| ἐπὶ λουτρὰ βαλῇς χροΐ , μή σε καὶ αὔρη πημήνῃ τερπνῆς ἐντὸς ἐόντα μέθης . φεῦγε δ ' ἐμὴν πηγὴν | ||
| γενόμην , ἢ κεῖνοι ἅμ ' ἡμῖν , Οἳ γλώσσης τερπνῆς πρῶτα δοκοῦσι φέρειν : Ὡς ἐπ ' ἀληθείης ἐκρίθην |
| , Πηλειδἤθελε ὅτι ἐγκλιτέον τὴν ἀνάγωσιν , ἵν ' ᾖ ἔθελε . . ἔσπετε νῦν μοι μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ ' | ||
| ἀγαθὴ κάρτα καὶ πολύτιμος ἦν πρὸς ἄνδρα φοιτέουσα , οὐκ ἔθελε δὲ λαβεῖν ἐν γαστρί , ἵνα μὴ ἀτιμοτέρη τοῖς |
| , ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρώσκοντα νοῆσαι ἧς γαίης , θανέειν ἱμείρεται . τρίτον δὲ γένος λέγεται τὸ κατὰ φιλοσοφίαν ἐπὶ | ||
| τέως καὶ τὸ ὑγρὸν ἔλασσον τοῦ καιροῦ γένηται : τότε ἱμείρεται ὁ ἄνθρωπος ἢ φαγέειν ἢ πιέειν τοιοῦτον , ὅ |
| ὑγιές . τρὶς μὲν ἔπειτ ' ἤυσεν , ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός : ὅτι παρῆκε τὸ τί φωνῶν , οἷον | ||
| παρισταμένη φάτο μῦθον ἀθανάτων ἀπάνευθε : χόλον δέ οἱ οὐ χάδε θυμός : Ζεῦ πάτερ , οὐκέτ ' ἀνεκτὰ θεοῖς |
| κραδίη καὶ θυμὸς ἀκούειν : οὐ γὰρ Ὀδυσσεὺς οἶος ἀπώλεσε νόστιμον ἦμαρ ἐν Τροίῃ , πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι φῶτες | ||
| γε καὶ ἄλγεα πολλὰ μογήσας οἴκαδέ τ ' ἐλθέμεναι καὶ νόστιμον ἦμαρ ἰδέσθαι , ἢ ἐλθὼν ἀπολέσθαι ἐφέστιος , ὡς |
| ζωόντων ὅσα γαῖα φερέσβιος ἔμπνοα βόσκει , οὐδ ' ὁπόσον πήχυιον ἐς Ἄιδα γίγνεται οἷμος , οὐδ ' εἰ Παιήων | ||
| ὅτ ' αἶψ ' αὐγῆις αὔξεται ἠελίου , τοῖς ἴκελοι πήχυιον ἐπὶ χρόνον ἄνθεσιν ἥβης τερπόμεθα , πρὸς θεῶν εἰδότες |
| Φλεγραίας Θρακικῆς , ὅτι ἐκεῖσε οἱ Γίγαντες ἐφλέχθησαν * . πόσις στυγνὸς Τορώνης ἀνὴρ κατηφὴς καὶ ἀγέλαστος τῆς Τορώνης , | ||
| , μὴ φθῆι σε προσβὰς δῶμα καί μ ' ἑλὼν πόσις ἢ πρέσβυς οἴκους μ ' ἐξερημοῦσαν μαθὼν Πηλεὺς μετέλθηι |
| πατρί . κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν ' Ἀφροδίτα , σοὶ τήνα μεμέλητο : σέθεν δ ' ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴς Ἀχέροντα | ||
| ποιμένα κῶμον ἄγοντι ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος , ὥνεκα τήνα σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν . οὐκ ἐπὶ φωράν ἔρχομαι |
| νύμφαις ἐμπλήδην κυκεῶνα πόροις ἐν κύμβεϊ τεύξας , νηστείρης Δηοῦς μορόεν ποτὸν ᾧ ποτε Δηώ λαυκανίην ἔβρεξεν ἀν ' ἄστυρον | ||
| νέον κορσεῖα ταμὼν κερόεντα χιμαίρης , ἢ ἔτι που χηνὸς μορόεν ποτὸν αἴνυσο χύτρου , ἐς δ ' ἔμετον κορέσαιο |
| δὲ τοῖς λόγοις θρασεῖς . Εἶεν : τὰ μὲν δὴ τόξ ' ἔχεις , κοὐκ ἔσθ ' ὅτου ὀργὴν ἔχοις | ||
| ψαύειν χερὸς ὠθεῖ , φαρέτραν δ ' εὐτρεπῆ σκευάζεται καὶ τόξ ' ἑαυτοῦ παισί , τοὺς Εὐρυσθέως δοκῶν φονεύειν . |
| Τανταλίδαισιν , κράτος τ ' ἰσόψυχον ἐκ γυναικῶν καρδιόδηκτον ἐμοὶ κρατύνεις , ἐπὶ δὲ σώματος δίκαν [ μοι ] κόρακος | ||
| τε : συμπάντων βασιληίδα τιμάν , Κύπρι , τῶνδε μόνα κρατύνεις . σὲ τὸν εὐπατρίδην Αἰγέως κέλομαι παῖδ ' ἐπακοῦσαι |
| οὔτε παῖδας τοὺς ἑωυτῆς οὔτε θεράποντας οὔτε οὐσίην ἡντιναῶν ἐθέλει σῴαν ἐσιδέειν , φθορὴν δὲ πᾶσαν ἀρεῖται καὶ εὔχεται εἶναι | ||
| καὶ μόνον ὅτι ἐκ λύκου στόματος καὶ ὀδόντων ἐξῆρας κάραν σῴαν μηδὲν παθοῦσαν . Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας οἵτινες ἀπὸ |
| οἱ γονεῖς οἱ γέροντες ἔρρανται καὶ βρέχονται καὶ βέβληνται τοῖς δάκρυσιν ὀδυρόμενοι τὰ ἐκ τοῦ δαίμονος καὶ τῆς τύχης αὐτοῖς | ||
| λέγοιτ ' ἂν οὐδενὶ ἄλλῳ τοσοῦτον χαιρούσης ὅσον ὀδυρμοῖς καὶ δάκρυσιν , ὃν ὀδυρμὸν καὶ παιᾶνα καλεῖ Αἵδου . . |
| ' ἐξέπνευσαν ἄθλιον βίον . μήτηρ δ ' , ὅπως ἐσεῖδε τήνδε συμφοράν , ὑπερπαθήσας ' ἥρπας ' ἐκ νεκρῶν | ||
| . Καρπαθίην ὅτε νυκτὸς ἅλα στέψαντος ἀήτου λαίλαπι Βορραίῃ κλασθὲν ἐσεῖδε κέρας , εὔξατο κῆρα φυγών , Βοιώτιε , σοί |
| : ἤκουον , ἤκουσαν , ἤκουσα ἕως τῶν ὠτίων . ἐντύνασθαι : κατασκευάζειν , πράττειν . Κερδώ : ἀλώπεκα , | ||
| θοὴν ἅλαδ ' ἑλκέμεν , ἐν δέ τε φόρτον ἄρμενον ἐντύνασθαι , ἵν ' οἴκαδε κέρδος ἄρηαι , ὥς περ |
| καὶ τοῦτο ἐξ Ἀνδρομέδας . ἀπὸ κοινοῦ λάβωμεν πέπονθα ἄνομα πάθεα . καὶ ταῦτα ἐξ Ἀνδρομέδας . δεομένη τοῦ βαρβάρου | ||
| τῷ λόγῳ ταύταν τὰν αἴσθασίν φαντι εἶμεν . ὁκόσα δὲ πάθεα τῶν σωμάτων ὀνυμαίνεται , ποτὶ τὰν ἁφὰν κλῄζεται , |
| , πένης ἦν ψιλὸν μὲν ἔχων περὶ πλευρῇσι βοὸς νεόπλυτον εἴλυμα κακῆς ἀσπίδος , ἀρτοπώλησι καὶ ἐθελοπόρνοισιν ὁμιλέων , κίβδηλον | ||
| περὶ πλευρῇσι . . . . . βοός , νεόπλυτον εἴλυμα κακῆς ἀσπίδος , ἀρτοπώλισιν κἀθελοπόρνοισιν ὁμιλέων ὁ πονηρὸς Ἀρτέμων |
| εἰς ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάς ; ἔχω γὰρ οὐδέν , ὦ γύναι , τεκμήριον . τάλαινά ς ' ἡ τεκοῦς ' | ||
| αὐτῷ . ἀλλ ' ἔρχευ , λέκτρονδ ' ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες |
| ἐν μεγάροισιν ἀάσπετα κωκύουσαν εἵνεκα Τυνδαρίδος πολυκηδέος , ᾗ παριαύων τέρπεο καγχαλόων , ἐπεὶ ἦ πολὺ φερτέρη ἐστὶ τῆς σέο | ||
| μ ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς , σιγῇ νῦν ξυνίει καὶ τέρπεο πῖνέ τε οἶνον , ἥμενος . αἵδε δὲ νύκτες |
| δέπαστρα οἰσόντων χρύσεια , τά τ ' ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι κείαται πάντα μάλ ' , ὅσς ' Ἄδρηστος ἐποιχομένους ἐκέλευσε | ||
| ἐν γαίῃ κρύψεν νέκυν , ἔνθ ' ἔτι νῦν περ κείαται ὀστέα κεῖνα μετ ' ἀνδράσιν Ἀψυρτεῦσιν . Οἱ δ |
| ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον ἐμῶν ἐπέων ἀπατηλὸν ἀκούων . μορφὰς γὰρ | ||
| ἢ ὡς πρὸς κνησμονὴν αὐτῆς ἐκείνου τοῦτο ποιοῦντος : μείζω βροτείας : εὐτυχήσας τῆς ἐπιμιξίας τῆς δαίμονος πλέον ἢ ὡς |
| ὃ κρατεῖ ποθούντων . Ἀπὸ σῶν αἷμα μελῶν στάξε , Κυθήρη , γλυκερῶς ἡμετέρων ἔνδοθι κόλπων . Τί ποθεῖς πόθων | ||
| θυμόν ἕψονται , μάλα δ ' αὖ κεν ἐπὴν ἐρόεσσα Κυθήρη Αἰγιόχῳ λεύσσῃσιν ὁμοῦ , κἢν ἄλλοθεν αὐτή ὀσσομένη τότε |
| θεὸς αὐτὸς ἐνίσπηι εὐχωλαῖς θυσίαις τε χόλον λύσαντες ἀνάκτων . εὐσεβέσιν γὰρ ἀεὶ τὸ τέλος γλυκερώτερόν ἐστι , τοῖς δὲ | ||
| , μεγαλώνυμε Δηοῖ , σεμνοτάτη δώτειρ ' ἀγαθῶν μερόπεσσι ἅπασι εὐσεβέσιν μεγάλας χάριτας καὶ πλοῦτον ἔδωκας , καὶ ζωὴν γλυκερήν |
| Οἱ μὲν τοίνυν χαρακώματα καὶ τείχη προσλαμβάνοντες μικροῖς τισι καὶ θνητοῖς ὡς ἀληθῶς ἐπαύξουσι τὰς ἀρχὰς , οἱ δὲ ἀρετῆς | ||
| κρείσσων πάτρα σώφρονι ναίειν . τὸ δὲ σύντροφον ἁδύ τι θνητοῖς ἐν βίῳ χωρεῖ . ἅπας μὲν ἀὴρ αἰετῷ περάσιμος |
| ἄλλο σε λάθει : τὸ δ ' ἄρ ' ἦς λώιον ἔμμεναι ξέννον τὼν χαλέπων παῖδος ἐρώτων προγενέστερον . τῷ | ||
| μέγα θυμὸν ἀέξει θάρσος , ὅ πέρ τε πέλει πολὺ λώιον ἀνθρώποισιν . Ἀλλ ' ἄγ ' ἀριστῆες μὲν ἐὺν |
| εἴη μοι κῦρσαι συνδυάδος φιλίας ἀλόχου : τὸ γὰρ ἐν βιότωι σπάνιον μέρος : ἦ γὰρ ἂν ἔμοιγ ' ἄλυπος | ||
| νόμου ὠγυγίου καὶ ἀπείρονος εὐνόμου ἀρχῆς : Μοῖρα γὰρ ἐν βιότωι καθορᾶι μόνη , οὐδέ τις ἄλλος ἀθανάτων , οἳ |
| , ζῷον ἀθάνατον ἐν θνητῷ καθειργμένον φρουρίῳ : τὸ δὲ σκῆνος τουτὶ πρὸς κακοῦ περιήρμοσεν ἡ φύσις , ᾧ τὰ | ||
| φιλαργυρίης τρόπον ἴδιον ἐλέγχουσα . τοῦ αὐτοῦ . ὧν τὸ σκῆνος χρήιζει , πᾶσι πάρεστιν εὐμαρέως ἄτερ μόχθου καὶ ταλαιπωρίης |
| ? , ἐμαί , σαί , αἵ , ἐμά , σά , ἅ . ἐντὸς δυϊκαὶ ἐκτὸς ἑνικαί , νωΐτερος | ||
| ἀκριβείας ἐν τούτοις εἰρηκέναι τά τε τοῦ πατρὸς τά τε σά ; καίτοι τοῦ γε παραφρονοῦντος ἦν ἕτερα ἀνθ ' |
| ἄνεμος κατ ' ὄρος δρυσὶν ἐμπεσών : ἀναίθεται τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν , ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ | ||
| ἑ νέον πολέεσσιν ὀνείδεσιν ἐστυφέλιξεν , τῇ δέ τ ' ὀδυρομένῃ δέδεται κέαρ ἔνδοθεν ἄτῃ , οὐδ ' ἔχει ἐκφλύξαι |
| ! ! ! ! ὁ δ ' ἔφη ] : δέσποτι [ ] [ ! ! ! ! ! ! | ||
| ! ? ? [ ] ηι δὲ ὁ Ἑρμῆς : δέσποτι [ ! ! ! ! ! ] σεαυτῆς κέκρισαι |
| ὕδωρ δὲ τὸ μὲν ῥέον , τὸ δὲ πακτόν , ὁκόσον χιών τε καὶ πάχνα χάλαζά τε καὶ κρύσταλλος . | ||
| ἢ σεῦτλα : πίνειν δὲ κατὰ τὸ σιτίον οἶνον , ὁκόσον ξύμμετρον , καὶ ὑδαρέστερον , καὶ ἀπὸ δείπνου περιπατῆσαι |
| , τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ : ἠῶθεν δ ' ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ : ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς | ||
| Α , : ] αἰεί σοι φίλον ἐστὶν , ἐμεῦ ἀπονόσφιν ἐόντα . . πάντα τὰ τραγήματα ἰσχάδας ἐκάλουν . |
| τοῦ δ ' Ἀτρεὺς ἔφυ , ὧι στέμματα ξήνας ' ἐπέκλωσεν θεὰ Ἔρις Θυέστηι πόλεμον ὄντι συγγόνωι θέσθαι : τί | ||
| . ὡς εἴθε καὶ βίου μακρὰς προθεσμίας ἡ μικρολόγος ἡμῖν ἐπέκλωσεν Μοῖρα καὶ τὸ πᾶν ἦν διηνεκὴς ὑγίεια μηδεμιᾶς λύπης |
| Σχοίνοισι : βρύοις , βρούλοις , σχῖνος δὲ δένδρον . Ὥρη : ὁ καιρός . Πρῶτον : πρώτως . ἐπιψαίρωσι | ||
| ὀψὲ δὲ Πηλεύς θαρσαλέως μετὰ πᾶσιν ἀριστήεσσιν ἔειπεν : “ Ὥρη μητιάασθαι ὅ κ ' ἔρξομεν : οὐ μὲν ἔολπα |
| μὰ τὴν ἄνασσαν , οὐκ ἂν ἔν γ ' ἐμοῖς δόμοις βλέπους ' ἂν αὐγὰς τἄμ ' ἐκαρποῦτ ' ἂν | ||
| συνεβούλευσας ἐξιλεώσασθαι οὐρανίους καὶ καταχθονίους δαίμονας . . παιδὶ καὶ δόμοις ἐμοῖσι ] τῇ ἡμῶν ἀρχῇ . τήνδ ' ἐκύρωσας |
| ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
| , ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
| ἀνάγκας ἀποφανῶ , δι ' ἃς ἕκαστον αὔξεταί τε καὶ φθίνει ἐν τῷ σώματι . Πρῶτον μὲν οὖν ἀνάγκη τὴν | ||
| τέλος σχήσει : ἄσημα δ ' οὐκέτ ' ἔστιν οἷ φθίνει τύχα : ὅπου μέλλει τελεῖσθαι ἡ τύχη τῆς Κύπριδος |
| κατὰ τὰς πανηγύρεις φησί , καθ ' ἣν πάντες γαννύμενοι τερπόμεθα , ἢ ἀγλαΐαν τὴν διάχυσιν καὶ εὐφροσύνην . ἄλλως | ||
| θυμοῖο δίδαξε : μιῇ δ ' ἐνὶ δαιτὶ καὶ εὐνῇ τερπόμεθα ξυνοῖσιν ἰαινόμενοι κτεάτεσσι . Τῶ μοι πένθος ἄλαστον ἐποίχεται |
| ' ἐνὶ κύθρῃ σύγχριε τὸν κάμνοντα ὅλον μέλλοντα καθεύδειν , κεὐθὺς ἀπαλλάξεις ἀλγήματος ἐκ μεγάλοιο . ὑστερικαῖς δὲ γυναιξὶν ἄγαν | ||
| τῇ πόλει τῆς τετταρακοστῆς , ἣν ἐπόρις ' Εὐριπίδης ; κεὐθὺς κατεχρύσου πᾶς ἀνὴρ Εὐριπίδην . ὅτε δὴ δ ' |
| , λυσιμελής , ἄλοχος δ ' ἄρ ' ἐπέγρετο κεδνὰ ἰδυῖα , κλαῖεν δ ' ἐν λέκτροισι καθεζομένη μαλακοῖσιν . | ||
| τε δόμων ἔντοσθε φίλῃ παρὰ μητέρι μίμνει , οὔπω ἔργα ἰδυῖα πολυχρύσου Ἀφροδίτης , εὖ τε λοεσσαμένη τέρενα χρόα καὶ |
| ἄλλοι γύαλα λεύσσοντες θεοῦ χαίρουσιν , ἐνταῦθ ' ὄμμα σὸν δακρυρροεῖ ; ὦ ξένε , τὸ μὲν σὸν οὐκ ἀπαιδεύτως | ||
| οὔτ ' ἐλάσσονα , ἀλλ ' αἰὲν ὠδίνουσα συμφορᾶς βάρος δακρυρροεῖ δύστηνος , ἐξ ὅτου πάτραν διήνεμον λέλοιπεν . Ἡ |
| τοῦτο ἀνεβόησα , ὡς θᾶττον ἂν ἀποθάνοιμι ἢ περιΐδω Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον . “ Οὗ τί γάρ , ” ἔφην | ||
| Ἰνδῶν κρατήσας τὴν κεφαλὴν τοῦ πρεσβευτοῦ Ῥωμαίων , δεδωκὼς εἰρήνης φίλημα , ἀπέλυσεν ἐν πολλῇ θεραπείᾳ . Κατέπεμψε γὰρ καὶ |
| ἐρᾷς τῆς ἡμετέρας , φθόνος οὐδείς , ἀλλ ' ἐλθὼν ἀπόλαυε τῶν παιδικῶν . Τὸν ἄνθρωπον τοῦτον εὖ πάσχειν Ἀμφιλόχιος | ||
| ἐστίν . βάδιζ ' ἐπὶ δεῖπνον εἰς τὰ φειδίτια , ἀπόλαυε τοῦ ζωμοῦ , φόρει τοὺς βύστακας μὴ καταφρόνει , |
| ἐλάφου τέκνον πάροιθ ' ἀπολύματα : ἀντὶ τοῦ πρῶτον τὰ ἀφοδεύματα καθάρας . * ἀπολύματα : ῥυπάσματα , ἤτοι τὰ | ||
| τοὺς κροτάφους κατάχριε . ἄλλο . βοήθημα σπυράθους , τουτέστιν ἀφοδεύματα αἰγὸς σὺν ὄξει καὶ ἐλαίῳ ῥοδίνῳ λειοτριβήσας κατάχριε τὸ |
| συμπορευόμενοι , κινοῦντες . Οὐδ ' : οὐ γάρ . ἅλις : ἄρκεια , αὐτάρκης . Δαιτυμόνας : φίλους . | ||
| ἁπαλοτροφέος σιάλοιο : σίαλος ὁ εὐτραφὴς χοῖρος , παρὰ τὸ ἅλις σεσιτεῦσθαι . * θρύπτωνται : διαλύωνται εἰς λεπτὸν τέμνωνται |
| ἐς δεινὸν ἤλθομεν κακὸν πάντες , σύ θ ' ἡ τάλαινα σύγγονοί τε σαὶ ἐγώ θ ' ὁ τλήμων : | ||
| . . κύμινδις . οὐ φέρει με τοῦ δοχῆος ἡ τάλαινα καρδία . ἃ δὴ λέγει νοῦς , τῷ νοεῖν |
| εἶπε τῷ Λεπίδῳ προσθέμενος , ὡς καὶ ἀνόσιον εἴη περιορᾶν νήποινον τὸν Καίσαρος φόνον , καὶ αὐτοῖς μέντοι οὐκ ἀσφαλὲς | ||
| δοκέει τόδε λωΐτερον καὶ ἄμεινον ἔμμεναι , ἀνδρὸς ἑνὸς βίοτον νήποινον ὀλέσθαι , κείρετ ' : ἐγὼ δὲ θεοὺς ἐπιβώσομαι |
| ὕδατος πηγὴν . . . . μήτ ' οἴνινον ὄξος συμμίξῃς , ἀλλ ' αὐτὸ μόνον κατάχευον ἔλαιον αὐχμηρόν τε | ||
| , μήθ ' ὕδατος πηγὴν ἱερὴν μήτ ' οἴνινον ὄξος συμμίξῃς , ἀλλ ' αὐτὸ μόνον κατάχευον ἔλαιον αὐχμηρόν τε |
| Ὣς φάμενον προσέειπε κραταιοῦ Τυδέος υἱός : Ὦ γέρον , ἔλπομ ' ἔγωγ ' ἐσθλὸν ποτὶ γῆρας ἱκέσθαι : ἀλλά | ||
| φασὶ παλαιγενέες ἱερὸν πῦρ . Τάων οὐχ ἑτέρας μᾶλλον φλογὸς ἔλπομ ' ἔγωγε ἀθανάτοις οὕτω κεχαρισμένα μηρία καίειν . Πρὸς |
| μοι ταῦτα τοῦ λοιποῦ χρόνου . ἡ Μιλησία σμάραγδος , ἐμπόλημα τιμηέστατον καὶ τὴν καταιγίζουσαν ἐκ μέθης ζάλην ῥᾷον φέρουσιν | ||
| , ἀμίδες , ἀργία , πότος . Μιλησία σμάραγδος , ἐμπόλημα τιμηέστατον . Καὶ μαστίχην τρώγοντες , ὄζοντες μύρου . |
| ὕβριος , οὐ κατὰ κόσμον ἔρχεται , ἀλλ ' ἀδίκοις ἔργμασι πειθόμενος οὐκ ἐθέλων ἕπεται , ταχέως δ ' ἀναμίσγεται | ||
| τῶν ἀγαθῶν ἐσθλὸν ἔχοιμι νόον . Μήτε τινὰ ξείνων δηλεύμενος ἔργμασι λυγροῖς μήτε τιν ' ἐνδήμων , ἀλλὰ δίκαιος ἐών |
| δείσητον , ἀλλὰ πάντ ' ἐπέξιτον , θεατῶν γ ' οὕνεχ ' , ὡς ὄντων σοφῶν . Καὶ μὴν ἐπ | ||
| σὺν ἔντεσι δούριος ἵππος . Θαύμαζον δὲ Σίνωνα περικλυτόν , οὕνεχ ' ὑπέτλη λώβην δυσμενέων πολυκηδέα : καί ῥά ἑ |
| ναίοντες οὐκ εἰσὶν φίλοι . πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι | ||
| - μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανών τὸ μηδέν ἐστι |
| διαθρύψειας ἐν ἄγγεσιν ἑστηυῖαν . Μὴ μὲν ἐπαλγύνουσα πόσις βουπρήστιδος ἐχθρῆς λήσειεν , σὺ δὲ φῶτα δαμαζόμενον πεπύθοιο . ἡ | ||
| : πεύσῃ δὲ καὶ γνώσῃ δαμαζόμενον τὸν πιόντα ἄνδρα βουπρήστιδος ἐχθρῆς : βούπρηστις ζῷόν ἐστι χερσαῖον , ὠνόμασται δὲ ἀπὸ |
| μίσγοιτ ' ε [ τοίων δὲ κόμπων [ ποινὰς θεοῖς ἔτεισεν ? [ μανίας τροχῶι περι ? [ οἰστρηλάτοισιν [ | ||
| ἐς τέλος ἐξεφάνη : ἀλλ ' ὁ μὲν αὐτίκ ' ἔτεισεν , ὁ δ ' ὕστερον : οἳ δὲ φύγωσιν |
| χωρίς γ ' ἔχω τῶν γεγραμμένων ἐκείνοις , Στρατοφάνη , γνωρίσματα καὶ τεκμήρι ' , ὡς ἐκείνην ἔφασαν οἱ δόντες | ||
| ἐστι . . . , : Σημεῖα δὲ αὐτοῦ καὶ γνωρίσματα λέγει μὲν καὶ Ἡρόδοτος καὶ Ἀρισταγόρας : οὐχ ὁμολογοῦσι |
| τὸν τόνον ἔχει καὶ τὸν σκοπὸν εἰς βασιλικοὺς ἐπαίνους , διήγειρε πρῶτον ἑαυτὸν εἰς τὸν ὕπατον βασιλέα τῶν ὅλων , | ||
| τὴν . Φωκίδα . παράκαιρον . παρὰ καιρὸν . . διήγειρε . * ἀντὶ τοῦ ἐξήρανε . ὄνομα ποταμοῦ . |
| Φειδίου . Σχεδόν τι τὰ τρία ἠπιστάμην , καὶ ὅτι βαρύνῃ τῷ μὴ τοὺς φίλους ὁρᾶν καὶ ὅτι σοι πόνος | ||
| τε ἀρεσκούσης καὶ Τιτιανὸν τεκούσης , καὶ ὅτι σὺ δυοῖν βαρύνῃ , τῷ τε ἐκείνην κάμνειν καὶ τῷ τῶν ἀγώνων |
| γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ | ||
| γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ |
| Ἶφυς τό τοι κακὸν ποδῶκες ἔρχεται βροτοῖς καὶ τἀμπλάκημα τῷ περῶντι τὴν θέμιν ὁ ταῦρος δ ' ἔοικεν κυρίξειν : | ||
| μοι ? ? [ μάθησιν ] [ κυκλουμένην ] [ περῶντι : ] μετάρσιος ? [ θέλοιμ ' ἄν ] |
| Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
| τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
| . τί τόδε τορὸν ἄγαν ἔπος ἐφημίσω ; νεογνὸς ἂν ἀΐων μάθοι . πέπληγμαι δ ' ὑπ ' αὖ δήγματι | ||
| ἐπεὶ ἦ φίλου ἀνέρος ἐστὶ ψυχή , τὴν ἔγνων φθεγξαμένης ἀΐων . “ Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Ξενοφάνης . ἔσκωψε |
| ! [ ] , οὐδὲ πιείρης [ ] χθονὸς πατρίδος κακοῖσιν ἐσθλοὺς ἰσομοιρίην ἔχειν . ἐγὼ δὲ τῶν μὲν οὕνεκα | ||
| γαλήνῃ , τῶν δὲ συννέφει πάλιν , ζῶσίν τε σὺν κακοῖσιν , οἳ δ ' ὄλβου μέτα φθίνους ' ἐτείοις |
| δὲ κίνδυνος ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει . θανεῖν δ ' οἷσιν ἀνάγκα , τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἐν σκότῳ | ||
| τῶν τε χωρίων τοὺς τόπους μεταβάλλοντα ἐς δύναμιν , ἐν οἷσιν ἂν ἡ νοῦσος καθεστήκῃ , καὶ τὰ σώματα λεπτύνοντα |
| ἄγε θέσθ ' ἕνα θυμόν , ἐπεὶ πολὺ λώιόν ἐστι τεθνάμεν ἐν πολέμῳ ἢ ἀνάλκιδα φύζαν ἑλέσθαι . Ὣς φάτο | ||
| πότμον ἐπίσπῃ τεθνάτω : οὔ οἱ ἀεικὲς ἀμυνομένῳ περὶ πάτρης τεθνάμεν : ἀλλ ' ἄλοχός τε σόη καὶ παῖδες ὀπίσσω |
| ἥ τε κόμη τό τε εἶδος ὅτ ' ἐν κονίῃσι μιγείης . ἀλλὰ μάλα Τρῶες δειδήμονες : ἦ τέ κεν | ||
| τὴν μητέρος ἴχνια βᾶσαν . μηδέ τι παλλακίσιν πατρὸς λεχέεσσι μιγείης . μηδὲ κασιγνήτης ἐς ἀπότροπον ἐλθέμεν εὐνήν . μηδὲ |
| : αἰσχρὸς δ ' ἐστὶ νέκυς κατακείμενος ἐν κονίηισι νῶτον ὄπισθ ' αἰχμῆι δουρὸς ἐληλάμενος . ἀλλά τις εὖ διαβὰς | ||
| ἐπὶ χθονός . ἰδού . τί δῆτα τὸν κρατῆρ ' ὄπισθ ' ἐμοῦ τίθης ; ὡς μὴ παριών τις καταβάληι |
| . ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
| φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
| οἱ τῆς ἀνάνδρου καὶ διεσκατωμένης τρυφῆς ὑφ ' ἡδοναῖσι σαχθέντες κέαρ πονεῖν θέλοντες οὐδὲ βαιά – ˘ – θέλω τύχης | ||
| καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . μέλει φόβῳ δ ' οὐχ ὑπνώσσει κέαρ : φησὶν ὁ χορός : μέλει ἡ ψυχή μου |
| τόσον ὅσσον ἐτύχθη μήτηρ , ὅττί ῥά οἱ πολὺ φίλτατος ὤλεθ ' ἑταῖρος . Οἳ δ ' αἰεὶ περὶ νεκρὸν | ||
| ἦμαρ ἰδέσθαι , ἢ ἐλθὼν ἀπολέσθαι ἐφέστιος , ὡς Ἀγαμέμνων ὤλεθ ' ὑπ ' Αἰγίσθοιο δόλῳ καὶ ἧς ἀλόχοιο . |
| λίαν φοβοῦ : τὸ δὲ ἕκη - λος γράφεται καὶ εὔκηλος , τὸ δὲ υ μέτρου αἰτίας ἕνεκά ποτε παραλαμβάνεται | ||
| ἴδμεν . καὶ τὸ πλεονάζειν ἔν τισιν , ὡς τὸ εὔκηλος ἀντὶ τοῦ ἕκηλος καὶ αὐτὰρ ἀντὶ τοῦ ἀτὰρ καὶ |
| θεὸς εἴτε βροτῶν ἦν ὁ ταῦτα πράσσων . Ὦ πασᾶν κείνα πλέον ἁμέρα ἐλθοῦς ' ἐχθίστα δή μοι : ὦ | ||
| ῥέζων ποκὰ πᾶσι θεοῖς μόνας λάθετ ' ἠπιοδώρου Κύπριδος : κείνα δὲ Τυνδαρέου κόραις χολωσαμένα διγάμους τε καὶ τριγάμους τίθησι |
| πνευμάτιον καὶ τὸ ἡγεμονικόν . τῶν μὲν σαρκίων καταφρόνησον : λύθρος καὶ ὀστάρια καὶ κροκύφαντος , ἐκ νεύρων , φλεβίων | ||
| : ἑκὰς δ ' ἐρυθαίνεται ὕδωρ ξανθῆς ἐκ κονίης , λύθρος δ ' ἔχει ὥστε θάλασσαν , ὣς τότε κητείοιο |
| δότω . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 τὰ μὲν ἱέρ ' ἡμῖν ἐστιν : Τὰ ἐν τοῖς θύμασι σύμβολα | ||
| ἔεργ ' ἀεσίφρονα θυμόν . Κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν ἱέρ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς , ἐπὶ δ |
| Μεσσηνίοις πολίτης εἴη , ἔχρησεν ἡ Πυθία : ὦ μέγα χάρμα βροτοῖς βλαστὼν Ἀσκληπιὲ πᾶσιν , ὃν Φλεγυηὶς ἔτικτεν ἐμοὶ | ||
| ἵκανεν , ἄλγος μὲν μνησθέντι ποδώκεος ἀμφ ' Ἀχιλῆος , χάρμα δ ' ἄρ ' , οὕνεκά οἱ κρατερὸν παῖδ |
| καὶ λέγεις καὶ πράττεις αὔξεις μὲν τὰ τῆς σοφίας , αὔξεις δὲ τὰ Παμφυλίας : ἐγὼ δὲ δεξάμενος τὸν Λητόιον | ||
| , ὡς ἐπὶ παντὶ σφαλερὰ κεῖσαι , καὶ τὰ μὲν αὔξεις , τὰ δ ' ἀποφθινύθεις : κοὐκ ἔστιν ὅρος |
| καὶ ἀναστρόφως , ἵνα καὶ ἡ ἀκοὴ ὡς ὁρώ - σης ἀντιλάβηται τῆς ὄψεως , δεῖ πολὺ πρότερον αὐτὴν ὅρασιν | ||
| . καὶ οὔπω ἀπεικός . καὶ γὰρ ἐνίοτε ὀργώ - σης τῆς ἐκκριτικῆς δυνάμεως , ἐπὶ τῷ τοὺς λυποῦντας τῶν |
| ἀθέου χρησμὸς ἦν τοιοῦτος : ] ἀλλ ' ὁπότε σκήπτροισι τεοῖς Περσήιον αἷμα ἄχρι Σελευκείης κλονέων ξιφέεσσι δαμάσσῃς , δὴ | ||
| τέλος ἀρχά τε δαίμονος ὀρνύντος αὔξεται : ὁ μέν που τεοῖς τε μήδεσι τοῦτ ' ἔπραξεν , τὸ δὲ συγγενὲς |
| ὅταν ἄκαρπον περὶ τὴν ὥραν χρόνον πολὺν γίγνηται , χαλεπῶς ἀγανακτοῦν φέρει καὶ πλανώμενον πάντῃ κατὰ τὸ σῶμα τὰς τοῦ | ||
| ' αὐτῶν ἧκε πάλιν εἰς τοὺς κολοιούς . οἱ δὲ ἀγανακτοῦν - τες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ προσεδέξαντο αὐτόν . |
| μὴ γὰρ ἦν τόδ ' , οὐκ ἂν ἦμεν ἐν φάει . αἰνῶ δ ' ὃς ἡμῖν βίοτον ἐκ πεφυρμένου | ||
| ἄνδρες θήν τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι λόγῳ κείμενον ἐν φάει , κρυφᾷ δέ σκολιαῖς γένυσσιν ἀνδέροντι πόδας ἠδὲ κεφαλάν |
| ἤθελεν . οὐ μὲν δὴ οὐδὲ Ἰνδῶν τινὰ ἔξω τῆς οἰκείης σταλῆναι ἐπὶ πολέμῳ διὰ δικαιότητα . λέγεται δὲ καὶ | ||
| διαπρησσόμενοι , οὐχ ὃ ἐγὼ λέγω , ἀλλ ' ἱστορίης οἰκείης ἐπίδειξιν ποιεύμενοι . Ἐμοὶ δὲ τὸ μέν τι τῶν |
| ὁρᾶν παρὰ τῷ δεσμωτηρίῳ περιμένοντα γρᾴδια χήρας τινὰς καὶ παιδία ὀρφανά , οἱ δὲ ἐν τέλει αὐτῶν καὶ συνεκάθευδον ἔνδον | ||
| ἵππων ὅταν αἱ μητέρες καταλίπωσι πρὸ τῆς ἐκείνων ἐκθρέψεως οἷον ὀρφανά , ἐκτρέφουσι μετὰ τῶν οἰκείων παίδων οἰκτείρουσαι αἱ ἄλλαι |
| ἐνεχθῇ , νῦν δὲ ἡ ὀξεῖα , γενήσεται [ ] διαλλάσσοντα τὰ πάθη . * ἀλλὰ γὰρ ? καὶ παρ | ||
| ἀθάνατ ' εἶναι , ζωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα , διαλλάσσοντα κελεύθους . ὅτι παρὰ πολλοῖς κεῖται κύαθος ὁ ἀντλητήρ |
| καὶ τουτονὶ τὸν δακτύλιον ἐπόντα τοὐμοῦ δεσπότου . αἴ , δύσμορ ' : εἶτ ' εἰ τρόφιμος ὄντως ἐστί σου | ||
| οἷός τ ' εἶ μήτε τούσδε τοὺς πέλας . Ὦ δύσμορ ' , οὐδὲ τῷ χρόνῳ φύσας φανῇ φρένας ποτ |
| μέν γε ὕλην , ἔφην ἐγώ , καταβάλλειν , ὡς αὐαίνηται , ἐπιπολῆς , τὴν δὲ γῆν στρέφειν , ὡς | ||
| ἤδη σφίσι τὰ σπέρματα ἐν τῇ γῇ καὶ τὰ δένδρα αὐαίνηται , τηνικαῦτα ὁ ἱερεὺς τοῦ Λυκαίου Διὸς προσευξάμενος ἐς |
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
| παρ ' Αἰήταο θυγατρὶ ἐστενάχοντο . χηραμοῦ : καταδύσεως . ἀπτῆνες : οἱ μὴ ἵπτασθαι δυνάμενοι . Πακτωλὸς ποταμὸς Λυδίας | ||
| ὀλιγοδρανέες , πλάσματα πηλοῦ , σκιοειδέα φῦλ ' ἀμενηνά , ἀπτῆνες ἐφημέριοι , ταλαοὶ βροτοί , ἀνέρες εἰκελόνειροι , προσέχετε |
| τοῦ ὑποβαινομένου : κατ ' ἰθυωρίην γὰρ αὐτῷ γίνεται τὸ ἄχθος ἔν τε αὐτῇ τῇ ὁδοιπορίῃ καὶ τῇ μεταλλαγῇ τῶν | ||
| ἠνεμόεις πτερύγων ῥόθος , ἀλλὰ καὶ Ἰνδὸν θῆρα κελαινόρινον ὑπέρβιον ἄχθος ἀνάγκῃ κλῖναν ἐπιβρίσαντες , ὑπὸ ζεύγλῃσι δ ' ἔθηκαν |
| πετράων σχεδὸν ἐλθέμεν αἵ τ ' ἐνὶ Πόντου στεινωπῷ συνίασι πανήμεροι ἀλλήλῃσιν . ἀλλ ' ἄγεθ ' ὧδε καὶ αὐτοὶ | ||
| πεδίοιο ταμοίμην . ” Ὧς τότε μὲν δαῖτ ' ἀμφὶ πανήμεροι ἑψιόωντο : ἦρί γε μὴν ἐπὶ νῆα κατήισαν ἐγκονέοντες |
| , ταὶ γυναῖκες , οὐκ ἀπιθάνως : ἡ γὰρ διάλεκτος κατάπυκνος ἐπὶ τὴν τοῦ τ χρῆσιν , προτί , λέγοντι | ||
| , λέγω τῆς κατὰ Κρήτηνοἶμαι . δὴ ὅτι , εἰ κατάπυκνος εἰς τὸν τοιοῦτον σχηματισμόν ἐστι , καὶ τὸ ἐξ |
| τῶν ἀστέρων καὶ ἡλίου καὶ σελήνης τὰ προαπαντῶντα φωτίσματα τοῖς ὄμμασιν ἡμῶν , εἰς στενόν τι καὶ ἀμυδρὸν συνελαύνεται καὶ | ||
| τ ' ἔφυν εὐκάρδιος . Οἶμαι γὰρ οὐδ ' ἂν ὄμμασιν μόνην θέαν ἄλλον λαβόντα πλὴν ἐμοῦ τλῆναι τάδε : |
| ἀσύλητον γένος . οἶκον πρὸς ἄλλον νύν τιν ' ἀντὶ τοῦδ ' ἴθι . οὔκ , ἀλλ ' ἔσω πάρειμι | ||
| πρὸς ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος τόδε τύμβου ' πὶ νώτοις τοῦδ ' , ἵν ' αἵματος ῥοαὶ τάφου καταστάζωσι : |
| ἐκκλησίας οὔσης , ἀπεληλυθότος ἐμοῦ , οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐπέτρεψα , καὶ τῶν πολλῶν διαφειμένων : οὗ τὸ κεφάλαιόν | ||
| χρῆσθαι δικαστηρίῳ , γνοὺς δὲ ἐγὼ δικαστὰς ὑμῶν αὐτοῖς οὐκ ἐπέτρεψα ζητεῖν ἀμείνους εἰδὼς ὑμᾶς βουλεύσεσθαί τι τοιοῦτον , ᾧ |
| ' ἔχων καὶ ἄλλ ' ἐπιδεῖξαι , ἃ τούτοις ἐστὶν διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν | ||
| σὺ δὲ τὸ ξενικὸν ἔχων ἐὰν ἀκολουθῇς , ἴσως μὲν διαπεπραγμένα σοι καταλήψῃ , ἴσως δὲ ἐπιφανεὶς σὺ τροπήν , |
| διῆλθ ' Ἀχαιοὺς πάντας ὡς οἴχῃ θανών . Ἁγὼ κλύων δύστηνος ἐκποδὼν μὲν ὢν ὑπεστέναζον , νῦν δ ' ὁρῶν | ||
| . λέγοντος δὲ τοῦ γήμαντος αὐτὴν σωφρονεῖ παρ ' ἐμοί δύστηνος εἶ ἔφη εἰ [ γυναῖκα ] δοκεῖς παρ ' |
| δὲ πανδαμάτωρ λοξῷ ἴδεν οἷον ἔρεξεν ὄμματι νηλειὴς ὀλοφώϊον ἔργον Ἐρινύς . ἥρως δ ' Αἰσονίδης † ἐξάρματα τάμνε θανόντος | ||
| τε βαρείης , τήν οἱ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ δασπλῆτις Ἐρινύς . ἀλλ ' ὁ μὲν ἔκφυγε κῆρα καὶ ἤλασε |
| ἕδρας ἐρρυσάμεσθα γῆς ἐν Ἑλλάδος μυχοῖς : ἱερᾶς τ ' ἄθραυστος Ταινάρου μένει λιμὴν Μαλέας τ ' ἄκρας κευθμῶνες ἥ | ||
| λευκὸν ἔχων ἐπὶ τῆς ἕλικος , ἐπιμήκης , ὁλομελής , ἄθραυστος , ἀλιπής , πλήρης , βάπτων ἐν τῇ διέσει |
| καὶ Ἀχαιοί . ἀγητή : διὰ τὴν σὴν παρουσίαν . δμωὶς ὅπως : ἐν τῇ προεκδόσει κεῖται : βείομαι οὐλομένοισιν | ||
| πέσσω . νῦν γε μὲν ἡ τὸ πάροιθεν Ἀχαιιάδεσσιν ἀγητή δμωὶς ὅπως κενεοῖσι λελείψομαι ἐν μεγάροισιν , σεῖο πόθῳ μινύθουσα |
| ? [ ! ! ] ! [ ! ] τεῖχος βασιλήϊον ἀγνοισσβιότοισις ? ? ! ! ? ! ! ὀ | ||
| : ὦ ἴτε λαοί . κηρύσσω † δ ' ὁσίαν βασιλήϊον αὐτῶι δ ' αὐδὰν † εὐτεκνίαν τε γάμοις , |
| δ ' ἐκεῖ σοι ζῶντί τ ' ἦ τῶι σῶι πόσει : καὶ νῦν φέρουσά σοι νέους ἥκω λόγους , | ||
| τοῦ φαρμάκου . διὰ ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τοῦ καθαρτικοῦ πόσει κελεύει τῆς πτισάνης ἐπιρροφεῖν : ἀρξαμένης δὲ γίνεσθαι τῆς |
| τὸν ἔγκαιρον . Ῥοαί : ῥεύματα . τῇδ ' : τῆσδε , ταύτῃ δὲ τῇ φώκῃ οὐδ ' ἐν τοῖς | ||
| οὐ τεκμαίρεται βλέπων , εἶτα ἡ τροφός ἔκδημος ὢν γὰρ τῆσδε τυγχάνει χθονός . ἀγνοῶν οὖν αὐτὸν ἐνόμιζε παρόντα συνορᾶν |