Ἴκαρος τὸ πρίν : ἃ γὰρ ἀκήκοα τήμερον παρὰ τῶν τρισκαταράτων ἐκείνων σοφιστῶν , μεγάλως ἐξώγκωσέ μου τὴν νηδύν . | ||
ὑγρῷ καὶ σιλφίου ἅλμῃ . τῶν δὲ πετραίων ἰχθυδίων τῶν τρισκαταράτων πάντων εἰσὶν ἄριστοι ἐπισταμένως διαθεῖναι καὶ πολλὰς ἰδέας κομψῶς |
κόφινος μακρὸς πυκνὸς ἐντίθεται εἰς τὸ μεστὸν ἀγγεῖον τῶν προειρημένων ὀψαρίων , καὶ εἰσρεῖ τὸ γάρος εἰς τὸν κόφινον , | ||
ὕδατος , εὐλαβούμενα τὰ μικρὰ ὀψάρια τὴν ἐπιδρομὴν τῶν μεγάλων ὀψαρίων ὑποχωρεῖ . τὰ δὲ μεγάλα ὀψάρια , τῇ φυσικῇ |
. κατὰ δὲ ἰδιοσυγκρισίας διαφέρομεν ὡς ἐνίους κρέα βόεια πετραίων ἰχθυδίων ῥᾷον πέττειν καὶ ὑπὸ Λεσβίου οἰναρίου εἰς χολέραν περιτρέπεσθαι | ||
καὶ τευθίδια καὶ καρκίνια . ΕΨΗΤΟΣ . ἐπὶ τῶν λεπτῶν ἰχθυδίων . Ἀριστοφάνης ἐν Ἀναγύρῳ : οὐχ ἑψητῶν λοπάς ἐστιν |
ἥ γε μὴν σὰρξ τῶν κωβιῶν ὥσπερ σκληροτέρα τῆς τῶν πετραίων ἐστίν , οὕτω μαλακωτέρα τῆς τῶν τριγλῶν : ἀνάλογον | ||
ἀτταγήνων τε καὶ τῶν μικρῶν ϲτρουθίων ἁπάντων , ἔτι τε πετραίων ἰχθύων αἰγιαλείων τε καὶ πελαγίων , κωβιῶν τε καὶ |
ὀλίγα , οἷον αἴγεια καὶ ἐλάφεια . τῶν δ ' ὀπωρῶν τὰ πλείονα φευγέτωσαν . τραγημάτων δὲ τὰς σταφίδας ὡς | ||
δωδεκαθείῳ : ὁμοίως καὶ τὸ πράσον ὀλίγον . Τῶν δὲ ὀπωρῶν τῶν ξηρῶν ἀπέχεσθαι παντελῶς . Οἴνους δὲ τοὺς εὐωδεστάτους |
παρασκευὴν θύλακος σάγη ὠνόμασται . καὶ σπυρίδα δὲ ὀψωνιοδόκον πλεκτὴν ὄψων σχοῖνον ἐν Ἀμφιάρεῳ Ἀριστοφάνης ἔφη : ἐν δὲ Ἀχαρνεῦσι | ||
καὶ ἄρτων . τέτλαθι δὴ πενίη καὶ ἀνάσχεο μωρολογούντων : ὄψων γὰρ πλῆθός σε δαμᾷ καὶ λιμὸς ἀτερπής . οὓς |
ἑσπερίη τ ' ἔξειμι καὶ ὀρθρίη αὖθις ἔσειμι , ἦμος ἀλεκτρυόνων φθόγγος ἐγειρομένων . Πολλοῖς ' ἀχρήστοισι θεὸς διδοῖ ἀνδράσιν | ||
τέτοκεν , ὡς ἀλεκτρυών . Ἓν ἴστε : πολλαὶ τῶν ἀλεκτρυόνων βίᾳ ὑπηνέμια τίκτουσιν ᾠὰ πολλάκις . Καὶ ταῦτ ' |
ἐπὶ δὲ τῶν ἑρπετῶν τὸ φωλεύειν : ἐπὶ δὲ τῶν ὀρνέων νοσσεύειν . ὁ γοῦν λέγων νοσσιὰν τέκνων ἀκυρολογεῖ : | ||
τοὺς πάνυ ἀσθενεῖς ὑπὸ τῆς δασύτητος σῳζομένους , καὶ τῶν ὀρνέων τοῖς ἀσθενεστάτοις ἐξαρκεῖ τὰ πτερὰ εἴργειν τὸν ἄνεμον καὶ |
ἢ ὑπὸ νούσου : οἴονται δ ' ἔνιοι τοῦτο τῶν ἰητρῶν ῥόον εἶναι , τὸ δ ' ἐστὶν ἑτεροῖον : | ||
τὸ εὔδηλον . Ῥητέον οὖν ὁκόσας ἐθέλω τῶν ἁμαρτάδων τῶν ἰητρῶν , τὰς μὲν ἀποδιδάξαι , τὰς δὲ διδάξαι περὶ |
, τωθαστικός . καὶ τὰ ἐπιρρήματα φιλοπαιγμόνως , γελοίως , κομψῶς , χαριέντως , στωμύλως , φιλοσκωμμόνως εὐσκωμμόνως σκωπτικῶς , | ||
σε λανθανέτω , τοῦτο οὐκ ἔστιν σόν , ἀλλὰ πηλὸς κομψῶς πεφυραμένος . ἐπεὶ δὲ τοῦτο οὐκ ἠδυνάμην , ἐδώκαμέν |
] νόσον : ὅρκια πιστ [ ] [ τε ] τεύχειν κέλευσε [ ] μείξειε ? ταυρείῳ σ [ ] | ||
Εὐρώπην , λίαν ἐγὼ ἐδόκουν ὁρᾶν στάσιν τινὰ καὶ φιλονεικίαν τεύχειν καὶ κατασκευάζειν καὶ ποιεῖν ἐν ἀλλήλαις . παῖς δὲ |
καὶ κίχλας καὶ κοττύφους καὶ πέρδικας ἐσθίειν : καὶ οἱ πυργῖται δὲ καλούμενοι στρουθοί , καὶ ὅσοι κατὰ τὰς ἀμπέλους | ||
καὶ τῶν μικρῶν ϲτρουθίων , ἐν οἷϲ εἰϲι καὶ οἱ πυργῖται , ϲκληροτέρα τυγχάνει , καὶ τούτων ἔτι μᾶλλον ἥ |
ταραχθείς , ἐλθὼν εἰς τὸν μάκελλον πάλιν πάντων τῶν τεθυμένων χοίρων τὰς γλώσσας ἠγόρασεν , καὶ ἐλθὼν ἐσκεύασεν αὐτὰς πρὸς | ||
συὸς κρέας πρὸς τὰ ἄλλα [ τὰ μὴ τῶν ἀγρίων χοίρων κρέα ] . λευκερινεὼς δέ τι εἶδός ἐστι συκῆς |
σάρκα κατεδηδεσμένην , περὶ δὲ τὰ σπλάγχνα τοιούτων θηρίων ἑσμοὺς ἐσθιόντων καὶ προσπεφυκότων . οὕτως ὁ Μιθριδάτης ἑπτακαίδεκα ἡμέρας φθειρόμενος | ||
ἀνειμένας ἐῶσιν , ὥστε τὰ στόματα αὐτῶν ἐπικαλύπτεσθαι . διόπερ ἐσθιόντων μὲν αὐτῶν ἐμπλέκονται ταῖς τροφαῖς , πινόντων δὲ καθαπερεὶ |
ἀποθνήσκει . γράμματα δέ , ἐπειδή ἐστι συγγένεια κυνοκεφάλων αἰγύπτια ἐπισταμένων γράμματα , παρ ' ὃ εἰς ἱερὸν ἐπειδὰν πρῶτα | ||
τὴν ἀπάτην τοῦ Πεισιστράτου μὴ συνιέντων , ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων μὲν , διὰ δέος δὲ σιωπώντων . Καὶ ἡ |
, ἄρχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀνδρὸς δηλωτέον , ἔμπαλιν δὲ τυχόντων ἔμπαλιν ἔσται . τῆς δὲ Σελήνης κεκακωμένης ἀμφοτέροις ἀσύμφορον | ||
καὶ τῶν καθ ' αὑτὸ ὑπαρχόντων τοῖς οὖσιν ἐκ τῶν τυχόντων ὁρμώμενος : διὸ καὶ ἀδικομάχους αὐτοὺς καλεῖ ὁ Ἀριστοτέλης |
, ὡς ἀλέκτωρ , κάτωθεν βηματίζεις μετὰ ὀρνίθων καὶ τῶν ἀλεκτορίδων . Ὅτι κρεῖσσόν ἐστι περίβλεπτόν τινα εἶναι ἐν πενιχρᾷ | ||
. . ἄτοπον γάρ ἐστι κοράκων μὲν λαρυγγισμοῖς καὶ κλωσμοῖς ἀλεκτορίδων καὶ συσὶν ἐπὶ φορυτῶι μαργαινούσαις , ὡς ἔφη Δ |
ὀΐων ἕπεται σκοπός : . . . ἅ τοι τῶν ὀΐων : ἣ καὶ ἥτις . τὸ δὲ σκοπὸς ἀντὶ | ||
γὰρ σφαραγεῦντο . ἄναξ δ ' ὀδύνῃσι κακῇσι τειρόμενος πάντων ὀΐων ἐπεμαίετο νῶτα ὀρθῶν ἑσταότων : τὸ δὲ νήπιος οὐκ |
. ” τὸν δ ' αὖτε προσέειπε Μελάνθιος , αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές | ||
γὰρ λέγεται ἐπὶ τῶν προβάτων , μηκᾶσθαι δὲ ἐπὶ τῶν αἰγῶν διὰ τοῦ η , μυκᾶσθαι δὲ ἐπὶ βοῶν διὰ |
ἀναδέξεται . τί οὖν ἔτι τὰς τῶν τυράννων τύχας ὡς μακαρίων ζηλοῦτε καὶ θαυμάζετε , δι ' ἃς εὐπετῶς ἕκαστα | ||
ἐνέργειαι , ὡς προείρηται , πῶς ἂν γένοιτό τις τῶν μακαρίων ἄθλιος , τῶν ἐνεργειῶν αὐτῶν μενουσῶν ἐν τῷ ἀγαθῷ |
τε καὶ ξηραντικώτεραι τῶν ἐν τοῖς τετράποσι , τῶν δὲ πτηνῶν αὐτῶν αἵ τε τῶν ἀλεκτορίδων καὶ τῶν περδίκων ἀμείνους | ||
τὰ πτερὰ τῶν χηνῶν καὶ μᾶλλον ἀλεκτορίδων καὶ πάντων τῶν πτηνῶν αἱ κοιλίαι , κοχλίοι , καὶ μᾶλλον τρὶς ἑψηθέντες |
δὲ χρυσορόφων οἰκιῶν οὐδέν τι μᾶλλον σκεπουσῶν , τῶν δὲ ἐκπωμάτων τῶν ἀργυρῶν οὐκ ὠφελούντων τὸν πότον οὐδὲ τῶν χρυσῶν | ||
ἐν ἀργυρῶν ἐκπωμάτων κατασκευῇ πολυτελὴς ἔδοξε γενέσθαι , δέκα λίτρας ἐκπωμάτων κτησάμενος : αὗται δ ' εἰσὶν ὀλίγῳ πλείους ὀκτὼ |
πάντων μὲν κόρος ἐστί , καὶ ὕπνου καὶ φιλότητος ” τραγημάτων ] βρωμάτων . ἐπὶ τῶν τραγημάτων “ τὴν εὐωχίαν | ||
ἁπάντων σπανίως ἢ μηδὲ ὅλως προσφέρεσθαι δεῖ . Τῶν δὲ τραγημάτων συμφέρει μάλιστα τὰ κάστανα λαμβάνειν μήτε καρύων ἢ στροβίλων |
, δεινὸν εἰργάσω , ὃς πρῶτα μὲν τὴν νομὴν τῶν κρεῶν ἐγχειρισθεὶς οὕτως ἄδικον ἐποιήσω καὶ ἀπατηλήν , ὡς σαυτῷ | ||
καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τὴν τράπεζαν , καταψήσασα φύλλοις ἀπὸ τῶν κρεῶν , ὑποβαλοῦσα καθαρὰν πτερίδα . ἧκον δὲ καὶ οἱ |
καράβων τε καὶ ἀστακῶν , καὶ λαχανοφαγίης , μάλιστα δὲ πράσων καὶ κρομμύων , ἔτι δὲ θριδάκων ἑφθῶν , καὶ | ||
ἐπὶ πέντε ἡμέρας χρῆσθαι , δέκα δ ' ἀντὶ τῶν πράσων , τῶν σκορόδων : τάδε πυρία , καὶ αὐτὴν |
τε ὑμᾶς καὶ περισαίνουσι καὶ περιχυθέντες ἀσπάζονται τὸν κορυφαῖον τῶν θεατῶν , οἱ δὲ τὰ μὲν πολλὰ οἰκουροῦσι καὶ ἰδίᾳ | ||
τὸ τέρας οὐ Διὸς Σκαταιβάτου . Οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν τις λέγοι νεανίας δοκησίσοφος : Τόδε πρᾶγμα τί ; |
, καὶ προκινέεσθαι δοκέει ἐν αὐτῷ τοτὲ μὲν οἷον εἴδωλον ὀρνίθων , τοτὲ δὲ οἷον φακοὶ μέλανες , καὶ τἄλλα | ||
ἐγὼ ἐγχριμφθεὶς ὑπεναντίον ἀΐξαντα οὐκ ἴδον : ὀφθαλμοὶ δέ μοι ὀρνίθων λελίηντο : πρίν περ ἀναστήσαντος ἀπὸ χθονὸς αὐχένα δεινὸν |
δύο λαμβανόμενοι ποιῶσι τοὺς ἐπιταχθέντας ἀριθμούς . Δεῖ δὴ τῶν ἐπιταττομένων τριῶν τὸ ἥμισυ μεῖζον εἶναι ἑκάστου αὐτῶν . Ἐπιτετάχθω | ||
. . ἵνα μὴ βλάπτῃς με περισσότερον ἢ ἔλαττον τῶν ἐπιταττομένων σοι ποιῶν . ἆρον ἐπὶ χειρῶν σου λήκυθον λέντιά |
ὑπ ' αὐτῶν πρέσβεις πολὺν ἐκ τῶν παραθαλαττίων τε καὶ μεσογείων ἐμπορίων σῖτον ὠνησάμενοι κατήγαγον δημοσίᾳ , οἵ τε διαμείβεσθαι | ||
Ῥουτίκλειοι μέχρι τοῦ Οὐιστούλα ποταμοῦ . Τῶν δὲ ἐντὸς καὶ μεσογείων ἐθνῶν μέγιστα μέν ἐστι τό τε τῶν Συήβων τῶν |
ἔθος ἦν αὐτοῖς ἁπαλαῖς χρῆσθαι , κρέα μὲν μόσχων καὶ χηνῶν μόνων προσφερομένους , οἴνου δὲ τακτόν τι μέτρον πίνοντας | ||
ἡδὺ διὰ τῆς τῶν ἰσχάδων ἐδωδῆς , οὕτως ἐπὶ τῶν χηνῶν ὀρῷ γάλακτος ἀναδεύοντες τὰς τροφάς , ὡς γίνεσθαι μὴ |
ἐπὶ πλεῖον Ἀρχεφῶν πάνυ , ἄνθρωπος ὑπὸ τῶν μαινίδων καὶ μεμβράδων Φαληρικῆς ἀφύης τε διασεσαγμένος , τῶν κωβιῶν δ ' | ||
λέγειν βοᾶν θ ' ὅτι πωλοῦσι τὸ μέλι σαπρότερον τῶν μεμβράδων . καὶ Ἄλεξις δ ' ἐν Χορηγίδι διὰ τοῦ |
δύω καὶ πεντήκοντα πρὸς τὰ δύο , καὶ τὸ οἶνον πινόντων ἀντὶ τοῦ πινέτωσαν Ἀττικόν ἐστιΤί . οὖν οὐχὶ καὶ | ||
χοῒ χρυσῇ , καὶ γευόμενον τῶν κρατήρων πρότερον μεθύειν τῶν πινόντων . αὐλεῖν δ ' αὐτοῖς Ἀντιγενείδαν , Ἀργᾶν δ |
ἀναδρομῆς ὑπὸ χρῶτα , καὶ ὑπὸ ἐρεθισμοῦ δέρματος , ἢ ἱματίων τρηχείων ἀήθει φορήσει , καὶ ἐξ ἱδρώτων ἐξόδου , | ||
τοῦ παραβεβηκέναι , πάνυ ἀκολούθως . Θουκυδίδης . παραιρήματα τῶν ἱματίων : Θουκυδίδης . παράλογον λέγουσιν ἀρσενικῶς οἵ τ ' |
ἐν τῇ περὶ Ἀσκάλωνι λίμνῃ διὰ τὴν ὕβριν καὶ ὑπὸ ἰχθύων ἐβρώθη . Ἔφιππος ὁ κωμῳδιοποιὸς παίζων φησίν : ὁπότε | ||
καὶ δεινόν , ὦ θεοί . πρῶτον ὠμῶν κειμένων τῶν ἰχθύων πάρεισιν οἱ κεκλημένοι : δίδου κατὰ χειρός . τοὔψον |
θεάσεται διαχωροῦσαν ἐπὶ τῷ πόματι τὴν κοιλίαν . καὶ τῶν θαλαττίων οὖν ἐχίνων καὶ τῶν κογχαρίων πάντων οἱ ζωμοὶ καὶ | ||
χέρσος , ἀλλ ' οὐκ ἄν τις αὐτοὺς τῇ τῶν θαλαττίων ἀναιδείᾳ συγκρίνειεν . Ὀλέθριόν ἐστι τὸ τῆς χερσαίου δῆγμα |
αὐτῷ βασιλείων ἀνεῳγμένων εἰς θρῆνον κατηνέχθη καὶ δάκρυα κατὰ τῶν λογίων ἔρρει . καὶ οὐδὲν ἦν ἰσχυρότερον τῆς φύσεως , | ||
τὸν Δελφικόν , ὃς τὰ μέσα τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ προρρήσει λογίων ἔχει : ἐνταῦθα τοίνυν , ὥς που καὶ αὐτὸς |
καὶ οὗτος τιμᾶται καὶ ταῖς τῶν μηνῶν δεκαταίαις παρὰ τῶν ἀγροίκων τιμᾶται καὶ ὑπὸ δέκα , καὶ ἐπίπαν ὑπὸ ποιμένων | ||
καὶ ὡς οὐκ ἄν τις ἄλλος τῶν λίαν ἀμαθῶν καὶ ἀγροίκων , τῶν παρὰ τῆς σῆς ἀρετῆς αἰτηθέντων τὴν δήλωσιν |
Καρνεάδην ἀδορυφόρητον βασιλείαν . ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων , ” ὅσῳ , “ εἶπεν , ” οἱ | ||
ἐν κακοῖς περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων . Ὃς αὑτὸν οὐκ ἔχει , Σάμον θέλει : |
, καθὼς ἀνωτέρω εἴρηται , καθάπερ οἱ λύκων καὶ ἀγρίων συῶν τὰ σημεῖα ἔχοντές εἰσιν ἄνδρες ὠμότεροι ἀγριώτεροί τε καὶ | ||
ὁ γραμματικὸς ἐν τῷ περὶ ἡλικιῶν φησι : τῶν δὲ συῶν τὰ μὲν ἤδη συμπεπηγότα δέλφακες , τὰ δ ' |
ἐξόδῳ : ἰσχυρότερόν τε γὰρ γένοιτο καὶ πλεῖστον ἀπέχον τῶν νούσων τῶν τοῖ - σιν ὀκταμήνοισι γενομένων . Καὶ γὰρ | ||
ἡλικίαι πρὸς ὥρας καὶ χώρας καὶ διαίτας καὶ πρὸς καταστάσιας νούσων : καὶ ἐν τῇσιν ὥρῃσι , δίαιται , καὶ |
καὶ μόνῃ καί φαϲιν ἱκανῶϲ βοηθεῖν , διὰ τοῦτο καὶ ἄλυϲϲον ταύτην τὴν πόαν ὀνομάζουϲι . διαιτᾶν δὲ ἐνδείαϲ καὶ | ||
, πλῆθοϲ ἑκάϲτου Γρʹ Ϛ τὸ αὐτὸ καθαίρει . καὶ ἄλυϲϲον δὲ τῶν αὐτῶν ἐϲτι καθαρτικόν : δίδοται δὲ καὶ |
μὴ ἀκριβοῦντες διὰ τοῦ π λέγουσιν καὶ ἁπλῶς τὰ τῶν λαχάνων ὄρμενα ἀσπαράγους καλοῦσιν . οὕτως εὗρον ἐν τῷ Λεξικῷ | ||
δυσωδίαν ἔχουσι κατὰ τὴν ἐδωδήν , σῦκα τὰ πέπανα καὶ λαχάνων ἀγρίων ἡ σέρις ὅ τε ἕλειος καὶ ὁ μυακάνθινος |
παίζων τοῦτό φησιν , ὡς τῶν πλειόνων Ἀθηναίων ἐξ ἀδικίας πλουτούντων . ἠδικηκόσιν : διαβάλλει τοὺς Ἀθηναίους ὡς τὰ πράγματα | ||
δ ' ὅτι ἐγὼ ἀληθῆ λέγω : τῶν μὲν γὰρ πλουτούντων οὐδεὶς ἀναγκάζεται ὑφ ' ἡδονῆς ἀγρυπνεῖν , τῶν δὲ |
' αὐτῶν εὐφραίνεται , οὐδὲ τοῦτο οὕτως ἔχει , ὦ Σιμωνίδη , ἀλλ ' ὥσπερ οἱ ἀθληταὶ οὐχ ὅταν ἰδιωτῶν | ||
ἐγώ , εἰ οὖν τις αὐτὸν ἤρετο : “ Ὦ Σιμωνίδη , ἡ τίσιν οὖν τί ἀποδιδοῦσα ὀφειλόμενον καὶ προσῆκον |
καὶ διὰ τοῦτο ζηλοτυπεῖν αὐτὸν τὴν τῶν τράγων τε καὶ ὄνων εὐδαιμονίαν ; Μὴ γὰρ οὐδὲ εὐσεβὲς ᾖ τὰ τοιαῦτα | ||
τῶν ἐφ ' οἷς ἤλπισαν διαψευσθέντων . Ἀπὸ τῶν βραδυσκελῶν ὄνων ἵππος ὤρουσεν . Ἅπαντα τοῖς σοφοῖς εὔκολα : ἐπὶ |
γὰρ τούτου στοχάζεσθαι δεῖ τὸν ποιητήν . ἀπὸ γὰρ τῶν ἀμπώτεων καὶ τῶν πλημμυρίδων ἡ Χάρυβδις αὐτῷ μεμύθευται , οὐδ | ||
ἐργαζομένη , ἀλλὰ καὶ τῶν περὶ τὸν ὠκεανὸν πλημμυρίδων καὶ ἀμπώτεων αὕτη ἐστὶν αἰτία . Κἀκεῖνο δ ' ἔτι πρόσεστιν |
' εἰσβαίνετε . Ὅπως δὲ γρυλλιξεῖτε καὶ κοΐξετε χἠσεῖτε φωνὰν χοιρίων μυστηρικῶν . Ἐγὼν δὲ καρυξῶ Δικαιόπολιν ὅπα . Δικαιόπολι | ||
ὑμὲ σκευάσας φασῶ φέρειν . Περίθεσθε τάσδε τὰς ὁπλὰς τῶν χοιρίων : ὅπως δὲ δοξεῖτ ' εἶμεν ἐξ ἀγαθᾶς ὑός |
, πνεύμων , νωτιαῖος , ἀδένες ἀπεπτούμενοι , ἡ τῶν ἀρνῶν σάρξ , βωλῖται , ἀμανῖται καὶ ἡ σὰρξ τῶν | ||
τὰ χείλη μόρια καὶ γλῶϲϲα χοίρειον κρέαϲ καὶ ἡ τῶν ἀρνῶν ϲὰρξ καὶ τὸ τοῦ ϲηϲάμου ϲπέρμα καὶ φοίνικεϲ οἱ |
σάρκα . καρδία οὐ κακόχυμος . βελτίους οἱ πόδες τῶν ὑῶν εἰσι τοῦ ῥύγχους καὶ τῶν ὤτων : ὁ γὰρ | ||
γὰρ τετραπόδων οὐδὲν ἀποκτείνειν ἔδει ἡμᾶς τὸ λοιπόν , πλὴν ὑῶν : τὰ γὰρ κρέα ἥδιστ ' ἔχουσι , κοὐδὲν |
τὰς ἡδονὰς καὶ λύπας καὶ θυμοὺς καὶ ἔρωτας ἡ τῶν οἴνων πόσις ἐπιτείνει ; Πολύ γε . Τί δ ' | ||
ὀλίγῳ σβέσαι τὴν δίψαν , ἢ ὑδαρεῖ τινι τῶν γλυκυτέρων οἴνων . Παρέστω δὲ καὶ οἰνανθίτης καὶ μυρσινίτης ὠφελίμως προσπεσούμενοι |
πέρκαι καὶ φυκίδες καὶ κίθαροι καὶ ψῆσσαι καὶ σκιαδεῖς καὶ σμύραιναι : [ καὶ ] τρυγόνες δὲ καὶ ῥίναι καὶ | ||
παρ ' ἡμῖν ὑπερβεβλημένοι κατὰ τὸ μέγεθος , καὶ αἱ σμύραιναι καὶ ἄλλα πλείω τῶν τοιούτων ὄψων . ἐν δὲ |
τε καὶ τοῖς ἄλλοις φαίνοιτο ἂν κατορθοῦν : οἷον εἰ γεωργῶν ἐπιτυγχάνοι περὶ τοὺς καρποὺς ἢ ἱππεύειν ἐμπειρότερος εἴη ἢ | ||
ἐστὶν εὖ ἀπεργασθέντα ; ἢ οὕτω ῥᾴδιον , ὥστε καὶ γεωργῶν τις ἅμα πολεμικὸς ἔσται καὶ σκυτοτομῶν καὶ ἄλλην τέχνην |
ὁ παρῳδός : βαυκαλὶς ἡ τετράκυκλος . καὶ πάλιν νᾶμα μελισσῶν ἡδὺ μὲν ὄρθρου καταβαυκαλίσαι τοῖς ὑπὸ πολλῆς κραιπαλοβόσκου δίψης | ||
, καὶ ἐργασίας μέλιτος , καὶ τοῦ μὴ πλήττεσθαι ὑπὸ μελισσῶν ἢ σφηκῶν , καὶ περὶ ἀναιρέσεως κηφήνων . αʹ |
τῆς δεξιᾶς , ἐφέρβοντο καὶ ἤσθιον γένναν λαγίναν , ἤτοι λαγωῶν , ἐρικύμονα καὶ ἄγαν ἐγκυμονοῦσαν καὶ τίκτουσαν βοσκομένην , | ||
, ὀρνίθεια , πολυπόδεια , περδίκεια , λαγῶα . σχελίδες λαγωῶν , τεμάχια κρεῶν . κρεωδαίτης δ ' ὁ διατέμνων |
ἐναντίων καταφανὲς οὕτω γίνεται τὸ νόμιμον , ἐκ δὲ τῶν κεκριμένων ὧδε : καὶ οὐ μόνον ἐγὼ τὸν νόμον τοῦτον | ||
τόδε μέλλων λέγειν : ἢ ὅτι ὁμοίους τινὶ τῶν πρώην κεκριμένων λέξει λόγους : ἢ ὅτι τεχνικώτατος οὗτός ἐστιν ἐν |
πενθέων λυθέντες μήτ ' ἐν ὀρφανίᾳ πέσωμεν στεφάνων , μήτε κάδεα θεράπευε : παυσάμενοι δ ' ἀπράκτων κακῶν γλυκύ τι | ||
ἀταρπὸς † ἀνηλὴς † δ ' ἀνάγκα , τὰ ϝὰ κάδεα † τίς ἂν τίς ποκα ῥὰι ἄλλα νόον ἀνδρὸς |
, λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | ||
πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα |
ὡϲ τῷδε μέζονι χρεόμενοι : ὠχροὶ τὰ πρόϲωπα πλὴν τῶν μήλων : τάδε γὰρ ἐρευθῆ . ἱδρὼϲ περὶ μέτωπον καὶ | ||
λέγει μῆλα κυδώνια , φαυλία , στρουθία . μνημονεύει δὲ μήλων κυδωνίων Στησίχορος : πολλὰ μὲν κυδώνια μᾶλα ποτερρίπτουν ποτὶ |
γὰρ καταπίνουσιν τοὺς ἀσθενεστέρους ἑαυτῶν . Ἡ μὲν οὖν τῶν ἐνύδρων καὶ ἑρπετῶν γονή , μετεσχηκυῖα τῆς εὐλογίας τοῦ θεοῦ | ||
οὐ γεύεται τῶν τε χερσαίων καὶ τῶν πτηνῶν καὶ τῶν ἐνύδρων ζῴων . καὶ δὴ σκευασίας παντοδαπὰς περὶ ταῦτα μεμηχανῆσθαι |
διάπλουν πεποιημέναι . τελευτᾷ δὲ καὶ τοῦτο τὸ μέρος εἰς κήπων ὥραν πολλαχοῦ , αὐτοὶ δὲ ἐκεῖνοι λήγουσιν εἰς τὴν | ||
. ἄρας οὖν ὠμόλινον ἀκολούθει μοι , ὅπως ἀπὸ τῶν κήπων πριώμεθα λάχανα . “ ὁ δὲ θεὶς ἐπὶ τῶν |
. Παραπλήσιον δέ τι τούτοις καὶ ἐπὶ τῶν ῥιζῶν τῶν ἐδωδίμων ἐστὶν ὧν τὰ μὲν φύλλα σχεδὸν ἄβρωτα διὰ τὸ | ||
δὲ τὰ ἔλυτρα τῶν καρύων ἐπολυπραγμόνει μή πού τι τῶν ἐδωδίμων ἐναπομεῖναν διέλαθεν , ὁ δὲ τῶν ῥοιῶν τὰ περικάρπια |
σκοπεῖν γὰρ χρὴ τὸν μέλλοντα ἰητρὸν ὀρθῶς στοχάζεσθαι τῆς τῶν καμνόντων σωτηρίης , θεωροῦντα μὲν περίττας πάσας , τῶν δὲ | ||
* ἐμφέρεται : ὑποτρέχει γίνεται * χρώς : σῶμα * καμνόντων : διψώντων δηχθέντων καὶ ὀδυνωμένων δεδηγμένων , νοσούντων * |
παλαιᾶς τε καὶ ἄκρας τέχνης καὶ χρυσοῖ κρατῆρες καὶ ποικίλαι τράπεζαι καὶ πορφύρα καὶ ἐλέφας καὶ ἤλεκτρος καὶ μύρων ὀσμαὶ | ||
οὗ δὴ πλεῖστον ἀνὴρ ὑπὲρ ἄνδρα πεπώκει . δεύτεραι αὖτε τράπεζαι ἐφωπλίζοντο γέμουσαι : ἐν δ ' αὐταῖσιν ἐπῆν ἄπιοι |
ἄνθρωπος κύφων . τάσσεται δὲ κἀπὶ πάντων τῶν δυσχερῶν καὶ ὀλεθρίων , καὶ κυφωνι - σμὸς ἐπὶ τῶν τιμωριῶν . | ||
καὶ βοσκημάτων εὐπορία παντοίων καὶ κυνηγεσίων . τῶν δ ' ὀλεθρίων θηρίων σπάνις πλὴν τῶν γεωρύχων λαγιδέων , οὓς ἔνιοι |
καρδάμῳ μετὰ ἀλεύρου , καὶ ὀρόβῳ μετὰ μέλιτος , καὶ περιστερῶν κόπρῳ μετὰ ἰσχάδων , καὶ τοῖς πυριάμασι , καὶ | ||
τῶν Θισβαίων , ὥς φησιν Ἐπαφρόδιτος , καὶ τὸ ἐπίνειον περιστερῶν πλῆρες . Ἰσμηνίας δὲ ὁ αὐλητὴς Θισβεύς ἐχρημάτιζε , |
γνώμης ὑπάρχει καὶ φύσεως , ἀλλὰ σχίζονται μὲν οἱ τῶν βιούντων σκοποί , συμμερίζονται δὲ πέρας ἑκάστῳ τὸ πρόσφορον . | ||
φθορέων , τὸ κατὰ παιδεραστῶν , τὸ κατὰ τῶν λαγνίστερον βιούντων ὁμιλίαις τε καὶ μίξεσιν ἐκνόμοις καὶ ἀκολάστοις χρωμένων . |
ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν . τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ | ||
αὐτῷ οὕτως εἰς τὴν παιδείαν τῶν ὁμιλητῶν , προσιόντων τῶν νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν οὐκ εὐθὺς συνεχώρει , μέχρις ἂν |
φεύγωμεν ἀλλ ' ἡμεῖς γε ἐντεῦθεν : εἰ γὰρ τῶν ἐργατῶν βοῶν ὁ δεσπότης ἡμῶν οὐκ ἐφείσατο , πῶς ἡμῶν | ||
' ὁπλοφόροις πόλεμον . ταῦτα μὲν δὴ διεπέπρακτο περὶ τῶν ἐργατῶν ὁ Κῦρος : τὰς μέντοι νομὰς τῶν κτηνῶν τοὺς |
καὶ χοιρείων : ἰχθύων δὲ τῶνδε ἀπεχέσθω , κεστρέος καὶ ἐγχέλυος καὶ μελανούρου : ἐσθιέτω δὲ νάρκην καὶ ῥίνην καὶ | ||
τῷ ῥήτορι τούτῳ δειπνούντων , Ἐπικούρειός τις τῶν συνδειπνούντων ἡμῖν ἐγχέλυος παρατεθείσης εἰπών : πάρεστιν ἡ τῶν δείπνων Ἑλένη : |
ὑδάτων παρείη χρῆσις . οἱ δ ' αὐτοὶ καὶ τῶν θηρευτῶν ἐπιμελοῦνται καὶ τιμῆς καὶ κολάσεώς εἰσι κύριοι τοῖς ἐπαξίοις | ||
ὑδάτων παρείη χρῆσις . Οἱ δ ' αὐτοὶ καὶ τῶν θηρευτῶν ἐπιμελοῦνται , καὶ τιμῆς καὶ κολάσεως εἰσὶ κύριοι τοῖς |
. Πάντων δὲ κάλλιον γῆν προετοιμάζειν ἐψυγμένην ἀργιλλώδη , ἢ ῥοιῶν φύλλα ξηρὰ καὶ σεσησμένα : καὶ ὅταν ὁ σῖτος | ||
τοπικοῖς χρῶ . Ἐπὶ τοίνυν τῶν πολύπων τῷ διὰ τῶν ῥοιῶν χρησόμεθα : πάνυ γὰρ ἄκρως ἐνεργεῖ . λαμβανέσθωσαν δ |
καὶ ὀϊζυρὸς περὶ πάντων ἔπλεο : τώ σε κακῇ αἴσῃ τέκον ἐν μεγάροισι . τοῦτο δέ τοι ἐρέουσα ἔπος Διὶ | ||
ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι . ὤ μοι ἐγὼ πανάποτμος , ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους Τροίῃ ἐν εὐρείῃ , τῶν δ ' |
, τὴν ἀπόκρισιν τοῦ θεοῦ . ταῦτα ἀκούσαντες τράπεζαν παραθέντες πολυτελῶν ὁμοῦ καὶ ποικίλων γέμουσαν ὄψων ἠξιοῦμεν αὐτῶν τὴν χώραν | ||
εἰ μὲν εὔμορφος εἴη καὶ χαρίεσσα καὶ σκευὴν ἔχουσα ἱματίων πολυτελῶν καὶ μαλακῶν καὶ ὅρμων χρυσέων καὶ ἑαυτὴν παρέχουσα , |
ἀναιδής . ἐς μέν νυν θήρην ὁπλίζεο τοῖα γένεθλα αἰχμητῶν σκυλάκων , τοὶ κνώδαλα πάντα δίενται . χροιαὶ δ ' | ||
ἄῤῥητον . Ὁπλίζεο : ὅπλιζον . Αἰχμητῶν : πολεμητῶν . σκυλάκων : κυνῶν . κνώδαλα : πάντα τὰ θηρία . |
μαλάκια δύσπεπτα καὶ φυσώδη καὶ κακόχυμα ἡγητέον . Τῶν δὲ ὀστρακοδέρμων καρὶς ἀβλαβεστάτη , καρκίνος δὲ ταρακτικός , ἀστακοῦ δὲ | ||
ἀδένες ἀπεπτούμενοι , ἡ τῶν ἀρνῶν σὰρξ καὶ ἡ τῶν ὀστρακοδέρμων καὶ τῶν μαλακοσάρκων , μῆλα τὰ μήπω πέπειρα . |
μὰ Δί ' , ἀλλ ' ἄριστός ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶν , οἷός τε πολλοῖς προβατίοις ἐφεστάναι . τί οὖν | ||
ἀλλὰ μονοειδῆ ταύτην εἶναι δοκοῦμεν . καὶ ἀκούομεν δὲ τῶν κυνῶν ἄλλην μὲν φωνὴν προϊεμένων ὅταν ἀμύνωνταί τινας , ἄλλην |
Ποῦ γὰρ ἡ Ἄρτεμις οὐκ ἐχόρευσεν ; Ἐξ ἄμμου σχοινίον πλέκειν . Στρογγύλα λέγε , ἵνα καὶ κυλίεται . Τὸν | ||
τῷ Γηρυτάδῃ φησὶν Ἀριστοφάνης πλεκτῷ κανισκίῳ . καὶ γυργάθους δὲ πλέκειν ἔλεγον : ὁ δὲ γύργαθος ὠνόμασται ἐν τοῖς Ἀριστοφάνους |
καὶ μὴν παρῆν ἀνθράκιον ἡμῖν ἐν μέσῳ σείσων τε καὶ κυάμων μεστός : καὶ γὰρ ὁ σείσων ἀγγεῖον ᾧ κυάμους | ||
σχῆμα καὶ βῆμα τοῦ σχῆμα καὶ τριώβολον . λζ . κυάμων ἀπέχου . λη . μολόχην ἐπιφύτευε μέν , μὴ |
ἐπιτηδειότεραι δέ εἰϲι πρὸϲ ἅπερ ἔφην ἐγὼ πεπειρᾶϲθαι ἐκ τῶν πυρῶν ὅϲαι μηλίναϲ ζώναϲ ἐγκαρϲίουϲ ἔχουϲιν ἐν τοῖϲ πτεροῖϲ , | ||
Δῆλον ἄγοντας : τὰς δὲ ἀπαρχὰς κεκρύφθαι μὲν ἐν καλάμῃ πυρῶν , γινώσκεσθαι δὲ ὑπ ' οὐδένων . ἔστι δὲ |
κύνεσσι : τὸν μὲν νυκτερινὸν διὰ γαστρὸς ἄφυκτον ἐρωὴν ἀρνειῶν ἐρίφων τε πολυπλόκον ἁρπακτῆρα , τὴν δ ' αὖ νυκτιπόρον | ||
γιγνέσθω δ ' ἡ πεῖρά σοι μὴ μόνον ἐπὶ τῶν ἐρίφων , ἀλλὰ καὶ παντὸς οὑτινοσοῦν ἑτέρου ζῴου , περιέχοντος |
οὐ μάλα θαλπιόωντι εὔδιον φαίνουσι βιβαζόμεναι ἐνιαυτόν . Χαίρει καὶ γεράνων ἀγέλαις ὡραῖος ἀροτρεὺς ὥριον ἐρχομέναις , ὁ δ ' | ||
τοῦ ὄρους τὸ ὄνομα τοῦτο , ἀλλὰ νήχεσθαι γὰρ πετομένων γεράνων πρὸς τὴν βοὴν τῶν ὀρνίθων αὐτόνδιὰ τοῦτο Γερανίαν τὸ |
ἐνεργάζονται χαλεπάς . καὶ τεθνεώτων δὲ πονηρὰ τὰ ἐκ τῶν ἀκανθῶν νύγματα ἀπαντᾷ , ὥς φασιν . Ἔστι δὲ ἐν | ||
καὶ τρίβον ὀρθὴν εὐθεῖαν προλιπόντες ἀπήλθετε , καὶ δι ' ἀκανθῶν καὶ σκολόπων ἐπλανᾶσθε . βροτοὶ παύσασθε μάταιοι ῥεμβόμενοι σκοτίῃ |
ποτηρίου εἶδος τὴν ἀγκύλην φασί . καὶ λέγονται δέ τινες κότταβοι ἀγκυλητοί . ἆθλον δὲ τῷ προεμένῳ τὸν κότταβον ᾠὰ | ||
εἰ δὲ καὶ τὸ κοτταβίζειν τῶν συμποτικῶν μέρος , ῥητέον κότταβοι κοτταβεῖον ἀποκοτταβίζειν , ἀπ ' ἀγκύλης βάλλειν . καὶ |
. Ἕτερον τοίνυν ἀκούσατε . τοῦ λιμοῦ τὴν πόλιν ἡμῖν πτωχῶν ἐμπεπληκότος , ὧν οἱ μὲν ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀνέστησαν | ||
σύας τ ' ἀπερύκων , μηδὲ σύ γε ξείνων καὶ πτωχῶν κοίρανος εἶναι λυγρὸς ἐών , μή πού τι κακὸν |
, βάτοι καὶ λειόβατοι καὶ ῥῖναι μᾶλλον , τρίγλαι , κωβιοὶ ἔλαττον . γάλα τὸ μὲν παχύτερον μᾶλλον , τὸ | ||
κεστρεὺς ἑφθός , σηπίαι ἑφθαί , μύραιν ' ἑφθή , κωβιοὶ ἑφθοί , θυννίδες ὀπταί , φυκίδες ἑφθαί , βάτραχοι |
λοιπὰ τῶν σαρκοβόρων ὀρνέων πλήθη , ὁμοίως δὲ καὶ τῶν πελαργῶν καὶ τῶν πελεκάνων οὐκ ὀλίγους καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς | ||
Ὁ μέροψ ὁ ὄρνις ταύτῃ τοι δοκεῖ δικαιότερος εἶναι τῶν πελαργῶν : οὐ γὰρ ἀναμένει γηράσαντας τρέφειν τοὺς πατέρας , |
ἐπὶ μὲν τοῦ ἀσθενοῦς παρὰ τὴν βληχήν , τὴν τῶν προβάτων φωνὴν οὐδὲν οὖσαν , μένοντος , ὡς στάχυς ἄσταχυς | ||
στήσεις καὶ τὰ τραύματα παρακολλᾷ καὶ ὑγιαίνει . ἢ βολβοὺς προβάτων ἅμα ἐλαίῳ λειώσας κατάπλασον . [ Πρὸς δηλητήρια φάρμακα |
ψύξας καὶ λεάνας ἀποτίθεσο . Ἄσβεστος γίνεται οὕτως : τῶν θαλασσίων κηρύκων τὰ ὄστρακα ἐγκρύψας ἄνθραξιν ἢ εἰς διάπυρον κρίβανον | ||
ἡ δὲ θαλαττία καρὶς σκορπιοπλήκτοις βοηθεῖ λεία καταπλαττομένη . Κοχλίων θαλασσίων ὁ ζωμὸς καὶ ἀχαρνῶν καὶ φωκίδων καὶ ἀφύων καὶ |
δὲ καρυκεύειν , καὶ μὴ ἀπλήστως . ἐκ δὲ τῶν ὀσπρίων παντοίων ἀπέχεσθαι τῶν ξηρῶν . τὰ δὲ χλωρὰ ἐσθίειν | ||
ἄχυρα γοῦν τὰ τῶν κυάμων , καὶ τὰ τῶν ἄλλων ὀσπρίων ἀντὶ κόπρου ἀρκέσει . ταῦτα γὰρ καὶ πρὸς τοὺς |
ἕψειν τ ' ἐλαίῳ ῥάφανον ἠγλαϊσμένην , πνίγειν τε παχέων ἀρνίων στηθύνια , τίλλειν τε φάττας καὶ κίχλας ὁμοῦ σπίνοις | ||
τόμον ἕψειν τ ' ἐλαίῳ ῥάφανον ἠγλαισμένην πνίγειν τε παχέων ἀρνίων στηθύνια τίλλειν τε φάττας καὶ κίχλας ὁμοῦ σπίνοις ὁμοῦ |
ἐπ ' αὐταῖς οἱ Ἰνδοὶ τὴν χρυσῖτιν κόνιν τῶν Ἰνδικῶν μυρμήκων κλέπτουσι πρὸς ἀνατολὰς ὁδεύοντες . ὅτι τῶν μυρμήκων ἐν | ||
ὑπάρχει καὶ ἔστι πτηνὰ καὶ ἄπτερα , καθάπερ τὸ τῶν μυρμήκων γένος . καὶ τῷ ἀγρίῳ καὶ τῷ ἡμέρῳ διαιρεῖσθαι |
κατεπείγοντα διατρίβειν . Οὐ γάρ ἐστιν οὐκ ἔστι καὶ τῶν φαυλοτέρων ταύτην ἐπιλαθέσθαι τῶν οἰκονόμων τούτων πολλῷ γε συμπαθεστέραν πεφυκυῖαν | ||
πλάστιγγος τὰς κουφοτέρας , κἂν ἐκ τιμιωτέρων κατεσκευασμέναι ὦσι καὶ φαυλοτέρων μετάλλων αἱ πλάστιγγες . Ὥσπερ οὖν ἀπὸ αἰσθήσεως τὰς |
ἀξίων λόγου δι ' οὐθένειαν κατεφρόνησα , σχολῇ ἂν ἐπιμνησθείην πιθήκων οὐκ αἰσχίστων μόνον καὶ εἰδεχθῶν , ἀλλὰ καὶ στυγητῶν | ||
ἢ Ἀφροδίτης τῶν ἐκθειαζομένων , οἷον κυνῶν ἢ αἰλούρων ἢ πιθήκων ἢ τῶν τοιούτων , Ἑρμοῦ δὲ τῶν εἰς χρείαν |
. Ἐκ δὲ τῶν ἰχθύων , κεφάλων , ἀγραύλων , τριγλῶν , καὶ πάντων τῶν ἀλέπων καὶ τῶν παστῶν ἀπέχεσθαι | ||
ἀλλ ' ἧττον ψαθυρὰ τῆς τῶν πετραίων : τῶν μέντοι τριγλῶν ψαθυρὰ μέν , οὐ μὴν καὶ μαλακή . ταῦτα |
πρὸ ἐνιαυτοῦ τὴν παρασκευὴν ποιεῖσθαι . εἰ δέ τις τῶν ὀψοποιῶν ἢ μαγείρων ἴδιον εὕροι βρῶμα καὶ περιττόν , ἐξουσίαν | ||
, τὰ δὲ παρεώρων ; ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τῶν ὀψοποιῶν κατηγόρεις , ὅτι τὰ μὲν ὠφέλιμα ποιοῦσι τῶν ὄψων |
, οὓς κατεπλάγησαν πάντες οἱ κεκλημένοι , τῶν μὲν σκάρων ἀπέλαυε τῶν τριγλῶν θ ' ἅμα καὶ φυκίδων ἐπὶ πλεῖον | ||
, οὓς κατεπλάγησαν πάντες οἱ κεκλημένοι , τῶν μὲν σκάρων ἀπέλαυε τῶν τριγλῶν θ ' ἅμα καὶ φυκίδων ἐπὶ πλεῖον |
κηρύσσουσιν . Τί μοι λοιπὸν καταλέγειν τὸ πλῆθος ὧν σέβονται ζώων Αἰγύπτιοι , ἑρπετῶν τε καὶ κτηνῶν καὶ θηρίων καὶ | ||
δέ τι παρόμοιόν ἐστι τὸ ζητούμενον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζώων πρὸς τὸν ἄνθρωπον πότερα κατὰ φύσιν ἢ κατὰ στέρησιν |
τὸν περὶ τούτων λόγον . : Περὶ μὲν οὖν τῶν πλημμυρίδων καὶ τῶν ἀμπώτεων εἰρήκασιν ἱκανῶς Ποσειδώνιός τε καὶ Ἀθηνόδωρος | ||
τὰς ἀνατολὰς καὶ δύσεις παυόμενον . Περὶ μὲν οὖν τῶν πλημμυρίδων καὶ τῶν ἀμπώτεων εἰρήκασιν ἱκανῶς Ποσειδώνιός τε καὶ Ἀθηνόδωρος |
Ῥοίτειον . ἔστι δὲ τοῦτο ἀκρωτήριον περὶ τὴν Τροίαν . στρόμβων λέγει τῶν ἀτράκτων παρὰ τὸ στρέφεσθαι χαλκέων δὲ τῶν | ||
δ ' ἑφθέα , πολλὰ δὲ θάλψας ἐν φλογιῇ . στρόμβων δὲ πολὺ πλέον , ἢ ἔτι κάλχης , κηραφίδος |
ἵσταντο , λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι . τὸ γὰρ προθυμεῖσθαι ἐπὶ ἐμψύχων ἐστίν , ὅπερ τῷ δόρατι περιέθηκεν ἀψύχῳ ὄντι : | ||
εἶδος ἔχειν καὶ μορφὴν οἰκείαν : εἰ δὲ εἶδος τῶν ἐμψύχων ἡ ψυχή , τὰ δὲ τῶν ζώων εἴδη διάφορα |
φῦλον τὸ τῶν βουκόλων καὶ ποιμένων καὶ καθόλου πάντων τῶν νομέων , οἳ πόλιν μὲν ἢ κώμην οὐκ οἰκοῦσι , | ||
' ἀνθρώπων κοινοτροφικὴν ἐπιστήμην . Οὕτως . Τὸ δὴ τῶν νομέων πάντων διάφορον καὶ τὸ τῶν βασιλέων θεασώμεθα . Τὸ |