| ἕτερον θεὶς ὄνομα , ἵνα μηδὲ ἄκοντες περὶ τὴν ἀνάγνωσιν σφαλῶμεν καὶ κατὰ συμπλοκὴν αὐτὰ ἀναγνῶμεν . μετὰ συμπλοκῆς γὰρ | ||
| . θέασαι , ὅτι καὶ ἡμεῖς εὐφυῶς , εἴγε μὴ σφαλῶμεν , παρετηρήσαμεν ἐν τοῖς προλαβοῦσι τὴν ἐξήγησιν , εἴγε |
| δ ' ἑτέρως ἔχοιεν , ἀνάγκη ταύτας διαφθείρεσθαι . καὶ πρόβαινε ἐπὶ τὸ προκείμενον τούτων οὕτως ἐχόντων οὗτος τί ἐτόλμησε | ||
| βδέειν , διὰ τὸ τότε τὰς πέψεις γίνεσθαι . Γ πρόβαινε κἀν τῷ ὄχλῳ : ὡς ἐπὶ ὄχλου πομπευόντων αὐτῶν |
| θ λευστῆρα ] τὸν ἀπὸ λιθασμοῦ γινόμενον . μὴ ] παρέλκον . μὴ ] ἀργόν . μὴ ] ἐκ παραλλήλου | ||
| , ἠγαπημένε . διδάσκου ] μάνθανε . . σοι ] παρέλκον ἀττικῶς , ὥσπερ καὶ τὸ ” ἐμοί , “ |
| ὡς καρατομῶν . [ ἔχεις ; ἔχω , ναί . σῶιζέ νυν καὶ τὸν Διὸς φήσεις ποτ ' εἶναι παῖδα | ||
| πέπληχεν ἐξιών : Ζεῦ σῶτερ , εἴπερ ἐστὶ δυνατόν , σῶιζέ με . ἐγώ τις ἀναμάρτητος , εἰς δόξαν βλέπων |
| πάντοτε τῶν οὕτως εἰλημμένων μοιρῶν εἰσενεγκόντες εἰς τοὺς αὐτοὺς ἀριθμοὺς σκεψόμεθα , πόσα ἑξηκοστὰ παράκειται τῷ ἀριθμῷ χωρὶς ἔν τε | ||
| οὐδὲν τοῦ ὁπλίτου ἀσθενέστερος . Ἀλλὰ τοῦτο μὲν καὶ αὖθις σκεψόμεθα : λόγῳ δὲ δὴ τὰ νῦν , καὶ οὐχ |
| ἀλλὰ σπουδαιότερον , ἐκπυρούμενοι τῇ συνεχείᾳ τῆς κινήσεως . αὐτὸ μόλωμεν αὐτομόλωμεν : ὡς ἐπιλαμβανόμενος αὐτοῦ τοῦτο λέγει . αὐτομολεῖν | ||
| ” , εἶτα πάλιν τοῦ “ αὐτὸ ” τὸ “ μόλωμεν ” . βούλεται δὲ λέγειν , “ αὐτομολήσωμεν πρὸς |
| οὖν σὺ ἐσώθης ; καὶ τότε ἐγὼ συνιδὼν τὸ γενόμενον ἀνεβόησα λέγων Ὁ Κύριος ἔδωκεν , ὁ Κύριος ἀφείλατο : | ||
| οὖν ταῦτα ὁ Μενέλαος ἐλθὼν ἀπαγγέλλει μοι , πρὸς τοῦτο ἀνεβόησα , ὡς θᾶττον ἂν ἀποθάνοιμι ἢ περιΐδω Λευκίππης φίλημα |
| ὁ μὴ ὢν ἁπαλὸς ἀλλὰ σκληρός . τὸ δὲ οὐδέτερον ἀτέραμον καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν ἀτέραμνον . λέγεται δὲ ἀτέραμνα | ||
| καὶ βλάστησιν καὶ τὴν ἁδρότητα καὶ εὐκαρπίαν οὐδὲν διαφέρει τὸ ἀτέραμον ὡσάν τι νενοσηκὸς ἢ πεπονηκός . Ὑπὲρ δὴ τούτων |
| ὑπὸ ΕΒΖ ἴσην συστησώμεθα πρὸς ἑκατέραν τῶν ΑΒΓ , τρίχα τεμοῦμεν τὴν δοθεῖσαν γωνίαν . μαʹ . Τὸ δὲ ὑπερτεθὲν | ||
| τοῦ γνωστικοῦ μέρος ἐπιτακτικὸν ὄν , εἴπερ βουλόμεθα τέμνειν , τεμοῦμεν . Κατὰ τί ; Τὸ μὲν ἐπὶ ταῖς τῶν |
| ἐμοῦ ὡς ἀπὸ σταδίου . γινομένου μείζονος καὶ μείζονος κονιορτοῦ ὑπενόησα εἶναί τι θεῖον : μικρὸν ἐξέλαμψεν ὁ ἥλιος , | ||
| ἀπορεῖν καὶ ἀσχάλλειν ὅτι οὐ θᾶττον ἤκουσα . τούτων ὀφθέντων ὑπενόησα μὲν ἀσιτίαν δηλοῦσθαι , εἰ δὲ μὴ , ἀλλ |
| ἔμπροσθεν λόγοις ἐγώ τε καὶ Πῶλος ἢ οὔ , ἡνίκα ὡμολογήσαμεν μηδένα βουλόμενον ἀδικεῖν , ἀλλ ' ἄκοντας τοὺς ἀδικοῦντας | ||
| . Ἴσως νὴ Δία : ἀλλὰ μὴ τοῦτο οὐ καλῶς ὡμολογήσαμεν ; Καὶ μὴν ἐδόκει γε ἄρτι καλῶς λέγεσθαι . |
| , ἐσθίει μέχρι ἂν διδῷ τις ἢ λάθῃ διαρραγείς . τοιοῦτ ' ἔχει ταμιεῖον ὥσπερ οἰκίας . μὰ τὴν Ἀφροδίτην | ||
| μόνον ποιεῖτε τοῖς ὀπτοῖσι μήτ ' ἀνειμένον , τὸ γὰρ τοιοῦτ ' οὐκ ὀπτὸν ἀλλ ' ἑφθὸν ποιεῖ : μήτ |
| ὅτι ἡ ΔΕ ἐν πλείονι χρόνῳ δύνει ἢ ἀνατέλλει . Κατεσκευάσθω γὰρ τὰ αὐτά . ἐπεὶ οὖν τὸ Α ἀρχή | ||
| , ὅτι ἡ ΔΗ ἐκ δύο ὀνομάτων ἐστὶν ἕκτη . Κατεσκευάσθω γὰρ τὰ αὐτὰ τοῖς πρότερον . καὶ ἐπεὶ ἡ |
| καὶ τὴν ἐμαυτοῦ προαίρεσιν κατὰ φύσιν ἔχουσαν τηρῆσαι : οὐ τηρήσω δέ , ἐὰν ἀγανακτῶ πρὸς τὰ γινόμενα . Ταράσσει | ||
| ἅλμα : ὅμως εἰ καὶ κινδυνεύω τελειῶσαι τὸ ποίημα , τηρήσω γε τὴν ὑπόσχεσιν , ὥσπερ καὶ ἡμεῖς λέγομεν : |
| Οὐχ ἑψητῶν λοπάς ἐστιν . Εἰ μὴ παραμυθεῖ μ ' ὀψαρίοις ἑκάστοτε . Πλὴν ἀλεύρου καὶ ῥόας . Καὶ μὴν | ||
| πᾶσαν . . τὴν ἡδονήν . Θερμοτέροις χαίρεις ἀεί τοῖς ὀψαρίοις , ἢ τὸ μέσον ἢ κατωτέρω ; κατωτέρω . |
| συγκριθῆναι , δρόσον δ ' ὅταν τὸ συνιστάμενον ὑγρὸν νύκτωρ ψυχθὲν ἅμα τοῖς ὄρθροις ἐπὶ γῆν ἐπιφέρηται . διὸ καὶ | ||
| κἂν ὀλίγον ἀποποιεῖν : τινὲς καὶ ἕψημα προσβάλλουσιν : εἶτα ψυχθὲν βαλὼν εἰς ὑλιστῆρα δεύτερον καὶ τρίτον ἐπίῤῥιπτε τὸ αὐτὸ |
| καὶ μήλινον τὴν χρόαν , καὶ ἐπιβαλὼν κηρὸν καὶ ῥητίνην διηθημένην ἕψε ἐπ ' ὀλίγον , καὶ ὅταν καλῶς ἔχῃ | ||
| ἕψε ἕως ἀμόλυντος γένηται καὶ ἐπίβαλλε κηρόν , εἶτα ῥητίνην διηθημένην . [ ἔπειτα ] ἐπίπασσε τὴν τέφραν τῶν λίθων |
| δηλαδὴ περὶ αὐτῶν . οὐ γὰρ δὴ ἐκείνοις ἂν αὐτοῖς ἐπίστευσας ἐπαινοῦσι τὰ αὐτῶν . Οὐδαμῶς , ἀλλὰ οἱ ἄλλοι | ||
| νῦν γεγενημένῳ ἠπίστησας : ὅταν δὲ μὴ πείθεσθαι , αὐτῷ ἐπίστευσας τῷ συμβουλεύοντι μὴ πείθεσθαι : κοινωνεῖ δὲ καὶ τοῦτο |
| ἐκ τοῦ ἐναντίου , πολλάκις δὲ καὶ ἐκ πλειόνων . Θῶμεν δὲ καὶ ἐπὶ παραδείγματος . οὐ δεῖ καινοτομεῖν , | ||
| ' ἄλλα κακουργήματα πρὸς ἀλλήλους ἐπινοοῦσιν . Εἰκὸς γοῦν . Θῶμεν δὴ τὰς ἐν τοῖς πεδίοις πόλεις καὶ πρὸς θαλάττῃ |
| ' οἶδ ' , ὅτι οὐ μᾶλλόν γε ταῦτ ' ἔμελ ' αὐτῷ ἢ τὰς παρόδους λαβεῖν ἐβούλετο καὶ τὴν | ||
| ᾗ βασανίζουσιν τὸν χρυσόν , τὴν ἀρίστην , πρὸς ἥντινα ἔμελ - λον προσαγαγὼν αὐτήν , εἴ μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη |
| ἀντὶ τοῦ μέλλον μὲν λεχθῆναι , καταλειφθὲν δὲ διά τι παρεμπεσὸν , πάλιν εἰπὲ αὐτῇ καὶ τοῦτο : εἰ δὲ | ||
| παρ ' αὐτὴν ἐπιβυσάμενος τὰ ὦτα , ὡς μή τι παρεμπεσὸν ἄλλο συγχέῃ τὴν τάξιν αὐτῶν , εἶτά μοι συρίττεσθαι |
| μέντοι τὰ ἴδια . Ταύτῃ καὶ γελοῖόν ἐστι τὸ λέγειν ὑπόθου μοι . τί σοι ὑποθῶμαι ; ἀλλὰ ποίησόν μου | ||
| ὃ ἔλαβε μεταβάλλει , οὐχ ὃ ἡ μήτηρ ἔτεκεν . ὑπόθου δ ' ὅτι ἐκεῖνό σε λίαν προσπλέκει τῷ ἰδίως |
| καὶ ἄλλ ' ἄττα ὀνόματα λέγων , ὅθεν πάντα ταῦτα διαλυθήσεται [ ? ? ? ? ] [ ? ] | ||
| καὶ πᾶν δὲ τὸ εἰς τοῦτο τὸ μέρος ἔνστημα ῥᾳδίως διαλυθήσεται ἐάν τις τοῖς ἐναργήμασι προσέχῃ , ὅπερ ἐν τοῖς |
| ἐναλίαι δρόσωι . ἐκεῖσε δὴ ' πάνελθε , πῶς νιν εἵλετε τρόπωι θ ' ὁποίωι : τοῦτο γὰρ μαθεῖν θέλω | ||
| κατοικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους ἐξέωσαν . Αὐτοὶ χελώνας ἔσθεθ ' οἵπερ εἵλετε : ἁλιεῖς ποτε χελώνας ἀνασπάσαντες διὰ τῶν δικτύων , |
| ' αὑτήν . τὸ δὲ καὶ εἰ μὴ ποιοῦσι μηθὲν μηδετέρα αὐτῶν εἴρηκεν , οὐχ ὡς μηδενὸς ἐξ αὐτῶν γινομένου | ||
| ἐπεζεύχθωσαν αἱ ΑΗ ΔΘ , καὶ ἔστωσαν ἴσαι , καὶ μηδετέρα τῶν ΑΗ ΔΘ ἔστω κάθετος ἐπὶ τὴν βάσιν , |
| θῶκοι καὶ ὡς Σώφρων φησὶ σύνθωκοι . τὸ δὲ καλούμενον ὡρολόγιον ἦ που πόλον ἄν τις εἴποι , φήσαντος Ἀριστοφάνους | ||
| ὡς οὐδέπω τετάρτην ὥραν ἀπηγγέλη , ἀπιστῶν πρὸς ἑαυτὸν τὸ ὡρολόγιον ἐκέλευσε κομισθῆναι . Σχολαστικῷ εἰς τὸ Σαραπεῖον ἀνελθόντι θαλλὸν |
| τὸν Ἀέρα : ὥστ ' ἀντὶ τούτου τοῦ διδάγματος μόνου διαλφιτώσω σου κύκλῳ τὴν κάρδοπον . ἰδοὺ μάλ ' αὖθις | ||
| εἶπας λέγεις . τοῦ διδάγματος ] τῆς διδασκαλίας . . διαλφιτώσω ] ἀλφίτων πληρώσω , μετὰ ἀλεύρου γεμίσω , περικυκλώσω |
| ἄλλην ἡμέρην ὕσσωπον ἐν ὄξει καὶ μέλιτι καὶ ὕδατι ἀναζέσας ἐπιῤῥοφεῖν . Τοῦτο καὶ τοῖσι ῥέγχουσι διδόναι καὶ μὴ δυναμένοισι | ||
| ὀλίγον καὶ μέλι καὶ ὄξος καὶ ὕδωρ μίξας τοῦτο χλιαρὸν ἐπιῤῥοφεῖν : τὴν δὲ ἄλλην ἡμέρην ὕσσωπον ἐν ὄξει καὶ |
| ; δότε μοι ξίφος ὅπως τάχιστ ' , ἢ πινάκιον τιμητικόν . ἅνθρωπος οὗτος μέγα τι δρασείει κακόν . μὰ | ||
| καὶ τὰς μακρὰς λεγομένας εἷλκον : ἐν τοῖς ἐπάνω . τιμητικόν : καταδικαστικόν : ὅπου τὴν μακρὰν χαράσσοντες κατεδίκαζον , |
| εἰσὶν αἱ δίστιχοι , ἔλαττον ἔχουσαι [ τῶν πυρῶν ] ἀποκάθαρμα τῶν μονοστίχων . Τροφὴν μὲν ὀλίγην δίδωσι τοῖς σώμασι | ||
| ἢ ἀναπεμπόμενά εἰσιν ἢ ἐμπεπλασμένα . οαʹ . Μύξα ἐστὶν ἀποκάθαρμα τοῦ ἐγκεφάλου ὥστε κουφίζεσθαι τὸ ἡγούμενον τῆς ψυχῆς μέρος |
| τε . ἐντεῦθεν πάλιν εἶπεν ὁ Ξενοφῶν : Ἐπεὶ τοίνυν διανοῇ ἀποδιδόναι , νῦν ἐγώ σου δέομαι δι ' ἐμοῦ | ||
| εἰ κυνὸς τροφὴν ἐσθίεις , τῷ ὁμογενεῖ καὶ ὁμοιοτρόπῳ μάχεσθαι διανοῇ ; λέγει δὲ ἑαυτὸν κυνοκέφαλον διὰ τὸ ἀναιδὴς εἶναι |
| φιλήσοντός μου , τοὺς δ ' ἀγαθοὺς καταφιλήσοντος , θαρρῶν δίδασκε τῶν φίλων τὰ θηρατικά . καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη | ||
| τῷ Ἀπόλλωνι . Πῶς δέ ; ἔφη ὁ Κῦρος : δίδασκε : πάνυ γὰρ παράδοξα λέγεις . Ὅτι πρῶτον μέν |
| τὸ λευκὸν ἢ τὸ μουσικόν , πολλῷ μᾶλλον οὐ δυνατὸν συνεισφέρειν τὸ πάνυ ἀντικείμενον τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀναιρετικὸν αὐτοῦ , | ||
| αὐτὸ τὸ συναναιρεῖν καὶ μὴ συναναιρεῖσθαι καὶ συνεισφέρεσθαι καὶ μὴ συνεισφέρειν : ἰδοὺ γὰρ τὸ ζῷον φύσει πρότερον τοῦ ἀνθρώπου |
| ἐὰν ἐκπληρωθῇ ἡ μήτρα ἐν τοῖς ἑπτὰ μησί , τότε προκύπτειν καὶ γεννᾶσθαι γόνιμα : ἐὰν δὲ προκύψῃ μὲν μὴ | ||
| μὲν ἐκπληρωθῇ ἡ μήτρα ἐν τοῖς ἑπτὰ μησί , τότε προκύπτειν καὶ γεννᾶσθαι γόνιμα : ἐὰν δὲ προκύψῃ μέν , |
| εἰς ων λήγει ἐπὶ παντὸς γένους . Τοῖς πλόοις τοῖς πλοῖς . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικῶν εἰς ι λήγουσα | ||
| πλοῖ , τῶν πλόων τῶν πλῶν , τοῖς πλόοις τοῖς πλοῖς , τοὺς πλόους τοὺς πλοῦς , ὦ πλόοι ὦ |
| δικάζοντας . καὶ περὶ μὲν τούτων ἐκ τῶν εἰρημένων οὐκ ἀγνοήσομεν . Παλιλλογία δέ ἐστι μὲν σύντομος ἀνάμνησις , δεῖ | ||
| γνωσόμεθα , πότερον ἀληθές ἐστι τὸ συναγόμενον ἢ ψεῦδος . ἀγνοήσομεν οὖν , πότερον ἀληθής ἐστιν ὁ λόγος ἢ ψευδής |
| γὰρ οὖν . Ταύτας τοίνυν δίχα τέμνοντες μίαν ἑκάστην ἓξ ποιῶμεν , τὴν ὀρθὴν χωρὶς ἀποκρίναντες τούτων ἑβδόμην . Πῶς | ||
| ἐν Φιλοκάλῳ ἢ Νύμφαις : κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κυμινοπρίστης ὁ |
| , μηδὲν ἀποκρύψῃ , τῷ δὲ Ἡρακλεῖ τὴν θυσίαν ἐντελῆ παράσχου . Βουφάγος μὲν ὁ δαίμων , ὦ Λυκῖνε , | ||
| παντὸς ἐμπαθοῦς καὶ μολυσμοῦ καὶ κηλῖδος σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶ παράσχου μοι σταθηρὰν γαλήνην καὶ ἄνεσιν καὶ εἰρήνην βαθεῖαν τῶν |
| τὴν πρὸς τοὺς Ἕλληνας διαφοράν , ὡς οἰκείους , στάσιν ἡγήσονται καὶ οὐδὲ ὀνομάσουσιν πόλεμον ; Οὐ γάρ . Καὶ | ||
| καὶ οἱ σύμμαχοι αἰσθήσονται καὶ οἱ πολέμιοι πεύσονται , καὶ ἡγήσονται πολὺ πλείονος ἀξίαν εἶναι τὴν πόλιν , ἐὰν ὁρῶσιν |
| βολβοῖς . * * * * ἵν ' ἐπαγλαΐσῃ τὸ παλημάτιον καὶ μὴ βήττων καταπίνῃ . κιρνάντες γὰρ τὴν πόλιν | ||
| ' οὐχ ἧψον ὁμοῦ βολβοῖς . ἵν ' ἐπαγλαΐσῃ τὸ παλημάτιον καὶ μὴ βήττων καταπίνῃ . κιρνάντες γὰρ τὴν πόλιν |
| ' οὐκ ἐμπίπτει κἀνταῦθα τὸ πρᾶγμα : διὰ δὲ τὸ ἰσάζον ἐκλείπει : ἀλλὰ κἀνταῦθα οὐ καλῶς : εἰ γὰρ | ||
| οὐ τοὺς αὐτοὺς διαφόρους ἔχει καὶ ἀχρήστους , καθάπερ τὸ ἰσάζον , ἀλλ ' ἐν τῷ μὴ πάντα τὰ αὐτὰ |
| βʹ προσθέσεως ἀριθμὸν ἔχουσιν , ὧν ἡ μία τῶν ἐτῶν λογισθήσεται . οἷον ἐὰν τὰ δωδεκαπλασιασθέντα μέγεθος σημαίνῃ ἔτη ζʹ | ||
| καὶ μὴ θέλων : καὶ ἡ πίστις σου εἰς ἀπιστίαν λογισθήσεται , ἐὰν μὴ νῦν πιστεύσῃς . πρὸς τί δὲ |
| δὲ μή , ἵν ' ἀλεξιφάρμακα ἔχων ἴῃς καὶ μηδὲν πάθῃς δεινόν . Εὖ μοι δοκεῖς λέγειν , ὦ Σώκρατες | ||
| ἀπόλλυσι . σὺ δὲ μήτε ἐργάσῃ περαιτέρω μηδὲν μήτε αὐτὸς πάθῃς . ἐνθυμοῦ δὲ ὅτι πᾶσι πράγμασιν ὥσπερ ὅρους ἡ |
| ἦ δ ' ὅς , ἀλλὰ τοῦτο ἔτι ἡμῖν μόνον εἴπατον καὶ ἐπιδείξατον ὅτι ἀληθῆ λέγετον : καὶ ἐὰν εἴπητον | ||
| ' . Ἰδού . Καὶ λαβομένω τὸ ῥῆμ ' ἑκάτερος εἴπατον , καὶ μὴ μεθῆσθον , πρὶν ἂν ἐγὼ σφῷν |
| ὧν τοὺς σπόγγους ἐπερρίψαμεν φοίνιξιν ἐν οἴνῳ αὐστηρῷ ἢ ὄξει βεβρεγμένοις μετὰ κηρωτῆς ῥοδίνης ἢ μηλίνης ἢ μυρσίνης φύλλων λείων | ||
| καὶ τὸ λάδανον προβρέχων καὶ λεάνας ἐν θυείᾳ ἐπίβαλε τοῖς βεβρεγμένοις : ἔστω δὲ τὸ ἀγγεῖον μυρεψικὸν κασσιτέρινον καὶ πωμάσας |
| μακρόν . μῦθον ] λόγον . εἰπέ ] ἐμοί . πέραινε ] πλήρου . πάντα ] ἃ βούλει . τὴν | ||
| Ἄπολλον , ὡϲ ἄγροικοϲ εἶ : ϲυϲκευαϲάτω [ ] . πέραινε . παύομαι λέγων . νὴ τὴν Ἀθηνᾶγ [ ] |
| ὄπισθεν δ ' ἀπὸ τῆς συνεχούσης ὀρεινῆς αὐχένι διεζευγμένον , ὑπεραῖρον καὶ δυσὶ σταδίοις τούτου πρὸς ὀρθίαν ἀνάβασιν . πρὸς | ||
| ζητεῖται τὸ ὅμοιον ἀνθρώπῳ , ἐπὶ δὲ τοῦ λόγου τὸ ὑπεραῖρον , ὡς ἔφην , τὰ ἀνθρώπινα . προσήκει δ |
| ὅτι μετὰ φαντασίας ἡ πρώτη εἰσδοχή . καὶ τούτων οὕτω διαιτηθέντων ἔτι κἀκεῖνα ἐπισκέψασθαι δεῖ , ἃ καί τισι τῶν | ||
| ἀναληφθεῖϲα διαχρίεται : τούτουϲ δὲ καὶ ἡ τῶν . ἀπερίττωϲ διαιτηθέντων παιδίων κόπροϲ μειζόνωϲ ὀνίνηϲιν . ἡ δὲ τῶν λύκων |
| χειρουργοὺς τῶν πράξεων ; τὸ σῶμα ; εὐθὺς ὅρα τί δρᾷς : διαπηδᾷς τὴν τάξιν τῶν ἀρχομένων , ἀπὸ τοῦ | ||
| τούτῳ μὴ κάλει . Ὦ γλυκύτατον Μυρρινίδιον , τί ταῦτα δρᾷς ; Κατάβηθι δεῦρο . Μὰ Δί ' ἐγὼ μὲν |
| ποιοῦντες . καὶ πάλιν ἐὰν τὸ πονηρὸν μὴ ποιῇς καὶ ἐγκρατεύσῃ ἀπ ' αὐτοῦ , ζήσῃ τῷ θεῷ , καὶ | ||
| τὴν ἐντολὴν ταύτην : ἐὰν τὸ ἀγαθὸν ποιῇς καὶ μὴ ἐγκρατεύσῃ ἀπ ' αὐτοῦ , ζήσῃ τῷ θεῷ , καὶ |
| διὰ τῶν αὐτῶν λαμβάνοντες , ἵνα μὴ καθ ' ἕκαστον μακρολογῶμεν , παρεθήκαμεν οἰκείως ἑκάστῳ τῶν ἀριθμῶν ἐν τῷ τρίτῳ | ||
| , ἡμεῖς δὲ ὅσον τοὺς τύπους ὑφηγησαίμεθα , ἵνα μὴ μακρολογῶμεν , ὀρθῶς ἂν ποιοῖμεν ; Πάνυ μὲν οὖν . |
| μέγαν Ἠέλιον τὸν ἀτέρμονα κύκλον ὁδεύειν , μή σε θεοὶ βλάψωσι νόῳ καὶ ἐχέφρονι βουλῇ ὥρην ἐκπρολιπόνθ ' ἥν σε | ||
| ' ἐπὶ τῷ κατάγματι τὰ ἔνθεν κἀκεῖθεν διαστρέφοντα τὴν διάπλασιν βλάψωσι μεγάλως . χρὴ οὖν παλαιὰν καὶ πλατεῖαν μετρίως εἶναι |
| δὲ τὰς προσόδους μεθύων καλὰς ποιῶ . ἔπειθ ' ἕωθεν περιάγεις τὴν λήκυθον , καταμανθάνων τοὔλαιον , ὥστε περιφέρειν ὡρολόγιον | ||
| , σὺ δὲ καὶ οὕτως σφόδρ ' ἑτέρως ποικίλλεις καὶ περιάγεις τὸν λόγον ὡς καὶ πείθειν ἔχειν ἐκ τοῦ παραχρῆμα |
| διφρήλατος ὦ τοῦ μεγίστου Ζηνὸς ἄλκιμον τέκος Παλλάς , τί δρῶμεν ; οὐκ ἐχρῆν ἡμᾶς ἔτι μέλλειν Ἀχαιῶν ὠφελεῖν στρατεύματα | ||
| ὦ τοῦ μεγίστου Ζηνὸς ἄλκιμον τέκος , Παλλὰς , τί δρῶμεν ; οὐκ ἐχρῆν ἡμᾶς ἔτι μέλλειν Ἀχαιῶν ὠφελεῖν στρατεύματι |
| πᾶσιν ἡγοῦμαι ὅτι , εἰ Νικομάχου ἐξαιτοῦντος τοὺς ἀνθρώπους μὴ παρεδίδουν , ἐδόκουν ἂν ἐμαυτῷ συνειδέναι : ἐπειδὴ τοίνυν ἐμοῦ | ||
| τοίνυν ὑμῖν ἐδυνάμην τὰς μαρτυρίας παρασχέσθαι τῶν παραγενομένων , ὡς παρεδίδουν τὴν ναῦν Πολυκλεῖ πολλάκις , οὗτος δὲ οὐκ ἤθελεν |
| ἠξίωσας ἑκὼν σεαυτῷ τούτους κριτὰς καὶ ζητητὰς γενέσθαι , καὶ ἔγραψας κατὰ σεαυτοῦ τὸ ψήφισμα , καὶ τὸν δῆμον ἐποιήσω | ||
| καὶ τὸν αὐτὸν ἄνδρα δὶς στρεβλώσας τῇ σαυτοῦ χειρί , ἔγραψας αὐτὸν θανάτῳ ζημιῶσαι , καὶ παρὰ τῷ αὐτῷ ἐν |
| ἢ τὸ μηδέτερα κεκτημένον ; βούλεσθε οὖν πρὸς ταῦτα ὧδε ἀποκρινώμεθα ; Πῶς ; Εἰ μέν , ὦ θαυμάσιε , | ||
| , ὅπου ἂν προσγένηται . “ ταῦτα οὖν λέγοντι τί ἀποκρινώμεθα , ὦ Ἱππία ; Οὐδὲν χαλεπόν : ἐροῦμεν γὰρ |
| : τοῦτο δὲ ἦν τὸ ἐξ ἀρχῆς αὐτῷ προκείμενον . συνθετέον οὖν πάντα : εἰ γένεσίς ἐστιν , ἔστιν ἀίδιον | ||
| ἐν ποίᾳ κατηγορίᾳ , καὶ ἐπειδὴ ἐν ποσῷ , τούτῳ συνθετέον τῷ γένει ὅσα κοινὰ εὕρομεν ἐν τοῖς τῶν ἀτόμων |
| . . . λιτρ . βʹ νάρδου τὸ ἀρκοῦν . Κράμβης ἀπόζεμα καὶ ῥοῦν Συριακὸν λειοτριβήσας εἰς λεπτὸν καὶ μίξας | ||
| δόσις τριώβολον μετὰ κονδίτου ἢ ὑδρομέλιτος . Ἄλλο δόκιμον . Κράμβης σπέρματος ⋖ Ϛʹ , κυπέρου , πετροσελίνου , ἠλέκτρου |
| ὧν ἡ φήμη τὰς ἀφορμὰς λαμβάνουσα λαμπρὸν τὸ περὶ αὐτῆς ἐκήρυττεν ὄνομα , ἓν δὲ τοῦτο πρῶτον καὶ ἰδιαίτατον διεδείκνυτο | ||
| . Ὅτι Αὐτοφραδάτης πάντας τοὺς συμμισθοφόρους ἐξαγαγεῖν βουλόμενος ἐπὶ μάχην ἐκήρυττεν , ὡς ἕνεκα ἀριθμοῦ ποιοῖτο τὴν ἔξοδον . ἐκ |
| κέκληκε : τὸ δὲ μαρτύριον ἀναβαλοῦμαι , ἔστ ' ἂν ἀποδῶ σοι τὰς πληγάς . ἡσθέντων οὖν ἐπὶ τοῖς πεπαιγμένοις | ||
| , παρ ' αὑτόν , ἀλλὰ χωρίς . ἀλλ ' ἀποδῶ πάλιν παρ ' οὗ παρέλαβον ἀρτίως ; ἄτοπον . |
| Οὔ , πρίν γ ' ἂν εἴπῃς ἱστορούμενος βραχύ . Λέγ ' , εἴ τι χρῄζεις : καὶ γὰρ οὐ | ||
| μὴ στασιάσωμεν . Ἔστι δ ' ὁ χρησμὸς οὑτοσί . Λέγ ' αὐτὸν ἡμῖν ὅ τι λέγει . Σιγᾶτε δή |
| , στρέφει ἀττικῶς , μὴ ἠρεμῶν ἐν τῇ κλίνῃ . δυσκολαίνεις ] δυσχεραίνεις . τὴν νύχθ ' ] κατά . | ||
| τόκου ἐνεχυράσεσθαί φασιν . ἐτεόν , ὦ πάτερ , τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφει τὴν νύχθ ' ὅλην ; δάκνει μέ |
| : τὸ ἀναλαμβάνειν τὸ πρᾶγμα διὰ χρόνου . . . ἀναζυγῶσαι : τὸ τὰς θύρας ἀναπετάσαι : Ἀριστοφάνης : τὴν | ||
| σὺν τούτοις ἄλλα , ἐν τοῖς περὶ φωνῆς προείρηται . ἀναζυγῶσαι δὲ τὸ φθέγμα ἔλεγον , καὶ καταπεπνῖχθαι τὸ φθέγμα |
| κυβερνήτην κακόν . τύχην ἔχεις , ἄνθρωπε , μὴ μάτην τρέχε . εἰ δ ' οὐκ ἔχεις , κάθευδε , | ||
| , ἄνδρες φίλοι : ἄρτους ἐπιλελήσμεθ ' ἀρκοῦντας πρίασθαι . τρέχε δή , παῖ . καὶ τοῦτο ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν |
| τοὺς φρυκτοῖς γνωρίζοντας τὰ ἀλλήλων πάθη , ὅπως τὰ μέρη βοηθῇ , ἄν τι δέωνται ἀλλήλων . Ἂν δὲ μὴ | ||
| δαίμονα λέγει αὐτὸς τὸ θεῖον . ὅταν γὰρ τὸ θεῖον βοηθῇ καὶ πάντα τὰ καλὰ χορηγῇ , χρεία φίλων οὐκ |
| τὴν δυναστείαν πολύν τινα διετέλεσαν χρόνον , ἄλλοτ ' ἄλλους καταστρεφόμενοι τέως ἕως ἅπαντας ὑποχειρίους ἔλαβον διακοσιοστῷ σχεδόν τι ἔτει | ||
| , ἐπῆρξαν δὲ Καρίας , καὶ προῆλθον τὴν ἑῴαν ἅπασαν καταστρεφόμενοι , καὶ ὡμολόγησαν ἡμῖν δουλεύειν Αἰγύπτιοι καὶ Βλέμμυες καὶ |
| ξύλινον , γεγένηται τοὔνομα . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν εἰ προσκαθέλοι με τοὐλεόν . Ἐλευθέριος Ζεύς : Ὑπερείδης “ τῷ μὲν τοίνυν | ||
| , δέον σιτήσῃ . τοὐλεόν ] τὸ μαγειρικὸν τραπέζιον . τοὐλεόν ] τραπέζιον μαγειρικόν . ἐν κύκλῳ : ἀπὸ τοῦ |
| Τότ ' ᾄσονται κύκνοι , ὅταν κολοιοὶ σιωπήσωσι . Τὸ σκαμβὸν ξύλον οὐδέποτ ' ὀρθόν : αὕτη δημώδης ἐστὶ καὶ | ||
| τοῦ τροχοῦ , εἰς ἣν ὁ ἄξων ἐνήρμοσται . τὸ σκαμβὸν ξύλον οὐδέποτε ὀρθόν : αὕτη ἡ παροιμία δημώδης ἐστὶ |
| εἶτα ἐπὶ τὴν διαίρεσιν τοῦ κεφαλαίου ἐλθὲ , οὖσαν τοιαύτην μεταληπτικήν : ἀλλ ' οὐ ταύτην ἔξεστίν σοι λαμβάνειν τὴν | ||
| ἑτέραν θήσεις ἀντίθεσιν , τὴν ὅτι ἔδει προςελθεῖν τῷ πατρὶ μεταληπτικήν . Εἶτα λύσεις πάλιν τῇ συγγνώμῃ , ὅτι θεασάμενος |
| τὸ τῆς χρήσεως τάχος ὑπὸ τῶν προγεγενημένων ὠφεληθῆναι δυνηθείς . Ἔπεμψα δὲ καὶ τέκτονας ἐγχωρίους καὶ τοὺς ἄλλως ἐργάσασθαι καὶ | ||
| γράμμασιν ὁμολόγει , καὶ πίστις τοῦ μέλλοντος ἐπιστολὴ γενέσθω . Ἔπεμψα τὸν ἀδελφὸν ἱκετεύσοντα τὸν παρ ' ὑμῖν ὑπὲρ ἐμοῦ |
| ἐπιδέχεται καὶ εἰς α λήγει : τοῦτο δὲ μόνον ἔχει καινότερον , ὅτι διὰ τοῦ Κ ἐκφέρεται , καίτοι τῶν | ||
| ' ἀλλήλων . καὶ ἑκάστη τῶν τεχνῶν ὡς μέλλουσά τι καινότερον καὶ ξενοπρεπὲς παρὰ τὰς ἄλλας διδάσκειν τέχνας τοῖς οἰκείοις |
| τοῦ κλῦθι , καὶ ἴθι , καὶ ἄνωχθι . καὶ φάθι . κἀνταῦθα γὰρ μεταπέπλασται τὸ ε εἰς τὸ θι | ||
| φάθι . Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , |
| δουλεῦσαι τῇ ἐπιθυμίᾳ τῇ ἀγαθῇ . Ἄκουε , φησίν : ἔργασαι δικαιοσύνην καὶ ἀρετήν , ἀλήθειαν καὶ φόβον κυρίου , | ||
| γίνεταί τις γαλήνη . τήν τε οὖν γαλήνην ταύτην ἡμῖν ἔργασαι καὶ λόγον τόν τε νῦν τόν τε πρὸ τοῦδε |
| . Οὐκοῦν , ἢν λάχω : Ἑρμῆς γὰρ ὢν κλήρῳ ποήσεις οἶδ ' ὅτι . Ἀπόλωλας , ἐξόλωλας . Εἰς | ||
| πνεῖ μοι κακόν , ἀντιβολῶ ς ' : εἰ δὲ ποήσεις τοῦτο , κατ ' οἴκους αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους |
| τὸν πάτον τοῦ ἐπάνω καυκίου με τίποτας ὅπου νὰ ποιήσῃς τρῦπαν ὅσον σακκοράφης , ἢ καὶ μικροτέραν , ὅσον βελόνης | ||
| βάλε πῦρ ὀλίγον ἐν ἰσότητι : ἐπίθες δὲ εἰς τὴν τρῦπαν τοῦ ἐπάνω καυκίου μάχαιραν , ὅπου νὰ ἔναι ἡ |
| πρὸς αὐτό . οἱ δ ' Ἀθηναῖοι ὡς ᾔσθοντο , ἀντεπῇσαν : ὁ δὲ γνοὺς κατὰ τάχος ἀπήγαγε τοὺς σφετέρους | ||
| καὶ ἐνταῦθα Παγώνδου , παιανίσαντες ἐπῇσαν ἀπὸ τοῦ λόφου . ἀντεπῇσαν δὲ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ προσέμειξαν δρόμῳ . καὶ |
| καὶ ἐν τοῖς μαθήμασι τὸ ἄπειρον καὶ καθ ' ἕκαστον ἀφίεμεν ἀεί , ἐπὶ δὲ τὸ κοινὸν καὶ τὸ ὡρισμένον | ||
| ; ὅσας δὲ πληγὰς εἴχομεν πρὶν τὸν νόμον τεθῆναι , ἀφίεμεν , καὶ δίδομεν αὐτοῖς προῖκα συγκεκόφθαι . σκέψαι δὲ |
| τούτοις ἄμεινον ἦν ἡσυχάζειν : ἐπεὶ δ ' ἀδύνατον ἡσυχάζειν οὐρητικοῖς οὖσιν αὐτοῖς ὀργάνοις , ὀλίγιστον διδόναι δεῖ τὸ ποτόν | ||
| ἐγκειμένου ταῖς ψόαις βάρους αἴσθησιν ἐχόντων . καὶ ἐν τοῖς οὐρητικοῖς δὲ πόροις συνίσταταί ποτε ἕλκος , καὶ πύον οὐρεῖται |
| Θεσμόπολιν ἐπερειδόμενον καὶ τοῖς οἰκέταις . ἐγὼ μὲν οὖν ἀπιέναι παρεσκευαζόμην , ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ ἐπὶ πολὺ ἐνδοιάσας , | ||
| . εὐθὺς οὖν δῆλον ἦν ὅτι ἀγωνίζεσθαι δεήσοι , καὶ παρεσκευαζόμην οὕτω . καὶ οὐ πολὺ ὕστερον ἧκεν ἀγγέλλων τις |
| αἰτίας δύο , μίαν μὲν ὅτι ἔχουσι τὰ μαθήματα τὸ ἀραρὸς τῶν ἀποδείξεων : ταῦτα γὰρ μανθάνομεν ἀκριβῶς , τὰ | ||
| προσδιορίζον τὸ τοιόνδε κάλλος : καὶ ὅσον δὲ αὖ τὸ ἀραρὸς καὶ βέβαιον τῆς ἐπιστήμης τῆς μαθηματικῆς σκοπεῖ , μήτε |
| ; Ναὶ , ἤκουσα : ὅπερ δὲ βούλομαι μαθεῖν , Συνέσιε , τοῦτο με δίδαξον τὸ ποίημα . Πάντως αὕτη | ||
| κατάρρους ἐστὶν ἐκ τῶν ποταμῶν πάντοθεν περικλυζόμενος ; Ἀληθῶς , Συνέσιε , ἔφρασας , καὶ ηὔφρανάς μου τὴν ψυχὴν σήμερον |
| Σύ τοι λέγεις νιν , οὐκ ἐγώ : σὺ γὰρ ποεῖς τοὔργον , τὰ δ ' ἔργα τοὺς λόγους εὑρίσκεται | ||
| ταῦτα ποιεῖς χἀτέραις πείθει γυναιξί ; Κἀμέ τ ' ἄχθεσθαι ποεῖς αὐτή τε λυπεῖ . Μὴ πρόσαγε τὴν χεῖρά μοι |
| τὸ πρεσβύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ , θλίβοντος τοῦ ἔνδοθεν καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ οἰδάνοντος καὶ σφύζοντος , ὥσπερ οὖν | ||
| τὸ πρεσβύτατον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ , θλίβοντος τοῦ ἔνδοθεν καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος , καὶ ὀδυνῶντος καὶ σφύζοντος , ὧσπερ |
| ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν παρεβοήθουν , καὶ ἐπειδὴ πλήρεις ἦσαν , ἀντανῆγον πέντε καὶ ἑβδομήκοντα ναῦς : καὶ τῶν Συρακοσίων ἦσαν | ||
| . Τότε ὦν ἐπεὶ ἐπέπλεον οἱ Φοίνικες , οἱ Ἴωνες ἀντανῆγον καὶ αὐτοὶ τὰς νέας ἐπὶ κέρας . Ὡς δὲ |
| . . διηριθμημένους ] ἠναγκασμένους . . . ἑλκοποιεῖς ] πλάττεις λόγους συγκρουστικούς . . ἀντὶ τοῦ τραύματα ἐργάζῃ καὶ | ||
| καὶ σὺ τοίνυν αὐτὸς οὐκ ἔχων ἄλλως ἐξελέγξαι τὸν νόμον πλάττεις αἰτίας διὰ κενῆς , τὰ μὲν αὐτὸς κακουργῶν καὶ |
| ὅταν ᾖ καιρός , ἀναπράττει μετὰ τοῦ κοινῇ συμφέροντος . Τέταρτόν ἐστι παράγγελμα τὸ περὶ τῆς ἱερᾶς ἑβδόμης , ἵν | ||
| οὐκοῦν πᾶς ὕδερος ἐπὶ ἀσθενείᾳ τῆς ἀλλοιωτικῆς δυνάμεως γίνεται . Τέταρτόν ἐστι κεφάλαιον , ἐν ᾧ δεῖ ἡμᾶς τὰ αἴτια |
| γὰρ τἀληθὲς καιρὸς οὐκ ἦνἐν μυχῷ τινι τῆς οἰκίας ἀνακλαυσάμενος ἀποχεῖ τὴν τῶν δακρύων φοράν . εἶτ ' ἀπονιψάμενος λογισμῷ | ||
| . Τὸ ἐπέχειν ἀντὶ τοῦ ἀποχεῖν . τὸ γὰρ πνεῦμα ἀποχεῖ καὶ δέχεται ἕτερον . Ἡ δὲ γυνὴ ὅταν ἐν |
| δὲ ὡς παρὰ τὴν βδέλλαν τὸ ζωΰφιον , ὅπερ ἐστὶν ἀναιδέστατον καὶ δυσαπόσπαστον . . . . ἀπολογούμενον ] οἱονεὶ | ||
| ἔπραξεν ζῶν . Ἐτόλμα τοίνυν πρὸς τῷ διαιτητῇ πρᾶγμ ' ἀναιδέστατον λέγειν , ὡς ὁ πατὴρ αὑτοῦ δεκάτην ἐποίησεν ὥσπερ |
| τὰς πίστεις . οἷον ἐάν τις κατηγορῇ τὰ ψευδῆ , προσδιωρίσατο γὰρ ἐνταῦθα : καὶ ἐὰν εὕρῃ τις μοιχὸν ἐπὶ | ||
| τὴν διάνοιαν ἐξηγεῖσθαι βούλεται , δι ' ἣν αἰτίαν οὐ προσδιωρίσατο . ὁ μὲν οὖν φεύγων ἐρεῖ , οὐδὲν ἔδει |
| βαρβάροις Κρόνῳ θυηπολεῖν βρότειον ἀρχῆθεν γένος . ἵπποισιν ἢ κύμβαισι ναυστολεῖς χθόνα ; μηδὲν φοβεῖσθε προσφάτους ἐπιστολάς ἡ δυστυχὴς ἀθῷος | ||
| ἡ κύμβη Σοφοκλῆς ἐν Ἀνδρομέδᾳ φησίν : ἵπποισιν ἢ κύμβαισι ναυστολεῖς χθόνα ; κύββα ποτήριον Ἀπολλόδωρος Παφίους . ΚΥΠΕΛΛΟΝ . |
| , ἄν τις ἀδικῇ ἢ τοῦτον ἢ ἐκείνους καὶ σὺ αἴσθῃ , μὴ ἐπιτρέψειν . καὶ περὶ Λυσικλείδου τἀληθὲς εἰπεῖν | ||
| τοῦ σώματος ἀνέλπιστός ἐστιν ὁ κάμνων . ἐὰν δ ' αἴσθῃ ποτὲ παχεῖς εἶναι ἱκανῶς τοὺς χυμούς , ὀξύμελι δίδου |
| γενόμεναι , καὶ ῥεόμεναι ἀποθνήσκουσιν , ἢν μὴ καύσῃς ἢ τάμῃς . Ὁκόταν δὲ ὧδε ἔχῃ , φάρμακον χρὴ πῖσαι | ||
| ἐλάσσῃ : ἀλλ ' ὁπόταν Σκυθικοῖο βαθὺν πόρον Ὠκεανοῖο νηῒ τάμῃς , ἑτέρην δὲ πρὸς ἠῴην ἅλα κάμψῃς , Χρυσείην |
| Ἡρακλείδην . . . διώκειν . διώκειν . καὶ οὐκ εὐνοεῖν ᾤετό με , ὅτι . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον | ||
| ἢ προσθετέον , φησί , μὴ λανθάνουσαν . ἐνδέχεται γὰρ εὐνοεῖν τινας ἀλλήλοις πεπυσμένους , ὅτι εἰσὶν ἐπιεικεῖς ἢ χρήσιμοι |
| ὀρθῶς ἡμῖν ἡγῶνται τῶν πραγμάτων , καὶ τοῦτό που καλῶς ὡμολογοῦμεν ; Ναί . Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς | ||
| οὔ ; Πάνυ γε . Οὐκοῦν ἢ ἄρτι οὐ καλῶς ὡμολογοῦμεν , ἢ εἰ τότε καλῶς , νῦν οὐκ ὀρθῶς |
| τὴν λύσιν τοῦ σοφίσματος : παρὰ γὰρ τὴν συλλογιστικὴν μέθοδον ἐπιχειρεῖτε λύειν τὸ σόφισμα προσλαμβάνοντες ἐν τῷ συμπεράσματι ὃ οὐ | ||
| τί δῆτά με κακῶς τὰ μὲν λέγειν τὰ δὲ ποιεῖν ἐπιχειρεῖτε , καὶ ταῦτα πρὸς τούτους ἡμᾶς διαβάλλειν , οὓς |
| ἐμὲ καὶ πάνδεινα ποιεῖ πράγμαθ ' ἡ Χρυσίς . τί φήις ; τὴν γυναῖκά μου πέπεικε μηθὲν ὁμολογεῖν ὅλως μηδὲ | ||
| [ ἔμ ' ἐπρ [ ἔδεις [ ] [ τί φήις , Ὀνήσιμ [ ' ] , ἐξεπειράθη [ αὕτη |
| τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην ἐποιησάμεθα , οὐκ ἄμουσον οὐδ ' ἐκμελῆ οὐδ ' ἄπο τῆς τέχνης , εἰ σωθείημεν , | ||
| πέμπτῳ διὰ πέντε : μηδετέρου δὲ τούτων αὐτῷ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον ἐκμελῆ εἶναι . ὅτι δ ' οὐ συμβήσεται φανερόν : |
| οὐκ ὀμώμοκ ' , οὐδ ' ὥρκως ' ἐγώ . Ἔα σπεῦδε ταχέως : ὡς τὸ τῆς ἐκκλησίας σημεῖον ἐν | ||
| , ἀλλὰ τοῦ μόνου τέκνου με περιόψεσθ ' ἀποστερουμένην ; Ἔα ἔα . Ὦ πότνιαι Μοῖραι , τί τόδε δέρκομαι |
| τόσον ἔσσεται εἶδαρ , ὅσσον ἐνιπλῆσαι γαστρὸς χάος , ὅσσον ἄαπτον ἐς κόρον ἀμπαῦσαι κείνων γένυν ; οἱ δὲ καὶ | ||
| ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι τὸ δεινόν [ . . ἄαπτος δεινός |
| ὅτι , εἰ μὲν τὴν ἄνθρωπον παραδώσουσιν , ἐξελεγχθήσονται ψευδῆ ἐγκαλέσαντες , εἰ δὲ μὴ παραδώσουσιν ἣν ἐμαρτύρησαν ὡς οὗτος | ||
| μετῴκισαν . ʃδιὰ τὸ εὔνους εἶναι τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπικαλέσαντες : ἐγκαλέσαντες αὐτοῖς τοῦ πολέμου μάλιστα αἰτίους εἶναι . ἐποίκους : |