| πότνι ' Ἐρινὺς ἐπέκρανεν . δι ' εὐωνύμων τετυμμένοι , τετυμμένοι δῆθ ' , ὁμοσπλάγχνων τε πλευρωμάτων . . . | ||
| , ἢ ὡς θεὸν οὖσαν . . δι ' εὐωνύμων τετυμμένοι ] τὸ ἑξῆς τοῦ λόγου οὕτως νοητέον , ἤδη |
| τὸ ἕτερον ἡμιχόριον συμμαρτυροῦν καὶ συμφωνοῦν ἐκείνῳ ἀληθῶς τετυμμένοι . ὁμοσπλάγχνων ] ἀδελφικῶν . θ πλευρωμάτων ] πλευρῶν . πλευρωμάτων | ||
| δι ' εὐωνύμων ] πλευρῶν . τὸ εὐωνύμων πρὸς τὸ ὁμοσπλάγχνων πλευρωμάτων συντακτέον . ἔφη δὲ διὰ μέσου τὸ ἕτερον |
| ἀληθῶς . δῆτα ] καθ ' ἀλήθειαν . ὁμοσπλάγχνων τε πλευρωμάτων : οἷον διαμπὰξ ἀλλήλων τὰς πλευρὰς τρώσαντες : ἑκάτερος | ||
| τοῦ λόγου οὕτως : δι ' εὐωνύμων τετυμμένοι ὁμοσπλάγχνων τε πλευρωμάτων : τοῦ γὰρ ἡμιχορίου ἀρξαμένου λέγειν δι ' εὐωνύμων |
| διὰ μέσου τὸ ἕτερον ἡμιχόριον τὸ “ τετυμμένοι ” ὥσπερ συμμαρτυροῦν τῷ προτέρῳ . συμβαίνει δὲ τοῖς μονομαχοῦσι κατὰ τὸ | ||
| ὁμοσπλάγχνων πλευρωμάτων , ἐν τῷ μέσῳ ἔφησε τὸ ἕτερον ἡμιχόριον συμμαρτυροῦν καὶ συμφωνοῦν ἐκείνῳ ἀληθῶς τετυμμένοι . ὁμοσπλάγχνων ] ἀδελφικῶν |
| οὐκέτ ' ἐπὶ φιλίᾳ , ἀλλ ' ἐπὶ φόνῳ , διεκρίθητε τετυμμένοι καὶ τετρωμένοι δι ' εὐωνύμων . τοῦτο δὲ | ||
| . διεκρίθητε ] διεχωρίσθητε . Ξ διεκρίθητε ] κατηλλάγητε . διεκρίθητε ] κεχώρισθε . θ κάρτα δ ' ἀληθῆ : |
| εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου , τοῦ δὲ τρίτου δακτύλου . τὸ ναʹ ἀντισπαστικὸν | ||
| ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον καταληκτικόν , ἐξ ἰωνικοῦ καὶ χορείου ἢ ἀναπαίστου διὰ τὴν ἀδιάφορον : τὸ εʹ ὅμοιον |
| : οἷα ἀνδρὶ ἀγαθῷ προσηνὲς ἐπιφαινόμενον ἀρετῆς ἴχνος ἐν νέῳ συμφωνοῦν τῷ ἀληθεῖ τῷ ἔνδον . Τὸ δὲ τῆς χρόας | ||
| ἑαυτόν : ἐνταῦθα δὲ ὅτ ' ἂν ἀνοίκειον καὶ μὴ συμφωνοῦν τῇ ποιότητι τοῦ κρινομένου τὸ ἔγκλημα , οὐ γὰρ |
| ἑαυτοῦ , μένειν , τῷ δευτέρῳ τῷ ἐκ τῶν ἐνεργειῶν συστάντι τὰς ἐνεργείας ἃς † παραχωρῆσαν : ἄλλο γὰρ αὐτό | ||
| ἀρχήν : ἔν τε τῷ πρὸς Σαβίνους πολέμῳ τῷ πρώτῳ συστάντι τῶν ἱππέων ἀποδειχθεὶς ἡγεμὼν ἐτρέψατο τοὺς τῶν πολεμίων ἱππεῖς |
| μὲν δοχμιακά , ὧν τὸ μὲν συντίθεται ἐξ ἰάμβου καὶ παίωνος διαγυίου , τὸ δὲ δεύτερον ἐξ ἰάμβου καὶ δακτύλου | ||
| γʹ ὅμοιον τῷ αʹ : τὸ δʹ ὅμοιον ἡμιόλιον ἐκ παίωνος : τὸ εʹ δίμετρον ἐκ παλιμβακχείων : τὸ Ϛʹ |
| τι τοιοῦτον , ἐν τῷ ἐκκόπτειν ἢ πρίζειν ὀϲτοῦν μηνιγγοφύλακα ὑποβαλοῦμεν . κἂν μὴ πεπόνθοι δὲ τοῦ ὀϲτέου ἡ ϲυνέχεια | ||
| εἰπόντος τοῦ Ἀριστοτέλους : καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται προτάσεις , ὑποβαλοῦμεν τῷ λόγῳ τήν τε λέγουσαν πᾶν τὸ ἐφετὸν ἀγαθόν |
| καὶ οὐ τῆς σπείρας . ἀντεστραμμένων γὰρ αὐτῶν καὶ ὡσανεὶ παραλλήλως κειμένων ἡ οὐρὰ τοῦ Δράκοντος μεταξὺ αὐτῶν διὰ μήκους | ||
| Ζηνόδοτος μετέθηκεν ὡς ταυτολογοῦντος πρωτοπαγεῖς νεοτευχέες , ἀγνοῶν ὅτι ἐνίοτε παραλλήλως τάσσει τὰς ἰσοδυναμούσας λέξεις . . . Ν . |
| μναῖ ] λίτραι . διφρίσκου ] ἕνεκα μικροῦ ἅρματος . Ἀμυνίᾳ ] δοθεῖσαι τῷ Ἀμυνίᾳ . ἄπαγε τὸν ἵππον ἐξαλίσας | ||
| εἶναι καὶ κούφους τοῖς ἀγωνιζομένοις κατὰ τὸν ἀγωνιστικόν . Θα Ἀμυνίᾳ Θ : καὶ οὗτος Θ τῶν περὶ ἵππους πταισάντων |
| καταληκτικόν : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ ἀμφιμάκρου , βακχείου , ἰάμβου καὶ ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : | ||
