| χρονον και διδονται και δοθησονται . και μην εἰ μεν ἀξιοπιστος Πλατων , οὑτος αὐτος ἐστιν ὁ μη διδους τῃ | ||
| Ἀραβικαις της εὐδαιμονος . Οὐρανιος δε ἐν τοις Ἀραβικοις : ἀξιοπιστος δε ἀνηρ περι τα τοιαυτα : σπουδην γαρ ἐθετο |
| ὡς ἠν τι και των ἀλλων σημειων ἐπιφαινηται πονηρον , ἀνελπιστος ὁ ἀνθρωπος : ἠν δε , ἀναϊσσοντος του νουσηματος | ||
| της κεφαλαλγιας της ἀνευ πυρετου ὀξεος , ἐφ ' ὡν ἀνελπιστος ὁ θανατος . και φησιν ὁτι δυσπνους ἐαν ἐστιν |
| , παρασιτος , εἰκονικος , Σικελικος . ὁ μεν παγχρηστος ὑπερυθρος , γυμναστικος , ὑποκεχρωσμενος , ῥυτιδας ὀλιγας ἐχων ἐπι | ||
| εὐθυς ἀπ ' ἀρχης πολλη λευκη , ὑστερον δε και ὑπερυθρος . Ἑβδομῃ , ἀπο βαλανου σμικρα ὑπηλθεν : το |
| πασι και ἑκαστῳ των πολλων . Ἀλλ ' εἰ και ἀμεριστος ἡ μεθεξις και μια παντων ἡ τε του ὀντος | ||
| της ἀμεριστου φυσεως και της μεριστης : ἡ μεν οὐν ἀμεριστος την πρωτην και ἀνωτατω και ἀπλανη περιφοραν εἰληχεν , |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , οὐκ ἀορας οὐδε λεβητας | ||
| Ὁ μεν γαρ ‖ , ἀκων πραξας , ὁμολογει συγγνωμην αἰτων : ὁ δε ἑκων , ἀρνειται ‖ . Ἐτι |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
| Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
| ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| μαλλον εἰσῃ : δηλωσει γαρ σοι ὁτι παρα το του ἐρωτος ὀνομα , ὁθεν γεγονασιν οἱ ἡρωες , σμικρον παρηγμενον | ||
| και ὑγρον βλεποντες , δικαιους , συνετους , φιλομαθεις , ἐρωτος πληρεις ἀνδρας δηλουσιν , ὁποιος ἠν Σωκρατης ὁ φιλοσοφος |
| εἰσβαλλοντος , του δ ' ἀμφημερινου χωρις ῥιγους , ὁ μικτος ἐξ ἀμφοιν φρικην ἐπιφερει , ῥιγους μεν ἐλαττον τι | ||
| συντομιᾳ λαθησεται . ταχα δε και κατα το ἀληθες οὐδε μικτος ἐστιν ἐνταυθα , ἀλλ ' ἐφευρεν αὑτῳ τινα τροπον |
| ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
| ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
| πως οὐν ἀναβαινεις νυν ; ὡς μαρτυς ὑπο του θεου κεκλημενος . ἐρχου συ και μαρτυρησον μοι : συ γαρ | ||
| τοι οὐρανον εὐρυν ἐχουσιν . αἰ γαρ ἐμοι τοιοσδε ποσις κεκλημενος εἰη ἐνθαδε ναιεταων , και οἱ ἁδοι αὐτοθι μιμνειν |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| ἐπι τινα πραξιν προς τους ὑπομενοντας μετα συσσημων ἀποστελλεσθαι και ἡμερινων και νυκτερινων , ἱνα μη ἀγνοωσι , πολεμιων αὐτοις | ||
| ἠ Καταβιβαζοντα κολλησιν ποιουμενη δυναται . και ἐπι μεν των ἡμερινων γενεσεων την ἐκ του ἡλιακου περιπατου γινομενην προς την |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
| και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| φονος ἠν ὁν Ἀργολις ἐχει πετρα τοτε μεν περισαμοτατος και ἀπιστος Ἑλλαδι των Δαναου παιδων : ταδε δ ' ὑπερεβαλεν | ||
| ἐξ ὑποθεσεως λαμβανοντος χωρις ἀποδειξεως ἀπιστον ἐστιν ἡ ὑποθεοις , ἀπιστος γενησεται και ἐπ ' ἐκεινου , ὡστε οὐδετερον αὐτων |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
| ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
| ἐκακωθησαν τῳ αὐτῳ νοσηματι : μετεπεμψαντο ἰατρον , φιλον του ἀνδρος : και ὁ μεν ἀνηρ ἀπεθανεν , ἡ δε | ||
| οὐκ ἀπο της ἑαυτου γνωμης , ἀλλα κατεσκευασμενον ὑπ ' ἀνδρος ἁπασαις οἰομενου δειν ταις ἐπιθυμιαις ἐκ παντος τροπου χαριζεσθαι |
| και Διονυσιος Ἡρακειδαι τε δυο γενος Συρακοσιοι και Ἀγις και Ἐπαινετος και Διονυσιος ἐτι τε Ἡγησιππος και Ἐρασιστρατος και Εὐθυδημος | ||
| : ἀλλως τ ' εὐοψον σφοδρα χωριον ἐστι Καρυστος . Ἐπαινετος δ ' ἐν Ὀψαρτυτικοις κορυφαιναν αὐτον φησιν ὀνομαζεσθαι . |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| παντας τους ἀλλους ἑξηκοντα και τριηκοσια ταλαντα ψηγματος : νομος εἰκοστος οὑτος . Το μεν δη ἀργυριον το Βαβυλωνιον προς | ||
| , ἡ δε χειμερινη σοηʹ ∠ δʹ . κβʹ . εἰκοστος δευτερος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο |
| , ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
| ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| σωμα ἐπαναπλεειν ὑμιν ἐπεα κακα , τοιουτῳ φαρμακῳ δολωσας ἐκρατησας παιδος του ἐμου , ἀλλ ' οὐ μαχῃ κατα το | ||
| ὑστερον δε τῳ Θησει ἐπιβουλευσασα ἐκβαλλεται της πατριδος μετα του παιδος , ὁς βαρβαρων ἐπικρατησας την ὑπ ' αὐτον Μηδειαν |
| και τας φαινομενας μεν , μη οὐσας δε , ἐνδοξους ἐπισκεπτεσθαι : των γαρ ἐναντιων , ὡς εἰρηται , ἡ | ||
| τα ἀκολουθα ἀκουσον : χηραις ὑπηρετειν , ὀρφανους και ὑστερουμενους ἐπισκεπτεσθαι , ἐξ ἀναγκων λυτρουσθαι τους δουλους του θεου , |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
| ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
| χωρας , τῃ μεν δυναμει της πτησεως των ὀρνιθων μικρον παραλλαττον , μακρον δε τῳ σωματι . Ἀπο τουτου του | ||
| , οὐκετι δει ἀμφισβητειν τι δηποτε ἐν αὐτοις ἐστι το παραλλαττον : ᾑπερ δη ἐχει φυσεως ταυτα ἑκαστα , ταυτῃ |
| : και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
| τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| σπερματων , πλεονασμος καταμηνιων , δις ἠ τρις του μηνος ἐπιφαινομενων ἀτακτως , μελανωδων , ὑδατωδων , και οὐ κατεχεται | ||
| οὐκ ἐδοκει αὐτῳ ἐρημα κατα - λιπειν τα ὀπισθεν πολεμιων ἐπιφαινομενων . Ἀλλα μην ὡρα γ ' , ἐφη , |
| , εὐκλειαν τε και ὀνομα και εὐνοιαν και φιλιαν πολεων ἐπιφανων , ὁμοιως δε και ἀνδρων . εἰ δε και | ||
| , ἀριστον ἀνδρα , Πουβλιον Ῥουτιλιον , Σκιπιωνα τε των ἐπιφανων νεανισκον και Πορκιον Κατωνα , και αὐτον ὑπατον . |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| ἀποκρινεσθαι του ὑπαρχοντος : εἰτα του χρονου ὁντινα μεν πονεειν ἀποδεδοται , ὀλιγος : ὁντινα δε ἀναπαυεσθαι , πουλυς : | ||
| ἡ αὐτη τιμωρια τοις ἀσθενεστατοις προς τους τα μεγιστα δυναμενους ἀποδεδοται , ὡστε τον χειριστον των αὐτων τυγχανειν τῳ βελτιστῳ |
| . μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
| , το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
| ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
| οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| πρωτας των ἡμερεων ἀλευρον φαγετω καθεφθον , ἀποψυχων και μελι παραχεων : οἰνον δε πινετω μελανα στρυφνον , ἑως ἀν | ||
| διδοναι μελικρητον : και ῥοφημασι διαχρεεσθω πτισανης χυλῳ , μελι παραχεων , και μη συνεψειν το μελι , ἑως ἀν |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ἐλεγοντο ἐς τριακοντα μυριαδας , ἑαλωσαν δε πολυ πλειονες των ἀποθανοντων και οἱ ἐλεφαντες και των ἁρματων ὁσα μη κατεκοπη | ||
| ἀνδρων οἱ μεν ἡκουσι και εἰσιν ἐνθαδε , των δε ἀποθανοντων εἰσι πολλοι προσηκοντες : ὡν ὁστις βουλεται , ἐν |
| Διος ἡ ἀκτις οὐδεν πεισονται . οὑτω δε ἐχοντων των κακοποιων ἠ των προς τα φωτα ἐπαναφορων ἐπιζησεται μεν το | ||
| αὐτης τοις ἀγαθοποιοις ἠ κατεχοντων αὐτων την ὡραν , των κακοποιων σχηματιζομενων , ἐκ μετανοιας ἀνακαμπτουσιν , ἀπεστραμμενων δε των |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| μεν λεγεται , ζητησωμεν περι της ἐπιγραφης αὐτων πως δει ἐπιγραφειν , Περι του προς τι ἑνικως ἠ Περι των | ||
| . διοπερ τινες και το Σοφοκλεους δραμα κατα το οὐδετερον ἐπιγραφειν ἀξιουσιν Συνδειπνον . καλουσι δε τινα και συναγωγιμα δειπνα |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| , παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
| , ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
| . ἐς τε τα ἐθνη πεμπων , ἡγεμονας τε και ἐπιτροπους ὡς ἐκεινου φιλους παντας διεχρησατο . πασα τε νυξ | ||
| την μεν προικα λαβειν ὁμολογησαντα και ἐχειν αὐτον προς τους ἐπιτροπους ἀπογραψαντα , το δ ' ἐργαστηριον κεκαρπωμενον αὐτον και |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| ταις μεσημβριαις θηλεα παρα την ἀραιοτητα . Ἱππωναξ παρα το συνεστος τε και ἰσχυρον ἠ παρα το ῥευστικον τε και | ||
| : οὐδεν γαρ κωλυει και το ἐκ στοιχειων και ὑλης συνεστος ἐνεργειᾳ εἰναι . εἰ δε κατ ' εὐθειαν πτωσιν |
| . Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
| κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
| και τρια γαρ τα μεγιστα ὀνειδη κταται , φθονερους ἀπιστους ἀχαριστους εἰναι δοκειν . [ , ] το μεν οὐν | ||
| την πολιν κεκακουργηκοτες , ἡμεις δε , οὑς οὑτοι φασιν ἀχαριστους εἰναι , τουτοις τε πολλακις βοηθησαντες και τους ἀλλους |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| τῃ οἰκειᾳ συμμιγηναι μητρι , ἀναιρησαντι ταυτην τῃ εὑρεσει του αἰνιγματος : ὁθεν τῃ πολει πασῃ των Θη - βαιων | ||
| τῳ ὀνοματι . Ὁρω το μωλυ , και συνιημι του αἰνιγματος , και σαφως οἰδα , ὡς χαλεπον εὑρειν το |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| ἐξερυσας . ” μηκιστα μεγιστα . μηκαδες αἰγες ἀπο του ἰδιωματος της φωνης . μηλα κοινως μεν τα τετραποδα , | ||
| ἑνι τῳ προς αὐτην συνταττομενῳ μεταδιδωσιν ἡ δυας του ἑαυτης ἰδιωματος , ὡσπερ αὐ παλιν και ἡ τριας του ἑαυτης |
| ὠχρον , ἠ ὑπερυθρον , ἠ ἐρυθρον : το οὐν ὑπερυθρον γινεται ἀφ ' αἱματος ἰχωρωδους , ὡς ἀνωτερως εἰρηται | ||
| λεγομενον θολον , οὐ μελανα καθαπερ σηπια , ἀλλ ' ὑπερυθρον , ἐν τῳ λεγομενῳ μηκωνι . ὁ δε μηκων |
| ἐκεινος , μισθοφορος ὁ ἐρως οὑτος : ἐκεινος ὁ ἐρως ἐπαινετος , ἐπονειδιστος οὑτος : ἐκεινος Ἑλληνικος , βαρβαρικος οὑτος | ||
| μεμφθησεται ἑνεκε γυναικων και πληθυνθησονται οἱ φιλοι αὐτου και ἐσται ἐπαινετος . εἰ δε ἐχει λογον ὁ Ἀρης εἰς το |
| το βαϲιλικον φαρμακον προϲλαμβανον νιτρου ἠ ἀϲβεϲτου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ ἀγριαϲ περιϲτεραϲ κοπρου ἠ ὀποπανακοϲ ἠ ϲαγαπηνου | ||
| φερει : ὁ δε γε τἀνθρωπου πεφυκεν ἀπο γε του θειου λογου . ὁ τροπος ἀνθρωποισι δαιμων ἀγαθος , οἱς |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| ἠ δυο προς δυναμιν , ἐπειτα τον ὀρον καθαρον ἐκ διαλειμματων κατα βραχυ πινετωσαν : ἐστω δε το πληθος του | ||
| χειρα ψαιροντες : οἱ μη εὐτονοι , ἀλλ ' ἐκ διαλειμματων ἀσθενως πληττοντες . εἰρηται δε ἀπο των ψαιροντων ἀρμενων |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| πατρος και μητρος ἐπιλειπῃ τον τοιουτον , πολυ δε ἠδη συνειλεγμενον ἐν αὐτῳ ᾐ το των ἡδονων σμηνος , οὐ | ||
| , ὡς δ ' ἐπληρωθη το θεατρον και τον ὀχλον συνειλεγμενον εἰδον ἐπι τον ἀγωνα , ὠκνησαν , εἰασαν , |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |