| τὴν τρίχα , ὄνος τὸν βίον : ἐξ ἱστορίας ἡ παροιμία : Καρχηδόνιόν φασι νεανίαν ἀγρεῦσαι λέοντα ἄρτι ἐκ γάλακτος | ||
| Ὑπ . ἐν τῷ κατ ' Ἀθ . βʹ . παροιμία ἐστὶ λεγομένη κατὰ τῶν πλείω φερομένων ὧν ἠδίκησαν . |
| ἀποστρεφόμενοι : ἀεὶ γὰρ τὸ φλαῦρον , ἐπὶ τοῦ πονηροῦ τάττεται : φαῦλον οὖν ἐστιν ἐν ὑπερβιβασμῶ τοῦ λ καὶ | ||
| ὃ μὴ γενομένης ζητήσεως φιλεῖ προαπαντᾶν εὕρεσις . ἐν τούτῳ τάττεται πᾶς αὐτομαθὴς καὶ αὐτοδίδακτος σοφός : οὐ γὰρ σκέψεσι |
| . Εἰς τετρυπημένον πίθον ἀντλεῖν : ἐπὶ τῶν εἰς κενὸν πονούντων . Ἐκ πολλῶν ἀχύρων ὀλίγον καρπὸν συνήγαγον : ἐπὶ | ||
| μὲν ἐξηντλοῦμεν , ἥδ ' ἐπιῤῥέει : ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων . Ἁλσὶ διασμηχθεὶς ὄναιτ ' ἂν οὑτοσίν : ἐπὶ |
| τῶν οἰκείων βλάπτειν καὶ τοὺς ἑτέρους . Ἀντ ' ἀγαθῶν ἀγαθίδες : ἐπὶ τῶν εὖ πασχόντων ἀνθ ' ὧν προευηργέτησαν | ||
| θάλασσα : καί : Ἀγαθῶν θησαυρός : καί : Ἀγαθῶν ἀγαθίδες : καί : Ἀγαθῶν μυρμηκιά : ἐπὶ πλήθους ἀγαθῶν |
| πυραύστου μόρον . Εἴρηται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς προξενούντων ἀπώλειαν . Πάλαι ποτ ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι : | ||
| εἶ ; τοὺς γὰρ σπουδαίους οἱ θεοὶ καὶ ἄνευ τῶν προξενούντων ἀσπάζονται . ” „ ὅτι νὴ Δί ' , |
| μὲν δὴ λάλων , ὦ Πλάτων , καὶ ἀργῶν καὶ δειλῶν αὐτόθεν κατάβαλε , μή που τις καὶ Τρῶας ἐγείρῃσιν | ||
| πολλῷ μᾶλλον ἐθάρσησαν οἱ στρατιῶται , καὶ συμβαλόντες ἄνευ τῶν δειλῶν ἐνίκησαν . Ἰφικράτης τοὺς πολεμίους ἐς φυγὴν τρεψάμενος εἵπετο |
| ἀποθνῄσκειν , εἴρηται , γένος , παιδεία , χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων συνήθεια , τῆς ὅλης πολιτείας ὑπόθεσις : ἃ δὲ κατὰ | ||
| ἡδόμενος , ἐχθρὰ δὲ αὐτῷ τὰ πρότερα , καὶ ἡ συνήθεια τὴν φύσιν ἐξέκρουσε . τοιοῦτόν τί φημι καὶ τοὺς |
| καὶ διὰ τοῦτο ζηλοτυπεῖν αὐτὸν τὴν τῶν τράγων τε καὶ ὄνων εὐδαιμονίαν ; Μὴ γὰρ οὐδὲ εὐσεβὲς ᾖ τὰ τοιαῦτα | ||
| τῶν ἐφ ' οἷς ἤλπισαν διαψευσθέντων . Ἀπὸ τῶν βραδυσκελῶν ὄνων ἵππος ὤρουσεν . Ἅπαντα τοῖς σοφοῖς εὔκολα : ἐπὶ |
| θεοῦ μετά τε σωφροσύνας μετέσχον λέκτρων Ἀφροδίτας , γαλανείαι χρησάμενοι μαινομένων οἴστρων , ὅθι δὴ δίδυμ ' ὁ χρυσοκόμας Ἔρως | ||
| , ἀτελὴς αὐτός τε καὶ ἡ ποίησις ὑπὸ τῆς τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντος ἠφανίσθη , πῶς οὐκ ἐξ ἀμφοῖν |
| παραβάται γάρ . Τὸ Δωδωναῖον χαλκεῖον : ἐπὶ τῶν πολλὰ λαλούντων . Τὸν Ὕλαν κραυγάζεις : ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων | ||
| ὁ λόγος παροιμιώδης ἐγένετο . Εἴρηται δὲ ἐπὶ τῶν ἀμφιβόλως λαλούντων . Ἢ κρίνον ἢ κολοκύντην : τὸ τῆς κολοκύντης |
| ἐμπορίας καὶ τὰς ὠφελείας : ἐπικτήσεται δὲ ταύτας παρά τινων εὐτελῶν ἀνθρώπων καὶ πάσης πράξεως μηδαμινῆς καὶ εὐτελοῦς . εἰ | ||
| Ὅτι καιροὶ φέρουσι καὶ τόπων διαστάσεις εὐτελίζεσθαι καὶ ἀτιμάζεσθαι παρὰ εὐτελῶν καὶ ἀγενῶν ἀνθρώπων . Καί τις ἄμπελος τοῦ ποταμοῦ |
| οὐχ ἁμαρτανόντων . Γλαύκου τέχνη : ἐπὶ τῶν μὴ ῥᾳδίως κατεργαζομένων . Ἀπὸ Γλαύκου Σαμίου , ὃς πρῶτον κόλλησιν ἐφεῦρε | ||
| κἀκεῖνοι τοιοῦτοι . Γλαύκου τέχνη : ἐπὶ τῶν μὴ ῥᾳδίως κατεργαζομένων . ἢ ἐπὶ τῶν πάνυ ἐπιμελῶς καὶ ἐντέχνως εἰργασμένων |
| . καὶ μὴν παρὰ τοῖς τραγῳδοῖς τὸ συνωφρυῶσθαι ἐπὶ τῶν λυπουμένων . ὁ δὲ κωμικὸς Ἀμειψίας τὸ νεύειν ὀφρυάζειν εἴρηκεν | ||
| δεῖγμα κατηφείας , ἤτοι κατηφεῖς ἦσαν . ἴδιον γὰρ τῶν λυπουμένων τὸ τὰς ὀφρῦς συνάγειν . . οἱ δίκαιοι γελῶντες |
| πρῴ . . μή μοι τότε γ ' ἔλθῃς : Παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ συνερχομένων τοῖς φίλοις ἐν κινδύνοις . | ||
| συμπεσόντα νῦν τοῖς δεσπόταις ὡς καλῶς ἔπεσον καὶ ἐγένοντο . Παροιμία τὸ τρὶς ἓξ βάλλειν ἐπὶ τῶν ἄκρως εὐτυχούντων , |
| κήρυκι τὸν πόδα παρῶ . Κλεῶνος κιθαρῳδοῦ , ὃς ἐκαλεῖτο Βοῦς , ἀκούσας εἶπεν : ὄνος λύρας ἐλέγετο , νῦν | ||
| ὃ ἐκλαμβάνεται ἐπὶ τῶν ἐν ἀπορίᾳ τι πράττειν προσποιουμένων . Βοῦς ἐν πόλει : ἐπὶ τῶν θαυμαζομένων . Λυσίας γὰρ |
| , κεδρία , καὶ ὅσα ἐστὶ τῆς ὁμοίας ὕλης . Ὀλίγη χρῆσίς ἐστι τῶν ἀποδακρυτικῶν : χρώμεθα γὰρ ἐπὶ μόνων | ||
| τι καὶ ἄλλο , ποιητικώτατόν ἐϲτιν . Περὶ ἱππαϲίαϲ . Ὀλίγη χρῆϲιϲ τῆϲ ἱππαϲίαϲ ἐπὶ τῶν νοϲούντων ἐϲτίν . οὐ |
| πείρας ποιουμένων . Κᾶρες γὰρ ἐμισθοφόρησαν πρῶτοι . Ἄλλοι τὴν παροιμίαν τιθέασι ἐπὶ τῶν εὐκαταφρονήτων : φασὶ γὰρ τοὺς Κᾶρας | ||
| καὶ συγκατατίθεσθαι . αἶνος δʹ : ἔπαινον . γνώμην . παροιμίαν . καὶ πόλιν . αἴνυσθαι βʹ : τὸ αἴρεσθαι |
| ἔτη , τὰ δὲ Ϙ ἐκαθεύδησεν . καὶ παροιμία τὸ Ἐπιμενίδειον δέρμα ἐπὶ τῶν ἀποθέτων . . ἐκ δὲ τῆς | ||
| ἔτη , τὰ δὲ Ϙ ἐκαθεύδησεν . Καὶ παροιμία τὸ Ἐπιμενίδειον δέρμα : ἐπὶ τῶν ἀποθέτων . . . . |
| , ἔχουσι τὸ ἴσον ; Ἢ ἐνταῦθα ἡ παραβολὴ οὐκ εὐδαιμονούντων γεγένηται πάντων , ἀλλὰ μὴ εὐδαιμονούντων , ὅτε μὴ | ||
| ἀγαθά : καί : Ἀγαθῶν ἀγαθίδες : ἐπὶ τῶν σφόδρα εὐδαιμονούντων . Ἀγαθὰ Κιλίκων : λείπει τὸ ἔχει . προδότης |
| ἐφ ' ᾗ Δημήτηρ ὅτε τὴν κόρην ἐζήτει ἐκάθισεν . Ἀγαθῶν θάλασσα : καί : Ἀγαθῶν θησαυρός : καί : | ||
| προδοὺς , ηὐπόρησεν . Ὅμοιον , Ἀπὸ νεκρῶν φορολογεῖν . Ἀγαθῶν θάλασσα : ἐπὶ πλήθους ἀγαθῶν . Ὡς καὶ τὸ |
| . τραγῳδεῖν δὲ ἢ τραγικὰ ἔχειν δράματα ἢ ἀναπλάσματα ἢ τραγῳδῶν ἀκούειν ἢ ἰαμβεῖα λέγειν μεμνημένῳ μὲν τῶν εἰρημένων κατὰ | ||
| εἴ τις ἦν ὑπόπτερος , εἶτα πεινῶν τοῖς χοροῖσι τῶν τραγῳδῶν ἤχθετο , ἐκπτόμενος ἂν οὗτος ἠρίστησεν ἐλθὼν οἴκαδε , |
| : καὶ τὰ ταύτην ποιοῦντα ταῦτά ἐστι τὰ μάλιστα καὶ κυρίως φιλητά . σπανίας δὲ εἰκὸς τὰς τοιαύτας φιλίας εἶναι | ||
| γὰρ τὸν ἰσόσταθμον , ἤτοι ἰσόζυγον . σφέλᾳ δέ , κυρίως μὲν τὸ ὑποπόδιον , νῦν δὲ ξύλῳ πυκνῷ . |
| πλὴν τῶν πραΰνειν τὰϲ ἀλγηδόναϲ δυναμένων , ἅτινα ἐπὶ τῶν κακοήθων ἑλκῶν προείρηται . Χειρουργία ϲταφυλωμάτων . ἐπὶ μὲν οὖν | ||
| ἐπὶ μὲν οὖν τῶν ϲτενῇ βάϲει κεχρημένων ϲταφυλωμάτων καὶ μὴ κακοήθων ἔργον εὐθετεῖ τὸ κατὰ ϲφίγξιν , οὗ ὁ τρόποϲ |
| κλεπτόντων . Σικελὸς στρατιώτης μισθὸν διωθεῖται : ἐπὶ τῶν ἀπωθεῖσθαι προσποιουμένων , ἃ μηδεὶς αὐτοῖς δίδωσιν . Σκυθῶν ἐρημία : | ||
| καθεύδων : ἐπὶ τῶν προσποιουμένων καθεύδειν , ἢ ἐπὶ τῶν προσποιουμένων τι δρᾶν καὶ οὐκ ἐξ ἀληθείας πραττόντων . Λήμνιον |
| ἀδυνάτου . Δατὸς ἀγαθῶν : ἐπὶ εὐδαιμονούντων : ἡ γὰρ Δατὸς πόλις ἦν ἐπὶ Θρᾴκης σφόδρα εὐδαίμων . δεδηλώκατον δὲ | ||
| . Δασύποδα λαγὼν παραδραμεῖται χελώνη : ἐπὶ τοῦ ἀδυνάτου . Δατὸς ἀγαθῶν : ἐπὶ εὐδαιμονούντων : ἡ γὰρ Δατὸς πόλις |
| ὀΐομαι εἰσορόωντα γινώσκειν . ” ὁ δὲ Ἀρίσταρχός φησι “ μεταφορικῶς τὴν καλάμην εἴρηκεν . καὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀμητοῦ | ||
| ἰατρικὰ οὐδὲν Ἀνάγκης μεῖζον εὗρον : ἀντιτεμών : εὑρών : μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν τὰς ῥίζας εὑρισκόντων καὶ τεμνόντων : ἐκ |
| ὅλην Ἑλλάδα φρέατα ὤρυξεν . Ἀγαμέμνονος θυσία : ἐπὶ τῶν δυσπειθῶν καὶ σκληρῶν . θύοντος γὰρ Ἀγαμέμνονος ὁ βοῦς φυγὼν | ||
| ὅλην Ἑλλάδα φρέατα ὤρυξεν . Ἀγαμέμνονος θυσία : ἐπὶ τῶν δυσπειθῶν καὶ σκληρῶν . θύοντος γὰρ Ἀγαμέμνονος ὁ βοῦς φυγὼν |
| δικαστὴς ὁ κρίνας τὸν Δημοσθένην ἄξιον εἶναι τοῦ στεφάνου . καταχρηστικῶς δὲ εἶπεν ἐνταῦθα κριτὴν τὸν δικαστήν . κριτὴς γὰρ | ||
| εὐχερῶς τειρόμενον . Ἄβαξ , ὁ μὴ βάσιν ἔχων : καταχρηστικῶς δὲ ἐπὶ τοῦ οἱουδήποτε σανιδίου . Ἀγρυπνία , ἀϋπνία |
| βοὸς καὶ εἴρηται παρὰ τὸ κινεῖν τὴν οὐρὰν ἐν τῷ μυκᾶσθαι . καὶ Ἀπίων δὲ εὑρὼν τὴν ἐτυμολογίαν παρὰ Ἀπολλοδώρῳ | ||
| . . . . . Μυκάλη . παρὰ τὸ ἐκεῖ μυκᾶσθαι τὰς Γοργόνας δια Οʹθος . παρὰ τὸν μολυσμὸν τῶν |
| ἱπποπόλων Θρῃκῶν καθορώμενος αἶαν Μυσῶν τ ' ἀγχεμάχων καὶ ἀγαυῶν ἱππημολγῶν γλακτοφάγων Ἀβίων τε δικαιοτάτων ἀνθρώπων . ἐς Τροίην δ | ||
| τῶν κειμένων παρὰ τῷ ποιητῇ περί τε Μυσῶν καὶ ἀγαυῶν ἱππημολγῶν : ἃ δ ' Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ |
| ἐπιδιδόντων . Ἅπας ἐχῖνος τραχύς : ἐπὶ τῶν δυσκόλων καὶ δυστρόπων . ἐξαιρετῶς δὲ ἐπὶ τῶν κακωτικῶν ἢ εὐνούχων . | ||
| ἄφρονας . Ἅπας ἐχῖνος τραχύς : ἐπὶ τῶν δυσκόλων καὶ δυστρόπων . ἐξαιρέτως χρειῶδες ἐπὶ τῶν κακωτικῶν ἢ εὐνούχων . |
| τοὺς πόδας . τάττεται δὲ ἐπὶ τῶν ἀτάκτως καὶ ἀκόσμως γελώντων . Γέλως Μεγαρικός : ἐπὶ τῶν ἀώρως θρυπτομένων : | ||
| γέλως : ἐπὶ τῶν ἐπ ' ὀλέθρῳ τῷ σφῶν αὐτῶν γελώντων . Καδήμων μὲν διαδοθῆναι , ὅτι οἱ Σαρδῶνα κατοικοῦντες |
| μηδενὸς ἀξίων : παρόσον ἡ θρὶξ οὐδενὸς ἀξία . Ἀπὸ βραδυσκελῶν ὄνων ἵππος ὤρουσεν : ἐπὶ τῶν ἀπὸ εὐτελῶν ἐπὶ | ||
| τριχός : ἐπὶ τῶν εὐτελῶν καὶ μηδενὸς ἀξίων . Ἀπὸ βραδυσκελῶν ὄνων ἵππος ὤρουσεν : ἐπὶ τῶν ἀπὸ μικρῶν εἰς |
| δαιμόνιον πρὸς τὸ τῶν θυόντων ἦθος ἢ πρὸς τὸ τῶν θυομένων πλῆθος βλέπει . ἐπεὶ καὶ Ἀπόλλων παραινῶν θύειν κατὰ | ||
| διαχεόμενον καὶ μὴ συνεστός . μετωπιαία θρίξ : ἡ τῶν θυομένων ἱερείων , ἣν πρὸ τοῦ θύεσθαι ἀποκείροντες εἰς τὸ |
| ἐπαινεῖσθαι καὶ τοῦ ψέγεσθαι αἴτιος . Καὶ Ἡρακλῆς παρὰ τῶν ἀναισθήτων ἰσχὺν ἐλάμβανεν : ὅτι καὶ ἀπ ' ἐλαχίστων ἐστὶν | ||
| γὰρ διὰ στερεῶν σωμάτων διίξεται ἢ διὰ νοητῶν τινῶν καὶ ἀναισθήτων πόρων . ἀλλὰ διὰ μὲν στερεῶν σωμάτων οὐκ ἂν |
| κειμένους ἢ τοὺς μὲν περιέχοντας , τοὺς δὲ περιεχομένους . Ἴαμβος μὲν οὖν ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ ἰαμβίζειν , ὅ ἐστι | ||
| καὶ ἐξερύσαιτο θαλάσσης ἔμπλεα . Διονύσιος δ ' ὁ ἐπικαλούμενος Ἴαμβος ἐν τῷ περὶ διαλέκτων γράφει οὕτως : ἀκηκόαμεν γοῦν |
| . Ἀετὸν κάνθαρος μαιεύεται : ἐπὶ τῶν κακῶς ὑπό τινων πασχόντων . Τὰ γὰρ ὠὰ τοῦ ἀετοῦ ἀφανίζει κυλίων ὁ | ||
| εἶτα ἑαυτῶν ἐπαισθάνεσθαι , ἦν ἴσως ἄλογον : ἄλλων δὲ πασχόντων γνωρίζειν τὴν αἴσθησιν οὐδὲν κωλύει . καὶ σημεῖον ὡς |
| ἡμῖν . . . παιδικῶν ἅλις οκως περ ἀρνῶν ἐστι γαλαθηνῶν τε καὶ χοίρων . Σιμωνίδης δ ' ἐπὶ τοῦ | ||
| ἱερείων ὅταν εἰς ταύτην ἀφίκηται τὴν τάξιν , τῶν μὲν γαλαθηνῶν ἐστι σκληρότερα καὶ δυσπεπτότερα , τροφὴν δὲ ξηροτέραν δίδωσιν |
| Οἱ γὰρ ἐν ταύτῃ κατοικοῦντες τῇ πόλει τοιοῦτοι . Κεστρεὺς νηστεύει : ἐπὶ τῶν λαιμάργων , ὑποκρινομένων δὲ νηστεύειν : | ||
