δύο ἰωνικῶν . τὸ εʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ δύο χοριάμβων . τὸ Ϛʹ ὅμοιον κατὰ πάντα . τὸ ζʹ | ||
: τὸ αʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον καθαρόν , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : |
τροχαϊκῆς . τὸ εʹ χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου καὶ βακχείου . ἐπὶ τῷ τέλει τῆς στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος | ||
παιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος βʹ , ἐπιτρίτου γʹ καὶ βακχείου . Τὸ Ϛʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου , |
. τὸ δʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , χοριάμβου καὶ ἰάμβου : τὸ μέντοι κῶλον τῆς ἀντιστροφῆς ἀντὶ | ||
βʹ καὶ Κρητικοῦ . Τὸ γʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου . Τὸ δʹ πολυσχημάτιστον τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ |
“ σὺ δ ' ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου ” δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” | ||
βʹ καὶ μιᾶς συλλαβῆς : τὸ δʹ τετράμετρον ἐκ δύο διιάμβων , χοριάμβου , καὶ πάλιν διιάμβου : τὸ εʹ |
ηʹ ἑφθημιμερὲς ὅμοιον : τὰ θʹ ιʹ παιωνικὰ μονόμετρα ἐκ κρητικῶν : τὰ ιαʹ ιβʹ ιγʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἐπιμεμιγμένα ἰάμβοις | ||
ἑφθημιμερές : ὁ γʹ παιωνικὸς τετράμετρος ἀκατάληκτος ἐκ παιώνων καὶ κρητικῶν : ὁ δʹ καὶ εʹ τροχαϊκοὶ ὅμοιοι τῷ αʹ |
ἐλάττονος δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου ἀντὶ ἰωνικοῦ , καὶ διιάμβου διὰ τὴν ἀδιάφορον . τὸ κηʹ ἀντισπαστικὸν ἡμιόλιον ἐξ | ||
καὶ πάλιν χοριάμβου : τὸ εʹ δίμετρον ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐκ χοριάμβου καὶ βακχείου : |
διτροχαίου καὶ κρητικοῦ . τὸ μεʹ παιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παιώνων τετάρτων δύο καὶ μολοττοῦ . τὸ μϚʹ ὅμοιον τῷ | ||
κώλων ιηʹ . τὸ αʹ παιωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον , ἐκ παιώνων τετάρτων : κατὰ μονοπεδίαν γὰρ μετρεῖται τὰ τοιαῦτα μέτρα |
' ἐπὶ τῶν προτέρων “ δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου τρίτου πεντασυλλάβου καὶ χοριάμβου : τὸ εʹ ” πρὸς οὖν τάδ | ||
ὅμοιον τῷ δʹ τῆς πρώτης στροφῆς ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου πεντασυλλάβου . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ ἐν ἀρχῇ |
μὲν δοχμιακά , ὧν τὸ μὲν συντίθεται ἐξ ἰάμβου καὶ παίωνος διαγυίου , τὸ δὲ δεύτερον ἐξ ἰάμβου καὶ δακτύλου | ||
γʹ ὅμοιον τῷ αʹ : τὸ δʹ ὅμοιον ἡμιόλιον ἐκ παίωνος : τὸ εʹ δίμετρον ἐκ παλιμβακχείων : τὸ Ϛʹ |
. τὰ δὲ λοιπὰ δίμετρα ἀκατάληκτα : τὸ μέντοι δέκατον δίμετρόν ἐστι καταληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερές , ὃ καλεῖται παροιμιακόν , | ||
δίμετρον καταληκτικόν : ] τὰς καταλήξεις ἔχον χορίαμβον καὶ μολοσσὸν δίμετρόν ἐστι καταληκτικόν . ἡ μετάληψις τῆς Σύριγγος οὕτως ἔχει |
ἄνευ γνώμης γεγονέναι . ἀλλ ' ἑνὸς τοῦ μεταξὺ κώλου συγκειμένου λεκτικῶς τοῦ ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί τὸ συμπλεκόμενον τούτῳ | ||
α , ποιῶν ⃞ον . καὶ ἐπεὶ ὁ ἀπὸ τοῦ συγκειμένου ἐκ τῶν τριῶν πλευρὰν δηλονότι ἔχει τὸν συγκείμενον ἐκ |
. νενευκυῖαι . ὦ καλλιπύργου : ἑτέρα . . . χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων , ὡς τὰ τῆς στροφῆς καθ ' ἕκαστον | ||
τὸ τέλος . νῦν δείξετον : εἴσθεσις . . . χοριαμβικῶν διαφόρως κεκολλημένων δέκα , ὧν τὸ πρῶτον δίμετρον ἀκατάληκτον |
, ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ μονόμετρα . τὰ δὲ ἑξῆς ρκαʹ χοριαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικά , ἤτοι ἑφθημιμερῆ καὶ πενθημιμερῆ | ||
εἴτε ἐπιτρίτου τετάρτου , καὶ διιάμβου : τὰ ἑξῆς δύο χοριαμβικὰ δίμετρα βραχυκατάληκτα : τὸ τρισκαιδέκατον ἐκ χοριάμβου καὶ σπονδείου |
τινα καὶ ἐξ ὁμοίων πεποιημένα , οἷον τὰ Ἑρμείου , παιωνικὰ ὄντα , ἐπτά μοι δὶς τριάκοντα βασιλεὺς σχεδόν καὶ | ||
ὅμοιος . τὸ βʹ καὶ γʹ καὶ δʹ καὶ εʹ παιωνικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα δίρρυθμα . ὁ Ϛʹ ὅμοιος τῷ αʹ |
δὲ βούλει , παιωνικὰ ταῦτα ποίει : τὸ αʹ τρίμετρος βραχυκατάληκτος ἐκ παιῶνος αʹ , ἐπιτρίτου δʹ καὶ τροχαίου : | ||
ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . Ἐπισημότατον δὲ ἐν αὐτῷ ἐστι τὸ τετράμετρον καταληκτικὸν |
τρίτου καὶ σπονδείου . τὸ μβʹ ὅμοιον δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , διιάμβου καὶ συλλαβῆς . τὸ μγʹ ὅμοιον | ||
: τὸ Ϙʹ δίμετρον [ καταληκτικὸν ] ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐξ ἐπιτρίτου γʹ ἢ δισπονδείου καὶ βακχείου . προυσχόμην ] περιεποιούμην |
κατὰ τὸ ἰαμβικόν . τὸ δὲ δʹ ὅμοιον τοῖς πρώτοις χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , τὸ εʹ χοριαμβικὸν καθαρόν , τὸ | ||
βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ ἰαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ εʹ χοριαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ Ϛʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . |
, ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ μὲν αʹ , βʹ , | ||
τοῦ μακροῦ καὶ τῆς ἐκθέσεως τούτου παράγραφος . κώλων δέκα διμέτρων πλὴν τοῦ τελευταίου καταληκτικῶν . ἐπὶ πᾶσι παράγραφος . |
: τὸ εʹ ” πρὸς οὖν τάδ ' , ὦ κομψοπρεπῆ μοῦσαν ἔχων “ τρίμετρος ἀκατάληκτος ἐκ διιάμβου καὶ δύο | ||
οἱ ζῶντες τότε . πρὸς τάδε ς ' , ὦ κομψοπρεπῆ μοῦσαν ἔχων , δεῖ σε λέγειν τι καινόν , |
τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διιάμβου , διτροχαίου καὶ κρητικοῦ . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος δʹ | ||
καὶ δίδου ἐν ἀνέσει # λειότατον πλῆρες , μετὰ γλυκέως κρητικοῦ . Ἐπικαλεῖται δὲ τὸ φάρμακον θεοῦ χείρ . Τοῦτο |
καταληκτικόν : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ ἀμφιμάκρου , βακχείου , ἰάμβου καὶ ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : | ||
, τῶν ἑξῆς χοριάμβου γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ |
ἕξ : κρητικός , ὃς συνέστηκεν ἐκ τροχαίου θέσεως καὶ τροχαίου ἄρσεως : δάκτυλος κατ ' ἴαμβον , ὃς σύγκειται | ||
προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ἡ αʹ συζυγία τροχαϊκὴ τοῦ αʹ τροχαίου διαλελυμένου εἰς τρίβραχυν , εἶτα Ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος , |
ἀκηδιῶ : ἐρυθριῶ : κοπιῶ : ἀγαλλιῶ : ἀξιῶ : μετριῶ : πρόσκειται μὴ ἀπὸ ὀνόματος γεγενημένα ἔχοντα τὴν ει | ||
ἀκηδιῶ : ἐρυθριῶ : κοπιῶ : ἀγαλλιῶ : ἀξιῶ : μετριῶ : πρόσκειται μὴ ἀπὸ ὀνόματος γεγενημένα ἔχοντα τὴν ει |
. 〚 πόλεμος αἴρεται : Εἴσθεσις χοροῦ ἐπῳδικὴ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις ἤτοι τριβράχεσι καὶ δακτύλοις πενθημιμερῶν ηʹ . ὧν | ||
ἀντιστροφὴν τὸ ” ὦ καλλίπυργον σοφίαν “ ἐκ κώλων χοριαμβικῶν ἐπιμεμιγμένων διιάμβοις , ἐπιτρίτοις , ἀμφιβράχεσι , κρητικοῖς καὶ βακχείοις |
ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου . τὸ εʹ παιωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος δʹ καὶ κρητικοῦ : τὸ | ||
: ζʹ ηʹ θʹ ἐν μὲν τῇ βʹ περικοπῇ ἐστι παιωνικὸν τρίρρυθμόν τε καὶ δίρρυθμα δύο , . . . |
εἰ δὲ βούλει προσοδιακὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου καὶ Ἰωνικοῦ καταληκτικοῦ . Τὸ θʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ὁ αʹ | ||
τοῦ βʹ χοριάμβου , τοῦ γʹ Ἰωνικοῦ ἀπ ' ἐλάσσονος καταληκτικοῦ . τοῦτο καὶ ἀναπαιστικόν ἐστι δίμετρον ἀκατάληκτον , σπονδείου |
ἀπόλωλεν τὸν πατέρ ' αὐτοῦ δήσας ” τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἀναπαίστου , σπονδείου , ἀναπαίστου καὶ βʹ σπονδείων : τὸ | ||
εἴη ἂν καὶ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον , τοῦ τρίτου ποδὸς ἀναπαίστου . τὸ εʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον , ἐκ διϊάμβου |
τρίμετροι ἀκατάληκτοι ληʹ ὧν τελευταῖος : μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι . μετὰ δὲ τὸν κδʹ κῶλον ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον | ||
ἂν λέξειεν : ὡς ἑκὼν ἐγὼ μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι . δέκατον μὲν ἔτος τόδ ' ἐπεὶ Πριάμῳ μέγας |
, διότι μὴ πεφυκὸς ἡνώθη . τὸ δὲ ἐν κώλοις ἀσυνάρτητον τοῦτο ἀντιπαθές , ἐναντίοις ποσὶν ἡνωμένον . Τὸ βʹ | ||
καὶ εʹ ὅμοια τῷ αʹ καὶ βʹ : τὸ Ϛʹ ἀσυνάρτητον ἐκ δύο τροχαικῶν πενθημιμερῶν συγκείμενον . ἐπὶ τῷ τέλει |
εἰ μή ς ' Ἀπόλλων : μάταιός ἐστιν ὁ Ταλθύβιος ἐπιπλήσσων καὶ λέγων : εἰ μὴ ἐμαίνου , ἐτιμωρήθης ἄν | ||
οὐδῷ : εἰς τὸ ἔσχατον τοῦ γήρως . καθαπτόμενος : ἐπιπλήσσων . ἀγαίεται : μέμφεται ἢ χολοῦται , ὀργίζεται : |
, ΒΖ , τὸ δὲ διὰ τῆς ΑΕ καὶ τῆς διπλῆς τῆς ΕΗ ἰσοσκελὲς ἴσον ἐστὶ τῷ ὑπὸ ΑΕ , | ||
εἴποις . . τοῦθ ' ἕτερον αὖ : ἔκθεσις τῆς διπλῆς ἤτοι ἀπόθεσις κώλων ἰαμβικῶν ὀκτώ , ὧν πρῶτον “ |
χοριαμβικὰ ὅμοια ιβʹ . ἆρα φρονοῦσι ] τὰ κῶλα ταῦτα ἀναπαιστικά ἐστι δίμετρα καὶ μονόμετρα ηʹ . χαίρετ ' ἐν | ||
τοῦ χοροῦ κῶλα χοριαμβικὰ , τὰ δὲ τοῦ ἑτέρου προσώπου ἀναπαιστικά . εἰσὶ δὲ τὰ τῆς πρώτης ταύτης στροφῆς κῶλα |
† : . , : . , ἰαμβικοὶ τρίμετροι βʹ ἀντισπαστικὰ κῶλα δʹ ὅμοια τοῖς πρὸ αὐτῶν : ἔοικε δὲ | ||
τὸ τίμιον ἔδαφος . ἑτέρα ἀντιστροφή . τὰ δὲ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα ὅμοια τοῖς ἄνω βʹ . τὸ δὲ γʹ |
λόγος πρὸς τὸν χορόν . . 〚 χωρεῖτε νῦν : Εἴσθεσις ἑτέρου μέλους προῳδικὴ διαιρεθέντος αὖθις τοῦ χοροῦ , καὶ | ||
ἐκφυγεῖν πως τὸ παρὸν κακόν . [ ἰὼ ἰώ : Εἴσθεσις χοροῦ ἑτέρα ἀντίστροφος τῆς ἤδη ῥηθείσης στροφῆς , ἐκ |
ἀνάπαιστος ὡς καὶ ἐνταῦθα τὸ πρύμνῃ πόλεως , ἀλλὰ καὶ χορεῖος . οἴακα νωμῶν : κυβερνήτης ὢν τῶν τῆς πόλεως | ||
ἕκτῃ ἢ τροχαῖος ἢ σπονδεῖος ἢ δάκτυλος ἢ ἀνάπαιστος ἢ χορεῖος , ἐν δὲ τῇ πρώτῃ καὶ τρίτῃ καὶ πέμπτῃ |
πάντῃ ἐποιχόμενος , Σαρπηδόνος ἀμφιμάχεσθαι : ἡ διπλῆ ὅτι ἤτοι ἀπέστροφε τὸν λόγον , ὡς περὶ ἑτέρου λέγων Σαρπηδόνος ἀντὶ | ||
πόλιν εὐρυάγυιαν : ὅτι Ζηνόδοτος χωρὶς τοῦ σ ἕλοι . ἀπέστροφε δὲ τὸν λόγον σχηματίσας , ὡς ἂν αὐτὸς ὁ |
ἡ δὲ λοιπὴ μικτὴ σχέσις ἡ πολλαπλασιεπιμερὴς γεννᾶται ἐκ τῆς ἐπιμεροῦς , καὶ ἐκ μὲν τῆς ἐπιδιμεροῦς ἢ δὶς ἐπιτρίτου | ||
τῶν ἀριθμῶν ἐπὶ πέντε τούτων εἰδῶν θεωροῦνται : ἐπιμορίου , ἐπιμεροῦς , πολλαπλασίου , πολλαπλασιεπιμορίου , πολλαπλασιοεπιμεροῦς , ὧν ἕκαστον |
