και της του λογικου , ἐτι και μαλλον της του θνητου , ὡς και μεχρι των ἀτομων χωρειν και καθ | ||
του μερικου ζῳον λογικον θνητον , ὡς ἀει ὀντος του θνητου , φησιν , ἐν τοις ἀνθρωποις . † το |
πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
κατα την οἰκειαν ταξιν περι τε της μορφης και της σωματικης διατυπωσεως , ἐπειδη και τα του σωματος των της | ||
ποτου ἀπολαμβανουσιν : ἠ ἁγνης , της καθαρας και ἀμετοχου σωματικης νοσου . . της τ ' ἀνθεμουργου ] της |
ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
. Μνησθητι , κυριε , της ἐκκλησιας σου , του ῥυσασθαι αὐτην ἀπο παντος πονηρου και τελειωσαι αὐτην ἐν τῃ | ||
ὁτις περι βουσιν ὑπεστη , δωρ ' ἀποδεξαμενην , ὀλοων ῥυσασθαι ἀεθλων : αὐταρ ἐγω τον μυθον ἐπῃνεον ἠδε και |
, καλως εἰχε τουτο λεγειν : ἐπει δε ἐπι τῳ λυσασθαι καθαπερ ἐπ ' ἐργῳ τινι τον μισθον τουτον ἐκηρυξεν | ||
και Φιλιππον ἀξιουν , ὡν ἡμιν ἐδιδου ξενιων , τουτους λυσασθαι : οὑτος δε αὐτικ ' ἀκουσεσθε τι ποιων διετελεσεν |
ῥητορικῳ λεξικῳ εὑρον το σφαδαζειν σημαινειν το δυσθανατειν , ματαιως σπασθαι , χαλεπαινειν , μετ ' ὀργης στεναζειν , ὡς | ||
λεγεται δε σφακελος και ὁ σπασμος , οἱονει ἀπο του σπασθαι και κλασθαι σπακλος και σφακελος : σφακελος δε ἐστι |
διπλη και ἑπτας μονοστροφικη περιοδων πεντακωλων ἰωνικων διμετρων , δυο καταληκτικων , τριων δε βραχυκαταληκτων . εἰτα ἐν ἐπεισθεσει του | ||
συστημα κατα περικοπην ὁμοιον τῳ ῥηθεντι συστηματι στιχων ἰαμβικων τετραμετρων καταληκτικων εʹ . ἐπι τῳ τελει παραγραφος . ἡ χρηστος |
ἀμφοτεραι αἱ προτασεις το ἐνδοξον ἐχουσι . των δ ' ἐριστικων δριμυτατος μεν ὁ πρωτον εὐθυς ἀδηλος ποτερον συλλελογισται ἠ | ||
πασχειν ἠ πεπονθεναι αʹ , Περι ἐπιστημων αʹ , Περι ἐριστικων αʹ βʹ , Λυσεις ἐριστικαι δʹ , Διαιρεσεις σοφιστικαι |
νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
ὑπο της πατριδος και ὑπ ' ἀλλων Ἑλληνων πολλων πολλακις ἐστεφανωσθαι , και μηδε τους ἐχθρους ὑμας , ὡς οὐ | ||
του νικηφορου : ἠ νικας ἐχουσιν , ἐν οἰῳ τροπῳ ἐστεφανωσθαι τονδε , ἀντι του στεφανον ἐχειν . την δε |
και τους τρωθεντας μυς διχα τινος ἀλλου των βοηθειν δυναμενων καταπλασματων και ἐμβροχων : ἁρμοζει δε και τοις ποδαγρικοις ἐν | ||
ἐμπασσειν τα ξηρα ἐπι τουτων , ᾑπερ ἐπι των ὑγρων καταπλασματων : ἐν μεν γαρ τοις ὑγροις ἀνιεται , ἐπι |
νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
καλαμωνα . χαλασαντων οὐν κρανος των στρατιωτων ἐπι το ὑδωρ ἀρυσασθαι , νομισας στρατιωτην κατιεναι , ἱκετευων ἐληφθη . ὡς | ||
και ἀρυσανας τινες καλουσι και ἀρυστηρας και ἀρυστιχους ἀπο του ἀρυσασθαι . ὁθεν και ἡ ἀρυταινα . παρα Πολυβιῳ δε |
ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
οἰεσθαι τελειους ἐξ ἀρχης ἠγνοηκοτων ἐστι νομους φυσεως , θεσμους ἀκινητους . αἱ μεν γαρ ἡμετεραι γνωμαι προσαναματτομεναι το πλημμελες | ||
και ἐκνοσηλευουσι τα ψυχης ἀρρωστηματα , παραινεσεις ἱερας ὡσπερ νομους ἀκινητους τιθεντες και ἐπι τα τουτων γυμνασια καλουντες και τροπον |
Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | ||
: ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
, οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
και τα προτερα μεμοχθηκεναι : οὐδε γαρ εἰκος τοτε ἡμας πεπλασθαι την προς σε φιλιαν , ἡν φοβος μεν και | ||
ἐτυμον ἀπο του ταις ναυσι προσπλεισθαι . ἀπο τουτου δε πεπλασθαι φασι τον Ναυπλιον και τους παιδας αὐτου παρα τοις |
παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
την Ἀσιαν μεχρι του νυν διαμενει των ὑπ ' ἐκεινης κατασκευασθεντων και καλειται Σεμιραμιδος ἐργα . μετα δε ταυτα την | ||
το ΑΒΓ τριγωνον τῳ ΔΕΖ τριγωνῳ . Των γαρ αὐτων κατασκευασθεντων ὁμοιως δειξομεν , ὁτι ἰση ἐστιν ἡ ΒΓ τῃ |
. Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
των σωματων προς το ἀσωματον και των γεννητων προς το ἀγεννητον και των ἀναγκῃ ὑποκειμενων προς το αὐτεξουσιον ἠ των | ||
, βεβαιον , στασιμον , ἀμεταστατον ἑστηκος , ἀμετακινητον , ἀγεννητον , ἀμερες , ἀναφες , ἀθανατον , ἀληπτον , |
[ ! ! ! ! ! ! ] ω της πραγματικης ? [ ] [ ! ! ! ] τει | ||
πασαν περιλαμβανομεν την πραγματικην : και την μεν κοινωνιαν της πραγματικης , και ἐν ᾡ τον ὁρον διορθουμεθα τον κατα |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
ἐαν δε ἐν παθεσιν ἠ ἐν ἐργοις , κατα τας ἀντιθετικας : και τας ἐν λογοις δε ἀπ ' ἀρχης | ||
του προβληματος δυο στασεων εἰδη ἐμπιπτει , καθολου ἀποφαινεται τας ἀντιθετικας δι ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει |
τα του ὁλου σωματος ὑγρα . διο και προς ταυτην ἐνιστασθαι δει την δυσκρασιαν και οὑτω ποιεισθαι την πασαν θεραπειαν | ||
κατα το ὁμοιον και μηδαμου ἐγκοπας εἰναι του λογου μηδε ἐνιστασθαι που προς την ἀκοην : ὁπου δε προϊοντος του |
ἀλλοτριον σπουδαιου το μεθυειν , τριτος δ ' ἐστιν ἀπο διαφερουσης της προς την ἐτυμολογιαν πιθανοτητος ἠρτημενος : την γαρ | ||
Ἑλληνας σοφους ἀστροθεαμονας ὀφειλει σκοπειν τῃ κ Ἰουλιου μηνος , διαφερουσης ἡμερας , ἐν ποιῳ ζῳδιῳ εὑρεθη ἡ Σεληνη ] |
, ἐντανυσας ἑλικος καρτερα νευρα βοος . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις | ||
ἐχει πλειστον και φθονον οὐ φερεται . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις |
” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
. ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
γαρ χαιρον και λυπειται , οὐδε ὀργιζεταιπαθος γαρ και το ὀργιζεσθαι , οὐδε δωροις θεραπευεταιἡδονῃ γαρ ἀν ἡττηθειη , οὐδε | ||
οὑτος δε ἐργῳ περι τα ἐν τῃ αὑτου πολει . ὀργιζεσθαι οὐν χρη , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τοις ἀστοις |
τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
. τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
. κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
ἀληθειας δεικνυται : θεον γαρ οὐ χρη ὑφ ' ἡδονης νικασθαι , ὁπου γε και οἱ σωφρονες ἀνθρωποι ἀπεχονται πασης | ||
σου και τας χαριτας οὐ καθ ' ὁ πεμπονται ἀποδεχομενου νικασθαι ὁ τυραννος ὁμολογω ἰδιωτου ἑνος . εἰ μεντοι το |
αἰτιαν και την ἀρχην περιλαμβανουσα τῳ λογισμῳ δοξα οὐ των συμβεβηκοτων τι περι τον τοπον λεγει οὐδε των ἐπι τελει | ||
δ ' ἐσται το λεγομενον . . . ἐκ των συμβεβηκοτων Ἐφορωι κατα τοπους τινας της ἱστοριας . ἐκεινος γαρ |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
μεν οὐν κατα το ἰσον προαγομεν τας συγκρισεις , ἰσα δεικνυντες , ἁ παραβαλλομεν , ἠ δια παντων ἠ δια | ||
πως οὐ γελοιον ; εἰ Κρητες μεν τον Διος ταφον δεικνυντες οὐκ αἰσχυνονται , Ἀθηναιοι δε τον Ἐριχθονιον ἐκ της |
ὁ ζη τῳ κν : οἱ γαρ του αὐτου ἰσακις πολλαπλασιοι ἰσοι ἀλληλοις εἰσιν . ἐστι δε και ὁ ηθ | ||
και αὐτοι τῃ τε ὀψει του θαρσειν το πλειστον εἰληφοτες πολλαπλασιοι φαινομενοι και ξυνειθισμενοι μαλλον μηκετι δεινους αὐτους ὁμοιως σφισι |
του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
. κατενηνεχθαι δε αὐτο ἐμυθευσαν ἐκ του οὐρανου δια το πλεοναζειν ἐκει ἠ ἐπει οἱ κεραυνοι ἐκειθεν κατασκηπτουσι δια πληγης | ||
ἀνεμεθειη , τεκμαιρεσθαι χρη ἐπιπεπλεγμενην εἰναι την διαθεσιν , ὡς πλεοναζειν ἐν τῃ γαστρι τους ἀναπεπομενους ἰχωρας και τους ἐμπεπλασμενους |
τους Μεσσηνιους ἐν ὁπλοις , τους τε οὐκ εἰδοτας ἐπαναγκαζων διδασκεσθαι τα πολεμικα και τοις ἐπισταμενοις ἐπιμελεστεραν ἠ προτερον την | ||
ταχυς πενης γενῃ . Μεγ ' ἐστι κερδος , ἠν διδασκεσθαι μαθῃς . Μισω πενητα πλουσιῳ δωρουμενον . Μηδεν ποτε |
οὐ γαμετη . τι δε ; ἡγῃ ὑπ ' αὐτης ἐρασθαι ; „ νη Δι ' , ” εἰπεν ” | ||
τυχων της ἐπιθυμιας . γυνη δε εὐαλωτον ἐστιν , ὁταν ἐρασθαι δοκῃ . ταυτ ' οὐν προκατασκευασαμενος ὁ δημιουργος του |
ὁς ἀν των Ἑλληνων ἀρχειν ἀει βουληται , μονην ἀν ἐναντιωθηναι και της παντων ἐλευθεριας προστηναι , οὐ μα Δι | ||
βαλομενον , ἐαν μη πασι το αὐτο δοκῃ , μητε ἐναντιωθηναι τινα τοις πραττομενοις , ὁς ' ἀν αἱ πλειους |
και ἐαν μεν συν τῃ Σεληνῃ πλεκωνται οἱ ἀστερες Διος μαρτυρουντος , νομῳ συνελευσονται : ἐαν δε Κρονου , θανατῳ | ||
ὡς θεος . ἀποντων δε τουτων , μονου δε Ἑρμου μαρτυρουντος , ἐν χρηματισμοις γινονται και την αὐτων ἐμπειριαν ὀχλοις |
: και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
. Τιβεριῳ δ ' Αἰμιλιῳ διεξιοντι την πολεμιαν συν πολλῃ καταφρονησει κατ ' ἀρχας και οὐδεν ἐτι προσδοκωντι ἀντιπαλον ἐπηλθεν | ||
μετα πολλης φαντασιας ἐρεις την ἀναγκην , και το μη καταφρονησει δοκειν ἀποκεχωρισθαι του ἀγωνος προβαλλομενος . ἑξεις δε μετα |
ἡττων : ἀμελει τον Τηλαυγη ἑταιρον ὀντα και χαριεντα παρεωρα ἀθεραπευτον . Αἰσχινης ὁ Σωκρατικος ἐν μεν τῳ Τηλαυγει τον | ||
και τῃ φορᾳ , τοτε γινεται το κακον ἀβοηθητον και ἀθεραπευτον . Που το ἀγαθον ; Ἐν προαιρεσει . Που |
κατα τον ἰσον ἀριθμον της ἰδιας περιοδου εἰκοτως κινησιν των σπερματικων πορων ἀρχεται ποιειν και ὁρμην ἐπι την των ἀφροδισιων | ||
ἐπι των ἀλλων ποιειν . ὁσα δ ' ἰσχυρα των σπερματικων ταυτα διαμενει μαλλον ὡσπερ ὁ τε φοινιξ και πευκη |
ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | ||
αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας |
γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
ἀμελεισθαι καταβαλλεσθαι . εἰ δε μηδ ' οὑτως ἀνυοιμεν , θερμοτερου τινος ἡμιν ὡσπερ τοις σφοδρα καμνουσι φαρμακου δει . | ||
χυμου . τουτων δε παλιν αἱ μεν ἀπο πληθους γινομεναι θερμοτερου μεγαλας τισι και σφοδρας ὀδυνας ἐπιφερουσιν , αἱ δ |
εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
ἀνευ τουτων οὐτε πολιν οὐτε ἰδιωτην μεγαλα και καλα ἐργα ἐξεργαζεσθαι . φημι τοινυν ἐγω ἀνδρα ὁστις ἐρᾳ , εἰ | ||
πατρῳαν οἰκιαν και διαιτωμενον παρα Μισγολᾳ , πραγμα οἰμαι χαλεπον ἐξεργαζεσθαι ἐπιχειρων : οὐτε γαρ ἐμε δει τους ἐμαυτου φιλους |
ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
, ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
ἀκηκοεναι . ἐτι διαφερει τα ἰδια αἰσθητα των τε κατα συμβεβηκος και των καθ ' αὑτο κοινων δε πρωτον μεν | ||
ἐστιν ἀπο του καθ ' αὑτο και ἀπο του κατα συμβεβηκος . φησι τοινυν ὁτι τουτο ἰσμεν , ὡς το |
ἀναστα και πορευου μετα του υἱου ἡμων Σηθ πλησιον του παραδεισου , και ἐπιθετε γην ἐπι τας κεφαλας ὑμων και | ||
τυχων κληρονομησαι την ἀφθαρσιαν . Ἐκβληθεις δε Ἀδαμ ἐκ του παραδεισου , οὑτως ἐγνω Εὐαν την γυναικα αὐτου , ἡν |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
ἐπιτηδεια προς φυτων και καρπων φοραν . αὐτοχειριᾳ : πεποιηται ἐπιρρηματικως . σημαινει δε ταις αὑτου χερσι . προ μιας | ||
, . . α / . . † Ἁμαδιος : ἐπιρρηματικως , ἁμα τῳ προελθειν : ἀπο του ἁμα παραγωγον |
οὐρητικος , γυμνασιοις τε συμμετροις κεχρησθαι και ἀνατριμμασιν ἐν τοις λουτροις νιτρῳ ὀπτῳ και τρυγι κεκαυμενῃ , και κισσηρει . | ||
ὀλιγας ἡμερας και διαιτησας παλιν τοις ὑγραινειν δυναμενοις τον καμνοντα λουτροις κεχρησο και ἡσυχιᾳ και αὐθις καθαρον αὐξησας μαλλον μικρῳ |
ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
. Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
γιγνεσθαι . Και παλιν ἐν τῳ αὐτῳ ψηφισματι πολυ και σαφεστερον και πικροτερον γραφει , τον ἱερομνημονα φησι τον Ἀθηναιων | ||
ἀρχων και οἱον ἀπο κοινων ἐννοιων , ὡς και ἀνω σαφεστερον εἰπεν περι της χρησεως ὁτι οὐκ ἐρωτᾳ ὁ ἀποδεικνυων |
μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
μνημονευομεν δε ὁτι τουτο μεν ἀπαθες ὁ δε παθητικος νους φθαρτος , και ἀνευ τουτου οὐδεν νοει . το μεν | ||
το χειρον μεταβολῃ θεος , ὡστε και ἐν φθορᾳ . φθαρτος ἀρα ὁ θεος . τουτο δε παρα την κοινην |
τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
