| φυσις . Ὡσπερ οὐν των ποταμων , οὑς ἀφιασιν αἱ ἀεναοι πηγαι , το μεν ὀνομα ἑν , ὁ Σπερχειος | ||
| ἡς σχεδον ὡσπερ ἀπ ' ὠκεανου ῥεουσιν αἱ ἀφθονοι και ἀεναοι πλημμυρουσαι και ἀναχεομεναι των καλων πηγαι . τον γαρ |
| Ἡρακλεα τιμωσα λαμπρως ἡ πολις ἐν ἁπασι τοις δημοις θυσιας ποιουμενη , εἰς τας θυσιας ταυτας παρασιτους τῳ θεῳ οὐ | ||
| ἡσυχον αὐτῳ παρεξεις . ἠ τον κελαδον ἀποθεν του λεχους ποιουμενη . οἱον : οὐ σιγησεις και μετα ἡσυχιας αὐτον |
| . παρα μο - ναδα γαρ ἰσας τας πλευρας παντος ἑτερομηκους ἀποφαινει , διοτι και αὑτη παρα μοναδα ἰση ἐστι | ||
| , ἀλλ ' ἰσοκρατως ἀμφοτεροι πλευρικοι εἰσιν ἀριθμοι του Ϛʹ ἑτερομηκους ἐκ του δις τρια ἠ ἐκ του τρις βʹ |
| οἱ μεν ἀποδημουντες , οἱ δε ἀποθνησκοντες , οἱ δε παρακαταθηκας διδοασιν ἀνευ μαρτυρων , οὐ δεδιοτες μη ἀφαιρεθωσιν , | ||
| οἰκοδομειν και γεωργειν και φυτευειν , τεχνας παραδιδοναι μαθηταις , παρακαταθηκας ἐν γῃ τιθεναι , διοικητας καθισταν , ἀρχην ἀναδεχεσθαι |
| καλουμενη σταθερα ; ἀλλα περιμειναντες και ἁμα περι των εἰρημενων διαλεχθεντες , ταχα ἐπειδαν ἀποψυχῃ ἰμεν . Θειος γ ' | ||
| ὁρω τον ἰατρον προσιοντα , φερε τουτῳ ἐγχειρισαντες σε και διαλεχθεντες ὑπερ της νοσου ἰασιν τινα σοι εὑρωμεθα : συνετος |
| και της του λογικου , ἐτι και μαλλον της του θνητου , ὡς και μεχρι των ἀτομων χωρειν και καθ | ||
| του μερικου ζῳον λογικον θνητον , ὡς ἀει ὀντος του θνητου , φησιν , ἐν τοις ἀνθρωποις . † το |
| ποιει ⃞ον . Και ἐαν παντα παραβαλωμεν παρα τον της ὑποτεινουσης και καθετου ἑνος των ὀρθογωνιων , δεησει τον ὑποτεινουσης | ||
| ἑκατερας των ἐντος , τουτεστι των ἐπι της πλευρας της ὑποτεινουσης την γωνιαν την ἐφεξης τῃ αὐτῃ ἐκτος γωνιᾳ . |
| : εὐδαιμονιαν δε μηδετι οὐσαν [ παρειναι ] λεγειν της παρουσης πλειονα ἀτοπον . Το μεν γαρ εὐδαιμονειν συμμεμενηκεναι ἀξιοι | ||
| , περι δε γε τα ὑποκειμενα και τα κοινα και παρουσης της αἰσθησεως και ἀπουσης διαψευδεται : παρουσης μεν ἐξ |
| το χρεος , ἠ ἀσφαλεως προσενεγκειν : ὁκως τε ἐν διαστημασι μηδεν λανθανῃ σε : ἐπιτροπην δε τοισιν ἰδιωτῃσι μηδεποτε | ||
| , και των κατεσκευασμενων ἐλεφαντων προ της φαλαγγος ἐν ἰσοις διαστημασι τεταγμενων , συνεβαινε πτυρεσθαι τους των Ἰνδων ἱππους . |
| ἐρωτηθεις τι πρεσβυτατον των ὀντων εἰπε : ” θεος : ἀγεννητος γαρ ” : καλλιστον : „ κοσμος : ποιημα | ||
| ἁτε δη οὐσα ἀρχα , προ παντος τε ἐστι και ἀγεννητος και αὐτοτελης , δηλον δη , ὡς αὐτα καθ |
| παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
| αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
| μεν οὐν πρωτον οἱ Μακεδονες προς τοπους ὀχυρους και τραχεις βιαζομενοι πολλους των στρατιωτων ἀπεβαλον : ἡ γαρ τολμα των | ||
| , και ἐδεχοντο τους ἀπο θαλασσης νηχομενους : πολλοι γαρ βιαζομενοι ὑπο των πολεμιων ῥιπτοντες τα ὁπλα ἐπιπτον ἐς την |
| , ὑπομηκες τῳ σχηματι , ἀνωθεν δε αὐτου ἐπιτιθει μεγα σπληνιον της δια χυλων ἠ της δια μελιτος ἠ της | ||
| δια δυο και πυριαν ξηραν προσαγειν ἐπιτιθεναι τε το αὐτο σπληνιον και ἐπιδεσει τῃ αὐτῃ χρησθαι : εἰωθε δε δια |
