ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς οὐδὲν βέβαιον ὁ περὶ θεῶν λόγος | ||
τὰ ἀγαθά , οἰόμενος μένειν ὅπερ ἐστίν : εἰ δὲ συνίδοι ἑαυτὸν ἄλλον γενόμενον , οὐκ ἂν ἕλοιτο πάντα τὰ |
εἰ καὶ παραλιμπάνει τὸ γνώριμον ὡς παρεπόμενον τῷ πορίμῳ : αἰτιάσαιτο δ ' ἄν τις αὐτὸν εὐλόγως ὡς οὐ πρότερον | ||
δεξάμενον ἐκπέμψαι μὴ δύνασθαι κατὰ μὲν πάθος μάλιστα ἄν τις αἰτιάσαιτο τὸ συμβαῖνον ἐν ταῖς εἰλεώδεσι , πολὺ μὲν ἐν |
Ἑρμῆ , τὴν ταχίστην ; οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς δράσαιμεν ἀξιόλογον πρὸς ἄνδρα ὑπὸ τηλικούτου στρατοπέδου περιεσχημένον . Ἄλλως | ||
τούτων ἀπαλλαγέντας βουλεύσασθαί τι μέγα καὶ καλὸν καὶ ὅθεν ἂν δράσαιμεν τοὺς πολεμίους ἃ νῦν ἡμᾶς ἐκεῖνοι . οὕτω γὰρ |
τετελευτηκότων ἀποσχέσθαι δι ' ὑπερβολὴν ὠμότητος , ἀλλὰ μὴ ἂν ὀκνῆσαι νεκροὺς ἐπισφάττειν , ἐπεὶ καὶ μέρεσι τοῖς τρόπον τινὰ | ||
οὖν ἀκόλουθον τῷ γράψαι θαρρῆσαι τὸ μηδ ' ἐπαγγεῖλαι χάριν ὀκνῆσαι καὶ ταῦτα τῆς χάριτος πάλαι παρ ' ὑμῶν δοθείσης |
παιδὸς χωριζόμενος . ἐγὼ τὴν ἐκ τῆς οἰκίας ἐβουλευσάμην διάστασιν ὑποκρίνασθαι , ὅπως ἀλγήσας τῷ πράγματι συγχωρήσῃς ἣν προέκρινα γῆμαι | ||
. ὑποσταίης δὲ ἄν , εἰ καὶ μάγον ἢ μάντιν ὑποκρίνασθαι δέοι τῶν κλήρους πολυταλάντους καὶ ἀρχὰς καὶ ἀθρόους τοὺς |
Νιόβην . Φηγεὺς δὲ πόλιν κτίζει Φηγὰς καὶ παῖδας ἴσχει Σπάρτωνα καὶ Μέσσωνα . Σπάρτωνος δὲ παῖς Μυκηνεὺς , ὃς | ||
δὲ προσποιοῦσιν Ἀκουσιλάωι λόγον , Μυκηνέα υἱὸν εἶναι Σπάρτωνος , Σπάρτωνα δὲ Φορωνέως , οὐκ ἂν ἔγωγε ἀποδεξαίμην , διότι |
αὐτοῦ διεξελεύσεσθαι , ὥστε καὶ τὰ ὑπ ' ἐκείνου παραλελειμμένα προσθήσειν μοι δοκῶ : ὅσῳ γὰρ ἂν ὑμῖν καλλίων φαίνηται | ||
εἰκάσειεν ἄν τις ἥκιστα πρὸς χάριν ἢ ἀπέχθειαν ἀφαιρήσειν ἢ προσθήσειν τοῖς γεγονόσιν . κἀνταῦθα ἤδη καὶ στοχαστικός τις καὶ |
δέξηι μ [ λαλοῦντα γάρ ϲε θηρίον [ πρὸϲ τὸν τελώνην λιθιν [ ϲπαϲάμενον ] ? ? εὐθὺϲ ημ ? | ||
κρατῆρά τ ' αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα . ἵππον τελώνην , συκοφάντην ἀετόν , βάτραχον σοφιστήν , ὀψοποιὸν ἐμπίδα |
διάνοιαν ἀξιωθῆναι . εἰ γὰρ παιδαγωγοῦ μὲν παρόντος οὐκ ἂν ἁμάρτοι ὁ ἀγόμενος , ὑφηγητὴς δὲ ἐγγὺς ὢν ὠφελεῖ τὸν | ||
πράγματα τηλαυγῶς παρασκευάζει καταλαμβάνεσθαι . διόπερ οὐκ ἄν τις εἰπὼν ἁμάρτοι τοῦ συγκρίματος εἶναι ἡμῶν τὸν νοῦν ἥλιον , ὃς |
θυγατέρα ἐπὶ τοῖς διδύμοις παισὶν Ἀντίκλειαν γενέσθαι , τῆς δὲ Νικόμαχόν τε εἶναι καὶ Γόργασον , πατρὸς δὲ Μαχάονος τοῦ | ||
ὀνομάζονται . ἔστι δὲ καὶ δρᾶμα Φερεκράτους Μεταλλεῖς , ὅπερ Νικόμαχόν φησι πεποιηκέναι Ἐρατοσθένης ἐν ζʹ περὶ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας |
βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
τὰ ἑξῆς , ὡς ἕτερον δὲ τὸ καὶ ἀποκρινόμενον ἂν προαισθάνηται προενίστασθαι καὶ προαγορεύειν , ὅπερ οἶμαι καὶ κάλλιον . | ||
μὲν τὸ ἀφίστασθαι δεῖ : τὸ δὲ καὶ ἀποκρινόμενον ἂν προαισθάνηται τοιοῦτόν ἐστι : καὶ δεῖ σε , ἂν ὁ |