γινεται ἀρετη : του μεν θυμοειδους ἀνδρεια , του δε ἐπιθυμητικου σωφροσυνη , του δ ' αὐ φιλοχρηματου και φιλοκερδους | ||
ψυχης : ἡ δε δυναμις και ἑξις ἐρρωμενη ἐστι του ἐπιθυμητικου , και λεγεται και αὐτη ἐπιθυμια , οἱον ἐπιθυμητικως |
ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
. οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
ἐρωτηθεις τι πρεσβυτατον των ὀντων εἰπε : ” θεος : ἀγεννητος γαρ ” : καλλιστον : „ κοσμος : ποιημα | ||
ἁτε δη οὐσα ἀρχα , προ παντος τε ἐστι και ἀγεννητος και αὐτοτελης , δηλον δη , ὡς αὐτα καθ |
ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
και κοιλαινονται : ἐπι δε τῃ πρωτοπαθειᾳ των κενεωνων οὐκ εἰκουσι τα ἐπαρματα τῃ ἁφῃ , ἐπειδη ὑπο παχεων πνευματων | ||
τα χειρω φιλονικησαι : ὡς οἱτινες τοις μεν ἰσοις μη εἰκουσι , τοις δε κρεισσοσι καλως προσφερονται , προς δε |
ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
τῳ Θηραιῳ Βαττῳ και Κυρηνην οἰκισαι συν ἐκεινῳ και Λιβυων καταστρεψασθαι τους προσχωρους λεγουσιν . το δε ἱερον της Θετιδος | ||
τον ἡλιον μηδεμιαν οἱ συντυχιην τοιαυτην γενεσθαι ἡ μιν παυσει καταστρεψασθαι την Εὐρωπην προτερον ἠ ἐπι τερμασι τοισι ἐκεινης γενηται |
ἑκαστον . ὡν ἐστιν ἀκουειν βοωντων ὑπ ' ἐμαυτου με νενικησθαι : καλων γαρ ὀντων των προτερων εἰναι τι πλεον | ||
διηγουμενος , και το μηδεποτε κατεγνωσθαι , και το μηδεποτε νενικησθαι την πολιν , ἀλλα φυλαξαι παιδας , γυναικας , |
Σκαμανδρος , ἐν Λαρισσῃ , ἰσχιον ἐσφακελισε , και ὀστεον ἀφεστηκος χρονιον : ὁ δε ἐτμηθη τομην μεγαλην και προς | ||
γινεται , ἐαν δ ' ἐπι το πεπονθος , ἐξογκουται ἀφεστηκος , οἱα δη την ῥοπην ἐξω ποιουμενων των ὑγρων |
παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
χιλιους πεποιηκατε συντελεις ὑμεις , παρ ' ὡν εἰσπραττομενοι ταλαντον ταλαντου μισθουσι τας τριηραρχιας οὑτοι , εἰτα πληρωμαθ ' ἡ | ||
ἐπι μεν την οἰκιαν δισχιλιων , ἐπι δε το χωριον ταλαντου , βουλομενος μη μονον τουτο , ἀλλα κἀκεινην διασῳζειν |
και βοαν , μαλλον δε ὀγκασθαι ἠ ὑλακτειν , και λοιδορεισθαι ἁπασιν : την ἀσφαλειαν γαρ αὐτοις του μηδεν ἐπι | ||
ἀσχημων : το γαρ ἐν κακοις ἐπιτιθεσθαι τῳ βασιλει και λοιδορεισθαι ἀπρεπεστατον . και ἐοικε πως ὁ Διομηδης ὁμολογειν , |
: ὁκοσων μεν αἱ κοιλιαι σκληραι εἰσι , και ξυγκαιειν ἀγαθαι , τουτεοισι μεν τα γλυκυτατα ξυμφερει και κουφοτατα και | ||
. ἡ δε σωφρο - συνη και ὑγιεια , ἐπει ἀγαθαι εἰσι , λοιπον και κατα φυσιν εἰσιν . παν |
πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
τουτους δε τους λογους λεγοντος του Ἐπαινετου και την γραφην γεγραμμενου , γνους Στεφανος οὑτοσι ὁτι ἐξελεγχθησεται πορνοβοσκων και συκοφαντων | ||
. δυοιν γαρ τουτοιν ὑπαρχοντων περι την γνωσιν τουτου του γεγραμμενου τριγωνου , ὁτι τε τριγωνον και ὁτι δυσιν ὀρθαις |
; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |