| Κρονιδαν κενταυρον : τῳ δε αὑτου σωματι ἐνεργων ὁ Ἀχιλλευς ἀσθματος πληρης ἑξετης ὠν κυνηγων θηρας ἐφορει παρα Κρονιδην κενταυρον | ||
| , και τας οὐλας κοιλας γινεσθαι . Ὁκοσοι ὑβοι ἐξ ἀσθματος ἠ βηχος γινονται προ της ἡβης , ἀπολλυνται . |
| ἁ ἐλεγες : και εἰ βουλει , παραχωρω σοι του βηματος , ἑως ἀν εἰπῃς . Ἐπειδη δε σιγᾳς , | ||
| δε κἀκει πρεσβεων ἐκ Καρχηδονος οἱ μεν ὑπατοι προυκαθηντο ἐπι βηματος ὑψηλου , ἡγεμονων τε σφισι και χιλιαρχων παρεστωτων , |
| ἐναγεις καθαιροντων . Κλειδημος : ὀρυξαι βοθρυν προς ἑσπεραν του σηματος . ἐπειτα παρα τον βοθυνον προς ἑσπεραν βλεπε , | ||
| : κεραυνου δε σκηψαντος εἰς τον ταφον ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . ἐστι δε |
| νυν μεν ἐφ ' ἱππων , νυν δε ἐπ ' ὀχηματος ὀχουμενος . ὠ των σπουδαιων ἀπομνημονευματων θαυμασιωτερα πολλακις ἀποφθεγξαμενος | ||
| , ἀει μεντοι περι το σωμα εἰναι και τουτου ὡσπερ ὀχηματος δεισθαι : διο και ἀπαλλασσομενην του σωματος το πνευματικον |
| λεπτη και ἡττον δριμεια και θερμη φλυκταινας μικρας ἐξεπιπολης του δερματος ἐγειρει , κεγχροις ἐοικυιας , και κεγχριτης ἑρπης ἐκ | ||
| ἐφημερου διαφορου λουτρου χρησιν . Ἀλλα τους ἐπι πυκνωσει του δερματος ἠ ἐπι βουβωσιν , οὐδ ' εἰ ἐν τῳ |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ||
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος |
| ἀκινδυνως τε και ἀπταιστως δι ' αὐτης εἰσιεναι ἐφ ' ἁρματος ἐλαυνοντα , εἰ τῳ δεδομενον εἰη παρα του μεγιστου | ||
| , ὁς οὐκ οἰδεν , ὁτι ταχυτερος ἱππος χελωνης και ἁρματος ἁμαξα βραδυτερα ; και εἰ γε τινα των πολλων |
| , ἀλλ ' ἐκεινο ἠν ἀληθες , ὡς τα προσλαβοντα ῥηματος μερισμον ὑπαγορευει , ὑπεδεικνυτο δε και το ἐχρην και | ||
| . και ὀξυνονται μεν , ὁσα ἐχει ἐννοιαν του ὠρω ῥηματος : θεωρος ὑληωρος ἰωρος πυλωρος . τα δε ἀλλα |
| τον οἰνον ἐχοντων ἀγγειων ὁ τι περ ἀν ἐασῃς ἀνευ πωματος ὀξυνεται ῥᾳδιως , ὡσπερ γε παλιν αὐτων των πωμασθεντων | ||
| Εὐριπιδην , γραμματικωτατε , πλην δυοιν μονον , Δημητρος ἀκτης πωματος θ ' ὑδρηχοου ; ἁπερ παρεστι και πεφυχ ' |
| καθαρσια ἐμβληθεντα ἐνταυθα ἀναγουσι την αἰτιαν του ἐπι τῳ ποταμῳ παθηματος . ἐστι δε ἐν τῳ Σαμικῳ σπηλαιον οὐκ ἀπωθεν | ||
| δε ἐστι το της μνημης ἐπικτητου τινος ἠ μαθηματος ἠ παθηματος , οὐτε τοις ἀπαθεσι των ὀντων οὐτε τοις μη |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| ψυχαγωγιαις ἀνακειται : ἀλλ ' εἰσι τοποι δηπουθεν ἐπωνυμοι του προσρηματος , οὑ δει φιλοσοφειν , και οὐδ ' ἐν | ||
| ἐπιδεικνυμενοι ἀντι των λογων ἀληθινως ἀν και ἐνδικως ἀξιοιντο του προσρηματος . Ἀλλα δη και των Ἀττικων ἀκουσατε νομων , |
| μαλιστα πηγνυμενη , ἀναισθητος . πγʹ . Σαρξ ἐστιν ἐξ αἱματος πεπηγυια , ὑγρα και θερμη , σκεπην τε και | ||
| αὐτοις πολεμιον , ἐπειδη τοτε ἡ εὐκρασια χυσις οὐσα του αἱματος φερει τους χυμους περι τον πνευμονα , και αὐξει |
| κενον , ὁπερ ἐστιν ἀδηλον , πιστουται δι ' ἐναργους πραγματος τουτο , της κινησεως : μη ὀντος γαρ κενου | ||
| ἀληθων ἀληθες , οὐ μην δια της προσεχους αἰτιας του πραγματος οὐδε δι ' ἀμεσων . παλιν ἐπι της φυσικης |
| γεφυρης , οὐδε τοὐλαχιστον βαθος ταφρου τολμησαι ἀν , ὑπο δειματος μη πεσῃ , διελθειν , ἀλλα δι ' αὐτης | ||
| , ὡς ἠδη πλησιον ἐγενοντο , εἰς φυγην ἐτραποντο , δειματος θειου ἐμπεσοντος : οἱ δ ' ἑπομενοι τους μεν |
| οἱ βοας ἐκταμεν ἡμεις . αὐτικα δ ' ἀθανατοισι μετηυδα χωομενος κηρ : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι | ||
| ἐξεσσυτο πατρης , οἱος Ἀρης , ὁτε μωλον ἐσερχεται αἱματοεντα χωομενος δηιοισι , μεμηνε δε οἱ μεγα θυμος , και |
| του λοφου , οὐδε νομης ἐρωσι ξενης , οὐδε λειμωνας ποθουσιν ἑτερους ποας χρειᾳ περιττοτερας : ἀποχρη δε ἀρα τα | ||
| : βουλεται δε τα συνεσκιασμενα των πραγματων ἀνακαλυπτειν τοις ἀληθειαν ποθουσιν . ” εἰτα προτερος ὁ ἀρχιοινοχοος φησιν : „ |
| ᾐ μοναδων ἡ κυβικη πλευρα , τοσουτων δακτυλων την του τρηματος διαμετρον ποιειν προσθεντα ἐτι το δεκατον μερος της εὑρεθεισης | ||
| ὀρχουμενης μου της γυναικος ἑσπερας ἡ βαλανος ἐκπεπτωκεν ἐκ του τρηματος . Ἐμοι μεν οὐν ἐστ ' εἰς Σαλαμινα πλευστεα |
| ἀνθιστᾳ ἑτερον τι εὐεργετημα δι ' αὐτου του ἀδικη - ματος πεπραγμενον . ἀν δε εἰς τι των ἐξωθεν , | ||
| : περιφραστικως τον μανδραγοραν . ματεισθαι : ζητεισθαι . και ματος ἡ ζητησις λεγεται . μωμητεον : μεμπτεον . και |
| προσω φερεται το νευρον τουτο λοξον εἰς τους ὀπισω του ὠτος μυς διασπειρομενον . . . . και τοις τας | ||
| γαρ . ἐν ἀλλοις δε παλιν φησιν Ἀριστοτελης : ὁ ὠτος ἐστιν ὁμοιος τῃ γλαυκι , οὐκ ἐστι δε νυκτερινος |
| . Και ταυτης μεν το πεδιον πολυ ἠ μεγι - στον , και ἐκεισε πολλοι φοινικες οἱ κατα ἀκρον κομωντες | ||
| ] ? ? εκ ! ! [ [ ] ! στον φονον [ ] ! αι ἐπιτηρησας ? ? ? |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
| το μεσουρανημα κοσμουμενος ἐκ τουτου , κἀν ἀγαθοποιου τοπος του θεματος της νυμφης εἰς το του ἀνδρος ἐμπεσῃ γαρ μεσουρανημα | ||
| εἰ ἑσπεριος δε εἰη καλως κειμενος ὡσπερ ἐπι του προκειμενου θεματος , ἐαν δε κακως κεηται ὁ κυριος του κατα |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| του αἱματος εἰς την τραχειαν ἀρτηριαν , ἀναγεται δια του στοματος , ἠ δια δυναμιν ῥηξεως γενομενης , ἠ δι | ||
| δηλουται δια του καρδιωγμου : καρδιωγμος δε ἐστιν ἡ του στοματος της γαστρος ὀδυνη τε και δηξις . καρδιαν γαρ |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| ἀλλα φανερας ἐδοσαν δικας , ὡν τα πληθη καταλεγεσθαι περιττος πονος , ἀποχρη δ ' ἑν ἐργον παραδειγμα παντων ἑσταναι | ||
| ὡς ἐλαχιστα , και εὐθεως τῃ πρωτῃ ἡμερᾳ ἐλαττων ὁ πονος γενησεται και τῃ δευτερᾳ . το δε γιγνομενον δια |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | ||
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε |
| ἐγιγνωσκε και αὑτον ὑπαιτιον τῃ ἐπιτιμησει . και ὁμως ὑπο μενους τε του ἐν ταις μαχαις και του ἐρωτος της | ||
| : και καταλαβομενοι το στρατοπεδον ὀλιγους μεν τινας ἀμυνο - μενους ἀπεκτειναν , τους δε πλειους ἐν τῳ διωγμῳ διεφθειραν |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| , ὡς ἐλεγχθεντας παραχρημα ἀναιρεισθαι . ἀπο δε του φοβερου θεαματος ἐκεινου λεγεσθαι Τενεδιος ἀνθρωπος . εἰρηται οὐν ἡ παροιμια | ||
| τουτοις θηριοις ἐγενετο : ὡς εἰ μη το καινον του θεαματος ἐξεπληξε τους πολεμιους , τι ἀν ἡμεις ἠμεν προς |
| ἐκαλειτο τριων διεσεων ἀσυνθετων ἀνεσις , σπονδειασμος δε ἡ ταὐτου διαστηματος ἐπιτασις , ἐκβολη δε ε διεσεων ἐπιτασις : ταυτα | ||
| κατα το ἑξης ἐλαττονες εἰσιν . εἰληφθω δη του Κ διαστηματος ἐλαττον το ΕΛ , και δια του Λ τῃ |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| αὐτῳ . Αἱ δη παρηγμεναι ἀντωνυμιαι συνταξιν μεν ἐπιρρηματικην οὐδεποτε ἀναδεχονται , ὁσας δε συνταξεις ἀναδεχονται αἱ γενικαι , ταυτας | ||
| ἐκδεξασθαι , καθο οὐ ποτε οἱ συνδεσμοι την α στερησιν ἀναδεχονται , ἐστι δε το ἀεκητι ἐν στερησει του ἑκητι |
| ταυτης ἠξιωκα , νομιζων ἡδυ τῳ θεῳ της ὑπερ ἐμου προνοιας ἀναθημα τουτο και μεγιστον ἀναθησειν . βουλομενος δε και | ||
| παρακελευεται : ὁ δε λογος οὑτος ἐτι νεανικωτερον τον της προνοιας κυριον και αὐτην την προνοιαν μεμψαμενος και παντας νομους |
| ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
| . Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| τον Κινναν Ῥωμαιων περι συλλυσεως : οἱς ἀποκρισιν ἐδωκεν ὡς ὑπατος ἐξεληλυθως οὐ προσεδεξατο την ἐπανοδον ἐν ἰδιωτου σχηματι ποιησασθαι | ||
| μηνων , ὡς ὁ κρατων ἐταξε . και ὁ μεν ὑπατος λαβων τα κομισθεντα και διαδους τῃ στρατιᾳ ποιειται τας |
| ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
| ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
| δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| Φωκεων , ὁτι ἠπατηθην , ὁρα πως ἐκβολην ἐποιησατο του χρωματος : ἐδει τοινυν μισειν τον ἀπατησοντα , ἀλλα μην | ||
| οἰησις ἑτερα : ἑτεροιωσις δε , ὁταν ἀφ ' ἑτερου χρωματος εἰς ἑτερον μεταβαλλει . ἀμορραιος ἐθνικος διαφερει Ἀμωραιου . |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| . Ἐπει και οἱσιν ἀν μαλιστα κατεηγεισιν , ἠ ὑπο τρωματος ἠ ἐν κνημῃ , ἠ ἐν μηρῳ , ἠ | ||
| το ἀποκεκαυλισμενον της γναθου , ἀπολειποντα ὡς δακτυλον ἀπο του τρωματος ἠ ὀλιγῳ πλεον : τουτο μεν ἐς το κατω |
| : και ὁ ἐλαχιστος ἀρα ὑπο των Α , Β μετρουμενος τον Ζ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Α | ||
| Ρ μετρησει . ἐλαχιστος δε ὑπο των Β , Γ μετρουμενος ἐστιν ὁ Η : ὁ Η ἀρα τον Ρ |
| ὑλη το ὑποκειμενον γενεσει και φθορᾳ , ἰδεα δε οὐσια ἀσωματος ἐν τοις νοημασι και ταις φαντασιαις του θεου . | ||
| ἡ δε ἀφ ' ἑαυτης . Ἐστι τοινυν ἡ ψυχη ἀσωματος οὐσια : εἰ γαρ ἐχει σωμα , οὐκετι ἐσται |
| ἐν πασαις ταις ἐπῳδοις : ἐν δε τῳ τελει του ᾀσματος ἀστερισκος . ἐστι δε το ᾀσμα εʹ στροφων . | ||
| ἐπῳδῳ κορωνις και παραγραφος , ἐπι δε τῳ τελει του ᾀσματος ἀστερισκος . * * Το προοιμιον ἐκ παραδειγματος . |
| Εὐρωπην . οἱ δ ' Ἀθηναιοι μετανοησαντες εἰς τοὐναντιον παλιν μενειν συνεβουλευον , λεγοντες ὁτι κἀν μηδεις αὐτοις των ἀλλων | ||
| τουτον ἐξαλλαγμασι πολλοις ὑπαγομενος πειθει την οἰκιαν ἀπολιποντα συν αὐτῳ μενειν . χρονου δε προϊοντος ὡς πολεμιων τις ἐφοδος προσηγγελη |
| παντες συν τευχεσσι και ἁρμασιν ἠδε και ἱπποις ὠκυτατοις : καιον γαρ ἀποκταμενους ἐνι χαρμῃ , δειδιοτες μη λαος ἐπιβρισειεν | ||
| εἰρηται λογον , ὁς το παν ἐκπυρωθησεται λεγων παν το καιον ἐχον καυσῃ ὁλον καυσει , και ὁ ἡλιος πυρ |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| ἀναγκην λεγῃς τον ἐρωτα , ἠ βιαν ἑλκεσθαι τον μη πειθομενον , πειθομαι ταυτα την μοιχειαν πεπληρωκεναι : ταυτα τον | ||
| αἰτησειεν , ἐμνησθη τε προς με γραμματων και εἰχεν εὐθυς πειθομενον , την μεν αἰδουμενον , σοι δε τεθαρρηκοτα . |
| ὁ τις ἐκληρονομησεν ἐργου τε και λογου . ΜΑΓΝΟΣ . Οὑτος ἐκ μεν Ἀντιοχειας ἠν γεγονως , της ὑπερ τον | ||
| και εἰς τον θανατον τους παιδας παρα μικρον ἀγει . Οὑτος οὐν ὁ σκορπιοςκαι γαρ πτερα ἐχεικαθιπταται των πυρων , |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
| νηπιου ἐοντος του παιδιου : ἐπαϊουσι γαρ αἱ μητραι του ῥευματος χωρεοντος ἐκ της κοιλιης . Και ἠν ταλαιπωρησῃ ἡ | ||
| δεσμων ἐμποδιζοντων οὐτε των θηριων παραβλαπτοντων , ἀλλα παραπεμποντος του ῥευματος : φερομενος δε εἰς τας ἐμβολας ἐρχεται τας εἰς |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| οὐσαν ἱκανην παιδευειν και δια τουτο σοφωτερους ἐσομενους , ἐαν ἐπιστωνται πολεων τε και ἰδιωτων πολεμους τε και ἐχθρας και | ||
| ποιησειν : ὁταν δ ' ἐπι τουτους ὡν ἀν σαφως ἐπιστωνται ἡττους ὀντες , πασαν ὁσην ἀν ἐχωσι δυναμιν ἀγουσιν |
| Του δε ὡροσκοπου και των ἐν τῳ ὡροσκοπῳ γινεται ὁ περιπατος δια των ἀναφορων της πολεως ἐν ᾑ τις ἐγεννηθη | ||
| της νικης μηνας δ ἡμερας κδ : και καταντᾳ ὁ περιπατος εἰς τον κληρον της φρονησεως και της συνεσεως μετα |
| , ἐξ ἡς ἀπεθανε , και βοειου τινος ἐκ θυσιας ἁψαμενος βλαβηναι . ἠν οὐν οἱα εἰκος ἀκριβεια πολλη και | ||
| τ ' ἀν ἐπιλαβοι ' : ἐγω δ ' ἁπαξ ἁψαμενος εἰμι και φιλησας ἐν βυθῳ . ὁ μεν Ἐπιχαρμος |
| ῥυϊσκεται , και το δερμα ῥηξεις ὑπομενει , ἐξω χωρειν ἐπειγομενου και δι ' αὐτων τουτων του αἱματος . Γενοιτο | ||
| , ἀναγκαια συρραξαντων διαμαχη , προς την οἰκειαν ἑκατερου χωραν ἐπειγομενου και προς το βιαζομενον ἀντιτεινοντος : το μεν δη |
| ἡμερας : και το αἰων δε αἰωνος τουτῳ τῳ λογῳ ὑπαγεται , περιεχει γαρ χρονους , ὡσαυτως δε και το | ||
| δυσεντεριᾳ θεραπευεται , οὐ μην κατ ' ἀρχας τῃ παραπλησιᾳ ὑπαγεται θεραπειᾳ : ἐντευθεν και τινες των καμνοντων ἐκινδυνευσαν , |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| και ἐν τοις ὠνιοις οὑτω φαινεται γινομενον : ὁ γαρ ὠνουμενος ταττει την τιμην και μετρει τῃ ἑαυτου ὠφελειᾳ ἠ | ||
| κἀν εἰ τις αὐτου καθιδρυμενος ἐν πολει , τα μεν ὠνουμενος , τα δε και τεκταινομενος αὐτος μαθηματα περι τα |
| ἡλιος ἐπι του ὁριζοντος ἀνατελλει μεν κατα το Ν , δυσεται δε κατα το Κ , και του ἡλιου ἀνατελλοντος | ||
| ὡστε του γʹ ἀνατελλοντος ὁ ἡλιος ὠν προς τῳ αʹ δυσεται : και συνδυσεται τῳ ἡλιῳ το αʹ ἀστρον και |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
| τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
| , ὑπογλαυκους , μεσοφθαλμους , στρογγυλοπροσωπους , την φαρυγγα προπετη ἐχοντας , μακροκνημους , εὐποδας , πλατυθωρακας , ἁρπαγας , | ||
| πορωμεν ἀνδρασιν , οἱα τ ' ἐοικεν ἀγειν ἐπι νηος ἐχοντας , ἠια και μεθυ λαρον , ἱν ' ἐμπεδον |
| . και οἱ Ἐρωτες δε ἀπαρχονται των μηλων και περιεστωτες εὐχονται καλον αὐτοις εἰναι τον κηπον . Ἡ μεν στρατια | ||
| γαρ το μερος το ἀπο του πατρος ἐκ του Διος εὐχονται εἰναι , ἀντι του μετα του σεμνυνεσθαι λεγουσιν οἱ |
| ἑημι , το παθητικον ἑεμαι ἡμαι , ἡ μετοχη ἑεμενος ἡμενος . ὀρχως : ὀρχος ὀρχατου διαφερει . ὀρχος γαρ | ||
| , ὡς ἠ τοι Ὀδυσευς ἠδη ἐν πατριδι γαιῃ , ἡμενος ἠ ἑρπων , ταδε πευθομενος κακα ἐργα , ἐστιν |
| ἐσελθειν ἐβιαζετο , βραχυ και συνηθες ἐπι του ζωστηρος ἐγχειριδιον περικειμενος . κωλυομενος δ ' ἠγανακτει και χρειαν τινα ἐπειγειν | ||
| ἐκθεσει . ἀφ ' ἡς ἐξῃει χλαμυδα λαμπραν ἐπισυρων και περικειμενος δακτυλιον χρυσιου ἐγγεγλυμμενην ἐχοντα την Μιθριδατου εἰκονα : προεπομπευον |
| πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
| , την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
| ' ᾀσματα ἠν και σκολια : και μυρρινην ἐπι δεξια περιφεροντες τινες και ἐκπωμα και λυραν ᾀδειν ἠξιουν . τοις | ||
| σημεια πολλα , ἁπερ οἱ βαρβαροι κατα την Κελτιβηριαν ὁλην περιφεροντες ἐπετωθαζον . Μουμμιος δ ' ὑπολοιπους ἐχων πεντακισχιλιους ἐγυμναζεν |
| νυν μεγιστον αὐτων τεμενος και ὀνομαστοτατον ἐον και χρησιμωτατον , καλεομενον δε Ἑλληνιον , αἱδε πολιες εἰσι αἱ ἱδρυμεναι κοινῃ | ||
| πληθεϊ πολλῳ προσφερομενους ἐξανεχωρησαν δεισαντες προς το ὀρος το Τμωλον καλεομενον , ἐνθευτεν δε ὑπο νυκτα ἀπαλλασσοντο ἐπι τας νεας |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| κενοι την γαστερα και τους ἑλμινθας . ὁτι ἀπο διψους ἐγγινονται τοις κυσι κροτωνες . ὁτι τρεις νοσους ἐχουσι κυνες | ||
| ἀνω φερεσθαι , αἱ δε ἠθικαι ἀρεται δι ' ἐθους ἐγγινονται : οὐκ ἀρα παρα φυσιν ἡμιν . ἰστεον ὁτι |
| ἐναισιμα λεγειν : και ἠροντο ὁποι ἐλαυνουσιν : οἱ δε ὑποκρινονται ὁτι κατα ζητησιν Νεαρχου τε και του στρατου του | ||
| . . . , . σοι δ ' ὡδε μνηστηρες ὑποκρινονται . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] το |
| τα νομιμα ἀναδιδαχθηναι : ἡδυ μεν γαρ το ἀδικειν , ἐπιπονον δε το δικαιοπραγειν : τουτο δε ἐστιν ὁ ἀψευδεστατος | ||
| ἐαν ἐνδεης ἐστι περι την τροφην και βιον ἀγρυπνον και ἐπιπονον και φροντιστικον και φιλοταλαιπωρον ζῃ , γινωσκε ἐπι κακοηθειᾳ |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| φαιην , ὁτι και ὡραν φερουσιν . ἀγνοεισθων δε μη παροντες τῳ παιδι ἐς την κρισιν , εἰ ὑγιως βασανιουμεν | ||
| αὐτος και ἡ ἀκρα του Διος , εἰ μη χηνες παροντες ἐτυχον : οἱ μεν γαρ κυνες προς την ῥιφεισαν |
| του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
| και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
| ἐν καιρῳ κομιουμενου . μεγιστον οὐν ἀδικημα δρων ὁ παρακαταθηκην ἀρνουμενος μη ἀγνοειτω , ψευσας μεν ἐλπιδος τον ἐπιτρεψαντα , | ||
| φρουρουμενοις : λυπραν γε την ἀρνησιν : τουτεστι : λυπουμαι ἀρνουμενος . τουτεστιν : ἀρνουμαι ἀρνησιν λυπηραν : ἀντι του |
| προσκτησαιτο φιλους . Ἱστορεων δε εὑρισκε Λακεδαιμονιους τε και Ἀθηναιους προεχοντας , τους μεν του Δωρικου γενεος , τους δε | ||
| , ὡσπερ τι καλλιον , ἀλλ ' ἀνδρειᾳ και γνωμῃ προεχοντας κρατειν πανταχου καλλιστοις ἁπαντων ἐφοδιοις οἰμαι και καθαρως οἰκοθεν |
| ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
| και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
| Κυζικηνος ἐν βʹ Ἑλληνικων γραφων οὑτως : ὁ δε Κοδρος τομον ἀρτου τον καλουμενον θρονον λαμβανει και κρεας και τῳ | ||
| οὑς Ἀμμενεμης ἐτη , ιϚʹ . Μεχρι τουδε τον πρωτον τομον καταγηοχε Μανεθω . Ὁμου βασιλεις ρϘβʹ , ἐτη ͵βτʹ |
| ' ὑπερβη λαϊνον οὐδον χρησομενος . τοτε γαρ ῥα κυλινδετο πηματος ἀρχη Τρωσι τε και Δαναοισι Διος μεγαλου δια βουλας | ||
| μικρῳ : λειπει ἡ ἀντι , ἱν ' ᾐ ἀντι πηματος . τουτο δε εἰπε δια τον Ἐργοτελη : και |
| δυσμων διηκει το της Σεληνης ὀρος , ἀφ ' οὑ ὑποδεχονται τας χιονας αἱ του Νειλου λιμναι , και ἐπεχει | ||
| ψυχροι γαρ εἰσι , λοιπον των ὑγρων ξυρανθεντων το παθος ὑποδεχονται τα στερεα , διοτι ἀμεσως ἀγει ἐπ ' αὐτα |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| μεν γαρ ἀλλων φυτων τε και ζῳων οὐτε αἱ εὐφοριαι ἐπαινεται οὐθ ' αἱ κακοπραγιαι ψεκταιτας γαρ ἐφ ' ἑκατερα | ||
| , ὁτι “ Ὠ θαυμασιε , παντων ὑμων , ὁσοι ἐπαινεται φατε δικαιοσυνης εἰναι , ἀπο των ἐξ ἀρχης ἡρωων |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| , στρεφεται ὁ ἀξων , κινουμενου δε του ἀξονος , εἰσαγονται αἱ ἐκθετοι των καλων ἀρχαι προς τας τασεις . | ||
| λεγει δορατι . και οἱ μονομαχουντες τοις παλτοις χρωμενοι δορασιν εἰσαγονται προτερον , εἰτα ἐπι τα ξιφη βαδιζοντες : ἀγχεμαχοι |
| και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
| τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
| . . Παρθενου κε # βο μα # δʹ ὁ προηγουμενος αὐτων . . . . . . . . | ||
| τον Λεοντα ἀμορφωτοι . των ὑπερ τον νωτον β ὁ προηγουμενος . . . . . . . . . |
| τριτἠμερηι Μαρωνα γραμματιζοντος του πατρος αὐτωι , τον Μαρωνα ἐποιησεν οὐτος Σιμωνα ὀ χρηστος : ὠστ ' ἐγωγ ' εἰπα | ||
| βουλομενος ἀκεσιν παραυτα της διψης εὑρασθαι , ἐλθων που πλησιον οὐτος και παρα το χειλος του ποταμου , καθαπερ ταυρος |
| ' ἡβης ἐτος , οἱ δε ὁσον ἀν χρονον ἠιθεοι μενωσιν , οἱ δε μεχρι της εἰς τα ἀρχεια τα | ||
| κρειττονος μερους ψυχης μεταβεβληκεν εἰς θηρειον φυσιν , κἀν ἐτι μενωσιν οἱ του σωματος χαρακτηρες ἀνθρωπομορφοι . την μεν οὐν |