| μεν κατα πρεσβειαν φιλιαν ξυνθησομενους , ὁ δε νους της πομπης ἐς κατασκοπην τι μαλλον ἐφερε φυσεως τε της χωρας | ||
| μειζονα : και εἰσηλθεν ὁ ἀνηρ πεζος τα λοιπα της πομπης ἐπαγομενος . και το ἐτος τουτο ἐτελευτα . Οἱ |
| τ ' ἐπιμελειαν της ἐμης οἰκιας και την Αἰγυπτου πασης ἐπιτροπην . εὐχερειαν δ ' οὐδεις μου καταγνωσεται μη φιλαυτιᾳ | ||
| δ ' αὐτοις των δικων πεισθεντες ὑπο των παροντων εἰς ἐπιτροπην ἐρχονται , και γραψαντες συνθηκας ἐπιτρεπουσιν ἑνι μεν διαιτητῃ |
| δε τουτων Σαβαιοι , μητροπολις δ ' αὐτων Μαριαβα : τριτοι δε Κατταβανεις καθηκοντες προς τα στενα και την διαβασιν | ||
| πτολεμοιο : ὑμεις δ ' , ὠ Μεγαρεις , οὐτε τριτοι οὐτε τεταρτοι οὐτε δυωδεκατοι , οὐτ ' ἐν λογῳ |
| , ἐν ὁδῳ δε το κατα την ὁδον και την ἀποδημιαν εὐκινητον ἠ παλιν αὐ δυσεργες . δειξει δε τουτο | ||
| αὐτου ἀποδημησει . εἰ δε ἐστι κεκακωμενη , ἀποδημησει ἀσυμφορον ἀποδημιαν και ὡς ἀπιστον αὐτον δοξασουσι τινες και φιλονεικησει τοις |
| τα του ὁλου σωματος ὑγρα . διο και προς ταυτην ἐνιστασθαι δει την δυσκρασιαν και οὑτω ποιεισθαι την πασαν θεραπειαν | ||
| κατα το ὁμοιον και μηδαμου ἐγκοπας εἰναι του λογου μηδε ἐνιστασθαι που προς την ἀκοην : ὁπου δε προϊοντος του |
| πρωτον εἰς τι ὑπερῳον ἀπεχωρησε συν τοις φιλοις , οἱ ἐτυχον παροντες , και των ἀνθρωπων ἐπυνθανετο διακυπτων ὁ τι | ||
| . πεμψαντες δη πρεσβεις ἐς Φρυγας το ἀγαλμα ᾐτουν : ἐτυχον δε ῥᾳδιως συγγενειαν προβαλλομενοι και την ἀπ ' Αἰνειου |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| ἱνα μη δοκωμεν σοφιστικοι τινες εἰναι και την συμπασαν της ἀντιρρησεως κατασκευην ἐν μοναις καταναλισκειν ταις της γεωμετριας ἀρχαις , | ||
| . Τουτο μεν οὐν : ὡσπερ τι στοιχειον της μελλουσης ἀντιρρησεως ὑποκεισθω : μετελθοντες δε ἑξης σκοπωμεν και περι του |
| πλεον προαγειν τον λογον . Ἑξης ἐπι τας κατα μερος χωρητεον . Ἡ ἐγω της ἐγωγε Ἀττικης διαφερει συνταξει . | ||
| αἱ της εὐθειας μονως ὀρθοτονουνται , ἐδειχθη . ἀκολουθως δε χωρητεον και ἐπι τας ἑξης πτωσεις , αἱς το δισσον |
| το πραγμα τουτο τῃ ἑαυτου ἐστι φυσει , οὐκ ἀν ἐζητουμεν , εἰ του αἰσθητου ᾐσθανομεθα , ἀλλ ' ὁτι | ||
| φιαλην , οὐκετι ἐρευναν τους ἀλλους ἀξιωσομεν ἐχοντες ὁ παλαι ἐζητουμεν . ἠ τινος γαρ ἀν ἑνεκα ἐτι καμνοιμεν ; |
| τε και ἀπονηρος οἰκονομησαι τα εὑρεθεντα . ἐκ δη τουτων παρακελευομαι τοις ἀναγινωσκουσιν αὐτον την μεν εὑρεσιν των ἐνθυμηματων και | ||
| προς ἀριστην διαγωγην οὐχ ὑπολειψει . των μικρων ὑμας οὐ παρακελευομαι καταφρονειν , ἀλλα μη ἐπι μικροις ταραττεσθαι ἐνθα οὐδε |
| προτασεων δυο προσεχων πας . ἐκ γαρ της των γεγονοτων ἀναλυσεως εἰς αὐτα πιστοτερα ἐκεινα και βεβαιοτερα ἡμιν ἐσται , | ||
| το αὐτο τουτο καλον . Το δε δευτερον εἰδος της ἀναλυσεως τοιουτον τι ἐστιν : ὑποτιθεσθαι δει το ζητουμενον , |
| τους μεν σφισιν αὐτοις ἐπιτηδειους και συμφορους φιλουσι , κἀν πονηροι ὠσι , τους δε χρηστους μισουσι μαλλον : οὐ | ||
| μανθανειν δε ποιει οἱον ἀγαθον ἀρετη παραθεσει κακων ὡν οἱ πονηροι ἐχουσι . Και οὐ γεγονε τα κακα δια ταυτα |
| το μη φαναι ἐλθειν εἰς τον τοπον , ἀλλ ' ἀπαντησαι τοπῳ : ἑκουσιον μεν γαρ το ἐρχεσθαι , το | ||
| μιαινομεναι , προσευχονται τῳ θεῳ θυμηρη γενεσθαι και κατα νουν ἀπαντησαι την εὐωχιαν . μετα δε τας εὐχας οἱ πρεσβυτεροι |
| , παντας μεν οὑς ἀν τις βουληται ἀγαθους συνεργους ποιεισθαι ὁποιου τινος οὐν πραγματος , ἡδιον εἰναι εὐ τε λεγοντα | ||
| πολλους δ ' ἐν μεσωι λογους ἐχων οὐκ οἰδ ' ὁποιου πρωτον ἀρξωμαι τα νυν . γεγηθα , κρατι δ |
| μερει χαριτας κοινην ἡμας ὑποστηναι ζημιαν , ποτερον βελτιον και λυσιτελεστερον παντων ὁμου ἠ λογον ὀλιγων δη τινων σχειν ; | ||
| οὐδε γαρ ἀκινδυνον βιον ζωμεν . ταχα δε τις ἐρει λυσιτελεστερον εἰναι πωλησαι την γυναικα : τιμην γαρ εὑρησει δια |
| . ἰσθμος μεν ἐστιν γης στενης διοδος ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος δε τις ἐστιν στενος θαλασσης πορος ἑκατερωθεν | ||
| γωνιας περιεχεται , μοιρων Ϙ , ἡ δε ὁμαλη , περιεχομενη δε ὑπο της ὑπο ΕΑΖ γωνιας , μοιρων παλιν |
| ἀδηκτως κατα την τριτην ἀποστασιν και θερμαινει κατα την πρωτην ἐπιτεταμενην , ἀποκρουεσθαι τε ἁμα και διαφορειν πεφυκε μετα του | ||
| ἀπορει τις λεγων ὁτι ἐνδεχεται ποτε και δια δραστηριον και ἐπιτεταμενην ἐκτηξιν της πιμελης γενεσθαι ἀθροαν ἐκκρισιν των γλισχρων διαχωρηματων |
| μετρον , τινων μεν ἐστιν ὁ χρονος εἰρηται , ὁτι κινησεων , αὐτος δε ὁ ἐστιν οὐπω εἰρηται . Εἰ | ||
| δε προς τας ἀνωτερω . Τριων γαρ οὐσων περι αὐτον κινησεων ἀδυνατον ἠν τας ἐναντιας ὑπο του αὐτου κινεισθαι , |
| κατα σκηνην . και ταυτα δους οὐκ ἐφασκεν ἀναλωσαι των παρεσκευασμενων ἐς την πολιορκιαν οὐδε την δεκατην μοιραν . ἐνθεν | ||
| , ὁποτε μη ἀφικοιμην συν λογῳ , δουλος ἐγενομην των παρεσκευασμενων , ἀγομενος ὑπο δεσποτων ἀτιθασων , θεαματων και ἀκουσματων |
| προαιρεσεσι . τουτο μεν οὐν το δευτερον ἀπορημα ὑπερτιθεται : ἐπανιτεον δε φησιν ἐπι το προτερον ἀπορηθεν : ἰσως γαρ | ||
| ἐξηγειται , και ὁποτε βαδιστεον εἰς ἀγοραν και ὁποτε οἰκαδε ἐπανιτεον , και ὁπηνικα ἀμεινον ἐγρηγορεναι και πηνικα ὑπνῳ ἐπιτρεπτεον |
| των σωματων προς το ἀσωματον και των γεννητων προς το ἀγεννητον και των ἀναγκῃ ὑποκειμενων προς το αὐτεξουσιον ἠ των | ||
| , βεβαιον , στασιμον , ἀμεταστατον ἑστηκος , ἀμετακινητον , ἀγεννητον , ἀμερες , ἀναφες , ἀθανατον , ἀληπτον , |
| ἀποστενουσι και μερικωτερα ποιουσι τα ὑπο των ὑπομενοντων τας προσθηκας δηλουμενα , οἱον ὁταν εἰποντες ζῳον προσθωμεν τουτῳ το λογικον | ||
| δια τουτων ὁ Ἀριστοτελης . ποτε δε ἐστιν εἰναι τα δηλουμενα ἐναντια , καλως διηρθρωσεν ὁ φιλοσοφος Πορφυριος : οὐ |
| ἐπιμεριζοντα κακοποιον , τον δε κοινωνουντα αὐτῳ σωματικως ἠ ἀκτινοβολικως ἀγαθοποιον . και εἰ γε τοιουτον ἐστι το σχημα , | ||
| ἡξει θανατου . Τεταρτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμεριζοντα ἀγαθοποιον , τον δε συνεπιμεριζοντα αὐτῳ κακοποιον . και εἰ |
| τον ἀπειληφοτα την οὐσιαν . ἀμοιβαι δε αὑται σοι της χρηστοτητος , ᾑ χρωμενος ἐν τηλικαυτῃ δυναμει πατηρ ἐκληθης πολλακις | ||
| ; δει γαρ οὐ σωφρονισαι μεν πονηριαν , ὑπεροραν δε χρηστοτητος , οὐδε πραττειν ἐξ ἡμισειας το δικαιον , ἐπει |
| ἠρεμειν , ὡς τα ἐν γενεσει . Τοσαυτα κατα ταυτην διαλεχθεις την βιβλον ὁ Ἀριστοτελης καταπαυει την περι τουτων διδασκαλιαν | ||
| μεγαςκαι αἱ οἰκειαι γυναικες ἀφικοντο ἐκειναι , ἐναντιον του Κριτωνος διαλεχθεις τε και ἐπιστειλας ἁττα ἐβουλετο , τας μεν γυναικας |
| ἐπιδεσιν ἁμμα τεθειη κατα των μαλιστα σχηματιζομενων μοριων ἐν ταις κινησεσιν , ἀναγκαιον ἐσται ποτε μεν χαλαρα περαιτερω του προσηκοντος | ||
| ἡ φυσις πασαν ἀποτελεσῃ την θεραπειαν ἠ και συνεργειν ταις κινησεσιν αὐτης : το γαρ ἀντιπραττειν και ἐποχην τοις ἐκκρινομενοις |
| ἑξακισχιλιοις ἠ ὁσα Περικλης ὁ Ξανθιππου συνηγαγε , κατεσκευασε δε πομπεια τῃ θεῳ και Νικας χρυσας και παρθενοις κοσμον ἑκατον | ||
| , Δειναρχος δε και παλιμπροδοτης λεγει . . . . πομπεια λοιδορια : και οἱ δικανικοι χρωνται τῳ ὀνοματι . |
| οὐτε ὡς φιλος οὐτε ὡς ἀνηρ σωφρων και κοσμιος , ὁποιους συ βουλει εἰναι τους τας σας πολεις ἐγκεχειρισμενους , | ||
| πολιν ἐστι . Περι μεν οὐν των σαφως εἰρημενων νομων ὁποιους ἀν αὐτων ἐχωμεν , ἐκ των τοιουτων προκαταλαμβανοντες ἀντιλεγειν |
| γαρ φθανεις δ οὐ ληψῃ ὀψωνιον ἀρτι ε ἀποληψῃ την παρακαταθηκην ὁλοκληρον Ϛ γαμησεις την φιλην και οὐ παραμενει σοι | ||
| παρα φιλου λαβειν ἑωθεν παρ ' αὐτου λαβων μνας δεκα παρακαταθηκην ἐφυλαξε , και πολλα ἀλλα ὁσα τοιαυτα . ἀλληγορικοι |
| το κωλυον ἐστι και τοις λοιποις χρησασθαι : αἱρετωτερον δε διακενης , ἀν οὑτω τυχῃ , των βοηθηματων το ἀπανθρωπον | ||
| . συνιεις δ ' οὐδεν εἰκοτως ἐγω ὡν ἐλεγεν ἐπενευον διακενης : τῳ δ ' ἀρα βλεπουσι χωρις και δοκουσιν |
| των χειλων ἐπιδουμεν , εἰ μεν ἀμφοτερα τουτο πεπονθοι , παρασκευαζοντες μεν ἐπιδεσμον ἀπο δυοιν ἀρχων , ἀρχομενοι δε της | ||
| την ἀναληψιν ἠπειγοντο την ἑαυτων , σκηνας τε πηγνυμενοι και παρασκευαζοντες εὐωχιαν , Χαιρεας δε μετα Πολυχαρμου περινοστων “ πως |
| ἀλλοτριον σπουδαιου το μεθυειν , τριτος δ ' ἐστιν ἀπο διαφερουσης της προς την ἐτυμολογιαν πιθανοτητος ἠρτημενος : την γαρ | ||
| Ἑλληνας σοφους ἀστροθεαμονας ὀφειλει σκοπειν τῃ κ Ἰουλιου μηνος , διαφερουσης ἡμερας , ἐν ποιῳ ζῳδιῳ εὑρεθη ἡ Σεληνη ] |
| , ἁ παρα μεν τοις ἀνοητοις ἀνθρωποις ἐχει διαβολην , ὠφελειαν δε τοις φρονιμοις διδωσι . ” συνηκαν εὐθυς ὁτι | ||
| και τας αἰτιας αὐτων ζητουντας κατατριβεσθαι , ἰσχυρως ἀπετρεπεν . ὠφελειαν μεν γαρ οὐδεμιαν οὐδ ' ἐν τουτοις ἐφη ὁραν |
| και τα προτερα μεμοχθηκεναι : οὐδε γαρ εἰκος τοτε ἡμας πεπλασθαι την προς σε φιλιαν , ἡν φοβος μεν και | ||
| ἐτυμον ἀπο του ταις ναυσι προσπλεισθαι . ἀπο τουτου δε πεπλασθαι φασι τον Ναυπλιον και τους παιδας αὐτου παρα τοις |
| ἐπιτηδεια προς φυτων και καρπων φοραν . αὐτοχειριᾳ : πεποιηται ἐπιρρηματικως . σημαινει δε ταις αὑτου χερσι . προ μιας | ||
| , . . α / . . † Ἁμαδιος : ἐπιρρηματικως , ἁμα τῳ προελθειν : ἀπο του ἁμα παραγωγον |