| οὐκ ἔχουσα , ἐπὶ τῶν νοῦν μὴ ἐχόντων . Κεστρεὺς νηστεύει : παροιμία ἐπὶ τῶν πάνυ λαιμάργων . Τοιοῦτον γάρ |
| ταῦτα συγχωρῆσαι . καίτοι εἰ τὰ ζητούμενα ὡς ὁμολογούμενα ὑποτίθεσθαι γέλως , πῶς εἰκὸς ἅ γε ζητεῖν γέλως , ταῦτ | ||
| γεγόναμεν εἰς τὸ διαλλάξαι χείρους . καίτοι τὸ πρᾶγμα ἀρχόμενον γέλως εἶναι ἐδόκει : μὴ γὰρ ἄν ποτε στῆναι φιλονεικίαν |
| ἑαυτοῦ ψυχήν , Ἀττικὰ ἐπάρδων τὰ νάματα . . . Ἀεὶ δὲ τὰ καλὰ σπάνια , καὶ δόξαν ἀθάνατον τοῖς | ||
| οὐ μέγαν . Ἱμάτια διαφαίνοντα καὶ πέδην τινὰ χρυσῆν . Ἀεὶ γεωργὸς εἰς νέωτα πλούσιος . Ἔπιεν ἡ Ῥόδη κυμβίον |
| μιμεῖσθαι πειρώμενοι συναποβάλλουσιν ἃ εἶχον , οἷς μαθεῖν ἐπετήδευον . χρεμετίζειν μὲν γὰρ οὐκ ἔμαθον , ᾄδειν δὲ ἐπελάθοντο . | ||
| τὸ γελᾶν καὶ ἄλλο τὸ γελαστικόν , καὶ ἄλλο τὸ χρεμετίζειν καὶ ἄλλο τὸ χρεμετιστικόν . Τῶν προκειμένων πραγμάτων πρὸς |
| μεγάλη πρὸς τῷ ὠκεανῷ . Γαλῇ χιτώνιον : ἐπὶ τῶν ἀχρήστων . Γαλλιστὶ τεμεῖν : ἐπὶ τῶν ἀφροντίστως ἀπαλλαγὴν πραγμάτων | ||
| τὰ χρηστά , οὕτω καὶ τὸ συμβουλευτικὸν ἀπὸ μὲν τῶν ἀχρήστων ἀποτρέπει , προτρέπει δὲ ἐπὶ τὰ χρηστά . τὸ |
| ἀλλεπάλληλα συνάπτει δίκην : συνάγει ἀλλεπάλληλα καὶ συμμίσγει : ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν συμβαλλόντων τοῖς σχοινίοις ἕτερα καὶ ἐπιμηκέστερα ποιούντων | ||
| Ἄργους , βασιλεύων καὶ ἡγεμὼν λαοῦ ὤν . ἡ δὲ μεταφορὰ τοῦ ἐλαύνων ἀπὸ τῶν ποιμνίων . ἄλλως : εὐθύτονον |
| ἡ τοῦ Ἀριστοφάνους ἢ τοῦ Μενάνδρου . Καὶ ἡ μὲν κωμῳδία τὸν βίον συνίστησιν , ἡ δὲ τραγῳδία διαλύει : | ||
| παρὰ Δημοσθένει , καὶ λεκτικώτατος παρὰ Ξενοφῶντι . ἡ δὲ κωμῳδία λεπτολόγος εἴρηκε καὶ λεπτολογεῖν καὶ λεπτολογίαν . προσδιαλεγόμενος , |
| δικαστηρίου εἰς ἕτερον δικαστήριον μετάβασις . Ἔξω βελῶν καθῆσθαι : παραινετικὴ ἡ παροιμία . Εὐμεταβολώτερος κοθόρνου : ἐπὶ τῶν πᾶσιν | ||
| βάλῃ ψῆφον ἀντὶ τῆς λευκῆς . Ἔξω βελῶν καθῆσθαι : παραινετικὴ ἡ παροιμία . Ἐξηκεστίδης ἐγένου : ἐπὶ τῶν ὁδοῦ |
| Καρνεάδην ἀδορυφόρητον βασιλείαν . ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων , ” ὅσῳ , “ εἶπεν , ” οἱ | ||
| ἐν κακοῖς περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων . Ὃς αὑτὸν οὐκ ἔχει , Σάμον θέλει : |
| κατὰ τὴν τοῦ αἵματος πῆξίν τε καὶ ψῦξιν ἀποθνήσκει , ὗς δὲ κωνείου ἐμπίπλαται καὶ ὑγιαίνει . Οἱ Ἰνδοὶ τέλειον | ||
| . Καὶ τούτων λεγομένων , ἄλλος οἰκέτης ἦλθεν ἀπαγγέλλων ὡς ὗς τὴν χώραν λυμαίνεται : ὁ δὲ ὁρμήσας ἀνῃρέθη . |
| . τινὲς δὲ διὰ τοῦ π . . . . Κωρυκαῖος . . . Κώρυκος γὰρ τῆς Παμφυλίας ἀκρωτήριον , | ||
| μηδὲ προσδοκώμεν ' ἔκστασιν φέρει . τοῦ δ ' ἆρα Κωρυκαῖος ἠκροάσατο . πίε . πιεῖν ἀναγκάσω τὴν ἱερόσυλον πρῶτα |
| ἀτιμάζετε ; θύεις πρόβατον , τὸ δ ' αὐτὸ καὶ προσκυνεῖς : ταῦρός ἐστιν ἐν οὐρανῷ , καὶ τὴν εἰκόνα | ||
| ἡμῶν , ἀπ ' ἀλλήλων δὲ διέχουσιν πολύ . βοῦν προσκυνεῖς , ἐγὼ δὲ θύω τοῖς θεοῖς : τὴν ἔγχελυν |
| τῷ μέτρῳ εἶναι πότε δ ' Ἄρτεμις οὐκ ἐχόρευσεν καὶ κόρκορος ἐν λαχάνοισιν , ἀλλὰ παροιμίαι εἰσὶ καὶ ἐπικαὶ καὶ | ||
| καὶ ἡ παροιμία ” καὶ κόρκορος ἐν λαχάνοισιν “ . κόρκορος λάχανον ἄγριον ἐν Πελοποννήσῳ : καὶ παροιμία : ” |
| παντὶ λίθῳ σκόρπιος εὕδει : ἐπὶ τῶν κακοήθων λέγεται . Ὗς ἐκώμασεν : ἐπὶ τῶν ἀσέμνως τι ποιούντων , καὶ | ||
| , ὡς ἂν εἴποις μοιχίδιον ἐπιτέχνημα τοῦτο καὶ κλέμμα . Ὗς Διαροίδων : ἐπὶ τῶν σκαιῶν καὶ ἀπαιδεύτων : Κράτης |
| τεχθέντων καὶ ὁμοίως λεγομένων . Αἰάντειος γέλως : ἐπὶ τῶν παραφρόνως γελώντων . Ὁ Αἴας γὰρ παραφροσύνην νοσήσας καὶ μανεὶς | ||
| ἐπὶ τῶν μηδὲν ὠφελούντων . Αἰάντειος γέλως : ἐπὶ τῶν παραφρόνως γελώντων . Αἲξ οὔπω τέτοκεν , ἔριφος δ ' |
| ὡς λαιμάργους . Ἄλλοι δὲ φασὶ τὴν παροιμίαν ἐπὶ τῶν δικαιοπραγούντων μὲν , οὐδὲν δὲ πλέον ἐκ τῆς δικαιοσύνης ἀποφερομένων | ||
| . ἡ δὲ λεγομένη παροιμία : κεστρεὺς νηστεύει ἐπὶ τῶν δικαιοπραγούντων ἀκούεται , ἐπεὶ οὐ σαρκοφαγεῖ ὁ κεστρεύς . Ἀναξίλας |
| . κωμῳδεῖται δὲ ὡς συώδης ἐν τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ . Ἀπιὼν ἐς Ἀπατούρια , ἐπανῆκες Θαργηλιῶνα : ἐπὶ τῶν ἄγαν | ||
| . κωμῳδεῖται δὲ ὡς συώδης ἐν τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ . Ἀπιὼν ἐς Ἀπατούρια , ἐπανῆκες Θαργηλιῶνα : ἐπὶ τῶν ἄγαν |
| ἐπὶ τῶν ἄγαν μὲν ὑπερσεμνυνομένων , κακῶς δὲ καὶ πονηρῶς ἀπαλλαττόντων . τῶν γὰρ Κορινθίων βαρέα τοῖς Μεγαρεῦσιν † ἀποίκους | ||
| δ ' ἄτα : ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως ἐγγυωμένων καὶ κακῶς ἀπαλλαττόντων . Εἰ ἐγὼ ταῦτα ἐποίουν , ὅσος ἂν ἦν |
| ἑτέραν ἀλώπεκα : ἐπὶ τῶν ἐξαπατᾶν βουλομένων τοὺς ὁμοίους . Ἄλλοισι μὲν γλῶσσα , ἄλλοισι δὲ γόμφιοι : ἐπὶ τῶν | ||
| μονοσιτέειν δὲ τοῦτον τὸν χρόνον ξυμφέρει μέχρις ἂν καταστῇ . Ἄλλοισι δέ τισι ξηρόν τι καὶ συγκεκαυμένον τὸ διαχώρημα γίνεται |
| μὲν τῶν πάλαι σοφῶν ἀντεῖπεν οὐδείς , οἱ δὲ νέοι θρασύνονται καὶ θείῳ Λόγῳ πολεμεῖν ἐπαίρονται , οἳ δὴ θείας | ||
| τὸ πυραύστου μόρος , ἐπὶ τῶν ταχὺ θανατουμένων οἷς ἀνοήτως θρασύνονται . . . : ἀλλὰ δεδοικὼς τῶν πυραυστῶν τὸν |
| αἰτία πέφυκε γίγνεσθαι . οὐ γὰρ ἔστι γνώμῃ δυσκόλῳ χρωμένους εὐκόλων πειρᾶσθαι τῶν πραγμάτων . εἰ δ ' ὅτι μηδεὶς | ||
| τέθνηκεν ἢ διδάσκει γράμματα . Κορυδέως . . εἰδεχθέστερος Μουσῶν εὐκόλων ἀνθρήνιον οὐδέποτε προδέδωκέ με . Οἰωνίχου μουσεῖον αὐτόχρημα Χαιρεφῶν |
| . σκοποὶ δὲ ἄρα τούτων καὶ ποιμένες ἀγαθοί . Αἲξ Σκυρία : πολυγάλακτοι δὲ αὗται . ἐν τῷ καιρῷ δὲ | ||
| , ἐν ᾧ τὴν μάχην ἐνίκησαν οἱ Λοκροί . Αἲξ Σκυρία : Χρύσιππος φησὶν ἐπὶ τῶν τὰς εὐεργεσίας ἀνατρεπόντων τετάχθαι |
| ἢ ἐπὶ τῶν ὧν βούλονται τυγχανόντων . Ὁμοία τῇ : Ὄνος εἰς ἄχυρα . Ξύλον ἀγκύλον οὐδέποτ ' ὀρθόν : | ||
| Ὄνος εἰς Κυμαίαν : ἐπὶ τῶν παραδόξων καὶ σπανίων . Ὄνος ὕεται : ἐπὶ τῶν μὴ ἐπιστρεφομένων . Ὄνου θανάτους |
| ἥδιστ ' ἔχουσι , κοὐδὲν ἀφ ' ὑὸς γίγνεται πλὴν ὑστριχὶς καὶ πηλὸς ἡμῖν καὶ βοή . ἐξιόντι μοι ἁλιεὺς | ||
| ἔστι δὲ χαλκιδαϊκὸν ἤτοι ἀττικῆς διαλέκτου . ὕσπληγξ δὲ καὶ ὑστριχὶς κυρίως μάστιξ ἦν ἐκ χοιρείων τριχῶν συμπεπλεγμένη , καταχρηστικῶς |
| τὸν ἄτοπον Εὐρυκλέα ] παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖς τινα κακὰ μαντευομένων , λεγομένη ἐξ Εὐρυκλέους ἐγγαστριμύθου μάντεως , ἀφ ' | ||
| δῶρα εἰς Δελφοὺς Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι : τῶν δὲ Δελφῶν μαντευομένων , εἰ ἐξ ἴσης τὴν ἀνάθεσιν ποιήσωνται , ἔφησεν |
| βροτῶν βαλάντιον ἑλκύδριον σκέπαρνον ἐριώλη θυέστης μένανδρος μενεκράτης μυστήρια γαρότας ἴακχος καρπότεξ . . Διονύσιος , Σικελίας τύραννος : ἔγραψε | ||
| . ἐπεξιακχάσας ] ὑμνήσας : ὕμνος γὰρ ἐπὶ Διονύσῳ ὁ ἴακχος . Ξ ηὔχετο Πολυνείκης συμπαρατάττεσθαι Ἐτεοκλεῖ καὶ φονεύσας τοῦτον |
| χρόνον ἑορτάζει , συνειδήσει τῶν ἀδικημάτων ἀγχόμενος καὶ τῇ ψυχῇ κατηφῶν , εἰ καὶ τῷ προσώπῳ μειδιᾶν καθυποκρίνεται . ποῦ | ||
| ὁ κηδεμὼν καὶ παραιτητὴς τὸν ἡγεμόνα ἐπανῄει χαίρων ἅμα καὶ κατηφῶν : ἐγεγήθει μὲν γὰρ τὴν ἱκεσίαν τοῦ θεοῦ προσιεμένου |
| ἐπὶ βοῶν διὰ τοῦ υ , βρωμᾶσθαι ἐπὶ ὄνων , βρυχᾶσθαι δ ' ἐπὶ λεόντων , χρεμετίζειν δ ' ἐπὶ | ||
| ' ὠρυγὴ ὠρυγμὸς ὠρύεσθαι ὠρυόμενοι . λεόντων δὲ βρύχημα βρυχηθμός βρυχᾶσθαι βρυχώμενοι . ἵππων δὲ χρεμετισμὸς χρεμετίζειν χρεμετίζοντες ἐπιχρεμετίζοντες : |
| σάρκα κατεδηδεσμένην , περὶ δὲ τὰ σπλάγχνα τοιούτων θηρίων ἑσμοὺς ἐσθιόντων καὶ προσπεφυκότων . οὕτως ὁ Μιθριδάτης ἑπτακαίδεκα ἡμέρας φθειρόμενος | ||
| ἀνειμένας ἐῶσιν , ὥστε τὰ στόματα αὐτῶν ἐπικαλύπτεσθαι . διόπερ ἐσθιόντων μὲν αὐτῶν ἐμπλέκονται ταῖς τροφαῖς , πινόντων δὲ καθαπερεὶ |
| ἀθροῦς ἐμπίπτων , φωνῆς ἰσχνότης , ἀσάφεια , βάρβαρος καὶ ἀσυνήθης ὁμιλία , ὕπνος πλείων τοῦ δέοντος ἢ ἀγρυπνία καὶ | ||
| κεράτων ἀποῤῥευσάντων αἰφνίδιον . Γάμου γε μὴν ἐλάφοις ξένος καὶ ἀσυνήθης θεσμὸς καὶ θηρίων τῶν ἄλλων ἀλλότριος : οὔτε γὰρ |
| αὐτὴν τὴν τοῦ χρυσίου κατασκευήν , ψυχαγωγία τις ἦν μετὰ θαυμασμοῦ , συνεχῶς ἐφ ' ἕκαστον ἐπιβαλλούσης τῆς διανοίας τεχνίτευμα | ||
| τῷ γήρᾳ εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Δαιδάλεια ποιήματα : ἐπὶ θαυμασμοῦ . Δικαιότερος σταχάνης : ἐπὶ τῶν τὰ δίκαια ἀγαπώντων |
| οἷον μυκτὴρ μυκᾶται καὶ σφόνδυλος ἀχεῖ πῖθ ' ἑλλέβορον . πτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ τάχα βαλλήσει . σκέλος οὐρανίαν | ||
| ἐλλεβόρου δεῖσθαι , ὡς Καλλίας φησίν , καὶ ἐλλεβορίζειν . πτήσσει Φρύνιχος : ⌈ τὸ “ πτήσσει Φρύνιχος ὥς τις |
| καὶ Τῆλος , παρὰ δὲ Ἱππώνακτι Κίων καὶ Κώδαλος καὶ Βάβυς , ἐφ ' ᾧ καὶ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν | ||
| τῶν αἰεὶ πρὸς τὸ χεῖρον αὐλούντων κάκιον [ ἢ ] Βάβυς αὐλεῖ . ὁ δ ' Ἀριστόξενος τὴν εὕρεσιν αὐτῆς |
| ταρίχους , ὦ θεοί . καὶ Μένανδρος ὁμοίως φησίν , ἐπέπασα ἐπὶ τὸ τάριχος ἅλας , ἂν οὕτω τύχῃ . | ||
| τῷ ταρίχει τῷδε τοίνυν κόπτετον . καὶ ἐπὶ αἰτιατικῆς : ἐπέπασα ἐπὶ τὸ τάριχος ἅλας , ἐὰν οὕτω τύχῃ . |
| οὐδέν ἐστι ζῷον ἀμφοτέρων στερούμενον : τοῦτο γάρ ἐστι τῶν ἀψύχων . ὑπεξαιρείσθω μέντοι κἀν τούτοις τὰ θεῖα ἐνεργοῦντα ἀεί | ||
| ἀλόγους δυνάμεις ἅμα τὰ ἀντικείμενα δέξασθαι : τῶν τε γὰρ ἀψύχων αἱ παθητικαὶ δυνάμεις ἐναργῶς ἐπαμφοτερίζουσιν , οἷον τὸ ἱμάτιον |
| “ οὐχ ἁπλῶς τῶν σοφιστευόντων , ἀλλὰ κατὰ πάντων τῶν σοφιζομένων τὴν ἀλήθειαν . τριχῶς γὰρ τοῦτο τοὔνομα λέγεται παρὰ | ||
| ' ἀναίδειαν εὐδοκιμούντων . Θετταλὸν σόφισμα : ἐπὶ τῶν τι σοφιζομένων ἢ τεχναζομένων . Θετταλικὴ ἔνθεσις : ἐπὶ τῶν ἀδηφαγούντων |
| δὲ εἶπεν : ” οὐ γὰρ ἐκ παντὸς κλίματος ὁδὸς ἀνέῳγεν εἰς Ἅιδην ” ; Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ ἐκπεσὼν τῆς | ||
| ἄστυ , καὶ πᾶσα αὐτῷ καθάπερ Κράτητι τῷ Θήβηθεν κυνὶ ἀνέῳγεν [ ἡ ] οἰκία . ἐμοὶ δοκεῖν , Θετταλίδα |
| : ἐπὶ τῶν πολλὰ κοιμωμένων . Ἐνδύεται τὴν λεοντῆν . Εἴληφεν ἡ παγὶς τὸν μῦν : ἐπὶ τῶν ἀξίως ἁλισκομένων | ||
| Ἐν μέλιτι σαυτὸν κατακρύπτεις : ἐπὶ τῶν ἡδυπαθείας μεταδιωκόντων . Εἴληφεν ἡ παγὶς τὸν μῦν : ἐπὶ τῶν ἀξίως ἑαλωκότων |
| δὲ τοῦ αἴνου : ὅτι ὁ μὲν αἶνος ἐστὶ λόγος μυθικός , ἐκφερόμενος ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων | ||
| κατ ' ἄλλους εἰς ἔλαφον . ταῦτα δὲ πάντα λῆρος μυθικός ἐστι , τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως * ἔχει |
| προσανατιθέντων . καὶ ἐπὶ τῶν τὰ ἐναντία καὶ παρὰ φύσιν ἐγχειρούντων πράττειν . Ἀνεῤῥίφθω κύβος : ἐπὶ τῶν ἑαυτοὺς καθιέντων | ||
| ἅλως . Ἐνδύεταί μοι τὴν λεοντῆν : ἐπὶ τῶν μεγάλοις ἐγχειρούντων πράγμασιν . Ἐκ μεταφορᾶς τοῦ Ἡρακλέους . Ἐνδυμίωνος ὕπνος |
| οὐ μὴν ἅπασα λέξις ἡ καθ ' ἓν μόριον λόγου ταττομένη ἐπὶ τῆς αὐτῆς λέγεται τάσεως , ἀλλὰ ἣ μὲν | ||
| , Μεγαρέων δάκρυα ἔλεγον . Μετὰ Λέσβιον ᾠδόν : παροιμία ταττομένη ἐπὶ τοῖς τὰ δεύτερα φερομένοις , ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε |
| δακτύλους . Διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν καὶ ἐν Θήβαις ἡ Καδμεία κατελήφθη , τῆς τε Λέσβου ἐν Μυτιλήνῃ παραπλήσια τούτοις | ||
| τῶν ῥηθέντων Θηβαικῶν πολέμων παροιμία ἐξέπεσεν ἐπὶ τῶν ἀλυσιτελῶν τὸ Καδμεία νίκη . . . . Ἀρριανὸς μέντοι ἐν τοῖς |
| χελιδονίζειν Ῥόδιοι καλοῦσιν , ὃ γίνεται τῷ Βοηδρομιῶνι μηνί . χελιδονίζειν δὲ λέγεται διὰ τὸ εἰωθὸς ἐπιφωνεῖσθαι : ἦλθ ' | ||
| τήν γε μὴν ἡμετέραν αἵρεσιν ἀπεδέξατο φιλοφρόνως . : Καὶ χελιδονίζειν δὲ καλεῖται παρὰ Ῥοδίοις ἀγερμός τις ἄλλος , περὶ |
| ἐπὶ μὲν τοῦ ἀσθενοῦς παρὰ τὴν βληχήν , τὴν τῶν προβάτων φωνὴν οὐδὲν οὖσαν , μένοντος , ὡς στάχυς ἄσταχυς | ||
| στήσεις καὶ τὰ τραύματα παρακολλᾷ καὶ ὑγιαίνει . ἢ βολβοὺς προβάτων ἅμα ἐλαίῳ λειώσας κατάπλασον . [ Πρὸς δηλητήρια φάρμακα |
| , ἐγκαίρως . Κατὰ βοὸς εὔχου : ἐπὶ τῶν μέγα βοώντων . Καύνιος ἔρως : ἐπὶ τῶν μὴ κατορθουμένων ἐπιθυμιῶν | ||
| περὶ τὸν νεὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἀκούειν πολλῶν μὲν σοφιστῶν κακοδαιμόνων βοώντων καὶ λοιδορουμένων ἀλλήλοις , καὶ τῶν λεγομένων μαθητῶν ἄλλου |
| , οἷον τῶν ἐν ὡρισμένῳ τόπῳ μενόντων καὶ μήπω δυναμένων ἵπτασθαι . δυσευνήτορας δὲ δυσευνήτους διὰ τὸν φόβον τοῦ δράκοντος | ||
| καὶ ἀπτήν * * * : ἀπτῆσι , ἢ μὴ ἵπτασθαι δυναμένοις , μικροῖς , . , . , + |
| Ἐς ] τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίας χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ ' ἄλλων | ||
| τῶν λόγων προσταττόμενα δρῶντες , ἅτε δὴ τοῦ θεοῦ τρανοτέραις χρησμῶν ἀποδείξεσι ταῖς διὰ σημείων καὶ τεράτων τὸ βούλημα δεδηλωκότος |
| [ ἐλάχιστονόν ] ⌈ τι διηνυκότων , οἷς ἐπέθεντο . μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν κήπων : ἐν γὰρ τοῖς λεγομένοις | ||
| ὀμφαλὸν τόπος ἢ ὑπὲρ τὸν ὀμφαλόν , κατὰ λαγόνα . μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν τετραπόδων , ἅπερ ἀνα - τέμνεται |
| , ὅταν φαίνηται ταῦτα ἐπί τινος τῶν ἔτι τὰ συνήθη πραττόντων , ἢ οὐκ ἀναγκαῖον , ὅταν μηδεμία προσδοκία μεγάλου | ||
| παροιμία ἐπὶ τῶν προσποιουμένων τι δρᾶν καὶ οὐκ ἐξ ἀληθείας πραττόντων . Λύκου πτερά : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων λέγεται , |
| καὶ βασιλέως ἐγκέφαλος . . Διὸς ἐγκέφαλος : ἐπὶ τῶν ἡδυπαθούντων ἡ παροιμία τέτακται . Κλέαρχος δὲ ἐν τῷ πέμπτῳ | ||
| τὸ κάλλιστον βρῶμα : ἢ βασιλέως ἐγκέφαλος : ἐπὶ τῶν ἡδυπαθούντων : οἱ δὲ , ὅτι τὰ πολυτελῆ βρώματα παρὰ |
