μέμνηται τοῦ κατὰ τὴν Θέτιν , ὡς ὑπ ' αὐτῆς σεσωσμένου τοῦ Διὸς , ὅπποτέ μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον ἄλλοι | ||
ἃ τῶν παρόντων οὐ χεῖρον ἡμῖν ὑπῆρξε μαθεῖν αὐτοῦ τοῦ σεσωσμένου μηνύοντος ἐν ἐπιστολῇ μακρᾷ . τὰ μὲν οὖν παρ |
τὸν Κάδμον . προσποιουμένου δὲ εἶναι Φάωνος αὐλητικοῦ καὶ ἔχειν φάσκοντος Μεγαροῖ χορόν , ληρεῖς , ἔφη , ἐκεῖ μὲν | ||
. τοῦτο καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ Κατὰ Μειδίου πεποίηκε : φάσκοντος γὰρ τοῦ Μειδίου ὕβριν εἶναι καὶ ἰδιωτικόν , ἀλλ |
κατὰ τὴν οὐσίαν τυγχάνεις ὢν διαγνῶναι ποθῶν οὐδένα τούτου τοῦ μαθήματος ὑφηγητὴν ἐν οὐδενὶ τῶν τοῦ παντὸς μερῶν ἀνευρίσκω . | ||
πρὸς καιρὸν μανθάνεται , πρὶν ἐντὸς τῆς ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι . οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα |
κατηφεῖν ἀναγκάζει . κλιβάνῳ δὲ νῦν ἐξωμοίωσε τὴν ψυχὴν τοῦ φιλομαθοῦς καὶ ἐλπίδα τελειώσεως ἔχοντος , ἐπειδὴ τροφῆς πεττομένης συγκραταιοῦν | ||
ὑγίειαν προσφόρων ἐπιτηδεύειν ἀξιῶν . ἐζήτει ποτὲ προαχθεὶς ὑπὸ τοῦ φιλομαθοῦς καὶ τὰς αἰτίας , αἷς τἀναγκαιότατα τῶν ἐν τῷ |
” Ὕπνος καὶ Ἥρα , τοῖς οὖσιν οἰκείως τοῦ ποιητοῦ φράζοντος τὸ Λεκτόν : καὶ γὰρ ὅτι τῆς Ἴδης ἐστὶ | ||
τῶν σωφρόνων . οὐδὲν δὲ οὐδ ' ὣς τοῦ Ἀντιόχου φράζοντος αὐτῷ , λιπαροῦντι μαθεῖν ἐν ἀπορρήτῳ , παρεκαθέζετο καὶ |
οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
τοῖς Ταρκυνίου ἐγγόνοις , τὸν δ ' ἀξιοῦντα τῶν τοῦ πάππου δωρεῶν κληρονομεῖν ἁπάντων ἀνθρώπων παρανομώτατον ἀποφαίνων καὶ πονηρότατον καὶ | ||
τριβὴν λαμβάνων τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων οὐχ ἥττων ἐγένετο τοῦ πάππου . οὐ μὴν ἀλλὰ τούτου εὑρεθέντος . . . |
Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
τὰ κράτιστα ἑλέσθαι ; τοῦτο τοίνυν ἐποίησα : τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος , Αἰσχίνη , τίς ἀγορεύειν βούλεται : οὐ τίς | ||
εὐαπάτητα ἔχων τὰ ὦτα . Ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντος , τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων , ὦ Δημῶναξ |
ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
. καὶ τοῖς πένησιν εὐπορίαν : πολλοὶ γὰρ δέονται τοῦ μάντεως καὶ τῶν πλουσίων . Νοσεῖν μόνοις τοῖς ἐν δεσμοῖς | ||
ὄφεων ὄφεως , πόλεων πόλεως , πράξεων πράξεως , μάντεων μάντεως : ὅθεν τὸ τειχέων καὶ βελέων καὶ ὀρέων καὶ |
τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ κατὰ τοῦ νεανίσκου , αἷς αὐτὸν ἀμυνεῖται : παραγενομένῳ γὰρ ἐξ ἀγορᾶς | ||
κακοῦ τινος τραγῳδοποιοῦ ἀκρόασιν ποιούμενος [ καὶ ] λέγοντός τινος νεανίσκου ὅτι ἐξελεύσεται ” οὐκ ἐμοῦγε ” ἔφη „ πρότερος |
. Ψευδοτεχνία δέ ἐστιν ἡ τῶν τερατοποιῶν ὡς ἐπί τινος ποιήσαντος χαλκοῦν ἅρμα καὶ ἀναβάτην ἑλκόμενον ὑπὸ μυίας : τοῦτο | ||
ταῦτα αὖ , ὦ Σώκρατες , ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι . ποιήσαντος δὲ δὴ ταῦτα ἐμοῦ οὗτος τοσοῦτον περιεγένετό τε καὶ |
ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
καὶ τὴν πόλιν πορθῆσαι καὶ ταύτην λαβεῖν : τὴν μὲν νεάνιδα : πῶλον ἄζυγα : ἄπειρον γάμου , καθαράν . | ||
τῆς ἡλικίας ἐδάκρυε καὶ τοὺς Ἕλληνας παρεκάλει ταφῆς ἀξιοῦν τὴν νεάνιδα . ἐφ ' οἷς Θερσίτης συμπλάττων καὶ λέγων μίξεις |
μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
: τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
. ὁ δὲ νοῦς : ἀλλὰ πειρατέον τῆς γνώμης τοῦ Ἱππολύτου , ποῖος ἔσται πρὸς τὰ λεγόμενα : τὸν εὐθὺν | ||
δὲ καὶ τάφος Φαίδρας , ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ Ἱππολύτου μνήματος : τὸ δὲ οὐ πόρρω κέχωσται τῆς μυρσίνης |
πατρὶ αἰτῶν θυγατέρα πρὸς γάμον , οὐκ ἔδωκεν , ἐρᾷ εἰδώλου ἡ κόρη , καὶ κρίνεται ὁ μάγος φαρμάκων . | ||
εἴδωλον , τοῦτ ' ἔστι τὸ σῶμα , μὴ καὶ εἰδώλου εἴδωλον ἔχειν . εἰδώλου δὲ εἴδωλον τὴν εἰκόνα ἔφη |
. . , . . Ἑλλάνικος μὲν γὰρ καὶ Κλεάνθης Μαίονα λέγουσι . [ . . , . Κλεάνθης ἐν | ||
Κύμῃ κατέλιπε θυγατέρα Κριθηίδα τοὔνομα , προστησάμενος αὐτῇ τὸν ἀδελφὸν Μαίονα . ὃς διακορεύσας τὴν προειρημένην καὶ τὴν ἀπὸ τῶν |
πλείους . ὁ γοῦν ἑξήκοντα ἀριθμὸς εἰς ἓξ συμπληρωθέντος τοῦ συμποσίου ἄρξεται οὕτως . εἰσῆλθεν εἰς τὸ συμπόσιον ὁ πρῶτος | ||
καινὸς Ζεὺς μετὰ τῶν ὑπηκόων γελώμενος θεῶν ἔφυγεν ἐκ τοῦ συμποσίου , ὡς Ἡγήσανδρος ἱστορεῖ : μνημονεύει δὲ τοῦ Μενεκράτους |
Ἀλεξάνδρειαν γεγονότα , ἢ τὴν Σκυθίαν Ἄρτεμιν καὶ αὐτὴν φυγάδα γεγονυῖαν καὶ ἀνδροφόνον καὶ κυνηγέτιν καὶ τοῦ Ἐνδυμίωνος ἐρασθεῖσαν ; | ||
τοὺς τρεῖς μόνον πόδας ἑώρακε , συνῆκεν ἐπιβουλὴν αὐτῷ τινα γεγονυῖαν . καὶ δὴ καταδραμὼν ἐπὶ τὴν αὐλὴν καὶ τοῦ |
τὴν ῥητορικήν . ὅθεν κἀν τῷ ἀκροατηρίῳ ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν | ||
προσώπων ἀναπαυούμενοι , καὶ διὰ Πλάτωνα ἐπιγράψαντα πρὸ τοῦ μουσείου ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω . Οἱ δὲ λέγοντες ὅτι δεῖ ἀπὸ |
ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
δὲ τοῦ ἐνεστῶτος μόνων τῶν Ἑλλήνων τὸ λεγόμενον καλῶ . κατεσκέδασε τὴν ἀμίδα Ἀττικοί , κατέχεεν Ἕλληνες . καρυκεία Ἀττικοί | ||
οὐδὲ λέγεσθαι πρέπουσαν ἀκαθαρσίαν κατὰ τῆς ἱερᾶς ἐσθῆτος τοῦ πρεσβευτοῦ κατεσκέδασε . Γέλωτος δὲ καταρραγέντος ἐξ ὅλου τοῦ θεάτρου καὶ |
πλεῖστοι καὶ οἴονται , καίπερ τρόπον τινὰ οὐχ ἅπαξ αὐτοῦ τεθνηκότος , ἀλλὰ πολλάκις μετὰ τῶν σφόδρα οἰηθέντων αὐτὸν ζῆν | ||
τοῦτον ἰδὼν ἐν τοῖς τοῦ παιδὸς γάμοις : εἰ δὲ τεθνηκότος , πῶς ὁ ἤδη θανὼν πάλιν ὥσπερ ἀπὸ μηχανῆς |
ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
μή ποτ ' ἐπιβὰς κήρυκι τὸν πόδα παρῶ . Κλεῶνος κιθαρῳδοῦ , ὃς ἐκαλεῖτο Βοῦς , ἀκούσας εἶπεν : ὄνος | ||
