ἀνιαρῶν διαγράψωμαι ; ποῖον τούτων πρῶτον εἰπὼν τοῖς ἄλλοις δευτερεύειν παραχωρήσω ; ἐπὶ τίνι τὴν γλῶτταν κινήσω ἢ τὴν χεῖρα | ||
Γ μὰ Δία ] οὐ . οὐ παρήσω : οὐ παραχωρήσω . πρὸς δὲ τὸ οὐκ ἐάσεις , “ οὐ |
' οὐχ ἑκὼν μεθήσομαι . [ ἄρχειν παρόν μοι τῶιδε δουλεύσω ποτέ ; ] πρὸς ταῦτ ' ἴτω μὲν πῦρ | ||
φεῦ . τῶι δ ' ἁ τλάμων ποῦ πᾶι γαίας δουλεύσω γραῦς , ὡς κηφήν , ἁ δειλαία , νεκροῦ |
, ὡς ὁρᾷ τὸ ἄλλο στράτευμα ἡσσημένον , ἠπόρησε μὲν ὁποτέρωσε διακινδυνεύσῃ χωρήσας , ἢ ἐπὶ τῆς Ὀλύνθου ἢ ἐς | ||
, εἰς τοὐπίσω , κατ ' ἰδίαν , ἑκατέρωσε , ὁποτέρωσε , ἐν οὐδενί ; , ὅπου , ὁπουδήποτε , |
. συγγνώμην ] συγχώρησιν , συμπάθειαν . , ἄφεσιν . παρανοήσαντος ] γρ . παρανομήσαντος . ἐμοῦ παρανοήσαντος ] ἐνταῦθα | ||
παρανομήσαντος . ἐμοῦ παρανοήσαντος ] ἐνταῦθα διδασκάλου τοῦ Σωκράτους . παρανοήσαντος ] μωροῦ φανέντος . ἀδολεσχίᾳ ] ὀλιγωρίᾳ . , |
τε ἧφι πιθήσας , οἴκαδέ μ ' ἄξεσθαι καὶ ἑὴν θήσεσθαι ἄκοιτιν ; οὐδ ' αὐτός που τοῦτό γ ' | ||
εἶδος τῶν τριῶν , ὧν ἕν γέ τι ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ λόγου . |
, τὸ ἴδιον , καὶ τὸ σύνηθες . παίζω . ἀμεταβάτως , προσπαίζω δὲ μεταβατικῶς δοτικῇ , ὡς παρὰ Συνεσίῳ | ||
, καὶ ἐπὶ γραφῇ . Πλάτων Πολιτείᾳ . Ἀνεβίωσα ἐγώ ἀμεταβάτως . μεταβατικῶς δὲ Πλάτων ἅπαξ εἶπε ἐν τῷ Φαίδωνι |
γε . Μέρος ἄρα ἀνδρείας ἡμῖν , ὦ Νικία , ἀπεκρίνω σχεδόν τι τρίτον : καίτοι ἡμεῖς ἠρωτῶμεν ὅλην ἀνδρείαν | ||
ὧν ἂν σὺ σοφὸς γένοιο ; “ τί ἄν μοι ἀπεκρίνω ; τίνα αὐτὴν εἶναι ; ἆρα οὐ κυβερνητικήν ; |
ὅσοι θεοί εἰς ' ἐν Ὀλύμπῳ , σοί τ ' ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος : πολλῶν γὰρ ὄντων τῶν θεῶν | ||
λέγον πρόσωπον , ἑκάτερον καλῶς ἐξενήνοχε , τό τε . ἐπιπείθονται καὶ τὸ δεδμήμεσθα . καθ ' ἕτερον δὲ τρόπον |
καὶ τοῦ μὴ ἅπτεσθαι πέρι πῶς ἔχει , σκόπει . Σκοπῶ . Αὐτὸ γάρ που ἐν ἑαυτῷ ὅλῳ τὸ ἓν | ||
ἐπήκοος γίγνηταί τις θεῶν . Εὔχου δὴ καὶ σκόπει . Σκοπῶ : καί μοι δοκεῖ τις , ὦ Πρώταρχε , |
μέν νυν ἀγάλματ ' ἄειρε κρατί : τὸ δ ' ἁμέτερον χωρήσεται Μούσαισι χόρευμα φίλον . νῦν οἱ πάρος ἁμετέρας | ||
παῖς . ἰὼ ἰώ , δέσποτα δέσποτα , μόλε νυν ἁμέτερον ἐς θίασον , ὦ Βρόμιε Βρόμιε . σεῖε πέδον |
δύσεως Δαλματίᾳ κατὰ τὴν εἰρημένην γραμμὴν ἀπὸ τῆς ἐκτροπῆς τοῦ Σαούου ποταμοῦ μέχρι τοῦ Σκάρδου ὄρους : ἀπὸ δὲ μεσημβρίας | ||
τῷ ἀπὸ τῆς ἐκτροπῆς τοῦ Ἀραβῶνος ποταμοῦ μέχρι τῆς τοῦ Σαούου ποταμοῦ ἐκτροπῆς , ὃ ἔχει θέσιν τοιαύτην . Μετὰ |
Κῶ εἶχε ὁ Πέρσης . Ὁ δὲ ἀμείβεται τοῖσδε : Γύναι , θάρσεε : καὶ ὡς ἱκέτις καὶ εἰ δὴ | ||
πρός με βαί ' , ἀεὶ δ ' ὑμνούμενα : Γύναι , γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει . Κἀγὼ μαθοῦς |
πάλιν αὖτις Ἕκτωρ Αἰνείας τ ' ἠδὲ Χρομίος θεοειδής , Ἄρητον δὲ κατ ' αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ κείμενον : | ||
μὲν Πεισιδίκην καὶ Πολυκάστην ἐγέννησε , παῖδας δὲ Περσέα Στράτιχον Ἄρητον Ἐχέφρονα Πεισίστρατον Ἀντίλοχον Θρασυμήδην . Πελίας δὲ περὶ Θεσσαλίαν |
εἴτε αἰσχρὸν εἴτε καλὸν ἡγοῦμαι τὴν ῥητορικὴν πρὶν ἂν πρῶτον ἀποκρίνωμαι ὅ ἐστιν . οὐ γὰρ δίκαιον , ὦ Πῶλε | ||
πᾶσιν . . Βούλει οὖν σοι κατὰ Γοργίαν [ ] ἀποκρίνωμαι ἧι ἂν σὺ μάλιστα ἀκολουθήσαις ; Βούλομαι : πῶς |
ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστῳ θεός . ὑπεδεξάμην , ἔτικτον , ἐκτρέφω , φιλῶ . Κορινθίῳ πίστευε καὶ μὴ χρῶ φίλῳ | ||
, παράδειγμα ἓν κείσθω τόδε : ἐδεξάμην , ἔτικτον , ἐκτρέφω , φίλε . οὕτως γὰρ λελυμένον ἀναγκάσει καὶ τὸν |
τοὺς ἔχοντας αὐτὸν σωφρονεῖν . ἀλλὰ τὰς μὲν τούτων φιλονεικίας ἐάσατε χαίρειν , ἃ δὲ ψηφισάμενοι τῇ πόλει σωτήρια καὶ | ||
πολλῶν λεγομένων ὁ Δημόκριτος ἔφη : ἀλλὰ κἂν τῆς φακῆς ἐάσατε ἡμᾶς μεταλαβεῖν ἢ αὐτῆς γε τῆς χύτρας , μὴ |
ἡ ὀμφὴ , ἐπὶ τῶν μάντεων παρ ' Ὁμήρῳ : σήμαινε . κροκάλοισιν : αἰγιαλοῖς : κροκάλη ἀπὸ τοῦ κρούω | ||
τὴν βουλὴν , τὴν γνῶσιν . Φαῖνε : δείκνυε . σήμαινε : δείκνυε , λέγε , δήλου , ἃ προθέμην |
ἔχειν ἐντεῦθεν ἐπιλέγεσθαι . Ἑρμοδακτύλου . . . . . δραχμ . αʹ ζιγγιβέρεως . . . . . κε | ||
οἶνον κεκραμμένον : κινεῖ καὶ καταμήνια . Ἄλλο . Ἀλόης δραχμ . αʹ , λευκοΐου σπέρμα , τριωβόλου ζζ δραχ |
καὶ βούλεσθέ μοι χρῆσθαι προθύμωι , τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐγὼ δίδωμ ' ἑκοῦσα τοῖσδ ' , ἀναγκασθεῖσα δ ' οὔ | ||
δὴ σύ μοι . μαρτύρων ἐναντίον σοι τήνδ ' ἐγὼ δίδωμ ' ἔχειν γνησίων παίδων ἐπ ' ἀρότωι , προῖκα |
αὐτὴ ἑαυτῇ ἀντιβαίνουσα γίνοιτο ὁτὲ μὲν ἀρνίον , ὁτὲ δὲ τραγίον , ὁτὲ δὲ κόνδουρον , ὅτε δὲ ἀειδούριον . | ||
καὶ ταῦτα καὶ σαφεστέρως εἰρήκειμεν , τὸ ἀρνίον δὲ καὶ τραγίον σκοπεῖτε . τούτοις ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος ἀνωτέρω μὲν |
ὁπότεροι δὲ ταύτην τὴν εἰρήνην μὴ δέχονται , τούτοις ἐγὼ πολεμήσω μετὰ τῶν ταῦτα βουλομένων καὶ πεζῇ καὶ κατὰ θάλατταν | ||
, καὶ ἀνθρώπους αἰδούμενος , οἷς τὰς πίστεις ἔδωκα , πολεμήσω Ῥωμαίοις ἄχρι τέλους . ἐὰν δ ' ἀποδιδῶσι τὴν |
μή μ ' ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θείης . ” ἀναύδῳ ἀφώνῳ : “ καθέζετ ' ἶσος ἀναύδῳ , θυμὸν | ||
οὕτως , Ὀδυσεῦ , κατ ' ἄρ ' ἕζεαι ἶσος ἀναύδῳ , θυμὸν ἔδων , βρώμης δ ' οὐχ ἅπτεαι |
: καὶ γὰρ αὐτὴ τοῦτο κεκέλευκεν : ἐγὼ δὲ ἔρημος βιώσομαι , πάντων αἴτιος ἐμαυτῷ γενόμενος . ἀπώλεσέ με κενὴ | ||
τοῖς θεοῖς : ἂν γὰρ πάθῃς τι , πῶς ἐγὼ βιώσομαι ; Πεῖραν ἐπεθύμουν θατέρου βίου λαβεῖν , ὃν πάντες |
κατέκλῃσαν : τουτέστι τῶν εἰσαγωγίμων ἢ τῆς θαλάττης αὐτοὺς ἀπέκλεισαν ξυνωμοσίαν : ἔνορκον ξυμμαχίαν . ἀπάραντος : ἀντὶ τοῦ ἀναπεισθέντος | ||
ἵνα δείξῃ ἀληθὲς εἶναι τὸ ὅτι καὶ κατ ' αὐτοῦ ξυνωμοσίαν πεποίηνται , ξυνωμότας αὐτοὺς τῷ Περσῶν βασιλεῖ γεγονέναι λέγει |
δίδωσιν εὐτυχήματ ' , ἀλλ ' ἵνα τὰς συμφορὰς λάβωσιν ἐπιφανεστέρας λιμένας εἰς Ἀχαϊκούς ἄχορδον ἄλυρον μέλος δυσμαὶ βίου σπείρων | ||
ἐπειδήπερ κατὰ κέντρων μὲν ἢ κλήρων ἢ τῶν φώτων τυχόντες ἐπιφανεστέρας ποιοῦσι τὰς σημασίας , ἀλλοτριωθέντες δὲ αὐτῶν ἀνεπιφάντους , |
ἀληθῆ μεμαρτύρηκε δεικνύναι . οὐ γάρ , ἂν ἕτερον δείξῃ δεινότερ ' εἰργασμένον , ἀποφεύγειν αὐτῷ προσήκει , ἀλλ ' | ||
, ἀντὶ τοῦ ταῦτ ' ἀναλαμβάνειν καὶ μεταγιγνώσκειν , πολλῷ δεινότερ ' ὕστερον ἄλλα προσεξεργάζοιτο , καὶ χρῷτο τῷ πλουτεῖν |
καὶ λυπήσῃ δι ' αὐτὰ καὶ πολλὰ πονήσεις μάτην καὶ διατελέσεις ἅπαντα τὸν βίον φροντίζων ἐκείνων , ὀνήσῃ δὲ οὐδ | ||
γυμνάσιον ἐλέγετο ὁ τόπος , ἔνθα ἠγωνίζοντο . διατρίψεις ] διατελέσεις . στωμύλλων ] πολυλογῶν , ποικιλολογῶν . , ὑθλῶν |
τοῦ εἰς . . . πορεύσομαι , μεταχειρίζομαι . , μετελεύσομαι ἐν μεταχειρίσει , ἀποπορεύσομαι , εἶμι δὲ πρὸς αὐτὸν | ||
ὑπόκειται συνέταξα τὸ βιβλίον μηδενὸς καταφρονήσας λόγου . νῦν δὲ μετελεύσομαι ἐπὶ τὰς τοῦ Κυρανοῦ ἑτέρας βίβλους , ὅπως καὶ |
] φησὶ πάλιν ἡ Ἰσμήνη , σὺ δὲ , ὦ Ἐτέοκλες , ὁ θανατώσας τὸν Πολυνείκην ἔθανες ὑπ ' αὐτοῦ | ||
βακχείου . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . + ἤγουν ὦ Ἐτέοκλες καὶ Πολύνεικες . εὐφήμως εἶπε τὸ ἐπανθήσαντες : ἔδει |
κἂν μηδεὶς ἑτέρων διδῷ , καὶ σὺ δέ , ὦ διδάσκαλε , τὸ ζῆν ἐν ἀτελείᾳ . καὶ πᾶς δὲ | ||
φρένα τέρπετ ' ἀκούων . τούτους τοὺς στίχους , ἀγαθὲ διδάσκαλε , κολοφῶνα τῶν περὶ τῆς μουσικῆς λόγων πεποίημαι , |
] π ' αὐτῶν τῶν πραγμάτων ? [ γεγενημένον ] επα ? [ ] ν ἐπὶ τῆι ἑαυτ [ ] | ||
. . . . . [ συν [ σαμ [ επα [ Πυθοκλ [ ? γμα [ σει [ ομο |
. ” ἀκράαντα ἀτελείωτα : “ αὕτως ἀκράαντον . ” ἀκριτόμυθε ἄκριτα καὶ ἀδιάστατα λαλῶν : “ Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε | ||
γὰρ νῦν ὁ ὀξύς . καὶ Ὅμηρος : Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε , λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής , ἴσχεο . οὐ |
μήτ ' αὐτῷ νοέῃ μήτ ' ἄλλου ἀκούων ἐν θυμῷ βάλληται , ὃ δ ' αὖτ ' ἀχρήιος ἀνήρ . | ||
μητ ' αὑτῶν νοέη μήτ ' ἄλλου ἀκούων ἐν θυμῶ βάλληται , ὁ δ ' αὐτὸς ἀχρήϊος ἀνήρ . Τοῦ |
, σὸν τὸ νικητήριον . Ὦ χαῖρε καλλίνικε : καὶ μέμνης ' ὅτι ἀνὴρ γεγένησαι δι ' ἐμέ : καί | ||
τοῦτο καρπὸν τὸ δάκρυον . χαλκοῦς ὀφείλεις πέντε μοι . μέμνης ' ; ἐγὼ σοὶ πέντε χαλκοῦς , σὺ δέ |
ἐρίβωλον ἵκοιο , πρὸς Αἰσχίνην ἔφη , “ εἰς τρίτην ἀποθανοῦμαι . ” μέλλοντί τε αὐτῷ τὸ κώνειον πίεσθαι Ἀπολλόδωρος | ||
τε καὶ ἀηδέστερον ζῆν ; ἀλλὰ μὴν εἴ γε ἀδίκως ἀποθανοῦμαι , τοῖς μὲν ἀδίκως ἐμὲ ἀποκτείνασιν αἰσχρὸν ἂν εἴη |
τοῦ δ ' ὄνθου φθάνοντος αὐτὴν εἶπεν “ ἦ κακῶς πράσσω : ἔμπροσθεν ἤδη τἀξόπισθέ μου βαίνει . ” [ | ||
καλῷ καὶ κακῷ , ἤγουν πράσσω τὸ εὐτυχῶ , καὶ πράσσω τὸ δυστυχῶ . διὸ καὶ εἶπεν εὖ πρασσόντων ἔσαναν |
ὦ ἄνδρες δικασταὶ ? ? τῷ τε πατρὶ [ τῶι ἐμῶι καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις ] ἔλεγεν [ , ὡς | ||
' ἄλλον ἄνδρα σωφρονέστερον ὄψεσθε , κεἰ μὴ ταῦτ ' ἐμῶι δοκεῖ πατρί . ἦ μέγα μοι τὰ θεῶν μελεδήμαθ |
φανέντα καὶ καταδόξαντα εἶναι τοῖς τότε ἀνθρώποις τὸν Καρνεάδην . Ὅμως δέ , καίτοι καὐτὸς ὑπὸ τῆς στωϊκῆς φιλονεικίας εἰς | ||
νὴ τὸν Δία εὕδει καταφαγὼν μύρτα καὶ σέρφους τινάς . Ὅμως ἐπέγειρον αὐτόν . Οἶδα μὲν σαφῶς ὅτι ἀχθέσεται , |
πόλις . ἴσθι , γˈλυκεῖάν τοι Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβάν ἐπαύρεο . χρὴ δ ' ἀπ ' Ἀθανᾶν τέκτον | ||
μαστὸν ὑπερτέλλοντ ' ἐσιδὼν σφάγιον ἔθετο ματέρα , πατρώιων παθέων ἀμοιβάν . γυναῖκες , ἦ που τῶνδ ' ἀφώρμηται δόμων |
καὶ ἁρμονίην . Θαυμάσια λέγεις . Πρὸς δὲ τοῖσδεσι τοῖσιν εἰρημένοισι καὶ σεωυτὸν ἕνα δοκέοντα ἄλλον ὁρεόμενον καὶ ἄλλον ἐόντα | ||
. Ὁ μὲν ταῦτα ἔλεγε , Ξέρξης δὲ ἡσθεὶς τοῖσι εἰρημένοισι εἶπε : Ξεῖνε Λυδέ , ἐγὼ ἐπείτε ἐξῆλθον τὴν |
τινὰϲ δὲ μή . καὶ κατὰ τὸ ποϲὸν δὲ τῆϲ διαϲτολῆϲ ἡ ἐν πλείοϲι μορίοιϲ ἀνωμαλία ϲαφήϲ ἐϲτιν , ἐξ | ||
ϲυϲτολῆϲ , ἑτέραν δὲ τὴν μετὰ τὴν ϲυϲτολὴν πρὸ τῆϲ διαϲτολῆϲ , ἥτιϲ καὶ ἀνεπαίϲθητοϲ εἶναι τοῖϲ πολλοῖϲ ἔδοξεν : |
θεραπείας , τὴν ἐπὶ ταῖς προκαταρκτικαῖς αἰτίαις τήρησιν παραλαμβάνομεν . τηροῦμεν δὲ οὐ μόνον ἐπὶ αἰτίοις , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ | ||
ἅτιν ' ἂν θέλῃς : σοὶ γὰρ καὶ τὰ λοιπὰ τηροῦμεν . ” Ἐπὶ τούτῳ πρὸς αὑτὴν ἐγέλασε Καλλιρόη , |
γύναι : ἐκ τῆσδε μὲν γῆς οὔ ς ' ἄγειν βουλήσομαι . ] ἐκ τῆσδε δ ' αὐτὴ γῆς ἀπαλλάσσου | ||
αὖθις , ἔς τε τὸν φίλον τοσαῦθ ' ὑπουργῶν ὠφελεῖν βουλήσομαι , ὡς αἰὲν οὐ μενοῦντα : τοῖς πολλοῖσι γὰρ |
ἐν Δελφοῖς ἱερὸν συλῆσαι : ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος παρηιτεῖτο , ἀποστέλλεται Ματακᾶς ὁ εὐνοῦχος , ὕβρεις τε φέρων τῶι Ἀπόλλωνι | ||
, ἤδη πρὸς θάνατον συλλαμβανόμενος . ἀφίσταται Πισούθνης , καὶ ἀποστέλλεται κατ ' αὐτοῦ Τισαφέρνης καὶ Σπιθραδάτης καὶ Παρμίσης . |
ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο . τὴν δ ' ἐπιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς ” θάρσει τριτογένεια , φίλον τέκος | ||
σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον . ” τὸν δ ' ἐπιμειδήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ θάρσει , ἐπεὶ δή |
' ὅτι χαίρω πόλλ ' ἀκούων καὶ κακά ; ὦ λακκόπρωκτε . πάττε πολλοῖς τοῖς ῥόδοις . τὸν πατέρα τύπτεις | ||
: καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν . ὦ λακκόπρωκτε , βάκχαριν τοῖς σοῖς ποσὶν ἐγὼ πρίωμαι ; λαικάσομἄρα |
οὐ τὰς φρένας ἔχεις ὁμοίας ἀλλὰ διαφόρους πολύ . κακῶς ὄλοιτο μηδ ' ἐπ ' Εὐρώτα ῥοὰς ἔλθοι : σὺ | ||
. λιπὼν δὲ ναὸς ποῦ πάρεστιν ἔκβολα ; ὅπου κακῶς ὄλοιτο , Μενέλεως δὲ μή . ὄλωλ ' ἐκεῖνος . |
σημεῖα ὡς ἐπὶ τραύματι κινδυνεύειν τὸν τρωθέντα ἐπὶ γερόντων . ρπδʹ . Ἐπιγεγονότα δὲ τῶν ἐπιγεγονότων ὡς ὁ ἐπὶ τραύματι | ||
: Τεσσαρεσκαιδεκάτη δυναστεία Ξοϊτῶν βασιλέων οϚʹ , οἳ ἐβασίλευσαν ἔτη ρπδʹ . : Τεσσαρεσκαιδεκάτη δυναστεία Ξοϊτῶν βασιλέων οϚʹ , οἳ |
τὴν ὀξύτητα τῆς στρατείας , μετεπέμπετο . καὶ τέλος τοσαύτην εἰσηνέγκατο σπουδὴν εἰς τὴν κατασκευὴν τῆς δυνάμεως ὥστε διπλασίαν γενέσθαι | ||
ἐν οἷς διασύρει ταῦτα τὰ ἔθνη τοσοῦτον χαρίτων καὶ ἡδονῆς εἰσηνέγκατο , ὅσον οἷόν τ ' ἦν πλεῖστον ὡς ἐν |
καί τις ἑὸν κατὰ θυμὸν ἔπος ποτὶ τοῖον ἔειπεν : Ἀτρεκέως Πάρις ἦεν ἀτάσθαλος , ὃς μάλα κεδνὴν κάλλιπε κουριδίην | ||
πρὸς ἀρσενικὸν γίνεται . ὁδίτης : τὴν ὁδὸν διερχόμενος . Ἀτρεκέως : ἀφόβως , ἀληθῶς , ἀκριβῶς . ἐσιδών : |
' Ἀρχ . . Ὑπ . ἐν τῷ κατ ' Αὐτ . εἰπών , ὅτι τοῦτον ἐπὶ λόγοις δεῖ κολάσαι | ||
κέχρηται τῷ ὀνόματι καὶ Ὑπ . ἐν τῷ κατ ' Αὐτ . καὶ ἄλλοι . . , . . ̈ |
[ πρὸς ] τὸ δικαστήριον . ὑθλεῖς ] φλυαρεῖς . ἄπερρ ' ] ἄπελθε . ἐπιλήθει ] ἐπιλήθῃ . ἐδιδάχθης | ||
οὐδεὶς κατ ' ἐμοῦ τεθνεῶτος εἰσάξει δίκην . ὑθλεῖς . ἄπερρ ' . οὐκ ἂν διδαξαίμην ς ' ἔτι . |
φίλα . [ καὶ δή ς ' ἐρωτῶ πρῶτον ὧν χρήιζω τυχεῖν : ] τί τὸ στέρεσθαι πατρίδος ; ἦ | ||
εἰδέναι , κἀγὼ λέγειν τὰ μὴ φίλ ' οὐ ] χρήιζω δόμοις . μή νύν με κρύψηις , εἴ τι |
ἐκφοβεῖν ὡς ἀγνοοῦντα τὰ τότε γιγνόμενα , ἵνα μηδὲ ἐγὼ ζητοίην τὰ χρήματα ἀποπέμπεσθαι . ἡνίκα γὰρ Ἡρακλείδην ἐξέβαλες , | ||
τινος κρείττονος , αἰσχυνοίμην ἂν τοὺς λογίους θεοὺς , εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι , πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι , ἐμοὶ |
. καὶ διαλλακτάς : λείπει τὸ χρή : καὶ χρὴ διαλλακτάς : ἀπὸ κοινοῦ δὲ ἀκουστέον τὸ ὡς ἐγὼ κρίνω | ||
ξύμπαντες κινδυνεύομεν : ξυμμάχους δὲ οὐδέποτε τὸ λοιπὸν ἐπαξόμεθα οὐδὲ διαλλακτάς . τάδε γὰρ ποιοῦντες ἔν τε τῷ παρόντι δυοῖν |
, τῆς ὑστέρας τεταγμένος , ἐπίπροσθεν ἔχων ἄλλον , ἔτι θαρρεῖς . τοῦτο μὲν οὖν οἷόν ἐστιν , αὐτό σοι | ||
αἱ πόλεις σοι κηρύττουσιν ἀσφάλειαν καὶ προσιόντι καὶ ἀπιόντι , θαρρεῖς ; ἢ διότι καὶ δοῦλος ἂν οἴει τοιοῦτος εἶναι |
Ἀρχέστρατός φησιν : εἶτα λαβεῖν ψῆτταν μεγάλην τήν θ ' ὑπότρηχυν βούγλωσσον . τῶν δὲ βουγλώσσων διαλλάττοντές εἰσιν οἱ κυνόγλωσσοι | ||
δ ' ἀκόλαστος . εἶτα λαβεῖν ψῆτταν μεγάλην καὶ τὴν ὑπότρηχυν βούγλωσσον , ταύτην δὲ θέρευς περὶ Χαλκίδα κεδνήν . |
τις ἔτλη : ἀλλ ' ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν θάρσεϊ ᾧ : γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων : καὶ | ||
μὴν καὶ τὸ ἀλλ ' ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν θάρσεϊ ᾧ . δύναται γὰρ θάρσος ἔχειν ὁ θυμός , |
ἔδωκε δῶρα τῷ Ὑστάσπᾳ , ὅπως τῇ παιδὶ πέμψειε : Χρυσάνταν δ ' ἐφίλησε προσαγαγόμενος . καὶ ὁ Ἀρτάβαζος εἶπε | ||
χρόνῳ ἐτρώθησαν , τότε τὴν γνώμην περὶ αὐτῶν ἀποφανοῦμαι . Χρυσάνταν δὲ ὡς καὶ ἐργάτην τῶν ἐν πολέμῳ καὶ φρόνιμον |
εἰς ' ἐν Ὀλύμπῳ , σοί τ ' ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος , ἀντὶ τοῦ ἐπιπειθόμεθα καὶ δεδμήμεθα . πρόσωπα | ||
, . ” . . σοί τ ' ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος : πρὸς τὸ σχῆμα : ἔδει γὰρ πειθόμεθα |
παρέσομαι παραγενήσομαι . ἀπαντήσομαι , ἐπάνειμι ἐπανήξω : τὸ γὰρ ἐλεύσομαι Ὅμηρος μὲν εἴρηκεν , τῶν δὲ καταλογάδην οὐχ οἱ | ||
ἔντοσθεν πόλιος καταμάρψῃ ἐόντα . καὶ γὰρ ἐγὼν οἶκον δὲ ἐλεύσομαι ὄφρα ἴδωμαι οἰκῆας ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν |
? ! [ Λυκουργ [ γυνὴ δ [ οὐκ ἐν ξεν ? [ πρὸς δ ' ἀ [ ἥκιστα [ | ||
ον πᾱ [ ˘˘˘˘ – – – ] ων : ξεν [ – ˘˘˘ – – ] έμμεν ἁλίῳ ? |
δὲ βαθὺ κνώσσοντι θεὰ μενέδουπος Ἀθήνη ἄγχι παρισταμένη παρ ' ἐτήτυμα σήματ ' ἔφαινεν : ὧδε δ ' ὁμοκλήσασα θεηγόρον | ||
. Ἐνταῦθα δὲ προσθήκη γίνεται συλλαβῆς , ὡς ἐν τῷ ἐτήτυμα καὶ ἑτέροις . . ΑΓΟΡΗΣ . Ἀντὶ τοῦ τῶν |
πρὶν ἀποφήνασθαι . Λέγε μόνον . Ἡδονὴ καὶ λύπη πέρας ἔχετον , ἢ τῶν τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον δεχομένων | ||
μήτε σμικρότητα ἔχοντα , οὔτε αὐτὼ τούτω πρὸς τὸ ἓν ἔχετον τὴν δύναμιν τὴν τοῦ ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι , ἀλλὰ |
σε ὡμολογηκέναι ἃ πάλαι ζητοῦμεν ; Ὀρθῶς , ἔφη , ὑπέλαβες . Οὐκοῦν περί γε ἀνθρώπων ὅτι τοιούτους δεῖ λόγους | ||
τοῦ σώματος αὐτῆς τῆς ψυχῆς διὰ προσδοκίας γιγνόμενον . Ὀρθῶς ὑπέλαβες . ἐν γὰρ τούτοις οἶμαι , κατά γε τὴν |
' , ὡς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθοιμεν δώροισίν τ ' ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισιν . καὶ πείθεται τούτοις ὁ Ἀγαμέμνων | ||
δ ' αἶψα πορεῖν , αὐτοσχεδόν . ἡ δ ' ἀγανοῖσιν ἀντομένη μύθοισιν ἐπειρύσσασα παρειάς κύσσε ποτισχομένη , καὶ ἀμείβετο |
' , ἥ τ ' ἔπλετο νείκεος ἀρχή , δωσέμεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν , ἅμα δ ' ἀμφὶς Ἀχαιοῖς ἄλλ ' | ||
μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω ᾤχεθ ' ἅμ ' Ἀτρεΐδῃσιν : ἐμοὶ δ ' ὄνομα κλυτὸν Αἴθων , ὁπλότερος |
ἀκράαντον . ” ἀκριτόμυθε ἄκριτα καὶ ἀδιάστατα λαλῶν : “ Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε . ” ἀκριτόφυλλον πολύφυλλον , οὗ τὰ | ||
Ὀδυσσεύς , καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ : Θερσῖτ ' ἀκριτόμυθε , λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής , ἴσχεο |
Τί δῆτα ταυτί σοι θέλει τὰ γράμματα ; σὺ μὲν ἤλπισας , οἶμαι , τούτοις ἡμῖν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀπατᾶν , | ||
, Σπάρτης δ ' ἀπαλλαχθεῖσα τὴν Φρυγῶν πόλιν χρυσῶι ῥέουσαν ἤλπισας κατακλύσειν δαπάναισιν : οὐδ ' ἦν ἱκανά σοι τὰ |
