| παλιμπετής : τὰ γὰρ ιʹ μονὰς γίνεται κατὰ ἑνὸς ἀφαίρεσιν στοιχειώδους ποσοῦ , τουτέστι κατὰ ἐννεάδος μιᾶς , τὰ δὲ | ||
| ἅμα καὶ δαιμόνων πλῆρες : διήκειν δὲ καὶ διὰ τοῦ στοιχειώδους ὑγροῦ δύναμιν θείαν κινητικὴν αὐτοῦ . Ἀναξίμανδρος ἀπεφήνατο τοὺς |
| δρᾶμα πεποίηται αὐτῷ οὐκ ἐξ ὑποκειμένης ὑποθέσεως , ἀλλ ' ὡσανεὶ γενομένης : πέπλασται ⌈ γὰρ [ δὲ ] τὸ | ||
| ἐλάττονες δὲ ἐν τοῖς ἐλάττοσιν , ἐν δὲ τῇ γεωμετρικῇ ὡσανεὶ μέσῃ αὐτῶν οὔσῃ οὔτε ἐλάττονες οὔτε μείζονες , ἀλλ |
| καὶ γηρᾶν τοῦ γηράσκειν διαφέρει . γράμμα στοιχείου διαφέρει . στοιχεῖον μὲν γάρ ἐστιν αὐτὴ ἡ ἐκφώνησις καὶ ὁ φθόγγος | ||
| πορείαν . ὥστε αἴτιόν τί ἐστι τὸ εἶδος καὶ οὐ στοιχεῖον , καὶ αἴτιον τοῦ εἶναι τοδὶ μὲν σάρκα , |
| ἕξει ὅ τε Κριὸς καὶ ἡ Παρθένος . Ἵνα δὲ συντομωτέραν τὴν πῆξιν δηλώσωμεν πρὸς τό τινας καὶ ὅλον τὸ | ||
| τὴν ὑποδειχθησομένην ὁδόν . Ἐδοκιμάσθη οὖν ἕκαστος τούτων τῶν ἀριθμῶν συντομωτέραν ἐπωνυμίαν κτησάμενος στοιχεῖον τῆς ἀριθμητικῆς θεωρίας εἶναι : καλεῖται |
| τῷ τριπλασιασμῷ τῆς ἡμιτονιαίας διαστάσεως ἐπιδεικνύον : τὸ δ ' ἐναρμόνιον κατὰ δίεσιν καὶ δίεσιν καὶ δίτονον τοῖς μὲν διεσιαίοις | ||
| τίθεται , ἣν ὡς κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς κύβον οὖσαν καὶ ἐναρμόνιον ἐπίηρον κατωνόμασεν . ὁ κύβος δὲ ἐναρμόνιον διὰ τοὺς |
| - λαίων : ἀλλὰ τὴν ἐξέτασιν ποιούμεθα : οἷον ὅτι τέλειον τὸ πεπραγμένον ἢ οὔ : καὶ πότερον κλέπτης οὗτος | ||
| καὶ γίγνεσθαι : καὶ τὸ πλῆρες δὲ ταῖς ψυχαῖς καὶ τέλειον οὐχὶ ταὐτὸν πάσαις . Ἀλλ ' εἰ ποικίλον τὸ |
| αἰτίαν τῷ ὄνῳ προσάπτειν πρὸς τοῖς προειρημένοις . πᾶν τὸ γόνιμον τετίμηται , ἐναντίως δὲ ἄρα πρὸς ταῦτα πέφυκε τὸ | ||
| ἀνασπᾷ ἑωυτὸ καὶ μένει αὐτοῦ . Ὁκόταν [ οὐ ] γόνιμον γένηται τὸ παιδίον , τουτέου ἡ σὰρξ ὑπερέχει τῶν |
| ἡ μὲν ὡς τελείως διαστᾶσα , ἡ δὲ ὡς ἀπὸ τελείου γενομένη τέλος ἐπάγουσι τοῖς κατειργασμένοις ἐν αὐταῖς . ὀγδοάτη | ||
| , θεωρεῖ τίνες ἀριθμοὶ πεπόνθασι τοῦτο , ἁπλῶς δὲ περὶ τελείου οὐκ οἶδε : μόνου γὰρ τοῦ φιλοσόφου τὸ τούτων |
| ἑτέρου καὶ τῶν ἐναντίων : καὶ ταῦτα γὰρ πάντα μετέχουσιν ἑνώσεως καὶ ὑπάρξεως . ὥστε διελόμενον ποσαχῶς λέγεται ἕκαστον , | ||
| φορᾷ : καὶ ἄρκτος ἑπτὰ ἄστροις συμπληροῦται , κοινωνίας καὶ ἑνώσεως ἀνθρώπων , οὐκ ἐπιμιξίας αὐτὸ μόνον , οὖσα αἰτία |
| πάσας ἀντεροῦμεν . ἐπεὶ γὰρ ἣν ἄν τις εἴπῃ περὶ στοιχείων στάσιν , ἤτοι ἐπὶ σώματα κατενεχθήσεται ἢ ἐπὶ ἀσώματα | ||
| Εἰ δὲ ἄριστον μέν ἐστι τὸ ὕδωρ τῶν ἄλλων δηλονότι στοιχείων , τῶν κτημάτων δὲ ὁ χρυσός ἐστιν αἰδοιέστα - |
| οὐ διὰ τὴν ἀναστόμωσιν , ἀλλ ' ὅτι ὡς ἀσθενὲς μόριον ἐκεῖ ἐπιῤῥεύσασα ἡ ὕλη ἐκενώθη , καὶ κενὸν τὸ | ||
| ὡς ἔφθημεν εἰπόντες : εἰ μέντοι δισύλλαβον εἴη τὸ ἐγκλιτικὸν μόριον , τότε τὸν ἴδιον δέχεται τόνον , οὔτε δυνάμει |
| καὶ αἰθέρι εἶναι . μήποτε μέντοι καὶ Ὅμηρος ὡς πρὸς ζῶιόν φησιν : Ἠελίου , ὃς πάντ ' ἐφορᾶι καὶ | ||
| ? καὶ ἔστιν ποικιλώτερα . ὁ γὰρ ἄνθρωπος - καὶ ζῶιόν ἐστιν καὶ πρὸς τούτωι λογικὸν καὶ θνητόν . τὸ |
| ὁρμῶ , οὗ μέλλων σώσω , ὄνομα ῥηματικὸν σῶτρον καὶ σύνθετον ἐπίσωτρον . . . . . ἐρρέθην : ἐρρέθην | ||
| καὶ στέατος ὑείου παλαιοῦ τοσοῦτον , ὅσον εὐαφὲς ποιῆσαι τὸ σύνθετον καὶ δῆξιν οὐδεμίαν περὶ τὸ μόριον ἐᾶσαι γενέσθαι : |
| . § : λογικόν τέ φασιν ἄνθρωπον κατὰ τὴν πρώτην ἑπταετίαν γίνεσθαι , ὅτε ἤδη ἱκανός ἐστιν ἑρμηνεὺς εἶναι τῶν | ||
| καὶ ταῦτα καὶ ἡμῖν ἑώραται . ἱϲτοροῦϲι δέ τινεϲ μετὰ ἑπταετίαν ἐνίουϲ ἁλῶναι τῷ πάθει . κατὰ μὲν οὖν τὰϲ |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| τῷ Διὶ ἤτοι τῷ σώφρονι λογισμῷ . ἢ Τυφών ἐστι στοιχειακῶς ἡ μετὰ τὴν τοῦ Χάους καὶ τοῦ Ἐρέβου διάλυσιν | ||
| , τριχῶς οἶδα νοούμενον : πραγματικῶς , ψυχικῶς , καὶ στοιχειακῶς . Καὶ πραγματικῶς μὲν Πιερία καὶ Ἑλικὼν , ὄρη |
| ἑκατέρου , προειληφὸς ἑκάτερον ᾗ ἁπλοῦν , ταύτῃ καὶ τὸ ἡνωμένον προείληφε τὸ ἡνωμέ - νον αὐτῶν πρὸς ἄλληλα καὶ | ||
| πολλὰ δυνάμενοι καλεῖν ἓν καὶ πολλὰ συμπτύξαντες ἐθέμεθα κατὰ τὸ ἡνωμένον , ὅπερ τοσοῦτον ἐφάνη πολλὰ ὅσον ὑπέβη τὸ ἕν |
| δύναμις , ᾗ συμβέβηκε τὸ ἀόρατον . ἀλλ ' ὡς στοιχείου καὶ ἀρχῆς ἐδεήθησαν τοῦ ἀπείρου . θαυμαστὸν δὲ ἀριθμὸν | ||
| , ὦ ἑταῖρε , δοκεῖ , καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι , τὴν δὲ κατὰ |
| τίθενται τρίτην ἀρχὴν τὴν ἡνωμένην τριάδα . Πᾶν δὲ ἡνωμένον μικτόν , εἴπερ ἔμφασιν ἔχει καὶ ἑνὸς καὶ πλήθους τὸ | ||
| μερῶν , οὐδὲ ὅλον , οὐδὲ σύνθετον , οὐδὲ ἄρα μικτόν ; Ὅμοιον γὰρ συντιθέναι τι ἐξ αἰτίου καὶ αἰτιατοῦ |
| διάκρισιν , ὡς γνωστοῦ ἀπὸ τοῦ γινώσκοντος , ἁλώνης τρόπον ἐπινοούμενον , ἁπλούστατον καὶ περιεκτικώτατον : καὶ οὐχὶ μόνον ἕν | ||
| | κατὰ κίνησίν τε καὶ ἐνέργειαν ἅτε ἐν τῷ δρᾶν ἐπινοούμενον ἄρρεν ὀνομάζεται . οὕτως μὲν ἐν τῷ σοφῷ τὰ |
| τὸ ἀγένητον , εἰς τί φθαρήσεται ; ἢ γὰρ εἰς ἀγένητον ἢ εἰς γενητόν . εἰ μὲν γὰρ εἰς ἀγένητον | ||
| τοιαῦτα , μὴ πρὸς ἀρχέτυπον τὸ πρὸς ἀλήθειαν καλὸν τὸ ἀγένητον καὶ μακάριον καὶ ἄφθαρτον ἀπεικονισθέντα . καὶ διὰ τοῦτο |
| γεγόνασιν ἀγχίσποροι θεοῦ . ἀποθάνοι μου ἡ ψυχὴ τὸν | σωματικὸν βίον , ἵν ' ἐν ψυχαῖς δικαίων καταριθμηθῇ , | ||
| γράφεται : οἷον , Βάκχιος : Μούλιος , οὐ τὸ σωματικὸν μέρος , ἐκεῖνο γὰρ διὰ τῆς ει διφθόγγου : |
| ἐκείνηϲ ἐϲτὶν ἀργότεροϲ . Ἴου τὰ φύλλα τὴν ὑδατώδη καὶ ὑπόψυχρον ἐπικρατοῦϲαν οὐϲίαν κέκτηται . Ἰὸϲ δριμεῖαν ἔχει ποιότητα γευομένοιϲ | ||
| καὶ Ἑρμογένης καθ ' αὑτὴν οὖσαν γλίσχραν εἶναί φησι καὶ ὑπόψυχρον . τὸ γὰρ περὶ ὁμωνυμίας ἢ τόνων ἤ τινος |
| καὶ ὁ τοῦ σώματος κλύδων , ἀλλὰ καὶ πᾶν τὸ περιέχον : ἥσυχος μὲν γῆ , ἥσυχος δὲ θάλασσα καὶ | ||
| λιγνὺς φλογώδης συνίσταται , οἵα πολλάκις πυρώδης ἔκλαμψις κατὰ τὸ περιέχον ἐμφαίνεται . ἐλάττονος δὲ καὶ ἧττον λεπτῆς ὑπαρχούσης ὑπόπυρός |
| οὖν αἱ Μοῦσαι ἀξιοῦσι μαθεῖν τὴν αἰτίαν , διότι οὐ μετέχει χορείας τῆς ἐν Ἑλικῶνι μετὰ Μουσῶν , ἰδίᾳ δὲ | ||
| τῶν πρὸς Παμφυλίαν , τοῦ δὲ κοινοῦ τῶν Λυκίων οὐ μετέχει , καθ ' αὑτὴν δὲ συνέστηκεν . Ὁ μὲν |
| δέ . πῶς γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ αἴτιόν τε καὶ ἀποτέλεσμα ἑαυτοῦ νοεῖσθαι ; εἰ δ ' ὅμοια , ἐπεὶ | ||
| μὲν γὰρ τῶν προτέρων μενετέον , οὐ διὰ μικροῦ τὸ ἀποτέλεσμα προσδοκῶντας . εἰ δὲ τῆς τῶν χειρῶν ἐπιθέσεως μὴ |
| θεωρῶμεν : ἢ κατὰ διαίρεσιν , ὅταν τὸ ἓν καὶ ἀμέριστον μαθηματικὸν εἶδος μεριζόμενον περὶ τὰ καθ ' ἕκαστον καὶ | ||
| ἕνωσις . καὶ διὰ ταῦτα αὐτός τε πρὸς τὴν καθαρῶς ἀμέριστον γνῶσιν τοῦ ἐνεργείᾳ τελεοῦντος δεῖται νοῦ , καὶ τὰ |
| ' αὐτὸ μὲν τοῦτο τὸ μὴ πεπέφθαι τὴν ὕλην ἄνευ παρυφισταμένου γίνεται : συνεπιμαρτυρήσει δὲ τά τε χρώματα καὶ αἱ | ||
| καὶ τὴν χροιὰν ἀμφοτέρων , τοῦ τε χύματος καὶ τοῦ παρυφισταμένου . Ἀλλὰ δὴ ἔστω παχὺ μὲν , ἀλλὰ μέλαν |
| κακοῦ συλλαβοῦσα καὶ ἑκατέραν ἄκρως φαντασιωθεῖσα κατὰ τὴν τῆς φρονήσεως ἐπικέλευσιν , ἀνασκιρτώσας αὐτὰς ἰδοῦσα καί τινα τοῦ μέλλοντος πολέμου | ||
| γε τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας δύναται καὶ ὑπόμνησιν μᾶλλον ἔχει ἢ ἐπικέλευσιν . παραστῇ δὲ μηδενὶ ὑμῶν ὡς ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ |
| ἀδυνάτων ἐστίν : τὸ γὰρ ἀφαιρούμενον ἀπό τινος οὐκ ἔστιν ἀθιγές , τὸ δὲ ἀσώματον ἀθιγὲς ὂν οὐ παρέχει αὑτὸ | ||
| : εἰς αὐτὸ γὰρ χέονται αἱ τροφαί . ἄχραντον : ἀθιγές , οὗ χεὶρ οὐχ ἥψατο . ἤ : ὃ |
| τῆς τοῦ διὰ πέντε συμπληρώσεως . ἡ γὰρ τῷ ἡγουμένῳ φθόγγῳ συναπτομένη διάζευξις ποιοῦσα λόγον ἐπόγδοον οὐκέτι περὶ μόνας τὰς | ||
| , καὶ ἐγένετο οὐσία καὶ ἑστία ἁπάντων : οἷον ἐν φθόγγῳ ἐναπερείσαντος αὐτὸν τοῦ φωνοῦντος ὑφίσταται τὸ ἓν δηλοῦν τὸ |
| διὰ τούτων συμπληροῦσθαι : ἢ εἴη ἂν ὑστέρα ποιότητος καὶ ποσότητος . Ἐν μὲν οὖν ταῖς συνθέταις οὐσίαις καὶ ἐκ | ||
| μὲν ποῖος ἐπὶ ποιότητος τάσσεται , τὸ δὲ πόστος ἐπὶ ποσότητος : ὅθεν ὁ λέγων ποία ἐστὶν ὥρα ; ἀκυρολογεῖ |
| αἱ ἁπλαῖ τὰς ἰδίας ἑκάστη φαντασίας , ἐν ᾗ τὸ μεταβατικὸν ἀφ ' ἑτέρου εἰς ἕτερον οἷον σχήματος καὶ κινήσεως | ||
| θείων ψυχῶν δηλοῖ : πλεονάκις δὲ ταυτὸ λέγων καὶ τὸ μεταβατικὸν ἐνδείκνυται καὶ τὸ μεμερισμένον τῆς ψυχικῆς νοήσεως : οὐχ |
| τῶν εἰς δον ληγόντων ἐπιρρημάτων τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν . ἀπειρότερον οὖν ἀναστρέφοντες περὶ τῶν τοιούτων σημασιῶν καὶ | ||
| ὡς παρ ' αὐτῷ οὐ τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν , καὶ ἰσοδυναμοῦν τῷ οὕτως : περὶ οὗ ἐξ |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| τὴν ποσότητα τῶν ζῳδίων , ὡς εἴρηται : καὶ ἐὰν ἀπαρτίζῃ ὁ ἀριθμὸς οὗτος τῷ πλήθει τῶν ἡμερῶν , ὁ | ||
| . ἐὰν δὲ ἐν ὅσῳ ἡ Σελήνη τὸν ἴδιον κύκλον ἀπαρτίζῃ ὁ Ἥλιος μεταβῇ εἰς ἕτερον ζῴδιον θηλυκὸν Ἀφροδίτης σὺν |
| γὰρ αὐτῷ συμφέρει ποτὲ καὶ ὁ κλαυθμός : γυμνάσιον γὰρ φυσικὸν τοῦτο εἰς τόνωσιν τοῦ πνεύματος καὶ τῶν ἀναπνευστικῶν ὀργάνων | ||
| αἴθων ] ὀξύς . αἴθων ] φρόνιμος . λῆμα τὸ φυσικὸν δῶρον καί ἐστιν ἡ λέξις μέση . βούλονται δὲ |
| . πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
| τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
| τεσσάρων , δι ' ὀξειᾶν δὲ τὴν διὰ πέντε , σύστημα δὲ ἀμφοτέρων συλλαβᾶς τε καὶ δι ' ὀξειᾶν ἡ | ||
| πασῶν , ἀλλὰ πρὸς τὴν διεζευγμένην . τό τε πᾶν σύστημα οὔτε κατὰ διάτονον γένος ἁρμόζεται : οὔτε γὰρ τριημιτονιαῖον |
| αἰτιατικῇ συντακτέον αὐτὸ πτώσει εἴτε δοτικῇ , εὑρίσκω κατὰ δοτικὴν ἡρμοσμένον , Ἀριστοφάνου μὲν οὕτω λέγοντος ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν : | ||
| ὀνόματα δ ' ἀπ ' αὐτῆς ἁρμόζον , ἁρμόζειν , ἡρμοσμένον , εὐάρμοστον , ἐναρμόνιον , καὶ τὸ ἐναντίον ἀνάρμοστον |
| ὁρμήν : σβέσαι ὄρεξιν : ἐφ ' ἑαυτῷ ἔχειν τὸ ἡγεμονικόν . Εἰς μὲν τὰ ἄλογα ζῷα μία ψυχὴ διῄρηται | ||
| αὐτὰ μυστηρίων καὶ τῇ Εὑρέσει τούτων τὸ κατὰ τούτων ἐχαρίσατο ἡγεμονικόν . αὐτὸς δ ' οὐκέτι βουλόμενος ἀργὸν τὸν ὑπεράνω |
| καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
| χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
| ; τίς δὲ δή ἐστιν ὁ ἀπολύων αὐτὰς ἀπὸ τῆς σωματικῆς συστάσεως καὶ μετὰ τὴν διάλυσιν συνάγων πάλιν εἰς μίαν | ||
| πῶς καὶ τίνος ὕλης μετέχουσιν ; Οὐ γὰρ δὴ τῆς σωματικῆς , ἢ ζῷα αἰσθητὰ ἔσται . Καὶ γὰρ εἰ |
| . δύο δὲ γένη εἰσὶ μηκώνων , ὧν ἡ μὲν τέλεια θυλάκια φέρει , ἐν οἷς τὸ σπέρμα , ἡ | ||
| στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . τέλεια γὰρ παλαιφάτων : τὸ τέλεια ἀντὶ τοῦ τέλειαι : ὑφῆκεν δὲ τὸ ι διὰ |
| εἶναι τἀληθές . Πῶς δὲ οὐχὶ καὶ ἡ περὶ τῶν ἀνωτάτω πραγμάτων διάστασις παρὰ τοῖς φιλοσόφοις ἀφαιρεῖται τὴν τῆς ἀληθείας | ||
| τῷ θεῷ , αἱ δὲ ἀνθρώποις , θεῷ μὲν αἱ ἀνωτάτω καὶ μέγισταιἵλεως γὰρ οὐ γίνεται τοῖς οὕτως ἀσεβοῦσιν , |
| , οὐδὲ τὰ ὑποσυνηλιμμένα : εἴγε παντὸς πεπονθότος προϋφέστηκε τὸ ὁλόκληρον . . Εἴπερ οὖν καὶ αὐταὶ αἱ λέξεις διὰ | ||
| μοῖραι ἑξήκοντα καὶ ἓξ ἀληθῶς ψηφισμέναι . τὸ δὲ μῆκος ὁλόκληρον τῆς οἰκουμένης ἅπαν ἐκ τῶν μοιρῶν ἀνατολῆς ἕως δύσεως |
| ἀρξάμενον δὲ ἀπὸ διμέτρου προχωρεῖ μέχρι τετραμέτρου καὶ βαίνεται κατὰ διποδίαν . ἐπιδέχεται δὲ καὶ τὰ τῶν καταλήξεων εἴδη πάντα | ||
| τοίνυν μέτρον καλοῦμεν τὴν συζυγίαν , τουτ - έστι τὴν διποδίαν , ὡς ὅταν τὸ ἰαμβικὸν τὸ ἀπὸ ἓξ ποδῶν |
| τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
| γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
| γε περὶ ὕλης λέγωμεν . Ταύτην τοίνυν ἐκμαγεῖόν τε καὶ πανδεχὲς καὶ τιθήνην καὶ μητέρα καὶ χώραν ὀνομάζει καὶ ὑποκείμενον | ||
| βούλεται ποιεῖν , τὸ μὲν ὑποκείμενον ὡς ὕλην ὃ προσαγορεύει πανδεχὲς , τὸ δ ' ὡς αἴτιον καὶ κινοῦν ὃ |
| , μή τι καὶ προέσθαι ἀναγκασθῶμεν ἔπος ὅπερ τ ' ἄρρητον ἄμεινον , ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς σύστασιν ἡμετέραν ἐροῦμεν | ||
| κατερρίφησαν . Καὶ ὁ μὲν τάραχος ἐπέπαυτο , μῖσος δὲ ἄρρητον ἐξ ἀρρήτου εὐνοίας τοῦ δήμου πρὸς τὸν Ἀντώνιον ἐγήγερτο |
| δευτέρου διὰ τοῦ υ ἐκφερομένου . ἔπειτα παρὰ Βοιωτοῖς τὸ λεῖπον ἀνεπληρώθη : ἰδοὺ γὰρ τούν . Οἱ αὐτοὶ Δωριεῖς | ||
| ἐξ ἧς σὺν Ἀλεξάνδρῳ ἐστρατεύετο , κἀκεῖ τοῦ βίου τὸ λεῖπον διανῦσαι , γηραιὸς ἤδη ὢν , διανοούμενος , τὴν |
| εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
| , μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
| χωρὶς ἀλλήλων οὐχ οἷόν τε . Ἀλλὰ μὴν ὅτι ἀδύνατον ὁποτερονοῦν εἶναι τὸν τούτων τόπον , οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν : | ||
| τουτέστιν ὥραις μηʹ , ἀεὶ μέντοι τρεῖς ὥρας ὁρίζοντος εἰς ὁποτερονοῦν , ἤτοι λῆψιν ἢ ἄνεσιν , τὸ δὲ λοιπὸν |
| κατὰ φύσιν ἔχοντα καὶ ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις ὄντα τὰ στοιχεῖα ἢ μένει ἢ κύκλῳ κινεῖται . . : κρατοῦντος | ||
| φύσιν καὶ τὸν νοῦν , ὥστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν Ἀναξιμάνδρῳ . Καὶ Ἀρχέλαος ὁ Ἀθηναῖος , |
| ὄντως μὲν οὐθέν ἐστιν , ὀνομάζεται δὲ ὑφ ' ὑμῶν ἀναφὲς καὶ κενὸν καὶ ἀσώματον . [ ] [ ! | ||
| καὶ παντελῶς ἐγρηγορότων αἱ φωναὶ ἀκούονται . Καὶ ποτὲ μὲν ἀναφὲς καὶ ἀσώματον πνεῦμα περιέχει κύκλῳ τοὺς κατακειμένους , ὡς |
| , πάλιν οὕτω τῆς ὕλης ἐπὶ τὰ ἄνω φερομένης μετὰ ἀντιτυπίας . καὶ ὅτι συμβαίνει καὶ ἐν τῇ βιαίᾳ κινήσει | ||
| πρὸ τοῦ καὶ τῇ χειρὶ κρατῆσαι τοῦτον καὶ ἐκ τῆς ἀντιτυπίας τε καὶ σκληρότητος κατὰ ἀλήθειαν ἐπιγνῶναι . Θαυμαστὴν δὲ |
| , λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
| , θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
| γινώσκεις ἑωρακώς ; Καὶ ἐθαύμασά γε , ἔφη , αὐτὸν πολυχρονιώτατον νεώτερος ὤν . πολλὰ γὰρ καὶ σπουδαῖα διελέγετο . | ||
| . ψυχὴν μέν , ἐπειδὴ πάντων τῶν ἐν τῷ κόσμῳ πολυχρονιώτατον ὑπάρχει τοῦτο τὸ ζῷον : πλήμμυραν δέ , ἐπειδὴ |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| ἐν τούτῳ κεκρυμμένην ἔννοιαν , οὐχ ἧττον δὲ καὶ τὸ μέτρον δῆλα σὺν θεῷ τοῖς μὴ εἰδόσι ποιήσομεν ἐκ παλαιοῦ | ||
| εἶναι αὐτὴν καὶ βραχεῖαν καὶ μακράν : καὶ πᾶν δὲ μέτρον εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν , ὅθεν ἐπίληπτά ἐστι τὰ |
| ἀλλαχοῦ σώματα . ὁμοίωσις . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : ὁμοίωσις : ἀπ ' ὀρθώσεως . ἡ δ ' εἰς | ||
| δὲ μεῖζον μὲν τῆς ψυχῆς , θεοῦ δὲ εἰκὼν καὶ ὁμοίωσις : ἑκάτερα δὲ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις τοῖς πρώτοις ὑπῆρχεν |
| μδʹ ἡ κατὰ Οἶσκον ἐπιστροφή ναʹ μδʹ ἡ κατὰ Ἀξιούπολιν ἐπιστροφή νδʹ γʹʹ μεʹ ∠ ʹʹδʹʹ ἀφ ' ἧς καὶ | ||
| ' ἀσπίδα : τὸ δὲ μεταβολή , τὸ δέ τι ἐπιστροφή , καὶ ἀναστροφὴ ἄλλο . καὶ περισπασμὸς δέ τι |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| τις τούτων ἕκαστα ὀρθῶς λαμβάνῃ , μέγα ὄφελος γίνεται τῷ παραλαμβάνοντι κατὰ τρόπον , εἰ δὲ μή , θεὸν ἄμεινον | ||
| ᾧ δυνατὸν αὐξανομένου τοῦ μηνὸϲ τὰ πληρωτικὰ μᾶλλον τῶν βοηθημάτων παραλαμβάνοντι φθίνοντοϲ ἀφαιρέϲει χρῆϲθαι . τὰ δ ' ἐναντία τῷ |
| ἀστρονομοῦντος ἔλαβε τὰς ἀρχάς , ὁ δὲ ἀστρονόμος παρὰ τοῦ φυσικοῦ , τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ τὸν γεωγράφον παρὰ | ||
| ἐπιθέσεως δὲ καὶ ἀντεπιθέσεως πειρατικῆς Γάδ , Ἀσὴρ δὲ τοῦ φυσικοῦ πλούτουμακαρισμὸς γὰρ ἑρμηνεύεται , ἐπειδὴ μακάριον κτῆμα νενόμισται πλοῦτος |
| κυρία . Τί μήν ; Οὐδ ' ἂν αὖ περὶ ἀναρμόστου τε καὶ εὐαρμόστου ἐσομένου παιδοτρίβης ἂν βέλτιον δοξάσειεν μουσικοῦ | ||
| καὶ ἀνδρεία ἡ ψυχή ; Πάνυ γε . Τοῦ δὲ ἀναρμόστου δειλὴ καὶ ἄγροικος ; Καὶ μάλα . Οὐκοῦν ὅταν |
| Αἱ πηγαὶ τοῦ ποταμοῦ ιβʹ ληʹ ∠ ʹʹ Ἡ κατὰ Ἄσταν ἀνάχυσις Ϛʹ λϚʹ ∠ ʹʹδʹʹ Τουρδούλων Μενεσθέως λιμήν Ϛʹ | ||
| μεσογείους πόλεις Σάβατα κθʹ γʹʹ μγʹ Πολλεντίαν κθʹ γοʹʹ μγʹ Ἄσταν κολωνίαν λʹ γʹʹ μγʹ ιβʹʹ Ἄλβαν Πομπηΐαν λʹ γοʹʹ |
| τὸν σκινδαψὸν ὄργανον λέγει μουσικὸν , τὸ δὲ βλίτυρι χορδῆς μίμημα . : Τῶν δ ' ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ | ||
| φύσις σοφὴν ἐς ἱστουργίαν ἐδημιούργησε . καὶ φιλοτεχνεῖ οὐ κατὰ μίμημα , οὐδὲ ἔξωθεν λαμβάνει τὸ νῆμα , ἀλλ ' |
| τοίνυν οὗτος ὑφίσταται γένη , τό τε ἐναρμόνιον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ διατονικόν : ἑκάστου δὲ αὐτῶν ποιεῖται τὴν | ||
| [ τῶν ] εἰς τὸ ἡρμοσμένον ἤτοι διάτονόν ἐστιν ἢ χρωματικὸν ἢ ἐναρμόνιον . πρῶτον μὲν οὖν καὶ πρεσβύτατον αὐτῶν |
| ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
| ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| λέγοντες οὕτως : ὅτι οὐ παντὶ συμβεβηκότι ἁρμόζει αὕτη ἡ ὑπογραφή , εἰ μὴ τῷ ἀχωρίστῳ . πρὸς ὅ φαμεν | ||
| γὰρ καθ ' ἕκαστα οὐκ ἔστι κυρίως ὁρισμός , ἀλλὰ ὑπογραφή . εἰ οὖν ἐκ τῆς τούτων γνώσεως ἡ τῶν |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| γὰρ ἐν γενητοῖς ἐμφάσεις διαλύονται , αἱ δὲ ἐν τῷ ἀγενήτῳ μόνιμοι καὶ βέβαιοι καὶ ἀίδιοι ἂν διατελοῖεν . διὰ | ||
| μὲν πρεσβεῖα τὴν γένεσιν ἑαυτῇ , τὰ δὲ δεύτερα τῷ ἀγενήτῳ προσνέμειν : ἥδε ἐστὶ ἡ ἐπίληπτος διαίρεσις , ἀταξίαν |
| τὸ προηγεῖσθαι τὰ ἁπλᾶ τῶν συνθέτων , καὶ προτέτακται ἡ οὐσία πάσης κατηγορίας , δεύτερον τὸ ποσόν , τρίτον τὸ | ||
| τῆς δυάδος , καθολικωτέρα δὲ οὐκ ἔστι , καὶ ἡ οὐσία τῶν ἄλλων κατηγοριῶν φύσει προτέρα , καθολικωτέρα δὲ αὐτῶν |
| στρογγύλοι , ἐπ ' ὀλίγον πλατυνόμενοι κατὰ βάσιν . ὁ σπερματικὸς δὲ πόρος ἀπὸ τῆς ὑστέρας δι ' ἑκατέρου φέρεται | ||
| παροιμία , ἔτι δὲ καὶ ὁ τοῦ εἴδους καὶ ὁ σπερματικὸς καὶ ἄλλοι πλείονες . κατὰ δὲ Πλάτωνα τετραχῶς λέγεται |
| ἀναμφισβήτητον ἔχει τὴν ἐπίκρισιν , ἐπεὶ οὐδὲν ἐν τοῖς λόγοις ἀτελὲς θεωρεῖται κατά γε τὴν οἰκείαν ἑκάστου τάξιν : πληροῦται | ||
| θαυμασιώτερον . Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μὲν τέλεον τὸ δὲ ἀτελὲς αὐτῶν εἶναι τελεοῦσθαι δὲ παρ ' ἐνιαυτὸν ἄλογον : |
| χωρῆσαν πρὸς τὸ συγγενές , κἂν πάνυ παρ ' ἀνθρώποις ἀδιάκριτον εἶναι δοκῇ τὸ τῷ παντὶ πάλιν προσφυῶς ἡνωμένον . | ||
| τοῦ διακεκριμένου διέστηκεν , τοσοῦτον μόνον διακριθέν , ὅσον μεῖναι ἀδιάκριτον καὶ ὅσον ἀντιδιαστῆναι πρὸς τὸ διακεκριμένον . Τοσοῦτον οὖν |
| τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
| μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
| ἔστιν ἡ θερμασία τοσαύτη , οὐκ ἀνάγκη γενέσθαι τὴν ὅλην διαστολὴν ταχεῖαν , ὥστε , βραδυτέρας οὔσης καὶ ἐν χρόνῳ | ||
| ἀναγκαῖον παντὶ συλλογισμῷ : τὸ δὲ τῷ ταῦτα εἶναι πρὸς διαστολὴν τῶν ἐλλειπόντων συλλογισμῶν ἢ πλεοναζόντων . αὐτὸς δὲ ἐξηγούμενος |
| , προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
| ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
| . ἐν γοῦν ταῖς ἐρημίαις ὅταν ᾄδῃ πρὸς ἑαυτήν , ἁπλοῦν τὸ μέλος καὶ ἄνευ κατασκευῆς τὴν ὄρνιν ᾄδειν : | ||
| μὲν κατὰ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἰδιότητος , ὡς τὸ ἓν ἁπλοῦν , καίτοι οὐχ ἁπλοῦν , ἐκεῖνο δὲ κατὰ τὴν |
| τοῦ ὅλου ἕνα χαρακτῆρα δηλοῦσι , διὸ καὶ ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται . ἀπωθεῖται δὲ οὐ μόνον σχήματος καὶ μορφῆς | ||
| . εἰπὼν γὰρ τούς τε κατὰ μετάληψιν καὶ τοὺς κατὰ ποιότητα δεῖν φημι ἐπισκέψασθαι καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐξ ὑποθέσεως |
| Ποντικόϲ . Λάδανον κράτιϲτόν ἐϲτιν τὸ εὐῶδεϲ ὑπόχλωρον εὐμάλακτον λιπαρὸν ἀμέτοχον ψάμμου . τοιοῦτον δέ ἐϲτι τὸ ἐν Κύπρῳ γεννώμενον | ||
| θεῖον εἶναι πάντων οὐχ ἑκουσίων μόνον ἀλλὰ καὶ ἀκουσίων ἀδικημάτων ἀμέτοχον . οὔτε γὰρ ἐπὶ πατρί , τῷ νῷ , |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| ἐκβιβάσαντες τοῦ λογίζεσθαι καὶ | μεταλλοιώσαντες εἰς τὴν ἄψυχον καὶ ἀκίνητον σαρκῶν φύσινἐγένοντο ” γὰρ οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν | ||
| τὴν βακτηρίαν , αὕτη δὲ τὴν θύραν , κἀκείνη πρὸς ἀκίνητον ὠθίσθη τὸν τοῖχον . ὁ μὲν οὖν ἄνθρωπος μόνως |
| δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
| τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
| οὖν οὐδὲν πρὸς ἑκάστην τῶν ὄψεων ἡ τοῦ κοινοῦ φωτὸς ἀφθαρσία , οὕτως οὐδὲν πρὸς ἕκαστον ἡμῶν ἡ τοῦ ποιητικοῦ | ||
| τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν ἀιδιότητος ἀφθαρσία , ἐχθρὸν δὲ θάνατος . χρὴ μέντοι μηδ ' |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| . τὰ δὲ λοιπὰ ἀκατάληκτα καὶ δίμετρα , πλὴν τοῦ μονομέτρου παρατελεύτου . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι δύο ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι | ||
| μὲν προηγητικαὶ αὐτῆς περίοδοί εἰσιν ἑπτά , κῶλα παιωνικὰ ἐκ μονομέτρου καὶ τετραμέτρου δὶς κἀκ τριῶν διμέτρων . Γ εἶδες |
| ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων σωμάτων ἢ πραγμάτων κοινὴν ἢ ἰδίαν οὐσίαν ἀπονέμον . Μέρος λόγου πρόσκειται , ἐπειδὴ ἔχομεν ὅτι μέρη | ||
| ἐστι Σωκράτης Πλάτων , ταῦτα γὰρ ἰδίαν οὐσίαν σημαίνουσιν : ἀπονέμον δὲ τὸ παρέχον ἐστίν . Δεῖ δὲ γινώσκειν ὅτι |
| οὐ περιπατεῖ . καὶ τὸ μὲν καθ ' ἕκαστα ὑποκείμενον ἀδιαίρετον μένει τὸ δὲ καθόλου διαιρεῖται εἴς τε τὸ ἀπροσδιόριστον | ||
| ' ἐκείνων ναστὰ καὶ ἀδιαίρετα δὴ κληθέντα ἄτομα προσηγόρευσεν . ἀδιαίρετον δὲ καὶ ἄτομον καὶ ναστὸν οἱ μὲν διὰ τὸ |
| ταῖς ψυχαῖς ἁμαρτούσαις ἐνταῦθα πεσεῖν : ὑπὸ δὲ σοφίας τὴν ἀεικίνητον καὶ αὐτοκίνητον ἐκεῖνος ψυχὴν εἰς φυτὸν ἐρρίζωσε : λέγει | ||
| ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ , ἀτάρακτον |
| κατὰ ἀρετὴν ἁπασῶν πρὸς τὸ προσπῖπτον ἀεὶ ἀναγκαζομένης τῆς ἀρετῆς τοδὶ ἢ τοδὶ ἐργάζεσθαι . Καὶ γὰρ εἴ τις αἵρεσιν | ||
| : οὐ γὰρ δὴ τοδὶ μὲν τὸ μέρος ἕτερον , τοδὶ δὲ οὔ , ἀλλὰ πάντα ὁμοίως ἕτερα τοῦ ὅλου |
| βούλεσθαι . αἱ γὰρ αἰσθήσεις ἄλλως ἀληθεῖς , οὐ κατὰ σύνθεσίν τινα : τοῦτο γὰρ ἴδιον τῆς λογικῆς ψυχῆς . | ||
| αὐτὴν ἔχειν τὸ κατὰ πνεῦμα καὶ τόνον καὶ ὁμωνυμίαν , σύνθεσίν τε καὶ διαίρεσιν . ἡμεῖς δὲ συνεστάναι μὲν αὐτὴν |
| σχήματός τε καὶ μεγέθους καὶ ἀντιτυπίας καὶ βάρους τὸ σῶμα νενοῆσθαι . Ἀλλ ' ὅτι ἀσωμάτους εἶναι δεῖ τὰς ἀρχὰς | ||
| λείπεται οὖν κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἐναργῶν μετάβασιν λέγειν αὐτὸ νενοῆσθαι : ὃ πάλιν τῶν ἀδυνατωτάτων . εἰ γὰρ οὕτως |
| δεῖ εὑρεῖν ἀριθμόν , ὃς πολυπλασιάσας τὸ δον μέρος τοῦ ἀποκαταστατικοῦ χρόνου ἀποτελέσει τινὰ ἀριθμόν , ὃς προστεθεὶς μὲν τῇ | ||
| τοῦ ἀπὸ ἓξ ψυχογονικοῦ κύβου , τοῦ δὲ αὐτοῦ καὶ ἀποκαταστατικοῦ διὰ τὸ σφαιρικόν , ὡς δὲ καὶ ἄλλην διὰ |
| ὅπερ προέκειτο δεῖξαι . Ἵνα δὲ πάλιν καὶ διὰ τῆς κανονικῆς ἐκθέσεως μεθοδεύωμεν τὴν ἐξ ἑτοίμου διάκρισιν τῶν κατὰ μέρος | ||
| κλίσεις . τὸ δὲ πέντε καὶ ἕξ οὐκ ἔχεται ἀρχῆς κανονικῆς : ποῖον γὰρ πληθυντικὸν εἰς εξ λήγει ; ποῖον |
| ἡ μεταβολὴ θεωρεῖται τῶν συμβεβηκότων . Εἰκότως ἄρα πρὸ τοῦ ἀποίου σώματος τὸ πεποιωμένον τιθέμεθα , καὶ διὰ τοῦτο ὂν | ||
| οὐχ ὡς γενόμενον , ἀλλ ' ὡς τῶν ὑλικῶν ξυμπάντων ἀποίου φύσεως καὶ † γῆς οχιας † ὑποκειμένων δίκην , |