ἄκρατον τὴν δυστυχίαν . διὸ καὶ περὶ τοῦ Δημοδόκου τοῦ κιθαρῳδοῦ φησιν : ὃν πέρι Μοῦς ' ἐφίλησε , δίδου |
, μὴ μέντοι γε συλλογίζεσθαι : οὐ γὰρ πᾶσα γνῶσις ἀγνοουμένου τινὸς διὰ συλλογισμοῦ γίνεται . ἰδοὺ γὰρ καὶ ὁ | ||
ὁρισμῶν . καὶ πῶς δυνατὸν δι ' ὁρισμοῦ μαθεῖν πρᾶγμα ἀγνοουμένου τοῦ τί ἐστιν ὁρισμός ; ὁρισμὸς τοίνυν ἐστὶ λόγος |
σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
οὐ μακρὰν δ ' ἐστὶν ὁ κόλαξ τοῦ τῶν παρασίτων ὀνόματος . Κλείσοφον γοῦν τὸν ὑπὸ πάντων κόλακα Φιλίππου τοῦ | ||
πρὸ αὐτοῦ ἀλλ ' ὡς αὐτὸς ὀνοματοθέτης ὢν τούτου τοῦ ὀνόματος . ὅρον δέ , φησίν , καλῶ εἰς ὃν |
ἢ φίλων τις , ἢ πρὸς αἵματος φύσιν . Ὦ φιλτάτου μνημεῖον ἀνθρώπων ἐμοὶ ψυχῆς Ὀρέστου λοιπόν , ὡς ς | ||
δώσουσιν δάσασθαι , τὴν Ἀπόλλωνος λάτριν . ὦ στέφη τοῦ φιλτάτου μοι θεῶν , ἀγάλματ ' εὔια , χαίρετ ' |
ὀχετηγεῖς , ἤδη δίελθέ μοι ταῦτά τε καὶ ὅσα τοῦ Πρωτεσίλεω γιγνώσκεις : καὶ γὰρ ἂν χαρίζοιο τοῖς ἥρωσιν , | ||
ἀργύριον . Γυναῖκας τῶν Ἑλλήνων ἐπαινοῦμεν Πηνελόπην Ἄλκηστιν καὶ τὴν Πρωτεσίλεω , Ῥωμαίων Κορνηλίαν καὶ Πορκίαν καὶ Κεστιλίαν . ἐδυνάμην |
χρόνου λυπηθήσῃ , ὅτι μηδέπω ἀποθνήσκεις „ . Ὁ αὐτὸς πυνθανομένου τοῦ τυράννου , τί δήποτε οὐχ οἱ πλούσιοι πρὸς | ||
Μουσῶν , Ἀπόλλωνος δὲ μίαν , μαθητὰς δὲ δύο , πυνθανομένου τινος πόσους ἔχει μαθητάς , ἔφη σὺν τοῖς θεοῖς |
ὥστε μὴ μαθεῖν , ὅ τι λέγει , παρῆλθε πρὸς Μελίτην ἄνω . ἔπινον δ ' ἄρα ἐνταῦθα παρὰ Παμφίλῳ | ||
, οἳ πρὸς βαθεῖ νάσσαντο Διζήρου πόρῳ . Ἄλλοι δὲ Μελίτην νῆσον , Ὀθρωνοῦ πέλας πλαγκτοί , κατοικήσουσιν , ἣν |
τοῦτο μὲν ὑπέλαβε Μωυσέως εἶναι τοῦ κτίσαντος τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ συστησαμένου τὸ ἔθνος , πρὸς δὲ τούτοις νομοθετήσαντος τὰ μισάνθρωπα | ||
φυλαχθεὶς κατελύθη ὑπὸ τοῦ τελευταίου Πτολεμαίου τοῦ καὶ τὸν Γαβινικὸν συστησαμένου πόλεμον , οὐκ ἀνδρὸς γενομένου ἀλλ ' αὐλητοῦ καὶ |
σκιάν τε γὰρ ἀποφαίνει καὶ βλέμμα γινώσκει ἄλλο μὲν τοῦ μεμηνότος , ἄλλο δὲ τοῦ ἀλγοῦντος ἢ χαίροντος . καὶ | ||
Ἀσκληπιάδης ὁ ἰατρός . ἔφησε γάρ σε ποιῆσαι ταῦτα ἃ μεμηνότος ἦν , καὶ εἰπὼν ἔπεισεν οὓς ἔπεισε , καὶ |
Χαιρέᾳ σπεύδοντες ἔλεγον ” πρῶτος ἦν ἀνήρ , παρθένον ἔγημεν ἐρῶσαν ἐρῶν : πατὴρ ἐξέδωκεν αὐτῷ , πατρὶς ἔθαψε : | ||
ἅμα , ἀδικοῦσαν , ἀποκλείουσαν , αἰτοῦσαν πυκνά , μηδενὸς ἐρῶσαν , προσποιουμένην δ ' ἀεί . Φθείρουσιν ἤθη χρήσθ |
ἕκαστα [ . . ] : ἰδοὺ ἐκ τούτου τοῦ ῥησειδίου δυνατόν ἐστι βεβαιῶσαι τὴν τοῦ Γαληνοῦ ἐξήγησιν , ὅτι | ||
ἐπελάβοντό τινες τοῦ τεχνικοῦ , ὡς Μινουκιανῷ συντρέχοντος διὰ τοῦ ῥησειδίου τούτου , ἑαυτῷ καὶ ἐναντιουμένου : ἄνω μὲν γὰρ |
, ἀγροίκῳ βούνῳ . . ἵν ' ] ὅπου . φωνὴν ] ἀκούσῃ δηλονότι . του ] τινός . βροτῶν | ||
κύκλων αὐτοῦ ἄνωθεν ἐφ ' ἑκάστου βεβηκέναι Σειρῆνα συμπεριφερομένην , φωνὴν μίαν ἱεῖσαν , ἕνα τόνον : ἐκ πασῶν ὀκτὼ |
. τῷ θρόνῳ δὲ ἡρώων ἐπειργασμένα Ἀργείων ἐστὶν ἔργα , Βελλεροφόντου τὸ ἐς τὴν Χίμαιραν καὶ Περσεὺς ἀφελὼν τὴν Μεδούσης | ||
ἀπατῆσαι . ἐνυπνίῳ δ ' ᾇ τάχιστα πείθεσθαι : τοῦ Βελλεροφόντου δὲ τὸ ὄναρ διηγησαμένου εἶπεν ὁ Πολύιδος ὡς τάχιστα |
γεγονότων ἀπήγγελλε , καὶ σύμβουλον ἐποιεῖτο . Ὁ δὲ αὐτῷ παρῄνεσεν ἀποθέσθαι αὐτοὺς ἔν τινι τῶν ἐρυμάτων , ἄχρις ἂν | ||
καθήμενος : σύ τ ' εὖ παραινεῖς : ἐπεὶ καλῶς παρῄνεσεν ὁ ἄγγελος τὸν Ῥῆσον εἰς συμμαχίαν δέχεσθαι , λοιπὸν |
, ἀλλὰ οὗ καὶ ἡ σοφία ἐστὶν αὐτή , τοῦ δημιουργοῦ καὶ κτωμένου θεοῦ . „ τὸ δὲ χρυσίον τῆς | ||
τὸ ἐξ ἀιδίου πρὸ χρόνου παντὸς εἰληφέναι αὐτὰ παρὰ τοῦ δημιουργοῦ τὴν ψυχήν . Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς ἑξῆς τὸ |
αὐτοῦ λέγοντος ἐκ τοῦ πρόσθε δύο σπινθῆρες ὤφθησαν . κἀγὼ ἔβλεψα πρὸς τὸν Θεόδοτον θαυμάσας , καὶ σύμβολον ἐποιησάμην τοῦ | ||
πῶς δ ' ἂν ηὐξάμην ; τίσι δ ' ὀφθαλμοῖς ἔβλεψα πρὸς τὰ ἀγάλματα τοσοῦτον ἐμαυτῷ συνειδὼς κακόν ; πῶς |
ἐπὶ δὴ τούτοις πολλάκις ἤκουσαν οἱ θεοὶ τὸ ὦ θεοὶ βοῶντος . Τὴν Τύχην δὲ αὖθις ἐπῃνέσαμεν Καρτέριόν τε καὶ | ||
εἶναί ποτε , καὶ ταῦτα τοῦ Ἀριστοτέλους ἐν τοῖς ἑξῆς βοῶντος ὡς ταῖς μερικαῖς τὴν αὐτὴν ἔχουσι δύναμιν , τῶν |
τῇ πρὸς ἕτερον παραθέσει μεγάλα ἐπιδεικνύναι ἐπειρώμεθα τὰ τοῦ νῦν ἐπαινουμένου , ἱκανὴν αὐτῆς γεγενῆσθαι τὴν μελέτην : ἔνιοι δὲ | ||
ἡλικίᾳ τὴν πρόθεσιν ποιήσας καὶ προτιθέμενος ἢ τὰ ἔργα τοῦ ἐπαινουμένου ἢ τὸν τρόπον ἢ τὰ ἐπιτηδεύματα αὖξε , καθάπερ |
” ἔφη , “ κἀμὲ κεκοινωνηκέναι τῷ φόνῳ ; ταῦτα ἤκουσα μόνα τοῦ πεφονευκότος , ὡς κτείνας εἴη τὴν κόρην | ||
ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων . . Ἡρακλείτου . ὁκόσων λόγους ἤκουσα , οὐδεὶς ἀφικνεῖται ἐς τοῦτο , ὥστε γινώσκειν ὅτι |
εἶδος συκῆς μέλανα καρπὸν ποιούσης . ἐξεθρεψάμην : ὡς ἐπὶ παιδίου εἶπεν Γ ἢ ἀνθρώπου τὸ Γ “ ἐξεθρεψάμην ” | ||
καταμήνια , καὶ τὰς μήτρας μᾶλλον στομοῦσθαι , οἷα τοῦ παιδίου χωρήσαντος διὰ σφέων καὶ βίην καὶ πόνον παρασχόντος : |
τῇ Ἀσπασίᾳ : καί πως ἔπρεψεν αὐτῇ καὶ τὰ τοῦ μειρακίου , καὶ ἔτι μᾶλλον τὰ τῆς ὥρας αὐτῇ πρὸς | ||
μονωθεὶς ὁ νεανίσκος μᾶλλον ὑπήκοος αὐτῷ γένηται . τοῦ δὲ μειρακίου ταῖς γενομέναις παρανομίαις προσκόπτοντος καὶ φανεροῦ καθεστῶτος ὅτι τιμωρήσεται |
αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ ἐπίτριτοι . ἑξῆς δὲ | ||
Μυλάντειοι θεοί . ἀπὸ Μύλαντος ἀμφότερα , τοῦ καὶ πρώτου εὑρόντος ἐν τῷ βίῳ τὴν τοῦ μύλου χρῆσιν . Μύλασα |
ὦ γενναῖε , τὴν Θέτιν , ἣ δέον σοὶ τὴν κληρονομίαν τῶν ὅπλων παραδοῦναι συγγενεῖ γε ὄντι , φέρουσα ἐς | ||
ζῶντας ἐγκαταλιπόντας υἱὸν γνήσιον ἐπανιέναι , ἢ τελευτήσαντας ἀποδιδόναι τὴν κληρονομίαν τοῖς ἐξ ἀρχῆς οἰκείοις οὖσι τοῦ ποιησαμένου . Καταψευδομαρτυρηθείς |
οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
πρεσβύτην . ὃ δὲ μέλλων ἤδη κατακρημνίζεσθαι , ὦ Ζεῦ εἷπε , τί ποτέ σε ἠδίκησα , ὅτι οὕτω παρὰ | ||
κήλην ἐποίησεν . Σχολαστικὸς ἰατρῷ συναντήσας : Συγχώρησόν μοι , εἷπε , καὶ μή μοι μέμψῃ , ὅτι οὐκ ἐνόσησα |
εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
ταῦτα οὖν ἰδὼν ὁ ταῦρος ἐξῆλθεν . τοῦ δὲ λέοντος αἰτιωμένου αὐτὸν καὶ τὴν αἰτίαν μαθεῖν θέλοντος ἔφη ὁ ταῦρος | ||
τὸν τιθασὸν πέρδικα καὶ τοῦτον θύειν ἔμελλε . τοῦ δὲ αἰτιωμένου αὐτὸν ὡς ἀχάριστον , εἴγε πολλὰ ὠφελούμενος παρ ' |
Ἡραία τε Ἀρκάδων ἐστὶν αὐτῷ πατρὶς καὶ Ἀκέστωρ ὁ τὴν εἰκόνα εἰργασμένος : Ἐνατίωνα δὲ ἧστινος ἦν οὐ δηλοῖ τὸ | ||
τίς ὁ δημιουργῶν ταύτην τὴν καλὴν καὶ θείαν τοῦ ἀνθρώπου εἰκόνα . τίς ὁ τοὺς ὀφθαλμοὺς περιγράψας ; τίς ὁ |
' ὅτε καὶ ἐπὶ τῶν τριῶν εὑρίσκεται ἓν ὄνομα , κτιστοῦ πόλεως καὶ ἔθνους , ὡς τὸ Δάρδανος . λέγεται | ||
Ναύκρατιν προσαγορεῦσαι τὸν κατ ' Αἴγυπτον ποταμὸν Νεῖλον ἀπὸ τοῦ κτιστοῦ Νείλεω θεμένους τὴν προσηγορίαν . κτεατίζεται : καρποῦται ἀφόβως |
Δία δὲ ὀργισθέντα θνητῷ θέλειν αὐτὴν συνοικίσαι . Χείρωνος οὖν ὑποθεμένου Πηλεῖ συλλαβεῖν καὶ κατασχεῖν αὐτὴν μεταμορφουμένην , ἐπιτηρήσας συναρπάζει | ||
τοῦ Αἰήτου ἐπὶ τὴν Εὐρυλύτης τῆς γυναικὸς συνουσίαν , Ἴδμονος ὑποθεμένου τοῖς Ἀργοναύταις ἀποδιδράσκειν , καὶ Μήδεια συνεκπλεῖ . ἐγκονέουσαν |
ἐξενέγκωμεν , φίλαι , στέψω τ ' ἀδελφοῦ κρᾶτα τοῦ νικηφόρου . σὺ μέν νυν ἀγάλματ ' ἄειρε κρατί : | ||
αὐτὸν συγγενῆ Λακεδαιμονίων καὶ Κυρηναίων , οὕτω δὲ καὶ τοῦ νικηφόρου . Αἰγεῖδαι ἐμοὶ πατέρες : θέλει δεῖξαι τὸν Ἀρκεσίλαον |
αὐτοῦ Κῦρος πρὸς γένος ἐχρημάτιζεν : οὗτος δὲ αὐτὸν καὶ Ἀστυίγαν καλεῖ . φυγεῖν δὲ ἀπὸ προσώπου Κύρου Ἀστυίγαν ἐν | ||
τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἀνηιρημένου , ὅτι ἐψεύσατο ἀγνοεῖν εἰπὼν ἐρευνώμενον Ἀστυίγαν . ταῦτα λέγει Κτησίας περὶ Κύρου , καὶ οὐχ |
δοῦναι αὐτῷ , ὅπως μὴ ἀπόλοιτο , καὶ ὁ Ἴων κηδεμονικῶς ἔλεγε τοῦτο πεποιηκέναι . Ἐπὶ τούτοις διελύθη τὸ συμπόσιον | ||
, ἢ κωλῦσαι γενέσθαι τι περισσόν . ἧς γὰρ ἴδιον κηδεμονικῶς ἀποκρῖναι τὸ πλεονάσαν , τῆς αὐτῆς καὶ τὸ κωλῦσαι |
περὶ εὑρέσεως πρότερον περὶ τοῦ γνωρίζειν προτίθεται διδάξαι ὡς ἂν καθολικωτέρου ὄντος . τοῦ οὖν γνωρίζειν δύο εἰσὶ τρόποι , | ||
εἰ ὁ ἔρως αὐτοῖς θάνατον προξενεῖ : τοῦτο ἐκ τοῦ καθολικωτέρου . ὄντως οὐ λυσιτελεῖ , [ οὐ χρὴ ] |
τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
πρὸς ἄλληλα τἀναντία διαφόρως ἔχοντα , σύμμετρα δὲ καὶ σύμφωνα ἐνθεῖσα ἀριθμὸν ἀπεργάζεται . Μανθάνω : φαίνῃ γάρ μοι λέγειν | ||
τὴν ψυχήν : ἡ δὲ Χλόη λαβοῦσα τὴν σύριγγα καὶ ἐνθεῖσα τοῖς χείλεσιν ἐσύριζε μέγιστον ὡς ἠδύνατο : καὶ αἱ |
θεῖον ἄνδρα , οὔτε ἑαυτῷ διδοὺς τὸ τοιούτῳ ὁμοιοῦσθαι . Πρόκλου δὲ τοῦ Ναυκρατίτου πομπείαν οὐ πρεσβευτικὴν ξυνθέντος ἐπὶ πάντας | ||
Λαοδικείας καὶ Λαρίσσης πόλεως Συρίας , μαθητὴς Συριανοῦ καὶ τοῦ Πρόκλου συμφοιτητής , ὥς φησι Δαμάσκιος . ἐν μὲν τοῖς |
, φέρε , τὰ καθήκοντα διέλθω τοῦ κατὰ τοὺς Ἡρακλείδας διηγήματος . Οὗτοι γάρ ποθ ' ὡρμημένοι κατὰ τὸν Ἰσθμὸν | ||
τῶν δικαστῶν , εἶπεν : Ἀκούσατε , ὦ ἄνδρες , διηγήματος τερπνοῦ : Νεανίσκος ποτὲ ὄνον ἐμισθώσατο Ἀθήνηθεν Μέγαράδε : |
του συνηρτῆσθαι τῷ ἀρχετύπῳἔστι γὰρ καὶ εἰκόνα εἶναι ἀπόντος τοῦ ἀρχετύπου , ἀφ ' οὗ ἡ εἰκών , καὶ τοῦ | ||
φύσει τοῦ συμβεβηκότος ἐστίν . ἔσται ἄρα πρότερον φύσει τοῦ ἀρχετύπου τὸ μίμημα , ὅπερ ἀδύνατον : οὐκ ἄρα συμβεβηκὸς |
Οὕτω δ ' εἰρηκότος Εὐδόξου , μαθηματικοῦ ἀνδρὸς καὶ σχημάτων ἐμπείρου καὶ κλιμάτων καὶ τοὺς τόπους τούτους εἰδότος , δεῖ | ||
ἐμπείρου ἐστίν , ὁρᾷς ὅτι καὶ τὸ ἀκούειν ὠφελίμως τοῦ ἐμπείρου ἐστίν ; καὶ τὸ μὲν τελείως καὶ ὠφελίμως , |
μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
καὶ τούτων δικαζόντων ἡ χώρα τῆς Ἀθηνᾶς ἐκρίθη , Κέκροπος μαρτυρήσαντος ὅτι πρώτη τὴν ἐλαίαν ἐφύτευσεν . Ἀθηνᾶ μὲν οὖν | ||
θεοῦ μετοικίσαντος τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῶν κατὰ Λάβαν παθῶν καὶ μαρτυρήσαντος αὐτῇ μετανάστασιν , ὅτι λυσιτελὴς καὶ συμφέρουσα , καὶ |
δύναται ῥᾳδίως τὴν ἔξοδον εὑρεῖν , ἐὰν μὴ τύχῃ τινὸς ὁδηγοῦ παντελῶς ἐμπείρου . φασὶ δέ τινες καὶ τὸν Δαίδαλον | ||
δύναται ῥαιδίως τὴν ἔξοδον εὑρεῖν , ἐὰν μὴ τύχηι τινὸς ὁδηγοῦ παντελῶς ἐμπείρου . φασὶ δέ τινες καὶ τὸν Δαίδαλον |
ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
, πλὴν παρερπύσας ὄκνος καὶ νωθρότης ἔδειξε γῆν ἀλλοτρίαν , τρέφουσαν ἐχθροὺς καὶ στερουμένην τέκνων . ἴωμεν ἀνθ ' ὧν | ||
βρέφος , τότε καὶ τροφὴν ἀνεστέλλετο . οὐκοῦν ἔδει τὴν τρέφουσαν αὐτὸ ἐμπλῆσαι μὲν τοῦ γάλακτος , παραθεῖναι δὲ τῷ |
ὦ ἄνδρες δικασταί , διὰ τί ἄν τις τοιούτων ἀνδρῶν φείσαιτο ; πότερον ὡς πρὸς μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , | ||
, ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο , προσδήσας αὐτὴν ἐπισύρεσθαι τῇ θαλάσσῃ , ὅθεν Σαρωνικὸς |
τελευτὴν σφετερίσασθαι , τοῦ μὲν νόμου τὸν κλέπτην οὐ πολέμιον ἀποφαίνοντος , ἀλλὰ ὡρισμένῃ δίκῃ ζημιοῦντος , Βρούτου δὲ τοῦ | ||
τοιούτων φρονῶ λόγων οὐδ ' ἐν τῷδε ἀξιῶ διαμφισβητεῖν : ἀποφαίνοντος δὲ σοῦ δυσαποκρίτως αὐτὰς ἔχειν , ᾠήθην δεῖν πεῖραν |
παρακαλεῖ , ὡς τοῦ νοῦ μόνου καὶ ὁρῶντος πάντα καὶ ἀκούοντος . ἡ δὲ ἀπαλλαγὴ τῶν κακῶν , ἣν ὀλίγοι | ||
διαδικασθῆναι τοὺς Ἀθηναίους περὶ τοῦ χωρίου πρὸς τοὺς Μυτιληναίους , ἀκούοντος τῆς δίκης Περιάνδρου , ὃν καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι |
ἐν γὰρ τῷ Παρνασῷ οἱ Δελφοί . * * τοῦ μαντείου . τῷ αὐτοῦ . . Μὴ λάβῃς εἰς τὸ | ||
θάνατον αὑτοῦ τιμήν . θανὼν γὰρ αὐτὸς ἐμαντεύετο ἐκ τοῦ μαντείου : ὅθεν καὶ ἐτιμήθη ὡς θεὸς παρὰ τοῖς Θηβαίοις |
δαίμονος : φασὶ γάρ , ὅτι δειπνήσαντες μὲν ἐπερρόφουν ἀγαθοῦ δαίμονος , ἀπαλλάττεσθαι δὲ μέλλοντες ἔπινον Διὸς σωτῆρος . ὡς | ||
Παλαίμονος : ὁμοίως καὶ τὸ Ἀνδραίμων Ἀνδραίμονος : δαίσω δαίμων δαίμονος , ἡγήσω Ἡγήμων Ἡγήμονος , αἰδήσω αἰδήμων αἰδήμονος , |
παντάπασιν ἀνήκοος ἦσθα τοῦ ὀνόματος ; ἐγὼ δὲ τὴν μὲν ἀποφράδα ὅ τι καὶ βούλεται εἶναι διδάξω σε μικρὸν ὕστερον | ||
ἔθνη προσείληφας . ὃ καὶ θαυμάζω , ὅτι τὴν μὲν ἀποφράδα ἐδυσχέρανας ἀκούσας , ἐπ ' ἐκείνοις δὲ τοῖς ὀνόμασιν |
ὦ Χαρμίδη , μᾶλλον προσέχων τὸν νοῦν καὶ εἰς σεαυτὸν ἐμβλέψας , ἐννοήσας ὁποῖόν τινά σε ποιεῖ ἡ σωφροσύνη παροῦσα | ||
δὲ ἄνθρωπος [ ὁ ῥήτωρ ] ἐχαλέπαινε , καὶ δεινὸν ἐμβλέψας εἰς ἐμὲ εἶπεν , Ὁρᾶτε τὴν εἰρωνείαν καὶ τὴν |
: ἕνα βούλεσθαι ἀριθμὸν εὑρεῖν , ᾧ ἕως τοῦ τελευταίου εἰσελθόντος ἐξ ἴσου πάντες ἕξουσιν ἤτοι μῆλα ἢ στεφάνους . | ||
δὲ θᾶττον ἐπληρώθη τὸ θέατρον ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν . εἰσελθόντος δὲ μόνου Χαιρέου πᾶσαι καὶ πάντες ἐπεβόησαν ” Καλλιρόην |
ἤκουσας , ὃν λέγουσιν οἱ ἐπιχώριοι περὶ αὐτῆς , ὡς ἐρασθείη τις τοῦ ἀγάλματος καὶ λαθὼν ὑπολειφθεὶς ἐν ἱερῷ συγγένοιτο | ||
, λέγων ὡς οὐκ ἄν ποτέ [ οὔ ] τις ἐρασθείη οὐδὲ ὑποταγείη τῷ θεῷ μὴ θέλων : εἰ δέ |
εἰσι τῷ εἴδει , καὶ οὐκ ἔστιν ἡσθῆναι τὴν τοῦ μουσικοῦ ἡδονήν , μὴ ὄντα μουσικόν , ἢ τὴν τοῦ | ||
ἀλλὰ τῷ λόγῳ : ἄλλος γὰρ ἀνθρώπου λόγος καὶ ἄλλος μουσικοῦ . ἔστι δὲ τὸ ὑποκείμενον , ὅταν αὐτὸ νοῆται |
πίθῳ μέλιτος ἀποθανόντος ὁ Μίνως ἐν τῷ τύμβῳ κατώρυξε τὸν Κοιράνου Πολύιδον , ὃς ἰδὼν δράκοντα ἑτέρῳ δράκοντι τεθνεῶτι πόαν | ||
συμβεβηκότων , εἰς τὴν ὕλην ἔδραμε , συνεπισπωμένη μάντιν τὸν Κοιράνου Πολύιδον : παρ ' οὗ πᾶσαν πολυπραγμονήσασα τὴν ἀλήθειαν |
, πόλις Κιλικίας . Καλλίμαχος Αἰτίων πρώτῳ . ἀπὸ Μάλλου κτίσαντος αὐτήν . ὁ πολίτης Μαλλώτης καὶ θηλυκὸν Μαλλῶτις . | ||
ἐμὴ θεραπεία παρὰ Κυρίου ἐστίν , τοῦ καὶ τοὺς ἰατροὺς κτίσαντος . Καὶ ἐμοῦ ταῦτα πρὸς αὐτοὺς λέγοντος , ἦλθεν |
, εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
, εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
ἔσχε Πειρίθῳ , τῷ μετασχόντι τῆς ἁρπαγῆς , ὥστε , βουληθέντος αὐτοῦ μνηστεῦσαι κόρην τὴν Διὸς καὶ Δήμητρος , καὶ | ||
εἴ τι δεύτερον μετ ' αὐτό , οὐ προσνεύσαντος οὐδὲ βουληθέντος οὐδὲ ὅλως κινηθέντος ὑποστῆναι αὐτό . Πῶς οὖν καὶ |
. Μυκῆναι δὲ ἐκαλοῦντο τὸ πρότερον Ἄργιον ἀπὸ Ἄργου τοῦ πανόπτου : μετωνομάσθη δὲ Μυκῆναι δι ' αἰτίαν τοιαύτην . | ||
Ἄπιδος τοῦ Φορωνέως παιδός , Ἄργος δὲ ἀπὸ Ἄργου τοῦ πανόπτου , τελευταῖον δὲ πάντων Πελοπόννησος ἀπὸ τοῦ κρατῆσαι τῆς |
εἶτα ὡς πρόβατον ἐβληχᾶτο , καὶ τὸν τοῦ ποιμένος τέλος ἐμιμήσατο συριγμόν , ᾧ μετὰ τὴν νομὴν ἐπὶ ποτὸν ἄγει | ||
τοῦ Εὐρίπου ] θέλει δὲ ὥσπερ διὰ τούτου δηλῶσαι ὅτι ἐμιμήσατο διὰ τοῦ τρόπου τὸ εὐμετάβλητον τοῦ Εὐρίπου , ὡς |
' ἔοικεν κυρίξειν : τίν ' ἀρχὰν * * * φθάσαντος δ ' ἐπ ' ἔργοις προπηδήσεταί νιν Παγγαίου γὰρ | ||
οὐχ οὕτως ἀλλὰ πρὸς γενικὴν τοῦτο ἐπήνεγκεν ἀντὶ τοῦ φθάσαντι φθάσαντος εἰπών : καὶ φαμὲν ὅτι ἐποίκιλλε τὴν σύνταξιν : |
σποδὸν τὴν ἐκ τούτων εἰς Βαβυλῶνα , καὶ πλησίον τοῦ τεμένους τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ποταμοῦ καταθέμενον χῶμα κατασκευάσειν τὸ | ||
ἄνδρας , φάσκων τέμνειν χάρακας ἐκ τοῦ τε Διὸς τοῦ τεμένους καὶ τοῦ Ἀλκίνου : ζημία δὲ καθ ' ἑκάστην |
πατέρα , καὶ Δῖον τὸν Ἡσιόδου γενέσθαι Ἀπελλίδος , τοῦ Μελανωποῦ , τοῦ Ἐπιφραδέος , τοῦ Χαριφήμου , τοῦ Φιλοτερπέος | ||
πατέρα , καὶ Δῖον τὸν Ἡσιόδου γενέσθαι Ἀπελλίδος , τοῦ Μελανωποῦ , τοῦ Ἐπιφραδέος , τοῦ Χαριφήμου , τοῦ Φιλοτερπέος |
, ὡς δέ τινες , πεντήκοντα . Παρὼν ἀποδημεῖς . Πέρδικος καπηλεῖον : χωλὸς κάπηλος ὁ Πέρδιξ . Ὅθεν ἔνιοι | ||
Ὑπερίδης τοῦτ ' ἔφη . Πεινῶντος ἀνδρὸς ἰσχνὰ τἀντικνήμια . Πέρδικος ἐρᾷ σοῦ δριμύτερον : ἐπὶ τῶν ἄγαν ἐρώντων . |
τῷ δαίμονι ἁπασῶν πιθανωτάτη . οὐ γὰρ ὡς ἡ τοῦ φιλαργύρου καὶ φιληδόνου λαμπρὸν μὲν οὐδὲν λόγῳ ἐδύναντο ὑποσχέσθαι , | ||
εἰσελήλυθ ' ὁ θεράπων ἐν γειτόνων ἁδελφὸς οἰκεῖ τοῦδε τοῦ φιλαργύρου νεώτερος , ταὐτὸν προσήκων κατὰ γένος τῶι μειρακίωι , |
καὶ περιτεταμένον καὶ καρφαλέον ἐόν . Καὶ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντος προσώπου χλωρόν τε ἢ καὶ μέλαν ἐὸν , καὶ | ||
καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι τῆς ἀληθείας σαφὲς οὐδέν , ὡς ἔπος εἰπεῖν |
τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
κεχρημένον ἐφ ' ὥρᾳ τῷ σώματι , τὸν δὲ Κικέρωνα λοιδοροῦντος εἰς μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος , εἶπε τοῦτο Κικέρων | ||
! ! ! ! ! ! ! ] οντος καὶ λοιδοροῦντος [ ! ! ] τατησ [ ! ! ! |
] καὶ ἀναδοθῆναι ἀπὸ τῆς γῆς : τοῦ ἐν θηρσὶ τραφέντος δράκοντος . θηριώδους : τὴν γενομένην ἐκ τῶν ὀδόντων | ||
μὲν ἀνεθέντος αὐτοῦ μαλακώτερον εἴη τοῦ δέοντος , καλῶς δὲ τραφέντος ἥμερόν τε καὶ κόσμιον ; Ἔστι ταῦτα . Δεῖν |
φαντασίαν μὲν γὰρ ἔχουσιν ὡς μεγαλοψύχου τοῦ πάντως ἕν τι ποιουμένου , οἷον εἰ βούλοιτο καὶ ῥητόρων πρωτεύειν καὶ τῶν | ||
ἀληθείᾳ κατεπέπληκτο ὥστ ' οὐδ ' ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐμοῦ ποιουμένου λόγους καὶ κατηγοροῦντος Διοκλέους ὅτι τὰ χρήματα ἀποστερῶν τοῦτόν |
, καὶ σὺ βεβαίως ἑλόμενος καὶ κρίνας φιλοσοφήσεις καὶ τὴν τριπόθητον εὐδαιμονίαν κτησάμενος βιώσῃ μετ ' αὐτῆς ἅπαντα συλλήβδην ἔχων | ||
αὐτήν , οὐ φιλεῖν , ἐκεῖνοι δὲ ὑπερφυῶς ἀγαπᾶν καὶ τριπόθητον ἡγεῖσθαι . Λάβαν δ ' ὁ μισάρετος οὐδὲ καταφιλῆσαι |