| , τῶν ἑξῆς χοριάμβου γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ |
| ἐκ χοριάμβου , ἰάμβου καὶ συλλαβῆς : τὸ εʹ ἐκ προκελευσματικοῦ , σπονδείου καὶ ἰάμβου : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ | ||
| . μονόμετρα δὲ τὰ γʹ . τὸ δʹ δὲ ἐκ προκελευσματικοῦ . ποῦ δὲ φίλων ] τροχαϊκὰ Ϛʹ ἑφθημιμερῆ , |
| οἷα ἐγώ , λέξω σοι . λέξω τορῶς σοι : Φανερῶς καὶ διαδήλως εἴπω σοι , οὐκ ἐμπλέκων λόγους ψευδεῖς | ||
| : Βδελύγματα . . . ἐπ ' αὐτοφώρῳ εἰλημμένω : Φανερῶς , ἐπ ' αὐτῷ τῷ ἔργῳ : κυρίως δὲ |
| μὴ ᾖ ἐν ὕμνῳ . ἐκεῖ γὰρ δασύνεται . ὡς ἐφυμνίῳ δὲ κέχρηται τῷ ἰήκοπον οὐ πελάθεις . ] ὅσιον | ||
| διμέτρων ἀκαταλήκτων , πλὴν τοῦ κώλου , ᾧ κέχρηνται ὡς ἐφυμνίῳ ὁμοίου τῷ πρώτῳ τοῦ μέλους αὐτῶν ἐπὶ τῷ τέλει |
| θύραν ὅδε ἢ ἀνέῳκται ἡ θύρα : τὸ γὰρ ἀνέῳγεν ἐνεργητικῷ ἰσοδυναμεῖ . . . Ἀνακαία : δῆμος τῆς Ἱπποθοωντίδος | ||
| ὡς Ἀντιφῶν ἐν τῷ περὶ τῆς μεταστάσεως . τῷ δὲ ἐνεργητικῷ τῷ ἐπέσκηψεν ἀντὶ τοῦ ἐνετείλατο Ἰσαῖος κέχρηται ἐν τῇ |
| ὕψος ποδῶν βʹ , τὸ δὲ μῆκος ἴσον τῷ ὑποκάτω τράφηκι . ἐστεγάσθω δὲ τὸ πᾶν ἔργον . μὴ λανθανέτω | ||
| Θερσίτῃ ἐν τράφηκι καὶ ἀκοντίῳ φονικῷ . τράφηκι τετμημένῳ τῷ τράφηκι ἤγουν τῷ δόρατι τῷ ἐπὶ φόνον καὶ πότμον ἀπὸ |
| ἕξ : κρητικός , ὃς συνέστηκεν ἐκ τροχαίου θέσεως καὶ τροχαίου ἄρσεως : δάκτυλος κατ ' ἴαμβον , ὃς σύγκειται | ||
| προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ἡ αʹ συζυγία τροχαϊκὴ τοῦ αʹ τροχαίου διαλελυμένου εἰς τρίβραχυν , εἶτα Ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος , |
| θεραπεύϲομεν , φλεγμονῆϲ δὲ παρούϲηϲ φλεβοτομητέον αὐτοὺϲ ἀπ ' ἀγκῶνοϲ ἀριϲτεροῦ ἢ κατὰ τὴν ἄκραν χεῖρα διὰ τὸ ἐκ μακροτέρου | ||
| ἥπατι φλεγμαίνοντι ἐκ δεξιοῦ μυκτῆροϲ , ἐπὶ δὲ ϲπληνὶ ἐξ ἀριϲτεροῦ . ὅθεν ῥᾷϲτον ἤδη τῷ ἰατρῷ καὶ τὸν αἱμορραγεῖν |
| ὥστε οἷς τεθεῖσιν ἕπεται τὸ συμπέρασμα , ταῦτα οὐχ ἕπεται τεθέντι τῷ συμπεράσματι : μὴ ὄντος μέντοι γε ἀναγκαίου τοῦ | ||
| τοῦ ἑνὸς ἐξηρτημένα , καὶ ἡμεῖς οὕτω συμπρόϊμεν τῷ πρώτῳ τεθέντι , μᾶλλον δὲ ἀπὸ τῶν ῥητῶν πάντη καὶ τῇ |
| μὲν κατ ' ἀριθμὸν ὑπερέχουσαν , ἴσῳ δὲ ὑπερεχομένην : ἡμιολίων δὲ καὶ ἐπιτρίτων διαστάσεων διὰ πασῶν τῷ τοῦ ἐπογδόου | ||
| μαλακὸν χρῶμα : τὸ δὲ τρίτον χαρακτηρίζεται μὲν ἐκ διέσεων ἡμιολίων τῆς ἐναρμονίου διέσεως , καλεῖται δὲ ἡμιολίου χρώματος : |
| ἓν τὸ παρατέλευτον , καὶ ἐν ἐκθέσει στίχος τροχαϊκὸς τετράμετρος καταληκτικός . Γ ἀλλ ' ἀναμνησθέντες : ἡ ἔκθεσις αὕτη | ||
| ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς στίχοι ὁμοίως |
| δὲ τὸ κοινὸν καὶ τὸ ἴδιον καὶ τὸ ὅλον καλὸν ἀδιαφόρου τοῦ κοινοῦ ὄντος . Λέγεται δὲ οὐδ ' ὁ | ||
| τῆς αʹ μακρᾶς ἀναλυομένης . τὸ εʹ ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἀδιαφόρου τῆς ἀρχούσης . τὸ Ϛʹ ἰωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . |
| ] διηλλάχθητε , ἐφιλιώθητε . διήλλαχθε ] φιλιώθητε . Ξ διήλλαχθε ] διελύθητε τοῦ κατ ' ἀλλήλων μίσους . διήλλαχθε | ||
| . ἐπειδὴ δὲ καλῶς ποιοῦντες πᾶσι τοῖς ἐν ταῖς αἰτίαις διήλλαχθε , κἀμοὶ διαλλάγητ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι : |
| περισσὸν καὶ ἄρτιον , τρίτον δὲ ἀπ ' ἀμφοτέρων μειχθέντων ἀρτιοπέριττον : ἑκατέρω δὲ τῶ εἴδεος πολλαὶ μορφαί , ἃς | ||
| , εἰ μὴ ἀμφοῖν τοῖν φυσέοιν μετεῖχε : διὸ καὶ ἀρτιοπέριττον καλεῖσθαι τὸ ἕν . συμφέρεται δὲ τούτοις καὶ Ἀ |
| τὸ αʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διιάμβου , διτροχαίου καὶ κρητικοῦ . τὸ βʹ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος δʹ | ||
| καὶ δίδου ἐν ἀνέσει # λειότατον πλῆρες , μετὰ γλυκέως κρητικοῦ . Ἐπικαλεῖται δὲ τὸ φάρμακον θεοῦ χείρ . Τοῦτο |
| ὑπ ' ἐμοῦ . . χειρωναξία ] βάναυσος τέχνη . ἁπλῷ λόγῳ ] ἐν ἀληθεῖ λόγῳ , ἢ ἐν συντόμῳ | ||
| γὰρ γίνεται ψυχόμενον . Καὶ τὸ βαλάνινον δὲ παραπληϲίωϲ τῷ ἁπλῷ ἀμυγδαλίνῳ γίνεται ἀπὸ τῶν ἐν ταῖϲ δρυϲὶ βαλάνων . |
| τρίτου καὶ σπονδείου . τὸ μβʹ ὅμοιον δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , διιάμβου καὶ συλλαβῆς . τὸ μγʹ ὅμοιον | ||
| : τὸ Ϙʹ δίμετρον [ καταληκτικὸν ] ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐξ ἐπιτρίτου γʹ ἢ δισπονδείου καὶ βακχείου . προυσχόμην ] περιεποιούμην |
| πεπληγυῖα : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα τῷ παθητικῷ . . . . . τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος | ||
| ἡ φιλία ἔν τε τῷ λόγον ἔχοντι καὶ ἐν τῷ παθητικῷ , ἀφ ' ἧς βούλονται τἀγαθὰ τοῖς φίλοις αὐτῶν |
| καὶ πρέπον ἥρωσιν , ἡ κωμῳδία δὲ συνέσταλται εἰς τὸ τρίμετρον ἡ νέα . Τὰ πολλὰ οὖν κώλοις † τριμέτροις | ||
| , ὅ ἐστι Φερεκράτειον παρὰ συλλαβήν . τὸ ζʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικόν . ἡ αʹ συζυγία ἰωνική : ἡ βʹ |
| τὸ δʹ ἰωνικὸν ἡμιόλιον , ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας ἤτοι ἐπιτρίτου βτέρου καὶ ἰάμβου . τὸ εʹ ὅμοιον καθαρόν , ἐξ | ||
| ἀκατάληκτον ὅμοιον τῷ γʹ , ἐκ παίωνος γʹ καὶ ἐπιτρίτου βτέρου ἤτοι τροχαϊκῆς συζυγίας : εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν |
| φησι τὴν Ἀντιγόνην ἀναγιγνώσκοντα , καὶ ἐμπεσόντα περὶ τὰ τέλη νοήματι μακρῷ καὶ μέσην ἢ ὑποστιγμὴν πρὸς ἀνάπαυσιν μὴ ἔχοντι | ||
| συνιστάμενον , πολυποσίας ἐμποιητικὸν μετὰ τοῦ καὶ τὸ πινόμενον ἅμα νοήματι ἐξουρεῖσθαι : τινὲς δὲ τὸ πάθος ὕδερον εἰς ἀμίδα |
| τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : ἰδίως δὲ | ||
| τὸ βʹ τροχαϊκὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ γʹ Ἰωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ εʹ |
| ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ ἴαμβος πενθημιμερής . δʹ ἀπὸ | ||
| χοριαμβικὸν † δίμετρον . τὸ ιʹ χοριαμβικὸν ἑφθημιμερές . αʹ χορίαμβος δίμετρος ἀκατάληκτος . βʹ χορίαμβος δίμετρος καταληκτικός . γʹ |
| πολλάκις οὐ σωφρονίζομαι . ὑμεῖς μὲν γὰρ οὐδέποτε χάριτος ἐμοὶ μνημονεύετε , ἐγὼ δ ' ὡς μηδέποτε ἐπιλελησμένοις χαρίζομαι . | ||
| . Ἃ τῆς αἰδοῦς ἔλεγες , ὡς οἰόμεθα . Καλῶς μνημονεύετε . ἐπειδὴ δὲ τήν τε ἀνδρείαν καὶ τὴν ἀφοβίαν |
| , καὶ ὑπηρετεῖ καὶ ἄκουσα τῷ βουλήματι τοῦ ἐραστοῦ . Μέθης γὰρ αὐτὴν καὶ ὕπνου λαβόντων , ὅ τε Διόνυσος | ||
| τὰς τραπέζας εἰσφέρειν . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῷ περὶ Μέθης παραπλησίως ἡμῖν δευτέρας τραπέζας προσαγορεύει διὰ τούτων : τὸ |
| βάξις ] φήμη τοῦ πυρός . ἐτητύμως ] ἀληθῶς . ἴαμβοι . θεῖον ] ἐκ θεοῦ . ἐστὶ ] τοῦτο | ||
| αἵματι . θ ἰαμβικοὶ στίχοι γʹ . + κατὰ περικοπὴν ἴαμβοι γʹ , εἶτα παράγραφος . πως ] παρέλκον . |
| δακτυλικαί τε οὖσαι καὶ ἀναπαιστικαὶ παιωνικαί τε καὶ ἔστιν ὅτε ἰαμβικαὶ σπονδειακαί τε καὶ μᾶλλον : διὸ καὶ αἱ ἐξ | ||
| δακτυλικαί τε * καὶ ἀναπαιστικαὶ καὶ παιωνικαί ἐστι ὅτε καὶ ἰαμβικαὶ σπονδιακαὶ δὲ μᾶλλον . ‚ Κῶλον τοίνυν ἐστὶ μόριον |
| , ϲανδαράχηϲ , τήλεωϲ ἀνὰ # β , κανθαρίδων , θαψίαϲ ἀνὰ # α , ὄξουϲ τὸ αὔταρκεϲ . Ἄλλο | ||
| ἀναλάμβανε χολῇ ταυρείᾳ ἢ τραγείᾳ ἢ ὑείᾳ . Εὐφορβίου , θαψίαϲ , δαφνίνου ἀνὰ # α , θείου ἀπύρου # |
| καὶ οὐχὶ αὐτὴ λέγομεν . οὕτως Ἀπολλώνιος ἐν τῷ περὶ Ἐπιῤῥημάτων . Ὄφλω . ἐκ τοῦ ὀφείλω συγκέκοπται . Ὁμοκλή | ||
| ἄναυδος , φυτὼ νεόφυτος . οὕτως Ἀπολλώνιος ἐν τῷ περὶ Ἐπιῤῥημάτων . Ἄχερδος , βοτάνη ἣν οὐκ ἐστὶ τῇ χειρὶ |
| ὅμοιον εἴη τῷ τῆς ἀντιστροφῆς ἤτοι δίμετρον : τὸ Ϙʹ ἀντισπαστικὸν ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῦ ἤτοι ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ | ||
| καταληκτικόν . τὸ ηʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ τὸ αὐτό . τὸ |
| δὲ ἄλλοι , ἡ δι ' εὐεξίαν ἐπιτραφεῖσα σὰρξ τῷ γόνατι . Ὅμηρος : οἷον ὁ γέρων ἐπὶ γουνίδα φαίνει | ||
| αʹ , ἐπὶ δεξιᾶς χειρὸς αʹ , ἐφ ' ἑκατέρῳ γόνατι αʹ , ἐφ ' ἑκατέρῳ ποδὶ αʹ , τοὺς |
| , δυϊκόϲ , πληθυντικόϲ : ἑνικὸϲ μὲν οἷον τύπτω , δυϊκὸϲ δὲ οἷον τύπτετον , πληθυντικὸϲ δὲ οἷον τύπτομεν . | ||
| ἐμόν . Ἀριθμοὶ πρωτοτύπων μὲν ἑνικὸϲ ἐγώ ϲύ ἵ , δυϊκὸϲ νῶϊ ϲφῶϊ , πληθυντικὸϲ ἡμεῖϲ ὑμεῖϲ ϲφεῖϲ : παραγώγων |
| τὰ ἐφ ' ἑκάτερα μονάδι λειπόμενα τάττουσιν , ὥσπερ τὸ θικλμν ζυγόν , ὥστε τὸ θ μήτε τῷ α μήτε | ||
| ξοπρσ , τῷ δὲ παρ ' ἕν , οἷον τῷ θικλμν , καὶ τὸ ψωϚ τῷ μὲν τυφχ οὐ στοιχήσει |
| ; ἔτι καὶ βασιλέα μόνον ἐφ ' ἁπάντων γενέσθαι τῷ ἀστραγάλῳ κρατήσαντα , ὡς μήτε ἐπιταχθείης γελοῖα ἐπιτάγματα καὶ αὐτὸς | ||
| Μιλήσιον μὴ δύνασθαι παλαίειν διὰ τὸ τὸν ἕτερον περὶ τῷ ἀστραγάλῳ ἔχειν τὰ Ἐφέσια γράμματα . φανεροῦ δὲ τούτου γενομένου |
| λίθουϲ θρύπτει καὶ ϲπλῆναϲ τήκει . Ἀϲταφὶϲ ἡ μὲν ἥμεροϲ πεπτικῆϲ τε ἅμα καὶ ϲτυπτικῆϲ καὶ διαφο - ρητικῆϲ ἀτρέμα | ||
| ἄνευ τοῦ θερμαίνειν . Ἀϲταφὶϲ ἥμεροϲ . Ἡ μὲν ἥμεροϲ πεπτικῆϲ τε ἅμα καὶ ϲτυπτικῆϲ καὶ διαφορητικῆϲ μετρίωϲ μετέχει δυνάμεωϲ |
| μέτωπα συναράττουσιν ὥσπερ οἱ κριοί . καὶ ἢν ἰδοὺ ἀράμενος ἐκεινοσὶ τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς τὸ ἔδαφος | ||
| . Ὥσπερ Χαλκιδικὴ τέτοκεν ἡμῖν ἡ γυνή . Ὁ μαινόμενος ἐκεινοσὶ Διονύσιος χρυσοῦν ἔχων χλίδωνα καὶ τρυφήματα ἐν τῷ μύρῳ |
| Τὸ ηʹ ὅμοιον τῷ αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ | ||
| συλλαβῇ τοῦ Ἀρχιλοχείου ἢ τοῦ Ἐρασμονίδη Χαρίλαε . τὸ ιαʹ Στησιχόρειον . Γέγραφε τὴν ᾠδὴν Ἡροδότῳ τῷ Θηβαίῳ , τινὲς |
| ἀντισπαστικῶν μονομέτρων καὶ διμέτρων καὶ τριμέτρων καταληκτικῶν καὶ ἀκαταλήκτων καὶ βραχυκαταλήκτων κθʹ , ὧν τελευταῖον : μιάστορ ' ἐκείνου πάσσεται | ||
| στίχων θʹ . ὧν ὁ πρῶτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν διμέτρων βραχυκαταλήκτων , καὶ ἰαμβικῆς βάσεως διὰ τὴν ἀδιάφορον . ὁ |
| ὥσπερ ἀπὸ τῆς ὑσμίνῃ δοτικῆς κατὰ μεταπλασμὸν ὑσμῖνι καὶ λιτῷ λιτί . τὸ δὲ ἀϊδής τὸ ἐπίθετον ὀξύνεται , τὸ | ||
| τοῦ τὸ λιτὸν τοῦ λιτοῦ τῷ λιτῷ καὶ κατὰ μεταπλασμὸν λιτί , ὡς ἀπὸ τοῦ ὁ κλάδος τοῦ κλάδου τῷ |
| διαγενομένων κωβιδίων . καὶ ἐξ αὐτῆς δὲ ταύτης τῆς ἀφύης ἀπογεννῶνται ἑτέραι , αἵτινες ἐγκρασίχολοι καλοῦνται . γίνεται δὲ καὶ | ||
| αὐτὴν κινεῖσθαι . Οὐκοῦν κατά γε ταύτην τὴν δόξαν οὐκ ἀπογεννῶνται οἱ δαίμονες ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς σώμασι δυνάμεων , |
| καὶ τὰ περὶ τῆς πολιορ - κίας τῶν ἐν τῷ Σπειραίῳ νεῶν οὐ δηλωσάντων , ἀφίστανται Χῖοι καὶ αὖθις Ἐρυθραῖοι | ||
| καὶ ναῦς πληροῦν οὐκ ὀλίγας , τῶν τε ἐν τῷ Σπειραίῳ ἐφορμουσῶν τὰς μὲν ὀκτὼ ἤδη πέμπειν , αἳ ἀπολιποῦσαι |
| δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
| τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
| αὐτό . ἡ ἐπῳδὸς κώλων ἐστὶν ἕνδεκα . τὸ αʹ προσοδικὸν δωδεκάσημον . τὸ βʹ μονόμετρον ἰωνικὸν ἢ ἀναπαιστικόν . | ||
| τελευταία ἀπόδοσις ἀναγκάζει δακτυλικὸν γενέσθαι τὸ κῶλον . τὸ δʹ προσοδικὸν δίμετρον ἀπὸ ἰωνικοῦ , καὶ ἐνόπλιον . τὸ εʹ |
| τὸ ὑποκείμενον καθόλου ἐστὶ καὶ ὁ προσδιορισμὸς καθόλου , εἴτε καταφατικὸς εἴτε ἀποφατικός : οἷον πᾶς ἄνθρωπος βαδίζει , οὐδεὶς | ||
| εὕρεσιν ἡ τούτων ἐκλογή . οὔτε γὰρ κατασκευαστικός τε καὶ καταφατικὸς οὔτε ἀνασκευαστικός τε καὶ ἀποφατικός , καταφατικὸς μέν , |
| νῶϊ ϲφῶϊ , πληθυντικὸϲ ἡμεῖϲ ὑμεῖϲ ϲφεῖϲ : παραγώγων δὲ ἑνικὸϲ ἐμόϲ ϲόϲ ὅϲ , δυϊκὸϲ ἐμώ ϲώ ὥ , | ||
| ὁ ἐμόϲ ἡ ἐμή τὸ ἐμόν . Ἀριθμοὶ πρωτοτύπων μὲν ἑνικὸϲ ἐγώ ϲύ ἵ , δυϊκὸϲ νῶϊ ϲφῶϊ , πληθυντικὸϲ |
| μὲν ἀναιδέες οὔτιν ' ἔτισαν ποινήν , ἐκ δ ' ἐγέλασσαν ἐπὶ φθιμένοις ἐλάφοισιν , θαρσαλέαι δ ' ἀμίαι τάχα | ||
| . . . . . . . τοὶ δ ' ἐγέλασσαν . Ἄφαρ δέ οἱ ἤλασεν αἰχμὴ Αἴαντος κνημῖδα πανάργυρον |
| , ἣ πεποίηκεν αὐτὸ ἄσημον ἐπισυνάπτουσα τῷ τρίτῳ κώλῳ , πεντάμετρον ἐλεγειακὸν ἔσται συντετελεσμένον τουτί : μήτ ' ἰδίας ἔχθρας | ||
| ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον καταληκτικόν , τὸ πέμπτον |
| ἑνικὸϲ μὲν ὁ Ὅμηροϲ , δυϊκὸϲ δὲ τὼ Ὁμήρω , πληθυντικὸϲ δὲ οἱ Ὅμηροι . Εἰϲὶ δέ τινεϲ ἑνικοὶ χαρακτῆρεϲ | ||
| ὁ ἡ τό , δυϊκὸϲ δὲ τώ τά † , πληθυντικὸϲ δὲ οἱ αἱ τά . Πτώϲειϲ δὲ ὁ τοῦ |
| περιτιθέσθω , οὗ αἱ ἀρχαὶ ἀγέσθωσαν κάτω καὶ ἀποδιδόσθωσαν τῷ τύλῳ τοῦ ἄξονος , ἵνα τῇ τούτου στροφῇ κράτημα γένηται | ||
| ὄργανον μέσα τὰ διαπήγματα εἶχε τετρημένα στρογγύλοις τρήμασι καταλλήλοις τῷ τύλῳ τοῦ ἄξονος . δῆλον δ ' ὅτι τῶν τρημάτων |
| ὑπότροχον ποιήσας σχεδίαν ἐπέθηκε πλάγιον τὸν κριὸν καὶ οὐκ ἐξ ἀντισπάστων εἷλκεν , ἀλλ ' ὑπὸ πλήθους ἀνδρῶν προωθούμενον ἐποίησε | ||
| ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον : ἔχει δ ' ἐπιτρίτους δʹ ἀντὶ ἀντισπάστων . Τὸ Ϛʹ σύνθετον ἔκ τε τοῦ λεγομένου προσοδιακοῦ |
| ὑπερκατάληκτος εἰς δισύλλαβον , ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . | ||
| ὑπερκατάληκτος εἰς συλλαβήν , ἀκατάληκτος , καταληκτικὴ εἰς δισύλλαβον , καταληκτικὴ εἰς συλλαβήν , βραχυκατάληκτος . Ἐπισημότατον δὲ ἐν αὐτῷ |
| συζυγίας τροχαϊκῆς ἤτοι ἐπιτρίτου βʹ , τῆς δὲ βʹ Ἰωνικῆς καταληκτικῆς . Τὸ ιϚʹ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , ἀναπαιστικόν | ||
| τὸ γʹ περίοδος καταληκτική , ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς . τὸ δʹ χοριαμβικὸν καθαρὸν ἡμιόλιον . τὸ εʹ |
| πάθοϲ ἐξάρθρημα προϲαγορεύεται , παρακινηθέντοϲ δὲ μόνον ἢ μέχρι τῆϲ ὀφρύοϲ τῆϲ κοιλότητοϲ ἐνηνεγμένου παράρθρημα . Πάλιν οὖν ἀπὸ τῶν | ||
| τῶν Ἀρχιγένουϲ κη Περὶ παραλύϲεωϲ ἐκ τῶν Ἀρχιγένουϲ κθ Περὶ ὀφρύοϲ ἢ βλεφάρων παραλυθέντων λ Περὶ κυνικοῦ ϲπαϲμοῦ λα Περὶ |
| : τὸ αʹ περιοδικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαικῆς συζυγίας : τὸ βʹ , τὸ γʹ καὶ δʹ | ||
| τὸν βʹ ἔχει πόδα : τὸ ζʹ περίοδος καταληκτικὴ ἐκ τροχαικῆς συζυγίας καὶ ἰαμβικῆς καταληκτικῆς , εἰ δὲ βούλει ἰωνικὸν |
| προσοδιακῶν . σύγκειται γὰρ ἐκ χοριάμβου , παίωνος βʹ ἀντὶ Ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος , χοριάμβου αὖθις καὶ Ἰωνικοῦ ἀπ ' | ||
| . ἔστι δὲ τὸ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκα - τάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου . Τὸ ζʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον |
| οὐκ ἂν εἰ μὴ πεφυκὸς ἦν πείθεσθαι τῷ λόγῳ . διορίζονται δὲ καὶ αἱ ἀρεταὶ κατὰ τὴν διαφορὰν τῶν μορίων | ||
| δύο εἶναι καὶ μὴ μίαν . αἱ δὲ δύο πέρας διορίζονται : ἀδύνατον δὲ τὰ αὐτὰ διωρισμένα εἶναι καὶ συνεχῆ |
| , ὁ δὲ τῷ μεγίστῳ τῶν ἀσυνθέτων διαστημάτων ὀξύτερος τῷ διτόνῳ θηλύτερος : οἱ δὲ μέσοι λογιζέσθωσαν ὡς ἐπαμφοτερίζοντες . | ||
| βαρὺ καὶ ἐπὶ τὸ ὀξὺ τεθήσεται . Τόνος δὲ πρὸς διτόνῳ ἐπὶ τὸ ὀξὺ μόνον τίθεται . τιθέσθω γὰρ ἐπὶ |
| τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
| . Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
| ὁμοίου . ὁ πέμπτος ὅμοιος τῷ γʹ . ὁ Ϛʹ ἀναπαιστικὸς δίμετρος βραχυκατάληκτος . ὁ ζʹ ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῆς βάσεως | ||
| ποιητοῦ δὲ ὁ λόγος . κορωνίς : ὁ δὲ στίχος ἀναπαιστικὸς τετράμετρος καταληκτικός . κεκώλισται ἐκ τῶν Ἡλιοδώρου , παραγέγραπται |
| ὄντι καὶ ἐνεστηκότι χρόνῳ . ἀλλ ' οὐδὲ ἐν τῷ ἐνεστῶτι . ὁ γὰρ ἐνεστὼς χρόνος ἴσως μὲν καὶ ἀνύπαρκτός | ||
| τὸ ἔμελλον οὐ συντάττουσιν οἱ Ἀθηναῖοι , ἀλλ ' ἤτοι ἐνεστῶτι , οἷον ” ἔμελλον γράφειν ” , ἢ μέλλοντι |
| εἶτα οἱ λοχαγοὶ ἠρεμείτωσαν , οἱ δὲ λοιποὶ κατὰ ζυγὰ προαγέτωσαν : εἶτα μεταβαλλέσθωσαν , ὥστε νεύειν ἐφ ' ἃ | ||
| τοῦ δεξιοῦ λόχου ἠρεμοῦντος οἱ λοιποὶ ἐπ ' ἀσπίδα κλίναντες προαγέτωσαν , ἕως ἂν τὰ ἐξ ἀρχῆς διαστήματα συντηρήσαντες εἰς |
| τῷ Ι παραληγόμενα ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενα βαρύνεται : θήγω λήγω τμήγω . τὸ δὲ ἡγῶ , ἀφ ' οὗ τὸ | ||
| , εἰ μὴ παρ ' ὄνομα εἴη : τρώγω φεύγω τμήγω λήγω θήγω . τὸ μέντοι ῥιγῶ ἔχει τὸ ῥῖγος |
| . σὺ μὲν οὐκ οἶδ ' ὅ τι ληρεῖς . πέπλεγμαι ] πράγματι [ ] ἔφθαρμαι , Γέτα . [ | ||
| γ εἰς χ καὶ ἐνδείᾳ τοῦ δ ἰωχμός , ὡς πέπλεγμαι πλογχμός πλοχμός καὶ βρεγμός βρεχμός . ἐκ δὲ τοῦ |
| δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
| ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
| νομὴ τῆς ἐπιδέσεως κατὰ τῶν ὤτων , αὐτοῦ γινομένου τοῦ ἅμματος ὑπεράνω μετώπου . Οὗτος ὁ ἐπίδεσμος δύο ἔχει κυκλοτερεῖς | ||
| Δινωτός : στρογγύλος , συστρεπτικός . κύβος : σφαῖρα . ἅμματος : σχοινίου , διά . Βαθὺν δόλον : ἢ |
| τοιαῦτα ὑπομέλανα οὖρα ἐν πυρετῷ καυσώδει ἐναιωρήματα ἔχοντα μετέωρά εἰσι παρακρουστικὰ , καὶ ὡς τὰ πολλὰ τούτοις αἱμοῤῥαγίαι εἰώθασιν ἐπιγίνεσθαι | ||
| τῷ οὔρῳ , καὶ ὅσα ἄλλα κατ ' αὐτὸ γίγνεται παρακρουστικὰ σημεῖα , καὶ οἷα περὶ ἤχους τοιαῦτα . Ἐπὶ |
| δριμύ τε τῇ ποιότητι καὶ διαφορητικὸν ἱκανῶϲ τῇ δυνάμει . ϲυνάγεται δὲ ἐν τοῖϲ ὑπὸ κύνα καύμαϲιν . ἐϲτὶ γὰρ | ||
| δὲ πλείοϲι καὶ ϲιτίοιϲ δριμυτέροιϲ καὶ ἐν θέρει ὁ πικρόχολοϲ ϲυνάγεται , ἐν φθινοπώρῳ δὲ καὶ ἐδέϲμαϲι τοιούτοιϲ καὶ πολυχρονίοιϲ |
| τὸ ἔμβρυον ἢ ἐν τῷ ἄρχοντι , ἢ ὡς ἐν τελικῷ , καθό φαμεν ἐν φιλοσοφίᾳ ἔχειν τὰς ἐλπίδας , | ||
| τὸ παραγαγεῖν τὸν Σωκράτη τοιοῦτον . τὸ δὲ ποιητικὸν τῷ τελικῷ κατ ' εἶδός ἐστι τὸ αὐτό , ἐξήλλακται δὲ |
| τὰς συμμορίας , δεδήλωκεν ὁ Ὑπ . ἐν τῷ κατὰ Πολ . πολλάκις . ϲυμμορῖται δέ εἰσιν οἱ τῆς αὐτῆς | ||
| περὶ δὲ τούτων σαφέστατα δεδήλωκεν Ὑπ . ἐν τῷ κατὰ Πολ . περὶ διαγράμματος . διαγραφεὺϲ μέντοι ἐστὶν ὁ καθήμενος |
| . τὸ δʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , χοριάμβου καὶ ἰάμβου : τὸ μέντοι κῶλον τῆς ἀντιστροφῆς ἀντὶ | ||
| βʹ καὶ Κρητικοῦ . Τὸ γʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ ἀντισπάστου . Τὸ δʹ πολυσχημάτιστον τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ |
| τροχαϊκῆς καταληκτικῆς . τὸ εʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικὸν Φερεκράτειον ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῦ . τὸ Ϛʹ ὅμοιον τῷ γʹ ἰαμβικόν | ||
| ἰωνικοῦ καὶ διιάμβου . τὸ καʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου ἢ ἐπιτρίτου τετάρτου , διιάμβου καὶ συλλαβῆς . τὸ |
| ὀδυνωμένων . Πυρίαι πρὸϲ δυϲηκοΐαϲ ἐκ τῶν Ἀπολλωνίου . πρὸϲ δυϲηκοΐαϲ τὰϲ ἐξαπίνηϲ γινομέναϲ καὶ τὰϲ ἐκ τῶν κεφαλαλγιῶν ἀψίνθιον | ||
| τὰϲ ὑδρίαϲ ὄνουϲ ἢ ἀράχναϲ . Διαπυήϲαντοϲ ὠτὸϲ θεραπεία καὶ δυϲηκοΐαϲ . διαπυηϲάϲηϲ δὲ τῆϲ φλεγμονῆϲ καὶ ῥήξεωϲ ἀπαντηϲάϲηϲ διὰ |
| γʹ . ὁ Ϛʹ ἀναπαιστικὸς δίμετρος βραχυκατάληκτος . ὁ ζʹ ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκοῦ ἰθυφαλλικοῦ . ἐν εἰσθέσει | ||
| καὶ ιαʹ καὶ ιβʹ ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι καταληκτικοί . ὁ τρίτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν πενθημιμερῶν : ἐξ ἀναπαιστικοῦ πενθημιμεροῦς αἰολικοῦ διὰ |
| καὶ μέχρι πενταμέτρου χωρεῖ τὸ προσοδιακόν . Τὸ δʹ δίμετρον ὑπερκατάληκτον προσοδιακὸν ἀπὸ Ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ χοριάμβου . τοῦτο | ||
| ἀπ ' ἐλάττονος καὶ συλλαβῆς . Τὸ εʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον : ἔχει δ ' ἐπιτρίτους δʹ ἀντὶ ἀντισπάστων . |
| ἤριπε δ ' ἐξ ὀχέων , ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι ὠκύποδες : τοῦ δ ' αὖθι λύθη ψυχή τε μένος | ||
| ἠνεμόεσσαν : ἡ διπλῆ ὅτι θηλυκῶς τὴν Ἴλιον . . ὠκύποδες φέρον ἅρμα : ἡ διπλῆ ὅτι κοινότερον κατακέχρηται τῷ |
| εἰκοσίκωλον , ὧν τὰ μὲν βʹ ἐξ ἰαμβικῆς βάσεως καὶ τροχαϊκοῦ ἑφθημιμεροῦς : τὰ δὲ ἑξῆς δύο ἐν ἐκθέσει ἰαμβεῖα | ||
| . Ἄλλο ἀσυνάρτητον ὁμοίως κατὰ τὴν πρώτην ἀντιπάθειαν , ἐκ τροχαϊκοῦ διμέτρου ἀκαταλήκτου καὶ ἰαμβικοῦ ἑφθημιμεροῦς , ὅπερ ἐὰν παραλλάξῃ |
| , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
| ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
| Δυ . ἐτετύφειτον ἐτετυφείτην Πληθ . ἐτετύφειμεν ἐτετύφειτε ἐτετύφειϲαν Μέϲου ὑπερϲυντελίκου Ἑν . Ἐτετύπειν ἐτετύπειϲ ἐτετύπει Δυ . ἐτετύπειτον ἐτετυπείτην | ||
| καὶ παρατατικοῦ τύπτειν Παρακειμένου καὶ ὑπερϲυντελίκου τετυφέναι Μέϲου παρακειμένου καὶ ὑπερϲυντελίκου τετυπέναι Ἀορίϲτου αʹ τύψαι Ἀορίϲτου βʹ τυπεῖν Μέλλοντοϲ αʹ |
| καὶ τοῖϲ κλάδοιϲ αὐτῆϲ ὀχθώδηϲ ἐπίφυϲιϲ ξηραίνει τε καὶ ϲτύφει ϲφοδρότερον . ἔϲτι δὲ καὶ τὰ ξηρότερα φύλλα τῶν χλωρῶν | ||
| χρήϲιμον εἶναι πεπίϲτευται , μάλιϲτα δὲ ἀφέψοντεϲ αὐτῷ χρῶνται . ϲφοδρότερον δὲ ἔτι ϲτύφει φηγὸϲ καὶ πρῖνοϲ . τὰ δὲ |
| Ἀττικοῖς . Σοφοκλῆς Αἴαντι Μαστιγοφόρῳ ξυρεῖ γὰρ ἐν χρῷ . χᾠ ξυγ - γενεῖς χᾠ ξυμπόται χᾠ φυλέται σὺν τῷ | ||
| εἰς τὸ [ χ . χᾠ ] τυμπανισμοὶ [ ] χᾠ πυκνοὶ σαβάζιοι [ ] . ἀρχὴ τοῦ ψ [ |
| † δυστανοτάτας ματέρος , ἔξελθ ' ἔξελθ ' οἴκων , ἄιε ματέρος αὐδάν . † ἰὼ τέκνον [ ὡς εἰδῆις | ||
| Ἡρακλῆος πευθόμεθ ' Αἰσονίδαο λιλαιομένου ἀθερίξαι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἄιε βάξιν ἀγειρομένων ἡρώων νεῖον ἀπ ' Ἀρκαδίης Λυρκήιον Ἄργος |
| βʹ . τὸ ηʹ καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου καὶ βακχείου ἢ ἀμφιβράχεος . τὸ θʹ ὅμοιον τῷ βʹ . τὸ ιʹ | ||
| . τὸ Ϛʹ ὅμοιον τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ὁμοίων ποδῶν καὶ ἀμφιβράχεος . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . δυσδαίμων σφιν ἡ |
| , συγκλείουσα τὸ τῶν ὑπατῶν τετράχορδον τῷ πρὸς τὴν παρυπάτην λείμματι . καὶ οὕτως συμπληρωθήσεται τὸ πᾶν ἀμετάβολον σύστημα κατὰ | ||
| ἡμιολίων δὲ καὶ ἐπιτρίτων διαστάσεων διὰ πασῶν τῷ τοῦ ἐπογδόου λείμματι συνεπληροῦτο : καὶ τὰ τούτοις ἐφεξῆς , ἅπερ δῆλα |
| Ψύξεωϲ δὲ μᾶλλον τῆϲ ὑγρότητοϲ ἐπικρατούϲηϲ , μοχθηραὶ αἱ τοιαῦται κράϲειϲ γίγνονται καὶ μάλιϲθ ' αὗται τοῖϲ ῥευματικοῖϲ ἁλίϲκονται νοϲήμαϲιν | ||
| ἄτροφοι δὲ καὶ πυρραί . αἱ δὲ ὑγραὶ καὶ ψυχραὶ κράϲειϲ ἐγκεφάλου κωματώδειϲ ἐργάζονται καὶ ὑπνηλοὺϲ καὶ φαύλουϲ ταῖϲ αἰϲθήϲεϲι |
| ἀκατάληκτον . τὸ δʹ δακτυλικὸν ἑφθημιμερές . τὸ εʹ ἴαμβος δίμετρος ὑπερκατάληκτος . τὸ Ϛʹ πενθημιμερὲς δακτυλικόν . τὸ ζʹ | ||
| τρίτῳ : ὁ ἕκτος τρίμετρος ἀκατάληκτος : ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων |
| “ δι ' αὐτὸ δὲ τοῦτο δακρύω , ὅτι οὐδὲν ἀνύτω . ” Φέρονται δὲ αὐτοῦ καὶ ἐπιστολαὶ αἵδε : | ||
| τῷ τ , λέγουσιν οὕτω καὶ τὸ ἀρύω ἀνύω ἀρύτω ἀνύτω . . . , : ὅτι δὲ ἐν τῷ |
| ἑφθημιμερὲς ἐκ παιῶνος δʹ καὶ βακχείου : τὸ γʹ τρίμετρος ὑπερκατάληκτος ἐκ διιάμβου , παιῶνος αʹ , ἐπιτρίτου γʹ καὶ | ||
| οἶμαί σοι δὲ ταῦτα μεταμελήσειν , ὃς μόνος ἐστὶ τρίμετρος ὑπερκατάληκτος . τί δῆτα ; πότερον : σύστημα κατὰ περικοπὴν |
| ὅρου πρὸς ὅρον : εἶτα τούτων ἀμφοτέρων σύστημα τοῦ τε ἡμιολίου καὶ τοῦ ἐπιτρίτου ὁ διὰ πασῶν ἐφεξῆς αὐτοῖς κείμενος | ||
| ἀμφοτέρων ἅμα τὸν λόγον , σύστημα ὑπάρχων διπλασίου ἅμα καὶ ἡμιολίου , ὥσπερ τοῦ Ϛ πρὸς β , ὅρου πρὸς |
| ἵνα αἱ τῶν βρόχων ἀρχαὶ κατάλληλοι γίνοιντο τοῖς ἄξοσιν , περιτιθέσθωσαν δὲ τῇ ῥάχει ἤτοι ἰσότονοι βρόχοι δύο , εἷς | ||
| τῷ τύλῳ τοῦ ἄξονος , ἢ ἔξωθεν ἔσω , καὶ περιτιθέσθωσαν ταῖς σκυτάλαις τοῦ ἄξονος , ἵνα συνεπιστρεφομένου τοῦ ἄξονος |