| ἐτύμως δακρυχέων ἐκ φρενός , ἃ κλαιομένας μου μινύθει , τοῖνδε δυοῖν ἀνάκτοιν . πάρεστι δ ' εἰπεῖν ἐπ ' | ||
| , δῆλον , ὡς ἡ κλίσις ἐντός , τοῦδε , τοῖνδε , οἵδε , τῶνδε , τοῖσδε , τούσδε . |
| προτείνων κέρδος εἶτ ' ἀποστέρει . δυοῖν λόγοιν σε θατέρῳ δωρήσομαι . ποίοιν ; πρόδειξον , αἵρεσίν τ ' ἐμοὶ | ||
| ἀποστέρει ] τούτου θατέρῳ ] τῷ ἑτέρῳ ἤγουν τῷ ἑνί δωρήσομαι ] δεξιώσομαι ἡμέτερα † τὸ μὲν δωροῦμαι τὸ δεξιοῦμαι |
| παρὸν τυραννεῖν αὐτὸς οὐκ ἀξιώσας νῦν ἐπανελθὼν ἀρεσκοίμην οἷς σὺ πράσσεις . Ἄγαμαί σε τῆς περὶ ἡμᾶς φιλοφροσύνης , καὶ | ||
| : ἐπειδὴ εἶπεν : ἔα τὰ λοιπὰ , ἀεὶ καλῶς πράσσεις , εἶπεν ὅτι εἰς ὑποψίαν εἶπας : εἰς ὑποψίαν |
| κατάστασις μυῶν ἐστιν , ἡ εἰρημένη πρόσθεν , ἐν ᾗ μηδέτερος τῶν ἀντιτεταγμένων ἐνεργεῖ μυῶν , ἑτέρα δ ' ἡ | ||
| : ἐὰν δὲ Σελήνη Ἥλιον , πατήρ : ἐὰν δὲ μηδέτερος τὸν ἕτερον καθυπερτερήσῃ καὶ ἀσχημάτιστοι γένωνται , λαμβάνω Κρόνον |
| . Δυϊκά . Τὼ χαρίεντε , τοῖν χαριέντοιν , ὦ χαρίεντε . Πληθ . Οἱ χαρίεντες , τῶν χαριέντων , | ||
| τι κἀμὸς αὐτοῦ . ἱματίω δέ μοι δύ ' ἐστὸν χαρίεντε τούτω , οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξελαύνω εἰς ἀγοράν |
| ἐγώ , ὁμόσε τῷ λόγῳ τολμᾷ ἰέναι καὶ λέγειν ὡς πονηρότερος καὶ ἀδικώτερος γίγνεται ὁ ἀποθνῄσκων , ἵνα δὴ μὴ | ||
| ἱερά , ἢ Βάτραχος τοὺς ἀνθρώπους . ὅστις οὖν καὶ πονηρότερος καὶ ἀμαθέστερος Βατράχου ἐστί , πάνυ δεῖ ἀγαπητῶς ὑφ |
| φίλος σου κατὰ φίλου μέλλῃ λέγειν , μὴ τῷ λόγῳ πίστευε , ἀλλ ' αὐτὸν σκόπει . ὁ γὰρ προχείρως | ||
| τὸν ἄνθρωπον τὸν λέγοντα ἑαυτὸν πνευματοφόρον εἶναι . σὺ δὲ πίστευε τῷ πνεύματι τῷ ἐρχομένῳ ἀπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἔχοντι |
| καὶ ἡ ἀρετή . φάος : τὸν ὕμνον , ὃς φωστὴρ ἀρετῆς ἐστι ] : σβέννυται γὰρ τὰ καλὰ ἔργα | ||
| . Ὅτε μεσουρανεῖ ὁ Κρόνος καὶ διαμετρεῖ τοῦτον ὁ αἱρετικὸς φωστὴρ καὶ ὑπάρχει τὸ ὑπόγειον γεῶδες ζῴδιον , τελευτήσει ὁ |
| ἵλεων Καλλιοπίῳ τὸν γενναῖον Μόδεστον καὶ σαυτῷ προσόμοιον . καὶ μεμνήσθω δικάζων τοῦ Μειλιχίου Διός , ὅπως ἡμεῖς τε τῷ | ||
| τοῦ θεοῦ καλά βούλει Διοπείθη μεταδράμω καὶ τύμπανα ; Κείνη μεμνήσθω με ξύλον ὑποτεταγός . Ἄγαμαι , Διονῦ , σοῦ |
| ῥᾷστον ἐπιτάττοντος φίλου , μᾶλλον δέ , κἂν ὁ φίλος χρῄζῃ μέν , ὀκνῇ δὲ ἐπιτάττειν , αὐτὸς αὑτὸν δίδωσι | ||
| νεαρὰ ἐκ τούτων αὐτῶν ποιεῖ , ἵνα μήτε οὐσίας ἔξωθεν χρῄζῃ μήτε ὅπου ἐκβάλῃ τὰ σαπρότερα προσδέηται . ἀρκεῖται οὖν |
| ἐπίκληρον εἶναι τὴν Ἀθηναίαν : Εἰ μὴ ἦν γνησιωτέρα . ἐπίκληρος δέ ἐστιν ἡ μὴ ἔχουσα ἀδελφοὺς ἑτέρους συγκληρονόμους , | ||
| ἀδελφῆς , ἡ μήτηρ ἡ ἐμὴ ἐπὶ παντὶ τῷ οἴκῳ ἐπίκληρος ἐγένετο . Καὶ οὕτω μὲν ἐξ ἀρχῆς ἅπαντα ταυτὶ |
| ἐν ᾧ τέ ἐστιν ἑκάτερον αὐτοῖν καὶ διὰ τί πάθος γίγνεσθον ὁπόταν γίγνησθον ἰδεῖν ἡμᾶς . πρῶτον τὴν ἡδονήν : | ||
| . ἰόντε γὰρ αὐτοῖν εἰς τὸ ἐναντίον τὸ ἐναντίον ἀλλήλοιν γίγνεσθον , τὸ μὲν νεώτερον πρεσβύτερον τοῦ πρεσβυτέρου , τὸ |
| ' ἐς ὑμᾶς : παῖδα δ ' οὔτ ' ἐμὴν κτενῶ οὔτ ' ἄλλον ἀστῶν τῶν ἐμῶν ἀναγκάσω ἄκονθ ' | ||
| τάδ ' ἧι , τότ ' οἴσομεν : σὲ δὲ κτενῶ . ἧ καὶ νεοσσὸν τόνδ ' , ὑπὸ πτερῶν |
| καὶ βούλεσθέ μοι χρῆσθαι προθύμωι , τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐγὼ δίδωμ ' ἑκοῦσα τοῖσδ ' , ἀναγκασθεῖσα δ ' οὔ | ||
| δὴ σύ μοι . μαρτύρων ἐναντίον σοι τήνδ ' ἐγὼ δίδωμ ' ἔχειν γνησίων παίδων ἐπ ' ἀρότωι , προῖκα |
| : ἡ δ . ὅτι σαφῶς τὸ φοβ . ἐστὶ φεύξομαι . τρὶς περὶ ἄστυ μέγα Πριάμου δίον : ἡ | ||
| βελτίων , τὰ μὲν ἀσκήσω καὶ διώξομαι , τὰ δὲ φεύξομαι κατὰ κράτος . Ἀκούοις ἄν . ἐγὼ γάρ , |
| ? μὲν γυναῖκας ] [ ποιῶ ] ἀγάμους [ ἔνδον καταγηράσκειν ] ? [ , πολλὰς ] δὲ συνοικεῖν [ | ||
| εἴτε μὴ σὺν δίκῃ ξυνεφοίτησεν εἰς τὰ βασίλεια , αὐτοῦ καταγηράσκειν ἔδει ἢ ἄλλῃ πη ἀποχωρῆσαι , ἐπανελθεῖν δὲ ὅθεν |
| μητρυιῇσιν ἑῇσιν . εἰ δέ κ ' Ἄρης τούτοισιν ὁμοῦ πέλῃ , ἄχρι γάμοιο ζευχθέντες κείνῃσιν ἄφνω πάλιν αὐτοὶ ἔλειφθεν | ||
| γάλα τρόφιμον ἔχῃ καὶ μὴ ταῖς πρὸς ἄνδρα κοίταις εὐνίκατος πέλῃ . μεγάλα γὰρ μερὶς ἐν τῷδε καὶ πρώτα καὶ |
| κλαιούσης . κλαιομένας ] θρηνούσης . μινύθει ] ἐλαττοῦται . μινύθει ] σμικρύνεται . μινύθει ] σμικρύνεται , πάσχει . | ||
| ματαία [ ] [ γλῶσς ' ] ⌊ ἀϊδὴς ⌋ μινύθει [ ] ἐλπίδι θυμὸν ἰαίν [ – ] τᾷ |
| δὲ γαίας κοιράνοις καθίσταμαι πόσει θ ' , ὃς ἡμῖν δρᾶι τὰ συμφορώτατα , γήμας τύραννον καὶ κασιγνήτους τέκνοις ἐμοῖς | ||
| μῆτερ , αὐδᾶι , ποῖ πατὴρ ἄπεστι γῆς ; τί δρᾶι , πόθ ' ἥξει ; τῶι νέωι δ ' |
| οὔτε γὰρ ὑμετέρῳ στρατηγῷ προχείρως ἐναντία θήσεσθαι τὰ ὅπλ ' ἔμελλ ' ὁ Σίμων οὐδ ' ὁ Βιάνωρ , πολῖται | ||
| ' εἴσιθ ' , ὡς ὁ μάγειρος ἤδη τὰ τεμάχη ἔμελλ ' ἀφαιρεῖν χἠ τράπεζ ' εἰσῄρετο . Ἴθι νυν |
| βʹ προσθέσεως ἀριθμὸν ἔχουσιν , ὧν ἡ μία τῶν ἐτῶν λογισθήσεται . οἷον ἐὰν τὰ δωδεκαπλασιασθέντα μέγεθος σημαίνῃ ἔτη ζʹ | ||
| καὶ μὴ θέλων : καὶ ἡ πίστις σου εἰς ἀπιστίαν λογισθήσεται , ἐὰν μὴ νῦν πιστεύσῃς . πρὸς τί δὲ |
| τἄρ ' ὀλοίμην ἀκλεὴς ἀνώνυμος [ ἄπολις ἄοικος , φυγὰς ἀλητεύων χθόνα , ] καὶ μήτε πόντος μήτε γῆ δέξαιτό | ||
| Ἅιδης ῥᾶιστος ἀνδρὶ δυστυχεῖ : ἀλλ ' ἐκ πατρώιας φυγὰς ἀλητεύων χθονὸς ξένην ἐπ ' αἶαν λυπρὸν ἀντλήσεις βίον . |
| τοῦ κλήρου κύριος εὑρεθῇ ἐν κακῷ τόπῳ καὶ οἱ ἀγαθοποιοὶ ἀπόστροφοι ὦσι τῆς Σελήνης , οἱ δὲ κακοποιοὶ κεκεντρωμένοι ἢ | ||
| μετὰ ἐξοδιασμῶν καὶ ὑπερθέσεως δόξας καὶ κατορθώσεις πραγμάτων ἐπάγουσι , ἀπόστροφοι δὲ μέτριοι πρὸς τὰς αἰτίας γενήσονται . Ἑρμῆς Διὶ |
| ὠφελεῖ τὸν ζηλοῦντα μὴ βλάπτουσα τὸν ζηλούμενον . μικρὰ διδόναι βούλου μᾶλλον ἢ μεγάλα ἐγγυᾶν : ὅ τε γὰρ κίνδυνος | ||
| ὁτὲ μὲν βασιλέως , ὁτὲ δὲ ἀλήτου . μὴ οὖν βούλου δευτερολόγος ὢν τὸ πρωτολόγου πρόσωπον : εἰ δὲ μή |
| ' , ἔφη . Ὡς ἐγγύθεν τοίνυν ὁρωμένους λέγοντός μου διανοοῦ . ἀλλά μοι περὶ αὐτῶν τόδε σκόπει . Τὸ | ||
| ὡς οὖν , ἔφη , [ ἢ ] πείσων ἐκεῖνον διανοοῦ , ἢ σκεύη ἔχων σαυτῷ ἀνάπλει . οἶμαι δέ |
| θοαῖς ὑπερτάτους ἥρωας ἐν μάχαις : τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει . εἰμὶ δ ' ἄσχολος ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν λύρᾳ | ||
| μέν , οὔπω δὲ ὄψιν κινεῖν δυναμένῳ , ᾧ μὴ ἐμπρέπει χάρις ἐπιθέουσα τῷ κάλλει . Διὸ καὶ ἐνταῦθα φατέον |
| ὑπερφρονέοι ἐν ἰδέῃ κακῶν ᾑτινιῶν , ταύτῃ καὶ ζώσῃ καὶ θανούσῃ ἁμαρτία παρὰ θεοῖσι γράφεται , ὑπό τε ἀνθρώπων μισέεται | ||
| δυϊκῶς : λέγεται γὰρ ἓξ ἔχειν πόδας . ψυγείσῃ ] θανούσῃ . περσικαί ] εἶδος ὑποδήματος ⌈ καὶ περσικαὶ εἶδος |
| ἄγειν τοὺϲ τεταρταῖον νοϲοῦνταϲ πυρετόν , μήτε φάρμακόν τι τῶν ἰϲχυροτέρων μηδὲν προϲφέρονταϲ μήτε κένωϲιν , εἰ μή τι ἄρα | ||
| πεπλυμένηϲ ἀλόηϲ ὅϲον γρ . γ , ἐπὶ δὲ τῶν ἰϲχυροτέρων καὶ ἀπλύτου . ἐπειδὴ δὲ τὰ παιδία τὴν ἀλόην |
| τῆς σφαίρας αἱ ΑΔ ΒΓ , καὶ ἴσαι ἀλλήλαις . Ἂν δ ' ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη ἐπιζευχθῶσιν αἱ ΑΓ | ||
| ἂν μείους διακοσίων ἀνύσαι σταδίων ἐν τοσούτῳ χρόνου διαστήματι . Ἂν τοίνυν ἵππῳ ἰσοταχῆ τὴν τοῦ κόσμου πορείαν ὑποθώμεθα , |
| ἀνδράσι θήσω , μή ποτέ σοι βαρύμηνις ἐπιβρίσειεν Ἐνυώ . πείθεο , καὶ πολέμους τε καὶ ἠνορέην σε διδάξω . | ||
| ἀτρεκέως μάλα τοι λέξαντος ἕκαστα ἡμετέροις , ἥρως ἑκατηβόλε , πείθεο μύθοις . Ὣς ἄρ ' ἔφη Πριάμοιο διοτρεφέος φίλος |
| πεδάασκον ἐμῆς ἀπὸ πατρίδος αἴης . νῦν δ ' ἐπεὶ ἀμφοτέρω πολυήρατον ἱκόμεθ ' εὐνήν , κτήματα μέν , τά | ||
| τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ἀμείνων πεποίηται τῷ ποιητῇ , καὶ ἡγούμενος ἀμφοτέρω ἀρίστω εἶναι καὶ δύσκριτον ὁπότερος ἀμείνων εἴη καὶ περὶ |
| γὰρ τὸ ἀγνοοῦντα πράττειν ἐστίν , ἐπάν τις ὀργίζηται ἢ μεθύῃ ἢ ἄλλην τινὰ ποιῇ πονηρίαν : οὗτος γὰρ οὐ | ||
| παιφάσσοντα λάβῃ κόρος , ἐκ δ ' ὀδυνάων θὴρ ὀλοὸς μεθύῃ , καμάτῳ δέ οἱ ἄγριον ἦτορ κλίνηται , ῥέψῃ |
| μηδ ' ἀφέντ ' ἐᾶν , εἰ ζῶντ ' ἐκεῖνον εἰσιδεῖν θέλοι ποτέ : ἐλᾷ γὰρ αὐτὸν τῇδε θἠμέρᾳ μόνῃ | ||
| Εὐριπίδῃ τὸ αὐτό : ὅστις ποτ ' εἶ σὺ δυστόπαστος εἰσιδεῖν Ζεύς , εἴτ ' ἀνάγκη φύσεος εἴτε νοῦς βροτῶν |
| , θεραπευθήσει τεμνόμενος . ἀπέθανεν : ἔμελλε γὰρ ὥσπερ θεραπευθεὶς ἄπονος ἔσεσθαι . εἰκὸς δὲ ἦν αὐτῷ χωρῆσαι τοῦτο , | ||
| μεθ ' ἁλὸς ὀλίγου . ὁ φορῶν τὸ περίαπτον τοῦτο ἄπονος ἔσται εἰς τὸ παντελές . Ἄλλο : Αἴγειον ἧπαρ |
| προσκατατάξῃ ἑαυτόν , διελεύσεται ἀσφαλῶς . Πῶς λέγεις προσκατατάξαι ; Ἵν ' , ὃ ἂν ἐκεῖνος θέλῃ , καὶ αὐτὸς | ||
| ἐκεῖθεν καὶ κεχηνέναι περὶ τὴν ὕλην , τὸ αἴτιον . Ἵν ' οὖν μὴ εἰς μακρὸν τὸν λόγον ἀποτείνων ἐκβεβηκέναι |
| χαρῇ ἐπ ' αὐτῷ καὶ ἐπὶ τοῖς προβάτοις εὐφρανθῇ . χαρήσεται δέ , ἐὰν πάντα ὑγιῆ εὑρεθῇ καὶ μὴ διαπεπτωκότα | ||
| Ἰδοὺ γὰρ παραγίνεται πρὸς σὲ σήμερον καὶ ὄψεταί σε καὶ χαρήσεται . Καὶ ὡς ἐτέλεσεν ὁ ἄνθρωπος λαλῶν τῇ Ἀσενέθ |
| ἀλλ ' εἰμὶ παρὰ σοὶ νῦν ἅπας κοὐκ ἄλλοθι . μέθες νυν ὀφρὺν ὄμμα τ ' ἔκτεινον φίλον . ἰδού | ||
| τιμιωτέρα φανῆι ; ἄπελθε πρὸς θεῶν δεξιάν τ ' ἐμὴν μέθες . οὐ δῆτ ' , ἐπεί μοι δῶρον οὐ |
| θεῶν ὑπερέσχεθε χεῖρα , ὅς μοι τοιόνδ ' ἧκεν ὁδοιπόρον ἀντιβολῆσαι αἴσιον , οἷος δὴ σὺ δέμας καὶ εἶδος ἀγητός | ||
| , τῆς ἀντί ἀντιμολῆσαι καὶ τροπῇ τοῦ μ εἰς β ἀντιβολῆσαι . τὸ δὲ ἀντιβολῶ , ὃ σημαίνει τὸ ἱκετεύω |
| καὶ τῆς γῆς ἡ ψιλότης , καὶ ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλέη οὐδὲ σκέπη . Αἱ γὰρ μεταβολαὶ τῶν ὡρέων οὐκ | ||
| τουτέοιϲι καὶ τὸ ϲμικρὸν αἷμα δυνατώτατον καὶ [ ἡ ] ἀλέη τῆϲ ζωῆϲ τοῦ ϲκήνεοϲ καὶ τῆϲ τροφῆϲ ἐόν : |
| δὲ πάλαι ποθοῦσα φιλῆσαι Δάφνιν , ἀναπηδήσασα αὐτὸν ἐφίλησεν , ἀδίδακτον μὲν καὶ ἄτεχνον , πάνυ δὲ ψυχὴν θερμᾶναι δυνάμενον | ||
| ἐστι διδακτόν ] : εἰ δὲ τῶν ὄντων οὐδέν ἐστιν ἀδίδακτον , οὐδέ γε ἔσται τι διδασκόμενον : δεῖ γὰρ |
| τῷ κλήρῳ ὀρφανὴ καταλελειμμένη , μὴ ὄντος αὐτῇ ἀδελφοῦ : ἐπίπροικος δὲ ἡ ἐπὶ μέρει τινὶ τοῦ κλήρου ὥστε προῖκα | ||
| τῷ κλήρῳ ὀρφανὴ καταλελειμμένη , μὴ ὄντος αὐτῇ ἀδελφοῦ : ἐπίπροικος δὲ ἡ ἐπὶ μέρει τινὶ τοῦ κλήρου ὥστε προῖκα |
| κάλλος τύχας δαίμων δίδωσιν : ὧν δ ' ἔχω , λήψηι τάδε . θνητῶν δὲ μῶρος ὅστις εὖ πράσσειν δοκῶν | ||
| φήμας δ ' ἐμοὶ ἐσθλὰς ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆς ἀχλαινίας ἐσθῆτα λήψηι σῖτά θ ' , ὥστε ς ' ἐς πάτραν |
| τῷ ὡροσκόπῳ τῆς καταρχῆς , ὑπάρχει δὲ εἷς τῶν δύο φωστήρων κύριος τοῦ ἔτους καὶ ἐκλείπει ἢ μετὰ τοῦ Καταβιβάζοντός | ||
| , συναναστραφέντες τοῖς ἀνθρώποις ἐδίδαξαν αὐτοὺς τοὺς κύκλους τῶν δύο φωστήρων δωδεκαζωδίους εἶναι ἐκ μοιρῶν τριακοσίων ἑξήκοντα , οἱ δὲ |
| ἔσται κατάδηλον : οὐ μόνον γὰρ μορίῳ μόριον οὐκ ἀποκεκληρωμένον ἐσεῖται τῷ τῆς ψυχῆς τὸ τοῦ σώματος , ἀλλὰ καὶ | ||
| συμβαλλόντων ἐστερημένη κρατίστων καὶ τιμιωτάτων , τὸ δὲ οὐδὲν ἑαυτῷ ἐσεῖται χρήσιμον . τίς δὲ κοινωνία ἢ ἕνωσις γένοιτο τῶν |
| τί τοι ἐξ αὐτῆς γένηται βλάβος : ἀρχὴν γὰρ ἐγὼ μηχανήσομαι οὕτω ὥστε μηδὲ μαθεῖν μιν ὀφθεῖσαν ὑπὸ σέο . | ||
| δοκησάτω ] τοῦτο . . κατασκαφὰς ] ὀρύγματα . . μηχανήσομαι ] ἐκ μηχανῆς ποιήσω . . κόλπῳ φέρουσα ] |
| οὕτως Εἰρηναῖος : εἰς δὲ τὸ μή μοι τι μέμφησθε προσληπτέον ἔξωθεν τὸ ὅπως . αἰτίαν γάρ φησι τοῦ ἐξεληλυθέναι | ||
| τοῦ “ τυπτῶ ” ἀττικῶς ἔχοντά ] φοροῦντα μὰ ] προσληπτέον τὸ “ οὔ ” , ἵν ' ᾖ ἀπωμοτικὸν |
| ἔνδοθεν κέαρ , κέλευσέ τε κατ ' οὖρον ἴσχεν εὐδαίδαλον νᾶα : Μοῖρα δ ' ἑτέραν ἐπόρσυν ' ὁδόν . | ||
| : ἔν τε ναῒ τὸ σύσταμα τῶ σώματος περὶ τὰν νᾶα ἔκ τινων ἀνομοίων καὶ ἐναντίων συνέστακεν , καὶ ποτὶ |
| ] εἴπερ , ἐπεί . ἐς κόρακας ] ἀπελεύσῃ , ἀπέλθῃς , εἰς τὴν ἀπώλειαν . , φθαρῇ . ἰδοὺ | ||
| καὶ ἠφανισμένος . εἰ ] ἐπειδή . ἐς κόρακας ] ἀπέλθῃς . ὡς ] ὄντως . ἠλίθιον ] μωρόν . |
| καὶ δίδαξον ἡμᾶς σαφῶς , τί ἔλεγες περὶ τούτοιν τοῖν ἀνδροῖν ; πῶς διέκρινες αὐτούς ; Ἀλλ ' ἐγώ σοι | ||
| γε οἶμαι πολλοῖς εἶναι σαφές , ὅστις ἔμπειρος ἀμφοῖν τοῖν ἀνδροῖν , ὅτι Σωκράτης τό γε ἀληθὲς Ὁμήρου μαθητὴς γέγονεν |
| Πύλον ἐκ Φυλάκης καὶ ἐτείσατο ἔργον ἀεικὲς ἀντίθεον Νηλῆα , κασιγνήτῳ δὲ γυναῖκα ἠγάγετο πρὸς δώμαθ ' : ὁ δ | ||
| ἐν μαλακοῖσιν , ἐπὶ ψαμάθοις ' ἁλίῃσι , πάρ τε κασιγνήτῳ Θρασυμήδεϊ καὶ πατέρι ᾧ . δῶκε δ ' ἄρα |
| περὶ ἐκεῖνα ἀναστρέφου , ἃ κτήσασθαι θέλεις , καὶ τότε κλαῖε , ἐάν σοι μὴ προχωρῇ : κλαίειν γὰρ ἄξιος | ||
| ἔτετμεν , ἀλλ ' ὅ γ ' ἐπ ' ἀκτῆς κλαῖε καθήμενος , ἔνθα πάρος περ , δάκρυσι καὶ στοναχῇσι |
| εὐωχεῖσθαι τὴν θυσίαν κελεύει διὰ πολλά : πρῶτον μὲν ἵνα τιμήσῃ τοὺς τεθυκότας , ἡ γὰρ τῶν ἑστιωμένων ἀξίωσις ἐπικοσμεῖ | ||
| τοὺς γεννωμένους εἶναι , ἵνα μὴ τὸν οὐκ ὄντα πατέρα τιμήσῃ τις ὡς πατέρα , ἢ τὸν ὄντως πατέρα ἀτιμάσῃ |
| δώματ ' Ὀδυσσῆος θείοιο , εἷος Πηνελόπειαν ὀδυρομένην γοόωσαν παύσειε κλαυθμοῖο γόοιό τε δακρυόεντος . ἐς θάλαμον δ ' εἰσῆλθε | ||
| ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν . ἀλλ ' ἴσχευ κλαυθμοῖο γόοιό τε δακρυόεντος . ἐκ γάρ τοι ἐρέω : |
| εὐκεράοιο πολεύῃ , μὴ σύγε μοι μνώοιο πολυκτεάνων ὑμεναίων : τεύξει γὰρ φαέθουσα Σεληναίη κλυτόπωλος τῆμος καὶ φιλίην μινυανθέα καὶ | ||
| ὅταν ἀρνῆται μελεὸν γάμον ἀγλαὸς Ἀνθεύς , δὴ τότε οἱ τεύξει μητιόεντα δόλον μύθοις ἐξαπαφοῦσα , λόγος δέ οἱ ἔσσεται |
| βροτοῖς “ . γράφεται δὲ καὶ ἀμφότερα παθητικῶς ποίοιν ] λόγοιν αἵρεσιν ] ἐκλογήν , πρόκρισιν ἑλοῦ ] πρόκρινε φράσω | ||
| δοκοῦσιν ἡδοναὶ ἀληθεῖς εἶναι πεύσῃ , ἵνα ἐξ ἀμφοῖν τοῖν λόγοιν σκεψάμενοι τὴν δύναμιν αὐτῆς παραθώμεθα πρὸς τὴν κρίσιν . |
| παῖδας : οὐ μὴν ψυχροῦ πόματος εἰς τὸ παντελὲς εἴργειν κελεύω τοὺς τοιούτους παῖδας , ἀλλ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις | ||
| τὸ μεῖζον ἦλθε : τὰς θνητῶν δ ' ἐγώ χαίρειν κελεύω θεῶν ἄτερ προθυμίας ὦ δύστηνοι καὶ πολύμοχθοι ματέρες Ἅιδῃ |
| , δίκαιος συγγραφεύς , οὐδὲ Θουκυδίδης . ἀλλὰ κἂν ἰδίᾳ μισῇ τινας πολὺ ἀναγκαιότερον ἡγήσεται τὸ κοινὸν καὶ τὴν ἀλήθειαν | ||
| μὴ ἁρμοδία τυγχάνεις εἰς τὸ συνοικεῖν ἀνδρί , διὰ τοῦτο μισῇ : καταθύμιος ἁρμοδία : τὸ εἰδέναι πῶς δεῖ συνοικεῖν |
| ἀφίξεσθαι παρ ' ὑμᾶς εἰς τὴν Ἴλιον : καὶ αὐτὴ παρέσομαι καὶ συμπράξω τὰ πάντα . Καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ | ||
| ἐνδῶτε τῶν μεθ ' ὑμῶν . κἀγὼ δὲ αὐτὸς πρῶτος παρέσομαι τῷ ἔργῳ μεθ ' ὑμῶν τε ἀγωνιζόμενος καὶ τῶν |
| ' σίδοιμι μνῆμα . πολεμία γὰρ ἦν . ἀλλ ' ἔπειγ ' , ὡς μή σε πρόσθε ψῆφος Ἀργείων ἕληι | ||
| ἐξωπτημένη , ὥστ ' ἐπεὶ βούλει τῶν λελειμμένων φαγεῖν , ἔπειγ ' ἔπειγε , μή ποθ ' ὡς λύκος χανὼν |
| ὥσπερ ἐν πεσσοῖς δίδως κρεῖσσον : πόλις γὰρ ἧς ἐγὼ πάρειμ ' ἄπο ἑνὸς πρὸς ἀνδρὸς οὐκ ὄχλωι κρατύνεται : | ||
| τὸ σχῆμα ἀπόθεσις . εἶεν ] ἔστω ταῦτα . . πάρειμ ' ] πορεύσομαι , παρελεύσομαι , ἐμβαίνω , μετέρχομαι |
| : τόδε γὰρ θέτο Μῶσα λίγεια , τῶι γὰρ Ἰθωμάται καταθύμιος ἔπλετο Μοῖσα ἁ καθαρὰ † καὶ ἐλεύθερα σάμβαλ ' | ||
| ἢ δουλοσύνης ; σὺ δὲ εἶ καταθύμιος μὲν Κροτωνιήτῃσι , καταθύμιος δὲ καὶ τοῖσι ἄλλοισι Ἰταλιώτῃσι : φοιτέουσι δέ τοι |
| αἱ περὶ τοὺς λόγους ἐπιθυμίαι πάλιν αὔξονται , καὶ τοσούτωι βεβαιότερον αὐτοῖς παρέχει τὸ λέγειν τί χρήσιμον τοῖς ἄλλοις καὶ | ||
| ἡ ἡλικία , τὰ τῆϲ προηγηϲαμένηϲ διαίτηϲ . ὡϲ δὲ βεβαιότερον τῆϲ μεταβολῆϲ ἐπῄνεϲε τοῦτο τὸ κατὰ τὴν ἀρχὴν πιοτέρωϲ |
| καταληκτικὰ καὶ ἀκατάληκτα , τὰ δὲ τρίμετρα , ὧν τελευταῖον μικτος αὔων βροτούς . γιγνομέναισι λάχη ] ὁ παρὼν χορὸς | ||
| ? ? ? [ σέ τε καὶ ῥαδ [ ] μικτος αλωᾱν ] ? ἵν ' ἀγλαοχαίτᾱν ? ? ? |
| “ σὺ δ ' ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου ” δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” | ||
| βʹ καὶ μιᾶς συλλαβῆς : τὸ δʹ τετράμετρον ἐκ δύο διιάμβων , χοριάμβου , καὶ πάλιν διιάμβου : τὸ εʹ |
| : τἀκεῖθεν γὰρ εὖ πεπραγμέν ' ἐστίν , εἴ τι τῶνδ ' ἐστὶν καλῶς . ἔα : τίν ' ἄνδρα | ||
| καὶ ὁ Διιτρέφης δραξάμενος ἔφη : Ζεῦ μὴ λάθοι σε τῶνδ ' ὃς αἴτιος φακῶν . καὶ ἄλλος ἑξῆς ἀνεβόησε |
| πᾶσαν σπουδὴν ἔχετε ὅπως ὑμῖν ἔσται , τῶν δ ' ὑέων οἷς ταῦτα παραδώσετε ὅπως ἐπιστήσονται χρῆσθαι δικαίως τούτοις , | ||
| ἢ πεντήκοντα , παίδων δὲ γνησίων πατήρ , μάλιστα μὲν ὑέων καὶ θυγατέρων , εἰ δὲ μή , θάτερα : |
| τροχαικὰ τετράμετρα γʹ ἀναπαιστικὰ γʹ οἱ ἑξῆς τροχαικοὶ τετράμετροι νϚʹ κεδνῆς ] γράφε κενῆς ἐκτελευτήσειν ] ~ σαι στίχοι νϚʹ | ||
| ' εὐτυχοῦσα πᾶσαν ἡνίαν χάλα κακῶς τε πράσσους ' ἐλπίδος κεδνῆς ἔχου . τοιάνδε χρὴ γυναικὶ πρόσπολον ἐᾶν ἥτις τὸ |
| ἢ πληγῇ , ἢ πηδήσῃ , ἢ ἀσιτίῃσιν ἢ λειποθυμίῃσιν ἔχηται , ἢ πλέονα ἢ ὀλίγην τροφὴν λαμβάνῃ , ἢ | ||
| ταύτῃσι πλέονά ἐστι : τῇ δὲ χολώδεα τὰ καταμήνια ἢν ἔχηται , ὀλιγοψυχίη ἐμπίπτει , καὶ ἀποσιτίη ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε |
| αἵματος . καρανιστῆρες ] αἱ ἀποκεφαλίζουσαι . χλοῦνις ] ἡ ἐκτομὴ μορίων . χλοῦνις ἀκρωνία : ἡ ἀκμαία ἀποκοπὴ παρὰ | ||
| τὴν ὕλην ἐκ βάθουϲ ἀναλαμβάνῃ : καὶ περιϲαρκιϲμὸϲ δὲ καὶ ἐκτομὴ πλουϲιώτερον καταϲχαϲμοῦ βοηθοῦϲιν , περὶ δὲ καύϲεωϲ [ ὡϲ |
| σὺ πολλὰ δὴ βρίζων ἅμα οὔλοισιν ἐξήμελξας εὐτραφὲς γάλα . Πυλάδη , τί δράσω ; μητέρ ' αἰδεσθῶ κτανεῖν ; | ||
| τ ' , ὦ φίλων μοι τῶν ἐμῶν σαφέστατε , Πυλάδη , κάταιθε γεῖσα τειχέων τάδε . ὦ γαῖα Δαναῶν |
| , καὶ τὰ οἴκοι Ἀθήνησι πάντα κατὰ θεὸν ἔχει . ἐπίστελλε δὲ ἡμῖν καὶ πάλιν σὺ ὅπως διάκεισαι τοῦ σώματος | ||
| τῆς Ἀσίας πέμπε , μηδὲ [ ἃ ] ἐξ ἴσου ἐπίστελλε , ἀλλ ' ὡς κυρίῳ ὄντι πάντων τῶν σῶν |
| δωροῦμαι , ἐφ ' οὗ καὶ διώκων ὃν ἂν θέλῃς αἱρήσεις καὶ ἀποχωρῶν οὐ μὴ δείσῃς τὸν πολέμιον . ἄλλος | ||
| . καὶ αἰρῶ τὸ νικῶ , ἐξ οὗ καὶ οὐχ αἱρήσεις , τὸ οὐ νικήσεις . Ἀκόλαστος : κυρίως ὁ |
| ἡδονὰς κτᾶσθαι λύπας ἄγεσθαι . φέρε δή , μὴ τὰ παλίγκοτα λέγωμεν , λεγέσθω τὰ πάντων ἐπιτηδειότατα . τί γὰρ | ||
| πόνον λῆξίν τ ' ὀδυνάων . Ἰχθύσι δ ' εἰαρινοῖσι παλίγκοτα πήματα φεύγει ῥηιδίως , εἴ πέρ τε νόσῳ δέμας |
| . σκαιότατον ] ἀπαίδευτον , ἀπαιδευτότατον . , ματαιότατον . δῆθ ' ] ἀργόν , ἀληθῶς . ἀπὸ . . | ||
| φέρων , εἰ μὴ καθαιρήσει τις , ἀποπαρδήσομαι ; Μὴ δῆθ ' , ἱκετεύω , πλήν γ ' ὅταν μέλλω |
| εἴη : μείζονι δ ' ἂν χειμῶνι πυρώτερα φοινίσσοιτο . Σκέπτεο δ ' ἐς πληθύν τε καὶ ἀμφότερον διχόωσαν ἠμὲν | ||
| ὑψόθι κύρῃ , ἀλλ ' αὐτοῦ πλαταμῶνι παραθλίβηται ὁμοίη . Σκέπτεο δ ' εὔδιος μὲν ἐὼν ἐπὶ χείματι μᾶλλον , |
| πρίασθαι ; σὺ δὲ φέρεις ὀπισθίους . Ἐκ τοῦ παθεῖν γίγνωσκε καὶ τὸ συμπαθεῖν : καὶ σοὶ γὰρ ἄλλος συμπαθήσεται | ||
| φησιν Εὐφρόνιος . σὺ δὲ τὸ κηρύλος ἐπ ' ἴσης γίγνωσκε γράφειν ἡμᾶς τε καὶ τοὺς Ἀττικοὺς καὶ Δωριέας τοὺς |
| καὶ τὴν ἡμέραν , κἄπειτ ' , ἐπειδὰν τῆσδ ' ἀπαλλαγῶ , πάλιν Φρύνην ἔχουσαν λήκυθον πρὸς ταῖς γνάθοις . | ||
| κληρονομήσω , ἵνα τῶν αὐτοῦ γένωμαι κύριος , ἵνα ἐχθροῦ ἀπαλλαγῶ : ἢ διὰ φιλίαν , ἢ ἔχθραν , ἢ |
| ἄγοιτε . Νῦν δ ' ἄγε μοι , σκηπτοῦχε , παναίολα δήνεα τέχνης ἰχθυβόλου φράζοιο καὶ ἀγρευτῆρας ἀέθλους , θεσμόν | ||
| ' ὀψὲ μιῆς ὠρέξατο βουλῆς : ὣς ἄρα καὶ κεστρῆϊ παναίολα μερμηρίζει θυμὸς ὀϊομένῳ τε δόλον καὶ ἀπήμονα φορβήν : |
| τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ἐρεῖς καὶ τὸ ” ἢν τοῦτο νικηθῇς ἐμοῦ “ παθητικῶς . συνηγοροῦσιν ] τοῖς δικαζομένοις . | ||
| τοῖσί γε μὴ ἔστι μηδέν ; Τοῦτο δέ , ἢν νικηθῇς , μάθε ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις . Γευσάμενοι γὰρ τῶν |
| αὖ : Νῦν πόλεως ὑπερμαχεῖς , νῦν καλλίνικος γενόμενος σκήπτρων κρατεῖς . τάδ ' ἠγόρευον παρακαλοῦντες ἐς μάχην . μάντεις | ||
| ; μὴ σύ γ ' : ἀλλ ' , ἐπεὶ κρατεῖς , ἀρετὰς δίωκε . καὶ γὰρ ὅστις ἂν βροτῶν |
| γέρον εἴθ ' ὡς θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν ὥς τοι γούναθ ' ἕποιτο , βίη δέ τοι ἔμπεδος εἴη : | ||
| ἀμβροσίην ἐρατεινὴν στάξ ' , ἵνα μή μιν λιμὸς ἀτερπὴς γούναθ ' ἵκοιτο : αὐτὴ δὲ πρὸς πατρὸς ἐρισθενέος πυκινὸν |
| ἐρύκακε δῶρα θεοῖο : τῷ δ ' ἑτέρῳ μιν πῆχυν ἐπιγράβδην βάλε χειρὸς δεξιτερῆς , σύτο δ ' αἷμα κελαινεφές | ||
| γάρ οἱ τότε καίριος ἔμπεσεν ἰός , ἀλλὰ παρέθρισε χειρὸς ἐπιγράβδην χρόα καλόν . Ἐξαῦτις δ ' ὅ γε τόξα |
| φέρειν τὴν προῖχ ' , ἵνα εἰ τἀργύριον καλόν ἐστι δοκιμαστὴς ἴδῃ , ὃ πέντε μῆνας ἔνδον οὐ γενήσεται , | ||
| φέρειν τὴν προῖχ ' , ἵνα εἰ τἀργύριον καλόν ἐστι δοκιμαστὴς ἴδῃ , ὃ πέντε μῆνας ἔνδον οὐ γενήσεται , |
| πον ? ? [ ! ! ! ] ! [ τεύξῃ τιν ' Ἥρα ! [ νυρ [ ! ! | ||
| πιστοῖς πιστὸς ὢν γίγνου φίλος . Ξένοις ἐπαρκῶν τῶν ἴσων τεύξῃ ποτέ . Ξένῳ μάλιστα συμφέρει τὸ σωφρονεῖν . Ξίφος |
| ἐπαινεῖ τις , ἀντὶ τοῦ ἐργάζεται : καὶ τὸ , σίγ ' ἐπαινῶ , ἀντὶ τοῦ σιγῶ , οὕτω καὶ | ||
| ἐπαινεῖ τις , ἀντὶ τοῦ ἐργάζεται : καὶ τὸ , σίγ ' ἐπαινῶ , ἀντὶ τοῦ σιγῶ , οὕτω καὶ |
| . Ἄρξαι δὴ ἐμεῖν . βαβαί . πρῶτον τουτὶ τὸ μῶν , εἶτα μετ ' αὐτὸ ἐξελήλυθεν τὸ κᾆτα , | ||
| ἕκαστον αὐτῶν ἐστιν . Ναί . Ὁ δὲ ἑκάστων ἀριθμὸς μῶν ἄλλο τι ἢ μέρη ἐστίν ; Οὐδέν . Ὅσα |
| Χαναὰν ἐπρίαντό με . Ὁ δὲ ἠπίστησε , λέγων ὅτι ψεύδῃ : καὶ γυμνόν με ἐκέλευσε τύπτεσθαι . Ἡ δὲ | ||
| ἂν αὐτὴν ἐπιλύσῃς . ” καὶ ὁ Αἴσωπος : „ ψεύδῃ : θεὸς γὰρ παρὰ ἀνθρώπου οὐδὲν δεῖται μαθεῖν . |
| τοῦτο Ἔρωτος , ἐκεῖνο ἐσιώπα , τοῦτο φθέγγεται . μὴ ῥίψῃς , μὴ φάγῃς : οὐδὲ ἐν πολέμῳ πρεσβευτὴς παρανομεῖται | ||
| . Οἱ παῖδες λαβύρινθος ἀνέξοδος : ᾗ γὰρ ἂν ὄμμα ῥίψῃς , ὡς ἰξῷ τοῦτο προσαμπέχεται . τῇ μὲν γὰρ |
| δύο ἰωνικῶν . τὸ εʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ δύο χοριάμβων . τὸ Ϛʹ ὅμοιον κατὰ πάντα . τὸ ζʹ | ||
| : τὸ αʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον καθαρόν , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : |
| τοιούτους ἡμᾶς ἀποφαινέτω χρήστας , οἵους φεύγειν παραινεῖ Φωκυλίδης . Κέλσος τῷ μὲν ἥσθη , τῷ δὲ ἀνιᾶται : ἥσθη | ||
| πρὸ ὑμῶν ληψόμενος οὐκ ἔσται . Ἀλλ ' ὅ γε Κέλσος , ἀνήρ , ὡς οἶσθα , ψεύδεσθαι οὐκ εἰδώς |
| Λέχριός γ ' ἐπ ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας . Πάτερ , ἐμὸν τόδ ' : ἐν ἁσυχαίᾳ Ἰώ μοί | ||
| Εἶπεν δὲ αὐτῷ ἡ ἄλλη θυγατὴρ ἡ λεγομένη Κασία : Πάτερ , αὕτη ἐστὶν ἡ κληρονομία ἣν ἔλεγες εἶναι κρείττονα |
| : μηδέ νιν κέρδος ἰδὼν ἀθέῳ ποδὶ λὰξ ἀτίσῃς , ποινὰ γὰρ ἐπέσται . κύριον μένει τέλος . πρὸς τάδε | ||
| αὐδάσαισα πεπˈρωμένον βασιλέ ' ἄμφανεν Κυράνᾳ , δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν . ἦ μάλα δὴ μετὰ |
| ἐν αὐτοῖς , οἷον μεταξὺ ἀμφοτέρων πάντων τῶν ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο γενέσεις , ἀπὸ μὲν τοῦ ἑτέρου ἐπὶ τὸ | ||
| τὰ κοινὰ λαβὼν καὶ τὰ μέρη ἔχει : δυοῖν γὰρ ὄντοιν θατέρου μὲν ὄντος ἐξ ἀνάγκης καὶ θάτερον εἶναι δοκεῖ |
| οὖν τὴν τιμίαν θεὸν οὐ προσαγορεύεις : τίν ' : εὐλαβοῦ γάρ : ἀντὶ τοῦ : σιώπα μὴ κατά τι | ||
| μὴ καταπιπτέτω : πάντα σοι κατὰ νοῦν χωρεῖ , μεταβολὴν εὐλαβοῦ : πταίεις πολλάκις , χρηστὰ ἔλπιζε : πρὸς γὰρ |
| ἥκει μόρον Ἀντιγόνης , ἀπάτας λεχέων ὑπεραλγῶν ; Τάχ ' εἰσόμεσθα μάντεων ὑπέρτερον . Ὦ παῖ , τελείαν ψῆφον ἆρα | ||
| ἂν γνῶμα , μὴ πειρωμένη . Ἀλλ ' αὐτίκ ' εἰσόμεσθα , τόνδε γὰρ βλέπω θυραῖον ἤδη : διὰ τάχους |
| ἀληθῶς ἔμψυχον , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ | ||
| τῶν ἀποκτεινάντων πάντων μὴ πείθηται τῷ νόμῳ , ἀλλ ' ἀκάθαρτος ὢν ἀγοράν τε καὶ ἆθλα καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ |
| διὰ τέλους δὲ δυστυχῶν τοσῷδε νικᾷ : τοῦ γὰρ εὖ τητώμενος οὐκ οἶδεν , ἀεὶ δυστυχῶν κακῶς τ ' ἔχων | ||
| ' ἀκούσας κἀξονειδισθεὶς κακὰ πλέω πρὸς οἴκους , τῶν ἐμῶν τητώμενος πρὸς τοῦ κακίστου κἀκ κακῶν Ὀδυσσέως . Κοὐκ αἰτιῶμαι |
| ἐπὶ τὸ καθόλου , ὅτι ἀεὶ οὕτως ἔχει . Τοῦτο βεβαιωτικόν ἐστι . τοῦ τὸ προσεχὲς τοῖς καθ ' ἕκαστα | ||
| τοῦτό ἐστι τὸ ζητούμενον , καὶ οὐδὲν τῶν ζητουμένων ἑαυτοῦ βεβαιωτικόν . ἀμήχανον ἄρα τὰ φαινόμενα καταστήσασθαι , ἵνα καὶ |
| . [ ” καρηκομόοντες Ἀχαιοί “ . ] ⌈ ” ἱππάζεται “ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐπὶ ἑνὸς ἵππου ὀχεῖται : | ||
| δὲ κόμην ἔχων : ἦσαν γὰρ οἱ ἱππεῖς καρηκομόωντες . ἱππάζεται : κελητίζει , ἵππῳ ἑνὶ ἐποχεῖται . ξυνωρικεύεται : |
| Ὕμνοις Δημοδίκην : Ἱππίας δὲ Γοργῶπιν : Σοφοκλῆς ἐν Ἀθάμαντι Νεφέλην : Φερεκύδης Θεμιστώ . : τέσσαρας δὲ ἀναγράφει τὰς | ||
| θεὸς δὲ μανία [ ] ἔπεμψεν ἄτην ? [ ] Νεφέλην γυναῖκα ? [ ] ἔσπειρεν εἰς τοὺς θε ? |
| , πρόβολος ἐμός , σωτὴρ δόμοις , ἐχθροῖς βλάβη , λυσανίας πατρῴων μεγάλων κακῶν : ὃν κάλεσον τρέχων ἔνδοθεν ὡς | ||
| δίκην πύργου . ἀνιαρός ] ⌈ γρ . βλάβη . λυσανίας ] λυτὴρ τῶν θλίψεων . ἐνταῦθα παίζει τὸν Εὐριπίδην |