| , μὴ βαλέτω με φθόνος λίθῳ σκληρῷ , ἀντὶ τοῦ διασυρμῷ ὀνειδιστικῷ , βαρεῖ . καὶ ἐν τῇ Νεμέᾳ γὰρ | ||
| καὶ γεφυρισμοῦ διαφέρει . σκῶμμα μὲν γάρ ἐστι τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον οἱονεὶ σκέμμα : γελοῖον δὲ τὸ |
| προσεδρεία τις περὶ τοὺς βωμοὺς ὑπὲρ τοῦ τι παρὰ τῶν θυόντων λαβεῖν . μεταφορικῶς δὲ καὶ ἡ παραπλησίως ταύτῃ ὠφελείας | ||
| . εἶπον , ὅτι πάλαι πολλαὶ θυσίαι καὶ μεστὰ τῶν θυόντων τὰ ἱερὰ καὶ θαλίαι καὶ αὐλοὶ καὶ ᾠδαὶ καὶ |
| τῆς δεξιᾶς , ἐφέρβοντο καὶ ἤσθιον γένναν λαγίναν , ἤτοι λαγωῶν , ἐρικύμονα καὶ ἄγαν ἐγκυμονοῦσαν καὶ τίκτουσαν βοσκομένην , | ||
| , ὀρνίθεια , πολυπόδεια , περδίκεια , λαγῶα . σχελίδες λαγωῶν , τεμάχια κρεῶν . κρεωδαίτης δ ' ὁ διατέμνων |
| δι ' ὧνπερ εἴωθα λέγειν καὶ ἐν ἀγορᾷ ἐπὶ τῶν τραπεζῶν , ἵνα ὑμῶν πολλοὶ ἀκηκόασι , καὶ ἄλλοθι , | ||
| ψυχὴν ἐπιτρέψας ταύτῃ μόνῃ λατρεύειν διέγνωκε , φίλος μὲν περιέργων τραπεζῶν , φίλος δὲ πότων καὶ ἀφροδισίων , ἀνάπλεως γοητείας |
| μὲν σύνεγγυς , τλητικὸν κατὰ φρένας . ταλαύρινον τολμηρόν . παρῆκται δὲ ἡ λέξις παρὰ τὸ τλῆναι , καὶ οὐκ | ||
| Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ . |
| : τῶν λίνων . ἕρκεα γὰρ τὰ λίνα , τὰ περιφράγματα . δολίων δὲ , ὅτι θηρῶντες τοὺς θῆρας τὰ | ||
| πρυτάνεων ἐδίδοτο πρὶν εἰσιέναι τοὺς ξένους καὶ πρὶν ἀναιρεθῆναι τὰ περιφράγματα , τουτέστι πρὶν ἀναπετασθῆναι τὴν ἐκκλησίαν παντὶ τῷ εἰπεῖν |
| οὐκ ἔστιν ἀεί : ἐνίοτε γὰρ καὶ μισοῦνται ὑπὸ τῶν ἐρωμένων . ἐναργεστάτῳ δὲ αὐτὸς κέχρηται παραδείγματι : πρὸς γὰρ | ||
| ἴθι καὶ δεύτερον καὶ πολλάκις : οἱ γὰρ ἐρασταὶ τῶν ἐρωμένων εἰώθασιν ἐμπίπλασθαι μὲν πολλάκις , ἀποσχισθέντες δὲ καὶ † |
| καὶ οὗτος τιμᾶται καὶ ταῖς τῶν μηνῶν δεκαταίαις παρὰ τῶν ἀγροίκων τιμᾶται καὶ ὑπὸ δέκα , καὶ ἐπίπαν ὑπὸ ποιμένων | ||
| καὶ ὡς οὐκ ἄν τις ἄλλος τῶν λίαν ἀμαθῶν καὶ ἀγροίκων , τῶν παρὰ τῆς σῆς ἀρετῆς αἰτηθέντων τὴν δήλωσιν |
| ] χέσῃ καὶ βρωμήεντος : τοῦ ὄνου , παρὰ τὸ βρωμᾶσθαι πίνοι ] πινέτω χύτρῳ ] χύτρᾳ τήξας ] ἑψήσας | ||
| βράδιον συνεσταλμένως : ” βράδιον δὲ Πανελλήνεσσι φαείνει ” . βρωμᾶσθαι : ἐπὶ ὄνου λέγουσι τοῦτο . λέγουσι καὶ ὀγκᾶσθαι |
| . ἐς ταὐτὸν ἥκεις συμφορᾶς : θρηνοῦσα δὲ τὸ σὸν διδάσκεις μ ' ἔνθα πημάτων κυρῶ . αὐτὴ μὲν οὔπω | ||
| ὀλίγου ἄξια εἰς τὴν τέχνην πορισαμένους , αὐτὴ δὲ ἄνωθεν διδάσκεις πῶς ἂν πειθὼ δημιουργοίη . καὶ οὐδὲ ῥᾳθυμότερόν σοι |
| Ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα : ἐπὶ τοῦ ὁμοίου . Ἄλλην δρῦν βαλάνιζε : ἐπὶ τῶν ἐνδελεχῶς αἰ - τούντων τι , | ||
| δρυῒ βάλανοι , οἱ παριόντες ἔλεγον σκώπτοντες , Ἄλλην δρῦν βαλάνιζε . Ἀεί τις ἐν Κύδωνος : ἐπὶ τῶν φιλοξένων |
| πανωλεθρίᾳ ἀπολλυμένων . Παρόσον ἡ πεύκη κοπεῖσα οὐ φύει . Πλίνθον πλύνεις , Χαμαὶ ἀντλεῖς : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . | ||
| πονηροί . Πίθηκος ὁ πίθηκος κἂν χρύεα σύμβολα ἔχῃ . Πλίνθον πλύνεις : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . Πλείους προσκυνοῦσι τὸν |
| τε κατ ' οὐρανὸν ὄντων καὶ τῶν περὶ τὴν γῆν ἐπιστρεφομένων , ἄλλα τε πολλὰ τοιαῦτα ἐπύθετο , ὁ δὲ | ||
| συγκατατιθεμένων μηδὲ ἐπαινούντων . ὄνος ὕεται : ἐπὶ τῶν μὴ ἐπιστρεφομένων . Κηφισόδωρος Ἀμαζόσιν : σκώπτεις μ , ἐγὼ δὲ |