ἀριθμῶν τὸν ἓξ τέλειον ὄντα καὶ πρῶτον τοῖς αὑτοῦ μέρεσι συμπληρούμενον γεννᾶσθαι συμβαίνει , οὑτωσὶ δὲ καὶ τούτων τῶν φύσεων | ||
. τὸ ἄρα ἀναγραφόμενον ἀπὸ τῆς ΒΦ τετράγωνον καὶ τὸ συμπληρούμενον ὑπὸ τῆς ΦΔ παραλληλόγραμμον τὸ ΚΔ ἐστιν ὅλον παραλληλόγραμμον |
τοῦ αʹ ἰάμβου λελυμένου . ἔστι γὰρ ἐξ ἰαμβικοῦ καὶ δακτυλικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ ιαʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ ἐλάσσονος | ||
δὲ καὶ συλλαβὴν μίαν πλείονα . εἴρηται δὲ πλὴν τοῦ δακτυλικοῦ , ὅτι τοῦτο μόνον κατὰ μονοποδίαν μετρεῖται διὰ τὸ |
πέμπτα πενθημιμερῆ . τὰ δεύτερα καὶ τέταρτα καὶ ἕκτα ἀναπαιστικὰ ἑφθημιμερῆ . τὰ δ ' ἕβδομα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ Εὐριπίδεια . | ||
δὲ ζʹ ἑφθημιμερές . πάρεστι δ ' εἰπεῖν ] ὅμοια ἑφθημιμερῆ εʹ . ὁμόσποροι δῆτα ] ἀντισπαστικοὶ θʹ ἡμιόλιοι . |
εἰσὶ χοριαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικὰ , ἤτοι ἑφθημιμερῆ , πενθημιμερῆ καὶ ἡμιόλια , καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα καὶ καταληκτικά . | ||
, κώλων ἀναπαιστικῶν εʹ . ὧν τὰ αʹ , βʹ πενθημιμερῆ . τὰ γʹ , δʹ δίμετρα ἀκατάληκτα . τὸ |
βʹ . τὸ ηʹ καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου καὶ βακχείου ἢ ἀμφιβράχεος . τὸ θʹ ὅμοιον τῷ βʹ . τὸ ιʹ | ||
. τὸ Ϛʹ ὅμοιον τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ὁμοίων ποδῶν καὶ ἀμφιβράχεος . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . δυσδαίμων σφιν ἡ |
μετὰ δὲ τὸν Ϟδʹ στίχον κῶλά ἐστιν ἀντισπαστικὰ Ϛʹ , ἐπιμεμιγμένα διιάμβοις , δισπονδείοις καὶ ἐπιτρίτοις , ἑφθημιμερῆ , πλὴν | ||
μονόμετρα ἐκ κρητικῶν : τὰ ιαʹ ιβʹ ιγʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἐπιμεμιγμένα ἰάμβοις , τὰ δὲ τῆς ἀντιστροφῆς καὶ δακτύλοις : |
βεβαιοτέραν ἔχε τὴν φιλίαν πρὸς τοὺς γονεῖς . ἐκ τοῦ φιλοπονεῖν γίνεθ ' ὧν θέλεις κρατεῖν . βίον καλὸν ζῇς | ||
καὶ πίνειν οἰνάριον ὡϲ ἥδιϲτα καὶ τοῖϲ λιπαροῖϲ χρῆϲθαι καὶ φιλοπονεῖν . εἰϲὶ δὲ εἰϲ τροπὰϲ χειμερινὰϲ ἡμέραι με . |
〚 ὡς ἡδὺ πράττειν , ὦ ' νδρες : Εἴσθεσις συστηματικῆς περιόδου , ἐκ στίχων ὁμοίων κβʹ , ὧν τελευταῖος | ||
τοῦ Τρικλινίου . ἡ εἴσθεσις τοῦ παρόντος δράματος ἄρχεται ἐκ συστηματικῆς περιόδου καὶ ἑξῆς ἐκ προσώπων ἀμοιβαίων . οἱ δὲ |
φημι συντίθεσθαι τὸν δεκάσημον . πάλιν ποιῶ τὸν αὐτὸν ἐκ τετρασήμου καὶ ἑξασήμου : συνέστη λόγος ῥυθμικὸς ἡμιόλιος . πάλιν | ||
ἄρσεως , σπονδεῖος μείζων , ὁ καὶ διπλοῦς , ἐκ τετρασήμου θέσεως καὶ τετρασήμου ἄρσεως : κατὰ δὲ συζυγίαν γίνονται |
στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων δέκα . τὸ αʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὡς τὸ τίς σὰς παρήειρε φρένας . τὸ | ||
] διὰ τὸ δριμύ . ἰοὺ ἰού ] ἰαμβικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . ἰοὺ ἰού : ἔκθεσις κορωνίδος ἐκ στίχων ἰαμβικῶν |
τρίτον τοῦ πρώτου ποδὸς πεντασυλλάβου καταληκτικόν . τὸ τέταρτον ἐκ διτροχαίου καὶ ἐπιτρίτου τρίτου ἀκατάληκτον . τὸ εʹ ὅμοιον τῷ | ||
Τὸ αʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου καὶ διτροχαίου ἢ ἐπιτρίτου . Τὸ βʹ δακτυλικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον . |
γένηται αὐτῷ μᾶλλον προτρέψασθαι , οὕτω τὴν ἀντίθεσιν μετεχειρίσατο . Πληρώσας δὲ τὸ συμφέρον τοῦτο ὃ ἀντεπήγαγεν εἰς λύσιν τῆς | ||
: τὰ εἰς εις ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν καὶ ἑξῆς . Πληρώσας τὰ εἰς ς μετὰ ἑνὸς φωνήεντος ἔρχεται ἐπὶ τὰ |
* καὶ ἐκκλῖναι . ἐπὶ τῶν διαδιδρασκόντων τοὺς θηρευτάς . Ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖς : ἐπὶ τῶν τὰ μικρὰ ἐπαιρόντων | ||
εἰρήνην αἰτούμενος : τυχὼν δὲ ὧν ἤθελε , τὸ ὄρος Ἐλέφαντα μετωνόμασεν : καθὼς ἱστορεῖ Δέρκυλλος ἐν γʹ Περὶ ὀρῶν |
- στα λόγια δυσπαρακολούθητά πως καὶ δυσερμήνευτα φαίνεται τοῖς ἐκ παρέργου χρηστηριαζομένοις . τοσαῦτα ἄν τις καὶ ἀπὸ τῶν σποράδην | ||
εἶναι κατὰ φύσιν φιλαπεχθήμονα πρὸς αὐτάς . οὐ γὰρ ἐκ παρέργου , φησὶ , τὰς κατηγορίας ποιοῦμαι , τῷ συνεχεῖ |
δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
ἀναπαιστικὸν λογαοιδικὸν καλούμενον καὶ Ἀρχεβούλειον . σύγκειται δὲ ἐκ βʹ ἀναπαίστων καὶ βʹ βακ - χείων , τοῦ βʹ καταληκτικοῦ | ||
εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰάμβων καὶ ἀναπαίστων . Ἐπὶ τῷ τέλει τῆς στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος |
ἀλλὰ διὰ ταχέος πάρεισιν . Ὅτι δὲ οὐδὲν ἐλάσσους ἀπὸ κενώσιος ἀκαίρου κακοπάθειαι γίνονται τῷ ἀνθρώπῳ ἢ καὶ ἀπὸ πληρώσιος | ||
Ἄμεινον δὲ καὶ τὴν κοιλίην μαλθάξαι κούφῳ τινὶ , ὅσον κενώσιος εἵνεκεν τοῦ σίτου , καὶ ἐπὶ μὲν δέκα ἡμέρας |
τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα φανερά | ||
, τὸ βʹ δίμετρον ἀκατάληκτον , τὸ γʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . Ἄπολλον ] ἀντιστροφὴ ἔχουσα κῶλα γʹ ὅμοια |
τῆς μαλάχης παρεγγύα πίνειν ὡς πλεῖστον τοῖς φλαύρως ἔχουσι καὶ κατειλημμένοις ὑπὸ τούτου , ἢ καὶ σήσαμα κατακόψας καὶ λεήνας | ||
τῶν ἀπογεγραμμένων ὑπεροχῆς προσθήσομεν αἰεὶ τοῖς ἐκ τοῦ πρώτου κανονίου κατειλημμένοις καὶ τοὺς μὲν γενομένους ἐκ τῆς τοιαύτης διορθώσεως δακτύλους |
τατταταί θρῆνοί εἰσι τραγῳδῶν . Τὸ ἰατατάξ τῶν κακῶν καὶ ἰατταταί σχετλιασμοῦ : τὸ ὑπαπαί ἐπιφώνημά ἐστι ναυτικόν : τὸ | ||
] ἀπὸ χοριάμβου εἰς ἰάμβου βάσιν . τετρασύλλαβος χορίαμβος . ἰατταταί ἰατταταί : καταπονούμενος ὑπὸ τῶν κόρεων στενάζει ὁ Στρεψιάδης |
χοροῦ προῳδικὴ , διὰ τὸ προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ | ||
] λέγω . Αὐλίδος ] τῆς Εὐρίπου . στροφὴ ἑτέρα κώλων ιβʹ . μολοῦσαι ] ἐρχόμεναι . κακόσχολοι ] ἐπὶ |
βʹ τὰ δʹ διπλάσια , τῶν δὲ δʹ τὰ Ϛʹ ἡμιόλια . ἵνα δὲ ἀναλόγως μέσον ᾖ , δεῖ αὐτὸ | ||
ἠέ καὶ τὸ ὀά ἰδίως τίθει ἐκτὸς τῶν κώλων ἰωνικὰ ἡμιόλια βʹ : τὸ δὲ γʹ χοριαμβικόν ἑφθημιμερῆ βʹ προσοδιακὸν |
. ἢ ἀῤῥώστημά ἐστι νόσημα ἀσθενὲς ἐλαττοῦν τὴν δύναμιν . ρμθʹ . Νόσημα ἔμμονόν ἐστιν ἔμμονος κατασκευὴ παρὰ φύσιν περὶ | ||
ἀδικεῖν ] συνίζησις . μὴ ἀδικεῖν ] συνίζησις . στίχοι ρμθʹ . + ὠιδὴ χοροῦ ἐπωιδικὴ διὰ τὸ μετὰ τὴν |
φίλον ὅστις ἄριστος . πραέσι δ ' εἶκε λόγοις ' ἔργοισί τ ' ἐπωφελίμοισι . μηδ ' ἔχθαιρε φίλον σὸν | ||
Δημάρητος καὶ τοιαύτῃ χρησάμενος τύχῃ , ἄλλα τε Λακεδαιμονίοισι συχνὰ ἔργοισί τε καὶ γνώμῃσι ἀπολαμπρυνθείς , ἐν δὲ δὴ καὶ |
ἰσόμετρα . ὧν τὰ μὲν πρῶτα καὶ τρίτα καὶ πέμπτα δακτυλικά . ἀλλὰ τὰ μὲν ἑφθημιμερῆ , τὰ δὲ πέμπτα | ||
δακτυλικὸν ὂν δίμετρον ἀκατάληκτον . κατὰ γὰρ μονοποδίαν μετρεῖται τὰ δακτυλικά . τὰ δὲ τοῦ χοροῦ κῶλά εἰσι δυοκαίδεκα , |
τοῦτο , λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , | ||
περὶ ὧν ἐστι καὶ τὸ βουλεύεσθαι , ἢ ἀρετὴ τοῦ δοξαστικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς . ἡ δὲ σοφία ἐστὶν ἡ |
προσοδιακῶν . σύγκειται γὰρ ἐκ χοριάμβου , παίωνος βʹ ἀντὶ Ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος , χοριάμβου αὖθις καὶ Ἰωνικοῦ ἀπ ' | ||
. ἔστι δὲ τὸ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκα - τάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου . Τὸ ζʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον |
εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου , τοῦ δὲ τρίτου δακτύλου . τὸ ναʹ ἀντισπαστικὸν | ||
ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον καταληκτικόν , ἐξ ἰωνικοῦ καὶ χορείου ἢ ἀναπαίστου διὰ τὴν ἀδιάφορον : τὸ εʹ ὅμοιον |
: ἔπειτα τῷ ἡμίσει πλείους εἰσὶν αἱ μακραὶ συλλαβαὶ τῶν βραχειῶν ἐν ἑκατέρῳ τῶν στίχων : ἔπειτα πᾶσαι διαβεβήκασιν αἱ | ||
τοῦ γὰρ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος ἐκ μακρῶν δύο καὶ δύο βραχειῶν ὄντος , ἔξεστι μεταθεῖναι καὶ ποιῆσαι διτρόχαιον ἐκ μακρᾶς |
τῆς συμβουλευτικῆς τέλος , καὶ τὸ ταύτης οὐκ ἔσται τῆς ἐγκωμιαστικῆς , καὶ ἐναλλάξ . ἐπεὶ οὖν τῆς συμβουλευτικῆς τέλος | ||
ἀλλήλων , οὕτω καὶ τὰ τέλη διοίσει , παρόσον τῆς ἐγκωμιαστικῆς τέλος ἐστὶ τὸ καλὸν τῆς δὲ δικανικῆς τὸ δίκαιον |
χαλεπὸν ἐξ αὐτῶν ἀνάσχῃ δεξαμένῳ τὰ παρ ' ἡμῶν χρήματα μηνύσεως αὐτοῖς ἀποδοθείσης , τοῦτ ' ἔμελλον ποιήσειν , μὴ | ||
ὁ Χαιρέας , φίλος ἤδη γενόμενος ἐκ τῆς τοῦ φαρμάκου μηνύσεως . ἦν δὲ τὸ μὲν γένος ἐκ τῆς νήσου |
δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου καὶ παλιμβακχείου , καὶ ἔστιν [ ἑφθημιμερὲς ] φερεκράτειον : τὸ βʹ “ δι ' ἡμᾶς | ||
τὸ Ϙʹ “ πρᾶγμ ' , ὃ τοῦτον ποιήσει ” ἑφθημιμερὲς [ ἐξ ] ἐπιτρίτου βʹ – ˘ – – |
. ὁ δὲ ἰωνικολόγος τὰ Σωτάδου καὶ τῶν πρὸ τούτου ἰωνικὰ καλούμενα ποιήματα Ἀλεξάνδρου τε τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ Πύρητος τοῦ | ||
: τὸ δὲ βʹ , τὸ δʹ καὶ τὸ Ϙʹ ἰωνικὰ ἡμιόλια . ἐν ἐκθέσει δὲ τούτων τίθενται κἀνταῦθα , |
τρίτον ἐξ ὑπερκαταλήκτου , ἀντὶ τᾶς ἐγὼ οὐδὲ Λυδίαν καὶ βραχυκαταλήκτου , πᾶσαν οὐδ ' ἐραννάν . Ἀνακρέων δὲ οὐκ | ||
Πελέκεως ἡ ἀνάγνωσις . δύναται καὶ ἀπὸ τοῦ μέτρου τοῦ βραχυκαταλήκτου τις ἄρχεσθαι , εἶτ ' αὐτῷ ἀνταποδιδοὺς τὸ ἴσον |
τε διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ τοῦ ἐξ ἰαμβικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκοῦ πενθημιμεροῦς . καὶ ἐν ἐκθέσει τὸ σύνηθες διστίχιον . φροντίζειν | ||
τῷ γʹ τῆς ἐπῳδοῦ . τὸ ηʹ μικτὸν ἐκ τροχαίου πενθημιμεροῦς καὶ δακτυλικοῦ πενθημιμεροῦς . τὸ θʹ ἰαμβέλεγος , ὑπερτιθεμένου |
κἀνάρμοστος ” δίμετρον ἐκ δακτύλου , σπονδείου , ἰάμβου καὶ σπονδείου : τὸ κζʹ “ καταπύγων εἶ κἀναίσχυντος ” δίμετρον | ||
: τὸ ξθʹ ἐξ ἀναπαίστου , σπονδείου , δακτύλου καὶ σπονδείου : τὸ οʹ ἐκ βʹ ἀναπαίστων καὶ βʹ σπονδείων |
ἐς Ἰωνίαν ἐτῶν τεττάρων . οὐ χεῖρον δὲ καὶ τὸν Τιμοκράτην δηλῶσαι : ἦν μὲν γὰρ ἐκ τοῦ Πόντου ὁ | ||
περὶ τρόπων Φίλωνος πρὸς Τιμόστρατον αʹ , Λογικὰ συνημμένα πρὸς Τιμοκράτην καὶ Φιλομαθῆ : εἰς τὰ περὶ λόγων καὶ τρόπων |
! ! [ . . . . . . . γυῶν ? [ ωνε [ τεν [ ωρτο ? [ | ||
[ δῆμος ] Ἀττικῆς . τετράγυον ? : [ τεσσαρῶν γυῶν ] . Στυμφαιΐδες ⌊ ⌋ : Ἠπειρωτικαί ? : |
ιβʹ . τὸ αʹ τὸ βτερον καὶ τὸ γʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , ἃ καλεῖται Ἀνακρεόντεια ὡς κατακόρως τούτοις τοῦ | ||
τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ χοριαμβικὰ εἰς βακχεῖον περαιούμενα δίμετρα : τὸ ιεʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον : τὰ ιζʹ |
κυρίως δέ ἐστι στοιχεῖον ἑκάστου τὸ πρῶτον ἐνυπάρχον ἑκάστῳ . Εἰρηκὼς περὶ ἀρχῶν καὶ αἰτίων καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰρημένων | ||
ἀέρα . Πάντα δὲ ὅσα θερμαίνεται , πνεῦμα ἴσχει . Εἰρηκὼς πῶς τὸ ἀνδρεῖον σπέρμα μίγνυται τῷ γυναικείῳ , τῆς |
τοῖς ἰατροῖς ἕλκουσι καὶ στρεβλοῦσιν αὐτοῦ τὸν πόδα , ὅπως καταστήσεται τὸ ἄρθρον , καὶ ταῦτα Αἰγυπτίοις ἀνθρώποις : οὐδ | ||
παραληπτέον . Τὸ ἠνορέα , ἁπλοῦν νοούμενον ἁπάντοτε , οὐ καταστήσεται . πόθεν γὰρ παρὰ τὸ ἀνήρ ἢ τὴν ἀνέρος |
συλλογισμὸς τέλειον τελείῳ , ὡς ἐπὶ τοῦ ἐκ πόρνης καὶ πόρνου : οὐ γὰρ τὸ ἐκ πόρνου μέρος ἐστὶ τοῦ | ||
τοῦ κατὰ τὸν παῖδα ἐπὶ τὸ κοινότερον ἀναδραμεῖται καὶ κατὰ πόρνου τόπον ἐργάσεται , ἅμα μὲν πλείονα τὴν ἀπολογίαν ἑαυτῷ |
. οὐ χρὴ δ ' ὑμᾶς καταφρονεῖν φλεβοτομίας ὡς οὐκ ἀντισπαστικοῦ βοηθήματος , ἑωρακότας ἐμὲ πολλάκις ἐπὶ τῆς ἐκ ῥινῶν | ||
δοκεῖ , ἀσυνάρτητόν ἐστιν ἐκ παιωνικοῦ Κρητικοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ ἀντισπαστικοῦ διμέτρου βραχυκαταλήκτου , ἢ κατὰ συνίζησιν τῆς τελευταίας πενθημιμεροῦς |
ἀπὸ Ῥωμαίων : οἷς Σεμπρώνιος Γράκχος ἀνθύπατος ἐπελθὼν ἐπολέμει . Λευκανὸς δέ τις ἐκ τῶν ἔτι Ῥωμαίοις ἐμμενόντων , Φλάυιος | ||
τοῦ καὶ λέγειν δυνατὸς εἶναι . εἰ δέ τις οὐ Λευκανὸς ὤν , ἀλλὰ Ῥωμαῖος , οὐδὲ τοῦ πλήθους , |
, εἰ τὸν κοιλότατον τῶν φθόγγων τοῦ συστήματος ἑνὶ τῶν προσλαμβανομένων ὑποβάλλοιμεν καὶ τὰ ἀπὸ τούτου μελῳδοίημεν ἐπὶ τὸ βάρος | ||
ἀκολουθεῖ τῷ εἶναι ἐκ τῆς τοῦ εἰλημμένου διαιρέσεως ἕκαστον τῶν προσλαμβανομένων , ἀλλ ' ὅτι γε ὁρισμὸς ταῦτα , οὐ |
τῆς μονάδος ἀποχρώμενος ταράττειν ἐπιχειρεῖ θεωρίαν ἄριστα τοῖς ἑαυτῆς μέρεσι συμπληρουμένην : ἄκουε γὰρ οἷα τούτοις ἐπισυνάπτει : Ὥσπερ οὖν | ||
ἡ ῥίζα θερμὴ μὲν κατὰ τὴν δευτέραν τάξιν ἐστὶν ἤδη συμπληρουμένην ἢ τρίτην ἀρχομένην , ξηρὰ δὲ κατὰ τὴν δευτέραν |
ὀφθαλμοὺϲ καὶ γάλα χλιαρὸν ἐγχυματίζονταϲ , ἀπεχομένουϲ δὲ παντὸϲ κολλυρίου προϲαγωγῆϲ . τροφὰϲ δὲ διδόναι πολυτρόφουϲ καὶ εὐχυμοτάταϲ καὶ οἶνον | ||
κοιλίαν ἐγχυματίζειν τῷ Νείλου διαρρόδῳ ὑδαρεϲτέρῳ μεταξὺ τῆϲ τοῦ κολλυρίου προϲαγωγῆϲ καὶ ἐγχυματίζονταϲ γάλακτι . κατὰ βραχὺ δέ , διαβαινουϲῶν |
διὰ τὸ προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ γʹ ἑφθημιμερῆ : | ||
τὸ μετὰ τὴν κορωνίδα κεῖσθαι , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ |
ἀμφίμακρος ἢ κρητικός : ἐκ δύο μακρῶν καὶ βραχείας , παλιμβάκχειος . ἑξάχρονος δὲ εἷς , ἐκ τριῶν μακρῶν , | ||
τὸ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς κρητικὸν ἔχει : τὸ εʹ διπλοῦς παλιμβάκχειος : τὰ Ϛʹ ζʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα : τὸ ηʹ |
. δίμετρον ἰαμβικόν . + εἴσθεσις διπλῆς ἀμοιβαίας συνεχοῦς καὶ μονοστροφικῆς . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι Ϙζʹ | ||
τετράμετροι καταληκτικοὶ ιζʹ . πολλοῖς μὲν αἰεὶ ] ἡ εἴσθεσις μονοστροφικῆς περιόδου . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι |
δίμετρον ἀκατάληκτον . δέκατον μὲν ἔτος ] ὁ παρὼν χορὸς συνέστηκεν ἐκ κώλων σλβʹ , ὧν τὰ μὲν ξθʹ ἀναπαιστικὰ | ||
θʹ ἐπιτρίτου , καὶ τὰ κδʹ πρὸς ιβʹ διὰ πασῶν συνέστηκεν ἐκ τοῦ κδʹ πρὸς ιηʹ ἐπιτρίτου καὶ τοῦ ιηʹ |