| Μακεδονας καμνοντας τῃ μαχῃ προσεταξε τους ἐπι της ἐφεδριας τεταγμενους διαδεξασθαι τον ἀγωνα . οἱ μεν οὐν Μακεδονες ἀφνω προσπεσοντες | ||
| ἐτη βιωσαντα δυο προς τοις ἑβδομηκοντα . την τε σχολην διαδεξασθαι Ἑρμαρχον Ἀγεμορτου Μυτιληναιον . τελευτησαι δ ' αὐτον λιθῳ |
| ' ἀλληλων μονομαχειον ἠλθετε : ἀθλιοι : διοτι εἰς ἐνθυμησιν μονομαχιας ἠλθετε : βοᾳ βαρβαρῳ : τῃ ἐμαυτης φωνῃ τῃ | ||
| δε Περσης νομισας παρα των θεων αὐτῳ δεδοσθαι τον της μονομαχιας καιρον , εἰ συμβησεται δια της ἰδιας ἀνδραγαθιας ἐλευθερωθηναι |
| τρια τινα συγκροτει την διαιρεσιν , το διαιρουμενον , το διαιρουν , τα διαιρεθεντα : οἱον το διαιρουμενον τα ξυλα | ||
| ἰσοτητα ἠ ἀνισοτητα οὐδε εὐθεια ἐστι δηλονοτι , οὐδε το διαιρουν αὐτας σημειον . φανερον δη , . , ] |
| τον Ἑλλησποντον και Προποντιδα γενομενος και δοξης αὐτῳ ἐπι τῳ σχεδιαζειν πολλης μεν ὑπαρχουσης Ἀθηνησι , πολλης δε ἐν Ἰωνιᾳ | ||
| προθεσις και δηλοι το ἀμυνεσθαι δευτερον . Ποτε ῥητωρ προσποιησεται σχεδιαζειν ; τριων οὐσων ἰδεων ῥητορικης ἐν τῃ συμβουλευτικῃ μαλιστα |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| ἀληθως , ἀληθεστατα . , οὐν . τουτο ] το διαστημα . ἐμετρησε ] δια μεσου , διεμετρησε . . | ||
| , ἀληθειαν ἰχνηλατειν . το δε ἐξ ἑωθινου μεχρις ἑσπερας διαστημα συμπαν αὐτοις ἐστιν ἀσκησις : ἐντυγχανοντες γαρ τοις ἱεροις |
| δε τηι ὀγδοηι και εἰκοστηι ὁ αὐτος Φυλαρχος Ἀντιγονου του κληθεντος Ἐπιτροπου τους Λακεδαιμονιους ἑλοντος κολακα γενεσθαι Ἀπολλοφανη τον εἰποντα | ||
| γενηται , τον φοβον δε ἐμηνυσα σοι και παραχρημα ἐλελυτο κληθεντος ἐπ ' ἀρχην του το της βουλης προσδοκωντος δικτυον |
| σπορας αὐτης οὐσια συμφυσα ἡνωθη , ἐχθρων ἀπνευστι διωκοντων ἐφορμησις σπευδοντων ἐπ ' οἰκειον ὀλεθρον , νεφελης ὀπισθοφυλακουσης ἡνιοχησις , | ||
| , και συνηχθη πας ὁ στολος εἰς ἑνα τοπον , σπευδοντων των στρατηγων περι των ὁλων διακινδυνευσαι . Μινδαρος δ |
| ἀπελιπομεν . Ἐστι δη μετα την Σιγειαδα ἀκραν και το Ἀχιλλειον ἡ Τενεδιων περαια το Ἀχαιιον και αὐτη ἡ Τενεδος | ||
| οἰκισαντες πολεις τας ἐν Βοσπορῳ . Εἰτ ' ἐπι την Ἀχιλλειον κωμην εἰκοσιν , ἐν ᾑ το Ἀχιλλεως ἱερον : |
| λιχανος συντονωτατη διατονος ἐστιν . ἡ μεν οὐν βαρυτατη χρωματικη λιχανος της ἐναρμονιου βαρυτατης ἑκτῳ μερει τονου ὀξυτερα ἐστιν , | ||
| Ἐν δε χρωματι οἱδε : προσλαμβανομενος ὑπατη ὑπατων παρυπατη ὑπατων λιχανος ὑπατων χρωματικη ὑπατη μεσων παρυπατη μεσων λιχανος μεσων χρωματικη |
| κατα την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις | ||
| ἀποδουναι και μη περιιδειν εἰς λαβυρινθον ἐμπιπτοντα πραγματων , ὁθεν ἀπελθειν οὐ ῥᾳστον . ἡμιν γαρ ἐν τοις δυσκολοις μια |
| περι Μακεδονιαν ὡσπερ συμπτωμα θετεον . Πανταχου γαρ της μεσημβριας ἀποληγει τα πνευματα δια τον ἡλιον , ἁμα δε τῃ | ||
| του γ ' ἰθυ βελος πετετ ' , οὐδ ' ἀποληγει . . . εἰς εὐθυ Φ . ἡ μεν |
| ταδε μεν εἰναι ἐν τοισδε ταδε δε μη εἰναι , ἰδιοτητος ἐστιν ἀφωρισμενης . και εἰ μη πασαι δε αἱ | ||
