| δε αὐτος μεν ὡς ἀδυνατον ἀποδοκιμαζει , ἱνα το ἡγουμενον ἀνελῃ , το εἰναι χωριστα τα μαθηματικα . ἐστι δε | ||
| . Εἰ τουτοις το τελος ἀχρηστον ἐστι , κἀν γαρ ἀνελῃ τας διαθηκας , κατα τον νομον τον κελευοντα τον |
| τε ἀλλα ὑπερ ὡν ἡκεν οὐκ ἀπρακτον ἀπεπεμψαντο και ταλαντῳ ἐδωρησαντο και την εἰκονα του σωματος ἐστησαντο * * * | ||
| δε και δεξιοτητος Θεμιστοκλεϊ , και τουτῳ στεφανον ἐλαιης : ἐδωρησαντο τε μιν ὀχῳ τῳ ἐν Σπαρτῃ καλλιστευοντι : αἰνεσαντες |
| διχομηνις : ἡ σεληνη , ἐπει ἐν τῃ πανσεληνῳ ὁ Ὀλυμπιακος ἀγων ἀγεται , και τῃ ἑκκαιδεκατῃ γινεται ἡ κρισις | ||
| : τηλοθεν δεδορκε : τουτεστι πανταχη βλεπεται και βοαται ὁ Ὀλυμπιακος ἀγων . το γαρ δεδορκεν , ἀντι παθητικου του |
| οὐκ ἐστι τα χρηματα : οἱον εἰ μεν γαρ ἐξ ἰδιωτικης οἰκιας εἰληφας τα χρηματα , καλως κλοπην ὀνομαζεις το | ||
| στοργην ἰσχυραν προς ἑαυτον προηγαγεν . ἐπεμεληθη δε και της ἰδιωτικης των στρατιωτων διαταξεως και πολλα προς την εὐχρηστιαν ἐπινοησαμενος |
| ὀν και ἀνθος και φαρμακον και μυρον . ταυτα Ἀγχισην ἀνεπεισε , ταυτα Ἀρην ἀπεδυσε , ταυτα Ἀδωνιν ἐλθειν ἀνεμνησε | ||
| μικρον μετα τουτ ' ἐπος εἰπον : μνεα μ ' ἀνεπεισε γεροντα και οὐκ ἐθελοντ ' ἀναβηναι και σπανις , |
| θεος ὠπασε πολλην , ῥεια δ ' ἀφειλετο φαινομενην , ἐθελουσα γε θυμῳ . ἐσθλη δ ' ἐν σταθμοισι συν | ||
| ὑποχειριος ἐλθῃ . και δε κεν ἀλλ ' ἐπιβαθρον ἐγων ἐθελουσα γε δοιην : παιδα γαρ ἀνδρος ἐηος ἐνι μεγαροις |
| αἰδοιου : μεχρι μεν γαρ ἐντος των λαγονων ἐστιν ἡ ἀρτηρια και ἡ φλεψ , ἁμα τοις γε ἀλλοις ἁπασι | ||
| συγκρισιν του ἐν τῃ ἀρτηριᾳ : † και ἡ μεν ἀρτηρια ὑποκατω κειται της φλεβος , ἡ δε φλεψ ἐπανω |
| αὐτων ἐστεφανωμενοι ἐμφασιν ποιουσιν εὐφροσυνης τινος , οἱ δε ἀστεφανωτοι λυπης και ταραχης και τας κνημας και τας κεφαλας δοκουσι | ||
| της οἰκαδε ἐς την Θεμισκυραν σωτηριας μαλλον ἐτι ἀπορουσαν ὑπο λυπης τελευτησαι : και θαψαι αὐτην ἀποθανουσαν , και οἱ |
| τε πολλοις ἐχρησατο , και χαλκους ἐλεφαντας ἀντι των σφαγεντων ἀνεστησε τεσσαρας . . . : Ἡ δε των ἐλεφαντων | ||
| ἐνεδρευων και ἀει τι ἐνοχλων ἀπο τε Περγαμου τον Σελευκον ἀνεστησε και ἀπο της ἀλλης Εὐμενους χωρας ἐξηλασε . Πολυξενιδᾳ |
| “ ὠφελε μηδ ' ἐγενοντο θοαι νεες ” και το Εὐριπιδου ἐν Μηδειᾳ κατ ' ἀρχας του δραματος , ἱν | ||
| μακρῳ λογιωτατος Ἀθηναιων και εὐφυϊᾳ παντας ὑπεραιρων , ζηλῳ δε Εὐριπιδου † † , τοις δε μελεσι λεπτοτερος . ἐδιδαξε |
| θαυμαζων τον Ἀντιμαχον ἐπι τῃ ποιητικῃ βαρεως φεροντα την ἡτταν ἀνελαμβανε και παρεμυθειτο τοις ἀγνοουσι κακον εἰναι φαμενος την ἀγνοιαν | ||
| παρεδοσαν την πολιν . Ὁ μεντοι Μιθριδατης προς Τιγρανην παραγεγονως ἀνελαμβανε τε αὐτον , και βασιλικην ἐσθητα περιετιθει της συνηθους |
| χαριν ὡν πεπονθασιν ἀπαιτειν . οὐ γαρ εἰ και Φωκεας ἀνειλε , δια τουθ ' ὑμιν εὐμενως ἐχειν αὐτον ἡγεισθαι | ||
| δε και Ἀρην . τουτον μεν οὐν Ἑρμης ἐξεκλεψεν , ἀνειλε δε τους Ἀλωαδας ἐν Ναξῳ Ἀρτεμις δι ' ἀπατης |
| # γ , κηρου # β , ὑσσωπου ὑγρου , τερμινθινης ἀνα # β . Ἰσχιαδικον παρα του Εὐτονιου ἀρχιητρου | ||
| τῳ ἀπεφθῳ μελιτι μιγνυται . πλασσεται δε και ἐκ ῥητινης τερμινθινης και νιτρου , και ποτε και κοκκου Κνιδιου συμμετρου |
| φαυλα ὠνια ἐωνημενων . Τοτ ' ᾀσονται κυκνοι , ὁταν κολοιοι σιωπησωσι . Το σκαμβον ξυλον οὐδεποτ ' ὀρθον : | ||
| . Ἐνταυθα οἱ κωμηται ταραχθεντες ἐπιπηδωσιν αὐτοις ὡσει ψαρες ἠ κολοιοι : και ταχυ μεν ἀφαιρουνται τον Δαφνιν ἠδη και |
| και αὐτος ἱστατο και οἱ ἐπακολουθουντες . μνημονευει δε του ἀκανθου και Θεοφραστος ἐν τῳ περι φυτων . ἐχει δε | ||
| αὐτο , ἀμπελοπρασον , ἀδιαντον , ἀρου αἱ ῥιζαι , ἀκανθου ἠτοι μελαμφυλλου ἠ παιδερωτος ῥιζα , γληχων , δρακοντιον |
| συνηθων , οὐκ ἀν ποτε που το ἀπορηθεν περι αὐτων συγχωρησειεν ἐπιδραμων οὑτως εὐθυς , στας δ ' ἀν , | ||
| του της θαλαττης της μεχρι στηλων , μαλλον ἀν τις συγχωρησειεν ὡς ἐπι μιας γραμμης ἐξεταζεσθαι τας παραλληλους ἐκεινης ἐν |
| Ἀριστιππος ὁ Κυρηναιος , Ἠλιακης Φαιδων ὁ Ἠλειος , Μεγαρικης Εὐκλειδης Μεγαρευς , Κυνικης Ἀντισθενης Ἀθηναιος , Ἐρετρικης Μενεδημος Ἐρετριευς | ||
| συμποδιζων προαιρεσει , ὁ δε βελτιστῃ ὠφελων , ὡς ὁ Εὐκλειδης δια των ψευδαριων πειραται και γυμναζει : και οὐ |
| παρα φυσιν , λεγω δη της ἐκτος θερμοτητος , δραστηριου τυγχανουσης , διαφορεισθαι το κατα φυσιν ἡμιν θερμον . ἀλλα | ||
| της σεληνης κατα το ἀπογειον ἠ το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανουσης , τουτεστιν ἀνωμαλιας # ἠ ρπ : πλειστον δ |
| εἱμαρτο ἁλωναι : ἡ διπλη ὁτι ἐκ τουτου οἱ νεωτεροι ἐξεδεξαντο λευγαλεον τον διυγρον : ἐστι δε κατα κοινωνιαν στοιχειων | ||
| , πυρ και δικελλας αἰτων . τινες ἐκ του Τυφωνος ἐξεδεξαντο ἑνος των γιγαντων : τυφων : τεραστιος δαιμων . |
| χολη νυν τικτεται ἀπο του ὀξεου πυρετουἐπι γαρ ὀξεων νοσηματων γυμναζει τον λογονἐπειδη ἀβιαστως γινεται και ἀβλαβως : ἡ μεν | ||
| ἡ δε κενη σφαιρα , ἡτις και θυλακος προσαγορευεται , γυμναζει μεν παραπλησιως τῳ δρομικῳ , οὐ πανυ δ ' |
| . εἰ τοινυν μη ἐστι παρα τα αἰσθητα και τα μαθηματικα ἑτερα τινα ἑν ὑπαρχοντα τῳ ἀριθμῳ , οἱα περ | ||
| και τοις φυσικοις . διαφερουσι δε ἀλληλων ὁτι τα μεν μαθηματικα ἀκινητα ὑπαρχουσι , τα δε φυσικα παντα ἐν κινησει |
| γαρ και Ἀριστοτελεις καλουμεν τους παιδας παραζηλουντες τῃ της προσηγοριας κοινοτητι των κλεινοτατων εἰς σοφιαν ἀνδρων , και τῳ σωζεσθαι | ||
| , ὡς φησι Θ . , και ἀπλουτον ἀπεργασασθαι τῃ κοινοτητι των δειπνων και τῃ περι την διαιταν εὐτελειᾳ . |
| τῳ ὑπνῳ ἐπιστασα ἐφη σε ὀλιγοχρονιον ἐσεσθαι , ὑπο γαρ αἰχμης σιδηρεης ἀπολεεσθαι . Προς ὠν την ὀψιν ταυτην τον | ||
| στημονα ὁπλισεως ἠ του ταξαι ναυμαχιας τε και τειχομαχιας και αἰχμης και τοξων ἑλξεως . τα δε ἐργα αὐτου εἰναι |
| αὐτη τε και τα μερη . ὁλη μεν δη γεγονεν ἀπεικονισμα και μιμημα του κοσμου , τα δε μερη των | ||
| περιγειοις ἐξαιρετον ἀπονενεμησθαι τοπον ἱερον τῳ ἀορατῳ θεῳ μηδεν ὁρατον ἀπεικονισμα περιεξοντα προς μετουσιαν ἐλπιδων χρηστων και ἀπολαυσιν ἀγαθων τελειων |
| . Ἐπειδη τοινυν , ὠ ἀνδρες δικασται , θανατος αὐτων κατεγνωσθη και ἐδει αὐτους ἀποθνῃσκειν , μεταπεμπονται εἰς το δεσμωτηριον | ||
| τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον |
| καιπερ ὀντων ποτιμων . ἐστι δε και προς βαφην ἐριων θαυμαστως συμμετρον το κατα την Ἱεραν πολιν ὑδωρ , ὡστε | ||
