃ Μακαρτατος , ὁτι ἐνικησεν ὁ πατηρ αὐτου Θεοπομπος του κληρου τουτου , ὑπολαμβανετε | ||
ἐς τους ἐπειτα ὁσων τε και οἱων τον Οἰνομαον κρατησαντα ἐνικησεν αὐτος . ἀπεθανον δε ὑπο του Οἰνομαου κατα τα |
καταλυσαι , μικραν και εὐτελη προφασιν τοις στρατιωταις ἐς ἁ ἐβουλοντο της τυχης παρασχουσης . Μαισα ἠν τις ὀνομα , | ||
γεγονεναι , συνετους δε τινας και νομοθετικους . : οὐκ ἐβουλοντο οἱ παλαιοι Ῥωμαιων , ὠ Σηβωσε ἀνδρων ἀριστε , |
και τονουν τον στομαχον . ἐχει δ ' αὐτου ἡ σκευασια οὑτω : στυρακος καλαμιτου . . . . . | ||
τονωτικην και εὐστομαχον κεκτηνται δυναμιν . ἐχει δε τουτων ἡ σκευασια οὑτως . Ἀκμαζοντος του καρπου των καρυων περιαιρειν δει |
εἰς ἁλα , ταυτ ' ἐμβαλων πορπακι γενναιαν χερα αὐτος κομιζει δορυ τε δεξιαι λαβων , ὡς τωι θανοντι χαριτα | ||
ἐπειτα αἰδεσθεις εἰ μηδε αἰγος φιλανθρωπιαν μιμησεται , νυκτα φυλαξας κομιζει παντα προς την γυναικα Μυρταλην , και τα γνωρισματα |
νεοι των νεβρων οὑτως ἁλισκονται : οἱ δε ἠδη μεγαλοι χαλεπως : νεμονται γαρ μετα των μητερων και ἑτερων ἐλαφων | ||
φορτικωτερος φαινεσθαι , χρωμενος ἀγροικῳ σοφιᾳ , προσηρμοσα ἀν οὐ χαλεπως ἑκαστον ὡν κατελεξα παθηματων ἑκαστῳ ὡν ὁ μυθος λεγει |
ἑκατον ναυσιν ἐφορμουντες τῳ μεγαλῳ λιμενι : πεζῃ δε πεντε μυριασι πλησιον των τειχων στρατευοντες , τειχηρεις συνειχον τους Συρακοσιους | ||
εὐδαιμονιας και των ἐν αὐτῃ κατασκευασματων . Ὡς Καρχηδονιοι τριακοντα μυριασι στρατευσαντες εἰς Σικελιαν ἐπολιορκησαν Ἀκραγαντα . Ὡς Συρακοσιοι παραλαβοντες |
λεγοντος ὁτι δια τουτο τον πατερα ἀνῃρηκας , διοτι σε ἀπεκηρυξεν , οὑτος ἐρει , ὁτι δια τουτο αὐτον ἀνῃρηκας | ||
. που δε ἠλοησε πληγαις πατερα ἐλεφας ; πως δε ἀπεκηρυξεν ὁ πατηρ ὁ ἐν τουτοις τον υἱον ; ὠ |
' ἑωυτου ἐς την ὑπερωην και την φαρυγγα και τον πνευμονα και ἐς την ἀλλην κοιλιην , γινωσκουσιν οἱ ἀνθρωποι | ||
γεγοναϲιν αἰτιοι , εἰϲ ἐντερον ἠ νεφρουϲ ἠ πλευρον ἠ πνευμονα ἠ τι των κυριων μεταϲταϲηϲ τηϲ ὑληϲ . βελτιον |
και προς πιστιν ἀγουσιν . . Ἡ χαρις , ἡ ποιητικη δυναμις : το αἰτιατον ἀντι του αἰτιου : τῃ | ||
και ἀναλογον και ἡ δικαιοσυνη μεσοτητος και ἰσοτητος και ἀναλογιας ποιητικη . και μεσον μεν ἐστι το δικαιον , ὁτι |
ἀμφιβολως λαλουντων . Ἠ κρινον ἠ κολοκυντην : το της κολοκυντης ἀνθος καλειται κρινον : ἀδηλον δε , εἰ οἰσει | ||
, γενυων δολος , ἀντι δε ῥινων αἰγοδορων ἁψιδες ἀναπτομεναι κολοκυντης ἀζαλεης θηρειον ἀνω δεμας αὐ ἐρυουσι . Λαμνης δε |
και γραμματα προς τους ξενους του πατρος του ἐμου , ἐκελευσα μοι αὐτον ναυτας μισθωσασθαι ὡς ἀν δυνηται ἀριστους : | ||
ἐπ ' αὐτῳ δε γλαγος ἀμνης . Ἡρωας δ ' ἐκελευσα περισταδον ἀμφιχυθεντας δουρατ ' ἐπαμπηξασθαι ἰδ ' ἀορα κωπηεντα |
, ἐμπαθες δε ; οὐδαμως , ἀλλα ἀθανατον μεν , ἀπαθες δε : τι δε ἀνθρωπος ; θνητον μεν , | ||
, πολλην ἀπαθειαν τοις συνδεσμοις ἐμβαλεις . πανυ δε το ἀπαθες ἀνυποκριτον . Ἐστι δε και ἀλλα θεωρηματα ὑποκριτικα , |
εἰπε χαλκανθον ξανθην , ὡδε ἀπροσδιοριστως , μετα της κυανου χαλκανθου , ἐπηγαγεν ; Ἀλλα ταυτα , ὠ Διοσκορε , | ||
κεκαυμενος ἠ χαλκανθος ἁμα χορειᾳ χολῃ . ἀλλο δραστικωτερον . χαλκανθου μερος αʹ . κομμεως Ἀραβικου μερος ʹʹ . οἰνῳ |
, ὁτι Θαλης Ἰων ὠν , Μιλησιος γαρ , καθηγησατο Ἀναξιμανδρου : ἡ δε Ἰταλικη ἀπο Πυθαγορου , ὁτι τα | ||
. τουτον Θεοφραστος ἐν τηι Ἐπιτομηι [ . . ] Ἀναξιμανδρου φησιν ἀκουσαι . . . . [ ] πολυμαθιη |
κατειθισμενην ἐπιμελειαν το σωμα παραδιδοασι . και πρωτος μεν ὁ γραμματευς λεγομενος τεθεντος χαμαι του σωματος ἐπι την λαγονα περιγραφει | ||
, ἐνθυμιον ποιουμαι την του ἐνυπνιου φωνην , ὡς ὁ γραμματευς ὑπισχνειτο μοι συμπραξειν . και το τε ὀναρ αὐτο |
τοις Ἀκραγαντινοις μετα των ἀλλων των διαμειναντων παρα τοις Καρχηδονιοις ἀποκατεστησε τον ταυρον , ὁς και τωνδε των ἱστοριων γραφομενων | ||
ὀλιγαρχιαν ἐν τῃ πολει , τῳ μεν δημῳ την ἐλευθεριαν ἀποκατεστησε , παρα δε των ἁψαμενων της ὀλιγαρχιας χρηματων πληθος |
μνημειον κατεσκευασε περι οὑ Δικαιαρχος φησιν , ὡς ἰδων τις Μιλτιαδου φησειεν ἠ Περικλεους ἠ Κιμωνος εἰναι . περι δε | ||
Θεμιστοκλεους δε οὐκ ἀν ἐτι : εἰ δε τοι και Μιλτιαδου και Θεμιστοκλεους , ἀλλ ' οὐ Κιμωνος γε : |
ἐν ἐκεινῃ τα παιδια κομισας ἐπι τον ποταμον , και φραζει προς τους παροντας . Οἱ δε συλλαβοντες τον Φαυστυλον | ||
ὡσπερ δε τα περι τον θωρακα και την ἀσπιδα διαφορωτερον φραζει , οὑτω και το ξιφος κοσμει . . „ |
ψυχαις ἐνταυθα , Διο κλοπην ὁ μυθος την δοσιν ταυτην ἐκαλεσεν , ὡς ταις ψυχαις ταις εἰς τον ἀλλοτριον αὐταις | ||
δε , ὁν ἐς τους Τρωας ἀφηκεν ὁ ἀετος , ἐκαλεσεν ὀφιν . οὑτω το εἰκος ἐχει και τῃ Ἀντινοῃ |
τοις μετα ταυτα φαινομενου καρποις . εἰ δε ταυτα μεν ῥᾳδιως , τῳ μακρῳ δ ' ἐκεινα γινεται χρονῳ . | ||
κινουντες το ἐπι Λεσβῳ ναυτικον και το ἀπο Πελοποννησου ἐπιον ῥᾳδιως ἀμυνεσθαι , ἐπληρωσαν ναυς ἑκατον ἐσβαντες αὐτοι τε πλην |
