| ὑλη το ὑποκειμενον γενεσει και φθορᾳ , ἰδεα δε οὐσια ἀσωματος ἐν τοις νοημασι και ταις φαντασιαις του θεου . | ||
| ἡ δε ἀφ ' ἑαυτης . Ἐστι τοινυν ἡ ψυχη ἀσωματος οὐσια : εἰ γαρ ἐχει σωμα , οὐκετι ἐσται |
| ' ὑπερβη λαϊνον οὐδον χρησομενος . τοτε γαρ ῥα κυλινδετο πηματος ἀρχη Τρωσι τε και Δαναοισι Διος μεγαλου δια βουλας | ||
| μικρῳ : λειπει ἡ ἀντι , ἱν ' ᾐ ἀντι πηματος . τουτο δε εἰπε δια τον Ἐργοτελη : και |
| . Ἐπει και οἱσιν ἀν μαλιστα κατεηγεισιν , ἠ ὑπο τρωματος ἠ ἐν κνημῃ , ἠ ἐν μηρῳ , ἠ | ||
| το ἀποκεκαυλισμενον της γναθου , ἀπολειποντα ὡς δακτυλον ἀπο του τρωματος ἠ ὀλιγῳ πλεον : τουτο μεν ἐς το κατω |
| ἐκ της Νεμεας και ἐξ Ἐπιδαυρου και ἀπο Μεγαρων . ληματος : φρονηματος . ἡ δε ἀπο κατα κοινου : | ||
| προαποσταλεντες ὑπο των ἀλλων ἀρχομενης ἐτι της καταστασεως , νεανιαι ληματος πληρεις ἀπο ῥυτηρος και μετα μαστιγος ἐλαθεισι τοις ἱπποις |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| ὑποδειγμα . ἐγω ἐτεχθην Ἀθυρ λʹ ἐν ἡμερᾳ του Ἡλιου ἐπεχοντος Τοξοτου μοιρας δ ἐγγιστα : ταις δ προσεθηκα β | ||
| του μεσου ἡλιου τας ια και ιβʹ μοιρας του Κριου ἐπεχοντος , ὡς και ἐνθαδε συνιστασθαι την μεγιστην ἀποστασιν κγ |
| το μεσουρανημα κοσμουμενος ἐκ τουτου , κἀν ἀγαθοποιου τοπος του θεματος της νυμφης εἰς το του ἀνδρος ἐμπεσῃ γαρ μεσουρανημα | ||
| εἰ ἑσπεριος δε εἰη καλως κειμενος ὡσπερ ἐπι του προκειμενου θεματος , ἐαν δε κακως κεηται ὁ κυριος του κατα |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| ΑΓ ἰσον ἐστι τῳ ἀπο της ΑΒ και του λοιπου τμηματος της ΒΓ δηλαδη ὡς ἀπο μιας ἀναγραφεντι τετραγωνῳ δια | ||
| πρισματων μειζων ἐστιν ἠ το ἡμισυ του καθ ' αὑτο τμηματος και κυλινδρου . τοιαυτης δη γινομενης ἀει ἐπισκεψεως ληφθησεται |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| ἀκτινων ὁρωμενα μετεωροτερα φαινεται . ιαʹ . Των ἀνω του ὀμματος ἐπιπεδων κειμενων τα πορρω ταπεινοτερα φανειται . ἐστω γαρ | ||
| ἐπηρεφεας φολιδεσσιν . τοιο δ ' ἑλισσομενοιο κατ ' † ὀμματος εἰσατο † κουρη , Ὑπνον ἀοσσητηρα , θεων ὑπατον |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| ἐξ αὐτης της τροφης πλημμυρουσιν . εἰ δε τις μεταλαβοι βρωματος βεβαπτισμενου και κεκαθαρμενου και ἐκεινου μεταλαβοι του ἀβαπτιστου , | ||
| ἑτερου , οὐδε γε ἀπο πληρωσιος , οὐδε γε ἀπο βρωματος τοιου ἠ τοιου . Ὁστις οὐν ταυτα μη εἰσεται |
| , ἡ στενη και ῥοωδης θαλασσα , ἡν γεννᾳ μεν ποντος Εὐξεινος , σχιζων τας ἠπειρους τῳ ῥευματι , διαχειται | ||
| ἰχθυων ὁμου ἐπι ποντον ὁρμωσι τον Εὐξεινον , Εὐξεινος δε ποντος ἐστιν εἰς την μεγαλην θαλασσαν περι την Μαιωτιδα λιμνην |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| ἀδιψον : ὁταν γαρ μητε διψωδης ὁ καμνων ᾐ μητε καυματος αἰσθηται κατα το της κοιλιας στομα , δηλον ἐστιν | ||
| πολυ διαλειποντα , εἰ πνιγος εἰη : οὐ γαρ ἀνεχονται καυματος αἱ κυνες , ἀλλα πολλαι ἠδη διωξασαι ἀνα κρατος |
| λεπτη και ἡττον δριμεια και θερμη φλυκταινας μικρας ἐξεπιπολης του δερματος ἐγειρει , κεγχροις ἐοικυιας , και κεγχριτης ἑρπης ἐκ | ||
| ἐφημερου διαφορου λουτρου χρησιν . Ἀλλα τους ἐπι πυκνωσει του δερματος ἠ ἐπι βουβωσιν , οὐδ ' εἰ ἐν τῳ |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| την Κιρκην : τα μεν γαρ των ἀσπιδων φαρμακα και δηγματος ἐργα ἐστι , τα δε ἐκεινων ἀναιρειν και ἐκ | ||
| το θηριον των ὁμωνυμων τε και ὁμογενων , ὡστε ἀνευ δηγματος , οἱον βελος ἀφιεισα τον ἰον ἐφ ' ὁ |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| . Και ταυτης μεν το πεδιον πολυ ἠ μεγι - στον , και ἐκεισε πολλοι φοινικες οἱ κατα ἀκρον κομωντες | ||
| ] ? ? εκ ! ! [ [ ] ! στον φονον [ ] ! αι ἐπιτηρησας ? ? ? |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| του κυριου των ὁριων αὐτου ἠ του οἰκου ἠ του ὑψωματος ἠ του τριγωνου . εἰ δε μη αὐτος εἰη | ||
| ἐπεμερισεν τα νδʹ και ὁ Κρονος δια την ἐναντιαν του ὑψωματος στασιν τουτεστι τον Ζυγον ἐτη λʹ : γινονται πδʹ |
| νηπιου ἐοντος του παιδιου : ἐπαϊουσι γαρ αἱ μητραι του ῥευματος χωρεοντος ἐκ της κοιλιης . Και ἠν ταλαιπωρησῃ ἡ | ||
| δεσμων ἐμποδιζοντων οὐτε των θηριων παραβλαπτοντων , ἀλλα παραπεμποντος του ῥευματος : φερομενος δε εἰς τας ἐμβολας ἐρχεται τας εἰς |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| βουλεται θεραπευσαι . τουτο δε το ἑλκος οὐχ ὑπο του καταγματος γεγονεν , ἀλλα ἠ δια χυμον δριμυν ἠ δια | ||
| ἐπειδη δε πολλακις κἀνταυθα ἡ μια γινεται θεραπεια και ἐπι καταγματος , δια τουτο κατα τι συμβεβηκος και περι καταγματων |
| διορυσσειν παιδια . Ἐργασια δε ἐστι λογος κατασκευαστικος του προτεθεντος ἐπιχειρηματος , ἐκ παραβολης ἠ παραδειγματος ἐχων την γενεσιν : | ||
| εἰτα ἐργασασθαι ἀφ ' ὡν την ἐργασιαν ἐφαμεν γινεσθαι του ἐπιχειρηματος , εἰτα το ἐνθυμημα ἐπενεγκειν τῃ ἐργασιᾳ . οἱον |
| Του δε ὡροσκοπου και των ἐν τῳ ὡροσκοπῳ γινεται ὁ περιπατος δια των ἀναφορων της πολεως ἐν ᾑ τις ἐγεννηθη | ||
| της νικης μηνας δ ἡμερας κδ : και καταντᾳ ὁ περιπατος εἰς τον κληρον της φρονησεως και της συνεσεως μετα |
| ἐπιρρημα ἐκ της προειρημενης συνταξεως ἐγενετο : ἐκ τοπικου γαρ ἐπιρρηματος του οὑ , φησιν , ἀπετελειτο Δωρικη μεταληψις ἡ | ||
