| καθ ' αὐτὰς αἵματος . ἐκρέοντος γάρ τινος κατὰ τὰ στόματ ' αὐτῶν καὶ διαφορουμένου καὶ μήτ ' ἀθρόου τόπου | ||
| κονίῃσι , καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶν : τῶν πάντων ὁμόσε στόματ ' ἔτραπε Φοῖβος Ἀπόλλων . πολλοῦ γε δεῖ . |
| ἕξεως ἀσθένειανἡ δ ' ἐστὶ πνευματικὸς τόνος , δεσμὸς οὐκ ἄρρηκτος , ἀλλὰ μόνον δυσδιάλυτοςθρυπτόμενοι καὶ ῥέοντες εἰς λεπτὴν τὸ | ||
| , δέκα δὲ στόματ ' εἶεν , γαστὴρ δ ' ἄρρηκτος , χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη . πόρναι δ |
| δὲ τῶν τοιούτων ἐρασταῖς οἱ μὲν οἰκεῖοι συναχθεσθεῖεν ἂν ὡς ἔνι μάλιστα , οἱ δ ' ἐχθροὶ τὰ μέγιστα πάντων | ||
| ὀχλεῦνται : τὸ δέ τ ' ὦκα κατειβόμενον κελαρύζει χώρῳ ἔνι προαλεῖ , φθάνει δέ τε καὶ τὸν ἄγοντα : |
| ᾄδους ' , ἀλλ ' ἄφωνοι δύο τινὲς ἢ τρεῖς παρεστήκασι πάντων ἔσχατοι εἰς τὸν ἀριθμόν , καὶ τοῦθ ' | ||
| , θεράπων Ἐνυαλίοιο θεοῖο καὶ Μουσέων ἐρατὸν δῶρον ἐπιστάμενος , παρεστήκασι δὲ ἐν κύκλῳ καὶ περικάθηνται οἱ συγχορευταὶ καὶ συνθιασῶται |
| δ ' ἐκεῖναι ἐπιρρήδην καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν Ἁλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ ' Ἠλέκτρη τε | ||
| γε μετ ' ἀνθρώποις καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν . οὐ μέν πως ἀπόλωλεν ἀπευθὴς ἐκ Διὸς |
| ' ἐλεαίρει . ἦ μένει εἰς ὅ κε δὴ νῆες θοαὶ ἄγχι θαλάσσης Ἀργείων ἀέκητι πυρὸς δηΐοιο θέρωνται , αὐτοί | ||
| περάτων ἐάγησαν ἐπισπέρχοντος ἀήτεω , τῶν δὲ διὰ ξύλα πάντα θοαὶ σκεδάσαντο θύελλαι : αἳ δὲ καὶ ἐς μέγα βένθος |
| ἱστορῶν παρὰ τὸ ἄλλο φάσκειν καὶ ἄλλο φρονεῖν . δασεῖαι γλῶσσαι : αἱ ὑπὸ ξηρότητος τοσοῦτον κεκακωμέναι , ὡς μὴ | ||
| : οἰδαίνουσαι γὰρ οὐκέτ ' ἐξίασι διὰ τῶν βρόχων αἱ γλῶσσαι καὶ ὀγκοῖ τις αὐτὰς λοιπὸν ἀλγηδών , μέχρις ἂν |
| Ἀνακρέων τούτῳ τῷ μέτρῳ καὶ ὅλα ᾄσματα συνέθηκεν ἁδύμελες χαρίεσσα χελιδοῖ καὶ μνᾶται δηῦτε φαλακρὸς Ἄλεξις . Ταῦτα μὲν οὖν | ||
| Ὄρνιθες τίνες οἵδ ' οὐδὲν ἔχοντες πτεροποίκιλοι , τανυσίπτερε ποικίλα χελιδοῖ ; Τουτὶ τὸ κακὸν οὐ φαῦλον ἐξεγρήγορεν . Ὅδ |
| ἐπ ' ἰχθυόεντ ' ἀφίκοντο , ἧχι καὶ ἄλλαι νῆες ἔσαν . Κεχάροντο δ ' Ἀχαιοί , ὡς ἴδον οὓς | ||
| ὑψίπυλον „ . ” ” οἳ δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν „ , οἱ μὲν πάντες ἰῷ κίον |
| , Ὅμηρος δηλοῖ οὐδ ' ἄρα μοι προτέρω νῆες κίον ἀμφιέλισσαι , πρίν τινα τῶν δειλῶν ἑτάρων τρὶς ἕκαστον ἀῧσαι | ||
| νῆες πορευσόμεναι . . οἱ δὲ γράφουσιν νῆες μέν τοι ἀμφιέλισσαι , ὥστε παντελῶς ἀποκρίνεσθαι τὸν στίχον . . . |
| Ἑκάτης φρουρῆς τε δράκοντος , πάνθ ' ὅσα οἱ κατέλεξεν ἀριφραδέως Μήδεια , διζόμεθ ' ἠμὲν ἄελπτον ὀϊζυροῖο πόνοιο ὥς | ||
| ἤειδεν , ἀεὶ δ ' ἐλλίσσετο νειὸν ὅππηι σοι δείμειεν ἀριφραδέως καταλέξαι ἔννυχον ὑπνώοντι , διηνεκὲς ὄφρα κε μίμνοις σηκῶι |
| ἑπτάποροι δὴ ταί γε μετ ' ἀνθρώποις καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν . οὐ μέν πως ἀπόλωλεν | ||
| πως : ἑπτὰ δ ' ἐκεῖναι ἐπιρρήδην καλέονται , ἓξ οἶαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν Ἁλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ |
| ἐμβολῶν αὐτοῖς ἐκοινώνουν , ἐγκαλεῖν πολὺ μᾶλλον , ἢ ' κείνοις μὲν ὑπὲρ τοῦ σῶσαι , τούτοις δὲ ὑπὲρ τοῦ | ||
| ἀτρεκέως ἐρικυδέος ἔργα μόθοιο : ὣς δ ' αὕτως Ὀδυσεὺς κείνοις ἐπὶ πάγχυ πεποίθει : οἳ γὰρ ἔσαν πινυτοὶ καὶ |
| δὲ πρὸς εὐνὴν ὑστατίην . Ἅμα δ ' ἄλλοι ἔβαν κοίτοιο μέδεσθαι δαιτυμόνες : † τοῖς δέ σφιν † ἐπήλυθε | ||
| πεινήμεναι : εἴρετο γάρ μιν . ἀλλ ' ὅτε δὴ κοίτοιο καὶ ὕπνου μιμνῄσκοντο , ἡ μὲν δέμνι ' ἄνωγεν |
| τῷ βίῳ . Οὐκ οἰκοσίτους τοὺς ἀκροατὰς λαμβάνεις . Φιλόμουσον εἶν ' αὐτὸν πάνυ , ἀκούσματ ' εἰς τρυφήν τε | ||
| πρότερον ἁμαρτίας . Εἶτ ' ἄτιμόν φημι χρῆναι μηδέν ' εἶν ' ἐν τῇ πόλει . Καὶ γὰρ αἰσχρόν ἐστι |
| τούτου τάττουσι , καθότι Ὅμηρος ἐπὶ τοῦ Θερσίτου : φοξὸς ἔην κεφαλήν . καὶ ἔστιν οἷον φαοξός , ὁ πρὸς | ||
| ' ἀμείνων : καὶ πάλιν Ἀνδρῶν αὖ μέγ ' ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας , ὄφρ ' Ἀχιλεὺς μήνιεν : ὁ |
| καὶ ἄπλετα Κρήσια φῦλα ἀμφότερον κραιπνοί τε θέειν δολιχοί τε πέλονται . Μαύρων δ ' ὠκύτεροι Σικελοί , Σικελῶν δέ | ||
| ὑπεύδια λύχνα , πιστεύειν χειμῶνι . Τί τοι λέγω ὅσσα πέλονται σήματ ' ἐπ ' ἀνθρώπους ; δὴ γὰρ καὶ |
| ματρὸς ἔφυ . Θηβαγενεῖς Δώριον μέλος σεμνότατόν ἐστιν πρόσθα μὲν ἲς ? Ἀχελωΐου τὸν ἀοιδότατον Εὐρωπία κράνα Μέλανός [ ] | ||
| γαστέρι μάργῃ ἀζηχὲς φαγέμεν καὶ πιέμεν : οὐδέ οἱ ἦν ἲς οὐδὲ βίη , εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι |
| ἐν νεκύεσσι καὶ αἵματι δηριόωντο υἱῆες μακάρων ἐρικυδέες οὐδ ' ἀπέληγον ἀλλήλοις κοτέοντες . Ἔρις δ ' ἴθυνε τάλαντα ὑσμίνης | ||
| ὑπ ' ἀπήνῃ δοιοὶ ὁμηλικίη κρατεροὶ βόες , οὐδ ' ἀπέληγον ὑσμίνης . Τοῖς δ ' αἶψα θεὸς ποτὶ μῦθον |
| μοῦνοι πολέων μοιρηγέται ἠδὲ πάρεδροι Μητέρος Ἰδαίης κεκλήαται , ὅσσοι ἔασιν Δάκτυλοι Ἰδαῖοι Κρηταιέες ] Τῶν Ἰδαίων δακτύλων καλουμένων πρώτους | ||
| . “ ἐπιβότωρι μήλων παναπάλῳ , οἷοί τε ἀνάκτων παῖδες ἔασιν . ” ἐπιγνάμψασα ἐπικατακλάσασα , συμπείσασα . ἐπιγουνίδα τὸ |
| δύο , οἷον : δοιοὺς δὲ τρίποδας , δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα . καὶ δοιὼ θεράποντε . σημαίνει δὲ καὶ | ||
| δὲ αὐτὴ ἡ φλόξ λιγνύς ] ὁ καπνός ἄλλοτε δὲ χρυσοῖο : καὶ χρυσοῦ δέ φησιν ἀπόβαμμα ἢ ἀργύρου πινόμενον |
| ἑβδομάδ ' ἐστὶν ἄριστος ἰσχύν , ἥν τ ' ἄνδρες σήματ ' ἔχους ' ἀρετῆς : πέμπτῃ δ ' ὥριον | ||
| εἰ νεφέεσσι μέλαιναι γίνοιντ ' ἢ ὄρεος κεκρυμμέναι ἀντέλλοιεν , σήματ ' ἐπερχομένῃσιν ἀρηρότα ποιήσασθαι . Αὐτὸς δ ' ἂν |
| [ ? ] πυρὰ κείατε καὶ μεμαῶτες [ τείχεος ] ἔκτοσθεν φιλίην ῥύεσθε πόληα : [ – ˘˘ ] ν | ||
| γὰρ ἔντοσθεν ἄλλα τις αἰτία δυναμικωτέρα αὐτᾶς εὑρεθήσεται οὔτ ' ἔκτοσθεν φθεῖραι αὐτὸν δυναμένα : ἀλλ ' ἦν ὅδε ὁ |
| δ ' ἄγε τοι ῥίζας ἐρέω ὀφίεσσιν ἀρωγούς . ἔνθα δύω ἐχίεια πιφαύσκεο : τῆς δὲ τὸ μέν που ἀγχούσῃ | ||
| πρήσαντες , ὅπῃ πάρος αὐτοὶ ἴαυον . Τοῖσι δὲ κοιρανέοντε δύω κρατερόφρονε φῶτε σήμαινον , Νέστωρ τε καὶ αἰχμητὴς Ἀγαμέμνων |
| δαφοινοῖς δαίνυσθαι στομάτεσσιν ἀμειδέα παιδὸς ἐδητύν . Ζεῦ πάτερ , ὅσσον ἔφυ ζήλοιο πανάγριον ἦτορ . κεῖνον καὶ φύσιος κρατερώτερον | ||
| , ἄλλοι δ ' ἐγκατόεντα κεκρύφαλον : ὧν ἀπερύσας δραχμάων ὅσσον τε δύω καταβάλλεο μοίρας τέτρασιν ἐν κυάθοις μέθυος πολιοῦ |
| . . δ . τῶν νέες ὠκεῖαι ὡς εἰ πτερὸν ἠὲ νόημα . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] | ||
| πίσσαν , καὶ χλοεροῦ νάρθηκος ἀπὸ μέσον ἦτρον ὀλόψας , ἠὲ καὶ ἱππείου μαράθου πολυαυξέα ῥίζαν κεδρίσιν ἐντρίψας , ἐλεοθρέπτου |
| ἔνθα νένασται ἄστυ Τεγεστραίων , μυχάτου ἐπὶ πείρασι πόντου . τόσσα μὲν Αὐσονίην περιβόσκεται ἔθνεα γαῖαν . κεῖθεν δ ' | ||
| ῥῶγας μεγάροιο . ἔνθεν δώδεκα μὲν σάκε ' ἔξελε , τόσσα δὲ δοῦρα καὶ τόσσας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας : βῆ |
| τοῦ τοὺς θεούς . ἔνθεν καὶ ἀνάκτορα τὰ ἱερά . Ὀλυμπιάδες : Αἱ κατοικοῦσαι ἐν τῷ Ὀλύμπῳ . . εὐφήμησαν | ||
| Ἥδε χθὼν κόλποισι Φασηλίτην Θεοδέκτην κρύπτει , ὃν ηὔξησαν Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες . . . ἐν δὲ χορῶν [ τραγικῶν ] |
| κινήσεται καὶ τὸ ἐκ πέντε : ἰσχυρότερα γάρ ἐστι τὰ τέσσαρ ' ἀμερῆ , μεθ ' ὧν πρότερον ἐκινεῖτο , | ||
| οἱ ἀρχαῖοι . . . . οὔατα δ ' αὐτοῦ τέσσαρ ' ἔσαν , δοιαὶ δὲ πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι |
| ἰσχυρῶς , καὶ τὰς ἀνάνδρους τῶν γυναικῶν παραφυλάττει : τὸν ταὼν μὲν οὖν ὡραῖον ὄντα καὶ καταθύουσι καὶ σιτοῦνται οἱ | ||
| ἐφαρμόζει τὸ βασιλεύειν , πρὸς ἀλλήλους ἐβουλεύοντο . ὁ δὲ ταὼν ἔφη τοῖς λοιποῖς ὡς „ ἔμοιγε προσήκει ἡ βασιλεία |
| τούτοις ζητεῖται πρῶτον μὲν τί ποτ ' ἐστὶ τὸ χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον , ἔπειτα τί τὸ οὔατα δ ' αὐτοῦ | ||
| περικαλλές , ὃ οἴκοθεν ἦγ ' ὁ γεραιός , χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον : οὔατα δ ' αὐτοῦ τέσσαρ ' ἔσαν |
| ἀμφίδυμοι πανομοίϊον ἀμφιέσαντο : ἶσαι μὲν βλεφάροισιν ὕπ ' ὀφθαλμῶν ἀμαρυγαὶ ἱμερόεν στράπτουσι : προσώπατα δ ' ἀμφοτέρῃσι φαιδρὰ πέλει | ||
| Κηφεὺς ἠῴου παρελαύνεται ὠκεανοῖο , ἦμος καὶ μεγάλοιο Κυνὸς πᾶσαι ἀμαρυγαὶ δύνουσιν , καὶ πάντα κατέρχεται Ὠρίωνος , πάντα γε |
| στρατιωτῶν ὁμοίως ὁμογνώμονας αὐτῷ γενέσθαι , λέγων τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες εἶεν Ἀχαιῶν . ἔνθα δὴ καὶ παραμυθούμενος τοὺς Ἕλληνας | ||
| Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονες εἶεν Ἀχαιῶν : τώ κε τάχ ' ἠμύσειε πόλις |
| . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε , τέκεν | ||
| ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ , λίτομαί σε θεῶν |
| ἄγχι Ἠελίοιο θύγατρες ἐθάμβεον ἑστηυῖαι θεσπέσιον περὶ κύκλον , ὃν Ἠελίῳ ἀκάμαντι Ζεὺς πόρεν εἰς ἐνιαυτὸν ἐὺν δρόμον , ᾧ | ||
| γὰρ ἅδεν κύπρις στομάτεσσιν . εὖτ ' ἂν δ ' Ἠελίῳ συνίῃ κερόεσσα Σελήνη ἀμφοτέρων μέσσοιο φαεινομένου Πυρόεντος , τοῖσι |
| λυγρὸν κατεδάμνατο γῆρας . Ἀλλά οἱ ἐν στέρνοισιν ἔτ ' ἔμπεδος ἔπλετο θυμὸς καὶ νόος , οὐδέ τις ἄλλος ἐριδμαίνεσκεν | ||
| καὶ πάλιν “ εἴθ ' ὣς ἡβῴοιμι βίη τε μοι ἔμπεδος εἴη : τῷ κε τάχ ' ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος |
| ἀρρενικόν τ ' ἰδ ' ἀριστερεῶνα τὸν ὀρθόν , ὕπτιον αὖθ ' ἕτεροι χθαμαλὴν ἐπὶ γαῖαν † φιλεργον . δοιοὶ | ||
| καὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην , τῶν αὖθ ' Ὑρτακίδης ἦρχ ' Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν , Ἄσιος |
| δοκεῦσι πικρὰ εἶναι , καὶ ἤν τις πλείονα δῷ , ἀναίνονται λαβεῖν , καὶ σχέτλια δρῶσι : παράφοροι δὲ τῇ | ||
| ἐκερτόμουν καὶ τὴν μητέρα , τὸ γῆρας αὐτῶν ἐκφαυλίσαντες . ἀναίνονται οὖν ἐκεῖνοι τὴν σὺν τούτοις διατριβήν , καὶ ᾤχοντο |
| . . . ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν οἴνῳ Πραμνείῳ , ἐπὶ δ ' αἴγειον κνῆ τυρὸν | ||
| Ἀφροδίτῃ ἐοικυῖα ἔσται , Εἶπε δ ' ἄραφησίνκλαίουσα γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν . Ὁπόταν οὖν τὰ τοιαῦτα λέγῃ , μισεῖς κἀκεῖνον |
| ἱκέσθαι εἵνεκα πυγμαχίης : πολέμου δ ' οὐ πάγχυ δαήμων ἔπλετο λευγαλέου , ὁπότ ' Ἄρεος ἔσσυτο δῆρις . Καί | ||
| , οὕτως λέγων : ἠύτε βοῦς ἀγέληφι μέγ ' ἔξοχος ἔπλετο πάντων ταῦρος : ὁ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι |
| τέλος μύθῳ ἐπιθήσεις . εἰ δ ' ἄγε νῦν μοι ὄμοσσον Ὀλύμπιε καρτερὸν ὅρκον , ἦ μὲν τὸν πάντεσσι περικτιόνεσσιν | ||
| ἀλλ ' ἄγε μοι τὸ σκῆπτρον ἀνάσχεο , καί μοι ὄμοσσον ἦ μὲν τοὺς ἵππους τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ |
| , οὐκ ἄρα πάντα νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι ἦσαν Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες , οἵ μ ' εἰς ἄλλην γαῖαν ἀπήγαγον | ||
| ἔστιν συναθροιζόμενοι ' . . . . Αὔλιον ἄντρον : ἠδὲ καὶ † Αὐλίην ἄντρον ἐπωνυμίην καλέουσιν . ' . |
| ῎λαχεν , εὔδενδρος , ὡς οὐδείς τις Ἑλλάδος χθονός ἵππων κυβερνητῆρες Ἀγαμέμνονος πέρι ἔνδον γένοιτο ἠδ ' ἄγκος ὑψίκρημνον ὄρεσι | ||
| σε τῇ πέμψωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες . οὐ γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν , οὐδέ τι πηδάλι ' ἐστί , τά |
| μέλαιναν : Ὠκεανοῖο κέρας , δεκάτη δ ' ἐπὶ μοῖρα δέδασται : ἐννέα μὲν περὶ γῆν τε καὶ εὐρέα νῶτα | ||
| . σημασίας . ἀπὸ τῆςστυγνότητος . . τριχθὰ δὲ πάντα δέδασται : ὅτι τὸ πάντα κατὰ παρολκήν , ὡς οἱ |
| φρονέω τε καὶ ὡς τετελεσμένον ἔσται , ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος . ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς | ||
| : ἴσως παρὰ τὸ τρύζειν . [ ὡς μή μοι τρύζητε ] . τρύμη : ὁ πανοῦργος . Ἀριστοφάνης . |
| ἔσκεν ὁδὸς δολιχὴ πόλιν εἰσαφικέσθαι ἀγρόθεν : οὐδέ ποτε δρία λαχνήεντα πονεῦσιν ἐξ αὐτῆς δὲ μάλ ' ἄγχι δύ ' | ||
| ἔσκεν ὁδὸς δολιχὴ πόλιν εἰσαφικέσθαι ἀγρόθεν , οὐδέ ποτε δρία λαχνήεντα πονεῦσιν . ἐξαυτῆς δὲ μάλ ' ἄγχι δύ ' |
| ἀντιπέρην τροπικοί , μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει . Οὔ κεν Ἀθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ ἄλλῃ κολλήσαιτο κυλινδόμενα τροχάλεια τοῖά | ||
| ἕλωμαι καλῶς ἂν ἔχοι . Π . . ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι : ὅτι περισσεύει ὁ δέ σύνδεσμος , |
| , ὡς καὶ τὸ τοῦ Ἀχιλλέως σκῆπτρον χρυσείοις ἥλοις ἦν πεπαρμένον καὶ τὸ Ἀγαμέμνονος ξίφος . κατὰ δέ τινας ἐξοχὴ | ||
| σε χρεὼ νυκτός τε καὶ ἤματος ἀσχαλόωντα τρύζειν πὰρ λεχέεσσι πεπαρμένον ἄλγεϊ λυγρῷ , εἰς ὅ κέ ς ' ἰήνειεν |
| ' ἐναιθέρια πλαγίῳ συναρηρότα κύκλῳ ἐξ ἠοῦς ἐπὶ νύκτα διώκεται ἤματα πάντα . Καὶ τὰ μὲν ἀντέλλει καὶ αὐτίκα νειόθι | ||
| μυρία κεῖται , κνισῆεν δέ τε δῶμα περιστεναχίζεται αὐλῇ , ἤματα : νύκτας δ ' αὖτε παρ ' αἰδοίῃς ' |
| δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι . ὁππόσα δὴ θνητοῖσι πεφήνασιν εἰσοράασθαι , καὶ μὲν ἐνὶ σπεάτεσσί τεοις καταλείβεται ὕδωρ . | ||
| ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι . ἔγνωσαν δέ με κεῖνοι , ἔφυν τ ' |
| μιν ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν , οὔτ ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές : ὣς ἄρα πυκνὴ ἦεν , ἀτὰρ φύλλων ἐνέην | ||
| ῥητῶς ἐφέηκα . . . . ἀλλὰ μάλα στιχὸς εἶμι διαμπερές : ἡ διπλῆ πρὸς τὸ σημαινόμενον ὅτι δι ' |
| τεῖχος ἀνέμβατον ᾧ πέρι πολλοὶ Τρώων υἷες Ἄρηι καὶ Ἀργείων ἐδάμησαν . Ἐλθόντες δ ' ἐπὶ νῆας ἀρήια τεύχεα θέντο | ||
| πολλὰ κάρηνα ἡρώων οἳ δή σφιν ὁμοῦ κτάθεν ἠδ ' ἐδάμησαν Τρώων ἐν παλάμῃσιν ἀνὰ στόμα δηιοτῆτος , πολλὰ μάλ |
| , καὶ ἴαχεν ἐσσυμένοισιν : “ Τίπτε παρὲκ μεγάλοιο Διὸς μενεαίνετε βουλήν Αἰήτεω πτολίεθρον ἄγειν θρασὺν Ἡρακλῆα ; Ἄργεΐ οἱ | ||
| δυσμενέοντες : εἰ δ ' ἤδη μ ' αὐτὸν κτεῖναι μενεαίνετε χαλκῷ , καί κε τὸ βουλοίμην , καί κεν |
| Βιθυνίδα γαῖαν νῆα διὲκ πέλαγος σεῦεν μέσον : αὐτὰρ ὁ τόνγε μειλιχίοις ἐπέεσσι παραβλήδην προσέειπεν : “ Τῖφυ , τίη | ||
| ' ἐγκλιδὸν ὄσσε βαλοῦσα παρθενικὴ ἐρύθηνε παρηίδας : ἔμπα δὲ τόνγε αἰδομένη μύθοισι προσέννεπεν αἱμυλίοισιν : “ Ξεῖνε , τίη |
| ἔξοχα πασῶν ψυχάων ποτὶ γαῖαν ἀπ ' οὐρανόθεν προχέονται : κεῖναι δ ' ὄλβισταί τε καὶ οὐ φατὰ νήματ ' | ||
| : ὑπερηφάνη . Ἀτίτηλε : ἔτρεφεν . Κεῖν ' : κεῖναι . ἀταρτηροῖσι : ὑψηλοῖσιν . Οὐρηδόν : φύλαξ . |
| σηκῷ ἀμφί σε λεπταλέοι γοερὸν περιμηκήσωνται ; τῶν μὲν ἀκηχεμένας ἐπιτέλλεο μητέρας αἶψα λούειν πηγάων κυαναυγέσιν ἐν δίνῃσι : στήσας | ||
| ὁ ἑξῆς : διὸ ἀθετεῖται . . : κοινὸν τὸ ἐπιτέλλεο καὶ ἐπὶ τὸ μὴ γὰρ ἔμοιγε : περισσὸς οὖν |
| ' οὐκέτι νόστος ἐτήτυμος , ἀλλά οἱ ἤδη φράσσαντ ' ἀθάνατοι θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν . νῦν δ ' ἐθέλω | ||
| ἐπὶ τοὺς πλησίον , καὶ ἄπαυστοι θυμοί , καὶ ὀργαὶ ἀθάνατοι , καὶ τιμωρίας ἔρως , καὶ ἀμαθία δίκης . |
| σύνθετον γενόμενον , ὡς καὶ ἀπὸ τοῦ κῦμα ἔγκυμος ἐγκύμων ἐγκύμονος καὶ ἀπὸ τοῦ αἷμα ἄναιμος ἀναίμων ἀναίμονος καὶ πεῖρα | ||
| πέμψατέ μοι πλώοντι σοφὸν πρυμναῖον ἀήτην : ἤδη γὰρ τρομέων ἐγκύμονος ὄμβρον ἀοιδῆς πείσματα φωνήεντα θοῆς ἀνέλυσα μελίσσης . Παγγενέτωρ |
| : εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ ' εἰπέμεν , οἵ μοι ἕποντο , Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω . Φοῖνιξ | ||
| Ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο , τοὶ δ ' ἅμ ' ἕποντο ἠχῇ θεσπεσίῃ : ἐπὶ δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος ὦρσεν ἀπ |
| , τόφρ ' ἂν Ἀχαιοί φεύγοντες νῆάς τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκωνται . κεῖθεν δ ' αὐτὸς ἐγὼ φράσομαι ἔργον τε | ||
| οὖρος ἀήτω , ὄφρ ' οἵγ ' Ἀλκινόου Φαιηκίδα νῆσον ἵκωνται . ” Ὧς ἔφατ ' . αὐτίκα δ ' |
| τεῖχος Ἀχαιῶν ἔμπεδον ἦεν . αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μὲν Τρώων θάνον ὅσσοι ἄριστοι , πολλοὶ δ ' Ἀργείων οἳ μὲν | ||
| ' ἐξιόντων δεξιὰν Διονύσιος . Χαίρει τις , Θεόδωρος ἐπεὶ θάνον : ἄλλος ἐπ ' αὐτῷ χαιρήσει . θανάτῳ πάντες |
| ἔθειραι αἵματι καὶ κονίῃσι : πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν , ἀλλ ' ἀνδρὸς θείοιο | ||
| ᾧ τὸ ξίφος κρέμαται , ἱμάς : αὐτὰρ περὶ κουλεὸν ἦεν ἀργύρεον χρυσέοισιν ἀορτήρεσσιν ἀρηρός , . , + , |
| νεωτέροις , ἀλλὰ τῆς Θεσσαλίας . . τῶν αὖθ ' ἡγεμόνευε μενεπτόλεμος Πολυποίτης , υἱὸς Πειριθόοιο , τὸν ἀθάνατος τέκετο | ||
| : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ δὲ ποιητὴς προδιασυνίστησιν ἐν |
| ' ἕλοντο . τοιοῦτοι δ ' εἴ πέρ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν , πάντές κ ' αὐτόθ ' ὄλοντο ἐμῷ ὑπὸ | ||
| ' Ὁμήρῳ : τοιοῦτοι δ ' εἴ πέρ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν : τὸ δὲ παρ ' Ἀριστοφάνει ἐν Ἀμφιαράῳ διὰ |
| σε χωρίτῃς πλόος κομίζων δῶρα πλουσίου Νείλου . Οὐδ ' ἵπποι ὀρθρινὰ κατὰ κλισίας χρεμέθεσκον , ἀλλὰ βόες πλείῃσι παρηυνάζοντο | ||
| δ ' ὡς ἐπὶ πολὺ ἔτη τριάκοντα . Αἰλιανοῦ . ἵπποι δ ' εἰς πόλεμον παριόντες ὑπόπτους ἔχουσι τάφρους τε |
| ἄνθεσιν ἂν τὸ μέσον πάντῃ πεπύκασται , μολπὴ δ ' ἀμφὶς ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτα μὲν | ||
| κύρει . ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε |
| πάλλε βεβαμμένον : ἄλλο δὲ τείνων ὀμβροτόκον κούφιζε μετάρσιον , ἧιχι φανέντες Ὄμβροι παῖδες ἔασι , περίπλοκον ἅμμα βαλόντες , | ||
| πολυσπερέων δαΐδων ἀμάρυγμα τινάσσων κῶνος ἀερσιπότητος ἐλαύνεται ὀξέϊ παλμῶι , ἧιχι φαεινομένων σελάων πολυαύχενος ὁρμὴ εἰς δέκα τεμνομένη θωρήσσεται : |
| ἀλλοδαπός περ ἐών : πολέες γὰρ ἅμ ' αὐτῷ λαοὶ ἕποντ ' , ἐν δ ' αὐτὸς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι : | ||
| ἔμελλον οὐ μετὰ δηρὸν ἔχοντες ὑπηέριοι φορέεσθαι : τοὔνεχ ' ἕποντ ' Ἀνέμοισιν ὀδυρόμενοι βασιλῆα . Ὡς δ ' ὅταν |
| ἐγὼ τείσαιμι χάριν μετόπισθεν ἀρωγῆς ᾗ θέμις , ὡς ἐπέοικε διάνδιχα ναιετάοντας , οὔνομα καὶ καλὸν τεύχων κλέος : ὧς | ||
| αὖ στεφάνους ἐπὶ δεξιὰ πᾶσιν ἔδωκεν , οἳ ῥόδον ἀμφεπλέκοντο διάνδιχα κοσμηθέντες . κρητὴρ δὲ Βρομίου ἐκεράννυτο : πίνετο δ |
| οὐδέποτε τὰς Ἑλληνίδας βαθυκόλπους φησί . πῶς οὖν Ζηνόδοτος γράφει ἕσπετε νῦν μοι μοῦσαι Ὀλυμπιάδες , βαθυκόλποι ; . . | ||
| ἀρχὴν ἔχοντα ” ἀμφί μοι ἠελίοιο περικλειτοῖό τε μήνης / ἕσπετε μοι Μοῦσαι ” , τινὰ δὲ τῶν ἀντιγράφων „ |
| χερσὶ πίεζε νωλεμέως κρατερῆισι , σάωσε δὲ πάντας Ἀχαιούς , τόφρα δ ' ἔχ ' ὄφρα σε νόσφιν ἀπήγαγε Παλλὰς | ||
| ἄγον , οἷσι μάλιστα πεποίθεα πᾶσαν ἐπ ' ἰθύν . τόφρα δ ' ἄρ ' ἥ γ ' ὑποδῦσα θαλάσσης |
| : δοιοῦ δ ' ἕστασαν ὑψοῦ ἐπ ' ὀφρύσιν αἰγιαλοῖο φῶτες ἀολλήδην θηεῦντο δὲ ποντοπόρον βοῦν . ἐν δ ' | ||
| ῥ ' ἔχ ' ὁμοκλήσας : ὑπὸ δ ' ἄξοσι φῶτες ἔπιπτον πρηνέες ἐξ ὀχέων , δίφροι δ ' ἀνακυμβαλίαζον |
| , οἷά τε πολλὰ ἑξείης στιχόωντα παρέρχεται αὐτὰ κέλευθα ἀνομένων ἐτέων . τά τις ἀνδρῶν οὐκέτ ' ἐόντων ἐφράσατ ' | ||
| ἁρμονίης δὲ μέτρον ἔχων ῥιζοῦτο καὶ ὤπασε μέτρον ἑκάστωι ἀενάων ἐτέων ἕλικα δρόμον ἡνιοχεύων , τηλεπόρωι σοφίηι κοσμήτορι πάντα φυλάσσων |
| ταμεσίχροα βαλλομένοισιν : οὐ μὰν οὐδ ' Ἀχιλεὺς Θέτιδος πάϊς ἠϋκόμοιο μάρναται , ἀλλ ' ἐπὶ νηυσὶ χόλον θυμαλγέα πέσσει | ||
| εὗρε μάχης ἐπ ' ἀριστερὰ δακρυοέσσης δῖον Ἀλέξανδρον Ἑλένης πόσιν ἠϋκόμοιο θαρσύνονθ ' ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι , ἀγχοῦ δ |
| ζωῆς χρόνου ἀρχὴν ἀνθρώποις φράζεσθ ' ἠδ ' ἔμπαλιν , ὁππόθι λήγει . οὐ μὲν δὴ πάντεσσιν ὁμῶς μερόπεσσιν ἔοικεν | ||
| ἱερῆας ἀρίστους , ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι ὑποσχόμενοι μέγα δῶρον : ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνος ἐραννῆς , ἔνθά μιν ἤνωγον τέμενος |
| ἣν ἐκεῖνος λέγει πῦρ καὶ γῆν . ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε | ||
| , καθάπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὸ ὀστοῦν : ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε |
| εἰσὶν ἐν ὄσσοις μικραί , ἐπεὶ σάρκες τε καὶ ὀστέα ἐμπεφύασιν , ἀσθενέες δ ' ἰδέειν Δία τὸν πάντων μεδέοντα | ||
| θάμβος δέ τοι ἔσσετ ' ἰδόντι . Ἀμφοτέροις ἀκτῖνες ἐτήτυμοι ἐμπεφύασιν , ὀρθαί , λαμπετόωσαι : ἰδεῖν γε μὲν οἷον |
| τοὺς φοινίκας ἄτοπον καὶ λόγου δεόμενον , καὶ τὸ οὕτως ἀμενηνά τινων εἶναι τὰ σπέρματα καθάπερ καὶ τῆς κυπαρίττου . | ||
| προσόμοιοι , ὀλιγοδρανέες , πλάσματα πηλοῦ , σκιοειδέα φῦλ ' ἀμενηνά , ἀπτῆνες ἐφημέριοι , ταλαοὶ βροτοί , ἀνέρες εἰκελόνειροι |
| , ἦ καὶ πατρώϊός ἐσσι ξεῖνος , ἐπεὶ πολλοὶ ἴσαν ἀνέρες ἡμέτερον δῶ ἄλλοι , ἐπεὶ καὶ κεῖνος ἐπίστροφος ἦν | ||
| ὑπ ' ἄκοντι τετυμμένος , ὅν τ ' ἐν ὄρεσσι ἀνέρες ἀμφιπένονται : ὁ δ ' ἰλλόμενός περ ὁμίλῳ τῶν |
| , ἡ μὲν φῶς τανύειν , ὁ δὲ κύματα μακρὰ περῆσαι . παννυχίδας δ ' ὁρίσαντες ἀκοιμήτων ὑμεναίων ἀλλήλων ἀέκοντες | ||
| ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα πύλας Ἀΐδαο περῆσαι καὶ κεῖσθαι πολλὴν γαῖαν ἐφεσσάμενον . καὶ τὰ περὶ |
| ἀρετῆς , παντάριστε , παναυγέος ἠδέ τ ' ἀρίστης , τοῖον ἔπος κατέλεξον ? ἕως παρεμύθετο θυμός ? ? ? | ||
| πάντων ταῦρος : ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι : τοῖον ἄρ ' Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ ἐκπρεπέ ' |
| ἀνδρείᾳ , ὡς καὶ Ὅμηρός φησι : τοὺς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ καλλίους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα | ||
| ' Ἀδˈράστοιο Λυγκεῖ τε φˈρενῶν καρπὸν εὐθείᾳ συνάρμοξεν δίκᾳ : θρέψε δ ' αἰχμὰν Ἀμφιτρύωνος . ὁ δ ' ὄλβῳ |
| ἄκρην κὰκ κορυφήν , ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι , μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν . ἀλγήσας δ ' | ||
| ἄκρην κὰκ κορυφὴν , ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι , μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν . ἀλγήσας δ ' |
| ἔπειτα ὀστέα Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο λέγωμεν εὖ διαγιγνώσκοντες : ἀριφραδέα δὲ τέτυκται : ἐν μέσσῃ γὰρ ἔκειτο πυρῇ , τοὶ δ | ||
| ἔειπεν : “ Χαλκιόπη , ὡς ὔμμι φίλον τερπνόν τε τέτυκται , ὧς ἔρξω . μὴ γάρ μοι ἐν ὀφθαλμοῖσι |
| καταυτόθι πίονας ἀγρούς ἐστιχέτην , Φυλεύς τε βίη θ ' Ἡρακληείη . λαοφόρου δ ' ἐπέβησαν ὅθι πρώτιστα κελεύθου , | ||
| τὸ κύριον δηλοῦσα πρὸς αὔξησιν τοῦ σημαινομένου : οἷον βίη Ἡρακληείη , καὶ ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο , ἀντὶ τοῦ ὁ |
| ! ! ! ] ! ἄριστοι ἐν Ἀσίδι [ ] ἔτραφεν αἴηι : ! ! ! ! ! ! Δαρδανιδῶν | ||
| ὀϊστόν : ἔξοχα γὰρ τόδε φῦλον , ὅς ' ἄπλετος ἔτραφεν αἶα , πουλυγόνον τελέθει : τὸ μὲν ἄρ ποθι |
| Ἐμπεδοκλῆς τὸ ὀστοῦν : ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε νήστιδος αἴγλης , | ||
| περὶ τοῦ ὀστοῦ : ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι τῶν δύο τῶν ὀκτὼ μερέων λάχε νήστιδος αἴγλης , |
| στοιχίσμασιν : ὅσαι . ! λ ! ! ὅσαι δὲ τοκάδες φησὶ ἦσαν τετοκυῖαι τὰ ἐμὰ παιδία λαβοῦσαι ὡς εὐειδῆ | ||
| θεώμεναι γυμνόν μ ' ἔθηκαν διπτύχου στολίσματος . ὅσαι δὲ τοκάδες ἦσαν , ἐκπαγλούμεναι τέκν ' ἐν χεροῖν ἔπαλλον , |
| ἀδάμαντος ἔχον κρατερόφρονα θυμόν . [ ἄπλαστοι : μεγάλη δὲ βίη καὶ χεῖρες ἄαπτοι ἐξ ὤμων ἐπέφυκον ἐπὶ στιβαροῖσι μέλεσσι | ||
| εἰς ἄστυ λιπόντε καταυτόθι πίονας ἀγρούς ἐστιχέτην , Φυλεύς τε βίη θ ' Ἡρακληείη . λαοφόρου δ ' ἐπέβησαν ὅθι |
| ὦ Δημοσθένεις . Πρόσκειται εἰς ς λήγουσα διὰ τὸ οἱ χρύσεοι οἱ χρυσοῖ καὶ οἱ χάλκεοι οἱ χαλκοῖ : ταῦτα | ||
| ἀσπαίροντα λάων : τὸ δὲ θαυμάζεσκον ἅπαντες , ὡς οἱ χρύσεοι ἐόντες ὁ μὲν λάε νεβρὸν ἀπάγχων , αὐτὰρ ὁ |
| γὰρ ὁμῶς ἑτάροισιν ἄνακτα . Οὐδὲ μὲν Ἀργεῖοι μέγ ' ἐγήθεον , ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἐν πεδίῳ κταμένοισι παρ ' | ||
| στρατὸν εὐρὺν ἄδακρυς . Τρῶες δ ' αὖτ ' ἀλίαστον ἐγήθεον εἰσορόωντες τοὺς μὲν ἀκηχεμένους , τὸν δ ' ἐν |
| ἀγηνορίῃσι πεποιθότας , οὐκ ἀλέγοντας οὔτε τι κινδύνων ἰδ ' ὁμοκλῆς , οὔτε φόβοιο : τῷ καὶ σφάλλονται θαμινὰ σφετέροισιν | ||
| ἔην ὄχ ' ἄριστος , ἔχεν δ ' ἔτι θυμὸν ὁμοκλῆς λευγαλέης ἀκόρητον , ἑοῦ δ ' ἄρα μήδετο πατρὸς |
| ἀλεγεινὰ πάθη λεπιδωτὸς ἀμύνει . Δοιὼ δ ' Ἠελίου χρυσότριχε λᾶε πέλονται , ἄμφω θεσπεσίω : θάμβος δέ τοι ἔσσετ | ||
| δρυὸς ἢ πεύκης : τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ , λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ |
| οὗ καὶ στολή . εὔδια : εὐδιεινὰ , ευδιαδί . σήματα : γνωρίσματα . φαίνεις : δεικνύεις . Καὶ μὲν | ||
| ἐυφρονέοντι νόημα : ἤδη γὰρ Δαναοῖσι θεοὶ τελέουσιν ἐέλδωρ , σήματα δ ' οὐκ ἀτέλεστ ' ἀναφαίνεται ἄλλοθεν ἄλλα : |
| δεύτερον ἧκε [ χαμᾶζε : . . . καὶ δὴ ἔχεν δύο μῆλα ποδώκης δῖ ' Ἀταλάντη [ : ἐγγὺς | ||
| φόνον καὶ ἀνηλέα πότμον νωλεμέως : οὐ γάρ τιν ' ἔχεν δέος , ἀλλ ' ἐμάχοντο προφρονέως : θάρσος γὰρ |
| θ ' Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε . καί νύ κ ' ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς εἰ | ||
| , ἐπεὶ ἦ νύ με πένθος ἰάπτει λευγαλέον : τό νύ μ ' εἴθε καταφθίσειε γοῶντα πρὶν Πηλῆα πυθέσθαι ἀμύμονα |
| μέλπετε τὸν Διόνυσον βαρυβρόμων ὑπὸ τυμπάνων , εὔια τὸν εὔιον ἀγαλλόμεναι θεὸν ἐν Φρυγίαισι βοαῖς ἐνοπαῖσί τε , λωτὸς ὅταν | ||
| πεντήκοντα κόραι περὶ κύμασι βακχεύουσαι , Τριτώνων ἐπ ' ὄχοισιν ἀγαλλόμεναι περὶ νῶτα θηροτύποις μορφαῖς , ὧν βόσκει σώματα πόντος |
| : φησὶ γὰρ στρεπτὴ δὲ γλῶσς ' ἐστὶ βροτῶν , πολέες δ ' ἔνι μῦθοι παντοῖοι , ἐπέων δὲ πολὺς | ||
| εὐμαρὲς ὔμμιν ὀπυιέμεν ἅς κ ' ἐθέλητε : ὡς ἀγαθοῖς πολέες βούλοιντό κε πενθεροὶ εἶναι , ὑμεῖς δ ' ἐν |
| , καὶ Βοιωτίοισιν ἐν σκύφοισιν οἶνος ἡδύς . οἱ μὲν ἀδμῆτες ἀεικελιᾶν † νούσων εἰσὶ καὶ † ἄνατοι , οὐδὲν | ||
| τε τῆς καλλίστης , οἷαι μάλιστα αἱ Θετταλαί εἰσιν , ἀδμῆτες ἔτι καὶ ἄβατοι , τὸ δὲ ἄνω ἡμίτομον γυναικὸς |
| οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν : πάντῃ δέ μοι ὄσσε Τρωϊκὸν ἂμ πεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι : ἦε τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία | ||
| τεθαλότας : αἱ δ ' ἀνάριθμοι μήλων χιλιάδες βοτάνᾳ διαπιανθεῖσαι ἂμ πεδίον βληχῷντο , βόες δ ' ἀγεληδὸν ἐς αὖλιν |
| δ ' Αἴγισθος δολίην ἐφράσσατο τέχνην : κρινάμενος κατὰ δῆμον ἐείκοσι φῶτας ἀρίστους εἷσε λόχον , ἑτέρωθι δ ' ἀνώγει | ||
| ἠεν : ἔωνον τὸ ὀλέθριον : ἐόργα : ἔολπα : ἐείκοσι : ἐήνδανε : ἐάλω : ἐοτή : ἐάρ : |