ἐσται των καθ ' αὑτα ὑπαρχοντων ταις πασαις οὐσιαις και ἀποδεικτικη , εἰτε και ἡ αὐτη εἰη τῃ περι τας | ||
πασων ἡ διαιρετικη , δευτερα ἡ ὁριστικη , τριτη ἡ ἀποδεικτικη , τεταρτη ἡ ἀναλυτικη . των δε τριων μονων |
ἐπακουσαι αὐτων της συμβουλευτικης ἰδεας ἐστιν : κυριωτατον γαρ ἐν συμβουλῃ κεφαλαιον το συμφερον . και διδασκαλιαν ποιουμενος μη περι | ||
' αὐτων σκευωρουμενον αὐτοις ὑπεδηλωσε . φυγῃ γουν , τῃ συμβουλῃ τουτου , ἐχρησαντο αὐτῳ ἐποχουμενοι και τον πλουν διαπεραιουμενοι |
σημα καλειται . τῳ δε μεσῳ , τοιουτου ξυμβαινοντος , ἀσθενεσι και διεσπασμεναις ταις ναυσι καθισταντο , ἀλλως τε και | ||
μεν νοσημα ἰσχυροτερον , τον δε νοσεοντα ἀσθενεα λαβῃς , ἀσθενεσι τοισι φαρμακοισιν εὐτρεπιζειν , ἁσσα αὐτου του νοσηματος περιεσονται |
τρισμυριους , ἱππεας δε τρισχιλιους , ἱππαρχους δε χιλιους . ἀπεδεξαντο δε και την Πυθαγορειον φιλοσοφιαν , διαφεροντως δ ' | ||
ἐκ του ποταμου ἐπιεν : οἱ Μακεδονες το στρατηγημα ἀποθαυμασαντες ἀπεδεξαντο . Ὁτι Φιλιππος Βυζαντιους πολιορκων συμμαχους ἐχοντας πλειστους δι |
μαινεται , εἰ μη και μαλλον ὁ τι περ κεφαλαιον σωφροσυνης ὁ αὐτος ἀν και φρονησεως εἰη . ὁμοιως δε | ||
: περι των μεγιστων γαρ ἐστιν ἡ αἱρεσις , ἠ σωφροσυνης ἠ τεκνου . ” παλιν τουτο ἐπῃνεσεν ἡ Πλαγγων |
και πεφορημενον ἐκ μιγαδων και συγκλυδων ἡρμοσμενον περι αὑτον ἐχειν ἐσπουδακως , ὁς εἰς μοιρας καθαπερ τινας συμμοριας διανενεμηται . | ||
γυναικος και παιδος οὐκ ἐπιμεληθεις ; ἐγω δε περι ὑμας ἐσπουδακως , ὡς εἰκος ἀνδρα και πατερα , βουλομαι των |
μειρακιον ἐναλλαξαν τω ποδε και την χειρα ἐπεχον πεπηγοτι τῳ ἀκοντιῳ ἐν ἀριστερᾳ , ἡ δεξια δε περιηκται εἰς το | ||
τετραποδων ὁλων . Ὁ δ ' ἀκοντιας ὁμοιος ἐστιν τῳ ἀκοντιῳ , κραδαινεται ὁ σιδηρος : οὑ και φανεντος τοτε |
ὡς τελεωτεραν προβας , την δε φρονησιν σοφιᾳ και νῳ συνεταξε δια την συγγενειαν και το κοινωνειν την φρονησιν τῳ | ||
και πεμψας ἀγγελον τοις ἐν τῳ χαρακι ταυτα ἐμηνυσε και συνεταξε τῃ ὑστεραιᾳ ἐπιθεσθαι τοις πολεμιοις . οἱ μεν δη |
ἡλιαιᾳ λαβειν της Ἀττικης πεντωβολον ἐν τῃ Ἀρκαδιᾳ νικησαντα τους Πελοποννησιους . Γ τουτον ] δημον . Γ δει ] | ||
ἐν τῃ Νισαιᾳ δεισαντες , σιτου τε ἀποριᾳ και τους Πελοποννησιους οὐ νομιζοντες ταχυ ἐπιβοηθησειν , τους τε Μεγαρεας πολεμιους |
καλουσι κερατα , δρακοντι δε δια το μηκος και την σκολιοτητα , βουπρῳρον δε δια την αὐτην αἰτιαν δι ' | ||
ἐθελοι : ὁς γαρ εἰδως τα δικαια μη ἀποκρυπτει δια σκολιοτητα ἠθους ἀλλ ' ἀγορευει , τουτῳ και ὁ παρα |
Λιβανωτιδεϲ τρειϲ εἰϲιν ὁμοιαϲ ἁπαϲαι δυναμεωϲ , μαλακτικηϲ τε και διαφορητικηϲ , ὁ δε χυλοϲ ὁ τε τηϲ ῥιζηϲ και | ||
την τριτην ἀποϲταϲιν , ξηραινει δε κατα την δευτεραν : διαφορητικηϲ δε ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲ ὑπωπια χρονιζοντα και τα |
] ἐαν τοσαυτακις διαιρεθωσι και τα ἰσα τῳ ΒΕ δυο τεταρτημορια διχα , ἰσα εἰσι και τα τμηματα δια λγʹ | ||
παλιν τῃ ταξει χρωμενοι , οἱ δε καθ ' ὁλα τεταρτημορια διαιρουντες και ἑῳα μεν ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε |
μεγεθους ἐχρησατο τῳ περιρρυτος , ὁ δε Θουκυδιδης ὁμονοειν τους Σικελιωτας καλον οἰεται εἰναι , γης ὀντας μιας και περιρρυτου | ||
των Ἀθηναιων ὑποδεξαμενων την θεον , πρωτοις τουτοις μετα τους Σικελιωτας δωρησασθαι τον των πυρων καρπον : ἀνθ ' ὡν |
το ἀλογον ἀποσειεται . και δια τουτο συγχαιρουσιν ἑαυτοις οἱ σπουδαιοι και συλλυπουνται . εἰρηται γαρ ὁτι οἱς χαιρει ἠ | ||
χρωνται προς την των ἀδοκιμων δογματων εἰσηγησιν και παλιν οἱ σπουδαιοι προς τε την τουτων ἀναιρεσιν και προς το των |
ἐν τῃ ἑωυτου γηραιος . Ἐκ μεν δη της ὀψιος συνεβαλετο ταυτα , τοτε δε κατηγεομενος τουτο μεν τα ἀνδραποδα | ||
ἀκροις τοις φυλλοις ἐπεψαυε . θεασαμενος δε ὁ μαντις Θεοκλος συνεβαλετο ὡς τον τραγον τον πινοντα ἐκ της Νεδας προειπεν |
των ἐργων ἐθελησαντι προσλαβειν . οἱς ἐπιτιθησιν οὐδε μειρακιῳ προσηκον ἐπιφωνημα : λογῳ μεν γαρ την ἡμετεραν δυναμιν σῳζοι ἀν | ||
σ βαρυνεται : σεσημειωται το πρωϊ ὀξυνομενον : το γιγγρι ἐπιφωνημα τι ὀν ἐν καταμωκησει λεγομενον , εἰ ὀξυνετο , |
, παραινεε τε προειπειν τοισι ἑωυτων ἑκαστους πυρα ἀνακαιειν : κομιδης δε περι την ὡρην αὐτῳ μελησειν ὡστε ἀσινεας ἀπικεσθαι | ||
θαλατταν , αἰσθοισθε δ ' ἀν αὐτοι της ῥᾳονος αὐτων κομιδης . εἰ μεντοι βραδυτερον ἠ δει ἡμιν ἐλθοι , |
, οὐκ ἐγενετο ἐλεγχος : ᾑ δε ποσως και ὁλως συνεχωρησε τουτο , ἠλεγχθη . Ἐτι καθαπερ ἐν τοις ῥητορικοις | ||
ἐασαι παραφυλαξαι τον χρονον τον ἐπιτηδειον ἐς την πραξιν . συνεχωρησε το μειρακιον . ἐφ ' ἑαυτου τοινυν ὁ Χαριτων |
. οὐδεν οὐν ἐσται ἀπολυτον παθημα , ὡσπερ ἠν ἀπολυτον ἐνεργημα το βαδιζειν . τα μεν γαρ κρειττονα και ἀπολελυμενα | ||
: τελος δε , του προκειμενου τευξις . Βουλονται γαρ ἐνεργημα ἡμετερον εἰναι προς το τελος . Ὑποτελες δ ' |
ὑπατος ἐς μεσους τας τε ῥαβδους καθειλεν οἱα ἰδιωτης και δακρυσας ἐφη : ” παρα μεν ὑμων , ὠ πολιται | ||
ὁ δεινος εἰπειν κἀν τῳ προτερῳ σχηματι κἀν τῳ νυν δακρυσας μεν ἀπων ἠβουληθη και παρων . θρηνησας δε και |
οὐκ ἐπι τουτῳ κωλυει ἀνελθειν , ἐπι βλαβῃ , ἐπι προδοσιᾳ της πολεως , ἀλλ ' οὐκ ἐπι τῳ εὐ | ||
Πανακτον Ἀθηναιων ἐν μεθοριοις τειχος Βοιωτοι ὑπο τον αὐτον χρονον προδοσιᾳ . και ὁ μεν Κλεων φυλακην καταστησαμενος της Τορωνης |
μεσον ὑπευθυνους τοις βουληθεισιν ἐσομενους ἐξενεγκειν . ἡ μεν οὐν ἀκριβεια ἐν ἐκεινωι δηλουται τωι λογωι , λεχθησεται δε και | ||
μεσον ὑπευθυνους τοις βουληθεισιν ἐσομενους ἐξενεγκειν . ἡ μεν οὐν ἀκριβεια ἐν ἐκεινῳ δηλουται τῳ λογῳ , λεχθησεται δε και |
ὀντα δυο παιδια , την δε νεωτεραν , ἡν εἰχε Μενεκλης , ἀπαιδα . Και ἐκεινος δευτερῳ μηνι ἠ τριτῳ | ||
και κωδωνες ἐξηπτοντο μου μελος μουσικωτατον ἐκφωνουντες . ὁ δε Μενεκλης ὁ δεσποτης ἡμων , ὡσπερ ἐφην , ἐκ της |
ἐκεινου οὑ ἀν ᾐ ἀριθμος οὑτω και τα εἰδη παντων ὁριστικα εἰσι και μετρητικα : ἐπει οὐν λογοι των εἰδων | ||
καταφασει , τα ἐν καταφασει ῥηματα ἀναιρει , ἁπερ ἐστιν ὁριστικα , ἐχοντα ἐν αὑτοις την καταφασιν , ἀνθ ' |
διχομηνις : ἡ σεληνη , ἐπει ἐν τῃ πανσεληνῳ ὁ Ὀλυμπιακος ἀγων ἀγεται , και τῃ ἑκκαιδεκατῃ γινεται ἡ κρισις | ||
: τηλοθεν δεδορκε : τουτεστι πανταχη βλεπεται και βοαται ὁ Ὀλυμπιακος ἀγων . το γαρ δεδορκεν , ἀντι παθητικου του |
διεσκορπισα . Τον Ἀχωρ βασιλεα ἀνδρα γιγαντων , βαλλοντα τοξα ἐμπροσθε και ὀπισθεν ἐφ ' ἱππου , ἀνελομενος , λιθον | ||
ἡδονην ποιῃ . Στρατονικος ἀπεδημησεν εἰς Πελλαν ποτε παρα πλειονων ἐμπροσθε τουτ ' ἀκηκοως ὡς σπληνικους εἰωθεν ἡ πολις ποιειν |
σαφως των ἀντικρυς ἠδη ταις αἰσθησεσιν ὡμολογημενων , ὡς αὐτικα εἰσομεθα ἐκ της κατ ' αὐτον των τετραχορδων διαιρεσεως . | ||
παρα το ὀν , οὐδεν ἀληθες οὐτε νοησομεν οὐτ ' εἰσομεθα . Ἐστιν οὐν , πατερ , ἀληθεια και ἐν |
Καρχηδονα τοις Ἀκραγαντινοις μετα των ἀλλων των διαμειναντων παρα τοις Καρχηδονιοις ἀποκατεστησε τον ταυρον , ὁς και τωνδε των ἱστοριων | ||
αἰχμαλωτους ναυς , και ἀνελκυσαντες αὐτας ἐθεραπευον , ὡστε τοις Καρχηδονιοις μη μονον ἀκουστον , ἀλλα και θεωρητον ποιησαι το |
. ἀλλα τουτους μεν ἰσχυειν ὁλοκληρους ὁταν ὠσιν ἐπι του ὡροσκοπου , ἀφεστωτες δ ' ἀπ ' αὐτου κατα την | ||
κυριος μη εὑ - ρεθῃ , τελευταιον παντων τον του ὡροσκοπου λαμβανομεν τῳ αὐτῳ τροπῳ ὡς φησιν : παντως δ |