ὁ πατηρ μεθυων ἐγεννησεν : “ ὁθεν αὐτον και λαλον ἀπεκαλει , βραχυλογος ὠν . Προς δε τον ὀψοφαγον μηδεν | ||
φωτων και ἀνδρων και ἀνθρωπων και λοιπων κλησεων Ἀλεξανδρους παντας ἀπεκαλει . Ὁτι Κασσανδρος ἐν τῳ αὐτῳ πολιορκων και την |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
. Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
ἀφ ' οὑ ἡ ῥις τεταται , ἡς το ἀκρον σφαιριον καλειται , το δ ' ὑποκειμενον διαφραγμα . ἀπο | ||
προμηκεις ὡς ἀν εἰποις τινας βλεφαριδας , εἰτα ἑκαστῃ βραχυ σφαιριον προσπεφυκε . συνοιδεν οὐν ἑαυτῳ τουτοις ἐφολκοις ὑπο της |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
ὑπηρχε κοινωνια , προσταττει , διαρρηδην κελευων του μερους ἑκαστον λαγχανειν και τοις κατα ταὐτο ἀμφισ - βητουσι τιθεις ἑνα | ||
ἀλλα τοιαυτα οὐτε χαλεπον γνωναι τινα τροπον χρη ταξεως ἐννομου λαγχανειν , οὐδ ' αὐ μετατιθεμενα ἐνθα ἠ ἐνθα μεγα |
γενεσεως οὐκ ἀγαθος , και εἰκαιας φημας ἀκουσεται , και μετεωρισμους ἑξει και φοβον και ἀπραγιας , ζημιας , κινδυνους | ||
ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων μετεωρισμους και προς μεγαλα προσωπα ἀμφισβητησιν ποιει , και ἐαν |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
προκειμενῳ μοριῳ . ἐστι δε αἰτια ἡδε . Ἐπι δυαδος ἐγνωσμενης το ἀμφοτεροι παραλαμβανεται . ἐστιν οὐν φαναι δυο ἀνθρωποι | ||
μητροπολις , ἡτις Θιναι προσ - αγορευεται , ὁριον της ἐγνωσμενης γης και ἀγνωστου τυγχανουσα . Και ἡ μεν ὁλη |
προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
ῥινος συνθλωμενης και ῥηγνυμενου του μετωπου το ἐναργες του εἰδους ἀπολλυσι , και ἀγνωτες γινονται πολλακις και τοις ἐγγυτατω προσηκουσι | ||
ἀφαιρεθεισα δ ' ἡ φακη του λεμματος το ἰσχυρως στυπτικον ἀπολλυσι και οὐχ ὁμοιως ξηραινει τα κατα την γαστερα ῥευματα |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
ἡ ὑλη . εἰ δε γενωνται μεν , μη προς ἀναλογιαν δε , τοτε ὀλιγη μεν ῥᾳστωνη , παντως δε | ||
κατα μεν ἐτυμολογιαν εὐλαβη λιθον τον εὐληπτον . κατα δε ἀναλογιαν , ὡς παρα Σοφοκλει γερονταγωγω κἀναπαιδευω παλιν : ἀναλογως |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
του Λυκου ἀντεμμασασθαι ἀντραιος Βοσκομεθ ' ὑλης ἀπο παντοδαπης , ἐλατης πρινου κομαρου τε πτορθους ἁπαλους ἀποτρωγουσαι , και προς | ||
ὀζων ἐκφυσεις και παραβλαστησεις . Ταυτα μεν οὐν ἰδια της ἐλατης , τα δε κοινα και πευκης και ἐλατης και |
. , . διοπερ ὁ Ἀ . ἐν τωι Περι μαθηματικων λεγει δει . . . ἀδυνατον . δει γαρ | ||
λιαν εὐχερης ὠν περι μεν του ἀριθμου παντος και των μαθηματικων το μηθεν συμβαλλεσθαι ἀλληλοις τα προτερα τοις ὑστερον : |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
ἐπειτα ἐντυχωμεν τῳ αὐτῳ παλιν αἰσθητῳ , την προϋποκειμενην μνημην συντιθεμεν τῃ ἐκ δευτερου γενομενῃ αἰσθησει και ἐν ἑαυτοις λεγομεν | ||
' ὁν το βαδιζειν ἀπο του καθημενου μεν διαιρουμεν , συντιθεμεν δε τῳ δυνασθαι , παραδειγμα τεθεικε το ὡς δυνατον |
ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
δ ' ὁ Ἐμπεδοκλης και το των χιλιων ἀθροισμα κατελυσε συνεστως ἐπι ἐτη τρια , ὡστε οὐ μονον ἠν των | ||
ἀδηλος δε και ἡ ἐπιφορα , το δε ἐξ ἀδηλων συνεστως παλιν ἀδηλον , ἡ ἀποδειξις ἐστιν ἀδηλος και ἐπιζητει |
μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
ὑφιστασαν : οὑτω δε και τα αὐτα περι της ζωτικης ὑποτιθεμενοι την ἀναλογιαν ἐν δικῃ ἰδια σωσομεθα . Και μην | ||
τον βασιλεα των παντων . Δοκουσι λεγειν τελικον αἰτιον οἱ ὑποτιθεμενοι εἰναι ἐρωτα : τοιουτον γαρ το ὀρεκτον . λεγομεν |
προτερον πολει Θεσσαλονικῃ συμβεβηκοτων σπουδη σου και το λογοις ἡμας συνετως ἀγαν ἐχουσι διεγειραι , ταυτην ὡς ἀν ἐπιδηλον σοι | ||
δε εὐφυλλῳ δαφνῃ τας ἑαυτων κεφαλας στεφομενοι εὐωχουνται σωφρονως και συνετως . νοσοι δ ' οὐτε : οὐτε νοσοι τῃ |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των ἀρχαιων , ἐποικοι δε ἀποσταλεντες ὑπο Ῥωμαιων . αἰτιον δε το συνεδριον το Ἀχαιων | ||
οὑτω ἐπρηξε . Οἱ δ ' αὐτων ἐπ ' Ἀμμωνιους ἀποσταλεντες στρατευεσθαι , ἐπειτε ὁρμηθεντες ἐκ των Θηβεων ἐπορευοντο ἐχοντες |
σκεπτεον : νυν δε ὡς λεγοιτο ἀν κατα την εἰκονα ἐξεταστεον . Εἰ γαρ ἡ του παντος παρεχει αὑτην πασι | ||
γαρ παντως το ἐργον ἀπαιτητεον , ἀλλα την γνωμην μονον ἐξεταστεον , και εἰ τοσαυτα ἐκτισουσιν ὁσα δυνανται : δυνανται |
δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
φορᾳ και ῥυσει συνεχει , πραειαι τε αὐτων εἰσι και μαλακαι και προπετεις αἱ συναπτουσαι την λεξιν ἁρμονιαι , το | ||
' εἰς το σωφρον ἀγαγειν τους ἠμεληκοτας των καλων αἱ μαλακαι τιμωριαι : τοιγαρτοι πολλα ἐν Ἑλλησιν ὑπο τεκνων εἰς |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
σχεδον τῃ πικριᾳ μονον και τῳ τονῳ του Δημοσθενικου χαρακτηρος λειπομενη , του δε πιθανου και κυριου μηδεν ἐνδεουσα . | ||
ἀν εἰη αὐτῳ ἐντελης ἡ περι ἀρετων πραγματεια , μηδενος λειπομενη των ἀνηκοντων αὐτῳ . ἀλλ ' ἐπει περι των |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
και ποταμους ἱστησιν ἀφαρ κελαδεινα ῥεοντας , ἀστρα τε και μηνης ἱερας ἐπεδησε κελευθους . της μεν , ἀπο μεγαροιο | ||
προοιμια , ἀρχην ἐχοντα ” ἀμφι μοι ἠελιοιο περικλειτοιο τε μηνης / ἑσπετε μοι Μουσαι ” , τινα δε των |
τιμη ; νομος μεν ὁ δημιουργικος νους και ἡ θεια βουλησις ἡ ἀϊδιως παραγουσα τα παντα και εἰς ἀει διασῳζουσα | ||
, ἠ αἰτιαν τινα παριστανειν βουλεται και λεγεται αὑτη ἡ βουλησις ὑποτακτικη : ἐπει γουν τεσσαρες εἰσιν αἱ της ψυχης |
δυναται . ὁποιον γαρ ἀν ᾐ τουτο , γραμμικως ὀφειλει ἀποδεικνυσθαι , ἐδειξαμεν δε ἡμεις ὁτι οὐδεν ἐστιν ἡ γενικη | ||
δε ὑστερον Ἀκρισιος Περσεα αὐτον τε περιειναι πυνθανομενος και ἐργα ἀποδεικνυσθαι , ἐς Λαρισαν ἀπεχωρησε την ἐπι τῳ Πηνειῳ . |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
ἐν ὀνομασι και ἀντωνυμιαις και ῥημασιν και ἐν ἐπιῤῥημασι και συνδεσμοις εὑρισκεται ἐγκλινομενα . και ἐν ὀνομασι μεν το τις | ||
το πνευμα και συντιθεται μαλιστα και εὐτονον γινεται τοις συνεχεσι συνδεσμοις τοις συμπλεκτικοις , και πασχει δε γε κοσμουμενον ἀπ |
, ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
ἐρευνησαι τυχην . Ὑπηγορευσε δ ' ἡ φρονησις ἐγγυς αὐτου καθεζομενη : Πρωτα μεν ἐς Πυλον ἐλθε και εἰρεο Νεστορα | ||
. τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσιν ἡ Κασσιεπεια ἐπι θρονου καθεζομενη και Περσευς κατακεφαλα και ἡ κεφαλη του Κητους και |
και ὑπερ αὐτον και ἐνδοτερως : το δε κατορθουν τῳ ἐπιτυγχανειν του σκοπου : μοναχως δε ἐστιν ἐπιτυγχανειν του σκοπου | ||
ἀλληλων παραταξεις ὁρωντας , ἐπισημαινεσθαι την στυγνοτεραν μαλλον τῃ ὀψει ἐπιτυγχανειν ἐν ταις μαχαις ἠπερ την ἐν ὁπλοις λαμπουσαν , |
φανησοιντο . ὁ ταυτα οὐν νουθετων ἐν τῳ φανερῳ ποτερα εὐμενης ἀν δικαιως ἠ προδοτης νομιζοιτο ; οὐχ οἱ ἐχθρους | ||
ὁ μεγας ἀνακαθηραμενος και φραξαμενος τα προς ἑω ἡκε τε εὐμενης παρ ' αὐτῃ και χειρα ὠρεξε κραδαινομενῃ και προὐτρεψατο |
ἐστι μαλλον κωμῳδιας ἐχομενα . πολλα δε τοιαυτα παρα τοις τραγικοις : ἐξιων ἐκ του οἰκου του Ἀδμητου προλογιζει ὁ | ||
ἡ διασκευη : οὐκουν ἀκολουθως εἰρηται και κωμικοις ἁρμοζον και τραγικοις . βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , |
και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
διαγνωσις , και παραστησαι το χρησιμον της αὐτου ὠφελειας : χρησιμευει οὐν ἡ του οὐρου διαγνωσις προς τε το γινωσκειν | ||
λογικον ζῳον το δε ἀλογον . εἰς δε την ὁριστικην χρησιμευει οὑτως : ὁ ὁρος ἀπο γενους και συστατικων διαφορων |
γαρ οὐκ ἐπι της ῥητης και φανερας ἀποδοσεως ἱσταται τα λεχθεντα , φυσιν δε τοις πολλοις ἀδηλοτεραν ἐοικε παρεμφαινειν , | ||
προς ὀλιγον το μειρακιον . αἰδεσθεις γαρ ὁ Κομοδος τα λεχθεντα , οὐδεν τε οἱος τε ὠν εὐλογως ἀποκρινασθαι , |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
ὠφελεια συγγενειας ἐστιν ; Ὁ δε ἀπεφηνατο : Ἐαν τοις συμβαινουσι νομιζωμεν ἀτυχουσι μεν ἐλαττουσθαι , και κακοπαθωμεν ὡς αὐτοι | ||
των εὐωνυμων . κλιμακτηρες δ ' ὑποκεινται και κινδυνοι μεγαλοι συμβαινουσι και γινονται ἐν ἐτεσιν ἀφυκτοις προς τεταρτον και ἐννατον |
πολιτειας συγκεχωρηται : ποθεν των πολιτων τις τυγχανει κατα την δημοκρατιαν ἀνευθυνος ; τις στρατηγος ἠ ῥητωρ ἠ συμβουλος τοιαυτην | ||
και παραδουναι τῃ τυραννιδι τα πραγματα και συγχωρησαι αὐτῃ καταλυειν δημοκρατιαν ἀρχαιαν ; οὐ γαρ ἐφερε πλειονα χρονον ἡ πολις |
ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
ἐμπορων καταγαγων , ὡς μεν ὁ Φιλοχορος Λ προς τοις διακοσιοις [ ] , ὡς δ ' ὁ Θεοπομπος ΡΠ | ||
δ ' ὑστερον τους της στασεως ἡγεμονας πεντηκοντα προς τοις διακοσιοις ἀνδρας κεραυνοι κατασκηψαντες αἰφνιδιον ἀθροους ἐξαναλωσαν μηδεν μερος ὑπολειπομενοι |
ὁ σκοτεινοτατος , τον ἀρχαιοτατον Κρονον , συν τοις αὐτου συμμαχοις Τιτασι . τοιαυτα δε ὠφεληθεις ὁ των θεων τυραννος | ||
τον τοπον τουτον , ὁπου νυν ἡ Ῥωμη ἐστι , συμμαχοις χρησασθαι τοις περι τον Αἰνειαν ἐπι τους γειτονευοντας Ῥουτουλους |
γνοιη ἀστοι τε φιλοι τε , πριν πασαν μνηστηρας ὑπερβασιην ἀποτεισαι . τοὐνεκ ' ἀρ ' ἀλλοειδεα φαινεσκετο παντα ἀνακτι | ||
περι του ἁλοντος , ὁ τι χρη αὐτον παθειν ἠ ἀποτεισαι . Πως ἀν μαλλον ἐξερημωσαιεν ἀνθρωποι οἰκον , ἠ |
παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
τοιουτον ἐχουσης ἀλλα μονον κρινουσης τα καθαρως παρα της φρονησεως κατορθουμενα . και δοξειεν ἀν ἡ γνωμη και ἡ συγγνωμη | ||
ἑξεις και ἐνεργειας και δυο τα ὑποκειμενα και δυο τα κατορθουμενα . Σκοπος ἐστιν ἐνταυθα τῳ Ἀριστοτελει περι του ἀποδεικτικου |
των ἐπαυλεων , ὁπου προβατα και ἀλλα ζωα τυγχανει κοπρου πληρουντα τας ἐπαυλεις , ἀλλα δια των δωματων , και | ||
μεν ὑπο ζυγον , παλιν δε σειραιον το αὑτου καλως πληρουντα . ἀλλ ' οὐδ ' ὁ νη - σιωτης |
ἀνδραποδον , στρατιαν ἐπ ' ἐμε μισθοφορεις και Καμαριναιους νεωτερα ἀναγκαζεις φρονειν . ταυτα δε ποιων οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
. γελωτοποιεις μελλων λεγειν , και φυλακα με του λογου ἀναγκαζεις γιγνεσθαι του σεαυτου , ἐαν τι γελοιον εἰπῃς , |
θειας τυχης φησιν , ἀλλα της μερικης και ἐν ἀνδρασιν ὁρωμενης : εὐδαιμονιας : οἱον τα κεχαρισμενα πραττεις τοις Ἑλλησιν | ||
ΒΓ περιφερεια εὐθεια δοξει εἰναι . κγʹ . Σφαιρας ὁπωσουν ὁρωμενης ὑπο του ἑνος ὀμματος ἐλαττον αἰει ἡμισφαιριου ὀφθησεται , |
ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
ἐξ ἀδοκητου ἠ ἀνιηθειη , πηδωσι και ἁλσιν παρεχουσιν ὑπο λεπτοτητος και ὁτι ἀνατετανται μαλιστα ἐν τῳ σωματι , και | ||
μητε παχυν ὀφειλει εἰναι , μητε λεπτον , ἀλλα μεσον λεπτοτητος και παχυτητος δια την πολλην ἐνεργειαν και ἐργασιαν την |
ἐνδιαθετου . οὑτος τοινυν κατα τους μαλιστα ἡμιν ἀντιδοξουντας νυν δογματικους , τους ἀπο της Στοας , ἐν τουτοις ἐοικε | ||
εἰ καθ ' ὑποστασιν οὑτως ἐχει . Εὐηθεις δε τους δογματικους ἀπεφαινον . το γαρ ἐξ ὑποθεσεως περαινομενον οὐ σκεψεως |
εὑρισκεις το ἀπολομενον δ γινῃ πρεσβυτερος και εὐημερεις ε οὐ κληρονομεις τον φιλον Ϛ οὐκ ἐχεις ἐσχατην καλην ζ οὐχ | ||
φυγοντα δ ἀρξεις και εὐημερησεις ε κληρονομεις την μητερα Ϛ κληρονομεις τον πατερα ζ ἐλευθερουσαι βραδεως η οὐχ ὑβριζῃ . |
δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
' ἐκ χρυσεοπηνητων φαρεων μαστον ὑπερτελλοντ ' ἐσιδων σφαγιον ἐθετο ματερα , πατρωιων παθεων ἀμοιβαν . γυναικες , ἠ που | ||
ἀγκαλεσωμαι , τρισσα φερουσα † ταδε σωματα † συγγονα , ματερα και τεκνα , χαρματ ' Ἐρινυος ; ἁ δομον |
ἐχοντας προσιεναι τουτοις τοις πραγμασιν οἱς προσιασιν . οὑτως οἱ ἐπαγγελλομενοι ὁτιουν πραττειν * * ἀκουομεν τον μαθοντα τα ἰατρικα | ||
του σχηματος , οἱ δε την καλλιστην και την ἐλευθεριωτατην ἐπαγγελλομενοι δυναμιν , δι ' ἡς ἁπαντα πραγματα ἐξεταζεται και |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
. ἀει τα σεμνα παντα κεκτηται φθονον . ἁπαν το λιαν συνετον ἐστ ' ἐπιφθονον . ἀδικωτατον πραγμ ' ἐστι | ||
χαινων , ἠτοι χασκων . λιχνος ὁ λαιμαργος ἀπο του λιαν χαινειν : διο και δια του ι γραφεται , |
πραγμα . χρη δε και ἐν ταις κακολογιαις εἰρωνευεσθαι και καταγελαν του ἐναντιου , ἐφ ' οἱς σεμνυνεται , και | ||
τα πολλα αὐτων αἰνιγματα ἐστιν , και οὐ πανυ χρη καταγελαν ἀμυητον ὀντα . Πανυ γουν μυστηριων , ὠ Ζευ |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
βουλοιτο : κατα ἐθος δε , ὡς ὁ τρεφων τους ἀποκηρυκτους νεος πλουσιος , ἐρει γαρ ἐθος εἰναι τοις εὐπορουσι | ||
ὁσα περ ἀν ἐχοι το προβλημα : αὐτικα τον τους ἀποκηρυκτους τρεφοντα νεον πλουσιον και φευγοντα τυραννιδος ἐπιθεσεως : ὁ |
' ἀκρων γουν δακτυλων κἀν μονον θιγῃ , τα της ἀπολαυσεως εἰς ἁπαν διαθει το σωμα . τυχων δ ' | ||
, ὁ δ ' ἐκτραφεντος ὑπο της τεκουσης και τελειωθεντος ἀπολαυσεως μετεχειν ἀξιοι , δυσκολου πειραθεις οὐδενος . ἰδιαιτερον δε |
οὐδεις σε βλαψει , ἐχθρον οὐχ ἑξεις , οὐδε γαρ βλαβερον τι πεισῃ . τηλικουτων οὐν ἐφιεμενος μεμνησο , ὁτι | ||
το ἀσεβες , το ἀνοσιον , το ἀσυμφορον , το βλαβερον , το φιλαυτον . και ἐτι προς τουτοις ἀλλοτριον |
τε και ἀποτροπων . οὑτω δ ' ὑποδιαιρουσιν οἱ περι Χρυσιππον και Ἀρχεδημον και Ζηνωνα τον Ταρσεα και Ἀπολλοδωρον και | ||
δεινα και τις εἰναι δοξεις , εἰ φιλολογος , εἰ Χρυσιππον ἀνεγνωκως ἠ Ἀντιπατρον ; εἰ μεν γαρ και Ἀρχεδημον |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
ἀνηρ πενταθλος ἐπ ' ἀνανδριᾳ ἑκαστοτε ὑπο των πολιτων ὀνειδιζομενος ἀποδημησας ποτε και μετα χρονον ἐπανελθων ἀλαζονευομενος ἐλεγεν , ὡς | ||
[ οὐ ] πανυ βλαπτεται . Σεληνης Παρθενῳ : ὁ ἀποδημησας χρονισει μεν ἐν τῃ ξενῃ , ἀβλαβως δε ὑποστρεψει |
εἰναι το λελυπηκος , ἱν ' ᾐς μεγαλου κεκρατηκως . ἐνθυμου δε ὁτι του δικην λαβειν το τῳ την δικην | ||
τοσαυτης στρατιας ὀλιγανθρωπιαν και φαυλοτητα ἐρυματων ἐβιασατο : ἀλλ ' ἐνθυμου το μεγεθος της πολεως και την λαμπροτητα των ἐν |
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
„ Ὁ αὐτος συμβουλευοντων αὐτῳ πολλων καταδουλωσασθαι την Ἑλλαδα ” βουλομαι ” , ἐφη , „ ἐπι πολυν χρονον χρηστος | ||
ὀντων και τοὐναντιον κολασαι , τοιαυτα ποιουσιν ; Συλλογισασθαι δη βουλομαι τα κατηγορημεν ' ἀπ ' ἀρχης , ἱν ' |