| της προειρημενης . Διαφορα μεν και ποικιλα της των ἐλεφαντων ἰδιοτητος ἀνω μοι λελεκται : νυν δε εἰρησεται και ὁτι |
| , οὐ μην ἐκ της ὑλης , ἐπειδη ἐν ἀλλοις μοριοις ἐστιν ἐσφηνωμενη . Κεφαλη δε και χειρες και ποδες | ||
| της μητρας παθεσι . και δυσκρασιαι μεν κοινον παθος πασι μοριοις του σωματος . θερμαινονται γαρ και ψυχονται , ξηραινονται |
| του θεου . οὐδε ταυτα ἀκουειν μαλλον ἠ λεγειν ἐχομεν πεπειραμενοι . ὁσα δ ' αὐτων οἱον τε ἀπομνημονευσαι ἐν | ||
| ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ οὐν οἱ ἀνθρωποι πεπειραμενοι , τας μεν ἠδη πρεσβυτερας μεθιασι , σπουδαζουσι δε |
| [ τοσουτοις - ] [ δη ] και της [ γυμνασιας ] ? [ ] [ και του ] φιλοσοφειν | ||
| ἀν ἐκ παιδων παρ ' αὐτοις της ἐν ταις σφενδοναις γυμνασιας διαπονουμενης . τουτῳ δε τῳ τροπῳ τους Ἑλληνας ἐκ |
| αὐτῳ μεγαλων δοκων και φακελοι κληματων και ἀλλης ὑλης και ἀμφορεις μεστοι γης . ἐνταυθα συνισταται μαχη καρτερα ἐκ χειρων | ||
| εὐχρηστει ἡ των στοιβων παρενθεσις ὑπερ του μη καταθραυεσθαι τους ἀμφορεις , τον αὐτον δη τροπον ὑπερ του τα της |
| νυν δε και παραδεδωκατε ἡμας λῃσταις Αἰγυπτιοις , ἱνα μηδε ἐλεους τυχωμεν . λῃστην μεν γαρ Ἑλληνα και φωνη κατεκλασε | ||
| ἐχετε προς καιρον δουναι τῳ χρῃζοντι , συμπασχετε ἐν σπλαγχνοις ἐλεους . Οἰδα ὁτι ἡ χειρ μου οὐχ εὑρε προς |
| τινων σωληνων , και οὑτω δικην ἀψυχου ὡς εἰς τινα δεξαμενην ἐγχεουσων το αἱμα των φλεβων , τρεφει το μοριον | ||
| , ἀλλα ταχιστα παροδῳ μονον χρησαμενον εἰς την του θερμου δεξαμενην εἰσιεναι χλιαραν οὐσαν και ἐν ταυτῃ χρονιζειν . ἐξελθοντα |
| ιστʹ . Προς ἀλγηδονας και φλεγμονας . ] Ἀσφοδελου ῥιζαν καθαρας βαλλε εἰς ἐλαιον ἐν ἀγγειῳ ὑελινῳ και ἡλιαζε ταις | ||
| εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις ἀπουλουν δυναμενοις . και ἐν |
| αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
| μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
| . Μνησθητι , κυριε , της ἐκκλησιας σου , του ῥυσασθαι αὐτην ἀπο παντος πονηρου και τελειωσαι αὐτην ἐν τῃ | ||
| ὁτις περι βουσιν ὑπεστη , δωρ ' ἀποδεξαμενην , ὀλοων ῥυσασθαι ἀεθλων : αὐταρ ἐγω τον μυθον ἐπῃνεον ἠδε και |
| ἐντευθεν δηλον : ὀντος γαρ προδηλου του ὁτι ἐστι το ἑτεροκινητον , ἠτοι παλιν τουτο το ἑτεροκινητον ὑπο ἑτερου και | ||
| ἐστι το ἀκινητον , δευτερον το αὐτοκινητον , τριτον το ἑτεροκινητον , πολλου πλατους ἐν ἑκαστῳ τουτων θεωρουμενου , ὡστε |
| τοις του δενδρου στελεχεσιν ἰδοιεν καθεζομενον . οὐκ ἀει δε χρηστεον ταυτῃ τῃ ἀγρᾳ , ἀλλ ' ἐν νιφετοις και | ||
| και μαλιστα εἰ και ξηροτης εἰη περι τῳ στοματι , χρηστεον ποτῳ συνεχει , μειζονως ἐκ της προσφορας ἀναβαινουσης ὠφελειας |
| ἐκ των εἰρημενων τον Περικλεα , ὡσπερ τους ἀπο των γνωρισματων ἐν τοις δραμασι . σκοπει γαρ παλιν ἐξ ἀρχης | ||
| κρινειν το τοιουτον ὑδωρ : ὁ δε βουλομενος και δια γνωρισματων διαγινωσκειν τοις ῥηθησομενοις κρινετω : τα μεν γαρ προς |
