| ἄλλον : ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην , ὄφρ ' ὅρκια τάμνῃ αὐτός , ἐπεί οἱ παῖδες ὑπερφίαλοι καὶ ἄπιστοι , | ||
| αὐτά . Εὐχειρίη δέ ἐστι τὰ τοιάδε : ὅταν τις τάμνῃ ἢ καίῃ , μήτε νεῦρον τάμνειν ἢ καίειν , |
| Εὐχειρίη δέ ἐστι τὰ τοιάδε : ὅταν τις τάμνῃ ἢ καίῃ , μήτε νεῦρον τάμνειν ἢ καίειν , μήτε φλέβα | ||
| κινεύμενον τὸ σῶμα συμφέρον ποιήσει . Ἐπὴν δὲ ἰσχνὸν ἐόντα καίῃ , δῆλον ὅτι οὐ διὰ τὸ φλεγμαίνειν ὁ πυρετὸς |
| ' ἐγκεῖσθαι καὶ διώκειν μή τις νῦν ἐνάρων ἐπιβαλλόμενος μετόπισθεν μιμνέτω , ὥς κεν πλεῖστα φέρων ἐπὶ νῆας ἵκηται , | ||
| ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος μή τις νῦν ἐνάρων ἐπιβαλλόμενος μετόπισθε μιμνέτω ὥς κε πλεῖστα φέρων ἐπὶ νῆας ἵκηται , ἀλλ |
| Τὸ Ἀγάθων Ἀγάθωνος φυλάττον τὸ ω καὶ ἐπὶ γενικῆς μηδεὶς οἰέσθω ἀπὸ συνθέτου τοῦ ἀγαθός γεγονέναι : οὐδὲ γὰρ τὸ | ||
| ἀλευρομάντιδος , πρόμαντις προμάντιδος : τὸ δὲ μάντιδος Προπυθίας μηδεὶς οἰέσθω ἁπλοῦν εἶναι καὶ διὰ τοῦ δος κλίνεσθαι : σύνθετον |
| ἀχυρμιαί οἱ τόποι εἰς οὓς τὰ ἄχυρα βάλλεται λικμώμενα . ἀχερωΐς δένδρου τι γένος : “ καὶ ἐθρίγκωσεν ἀχέρδῳ . | ||
| ἀχεροντίς καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ ἐκτάσει τοῦ ο εἰς ω ἀχερωΐς . Ἀριστοτέλης δὲ τὴν αἴγειρον λέγει , ὅτι πάντα |
| βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω . Ταῦτα πράσσω , ' / φασκ ' ἀνὴρ | ||
| βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω . Πολύζηλος δὲ ἐν Δημοτυνδάρεῳ λεκανίῳ γάρ πρῶτον μὲν |
| [ τρίποδάς τε , καλά , τά ῥ ' ἔνδοθι κεῦθε δόμος Πετεῶο ? ? [ ἄνακτος : οἷς μιν | ||
| γουνοῦμαί σε θεὰ γλαυκῶπις , τριτογένεια , ἐξαύδα , μὴ κεῦθε νόῳ , ἵνα εἴδομεν ἤδη , τίς μῆτις δάκνει |
| πατρίων θεσμῶν γίνονται , καὶ πάντα ἐς τούτους ἀνάκειται . Εἰρομένου ὦν τοῦ Καμβύσεω ὑπεκρίναντο [ αὐτῷ ] οὗτοι καὶ | ||
| . Ὅμηρος μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω . Εἰρομένου δέ μεο τοὺς ἱρέας εἰ μάταιον λόγον λέγουσι οἱ |
| ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον . καὶ γὰρ ἔφασχ ' ὁ πατὴρ : καὶ γὰρ εἶπεν ὁ πατὴρ | ||
| καὶ γάλα σύμπακτον , τό κε τυρὸν ἅπας τις ἦμεν ἔφασχ ' ἁπαλόν , κἠγὼν ἐφάμαν . ὅτε δ ' |
| που ] ἴσως . δαίμων ] ἔφορος τῶν κακῶν . ξυνήψατο ] συνεπελάβετο . μέγας ] ἤγουν δεινός , βαρύς | ||
| ; ὧδ ' ἔχει : γνώμης δέ πού τις δαιμόνων ξυνήψατο . φεῦ , μέγας τις ἦλθε δαίμων , ὥστε |
| λαμπροί , βλέφαρα ἐκπεπετασμένα παχέα , παχύπους , παχύρρινος , ἀντίον ὁρῶν , ἄνω τείνων ἑαυτόν , πυρρὸς τὴν χροιάν | ||
| , ἀλλ ' οὔ τι πρήσσει : θαμέες γὰρ ἄκοντες ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν , καιόμεναί τε δεταί , |
| Ὀδυσσέα , μυρία πόντου ἄλγεα μετρήσαντα πολυκμήτοισιν ἀέθλοις , τρυγὼν ἀλγινόεσσα μιῇ κατενήρατο ῥιπῇ . Θύννῳ δὲ ξιφίῃ τε συνέμπορον | ||
| ἄλλῳ τεῦχε φόνον : κεχάροντο δὲ Κῆρες καὶ Μόρος , ἀλγινόεσσα δ ' Ἔρις μέγα μαιμώωσα ἤυσεν μάλα μακρόν , |
| παῖδας ἔτεκεν ἵππον καὶ βροτὸν ἵππον μὲν τὸν Πήγασον , βροτὸν δὲ τὸν Χρυσάορα . τὸ δὲ ἑξῆς ὠδῖνας τόκων | ||
| μῦθος ὅδ ' ἔπλετο πᾶσιν ἀλαθής : ἢν μὲν γὰρ βροτὸν ἄλλον ἢ ἀθανάτων τινὰ μέλπω , βαμβαίνει μοι γλῶσσα |
| ὅ οἱ φόνος υἷϊ τέτυκται . ” ὣς ἄρα τις εἴπεσκε , τὰ δ ' οὐκ ἴσαν , ὡς ἐτέτυκτο | ||
| ' ἐλθόντα μετεωρίζοντες ἔβαλλον πολλοῖσι λίθοισι , καὶ ὧδέ τις εἴπεσκε παραστάς : ὦ πάντων ἀνδρῶν βδελυρώτατε , τίς ς |
| σπέρμα ἐστὶν ἀλλὰ τὸ τέλειον : οἷον πρότερον ἄνθρωπον ἂν φαίη τις εἶναι τοῦ σπέρματος , οὐ τὸν ἐκ τούτου | ||
| γὰρ δὴ κατ ' οὐσίαν ταῦτ ' ἀλλοιοῦσθαί τις ἂν φαίη δικαίως . Ὁποῖον οὖν τι ὁ ἀὴρ ὑπὸ τοῦ |
| τῶν τοῖς Ἕλλησιν αἰσχύνην φερόντων καί κέ τις ὧδ ' ἐρέει Τρώων ὑπερηνορεόντων τύμβῳ ἐπιθρώσκων Μενελάου κυδαλίμοιο , καὶ τὰ | ||
| σὺν κεινῇσιν νηυσὶ λιπὼν ἀγαθὸν Μενέλαον . ὥς ποτέ τις ἐρέει : τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών . Τὸν δ |
| : οὐ μὲν γὰρ φιλότητί γ ' ἐκεύθανον εἴ τις ἴδοιτο : ἶσον γάρ σφιν πᾶσιν ἀπήχθετο κηρὶ μελαίνῃ . | ||
| Τυνδαρέου ? ? ποτὶ δῶμα δαΐφρονος , ὄφρα ? [ ἴδοιτο Ἀργείην ] ? [ ] Ἑλένην , μηδ ' |
| ἀλώπεξι τοῖϲ ζῴοιϲ γίνεϲθαι τὸ πάθοϲ ὠνόμαϲαν . ἐκ τῆϲ χρόαϲ οὖν τοῦ δέρματοϲ τὸν πλεονάζοντα ϲτοχαζόμενοι χυμὸν τῇ διὰ | ||
| ἡμέραϲ ἐν ἡλίῳ θερινῷ γίγνεται . ἀπόλωλε δὲ καὶ τῆϲ χρόαϲ αὐτῶν τὸ ζωτικὸν ἄνθοϲ καὶ τὸ περὶ τὸ μέτωπον |
| μεγάροιο διέσσυτο , κέκλετο δ ' ἄλλους ὀτρηροὺς θεράποντας ἅμα σπέσθαι ἑοῖ αὐτῷ . οἱ δ ' ἵππους μὲν λῦσαν | ||
| σπέος σπήλαιον . σπεῖο πορεύου , ἐπακολούθησον . καὶ τὸ σπέσθαι παρακολουθῆσαι , καὶ “ σπεῖό μοι ὁμοίως . ” |
| γεγάατε . Ὣς εἰπὼν ἀπέφηνε : λόγος δ ' εἰς οὔατα πάντων εἰσελθὼν ἐτάραξε φρένας βατράχων ἀγερώχων : μεμφομένων δ | ||
| δῆριν ἀπειρεσίην , πολεμόκλονον ἔργον Ἄρηος , εὐχόμενος μερόπεσσιν ἐς οὔατα πᾶσι βαλέσθαι πῶς μύες ἐν βατράχοισιν ἀριστεύσαντες ἔβησαν , |
| , . Β . . ἂν δ ' ἕλετ ' ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα θοῦριν : ἡ διπλῆ ὅτι ἀνδρομήκεις αἱ | ||
| , δηθάκι δ ' ἀχθόμενος βοάᾳ ἅ τις ἐμπελάδην φώς ἀμφιβρότην κώδειαν ἀπὸ ξιφέεσσιν ἀμηθείς , ἢ ἅτε κερνοφόρος ζάκορος |
| καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ “ ἢν ἰδέ τοι τὸ δέπας : θᾶσαι φίλος ” . ἢν οὐχ ἡδύ ; ἰδού , | ||
| ἐπεὶ τύγα φέρτερον ᾄδεις . ἠνίδε τοι τὸ δέπας : θᾶσαι , φίλος , ὡς καλὸν ὄσδει : Ὡρᾶν πεπλύσθαι |
| φρενῶν : διακναιομένων : τῶν ἀγαθῶν φθειρομένων δεῖ πενθεῖν . κνῆστις γὰρ ἡ μάχαιρα : ἀλλ ' οὐδὲ ναυκληρίαν : | ||
| : εἰ γάρ οἱ τις ἐπιψαύσειε πελάσσας , αὐτίκα οἱ κνῆστις μὲν ἐπὶ χροῒ θερμὸν ἔρευθος φοινίσσει , σμώδιξ δὲ |
| δ ' Ὀδυσεὺς γήθησεν ἰδὼν καὶ μῦθον ἔειπε : “ Μέντορ , ἄμυνον ἀρήν , μνῆσαι δ ' ἐτάροιο φίλοιο | ||
| τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ Μέντορ , πῶς τ ' ἄρ ' ἴω , πῶς |
| ἐκάθισεν ἐπὶ θρόνων , καὶ αὐτὴ ἐναντίον αὐτῶν ἐκαθέσθη . ἐνωπαδίς : κατόψιν , ἐξεναντίας . ἵετο δ ' αὖ | ||
| διῄρηται , ὥς φησι Μνησίμαχος ὁ Φασηλίτης ἐν Διακόσμοις . ἐνωπαδίς : φανερῶς , κατόψιν . λωφήσομεν : ἀντὶ τοῦ |
| μήδετο Κῆρας ἐπισπεῖν ἀργαλέας : τὸν δ ' ἄλλοι ἀπὸ ξίφεος μεγάλοιο εἶργον . Ὃ δ ' ἀσχαλόων περικάππεσε τεθνειῶτι | ||
| . Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν , ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεὸν αἰὲν ἄωρτο , κάπρου ἀπὸ τρίχας ἀρξάμενος |
| , δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί : τῷ μιν ἐεισαμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις : ὦ γέρον αἰεί τοι μῦθοι | ||
| δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ πότνα θεά , μή μοι |
| δυσχερές . τὸ μὲν οὖν τῶν ἀλουσιῶν τί τις ἂν λέγοι ; ἤδη γὰρ καὶ πέντε ἐτῶν συνεχῶς ἐγένοντό μοι | ||
| , τὸ συνήδεσθαι , τὸ συλλυπεῖσθαι . ἢ οὖν τοῦτο λέγοι ἂν διὰ τοῦ ταύτῃ μετέχουσι τῶν ἀγαθῶν ἢ ὅτι |
| δῶρα παρ ' Αἰόλοο μεγαλήτορος Ἱπποτάδαο . ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : ὢ πόποι , ὡς | ||
| δ ' ἄρα πάντες ὑπερφιάλως ἀγάσαντο : ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : “ ἦ τάχα Ἶρος |
| δεικνύειν ὅτι ἓν τὸ ὄν , οὐδὲ εἴ τις αὐτῶι συγχωρήσειε μοναχῶς λέγεσθαι τὸ ὄν , εἰ μὴ τὸ ἐν | ||
| οὕτως σφόδρα ὁμόσε τοῖς φανεροῖς ἰὼν , ὅστις οὐκ ἂν συγχωρήσειε ταμιεῖόν τε κοινὸν τῆς Ἀσίας εἶναι τὴν πόλιν καὶ |
| : οἳ δὲ δὴ ἄλλοι ἔρχεσθ ' ὄφρ ' ἂν ἵκησθε μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ | ||
| , εἴ κέν τις ξύμβληται ὁδίτης , ἔςτ ' ἂν ἵκησθε ἐς δόμον : ἔνθα δ ' ἔπειτα θυηλὰς ἀθανάτοισιν |
| θ ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε . καί νύ κ ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς εἰ | ||
| , ἐπεὶ ἦ νύ με πένθος ἰάπτει λευγαλέον : τό νύ μ ' εἴθε καταφθίσειε γοῶντα πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμύμονα |
| ' ἔστρωται λέχος , ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήμαντα κτάνηι κἄπειτα μείζω συμφορὰν λάβηι τινά . ] δεινὴ γάρ | ||
| ' οἰωνῶν καλῶν . καθαρὸς ἅπας τοι πολεμίους ὃς ἂν κτάνηι . μὴ σύ γε : παρ ' ἡμῶν δ |
| , δηλούτω ἡ κατηγορία , ἣν πεποίηται σφῶν πᾶν κέντρον ἠρμένος τῆς ἑαυτοῦ γλώττης . ἀναγνωσθεισῶν δὲ τῶν διαθηκῶν ξυνέβησαν | ||
| Γνάθαιναν , ἣ δὲ τί γάρ , εἶπεν , οὐκ ἠρμένος ἥκεις ; σφόδρα δ ' ἦν εὔθικτος πρὸς τὰς |
| ἐπαφομένῳ δὲ οἷον εἴρια : κἢν ἐργάσῃ τοῖς δακτύλοις ἐπιπουλὺ βιησάμενος , ἡ ἀδὴν ὑγρὸν ἀφίησιν ἐλαιῶδες , καὶ αὐτὴ | ||
| ἄς . εἴη : ἔστω . Ἴφθιμος : ἰσχυρός . βιησάμενος : κατισχύσας . ἀνέλκοι : ἀνελκέτω . Δεύτερος ἄλλος |
| . Σφωέ . Αὕτη αἰτιατικὴν μόνην σημαίνει , τίς τάρ σφωε θεῶν καὶ ἐπεὶ σύνηθες Ὁμήρῳ τὸ δισυλλαβοῦν , σαφὲς | ||
| τοῦ τονικοῦ οὐκ ἐμποδίζοντος , ἀνθρώποις μοι , τίς τάρ σφωε . Πρὸ τῆς οὖν κατὰ μέρος αὐτῶν ἐξετάσεως διαληπτέον |
| νκατα ! [ [ ] κυριω ! [ [ ] μωνα [ [ ] [ . . . . . | ||
| ! ! ! ! ] ! [ ! ! ] μωνα [ ! ! ! ! ! ] σενδτο [ |
| ὅσον τις ἔχρηιζ ' , ἐκτρίμματά τε λαμπρὰ σινδονυφῆ , δίδοσαν δὲ χρίματά τ ' ἀμβροσίοδμα καὶ στεφάνους ἰοθαλέας . | ||
| ὡς εἰ πτωχὸς πάλαι εἴη . οἱ δ ' ἐλεαίροντες δίδοσαν καὶ ἐθάμβεον αὐτὸν ἀλλήλους τ ' εἴροντο , τίς |
| Οἰδίπου σκιά , σύ τε , ὦ Ἐριννύς , ὄντως μεγαλοδύναμος καὶ γενναία τις εἶ . + ἐφύμνιον κατὰ περικοπὴν | ||
| Οἰδίπου σκιὰ , σύ τε , ὦ Ἐρινὺς , ὄντως μεγαλοδύναμος καὶ γενναία τις εἶ . . Οἰδίπου σκιὰ ] |
| Πολύμναστόν τινα τῶν περὶ τὴν μουσικὴν ἐλλογίμων ” φθέγμα μὲν πάγκοινον ἔγνωκας „ Πολυμνάστου Κολοφωνίου ἀνδρός . ” καὶ Ὅμηρον | ||
| , μετάλλασέν τέ νιν . Ὄρσο , τέκνον , δεῦρο πάγκοινον ἐς χώραν ἴμεν φάμας ὄπισθεν . ἵκοντο δ ' |
| ὄνομα συμφορᾶς γέμον διπλῆς . Οἴμοι . τί τοῦτο ; λέξον , οὗ δέομαι , γέρον . Ἐκ τοῦ τόπου | ||
| . ἔλαβε . ἀφείλκυσεν εἰς ἑαυτὸν . ὦ ἄγγελε . λέξον . ναῶν ] ἀπὸ . αἳ ] νῆες Περσικαὶ |
| : οὐ γὰρ [ ὁμοῖαι ] [ ἀθάναται ] θνηταῖσι βολαὶ [ κατὰ ] γαῖαν ἔασιν : πρηνη⚖τησε [ – | ||
| αἱρεταί , καὶ μέχρι του : αἱ δὲ ὑπερ - βολαὶ αὐτῇ ἡμάρτηνται , αἱρετώταται δὲ ὡς ἀληθῶς εἰσιν αἱ |
| ὅτι ἄλλου τῆς ψυχῆς μορίου ἐστὶν ἑκατέρα , εἴρηται . διαπορήσειε δ ' ἄν τις περὶ αὐτῶν , τί χρήσιμοί | ||
| ἔργα καὶ παθήματα : πρὸς ἅ τις ἂν πάντα βλέψας διαπορήσειε τί χρὴ δρᾶν περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων . δύο |
| ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν : αἴ κ ' αὐτὸν γνώω νημερτέα πάντ ' ἐνέποντα , ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά | ||
| : ἀμφὶ δὲ λαοὶ ὄλβιοι ἔσσονται . τὰ δέ τοι νημερτέα εἴρω . ὣς ἔφατ ' , αὐτὰρ ἐγώ μιν |
| ) ἡ πολλοῖς δώροις γαμηθεῖσα . . . . . οὖλέ τε καὶ μάλα χαῖρε . οὖλε ἅπαξ εἰρημένον . | ||
| καρπῷ χαίτην ] τὸ φύλλον οὐλάδα δὲ τὴν ὑγιαστικήν : οὖλέ τε καὶ μέγα χαῖρε πολλάκι δὲ καὶ φηγοῖο : |
| τύχας βαρείας τὰς ἐμὰς κἀμοῦ πατρός . ἐπεὶ δὲ κινεῖς μῦθον , ἱκετεύω , ξένε , ἄγγελλ ' Ὀρέστηι τἀμὰ | ||
| δὲ ] ῥίγησέν ? ? [ ] τε καὶ ἴδιε μῦθον [ ] ἀκούσας [ ἀθανάτων ] ? οἵ ? |
| εἴη : μείζονι δ ' ἂν χειμῶνι πυρώτερα φοινίσσοιτο . Σκέπτεο δ ' ἐς πληθύν τε καὶ ἀμφότερον διχόωσαν ἠμὲν | ||
| ὑψόθι κύρῃ , ἀλλ ' αὐτοῦ πλαταμῶνι παραθλίβηται ὁμοίη . Σκέπτεο δ ' εὔδιος μὲν ἐὼν ἐπὶ χείματι μᾶλλον , |
| ποιήσασθαι τὴν ἔφεσιν , ἀνθρώπου μὴ κρίσεως νόμῳ τὴν ἀρχὴν ἀνατιθέντος , ἀλλ ' ὡσπερεὶ χάριν αἰτοῦντος καὶ φιλίας ἀρχήν | ||
| , προσθήσω δ ' ὅτι καὶ τῷ αὐτῷ τοὺς λόγους ἀνατιθέντος , ᾧπερ καὶ σὺ τούτους . οὐ χρὴ , |
| . ἀστεμφής καὶ ἀστεμφέως : ἀμετακινήτως : ὑμεῖς δ ' ἀστεμφέως ἔχειν . παρὰ τὸ στέμβω , ὃ σημαίνει τὸ | ||
| . ἀστεμφής , . . , . : ἀστεμφὴς καὶ ἀστεμφέως : ἀμετακινήτως , ἰσχυρῶς : Ὅμηρος „ ὑμεῖς δ |
| ' ] ναί . ὡς ] ὥστε . . ὦ πόποι κεδνῆς ἀρωγῆς ] φεῦ ἕνεκα τῶν καλλίστων καὶ γενναιοτάτων | ||
| Τεῦκρος δ ' ἐρρίγησε , κασίγνητον δὲ προσηύδα : ὢ πόποι ἦ δὴ πάγχυ μάχης ἐπὶ μήδεα κείρει δαίμων ἡμετέρης |
| ' ἔτι εὕδει Ζεύς , ἐπεὶ αὐτῷ ἐγὼ μαλακὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυψα : Ἥρη δ ' ἐν φιλότητι παρήπαφεν | ||
| τε : “ ἦ με μάλ ' αἰνοπαθῆ μαλακὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυψεν . αἴθε μοι ὣς μαλακὸν θάνατον πόροι |
| , λαμβανέτω ὧν ἡμεῖς ἔχομεν . ἐγὼ μὲν δὴ ταῦτα προαγορεύω : εἰ δέ τίς τι καὶ ἄλλο δέον ἐνορᾷ | ||
| : αὐτὸν δέ σε καὶ τοὺς σοὺς συμπλόους τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς ἐμῆς γῆς ἐς ἄλλην τινὰ μετορμίζεσθαι , |
| θεωρηθείη , εἴ τις αὐτὸν πρὸς αὑτὸν τὸν ἄνθρωπον παραβάλλων σκοποῖτο ὁποτέρα τῶν ἕξεων βελτίων , πότερον ὅταν τύχῃ νοσῶν | ||
| ἄνδρας , πάντα δι ' ὧν τὸν αἰῶνα διεξελήλυθε , σκοποῖτο δ ' αὐτὴν , ὥσπερ τὰς νῦν φρονούσας ἐφ |
| ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ Αἰνείας υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο : ἀλλ ' ἄγετ ' ἐκ φλοίσβοιο σαώσομεν ἐσθλὸν ἑταῖρον . Ὣς εἰπὼν | ||
| ἀνάπαιστον παραλήγοντα εἰσὶν οἳ Λακωνικὸν καλοῦσι , προφερόμενοι παράδειγμα τὸ ἄγετ ' ὦ Σπάρτας ἔνοπλοι κοῦροι ποτὶ τὰν Ἄρεως κίνασιν |
| τῶν νεωτέρων κακῶν . τί δ ' ἔστιν , ὦ γεραιέ ; μὴ φθόνει φράσαι . οὐδέν : μετέγνων καὶ | ||
| ἐμπλῆσαι χαρᾶς , ἔνσπονδος . οὗτος δ ' , ὦ γεραιέ , τίς κυρεῖ , ὃς ἅρμα λευκὸν ἡνιοστροφεῖ βεβώς |
| ἐπεῴκει ἐν πυρὶ συγκείασθαι ἐυκτεάνῳ βασιλείῃ . Καὶ τὴν μὲν κατέδαψε μένος μέγα Ἡφαίστοιο , φλὸξ ὀλοή : λαοὶ δὲ | ||
| ἄντα μαχήσεται , οὕνεκ ' ἄρ ' αὐτὸν πῦρ ὀλοὸν κατέδαψε : πέλει δέ τις ἄλλος Ἀχαιῶν ὃς νῦν λαὸν |
| χοὴν χεόμην . χεάμην . . ψυχαὶ ὑπὲξ Ἐρέβευς νεκύων κατατεθνηώτων νύμφαι τ ' ἠίθεοί τε πολύτλητοί τε γέροντες , | ||
| κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω : οὐ γάρ τις φειδὼ νεκύων κατατεθνηώτων γίγνετ ' ἐπεί κε θάνωσι πυρὸς μειλισσέμεν ὦκα . |
| , ὑποδράξ , ὀκλάξ : ἀλλ ' ἐλλεῖψαν ἐν τῷ ὑπόδρα μετέστησε καὶ τὴν ὀξεῖαν , ὅμοιον αὐτὸ καταστῆσαν τῷ | ||
| ὅθεν χωρητέον καὶ ἐπὶ τὸν προκείμενον λόγον . Τὸ δὴ ὑπόδρα δύναται μὲν καὶ κατὰ φύσιν εἰς α λήγειν , |
| Ε ἢ τὸ Α πρὸ τέλους : λοχῶ τροχῶ ὀρχῶ κιχῶ . τὸ δὲ ἴσχω ἔχει Σ . καὶ τὸ | ||
| * . αἱμ . Ἀκίχητα : ἀκατάληπτα : ἀπὸ τοῦ κιχῶ : Ἕκτορ , σὺ μὲν ὧδε θέεις ἀκίχητα διώκων |
| : Ἀντὶ τοῦ , περὶ τῶν πετομένων . ἔστι δὲ Ὁμηρικὸν [ . Ζ , ] τὸ σχῆμα : εἰρόμεναι | ||
| ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος . ἀργινόεντι μαστῷ : Ἀρίσταρχος μὲν τὸ Ὁμηρικὸν οὖθαρ ἀρούρης παράγειν αὐτόν φησι πιθανῶς , ὑπαλλαξάμενον τὸν |
| βριθόμενα σταχύεσσι , γέγηθε δὲ θυμὸς ἐπ ' ἔργῳ ἀνέρος εἰσορόωντος , ὅ τις κλυτὸν οὖδας ἔχῃσιν : ὣς οἵ | ||
| στομάτεσσι περισταδὸν ἰύζοντες σαίνουσιν , τοῦ δ ' ἦτορ ἰαίνεται εἰσορόωντος : ὣς ἄρα Τρώιοι υἷες ἐγήθεον , εὖτ ' |
| ἔπαθλον . εἰ δ ' ἄλλως : εἰ δὲ ἄλλως τελέσειας , ὦ Πάν , τὰ κατὰ Φιλῖνον καὶ μὴ | ||
| παραινεῖς ἐμοί , ποιήσω , εἰ καὶ αὐτὸς δὲ τοὐμὸν τελέσειας βούλημα , οὕτω καὶ τοῦτο . λέγει δὲ τὸ |
| ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε : “ πάντως , θαρσαλέη , κύον ἀδδεές , οὔ τί με λήθεις ἕρδουσα | ||
| τίς σε πάλιν , κακόμαντι , δυσώνυμος ἤγαγε δαίμων , θαρσαλέη κυνόμυια ; μάτην ὑλάους ' ἀπερύκεις . οὔπω σοι |
| φέγγος τὸ φερώνυμον τοκῆος : Φαέθων φάος λοχεύων νεαρὸν σέλας κομίζοι . Ζεφύρου πνέοντος αὔραις Χαρίτων θάλος δοκεύω : ῥοδέης | ||
| ἄλλα τινὰ [ ] ἃ [ κἂν ? ] [ κομίζοι - ] εἰς [ ] τὰς ἀπαγωγὰς [ ] |
| φορή , ἀναίϲθητοϲ δὲ ἡ ῥοὴ τοῦ γούνου γίγνεται . νοϲέουϲι δὲ καὶ γυναῖκεϲ τήνδε τὴν νοῦϲον , ἀλλ ' | ||
| , οἵδε μακρὸν μὲν [ τὸν ] χρόνον τὸν καῦϲον νοϲέουϲι , ἀποπαύεται δὲ τὰ κινδυνώδεα , αἱ ὀδύναι καὶ |
| ἵν ' αὐτίκα μᾶλλον ἴδηαι : τοίη οἱ κεφαλή , τοῖοι δέ οἱ ἀμφοτέρωθεν ὦμοι καὶ πόδες ἀκρότατοι καὶ ζώματα | ||
| . κεῖται γὰρ καὶ δέδεικται , ὅτι διὰ τῶν ἐθῶν τοῖοι ἢ τοῖοι γινόμεθα , τὰ μὲν ἀγαθὰ πράττοντες ἀγαθοί |
| ἄσπετα δῶρα δίδωμι : αἰδέομαι δ ' ἀέκουσαν ἀπὸ μεγάροιο δίεσθαι μύθῳ ἀναγκαίῳ : μὴ τοῦτο θεὸς τελέσειεν . ” | ||
| : λιχμάζοντες . Τὴν μὲν γάρ : ὅρα θαῦμα . δίεσθαι : ζητεῖν . Ῥηξαμένους : πέμψαντας . Πρός : |
| . . . . ἀμύμων : ἄψογος : παρὰ τὸ μύω , τὸ καμμύω , ὁ μέλλων χελύνη . ἢ | ||
| βαρύνονται δίχα ὡς εἴρηται τῶν παραληγομένων τῷ ο , οἷον μύω , κλύω , πλέω , νάω , τίω ” |
| . καὶ τὸ πυκνὸν καὶ ἰσχνόν : „ ἀμφ ' ἀδινὸν κῆρ „ . καὶ τὸ ἠρέμα : ” ἀδινῶς | ||
| ἤδη καὶ πυλαωρὸς ἐέλδετο , καί τινα παίδων μητέρα τεθνεώτων ἀδινὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυπτεν , οὐδὲ κυνῶν ὑλακὴ ἔτ |
| βαλανείοιϲ καὶ τῷ θέρει καὶ πάϲῃ τῇ κατὰ τὸ θερμὸν αὐξήϲει χεομένων τῶν ὠμῶν χυμῶν καὶ πάντη τοῦ ϲώματοϲ ῥεόντων | ||
| δὲ παῖδεϲ τούτων περιγίγνονται ῥηΐτερον : ἡ γὰρ φύϲιϲ ἐν αὐξήϲει θερμῆναι δυνατωτάτη . ἄνδρεϲ δὲ εἰ καὶ μὴ ῥηΐδιοι |
| πολυτρύπητον , πολλὰς ὠπὰς ἔχον . Εἰσδῦναι : εἰσελθεῖν . εἰσορόωντας : εἰς αὐτὸν βλέποντας . Τερπωλή : τέρψις . | ||
| ἐξίκετο δῆμον ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῦ , θάμβος δ ' ἔχει εἰσορόωντας , ὣς Ἀχιλεὺς θάμβησεν ἰδὼν Πρίαμον θεοειδέα : θάμβησαν |
| . εὖτέ μοι λευκαὶ μελαίναις ἀνεμεμίξονται τρίχες , αἱ δέ μεο φρένες ἐκκεκωφέαται , κνυζή τις ἤδη καὶ πέπειρα γίνομαι | ||
| Ἑρκείου Διὸς τοῦδε , φράσαι μοι τὴν ἀληθείην , τίς μεο ἐστὶ πατὴρ ὀρθῷ λόγῳ . Λευτυχίδης μὲν γὰρ ἔφη |
| . ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ ἐνταυθοῖ ἐνταυθοῖ νῦν ἧσο κύνας ἀπερύκων , ἐπὶ δὲ τοῦ ἐνταῦθα Σοφοκλῆς ἐν Ἠλέκτρᾳ ἐνταῦθα | ||
| ἐνταυθοῖ Ὅμηρος ἐνταυθοῖ νῦν ἧσο σύας τε κύνας τ ' ἀπερύκων , ἐπὶ δὲ τοῦ ἐνταῦθα Σοφοκλῆς ἐν Ἠλέκτρᾳ ἐνταῦθα |
| χειρῶν οὖδάσδε βαλὼν χόλον αἰνὸν ὀρίνῃς ἀθανάτων . Τόλμα δὲ θεοπροπίην ἐρεείνειν : πάντα γὰρ ἐξερέει νημερτέα . Καί μιν | ||
| δὲ παραίφασίς ἐστιν ἑταίρου . εἰ δέ τινα φρεσὶν ᾗσι θεοπροπίην ἀλεείνει καί τινά οἱ πὰρ Ζηνὸς ἐπέφραδε πότνια μήτηρ |
| : ἔστι γὰρ ἥμιν σήμαθ ' , ἃ δὴ καὶ νῶϊ κεκρυμμένα ἴδμεν ἀπ ' ἄλλων . ” ὣς φάτο | ||
| κεν ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμηρίξας φράσσομαι , ἤ κεν νῶϊ δυνησόμεθ ' ἀντιφέρεσθαι μούνω ἄνευθ ' ἄλλων , ἦ |
| μὲν ἰδέαν νόῳ κατ ' ἐπιστάμαν , τὰν δ ' ὕλαν λογισμῷ νόθῳ διὰ τὸ μηδέπω κατ ' εὐθυωρίαν νοῆσθαι | ||
| πολλὰν δ ' ὄρει πῦρ ἐξ ἑνός σπέρματος ἐνθορὸν ἀΐστωσεν ὕλαν . ἀλλ ' ἐπεὶ τείχει θέσαν ἐν ξυλίνῳ σύγγονοι |
| τὸ σκευάζειν . τὸ ἐπιβουλεύειν . καὶ τὸ τελειοῦν . ἆσαι σημαίνει βʹ : τὸ βλάψαι : „ ἆσέ με | ||
| οὐ δώσω τὸ μηδεμίαν εἶναι πρεπωδεστέραν ἐλευθέροις ἄνεσιν τοῦ τὸν ἆσαι , τὸν δὲ κιθαρίσαι , τὸν χορεῦσαι ἐρώτων εἶναι |
| τοῦτο , ξεῖνε , ἔπος τετελεσμένον εἴη : τῶ κε τάχα γνοίης φιλότητά τε πολλά τε δῶρα ἐξ ἐμεῦ , | ||
| πληθυντικὸν ταχέα , ἀφ ' οὗ ἐπίρρημα οὐχ ὁμόφωνον τὸ τάχα : λιγύς λιγέα λίγα : κρατύς κρατέα κράτα καὶ |
| σύμφορος ἀνδρὶ φέρειν . Ὤ μοι ἐγὼν ἥβης καὶ γήραος οὐλομένοιο , τοῦ μὲν ἐπερχομένου , τῆς δ ' ἀπονισομένης | ||
| τ ' Αἰνείας τε καὶ ὀβριμόθυμος Ἀγήνωρ ἄλλοι τ ' οὐλομένοιο δαήμονες ἰωχμοῖο , εἰρύσσαι μεμαῶτες ἐς Ἰλίου ἱερὸν ἄστυ |
| ἀρετῆς , παντάριστε , παναυγέος ἠδέ τ ' ἀρίστης , τοῖον ἔπος κατέλεξον ? ἕως παρεμύθετο θυμός ? ? ? | ||
| πάντων ταῦρος : ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι : τοῖον ἄρ ' Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ ἐκπρεπέ ' |
| ποτε . Πρὸς ταῦτα καὶ Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ μαστῆρα , κεἴ τις ἄλλος ἐν πόλει σθένει : ἐὰν γὰρ ὑμεῖς | ||
| ἔγραψεν ἐν στήλῃ χαλκῆ . καὶ ἐν Βατράχοις [ ] κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν . Ἄλλως . |
| ταῦτα ἔλεγε , Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι εἰρημένοισι εἶπε : Ξεῖνε Λυδέ , ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν Περσίδα χώρην , | ||
| τόσην δ ' ἀνενείκατο φωνὴν θηλυτέροις ἐπέεσσιν ἀπειλείουσα Λεάνδρῳ : Ξεῖνε , τί μαργαίνεις ; τί με , δύσμορε , |
| Λοίγια : χαλεπά , ὀλέθρια . Λυγρά : χαλεπά . Λύσσαν : μανίαν . εἴρηται παρὰ τὸ λύειν τὸν νοῦν | ||
| πάντ ' ἐτέλεσσεν , εἰ μή οἱ Τριτωνὶς ἀάσχετον ἔμβαλε Λύσσαν : κήδετο γὰρ φρεσὶν ᾗσι πολυτλήτου Ὀδυσῆος ἱρῶν μνωομένη |
| ζητούμενοι τρεῖς ⃞οι ἀπὸ τῶν ὀρθογωνίων τριγώνων , ἑνὸς μὲν κειϚ / , τοῦ δὲ ἑτέρου ρξθκε / , τοῦ | ||
| α , αὐτῶν δὲ τῶν ⃞ων , ὃν μὲν ΔΥ κειϚ / , ὃν δὲ ΔΥ χκεφοϚ / , ὃν |
| ἀκίχητα : ἀκατάληπτα , ἄγνωστα : ἀπὸ τοῦ κιχῶ κιχήσω ἀκίχητα , Αἰσχύλος : ἀκίχητα γὰρ ἤθεα καὶ κέαρ ἀπαράμυθον | ||
| ἐπὶ δεξιὰ δέ τις ἐλαύνων μάτην ἂν πονῶν ὀφθείη καὶ ἀκίχητα , τὸ τοῦ λόγου , διώκων . ταύτης ἡ |
| κωλύσῃ . Τοῦτο δὲ εἴρηται διὰ τὸ Ἀμέλης Ἀμέλητος καὶ ἀμένης ἀμένητος : ταῦτα γὰρ εἰς ης εἰσὶ καὶ παρ | ||
| παῖδα , παρὰ τὸ μὴ ἔχειν μένος , καὶ κλίνεται ἀμένης ἀμένητος , ὥσπερ Ἀμέλης Ἀμέλητος . εἰσί τινα εἰς |
| Ὅμηρος καλεῖ . τὸ δ ' ὑπὲρ αὐτὰς ὑπερθύριον ἢ ὑπέρθυρον , τὸ δὲ προῦχον τοῦ ὑπερθυρίου γεῖσον καὶ γεισώματα | ||
| , πάντως καὶ τὴν παραστάδα καὶ τὴν φλιὰν καὶ τὸ ὑπέρθυρον βλέπει , ἀλλ ' οὐ διὰ ταῦτα εἴσεισιν , |
| γὰρ δίδωμ ' ἔπος τόδε . τί φροιμιάζηι νεοχμόν ; ἐξαύδα σαφῶς . οὐ καθαρά μοι τὰ θύματ ' ἠγρεύσασθ | ||
| ὕπατε κρειόντων , γουνοῦμαί σε θεὰ γλαυκῶπις , τριτογένεια , ἐξαύδα , μὴ κεῦθε νόῳ , ἵνα εἴδομεν ἤδη , |
| Σκυθίαν ἀποπτῆναι , ὅθεν καὶ ἐληλύθεσαν . τίς γὰρ δὴ Φινῆος : τοῦτο ἐρώτησίς ἐστιν ὡς ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ πρὸς | ||
| μῆτιν πορσύνωμεν ἐπίρροθον , εἴ γ ' ἐπικέλσαι μέλλετε , Φινῆος μεμνημένοι ὡς ἐπέτελλεν . οὐδὲ γὰρ Ἡρακλέης , ὁπότ |
| ἐν τῷ σάκει γῆς . ἱκανῶς ἔχεις τῶν ἐκτυπωμάτων . ἄθρει δὴ καὶ τὰ περὶ τοὺς νεανίας , ξὺν ὁποτέρῳ | ||
| γὰρ ὑπ ' αὐτῆς καὶ οὐδὲν διαφέρουσι τῶν μεμηνότων . ἄθρει δὲ ὡς ὅμοια πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ τὰ |
| . ποτέ ” . , , ) μῦθος δ ' αἴνου διαφέρει τῷ . . . πεποιηκώς . τὸ δὲ | ||
| αὐτοὶ τόδε γ ' ἴστε : τί με χρὴ μητέρος αἴνου . ” αἰναρέτης ἐπὶ κακῷ τὴν ἀρετὴν κεκτημένος : |
| ' ἐστὶ φίλα . . καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις , ὡς δὴ τοῦδ ' ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα | ||
| ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν ἀπτολέμους τ ' ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις ; εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε |
| καὶ Ἄρατος : ἑπτάποροι δὴ ταί γε κατ ' ἀνθρώπους ὑδέονται ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν . πλησιάζουσι δὲ | ||
| θέρει τὴν γῆν , καὶ αὐχμοῦ ἀπηλλάγησαν οἱ Ἕλληνες . ὑδέονται : ᾄδονται , λέγονται . ἀριστῆες δὲ καταῦθι : |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| εἰς α σάω γίνεται , ἀφ ' οὗ καὶ ὁ σάος , καὶ ὁ σαώτερος : ὡς τὸ , σαώτερος | ||
| πνοαί ὑψιπετᾶν ἀνέμων . ὄλβος οὐκ ἐς μακˈρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται σάος , πολὺς εὖτ ' ἂν ἐπιβˈρίσαις ἕπηται . σμικˈρὸς |
| καὶ τὸ ὅλον ψόφος ἀπετελέσθη , ἰαφετός τις ὢν , Κοῖος δὲ κτλ . Φυσώ τε Φθιμένη τε , καὶ | ||
| δὲ Πέρσου γυνὴ Ἀστερία παῖς ἦν Κοίου καὶ Φοίβης ὁ Κοῖος δὲ καὶ ἡ Φοίβη Οὐρανοῦ παῖδες . Βριμὼ ἡ |
| ' ἐν Δαναοῖσιν : ἀμείβετο δ ' ὄβριμος Αἴας : Τυδείδη , σὺ μὲν ἐσθλὰ καὶ οὐκ ἀνεμώλια βάζεις ὀτρύνων | ||
| ἐπείσθη ἀντιστατοῦντος θεοῦ . εἰς τοῦτο γοῦν τινες ἀναφέρουσι τὸ Τυδείδη , μή τ ' ἄρ με μάλ ' αἴνεε |
| ' αὖτ ' Ἀντίνοος προσέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ νημερτές μοι ἔνισπε : πότ ' ᾤχετο καὶ τίνες αὐτῷ | ||
| τοῦτο γὰρ ὡς ἔχον οὐδέτερον εἰς ες , ἤγουν τὸ νημερτές , εἰς ους ἔχει τὴν γενικήν : τοῦτο δὲ |
| ὀνείδειον φάτο μῦθον : ἀθετεῖται ὅτι περισσός . τὸν δὲ κασιγνήτη μάλα νείκεσε πότνια θηρῶν . τίς δὲ κυνηγετικὴ θεὸς | ||
| μ ' εἴργειν μέτα . Οἴμοι : φρόνησον , ὦ κασιγνήτη , πατὴρ ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ ' ἀπώλετο |
| ἔκ τε θνητῶν ἀνθρώπων [ , νῦν δ ' ἤδη πεφίληκε , τίει δέ μιν ἔξοχον ἄλλων [ ἀθανάτων μετά | ||
| Αἴτνην τὸ ὄρος . εἰπὼν δὲ ἄνω : ὅσα μὴ πεφίληκε Ζεύς , ἐπάγει , ὅστις ἐστὶν ὁ Τυφώς . |
| ἐρεθιζέμεν Ἥρην κερτομίοις ἐπέεσσι παραβλήδην ἀγορεύων : δοιαὶ μὲν Μενελάῳ ἀρηγόνες εἰσὶ θεάων Ἥρη τ ' Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη | ||
| ὁμοῖαι . οἱ δέ μιν εἰσορόωντες ἀμήχανα δινεύοντα ἔκτοθεν ἀντιόωσιν ἀρηγόνες , οὐδ ' ἐλίποντο τειρόμενον : καί πού τις |