. Σίκελος ὄνομα αὐτῷ . Κατὰ μὲν δὴ τὸν Συρακούσιον συγγραφέα , παλαιά τις εὑρίσκεται προτεροῦσα τῶν Τρωϊκῶν χρόνων ἡ | ||
ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω . δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας οὐδὲ τοὺς ἐνδεχομένους |
παρ ' Ἀθηναίοις ἐγνωσμένον , οἷον Πλάτωνα τὸν φιλόσοφον , εἴποι δὲ περὶ αὐτοῦ , ὅτι δίκαιος ὁ Πλάτων καὶ | ||
τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆς γῆς βλάστημα , ποιητὴς ἂν εἴποι , καὶ μάλ ' ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον |
γεγένητο , ἧς καὶ αὐτὸς Ἀλέξανδρος προαπελθεῖν ἂν δοκεῖ μοι ἐθελῆσαι μᾶλλον ἢ ζῶν πειραθῆναι , οὐ μεῖον ἢ καὶ | ||
αὐτοῦ τῇ παρόδῳ . καί ποτε καὶ Φρύνην τὴν ἑταίραν ἐθελῆσαι πειρᾶσαι αὐτόν , καὶ δῆθεν διωκομένην ὑπό τινων καταφυγεῖν |
φίλοι , τῇ τῶν ἀνθρώπων ἀγριότητι , εἴγε καὶ Ἀθηναῖοι Φωκίωνα τὸν χρηστὸν ἔρριψαν ἄταφον . καὶ Ὀλυμπιὰς δὲ ἔκειτο | ||
. , . Δημοσθένης λέγων ποτὲ ἐπ ' ἐκκλησίας καὶ Φωκίωνα ἰδὼν ἐρχόμενον εἶπεν : Ἡ τῶν ἐμῶν λόγων σφυρὰ |
τῷ Χαριδήμῳ δέδοται . Ἡμεῖς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , Χαρίδημον ἐποιησάμεθα πολίτην , καὶ διὰ τῆς δωρειᾶς ταύτης μετεδώκαμεν | ||
: ἓν μὲν γὰρ τὸ ἀντιπῖπτον τὸ δοκεῖν εὐεργέτην εἶναι Χαρίδημον : ἔθηκεν δὲ αὐτὸ καὶ ἔν τε προοιμίοις καὶ |
Πεισίου καὶ Δῆμος ἔργον Λύσωνος . τοὺς δὲ θεσμοθέτας ἔγραψε Πρωτογένης Καύνιος , Ὀλβιάδης δὲ Κάλλιππον , ὃς Ἀθηναίους ἐς | ||
Λακεδαίμονα συμφοράς . . . . , , . : Πρωτογένης ὁ γραμματικὸς ὀνόματι καλέσας Πραξιτέλην τὸν περιηγητήν οὕτω δὴ |
τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
αὐτοῖσι σὺν ἵπποις : Μενελάῳ δὲ πῶς ἂν τὸν Ἀλέξανδρον τιμωρήσαιτο : πάγχρυσον φέρε κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς | ||
ἵπποις . Μενελάωι δὲ πῶς ἂν τὸν Ἀλέξαν - δρον τιμωρήσαιτο : πάγχρυσον φέρε κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
φλεγμονὴ καὶ τὸ ἐρυσίπελας ἀπέλθοι , τοιαύτην δὲ ἀπόστασιν μηδεμίην ποιήσαιτο , τουτέων ἀπώλλυντο πουλλοί . Ὁμοίως δὲ καὶ ὅποι | ||
. τοῦ δὲ Πομπηίου δόντος ἀπόκρισιν ὡς οὐκ ἂν ἄλλως ποιήσαιτο πρὸς αὐτοὺς ὁμολογίας , εἰ μὴ πρῶτον ἐκδώσουσι τοὺς |
βασιλεῖς τῆς Ἑλλάδος : πολλῆς δὲ καὶ βαρβάρου γῆς ἐπικρατήσαντας καταπαῦσαι τὸν πόλεμον καὶ τὰς εἰς αὐτὸν παρασκευὰς καὶ ἐν | ||
, οἳ δὴ ἐν τῷ τότε ἐκράτουν , τὴν ἐκδρομὴν καταπαῦσαι τοῦ λόγου . Χιλδίβερτος μὲν γὰρ καὶ Χλωθάριος , |
, πολλάκις ἂν στὰς ἀντίπους ταὐτὸν αὐτοῦ κάτω καὶ ἄνω προσείποι . τὸ μὲν γὰρ ὅλον , καθάπερ εἴρηται νυνδή | ||
τοῦτο λέγει τὸ ὦ τί ἂν εἰπών σέ τις ὀρθῶς προσείποι ; καὶ μὴν εἰ τὸ κωλῦσαι τὴν τῶν Ἑλλήνων |
μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
, ὁ ἐπαγγειλάμενος ἔχεις ἔφησε πάντα . τοῦ δὲ κιθαρῳδοῦ ἐπανερομένου πῶς ἔχω μηδὲν λαβών ; ὁ ἐπαγγειλάμενος ἀπε - | ||
οἱ πλείους , Καίσαρι δ ' ἐπεψήφιζον τοὺς διαδόχους . ἐπανερομένου δὲ τοῦ Κουρίωνος , εἰ ἀμφοτέρους δοκεῖ τὰ ἐν |
, καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου καὶ Φωκίων ὁ Φώκου καὶ Ἐπαμεινώνδας ὁ Πολύμνιδος καὶ Πελοπίδας ὁ Θηβαῖος καὶ Λάμαχος ὁ Ἀθηναῖος καὶ | ||
ἤδη τὸ Ἑλληνικὸν Κόνων ὁ Τιμοθέου καὶ Ἐπαμινώνδας ἀνεκτήσατο ὁ Πολύμνιδος , ὁ μὲν ἐκ τῶν νήσων καὶ ὅσα ἐγγυτάτω |
ὦ δῖος αἰθήρ : Ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης | ||
ὦ δῖος αἰθὴρ ] ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης |
φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
. καὶ ὁ μὲν Διοκλῆς ἐφυγαδεύθη , τὸν δ ' Ἑρμοκράτην οὐδ ' ὣς προσεδέξαντο : ὑπώπτευον γὰρ τὴν τἀνδρὸς | ||
περὶ ἕδρην : καὶ στραγγουριώδης ἐγένετο ἀπόστασις . ϠΠΟΥΜΥ . Ἑρμοκράτην , ὃς κατέκειτο παρὰ τὸ καινὸν τεῖχος , πῦρ |
εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
ἀσχολοῦνται οἱ φιλόσοφοι . Οὐδέν σοι δοκεῖ εἶναι τὸ μηδέποτε ἐγκαλέσαι τινί , μὴ θεῷ , μὴ ἀνθρώπῳ : μὴ | ||
λαμπρὸς γὰρ καὶ πολυτελὴς γέγονεν εἰς ἐμέ , ὥστε καὶ ἐγκαλέσαι ἄν τις τῇ τρυφῇ . ἡ δὲ μειδιάσασα καί |
πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
ἐκματτόμενος χάριν . ὅθεν εἰπεῖν † Ἰωνικόν τινα † μόνον Σοφοκλέα τυγχάνειν Ὁμήρου μαθητήν . καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ μεμίμηνταί | ||
κακὸν ] στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν κατὰ τὸν Σοφοκλέα . ἀναπτύξαι ] ἀνακαλύψαι , δηλῶσαι . Πέρσαι ] |
ἄν τις μάθοι . Καὶ γὰρ καὶ ἦθος ἄν τις γνοίη εἰς ὀφθαλμούς τινος ἰδὼν ἤ τι ἄλλο μέρος τοῦ | ||
, ἡσυχίαν ἦγον . ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι |
ἐστίν . οὐ γὰρ ἐπιτιμᾶν τοῖς συμβεβουλευμένοις χαλεπόν , ἀλλὰ συμβουλεῦσαι καὶ πεῖσαί τι τῶν δεόντων ὑμᾶς ψηφίσασθαι . πρὸς | ||
, ἢ τὸ βουλευομένων Σμυρναίων δαιμονίᾳ τινι ἐνεργείᾳ φθέγξασθαι καὶ συμβουλεῦσαι ἐκκλησιάζουσι περὶ τοῦ πολέμου . γέγονε δὲ πρὸ τοῦ |
εὖ μάλα φοβεροί . πᾶς δὴ τιμάτω πάσαις τιμαῖς ταῖς ἐννόμοις τοὺς αὑτοῦ γεννήτορας τοῖς νῦν πεισθεὶς λόγοις : εἰ | ||
ἀλλ ' εὐθέως διαχωρίσωμεν τὸ ἡμέτερον φιλονείκημα ταῖς εὐθείαις καὶ ἐννόμοις δίκαις , αἵτινες ἐκ τοῦ Διὸς κράτισταί εἰσιν . |
Γλαύκου τοῦ Ἀχαρνέως υἱός , μετὰ Δημαινέτου τοῦ Βουζύγου συγκατεναυμάχησε Χείλωνα τὸν Λακεδαιμονίων ναύαρχον : ὥστε οἰκεῖά μοι καὶ συνήθη | ||
φασιν ἀπόφθεγμα , οἱ δὲ Σόλωνος . ἔνιοι δὲ αὐτὸ Χείλωνα εἰπεῖν συμβουλευομένῳ τινί , εἰ πλούσιον ἕλοιτο γάμον . |
πατέρων ἀμείνω φανῆναι , ὃ παρ ' ἐκείνων οὐδεὶς ἂν ἐπιζητήσειεν : ἀλλὰ τοῖς μὲν μικρὸν τὸ πρὸς τοὺς γονέας | ||
συμμετρίᾳ τοιαύτῃ . Καθόλου δ ' ἄν τις καὶ τοῦτο ἐπιζητήσειεν , εἰ πάθοι ἄν τι ὑπὸ τῆς ὀσμῆς τὸ |
συντόμως πράττεσθαι ὥσπερ ἄν τις τὸν ὑπὲρ αὑτοῦ ἀποθανούμενον προθύμως ζητοίη . Ἐκ δὲ τούτου ἐπειδὴ ἔαρ ὑπέφαινε , συνήγαγε | ||
μὴ ὁ βουλόμενος ἀναλύειν τὸν λόγον λάβοι , ὀνόματα δὲ ζητοίη ἀντ ' αὐτῶν , οὐκ ἂν εὕροι τὴν ἀνάλυσιν |
