| παῖδας τιμωρεόμενος : πρότεροι γὰρ οἱ Κερκυραῖοι ἦρξαν ἐς αὐτὸν πρῆγμα ἀτάσθαλον ποιήσαντες . Ἐπείτε γὰρ τὴν ἑωυτοῦ γυναῖκα Μέλισσαν | ||
| ἀπίκοντο ὡς ἔνιοι τῶν στρατηγῶν οὐδὲ κυρωθῆναι ἔμενον τὸ προκείμενον πρῆγμα , ἀλλ ' ἔς τε τὰς νέας ἐσέπιπτον καὶ |
| διφῶς ' ἄλλον οὐκ ἀνευρήσεις [ ] ? [ . κῶς οὖν ἀφῆκας τὸν ἔτερον ; τί [ ] δ | ||
| δὲ τότε συμπληροῦται αὐτοῖς , ὅτε τὸ σπερματικὸν φυσι - κῶς ἅπασι κινεῖται , ἄρρεσι μὲν διὰ γονῆς , θηλείαις |
| τὰς νέας . Ἐνθαῦτα δὴ Θεμιστοκλέα ἀπικόμενον ἐπὶ τὴν νέα εἴρετο Μνησίφιλος ἀνὴρ Ἀθηναῖος ὅ τι σφι εἴη βεβουλευμένον . | ||
| ἐνθαῦτα Ὑδάρνης , καταρρωδήσας μὴ οἱ Φωκέες ἔωσι Λακεδαιμόνιοι , εἴρετο Ἐπιάλτην ὁκοδαπὸς εἴη ὁ στρατός : πυθόμενος δὲ ἀτρεκέως |
| ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα Πηλεΐδῃ , ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ πεπύσθαι λυγρῆς ἀγγελίης , ὅτι οἱ φίλος ὤλεθ | ||
| Δαναῶν ὑπὸ γούνατ ' ἔλυσεν , ὡς καὶ νῦν ἔσσεσθαι ὀΐομαι : οὐ γὰρ ἄτερ γε Ζηνὸς ἐριγδούπου πρόμος ἵσταται |
| δολερὰ δὲ αὐτῶν τὰ εἵματα . Δεύτερα δὲ τὸν χρυσὸν εἰρώτα , τὸν στρεπτὸν τὸν περιαυχένιον καὶ τὰ ψέλια : | ||
| θηλυτέρῃσι γυναιξί , καὶ ἥ κ ' εὐεργὸς ἔῃσιν . εἰρώτα δὴ ἔπειτα , τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι : |
| παρευρεθῇ τι ἄδικον , μέχρι τούτου : οὗτοι δὲ τοῖσι Πέρσῃσι δίκας δικάζουσι καὶ ἐξηγηταὶ τῶν πατρίων θεσμῶν γίνονται , | ||
| οὐδὲν ὅ τι θᾶσσον παραγίνεται θνητὸν ἐόν : οὕτω τοῖσι Πέρσῃσι ἐξεύρηται τοῦτο . Λέγουσι γὰρ ὡς ὁσέων ἂν ἡμερέων |
| . ἑωυτοὺς δὲ γενέσθαι τοσούτωι ἐκείνων ἄνδρας ἀμείνονας , ὅσωι παρεὸν αὐτοῖσι ἀποκτεῖναι τοὺς Πελασγούς , ἐπεί σφεας ἔλαβον ἐπιβουλεύοντας | ||
| κατῆκε . Ἀλλ ' , εὖ γὰρ ἔχει ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν , νῦν μὲν ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμείναντας ἄμεινον |
| κῴδιον παρὰ τὸ ἐπ ' αὐτῷ κοιμᾶσθαι . παρὰ τὸ κῶ τὸ σημαῖνον τὸ κοιμῶμαι , ἀφ ' οὗ καὶ | ||
| θείω , καὶ σῶ σείω , οὕτω καὶ παρὰ τὸ κῶ κείω : τὸ παθητικὸν κείομαι , καὶ ἐν συγκοπῇ |
| πέμψας τὸν θεράποντα ἐπὶ γέλωτί τε καὶ λάσθῃ εἰρώτα τὸν Δημάρητον ὁκοῖόν τι εἴη τὸ ἄρχειν μετὰ τὸ βασιλεύειν . | ||
| Ἔδεε δέ , ὡς ἔοικε , ἀνάπυστα γενόμενα ταῦτα καταπαῦσαι Δημάρητον τῆς βασιληίης , διότι Κλεομένεϊ διεβλήθη μεγάλως πρότερόν τε |
| , μὴ ἐπεύχεο : ἔξει γὰρ οὐδὲν μεῖον . Εὐθίης κοῦ μοι , κοῦ Κόκκαλος , κοῦ Φίλλος ; οὐ | ||
| Ξουθίδηις † επιουσι † . ! ] ζεσθε πᾶσαι . κοῦ τὸ παιδίον ; δεξ [ ! ] αιπος ? |
| . Ἁρμοσαμένου Λευτυχίδεω Πέρκαλον τὴν Χίλωνος τοῦ Δημαρμένου θυγατέρα ὁ Δημάρητος ἐπιβουλεύσας ἀποστερέει Λευτυχίδην τοῦ γάμου , φθάσας αὐτὸς τὴν | ||
| κακῷ . Ἐν δὲ τῇ Σπάρτῃ τοῦτον τὸν χρόνον ὑπομένων Δημάρητος ὁ Ἀρίστωνος διέβαλλε τὸν Κλεομένεα , ἐὼν βασιλεὺς καὶ |
| ἄγε δὴ πονεώμεθ ' , ἐπεὶ μέγα κάρτος ἀνάγκη πολλάκι μαρναμένοισι καὶ οὐτιδανοῖσιν ὀπάζει . Ὣς φάτο : τοῦ δ | ||
| χαλεπαίνει , οὔτε κασιγνήτοις ' ἐπιμέμφομαι , οἷσί περ ἀνὴρ μαρναμένοισι πέποιθε , καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται . ὧδε |
| ὅτι τὰ μὲν κατὰ τὴν τούτων βούλησιν πραττόμενα ἐπὶ τὸ λῷον ἐκβαίνει , τὰ δὲ παρὰ θεὸν ἀλυσιτελῆ ὑπάρχει τοῖς | ||
| Δελφῶν μαντειῶν , αἵτινες θυσίαι καὶ θεοῖς οἷστισιν ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ τῇ πόλει γίγνοιντ ' ἄν : πότε δὲ |
| πάντες ὁμοίως διὰ τόδε , ὅτι τὸ αὐτὸ καὶ ὁμοίως ποιεύμενον νῦν τε καὶ οὐ νῦν οὐκ ἂν τὸ ὑπεναντίον | ||
| κρατεόμενον τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ ὕδατος καὶ βραδείην τὴν κίνησιν ποιεύμενον , νωθρότερον προσπίπτει πρὸς τὰς αἰσθήσιας : παραμόνιμοι δ |
| . χαλεπόν . ►τὸ χαλεπόν τούτων κτλ . ἑπτὰ σοφῶν ἐρέω κατ ' ἔπος πόλιν , οὔνομα , φωνήν . | ||
| καί μοι φίλα γούνατ ' ὀρώρῃ . ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι : |
| ὅ τι μηχάνημα κατὰ φύσιν ἐπενοήθη : οὐδὲν γάρ μοι ἄελπτον , εἴ τις καλῶς σκευάσας καλῶς κατασείσειε , κἂν | ||
| ' ὄνησιν οὐ σοφόν . Ἑκάβη , τὸ θεῖον ὡς ἄελπτον ἔρχεται θνητοῖσιν , ἕλκει δ ' οὔποτ ' ἐκ |
| ἔτει ῥυῆναι τοῦτο μετὰ τὸ πρότερον ῥεῦμα , τὸ δὲ ξύμπαν τρὶς γεγενῆσθαι τὸ ῥεῦμα ἀφ ' οὗ Σικελία ὑπὸ | ||
| σὸς νόμος , Λεπτίνη , καθάπαξ ἀσύμφορος ὢν καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν οὐδὲν ὑγιὲς , ἐν τούτῳ μόνῳ πρὸς ὄνησιν |
| στήλην , ἣν ἐκάλουν ὅρον , ἐν ᾗ ἐκεχάρακτο τὸ χρέος καὶ ὁ χρήστης , ἵνα μὴ πλανηθεὶς ἕτερος ὡς | ||
| οὐ βούλεται , οὐδὲ δεύτερον εὐεργετηθεὶς ἐπίσταται , διὰ τὸ χρέος μὲν ἐν δουλείᾳ σχὼν μηδὲν ἐπαχθὲς , νῦν δὲ |
| ἄστρων ἔλεγον . Ἄγουσι δὲ τοσῷδε σοφώτερον Ἑλλήνων , ἐμοὶ δοκέειν , ὅσῳ Ἕλληνες μὲν διὰ τρίτου ἔτεος ἐμβόλιμον μῆνα | ||
| εἶχε τὸ ἔπος εἰρημένον ἐόντως , οὐκ ἂν οὕτω μιν δοκέειν ἠπίως χρησθῆναι , ἀλλὰ ὧδε Ὦ σχετλίη Σαλαμίς ἀντὶ |
| τὴν ἡμέρην ἐς τοσοῦτο ἐγίνετο , τῆς δὲ νυκτὸς κελεύσαντος βασιλέος τὰς νέας οἱ στρατηγοὶ ἐκ τοῦ Φαλήρου ἀνῆγον ὀπίσω | ||
| οἷον Ἀχιλλεύς Ἀχιλλέος Ἀχιλλέως , Πηλεύς Πηλέος Πηλέως , βασιλεύς βασιλέος βασιλέως : καὶ τὴν αἰτίαν ἐν τῇ περὶ τοῦ |
| Δία οὐκ ἔγωγε . Τί οὖν ἄρτι ἤρου ὅτι μοι νοοῖ τὸ ῥῆμα ; Τί ἄλλο γε , ἦν δ | ||
| . ὡς δὲ ἤρετο Ἀλέξανδρος δι ' ἑρμηνέων ὅ τι νοοῖ αὐτοῖς τὸ ἔργον , τοὺς δὲ ὑποκρίνασθαι ὧδε : |
| Φρυγίης χῶρόν τε καὶ κώμην ἐπ ' ἑωυτῶν , ὃς ἐπείτε ἀπίκετο ἐς τοὺς Παίονας , ἔλεγε τάδε : Ἄνδρες | ||
| δὲ διαφυλάξαιεν τὰ τείχεα , τούτου σφι πέρι ἔμελε , ἐπείτε ἐνίκα μὴ ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν . Προσβολῆς δὲ γινομένης |
| ἀμήχανόν ἐστι γενέσθαι , τό τε ὂν ἐξόλλυσθαι ἀνήνυστον καὶ ἄπρηκτον , ἀεὶ γὰρ τῆ γ ' ἔσται , ὅπη | ||
| ἀργίη , οὐδὲ μὴν κακίη : τὸ γὰρ σχολάζον καὶ ἄπρηκτον ζητέει ἐς κακίην καὶ ἀφέλκεσθαι : τὸ δ ' |
| μέλαν αἶψα νέφος κατέχευεν Ἀπόλλων ἔκποθεν Οὐλύμποιο καὶ ἐξ ὀλοοῖο μόθοιο ἥρπασε καί μιν ἔθηκε κατὰ πτόλιν , ἧχι καὶ | ||
| ἑτάροις ἐπόρουσε καὶ οὐτάμενός περ Ὀδυσσεύς , οὐδ ' ἀπέληγε μόθοιο δυσηχέος . Ὣς δὲ καὶ ἄλλοι πάντες ὁμῶς ἐπιμὶξ |
| τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
| περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
| πράττουσιν , ἀλλ ' ἐπιδεικνύμενος ὅτι διὰ τούτων τῶν | σιωπώντων κηρύκων , εἰ δὴ κήρυγμα σιωπώμενον γίγνεται , πρὸς | ||
| κτημάτων , τί δὴ κρώζεις ἄλλων ὑπ ' ὤμων φερομένη σιωπώντων ; ” [ Κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μακρὸν οἰμώζειν |
| κεν αὐτὸς ἕλωμαι ἐλθὼν σὺν πλεόνεσσι : τό οἱ καὶ ῥίγιον ἔσται . Ὣς εἰπὼν προΐει , κρατερὸν δ ' | ||
| . Ὑστρίγγων δ ' οὔπω τι πέλει κατὰ δάσκιον ὕλην ῥίγιον εἰσιδέειν οὔτ ' ἀργαλεώτερον ἄλλο : τῶν ἤτοι μέγεθος |
| . ἔνθ ' εἴ τοι τόδε ἔργον ἐφανδάνει , οὔτι μεγαίρω , κτεῖνέ τε καὶ Κόλχοισιν ἀείρεο δηιοτῆτα . ” | ||
| , οἵ ς ' ἀποκωλύσουσιν . Ἐγὼ δέ τοι οὔτι μεγαίρω : δώσω τοι Τεγέην ποσσίκροτον ὀρχήσασθαι καὶ καλὸν πεδίον |
| ταῦτα ὁ Ὀτάνης , ἐπειδὴ ὥρα σπερχόμενον Δαρεῖον : Ἐπείτε ἡμέας συνταχύνειν ἀναγκάζεις καὶ ὑπερβάλλεσθαι οὐκ ἐᾷς , ἴθι ἐξηγέο | ||
| οὖν ἀολλέας πρὸ τῶν πυλέων εὕρομεν , ὡς εἰκὸς , ἡμέας περιμένοντας , οὐκ ἄνδρας μόνους , ἀλλὰ καὶ γυναῖκας |
| τι αἱρήσεσθε ; Ἀρισταγόρης μὲν ταῦτα ἔλεξε , Κλεομένης δὲ ἀμείβετο τοῖσδε : Ὦ ξεῖνε Μιλήσιε , ἀναβάλλομαί τοι ἐς | ||
| γυναῖκας . Ὁ μὲν δὴ τοιαῦτα ἔλεγε , ἡ δὲ ἀμείβετο τοῖσδε : Ὦ παῖ , ἐπείτε με λιτῇσι μετέρχεαι |
| τὸ πνεῦμα ἔληξεν : ἔτεκε δὲ γόνον θῆλυν . Τῇ Πολυκράτεος , θέρεος , περὶ τὸ ἄστρον , πυρετός : | ||
| μέν νυν Σάμον ἀνέθηκε κατὰ ξεινίην τὴν ἑωυτοῦ τε καὶ Πολυκράτεος τοῦ Αἰάκεος , ἐς δὲ Λίνδον ξεινίης μὲν οὐδεμιῆς |
| τὰς τῆς πολιτείας διοικήσεις . Ἀληθέστατα ? ? : τόδε μένὦ Θωμάσιεκαὶ ἑκών γε συμφαίην ἂν ἔγωγε , οὐκ ἐλάττονος | ||
| αὐτοῦ ἅπερ καὶ περὶ ἐκείνου ἐρρήθη ; Τοῦτο ? ? μένὦ Μηνόδωρεἴσως ἂν εἴη καὶ μόλις θεραπεύοιτο : πῶς δὲ |
| ἢν δὲ χλωρὸς ᾖ , πάλιν ἐξαρύσαι , ξηραίνειν δὲ μηδαμᾶ , ὡς μὴ παγῇ χλωρὸς ἐών . Θηρίον ἐπέρχεται | ||
| σημεῖα σκέπτεσθαι καὶ βουλεύεσθαι . Ἄριστον μὲν οὖν μήτε πυρετῆναι μηδαμᾶ τὸν τὸ ἕλκος ἔχοντα ἐν τῇ κεφαλῇ , μήθ |
| . Λέγει Γωβρύης μετὰ ταῦτα : Ἄνδρες φίλοι , ἡμῖν κότε κάλλιον παρέξει ἀνασώσασθαι τὴν ἀρχήν , ἢ εἴ γε | ||
| καὶ Ἰωνικῶς ἀκονητί , ὡς τὸ πῶς κῶς , πότε κότε . ἀπὸ τοῦ κόνις * * * . . |
| αὐτὴν ἴδμων ἠερίην μάλα σημήνασθαι ἀϋτμήν . Καί τις ἐπακτήρων πειρηθῆναι σκυλακήων ἱμείρων , προπάροιθε πυλάων αἰπεινάων ἢ νέκυν ἢ | ||
| ἐέλδωρ ἐκτελέσωσιν . Ἀλλ ' ἤτοι τάδε μὲν καὶ ἐπαυτίκα πειρηθῆναι πάντα μάλ ' ὅσς ' ἀγόρευσα , παρέσσεται , |
| . , . τόδε κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν . . Ο . ἂψ | ||
| . Π . . . . , . τόδε κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν |
| . καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ τὸ ὅμοιον : Ζεύς τοι δοίη ξεῖνε , ὅττι μάλιστ ' ἐθέλεις : ὣς ἄρ ' | ||
| , κούρην Διὸς αἰγιόχοιο : “ εὔχεο νῦν , ὦ ξεῖνε , Ποσειδάωνι ἄνακτι : τοῦ γὰρ καὶ δαίτης ἠντήσατε |
| δὲ καὶ χρήμασι ὅμοιος τῷ πρώτῳ Περσέων . Οὗτος ὁ Ὀτάνης πρῶτος ὑπώπτευσε τὸν μάγον ὡς οὐκ εἴη ὁ Κύρου | ||
| πάσῃσι τῇσι τοῦ Καμβύσεω γυναιξί . Πέμπων δὴ ὦν ὁ Ὀτάνης παρὰ ταύτην τὴν θυγατέρα ἐπυνθάνετο παρ ' ὅτεῳ ἀνθρώπων |
| ἐς Νάξον πλοίῳ ἄνδρας φράσοντας τοῖσι Ναξίοισι πάντα τὰ παρεόντα σφι πρήγματα . Οἱ γὰρ ὦν Νάξιοι οὐδὲν πάντως προσεδέκοντο | ||
| ταῦτα τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων : ἥ τε γὰρ γῆ ἐοῦσα πεδιὰς αὕτη |
| : ὃς ἐδόκεε ἐν τῷ ὕπνῳ ἀπαγγεῖλαί τινά οἱ ὡς Σμέρδις ἱζόμε - νος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον ψαύσειε τῇ | ||
| ὑποδύνειν κελεύῃ : εἰ γὰρ δὴ μή ἐστι ὁ Κύρου Σμέρδις ἀλλὰ τὸν καταδοκέω ἐγώ , οὔτοι μιν σοί τε |
| ἀνέσει καὶ παρ ' οἶνον . . : κρύπτειν ἀμαθίην κρέσσον ἢ ἐς τὸ μέσον φέρειν . , . . | ||
| στόμα τοι καὶ ἐφίμερος , ὦ Δάφνι , φωνά : κρέσσον μελπομένω τευ ἀκουέμεν ἢ μέλι λείχειν . λάσδεο τὰς |
| , εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη . Ἡ δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε : Ἀλλ ' ὅταν ἡμίονος βασιλεὺς | ||
| τὸν θεὸν ἐπειρέσθαι περὶ τῆς νούσου . Τοῖσι δὲ ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν , πρὶν ἢ |
| , ἀλλὰ πόρον βιότοιο καὶ υἱήεσσιν ἐμοῖσι , μὴ [ σφέας ] [ ] ὀλλυμένους ἀέκων [ ] βλεφάροισι νοήσω | ||
| τε καὶ ποιεῦντας τὰ βεβουλευμένα : πρῶτα μέν νυν ὑπάγειν σφέας ἰθὺ τῶν χωρέων τῶν ἀπειπαμένων τὴν σφετέρην συμμαχίην , |
| δὲ ἀνάπαλιν τὸ μὲν φωτίζον ᾖ μεῖζον , καθάπερ τὸ ξο , τὸ δὲ φωτιζόμενον ἔλαττον , οἷον τὸ πρ | ||
| ε . εἰ δὲ τὸ ο ἔχει , ὀξύβαφον , ξο . Εἰ δὲ κ καὶ ρ ἐπάνω ἔχουϲι μ |
| Ἡρωδιανὸς ἐν Ἐπιμερισμοῖς . Ῥῆγος . τὸ βαπτὸν στρῶμα . ῥέξαι γὰρ τὸ βάψαι : οἱ δὲ τὸν τάπητα κατὰ | ||
| αὐτὸν ὑπὲρ τῆς τοῦ πατρὸς ἁμαρτίας δίκην ἀποτιννύντα . λωφήια ῥέξαι : ἐφ ' οἷς λωφήσει καὶ παύσεται ἡ τῆς |
| ἀλλ ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ ' ἀσύφηλον : ἀλλ ' εἴ τίς με καὶ ἄλλος ἐνὶ | ||
| μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ ὁππότε κείνων μνήσομαι ὥς μ ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν Ἀτρεΐδης ὡς εἴ τιν ' ἀτίμητον |
| πέδον πολυχανδέος ἄντρου , θαῦμα μέγ ' ἀνθρώποισι καὶ ὕστερον ἐσσομένοισι . Καί οἱ πὰρ κλισίην φαρέτρη παρεκέκλιτο μακρὴ ἰῶν | ||
| ἀντιλέγων ἐρεῖ : αἰσχρὸν γὰρ τόδε γ ' ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι . πῶς οὖν διοικεῖ ; ὅτι μὲν γὰρ |
| ξυντυχεῖν , δυνατοὶ ἐόντες εὐπορέειν , διαντλίζονται περὶ μισθαρίων , ἀτρεκέως ἐθέλοντες ὑγιέες εἶναι εἵνεκεν ἐργασίης τόκων ἢ γεωργίης , | ||
| ἀνεπιστημοσύνης . Ἅμα δὲ καὶ οἱ ἰητροὶ ἁμαρτάνουσιν , οὐκ ἀτρεκέως πυνθανόμενοι τὴν πρόφασιν τῆς νούσου , ἀλλ ' ὡς |
| θοὴν ἐπὶ νῆα κίοιτε : ὁμοίως , ὡς τό ‚ μνήσομαι , ὥς μ ' ἀσύφηλον ‚ : ὅπως , | ||
| μυθήσασθαι . ἀλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ , ὁππότε κείνων μνήσομαι , ὥς μ ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν . |
| λόγος ὑπὲρ ἀμφοῖν ἀτοπώτερος , ὁ Σωκλῆς οὐκ ἐνεγκὼν τὸ ἀπόφημον , ὡς ἐραστὴν ἀκόλαστον μισήσας ἀπημπόλησε τὸν ἵππον . | ||
| σφίσι κακῶν αἰτίους ἢ δράσαντάς τι ἀσεβὲς ἢ εἰπόντας τι ἀπόφημον : ἵππου δὲ ἔλεγε ποία μὲν θεοσυλία , φόνος |
| δ ' ἄρα πτωχοὺς κακοείμονας ἠγερέθοντο . τοῖσιν δ ' Ἀντίνοος μετέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ κέκλυτέ μευ , | ||
| , ὃ θαρσαλέως ἀγόρευε . τὸν δ ' αὖτ ' Ἀντίνοος προσέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ Τηλέμαχ ' , |
| ἐποίησαν οἱ ἱρέες τοῦ Διὸς οἷόν τι καὶ ἐμοὶ οὐ γενεηλογήσαντι ἐμεωυτόν . : ἐβουλεύετο ὦν μετὰ τῶν στασιωτέων . | ||
| πασέων , ἐς ὃ ἀπέδεξαν ἁπάσας αὐτάς . Ἑκαταίῳ δὲ γενεηλογήσαντι ἑωυτὸν καὶ ἀναδήσαντι ἐς ἑκκαιδέκατον θεὸν ἀντεγενεηλόγησαν ἐπὶ τῇ |
| ἀλλάων αἵ τ ' εἰν ἁλὶ ναιετάουσιν , οὕνεκεν οὐκ ἔτλης εὐνῇ Διὸς ἱεμένοιο λέξασθαι , ἀλλ ' ἐμέ γ | ||
| ἅλα δοίης , ὃς νῦν ἀλλοτρίοισι παρήμενος οὔ τί μοι ἔτλης σίτου ἀποπροελὼν δόμεναι : τὰ δὲ πολλὰ πάρεστιν . |
| γὰρ ἑνικὸν καὶ οὐ πληθυντικόν : ἀποχωρίσαι ἑὸν κτέρας . λωίτερον : αὐτὸ τὸ λῷον συγκριτικόν : τὸ δὲ λωίτερον | ||
| πειρηθῆναι , τόνδ ' ἀπαμείρωμεν σφέτερον κτέρας , ἀλλὰ πάροιθεν λωίτερον μύθῳ μιν ἀρέσσασθαι μετιόντας . πολλάκι τοι ῥέα μῦθος |
| μιν ἐξείρυσσε πάρος δόλον ἐν φρεσὶ θέσθαι , πρὶν φόβον οὐτιδανοῖσιν ἐνιπλῆξαι μελανούροις . τοίην χειμερίην πανεπίκλοπον ἤνυσεν ἄγρην . | ||
| μετὰ ἠθικῆς ἐρωτήσεως , οἷον καὶ τὸ Ὁμηρικὸν “ ἐπεὶ οὐτιδανοῖσιν ἀνάσσεις : ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο |
| λαός : ὃ δ ' ἐν μέσσοισιν ἔειπεν : Ὦ Ὀδυσεῦ καὶ πάντες Ἀχαιῶν φέρτατοι υἷες , ἔργον μὲν τόδ | ||
| † . δεῦρ ' ἄγ ' ἰών , πολύαιν ' Ὀδυσεῦ . . πολύαινε . . . , : Ἀρίσταρχος |
| ἐτέων ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ τριήκοντα , ὃς δὴ Ἑλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο Ἐφεσίοισι . Ἔνθα δὴ οἱ Ἐφέσιοι πολιορκεόμενοι ὑπ | ||
| οὐδ ' ἐμέ φημι λελασμένον ἔμμεναι ἀλκῆς , ἀλλὰ μετὰ πρώτοισι μάχην ἀνὰ κυδιάνειραν ἵσταμαι , ὁππότε νεῖκος ὀρώρηται πολέμοιο |
| ἔστι γε μέντοι οὐ πολλὸν ἀλλὰ σπάνιον . Εἰσὶ γὰρ Περσέων τῶν ἐμῶν αἰχμοφόρων οἳ ἐθελήσουσι Ἑλλήνων ἀνδράσι τρισὶ ὁμοῦ | ||
| ἑωυτῶν μὴ προκατημένων Ἴωνας οὐδεμίαν ἐλπίδα εἶχον χαίροντας πρὸς τῶν Περσέων ἀπαλλάξειν . Πρὸς ταῦτα Πελοποννησίων μὲν τοῖσι ἐν τέλεϊ |
| ὡς ἐγὼ εἰκάζω : νῦν ὦν ἄνδρα πάντα τινὰ ὑμέων χρεόν ἐστι γενέσθαι ἀγαθόν : κρέσσον γὰρ ποιεῦντάς τι καὶ | ||
| καὶ Θεσσαλῶν ἔμπειροί εἰμεν . Ἀλλ ' ἀναλαβόντας τὰ ὅπλα χρεόν ἐστι ἰέναι ὑμέας μὲν ἐς τόδε τὸ κέρας , |
| καὶ ἀλγήσαντα τῷ ὀνείδεϊ ἐπιθυμῆσαι οὐκ οὕτω τὸν εἴπαντα ταῦτα τείσασθαι ὡς Πολυκράτεα πάντως ἀπολέσαι , δι ' ὅντινα κακῶς | ||
| ἡλίκων ἀνδρηιοτάτῳ καὶ προσφιλεστάτῳ προσέκειτο ὁ Ἅρπαγος δῶρα πέμπων , τείσασθαι Ἀστυάγεα ἐπιθυμέων . Ἀπ ' ἑωυτοῦ γὰρ ἐόντος ἰδιώτεω |
| ἐστι : διὸ Ζηνόδοτος ἴσως μετέγραφε : „ Τηλέμαχ ' ὑψαγόρη μέγα νήπιε , ποῖον ἔειπες ; „ . τὸν | ||
| Ἀντίνοος δέ μιν οἶος ἀμειβόμενος προσέειπε : “ Τηλέμαχ ' ὑψαγόρη , μένος ἄσχετε , ποῖον ἔειπες ἡμέας αἰσχύνων , |
| ἄλλο σε λάθει : τὸ δ ' ἄρ ' ἦς λώιον ἔμμεναι ξέννον τὼν χαλέπων παῖδος ἐρώτων προγενέστερον . τῷ | ||
| μέγα θυμὸν ἀέξει θάρσος , ὅ πέρ τε πέλει πολὺ λώιον ἀνθρώποισιν . Ἀλλ ' ἄγ ' ἀριστῆες μὲν ἐὺν |
| τούτων δὲ ὁ σίδηρος εὕρηταικαιρὸν ἂν ἔχοι καὶ τοῦτον πόντιον ξεῖνον καλεῖσθαι . θ ξεῖνος ] φίλος . συθεὶς ] | ||
| . ἶσον δ ' ὅς θ ' ἱκέτην ὅς τε ξεῖνον κακὸν ἔρξῃ : ἶσον κακόν ἐστιν ὅστις τὸν αἰτοῦντα |
| ἔσεσθαί σφισιν ἐν Λεύκτροις ἐς ἄλλα τε ἀποστεῖλαι χρηστήρια καὶ ἐρησομένους τὸν ἐν Λεβαδείᾳ θεόν . λέγεται μὲν οὖν καὶ | ||
| σφίσικαὶ γὰρ εἰκοστὸν ἔτος ἐπῄει τῷ πολέμῳπέμπειν αὖθις ἐς Δελφοὺς ἐρησομένους ὑπὲρ νίκης . ἐρομένοις δὲ ἔχρησεν ἡ Πυθία : |
| μάλα . Μικρὸν μέρος τοίνυν αὐτῶν διεληλύθαμεν , οὐσῶν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀπεράντων . Ἀδύνατόν γ ' ἄν , ὡς | ||
| γεραιέ . σὺ μὲν πόνου οὔποτε λήγεις . τοῦτο τὸ ἔπος οἶδα πολλάκις πρὸς ἐκεῖνον εἰπών , μᾶλλον δὲ μέρος |
| κατὰ νόον τοι , βασιλεῦ . Ὁ μὲν δὴ ταῦτα ἀμείψατο , Ξέρξης δὲ ἐς γέλωτά τε ἔτρεψε καὶ οὐκ | ||
| ἀπῆλθον εἰς Σπάρτην ἔποικοι . [ Καλλίστην ἐπὶ νῆσον ] ἀμείψατο δ ' οὔνομα : ἤλλαξε δὲ τὸ ὄνομα ἡ |
| καὶ λίην σέ γ ' ἔμελλε κιχήσεσθαι κακὰ ἔργα , σχέτλι ' , ἐπεὶ ξείνους οὐχ ἅζεο σῷ ἐνὶ οἴκῳ | ||
| ” ἀντὶ τοῦ ἐσέβετο : καὶ Ὀδυσσεὺς πρὸς Κύκλωπα “ σχέτλι ' , ἐπεὶ ξείνους οὐχ ἅζεο σῷ ἐνὶ οἴκῳ |
| . . . . Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον ἄιε , φώνησέν τε . , : . Λ . εἴπ ' | ||
| θυμῷ . τὸν μὲν πὰρ πόδ ' ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε : ὦ φίλοι ἤτοι κλῆρος ἐμός , χαίρω |
| παντός , ὦ δέσποτ ' , ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί . Ἴθ ' , ἀντιβολῶ ς ' , ἐλέησον αὐτῶν τὴν | ||
| ' , ὦ πόνηρ ' , οὐ δημοσιεύων τυγχάνω . Ἴθ ' ἀντιβολῶ ς ' , ἤν πως κομίσωμαι τὼ |
| Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως δοκέω που ἀκούετε καὶ πάρος αὐτοί , Φρίξον ὅτις πτολίεθρον | ||
| νυν ταῦτά ἐστι οὕτω . Ἵνα δὲ μὴ ἰδιοβουλέειν ὑμῖν δοκέω , τίθημι τὸ πρῆγμα ἐς μέσον , γνώμην κελεύων |
| ὄτρυνεν Ἀπόλλων Φαίνοπι Ἀσιάδῃ ἐναλίγκιος , ὅς οἱ ἁπάντων ξείνων φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι οἰκία ναίων : τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη | ||
| : Δηΐφοβ ' , ἦ μέν μοι τὸ πάρος πολὺ φίλτατος ἦσθα . καὶ Μένανδρος ἐν Κόλακι ἄνθρωπε , πέρυσι |
| σφίσι μούνοισι ἐξεόν , καὶ μετὰ τοῦ ἀνεπιπλήκτου παρὰ σφέων παντελέως καὶ ἀνέδην οὕτως πλημμελέοντες . Θεοῦ ἐξ ἀρχῆς φήναντος | ||
| καὶ ἄρχοντι , μήτε αὐτὸν πιστεύειν αὐτόθεν , μήτε ἀπιστέειν παντελέως , ἐκ δὲ τῶν πρηγμάτων ἐξεταζομένων , ὅκως χρὴ |
| ' , ὦ βέλτιστε , ἰδιώτῃ μὲν ὄντι σοι τὸ ἀασάμην τοῦτο * * * δεινὸν ἦν : εἰς γάρ | ||
| ἀόριστος ἆσα , ὁ μέσος ἀσάμην καὶ πλεονασμῷ τοῦ α ἀασάμην . . . , . ἀάσχετον : ἀκατάσχετον : |
| δὲ μόνος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸ δεύτερον καταστὰς τό τε ἄγος ἀφοσιοῦται τὸ περὶ τοὺς πρέσβεις γενόμενον προειπὼν τοῖς ἐργασαμένοις | ||
| ᾖ κριθιάσας , ἢ ὑψαυχενήσας καὶ ἀτιμαγέλης γεγονὼς παρὰ τὸ ἄγος ἀγοστής καὶ ἀκοστής κατὰ τροπὴν προηγεῖσθαι . . . |
| πυρὸς ζείουσαν ἀυτμήν . Ἐν δ ' ἔσαν Ἀντιόπης Ἀσωπίδος υἱέε δοιώ , Ἀμφίων καὶ Ζῆθος , ἀπύργωτος δ ' | ||
| ; Ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται , τὼ δὲ Περικλέους υἱέε ἠλιθίω ἐγενέσθην , σοὶ τίνα αἰτίαν ἀναθῶμεν , διότι |
| ἀπὸ τίνος ἀκούσω καὶ μαθήσομαι τὸ συμβάν σοι αἴτιον ὅθεν ἀπώλου : ἦ , ὄντως , τὸ δῶμα μάτην ἔχει | ||
| καὶ κατέπιε στήλας Ἀρνών . οὐαί σοι , Μωάβ : ἀπώλου , λαὸς Χαμώς . ἀπεδόθησαν οἱ υἱοὶ αὐτῶν σῴζεσθαι |
| . πρέποντες : ὄνομα ἰχθύος . Ἴφθιμοι : ἰσχυροί : ἴφθιμον τὸ ἰσχυρὸν , καὶ ὁ μὲν Ἡρόδοτος σύνθετον αὐτὸ | ||
| ἔγχεα χερσὶν ἔχοντες , οἵ ἑ μέγαν περ ἐόντα καὶ ἴφθιμον καὶ ἀγαυὸν ὦσαν ἀπὸ σφείων : ὃ δὲ χασσάμενος |
| ψευδέσι ἴκελα περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου , τὰ δὲ μετεξέτερα ἀληθέα : περὶ μέντοι τούτου γνώμη μοι ἀποδεδέχθω πλοίῳ μιν | ||
| μὲν οἱ πολλοὶ λέγουσιν . ἐμοὶ δέ τις ἀνὴρ Βύβλιος ἀληθέα δοκέων λέγειν ἑτέρην ἀπηγέετο τοῦ πάθεος αἰτίην . ἔλεγεν |
| δ ' οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον , ἀλλὰ προσηύδα : αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες : πῶς ἐθέλεις ἅλιον | ||
| δ ' οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον , ἀλλὰ προσηύδα : αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες . εὖ νυ καὶ |
| θερμὸν φίλιον καὶ κρῖνον , τὸ δὲ ψυχρὸν πολέμιον καὶ κτεῖνον , πλὴν ὁκόσα αἱμοῤῥαγέειν ἐλπίς . Οὕτω κατάχυσις ὑγρῶν | ||
| ἄκριτος ἦεν : τοὺς μὲν γὰρ φεύγοντας ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι κτεῖνον ἐφεστηῶτες , ὁ δ ' ἐξ εὐνῆς ἀνορούσας τεύχεα |
| λαμπετόωντι ἐΐκτην : “ ὢ πόποι , ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως ἐτελέσθη Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε : φάμεν δέ οἱ οὐ | ||
| , τῶν ἄλλων ἕτερον χρῆμά τι θαμβαλέον . εἰ μὲν ὑπερφιάλως κατ ' ἐναντίον ἐλθέμεν ἔτλης , συμπάντων γε σοφῶν |
| αὐτῷ , λέγω δὴ τὸ ξηρόν , θᾶττον ἐπὶ τὸ γῆραϲ ἄγει τὰ ϲώματα τῶν ζῴων ἁπάντων : ὡϲ , | ||
| ἄμετρον αὐχμόν . τοῦτο δέ ἐϲτιν ὃ καλοῦϲιν ἐκ νόϲου γῆραϲ . τοιοῦτον γὰρ τὸ ϲῶμα γίγνεται ἐπὶ τῶν κατὰ |
| καὶ κίνδυνον ὀξὺν ἐπιφερόντων . Τίνα ἐϲτὶν ἀγαθὰ ϲημεῖα . εὔϲημον πρόϲωπον : δυνήϲῃ γὰρ κἀκ τοῦ προϲώπου μόνου βεβαίαν | ||
| τί δὲ οὔνομα ἕτερον ἐϲ ἐπίκληϲιν τοῦδε τοῦ πρήγματοϲ μᾶλλον εὔϲημον ; τί δὲ καρδίηϲ ἄλλο καιριώτερον ἐϲ ζωὴν ἢ |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| οὐ χάριν , ἀντιδίδωσιν ἔχειν . Σὺ δὲ τῶνδ ' ἑδράνων πάλιν ἔκτοπος αὖθις ἄφορμος ἐμᾶς χθονὸς ἔκθορε , μή | ||
| φροῦδος μὲν ἔσται κυμάτων ἅπας βυθός , γῆ δ ' ἑδράνων ἔρημος , οὐδ ' ἀὴρ ἔτι πτερωτὰ φῦλα βαστάσει |
| : “ καί κ ' ἀλαός τοι , ξεῖνε , διακρίνειε τὸ σῆμα ἀμφαφόων , ἐπεὶ οὔ τι μεμιγμένον ἐστὶν | ||
| ἀπάτην συμπεραίνει τἀνθρώπῳ : καὶ σχολῇ γ ' ἄν τις διακρίνειε τὰς ἀπάτας περιουσίᾳ συνέσεως . Καθά φασι καὶ τὸν |
| τοῦτο ἐργάζονται , καὶ τῷ βασιλέϊ μοῦνοι τὰς παρθένους μελλούσας συνοικέειν ἐπιδεικνύουσι : ἣ δὲ ἂν τῷ βασιλέϊ ἀρεστὴ γένηται | ||
| , καὶ ταύτην ἀνεκήρυσσε , ὅστις θέλοι ἐλάχιστον χρυσίον λαβὼν συνοικέειν αὐτῇ , ἐς ὃ τῷ τὸ ἐλάχιστον ὑπισταμένῳ προσέ |
| στρατευόμενοι καὶ τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι . Ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων γίνεσθε : εἰ δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ δυνατὸν | ||
| [ ! ! ! ! ] ! ! καθ ' ἡμέων ? [ ! ! ! ] ! σοι ? |
| ἀνθρώπους τῶν ἐθνέων τῶν τὰς χώρας κατεστρέψατο , ἔλεγον οἱ ἱρέες , ἐπείτε ἐγίνετο ἀνακομιζόμενος ἐν Δάφνῃσι τῇσι Πηλουσίῃσι , | ||
| τῆς χώρης τῆς εἰρημένης ἡ πολλή , κατά περ οἱ ἱρέες ἔλεγον , ἐδόκεε καὶ αὐτῷ μοι εἶναι ἐπίκτητος Αἰγυπτίοισι |
| Μυοῦντα ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ ἀπὸ τῆς Νάξου ἀπελθόν , ἐὸν ἐνθαῦτα , συλλαμβάνειν πειρᾶσθαι τοὺς ἐπὶ τῶν νεῶν ἐπιπλέοντας | ||
| καὶ σιτίων ἐπιθυμέουσι , καὶ τὸ πῦον ἀνάγεται ῥηϊδίως λευκὸν ἐὸν καὶ ἄνοσμον καὶ λεῖον καὶ ὁμόχροον καὶ ἀφλέγμαντον , |
| μακρὴν ἧστο κάτω ὁρόων , ποτιδέγμενος εἴ τί μιν εἴποι ἰφθίμη παράκοιτις , ἐπεὶ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν . ἡ δ ' | ||
| οἱ ἔριφοι , καὶ ἡ αἲξ ἀπὸ τούτου ὠνομασμένη . ἰφθίμη ἀγαθή . ἔστι δὲ καὶ ὄνομα κύριον Ἰφθίμη , |
| Ζεύς : δαιμονίη αἰεὶ μὲν ὀΐεαι οὐδέ σε λήθω : πρῆξαι δ ' ἔμπης οὔ τι δυνήσεαι , ἀλλ ' | ||
| μοῦνοι καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ ἀτυχεῖν οἱ καλῶς τι καὶ κακῶς πρῆξαι ἐπιστάμενοι : ἐπιτυγχάνειν τε γὰρ τοῦτ ' ἐστὶ τὸ |
| Οὗτος ὁ λόγος θεραπευτικός . περὶ τρώματος γὰρ διαλέγεται . τρῶμα δὲ λέγει ὁ Ἱπποκράτης αὐτὴν τὴν λύσιν τῆς συνεχείας | ||
| ξύμφυϲιν τὸ ἕλκοϲ οὐκ ἀφικνέεται : ἕλκοϲ γάρ , οὐ τρῶμα γίγνεται . ἐπὶ δὲ τῇϲι ῥήξεϲι ἡ ξύμφυϲιϲ ἑτοιμοτέρη |
| ἠελίοιο εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αἶψ ' Ἀγαμέμνονι εἶπε παραστάς : Ἀτρεΐδη , σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν πείσονται | ||
| δ ' ἄρ ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : Ἀτρεΐδη ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων ; πῶς δὴ |
| μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας ; τὰ οὐ πάμπαν ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν | ||
| μ ' ὁρῶν τὸν προστρόπαιον , τὸν ἱκέτην , ὦ σχέτλιε ; Ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ ' ἑλών : |
| ζήσονται τῷ θεῷ . Διατί , φημί , κύριε , εἶπας περὶ τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ : Ζήσονται τῷ | ||
| χοαὶ ἐπὶ τῶν νεκρῶν : οἷον : εἰς τί τοῦτο εἶπας : ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν : λείπει τὸ ἕνεκεν |
| βοτρύχοισι κομῶν . Μηδὲν κοτυλίζειν , ἀλλὰ καταπάττειν χύδην . Τουτὶ τί ἐστιν ; ὡς ἀνεκὰς τὸ κρίβανον . Ἀδώνι | ||
| δή , μή πώς σε δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ἰκτῖνος μάρψῃ Τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου , ὡς οὗτος φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις |
| τὸ μετόπωρον τελευτῶϲι τὸν βίον . κοτὲ καὶ γέροντεϲ ἁλῶναι ῥηΐδιοι καὶ ἀπόφρικτοι ἁλόντεϲ , ὅϲον βραχείηϲ ῥοπῆϲ ἐϲ εὐνὴν | ||
| ὀλιζότεροι πόδες αὐτοῖς . τοὔνεκα ῥηΐδιοι πτώκεσσι πέλουσι κολῶναι , ῥηΐδιοι πτώκεσσι , δυσάντεες ἱππελάτῃσι . ναὶ μὴν ἀτραπιτοῖο πολυστιβίην |
| δαίμονές τ ' ἀντήλιοι , εἴ που πάλαι , φαιδροῖσι τοισίδ ' ὄμμασι δέξασθε κόσμῳ βασιλέα πολλῷ χρόνῳ . ἥκει | ||
| : ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται , ξένε , μηδένα πελάζειν τοισίδ ' Ἑλλήνων δόμοις . ἆ , μὴ πρόσειε χεῖρα |
| μαχησόμεθ ' αὖθι μένοντες , καὶ μάλα τειρόμενοί περ : ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει : Ἕκτορ ἀτὰρ σὺ πόλιν δὲ μετέρχεο | ||
| ἄλλας μὲν νούσους ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' |
| δὲ πάντες ἔμιμνον ἀναινόμενοι τὸν ἄεθλον , εἰ μή σφεας ἐνένιπεν ἀγαυοῦ Νηλέος υἱός : Ὦ φίλοι , οὔ τι | ||
| τοῦ δ ' ἤκουσε περίφρων Πηνελόπεια , ἀμφίπολον δ ' ἐνένιπεν ἔπος τ ' ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε |