καὶ ὅσα ἀπὸ τῶν εἰς ης ἀρσενικῶν μεταπεποίηται , δραπέτιδος τοξότιδος . τῇ μήνιδι , τὴν μήνιδα καὶ μῆνιν , | ||
καταναγκαστικὴ αὕτη ἡ αἰτία : ἰδοὺ γὰρ τὸ χάριτος καὶ τοξότιδος καὶ μήνιδος μὴ ἔχοντα διχῶς τὴν γενικὴν ἐκφερομένην τὴν |
δι ' αὐτῶν ἐνίκησεν . ἡ δὲ Ἀρκαδικὴ Ἀταλάντη ἦν τοξότις δεινή . ὡς εἶδεν : ὅτε εἶδε . . | ||
μῆνις τῆς μήνιδος , ἡ ἔρις τῆς ἔριδος , ἡ τοξότις τῆς τοξότιδος : τῶν εἰς ις θηλυκῶν βαρυτόνων ὅσα |
ἐκ δισυλλάβων συναιρεθέντα , τὸ φθόϊς καὶ ὄϊς . Εἰς ης μονοσύλλαβα , ὀξύτονα δὴ λέγω , καὶ περισπώμενα , | ||
ἀττικῶς Ἡρακλαῖ : ἰστέον ὅτι οἱ Ἀττικοὶ ἐπὶ τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν κυρίων καὶ ἐπὶ τῶν |
εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
Δῖος . τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ , ἀπὸ τῆς Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , καὶ συναλοιφῇ δῖος . διὸ καὶ | ||
ὧδέ φησι ‚ τὰ εἰς εύς λήγοντα παρώνυμα οὐδέποτε τῆς γενικῆς τοῦ πρωτοτύπου μιᾷ πλεονάζει . ὁ γοῦν Φωκαεύς οὐ |
, καὶ πραῧναι χοαῖς . οἷς ἐπείσθη , καὶ τῆς μήνιδος τῆς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐξάντης ἐγένετο . ἀποθανόντων τῶν | ||
' Ἴωσιν καθ ' ὑφαίρεσιν τοῦ δ λεγόμενα , οἷον μήνιδος μήνιος , Πάριδος Πάριος : τὴν δὲ † Ἄϊς |
πατρωνυμικῶν , ὁ εἰς ας οἷον Πηλιὰς καὶ ὁ εἰς ις οἷον Πελοπίς . καὶ ταῦτα δὲ εἰς ας μεταβάλλει | ||
εἴρηται . τὸν Πάριδα καὶ τὸν Πάριν : τῶν εἰς ις αἱ αἰτιατικαὶ διχῶς λέγονται , καὶ ἡ μὲν εἰς |
πῶς γοῦν [ ] [ ] λιουν δυναμε [ ] ος τὸν ην [ ] [ ] ησι μέγα βει | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] ! ος ἀπέπεμψεν ὡς βασιλέα | σ | [ ! ! |
φύσει μακρὰ ἔσται , περισπωμένῃ προσῳδίᾳ ἐκφωνηθήσεται . ἐπὶ τῶν δισυλλάβων , ἐὰν ἡ προτέρα φύσει μακρὰ εἴη τῆς ὑστέρας | ||
πρός , ἡ πρό : ἔδει γὰρ αὐτὰς ἡμισευθείσας τῶν δισυλλάβων κατὰ μονοσύλλαβον ἡμισευθῆναι κατὰ τὸν ἀριθμόν : αἱ μὲν |
ταῦτα , κάνναβις καννάβεως , Ἄθλιβις Ἀθλίβεως . Τὰ εἰς νις μακροπαράληκτα διὰ τοῦ δος , μήνιδος , τὸ δὲ | ||
' ὀρχημάτων ἐμμέλεια τραγική , κόρδακες κωμικοί , σίκιν - νις σατυρική . ἐνόπλιοι ὀρχήσεις πυρρίχη τε καὶ τελεσιάς , |
παρ ' οὐδετέρου ἐστὶ συντεθειμένον καὶ ὅμως οὐκ ἔχει εἰς ους τὴν γενικήν , ἀλλ ' εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῶν κυρίων τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν εἰς ν ποιοῦσι τὴν αἰτιατικὴν καὶ |
ἐπιπεσὼν , βαρέως ἐπιπεσὼν , ἐπιβαλὼν , ἐπάνω καθίσας . κλίνε : ἔκλινε , ἔκλινε δ ' αὐτὸν ἐγγὺς τοῦ | ||
ἐπιπεσὼν , βαρέως ἐπιπεσὼν , ἐπιβαλὼν , ἐπάνω καθίσας . κλίνε : ἔκλινε , ἔκλινε δ ' αὐτὸν ἐγγὺς τοῦ |
σφενδόνης κατ ' ἀλλήλων ἐκέχρηντο . Τούτου τοίνυν ἀπαγγελθέν - τος εἰς τὸ στρατόπεδον ξυνέθεον πλείονες : οἱ δὲ καὶ | ||
, παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν : φεύγον - τος δὲ αὐτοῦ καὶ τῆς φακῆς κατὰ τῶν σκελῶν ῥεούσης |
? ? [ ] ων ἐγν [ ] [ ] Μακεδ ! [ ] [ ] ετασσ ! [ ] | ||
Μακεδονικοῖς . : Ὀλόβαγρα , πόλις Μακεδ . Θεαγ . Μακεδ . : Ὀρέσται , Μολοσσικὸν ἔθνος . . . |
μεσοσυλλαβῇ σύμφωνον . Ἰδοὺ γὰρ τὸ μέλας ὄνομά ἐστιν εἰς ας λῆγον ἀλλὰ διὰ μόνου τοῦ Ν : οὐ γάρ | ||
[ . . . . . . [ ] ! ας [ ] [ ] [ ] νεμ [ [ |
ε μεταβάλλειν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : τὰ γὰρ εἰς υς μονογενῆ , ὡς εἴρηται , τὸ υ θέλουσι φυλάττειν | ||
τοῦ ἄνθρωπος ἢ μῦς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου τὸ υς μέρος οὐχ ὡς συντεθὲν ἑτέρῳ τινὶ ἀπετέλεσε τὸ μῦς |
οὐδ ' ὡς βελτίων ἐσόμενος , ἀλλὰ τὸ Πλάτω - νος ἐννοῶν , καὶ βουλόμενος πολλοὺς ὑμῖν πολίτας τοιούτους γενέσθαι | ||
τοῦ γένους τυραννούντων , γράφει τις ἐλαύνεσθαι τὸ γέ - νος : πλὴν ὅσον ἐκεῖ μὲν ἐπὶ τιμωρίαν γράφει τὴν |
οὕτω , οὐκ εἴργεται τῆς βαρύτητος τῆς κατὰ τὰ εἰς ως , ἐπεὶ πάμπολλα τὰ ἐν βαρείᾳ τάσει . καὶ | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] ως προφητ [ ! ! ! ! ! ! καὶ |
οὐκ ἔστι δίχρονον ἀλλὰ ω : δῆλον οὖν ὅτι τῆς παραληγούσης μὴ δυναμένης μεταβληθῆναι εἰς τὸ ε οὔτε ἡ λήγουσα | ||
τε καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται : δηλονότι τῆς παραληγούσης δι ' ἑνὸς σ ἐκφερομένης : οἷον , Ἄρνισος |
γενικήν , τουτέστιν εἰς ος , οἷον Μέμνων Μέμνονος , τρήρων τρήρωνος , Φοῖνιξ Φοίνικος , μάστιξ μάστιγος , Ἕκτωρ | ||
ἂν καὶ ἡ εὐθεῖα , οἷον Μέμνων ὦ Μέμνον , τρήρων ὦ τρήρων , Φοῖνιξ ὦ Φοῖνιξ , μάστιξ ὦ |
τοῦ ο κλίνεται , κρείσσονος χείρονος ἀρείονος . Τὰ εἰς ων πατρωνυμικὰ διὰ τοῦ ω , Πηλείων Πηλείωνος , Ἀτρείων | ||
[ ! ! ! ! ] α [ ! ] ων ? καὶ μέχρι τινὸς [ ] [ ! ] |
. τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
: Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
γὰρ τοῦ δευτέρου ἀορίστου ἀεὶ ὀξύνεται καὶ διὰ τοῦ ο κλίνεται καὶ τὸ οὐδέτερον εἰς ον λῆγον ἔχει , ἡ | ||
. οὕτως Μεθόδιος . ἰστέον δέ , ὅτι τὸ Αἰνείας κλίνεται Αἰνεία Δωρικῶς : καὶ οἱ μὲν Ἴωνες προστιθέασι τὸ |
θοία ζεῦγος ἡμιόνων : θοίνη , ἡ εὐωχεῖα διὰ τῆς οι διφθόγγου . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς θρυ συλλαβῆς ἀρχομένη | ||
! ] ῶνο ? [ ῝ ? δ ' ἦλθεν οι ? [ ! ] ειουακες [ ! ] [ |
. Τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ης ἀρσενικῶν εἰς εια γινόμενα θηλυκά , εἰ μέν εἰσι προπαροξύτονα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου | ||
ὂν καὶ μὴ ἀπὸ Δωρίδος διαλέκτου δυνάμενον εἶναι ὥσπερ τὰ θηλυκά , οὐδὲ γάρ ἐστι θηλυκόν , οὐ δύναται γράφεσθαι |
ἐστὶ καὶ ἡ κρᾶσις τοῦ ε καὶ ο εἰς τὴν ει δίφθογγον , οἷον πλέον πλεῖν . Τούτων εἰσὶ καὶ | ||
βαρύτονα , κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ι γενόμενα , διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , πνέω , πνείω : |
ἤρξατο ὁ τεχνικός , ἐπειδὴ οὐκ εἰσὶ τὰ εἰς ας ὀξύτονα ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν μόνως ἀρσενικά , ἀλλ ' ἢ | ||
περιεκτικὸν ὂν φυλάττει τὸ ω . Τὰ εἰς δων ἀρσενικὰ ὀξύτονα μὴ τῷ υ παραληγόμενα διὰ τοῦ ο κλίνονται , |
. . [ ] ! ! [ [ ] ! απ ? ? [ [ ] αρκ ? [ . | ||
! ! ! ] ! ήϲει ποτ ' οὐδὲν ἔποϲ απ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
ἐπίτασιν δηλοῦν , ὡς καὶ τὸ αρι , καὶ τὸ ερι , καὶ τὸ ζα . τὰ λάπτω οὖν δηλοῖ | ||
δῶκε Κρονίων . . . . , . [ ] ερι τῶνδε [ [ ] γυναῖκες [ [ ] ν |
καὶ Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ | ||
Ἡ αἰδώς : ἔστι μὲν καὶ αὐτὴ τῶν εἰς Σ ληγόντων : ἔχει δὲ πρὸ τοῦ Σ τὸ Ω μέγα |
. . . . . . . . [ ] σι ? [ ] ! ! φι [ ] 〚 | ||
εν [ ] μεν . . . [ ] ! σι [ ] [ ] ομαι [ ] φρων [ |
υθ ' ημ ! [ ! ! ! ] ] ειν ? ? ἀπέρχεται ! ! ! ! ] ! | ||
? ? . αρα ? ΙΙ ! ποεΙΙΙΙΙ ! ? ειν . # θας ? πολλ ? ? ποι . |
ἔλθῃσι καὶ τὸ λάβῃσι , καὶ ταῖς δοτικαῖς ταῖς εἰς αις ληγούσαις τὸ ι μόνον , οἷόν ἐστι τὸ θύρῃσι | ||
. . [ ] ! μαπ [ [ ] ! αις [ [ ] ! τον [ . . . |
βαρύτονον : ἔστιν δὲ ὄνομα πόλεως . Τὰ διὰ τοῦ ελη δισύλλαβα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ : οἷον , ἔλη | ||
τὸ σμιλὴ ὀξύτονον διὰ τοῦ ι . Τὰ διὰ τοῦ ελη ὑπὲρ δύο συλλαβὰς μονογενῆ διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται |
ἱερὰ θέντες , νῆα θοὴν εἴσβαινον ἐρεσσέμεν : οὐδὲ πελείης τρήρωνος λήθοντο μετὰ φρεσίν , ἀλλ ' ἄρα τήνγε δείματι | ||
. τρήρωνος εἰς ἅρπαγμα εἰς τὴν ἁρπαγὴν τῆς λαγνεστάτης * τρήρωνος * ἤτοι περιστερᾶς τῆς ἀξίας φονευθῆναι κυνός . τόργος |
καὶ ὅλας στροφὰς τούτῳ τῷ μέτρῳ κατεμέτρησε Μῶς ' ἄγε Καλλιόπα , θύγατερ Διός , ἄρχ ' ἐρατῶν ἐπέων , | ||
δώμασι Δαϊάνειραν , νῆϊν ἔτι χρυσέας Κύπριδος θελξιμβρότου . Λευκώλενε Καλλιόπα , στᾶσον εὐποίητον ἅρμα αὐτοῦ : Δία τε Κρονίδαν |
ἔχει καὶ τὸ μέγα ω καὶ τὴν περισπωμένην ἀπὸ τῆς συναιρέσεως : κλίνεται δὲ φωτός : ἁπλῶς γὰρ εἰπεῖν δύο | ||
λέγων : ὅτι πᾶσα ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ μὴ οὖσα ἀπὸ συναιρέσεως ὀξύνεται , καὶ πάλιν πᾶν ἄρθρον ὀρθῆς καὶ αἰτιατικῆς |
ἀπὸ τοῦ ἐζεύγνυν ἐπήγνυν ἐὰν ζευγνῶ καὶ ἐὰν πηγνῶ μετὰ περισπωμένης εἶναι : καθόλου γὰρ ὧν ἡ μετοχὴ εἰς ς | ||
δὲ ἐναρμόνιος φωνὴ ἡ συγκειμένη ἐξ ὀξείας καὶ βαρείας καὶ περισπωμένης , οἵα ἐστὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πᾶσα ἡ μιμουμένη |
πλάσις πάντων [ ] | βροτῶν [ ] πεφυκας ? ου [ ] ! ! ! ! ει δυστυχ - | ||
πλόος γίνεται πλοῦς κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο οο εἰς τὴν ου δίφθογγον καὶ ἀπὸ τοῦ νόος νοῦς καὶ ἀπὸ τοῦ |
: τῷ δὲ ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων τῶν λοιπῶν πτωτικῶν , μετοχῆς ἄρθρου ἀντωνυμίας . Ὑποκείμενα δέ ἐστι τὰ ὄντα καὶ | ||
προτάττεσθαι καὶ τῶν ἄλλων πλαγίων τὸ ἄρθρον τὸ ὁ , μετοχῆς ἐπιφερομένης καὶ τῆς οὗτος ἀντωνυμίας μετὰ ῥήματος τοῦ ἔστιν |
? ] φιλήϲατο ] ἀνήρ ] τιϲ βαρύϲ ] ! αι ] ] ! ιον ] ! μονη ] ! | ||
. . των , ἐν ᾧ ἐπεδείξαμεν . . . αι . οὐ γὰρ ἐν τῷ καθόλου τὸ τοιοῦτόν ἐστι |
τ ἢ ἐθνικὰ ὄντα ἢ σύνθετα ἀπὸ ῥήματος ἢ εἰς πης , ἅτινα καὶ ποιητικὰ δοκοῦσιν εἶναι , εἰς α | ||
? ? καὶ νέας ? ? ? ο ? [ πης ποιμένες [ ] βουκόλοι μαινάδες δο ? ! [ |
η : ἐπὶ γὰρ τοῦ συντίθεμαι , διὰ τῆς ει διφθόγγου , ὡς καὶ τὸ πέποιθα μαρτυρεῖ : σεσημείωται τὸ | ||
αιρος δισύλλαβα σπάνια καὶ ἐν ἱστορίᾳ περιληπτὰ διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται : Σφαῖρος : Σκαῖρος : ὀνόματα κύρια : |
πρωτείου νῦν ἁμιλλωμένας καὶ παρ ' ὧν ἡ πλείστη τῆς ἔριδος ἀρχὴ συμβαίνει , οὐκ αὐτῶν , ὥς γ ' | ||
, τοῖος ἐὼν οἷός ποτ ' ἐϋκτιμένῃ ἐνὶ Λέσβῳ ἐξ ἔριδος Φιλομηλεΐδῃ ἐπάλαισεν ἀναστάς , κὰδ δ ' ἔβαλε κρατερῶς |
τὸν Πυθικὸν ἀγῶνα ἀγωνιούμενον . ἄν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ νᾶ - σον : Χαῖρις βούλεται γράφειν ἔν ποτε ἀντὶ | ||
τὸν Πυθικὸν ἀγῶνα ἀγωνιούμενον . ἄν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ νᾶ - σον : Χαῖρις βούλεται γράφειν ἔν ποτε ἀντὶ |
. ἰατός . Τὰ εἰς ΕΤΟΣ τρισύλλαβα παραληγόμενα τῷ Ε κύρια ὄντα καὶ προσηγορικὰ προπαροξύνεται : Μέγιστος Πέλετος Ἔχετος Δέρκετος | ||
, ἐν τῆι εἰς ους καταλήξει ἐροῦμεν . τὰ μέτοι κύρια , εἰ καὶ σπάνια εὑρέθη , προπαροξύνεται , ὥσπερ |
φθογγῆντος ὦ φθογγῆν , τιμῆς τιμῆντος ὦ τιμῆν , δαφνῆς δαφνῆντος ὦ δαφνῆν : τὰ δὲ εἰς ης ἰσοσυλλάβως κλινόμενα | ||
, Σ χρυσὸν τιμῆντα καὶ ἄργυρον , δαφνήεις δαφνήεντος δαφνῆς δαφνῆντος , ὁ σῶος τοῦ σώου ὁ σῶς τοῦ σῶ |
τῷ κανόνι : ὁ γὰρ κανὼν περὶ τῶν εἰς ας ἀρσενικῶν , ὡς εἴρηται , διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν ἐχόντων | ||
τὴν ει δίφθογγον κίρναται : τὸ γὰρ ι εὑρίσκεται τελικὸν ἀρσενικῶν ὀνομάτων : οἷον , ὅμηροι : ἄνθρωποι : εἰς |
λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
' ἀλλ ' ὠς ἠμέας ! ! ! ! ] ρος ἔλκει . προστάτην [ ! ! ] ει Μέννην | ||
. Εἰκοστῇ , ἵδρωσε δι ' ὅλου : ἄπυ - ρος : διαχωρήματα χολώδεα : ἀπόσιτος : κωματώδης . Εἰκοστῇ |
φασὶ δ ' , ὡς παῖδα θύσαις ὑπὲρ μαν - τικῆς , ἣν τὰ νεαρὰ τῶν σπλάγχνων φαίνει , πρόσκειται | ||
τροπῇ τῆς ἐσχάτης εἰς μενος καὶ συστολῇ τῆς κλι - τικῆς ἐκτάσεως τὴν μετοχὴν ποιεῖ : ἔστιν οὖν ἐτυψάμην καὶ |
τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου : τοῦ τέτυμμαι γίνεται , τροπῇ τῆς μαι εἰς μην καὶ προσόδῳ τοῦ ε τέτυμμαι ἐτετύμμην : | ||
μέλλων τὸ ἐὰν τύπωμαι γίνεται : προσόδῳ γὰρ μόνης τῆς μαι συλλαβῆς γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐὰν τύπω ἐὰν τύπωμαι . |
χρηστῷ , ξυνναίοιμ ' εὔκηλος , γονέων ἐκτίμους ἴσχουσα πτέρυγας ὀξυτόνων γόων . Εἰ γὰρ ὁ μὲν θανὼν γᾶ τε | ||
ι γράφονται : πρόσκειται μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς μων ὀξυτόνων , διὰ τὸ κηδεμὼν , κηδεμονεύω , κηδεμονία : |
τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |
υ , ὀξυτονεῖται , ἀλλὰ πάντα τὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρυτονεῖται κατὰ τὸ υ , οὐκ ὀξυτονεῖται , βραχὺ ὂν | ||
καὶ ἔτι τὰ παρὰ ῥήματα εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα : οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , |
[ μου δος ] [ μοι το ] ελεος σου εις εφημερον [ ως ηλεη ] [ σας αβρααμ ] | ||
? ? λαθ ? ? ? [ ] [ ] εις με φερων [ ] [ ] ! ι ? |
. φησὶν γὰρ ἡ γραφή : Καὶ παρελογίσατο Ἀμὼς λογισμὸν παραβάσεως κακὸν καὶ εἶπεν : ὁ πατήρ μου ἐκ νεότητος | ||
τῶν ὑποκριτῶν ὀνομάζεται κορωνίς , διὰ δὲ τὸ προτίθεσθαι τῆς παραβάσεως ὀνομάζεται κομμάτιον . ἔθος ⌈ γάρ α [ δέ |
λογίζω , Ὅμηρος ὁμηρίζω . τὸ δὲ ὀρτίζω προσελθόντος τοῦ αλ ἐποίησεν ὀρταλίζω . . . . Γ . , | ||
. ἢ ἀπὸ τοῦ τηρὸς ταρός , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς τάλαρος , ὁ εἰς τυρὸν ἐπιτήδειος . . |
εὐσεβέος , καὶ ἡ εὐσεβής τῆς εὐσεβέος . Τὰς εἰς ευς ληγούσας εὐθείας ἐπὶ γενικῆς διὰ τοῦ ηος ἐκφέρουσιν : | ||
? δηλαδή ? ? [ [ ! ! ] ! ευς ? [ ! ! ! ! ! ! ] |
μακρὸν τὸ Ι ἔχοντα , ὅσα ἐν ὕδατι διαιτᾶται , προπερισπῶνται : ἐχῖνος κορακῖνος φοξῖνος . καρκίνος . ἐχρῆν καὶ | ||
λέγομαι ἵσταμαι δίδομαι . τὰ δὲ φύσει μακρᾷ ἁπλᾶ ὄντα προπερισπῶνται : κεῖμαι ἧμαι ποιοῦμαι γελῶμαι , ὑπεσταλμένων τῶν τῆς |
δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
ὅτι ὁ Ἀπολλώνιος οὔ φησιν ἄλλο μ προσλαμβάνειν τὸν εἰς φα , ἢ γ τὸν εἰς χα , ἀλλὰ κατὰ | ||
] αις ζῆν ? [ ] δοις [ ] . φα ? ? [ ] . # [ ] Ἄξιον |
δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν , βινεῖν , ἅπασιν ; Τοῖσι γῶν ναὶ τὼ σιὼ ἁμοῖσι . Καὶ γὰρ ναὶ μὰ | ||
νομίσῃς τὸν στάχυν ἐκ μόνου τοῦ καταβληθέντος ὑπὸ γεωρ - γῶν εἰς τὰς ἀρούρας βλαστάνειν πυροῦ , τὸ δὲ πλεῖστον |
διὰ τοῦ ιος ἐθνικὰ [ ἢ τοπικὰ προπαροξύνεται ] . ιος , ἐνδάπιος ? ? , τ [ ! ] | ||
οὐκ ἀντίκειται . ± ] πάντα ? τὰ διὰ τοῦ ιος ἐθνικὰ [ ἢ τοπικὰ προπαροξύνεται ] . ιος , |
μακάρων ἀρνήσεται εὐχωλῇσι . κέκλυθι δ ' ὄφρα μάθοις μένος ἀργεννοῖο λίθοιο . εἰ γὰρ ἄτερ κρατεροῦ ἐθέλοις πυρὸς ἐκ | ||
καὶ τάδε ἔπη Ῥιανοῦ πεποιημένα ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους : οὔρεος ἀργεννοῖο περὶ πτύχας ἐστρατόωντο χείματά τε ποίας τε δύω καὶ |
καὶ τὴν ἐκ τῆς συνεμπτώσεως πλάνην προανελόντας τὸν προσήκοντα τῆς κλίσεως ἀποδιδόναι λόγον . Εἰλήφθω δὲ παραδείγματα τὸ πλεῖον , | ||
λῆγον , ὃ οὐ πάντως κλίσεως ἔτυχε . καὶ ἕνεκα κλίσεως καὶ συντάξεως τὸ μὲν πτύξ ὄνομά ἐστιν , ἐπεὶ |
ὄλβιος : οὗτος δέ ἐστιν εὐδαίμων , ὃν ἀγα - θὴ δόξα καὶ φήμη κατέχει . ἤτοι γνωμικῶς : ἢ | ||
ὄλβιος : οὗτος δέ ἐστιν εὐδαίμων , ὃν ἀγα - θὴ δόξα καὶ φήμη κατέχει . ἤτοι γνωμικῶς : ἢ |
ἐστίν . ἔτι σφηκίον χαρτίον ὠτίον . τὸ δὲ φρούριον προπαροξύνεται : οὐ γὰρ ὑποκοριστικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ | ||
, οἷον Αἴαντος Αἴαντι : ἄμφω βραχέα τὰ λήγοντα καὶ προπαροξύνεται ἑκάτερα : τὸ δὲ Ξ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι ποιητικὴ |
κλίνουσιν , οἷον Δημοσθένης Δημοσθένεος , καὶ τὴν αἰτιατικὴν εἰς εα , οἷον Δημοσθένεα . Τὰς εἰς ους ληγούσας γενικὰς | ||
! ! ! ! ] εστιν ? ? ? : εα [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
. . . . [ ] τως [ [ ] ονδ ? [ [ ] δ ' ἀπεπ ? [ | ||
? [ ] προϲφ [ ] ! ντε [ ] ονδ ? [ ] μειϲ κ [ ] νον [ |
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] θου [ ” ] [ ! ! ! ! ! | ||
. . . . . . . . . . θου ? . . . . . . . . |
, ὄρνις ὄρνιθος , Λάχης Λάχητος , βότρυς βότρυοςπρόσκειται περιττοσυλλάβως κλινόμενα διὰ τὸ κοχλίας κοχλίου , Αἰνείας Αἰνείου : ταῦτα | ||
Αὐγέας . Τὰ εἰς ΔΗΣ δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι |
] , δρᾶν ἕτοιμος ὢν ἥκω ? , στρατός τε Μυρμιδών ? [ ] , καὶ πλεύσομαι [ τὰ [ | ||
τῇ γενικῇ , οἷον Σαρπηδών Σαρπηδόνος , Μακεδών Μακεδόνος , Μυρμιδών Μυρμιδόνος , ὡς τὸ Φ ἀνὴρ πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι |
καταλήγειν εἰς η : ἐμάθομεν γάρ , ὅτι πᾶσα γενικὴ ἀρσενικὴ εἰς ους λήγουσα θέλει ἔχειν τὴν αἰτιατικὴν εἰς η | ||
λέγειν κατὰ τὸ πλεῖστον θηλυκὴν τὴν γένεσιν . ἐὰν δὲ ἀρσενικὴ τύχῃ , πρόσθεσιν καὶ ἀφαίρεσιν λογίζεσθαι τῆς ὥρας τοσαύτην |
: τὸ Τίμων Τίμωνος : Σίμων Σίμωνος οὐ ῥηματικὰ ἀλλὰ παρώνυμα , διὸ καὶ διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν | ||
λέγω εἴργω πνίγω ἀμέλγω ἀλέγω ὀρέγω . πρόσκειται ” μὴ παρώνυμα ” διὰ τὸ τρύγη τρυγῶ , στύξ στυγῶ , |
ἁρπαγείσης παρὰ τοῦ Διὸς καὶ πεμφθέντων [ τῶν ἀδελ - φῶν πρὸς ] ἀνεύρεσιν τῆς Εὐρώπης . . . . | ||
οὖν καὶ ταῦτα πρὸς ἀνδρῶν φυσικῶν οὐσία σωματικὴ βρε - φῶν εἶναι . τῶν δ ' εἰρημένων οὐκ ἀπᾴδει καὶ |
πέμπτον τὸν δεύτερον . στρέφεσθαι δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς τῆς Ἀνάγκης γόνασιν . ἐπὶ δὲ τῶν κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ | ||
πράττει . οἷον καὶ ὁ Ὁμηρικὸς Ζεὺς ὑπόκειται τῷ τῆς Ἀνάγκης ζυγῷ , ἀφ ' οὗ ἂν ἐπινεύσῃ τινί : |
τὰ ἐπὶ πόλεων διὰ τοῦ ω : ὀξύτονα μὲν τρυγόνος ἀηδόνος , βαρύτονα δὲ τρήρωνος μήκωνος , ἐπὶ πόλεων δὲ | ||
ἀδινὸν γόον ἔκλυεν ἀνὴρ ὄρθριον ἀμφὶ τέκεσς ' , ἢ ἀηδόνος αἰολοφώνου , ἠὲ καὶ εἰαρινῇσι χελιδόσιν ἐγγὺς ἔκυρσε μυρομέναις |
καριδάριον . Ψάρ : ὄνομα ἔθνους . σημαίνει καὶ τὸν πρ . . . . Μάρτυρ : μάρτυς . Μάκαρ | ||
πέδῳ καὶ διὰ τέλους ἀκοῦσαι τὰ ' μά Τὸ ταῦτα πρ . . . κρεῖττον . . . ἀποδόσθαι μογοῦντι |
ἄλλος ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον | ||
οὐκ ἀπολιμπάνει λέξιν σημαίνουσάν τι , χωρὶς εἰ μὴ ἐκ παραγωγῆς μὲν μὴ εἴη , ἐκ δὲ συντάξεως τοῦ δέ |
ἐπεὶ καὶ ἡ τοῦ κτητικοῦ ἔλλειψις εὔλογος , εἴγε πᾶσα παράγωγος ἀντωνυμία ἀπὸ ὀρθοτονουμένης πρωτοτύπου σχηματίζεται , ὡς ἐν τοῖς | ||
δίκη ἣν οἱ θεοὶ δικάζουσιν . . ΤΥΝΗ . Δωρικὴ παράγωγος ἀντωνυμία : οὗτοι γὰρ τὸ τύνη , ἀντὶ τοῦ |
γένος ἡ γυναικεία φρήν : ἄλλως : χρῆμα τῆς θηλείας φρενὸς τὸ φθονεῖν : ταῖς ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς γεγαμημέναις | ||
. . βαθεῖαν ἄλοκα ] βαθεῖαν ἔχων τὴν ἄλοκα τῆς φρενὸς , ἐξ ἧς φρενὸς φύεται τὰ ἀγαθὰ βουλεύματα . |
. καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ δὲ Ἱππώναξ πολλάκις ἐχρήσατο . ἔστι δ | ||
παρήλλαξα . φιλίου . τοῦ τὰ περὶ φιλίας ἐπισκοποῦντος . Σαπφοῦς . . . Ἀνακρέοντος . Σαπφὼ λυρικὴ ποιήτρια , |
τῷ Φαρναβάζῳ καὶ θεραπεύων [ ἐκεῖνόν ] ? ? , ειτα ? ? ) [ δὲ εἰς ] ἔχθραν καταστὰς | ||
ν βασιλεὺς [ ] πάντων ? ? [ ± ] ειτα ? [ ! ! ! ! ! ! ] |
καθὼς καὶ ἅπαντες οἱ ὅροι ἔχουσιν . φασὶν γοῦν ἀσυνάρθρους ἀντωνυμίας , καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ φωνῇ , οὐκ εἰσὶν | ||
διὰ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου , οἷον διὰ τὰς ἀντωνυμίας καὶ τὰς μετοχάς : ἀνεπεκτάτων δὲ διὰ τὸ τοιόσδε |
δὲ σκορπίος κωβίος παροξύνεται ὡς τρισύλλαβα . Ἐξαιρέτως τὰ εἰς ΟΣ καθαρὸν ὑπὲρ δύο συλλαβὰς τῷ Ο μόνῳ παραλήγοντα προπαροξύνονται | ||
διὰ τοῦ Ο κλινόμενα , εἰ μὴ ἀπὸ συνθέτου τοῦ ΟΣ παρώνυμα ὑπάρχοι , οἷον : Παφλαγών Λαιστρυγών ἀρηγών , |
κρέασι κρῆσι : τὸ μέντοι Σαπφόα καὶ Λητόα , καίτοι συναιρεθέντα εἰς τὴν Σαπφώ καὶ Λητώ , ὅμως οὐ περιεσπάσθη | ||
οὐκ ὀξύνονται ; ὤφειλον γὰρ ὡς ἀπὸ βαρείας καὶ ὀξείας συναιρεθέντα ὀξύνεσθαι καὶ μὴ περισπᾶσθαι . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , |
καὶ εἰς σύνθεσιν προελήλυθεν , ὡς ἔχει τὸ χρυσίον : Χρύσης : χρυσήλατος : καὶ εἴτι ὅμοιον : τὸ χροιὰ | ||
κέκρισαι κρίσις . τὰ μέντοι παρώνυμα χαίρουσι τῇ ὀξείᾳ : Χρύσης Χρυσίς , νῆσος νησίς . σεσημείωται τὸ ἄσις ὁ |
θηλυκοῦ χαρακτῆρα , κἂν ᾖ τῇ σημασίᾳ οὐδέτερα , ἢ ἀρσενικὰ ἢ θηλυκὰ προσαγορεύομεν , οἷον οἶκος πόλις . Πρώτη | ||
: ὁσιότης : γενναιότης : μεγαλειότης . Τὰ εἰς ις ἀρσενικὰ τὲ καὶ θηλυκὰ , εἴτε ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα |
ὁ μὲν τεχνικὸς λέγει , ὅτι τὸ μὲν Δημοσθένεος καὶ εὐγενέος εἰσὶν ἐντελῆ , τὸ δὲ Δημοσθένους καὶ εὐγενοῦς κατὰ | ||
, νοέω νοῶ , πάϊς παῖς , εὐσεβέος εὐσεβοῦς , εὐγενέος εὐγενοῦς . Ἰστέον δὲ ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τῶν |
ἄντικρυς ἐμοὶ πέπονθας : καὶ γὰρ ᾗ ξύνειμ ' ἐγὼ φρούδη ' στ ' ἔχουσα θοἰμάτιον οὑγὼ ' φόρουν . | ||
; ὅτε μου φροῦδα τὰ χρήματα , φρούδη χροιά , φρούδη ψυχή , φρούδη δ ' ἐμβάς , καὶ πρὸς |
πόλις ἀρχαιοτάτη Συρίας , ἣν ᾤκει Νίνος πρὸ τῆς Νίνου κτίσεως . τὸ ἐθνικὸν Τελαναῖος καὶ ἐπιχωρίως Τελανηνός . Τελέθριον | ||
. . : Γάϊος δὲ Ἀκίλιος ἱστορεῖ , πρὸ τῆς κτίσεως τὰ θρέμματα τῶν περὶ τὸν Ῥω - μύλον ἀφανῆ |
, κρατεῖν : ἰσχαλέον λεπτόν : ἰσχνεῦσα . ὑφ ' εῖναι : ἰσχαίρω : ἰσχιάζειν ἀναβάλλειν τὸ ἰσχίον : δίσκος | ||
τε κλήσεις τὰ πολλὰ διωθούμενος ἔν τε τῶι συν - εῖναι βαρύτητι καὶ σιωπῆι δοκῶν οὐκ ἐπαινεῖν οὐδὲ ἀρέσκεσθαι τοῖς |
γὰρ ] αὐτὸν ἄνακτα καὶ Αἰακὸν ἀμφιπολεύεις [ ] [ φύτλης ] ὑμετέρης ἡγήτορας ? ? ? ? ? , | ||
ἄλλον ἀείσω Μιλτιάδην [ ] ; καὶ τόνδε φέρεις ἡγήτορα φύτλης [ ] . αὐδήσω [ σε ] Πλάτωνα ; |
πολέμου καὶ τὴν ἐν τῇ πατρίδι διατριβὴν ἀγαπῶν πολυχρόνιος μὲν ἀκλεὴς δέ , καὶ προτιμῆσαι τὴν εὔκλειαν τοῦ εἰς γῆρας | ||
ἐστιν , ἄν τις μὴ πειραθῇ πράξεων ἀγαθῶν , οὗτος ἀκλεὴς γίνεται . γελοίως . ἔστι δ ' ἀφάνεια τύχας |
Ἄλλως τε δὲ τὰ τελικὰ τῆς περιττοσυλλάβου γενικῆς καὶ τῆς ἰσοσυλλάβου ὁμοῦ εὑρεθῆναι ἄτοπόν ἐστι : πῶς γὰρ τὰ ἐναντία | ||
ἐκφωνούμενον διὰ τὸ ἀνεκφώνητον : πᾶσα γὰρ δοτικὴ ἑνικὴ ἀπὸ ἰσοσυλλάβου κλίσεως ἔχει τὸ ι ἀνεκφώνητον , πλὴν τοῦ ἀπφῦ |
ὀλοῆς Ἰακόν , ἀφ ' οὗ Α μῆνιν ἄειδε : μακροπαράληκτα δὲ διὰ τὰ βραχυπαράληκτα , φρόνις κόνις φρόνεως κόνεως | ||
, κάνναβις καννάβεως , Ἄθλιβις Ἀθλίβεως . Τὰ εἰς νις μακροπαράληκτα διὰ τοῦ δος , μήνιδος , τὸ δὲ γ |
οδω ι εἰσ ωλι δ ' ενι λύ υθέ υτί όν ῆσ εκ ου ψη χρυ αφά ει : ον | ||
. [ Ἀρτέμιδός ] τε βαθυ ? [ [ ] όν τε τόξον [ [ ἄναξ ] ἀπὸ πασσαλο ? |
] Νυκτὸς ⌊ μεγαλοκόλπου θύγατερ ⌋ σὺ κα [ ] βα ! [ ] Αἰαῖ τέκος ἁμέτερον , μεῖζον ἢ | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] βα [ ! ! ] ητ ? [ ! ! |
] ν ! ! ! [ ] ντες [ ] ωι [ . . . . . . ] λια | ||
αϲον καὶ γνω [ ] πληϲίον αν [ ] ! ωι πληϲίον ! [ ] ντο ϲυνθημα [ ] ! |