| αἱ ἀπο δεκαδος προχωρησεις εἰς ἑκατονταδα . και οἱ μεν διαγωνιοι οἱ ἀπο μοναδος εἰς ἑκατονταδα τετραγωνοι παντως ἀριθμοι ἰσακις | ||
| τετραπλευρα παραλληλογραμμα ἐστιν , και ἐτι ὡν τετραπλευρων αἱ ἐπιζευγνυμεναι διαγωνιοι ἀμφοτεραι διχα τεμνουσιν τα τετραπλευρα , ἐκεινα παραλληλογραμμα ἐστιν |
| ἐγγυς μανιας ἡκειν , εἰ δε ἐν χαροποις εἰη , δειλιαν : παν γαρ χρημα οὑτοι φοβουνται και πτωσσουσι και | ||
| νουν : ἐντευθεν γαρ κατοψεσθε ἀνθρωπου φθονον ὑπερβαλλοντα και δεινην δειλιαν ἁμα και κακοηθειαν , και τοιαυτας ἐπιβουλας κατ ' |
| „ „ εἰτ ' οὐκ αἰσχυνονται ” ἐφη ” οἱ χρηστοι Ἑλληνες ἠ τους αὑτων ποτε ἀρξαντας ὁρωντες μαστιγουμενους ἐς | ||
| ἀφ ' οὑ δη και πασαν ἀρετην δεχονται , και χρηστοι τοις ἠθεσιν ἐπιτελουνται και κοσμιοι , παθων τε ἀπαλλαττονται |
| ' ἐστιν ὡς , τουτεστιν ἐστι τι και ἀκινητον : κινητον μεντοι παν , διοτι της του ἐνδεχομενου φυσεως ἐστιν | ||
| ἠτοι παροσον ὁ σοφος ἀχωριστος ἀρετης ἠ παροσον οὐτε ἀρετη κινητον οὐτε σπουδαιος μεταβλητον , ἀλλ ' ἑκατερον ὀρθου λογου |
| ὑπ ' ἐρωτος κρατουμενος , ὁπως εἰς ἐκεινην την νυκτα παρασκευασαμενοι ἡκωσιν : σημειον δε αὐτοις ἀνασχησειν αὐτος ἐφη λαμπτηρα | ||
| παρεκρουσαντο τον Εὐμενη : ἀναλαβοντες γαρ ἑαυτους και τας τροφας παρασκευασαμενοι νυκτος ἀπηλλαγησαν και λαθραιως ἀπεχωρουν προς τον Ἀντιπατρον . |
| οὑτω διακειμενων και τοιαυτα ταις ψυχαις ἀναπολουντων , αἰφνιδιος και ἀπροσδοκητος ταραχη καταλαμβανει . προσταχθεις γαρ ὁ της οἰκιας ἐπιμελητης | ||
| εὐχαριστουν , κρουνηδον μοι των δακρυων φερομενων : φυσικως γαρ ἀπροσδοκητος χαρα πλειονα λυπης ἐκκαλειται δακρυα . Ἐπανελθοντες δε ἐκ |
| τμηματος ἀει παρειληφαμεν τοσουτων ἐφ ' ἑκαστης αὐτων την πηλικοτητα παρατιθεντες , οἱων ἐστιν ἡ μια ὀρθη Ϙ . και | ||
| τομων ἀρξαμενοι διελουμεν τον δια μεσων εἰς τα τξ τμηματα παρατιθεντες αὐτῳ τους ἀριθμους , δι ' ὁσων ἀν εὐχρηστον |
| ἀμφοτεραι αἱ προτασεις το ἐνδοξον ἐχουσι . των δ ' ἐριστικων δριμυτατος μεν ὁ πρωτον εὐθυς ἀδηλος ποτερον συλλελογισται ἠ | ||
| πασχειν ἠ πεπονθεναι αʹ , Περι ἐπιστημων αʹ , Περι ἐριστικων αʹ βʹ , Λυσεις ἐριστικαι δʹ , Διαιρεσεις σοφιστικαι |
| ] ! ! ] ἀλαθεια ? ? ? [ ] παγκρατης ! ! ! ] ὀλιγοις ἀρεταν ἐδωκενε [ ! | ||
| ποτε , τα δ ' ἀλλα συγχει πανθ ' ὁ παγκρατης χρονος : φθινει μεν ἰσχυς γης , φθινει δε |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
| οἱ παραλογισμοι , και τας ἐν τῳ πυνθανεσθαι πλεονεξιας ἱκανως διειλομεν . οὐ ταὐτο δε ἐστι λαβοντα τον λογον κατα | ||
| ἐοικε τῳ δη ξυμφυτῳ δυναμει , ἐνταυθα δε φησι τριχῃ διειλομεν , τον πλειονα ἀπομερισμον της ψυχης δια τουτων των |
| οὐτε το ἰσον ἀπο του ἰσου ἀφαιρεισθαι δυναται , ὡς διδαξομεν , οὐτε το ἀνισον ἀπο του ἀνισου , ὡς | ||
| ' ἀναγνωναι : ἐπειτ ' ἠδη και τα λοιπα σαφως διδαξομεν ὑμας , ὡστ ' ἐξελεγξαι τουτους τα ψευδη διαμεμαρτυρηκοτας |
| ὁθεν ἀρχεται , τας δε ψυχας των ἀνθρωπων θελγων και διεγειρων αἰτιος δοξης και πραξεως και πασης προκοπης τυγχανει , | ||
| σε ποιων κατα τους οἰκους : θοαζων : ἐπιδιωκων ταχυνων διεγειρων ἐκμαινων . κητος θοαζον Ἀνδρομεδᾳ [ . ] : |
| ἐν βιῳ . ἡ δε τεφρα αὐτου συν πισσῃ ὑγρᾳ ἐπιχριομενη ἀλωπεκιας δασυνει . μετ ' ὀξους δε προστιθεμενη πασαν | ||
| : και ἡ θηριακη οἰνῳ ϲτυφοντι διειμενη και τῳ μετωπῳ ἐπιχριομενη τα ψυχρα των ῥευματων ἱϲτηϲιν . αὑτη μεν γε |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| Ἐντειλαμενος δε τοισι Λυδοισι ταδε ἀπεπεμπε ἐς την διαπειραν των χρηστηριων , ἀπ ' ἡς ἀν ἡμερης ὁρμηθεωσι ἐκ Σαρδιων | ||
| ' ἑωυτον . Ὁ τι μεν νυν τα λοιπα των χρηστηριων ἐθεσπισε , οὐ λεγεται προς οὐδαμων : ἐν δε |
| ἑαυτου συγγραμμα ἐπαινει , τον περι ἰδεων λογον ἐξαιρετον και ἰδιαζοντα και οὐ δυναμενον μετα τινος ἀλλου ζητεισθαι ἐν αὐτῳ | ||
| δια της ῥαχεως φθεγγομενος , καλον μελος ᾀδει . Βασιλεα ἰδιαζοντα , και μη ἐλεουντα ἐν τοις πταισμασι βουλομενοι σημηναι |
| χωριζοντας : φασι γαρ ὁτι ὁ της Ἰλιαδος ποιητης οὐ παρεισαγει τους ἡρωας χρωμενους ἰχθυσιν , ὁ δε της Ὀδυσσειας | ||
| ἐκεινος και το αὐτος ἀντι ὀνοματος παραλαμβανουσιν . και Ὁμηρος παρεισαγει την Θετιν λεγουσαν τιπτε με κεινος ἀνωγε μεγας θεος |
| ' ἐν τῳ κοινῳ συνεστωσαν ἐχοντες δυναμιν οὐτε ταις ἰδιαις παρασκευαις πεποιθοτες ἐδεχοντο τας προκλησεις , και παρεδιδοσαν αὐτων τινες | ||
| οὐκ ἀν ἐβουλομην , πιστευων δ ' ἑταιρειαις και λογων παρασκευαις ἐπι την ἐμην ἐληλυθεν , ἀναγκη , ὡς ἐοικε |
| τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
| εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
| ἐν τῃ κοτιδι , δυο ἐν τῃ ῥινι παρα τους κανθους : τας φλεβας καιειν δε τας μεν παρα τα | ||
| και τραχωματα , ὑδατιδας τε και ψωροφθαλμιαν , και βεβρωμενους κανθους θεραπευει . Λαγωος ὁ θαλασσιος λειωθεις και περιχρισθεις τας |
| τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
| μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
| νομοθεσιας το του θεου δυνατον ἐνδεικνυμενος . Ποιησαμενος οὐν την καταρχην ταυτην , και δειξας ὁτι παντες οἱ λοιποι παρ | ||
| την προς το κρειττον εὐσεβειαν , και την μεν πρωτην καταρχην της εὐφημιας ἀπο τουτου ἐνασκειν , την δε ἀσκησιν |
| ἐλεγου . εἰ δε ἀπο περισπωμενων ῥηματων , περισπωνται : ἐποιουμην ἐποιου , ἐνικωμην ἐνικω . Των εἰς ΜΗΝ εὐκτικων | ||
| ὑπερ του ἡμετερου παιδος μερους και αὐτου ὀντος της πολεως ἐποιουμην την προνοιαν ; και τα τοιαυτα : μετα ταυτα |
| δε τολμωντος ὑπακουσαι μονος Φιλοκτητης ἐπεισθη : λαβων δε της ὑπουργιας χαριν την των τοξων δωρεαν ἡψε την πυραν . | ||
| τα μελιπηκτα ταις κιχλαις . ὁτι δε ἐκεχωριστο τα της ὑπουργιας , πεμματων μεν προνοουσων των δημιουργων , ὀψαρτυτικης δε |
| διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
| λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
| ἐργωδεις και πεψις ἀπηντα μολις ἐν συχνῳ τινι μερει της ἐπιουσης ἡμερας ἡσυχαζοντι μεν , καθευδοντι δ ' οὐ . | ||
| , τοις ἐσφενδονημενοις προσεχων , εὑρε γεγραμμενον ὁτι ” της ἐπιουσης ἐκ μετωπου πεζοι κατα τους ἐργαζομενους ἐκδραμουνται και ἱππεις |