οἱ ἑξάσημοι . τῶν δὲ συνθέτων οἱ μέν εἰσι κατὰ συζυ - γίαν , οἱ δὲ κατὰ περίοδον . κατὰ | ||
Αἰγόκερῳ γίνονται , παραπλήσιόν τι ποιοῦντες ἁμάρτημα τῷ ἐπὶ τῶν συζυ - γιῶν . Εἰ μὲν γὰρ ἐν ὅλοις τοῖς |
ἀναλυθήσονται , πῶς οἱ μεταπίπτοντες , πῶς οἱ τῷ ἠρωτῆσθαι περαίνοντες ; ἀλλ ' ὁ δεῖνα σχολὴν ἔχει : διὰ | ||
: περαίνειν μέντοι αὐτοὺς λέγω . εἶεν δ ' ἂν περαίνοντες μὲν μόνον , ὧν ἡ πρόσληψις οὐ διὰ συλλογισμοῦ |
στέφανον φορήσω . Εἰ ἅπαξ ἐπιθυμεῖς στεφάνου , ῥόδινον λαβὼν περίθου : ὄψει γὰρ κομψότερον . Πᾶσα τέχνη καὶ δύναμις | ||
, παρ ' ἐμοῦ τουτὶ τὸ κάλυμμα λαβὼν ἔχε καὶ περίθου περὶ τὴν κεφαλήν , κᾆτα σιώπα . Καὶ τουτονγὶ |
. ἔργον ἐνταῦθα εὐδόκιμον τοῦ Ὀδυσσέως ὁ Πρωτεσίλεως οἶδε : προκειμένῳ γὰρ τῷ Αἴαντι τὰ ὅπλα ἐπενεγκὼν τοῦ Ἀχιλλέως καὶ | ||
καὶ ἐπικίνδυνον ἐπιτήδειον πρὸς ἄσκησιν , ἀλλὰ τὸ πρόσφορον τῷ προκειμένῳ ἐκπονηθῆναι . τί δ ' ἐστὶ τὸ προκείμενον ἐκπονηθῆναι |
δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
ἰαμβέλεγος πλεονάζων συλλαβῇ . τὸ δʹ ἐπιχοριαμβικὸν Πινδαρικὸν , ἢ ἰαμβέλεγος . τὸ εʹ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ Ϛʹ | ||
πενθημιμερές . τὸ Ϛʹ τροχαϊκὸν ἢ ἐπίτριτος . τὸ ζʹ ἰαμβέλεγος . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν πενθημιμερές . τὸ θʹ ὅμοιον |
ἐννέα , καὶ ἡ ἐπῳδὸς κώλων ἐννέα . τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ βʹ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ | ||
ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων ὀκτώ . τὸ αʹ Πινδαρικὸν ἐγκωμιολογικὸν , τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μεταθὲν εἰς τὴν πρώτην . |
Τὸ ηʹ ὅμοιον τῷ αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ | ||
συλλαβῇ τοῦ Ἀρχιλοχείου ἢ τοῦ Ἐρασμονίδη Χαρίλαε . τὸ ιαʹ Στησιχόρειον . Γέγραφε τὴν ᾠδὴν Ἡροδότῳ τῷ Θηβαίῳ , τινὲς |
αὐτῆς τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς ἐναλλαγῆς τοῦ ἔτους : εἶτα ἐπιδώσεις τῷ ἀστέρι τῷ ὑποκάτωθεν ὄντι τῷ κυρίῳ τῆς περιόδου | ||
ἀριθμόν εἰσιν ἀπὸ τῶν ἡμερῶν τῆς ἑβδομάδος . ἔπειτα ἵνα ἐπιδώσεις ἑνὶ ἑκάστῳ ἀστέρι μίαν περίοδον ἐξ ἐκείνων τῶν περιόδων |
εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου , τοῦ δὲ τρίτου δακτύλου . τὸ ναʹ ἀντισπαστικὸν | ||
ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον καταληκτικόν , ἐξ ἰωνικοῦ καὶ χορείου ἢ ἀναπαίστου διὰ τὴν ἀδιάφορον : τὸ εʹ ὅμοιον |
δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
, διότι μὴ πεφυκὸς ἡνώθη . τὸ δὲ ἐν κώλοις ἀσυνάρτητον τοῦτο ἀντιπαθές , ἐναντίοις ποσὶν ἡνωμένον . Τὸ βʹ | ||
καὶ εʹ ὅμοια τῷ αʹ καὶ βʹ : τὸ Ϛʹ ἀσυνάρτητον ἐκ δύο τροχαικῶν πενθημιμερῶν συγκείμενον . ἐπὶ τῷ τέλει |
” . ἢ δεῖ μεταλαμβάνειν τὸ ἐνδεχόμενον καθόλου ἀποφατικὸν εἰς καταφατικὸν καὶ ἐπὶ τοῦ ἐνδέχεσθαι . οὐκέτι δὲ ὡς ἐπὶ | ||
ἀποφατικῶν γένοιτ ' ἄν ποτε προτάσεων . οὐ κατὰ τὸ καταφατικὸν δὲ καὶ ἀποφατικὸν μόνον δεῖ ἢ ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις |
ἐπιδεχόμενον , διὰ τῶν καθ ' ἕκαστα καὶ καθόλου τῷ ὁριστῷ τὸν ὁρισμὸν ὑπάρχειν δεικνύομεν , πρῶτον μὲν τοῦτο ἀδύνατον | ||
μὲν γὰρ ἀληθεῖ ὁρισμῷ καὶ πάντα συνᾴδει τὰ προσόντα τῷ ὁριστῷ καὶ διὰ τοῦτο καὶ τἄλλα τὰ λεγόμενα περὶ αὐ |