| συμπλεοντων τῳ Ὀδυσσει και τῳ Νεοπτολεμῳ . τα τε ἠθη θαυμαστως σεμνα και ἐλευθερια , το τε του Ὀδυσσεως πολυ |
| λογισμου δια την ἀγωνιαν συγκεχυμενου και τας των πραγματων ἀντιληψεις ἀκριβουν ἀδυνατουντος : τοτε γαρ εὐλαβειαν μεν την δειλιαν , | ||
| συνηθειαν διασῳζειν των ὀνοματων ἐπι παντων οἱ πολλοι ἠ το ἀκριβουν την ἑλληνικην φωνην και την ὀρθοτητα την ἐν τῃ |
| : καταντησασα δε προς ὀρος το καλουμενον Βαγιστανον πλησιον αὐτου κατεστρατοπεδευσε , και κατεσκευασε παραδεισον , ὁς την μεν περιμετρον | ||
| της Φρυγιας ] και της Παφλαγονιας ἐκει [ το στρατευμα κατεστρατοπεδευσε ] , τον δε Σπιθριδατην [ προς Γυην ἐπεμψεν |
| . ἐπι δε τους τοπους τουτους δοκει και Πυθεας ὁ Μασσαλιωτης παρειναι . φησι γουν ἐν τοις Περι του Ὠκεανου | ||
| ἀντιπερισπωμενην ὑποβαινειν , ὁπερ εἰναι την ἀμπωτιν . Πυθεας ὁ Μασσαλιωτης τῃ πληρωσει της σεληνης τας πλημμυρας γινεσθαι τῃ δε |
| πανυ γυναικες εἰς τας ἀλληλων πολεις ἐκδεδομεναι και δια το συγγενες και δια φιλιαν , αἱ τυχουσαι της ἐκ του | ||
| στερξομεν . εἰ γαρ Κορατιοις ἐλαττον κρινεται του καλου το συγγενες , οὐδε Ὁρατιοις τιμιωτερον φανησεται το γενος της ἀρετης |
| ἡ ὁλη , και τινες οἱ ὑπ ' αὐτην μερικοι σκοποι και ποσαχως και εἰς τινα διαιρουμενοι , ποθεν τε | ||
| των Ἀλπεων . ἐνθα ὑπαντωμενοι τῳ Μαξιμινῳ οἱ προφυλακες και σκοποι του στρατου ἠγγειλαν κενην ἀνθρωπων εἰναι την πολιν πανδημει |
| πολλων νοσηματων εἰπωμεν , ἐπι διαφορων λαμβανομεν ἀνθρωπων , ἐπειδη πληθυντικη ἐστιν ἡ φωνη . εἰ δε ἐπι ἑνος ἀνθρωπου | ||
| δυϊκη και πληθυντικη ὁμοτονει τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ . Πασα εὐθεια πληθυντικη εἰς ΕΣ ληγουσα ὁμοτονει τῃ εὐθειᾳ των δυϊκων : |
| ' ἁς οὐκ ἐδει διαβαινειν τον Ἰβηρα ποταμον ἐπι πολεμωι Καρχηδονιους . εἰ δε την Σαρδονος ἀφαιρεσιν και τα συν | ||
| την ἀκτην ἐχοντας Ἰταλιωτων , ἐς δε την Σικελιαν διαβας Καρχηδονιους ἠναγκασεν ἀπαναστηναι Συρακουσων . φρονησας δε ἐφ ' αὑτῳ |
| ἐθνικον Φαρμακουσσαιος ἠ Φαρμακουσσιος . Φαρνακεια , χωρα και πολις Ποντικη προσεχης τῃ Τραπεζουντι . το ἐθνικον Φαρνακευς ἀπο του | ||
| σμυρνιον , πευκεδανον , ἀναγαλλις , ἡδυοσμος , οἰνανθη , Ποντικη ῥιζα , λιβανωτος , ὀπος σιλφιου , ἠρυγγιον , |
| συνθετον διειλεν . Ἐστι δε ἡ μεν ἁπλη ἀποφανσις φωνη σημαντικη . οἱ βουλομενοι ὡς φωνην ὁμωνυμον διαιρεισθαι την ἀποφανσιν | ||
| ταξαι , λεγοντες ὁτι ἡ μεν κλητικη δευτερου προσωπου ἐστι σημαντικη , οἱον ὠ Ἀρισταρχε , αἱ δε ἀλλαι πτωσεις |
| ἐφεσταοτας σκοπελοισιν , τον δ ' αὐτου παρα χειλος ἑλισσομενου ποταμοιο . Αἰσονιδης δ ' , ὁτε δη πρυμνησια δησαν | ||
| εἰργουσι ψυχαι εἰδωλα καμοντων , οὐδε με πω μισγεσθαι ὑπερ ποταμοιο ἐωσιν , ἀλλ ' αὐτως ἀλαλημαι ἀν ' εὐρυπυλες |
| και προς πιστιν ἀγουσιν . . Ἡ χαρις , ἡ ποιητικη δυναμις : το αἰτιατον ἀντι του αἰτιου : τῃ | ||
| και ἀναλογον και ἡ δικαιοσυνη μεσοτητος και ἰσοτητος και ἀναλογιας ποιητικη . και μεσον μεν ἐστι το δικαιον , ὁτι |
| λεγει εὐαγγελεις . Ἐκαθεσθη , καθεσθεις , καθεσθησομαι και τα πληθυντικα καθεσθησονται ἐκφυλα . λεγε οὐν καθεζομαι , καθεδουμαι , | ||
| φαγων ἐλαβα λεγοντες και ἐφαγα , και τριτα δε τουτων πληθυντικα εἰς αν ληγοντα λεγουσιν . ὁ οὐν ἀπο της |
| κατειθισμενην ἐπιμελειαν το σωμα παραδιδοασι . και πρωτος μεν ὁ γραμματευς λεγομενος τεθεντος χαμαι του σωματος ἐπι την λαγονα περιγραφει | ||
| , ἐνθυμιον ποιουμαι την του ἐνυπνιου φωνην , ὡς ὁ γραμματευς ὑπισχνειτο μοι συμπραξειν . και το τε ὀναρ αὐτο |
| μαινεται , εἰ μη και μαλλον ὁ τι περ κεφαλαιον σωφροσυνης ὁ αὐτος ἀν και φρονησεως εἰη . ὁμοιως δε | ||
| : περι των μεγιστων γαρ ἐστιν ἡ αἱρεσις , ἠ σωφροσυνης ἠ τεκνου . ” παλιν τουτο ἐπῃνεσεν ἡ Πλαγγων |
| ἡλιαιᾳ λαβειν της Ἀττικης πεντωβολον ἐν τῃ Ἀρκαδιᾳ νικησαντα τους Πελοποννησιους . Γ τουτον ] δημον . Γ δει ] | ||
| ἐν τῃ Νισαιᾳ δεισαντες , σιτου τε ἀποριᾳ και τους Πελοποννησιους οὐ νομιζοντες ταχυ ἐπιβοηθησειν , τους τε Μεγαρεας πολεμιους |
| , : ῥαιον δ ' ἀν τις Ἡσιοδωι και Ὁμηρωι πιστευσειεν ἡρωολογουσι και τοις τραγικοις ποιηταις ἠ Κτησιαι τε και | ||
| ὡδε ἐπισκοποιμεν , τῳ ποτερως παιδι φιληθεντι μαλλον ἀν τις πιστευσειεν ἠ χρηματα ἠ τεκνα ἠ χαριτας παρακατατιθεσθαι . ἐγω |
| και βωμος ἐν αὐτῳ τῳ τοπῳ , ἐν ᾡ και ἐστεφανωσατο και τον κλαδον ἀφειλε . και ἐτι και νυν | ||
| πομπα και κρισις ἀμφ ' ἀεθλοις . των ἀνθεσι Διαγορας ἐστεφανωσατο δις , κλεινᾳ τ ' ἐν Ἰσθμῳ τετˈρακις εὐτυχεων |
| , ᾡ τα πολεως πραγματα ἐφορμει , μη καταπλαγεις τους θαυμαστικως ἐχοντας αὐτου , και πολλας μεν ἐμφωλευουσας νοσους εὑρησεις | ||
| Γης . βουπαις οὐπω πολλος Τιτυον μεγαν : το μεγαν θαυμαστικως εἰρηται , ὁτι βουπαις ὠν μεγαν ἐτοξευσεν . και |
| Χαιρεου αἰτουμαι σε , Καλλιροη , χαριν τελευταιαν . ὁταν ἀποθανω , προσελθε μου τῳ νεκρῳ και εἰ μεν δυνασαι | ||
| τουτο ἐσπουδακεν , ὁ δε ἐφη : ἱνα μαθων αὐτο ἀποθανω . Ἐρωτηθεις , εἰ τους ἀριστους Ἀθηναιοις νομους ἐγραψεν |
| μετ ' οἰνου : ὁμοιωϲ πηγανου ἀγριου ϲπερματοϲ , κυμινου Αἰθιοπικου , χαλβανηϲ , μελανθιου , ἀριϲτολοχιαϲ , ταυτα παντα | ||
| ῥινηματοϲ ⋖ ∠ ʹ μετα οἰνου κυαθων β ἠ κυμινου Αἰθιοπικου ⋖ γ μετα μελιτοϲ ὡϲ ἐλλειγμα . τουτων δε |
| παροιμια δηπου και τουτο και λογος ἐχων ἀξιωμα της ὁθεν κατηνεχθη φιλοσοφιας την ἀρχαιοτητα , ὡστε βοειον ἐπιβλεπειν αὐτῃ : | ||
| . Νικιας τις των συγκυνηγετουντων ἀπροοπτως παραφερομενος ἐς ἀνθρακευτων καμινον κατηνεχθη , οἱ δε κυνες οἱ συν αὐτῳ τουτο ἰδοντες |
| , τουτῳ δωρα ἀμεμπτως ἐδιδου , ὡστε λαμπροτατα το ξενικον κατεσκευασατο . συνεστρατευετο δε τῳ Φαρναβαζῳ και ὁποτε εἰς Μυσους | ||
| προϊοντος γνωσθεις , εἰς το χαλεπον γηρας ἐρημιαν αὑτῳ πασαν κατεσκευασατο ἐπι τελει του βιου , ὡστε ζωντων και μη |
| οὐσα του Ἁγνιου . ἐπειδαν οὐν λεγῃ Μακαρτατος , ὁτι ἐνικησεν ὁ πατηρ αὐτου Θεοπομπος του κληρου τουτου , ὑπολαμβανετε | ||
| ἐς τους ἐπειτα ὁσων τε και οἱων τον Οἰνομαον κρατησαντα ἐνικησεν αὐτος . ἀπεθανον δε ὑπο του Οἰνομαου κατα τα |
| ὀνοματα . ὁ δε ἐλεας μηποτε ἐλειας ἐστιν ἐν τοις Καλλιμαχου ἀναγραφομενος . φησι γαρ ἐλεια μικρον , φωνῃ ἀγαθον | ||
| πατερα και ἀμφισβητουσι περι τουτου ὁ τε Κυνεγειρου και ὁ Καλλιμαχου πατηρ : κατα ἀποκηρυξιν δε ἐπεστη νυκτωρ ὁ παις |
| σκιεροις ἠσκημενα γυιοις . . . , εἰποντος δε του Ἐμπεδοκλεους ἐν τωι δευτερωι των Φυσικων προ της των ἀνδρειων | ||
| ἐπι των πονηρευομενων : εἱς γαρ των Κερκωπων Εὐρυβατος . Ἐμπεδοκλεους ἐχθρα : * * Ὠμην δε , φησιν [ |
| , ῥᾳδιον ἐντευθεν καταμαθειν . οὐκ ἐστιν ἡ των Πυθαγορειων μαθηματικη τοιαυτη , ὁποιαν οἱ πολλοι ἐπιτηδευουσιν . ἐκεινη μεν | ||
| τοιαυτα , οὑτω , φησι , και περι μεγεθων ἡ μαθηματικη διαλεγομενη περι αἰσθητων μεν διαλεγεται , οὐχ ᾑ δε |
| , παραινεε τε προειπειν τοισι ἑωυτων ἑκαστους πυρα ἀνακαιειν : κομιδης δε περι την ὡρην αὐτῳ μελησειν ὡστε ἀσινεας ἀπικεσθαι | ||
| θαλατταν , αἰσθοισθε δ ' ἀν αὐτοι της ῥᾳονος αὐτων κομιδης . εἰ μεντοι βραδυτερον ἠ δει ἡμιν ἐλθοι , |
| παλιν ἐπ ' ἐκεινου . ἐδοξε τοις Ἑλλησι καταλυσαι τον Πελοποννησιακον πολεμον : γραφει τις και τα τροπαια ἀναιρειν : | ||
| την κοινην της φυσεως ὁμοπαθειαν . Ἀθηναιοι γαρ κατα τον Πελοποννησιακον πολεμον εἰς την Σφακτηριαν νησον πολλους των Λακεδαιμονιων κατακλεισαντες |
| τι ὑμας διαφεροντως δει γιγνωσκειν περι αὐτου ἠ οἱ οἰκειοι γιγνωσκουσι : τοιαυτα γαρ ἐστιν , ὡστ ' εἰ και | ||
| και ἀλλο παθημα , ὠ Σιμωνιδη , των τυραννων . γιγνωσκουσι μεν γαρ οὐδεν ἡττον των ἰδιωτων τους ἀλκιμους τε |
| ἐς τι ῥευμα καταβαντας ἐχρην ἀναβαινειν ἐπι τον Ἀσρουβαν , ἐνεκειτο δη τοτε και συνεβουλευε στραφηναι ὡς ἀλλου καιρου και | ||
| παρανομει , δι ' ἐκεινων και κολαζεται . Ἐπει οὐν ἐνεκειτο τα ἡπατα μου ἀνιλεως κατα του Ἰωσηφ , τῳ |
| τεξεσθαι παιδα των πωποτε καλλει και σοφιᾳ διοισοντα και τῳ ἀνθρωπινῳ γενει μεγιστον ὀφελος εἰς συμπαντα τον βιον ἐσομενον . | ||
| γενομενης , ἐδοξαν ἀν ἡμιν πολλοι βιοι εἰναι ἐν ἑνι ἀνθρωπινῳ βιῳ , συνεχους οὐσης της ζωης ἐν τοις ἑβδομηκοντα |
| Διονυσος πασιν ὑμιν εἰμι πεντε και δυο . κλιβανιτης ἀρτος ἐντευθενι διδοται μαλισθ ' ἱερωσυνα , κωλη , το πλευρον | ||
| εἰ λαβων θυραζε τα ψηφισματα και την ἀναγκην ἐς κορακας ἐντευθενι ; Εἰκοβολουντες και πλαττοντες . Το παραπετασμα , το |
| τας ῥυπωδεις ἐργασιας ἐργαζομενοις : ἐκ πολλων γαρ περισσευματων τα κοπρια γινεται και ὑπο πολλων ῥιπτεται : ἀγαθον δε και | ||
| , ἀθρυπτα και διουρηκοτα : γαστρος δ ' οὐσης , κοπρια ὑπολευκανθιζοντα ἠ ὀλιγῃ ξανθῃ χολῃ κεχρωσμενα ἀραιως καταφερεται : |
| μεν ἐπι της προτερον οὐσης ξυμμαχιας ἀνανεωσει , του δε Συρακοσιου καθαψαμενου ἀναγκη και περι της ἀρχης εἰπειν ὡς εἰκοτως | ||
| βασιλεας πολλους κεκολακευκεν , ᾡ ἀν ξυγγενηται , πλην του Συρακοσιου Διονυσιου . οὑτος δε ἠ παντων εὐτυχεστατος ἐστιν ἠ |
| φερειν ἀν αὐτους : ἐπει δε κατασταιη τις ἀρχων και αἰσθανοιτο ταυτα , χαλεπως ἀν ἐδοκουν αὐτῳ φερειν , νομιζοντες | ||
| οὐδεις νυν αἰσθανεται , και ὀν δε τις οὐκ ἀν αἰσθανοιτο ἁ νυν : ἀμφω δε λεκτα και διανοητα * |
| μερος ἠρημωσαν . ἐν σχηματι δε εἰπεν , ἀντι του εὐφροσυνης ἐρημον ἐποιησαν . ἀλλως : τον μεν Καδμον αἱ | ||
| της γης Ἀριστοφανης μετα δακρυων , ἀλλα βαδιζετω μετ ' εὐφροσυνης προς το του Πελοπος χωριον . ἐν μεσῃ Πελοποννησῳ |
| . ἀλλα τουτους μεν ἰσχυειν ὁλοκληρους ὁταν ὠσιν ἐπι του ὡροσκοπου , ἀφεστωτες δ ' ἀπ ' αὐτου κατα την | ||
| κυριος μη εὑ - ρεθῃ , τελευταιον παντων τον του ὡροσκοπου λαμβανομεν τῳ αὐτῳ τροπῳ ὡς φησιν : παντως δ |
| των ἐργων ἐθελησαντι προσλαβειν . οἱς ἐπιτιθησιν οὐδε μειρακιῳ προσηκον ἐπιφωνημα : λογῳ μεν γαρ την ἡμετεραν δυναμιν σῳζοι ἀν | ||
| σ βαρυνεται : σεσημειωται το πρωϊ ὀξυνομενον : το γιγγρι ἐπιφωνημα τι ὀν ἐν καταμωκησει λεγομενον , εἰ ὀξυνετο , |
| και ἐπι ποιηματων μεταβολης . Ἡ δε διπλη ἡ ἐξω βλεπουσα παρα μεν τοις κωμικοις και τοις τραγικοις ἐστι πολλη | ||
| ' ἐχθρας γενοιμην ὁμευνετῃ τινι των οὐρανιων . φοβουμαι γαρ βλεπουσα την της Ἰους παρθενιαν την ἀστεργανορα : ἡν οὐ |
| ἀκταις ὡς ἀπολουσοντες προσελαυνωσιν , της βληχης τε ἐπαϊουσιν οἱ σαργοι και ὑπο της δυσοσμιας αἱρεθεντες εὐθυς οὐκετι μελλουσιν καιπερ | ||
| δια χωρον ἐχουσιν , αἰθερος ἀκτινεσσι διαυγεας , αἱς ἐνι σαργοι πολλοι ναιεταουσιν , ὁμοκτιτον αὐλιν ἐχοντες : ἐξοχα γαρ |
| αὐτον ἡ γη ἑως ἑσπερας . Λεγει ὁτι ὡς και γιγνωσκων την μορφην του ἡλιου ὁποια ἠν . Και ἐξωρισεν | ||
| ' αὐτο ἐφαμεν τοιουτον εἰναι , ὁτι ἐνιοτ ' ἐγω γιγνωσκων Σωκρατη , πορρωθεν δε ὁρων ἀλλον ὁν οὐ γιγνωσκω |
| χρηϲιν πυριαν δαψιλεϲτερον . διαλυϲιϲ γαρ ἐϲται τηϲ ἐνταϲεωϲ του δακρυου . ἐπειτα τῳ ψιλῳ λευκῳ του ὠου ἐγχυματιζειν προθερμανθεντι | ||
| ἀντι δρακοντιου ἀποβρωϲιμον . ἀντι ἐλελιϲφακου καλαμινθη . ἀντι ἐλαιαϲ δακρυου ὑποκιϲτιδοϲ χυλοϲ . ἀντι ἑρπυλλου ποταμογειτων . ἀντι εὐζωμου |
| , ἀναλαβειν δε την ἀρχην την πατρῳαν δι ' ὀξυτατης ἀφορμης : ἐπιμελησεσθαι γαρ αὐτος ἐν ταις ναυσιν ὠν μηδενα | ||
| δια την τοιαυτην συνεμπτωσιν Τρυφων ἐν τῳ περι προσωπων αἰτιος ἀφορμης ἐγενετο τοις ἐθελουσι προς αὐτον ἀντιλεγειν , οὐ παραδεξαμενος |
| ποιοτης μενει , οἱον γλυκυτης ἡ του μελιτος οὐδεν ἐλαττον γλυκυτης ἐστιν ἡ ἐφ ' ἑκαστῳ , οὐκ ἀν εἰη | ||
| ἐπιτμηθεντος του ἐρινου και ἐκρυεντος του ὀπου . ἡ δε γλυκυτης προσεμφερης τῳ συκῳ και τα ἐσωθεν τοις ἐρινοις : |
| τροπον , την εὐσεβειαν μεν και δικαιοσυνην , ἐτι δε σωφροσυνην και ἐγκρατειαν και φρονησιν και την ἀλλην * * | ||
| ὡς εἰς γενος ἀναφερομεναι την ὑποληψιν , και φησι την σωφροσυνην την τοιαυτην ὑποληψιν σωζειν μονην , την περι τα |
| οὐδε συνεργος της των ἀλλων Λημνιων ἀσελγειας . ἐς Οἰνοιην ἐρυσαντο : εἰληφε την ἱστοριαν παρα Θεολυτου . Σικινος δε | ||
| παρ ' Ἀριστοφανει . . . . ὠπτησαν δε περιφραδεως ἐρυσαντο τε παντα : σημειουνται τινες ὁτι Ἡσιοδος ἐποιησεν ὠπτησαν |
| , εἰ και μη ἐξεφευγομεν , ὁπῃ ποτ ' ἀν ἐποιουμεθα αὐτης την φυγην . εἰρησθω δη νυν ὁτι δια | ||
| ἐν τῳ δι ' Ἀλεξανδρειας παραλληλῳ , καθ ' ὁν ἐποιουμεθα τας τηρησεις , την αὐτην ἐγγιστα ποιειν την φαινομενην |
| , ἠ λημμασι προσχρηται ψευδεσιν , ἠ ἐπιφερει το μη ἀκολουθουν . οὐτε γαρ τῳ ἀπο Βαβυλωνος εἰς Θαψακον εἰναι | ||
| και ποθεν ἐχομεν , ἐρει τις , δειξαι ὁτι το ἀκολουθουν τῳ ἐξ ὑποθεσεως ληφθεντι ἀληθες ἐστιν ; ἀρα γε |
| ἠσαν τα μερη : στροφικον και ἀντιστροφικον λογια , ἑκατερον ἑκατερῳ ἰσαριθμους ἐχον τους στιχους , και μετρων δε των | ||
| ' ἠδη πορευσομαι , τας ἀριστα δοκουσας ἐχειν παρ ' ἑκατερῳ των ἀνδρων λεξεις προχειρισαμενος και ἀντιπαραθεις αὐταις τας Δημοσθενους |
| προσγινεσθαι . Ἀλλ ' ὑμας γε οὐκ ἀξιον , ὠ θαυμασιοι . τα τε γαρ ἀλλα ἀγαθα ὑμιν ὑπερ τους | ||
| πολλων ἀνθρωπων ὀρθως μοι ἐδοκει μεμφεσθαι . Ὠ Κριτων , θαυμασιοι εἰσιν οἱ τοιουτοι ἀνδρες . ἀταρ οὐπω οἰδα ὁτι |
| , ἑλκυσον με τοινυν , ἐφη , των σκελων και θες εἰς την των Μαγνητων χωραν , και ἀπαγγειλον σου | ||
| ' ὀντα σοι γεγραπται τἀπιπλα . ἱππον κελητ ' ἀσκουντα θες . θες νυν ἀγρους και προβατα και βους . |
| την μηρινθον κρατουσιν οἱ ἐν τῳ πλοιῳ : ἡνικα οὐν κατελθῃ ἐν τῳ βυθῳ , ἀποπτυει το ἐλαιον και στιλβει | ||
| παρατηρειτωσαν : ἐαν μεν εἰς τα δεξια μερη ὁ βους κατελθῃ , ἀῤῥεν το τεχθησομενον τεκμαιρεσθω : ἀν δε ἐπι |
| ] ἑουὡς δη ? ῥ ? ' ἀταφος ταφος εἱο πελοιτο εἰ μη ληϊδιηισι ? γυας ἐταμοντο βοεσσι Τηλεβοαι ? | ||
| ἠματα δ ' αὐτε ἀμβροσιῃ χριεσκε τερεν δεμας , ὀφρα πελοιτο ἀθανατος και οἱ στυγερον χροϊ γηρας ἀλαλκοι : αὐταρ |
| ὀξυτονα , και ἡμισυς και θηλυς βαρυτονα σημειουνται ποιουντα το λιγεια : ἐλαχεια : θηλεια : ἡμισεια , δια της | ||
| παλαι Λακεδαιμονα ἐνθ ' αἰχμα τε νεων θαλλει και μωσα λιγεια , και δικα εὐρυαγυια καλων ἐπιταρροθος ἐργων . Ἡγεισθαι |
| , εἰς ὁσον δυνανται . Καλως προσεθηκε το , εἰ θελοιεν . δει γαρ χαριζεσθαι τι και τῃ του καμνοντος | ||
| ἐθελων Ὁμηρος τρισυλλαβως . . Η . ο . ὁττι θελοιεν . ὁττ ' ἐθελοιεν . . , . ἡμεις |
| αὐτη προς ἐμαυτην ἁμιλλωμενη και ζητουσα εἰ δυνατον και τῃ γυναικειᾳ φυσει ἐρευναν τα του βιου πραγματα και εἰδεναι τι | ||
| λεγουσιν , ἀπονυμφην δ ' ἠ ἀπονυμφον τον φιλοπαιδα και γυναικειᾳ ὁμιλιᾳ δυσχεραινοντα , ὁν και μισογυνην ἐρεις ὡς τον |
| και ἐνυδρων νηκτων , ἐτι δε και ποδονιπτρα και ἠχους αἰσχυνης ; εἰ δε και Ἑλληνας εἰποις και τα λοιπα | ||
| την αἰδω . αἰσχυνης θρονον ] ἠγουν την αἰδω . αἰσχυνης θρονον ] ἠγουν την αἰσχυνην . αἰσχυνης ] αἰδους |
| μεγεθους ἐχρησατο τῳ περιρρυτος , ὁ δε Θουκυδιδης ὁμονοειν τους Σικελιωτας καλον οἰεται εἰναι , γης ὀντας μιας και περιρρυτου | ||
| των Ἀθηναιων ὑποδεξαμενων την θεον , πρωτοις τουτοις μετα τους Σικελιωτας δωρησασθαι τον των πυρων καρπον : ἀνθ ' ὡν |
| ὁ δ ' οὐ σκιας , αὐτας δε τας ἀρχετυπους ἐδημιουργει φυσεις . εἰ δη και τα ἁγια ποικιλτικῃ τεχνῃ | ||
| πρωτον μετα την οὐρανου και γης και των μεταξυ γενεσιν ἐδημιουργει | τον ἀνθρωπον ὁ ζῳοπλαστης , φησιν ὁτι „ |
| τῳ αἰγιαλῳ του Θερμαιου κολπου ἐστιν ἐν ταις ὑπωρειαις του Ὀλυμπου , ἀλλ ' ὁσον ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει | ||
| ἀλση : νυν δε το μεταξυ της Ὀσσης και του Ὀλυμπου χωριον , ὁ ἐστι περικαλλες και ὡσπερ ὑπο θειας |
| ἐπεθυμησεν Ἑλληνων κληθηναι δεσποτης . ἐρασθεις οὐν ἐκελευσεν οἰκετην παρεστηκοτα πυκνως αὐτον ἀναμιμνησκειν των Ἀθηναιων , ἱνα μη λαθῃ των | ||
| σπαδονεσσιν ] σπασμασιν ἀλυων ] ἀδημονων δηθακις ] πλειστακις , πυκνως σκαιρει ] λακτιζει σπαιρει ] λιποψυχει , πηδᾳ , |
| ἠ φλεγμα ἐμειν τῳ μεν ὀντι ἐν συμφορᾳ ἠ τινι ἀνιᾳ ἠ νοσῳ ἀναπαυλαν των ἐνεστωτων σημαινει κακων : παντα | ||
| τουτων ; εἰ μεν ἐπιτεταμενη γινεται ἡ ὀδυνη , τῃ ἀνιᾳ και τῃ δηξει τῃ ἀπο του πυου , ἰχωρων |
| δι ' ὁν και ἐξεχωρησε Καλυδωνος . ἐν δε τωι δευτερωι της Φορωνιδος Χαιριαν αὐτον ὀνομαζει Ἡροδωρος δ ' ἐν | ||
| των κυκλων γινεται , ὡς δεικνυσιν ὁ Πτολεμαιος ἐν τωι δευτερωι βιβλιωι της Συνταξεως . ὁ αὐτος λογος ἐστι των |
| λυζοντων ὁ της ἐπειξεως : ὁ δ ' αὐτος , κἀπειδαν δευτερα ἐκβαλλειν ἠ ἐμβρυον ἐναποτεθνηκος δεοι . μη ἀσυνεργητος | ||
| μητε ἁλμυροισι : και θυμιησθω το αἰδοιον τοισι κακωδεσι : κἀπειδαν ἀρξηται περιπατειν , την σφενδονην φορειτω . Ἠν δε |
| μεν ἐπι Προυσιαδος ἠγεν , ἐντευθεν δε ἐπι την Ποντικην κατηλθε θαλασσαν , και παρελθων την παραλιαν τοις κατα κορυφην | ||
| ἐκεινος , ἀλλ ' ἐκυσε μεν Αἰσχυλον , ὁτε δη κατηλθε , κἀνεβαλε την δεξιαν κἀνεικος ὑπεχωρησεν αὐτῳ του θρονου |
| ἐκδικησεως ἀδικειται τις . ] χηνες και γερανοι τον αὐτον λειμωνα ἐνεμοντο . ἐπιφανεντων δε αὐτοις θηρευτων αἱ μεν γερανοι | ||
| , αὐθις ἐπι σταθμους ἠλυθες ἡμετερους ἡνιοχον τε ποθων ἀγαθον λειμωνα τε καλον κρηνην τε ψυχρην ἀλσεα τε σκιερα . |
| θυμῳ , ” δηλοι δε το ἀναδεχεσθαι και διαβοσκειν . ἀνεγνω ἐπεγνω : “ οὐ γαρ πω τις ἑον γονον | ||
| το ἐν διανοιᾳ καταγινεσθαι των ποιηματων : φαμεν γαρ οὐκ ἀνεγνω ὁ δεινα Ἀλκαιον , οὐκ ἀνεγνω Ὁμηρον . Ἐστιν |
| γ και του λιθου του αἱμηρου μερη Ϛ . την κολοφωνιαν ἁμα τῳ ἐλαιῳ ἐπι πυρος μαλθακου πρᾳως ἑψησας , | ||
| λοπαδα , ἑψε μεχρι καλης συστασεως και ἐπιβαλλε κηρον , κολοφωνιαν , και τηξας ἀρον , και ψυξας και μαλαξας |
| ἐπιμεριζει ὁ Ἡλιος ἐν τῃ γεροντικῃ ἡλικιᾳ , εὐφρανθησεται ἐπι συγγενεσι και τεκνοις και τευξεται ἀξιολογων εὐτυχιων : ἐπιμεριζει δε | ||
| Λατινους ἐπι παντα ἐκαλει τα Ῥωμαιων , ὡς οὐκ εὐπρεπως συγγενεσι της βουλης ἀντιστηναι δυναμενης : των τε ἑτερων συμμαχων |
| ἡ συζυγια . εἰ μεν οὐν ἡ ἐλαττων εἰη ἐνδεχομενη ἀποφατικη , φανερα ἡ τε μεταληψις και ἡ δειξις . | ||
| πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου ἀποφατικη . πρωτον οὐν δι ' αὐτων των προτασεων δεικνυμι |
| , τα δε θηλυκα πονηρα , ἀμφοτερα δε φροντιδων ἐστι σημαντικα . παιδες δε και νεανισκοι γεροντων συμφορωτεροι βλεπεσθαι προς | ||
| ὡστε ἀποφαινεσθαι ” . διοτι οὐν πας μεν λογος ἐχει σημαντικα τινα μορια , ταυτα δ ' ἐπι μεν τινων |
| γε μη των συνειλημμενων τις ἀγανακτησας ἐπι τῃ του Ἀντιφιλου ἀναισχυντιᾳ και τον ἀθλιον Ἀπελλην κατελεησας ἐφη μηδενος αὐτοις κεκοινωνηκεναι | ||
| τῳ ὀργανῳ , δι ' οὑ πρασσεις . Ὁταν τινος ἀναισχυντιᾳ προσκοπτῃς , εὐθυς πυνθανου σεαυτου : δυνανται οὐν ἐν |
| διαφεροντως . οἱον ὁ ἡλιος καιει μεν τα περι την Αἰθιοπιαν μερη , θαλπει δε τα προς ἡμας , καταυγαζει | ||
| τον παλαι προτετελευτηκοτα . Ὁτι Καμβυσης μελλων στρατευειν ἐπ ' Αἰθιοπιαν ἐπεμψε μερος της δυναμεως ἐπ ' Ἀμμωνιους , προσταξας |
| ἰατρον προνοιαν ἐπιτηδευειν . το “ δοκεει μοι ” τινες ἐξηγησαντο : φασι γαρ ὁτι ὁ Ἱπποκρατης οὐκ ἐτολμησεν οὑτως | ||
| δριμεα , τουτεστιν οὐ ξηρα . τινες δε και ἀλλως ἐξηγησαντο , λεγοντες , ὁτι ἐπι των λυπουμενων τα οὐρα |
| ἐπιβαλλε τους ὀνισκους ζωντας : και συλλεανας ἱκανως ἑψε την τερεβινθινην ἐπι θερμοσποδιας ἐπ ' ὀλιγον , ἱνα μη μολυνῃ | ||
| εἰτ ' ἐπιβαλλε κηρον , τακεντος δ ' αὐτου την τερεβινθινην , εἰτα χαλβανην , προπολιν προολμοκοπηθεντα , και εὐθεως |