| ὁμοιως ὑπαρχειν , ἐπει διασπασθησεται αὐτο ἑαυτου , το δε ἀσωματον οἱον το καθολου ζῳον ὁμοιως ὑπαρχει και διπηχει και | ||
| διαλεγεσθαι σωματικην ἀρχην μονην ὑπετιθεντο , οὐκετι μεντοι γε και ἀσωματον . ἐδει δε , εἰπερ και των ἀσωματων και |
| των μεν σωματων σωματα και τα στοιχεια , των δε ἀσωματων ἀσωματα , ἐν οὐδενι δε τουτων ὁ τοπος οὐδε | ||
| [ ὁ ] περι των ἀρχων κοινως πασων των τε ἀσωματων και σωματων λεγων . φησιν οὐν ὁτι οἱ καλουμενοι |
| μ ' αὐτικ ' ἀμειβετο νηλεϊ θυμῳ : Οὐτιν ἐγω πυματον ἐδομαι μετα οἱς ' ἑταροισι , τους δ ' | ||
| κεντρον Σκορπιου : ἐν και τοξον ἐλαφρου Τοξευτηρος . Τον πυματον καθαροιο παρερχομενος βορεαο ἐς νοτον ἠελιος φερεται , τρεπεται |
| μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ||
| Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν |
| νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε ἀπεδωκε | ||
| αὐτων πεπραγμενων κατασκευασει σεμνυνομενος : και φησει τουτο εἰναι τυραννιδος καταλυσιν το παυσαι την πολιν δουλευουσαν : ἠ ἀπο του |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| τα ἐπιγραμματα , συνειναι δε και ἀνευ των ἐπιγραμματων ἐστι Θανατον τε εἰναι σφας και Ὑπνον και ἀμφοτεροις Νυκτα αὐτοις | ||
| ἐβαδισεν ὁδον . κεκοπιακως δε και ἀποθεμενος τον φορτον τον Θανατον ἐπεκαλειτο . του δε Θανατου φανεντος και πυνθανομενου αὐτου |
| παραγενομενης μου το θρασος νεμεις ; βεβηλον ] το πασι βατον και μη ἱερον . πτερωτων : δρακοντων . ἀλευσον | ||
| τῳ αἰδοιῳ ἑλκεα οἰνῳ καταιονᾳν : ἐπιπασσειν δε μανναν , βατον , πιτυος φλοιον , και τῳ ὑδατι τουτων νιψασθω |
| καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
| ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| δεικνυσιν . ἐπι τε των παιδιων σφοδρα λεπτον ὀν το περιτοναιον οὐκ αἰσθητην παραλλαγην τῃ συγκρισει προς τα κατα φυσιν | ||
| προϲ ἀλληλαϲ ζυγωϲομεν , ἐπειτα τον πυρηνα ἐξελκυϲομεν οὐτε τον περιτοναιον ἀποκοπτοντεϲ οὐτε τον διδυμον ἀναβαλλοντεϲ οὐτε ἀλλο οὐδεν , |
| δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
| στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |
| κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ||
| νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| , μεγαλα κουφισαντες ἐν τοι την [ ] ἀνακγην και ταὐτοματον παντα [ αἰτιασθαι ] . [ ὁ δη ] | ||
| ἐν πολλοις μεγαλοι , κουφισαντες ἐν τωι την ἀναγκην και ταὐτοματον παντα δυνασθαι . Β . εἰσι δε τινες οἱς |
| , δια τουτων κατασκευαζει . και φησιν ὁτι ἡ ἀριθμητικη πολιτευεται παρα τῳ δημιουργῳ , εἰ γε ἐκει εἰσιν οἱ | ||
| μεν τουτον τον τροπον , αὐτος δε οὐ τον αὐτον πολιτευεται . ταυτα δε ἀν εἰη συστασις ποιοτητος , ἡ |
| : εἰ δε και πασιν ἀποσβεσθειη , οὐδεις ἐστιν ὁτῳ καταλειπεται ἡ νικη . ἐστι δε Μουσων τε βωμος και | ||
| ὀσχας ὁ τε ] ὁπερ πολλον ] πολυ καλλειπεται ] καταλειπεται κομμι δε το κομμιδιον : οὑτω γαρ ἐστιν ἡ |
| νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
| προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
| μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
| τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
| : ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
| ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| σε τουτουϊ βιβλιου , γραφηναι εἰσ - πραττομενοι , οὐκετι προχειρος ἐγεγονειν ἐκεινῳ , σοι την πρωτην χαριν ἀποταμιευομενος . | ||
| Ἀγησια , προς σε δε ἐστιν ἐπαινος ἑτοιμος , ἠγουν προχειρος , οὐ συν πονῳ εὑρισκομενος , ἁτε δηλονοτι ὑφ |
| . Κενα τῳ ἡνιοχῳ ὁταν μη οἰδεν ἀπο θυρων που ἀπερχεται . Ἑρμηνεια . Μεμψις παντι λαχοντι ἀρχικον θρονον , | ||
| χρηματα . } Πενητα ὁ συλων οὐ † τινα ἐχων ἀπερχεται † πολλα καταλειψας δακρυα και στεναγματα . } Ἰδιας |
| τουτεστιν των γινομενων ͵γχ , ἀφελωμεν τα ͵γφμθ θ , καταλειφθησεται ἡμιν το ἀπο της ΔΚ τετραγωνον των αὐτων ν | ||
| και ἐπι τουτοις τοις βαθμοις οὐχ ὁλῳ τῳ πλατει : καταλειφθησεται γαρ ἀστεγαστος ὁ της ἀναβαθρας τοπος : και ἐφ |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| περησαι και κεισθαι πολλην γην ἐπαμησαμενον . Φυσαι και θρεψαι ῥαιον βροτον ἠ φρενας ἐσθλας ἐνθεμεν : οὐδεις πω τουτο | ||
| [ ] εὐθυς μαρτυρη ? - σομεν ? , ὁτι ῥαιον ἀπαλλαττομεν ? ἐν οἱς προτερον ὠδυνωμεθα ? [ ] |
| πασης της των Καρμανων παραλιας σταδιοι ͵͵ασʹ . Ἡ Γεδρωσια περιοριζεται ἀπο μεν ἀρκτων τῃ Δραγγιανῃ και τῃ Ἀραχωσιᾳ , | ||
| νησον . Ἐπαρχιαι ιεʹ . Πινακες εʹ . Ἡ Ἰταλια περιοριζεται ἀπο μεν δοσεως τοις τε Ἀλπειοις ὀρεσι κατα την |
| ὁ δε ζητητικος των προσωπων . των μεν οὐν Πλατωνος διαλογων ὑπαγονται τῳ μεν φυσικῳ ὁ Τιμαιος , τῳ δε | ||
| μη χειρον . Θεοπομπος οὐν φησι : τους πολλους των διαλογων αὐτου ἀχρειους και ψευδεις ἀν τις εὑροι : ἀλλοτριους |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| λεγοντος τινος ἀκουοντες . ἀπο παρασκευης του ἀνθρωπου : ἀπο συνθηματος του Ἀργιλιου καλυβην : σκηνην . διακονιαις παραβαλοιτο : | ||
| ἐν μεσῳ γενωνται τῳ στενωπῳ , τους μεν γεροντας ἀπο συνθηματος διαδιδρασκειν και ῥιπτειν τας ἱκετηριας , τους δε ὡπλισμενους |
| και τῃ ταξει προυχοντες τοις βελτιοσι μαλλον ἠ τοις ταπεινοτεροις συμφερουσιν . Ὁ Ἡλιος ἁμα τοις ἀστροις βλεπομενος ἀηδης και | ||
| συμπραττων , ἀλλα παντες ὡς ἐπ ' ἀγαθοις οὐσι και συμφερουσιν οὐ λογῳ μονον συμπραττοντες και συνεισφεροντες : και το |
| . τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
| μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
| προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| . οἱ τοιουτοι ὀφθαλμοι δολερα ἠθη και ἐπικλοπα του ἀνδρος κατηγορουσιν , εἰ δε ἀσθενεις και μικροι εἰσιν οἱ ὀφθαλμοι | ||
| τῃ χροᾳ της ῥοιας και ξηροτεροι , ματαιοτητα του ἀνδρος κατηγορουσιν , ἐν δε ὑγροις μεγαλονοιαν και ἀνδρειαν και εὐθυλογιαν |
| τῳ χρονῳ πεττομενοι , ἐπι τα ἀνω χωρουσι και τελος ἀφανιζονται . Αἱ δε κατα φυσιν ἐναιωρουμεναι μεν ἠ ἐπινεφελοι | ||
| του ἀφανες : ἱνα δειξῃ , ὁτι και οἱ ταφοι ἀφανιζονται των ἀδικων . . ΤΩΣ ΓΑΡ ΜΙΝ ΑΠΟΛΛΩΝ . |
| ' ἑκων ταυτης ὑπεριδων ἀπωλετο δι ' αὐτην . οὑτως ἀχαριστον ἡ πονηρια , συγγνωμης τυγχανουσα . φονικος δε και | ||
| οἰεσθαι τιμην και παρ ' ὁτουουν και ἐφ ' ὁτῳουν ἀχαριστον εἰναι ἀνδρι σπουδαιῳ και ἐν Καρος μοιρᾳ ; και |
| οὐ θαῤῥεις ὑποστηναι ; „ ̈ . . μειρακιου δε περιεργοτερον παρα την ἡλικιαν ἐρωτωντος ζητημα τι , προσηγαγε προς | ||
| γηρας ἀμυνεται και πενιαν . Μεταξυ δε τα σα καταλεγων περιεργοτερον σοι πολλακις ἐνατενισας ἐνοησα τι πεφυκεναι σοι πρεπον : |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | ||
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . |
| κενον νοουμεν , εἰγε ἐστιν οὐδεν ἀλλο ἠ τοπος σωματος ἐστερημενος : ἱκανα μεν οὐν και ταυτα δειξαι , ὁτι | ||
| των ε δακτυλους κεκτημενος εἰη ἠ ἀγλωσσος ἠ τοιουτου τινος ἐστερημενος , ἐλλιπης ἀν ὁ τοιουτος λεγοιτο και οἱονει πηρος |
| Ἀλανιας ἐκπεπομφεν ἀξοντα στρατευμα μισθοφορον : ὁ δε ἀπελθων και στρατον ἐκειθεν ἀναλαβων περι που τας ἑξ χιλιαδας τον Ποντον | ||
| . , . . . . . ἐννημαρ μεν ἀνα στρατον ᾠχετο κηλα θεοιο . κηλα : Λ . ὁρατο |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
| ἁ ζωντας [ ] ? ἀποκαλυπτει [ - ] , ἀποθανουσιν συμμενει [ - ] αὐτοις . θεων και ἀνθρωπων | ||
| και ταφους κοσμουντες και ἐπι τοις ὑπερ πατριδος ἐν μαχαις ἀποθανουσιν ἐπιταφιους λεγοντες και ἐπιθαλαμιους και ἀλλα τινα εἰδη των |
| σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
| καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
| ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
| το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
| γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
| ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
| ἀπο ὀρους Ἀργους ἀκουστεον , ἀφ ' οὑ ὁ Ἰναχος καταφερεται ποταμος . τιφος : ὁ καθυγρος τοπος , ἐνθα | ||
| εἰς την Ἀντιοχειαν προελθων πλησιασας τῃ πολει προς την θαλατταν καταφερεται την κατα Σελευκειαν : το δ ' ὀνομα του |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| τον ἀκαταπαυστον : οἱ δ ' ἐπι νηυσι θοῃσι μαχην ἀλιαστον ἐχουσι : και ὁμαδος δ ' ἀλιαστος ἐτυχθη : | ||
| ' ᾐ ὁ λογος : ἐποιησατο νυμφη ἑαυτης ποσιν . ἀλιαστον : ἀντι του πολυ . δυψας : καταδυς . |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| ἀπεχει δ ' οὑτος του ἰσημερινου μοιρας κζ ιβ και γραφεται δια Πτολεμαϊδος της ἐν Θηβαϊδι , καλουμενης δε Ἑρμειου | ||
| ἡστινος ἐμισησεν κλωνας ] τα κλωναρια μουνης ] μονη . γραφεται μουνη στεφος ] τον στεφανον οὐχ ὑπεδεκτο ] οὐκ |
| περιοπτα και των λιαν ἐξεστηκοτων ἀγνοει ; ἀλλα μη το προχειρον τουτο και κατημαξευμενον ἐν τοις ἱερωτατοις χρησμοις ἀναγεγραφθαι νομισῃς | ||
| θεατρον . οὑτως ἀρα ἐξ ἁπαντων μαθηματων μονον τουτο ἐστι προχειρον τε ἁπασι και εὐμαθες και ἐπιδρομον , μαλλον δε |
| δε και των ἀλλων ἁπαντων προτιμᾳ λαβων και ἀποθησαυριζει κακων ἀνιατων ἀντιπαλον τε και ἀμυντηριον , εἰ ἀναγκη καταλαβοι . | ||
| ὁ καρκινοϲ οἱον ἐλεφαϲ τιϲ ὠν ἐν ἑνι μοριῳ των ἀνιατων και παρ ' αὐτῳ τῳ Ἱπποκρατει νενομιϲται , πωϲ |
| ” ἀνιοντος ἀνερχομενου , ἀνατελλοντος : “ Ὑπεριονος δ ' ἀνιοντος . ” ἀντιβολησειν ἐπιτευξειεν , ἐν τῃ Φ της | ||
| ἀνδρων , οἱ μεν δυσομενου Ὑπεριονος , οἱ δ ' ἀνιοντος . Κρατης μεν οὐν παραδοξολογων τα ὑφ ' Ὁμηρου |
| τ ' ἐειπεν : “ Αἰσονιδη , χρειω σε τοδε ῥιον εἰσανιοντα Δινδυμου ὀκριοεντος ἐυθρονον ἱλαξασθαι μητερα συμπαντων μακαρων , | ||
| : μελε γαρ σφισι πασαις ὁσσαι κειν ' ἐρατον νυμφαι ῥιον ἀμφενεμοντο Ἀρτεμιν ἐννυχιῃσιν ἀει μελπεσθαι ἀοιδαις . αἱ μεν |
| αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
| του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| λαος Ἀχαιων , τυμβον δ ' ἀμφ ' αὐτην ἑνα ποιεον ἐξαγαγοντες ἀκριτον ἐκ πεδιου , ποτι δ ' αὐτον | ||
| ἐπι του χειλεος του ἐξω της ταφρου σκηνας σφιν ὀρυκτας ποιεον - ται , και δια τουτεων ὀπας ὑπολειπονται , |
| εἰς Κορινθον ἐλθων ἐπαγομενος και Μηδειαν ἐγγυαται και την του Κρεοντος του Κορινθιων βασιλεως θυγατερα Γλαυκην προς γαμον . μελλουσα | ||
| [ ὠ τλημον , ὡς σου συμφορας οἰκτιρομεν , κορη Κρεοντος , ἡτις εἰς Ἁιδου δομους οἰχηι γαμων ἑκατι των |
| δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
| ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
| ταυτα δ ' ἐκκοπτοντες ἐξοριζουσι και καιουσι . Διδυ - μος δε Ἀντικλειδου λεξιν παραγραψας ἐκ των ἐξηγητικων φησιν , | ||
| δε θυγατερα του Λυκομηδους ἐγημε και γιγνεται αὐτοις Νεοπτολε - μος ὀνομασθεις τουτο δια νεοτητα του Ἀχιλλεως , καθ ' |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
| τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
| γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
| και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
| βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
| ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
| . δυνατον δε ἐστιν , εἰ γε χρεια φαινοιτο , προσπλεκειν των ἀποκρουστικων τι πολλακις ἠ παρηγορικων τοσουτον , ὁσον | ||
| γο . βʹ . παροντος δε και ἀψινθιου χυλου , προσπλεκειν και αὐτου γο . αʹ . ἠ οἰνανθην , |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
| ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
| ὁ θνητον ὀν ἀθανατον τοις ἰδουσιν ἐνεργαζεται ποθον , και ὁρωμενον οὐκ ἀποπληροι , και μετασταν μνημονευεται , και την | ||
| ἐπανιοντες λεγομεν . φανερον οὐν ὁτι το μεν ἐν φωτι ὁρωμενον χρωμα . διο οὐχ ὁραται ἀνευ φωτος : τουτο |
| ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
| και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
| ' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
| λεγομενον , ὁτι ἐπαν μεν τις μουσικῃ παρεχῃ καταυλειν και καταχειν δια των ὠτων : πολυ γαρ το δευτερον ἐναργεστερον | ||
| . Λεχοι δε πυ - ρεταινουσῃ και ἀλγεουσῃ , ὑδωρ καταχειν , και πτισσανην παχειην διδοναι τρις της ἡμερης , |
| Κα - λως εἰπεν ἐπι της ἐνστασεως το βιασεται : προφανους γαρ οὐσης της ἐξουσιας ἀνατρεπειν δια της ἐνστασεως ἐπιχειρουμεν | ||
| εἰπειν . ἐνιοτε δε και ἰσχυραι ἀντιθεσεις ἁπλως και ἐκ προφανους εἰσαγονται , ὁταν πανυ θαρρωμεν τῃ λυσει , και |
| διο και κελευουσι κοτινους φυτευσαντας ἐνοφθαλμιζειν ἠ ἐμφυτευειν ὑστερον . ἀντιλαμβανονται γαρ μαλλον ἰσχυροτερου και τροφην ἐπισπωμενα πλειω καλλικαρπον το | ||
| του παθους του εἰς αὐτας ἐξ αὐτων των αἰσθητων γινομενου ἀντιλαμβανονται , οὐκ ἰσασι δε την οὐσιαν αὐτην καθ ' |
| συμβαλλομενας , ἀλλ ' οὐκ ἐξ ἐκεινων ὀνομαζομενας εἰς ἁς συμβαλλονται , ἀλλ ' ἐκ των καθ ' ἑαυτας προκειμενων | ||
| προς δε τας πρωτας των δακτυλων σκυταλιδας κατ ' ἀρθρον συμβαλλονται . δακτυλων δε σκυταλιδες μεν καθ ' ἑκαστον τρεις |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| ἀναρπασαι τον ἀκουοντα . . ἐπισυναπτει παιζων ταυτα . ” κρουσιν “ δε εἰπεν ὡς ἐπι μουσικης . μουσικως ταυτα | ||
| ποτερῳ χρηστεον , ὡς ἀν μη συγχωρουντος του κατα την κρουσιν συνεχους ὑπολογισμου τινα χρονον , ἀλλα προχειροτερας ἀν ἐσομενης |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| , ὁπερ λαλιας ἐργον μαλλον εἰναι φαινεται . Των δε ἐπιχειρηματων ὁ μεν Δημοσθενης αἰει και οἱ τους δικανικους λογους | ||
| χαρακτηρων , ἀλλα και παρ ' αὐτα τα γενη των ἐπιχειρηματων τα συμπληρωτικα μερη διαφορους ἐχοντα τας φυσεις ὁρων διαλλαττουσαις |
| το μεντοι κριτης . . . . και ψαλτης ἀττικως ὀξυνεται : και ἐτι το ληιστης λῃστης . το δε | ||
| βαρυνονται : βαρβιτος δηριτος Ληϊτος ἀρκιτος . τα δε θηλυκα ὀξυνεται : ἁμαξιτος ἀτραπιτος Λυχνιτος [ δηριτος ] . Τα |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| εὐτυχιῃ , ἀλλ ' ἐξ αὐτεου του παθεοϲ . οὐτε φατον την αἰτιην θωμαϲαι : το δε μεγα . ἐπι | ||
| : σχημα γλυκυτατον . οὐ φατον : οὐ λεκτον . φατον : ὀνομαστον . οἱον : πολυν και ποσον , |
| οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
| ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
| την πολιν μετα χιλιων στρατιωτων , οἱ δε περι τον Σωστρατον ἐπιφανεντες μετα μεγαλης και τεταγμενης δυναμεως ἐτρεψαντο τους παρεισπεπτωκοτας | ||
| ἀκρως φιλοσοφον ἐκφαινειν : λεγω δε εἰς τε τον Βοιωτιον Σωστρατον ἀναφερων , ὁν Ἡρακλεα οἱ Ἑλληνες ἐκαλουν και ᾠοντο |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| στασεις μεμαθηκοτες : ἀλλως τε και ὁτι οὐδεποτε ἐκτος στασεως μελεταται : ἀλλα ἀναγκη την παραγραφην την εὐθυδικιαν ἐχειν , | ||
| . ποποι ] φευ . μηδεται ] βουλευεται , ἠγουν μελεταται . νεον ] ἀντι μιας . ἰαμβος . μηδεται |
| ἐφ ' ἑαυτο : προς αὐτο τα ἐλαττω ἀπο ἐλαττονων μεταφεροντες ἀδυναμιᾳ του τυχειν των ἁ προσηκει λεγειν περι αὐτου | ||
| ἀγωσι γινομενα προς αὑτους τοις ἀθληταις βιαια εἰς την δικαιολογιαν μεταφεροντες . Διο και αἱ δικαι παρ ' αὐτοις δι |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| : τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
| γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | ||
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες |
| ὁ παις κατεστρεψεν , ἠκολουθησε και ὁ ἀετος μεχρι του μνηματος : καομενου δε ἑαυτον ἐς την πυραν ἐνεβαλεν . | ||
| ὁ Παριανος φησιν ἐν Χαλκηδονι ἐπι του Θρασυμαχου του σοφιστου μνηματος ἐπιγεγραφθαι τοδε το ἐπιγραμμα : θητα ῥω ἀλφα σαν |
| διεκπερωντες . Ἀλλ ' οὐκετ ' ἀν κρυψαιμι . Τον Πλουτον γαρ , ὠνδρες , ἡκει ἀγων ὁ δεσποτης , | ||
| . ὁ σωτηρ : τον Πλουτον λεγει . . τον Πλουτον ἐνταυθα φησι . . ἠγουν ὁ Πλουτος . Θ |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |