σοι την βασιλεως ἐπιστο - λην οὐδεν ἐφ ' ἡμας ἀγεις . καιτοι δεικνυς ἐγω τα προς ἐμε σοι γεγραμμενα | ||
του Ποντου . „ τι οὐν οὐκ ἐπ ' ἀλλο ἀγεις ; ἱκανως γαρ μοι τα του Βοσπορου διανενοηται . |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
ὑδατος λειῳ , ἠ ῥοδοις ξηροις ἠ χλωροις ἀποβεβρεγμενοις ὑδατι λειοις καταπλασσε , ἠ ἀλφιτοις λειοις μεθ ' ὑδατος . | ||
[ Προς μελαινας ἀφθας . ] Σταφιδι ἐκγεγιγαρτισμενῃ και ἀνισῳ λειοις καταχριε μετα μελιτος . ἠ φυλλα κοκκυμηλεας κοψας και |
ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
, διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
πληθεσιν οὐκ ἐδηλου τἀληθες , ἐφασκε δ ' εἰς Κιλικιαν ἀναγειν την δυναμιν ἐπι τους ἀφεστηκοτας του βασιλεως τυραννους . | ||
τις . ὁσα μεν οὐν εἰς την των ὁλων φυσιν ἀναγειν ἀξιουντες οἱ πρωτοι ταυτα φιλοσοφησαντες τους περι του θεου |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
ποδας και τας χειρας και τινες τεμνουσιν αὐτας , ἠ καιουσι ψυχρῳ καυτηρι . Λεπρα γινεται ἐπι χυμῳ διαβρωτικῳ , | ||
της ῥινος το πνευμα πεμπεται . μαρμαιρουσι : κυριως † καιουσι † , μετενηνοχε δε την φωνην . ἐξ αὐτου |
δε ἐς τε τους δημους φατις ἀπικετο ὡς Ἀθηναιη Πεισιστρατον καταγει , και οἱ ἐν τῳ ἀστεϊ πειθομενοι την γυναικα | ||
μητε πασῃ μητε μονῃ ὑπαρχοντος , ἐφ ' ἑτερον ἰδιον καταγει τον λογον και φησι τριτον ἰδιον της οὐσιας το |
δια δικαιοσυνην στασιαζοντας ποτε τους Φοινικας και Βαβυλωνιους ἐλθων κατηλλαξε σταλεις ὑπο Σεμιραμιδος . τουτῳ γουν τῳ Γουνει ἀπεικαζει τον | ||
ἐν ἀτερπει δουρατι χαλκεογομφῳ διχα νυκτος ἀλαμπει κυανεῳ τε δνοφῳ σταλεις . ἁλμαν δ ' ὑπερθεν τεαν κομαν βαθειαν παριοντος |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
, ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
θνητοις . οἱ καλεονται ἡμιθεοι : κατα συγκρισιν προς ἡμας ὑστερους ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος : “ και ἡμιθεων γενος | ||
λοχαγους , οἱ καλεονται ἡμιθεοι κατα συγκρισιν προς ἡμας , ὑστερους , ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος , και ἡμιθεων γενος |
βωμολοχων , ἀπορουμενος . ἀπορειν , πενεσθαι , πτωχευειν , ἀγειρειν , ἐπ ' ἐνδειας εἰναι , βωμολοχειν , προσαιτειν | ||
ἀσκουσας πυνθανομενοι τους φυγαδας ἐξ ἁπασων των ἐν Τυρρηνιᾳ πολεων ἀγειρειν ἐπι σφας στρατον , και δυο μεν πολεις ἐκ |
ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
μοι τα ῥηθεντα : λογων γαρ πλειονων οὐκ οἰμαι ὑμας προσδεισθαι . Τουτων ῥηθεντων οἱ δικαζοντες ὁμογνωμονες γενομενοι προεκριναν τον | ||
των μεν τινων ἀναπαυοντων λογων , των δε τινων ἐπιμελουμενων προσδεισθαι . δια τουτο οἱ μεν ὁταν παρελθωσιν εἰς το |
πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
, και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
. ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
λειτουργιας : ὡν ἀπαλλαγεις ἐοικα δραμεισθαι προς ὑμας των τον σταδιον τρεχοντων πολυ προθυμοτερον : ὡς ἐκεινοι γε βραχυτατον χρονον | ||
ἐπισταντων δε αὐτῃ των ἑλλανοδικων ὁτι ἐτολμησε παρελθειν εἰς το σταδιον , ἀποκρινασθαι τινι γαρ ἀλλῃ τουτο γυναικι δεδωκε καυχησασθαι |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
, ἁ της μεγαλης ἐστι βουλης . Ἐχεις ὁ ζητων διατελεις , ἐπαινον πολυν παρα των τα σα εἰδοτων : | ||
οὐδαμου , Δρακων , ἐγω ἐπ ' ἐργον οὑ μη διατελεις την ἡμεραν τραπεζοποιων ἐν ἀγαθοις πολλοις χυδην . οὐ |
: τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
τινας δ ' εἰχες ἐφην τους ἀντιπαλους ; ἀνδρας εἰπεν ἐπιφανεις των ἐκ της Ἑλλαδος και Ἀσιας . ἀρα κρειττονας | ||
ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε Φιλιππος ἐπιφανεις μετα στρατιωτων και συναψας μαχην πολλους μεν ἀνειλε των |
λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
ἀρηγει σπογγος καινος ὑγρᾳ πισσῃ δευθεις και καυθεις και ὁμοιως προστεθεις . και φελλος ἀπο των Ἰταλικων κεραμιων καιεται , | ||
του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ διαλεκτικος μη |
προς ἁλας ὠνημενος . Ἁλων μεδιμνον ἀποφαγων : ἐπι των ἀχαριστων . Ἀλλοι καμον , ἀλλοι δ ' ὠναντο : | ||
και ὠρθωσαν . και τελος φυγων και συλληφθεις την των ἀχαριστων ὑπεσχε δικην . και ὁ μεν ἑαυτον μανικωτατον και |
ἐμπλησαι , ἑστιαν δ ' αὐτον και μυρτοις ᾠετο και παραθεις ἀν των ῥοδων ἠ των ἰων κομιδῃ ὀλιγα . | ||
ἐμε ἐξηπατησας ἐν τῃ νομῃ των κρεων ὀστα πιμελῃ κεκαλυμμενα παραθεις και την ἀμεινω των μοιρων σεαυτῳ φυλαττων , τι |
; Ἠτοι ἐνταυθα ζῃς και ἠδη εἰθικας : ἠ ἐξω ὑπαγεις και τουτο ἠθελες : ἠ ἀποθνῃσκεις και ἀπελειτουργησας . | ||
του φιλου η οὐ πωλῃ ἐπι το συμφερον θ ὁπου ὑπαγεις οὐ μενεις ι λαμβανεις το ὀψωνιον α γινῃ ἐπισκοπος |
ἐν ταις μεγαλαις ἡγεμονιαις οὐκ ὀλιγοι μεχρι νυν εἰσιν οἱ παμπληθεις ἐχοντες παρασκευας και χορηγιας ἀφθονους , ὡσπερ ἐξ ἀεναου | ||
στροφας ὡρων παντοιας , ἐν αἱς τα ζῳα μεταβαλλειν αὑτων παμπληθεις μεταβολας εἰκος ; Πως γαρ οὐ ; Τι οὐν |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
ἐς αὐτον ἐντιμως . “ Ὁ δε Πομπηιος Τιτιῳ μεν ἀχαριστιας ὠργιζετο , τον πολεμον τονδε ὑποδεξαμεμῳ πολεμησειν προς αὐτον | ||
. Χρη εἰδεναι ὡς οἱ λεγομενοι κακου βιου στοχασμοι και ἀχαριστιας και κατασοφισμου και δημοκοπιας και δημου ἀπατης και τα |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
πασι ποιεισθαι τοις ζῳδιοις , ἐτι δε , δια το παραλλαττειν , ὡς φαμεν , τας ὁμολογους κινησεις και κατα | ||
συγκατεστρεψεν ἐπι τα προειρημενα , ὡστε τοις καιροις μη πολυ παραλλαττειν ἐς το τελος την γραφην . [ . . |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
ἑκατεραν αἱρεσιν μαρτυρησαντων , ὁποτερους ἀν εὑρισκωμεν ἠτοι πλειους ἠ δυνατωτερους ἐν τῳ ἀνατολικωτερους ὑπαρχειν ἠ ἐπικεντροτερους ἠ καθυπερτερειν ἠ | ||
ἐτρεφε μαλλον ἠ ἐλυεν , των ἀσθενεστερων ἐπεμελειτο , τους δυνατωτερους καθῃρει , τοις δημοις φιλος ἠν , τους δημαγωγους |
καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
προ του ἀτελους το τελειον ἐν παντι παραληψεται ἠ ἐκ συνωνυμων ἑκαστον ὑποστησει : το γαρ λεγειν ὁτι ὁ ἡλιος | ||
γνησια των νοθων , και ἐπι μεν των ὁμωνυμων και συνωνυμων γνησιαι και αἱ κοινωνιαι και αἱ διαφοραι , ἐπι |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
παλιν και ἀναλαβοντα το σωματιον διδοναι της δια κολοκυνθιδος ἀντιδοτου ὀβολους ἐννεα ἐν μελικρατῳ , και διαστησαντα ἡμερας παλιν διδοναι | ||
, εἰπω , προσταξω . δωσω σοι ἀν και τρεις ὀβολους , εἰ ὀμωσω καταφρονων δε των θεων εἰρηκε τουτο |
και ποιουσα ἐν αὐτοις τους μεν πρωτους , τους δε δευτερους . εἰ γαρ και ὡς ἐν παντι τῳ λογικῳ | ||
τινες των σοφων μεγαλα δυνασθαι τους ἀνθρωπους ἐφησαν και λογισμῳ δευτερους εἰναι θεων . Ὁμηρος μεν γαρ [ Β . |
τροπος ἡμιν κατανοηθησεται της ἐφοδου και ἐπι των περι τας καταδυσεις κρυψεων μονης σχεδον ἐπι του αὐτου σχηματος της του | ||
: εἰς ἐξετασιν και κρισιν : δει τονδε θαλαμαις : καταδυσεις , θηκαι , ἀγγεια κεραμεια , εἰς ἁ ἐμβαλλεται |
αὐτους προσπαρασκευαζειν και συνευπορουντας ἐκεινῳ χρηματων και τἀλλ ' οἰκειως συναγωνιζομενους . εἰ γαρ τις ἐροιτο Φιλιππον , εἰπε μοι | ||
αὐτῳ μετιοντι ταις ἐγγιστα γενομεναις ἀρχαιρεσιαις και τους πατρικιους ἐχοντι συναγωνιζομενους ὁ δημος ἐναντιωθεις οὐκ εἰασε δουναι την ἀρχην την |
τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
τε ξεινοις θεμις ἐστιν . αὐταρ ἐπει ταρπημεν ἐδητυος ἠδε ποτητος , ἠρχον ἐγω μυθοιο κελευων ὐμμ ' ἁμ ' | ||
Πηνελοπεια κειτ ' ἀρ ' ἀσιτος , ἀπαστος ἐδητυος ἠδε ποτητος , ὁρμαινους ' , ἠ οἱ θανατον φυγοι υἱος |
και δειχθεντων , ὁτι πας χρονος και παν μεγεθος ἀει διαιρετον , φανερον ὁτι παν το κινουμενον ἀναγκη προτερον κεκινησθαι | ||
τινες ἀλλοι . ὁτι δε ἐπ ' ἀπειρον το μεγεθος διαιρετον , τοιουτῳ θεωρηματι κεχρηνται . ἰσοπλευρον λαβοντες τριγωνον τεμνουσι |
τουτων συναγεται , ὁτι οὐτε χρωματων ἀντιλαμβανομεθα , ἀλλα του συνισταμενου κραματος ἐκ τε των ὑποκειμενων και φωτος , οὐτε | ||
. ἐν τοιαυτῃ δε καταστασει και ἐτ ' ἀγνοιᾳ του συνισταμενου και φυομενου κακου των ἁπαντων Ἑλληνων ὀντων , δει |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
γαμος . οἱ γαμουντες ποιουσι τῳ Διι και τῃ Ἡρᾳ ἱερους γαμους . Ἰσαι αἱ ψηφοι αὐτῳ ἐγενοντο . . | ||
εἰη , τουτο και κρησφυγετον λεγε και φυξιμον : και ἱερους ὁρους , ἐντος ὡν τοις ἱκεταις ἀσφαλεια . ἡ |
, ὡστε εἰ και δις και τρις αὐτον λουεις , ὀνησεις μειζονως . ὁ δε δη τριτος των κοπων της | ||
ὡσπερ δε ἀρτι εἰ ' θελεις μοι ἀποκρινεσθαι , πανυ ὀνησεις , οἰμαι δε οὐδ ' αὐτον σε βλαβησεσθαι . |
. δια τουτο και οὐπω οἰκειοτατα το εἰναι την ἐκλειψιν κατειληπται , ὡστ ' οὐδε προς το τι ἠν εἰναι | ||
, ἐπειδη ἡκε τις ἀπαγγελλων ὡς τους πρυτανεις ὡς Ἐλατεια κατειληπται . Παραποταμιοι δ ' εἰσι κατοικια τις ἐπι τῳ |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
ἱδρυται δε τουτο μεταξυ της Ὀλβιας και της Ἀντιπολεως , διεχον Μασσαλιας εἰς ἑξακοσιους σταδιους . ὁ δε Ὀυαρος μεσος | ||
ᾑ νομιζεται το παλαιον Ἰλιον ἱδρυσθαι προτερον , τριακοντα σταδιους διεχον ἀπο της νυν πολεως . ὑπερ δε της Ἰλιεων |
οἱ πελαζοντες ταις ταξεσι των πολεμιων και δορασιν ἀπομαχομενοι ἠ κοντοις ἐν τῃ ἐπελασει ἐξωθουντες ὡς Ἀλανοι και Σαυρομαται , | ||
, ὁτε μεν τα πλοια συναγοντων ἀπο καλω σπουδῃ και κοντοις ἁρμο - ζοντων ἐς ἀλληλα , ἱνα μη διεκπλειν |
φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν ταις ὑπο των ΑΔ ΔΓ γινομεναις κατα την στροφην ἐπιφανειαις , ὑψος δε ἡ ἀπο | ||
προς ᾠδαις ἀναρθροις και προς ταις συνουσιαις ταις παιδιας χαριν γινομεναις , ὑπ ' οὐδενος περισπωμενοι , δια την εὐκοπιαν |
, πειρατο σχετλιος ἀνηρ μητερα παιδος ἑοιο παρ ' ἀγκοινῃσι βαλεσθαι . τους δ ' ὡς οὐν ἐνοησεν ἀναινομενους φιλοτητα | ||
προσεστιν αὐτῃ ἀγαθα , καλλιστον ἐστι πραγμα , δηλονοτι και βαλεσθαι και ὑποθειναι αὐτην προοιμιον , κρηπιδα λεγω και βαθρον |
και Ἐργινῳ τῳ τυραννουντι αὐτων , ὁν ὑφ ' Ἡρακλεους καταλυθηναι φασιν . Ἐτεοκλης δε , των βασιλευσαντων ἐν Ὀρχομενῳ | ||
εἰς θοινην : δια τουτο και την Κοδριδων ἀρχην φασι καταλυθηναι , ἐξ ὡν ἠν ἐκεινος . Ἱππῳ γηρασκοντι τα |
φυγην την ἀναφοραν ἐχει . δοξαζομεν δε οὐκετι λαβειν ἠ φυγειν ἀλλα τι ἐστιν ἑκαστον , οἱον τι ἀρετη , | ||
ἀν αὐτην διεφυγεν οὐτε θηριον οὐτε ἐπιβουλευων αὐτῃ ἀνθρωπος : φυγειν δ ' ἐθελουσαν , ἀλλ ' ἐνταυθα μεν οὐκ |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
αὐτους ἐπειραθησαν , χαριν ἑξουσιν ἀμφοτεροι δικαιως : τοις γαρ μηδετερους λυπειν ἐγνωκοσι τουτ ' ἰσασι καταλειπομενον μονον . πως | ||
ἑτερων , δεχεσθε δε ἀμφοτερους φιλους , ἐπι πολεμῳ δε μηδετερους . και ταδε ἡμιν ἀρκεσει . ὁ μεν Ἀρχιδαμος |
στοματος πελταστας , ἐλαβε δε τους κατα μεσον πλαισιου . συνεπεσθαι δ ' ἐκελευσεν αὐτῳ και τους τριακοσιους οὑς αὐτος | ||
φαντασια τουτου οἱον αἰσθησις ἀπαγγελτικη και μηνυτικη του παθους ἀπαιτουσα συνεπεσθαι και ἐκποριζειν το ἐπιθυμουμενον : το δε ἐξ ἀναγκης |
ὡν γαρ εἰσιν αἱ τελειοτητες , τουτων ἐγγιγνονται και αἱ ἀτελεις κατασκευαι . Ἀνθρωπων δ ' εἰσιν αὑται ἀμφοτεραι αἱ | ||
οὐδενες των παντων , ὡς συ φῃς , ἱν ' ἀτελεις ὠσι , φιλοτιμιας ἁπτεσθαι μοι δοκουσιν , ἀλλα δοξης |
τας εἰκονας ἐπανιωμεν παλιν , αἱς ἀναγκαιον ἀπεικαζειν ἀει τους βασιλικους ἀρχοντας . Ποιας ; Τον γενναιον κυβερνητην και τον | ||
αὐτῳ την γυναικα . ” ἐνθα δη παντας ὠμνυ τους βασιλικους θεους ὁ Σελευκος , ἠ μην ἑκων ἀν και |
ἐκεινην , ὡς ἀκολασταινοντα . Ἐτη δ ' ἑπτα και τριακοντα οὑτως ζησαντα ἀναχωρειν εἰς την ἑαυτου κτησιν ἑκαστον , | ||
Ἀγησιλαον ἀσπασομενος : ἠρξατο δε λογου ὁ Ἀγησιλαος παροντων των τριακοντα , μεταστησαμενος τον Σπιθριδατην : Λεξον μοι , ἐφη |
, και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
, προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
, καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
αἱ ἐπιβασεις . εἰκαζει δ ' αὐτος ἀπο των τροπων μειουσθαι μεν ἑως ἰσημεριας , αὐξεσθαι δε ἑως χειμερινων τροπων | ||
οὐδε προς ταυτα ὁ κακοδαιμων πιθανος εἰ . τοιγαρουν ἀναγκη μειουσθαι και σιωπῃ ἀνεχεσθαι ὑποιμωζοντα και ἀμελουμενον . Ἠν μεν |