συνδεσμικὴν θέσιν παράλληλον . οὔτε γάρ ποτε ὁ ἤ σύνδεσμος συμπλεκτικός , οὔτε τὸ ι . ἔνθεν οὖν συλλαβαί , | ||
τῶν οὕτως πεπλεονακότων . εἴπερ οὖν ὁ αὐτάρ σύνδεσμός ἐστι συμπλεκτικός , καὶ ὁ τάρ συμπλεκτικὸς γενήσεται καὶ ὁ αὖ |
ἔνδιον : μεσημβρινόν . καὶ ἐσάχρι : περιττὸς ὁ καὶ σύνδεσμος . Σιντηίδα : ἐπιθετικῶς Σιντηὶς ἡ Λῆμνος : Τυρσηνοὶ | ||
τῇ σαρκὶ μετέωρα , ἀλλὰ πρὸς τοῖς ὀστέοισι προστεταμένα , σύνδεσμος ἔς τι τῶν ἄρθρων , καὶ αὐτὰ τὰ ἄρθρα |
κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
στίχος ὁ εἷςῬουβὴν „ Συμεὼν Λευί : ” καὶ ὁ στίχος ” φησίν „ ὁ δεύτερος ἄνθραξ καὶ σάπφειρος „ | ||
ὀξεῖαν φωνὴν ἀφιεῖσι διὰ τὸν πόνον . Ἔπος λέγεται πᾶς στίχος ἰαμβικὸς καὶ τροχαϊκὸς καὶ ἀναπαιστικὸς καὶ δακτυλικὸς καὶ οἱῳδήποτε |
: ὧν ὁ μέν ἐστιν ἐκ δύο συλλαβῶν μακρῶν , σπονδεῖος καλούμενος , ὁ δὲ ἐκ τριῶν , μιᾶς μὲν | ||
ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε : σπονδεῖος ἐκ δύο μακρῶν , τετράχρονος , οἷον ἥρως : |
ἐστὶ τροπῇ τοῦ γ εἰς δ , ὁ δαμαστικὸς καὶ ὑποτακτικὸς τῶν θηλειῶν . ὅθεν καὶ τὰς παρθένους ἀδαμάστους λέγουσιν | ||
τοῦ ἀορίστου γέγονεν , οὐκ ἀπὸ τοῦ μέλλοντος , ὁ ὑποτακτικὸς ἀόριστος , ὡς ἤλεγξεν ἡ πέμπτη συζυγία : ἔστι |
πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί τις , δάκτυλος : εἶτα κρητικός : μεθ ' οὕς εἰσι δύο | ||
ὑγροτέρῳ τῷ σκέλει χρῶνται : ὥσπερ ὁ μέγας τῆς χειρὸς δάκτυλος : μάλιστα γὰρ οὗτος ἐκπίπτει φύσει : οἷς μὲν |
, τὸ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα δηλοῖ . Ἔστι καὶ ἡ ἀντίφρασις , λέξις τὸ ἐναντίον διὰ τοῦ ἐναντίου ἢ τοῦ | ||
ἔκφρασις δ ' ἡ κατὰ λεπτὸν ἀφήγησίς τινων πραγμάτων , ἀντίφρασις ἡ ἐναντία φράσις , ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ |
, οἷον Σωκράτης περιπατεῖ , οὐχ ὅτι τὸ Σωκράτης ὄνομα περιπατεῖ , ἀλλ ' ὅτι τὸ πρᾶγμα τὸ ἔχον τοιοῦτον | ||
ἦν ἂν δεκτικὸν ψεύδους καὶ ἀληθείας : ὁ γὰρ εἰπὼν περιπατεῖ ἐσήμηνε μέν τινα ἐνέργειαν , οὔτε δὲ ἀληθές τι |
οὓς κῆρες φορέουσι μελαινάων ἐπὶ νηῶν . ἀθετεῖται , ὅτι περισσός : ἐν γὰρ τῷ κηρεσσιφορήτους τὸ αὐτὸ συντόμως εἴρηκεν | ||
λοιπὸς ὁ ΓΑ ἄρτιός ἐστιν . Ἐπεὶ γὰρ ὁ ΑΒ περισσός ἐστιν , ἀφῃρήσθω μονὰς ἡ ΒΔ : λοιπὸς ἄρα |
λαμπρότατα περιλάμπει πάντα τὸν κόσμον τὸν ὑπερκείμενον καὶ ὑποκείμενον : μέσος γὰρ ἵδρυται στεφανηφορῶν τὸν κόσμον , καὶ καθάπερ ἡνίοχος | ||
, ἀπὸ τοῦ Ἀφροδίτη . . . . ἀνέῳγε : μέσος παρακείμενος : ἀνοίγω ἤνῳγα , ὡς ἠνώρθουν καὶ ἠνώχλουν |
γίνεται . Τόνος δὲ λέγεται τετραχῶς : καὶ γὰρ ὡς φθόγγος καὶ ὡς διάστημα καὶ ὡς τόπος φωνῆς καὶ ὡς | ||
τἀναντία συνισταμένῃ : ὅτε γὰρ τῷ διὰ τεσσάρων τινὸς βαρύτερος φθόγγος τῷ διὰ πέντε τοῦ ὁμοφώνου αὐτῷ κατὰ τὸ βαρύτερον |
μὴ παραδέχεσθαι . ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ ἀμέτρῳ πλούτῳ καὶ ἀκολάστῳ συνημμένη καὶ ἴσα , φασί , βαίνουσα πολυτέλεια , καὶ | ||
ἠθικὴ ἀρετὴ περὶ τὰ ἀνθρώπινά ἐστι πάθη καὶ τούτοις ἐστὶ συνημμένη , ταύτης δὲ ἀχώριστος ἡ φρόνησις εἶναι ἐδείχθη , |
οὐ πάντως ὁμοφωνεῖἀλλ . ' οὐδὲ τὸ πού σύνδεσμός ἐστι παραπληρωματικός : οὐ γὰρ δή γε τὰ πλεονάσαντα μόρια ἐν | ||
ὕστερον . οὐχ ὡς καὶ πρότερον αὐτοῦ πεπυσμένου , ἀλλὰ παραπληρωματικός ἐστιν ὁ καὶ σύνδεσμος , ὡς καὶ παρ ' |
δραχμῆς . ὅδε καὶ ὁδὶ διαφέρει . ὅδε μὲν γὰρ ἀναφορικῶς καὶ δεικτικῶς , ὁδὶ δὲ δεικτικῶς μόνον κατ ' | ||
τὸ γὰρ ἀπλανὲς καὶ ἀναμφίλεκτον παρὰ θεοῖς μόνοις πέφυκεν : ἀναφορικῶς δὲ κέχρηνται τῷ προεγκλίματι πεπραγματευμένων κλιμάτων ιθʹ . Πρὸ |
αὐτῷ παραστάσης . Τὸ δ ' ἐστὶν οἴνου συγκομιδῆς γεωργοῖς ἀλληγορία , δι ' ὧν φησίν : Ὅς ποτε μαινομένοιο | ||
: τῇ παριαύων τερπέσθω . Τούτοις παραπλησίως ἔχει καὶ ἡ ἀλληγορία , ἥπερ ἕτερον δι ' ἑτέρου παρίστησιν , οἷόν |
ἐν τῇ συζυγίᾳ ποδῶν τρισύλλαβος ᾖ , οἷον ἐπ ' ἀναπαιστικοῦ ἅδ ' Ἄρτεμις , ὦ κόραι : τοῦτο γὰρ | ||
καταληκτικοί . ὁ τρίτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν πενθημιμερῶν : ἐξ ἀναπαιστικοῦ πενθημιμεροῦς αἰολικοῦ διὰ τὸ ἔχειν τὸν πρῶτον πόδα ἴαμβον |
ὑπάρχει τὸ κατηγορούμενον , ἐπ ' ἴσης ἔσται ὅ τε ὑποκείμενος ὅρος καὶ ὁ κατηγορούμενος , καὶ τὸ μέσον τε | ||
. ἔχει δὲ τόνδε τὸν τρόπον . ἔστω γὰρ ὁ ὑποκείμενος γαστραφέτης ὃν ἠρχιτεκτόνευσε Ζώπυρος ὁ Ταραντῖνος ἐν Μιλήτῳ . |
μανιάσιν λυσσήμασιν : ταῖς μανιώδεσι λύσσαις . σχῆμα δέ ἐστι περίφρασις : μανιάσιν λυσσήμασιν : ὡς τὸ φοίνικι λίνῳ , | ||
δὲ διὰ πλειόνων λέξεων τὸ σημαινόμενον ἀποδίδωσιν , ὃ καλεῖται περίφρασις , ὡς ὅταν λέγῃ υἷας Ἀχαιῶν τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ |
ἠὲ κατὰ πετράων βαλέειν : ” περισπωμένης δὲ τῆς προτέρας ἀπορηματικὸς σύνδεσμος γίνεται , οἷον “ ἠὲ περὶ πτόλιος μαχεύμενοι | ||
τὸ δισσὸν ἔστιν ἀναδέξασθαι τοῦ τόνου . ὅτε γάρ ἐστιν ἀπορηματικὸς ἢ κατ ' ἐρώτησιν παραλαμβανόμενος , τότε καὶ ἐν |
ὅρους τοῦ ὅρου κατ ' εἶδος ἡμῖν παραστήσουσιν . Ἔστιν ὅρος ὅρου ἕτερος λόγος ὁ δηλῶν διὰ τί ἐστι , | ||
, ποιεῖ καὶ ὁ ὅρος , διὰ τί ἐπενοήθη ὁ ὅρος ; καὶ λέγομεν διὰ τὸ γνῶναι ἡμᾶς τὰς συστατικὰς |
ἐπινοίᾳ . ὁ ἤ ὧδε σύνδεσμος ἢ συμπλεκτικὸς νοεῖται ἢ διαζευκτικός : καὶ εἰ μὲν συμπλεκτικός , ἵν ' ᾖ | ||
ἢ ἡμέρα , ἢ κάθημαι ἢ ἵσταμαι : ἰδοὺ ἐνταῦθα διαζευκτικός ἐστι , ταῦτα γὰρ ὁμοῦ παραλαμβάνεσθαι ἀδύνατον : ὁ |
οὐχὶ παραδέξασθαι . προκειμένων ἀνδρῶν τὴν δόκησιν ; Ἠπορήθη πῶς σύνδεσμοι οἱ προκείμενοι , μαχομένην ἔχοντες τὴν ἐξ αὐτῶν δύναμιν | ||
γίνεσθαι τὰς ἐξαρθρώσεις . ἐπίκειν - ται δὲ αὐτῇ καὶ σύνδεσμοι συνδοῦντες τὸ ἄρθρον καὶ ἡ καλουμένη μύλη ἐπάνω τοῦ |
ἀπὸ τοῦ σκυλεύειν . Ἔστι δὲ καὶ ἄλλος τρόπος ἡ μετωνυμία , λέξις ἐπ ' ἄλλου μὲν κυρίως κειμένη , | ||
μεταφορά , κατάχρησις , ἀλληγορία , αἴνιγμα , μετάληψις , μετωνυμία , συνεκδοχή , ὀνοματοποιΐα , περίφρασις , ἀναστροφή , |
αὐτό . οἱ μέντοι παραπληρωματικοὶ οὐχ ἓν ἐπηγγέλλοντο κατὰ τὸ δηλούμενον , εἴγε ὁ μὲν δή περιγραφήν τινα ἐδήλου , | ||
ἀπερίϲτικτοι δύο ὀβολούϲ , = , οἳ ποιοῦϲι τὸ γράμμα δηλούμενον ὑπὸ τοῦ γ πληϲίον ἔχοντοϲ τὸ ρ τεμνόμενον ὑπό |
τρία ἐστὶ καὶ αὐτά : ἓν μὲν τὸ πρῶτον καὶ ἀσύνθετον , ἕτερον δὲ τὸ δεύτερον καὶ σύνθετον , καὶ | ||
μὲν ἑαυτὸ σύνθετον καὶ δεύτερον πρὸς δὲ ἄλλο πρῶτον καὶ ἀσύνθετον . εἰ δοκεῖ τοίνυν ἐξηγησόμεθα αὐτά . ὁ ἀρτιάκις |
εἰσὶν εἰς πλους λήγοντα ἀπὸ συναιρέσεώς εἰσιν , οἷον διπλοῦς τριπλοῦς , ἀπὸ γὰρ τοῦ διπλόος καὶ τριπλόος ἐγένοντο , | ||
ὁ ὑπὸ τὸν ἐν ἄκρᾳ τῇ οὐρᾷ τοῦ Κυνὸς ὡς τριπλοῦς , ἔσχατος δὲ ὁ νοτιώτατος τῶν ἐν τῇ ἀποτομῇ |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
, σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ τὴν ἐκτὸς εὐετηρίαν ὥς τι παραπλήρωμα τάττοντες . δεῖ γὰρ καὶ αὐτῆς ἐνίοτε τῷ εὐδαίμονι | ||
τὰ παραπληρώματα : περιέχεται γὰρ τὸ μὲν ἀπὸ τῆς ΑΓ παραπλήρωμα , τὸ δὲ ἀπὸ τῆς ΓΒ ἤτοι τῆς ΗΚ |
ἐκ πλειόνων μέν εἰσιν ἁπλῶν λόγων ἡνωμένων δὲ ὑπὸ τοῦ συναπτικοῦ προσαγορευομένου συνδέσμου , οἷον εἰ ἡμέρα ἐστίν , ἥλιος | ||
ἐν οἷς συμπλέκει λόγους , ἔχων δὲ καὶ τὴν τοῦ συναπτικοῦ , ἐν οἷς ἀκολουθίας ἐστὶ παραστατικός , οὐκ ἀπὸ |
ἐν παντὶ γὰρ πράγματι ὁ σπουδαῖος κρίνει ἕκαστα ὀρθῶς καὶ κανών ἐστι τῆς ἑκάστου φύσεως : καθ ' ἑκάστην γὰρ | ||
κείσθω τοίνυν ἡμῖν τὸ εὐκρατότατον σῶμα τῆς τῶν φαρμάκων δυνάμεως κανών , καὶ τὸ μὲν ὁμοίαν τῇ τούτου κράσει θερμασίαν |
ἐν ἐκθέσει ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς | ||
μόνον βακχεῖος ἐν τῷ διμέτρῳ χοριαμβικῷ κώλῳ , ἀλλὰ καὶ ἀνάπαιστος , πλὴν ἴστωσαν ὡς ἐπειδὴ οὐ μόνον θεμιτὸς εὕρηται |
εἰς τὸ κοινὸν ἀμφοτέρων γένος τιθέασιν . , Καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν , ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν | ||
δυνάμει , ποιήσει τὸ διωρισμένον συνεχές , καὶ ἔσται ὁ ὁρισμὸς αὐτοῦ φθαρτικός . Πέμπτον δεῖ ζητῆσαι εἰ ὑγιῶς ἔχει |
] νέα γὰρ ἦν . κῶλα ιβʹ . τὰ πρῶτα ἰαμβικὴ βάσις , τὰ δὲ δεύτερα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ . + | ||
ξένων βέλτιστε : διπλῆ καὶ ἄλλη περίοδος τοῦ χοροῦ , ἰαμβικὴ καὶ αὕτη , ἐκ τριῶν μὲν διμέτρων ἀκαταλήκτων καὶ |
. ἐπὶ δὲ τοῦ βʹ λήμματος ὁ ἑκατὸν τοῦ εἴκοσι πολλαπλάσιός ἐστι κατὰ τὸν ε , καὶ ὁ κ τοῦ | ||
Γ πολλαπλάσιον εἶναι . ἐπεὶ γὰρ ὁ Β τοῦ Γ πολλαπλάσιός ἐστι , μετρεῖ ἄρα ὁ Γ τὸν Β . |
κατὰ μέγεθος , ἤτοι ὡς τά τε σύμφωνα καὶ ὁ τόνος ἢ ὡς τὰ τούτοις σύμμετρα , τὸ δὲ κατὰ | ||
. δεύτερον τὸ ὑπὸ μεσοπύκνων περιεχόμενον , οὗ δεύτερος ὁ τόνος ἐπὶ τὸ ὀξύ : ἔστι δὲ ἀπὸ παρυπάτης ὑπάτων |
λέγομεν τὸ πεφυκὸς ἐπιδέχεσθαι πτώσεις : καὶ γὰρ ἡ εὐθεῖα πτῶσις μὲν οὐκ ἔστι , κλίνεται δὲ εἰς πτώσεις , | ||
νῆα μέλαιναν . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἤλλακται πτῶσις σὲ ἀπηύρα νῆα ἀντὶ τοῦ σοῦ ] ὁμοίως τῷ |
. . . + Ἀΐλιον : κακοΐλιον : οὐ γὰρ πλεονασμός , . Ἄϊστος : ὁ ἄδηλος καὶ ἄγνωστος [ | ||
τοῦτο δὲ μόνον , τὸ δὲ αἴτιον τοῦ τόνου ὁ πλεονασμός : ἀλλ ' ἢ ὀξύνονται , ὡς ἐπὶ τοῦ |
μέν , ὡς ἐπὶ τοῦ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε , ἐγκλίνεται δέ , ὡς ἐπὶ τοῦ ἐπεὶ οὔ ἑθέν ἐστι | ||
ὁ παγκρατὴς σθένει Ζεύς , ἀλλ ' ὑπείκει καὶ θέλων ἐγκλίνεται . αὐτός τι νῦν δρῶν εἶτα δαίμονας κάλει : |
μὲν συναπτικῷ συνδέσμῳ , οἱ δὲ διαζευκτικῷ , οἱ δὲ συμπλεκτικῷ , οἱ δὲ ἐρωτηματικῷ , ἢ ἰσοδυναμοῦντα τούτοις : | ||
συμπλεκτικῷ , οἱ δὲ ἐρωτηματικῷ , ἢ ἰσοδυναμοῦντα τούτοις : συμπλεκτικῷ μὲν ὡς τὸ Σωκράτης περιπατεῖ καὶ Πλάτων διαλέγεται συναπτικῷ |
τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς : ἡ διπλῆ ὅτι ἐλλείπει ἡ πρός , πρὸς Ἕκτορα , ὡς καὶ τότ | ||
τε ἀπέχεσθαι μηδενός : καὶ ἑνὶ λόγῳ οὔτε ἀνοίας οὐδὲν ἐλλείπει οὔτ ' ἀναισχυντίας . Ἀληθέστατα , ἔφη , λέγεις |
ἀνήνηται : ἀναίνω ἀνανῶ , ὁ ἀόριστος ἤνηνα , τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν ἀνήνω , τὸ ὑποτακτικὸν παθητικὸν ἐὰν ἀνήνωμαι , | ||
εἴδην , ἡ μετοχὴ εἰδείς , εἰδέντος , καὶ τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν εἰδῶ , ἐὰν εἰδῇς . πλείονα ] περισσότερα |
ρξβ . δῆλον οὖν , ὅτι ὁ Α τοῦ Β ὑφημιόλιός ἐστι καὶ οὐ μετρεῖ αὐτόν . ὁμοίως καὶ οἱ | ||
ὁ β τοῦ γ κοινῶς μὲν ὑποεπιμόριος , ἰδικῶς δὲ ὑφημιόλιός ἐστιν , ὡσαύτως δὲ ὁ γ τοῦ δ κοινῶς |
ἰδέα οὐδέποτε ἥξει . Οὐ δῆτα . Ἄμοιρα δὴ τοῦ ἀρτίου τὰ τρία . Ἄμοιρα . Ἀνάρτιος ἄρα ἡ τριάς | ||
τοιούτοις . ἔοικε γὰρ ὁ γεωμέτρης πάντα ἀριθμὸν τὸν ὑπὸ ἀρτίου ἀριθμοῦ μετρούμενον κατὰ ἄρτιον ἀριθμὸν ἀρτιάκις ἄρτιον ὀνομάζειν , |
τὸ ἀντικείμενον τῷ ἡγουμένῳ , τότε ὁ τοιοῦτος γίνεται δεύτερος ἀναπόδεικτος , ὡς τὸ ” εἰ ἡμέρα ἔστι , φῶς | ||
ἐστιν : περὶ γὰρ τούτων οὔτ ' ἀποδεικτικὸς οὔτ ' ἀναπόδεικτος ὑπ ' οὐδενὸς πώποτ ' εἴρηται λόγος . οὔσης |
οὔτε ἐλάσσων ; κατασκευάζει τοῦτο διὰ τοῦ βʹ τρόπου τῶν ὑποθετικῶν , ὅτι , εἴ ἐστιν ἡ ΒΑΓ γωνία ἴση | ||
ἂν εἴη μόνον . Εἰπόντες δὲ περὶ τῶν ἐξ ὁμολογίας ὑποθετικῶν καὶ δείξαντες , ὅτι μὴ γίνεται τοῦ τιθεμένου , |
. . . περιττεύοντος μιᾷ συλλαβῇ καὶ ἰθυφαλλικοῦ μεμειωμένου τοῦ ἰθυφαλλικοῦ ἑνὶ τροχαίῳ . τὸ ζʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . | ||
, ὅπερ προέταξεν ἐπισυνθέτου , τοῦ ἐκ δακτυλικῆς τετραποδίας καὶ ἰθυφαλλικοῦ , τοῦδε Ἀκρίσιος τὸν νηὸν ἐδείματο : ταῦθ ' |
παρὰ μὲν τῷ κατηγόρῳ τοῦ λείποντος , καὶ τοῦ πεπραγμένου συναπτικός : οἷον , ταὐτόν ἐστι τὸ ἐπανατείνασθαι τῷ τυπτῆσαι | ||
: ἐποίησεν . ἀνέθηκεν . ἐκάρπωσεν . εἰ : σύνδεσμος συναπτικός . καὶ ἀντὶ τοῦ ὅπως . εἴλει . ἕλη |
μέσον , καὶ τοῦτο μόνον αἱρεῖσθαι . ὥστε εἰ μὲν ζητοίημεν αὐτὸ τὸ εἶναι τῆς ἀρετῆς , μεσότης ἐστίν , | ||
ἑνὸς διαλαβὼν ἀνάγκην ἔχει περὶ πάντων , ὥσπερ ἂν εἰ ζητοίημεν περὶ ἀνθρώπου φύσεως , προεξετάζομεν , ὅτι ζῶον ὁ |
τὶς ἄνθρωπος πᾶν ζῷον ἀληθεύει τὶς ἄνθρωπος οὐ πᾶν ζῷον ἀληθεύει τὶς ἄνθρωπος τὶ ζῷον ψεύδεται τὶς ἄνθρωπος οὐδὲν ζῷον | ||
: καὶ γὰρ ἐνδεχομένη γνῶσίς ἐστιν , ἥτις οὐκ ἀεὶ ἀληθεύει : ψεύδεται δὲ ἡ γνῶσις , ὅταν τὸ γινωσκόμενον |
χρόνου γίνεται , ὁ ἐνεστὼς ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος , ὁ ἀόριστος ἀπὸ τοῦ ἀορίστου καὶ ὁ μέλλων ἀπὸ τοῦ μέλλοντος | ||
' . . . . ἀτυχθείς : τεύχω ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔτυχον ἐτύχην , ἡ μετοχὴ τυχείς καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
προσαγορεύουσι καὶ μετροῦσι τὰ νάματα , καὶ πανήγυρις αὐτοῖς ὁ πῆχυς γίνεται . . . Δεινὸς χρηματιστὴς ἐκ τῆς κατὰ | ||
γενικῆς στάχυος , βότρυος , κέγχρυος πλὴν τῶν δύο τούτων πῆχυς πήχεως , καὶ πέλεκυς πελέκεως . ταῦτα γὰρ μόνα |
κράσεων ἐννέα διαφοροὶ , τέσσαρες μὲν ἁπλαῖ , τέσσαρες δὲ σύνθετοι , καὶ πρὸς τούτοις ἡ εὔκρατος . καὶ τῶν | ||
σῴζειν τὰς ἀναλογίας . Τῶν ῥυθμῶν τοίνυν οἱ μέν εἰσι σύνθετοι , οἱ δὲ ἀσύνθετοι , οἱ δὲ μικτοί , |
ἁπλῆ τίς ἐστι κατηγορία , ἡ δὲ τῶν πρός τι σύνθετος , ῥᾷον δὲ τὰ ἁπλᾶ μανθάνομεν τῶν πολυσχεδῶν ; | ||
καὶ ὁ τῇδε ἵππος ἐκ τῶν τῇδε φύσεων ἀνομοίων οὐσῶν σύνθετος ᾖ . πάντα γὰρ ταῦτα κωμῳδοῦντός ἐστι μᾶλλον ἢ |
εἰσηγεῖται καὶ ταύτην ἐργάζεται . προοίμιον ἐκ τοῦ ἀναγκαίου . λαμβάνεται δὲ ἐξ ὑπολήψεως τῶν πραγμάτων φαύλων ὄντων . εἰς | ||
εἰ δὲ καὶ οὗτος ἀπόστροφος εἴη τοῦ Ἡλίου , ἄλλος λαμβάνεται ὁ ὁρῶν τὸν Ἥλιον ἐπέχοντα τὸ ἴδιον τρίγωνον . |
, διὰ τοῦ ἐμβρυοτόμου ἢ τοῦ πολυπικοῦ σπαθίου κρυπτομένου μεταξὺ λιχανοῦ καὶ τοῦ μικροῦ δακτύλου κατὰ τὴν ἔνθεσιν , εἰ | ||
, οὗ τρίτος ὁ τόνος ἐπὶ τὸ ὀξύ , ἀπὸ λιχανοῦ ὑπατῶν ἐναρμονίου ἢ χρωματικῆς ἢ διατόνου ἐπὶ παρανήτην διεζευγμένων |
. παροῦσα προοῦσα : , . . . . τίς τάρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι : ὅτι ὁ Ζηνόδοτος | ||
γραφὰς τοῦ Ζηνοδότου , οὐ παρέλκει καὶ περὶ τοῦ τίς τάρ σφωι διαλαβεῖν : τὴν γὰρ τοιαύτην γραφὴν καὶ Σέλευκος |
τοιοῦτον οὐκ ἄγαν ἄλογον , ἐπεὶ καὶ τὸ τόφρα ὂν ἀνταποδοτικὸν οὐκ ἀναδέδεκται τὴν ἐπέκτασιν . διὸ καὶ ὁ Τρύφων | ||
, ἀόριϲτον , ἀναφορικόν ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , περιληπτικόν , ἐπιμεριζόμενον , περιεκτικόν , πεποιημένον |
ἀνάπαιστος ὡς καὶ ἐνταῦθα τὸ πρύμνῃ πόλεως , ἀλλὰ καὶ χορεῖος . οἴακα νωμῶν : κυβερνήτης ὢν τῶν τῆς πόλεως | ||
ἕκτῃ ἢ τροχαῖος ἢ σπονδεῖος ἢ δάκτυλος ἢ ἀνάπαιστος ἢ χορεῖος , ἐν δὲ τῇ πρώτῃ καὶ τρίτῃ καὶ πέμπτῃ |
, οὐ δυνάμενον ἐν ἀρχῇ παραλαμβάνεσθαι , τό γε μὴν προτακτικόν , ἠθισμένον κατ ' ἀρχὰς λόγων παραλαμβάνεσθαι , οὐκ | ||
τοῦ ω μεγάλου γράφονται , εἴτε ὑποτακτικὸν εἴη , εἴτε προτακτικόν : καὶ ἐπὶ μὲν τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν ἔχουσι |
ὦ Φίντις : Δωριεῖς λ εἰς τὸ ν , ὅταν ἐπιφέρηται ἢ τὸ θ ἢ τὸ τ . ὄνομα δὲ | ||
, εὐτυχής . καὶ ὅταν κοινῶς ἀρρενικῷ καὶ θηλυκῷ ὀνόματι ἐπιφέρηται ῥῆμα ἢ μετοχή , τὸ ἀρρενικὸν ἐπικρατεῖ , ὡς |
ἀνενέργητον , ἕως τὸ νέον σκέπας στερεωθείη . Τὸ τόφρα ἀναφορικὸν καὶ ὡρισμένον , τὸ δ ' ὄφρα ἀποδοτικόν . | ||
τῶν μοιρῶν ἀπογράφεσθαι γνώμονα ἡλιακόν : ἔπειτα εἰσελθόντας εἰς τὸ ἀναφορικὸν κατὰ τὸ γεννητικὸν κλίμα σκοπεῖν , τί μέρος παράκειται |
οὐχὶ οὖν οἷον οὔκουν ἀπιστεῖν , οὐκοῦν δὲ περισπωμένως σύνδεσμος συλλογιστικὸς καὶ σημαίνει ἀπόφασιν . ὄχθαι μὲν ποταμοῦ χείλη , | ||
μετὰ πίστεως . συγκείμενος . . . . . λόγος συλλογιστικὸς ἀληθής . . . . . [ καλὸν τὸ |
οἱ ὑποκριταί . κἄστι κατ ' ἀρχὴν Γ μὲν Γ προαναφώνησις , τὸ “ ἰοὺ ἰού ” . Γ ἑξῆς | ||
οἱ πέλεν ἀρχή : σημειοῦνταί τινες ὅτι οὐ πόρρωθεν ἡ προαναφώνησις : κἀκεῖ οὖν οὐκ ἐπὶ τὰ πόρρω ἡ ἀπότασις |
τινες λέγειν , ὅτι καὶ τὰ μονοσύλλαβα διὰ τοῦ ντ ἐκλίνετο ἄν , εἰ μὴ ὑφ ' ἑτέρων αἰτιῶν ἐνεποδίζετο | ||
γενική , ὡς ἀπὸ τῆς μήν εὐθείας : εἰ δὲ ἐκλίνετο , φασί , τὸ μείς , μενός εἶχεν εἶναι |
θορυβήσωμεν , πᾶς τίς φησιν τῶν παριόντων : “ οἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριον , ὦ Ζεῦ βασιλεῦ . ” κἂν | ||
ὑπερβάλλοντος φόβου Γ παίζει δέ . Γ λέγει τὸ “ βροντᾷ ” καὶ τὰ ἑξῆς . ὦ Ζεῦ βασιλεῦ ] |
καὶ πᾶσιν ὑμῖν πρῶτος μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί τις , δάκτυλος : εἶτα | ||
θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαις . ἄρχει δὲ τοῦ κώλου βακχεῖος ῥυθμός , ἔπειθ ' ἕπεται σπονδεῖος , εἶτ ' |
καὶ χωρίζειν . ἀρχὴ τοῦ λ λῆμα καὶ λῆμμα καὶ λεῖμμα διαφέρει . δι ' ἑνὸς μ λῆμά ἐστιν ἡ | ||
τῷ διὰ τεσσάρων , ἡ τῶν ΒΗ ὑπεροχὴ περιέξει τὸ λεῖμμα . λοιπὸν δὲ ἐπειδήπερ διὰ τεσσάρων εἰσὶν οἵ τε |
ἀκατάληκτον : ὁ βʹ ποὺς ἀνάπαιστος , ὁ δὲ δʹ τρίβραχυς . Τὸ θʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ τροχαικῆς εἰς | ||
τοῦ τροχαίου συλλαβὴ εἰς δύο βραχείας καὶ γίνεται χορεῖος ἤτοι τρίβραχυς : καλεῖται δὲ τοῦτο ἰθυφαλικόν : τὸ γʹ “ |
ἔταν , ἀγνοῶν ὡς ἄρα τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα , καὶ Δωρικῶς ἔταν . μεταστήσῃ . γρ . | ||
ὁ φίλος , τοῦ ἔτου : ἡ κλητικὴ “ ὦ ἔτα ” καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν “ |
δὲ τὴν πράτην , ὅτι Μέντῃ εἰκάζεται ἡ Ἀθηνᾶ οὐχ ὑγιῶς . . α . ξ . ἔλθοι ἀλητεύων : | ||
πρὸς αὐτοὺς ἐρεῖ , δοκεῖ μοι καὶ τὸν προγνωσόμενον ἄνδρα ὑγιῶς ἑαυτοῦ ἔχειν καὶ μήτε κηλῖδα προσμεμάχθαι τῇ ψυχῇ μηδεμίαν |
δεομένων καὶ ὁμολογουμένων παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μέγιστον , ὅπερ ὁ συλλογισμὸς ἐπαγγέλλεται , καὶ γὰρ λέγει ἐκεῖνος εἶναι τόδε τι | ||
ᾗπερ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ |
πόλεσιν , ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν , ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί , μήτε ἄλλος τοιοῦτος ὢν | ||
ἡμέτερα + ὅστις δέ , φησίν , ἐστὶν ἀγαθὸς καὶ ἁπλοῦς καὶ ἄκακος τὴν γνώμην , ἢ ἀγαθὸς καὶ ἐπιτήδειος |
ἀνταγωνιστάς . ἠγνόηκε δὲ ὅτι ὁ ἀγὼν πρὸς τὸ ἐπαγόμενον νοεῖται . ἄνω μὲν οὖν περὶ τῆς νίκης λέγομεν αὐτοὺς | ||
: οὕτω δ ' ἂν καὶ τὸ δαιμόνων γένος ἐπίμικτον νοεῖται καὶ θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις . Τοῦτο γάρ ἐστιν |
ὅτι τινὲς τῶν νεωτέρων ἀνέγνωσαν χωρὶς τὸ ο , ὡς ἄρθρου ὄντος , εἶτα Ἰλῆος . Ὁ δὲ Ὅμηρος σὺν | ||
καὶ ἐπιμόνου τρίψεωϲ μετὰ τοῦ ἀποπειρᾶϲθαι καὶ τῆϲ τοῦ πεπονθότοϲ ἄρθρου κάμψεώϲ τε καὶ ἐκτάϲεωϲ . Χαλᾶται τὰ ἄρθρα πολλάκιϲ |
ὅ ἐστι τοῦ κτήτορος . πῶς γάρ φασι πληθυντικὸν καὶ ἑνικὸν ὑφ ' ἓν κεκλήσεται ; εἰ γοῦν ἰσάριθμα γένοιτο | ||
σύλληψιν ἀναδέχεται τὴν εἰς τὸ πρῶτον , ἥτις κατὰ τὸ ἑνικὸν ἐδείχθη ὑποθετική . καὶ δῆλον ὅτι τῇ ἐπικρατείᾳ τῇ |
κατ ' ὄψιν ἔσχισα τὸ ὅπλον τῶν πολεμίων τῷ δόρατι ἐμφαντικώτερον ἀντὶ τοῦ πατήσας τὸ θέρος ὅτι κατάξηρον τὴν συνεχῆ | ||
λογικῶν . προβολὴ γὰρ ἁπλῶς ἡ ἐξ ἀδικήματος ἀγράφου . ἐμφαντικώτερον δ ' ἂν εἶπε προβολῇ τῇ ἀπὸ ῥητοῦ . |
Ἀθάναις οἰχνεῖτε . ἐνταῦθα τῷ τε ὀμφαλὸν εἰς τὸ ν λήγοντι τὸ θυόεντα παρακείμενον ἀπὸ τοῦ θ ἀρχόμενον ὁμοίαν ἀποδίδωσιν | ||
ὁ ἔσχατος στίχος : εἰκὸς μέντοι γε ἠγνοῆσθαι τὸ ” λήγοντι „ . ἐξ ἀρχῆς γὰρ πάντων τῶν ζῳδίων τὰς |
λέγοντες οὕτως : ὅτι οὐ παντὶ συμβεβηκότι ἁρμόζει αὕτη ἡ ὑπογραφή , εἰ μὴ τῷ ἀχωρίστῳ . πρὸς ὅ φαμεν | ||
γὰρ καθ ' ἕκαστα οὐκ ἔστι κυρίως ὁρισμός , ἀλλὰ ὑπογραφή . εἰ οὖν ἐκ τῆς τούτων γνώσεως ἡ τῶν |
ἐτύπητε , ἐτύπησαν . Ἑνικά . Ἐτυψάμην : οἱ μέσοι ἀόριστοι ἀπὸ τῶν ἐνεργητικῶν γίνονται προσόδῳ τῆς μην , ὁ | ||
τοῦ ι : ἀεὶ γὰρ οἱ ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων δεύτεροι ἀόριστοι βραχεῖαν θέλουσιν ἔχειν τὴν παραλήγουσαν . διὰ τοῦτο καὶ |
τοῦ βάθους εἰς τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν καὶ θερμαίνει σύμπαν τὸ ἄρθρον ἐπικαίει τε σαφῶς τὸ δέρμα καὶ τὰ καταμήνια πινομένη | ||
ἧς συντάξεως παρυφίσταταί τι πάλιν πρᾶγμα , οὗ γίνεται τὸ ἄρθρον , τὸ μὴ παρὰ τοῦτο ποιησώμεθα . Οὐ δὴ |
ἴσον καὶ μεμετρημένον ὀργυιᾷ . * περιβάλλεται : εἰκάζεται , μετρεῖται ἔχει εἰκάζεται * ὅσσον : πλάτος αἰγανέη δὲ τὸ | ||
ἀπὸ τῆς πυγμῆς : ἐπεὶ μὴ ὥσπερ ὁ πῆχυς προτεταμένους μετρεῖται δακτύλους , οὕτω καὶ ὁ πυγὼν , ἀλλὰ συνεστρωμμένη |
τὰ τρία εἴδη ἄρτια καλοῦνται , καὶ γὰρ ὁ ἀρτιάκις ἄρτιος , ὁ ἀρτιοπέριττος καὶ ὁ περισσάρτιος . συμβέβηκε δὲ | ||
εἶναι ἀριθμόν ; διότι πᾶς ἀριθμὸς ἢ περιττός ἐστιν ἢ ἄρτιος . καὶ πᾶς ἄρτιος δύναται εἶναι , ἡ δὲ |
, τοῦ γʹ πάλιν χοριάμβου . Τὸ δʹ ἐγκωμιολογικὸν ἤτοι διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς . Τὸ εʹ τροχαϊκὸν | ||
παράγραφος . Ἡ ἐπῳδὸς κώλων ιʹ . Τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ βʹ δακτυλικὸν |
. , ὁ τροχαῖος τροχαλὸν ποιεῖ τὸν λόγον , διὸ τροχαῖος καλεῖται ὁ τῶν τρεχόντων ῥυθμός , ὥς φησιν Λογγῖνος | ||
ποὺς ἁπλοῦς . τὸ βʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : αʹ τροχαῖος τοῦ αʹ ποδὸς λελυμένου : εἶτα ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος |
' ἂν παρίσωσις ᾖ κατ ' ἀρχάς , οὐκέτι καὶ ἐπαναφορά . οὐδὲν δὲ θαυμαστόν , εἴ τι καὶ λαμπρὸν | ||
δὲ ὅλη τις λέξις : καὶ ὃ μὲν ἂν ᾖ ἐπαναφορά , καὶ παρίσωσίς ἐστιν ἡ κατ ' ἀρχάς , |
Ἰδοὺ Ῥόδος , ἰδοὺ καὶ πήδημα : ὅτι πᾶς λόγος πέριττος ἐστίν , ἂν μὴ πρόχειρος ἡ ἀπόδειξις τοῦ πράγματος | ||
Ἰδοὺ Ῥόδος , ἰδοὺ καὶ πήδημα : ὅτι πᾶς λόγος πέριττος ἐστίν , ἂν μὴ πρόχειρος ἡ ἀπόδειξις τοῦ πράγματος |
. ἐναρμόνιος δὲ λέγεται , ἐπὰν δύνηται καὶ τοῦ ὀξέος ὀξύτερος εὑρεθῆναι καὶ τοῦ βαρέος βαρύτερος : καὶ ὁ αὐτὸς | ||
ἀναβαίνων τῇ τάσει . ὁ δὴ τρίτος φθόγγος τοῦ δευτέρου ὀξύτερος ἔσται , καὶ διέστηκεν ἀπὸ μὲν τοῦ πρώτου τόνον |
οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
, πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
εἰς τὴν πόλιν ὑμῶν , λέγει κύριος . Ὁ μὴ ἀφοριζόμενος ἐκ τῆς Βαβυλῶνος , οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν | ||
μόνος τέλειός ἐστιν ὁ γνώριμον ἅμα καὶ πόριμον τὸ δεδομένον ἀφοριζόμενος , γένει μὲν ἀνάλογον ἔχων τὸ γνώριμον , διαφορᾷ |
Σωκράτης ὑπόκειται , τὸ δὲ δίκαιος κατηγορεῖται , τὸ δὲ ὑπαρκτικὸν ῥῆμα τὸ ἔστιν τρίτον προσκατηγορεῖσθαι λέγεται . ἡμεῖς δὲ | ||
ἐν τῇ συνθέτῳ προτάσει εὑρεθήσεται τὸ τρίτον προσκατηγορούμενον ἤτοι τὸ ὑπαρκτικὸν ῥῆμα κατὰ συμβεβηκὸς κατηγορεῖσθαι τοῦ ὑποκειμένου , τότε οὐ |
. . , : Ἁλαὶ Ἀραφηνίδες καὶ Ἁλαὶ Αἰξωνίδες . Τρύφων ἐν παρωνύμοις ‚ Ἁλαῖος τρισυλλάβως καὶ Ἁλαιαῖος τετρασυλλάβως . | ||
περιπατεῖν Τρύφωνα : καὶ ἔτι ἐπὶ προστακτικῆς ἐγκλίσεως , περιπατείτω Τρύφων , εἴποι ἂν προσέταξε περιπατεῖν Τρύφωνα . Ἔνθεν μοι |
περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
: ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
. 〚 ἀπολιπόντε ποι : Τὸ ποι ἐνταῦθα οὐκ ἔστιν ἐρωτηματικὸν , ἀλλ ' ἀόριστον : ἐπὶ μὲν γὰρ κινήσεως | ||
. ἔχω : Κέκτημαι . ὁποῖον : Ἀττικόν . . ἐρωτηματικὸν ἀντὶ τοῦ ποῖον . . 〚 οὐκ ἐς κόρακας |
' ἕλοντο . τοιοῦτοι δ ' εἴ πέρ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν , πάντές κ ' αὐτόθ ' ὄλοντο ἐμῷ ὑπὸ | ||
' Ὁμήρῳ : τοιοῦτοι δ ' εἴ πέρ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν : τὸ δὲ παρ ' Ἀριστοφάνει ἐν Ἀμφιαράῳ διὰ |
καὶ δυάδα , καὶ τελευταῖον εἰς τριάδα καὶ τετράδα : μουσικωτάτη δὲ ἡ τούτων τῶν ἀριθμῶν ἀναλογία . . . | ||
καὶ πεντάδα , καὶ τελευταῖον εἰς τριάδα καὶ τετράδα . μουσικωτάτη δὲ καὶ ἡ τούτων ἀναλογία τῶν ἀριθμῶν : τὰ |
ψεῦδος , ὥστε τριχῶς μὲν γίνεσθαι κατ ' αὐτὸν ἀληθὲς συνημμένον , καθ ' ἕνα δὲ τρόπον ψεῦδος . καὶ | ||
λήγειν ἐπὶ ψεῦδος : καθ ' ὃν τὸ μὲν εἰρημένον συνημμένον ψεῦδος εἶναι δοκεῖ , ἐπεὶ ἡμέρας μὲν οὔσης ἐμοῦ |
, ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
οὐ τοιαύτη : οὐ γὰρ ζήτησίς ἐστιν , ἀλλὰ φάσις ἀπηρτισμένη : οὔτε τοίνυν ἐπιστήμη ἐστιν ἡ εὐβουλία οὔτε εὐστοχία | ||
περίοδον , ἥτις ἐστὶν σύνταξις κώλων καὶ κομμάτων εἰς διάνοιαν ἀπηρτισμένη φράσις , ὥσπερ τὸ καὶ σπουδαῖα νομίζων , ὦ |
τὰς δύο βραχείας ἴσον τι ἔχει . κατὰ δάκτυλον δὲ ῥυθμός ἐστιν ὁ ἐν ἴσῳ λόγῳ . ὁ δὲ ἐνόπλιος | ||
πρῶτος , εἶπεν , ἐκληρώθην . ἀντὶ τοῦ ἐξιέναι . ῥυθμός ἐστι Κρητικός . γαλῆ εἶδος ἰχθύος . ἀπὸ τῶν |