Θηβαίους ἐφ ' ἑαυτῶν μένειν , ὥσπερ οὐκ ἐξὸν ἡμᾶς ἀντερωτῆσαι τίς δ ' ἐγγυητής ἐστι τοῦ Λακεδαιμονίους ἐφ ' | ||
αὐτοὺς καὶ χρήματα ; ἐγὼ δὲ ὁρῶ μὲν κἀκεῖνο ὑπάρχον ἀντερωτῆσαι , τίνος οὖν ἕνεκα οὐδὲ αὐτὸς τῷ κυβερνήτῃ παραχωρεῖς |
χρῄζομεν . Ὁ δὲ Κλεοκράτης , οὐδὲ μὰ τοὺς θεοὺς ἐπιστεῖλαί σοι δυναίμην ἂν αὐτάρκως τὴν ὑπερβολὴν τῆς φιλανθρωπίας ὅσῃ | ||
τοῦτο ποιεῖν : Θαλασσίου δὲ τοῦ πάντα ὄντος ἐμοὶ κελεύοντος ἐπιστεῖλαί σοι καὶ λέγοντος ὅτι μέγα τὸ πρᾶγμα ἡγήσῃ , |
ἐπὶ δρομάδων καμήλων καὶ φθάσας τὴν φήμην τῆς περὶ τὸν Φιλώταν τιμωρίας τὸν πατέρα τοῦ Φιλώτου Παρμενίωνα ἐδολοφόνησε , τεταγμένον | ||
Ἀλέξανδρος δὲ ὡς προήγαγεν αὐτοὺς ἐκ τῆς νάπης ἔξω , Φιλώταν μὲν ἀναλαβόντα τοὺς ἐκ τῆς ἄνωθεν Μακεδονίας ἱππέας προσέταξεν |
ἐφάνη τὰ χρήματα ; ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε πάντες ἐπίστασθε Κόνωνα μὲν ἄρχοντα , Νικόφημον δὲ ποιοῦντα ὅ τι ἐκεῖνος | ||
Ἀθηναίων δῆμος ὑφορώμενος τὴν τἀνδρὸς τόλμαν δέκα στρατηγοὺς εἵλατο , Κόνωνα , Λυσίαν , Διομέδοντα , Περικλέα , πρὸς δὲ |
βελτίστων ἀλλ ' ὑπὲρ τῶν τοῖς δοῦσι συμφερόντων δημηγορεῖν : Ἀριστογείτονα τοίνυν ἡ βουλὴ ἀποπέφαγκε : πρὸς δὲ τούτοις ἀνακρίνοντες | ||
Θουκυδίδης ἐν αʹ . Εὐρυσάκειον : Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἀριστογείτονα . τέμενός ἐστιν Εὐρυσάκους τοῦ Αἴαντος ἐν Ἀθήναις οὕτως |
, τὸν Τελαμῶνα , μηδὲ τὸν Παιῶνα , μηδ ' Ἁρμόδιον . οὐδεὶς πώποτε , ὦ δέσποτ ' , ἀπέθαν | ||
θαυμάζων τὸν ἀλλαντοπώλην ἐπὶ τῇ φιλοτιμίᾳ τῶν καθισμάτων . εἰς Ἁρμόδιον δὲ καὶ Ἀριστογείτονα τὸ γένος ἀνήνεγκεν αὐτοῦ , ἐπεὶ |
ὦ ἄνδρες δικασταί , διὰ τί ἄν τις τοιούτων ἀνδρῶν φείσαιτο ; πότερον ὡς πρὸς μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , | ||
, ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο , προσδήσας αὐτὴν ἐπισύρεσθαι τῇ θαλάσσῃ , ὅθεν Σαρωνικὸς |
κατέσχον τὴν Σαλαμῖνα . Ἀθηνόδωρος βασιλεῖ στρατηγῶν , ἡττηθεὶς ὑπὸ Φωκίωνος περὶ Ἀταρνέα ὥρκισε τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν | ||
Εἶτα οὐκ ἔστι σωφροσύνη μεγάλη , εἴ γε καὶ ἡ Φωκίωνος γυνὴ τὸ Φωκίωνος ἱμάτιον ἐφόρει , καὶ οὐδὲν ἐδεῖτο |
γεωργοῦ στολὴν ἔχοντα ἢ ποιμένος , ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν ἐνημμένον ἢ κοσύμβην ὑποδεδυκότα οὐ χαλεπαίνουσιν , ἀλλ ' οὐδὲ | ||
Καὶ Καλλίαν γέ φασι τοῦτον τὸν Ἱπποκίνου κύσθου λεοντῆν ναυμαχεῖν ἐνημμένον . Ἔχοιτ ' ἂν οὖν φράσαι νῷν Πλούτων ' |
οἱ δὲ εἶδος μυίας , ὥσπερ ἡ ἐμπίς . τὸν γράψαντα περὶ τῆς Ἑλένης ] Πολυκράτην λέγει τὸν σοφιστήν . | ||
ἀλλαχοῦ ; τοῦτο δὲ διὰ τὸν Εὔμολπον ὄντα Κορίνθιον καὶ γράψαντα νόστον τῶν Ἑλλήνων . ἀντὶ τοῦ μουσικοί εἰσι : |
αὐτὸ ἀναγαγὼν ἐνδοξότερον αὐτὸ ἐποίησε καὶ λαμπρὸν οὐχ ἥμαρτον ταῦτα συμβουλεύσας , οὔ , μὰ τοὺς ἐν Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντας καὶ | ||
