| . ἀπὸ τοῦ στροφὴ στροφίζω , πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς στροφαλίζω , καὶ ἀποβολῇ τοῦ ρ καὶ τροπῇ τοῦ ο | ||
| τῆς εἰς ος , ὡς φοίνιξ : ἀπὸ τοῦ στροφάλιγξ στροφαλίζω , ὡς καναχὴ καναχίζω , ὀργὴ ὀργίζω , οὕτως |
| ἀπὸ τῆς εἰς ος , ὡς φοίνιξ : ἀπὸ τοῦ στροφάλιγξ στροφαλίζω , ὡς καναχὴ καναχίζω , ὀργὴ ὀργίζω , | ||
| πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς σταλάσσω . . . , : στροφάλιγξ : παρὰ τὸ στρέφω . εἰς ιξ γίνεται παρώνυμα |
| αὐτὸ κέντρον ἀμεταστάτως , ὃς καλείσθω ζῳδιακός . ἡ δὲ κλίσις τῶν ἐπιπέδων τούτων περιεχέτω γωνίαν τοιούτων κγ να κ | ||
| τοῦ νεφεληγερέτης . Τούτων ἐστὶ καὶ ἡ διὰ τοῦ εως κλίσις τῶν ἀπὸ τοῦ αος εὐθειῶν ὀξυνομένων ἢ καὶ προπαροξυνομένων |
| ἔτι τὰ παρὰ ῥήματα εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα : οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , λέγω | ||
| ἔτι τὰ παρὰ ῥήματος εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα , οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , λέγω |
| διὰ τοῦ τος κλίνονται . Ὅσα δὲ σύνθετά εἰσιν ἀπὸ οὐδετέρων ὀνομάτων ληγόντων εἰς ος , ἐκεῖνα διὰ τοῦ εος | ||
| ἡττῶνται , ἡμεῖς δὲ μεθ ' ἑκατέρων νικῶντες μετ ' οὐδετέρων ἡττώμεθα . τοσοῦτον γὰρ διέχομεν λιμένων , ὅσον ἡμᾶς |
| δὲ καὶ τοῦτο παρένταξις , δι ' ὅτι ἀνομοίων ἐστὶ παρένθεσις , οἷον ψιλῶν παρ ' ὁπλίτας : τὴν γοῦν | ||
| εἰσὶν ὀκτώ , ὄνομα ἀντωνυμία ῥῆμα μετοχὴ ἐπίρρημα πρόθεσις σύνδεσμος παρένθεσις : τισὶν δὲ δοκεῖ καὶ προσηγορία . , . |
| τὴν θεόν . . . . βρόδον : ἔστι † διάλεκτος : παρὰ τὸ ῥόδον πλεονασμῷ τοῦ β βρόδον . | ||
| τις , τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ χρῆται . ἡ δὲ κοινὴ διάλεκτος μόνου τοῦ βούλει , καὶ ὄψει , καὶ οἴει |
| περατώσεις τὴν γενικὴν τοῦ Παπία λέγων καὶ τοῦ Αἰνεία , Δωρικὴ ἔσται ἡ κλίσις συνήθης γεγονυῖα τῇ κοινῇ διαλέκτῳ : | ||
| : Ὅμηρος ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃ , καὶ ἡ Δωρικὴ παροιμία τὸν λίθον ποτὶ τὰν σπάρτον ἄγοντας . νηὸς |
| δυνήσεται ; μέτα : ἀντὶ τοῦ σύν . ἔστι δὲ ἀναστροφὴ Ἰωνική . γριπεύς : ὁ ἁλιεύς , καὶ γρῖπος | ||
| Ἀναστρέψαντι ἄρα . , ] διὰ τοῦ ὅρου τοῦ εου ἀναστροφὴ λόγου ἐστὶ λῆψις τοῦ ἡγουμένου πρὸς τὴν ὑπεροχήν , |
| λέων : Ἲς ὁ ποταμὸς , ἐπὶ γὰρ τῆς ἰσχύος δικατάληκτον : ὅμως δὲ καὶ αὐτὸ διὰ τοῦ ι γράφεται | ||
| ἲς ὄνομα , ἡ δύναμις , καὶ ἲν , ὡς δικατάληκτον , ἴα , καὶ πλεονασμῷ τοῦ μ μία : |
| τὸν ὅμοιον ἦχον ἐπιφαίνειν , εἰ ἐκταθείη , τῇ αι διφθόγγῳ γραφομένῃ διὰ τοῦ α ἐπ ' ἐλάχιστον ἠρρένωται . | ||
| γὰρ ἄρχεται . Τὰ εἰς ΟΝ ὑπερδισύλλαβα μονογενῆ τῇ ΟΙ διφθόγγῳ παραληγόμενα ἢ τῷ Ω ταύτην ἔχουσι τὴν διαίρεσιν : |
| ἐκεῖνοι λαγών ἐροῦσι . τῇ δὲ τὸν λαγόν ἑνικῇ αἰτιατικῇ ἀκόλουθός ἐστιν ἡ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀμύκῳ σατυρικῷ πληθυντικὴ ὀνομαστική | ||
| , ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις οὐκ ἐμπεσεῖται . ἡ θέσις ἀκόλουθός ἐστι τῷ βιαίῳ ὅρῳ , τοῦ μὲν ἐπαινοῦντος , |
| καὶ τετάρτην μεταβάντες κίνησιν ἐπισκεψώμεθα καὶ τὸν αὐτῆς τρόπον . ἀντίστροφος δέ πως ἔοικεν ὑπάρχειν τῷ τρίτῳ : κατὰ μὲν | ||
| . Ἱέρωνι Συρακουσίῳ . Τῆς τρίτης ᾠδῆς ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων ιγʹ . τὸ αʹ ὅμοιον τῷ : ἀμβολὰς |
| : ὀνομάζεται δὲ τὸ μὲν πρόταξις , τὸ δ ' ὑπόταξις , τὸ δὲ προσένταξις : ἔστι δ ' ὅτε | ||
| διαστήματα τῆς φάλαγγος ἐντάσσειν , ἄνδρα παρ ' ἄνδρα . ὑπόταξις δέ ἐστιν , ἐάν τις τοὺς ψιλοὺς ὑπὸ τὰ |
| Τρύφων φησίν , ὡς ἔστι λεῖον λείου , ἐξ οὗ παραγωγὴ διὰ τοῦ διον λείδιον διὰ διφθόγγου , ὡς γραφείδιον | ||
| τοῦ ὀρθοῦ καὶ προσήκοντος τίθησιν . ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραγωγὴ ἔξω φρενῶν : * * παρασύρει . οἱ Ῥόδιοι |
| . Ἢ δήλιός τις ὢν , καὶ φανερὸς , καὶ ἀφαιρέσει τοῦ δ ἥλιος . . ΕΤ ' ΑΛΛΟ ΤΕΤΑΡΤΟΝ | ||
| φρεσὶ θυμὸς ἄητο . ἀπὸ τοῦ ἄη γίνεται ἀήτορ καὶ ἀφαιρέσει τοῦ α ἦτορ . ἰαίνεται : εὐφραίνεται , θάλπεται |
| γὰρ διπλᾶ οὐδέποτε προτάσσονται ἢ ὑποτάσσονται , εἰ μὴ ἐν καταλήξει μερῶν λόγου , οἷον Σφίγξ , σάρξ . Πᾶσα | ||
| σωτήρ ἢ μόρον εἴπω ; ποῖ δῆτα κρανεῖ , ποῖ καταλήξει μετακοιμισθὲν μένος ἄτης ; Πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω |
| , λίθων τε ψόφῳ τῶν κελευστῶν ἀντὶ φωνῆς χρωμένων καὶ παραγωγῇ τῶν κωπῶν . ἐπεὶ δὲ ἦσαν αἱ τοῦ Εὐνόμου | ||
| ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ ἑκαστάτω καὶ ἑκαστέρω ἦν ἐν συγκριτικῇ παραγωγῇ . τά γ ' οὖν προκατειλεγμένα δέδεικται ὡς εἴη |
| , οἷον πόθος / ποθή , νόμος / νομή , ὦνος / ὠνή , τῖμος / τιμή , φόνος / | ||
| τὴν γένεσιν διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , ὦνος ἡ τιμή : Πρῶνος πόλις Κρητική : κῶνος τὸ |
| προείρηται δὲ ἡμῖν τὰ τῆς προσῳδίας ὡς τὰ εἰς της ῥηματικὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς φύσει μακρᾷ παραληγόμενα ὀξύνεσθαι θέλει , | ||
| γνώμων γνώμονος : τὸ Τίμων Τίμωνος : Σίμων Σίμωνος οὐ ῥηματικὰ ἀλλὰ παρώνυμα , διὸ καὶ διὰ τοῦ ι γράφει |
| τοῦ χρόνου τοῦ παρεδρεύοντος σεσημειώσεταιὅθεν . διακριτέον , πότερον ἐν προσθέσει ἐστὶ τοῦ ς τὸ οὕτως ἢ ἐν ὑφαιρέσει τοῦ | ||
| ἠξίουν βαρυτονεῖν , οἰόμενοι ἀπὸ τῆς τέο τῇ τοῦ υ προσθέσει γεγενῆσθαι . Ἡ χρῆσις παρ ' Ἐπιχάρμῳ καὶ Σώφρονι |
| τοῖς τοιούτοις τροπὴ τοῦ ε εἰς ο , καὶ αὖθις ἔκτασις τοῦ ο εἰς ω : νέμω , νωμῶ : | ||
| ἐστιν αὕτη καὶ οἷον γένεσίς τις ἀπὸ λόγου σπερματικοῦ καὶ ἔκτασις , τετευχυῖα παρὰ τὸ τοιοῦτον τῆς ὀνομασίας , παρ |
| , σὺν αὐτοῖς δὲ καὶ τὴν ἐκτὸς εὐετηρίαν ὥς τι παραπλήρωμα τάττοντες . δεῖ γὰρ καὶ αὐτῆς ἐνίοτε τῷ εὐδαίμονι | ||
| τὰ παραπληρώματα : περιέχεται γὰρ τὸ μὲν ἀπὸ τῆς ΑΓ παραπλήρωμα , τὸ δὲ ἀπὸ τῆς ΓΒ ἤτοι τῆς ΗΚ |
| τὸ ἐλεῶ τῆς πρώτης καὶ δευτέρας , καὶ ἡ χρῆσις διττή , ἡ μέντοι ἀναλογία τῆς δευτέρας αὐτὸ εἶναι βούλεται | ||
| ῥινῶν , ἢ δι ' ἱδρώτων . ἡ δὲ χολέρα διττή ἐστι καθ ' Ἱπποκράτην , ἡ μὲν ὑγρὰ , |
| Τρύφων , πάνυ ἀκριβῶς καὶ τῷ σχηματισμῷ προσελθὼν καὶ τῇ τάσει . εἰ γὰρ παρὰ τὸ ἑκών τὸ ἐπίρρημα ἐγένετο | ||
| ἐστι τὸ περιεχόμενον ἤτοι ὡρισμένον ὑπὸ δύο φθόγγων ἀνομοίων τῇ τάσει . τὸ γὰρ διάστημα φαίνεται , ὡς τύπῳ εἰπεῖν |
| κτώμενος . τοιαύτη μὲν οὖν καὶ ἡ τῆς πέμπτης συζυγίας νομή : κείσθω γὰρ εἶναι μία διὰ Μαρῖνον , εἰ | ||
| σέ . οὐκ ἴση τῆς θαλάσσης πρὸς τὴν γῆν ἡ νομή : μικρόν μοί σου μέρος καταλέλειπται ἐν ὄψει τοῦ |
| ἀποδείξει ἐμπεριέχεται , ὡς μεμαθήκαμεν : ἀπόδειξις γάρ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀνάλυσις . Πῶς ἀνωτέρω μὲν εἶπεν ἀναγκαίαν τὴν γνῶσιν τῶν | ||
| τε ἐπαγωγὴ μαρτυρεῖ τὸ φθειρόμενον σύνθετον δεικνῦσα : καὶ ἡ ἀνάλυσις δέ : οἷον εἰ ἡ φιάλη εἰς τὸν χρυσόν |
| ῥήματα βαρύτονα πολλάκις μεταβάλλουσι τὸ παρατέλευτον ε εἰς ω : δέμω δωμῶ , νέμω νωμῶ : ἐκ δὲ τοῦ δωμῶ | ||
| τὸ λεπτόν . ἢ παρὰ τὸ ἀράσσω ἀράχνιον , ὡς δέμω δέμνιον , παίζω παίγνιον : ἤγουν τὸ εὔσχιστον . |
| πολλὰς καὶ διαφόρους ἔχουσα δυνάμεις , καὶ ἡ τῶν συλλαβῶν πλοκὴ παντοδαπῶς σχηματιζομένη . τοιαύτην δὲ ἤδη δύναμιν ἐχόντων τῶν | ||
| , ὅτε διὰ τῶν ἑξῆς φθόγγων ποιούμεθα τὴν μελῳδίαν , πλοκὴ δέ , ὅτε διὰ τῶν καθ ' ὑπέρβασιν λαμβανομένων |
| παράγεται . Τὰ εἰς μα οὐδέτερα ἀπὸ τῶν εἰς μι παραγόμενα , καὶ αὐτὰ ἀπὸ παθητικοῦ παρακειμένου τὴν γένεσιν ἔχοντα | ||
| τοῦ ι , καί τοι τὰ ἀπὸ τῶν εἰς α παραγόμενα εἰς ευς φυλάττει τὴν παραλήγουσαν : διὸ καὶ τὸ |
| ἐπεὶ παραβαθείη ἂν πάντα ἐκεῖνα μὴ ἑπομένων τῷ λογισμῷ τῶν παθητικῶν δυνάμεων . ἢ γὰρ θυμὸς ἐξετάραξε κατὰ γονέων , | ||
| , ὃς καὶ νοῦς πρακτικὸς ὀνομάζεται , καὶ αὐτῶν τῶν παθητικῶν λεγομένων δυνάμεων , θυμοῦ λέγω καὶ ἐπιθυμητικοῦ , τοῦ |
| . Μέγα τὸ στόμα τοῦ ἐνιαυτοῦ : οἷον , πολλὴ παῤῥησία πάντων εὐφορίας γενομένης . Μητραγύρτου θάνατος : οὗτος ἐλθὼν | ||
| τῇ νήσῳ βάτραχοι κομισθέντες εἰς Σκῦρον οὐ φθέγγονται . Βυζίνη παῤῥησία : ἐπὶ τῶν σφόδρα πεπαῤῥησιασμένων : ἀπὸ Βυζίνου τοῦ |
| . εἰθύφαλλος : αἰδοῖον καὶ ὁ πρόχειρος εἰς συνουσίαν καὶ ᾠδὴ ὑπόκενος . Εἰλείθυιαι : αἱ ἐπὶ τῶν τικτουσῶν θεαί | ||
| τοῖς ἐπινίκοις τοῖς ὑπὸ Πινδάρου γεγραμμένοις εἰς τοὺς Ὀλυμπιονίκας πρώτη ᾠδὴ ἐπῳδική ἐστι τριαδικὴ περικοπῶν δʹ . καὶ ἔστιν ἡ |
| . Τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ης ἀρσενικῶν εἰς εια γινόμενα θηλυκά , εἰ μέν εἰσι προπαροξύτονα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου | ||
| ὂν καὶ μὴ ἀπὸ Δωρίδος διαλέκτου δυνάμενον εἶναι ὥσπερ τὰ θηλυκά , οὐδὲ γάρ ἐστι θηλυκόν , οὐ δύναται γράφεσθαι |
| μακρῶν ἐξ ἐτέων κτέανα ; ποῦ δὲ σαωτῆρες τότε δαίμονες ἔτραπον ὄμμα ; αἰαῖ τὴν Ἰάδων πολλὸν ἀοιδοτάτην . κεῖνα | ||
| ὁμοιῶ , γίνεται εἴκελος , οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ τρέπω ἔτραπον τράπελος καὶ εὐτράπελος . . . . . , |
| , . . α . . Ἄμφις : τοῦτο οὐ συγκοπή , ἀλλὰ μετασχηματισμός : ἀπὸ γὰρ τοῦ Ἀμφιάραος Ἄμφις | ||
| ἀναστῆσαι , ἐπᾶραι . Ἀμπετάσαι : ἀνοῖξαι , ἀναπετάσαι , συγκοπή . βλεφάρων : ἀπὸ τῶν : βλέφαρον παρὰ τὸ |
| συνεμπίπτει δὲ οὗτος ἤτοι τριποδίᾳ ἀναπαιστικῇ ἢ βάσεσι δυσίν , ἰωνικῇ καὶ χοριαμβικῇ . ἀντὶ τουτουὶ τοῦ δακτύλου : τὴν | ||
| : εἰ συμπέρσειεν αὐτῷ τὴν Τροίαν . . Ὀπόεντα ] ἰωνικῇ ἐκτάσει τὴν Ὀπόεντα , ἤτοι τὴν Ὀποῦντα : κλίνεται |
| τροπικοῖς καὶ ἀμφιβόλοις καὶ γλωσσηματικοῖς ὀνόμασί τις χρῷτο καὶ τῇ συνθέσει μὴ ἁπλῇ καὶ κατὰ φύσιν , ἀλλὰ δι ' | ||
| παρὰ τὸ καίνω , ἐν συγκοπῇ κνῶ , καὶ ἐν συνθέσει δάκνω : τὸ σφόδρα καίνω . δύναται καὶ παρὰ |
| υ , ὀξυτονεῖται , ἀλλὰ πάντα τὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρυτονεῖται κατὰ τὸ υ , οὐκ ὀξυτονεῖται , βραχὺ ὂν | ||
| καὶ ἔτι τὰ παρὰ ῥήματα εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα : οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , |
| τελέσσας κάτθανεν ὀγδώκοντα τελειομένων ἐνιαυτῶν . Ἅλμα ποδὸς δίσκου τε βολὴ καὶ ἄκοντος ἐρωή καὶ δρόμος ἠδὲ πάλη : μία | ||
| βέλος τῶν ἄστρων : ἄλλως : ἡ μὲν τοῦ πυρὸς βολὴ πρὸς τὸ δυνατὸν , ἡ δὲ τῶν ἄστρων πρὸς |
| ἀντωνυμιῶν παραλαμβανομένων , συνήθους τε ὄντος τοῦ κατὰ τὸ ε πλεονασμοῦ . Οὐκ ἔστι παρὰ Δωριεῦσιν ἐν τρίτῳ ἡ διὰ | ||
| τὸ νοσοῦν . ἔσται δὲ ἀπὸ ἐμέτων πυκνοτέρων καὶ χολῆς πλεονασμοῦ . δυσπνοοῦσιν οὖν καὶ τὰ πλευρὰ ἐπαισθάνονται ῥυπτιζόμενοι πάνυ |
| ἔλεγον . θηράσατε . . 〚 εὔδαιμον φῦλον : Ἡ ἀντῳδὴ καὶ ἀντιστροφὴ ὁμοία ἐστὶ τῇ ᾠδῇ καὶ στροφῇ . | ||
| τὸ δὲ μετ ' αὐτὴν πέμπτον μέρος ἐπίρρημα , ἡ ἀντῳδὴ δὲ καὶ ἀντίστροφος , ἀντεπίρρημα δὲ τὸ ἕβδομον μέρος |
| εἰς θηλυκόν . ἀπὸ γὰρ τοῦ δέμας μεταπλάσας εἶπεν ἡ δομή . * παλεύσῃ ἀπατήσῃ τοὺς δυσμενεῖς ἤτοι τοὺς Τρῶας | ||
| τρόπος τροπή , νόμος νομή , γόνος γονή , δόμος δομή , στρόφος στροφή , πόθος ποθήπερὶ τούτου οὖν ἐν |
| ἐντεριώνην ἔχοντα εὔθρυπτα , οὐ καμπτόμενα διὰ μαλακότητα ἀλλὰ καταγνύμενα καυληδόν , καπνῶδέϲ τι ἐν τῇ θραύϲει ἀνιέντα καὶ τοῦτο | ||
| . οἷον ἐὰν γάρ τις λάβῃ εὐθεῖαν καὶ τέμῃ αὐτὴν καυληδόν , ἔσονται δύο στιγμαὶ ἀχρόνως γενόμεναι , ὥστε οὐ |
| μὲν θεραπευτὴν αὐτὸν κρίσεως καὶ δίκης εἰσηγεῖται : ἡ γὰρ προσηγορία τῆς Μαδιὰμ μεταληφθεῖσα ἐκ κρίσεως ὀνομάζεται . διττὸν δὲ | ||
| κλίσει [ ἐστὶ ] τάδε [ ] , ὄνομα , προσηγορία , μετοχή , ἄρθρον [ , ἀντωνυμία ] [ |
| τὴν τέχνην μὴ ἐνεργοῦντος ; ἡ γὰρ ἄνευ πράξεως θεωρία ψιλὴ πρὸς οὐδὲν ὄφελος τοῖς ἐπιστήμοσιν : οὐ γὰρ ὁ | ||
| τὴν πρὸς τἀγαθὸν ὁμοίωσιν . καίτοι οὕτως οὐ μόνον γνῶσις ψιλὴ τῶν μαθημάτων παρεδίδοτο , ἀλλὰ καὶ ζωὴ προσήκουσα αὐτοῖς |
| κἀκ τοῦ κατὰ τὴν ἀλγηδόνα τάχους τε καὶ μεγέθους : ἀνάλογος γὰρ αὕτη γε τῷ τε πλήθει καὶ τῇ φορᾷ | ||
| ἀνέγνωσαν τὸ πρῶι δ ' ὑπηοῖοι ἐν βαρείᾳ τάσει . ἀνάλογος γὰρ καὶ ἡ παρ ' Αἰολεῦσι βαρεῖα τάσις , |
| νοῦν ἐνεργεῖν , τὸ δὲ σωφρονεῖν ἡ εἴσω πρὸς νοῦν στροφή , ἡ δὲ ἀνδρία ἀπάθεια καθ ' ὁμοίωσιν τοῦ | ||
| ἑτεροίας στροφῆς ἀντιστρόφου καὶ ἐπῳδοῦ . κέκληται δὲ ἡ μὲν στροφή , καθό φησι Πτολεμαῖος ἐν τῷ περὶ στατικῆς ποιήσεως |
| : ἀλλὰ τοιαύτη μὲν ἡ περιττοσύλλαβος κλίσις : καὶ ταύτῃ ἀκολουθοῦσα ὀρθῶς ἂν καὶ μετὰ ἀσφαλείας ἅπαν περιττοσυλλάβως κλινόμενον ὄνομα | ||
| δὲ καὶ ἐν Ἰωνίᾳ τῇ πλείστῃ μετὰ Σωτάδου τοῦ Κρητὸς ἀκολουθοῦσα , μισθωθεῖσα ὑπὸ τῆς Νικαρέτης , ὅτε ἔτι ἐκείνης |
| δι ' αὐτῶν ἐνίκησεν . ἡ δὲ Ἀρκαδικὴ Ἀταλάντη ἦν τοξότις δεινή . ὡς εἶδεν : ὅτε εἶδε . . | ||
| μῆνις τῆς μήνιδος , ἡ ἔρις τῆς ἔριδος , ἡ τοξότις τῆς τοξότιδος : τῶν εἰς ις θηλυκῶν βαρυτόνων ὅσα |
| , ἵν ' αἰδοίη βασίλεια : τῇ δὲ παρ ' ἠλάκατα στροφαλίζετε , τέρπετε δ ' αὐτὴν ἥμεναι ἐν μεγάρῳ | ||
| προσθέσει τοῦ αλ στροφαλίζω : „ τῇ δὲ παρ ' ἠλάκατα στροφαλίζετε „ . . . . . στυφελίζειν : |
| ὁμωνύμως καὶ ταῦτα λεγόμενα τοῖς ἑαυτῶν πρακτικοῖς , τῇ τε στροφῇ καὶ ἀντιστρόφῳ καὶ ἐπῳδῷ ἤτοι ἐξόδῳ καὶ ἐξελεύσει καὶ | ||
| καὶ ὁ ἐμπρόσθιος ἄξων : τῇ δὲ τῶν τριῶν ἀξόνων στροφῇ εἰσάγονται αἱ ἔκθετοι τῶν κάλων ἀρχαί , αἷς ἀποδέδενται |
| πάλιν τῆς τούτων ὀνομασίας ἔτυχεν , ὡς ἔχει ἅπαντα τὰ ὀνοματικὰ ἐπιρρήματα , πυκνά , κάλλιστα , ἥδιστα , ἰδίᾳ | ||
| καθὼς προαπεδείξαμεν . . Κἀκεῖνο δὲ προσθετέον , ὡς τὰ ὀνοματικὰ ἐπιρρηματικῶς νοούμενα τῇ ἐξ αὐτῶν παραθέσει εἰς τὴν ὀνοματικὴν |
| . Ἔστι καὶ ἰδία παραγωγὴ [ περὶ ] τῶν εἰς χως ληγόντων , ἃ μάλιστα παρὰ τὴν τῶν ἀριθμὸν δηλούντων | ||
| δηλούντων πάλιν ἐπιρρημάτων ἀντιπαράθεσιν ἀποτελεῖται , τοῦ τελοῦς εἰς τὸ χως τρεπομένου . ἅπερ οὐκέτι ἀναμένει τόνον ἀλλότριον , ἰδίᾳ |
| . εἰσὶν οὖν τὰ τοῦ παρόντος χοροῦ κῶλα ἀντισπαστικὰ τρίμετρα βραχυκατάληκτα δʹ , τὸ δὲ εʹ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἤτοι ἡμιόλιον | ||
| καὶ βραχυκατάληκτα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ ἀκατάληκτα καὶ βραχυκατάληκτα , ὧν τελευταῖον : ὤλετ ' ἄκλαυστος ἄιστος . |
| ὑμεναίων ἐπᾳδόμενος τοῖς γάμοις . τινὰ μὲν οὖν καὶ παρὰ Σαπφοῖ τῆς ἰδέας ταύτης παραδείγματα , ἐπιθαλάμιοι οὕτως ἐπιγραφόμεναι ᾠδαί | ||
| τοῦ Ἔρωτος . καὶ γὰρ Δίφιλος ὁ κωμῳδοποιὸς πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα . . . |
| ξένος καὶ ξένη καὶ τὰ προκείμενα ἀπαράλλακτά ἐστιν , διὸ ὁμοτονεῖ , τὰ δὲ διαφέροντα οὐκέτι : καθάπερ γὰρ χόλος | ||
| τῶν Ἀττικῶν : κόττος ῥύττος κάττος . τὰ δὲ Ἀττικὰ ὁμοτονεῖ τοῖς κοινοῖς , ἐξ ὧν γέγονε : κιττός ὅτι |
| Ἀλκιμίδας : ὅτι δὲ συγγενεῖς ἐσμεν τῶν θεῶν , ὁ Ἀλκιμίδας , φησί , σαφὲς ποιεῖ τεκμηριοῦσθαι ἡμᾶς . εἰς | ||
| ἅντιν ' ἔγˈραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν . τεκμαίρει καί νυν Ἀλκιμίδας τὸ συγγενὲς ἰδεῖν ἄγχι καρποφόροις ἀρούραισιν , αἵτ ' |
| , κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
| τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
| Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
| ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
| φάσις , προσλήψει τοῦ ρ γίνεται φράζω , ὅθεν ἡ φράσις . ἄλλως δὲ μεταληφθὲν Μακεδόνων , φησί , διαλέκτῳ | ||
| ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ . . . . . . . |
| κλίνουσιν , οἷον Δημοσθένης Δημοσθένεος , καὶ τὴν αἰτιατικὴν εἰς εα , οἷον Δημοσθένεα . Τὰς εἰς ους ληγούσας γενικὰς | ||
| ! ! ! ! ] εστιν ? ? ? : εα [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| . ἐπὶ πᾶσι δὲ ἑλλέβορος ἑκάτερος λύσις . ὁ δὲ λήθαργος ἐναντίον πάθος ἐστὶ τῇ φρενίτιδι . καταφορὰ γάρ ἐστι | ||
| τὰ τῆς τέχνης καὶ τέλος ἐπιφέρει χρηστόν . Ὁ γνήσιος λήθαργος , ὥσπερ ἡ φρενῖτις , ἔχει μὲν τόπον ἐγκεφάλου |
| τὸ ἀκήν . ἐστὶ καὶ ἀναδιπλασιασμὸς ἀκωκὴν , ὡς ἄγω ἀγωγή . Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ | ||
| τὴν ἀκήν ἐστι , καὶ ἀναδιπλασιασμῷ ἀκωκή , ὡς ἄγω ἀγωγή . . . . . . ἀκωκή , , |
| ἡμῖν ἕτερόν ποτε σύμφωνον , ὅπερ ἂν τῇ ἕκτῃ χαρισαίμεθα συζυγίᾳ , ἐξ ἀνάγκης διὰ γυμνοῦ τοῦ ω ἡ ἕκτη | ||
| . Μ . Ν . Ρ . τῇ πέμπτῃ ταῦτα συζυγίᾳ προσανατίθεσο καὶ ἴδε μοι τὸν ἀριθμὸν τῶν συμφώνων , |
| ἐμὸς δοῦλος : καθὼς πρόκειται δέ , ἡ τοῦ ὀνόματος πρόταξις καὶ δύο ἄρθρων ἐστὶν δεκτική , ὁ δοῦλος ὁ | ||
| παρεμβολὴ καὶ πρόσταξις καὶ ἔνταξις καὶ ὑπόταξις καὶ ἐπίταξις καὶ πρόταξις : ἑκάστου δὲ ὀνόματος τὴν σημασίαν διὰ συντόμων δηλώσομεν |
| κλῆσις δὲ τοῖς σύμπασιν ἦν τρυγῳδία : χρόνῳ διῃρέθη δὲ κλῆσις εἰς τρία , κωμῳδίαν ἅμα τε καὶ τραγῳδίαν καὶ | ||
| ὀλίγα δὲ μέχρι τῆς τετάρτης προὔβαινεν : ἡ δὲ πέμπτη κλῆσις καὶ ἡ τελευταία παρείλκοντο . Τοῦτο τὸ πολίτευμα καταστησάμενος |
| χαλεπὸν εἶναι καὶ ἐλέφαντι ἐνεγκεῖν : καὶ ἄνωθεν ἡ κατάβασις ὀξεῖα ἦν : ὁ δὲ καὶ ἐνταῦθα ἔπαιεν . εἰ | ||
| ὀφείλει εἶναι , οὐ περισπωμένη γίνεσθαι : ἄτοπον γάρ . ὀξεῖα τοίνυν ὀφείλει τίθεσθαι καὶ ἐνταῦθα ἐπὶ τῷ δείν ' |
| . . . 〚 Ἄλλως . σαρκασμοπιτυοκάμπτης συνετέθη παρὰ τὸ σαρκασμὸς καὶ τὸ πίτυς καὶ τὸ κάμπτω . ἔστι δὲ | ||
| σαρκασμὸς καὶ τὸ πίτυς καὶ τὸ κάμπτω . ἔστι δὲ σαρκασμὸς εἰρωνεία δακνηρὰ καὶ βαρύτης , ὅθεν καὶ τὴν κλῆσιν |
| πολὺ μέρος εἴργαστο καθάπερ ταῖς ἄλλαις φορμορραφίσιν , ἡ δὲ λαβὴ ἦν κοίλη ὥσπερ στυρακίον ἢ . . . . | ||
| ἐν τῷ περὶ Ἀναδιπλασιασμοῦ . Μυκήνη . μύκης ἐστὶν ἡ λαβὴ τοῦ ξίφους , καὶ ἀπὸ τοῦ μύκητος τοῦ ξίφους |
| δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
| διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
| ἀπὸ τοῦ σκυλεύειν . Ἔστι δὲ καὶ ἄλλος τρόπος ἡ μετωνυμία , λέξις ἐπ ' ἄλλου μὲν κυρίως κειμένη , | ||
| μεταφορά , κατάχρησις , ἀλληγορία , αἴνιγμα , μετάληψις , μετωνυμία , συνεκδοχή , ὀνοματοποιΐα , περίφρασις , ἀναστροφή , |
| πω λῴονι θνητῶν : Αἴαντος , ὅτ ' ἦν τόδε φωνῶ . Ἦ πολλὰ βροτοῖς ἔστιν ἰδοῦσιν γνῶναι : πρὶν | ||
| . , : κλύω : παρὰ τὸ κλῶ , τὸ φωνῶ , πλεονασμῷ τοῦ υ κλύω . οὕτως Φιλόξενος . |
| ἀττικήν : αὕτη γὰρ τὰ παθητικὰ ἐνεργητικῶς λέγει καὶ τὰ ἐνεργητικὰ παθητικῶς . ἄλλως . ὁ Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ | ||
| ο μικρόν , πάντως ἂν ἀπ ' ἐκείνων τὰ εὐκτικὰ ἐνεργητικὰ ἐκανόνισεν : ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς |
| παρά τινι , ἐν δὲ παροιμίᾳ . τὸ δὲ πρᾶγμα ὠνὴ καὶ ἀγορά . Ξενοφῶν δὲ καὶ τὴν ἐμπολὴν ἐπὶ | ||
| γὰρ τὰ ἔμψυχα ὄργανα καὶ λογικά , οἷον ἦν ἡ ὠνὴ τῆς γυναικός , καὶ τὰ ἔμψυχα καὶ ἄλογα , |
| διδασκόμθʹ : παρὰ τὸ ῥαίω τὸ φθείρω κατὰ Δωριέας . φθαιρῶ , φθαίρα : κατὰ ἀποβολὴν τοῦ φθ , καὶ | ||
| διδασκόμθʹ : παρὰ τὸ ῥαίω τὸ φθείρω κατὰ Δωριέας . φθαιρῶ , φθαίρα : κατὰ ἀποβολὴν τοῦ φθ , καὶ |
| βάσκε ἀπὸ τοῦ βάσκω , τοῦτο δὲ παρὰ τὸ βῶ βήσω , πλεονασμῷ τοῦ κ βήσκω καὶ τροπῇ τοῦ η | ||
| , ὡς τὸ ἀπεβήσετο παρατατικὸς ἐκ τοῦ βήσω , ἐνεστὼς βήσω καὶ βήσομαι : καὶ ἐκ τοῦ νίω νίσω , |
| ἐστι καὶ ὀξύτονον , καὶ ὅτι κοινόν ἐστι καὶ τῇ κλίσει τῶν θηλυκῶν ἠκολούθησε : τὰ γὰρ εἰς υξ θηλυκὰ | ||
| σπινθήρ καὶ Ἐλευθήρ : καὶ τὸ μὲν πατήρ ἠκολούθησε τῇ κλίσει τοῦ μήτηρ καὶ θυγάτηρ , τὸ δὲ ἀστήρ , |
| ἰαμβικῷ τινι ἢ τροχαϊκῷ μέρει λόγου καὶ καταλήξει τινὶ ἢ τροχαϊκῇ ἢ ἰαμβικῇ , ὅσαι εἰσὶ καταλήξεις τροχαϊκῶν τε μέτρων | ||
| δ ' αὐτῇ πολλάκις καὶ ἰωνική , ἣ συμπέπονθε τῇ τροχαϊκῇ : ἐπιφέρεται δὲ καὶ τῇ πρὸς αὐτὴν ἀντικειμένῃ , |
| βιάζονται . τίς γὰρ εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦ βίου παρελθὼν ἄπτωτος ἔμεινε ; τίς δ ' οὐχ ὑπεσκελίσθη ; εὐδαίμων | ||
| μηδενὸς ἑτέρου , τῆς μεγαλοφροσύνης αὐτῆς ἕνεκα : ἐπείτοιγε καὶ ἄπτωτος ὁ Ἀπολλώνιος ἐν τοῖς Ἀργοναύταις ποιητής , κἀν τοῖς |
| μέρος ἐπιβολὴν ἤδη τινὰ παρατηρήσεως ἔτυχεν ἐξαιρέτου σινωτικά τε καὶ παθητικὰ σχήματα διὰ τῶν ὡς ἐπίπαν κατὰ τὰς ὁμοιοσχήμονας θέσεις | ||
| διαιρῶν φησι τῶν ζητημάτων τὰ μὲν εἶναι ἠθικὰ τὰ δὲ παθητικὰ τὰ δὲ πραγματικὰ τὰ δὲ μικτά : τούτους γὰρ |
| τῶν κώλων θεωρία τοιαύτη , ἡ δὲ περὶ τὸν σχηματισμὸν ποδαπή ; οὐκ ἔστιν εἷς τρόπος τῆς ἐκφορᾶς ἁπάντων τῶν | ||
| ποῖ ; ἔχ ' ἀτρέμας : ἐπίσχες τοῦ δρόμου : ποδαπή , εὐράξ , πατάξ ἐπιφθέγματά εἰσι τάχους . Τὸ |
| δὲ περισπωμέ - νων ὁ παρατατικὸς προσόδῳ τοῦ ν καὶ συστολῇ τῆς ἀρχούσης , ἐποίει ποιεῖν , ἐβόα βοᾶν , | ||
| ἀνίᾳ ταύτῃ καὶ τὰ λοιπὰ μόρια συστελλόμενα , οὕτω τῇ συστολῇ ταύτῃ ὠθεῖται , καὶ οἷον ἐκθλίβει τε καὶ ἀπελαύνει |
| γὰρ μετὰ τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους χρωμένου τῇ μεταθέσει τῆς αἰτίας τῇ ὅτι μοιχὸν ἀπέκτεινα τοῦ φεύγοντος , | ||
| τεί παρὰ Δωριεῦσι διὰ τοῦ ει γραφομένης ᾖ ἐσχηματισμένη , μεταθέσει τοῦ ει εἰς τὸ ι , ὅπερ σύνηθες , |
| ἐκ τῶν παρατιθεμένων ἄρθρων ἐνὸν πιστώσασθαι , ἐν οἷς πάλιν γενικῇ μὲν κτῆσιν σημαινούσῃ ἀδιάφορα τὰ ἄρθρα , κτητικῇ δὲ | ||
| ὅμως οὐ τρέπουσι τὸ η εἰς τὸ ε ἐν τῇ γενικῇ , ἀλλ ' οὐκ ἔχουσιν ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ |
| κτισθῆναι , οἱ δ ' ἐξ Ἀρείου πάγου ἀντιλέγουσιν . Πνὺξ δὲ πετρώδης ἐστὶ τόπος , ἔνθα ἐκκλησιάζουσιν , ἐν | ||
| ἦν δὲ τόπος ὑψηλὸς καὶ νεφώδης . . . . Πνὺξ τόπου ὄνομα , ἐν ᾧ ὁ δῆμος ἐκκλησιάζων συνήγετο |
| δὲ τοιαύτη τῶν ἐνεργειῶν ποικιλία καὶ τῶν πολλῶν ὑλικῶν δυνάμεων σύνθεσις οὐχ ὅπως θείας δημιουργίας τῷ παντὶ κεχώρισται , ἀλλὰ | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἕξει , εἴπερ ἐστὶν ὁ ἀριθμὸς σύνθεσις μονάδων , ὥσπερ λέγουσί τινες : οὕτως γὰρ ἔσται |
| αἵματος , ἤγουν τὸ λεπτὸν καὶ ἄποιον . ἡ δὲ σύνταξις οὕτως , τὸν πελιδνὸν οὐρόν , ἤτοι τὸ πλαδάον | ||
| , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω τὸ |
| ἐν παντὶ γὰρ πράγματι ὁ σπουδαῖος κρίνει ἕκαστα ὀρθῶς καὶ κανών ἐστι τῆς ἑκάστου φύσεως : καθ ' ἑκάστην γὰρ | ||
| κείσθω τοίνυν ἡμῖν τὸ εὐκρατότατον σῶμα τῆς τῶν φαρμάκων δυνάμεως κανών , καὶ τὸ μὲν ὁμοίαν τῇ τούτου κράσει θερμασίαν |
| ἐστίν . ἔτι σφηκίον χαρτίον ὠτίον . τὸ δὲ φρούριον προπαροξύνεται : οὐ γὰρ ὑποκοριστικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ | ||
| , οἷον Αἴαντος Αἴαντι : ἄμφω βραχέα τὰ λήγοντα καὶ προπαροξύνεται ἑκάτερα : τὸ δὲ Ξ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι ποιητικὴ |
| ἀπὸ τῶν ὑποτακτικῶν ἄρθρων σύναρθροι εἰρήσονται , ἤπερ ἐκ τῶν προτακτικῶν ἀσύναρθροι ; καὶ ἀνάπαλιν ἡ ἐμός καὶ σός καὶ | ||
| ; Ἐπιστατέον δὲ κἀκείνῳ τῷ λόγῳ , εἰ ὅλως τῶν προτακτικῶν ἄρ - θρων ἐπιδεκτικαί εἰσιν αἱ ἀντωνυμίαι , τουτέστιν |
| χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
| καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
| βάζω βάξω , ἀφαιρέσει τοῦ ω βάξ , ὡς ἄλκω ἄλξω ἄλξ , καὶ ἐν διπλασιασμῷ βάβαξ . πολλὰ δὲ | ||
| ἐπίῤῥημα καὶ ἀντίης . Ἀλκή , παρὰ τὸ ἄλκω καὶ ἄλξω μέλλων . ἀφ ' οὗ ἀλκτήρ : ὡς παρὰ |
| ἐνεστῶτα τὸν σημαίνοντα τὸ καταπονῶ ὁ μέλλων τερῶ , ὡς κείρω κερῶ , γέγονε ῥηματικὸν ὄνομα κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ω | ||
| , , . , . : κορμός : παρὰ τὸ κείρω . . . , : κορυθαίολος : αἰόλλω ῥῆμα |
| καὶ νέμω νομή . ἐκ δὲ τοῦ τομή γίνεται ῥῆμα τομῶ , ὡς φωνή φωνῶ , σκηνή σκηνῶ , τιμή | ||
| . ἄτμητος : ἀπὸ τοῦ τέμω γίνεται τομή , εἶτα τομῶ καὶ συγκοπῇ τμῶ τμήσω τέτμηκα τέτμημαι τέτμηται τμητός καὶ |
| ν , ρ , σ , διπλᾶ τε ὄντα καὶ ἀμετάβολα . Οὐδέποτε τὰ ἁπλᾶ σύμφωνα μετὰ τῶν διπλῶν συμφώνων | ||
| δὲ λακπάτητον σημαίνει τὸν ἀπὸ λακτίσματος τόπον πατούμενον . Τὰ ἀμετάβολα πρὸ τῶν ἀφώνων ἐν διαστάσει εἰσὶν , οἷον ἕρπω |
| ἀπὸ τῶν παθητικῶν ἀορίστων , οἱ δὲ μέσοι ἀπὸ τῶν ἐνεργητικῶν μελλόντων . Πᾶς παθητικὸς ἀόριστος κατὰ τὸ τρίτον πρόσωπον | ||
| μόνη ἐστὶν τῶν παθητικῶν ἡ σύνταξις : τῶν γε μὴν ἐνεργητικῶν ἐστιν καὶ γενική , οὐ συνούσης τῆς ὑπό προθέσεως |
| ὑπὲρ μίαν συλλαβήν , μακρὸν ἔχει τὸ ι ἐν ἑκάστῃ πτώσει καὶ προσθέσει τοῦ ος κλίνεται : καὶ ἁπλᾶ μὲν | ||
| τὸ τῆς πτώσεως κατηγορούμενον ᾖ τὸ δεόμενον ἑτέρᾳ συνταχθῆναι πλαγίᾳ πτώσει πρὸς τὸ ποιῆσαι ἀπόφανσιν , ἔλαττον ἢ παρασύμβαμα λέγεται |
| ἄλλος ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον | ||
| οὐκ ἀπολιμπάνει λέξιν σημαίνουσάν τι , χωρὶς εἰ μὴ ἐκ παραγωγῆς μὲν μὴ εἴη , ἐκ δὲ συντάξεως τοῦ δέ |
| ἐν ἀγνοίᾳ ἐστίν . ἡ γὰρ ἐκ τῶν πυσμάτων ἄγνοια ἐπιρρηματικὴ οὖσα ἐπὶ τὰ ῥήματα φέρεται , εἴγε ὁ οὕτω | ||
| προκειμένων ὑπαντῆσαι , καὶ ὡς πρόκειται , δείξομεν ὅτι ἐστὶν ἐπιρρηματικὴ σύνταξις , οὐ μὴν ἐπιρρηματικαὶ φωναίΤὰ . μὲν οὖν |
| ἢ σχοίνου ἄνθους . ταῦτα γὰρ πρὸς εὐοσμίαν συμβάλλεται . Καθόλου δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ πάνυ καλοῦ γεωργουμένου οἴνου συμφέρει | ||
| . Ἀμαραντῶν δὲ περισπωμένως , ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ Καθόλου . ἔστι δὲ Ἀμαραντὸς πόλις ἐν Πόντῳ : ὡς |