τοτε . γερων ὁς εἰμι γεγονα . προσθες θυγατριον Ἁληθεν ἀπολεσας ἑαυτου τετραετες Δρομωνα τ ' οἰκετην . ἀπολεσας . | ||
χαλεπωτερον , και διπλοις ἐξαιφνης περιπεπτωκα πτωμασιν : ἐναγχος μεν ἀπολεσας ὁν ἐκαλουμην πατηρ : και οὐπω λεγω την προφασιν |
οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
τοι εὐνη . ” ὡς φαν : τῳ δ ' ἀσπαστον ἐεισατο κοιμηθηναι . ὡς ὁ μεν ἐνθα καθευδε πολυτλας | ||
Ἀλλ ' εἰ ὑπαρξει μεν , ὑπαρξαντος δε δυνατον μη ἀσπαστον εἰναι ; Ἀλλ ' εἰ τουτο , παροντος του |
κακτου : ἐφ ' ὡν ἐμετος μονος παραληφθεις ἀποκαθιστησι τους λαμβανοντας . [ Περι των συμφυλων ἡμιν , ὑδατος τε | ||
κατα το δυνατον ὀλιγα διεξελθειν προς τους ἐξ ὑποθεσεως τι λαμβανοντας . ταυτα γαρ ἁ φασιν ἐξ ὑποθεσεως λαμβανειν , |
, Νισαιαν και Τροιζηνα και Πηγας και Ἀχαϊαν ἐπεισε ταυτα ἀποδοντας εἰρηνην συνθεσθαι , τοσουτου ἐδει προσδιδασκειν πλεον ἀει τι | ||
γαρ ἀν και λεγοιμεν ; ἐπαινουντες ἀπολογησωμεθα . βελτιον γαρ ἀποδοντας τελευταν τον βιον ἠ ὀφειλοντας . Ταυτην την ἑορτην |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
γαρ αὐτος παρην , ὁτε περιεβαλου την ἀρχην , οὐτε ἀπων ἐδυναμην ἐναντιουσθαι , οὐθ ' ὁλως ἠ λογος ἠ | ||
, και κομισθεις οἰκετων χερσιν , ὁ γαρ ἱππος ἐτυχεν ἀπων , τα μεν ἐπιτιμησας , τα δε παραινεσας , |
τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
, οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
, και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
Ἐπικουρος δε κατ ' ἐνιους ὡς μεν προς τους πολλους ἀπολειπει θεον , ὡς δε προς την φυσιν των πραγματων | ||
γνωριμους και τους δουλους τους ἰδιους : οὐδεις δ ' ἀπολειπει την θυσιαν , ἀλλα κενουσθαι συμβαινει την πολιν προς |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
ἰχθυων ἀγελαι ἐσνεουσιν . ἠρος δε ὑπολαμποντος και των ἀνεμων εἰρηναιον ἠδη καταπνεοντων και του ἀερος φαιδρου τε ὀντος και | ||
ἀλλας ἐπισκευασαντες . ὡς δε ὁ κηρυξ τε ἀπηγγειλεν οὐδεν εἰρηναιον παρα των Κορινθιων και αἱ νηες αὐτοις ἐπεπληρωντο οὐσαι |
ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
συνηθειας παρ ' ἡμιν πλειων γεγονεν , οὐ μην ὡστε ἀπειπειν . ἀλλ ' εἰσι πολεις , ἐν αἱς ἀει | ||
και εὐρημοσυνη και εὐθυρρημοσυνη . και ὡς Δημοσθενης αἰσχρορρημοσυνη . ἀπειπειν , συνειπειν . διαρρηδην , διαφαδην . φησαι , |
Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
Εἰτε μιν : εἰ τεως δυνατον ἐνι : εἰωθεν ὁ ἀπορων ἐμβαλλειν ἑαυτον εἰς πολλας ἐννοιας . ἐυρυμεδοντα : τον | ||
δε ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ ἀπολυσασθαι τας αἰτιας , και ἀπορων ὁποθεν μισθωσαιτο ἐπικουρους , ἠλθεν ἐπι Σαδυαττην τον ἐμπορον |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
θελει . Μεμνημενος νυν των θεων οὑς ὠμοσας ἠ μην ἀπαξειν μ ' οἰκαδ ' , αἱρου τους φιλους . | ||
ἡγειτο διαπολεμησιν : ἠ γαρ κατορθωσας ἑξειν Συρακουσας , ἠ ἀπαξειν την στρατιαν και οὐ τριψεσθαι ἀλλως Ἀθηναιους τε τους |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
. οἱ δε Λακεδαιμονιοι , πεντακοσια ἐτη την Λακωνικην τετηρηκοτες ἀπορθητον , τοτε θεωρουντες δῃουμενην ὑπο των πολεμιων οὐκ ἐκαρτερουν | ||
ἰσχυρον και ἀκοπιαστον . . . . . ἀδῃωτον : ἀπορθητον : παρα το δῃω , το σημαινον δῃω , |
θυμου ἠν αὐτοις ἀρχων ὁ Αὐγαρος . . . . ἀποδεον : τοσον δε ἀποδειν του την πεπορισμενην ἠδη αὐτῳ | ||
ὀπισθε ναος Τυχης και ἀγαλμα λιθου πεποιηται ποδων πεντε οὐκ ἀποδεον . στοαν δε ἡντινα καλουσι Μυροπωλιν , ἐστι μεν |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
, και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
, ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
, παραστηναι παραχωρησαι των χρηματων , των ὀντων , των ὑπαρχοντων , του κληρου , των πατρῳων , της κτησεως | ||
των ἐργων οὐτε τοις τολμημασιν οὐθ ' ὁλως οὐδενι των ὑπαρχοντων . Λακεδαιμονιοι μεν γαρ ἐν Λευκτροις ἀτυχησαντες οὐκ ἀνηνεγκαν |
παντα τοις σκεπτικοις ἐριδας και φιλονεικιας παρεσχηκασιν , οὐσιας και ποιοτητας , μεταβολας τε αὐ και τροπας και γενεσεις , | ||
περιστεραν ὁμοια λεγωμεν εἰναι , ἐπειδη ὡσπερ ἡ φασσα διαφορους ποιοτητας ἐχει , οὑτω και ἡ περιστερα διαφορους και τας |
εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
, προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
, ὠ Πολυδαμαν , ἐμοι τε και τοις Τρωσι παραινων ἀναγων σαυτον ἐπι τους Ἑκτορος πονους οὑς διετελεσε προβεβλημενος της | ||
τα ἀλλα συναναγοντος . Ἐλαυνων δε ἀντι του κατευθυνων και ἀναγων και ταττων παντα . Πρωτος δε πορευεται ὁτι ἱεμενος |
πολιορκιαν διακοψας οὐ μονον ἀνεσωσατο Κικερωνα , ἀλλα και τους πολιορκουντας ἐτισατο . Καισαρ ἑπτακισχιλιους ἐχων ἐπολεμει Γαλαταις . ἐμποιησαι | ||
αὐτων ἀποθανειν , ὁρισθεντος πληθους ἐτων , τους δε παυσασθαι πολιορκουντας . κειται δ ' ἐν ὀρει της θαλαττης διεχουσα |
ἐδηλου : προ γαρ του δεοντος αὐτους κατελθειν . ὁθεν ἀπολιποντες Πελοποννησον ἀνεχωρησαν εἰς Μαραθωνα κἀκει κατῳκουν . Τληπολεμος οὐν | ||
μαλα ἐπιμελως , ᾠχοντο αὐον αὐτον και τας ῥιζας ὑποτετμημενον ἀπολιποντες , οὐδε γνωριζοντες ἐτι ἠ προσβλεποντεςποθεν γαρ ; ἠ |
γνωμην και την ὀψιν του ἰητρου αὑται αἱ ῥαφαι ῥωγμοειδεες φαινομεναι , και τρηχυτεραι ἐουσαι του ἀλλου ὀστεου , ὁτι | ||
μοιρων , ἐπειδη κατα τα μεγιστα ἀποστηματα μειζονες εἰσιν αἱ φαινομεναι ἐπι του ἐπικυκλου παροδοι των περιοδικων , εὑρομεν την |
ὁτε δε μοιραν μιαν και λεπτα β , εἰς το περιγειοτατον δηλαδη , ἐσθ ' ὁτε δε και λεπτα νθ | ||
κατα το ἀπογειοτατον παρακολουθειν , την δε μεγιστην κατα το περιγειοτατον , ἐπει και παντοτε ἡ ὑπο ΑΖΒ γωνια ἐλασσων |
οὐ καταπλαγεις ἑκατερᾳ των χειρων τον αὐχενα σφιγξας ἀπεπνιξε τους δρακοντας . διοπερ Ἀργειοι πυθομενοι το γεγονος Ἡρακλεα προσηγορευσαν , | ||
ἁρμοττον ἀφ ' ἑαυτων τινα κατελθειν . ὁς εὑρων δυο δρακοντας προηνεγκε μελιτουττας , και οὐκ ἠδικηθη : ἐξ οὑ |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
και κερασαι μετριως , ᾑ μαλιστα οὐδενος ἡττον των ἀλλων ἀποδεικνυται Λυσιας , ὁς γε οὐδεν τοις δια χειρος ἐχουσι | ||
κρινομενου : το μεν γαρ ἀποδεικνυσι , το τεκμηριον : ἀποδεικνυται δε το κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου |
τουτο γε : ὡς των συνακολουθησοντων ἐσομενον τῳ θεῳ δει διανοηθηναι παντα ἀνδρα . “ Τις οὐν δη πραξις φιλη | ||
Ἀλωειδων , οὑς ὁ μεγιστος και δοκιμωτατος των ποιητων Ὁμηρος διανοηθηναι φησι τρια τα περιμηκιστα των ὀρων ἐπιφορησαι και ἐπιχωσαι |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
το ἀναιρουν μηδε στοιχειον ἠ περας ἠ των ὁλως ἑαυτα ἐπιδιδοντων εἰς την ἐκεινου συστασιν . τα μεν οὐν ἀληθη | ||
: ταχυ γαρ παραχρημα ἐπιδιδοασιν . και τουτων αὐ των ἐπιδιδοντων οἱ μεν και βεβαιον ἐχουσι και παραμονιμον την ὠφελιαν |
ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
, μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
ὀντα , και μεμερισται παντων μαλιστα , και ἐστι μερη ἀπεραντα της οὐσιας . Ἐχει οὑτω . Πλειστα ἀρα ἐστι | ||
ἡμας , ὡς , εἰ τις ἐτυχε που προσκρουσας , ἀπεραντα χαλεπαινειν ἐκεινῳ και πολιν ἁπασαν προς ἑτεραν πολιν ἐκπολεμωσαι |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
των κατακλειδων . * αἰολον : ἐυστροφον * περιστικτον . καταστικτον τοις ἐν τῳ δερματι λεπεσσιν καταστικτον πολυστροφον : ἀντι | ||
φθισικους καλως ἰαται . Περι ψαρου . Ψαρος στρουθιον ἐστι καταστικτον πασι γνωστον , ὁπερ ἐσθιει κωνειον , ὡς ὀρτυξ |
εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
, καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
ἐς Μουρκον ἠ Ἀηνοβαρβον , οἱ δε ἐς Ἀντωνιον , διωκοντων αὐτους των Καισαρος φιλων και σπονδας προτεινοντων και οὐκ | ||
Παλλαδιῳ προσενεχθεντος Ἀθηναις Δημοφωντα ἁρπασαι το Παλλαδιον και πολλους των διωκοντων ἀνελειν . του δε Ἀγαμεμνονος δυσχεραινοντος κρισιν ὑποσχειν ἐπι |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
: ὡσπερ και κρυερον , δια το ψυχρους εἰναι τους ἀποθνησκοντας , ἐκλειποντος του ζωτικου θερμου . . ΕΚΠΑΓΛΟΥΣ . | ||
πολλων αἰχμαλωτων κρατησας Ἀμιλκας παλιν ἀπεπλευσεν . Ὁτι χρη τους ἀποθνησκοντας ἰδιους λαθρα ἐκπεμποντα τον στρατηγον ἀποκρυπτειν . Ὁτι Ἀγησιλαος |
τις μονον ἐσχεν ἐγκαλεσαι αὐτῳ , ὁτι δη ὑπο περιττης πραοτητος και αἰδους πλειονος ἠ ἐχρην τῃ μητρι , ἐν | ||
τε και θεων προνοιᾳ σωζομενοι . Φαιστυλος δε της ἀλογου πραοτητος ὑποψιᾳ κινηθεις μη φρονειν αὐτον ὁμοια τοις λογοις ἀποκρινεται |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
, ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
ἀνοδου θεῳ , ὁς και τα γεννηματα των ἀγρων εἰς ἀπολαυσιν και χρησιν ὠφελιμωτατην αὐτοις ὀρεγει , τας μεν ἀρετας | ||
τῳ πινειν ὑδαρεστερῳ χρῳντο τῳ ποτῳ και τουτου ποιησαμενοι την ἀπολαυσιν ἡττον ὀρεγοιντο του λοιπου . και το πλειστον δε |
πνευματος οὐ δυνανται αὐξεσθαι , ἐν μεν τοις ψυχροτεροις των κλιματων , πυκνουμενων των ἐν ταις βοταναις πορων , οὐκ | ||
μεν γεννηθεις της ἀνω τυχης ἐστι , κυριευσει πολεων και κλιματων και πληθυνθησεται το ὑπηκοον αὐτου και ληψεται γυναικα περιφανη |
ὡς ἐς ὑβριν αὐτους βαλοντα πολλην και της κωμης οὐκ ἐργασαμενους ἐκβαλοντα : ἀλλ ' ὡστε με μη ἀποκτειναι , | ||
: παρ ' ἀλλοις δε κατα συγγενειαν κοινῃ τους καρπους ἐργασαμενους , ἐπαν συγκομισωσιν , αἰρεσθαι φορτιον ἑκαστον εἰς διατροφην |
ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
φυντα ἠ τον ἀποθανοντα , ἀλλ ' ᾡ ζωντι συμβεβηκει ἀπολεσαι τα ἰδια , οὐ τα πατρῳα , το ἀγριδιον | ||
Κωαδου , βασιλεως Περσων , και την πλησιαζουσαν αὐτῳ χωραν ἀπολεσαι και του λοιπου μηκετι συναλλαγμα ποιησαι μετ ' αὐτου |
οὐ μην ἐν τοις αἰσθητικοις και ἀκινητοις . ἰδου γαρ ἀποδεδεικται ἐνταυθα ὁτι οὐ μονον ἐν τοις κινητικοις μοριοις συνισταται | ||
οὐ δικαιος ἐστιν : ἡ δε ἁπλη ἀποφασις καθολικωτερα ἐκεινης ἀποδεδεικται κατα τον αὐτον τροπον . ἐπειδη ἡ στερητικη καταφασις |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
ἀν ἐγω ἐπιβιω : αἱς δ ' ἀν μη , χαιροντων . και ὡν ἀν γενωνται οἱ πατερες αὐτων ἐμου | ||
και καταλυκουργιζοντες της σης ἀνθρωποπαθειας . ἀλλ ' οὑτοι μεν χαιροντων , δεσποτα , συ δε μοι μεμνησο φυλαξαι την |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
Λιθος ὁ αἱματιτης , ἀπ ' αὐτης της χροιας οὑτως ὠνομασμενος , αἱματωδης γαρ ἐστι την μορφην . Αλλα και | ||
Κιρραιον ὠνομασμενον πεδιον και λιμην ὁ νυν ἐξαγιστος και ἐπαρατος ὠνομασμενος . Ταυτην ποτε την χωραν κατῳκησαν Κιρραιοι και Κραγαλιδαι |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
αἱ ἐπιβασεις . εἰκαζει δ ' αὐτος ἀπο των τροπων μειουσθαι μεν ἑως ἰσημεριας , αὐξεσθαι δε ἑως χειμερινων τροπων | ||
οὐδε προς ταυτα ὁ κακοδαιμων πιθανος εἰ . τοιγαρουν ἀναγκη μειουσθαι και σιωπῃ ἀνεχεσθαι ὑποιμωζοντα και ἀμελουμενον . Ἠν μεν |
ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
λεγομενα . προς πασιν τουτοις φησιν ὁ Ἀλεξανδρος ὁτι ἐπειδη ἀντιστρεφουσιν , οὐδεν ἀν ἡττον δια του ἑτερου των ὁρισμων | ||
την του ἐνδεχομενου ἀντιστροφην : εἰπομεν γαρ ἠδη , ὡς ἀντιστρεφουσιν αἱ κατα το ἐνδεχεσθαι προτασεις . εἰ δε δει |
τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
δη ἠν ὁ ποιησας , ἁτε ἐν ταις τρισι ταις λεγομεναις ληξεσιν ἀρχοντα τον αὐτον τουτον θεον . ὁδοι δε | ||
πραξεις ὁμοιαι γεγενημεναι και ἐναντιαι ταις νυν ὑφ ' ἡμων λεγομεναις . τοτε δε χρηστεον αὐτοις ἐστιν , ὁταν ἀπιστον |
αὐτῳ δικην της αἰκειας . ἀντιπροσκαλεσαμενου δε κἀκεινου ἐμε και διαιτητων ἐχοντων τας δικας , ἐπειδη ἡ ἀποφασις ἠν της | ||
πεμπτον μερος των ψηφων . ἀλλη δε εἰσαγγελια ἐστι κατα διαιτητων : εἰ γαρ τις ὑπο διαιτητου ἀδικηθειη , ἐξην |
του ἐγκεφαλου προς τους μυκτηρας ἐμφραττουσα αὐτους , ὡσπερ και καταρρους ἐστι , φερομενον δι ' ὑπερῳας ἐκεινο το ὑγρον | ||
χρησαιο δ ' ἀν τουτῳ προς τε τας κορυζας και καταρρους μισγων κηριου τι . χρησαιτο δ ' ἀν τις |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
. , . τους ἀνθρωπους φησιν Ἀ . δια τουτο ἀπολλυσθαι , ὁτι οὐ δυνανται την ἀρχην τωι τελει προσαψαι | ||
τι δη κλυει και οὑτως τα πολλα γιγνεσθαι τε και ἀπολλυσθαι , ἐξ ὀντος ἀει εἰς ὀν μεταβαλλοντος ταις εἰρημεναις |
' ἀπο Σελευκειας εἰς Σολους ἐπ ' εὐθειας πλους ὀλιγον ἀπολειπων των χιλιων σταδιων . Των δ ' ἐν Τροιᾳ | ||
' αὑτον καταφευγει ἐπι τον συμπαντωνὁ γαρ νουν τον ἰδιον ἀπολειπων ὁμολογει μηδεν εἰναι τα κατα τον ἀνθρωπινον νουν , |
ἀπολογιᾳ . τον δε καλλιστον Παριον Εὐηνον ἐς μεσον οὐκ ἀγομεν , ὁς ὑποδηλωσιν τε πρωτος ηὑρεν και παρεπαινουςοἱ δ | ||
. ῥομβος ἐπι μεσοκωλου . Θεντες την ἀρχην ὑπερ γονατος ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατ ' ἐπιγονατιδος , ἐγκυκλιον δε |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
, την δε τεταρτην του δεξιου λαιαν . οὑτω γαρ διατεταγμενων ἰσον εἰναι συμβησεται κατα δυναμιν το δεξιον κερας τῳ | ||
και ἐποχησεων , ἐν λογῳ δε τινι προς ἀλληλα μουσικωτατῳ διατεταγμενων , κινησιν και περιπολησιν εὐμελεστατην ἁμα και ποικιλως περικαλλεστατην |
και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
δια παντος και προς ἁπαντας , ἀκαιρους τε ἐπαινους και ὑπερβαλλοντας ἀκουοντι , ὡς δ ' αὑτως ψογους νηφοντος μεν | ||
δε γεγενημενους ? [ ἐν τωι πολεμωι ἀνδρας ? [ ὑπερβαλλοντας τηι ἀρετηι [ ? προδηλον ἐστιν ὁτι παιδες [ |
, ϲυμβεβηκε φθειρεϲθαι κατα γαϲτερα , ὁταν μη φθαϲῃ ταχεωϲ ὑπελθειν . παντα ὁϲα κακοχυμα μεν ἐϲτιν , ὑγρα δε | ||
. τοις δε Ῥωμαιοις καταπληξιν τε προς ἑκαστον των ὁρωμενων ὑπελθειν και δοξαν ἐξ ἐκεινου του χρονου παραστηναι βεβαιον , |