| ἐπιρρηματικης συνταξεως . Και τοσαυτα μεν περι της ἐννοιας του ἐπιρρηματος . Ἐπει δε και τινα ἐν ἀμφιβολῳ καθεστηκε του |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| ψυχαγωγιαις ἀνακειται : ἀλλ ' εἰσι τοποι δηπουθεν ἐπωνυμοι του προσρηματος , οὑ δει φιλοσοφειν , και οὐδ ' ἐν | ||
| ἐπιδεικνυμενοι ἀντι των λογων ἀληθινως ἀν και ἐνδικως ἀξιοιντο του προσρηματος . Ἀλλα δη και των Ἀττικων ἀκουσατε νομων , |
| ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
| ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
| . ” Ἱππεας εἰς πεδιον “ προκαλῃ Σωκρατη εἰς λογους προκαλουμενος : ἐρωτα οὐν και ἀκουσῃ . Ἀλλα μοι δοκω | ||
| αὐτῳ συνεξιοντων : Σελευκος δ ' ἱππευσι πολλοις αὐτῳ προσεπελαζε προκαλουμενος . ὁ δε τοτε μεν οὐκ ἐπεξῃει , παρ |
| διορισμον ἀλλα το συντρεχον τῳ ὑπαρχοντι . ὁτι γαρ οὐ συναγεται το κατα τον διορισμον ἐνδεχομενον , δηλον ἐντευθεν . | ||
| ἀρξαμενη του κατα τον πυθμενα περατος προς λογον ἐπι στενον συναγεται το στομιον . κεκληται δ ' αὐτης το μεν |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
| λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| σφετεροισι κασιγνητοισιν ὀπασσε : βη δ ' ὁγε Μαιναλιης ἀρκτου δερος ἀμφιτομον τε δεξιτερῃ παλλων πελεκυν μεγαν : ἐντεα γαρ | ||
| . οὑτος γαρ Ἡρακλεους στρατευοντος μετα Ἰασονος ἐπι το χρυσομαλλον δερος , και το κητος ἀνελοντος , ἀπεστερησε των ὡμολογημενων |
| Φωκεων , ὁτι ἠπατηθην , ὁρα πως ἐκβολην ἐποιησατο του χρωματος : ἐδει τοινυν μισειν τον ἀπατησοντα , ἀλλα μην | ||
| οἰησις ἑτερα : ἑτεροιωσις δε , ὁταν ἀφ ' ἑτερου χρωματος εἰς ἑτερον μεταβαλλει . ἀμορραιος ἐθνικος διαφερει Ἀμωραιου . |
| ἐναγεις καθαιροντων . Κλειδημος : ὀρυξαι βοθρυν προς ἑσπεραν του σηματος . ἐπειτα παρα τον βοθυνον προς ἑσπεραν βλεπε , | ||
| : κεραυνου δε σκηψαντος εἰς τον ταφον ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . ἐστι δε |
| αὐτων , τους μεν ὀρθους τῃ ῥυμῃ τῃ των ἱππων παιοντες ἀνετρεπον , τους δε πιπτοντας κατηλοων και αὐτους και | ||
| τῳ ἐργῳ ἀνεστρεφον αὐθις και τοις καθ ' ἑαυτους ἐπεκειντο παιοντες και διωκοντες , και δι ' ὀλιγου χρονου τους |
| . οἱ δ ' ἀμφι Τημενον μεθ ' ἡσυχιας το Ῥιον κατεσχον . Προκλης και Τημενος Ἡρακλειδαι Εὐρυσθειδαις κατεχουσι την | ||
| προς τῳ στοματι του πορθμου : παραπλευσας δε το τε Ῥιον το Τρωϊκον και το Ἀχιλλεως σημα κατηχθη ἐς Τενεδον |
| ἀλυξαν : ἐξεφυγον . Παιπαλοεσσαν : τραχειαν . ἀναστειχωσι : διερχονται , ἀνερχονται . κολωνην : ἐξοχην : ὀρος , | ||
| ὡρα της νυκτος καλειται Ὑγχελ , ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ διερχονται οἱ δαιμονες ἐν τοις μνημασιν και εἰ ἀνθρωπος διελθῃ |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
| δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
| ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
| ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
| ἠδη ἐχοντας , και αὐτου ἡσυχαζων ἐς μεν την Παλληνην ἀδυνατος ἠδη ἐνομιζεν εἰναι διαβας τιμωρειν , την δε Τορωνην | ||
| λεγεται ἡμαρτες , ἠρασθης : ταυτα γαρ της φυσεως . ἀδυνατος γαρ εἰ λεγειν : οὐ γαρ δυνατος εἰ λογοις |
| δε οἱ μεν τον κακοδαιμονα , οἱ δε τον δυσχερως σῳζομενον παρα το σοος . και Ὁμηρος : ὁππως οἱ | ||
| χαραξ την ἀμπελον , ὁταν ὑπο του σῳζοντος ἀπατηθῃ το σῳζομενον . Χαρητος ὑποσχεσεις : Χαρης στρατηγος Ἀθηναιων εὐχερης τε |
| παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
| χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| φρασις ἐκ του ῥηματος γινεται : το δε εἰδος του προβληματος ἐκ των ἐν τῳ ζητηματι εὑρισκομενων προσωπων και πραγματων | ||
| δικαιου στοχαστικη . Φθανει μεν οὐν ἠδη περι τουτου του προβληματος διειληφεναι , ἀλλ ' ἐκει μεν οὐ καθολου ἐζητει |
| γεφυρης , οὐδε τοὐλαχιστον βαθος ταφρου τολμησαι ἀν , ὑπο δειματος μη πεσῃ , διελθειν , ἀλλα δι ' αὐτης | ||
| , ὡς ἠδη πλησιον ἐγενοντο , εἰς φυγην ἐτραποντο , δειματος θειου ἐμπεσοντος : οἱ δ ' ἑπομενοι τους μεν |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| , ἀλλ ' ἐκεινο ἠν ἀληθες , ὡς τα προσλαβοντα ῥηματος μερισμον ὑπαγορευει , ὑπεδεικνυτο δε και το ἐχρην και | ||
| . και ὀξυνονται μεν , ὁσα ἐχει ἐννοιαν του ὠρω ῥηματος : θεωρος ὑληωρος ἰωρος πυλωρος . τα δε ἀλλα |
| τον οἰνον ἐχοντων ἀγγειων ὁ τι περ ἀν ἐασῃς ἀνευ πωματος ὀξυνεται ῥᾳδιως , ὡσπερ γε παλιν αὐτων των πωμασθεντων | ||
| Εὐριπιδην , γραμματικωτατε , πλην δυοιν μονον , Δημητρος ἀκτης πωματος θ ' ὑδρηχοου ; ἁπερ παρεστι και πεφυχ ' |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
| προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
| ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
| και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
| παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
| οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
| στιλπνοτατον . εἰσιν οὐν πλησιον ἐφεξης , ὡσπερ κολωνοι του ψηγματος , και το πεδιον ἁπαν ἀστραπτει . χαλεπον οὐν | ||
| πλησαμενος χρυσου και ἐς τας τριχας της κεφαλης διαπασας του ψηγματος και ἀλλο λαβων ἐς το στομα ἐξηιε ἐκ του |
| Δωριεις τα εἰς ω καθαρον ληγοντα ῥηματα δια του ν προφερουσιν οἱον δυω δυνω θυω θυνω , ὡς παρ ' | ||
| ἀνα τας νοννας εἰδομεναι . Οἱ Ἀττικοι οὐδετερως το ταριχος προφερουσιν , ὡς και Χιονιδης φησιν , ἀρ ' ἀν |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
| το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
| τοιουτον , ἀψυχον ἠν ἐκεινο το ἀγαλμα και ἀμοιρον θειας ἐπιπνοιας . οὑτω διεγνω το ἀρρητον ἀγαλμα του Αἰωνος ὑπο | ||
| ἀχθηδοσιν ὑπο λυπης , τους δε ὑπο θειας ὁρμης και ἐπιπνοιας κατεχομενους ὑπο ἐνθουσιασμου , ἠ και τουτων μιγνυμενων προς |
| ὁσα ἐν παντι τῳ βιῳ παρα παντων των ἀλλων ἀνθρωπων κτωνται . και ὁ Σιμωνιδης εἰπεν : Ἀλλ ' εἰ | ||
| οὐδεν ἐστιν ἀγαθον , ὑπερ ὡν σπουδαζουσι και πασῃ προθυμιᾳ κτωνται , και νομιζουσιν , ὁσῳ ἀν πλειω κτησωνται , |
| ἐνεστωτα τε και τον παρῳχημενον ; και φαμεν τον μεν παρῳχημενον δια το ἁπαξ δοξαι αὐτοις ὁτε περι τουτου ἡ | ||
| τον χρονον εἰς ἀπειρον , προσσυναψαντες τῳ ἐνεστωτι και τον παρῳχημενον και τον μελλοντα : εἰτα ἐντευθεν εἰς ἐννοιαν ἀιδιου |
| , ὡς ἐνιοτε τους μεν τεμνομενους ἠ ἀλλο τι τοιουτο πασχοντας φερειν , τους δε παρεστωτας δια την περι του | ||
| δηλονοτι . και χαλεπα : ἠγουν οὐ ῥᾳδια ἐνεγκειν τους πασχοντας . κατα στασιν : ἀντι του δια στασιν . |
| κενον , ὁπερ ἐστιν ἀδηλον , πιστουται δι ' ἐναργους πραγματος τουτο , της κινησεως : μη ὀντος γαρ κενου | ||
| ἀληθων ἀληθες , οὐ μην δια της προσεχους αἰτιας του πραγματος οὐδε δι ' ἀμεσων . παλιν ἐπι της φυσικης |
| πλοιου καταδυντος . ὁ και μεγιστον ἐστι σημειον του μηδεν προσηκειν αὐτῳ . τις γαρ ἀν τον ἑαυτου σιτον ἐπειθε | ||
| ἠ πεμπε μηδ ' οἰου λαμβανειν σοι μαλλον ἠ διδοναι προσηκειν μηδε σφοδρα δικαιος ὠν ἑν τουτο ἀδικον ποιει . |
| ' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
| τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
| της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
| : εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
| μαλιστα πηγνυμενη , ἀναισθητος . πγʹ . Σαρξ ἐστιν ἐξ αἱματος πεπηγυια , ὑγρα και θερμη , σκεπην τε και | ||
| αὐτοις πολεμιον , ἐπειδη τοτε ἡ εὐκρασια χυσις οὐσα του αἱματος φερει τους χυμους περι τον πνευμονα , και αὐξει |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
| ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
| φωσφορον ἀκτινεσσι βαλῃ Κυθερηιδος αἰγλης , τας τ ' αὐγας ἐπεχοντες ἐν οὐρανῳ ἀστεροεντι δωδεκατημοριων σχωσιν βασιν εἱλικα , θνητους | ||
| και ἠδη τινες των ἀπειροτερων διημαρτον , ὡς ἐπι πλοια ἐπεχοντες . ταυτῃ δε και των ἁλων ἐστι το πληθος |
| ἡλιος ἐπι του ὁριζοντος ἀνατελλει μεν κατα το Ν , δυσεται δε κατα το Κ , και του ἡλιου ἀνατελλοντος | ||
| ὡστε του γʹ ἀνατελλοντος ὁ ἡλιος ὠν προς τῳ αʹ δυσεται : και συνδυσεται τῳ ἡλιῳ το αʹ ἀστρον και |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| ξεσμον : ἁρμοξει δε και τῃ ὑστεραιᾳ γαλα πινειν μετα ναματος θυγατερων ταυρων ἠ γλυκεος , οὑτω γαρ τας ἐπιῤῥεουσας | ||
| ἐν τῳ ἱερῳ δε του Λαβρανδεως Διος ἐν κρηνῃ διειδους ναματος , και ἐχουσιν ὁρμισκους χρυσους και ἐλλοβια , χρυσα |
| οὐκ ἐᾳ και παριεναι τα μερη του καλλους ὁ ποθος ἐγκειμενος , οὐδε ἀμελως θεωρειν . οὐδε φιλαργυρος των δραχμων | ||
| ' ἐν σοι ; Ἠ ὁ μεν προ του ἀριθμειν ἐγκειμενος ἀλλως : ὁ δ ' ἐκ του φανηναι ἐξωθεν |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| δε Ὀδυσσεα προς Ἀλκινουν περι των ἐν Ἁιδου και ἀλλα διηγουμενον και ὁτι Θησεα ἰδειν ἐθελησαι και Πειριθουν προτερους ἀνδρας | ||
| ἐγραψαμην δε δη οὑτωσι τον λογον , οὐκ ἐμοι Σωκρατη διηγουμενον ὡς διηγειτο , ἀλλα διαλεγομενον οἱς ἐφη διαλεχθηναι . |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
| βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| θαλαττης παρα τοσουτον ἐξειργομενοι , παρ ' ὁσον αἱ τριηρεις ἐπειχον , και ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν θαλαττῃ και κυμασι | ||
| , οὑς αἱ συμμοριαι περιελαμβανον , ἑκατον και ἐνενηκοντατρεις . ἐπειχον δε την μεν πρωτην συμμοριαν ὀκτω και ἐνενηκοντα λοχοι |
| ὁτι ἡ ἡμερα , ἐν ᾑ ὁ ἡλιος την ΘΚ περιφερειαν διαπορευεται , οὐκ ἐστιν ἰση οὐτε τῃ προ αὐτης | ||
| και την ὑπο ΘΑΗ , τουτεστιν την ΘΗ του ἐπικυκλου περιφερειαν . και δεδεικται ἡμιν τα προτεθεντα . ποικιλης δη |
| . Μετα δε ταυτα ἀπο των λειπομενων της Εὐρωπης μερων ἀρξαμενος , περιπλει πασαν αὐτην μεχρι του Ἡρακλειου πορθμου και | ||
| την των Περσικων ἱστοριαν εἰς τουτον τον ἐνιαυτον κατεστροφεν , ἀρξαμενος ἀπο Νινου και Σεμιραμεως . ἠκμασαν δε κατα τουτον |
| προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
| ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
| ὑπο της βολης του λιθου : αὑτη ἡ λαος γενικη μεταγεται εἰς εὐθειαν και γινεται ὁ λαος , ὡσπερ ὁ | ||
| : περισπωμενον : τουτο παρα το ἀλεγω ἀλεξω : και μεταγεται ὁ μελλων , εἰς ἐνεστωτα και γινεται ἀλεξω . |
| προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
| και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
| ἡμιν τετηρηται του συλλογισμου εἰτε μη , ἀνθιστασθαι και τοτε προφερειν εὐκαιρως τον ὁρισμον του συλλογισμου δεικνυντας ὡς συλλελογισμεθα : | ||
| βασιλευς , ἱνα μη δοκοιη σφων ὁ Ἀννιβας τῃ στρατηγιᾳ προφερειν μηδε ἡ δοξα των ἐσομενων ἐκεινου γενοιτο , μεθηκαν |
| . του δε Ἀσκληπιου περι τεσσαρακοντα ἀπεχει σταδιους περιβολος και ἀδυτον ἱερον Ἰσιδος , ἁγιωτατον ὁποσα Ἑλληνες θεῳ τῃ Αἰγυπτιᾳ | ||
| του ἀδυτου την θεαν . Και μη γενομενος δε το ἀδυτον τουτο ἀορατον τι χρημα νομισας και πηγην και ἀρχην |