. Δυϊκά . Τὼ χαρίεντε , τοῖν χαριέντοιν , ὦ χαρίεντε . Πληθ . Οἱ χαρίεντες , τῶν χαριέντων , | ||
τι κἀμὸς αὐτοῦ . ἱματίω δέ μοι δύ ' ἐστὸν χαρίεντε τούτω , οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξελαύνω εἰς ἀγοράν |
καὶ μέχρι πενταμέτρου χωρεῖ τὸ προσοδιακόν . Τὸ δʹ δίμετρον ὑπερκατάληκτον προσοδιακὸν ἀπὸ Ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ χοριάμβου . τοῦτο | ||
ἀπ ' ἐλάττονος καὶ συλλαβῆς . Τὸ εʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον : ἔχει δ ' ἐπιτρίτους δʹ ἀντὶ ἀντισπάστων . |
. εἰσὶ δὲ τὰ μὲν δίμετρα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ βραχυκατάληκτα καὶ ἀκατάληκτα . νῦν δ ' ὤρθωσας | ||
] ἐπὶ δακτυλικοῦ Μῶς ' ἄγε Καλλιόπα θύγατερ Διός , καταληκτικὰ δέ , ὅσα μεμειωμένον ἔχει τὸν τελευταῖον πόδα , |
οὖν ἐν τῷ Γοργίᾳ κατὰ διοριστικὴν ἔφοδον τοιοῦτον ἔοικεν ἐξ ἐπισυνθέσεως ὅρον τῆς ῥητορικῆς ἀποδιδόναι ῥητορική ἐστι πειθοῦς δημιουργὸς διὰ | ||
ἐφεξῆς γνώμονος προστιθεμένου : καὶ εἶεν ἂν οἱ ἐκ τῆς ἐπισυνθέσεως ἀπογεννώμενοι τρίγωνοι οἵδε : γʹ Ϛʹ ιʹ ιεʹ καʹ |
περιποιησάμενος λόγων εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἀπῄει πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Φιλοπάτορα . Βιβλία δὲ γέγραφε τάδε : περὶ κόσμου δύο : περὶ | ||
. βιοὺς δὲ πρὸς τὰ ὀγδοήκοντ ' ἀσιτίᾳ κατέστρεψε . Βιβλία δ ' αὐτοῦ φέρεται τάδε : Περὶ ἀπαθείας βʹ |
Ὠσηέ λε = οϚ ἐρώτησον Ἰωήλ λϚ = ν ἐρώτησον Ἀμώς λζ = νγ ἐρώτησον Ἀβδιοῦ λη = δ ἐρώτησον | ||
Ὠσηέ λε = οϚ ἐρώτησον Ἰωήλ λϚ = ν ἐρώτησον Ἀμώς λζ = νγ ἐρώτησον Ἀβδιοῦ λη = δ ἐρώτησον |
ὅτι τὸ ἐπιῤῥέον λεπτόν ἐστιν ὑπὸ πολυπληθίης , καὶ εὐθὺς κρατέεται ὑπὸ τοῦ αἵματος καὶ διαθερμαίνεται . Ὁκόσοι δὲ ἤδη | ||
, εἰ δὴ τοῦ θείου ἡ δύναμις ὑπὸ ἀνθρώπου γνώμης κρατέεται καὶ δεδούλωται . Ἴσως δὲ οὐχ οὕτως ἔχει ταῦτα |
πόλεως πάντα , τέλη καὶ μέταλλα καὶ μισθώσεις καὶ τὰ δημευόμενα : Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ ' Ἀρισταγόρας βʹ . | ||
ὡς ἐγὼ ἀκούω , σύνδικοι ἦσαν , πρὸς οὓς τὰ δημευόμενα ἀπεφέρετο . Οὐ τοίνυν μόνον , ὦ ἄνδρες δικασταί |
πλαγίας πτώσεως , ἐπὰν ἑτέρῳ προσώπῳ ἡ διάθεσις τοῦ ῥήματος προσγίνηται : ἐκ δὲ πλαγίας ὀνόματος εὐθείας ἐπιφέρεται ἄρθρα , | ||
ᾖ τῶν ἀγαθῶν τὸ τέλος , τὸ δὲ ἕνεκεν αὐτοῦ προσγίνηται , † πάντα αἱρετώτερα ἑνὸς ἢ δυοῖν τοῦ τέλους |
τούτων τὸν θεολογικὸν κατατάξαντες συμφιλολογήσομεν , ἵνα ἀπ ' αὐτῶν εὐμαρεστέρα σοι λοιπὸν καὶ ῥᾴστη τῶν ἑξῆς τριῶν εἰσαγωγῶν , | ||
ἐπιτηδειοτέρους πρὸς φιλίαν δεῖ αἱρεῖσθαι , ἐκ τῶν μὴ ἐρώντων εὐμαρεστέρα ἡ ἐκλογὴ πλειόνων ὄντων , χαλεπωτέρα δὲ ἐκ τῶν |
ὡς ὁ ἄνθρωπος καθόλου : καταληφθέντα δὲ ἀντὶ τοῦ αἰσθήσει γνωσθέντα : διὰ τοῦτο δὲ δῆλον ὅτι τῶν ἀναγκαίων καὶ | ||
χρήσεως αὐτῶν , ἔτι δὲ καὶ τὰ διὰ τῆς πείρας γνωσθέντα φυσικὰ τέλος εὐτυχῶς τῇ βίβλῳ προσοίσομεν . Γέγραφάς μοι |
γίνεται φερτός καὶ φερτή καὶ ἀφερτή , ἐκ δὲ τοῦ φερτός καὶ προφερέστερος τὸ συγκριτικὸν καὶ προφερέστατος , . , | ||
: ἀφερτὴ δ ' ἀρετή : ἀπὸ τοῦ φέρω γίνεται φερτός καὶ φερτή καὶ ἀφερτή , ἐκ δὲ τοῦ φερτός |
τὰ Ἀρχιλόχου καὶ τῶν Ὁμήρου Ἐπικιχλίδων τὰ πολλὰ διὰ τῆς ἐμμέτρου ποιήσεως τούτων ἔχεταί τινος τῶν παθῶν , ἀλλὰ καὶ | ||
. ἀμφότερα δὲ τὰ προειρημένα πολλοὶ τῶν ποιητῶν δι ' ἐμμέτρου ποιήματος μεμαρτυρήκασι : τὴν μὲν καχομιλίαν ἐν τοῖσδε , |