τοῦ ἐπείγητον συνεσταλμένως . : ἡ διπλῆ ὅτι τῷ ἐπείγετον ὁριστικῷ ἀντὶ ὑποτακτικοῦ τοῦ ἐπείγητον . . , . . | ||
τὰ ἐγκλήματα καὶ εἰς τοὺς ἔξωθεν ἐμφαινομένους , τῷ δὲ ὁριστικῷ , ἡνίκα τὴν διήγησιν ὁρίζεται λέγων διήγησιν εἶναι παντὸς |
ε ὀποπάνακοϲ # Ϛʹ , τινὲϲ δὲ # γ , ἀγχούϲηϲ # β ἐλαίου ξέϲταϲ λ ὕδατοϲ ξέϲταϲ εʹ κόπτε | ||
, ῥοδίνου # ιη : τούτοιϲ τακεῖϲιν ἐπιπάττειν τῆϲ πορφυρᾶϲ ἀγχούϲηϲ τῆϲ ῥίζηϲ ξηρᾶϲ λειοτάτηϲ # δ . Ἄλλο . |
βʹ . τὸ ηʹ καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου καὶ βακχείου ἢ ἀμφιβράχεος . τὸ θʹ ὅμοιον τῷ βʹ . τὸ ιʹ | ||
. τὸ Ϛʹ ὅμοιον τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ὁμοίων ποδῶν καὶ ἀμφιβράχεος . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . δυσδαίμων σφιν ἡ |
ἥλιος τὴν ΛΞ περιφέρειαν διαπορεύεται . δʹ Ὅταν ὁ ἥλιος διαπορεύηται τὸ μετὰ τὸν κριὸν τεταρτημόριον , ἡμέρα καὶ νὺξ | ||
ἀπλανέσιν ἄστροις . Ὅταν ἄρα ὁ ἥλιος τὴν ΟΑΝΗΠ περιφέρειαν διαπορεύηται , ἡμέρα ἐστὶν τοῖς πρὸς τῷ Ζ οἰκοῦσιν , |
ἐστι τῷ ‚ ἑαυτοὺς τρώσητε ‚ , ὥσπερ καὶ τὸ Πινδαρικὸν οἱ περὶ Τρύφωνα ἐσημειοῦντο ἐπί τε τοῦ Ὤτου καὶ | ||
ἀκα - τάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου . Τὸ ζʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον , ἤτοι τρίμετρον καταληκτικόν . σύγκειται |
μὲν δοχμιακά , ὧν τὸ μὲν συντίθεται ἐξ ἰάμβου καὶ παίωνος διαγυίου , τὸ δὲ δεύτερον ἐξ ἰάμβου καὶ δακτύλου | ||
γʹ ὅμοιον τῷ αʹ : τὸ δʹ ὅμοιον ἡμιόλιον ἐκ παίωνος : τὸ εʹ δίμετρον ἐκ παλιμβακχείων : τὸ Ϛʹ |
ἱππῆς οὐκ ἐξ ἴσου αὐτῷ στοιχοῦσιν , ἀλλὰ ἐς τοσόνδε ὑποβεβηκότες ὡς τὰς κεφαλὰς τῶν ἵππων κατὰ τοὺς ὤμους μάλιστα | ||
ζυγῷ τεταγμένων ὁπλιτῶν . οἱ δὲ ἐν τῷ δευτέρῳ ζυγῷ ὑποβεβηκότες τοῦ πρωτοστάτου πήχεσι δύο δηλονότι τὴν σάρισαν ἔχουσι προπίπτουσαν |
βʹ τροχαϊκὸν τρίμετρον καταληκτικὸν Ἀρχιλόχειον . τὸ γʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ . τὸ δʹ πενθημιμερὲς δακτυλικόν . τὸ εʹ τροχαϊκὸν | ||
τάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου . Τὸ ζʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον , ἤτοι τρίμετρον καταληκτικόν . σύγκειται δὲ ἐκ |
καταληκτικοῦ , ὃς γίνεται δάκτυλος . Τὸ γʹ ἀντισπαστικὸν διπλοῦν Φερεκράτειον : σύγκειται γὰρ ἐκ βʹ κώλων Φερεκρατείων , ὧν | ||
τὸ ζʹ τροχαικὸν δίμετρον ὅμοιον τῷ εʹ . τὸ ηʹ Φερεκράτειον λεῖπον μιᾷ συλλαβῇ . τὸ θʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον |
καὶ ἑκάστου αὐτῶν συνδυαζομένου τοῖς τέτταρσιν κατηγορουμένοις τοῖς ἅμα τῷ προσδιορισμῷ εὑρεθήσονται . καὶ σαφὲς δὲ τοῦτο ποιήσω μικρὸν ὕστερον | ||
ἐν δὲ ταῖς προσδιωρισμέναις προτάσεσιν , ὡς εἴρηται , τῷ προσδιορισμῷ δεῖ συνάπτειν τὴν οὔ ἄρνησιν . πρῶτον μὲν διὰ |
καὶ πρέπον ἥρωσιν , ἡ κωμῳδία δὲ συνέσταλται εἰς τὸ τρίμετρον ἡ νέα . Τὰ πολλὰ οὖν κώλοις † τριμέτροις | ||
, ὅ ἐστι Φερεκράτειον παρὰ συλλαβήν . τὸ ζʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικόν . ἡ αʹ συζυγία ἰωνική : ἡ βʹ |
ἕξ : κρητικός , ὃς συνέστηκεν ἐκ τροχαίου θέσεως καὶ τροχαίου ἄρσεως : δάκτυλος κατ ' ἴαμβον , ὃς σύγκειται | ||
προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ἡ αʹ συζυγία τροχαϊκὴ τοῦ αʹ τροχαίου διαλελυμένου εἰς τρίβραχυν , εἶτα Ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος , |
ὅσα πρὸς τῷ τελείῳ προσέλαβε μέρος ποδός , οἷον ἐπὶ ἰαμβικοῦ εἶμ ' ὧτε πυσσάκω λυθεῖσα : τοῦτο μὲν οὖν | ||
μιᾶς λειπούσης συλλαβῆς . τὸ γὰρ ἐγκωμιολογικὸν ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν σύγκειται . Τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ , |
, τοῦ βʹ παίωνος γʹ καὶ συλλαβῆς . καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ | ||
μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν τὴν παρατέλευτον , πλεονάσαν μιᾷ συλλαβῇ . |
ὁμοίη . ὠμολίνοις κόμη βρύους ' , ἀτιμίας πλέως . Ἐρασμονίδη Βάθιππε τῶν ἀωρολείων . ὃς οὐκ ἔδωκ ' αἰτοῦντι | ||
ἰαμβοποιὸν Ἀρχίλοχον . Κρατῖνος δὲ ὅταν λέγῃ ἐν τοῖς Ἀρχιλόχοις Ἐρασμονίδη Βάθιππε τῶν ἀωρολείων , τοῦτο τὸ μέτρον ἀγνοεῖ ὅτι |
ἀπολλὺς ὁδί . ὦ κάπραινα καὶ περίπολις καὶ δρομάς κἀν ὀξυβάφῳ χρῆσται τρεῖς χοίνικας ἢ δύ ' ἀλεύρων . πηλαμύς | ||
ταῖϲ ϲκευαϲίαιϲ προϲγένηται . [ Ἡ μεγάλη κοτύλη ἴϲη τῷ ὀξυβάφῳ . ] Ὁ χοῖνιξ ἔχει κοτύλαϲ τρεῖϲ . Ὁ |
δὲ τῶν τριπλασίων οἱ ἐπίτριτοι , ἐκ δὲ τῶν τετραπλασίων ἐπιτέταρτοι , καὶ ἀεὶ ἑξῆς οὕτως . οἷον ἔστω ἀναλογία | ||
χρεία , ἵνα πρῶτος καὶ τέταρτος συνάμφω τῶν δύο μέσων ἐπιτέταρτοι ὦσιν , ἔστι δὲ πρόλογος ἐν ἐπιτετάρτῳ πυθμέσι ὁ |
τοὺς συνδέσμους μὴ μάλα ἀνταποδίδοσθαι ἀκριβῶς , οἷον τῷ μὲν συνδέσμῳ τὸν δέ , ἀλλὰ καὶ ἀτακτοτέρως πως χρῆσθαι , | ||
. τῶν δὲ ἐπίκτητον ἐχόντων τὴν ἑνότητα οἱ μὲν συναπτικῷ συνδέσμῳ , οἱ δὲ διαζευκτικῷ , οἱ δὲ συμπλεκτικῷ , |
τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
. Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
, τήν τε ἀριθμητικήν , ἣ τῷ ἰσαρίθμῳ ὑπερέχει καὶ ὑπερέχεται , οἷον ἐπὶ τοῦ ἓν καὶ δύο καὶ τρία | ||
δὲ πάντες οἱ τὴν μείζονα μερικὴν ἔχοντες : ἐπεὶ γὰρ ὑπερέχεται τὸ Α ὑπὸ τοῦ Β , ὑπερεχέσθω τὸ Α |
πλευρὰν σχηματίζεσθαι τῷ κατὰ κορυφῆς κέντρῳ , λέγω δὴ τῷ μεσουρανοῦντι ζῳδίῳ . καὶ τὸν μὲν ἕκτον τόπον ἐνεργέστερον εἶναι | ||
ἕκτον τόπον ἐνεργέστερον εἶναι συμβέβηκεν , ὅτι σύμφωνός ἐστι τῷ μεσουρανοῦντι κέντρῳ . προηγεῖσθαι γὰρ αὐτὸ ἠθέλησαν τῶν λοιπῶν κέντρων |
μὲν διὰ τῆς προσθήκης σώζεται τὰ τοῦ σχήματος ἴδια , προσθετέον , εἰ δὲ μή , δι ' ἄλλου σχήματος | ||
τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς θεὸν τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα . προσθετέον δ ' ἡμῖν τοῖς εἰρημένοις ὅτι μετὰ τὴν ἀποθέωσιν |
τὸ τῶν μὲν αἰσθητῶν ἕκαστον κατηγορικῶς τε πολλὰ λέγεσθαι καὶ μερισμῷ , τὴν δὲ στιγμὴν μηδὲ ἓν τιθέναι : ὃ | ||
ἔλλειψις καὶ μεσότης . αὕτη δὲ τῷ εἰς τὰς ζώνας μερισμῷ λαμβάνει τὴν οἰκείαν διάκρισιν : αἵ τε γὰρ κατεψυγμέναι |
ἐπογδόῳ , τὸ δ ' ἐπίτριτον διὰ τεσσάρων ἐκ δυεῖν ἐπογδόων καὶ τοῦ διεσιαίου λείμματος : καταπυκνωτέον αὐτὰ τοῖς ἐπογδόοις | ||
ἴσῳ δὲ ὑπερεχομένην . ἡμιολίων δὲ διαστάσεων καὶ ἐπιτρίτων καὶ ἐπογδόων γενομένων ἐκ τούτων τῶν δεσμῶν ἐν ταῖς πρόσθεν διαστάσεσιν |
τοῦ αʹ ἰάμβου λελυμένου . ἔστι γὰρ ἐξ ἰαμβικοῦ καὶ δακτυλικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ ιαʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ ἐλάσσονος | ||
δὲ καὶ συλλαβὴν μίαν πλείονα . εἴρηται δὲ πλὴν τοῦ δακτυλικοῦ , ὅτι τοῦτο μόνον κατὰ μονοποδίαν μετρεῖται διὰ τὸ |
τι ἄνθρωπος , τοῦτό ἐστι τὸ ἀνθρώπῳ εἶναι , ζῴῳ δίποδι . πάλιν δὲ εἴ τις εἴποι τὸ ὄνομα ὁμώνυμον | ||
, ἧς ἀμφότερα κοινωνοῦντα ἐκίνει τὸ ζῶον , ὡς τῷ δίποδι καὶ τῷ τετράποδι τὸ πόδας ἔχειν . νῦν δὲ |
τὴν θέρμην γλευκίνῳ ἢ ϲικυωνίῳ λίπαϊ ξὺν πεπέρεϊ καὶ τῷ καϲτορίῳ καὶ νίτρῳ , καὶ κάγχρυ , κηροῦ ϲμικρὸν ἐντήκοντα | ||
καϲτόριον : τινὲϲ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐλαίου ὀξυροδίνῳ ϲὺν τῷ καϲτορίῳ χρῶνται τονοῦντεϲ ἅμα καὶ θερμαίνοντεϲ διὰ τούτου τὴν κεφαλήν |
συζυγίας τροχαϊκῆς ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ , τῆς δὲ βʹ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς . Τὸ ιϚʹ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , ἀναπαιστικόν | ||
τὸ γʹ περίοδος καταληκτική , ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς . τὸ δʹ χοριαμβικὸν καθαρὸν ἡμιόλιον . τὸ εʹ |
πεπληγυῖα : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα τῷ παθητικῷ . . . . . τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος | ||
ἡ φιλία ἔν τε τῷ λόγον ἔχοντι καὶ ἐν τῷ παθητικῷ , ἀφ ' ἧς βούλονται τἀγαθὰ τοῖς φίλοις αὐτῶν |
τὰ τροχαικά : τὸ βʹ ὅμοιον δίμετρον καταληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον : τὸ γʹ ὅμοιον τὸν τρίτον ἔχον πόδα ἴαμβον | ||
τούτου λέγουσιν , οὔ μοι δοκεῖ εὔλογα . Τὸ ζʹ Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον : τροχαϊκὸν γάρ ἐστιν ἑφθημιμερές . Τὸ |
καὶ χωρίζειν . ἀρχὴ τοῦ λ λῆμα καὶ λῆμμα καὶ λεῖμμα διαφέρει . δι ' ἑνὸς μ λῆμά ἐστιν ἡ | ||
τῷ διὰ τεσσάρων , ἡ τῶν ΒΗ ὑπεροχὴ περιέξει τὸ λεῖμμα . λοιπὸν δὲ ἐπειδήπερ διὰ τεσσάρων εἰσὶν οἵ τε |
καταληκτικόν : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ ἀμφιμάκρου , βακχείου , ἰάμβου καὶ ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : | ||
, τῶν ἑξῆς χοριάμβου γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ |
τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : ἰδίως δὲ | ||
τὸ βʹ τροχαϊκὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ γʹ Ἰωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ εʹ |
ἀναλογίας εὑρίσκειν , ἵνα καὶ τὸν προκείμενον ἔλεγχον διὰ πλειόνων συστησώμεθα . ιβʹ . Διαφέρει τοίνυν μεσότης ἀναλογίας τῷδε ὅτι | ||
αʹ ἔτος Ναβονασσάρου κατ ' Αἰγυπτίους Θὼθ αʹ τῆς μεσημβρίας συστησώμεθα , ἐλάβομεν τὸν μεταξὺ χρόνον τούτου τε καὶ τῆς |
ὀλίγῳ γάρῳ ἑψόμενοι , καὶ πινομένου τοῦ γάρου μετὰ γʹ κυʹ ὕδατος . Ἄλλο : Γῆς ἔντερα γʹ ἢ εʹ | ||
σέλινον , εἶτα τῷ ἀφεψήματι μίγνυται τὰ προειρημένα : δίδου κυʹ βʹ , θερμάνας πρὸς τὰς ἐπιτεταμένας δήξεις . Ἄλλο |
ἀκτῖνες χειμερινὸν τὸ σημεῖον . Καὶ ὅταν καυματίας δύηται καὶ ἀνατέλλῃ , ἐὰν μὴ ἄνεμος γένηται ὕδατος τὸ σημεῖον . | ||
προαποδεδειγμένης τῶν γωνιῶν πραγματείας , ὅταν ἡ ἀρχὴ τοῦ Καρκίνου ἀνατέλλῃ κατὰ τὸ ὑποκείμενον κλῖμα , τὴν ὑπὸ ΒΕΔ γωνίαν |
ΠΕΡΙΤΤΟΥ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΖΕΙΝ . ΑΝ ΔΕ ΤΙΣ ΜΗ ΠΟΙΗΙ ΤΑΥΤΑ ΤΗΙ ΘΕΩΙ ΜΕΛΗΣΕΙ . Ἐκ Κερασοῦντος δὲ κατὰ θάλατταν | ||
καὶ γίνεταί σοι μεῖζον τοῦ ἔργου τὸ πάρεργον . ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ θήσεις ἀντίθεσιν ἀντιληπτικὴν παραγραφὴν οὖσαν καὶ αὐτὴν ἀπὸ τοῦ |
τὸ δʹ ἰωνικὸν ἡμιόλιον , ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρίτου βτέρου καὶ ἰάμβου . τὸ εʹ ὅμοιον καθαρόν , ἐξ | ||
ἀκατάληκτον ὅμοιον τῷ γʹ , ἐκ παίωνος γʹ καὶ ἐπιτρίτου βτέρου ἤτοι τροχαϊκῆς συζυγίας : εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν |
μύρτων μελάνων ἀνὰ ⋖ δʹ ᾠοῦ ὀπτοῦ τὸ ἥμισυ τοῦ πυῤῥοῦ : δίδου ἑνώσας ⋖ αʹ μετὰ γλυκέος . Πολλοῦ | ||
ἐξαίρετον τὸ μίγμα , ὡς εἶναι δύο χρωμάτων τοῦ τε πυῤῥοῦ καὶ τοῦ ἐρυθροῦ , ὅθεν καὶ στίλβον αὐτὸ κέκληκεν |
τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διιάμβου , διτροχαίου καὶ κρητικοῦ . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος δʹ | ||
καὶ δίδου ἐν ἀνέσει # λειότατον πλῆρες , μετὰ γλυκέως κρητικοῦ . Ἐπικαλεῖται δὲ τὸ φάρμακον θεοῦ χείρ . Τοῦτο |
τροχαϊκῆς βάσεως . ὁ δὲ νεʹ ἐξ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς καὶ ἀναπαιστικῆς βάσεως . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνὶς ἐξιόντων τῶν ὑποκριτῶν | ||
ἐν ἐπεισθέσει , ὧν τὸ πρῶτον ἐκ τροχαϊκῆς βάσεως καὶ ἀναπαιστικῆς , καὶ ἑφθημιμερὲς ἢ Ἰωνικόν , ἀπὸ μὲν τριμέτρου |
τὸ ἐπὶ τῶν τεταρταίων δὲ δι ' ὀποῦ τοῦ Κυρηναϊκοῦ ϲυντιθέμενον πολλοὺϲ ὤνηϲεν . καὶ εἰϲ ἔλαιον δὲ πλεῖϲτον θερμὸν | ||
ἐϲτὶ τὸ διὰ τοῦ ἀφεψήματοϲ τῶν κωδιῶν καὶ τοῦ μέλιτοϲ ϲυντιθέμενον , οὗ τὴν ϲύνθεϲιν μετὰ βραχὺ ἐροῦμεν ἐν τῷδε |
, ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
καὶ οὐ τῆς σπείρας . ἀντεστραμμένων γὰρ αὐτῶν καὶ ὡσανεὶ παραλλήλως κειμένων ἡ οὐρὰ τοῦ Δράκοντος μεταξὺ αὐτῶν διὰ μήκους | ||
Ζηνόδοτος μετέθηκεν ὡς ταυτολογοῦντος πρωτοπαγεῖς νεοτευχέες , ἀγνοῶν ὅτι ἐνίοτε παραλλήλως τάσσει τὰς ἰσοδυναμούσας λέξεις . . . Ν . |
. ἐκ τοπικοῦ γὰρ ἐπιρρήματος τοῦ οὗ , φησίν , ἀπετελεῖτο Δωρικὴ μετάληψις ἡ εἷ , ὁμοίως τῷ ποῦ καὶ | ||
χρῆσι ὡς φησί , ἐξ οὗ τὸ χρή ἐν ἀποκοπῇ ἀπετελεῖτο ὁμοίως τῷ παρὰ Ἀνακρέοντι σὲ γάρ φη Ταργήλιος ἐμμελέως |
πάθοϲ ἐξάρθρημα προϲαγορεύεται , παρακινηθέντοϲ δὲ μόνον ἢ μέχρι τῆϲ ὀφρύοϲ τῆϲ κοιλότητοϲ ἐνηνεγμένου παράρθρημα . Πάλιν οὖν ἀπὸ τῶν | ||
τῶν Ἀρχιγένουϲ κη Περὶ παραλύϲεωϲ ἐκ τῶν Ἀρχιγένουϲ κθ Περὶ ὀφρύοϲ ἢ βλεφάρων παραλυθέντων λ Περὶ κυνικοῦ ϲπαϲμοῦ λα Περὶ |
τε διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ τοῦ ἐξ ἰαμβικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκοῦ πενθημιμεροῦς . καὶ ἐν ἐκθέσει τὸ σύνηθες διστίχιον . φροντίζειν | ||
τῷ γʹ τῆς ἐπῳδοῦ . τὸ ηʹ μικτὸν ἐκ τροχαίου πενθημιμεροῦς καὶ δακτυλικοῦ πενθημιμεροῦς . τὸ θʹ ἰαμβέλεγος , ὑπερτιθεμένου |
καλεῖται καθόλου , διότι δὲ οὐ κεῖται αὐτῷ ὁ καθόλου προσδιορισμὸς καλεῖται μὴ καθόλου . Τὰ μέντοι δηλούμενα ἔστιν εἶναι | ||
πρῶτον μὲν διὰ τὸ κῦρος τοῦ προσδιορισμοῦ . ὁ γὰρ προσδιορισμὸς ποσὸν σημαίνει , ὡς ἤδη φθάσαντες ἀπεδώκαμεν : αὐτῷ |
ἄνωθεν πάντως διὰ τὴν ἐλάττονα . εἰ δὲ τὸ συμπέρασμα ἀποφατικόν , δεῖ πάντως τὴν προστιθεμένην καταφατικὴν εἶναι καὶ κάτωθεν | ||
, τὸν μὲν τὶς καταφατικόν , τὸν δὲ οὐ πᾶς ἀποφατικόν . μεμαθήκαμεν τοίνυν τί ἐστιν προσδιορισμὸς καὶ πόσοι εἰσὶν |
καὶ τοὺς μῆνας ἀπὸ τῶν ὡρῶν τῆς σεληνιακῆς ἐκλείψεως . Ποίησον τὸν περίπατον τοῦ ἐπικρατήτορος , ὅτε ἐστὶν ἐν τῷ | ||
δʹ . Πρὸς εἰλεὸν θαυμαστὸν καὶ κόπρον ἐμοῦσι . ] Ποίησον οὕτω . ἑψήσας ἔλαιον ἐξ ἀνήθου δὸς πιεῖν : |
λεγόμενά τισι φύσει ἀγαθὰ καὶ κακῶν ἐστι ποιητικά , ὡς διδάξομεν . δυνάμει ἄρα κακά ἐστι τὰ ὑπό τινων λεγόμενα | ||
ἐδείξαμεν περὶ τοῦ ποιοῦντος καὶ πάσχοντος διεξελθόντες , καὶ ὕστερον διδάξομεν περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς καὶ πρὸ τούτων ἔτι περὶ |
δὲ γυναῖκες εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι , ἅς τοι Ἀχαιοὶ πρωτίστῳ δίδομεν , εὖτ ' ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν . συγκαταριθμεῖ | ||
δὲ γυναῖκες εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι , ἅς τοι Ἀχαιοὶ πρωτίστῳ δίδομεν εὖτ ' ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν . ἦ ἔτι |
τραχήλου ϲπονδύλων παθόντων ἐκ καταπτώϲεωϲ τοιοῦτον πάθοϲ . ἀλλ ' ἐκείνοιϲ μὲν ὡϲ ἀνιάτοιϲ οὐκ ἐγχειρητέον : τοὺϲ δὲ ἄλλουϲ | ||
πραγματείαν ἐποιηϲάμην , ἀλλὰ ϲυντόμου χάριν διδαϲκαλίαϲ : τοὐναντίον γὰρ ἐκείνοιϲ μὲν ὀρθῶϲ τε καὶ ἀνελλιπῶϲ ἅπαντα πεφιλοπόνηται , οἱ |
ἀλλὰ καὶ ἔξωθεν ἐπίχριε κατὰ τοῦ δέρματοϲ τὸ καϲτόριον ἅμα Ϲικυωνίῳ . εἰ δὲ μὴ παύοιτο , ϲικύαϲ προϲβάλλειν μετὰ | ||
τε τὰ ἄκρα καὶ ἀνατρίβειν ϲὺν ἐλαίῳ παλαιῷ θερμῷ ἢ Ϲικυωνίῳ πλὴν τῆϲ κεφαλῆϲ τροφήν τε προϲάγειν ϲιτώδη χυλὸν ἔχουϲάν |
καὶ τὸν τρίτον ἀριθμὸν συνάμφω ἐπιτρίτους χρὴ εἶναι δευτέρου καὶ τετάρτου , ἔστι δὲ πρόλογος ἐν ἐπιτρίτῳ πυθμέσιν ὁ δʹ | ||
τέσσαρα : καὶ ταῦτα ἑψείσθω μέχρι τοῦ τρίτου μέρους ἢ τετάρτου , τὸν ἀφρὸν ἀφαιρούντων ἡμῶν . εἰ δ ' |
, εἰ μὴ τὸ λέγεσθαι ἢ ὑπάρχειν ἤ τι τούτοις ἰσοδυναμοῦν , Δίων λέγομαι , Θέων ὑπάρχω . ἡ δ | ||
ἀντὶ τοῦ Ἀσίας . ὁππότε : Ἀττικόν ἐστι παρῳχημένου χρόνου ἰσοδυναμοῦν τῷ ὅτε : ὁππότε μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον . |
τι ὑπὸ γινώσκοντος τὸ ἐρωτηθέν , αὐτὸς ἀγνοῶν , οὕτως ἀποκρίνηται : “ σὺ καὶ ἐμοὶ ἐρεῖς ” . κῶμοι | ||
καὶ πρὸς τὸν παροξύνοντα αὐτὸν ὑπὲρ τούτου , ἵνα τι ἀποκρίνηται τῷ Πλάτωνι , ὃ δὲ καὶ πάνυ ἐμφρόνως κατασιγάζων |
, δύο δὲ ἀποφάσεις κοινωνούσας μὲν κατὰ τὸ συμπλέκειν τῷ κατηγορουμένῳ τὸν οὐ πᾶς προσδιορισμὸν διαφερούσας δὲ κατὰ τοὺς συντεταγμένους | ||
κατηγορούμενον εἰλημμένον , καὶ ὅταν μετὰ προσθήκης τινὸς ἐπικατηγορουμένου τῷ κατηγορουμένῳ συντεταγμένου , ὡς ἐδείξαμεν ἐν τοῖς τὸ ἐπαναδιπλούμενον προσκατηγορούμενον |
καὶ δʹ διαστήματος : ὑπερέχει γὰρ αὐτοῦ τπδ . ιϚʹ ͵αψκη ρϘβ : ἁμιόλιος τοῦ ͵αρνβ , ὃς ἦν μέσος | ||
κδʹ καὶ ἁρμονικὸς τῶν τελευταίων διαστημάτων : ὑπερέχει δὲ αὐτοῦ ͵αψκη . ὁ δ ' αὐτὸς κατ ' ἀριθμητικὰν μέσος |
μὲν κατ ' ἀριθμὸν ὑπερέχουσαν , ἴσῳ δὲ ὑπερεχομένην : ἡμιολίων δὲ καὶ ἐπιτρίτων διαστάσεων διὰ πασῶν τῷ τοῦ ἐπογδόου | ||
μαλακὸν χρῶμα : τὸ δὲ τρίτον χαρακτηρίζεται μὲν ἐκ διέσεων ἡμιολίων τῆς ἐναρμονίου διέσεως , καλεῖται δὲ ἡμιολίου χρώματος : |
προσώπῳ , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω | ||
οὕτω γεγραμμένων σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν |
. ἡ ἐπῳδὸς κώλων ἐστὶν ἕνδεκα . τὸ αʹ προσοδικὸν δωδεκάσημον . τὸ βʹ μονόμετρον ἰωνικὸν ἢ ἀναπαιστικόν . τὸ | ||
. τὸ εʹ τὸ αὐτὸ τῷ γʹ , ἀλλὰ τοῦτο δωδεκάσημον , τὸ δὲ γʹ ἑνδεκάσημον . τὸ Ϛʹ δίμετρον |
Ἄλλως . ὅταν , φησὶν , ἀνάγκη γένηται πράγματος , σκήπτομαι τότε ἔμπορος εἶναι . προφασίζομαι , φησὶν , ὅτι | ||
. ἐπίρρημα θαυμαστικόν . κακόδαιμον ] ἄθλιε ἀμπέχεται ] περιβέβληται σκήπτομαι ] προφασίζομαι τύχω ] καιροῦ τί δαὶ ] ἄρα |
δὲ πρὸϲ τῷ τὴν ἰϲότητα διαφθείρειν μηδὲ τάξιν τινὰ τῆϲ ἀνωμαλίαϲ διαφυλάττοι , πρὸϲ τῷ ἀνωμάλῳ καὶ ἄτακτοϲ ὁ τοιοῦτόϲ | ||
' ἑκάτερα τὰ μέρη . τῆϲ δὲ παρὰ τὸ μέγεθοϲ ἀνωμαλίαϲ τὸ μὲν πρωιαίτερον ἢ ὀψιαίτερον προϲειληφυίαϲ οἵ τε κυματώδειϲ |
στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων δέκα . τὸ αʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὡς τὸ τίς σὰς παρήειρε φρένας . τὸ | ||
] διὰ τὸ δριμύ . ἰοὺ ἰού ] ἰαμβικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . ἰοὺ ἰού : ἔκθεσις κορωνίδος ἐκ στίχων ἰαμβικῶν |
: περὶ κοινῶν μὲν ὡς ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς , περὶ ἰδικῶν δὲ ὡς ἐν τοῖς ἐπιτροπικοῖς , περὶ μικτῶν δὲ | ||
ἀμφότερα καταγίνεται : καὶ γὰρ ὁ ῥήτωρ ποτὲ μὲν περὶ ἰδικῶν διαλαμβάνει , ὅταν τῷδέ τινι συνηγορήσῃ τῶν πολιτῶν ἢ |
κῦμα κοῦμα , οὐχ ὑποτάσσεται δὲ τὸ ο , ἡνίκα ὑποτάσσηται , οἷον εὐνὴ , αὐλή . κραιπνή : ταχεῖα | ||
καὶ ἐπαγωγὴ μὲν λέγεται , ὅτ ' ἂν τάγμα τάγματι ὑποτάσσηται , οἷον τετραρχίας ἡγουμένης αἱ λοιπαὶ τετραρχίαι ταύτῃ ὑποτάσσωνται |
. γενο - μένων σημείων . . . . . κανονίῳ δι ' αὐα . . . . . . | ||
αὐτῶν μ β . παραθήσομεν ἄρα καὶ ἐν τῷ βʹ κανονίῳ τῶν σεληνιακῶν ἐκλείψεων τῷ τῶν ιε δακτύλων ἀριθμῷ κατὰ |
πότνι ' Ἐρινὺς ἐπέκρανεν . δι ' εὐωνύμων τετυμμένοι , τετυμμένοι δῆθ ' , ὁμοσπλάγχνων τε πλευρωμάτων . . . | ||
, ἢ ὡς θεὸν οὖσαν . . δι ' εὐωνύμων τετυμμένοι ] τὸ ἑξῆς τοῦ λόγου οὕτως νοητέον , ἤδη |
, ποιήσεις τοὺς διπλασιεπιτετάρτους , οἷον ὁ θ τοῦ δ διπλασιεπιτέταρτός ἐστι , καὶ ὁ ιη τοῦ η καὶ ὁ | ||
δὲ Β ιϚ . ὅ τε οὖν Γ τοῦ Δ διπλασιεπιτέταρτός ἐστι καὶ ὁ Α τοῦ Β . ἔχει οὖν |
σῴαν ἔχων τὴν φρόνησιν καὶ ταῖς ἀρεταῖς ἁπάσαις κοσμούμενος , εἰδικῶς δ ' ἂν λέγοιτο σώφρων ὁ τοῖς κατὰ γεῦσιν | ||
ἐπὸς γάρ ἐστιν ἀπὸ τοῦ ἐπεῖναι κατὰ τὴν ἀποτομήν . εἰδικῶς μέντοι Ὅμηρος οἶδεν ὀπόν τινα λεγόμενον , ὡς ὅταν |
ἀκατάληκτος . τὸ δʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς : εἰ δὲ βούλει , χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν | ||
Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον , ἤτοι τρίμετρον καταληκτικόν . σύγκειται δὲ ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας , χοριάμβου καὶ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς , ἤτοι ἀναπαίστου |
ἰδίως δ ' ἐπ ' αὐτῶν παραληψόμεθα ἀντὶ ἐλαίου τοῦ λιτοῦ καὶ ἰρίνου τὸ μήλινον , κατασκευαζόμενον ἐκ μήλων κυδωνίων | ||
πεπωκόϲιν : ἰδίωϲ δὲ ἐπ ' αὐτῶν παραληψόμεθα ἀντὶ τοῦ λιτοῦ ἐλαίου τὸ μήλινον . Λαγωοῦ θαλαττίου ποθέντοϲ παρακολουθεῖ γεῦϲιϲ |
οἴνῳ αὐστηρῷ Ἰταλικῷ ἢ Ἀμιναίῳ # γ , ἕως ἥμισυ λειφθῇ . λείου τὰ ξηρὰ οἴνῳ . ἐπὶ πάντων δὲ | ||
φλοιὸν τῆϲ ῥίζηϲ ἕψε ϲὺν γάλακτι ὀνείῳ μέχρι τὸ τρίτον λειφθῇ , καὶ λεάναϲ κατάπλαττε εἰϲ νύκτα , προαποϲμήχων τὰϲ |
ταπεινούμενοϲ καὶ κοιλαινόμενοϲ καὶ τὸ ὅλον μικρότεροϲ γιγνόμενοϲ καὶ ἐπὶ ποϲὸν ἀμαυρότεροϲ ἐμποδίζει τὸ ὁρᾶν . ϲυμβαίνει δὲ τοῦτο πολλάκιϲ | ||
τῆϲ δυνάμεωϲ , οὔτε δὲ [ τὴν ] κατὰ τὸ ποϲὸν τῶν διαϲτάϲεων οὔτε κατ ' ἄλλο γένοϲ . ἀλλ |
εἰ δὲ βούλει προσοδιακὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου καὶ Ἰωνικοῦ καταληκτικοῦ . Τὸ θʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ὁ αʹ | ||
τοῦ βʹ χοριάμβου , τοῦ γʹ Ἰωνικοῦ ἀπ ' ἐλάσσονος καταληκτικοῦ . τοῦτο καὶ ἀναπαιστικόν ἐστι δίμετρον ἀκατάληκτον , σπονδείου |
ἐν τοῖς ἕνεκά του . τί δὴ τὸ ἐκ τούτων συμπεραινόμενον ; τό τινα γίνεσθαι καὶ ἐπ ' ἔλαττον ἐν | ||
ὅτι οἱ μὲν τὰ συμπεράσματα ἐπάγουσιν , οἱ δὲ τὸ συμπεραινόμενον ἐκ τῶν προτάσεων καὶ κατασκευῶν τῷ δικαστῇ προσενθυμηθῆναι καταλείπουσιν |
τὸν ῥοῦν ἐκ τοῦ ϲυνεχῶϲ ἐπι - καθυγραίνεϲθαι τοὺϲ τόπουϲ διαφόροιϲ κατὰ χρόαν ὑγροῖϲ , τὴν δὲ κάμνουϲαν ἀχροεῖν , | ||
τοῖϲ παροξυϲμοῖϲ παρηγορητέον , ἐν δὲ τοῖϲ διαλείμμαϲι μεταϲυγκρίνειν αἰώραιϲ διαφόροιϲ , περιπάτοιϲ , ἀναφωνήϲεϲιν , ἀλείμμαϲι , ϲικύαιϲ , |
: δευτέρας πληγῆς τῆς ἀκοῆς ὁ πόνος : καὶ οὕτως καθεξῆς πᾶσαι αἱ πληγαὶ παρακολουθήσουσίν σοι . Ταῦτα δὲ λέγων | ||
, οὗτος καὶ πρὸς τὴν πρώτιστον ὥραν διέπει ταύτης καὶ καθεξῆς διέπουσιν Ἄρης καὶ Σελασφόρος , ἡ Ἀφροδίτη , ὁ |
πόρισμά τι ἐκ τῶν εἰρημένων συνάγει . ἔστι δὲ τοιοῦτον πόρισμα ὅτι φανερὸν γέγονεν ἐκ τῶν εἰρημένων ὡς μία κατάφασις | ||
τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ συνανεφάνη . τὸ δὲ νῦν προκείμενον πόρισμα διδάσκει ἡμᾶς , ὅτι περὶ ἓν σημεῖον τόπος εἰς |
ὡς ἀληθῶς ἐπιχειρήσειν εἰπεῖν παρὰ τὴν ἐκείνου σοφίαν ἕτερόν τι ποικιλώτερον ; Περὶ μὲν τούτου , ὦ φίλε , εἰς | ||
: Τυφὼν ὁ λεγόμενος κεραυνωθῆναι ὑπὸ τοῦ Διός : τούτου ποικιλώτερον . Τυφλὸς τὰ ὦτα , τόν τε νοῦν , |
. ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τῶν τριῶν ὁρισμῶν τρεῖς σχέσεις νοοῦνται : οἱ μὲν γὰρ δύο πρῶτοι τὴν ἀπὸ τοῦ | ||
ἔχει καὶ αὐτὸ λόγον , πλὴν ὡς συνεχῶν ποσῶν τμημάτων νοοῦνται καὶ οὐχ ὡς διῃρημέναι μονάδες . Τοῦτο ἴδιον τῶν |
τοῦ ἐννάτου , καὶ κύριον τῆς δευτέρας τὸν κύριον τοῦ πέμπτου ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ζῳδίου , καὶ κύριον τῆς | ||
δὲ τὴν γένεσιν τοῦ κόσμου 〛 ἀπὸ πυρὸς καὶ τοῦ πέμπτου στοιχείου . Πλάτων τὸν ὁρατὸν κόσμον γεγονέναι παράδειγμα τοῦ |
. βʹ Ἐὰν ἀριθμὸς εἰς δύο ἀριθμοὺς διαιρεθῇ , δύο ἐπίπεδοι ἀριθμοὶ οἱ γενόμενοι ἔκ τε τοῦ ὅλου καὶ ἑκατέρου | ||
βέλεσιν αἱ βελοστάσεις κατασκευάζονται , αἱ μὲν [ ὀρυκταὶ ] ἐπίπεδοι [ καὶ κατώρυχοι ] , αἱ δὲ ὑπόγειοι πρὸς |
αὐτῷ προβλήματι διπλῆ συγκριτικὴ ἐπίτασις περιττοτέραν δριμύτητα χαριζομένη αὐτῷ τῷ ἐνθυμήματι . Τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἔστι μὲν | ||
. ἔνθα δὴ καὶ ὁ Ἀγησίλαος μικρῷ καιρίῳ δ ' ἐνθυμήματι ηὐδοκίμησε . τῶν γὰρ τῇ μόρᾳ φερόντων τὰ σιτία |
καὶ στάσεως μίμημα . ἁμῇ γέ πῃ . ἀμωσγέπως . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὁτιοῦν , λέγεται δὲ καὶ ἁμόθεν | ||
λοιδορῶν , χλευάζων , αὐχῶν . ἁμῇ γέ πῃ . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὅτι οὖν . λέγεται δὲ καὶ |
αὐτοὺς διαφορεῖν σπουδάζοντες . σκληρία δ ' εἰ φαίνοιτο , μίξομεν τὰ μαλακτικὰ τοῖς ἑλκτικοῖς . τὰς μέντοι μετρίας παρωτίδας | ||
. Ἀλλὰ τὰ μὲν γένη ἐάσομεν , τὰ δὲ καθέκαστον μίξομεν ; Τίνα οὖν ἔσται ἐφ ' αὑτῶν τὰ γένη |