, συναγαγὼν τὸν λαὸν αὐτοῦ , διελάλησε τοῖς Γαλάταις , συμβουλεύσας αὐτοῖς ἑαυτὸν καὶ τοὺς τραυματίας ἅπαντας ἀποκτεῖναι καὶ τὰς |
, αἷς ἐχρήσανθ ' οἱ βασιλέως στρατηγοὶ πρὸς Εὐαγόραν τὸν Σαλαμίνιον καὶ πάλιν πρὸς Λακεδαιμονίους θαυμάζειν τὸν συγγραφέα καὶ κατὰ | ||
, ἀλλὰ καὶ πεμφθεὶς ὑπ ' αὐτῶν ἐπὶ Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον οὐχ ὑπήκουσε , καὶ τοῖς τυράννοις ἄντικρυς ἐλοιδορεῖτο , |
τοὺς φίλους φησίν . ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε προπίνοντα αὐτῷ τὸν Ἀνάξαρχον δεῖξαι τὴν κύλικα καὶ εἰπεῖν βεβλήσεταί τις θεῶν βροτησίᾳ | ||
ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε [ . , ] προπίνοντα αὐτῶι τὸν Ἀνάξαρχον δεῖξαι τὴν κύλικα καὶ εἰπεῖν : βεβλήσεταί τις θεῶν |
δὲ θεὸς ἀνεῖλεν αὐτοῖς Μίνωι διδόναι δίκας ἃς ἂν αὐτὸς αἱροῖτο . πέμψαντες οὖν πρὸς Μίνωα ἐπ - έτρεπον αἰτεῖν | ||
, εἴ τις ἑαυτῷ μὴ ζῴη μηδὲ τὸν ἑαυτοῦ βίον αἱροῖτο ἀλλὰ τόν τινος ἄλλου : καὶ γὰρ αὐτός ἐστιν |
ἐκέλευον πέμπειν πρέσβεις . καὶ πέμπουσι Καλλίμαχον Ἀρκάδα καὶ Ἀρίστωνα Ἀθηναῖον καὶ Σαμόλαν Ἀχαιόν . καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο . | ||
τῶν τετρακοσίων Φρύνιχον ἀπέκτεινε , καὶ ἀντὶ τούτου φήσει αὐτὸν Ἀθηναῖον τὸν δῆμον ποιήσασθαι , ψευδόμενος , ὦ ἄνδρες δικασταί |
ποῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐνθάδ ' ὁ στρατηλάτης ; τίς ἂν φράσειε προσπόλων τὸν Πηλέως ζητοῦντά νιν παῖδ ' ἐν πύλαις | ||
καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν δὲ ) ὡσαύτως . τίς ἂν φράσειε : ὁ τοῦ ἐν ἄστει τιμωμένου σωτῆρος Διὸς ἱερεύς |
, τοὺς δὲ μὴ ἐθελῆσαι , πολὺ μᾶλλον οὐκ ἂν ἐθελήσαντας ἐξ ἱεροσυλίας καὶ ἀποστερήσεως φιλοδοξεῖν κτλ . . , | ||
Βρασίδας , καὶ τὸ ἔπειτα ἀσφαλῶς ἕξει , δεξάμενος τοὺς ἐθελήσαντας ἐπιχωρῆσαι ἄνωθεν κατὰ τὰς σπονδάς : ὁ δὲ πρὸς |
δὲ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν Περσῶν ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον , ὑπισχνούμενον πόλιν τε ποιῆσαι μεγάλην καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα | ||
καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ καλὸς ἦν καὶ ἀστικὸς |
σεμνότερον ἀποφαίνειν τὸ χαριστήριον . ζητοῦσα γὰρ ὅτῳ μάλιστα ἂν ἡσθείης , οὐ τὸν εἰπεῖν δεινὸν ἐξεῦρεν οὐδὲ τὸν μέγαν | ||
αὑτοῦ λελοιπότι τῶν καλῶν πολλὰ ἂν εὕροις οἷς ἥκιστα ἂν ἡσθείης : ἀλλ ' οὐ κατηγορεῖς διὰ ταῦτα τοῦ παντὸς |
πρὸ τούτου ἐγινώσκετο τοὔνομα : ἀμέλει ἐν Θεαιτήτῳ φησὶν πρὸς Θεόδωρον ποιῶν τὸν Σωκράτην διαλεγόμενον καὶ λέγοντα ὅτι ἴσως μὲν | ||
Ἀρεοπαγίτας εὐθέως αὐτὸν κελεῦσαι τῆς πόλεως ἐξελθεῖν . ὅτε καὶ Θεόδωρον τὸν ἐπίκλην θεὸν ἐπισκώπτοντα εἰπεῖν , “ πόθεν δὲ |
τοῦ πάθους Ῥήγιον κτισθεῖς ' ὠνομάσθη . καὶ τοὐναντίον οὗ προσεδόκησεν ἄν τις ἀπέβη . συνεζεύχθη μὲν γὰρ τὰ τέως | ||
γὰρ καὶ παρὰ λόγον πολλάκις καὶ ὧν οὐκ ἄν τις προσεδόκησεν ἐν τοῖς τοιούτοις συμβαίνειν φιλεῖ ὅ τε πόλεμος μηκυνόμενος |
εἶτα Ἀρισταίνετος . εἶτα ἐνεδοιάζετο πότερον χρὴ πρότερον Ζηνόθεμιν τὸν Στωϊκὸν ἅτε γέροντα ἢ Ἕρμωνα τὸν Ἐπικούρειον , ἱερεὺς γὰρ | ||
Ἑρμόδωρον μὲν τὸν Ἐπικούρειον χιλίων ἕνεκα δραχμῶν ἐπιορκοῦντα , τὸν Στωϊκὸν δὲ Ἀγαθοκλέα περὶ μισθοῦ τῷ μαθητῇ δικαζόμενον , Κλεινίαν |
; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
τὸν δὲ Εὐρυσθέα ἐασάσης διὰ τὸ βασιλεῦσαι . Καὶ γὰρ ὀμόσας ὑπῆρχεν ὁ Ζεὺς τοῖς θεοῖς τάδε : ὁ τικτόμενος | ||
ἐμοῦ ὅρκον εἰς τὸν ἐχῖνον , ἠξίου οὗτος καὶ αὐτὸς ὀμόσας ἀπηλλάχθαι . ἐγὼ δ ' εἰ μὲν μὴ περιφανῶς |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
σπέρμα ἐστὶν ἀλλὰ τὸ τέλειον : οἷον πρότερον ἄνθρωπον ἂν φαίη τις εἶναι τοῦ σπέρματος , οὐ τὸν ἐκ τούτου | ||
γὰρ δὴ κατ ' οὐσίαν ταῦτ ' ἀλλοιοῦσθαί τις ἂν φαίη δικαίως . Ὁποῖον οὖν τι ὁ ἀὴρ ὑπὸ τοῦ |
προαγορεύειν Τοῦτο δύναται καὶ ὡς ἓν παράγγελμα νοεῖσθαι μέχρι τοῦ προενίστασθαι καὶ προαγορεύειν , δύναται δὲ καὶ ὡς δύο τις | ||
ἂν προαισθάνηται ὁ ἀποκρινόμενος ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖς , προενίστασθαι καὶ προλέγειν ὅτι οὐκ ἔστι τὸ ἐν ἀρχῇ : |
οὐδὲ Ἐφέσιον εἶναί τινα πείθομαι , εἰ μὴ ὡς κύνα Ἐφέσιον ἢ βοῦν : ἀνὴρ δὲ Ἐφέσιος , εἰ ἀγαθός | ||
τούτου γενομένου καὶ λυθέντων αὐτῶν τριακοντάκις τὸ ἑξῆς πεσεῖν τὸν Ἐφέσιον . ἐφθάραται φησὶ Θουκυδίδης καὶ τετάχαται . πάντα τὰ |
δῆθεν τοῖς θεοῖς πρῶτον τιμωροῦντες , εἰδότες δὲ Περικλέα τὸν Ξανθίππου προσεχόμενον αὐτῷ κατὰ τὴν μητέρα καὶ νομίζοντες ἐκπεσόντος αὐτοῦ | ||
ὄντα ἀμφοτέρωθεν Ἀθηναῖον τῶν τοῖς ἀστοῖς ὑπαρχόντων εἴργεσθαι τεθνεώτων αὐτῷ Ξανθίππου καὶ Παράλου τὸν ἐκ τῆς Ἀσπασίας υἱὸν ἐδεῖτο τῶν |
αἰτίαν ἀπώσαιτο καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν βίον μισῶν τε καὶ λοιδορῶν τοὺς λόγους διατελοῖ , τῶν δὲ ὄντων τῆς ἀληθείας | ||
λοιδορῶν γάρ , ἂν ὁ λοιδορούμενος μὴ προσποιῆται , λοιδορεῖται λοιδορῶν . πρόχειρον ἐπὶ τὴν γλῶτταν εὐλόγῳ τρέχειν στρῶμα μηλωτήν |
τὸ γοῦν ὅ μοι γέρας ἔρχεται ἄλλῃ οὐκ ἄν ποτε ἀποδεξαίμην , καθό τινες ᾠήθησαν , ἄρθρον ἀντὶ συνδέσμου παρειλῆφθαι | ||
εἶναι Σπάρτωνος , Σπάρτωνα δὲ Φορωνέως , οὐκ ἂν ἔγωγε ἀποδεξαίμην , διότι μηδὲ αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι . Λακεδαιμονίοις γὰρ Σπάρτης |
τίθημι , ταῦθ ' ἑτέρως ἔχοντα ἢ ὡς ἄν τις πιστεύσειεν ἀποφαίνω . ” δοκεῖ σοι ταῦτα κακίζοντος ἐκεῖνον εἶναι | ||
τις ἂν οὔτε τι κειμήλιον , ἢ γαμετὴν ἢ παῖδας πιστεύσειεν , ἢ καὶ φιλίας ἁπλῶς ἡστινοσοῦν κοινωνήσειε τοῖς ἀπιστίας |
Φρυγίαν ἐπορεύετο . Ὁ μέντοι Τιθραύστης , καταμαθεῖν δοκῶν τὸν Ἀγησίλαον καταφρονοῦντα τῶν βασιλέως πραγμάτων καὶ οὐδαμῇ διανοούμενον ἀπιέναι ἐκ | ||
διαπεσεῖν βουλόμενοι πρὸς τοὺς ἑαυτῶν ἐχώρουν ἐρρωμένως . ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον μὲν ἔξεστιν εἰπεῖν ἀναμφιλόγως , οὐ μέντοι εἵλετό |
ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
ὅτι θέσεως ἄριστα εἴληχεν , ὡς καὶ πόλεως ἄν τις ἐπαινέσειε πρῶτον τὴν θέσιν . ἐν γὰρ τῷ μέσῳ τῆς | ||
αὐτὴ δὲ ἐφ ' ἁρμαμάξης θεωμένη : ὃν δ ' ἐπαινέσειε , τούτῳ δῶρα ἀμέμπτως ἐδίδου , ὥστε λαμπρότατα τὸ |
Ἑλλὰς ἐπὶ τὸν Πέρσην ἐποιεῖτο , ἀπηξίου δὲ οὐδὲ τὸν Μιλτιάδην , οὐδὲ τὸν Κίμωνα , ὡς ἄνδρε ἀρίστω καὶ | ||
Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος , ὃς θανάτου ὑπαγαγὼν ὑπὸ τὸν δῆμον Μιλτιάδην ἐδίωκε τῆς Ἀθηναίων ἀπάτης εἵνεκεν . Μιλτιάδης δὲ αὐτὸς |
διὰ τῆς δικαιοσύνης . . Φασὶν Αἵμονα τὸν Κάδμου ἔκγονον ἀποκτείναντά τινα ἐμφύλιον ἐκ Θηβῶν Ἀθήναζε παραγεγενῆσθαι , τοὺς δὲ | ||
: τοῦ δὲ Αἵμονα . τοῦτον δὲ τῶν ἐμφυλίων ἀνδρῶν ἀποκτείναντά τινα τῷ κυνηγεσίῳ Ἀθήναζε μεταστῆναι : τοὺς δὲ ἀπὸ |
τοιοῦτόν τινα λόγον ἡμῖν νενοημένης ; καθὰ γὰρ οὐκ ἂν εἴπαιμεν τὸν κίονα σωφρονεῖν , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ | ||
ποτ ' ἐροῦμεν ; Τοῦτο : τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν ; Ψευδὴς δ ' αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς |
οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
παρ ' ἐμοὶ μάνθανε , κἀπειδὰν μάθῃς ὅσων ἂν ἄξια τιμήσῃς ἃ μεμάθηκας τοιαῦτα λήψομαι . καὶ ἐλάμβανε τοσαῦτα νομίσματα | ||
γούνων : τῇ ς ' ὀΐω κατανεῦσαι ἐτήτυμον ὡς Ἀχιλῆα τιμήσῃς , ὀλέσῃς δὲ πολέας ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν . Τὴν |
εἰπεῖν . οὔτε γὰρ κατὰ τὴν Λακεδαιμονίων αὐθάδειαν ἀτείχιστον ἂν προσείποις τήνδε τὴν πόλιν οὔτ ' αὖ τειχήρη κατὰ τὴν | ||
. ἀλλὰ μὴν αὐτήν γε τὴν πόλιν καὶ ὡς νῆσον προσείποις ἂν καὶ ὡς χερρόνησον καὶ εἴ τι ἐπέκεινα χερρονήσου |
λαβεῖν μαντικήν φησιν ἐν ᾄσματι Πίνδαρος . παρὰ δὲ τοῦ Θρασυβούλου τὴν εἰκόνα Τιμοσθένης τε Ἠλεῖος ἕστηκε σταδίου νίκην ἐν | ||
σὺ Φυλὴν κατέλαβες ] ὅτι μετὰ τὸ κατελθεῖν τοὺς μετὰ Θρασυβούλου Φυλὴν καταλαβόντας καὶ νικήσαντας ἐν Πειραιεῖ τοὺς τριάκοντα [ |
τῶν ὁμοεθνῶν τύραννον , μικρὸν μὲν ὄντα τὴν γνώμην , κόλακα δὲ μέγιστον . ἀλλ ' οὐκ Ἀρκαδίων ὁ Ἀχαιὸς | ||
εὐτράπελον καὶ γελωτοποιόν , τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα , καὶ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάντην . γαῖσον : |
. δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
, ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
ἐν τοῦ Διδυμέος τὸν γέροντα κωνήιωι ξύοντα τὴν γῆν καὶ γράφοντα τὸ σχῆμα , τοὐξεῦρ ' ὁ Φρὺξ Εὔφορβος , | ||
οὕτω διελέγετο κοινῶς αὐτοῖς καὶ ἐπιδεξίως . τὸν δὲ ταῦτα γράφοντα ἐκπαιδεύσας νέον ἔτι ὄντα , ἡνίκα ἐπανῆλθεν Ἀθήνηθεν , |
ἀνδρὸς ἀγχόμενον ἐν γραφῇ , εἶπεν : καὶ ἡμεῖς εἰ ᾔδειμεν γράφειν ἢ πλάσσειν , ἔμπαλιν ἂν οἱ ἄνθρωποι ἐτίθεντο | ||
θεῖόν τι καὶ ἀθάνατον . Τὴν ἀρχὴν δὲ οὐκ ἂν ᾔδειμεν , ὅτι θεία τις καὶ νοερὰ ἐν κόσμῳ οὐσία |
ἦν τὸ ἔκπωμα , ὡς κώθων Λακωνικόν : τοῦ δὲ κώθωνος αἱ ἑκατέρωθεν πλευραὶ , ὥσπερ καὶ τῆς χύτρας , | ||
ἐπιδεικνυμένου τοῦ Πρυτάνιδος κιβώριά τινα δοκοῦντα πεποιῆσθαι πολυτελῶς , τοῦ κώθωνος εὖ μάλα προβεβηκότος , λαβὼν ἓν τῶν κιβωρίων ὡς |
ἂν ἀλλαξαίμην πρὸς αὐτὰς τὸν ἐμαυτοῦ βίον , ἀλλ ' ἑλοίμην ἂν ἔτι πενέστερος διαβιῶναι ἤπερ καθῆσθαι κλώθων ἄτρακτον τοσούτων | ||
Γλαύκην : ψυχῆς ἂν ἀλλαξαίμεθ ' : ἀντὶ τοῦ : ἑλοίμην ἂν καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τοὺς παῖδάς μου |
καὶ χρηματίζουσιν : ὥστε εἴ τις τὴν δορὰν τῆς αἰγὸς περιθῇ ἐπιληπτικῷ καὶ ἀπαγάγῃ πρὸς ποταμὸν ἢ θάλασσαν , παραχρῆμα | ||
καλῶς , οὕτω καὶ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα ὅ τι ἂν περιθῇ ἡ τύχη . καὶ γὰρ αὕτη , φησὶν ὁ |
' ἀνευφημεῖ δόμος . περὶ τοῦ γὰρ ἄλλου μᾶλλον ἂν φθέγξαιτό τις ; ἀλλ ' ἐλθὲ καὶ μετάσχες ἱκεσίας φίλοις | ||
τις αὐτόθεν φοβοῖτο , μὴ τοῦ ἰδίου βίου καὶ χρόνου φθέγξαιτό τι ὑπερήμερον , ἀνάγκη καὶ τὰ συλλαμβανόμενα ὑπὸ τῆς |
παράταξιν , ἢ ξυνομολογεῖσθαι προσέταττον ἥττους εἶναι τῶν πολεμίων . ἀποκριναμένων δὲ τῶν Σπαρτιατῶν , ὅτι καιρὸν λαβόντες εὔθετον διαγωνιοῦνται | ||
ὁπότε λέγουσι καὶ διὰ ποίων ἔργων κατεπράχθη τὸ ἀνδραγάθημα . ἀποκριναμένων δὲ τῶν μὲν , ἡνίκα προσεβάλλομεν , τῶν δὲ |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
δυσχερές . τὸ μὲν οὖν τῶν ἀλουσιῶν τί τις ἂν λέγοι ; ἤδη γὰρ καὶ πέντε ἐτῶν συνεχῶς ἐγένοντό μοι | ||
, τὸ συνήδεσθαι , τὸ συλλυπεῖσθαι . ἢ οὖν τοῦτο λέγοι ἂν διὰ τοῦ ταύτῃ μετέχουσι τῶν ἀγαθῶν ἢ ὅτι |
δοῦναι δὲ καὶ εἴκοσιν ὅμηρα , ἃ ἂν ὁ στρατηγὸς ἐπιγράψῃ , καὶ χρήματα ἐς τὴν τοῦδε τοῦ πολέμου δαπάνην | ||
τῶν ἄλλων ἀναθημάτων ἀφελών τις τοῦ θέντος τὸ ὄνομα ἄλλον ἐπιγράψῃ * * , μόνον τοῦτον οὐκ ἀσεβεῖν φήσομεν ; |
ΤΡΙΤΟΝ . Τρίτον δὲ οὕτως ἂν λάβῃς χάριεν ἐννόημα : Μίκωνα μὲν οὖν ἔγωγε καὶ προσθεῖναι τῇ γραφῇ προσεδόκησα χαριέστερον | ||
ἐστὶν ἡ γραφή : μεῖζον γὰρ ὄντως , ἢ κατὰ Μίκωνα , τὸ νικῆσαι τὴν τέχνην τοῖς ἀδικήμασιν : εἰ |
γὰρ τῷ τοιούτῳ σπανίως χρῆται , πλὴν εἰ μή τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι σφοδρότητά τε καὶ τραχύτητα : ἀλλ ' | ||
ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις πρὸς τὸν στέφανον τὸν Ὀλυμπίασιν ἀποχρῆν οἴοιτο τὸ παλαίσματα ἐκ βιβλίου μεμαθηκέναι , κόνεως δὲ μὴ |
δύναιτο , ἀπολάβοι τὰ λύτρα . Πεισθέντες δ ' ὑμεῖς εἵλεσθ ' αὐτῷ Κτησιφῶντα πρεσβευτήν . Ἐπειδὴ δὲ ἐπανῆκε δεῦρ | ||
αὐτοκάβδαλον ἐντεθετταλίσμεθα θερισμόν ὀφλισκάνειν σταμνάριον οὓς δ ' οὐκ ἂν εἵλεσθ ' οὐδ ' ἂν οἰνόπτας πρὸ τοῦ , νυνὶ |
πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
ἀγαπήσειν οἷς ἔχουσιν ἀγαθοῖς , ἀλλ ' ὀργιεῖσθαί σοι καὶ ἀγανακτήσειν , ἐὰν μὴ καὶ τὸ τῆς πατρίδος αἷμα ταῖς | ||
οὐχ ὡς ἐπ ' εὐχαῖς ἀλλ ' ὡς ἐπὶ κατάραις ἀγανακτήσειν καὶ τρέψεσθαι πρὸς λοιδορίας ἄμυναν ἀντικατηγοροῦντας : ὃ μέγιστον |