| ποτηρίου εἶδος τὴν ἀγκύλην φασί . καὶ λέγονται δέ τινες κότταβοι ἀγκυλητοί . ἆθλον δὲ τῷ προεμένῳ τὸν κότταβον ᾠὰ | ||
| εἰ δὲ καὶ τὸ κοτταβίζειν τῶν συμποτικῶν μέρος , ῥητέον κότταβοι κοτταβεῖον ἀποκοτταβίζειν , ἀπ ' ἀγκύλης βάλλειν . καὶ |
| Ἐπίχαρμος δὲ κατ ' ἐξοχὴν ὡς ἡμεῖς : καπυρὰ τρώγων κάρυ ' , ἀμυγδάλας . Φιλύλλιος : ᾠά , κάρυ | ||
| Θετταλὸν λέγεις κομιδῇ τὸν ἄνδρα . Νήττας , σχαδόνας , κάρυ ' ἐντραγεῖν , ᾤ ' , ἐγκρίδας , ῥαφανῖδας |
| ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ὁμοίως ποτιπιπτόντων τοῖς χρηστοῖς τε καὶ πονηροῖς τύχαν τῶν τοιούτων αἰτίαν φασοῦμες : ταύταν δ ' οὔτ | ||
| χρονίως , ὅ ἐστι διὰ χρόνου , ἐκοιμήθη : τίνα τύχαν εἴπω : τὴν περὶ αὐτοῦ τύχην πότερον ἐπὶ τὸ |
| Ἥφαιστε , πρόμολ ' ὧδε , πόλις νύ τι σεῖο χατίζει . οὗτος ἔλεγε τῶν πραγμάτων τὰ μὲν ἀργυρίου ὠνητὰ | ||
| τοῖσι βρωτοῖσι , κεῖνα οὐδὲ ἡδέα γίνεται : ἅσσα δὲ χατίζει μάλιστα κατὰ ταῦτα , κεῖνα ἡδέα ἐστίν . Εἰ |
| [ ] μωκᾶσθαι ? [ ] καὶ μορφάζειν καὶ ? μειδιᾶν [ ] καὶ ὑπανίστασθαί [ ] ? τισιν ? | ||
| ὄζων πολέμου . εἰ γάρ που τὴν ἐρωμένην προσέπαιζε καὶ μειδιᾶν , ὡς εἰκός , ἐπειρᾶτο , ἦν αὐτῷ καὶ |
| . . , / : Μοιράων δ ' ἔτι κεῖσε θύη ἐπέτεια δέχονται / καὶ νυμφέων Νομίοιο καθ ' ἱερὸν | ||
| σεμνότιμος καὶ ξυνοικήτωρ ἐμοί : πολλῆς δὲ χώρας τῆσδε τἀκροθίνια θύη πρὸ παίδων καὶ γαμηλίου τέλους ἔχους ' ἐς αἰεὶ |
| γινομένας . . ἩΡΩΩΝ . Ἥρωες λέγονται ἢ ἀπὸ τῆς ἔρας , ἤγουν τῆς γῆς , κατὰ διάλεκτον : ἐξ | ||
| ἐκβάλετε , ἀπορρίψατε . πεποίηται δὲ ἡ λέξις ἀπὸ τῆς ἔρας , τουτέστι τῆς γῆς . Γ οὑτοιΐ σοι χαμαί |
| ἐχθροὺς ἄξιον οἶμαι μισεῖν . ἢ σὺ γάρ , ὦ Πυθαγόρα καὶ Πλάτων καὶ Χρύσιππε καὶ Ἀριστότελες , τί φατε | ||
| θεῶν λόγον . λέγει γάρ : λόγος ὅδε περὶ θεῶν Πυθαγόρα τῶ Μνημάρχω , τὸν ἐξέμαθον ὀργιασθεὶς ἐν Λιβήθροις τοῖς |
| πολέμου χαριστήρια θεοῖς ἀποδιδοῖεν , προθύοντες ἱερὰ τὰ νομιζόμενα , εὐφήμοις οἰωνοῖς τὰς ἀποικίας προπέμποντες : εἰ δ ' ἐπὶ | ||
| [ θαλπομένων ] ? ? ε ? [ ] [ εὐφήμοις ] ? [ ] ἐπέεσσιν [ ] ? [ |
| , τωθαστικός . καὶ τὰ ἐπιρρήματα φιλοπαιγμόνως , γελοίως , κομψῶς , χαριέντως , στωμύλως , φιλοσκωμμόνως εὐσκωμμόνως σκωπτικῶς , | ||
| σε λανθανέτω , τοῦτο οὐκ ἔστιν σόν , ἀλλὰ πηλὸς κομψῶς πεφυραμένος . ἐπεὶ δὲ τοῦτο οὐκ ἠδυνάμην , ἐδώκαμέν |
| διὰ τῶν ὀνύχων ἠκηκόεις . Οὐ παράδοξόν τι , ὦ Τριεφῶν , ἀκηκοέναι καὶ ἐξ ὀνύχων : καὶ γὰρ κνήμην | ||
| μή τι κακὸν παθέῃς . ” Σὺ μέν , ὦ Τριεφῶν , ὅσον πέλεθρον ἀνάδραμε ἀπ ' ἐμοῦ , ἵνα |
| ἐλπίδα κατορθούντων . Αἰεὶ κολοιὸς πρὸς κολοιόν : καί : Αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς πρὸς τὸν ὁμοῖον . Ἀμαλθείας | ||
| : ἐν λογισμοῖς . πιστώσαιτο : πιστεύσει , πιστωθῇ . Αἰεὶ γάρ : γνώμη : ὁ νοῦς τῶν μὴ ἐχόντων |
| τῆς ἑορτῆς . οὗ μὲν ἦμεν ἄρτι γὰρ ἐξ ὀξυβαφίων κεραμέων ἐπίνομεν : τούτῳ δέ , τέκνον , πολλὰ κἀγάθ | ||
| ἔχων πίνειν ἀλλ ' οὐδὲ χαλκῶν , ἀλλ ' ἐκ κεραμέων καὶ τούτων ἐνίοτε κολοβῶν . Δίφιλος δ ' ἐν |
| δράσουσαν : ἔστι δὲ ἀττικόν : καὶ σοφοκλῆς ἐν αἴαντι μαστιγοφόρῳ : ὦ δέσποτ ' αἴας τί ποτε δρασείειν δοκεῖς | ||
| κύδος γὰρ ἀρσενικῶς ἡ λοιδορία παρὰ Συρακοσίοις . Σοφοκλῆς Αἴαντι μαστιγοφόρῳ : κυδάζεται τοῖς πᾶσιν Ἀργείοις ὁμοῦ . ἐνηέος ἀνδρός |
| ἐκλαλῶ , ἀλλοτριοῦμαι , ἐκπαλαίω , μυθολογῶ , λαλῶ , συρίζω , ἀπατῶ , μωραίνω , κλέπτω , κατασκευάζω , | ||
| τ τρέπουσι , τύ λέγοντες ἀντὶ τοῦ σύ . Τὸ συρίζω τυρίσδω λέγουσιν : ἐπὶ δὲ τοῦ δευτέρου καὶ τρίτου |
| ἰδὼν ἀχθεσθεῖσαν αὐτὴν εἶπον : Μηδέν τι , ἔφην , ἀθυμήσῃς , ὦ γύναι , ὅτι οὐκ ἔχεις δοῦναι ὅ | ||
| δή με καὶ τοῦτο φιλανθρωπίᾳ πεποιηκέναι , ἵνα μὴ παντάπασιν ἀθυμήσῃς , ἀλλ ' ἔχῃς ἐφ ' ὅτῳ βουλήσει ζῆν |
| μουσικὰν ἔχουσα πᾶσαν , φιλόλυρος . τῆλ ' ἀπενθὼν ] τεῖδε θωκησῶ τε καὶ λεξοῦμ [ ' ὅπως πιστά κ | ||
| κέντρα τεῖδ ' ἔνο , ἐν δὲ καὶ γνῶμαι σοφαὶ τεῖδε , αἷσιν εἰ πείθοιτό τις , δεξιώτερός τέ κ |
| ἄνθρωπον ἀκολούθως τῇ φύσει ζῶντα . Ταύτας μὲν οὖν τὰς ῥηθείσας ἀρετὰς τελείας εἶναι λέγουσι περὶ τὸν βίον , καὶ | ||
| . θ τὰς περιθύμους ] ὀργίλας , τὰς ἐκ ψυχῆς ῥηθείσας . Ξ βλαψίφρονος ] τοῦ τὰς φρένας βεβλαμμένου . |
| τί τοι ἐξ αὐτῆς γένηται βλάβος : ἀρχὴν γὰρ ἐγὼ μηχανήσομαι οὕτω ὥστε μηδὲ μαθεῖν μιν ὀφθεῖσαν ὑπὸ σέο . | ||
| δοκησάτω ] τοῦτο . . κατασκαφὰς ] ὀρύγματα . . μηχανήσομαι ] ἐκ μηχανῆς ποιήσω . . κόλπῳ φέρουσα ] |
| καὶ φαντασίαις . Τίς δὲ ἡ τοῦ πυρὸς κλοπὴ , μάνθανε . Πρὶν μὲν ἡ τοῦ πυρὸς χρῆσις ἄγνωστος ἦν | ||
| δεινόν ἐστιν ἀνθρώποις κακόν . Ὑπὲρ εὐσεβείας καὶ λάλει καὶ μάνθανε . Ὕπνος θανάτου γὰρ προμελέτησις τυγχάνει . Ὕπνος δὲ |
| εὔσχιστον . . καὶ ψάλλ ' ἔθειραν ] ἀπὸ τοῦ ψάλλειν τοῦ σημαίνοντος τὸ κόπτειν λέγεται καὶ χοιροψάλας Διόνυσος ὁ | ||
| ταῦτά τοι καὶ πάρεστι τοῖς ὄρνισιν , ὥστε ὅρα καὶ ψάλλειν αὐτοὺς οἷον ὄργανα . τὰ δὲ ἐπὶ τῇ ὄχθῃ |
| δὲ κομψότεραι καὶ ἐπὶ ῥᾳστώνῃ ὁλόκληροι ἀνεφάνησαν καὶ ἀρτι - μελεῖς ἀθρόως ; καὶ τῇ γραφικῇ οὐδὲν εἰσήνεγκεν Ἀπελλῆς οὐδὲ | ||
| δὲ κομψότεραι καὶ ἐπὶ ῥᾳστώνῃ ὁλόκληροι ἀνεφάνησαν καὶ ἀρτι - μελεῖς ἀθρόως ; καὶ τῇ γραφικῇ οὐδὲν εἰσήνεγκεν Ἀπελλῆς οὐδὲ |
| ἐὰν τὸν Ἡρακλέα ἐγκωμιάζῃ ἐπὶ τῷ τοὺς θεοὺς νενικηκέναι . μανίαισιν ὑποκρέκει : συμφωνεῖ . οἷον ἐνδόσιμόν ἐστιν . ἄλλως | ||
| † κεῖται , τὸ μητρὸς δ ' αἷμά νιν τροχηλατεῖ μανίαισιν : ὀνομάζειν γὰρ αἰδοῦμαι θεὰς Εὐμενίδας , αἳ τόνδ |
| : μὴ ἔχουσά τι πρὸς ἄμυναν ἡ μήτηρ προβάλλεται τὸν κώκυτον , ἵνα δυσωπήσῃ τὸν πολέμιον . . . . | ||
| : μὴ ἔχουσά τι πρὸς ἄμυναν ἡ μήτηρ προβάλλεται τὸν κώκυτον , ἵνα δυσωπήσῃ τὸν πολέμιον . . . . |
| αἰδεῖσθαι τοὺς θεοὺς τί μεῖζον ἂν εἴη σύμβολον ἢ μηδὲν ἀπηχὲς μήτε λέγειν μήτε ἀκούειν ἐναντίων αὐτῶν ; ἢ φίλου | ||
| . Δείναρχος μέμνηται τῆς λέξεως ἐν τῷ πρὸς Κηφισοκλέα : ἀπηχὲς οὖν ἀντὶ τοῦ ἄμουσον καὶ ἄφθογγον . . . |
| [ ] ἂψ πάλιν [ ] Τιδνασίδη [ ] ἄμφω ὁμ [ ] δίζετο δ [ ] [ ] ! | ||
| [ ἡμῖν τε ποιήσειν ἑτοιμο [ ἔφη προελθὼν ἐχθὲς εἰς ὁμ [ ὁ Μοσχίων ἀδελφὸς ἐμός ἐστιν ? [ , |
| Ποῦ γὰρ ἡ Ἄρτεμις οὐκ ἐχόρευσεν ; Ἐξ ἄμμου σχοινίον πλέκειν . Στρογγύλα λέγε , ἵνα καὶ κυλίεται . Τὸν | ||
| τῷ Γηρυτάδῃ φησὶν Ἀριστοφάνης πλεκτῷ κανισκίῳ . καὶ γυργάθους δὲ πλέκειν ἔλεγον : ὁ δὲ γύργαθος ὠνόμασται ἐν τοῖς Ἀριστοφάνους |
| τεᾶς κεῖται ὑπὲρ κεφαλᾶς , ὥς σε μετ ' εὐχωλαῖς ἐκαλέσσατο λευγαλέας οἱ κῆρας ἀπ ' ὠδίνων τῆλε βαλεῖν λοχίων | ||
| τὰν ὑγίειαν , ἃν φέρομεν παρὰ τῆς θεοῦ , ἃν ἐκαλέσσατο τήνα . ὅτι ὁ μὲν ἄρτος καὶ ὁ οἶνος |
| , ὃ στέρνων ἀπονησαμένη ῥάιων ἔσομαι . στάζουσι κόραι δακρύοισιν ἐμαί , ψυχὴ δ ' ἀλγεῖ κακοβουληθεῖς ' ἔκ τ | ||
| τὰ κτήματα κατὰ πᾶν γένος , οἱ ἐμοί , αἱ ἐμαί , τὰ ἐμά . κἂν ἀμειφθῇ δὲ τὰ τοῦ |
| αδυιδη κάρυ ' , ἄλλα θ ' ὅσσα πρέπει παρὰ θοίναν ὀλβιόπλουτον ἔμεν : πόσις δ ' ἐπεραίνετο κότταβοί τε | ||
| ὀσμῇ ἐντυχοῦσα , καὶ ὑπὸ τῆς ἄγαν ὁρμῆς ἐς τὴν θοίναν τὴν φίλην ᾄττει φερομένη : ἕλκεται δὲ ὑπ ' |
| ἅδετο , ἐρεῖς ἀτρεκέως ὅλον τὸν ἄνδρα . Ἅ τε φωνὰ Δώριος χὠνὴρ ὁ τὰν κωμῳδίαν εὑρὼν Ἐπίχαρμος . ὦ | ||
| μεθυσθέντες πλέον τῇ φωνῇ χρῶνται : ὡς εἴρηται θαρσαλέα παραγηρητῆρι φωνὰ γίνεται μείζων . Βάπτω , βλάβω , βλάπτω , |
| , ψάλλειν , ὑποβάλλειν καὶ ὡς Ἀριστοφάνης βαρβιτίζειν . καὶ κρέκειν δέ , καὶ κρεγμὸς τὸ πρᾶγμα . προσᾴδειν , | ||
| ἁδύ τί μοι ; κἠγὼ πακτίδ ' ἀειράμενος ἀρξεῦμαί τι κρέκειν : ὁ δὲ βουκόλος ἄμμιγα θέλξει Δάφνις κηροδέτῳ πνεύματι |
| μάτης : καἰ μέν σευ τὸ κάλον τις ἴδων ῤέθος αἰνέσαι , τῷ δ ' εὖθυς πλέον ἢ τριέτης ἐγένευ | ||
| ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν εὐκλεεῖ ζῶντι φθονῆσαι , κατθανόντα δ ' αἰνέσαι λεπτοσπαθήτων χλανιδίων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψύχουσα καὶ πόνῳ πόνον |
| τὸ δὲ δεύτερον παρῆκεν ὡς διὰ τῶν ἄκρων εἰσφερόμενον . Μηδὲ κατὰ τοῦ Α ἕτερον . πάλιν τὸ πρῶτον σχῆμα | ||
| Ὅλῳ καὶ παντί , ἔφη , διαφέρει τὸ φείδεσθαι . Μηδὲ Ἕλληνα ἄρα δοῦλον ἐκτῆσθαι μήτε αὐτούς , τοῖς τε |
| , ἦ μάλα τοι τόδε κέρδιον ἔπλετο θυμῷ : οὐκ ἔβαλες τὸν ξεῖνον : ἀλεύατο γὰρ βέλος αὐτός . ἦ | ||
| εἰς τὸν περὶ αὐτοῦ : εἴρηκε γὰρ ἔβαλε καὶ οὐχὶ ἔβαλες ὦ Πάτροκλε . . καί . αἰγανέηςταναοῖο : ἡ |
| Ἑλλάς . Τὸ Ο πρὸ τοῦ Τ ψιλοῦται : ὀτρηρός ὀτοτύζειν ὄτλος . οὐ μάχεται τὸ ὅτε καὶ ὅτι δασυνόμενα | ||
| τῇδε : τίς ἐνταῦθα ἀμώμητα : κάλλιστα ἀποφῆναι : ἀποδεῖξαι ὀτοτύζειν : θρηνεῖν ἐπισχεῖν : βραδύνειν ἀπάρχου : ἀρχὴν ποιοῦ |
| : ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ δάκρυ ' ἀναπρήσας : περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν : εἰ μὲν | ||
| τοῦ πλήθω πλήσω πλήσεις καὶ ἀναπλήσεις . . . . ἀναπρήσας : ἐκ τοῦ πλήθω ἀναπλήσω , τροπῇ τοῦ λ |
| . Ἐγὼν δὲ καί κα ποττὸ Ταΰγετον ἄνω ἔλσοιμ ' ὅπα μέλλοιμί γ ' εἰράναν ἰδῆν . Λέγοιμ ' ἄν | ||
| ἐπεὶ γὰρ περὶ χάριτός ἐστιν ὁ λόγος , φησίν : ὅπα τε κοινὸν λόγον τίσομεν ἐς χάριν : ἀπονέμει γὰρ |
| Σεσοβημένος , ἐπίτριπτος . καταμωκώμενοι δὲ τῶν Δωριέων τὸ ὦ Δάματερ λέγουσιν . ὁ δὲ νοῦς , πῶς ἐπηρμένος καὶ | ||
| Θεόπομπος λέγῃ : ἰχθύων δὲ δὴ ὑπογαστρι ' , ὦ Δάματερ , παρατηρητέον ὅτι ἐπὶ ἰχθύων μὲν ὑπογάστριον λέγουσι , |
| ψόφον τῶν ῥημάτων : ἐπὶ τῶν ἐν λόγοις κομπαζόντων . τάγηνον οἱ Ἀττικοί , τήγανον οἱ Δωριεῖς . τρισέχθιστος ἄνθρωπος | ||
| μὲν οὐδέν , εὔχομαι δέ σοι ταδί : τὸ μὲν τάγηνον τευθίδων ἐφεστάναι σῖζον , σὲ δὲ γνώμην ἐρεῖν μέλλοντα |
| ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ ἥρως , μή μοι τοὔνεκ ' ἀμύμονα νείκεε κούρην : ἡ μὲν γάρ μ | ||
| χολωσάμενος φρεσὶ ᾗσιν , ὅττι μιν ἐξαπάτησε Προμηθεὺς ἀγκυλομήτης : τοὔνεκ ' ἄρ ' ἀνθρώποισιν ἐμήσατο κήδεα λυγρά , κρύψε |
| ἐπὶ τὰ νῶτα τῶν προβάτων ἱζάνει , καὶ ἀποσπᾷ τοῦ μαλλοῦ , καὶ ἐντεῦθεν τοῖς ἑαυτῆς βρέφεσι τὸ λέχος μαλακὸν | ||
| τοῦ μαλλοῦ γευσάμενος . εὑρήσεις μέντοι τὸ ἀποπιεσθὲν ἐκ τοῦ μαλλοῦ , γλυκύτερον τῆς πηγῆς διὰ τὸ τὸ λεπτομερέστατον καὶ |
| . ἀπίθανον δὲ οἶμαι εἶναι τὰς μὲν τιμὰς οὕτω γράφειν εὐνοοῦντα τῷ Διφίλῳ τὸν Δημοσθένην , λόγον δὲ παρὰ Δεινάρχου | ||
| . ἀπίθανον δὲ οἶμαι εἶναι τὰς μὲν τιμὰς οὕτω γράφειν εὐνοοῦντα τῷ Διφίλῳ τὸν Δημοσθένην , λόγον δὲ παρὰ Δεινάρχου |
| ἀπὸ τίνος ἀκούσω καὶ μαθήσομαι τὸ συμβάν σοι αἴτιον ὅθεν ἀπώλου : ἦ , ὄντως , τὸ δῶμα μάτην ἔχει | ||
| καὶ κατέπιε στήλας Ἀρνών . οὐαί σοι , Μωάβ : ἀπώλου , λαὸς Χαμώς . ἀπεδόθησαν οἱ υἱοὶ αὐτῶν σῴζεσθαι |
| ἀλλὰ τὰ μὲν σπείροις τε καὶ ὅσς ' ὡραῖα φυτεύοις ἄνθε ' Ἰαονίηθε . γένη γε μὲν ἰάσι δισσά , | ||
| κόρον δ ' ἔχει καὶ μέλι καὶ τὰ τέρπν ' ἄνθε ' Ἀφˈροδίσια . φυᾷ δ ' ἕκαστος διαφέρομεν βιοτὰν |
| κεκραμ ? [ } αὕτη . μ [ μετεμ [ καλλι [ καινοι [ καιτοι [ ἅπαντ ? ? [ | ||
| ἐρίζοι . ἢ ὅτι ἀληθῶς ἡ διδομένη τοῖς νικῶσιν ἐλαία καλλι - στέφανος καλεῖται . δέσποινα δὲ ἀληθείας διὰ τὸ |
| . Ἀλλὰ ξενῶνας οἶγε καὶ ῥᾶνον δόμους , στρώννυ τε κοίτας καὶ πυρὸς φλέξον μένος , κρατῆρά τ ' αἴρου | ||
| χρυσανταυγῆ : λευκοῖς δ ' ἐμφὺς καρποῖσιν χειρῶν εἰς ἄντρου κοίτας κραυγὰν Ὦ μᾶτέρ μ ' αὐδῶσαν θεὸς ὁμευνέτας ἆγες |
| αὐτῶν διάφορα , ὡς ὁμοίως δὲ καὶ εἰσκρίνεται , 〚 ουτε 〛 ὃ [ οὐ δοκεῖ ] [ γίνεσθαι ] | ||
| ! [ κακῶν ? ? α ? [ ἀλλ ' ουτε ? [ ἔθηκε ? [ οὐκ ? ? ἀνβ |
| , ἀντὶ τοῦ : ὦ πολυχρόνιε παρθένε : ἄλλως : παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος : ὅ ἐστι : πολλῷ χρόνῳ | ||
| ' εἶ ' ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν , Νυκτὸς κελαινῆς ἀνυμέναιε παρθένε , μανίας τ ' ἐπ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ |
| Φοίβου λάλον πιόντες ὕδωρ μεμηνότες βοῶσιν : ἐγὼ δὲ τοῦ Λυαίου καὶ τοῦ μύρου κορεσθείς καὶ τῆς ἐμῆς ἑταίρης θέλω | ||
| τέλος . παίξω , γελάσω , χορεύσω μετὰ τοῦ καλοῦ Λυαίου . Ἡ καλόν ἐστι βαδίζειν ὅπου λειμῶνες κομῶσιν , |
| ἰδίαις : * * ἐπὶ ταῖς σαῖς : δέον εἰπεῖν τεᾶς πρὸς τὸ χειρός , τεαῖς εἶπε πρὸς τὸ ἐργασίαις | ||
| ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως . ἴσθι νῦν , Ἀρχεστράτου παῖ , τεᾶς , Ἁγησίδαμε , πυγˈμαχίας ἕνεκεν κόσμον ἐπὶ στεφάνῳ χρυσέας |
| φοιτᾶν . „ „ προστέτακται ” ἔφη ” προ - τέροις γε ἐκείνοις ταῦτα , κἀγὼ δὲ ἀφίξομαι τοῦ καιροῦ | ||
| καὶ διλήκυθον μύρου χρυσοῦν καὶ ἀργυροῦν ἰσόσταθμον τοῖς προ - τέροις . ἡσυχίας δὲ γενομένης ἐπεισβάλλουσιν ἡμῖν οἱ κἂν τοῖς |
| ἀντίπαλον θανάτου . πάντα δ ' ὅσα σπλάγχνοισιν ἐνίσταται ἄλγεα παύω , βῆχά τε καὶ πνιγμόν , λύγγα τε καὶ | ||
| βλέπειν . Λῆρος . λήθω λήσω , λῆρος : ὡς παύω παύσω , παῦρος . ἢ ἀπὸ τοῦ ῥέειν καὶ |
| νεώτερός τε καὶ τῶν εἰρημένων τάξεων ἔχων ἡνδήποτε . τὰς ἐπανορθώσεις τε καὶ νουθετήσεις , ἃς δὴ πεδαρτάσεις ἐκάλουν ἐκεῖνοι | ||
| τις βούλεται , λαβεῖν : αἱ δ ' ἀναγνώσεις ποιοῦσιν ἐπανορθώσεις : τὸ δ ' ἀναβάλλεσθαι πάντα καὶ ἀμελεῖν οὐκέτι |
| ἡμῖν ὁ γλυκύπικρος Ἔρως . Τέσσαρες οἱ πίνοντες , ἐρωμένη ἔρχεθ ' ἑκάστῳ : ὀκτὼ γινομένοις ἓν Χίον οὐχ ἱκανόν | ||
| ὁ καιρός . Χἠ μὲν τὰ σεμνὰ τῆς Κόρης μυστήρια ἔρχεθ ' ἵνα ποιήσῃ , ὁ δ ' ἱλαρὸς , |
| . ιβʹ . περὶ τῆς κατὰ μῆκος τῶν ε πλανωμένων ψηφοφορίας . Δεδειγμένων δὲ τῶν περὶ τὸν τοῦ Ἄρεως ἀστέρα | ||
| ζῳδιακὸν θεωρουμένας αὐτῶν κατὰ μῆκος παρόδους συμφώνους ταῖς ἐκ τῆς ψηφοφορίας συναγομέναις ἐπιδεικνύειν τῶν κατὰ πλάτος παραχωρήσεων εἰς μὲν τὰς |
| ἄμαξαν ἤδη , ἀπὸ δὲ ἰάμβου φιλωτέρα ἄρτι γάρ οἱ Σικελὰ μὲν Ἔννα . τοὺς δὲ μετὰ τὸν πρῶτον πόδα | ||
| τρώγειν ἀνάγκαζ ' αὐτὸν ἐξ οἴνου συχνούς . Καὶ πνικτὰ Σικελὰ πατανίων σωρεύματα . Ἀλλ ' εἰσὶ φιάλαι πέντε , |
| γὰρ ἐμὸς πόσις εἴη . λῦσαν δ ' ἄπρακτα νεάνιδες ὥτ ' ὄρνις ϝιέρακος ὑπερπταμένω . τῶι δὲ γυνὰ ταμία | ||
| μυχῷ Ἑλλάδος ἁπάσας . ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν ὥτ ' ἀπὸ τόξου ἱείς : εὔθυν ' ἐπὶ τοῦτον |
| , ὡς ἡδονὴ ἦδος : οὐδέ τι δαιτὸς ἐσθλῆς ἔσσεται ἦδος . ἀλύξαι : φυγεῖν , εἰς τὸ ἐκφυγεῖν . | ||
| : αἶσχος ἦθος εὖρος εἶδος . οὕτως οὖν καὶ τὸ ἦδος . τὸ δὲ ἡθμὸς δασύνεται καίτοι τὸ η ἔχον |
| ἥδε μοι θέλει . φεῦ φεῦ , τόδ ' αὖ νεοχμὸν ἐκδοχαῖς ἐπεισφρεῖ θεὸς κακόν : † ἐμοὶ [ μὲν | ||
| ' , ὦ παῖ . Τί δ ' ἔστιν οὕτω νεοχμὸν ἐξαίφνης , ὅτου τοσήνδ ' ἰυγὴν καὶ στόνον σαυτοῦ |
| βροτῶν βαλάντιον ἑλκύδριον σκέπαρνον ἐριώλη θυέστης μένανδρος μενεκράτης μυστήρια γαρότας ἴακχος καρπότεξ . . Διονύσιος , Σικελίας τύραννος : ἔγραψε | ||
| . ἐπεξιακχάσας ] ὑμνήσας : ὕμνος γὰρ ἐπὶ Διονύσῳ ὁ ἴακχος . Ξ ηὔχετο Πολυνείκης συμπαρατάττεσθαι Ἐτεοκλεῖ καὶ φονεύσας τοῦτον |
| νόστον . τόσσον γὰρ περὶ θυμὸν ἀπείριτον ἵκετο θάμβος . μέλψαι δὲ μνήσειας ἀειθαλέας πλοκαμῖδας , οἵαις κυδιόωσαν ἀπ ' | ||
| σέθεν ? [ ] ? παναοίδιμον ? [ ] οὔνομα μέλψαι , ὅττι χάρις καὶ χάρμα καὶ εὐεπίης φίλον ἄνθος |
| τούτων δὴ μετ ' ἀμφισβητήσεως ἑκατέρων λεχθέντων ἡμεῖς σοι μετὰ παιδιᾶς ἠπειλήσαμεν ὡς οὐκ ἀφήσομεν οἴκαδέ σε πρὶν ἂν τούτων | ||
| Κρατῖνος ἐν Δραπέτισιν : ἡ δὲ πόλις εἶδός . ἐστι παιδιᾶς πεττευτικῆς . Καὶ δοκεῖ μετενηνέχθαι ἀπὸ τῶν ταῖς ψήφοις |
| “ ἠλάστεον δὲ θεοί . ” ἠλεέ μάταιε : “ μαινόμενε , φρένας ἠλεέ . ” ἠλέκτωρ ἐπιθετικῶς ὁ ἥλιος | ||
| . παρὰ τὸ ἠλός , τὸ μάταιος , οἷον : μαινόμενε , φρένας ἠλέ , διέφθορας : παρὰ τὸ ἠλός |
| . Ἔσται καὶ χωλῶν δρόμος : τὸ ἄδηλον δηλοῖ . Ζητῶν Ἑρμῆν γλύψαι Κέρκοπα ἔγλυψα . Ἢ Ζεὺς ἢ Χάρων | ||
| φιλαργυρίας σημάνῃ προκεκριμένης καὶ τῶν χρηστῶν φίλων . αἰτῶν : Ζητῶν . . ἀργυρίδιον : Ἢ δανείου χάριν ἢ δωρεὰν |
| πόνον ἀγαγών . μελεόπονος ] ἀθλιόπονος . μελεόπονος ] ἤγουν μέλεα πονήσας πρὸς τὸν ἀδελφόν . θ μελεοπαθὴς ] ἐλεεινὰ | ||
| † τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα , πάθεσι πάθεα , μέλεσι μέλεα , μουσεῖα θρηνήμασι ξυνωιδά , πέμψαιτε Φερσέφασσα † φονία |
| ἑκάεργος Ἀπόλλων , ἀλλὰ χολωσαμένη Διὸς αἰδοίη παράκοιτις νείκεσεν ἰοχέαιραν ὀνειδείοις ἐπέεσσι : πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας κύον ἀδεὲς | ||
| μισγέσκετο καὶ φιλέεσκεν . ἥ ῥ ' Ὀδυσῆ ' ἐνένιπεν ὀνειδείοις ' ἐπέεσσι : “ ξεῖνε τάλαν , σύ γέ |
| ταύτῃ τῇ ὁρτῇ ἰακχάζουσι . Πρὸς ταῦτα εἰπεῖν Δημάρητον : Σίγα τε καὶ μηδενὶ ἄλλῳ τὸν λόγον τοῦτον εἴπῃς . | ||
| Ἐφέσιον ἐξίχνευσα τοῖς ὀνείρασιν ; ἦ δ ' ὅς , Σίγα , ὦ Κριτία : εἰ ἐχεμυθεῖς , μυσταγωγήσω σε |
| αἰτία . ταῦτα δέ φησι παραθαρσύνων αὐτούς . Αἰσονίδη , τύνη δέ : ἐπειδή , φησίν , ἅπαξ ἐφύγομεν τὰς | ||
| περ κεῖσθαι , ἐπεὶ δὴ πρῶτα θεῶν ἰότητι δαμάσθη : τύνη δ ' Ἡφαίστοιο πάρα κλυτὰ τεύχεα δέξο καλὰ μάλ |
| τόπους , ὢν ἰὲ Παιάν . Ἀλλ ' ὦ Παρνασσοῦ γυάλων εὐδρόσοισι Κασταλίας νασμοῖς [ ] σὸν δέμας ἐξαβρύνων , | ||
| νῦν δ ' οὔτε μ ' ἐκ Δωδῶνος οὔτε Πυθικῶν γυάλων [ ] τις ἂν πείσειεν καὶ τὸν ἐν Δωδῶνι |
| Φέρ ' ἴδω , πότερα Λυδὸν ἢ Φρύγα ταυτὶ λέγουσα μορμολύττεσθαι δοκεῖς ; Ἆρ ' οἶσθ ' ὅτι Ζεὺς εἴ | ||
| δέρεις : ἐπὶ τῶν ἀνοήτως σφόδρα τι ποιούντων . Ἀσκῷ μορμολύττεσθαι : ἐπὶ τῶν εἰκῆ δεδιττομένων . Ἀτρέως ὄμματα : |
| , αἱ δὲ εἰς κρανία περιήκουσι , σεσήρασι δὲ καὶ ὀλολύζειν ἐοίκασιν εἰσπνέοντος αὐτὰς τοῦ ἀνέμου . φρονοῦντι δὲ αὐτῷ | ||
| γυναικείας εὐχὰς ἐπιτελέσειν , ἀλλὰ παρὰ ταῖς θυσίαις δεῖ σε ὀλολύζειν , ὡς ἔθος Ἑλληνικόν . ὀλολυγμὸν ] ὀλολυγμὸς λέγεται |
| ἀναμεῖναι οὐκ ἂν ὑπομείναι πολὺν χρόνον οὐθένα . καὶ οὔτε ᾆσαι οὔτε ῥῆσιν εἰπεῖν οὔτε ὀρχήσασθαι ἂν ἐθελήσειεν : δεινὸς | ||
| χθονὸς ἀναγορευθῆναι , καὶ πρὸς τοὺς θεοὺς ὕμνον καὶ εὐχὴν ᾆσαι τοιαύτην , δοίητέ μοι , θεοὶ , πορθῆσαι τὰς |
| ' ἔγωγ ' ἐνεθυμήθην ὡς λυσιτελούντως αὐτῷ Πλάτωνι τὰς αἰτίας ἀπολύομαι καὶ ὁποίας τινὰς αὐτὸς καθ ' αὑτοῦ δίδωσι τὰς | ||
| δῆμον , ὅταν δέῃ . οὕτω μὲν δὴ τῶν δεσμῶν ἀπολύομαι καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν ταχὺ μάλα ἠπειγόμην : καὶ |
| ὡς δὲ ἐγένετο κατά τινα ἔπαυλιν , ἀκούσας γραὸς παιδὶ κλαίοντι ἀπειλουμένης , ἐὰν μὴ παύσηται , βαλεῖν αὐτὸν τῷ | ||
| καὶ τὸν Ἄδωνιν ἔτι πλέον ἢ Ὑμέναιον . αἱ Χάριτες κλαίοντι τὸν υἱέα τῶ Κινύραο , ὤλετο καλὸς Ἄδωνις ἐν |
| γάρ . ὡς φωνὴ φωνῶ , αὐδὴ αὐδῶ , σιγὴ σιγῶ , οὕτως ἅρπη ἁρπῶ . οὕτω Φιλόξενος Περὶ Ῥωμαίων | ||
| ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί . τὰ δ ' ἄλλα σιγῶ : βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν : οἶκος δ |
| τὸ τῆς βροντῆς ἤχημα , τλητὸν καὶ ὑπομονητὸν καὶ καρτερητὸν παρέσυρας καὶ παρέρριψας καὶ παρήγαγες εἰς τὸ πεῖσαι καταλεῖψαι τὸν | ||
| . λητὸν , ἤγουν λαθαστόν . . ἀνεκτὸν ἡμῖν . παρέσυρας ] ἐξήνεγκας . . παρέρριψας . . πῶς με |
| κόφινος μακρὸς πυκνὸς ἐντίθεται εἰς τὸ μεστὸν ἀγγεῖον τῶν προειρημένων ὀψαρίων , καὶ εἰσρεῖ τὸ γάρος εἰς τὸν κόφινον , | ||
| ὕδατος , εὐλαβούμενα τὰ μικρὰ ὀψάρια τὴν ἐπιδρομὴν τῶν μεγάλων ὀψαρίων ὑποχωρεῖ . τὰ δὲ μεγάλα ὀψάρια , τῇ φυσικῇ |
| τῶν διὰ πνευμάτωσιν τῆς μήτρας μὴ συλλαμβανουσῶν . Περὶ τῶν μεμυκυίας τὰς ὑστέρας ἐχουσῶν , καὶ περὶ τῶν κεχηνὸς ἐχουσῶν | ||
| καὶ τῶν γλυκέων βρωμάτων καὶ φυσωδῶν πάντων . Τὰς δὲ μεμυκυίας ὑστέρας ἀναστομοῦν χρὴ , προσκλύζεσθαι δὲ τοῖς εὐώδεσι καὶ |
| : εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . οἱ δ | ||
| σαφὲς ὅτι ἐκ πρώτου καὶ δευτέρου γεγενημένον , λέγω τοῦ μέλω , μέλεις . καὶ εἰ δίδοται τὰ τῆς συντάξεως |
| ! [ οἵ ? ? ῥα θεοὺς ἐρέθωσι , παρὰ ῥήτρας τ ' ἀγάγωνται [ , ἠπεδανοὺς ] ἢ οἵ | ||
| ἀφθόνως λέγειν ἢ καὶ ἀπὸ τοῦ συνηγορεῖν τοῖς νόμοις : ῥήτρας γὰρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ τοὺς νόμους . [ Εἰπόντες |
| . καὶ τούτοισιν οὔτε ὅπλα ἐστὶν ἀρήια οὔτε μέλει τὰ πολεμήια ἔργα , ἀλλὰ τὴν χώρην οὗτοι ἐργάζονται , καὶ | ||
| πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : ἄλλῳ μὲν γὰρ ἔδωκε θεὸς πολεμήια ἔργα ἄλλῳ δ ' ἐν στήθεσσιν . . αἰχμὰς |
| καὶ ἐνέδρας σημαίνουσιν . [ τὸ δ ' αὐτὸ ποιεῖν γελωτοποιεῖν μιμολογεῖν ὑποκρίνεσθαι καὶ ἐξαπατῆσαί τινας σημαίνει . ] ᾄσματα | ||
| ὡς ἀμυδρὸν βλέπειν : ἀποκαθῆσθαι δὲ ἐν τοῖς κουρείοις καὶ γελωτοποιεῖν . . . : περὶ δὲ τὴν Μολοσσίδα οἱ |
| πολεμίους ἔθει : καί οἱ καὶ ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους ἔπεισιν ἐκβοῆσαι τοσόνδε : ‚ ἀλλ ' οὔ τοι τὸν πάντα | ||
| τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα ἀναβάντων : ” τοὺς δὲ δικαστὰς ἐκβοῆσαι , “ Κατάβα , κατάβατουτέστι ” κατάβηθι . ὁ |
| [ Οὔτ ' ἐν ] βαρυπενθέσιν ἁρμόζει [ μάχαις ] φόρμιγγος ὀμφὰ [ καὶ λιγυκλαγγεῖς ] χοροί , [ οὔτ | ||
| ἤγουν ἐπανακυκλούμεναι , ἔπεμψάν με μετ ' ᾠδῆς ποικίλων μελῶν φόρμιγγος , μάρτυρα , ἤγουν ἀγγελέα , ὑμνητὴν ὑψηλοτάτων ἀγώνων |
| σε , φησίν , ” ἔθος πολύπειρον ὁδὸν κάτα τήνδε βιάσθω νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουὴν καὶ γλῶσσαν , | ||
| εἶργε νόημα μηδέ ς ' ἔθος πολύπειρον ὁδὸν κατὰ τήνδε βιάσθω , νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουήν καὶ γλῶσσαν |
| καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη : αὐτίκα δὲ Χθονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον , σὺν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτοῦ | ||
| καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη : αὐτίκα δὲ Χθονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον : σὺν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτοῦ |
| , τριακοσίους σταδίους ἀλλήλων ἀπέχουσαι . ἀναδοῦνται . ἀναπλέκονται , στέφονται . ὅτου . τοῦ Ἀδειμάντου δηλονότι . ἐξέκλινε δὲ | ||
| παρὰ Ῥωμαίοις ἐξ ἔθους ἐλινύουσιν ἔργων ἵπποι καὶ ὀρεῖς καὶ στέφονται τὰς κεφαλὰς ἄνθεσι . πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τεμένη |
| ἤτοι μὲν ἐγὼ παύω χόλον , οὐδέ τί με χρὴ ἀσκελέως αἰεὶ μενεαινέμεν : ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ὄτρυνον πόλεμον | ||
| ἃ σήμαντρα λέγονται . σημάντορα δὲ λέγει τὸν ποιμένα . ἀσκελέως σκληρῶς , δυσμεταστρέπτως . ἀσπερχές συνεχές , δαψιλές , |
| τοῦ νοῦ κενόν . Εἶπον μὲν οὖν καὶ πρόσθεν , ἐννέπω δὲ νῦν , τὰς παῖδας ὡς τάχιστα δεῦρ ' | ||
| αν . . . Παῖδες , ἄφωνος ἐοῖσα τότ ' ἐννέπω , αἴ τις ἔρηται , φωνὰν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ |
| ' ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου . σὺ δ ' εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη εὐαγγέλοισιν ἐλπίσιν θυηπολεῖς , κλύοιμ ' | ||
| , μὴ κακὸν φῦναι λέγειν , ἀλλ ' ὥστε ναὸς κεδνὸν οἰακοστρόφον ἄκροισι λαίφους κρασπέδοις ὑπεκδραμεῖν τὴν σὴν στόμαργον , |
| ψητταρίοις μετὰ κωθαρίων , καὶ σκινδαρίοις μετὰ κωβιδίων . οὐ μανικόν ἐστ ' ἐν οἰκίᾳ τρέφειν ταὧς , ἐξὸν τοσουτουὶ | ||
| ἀνὴρ . μέλαν , φρικῶδες , μανικὸν . σκοτεινόν , μανικόν , καταπληκτικὸν . σκοτεινόν , φοβερὸν . βλέπων . |
| κατὰ πρόσθεσιν γράμματος : ἔπειτα δ ' ὅτι καὶ τὸ τρήρωνες μόνων ἐδέξαντο ἐπίθετον εἶναι τῶν πελειάδων , ἐπεὶ διὰ | ||
| τὴν πρόσθεσιν τοῦ γράμματος : ἔπειτα δ ' ὅτι τὸ τρήρωνες μόνον ἐδέξαντο εἶναι ἐπίθετον πελειάδων , ἐπεὶ διὰ τὴν |
| μαζοῖο τίθητι ; ζαλωτὸς μὲν ἐμὶν ὁ τὸν ἄτροπον ὕπνον ἰαύων Ἐνδυμίων : ζαλῶ δέ , φίλα γύναι , Ἰασίωνα | ||
| ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ , ἰαίνετο δ ' ὕδωρ . ” ἰαύων κοιμώμενος . ἰάψῃ διαφθείρῃ , καὶ προΐαψε προδιέφθειρεν : |
| ὀργὴ καὶ τὰ εἴδη αὐτῆς , ἔρωτες σφοδροί , καὶ πόθοι , καὶ ἵμεροι , καὶ φιληδονίαι , καὶ φιλοπλουσίαι | ||
| ψυχᾷ : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ πόθοι ἵμεροί τε ἔκλυτοι ὀργαί τε σύντονοι καὶ θυμοὶ βαρεῖς |
| φαμένη θοὰ γούνατα παῦεν ὁδοῖο , τόφρα Θέτις , Νηρῆα κασιγνήτας τε λιποῦσα , ἐξ ἁλὸς Οὔλυμπόνδε θεὰν μετεκίαθεν Ἥρην | ||
| [ ] ααι [ ! ! ] ! καὶ νῦν κασιγνήτας ἀκοίτας νασιῶτιν ἐκίνησεν λιγύφθογγον μέλισσαν , ἐγχειρὲς [ ] |
| καλῶς , ὅς νιν φονεῦσαι μητέρ ' ἐξηνάγκασα . ὦ Λοξία μαντεῖε , σῶν θεσπισμάτων οὐ ψευδόμαντις ἦσθ ' ἄρ | ||
| : σπένδομαι δὲ συμφοραῖς , Μενέλαε , καὶ σοῖς , Λοξία , θεσπίσμασιν . ἴτε νυν καθ ' ὁδόν , |
| λόγος τοῖς ἄνωθεν , καὶ εἰπέ : πρὶν γὰρ Ὀλύμπιος ἁγεμών . τὸ γὰρ παλαιὸν ὁ Ζεὺς ἀναρπάσας τὴν Πρωτογένειαν | ||
| ἀφ ' ὧν τοὺς Ὀπουντίους λέγει γεγενῆσθαι . πρὶν Ὀλύμπιος ἁγεμών : πρόσθες σύνδεσμον γάρ , ἵν ' ᾖ συναρμοστέος |
| ἐπὶ τὰς ἀμείκτους πορευοίμεθ ' ἂν ἐν τῷ μέρει . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἐγὼ δὴ πειράσομαι μεταβαλὼν σημαίνειν ἡμῖν | ||
| Πῶς λέγεις ; Αὐτὴν τὴν διέξοδον ἀπόκρισίν σοι ποιήσομαι . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἔστι τοίνυν πάντα ἡμῖν ὁπόσα δημιουργοῦμεν |
| τε φερέσβιος ἠδ ' Ἀιδωνεύς Νῆστίς θ ' , ἣ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον . ἀγένητα : στοιχεῖα . παρ | ||
| τὸν Ὀρέστην πῶς ἔχει , καὶ ἐθεάσατο αὐτὰς : † δακρύοις ἀδελφόν : προσεκτικῶς μετὰ ἤθους προενεκτέον τὸν λόγον : |
| ἄνθρωπε , ταχὺ τὸν ἰώμενον : ἐπείγει τὸ τραῦμα . ἅψω πῦρ ἐπὶ τοὺς πολεμίους : ἄλλας δᾷδας ὁ Ἔρως | ||
| , καταχρηστικῶς δὲ καὶ τὰ μέλη : παρὰ τὸ ἅπτω ἅψω † ἅψον καὶ ἅψεα , τὰ ἐξ ἀλλήλων συγκείμενα |