ἠκούσαμεν : Πυλάδη , θανούμεθ ' , ἀλλ ' ὅπως θανούμεθα κάλλισθ ' : ἕπου μοι , φάσγανον σπάσας χερί | ||
ἐλεύθεροι γὰρ κοὐδὲν ἠδικηκότες τῆς σῆς ἕκατι ζημίας [ ] θανούμεθα . [ ] πολλοῖσι δῆλον [ ὡς θεήλατον ] |
, εὐτρέπισον : ἐκ τοῦ πόρος πορῶ πορύνω καὶ πλεονασμῷ πορσύνω , καὶ πόρσυνον ἀντὶ τοῦ πορσύνοις , τὸ προστακτικὸν | ||
οὗ ὁ μέλλων πόρσω αἰολικῶς , ἐξ οὗ καὶ παραγωγὸν πορσύνω . ἀλκήν : βοήθειαν , ὑπεράσπισιν , ἀποσόβησιν . |
. χρὴ οὖν πάντων μάλιστα φυλάσσεσθαι τὰς πλησμονὰς καὶ μὴ ῥᾴθυμον εἶναι πρὸς τοὺς πόνους : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ | ||
μεταβολὴν ἐνδείξασθαι τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς τὸ ἀργυροῦν γένος ἀνθρώπων ποιεῖ ῥᾴθυμον : πλὴν χεῖρον μὲν τὸ ἀργυροῦν γένος εἶναί φησι |
καταψηφίσασθαι συμφέρει . Ἄξιον τοίνυν , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , κἀκεῖν ' ἐξετάσαι , πῶς ποθ ' οἱ πάλαι τὰς | ||
ἀποδέξαιτο . καὶ μὲν δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , κἀκεῖν ' ἂν πάντες ὁμολογήσαιτε , ὅτι τοιοῦτον πρᾶγμα συναλλάττων |
φράσις καὶ τὸ σχῆμα ἀττικόν , ὡς τὸ “ μανίαν μαίνῃ ” . ἀττικὸν δέ ἐστι τὸ εἰπόντα τὸ πρᾶγμα | ||
τὸν μείζονα αὐτοῦ , ἐπικατεγέλων ἄν σοι καὶ ἔλεγον ὅτι μαίνῃ : ὅτι εἶπας , Ἠιχμαλωτεύθη ὁ λαὸς εἰς Βαβυλῶνα |
καὶ γὰρ πρότερον δὶς ἀνθρακίδων ἅλμην πιὼν κατ ' οἶκον ἐστρωφᾶτο μισητὸς βάβαξ . σκαιὸς δέ τις κἀγροικός εἰμι τὴν | ||
λάλος . φλύαρος : † Ἀριστοφάνης : κατ ' οἶκον ἐστρωφᾶτο μισητὸς βάβαξ . παρὰ τὸ βάζω βάξω βάξ , |
βουλόμενος πρὸς τοὺς ἀρετῇ πρώτους κεκριμένους , ἐὰν δὲ δόξῃ ἀναξίῳ ἐπιτηδεύματι καταρρυπαίνειν τὴν αὑτοῦ πατρῴαν ἑστίαν , δεθεὶς ἐνιαυτὸν | ||
πάτερ , τούτων τινί ; αὐτὴ γὰρ ἄλλῳ , τυχὸν ἀναξίῳ τινί , παρελομένη σοῦ πάντα προσθήσει πάλιν . διόπερ |
καλῶ . Ἐγὼ δ ' ἐμαυτῷ τόδε λαβὼν τὸ φορτίον εἴσειμ ' ὑπαὶ πτερύγων κιχλᾶν καὶ κοψίχων . Εἶδες , | ||
ἀριθμεῖν θεατὰς ψαμμακοσίους εἰ μή τις αὐτὴν κατακλιεῖ ἔπειτ ' εἴσειμ ' , ἐνθάδε μείνας εἰς ὤμιλλαν , κἂν μὴ |
δοκῶ συνιέναι τὴν αἰτίαν δι ' ἣν εἰς τοσοῦτον θράσος προελήλυθας . εὖ κατὰ ξένου : οἱ γὰρ κατὰ ξένου | ||
. Μένανδρος : τί τοῦτο , παῖ ; διακονικῶς γὰρ προελήλυθας . ναί : πλάττομεν γὰρ πλάσματα τὴν νυκτ ' |
χαίρετ ' : ἐγὼ δ ' ὔμμιν καὶ ἐς ὕστερον ἅδιον ᾀσῶ . πλῆρές τοι μέλιτος τὸ καλὸν στόμα , | ||
χιμάρω δὲ καλὸν κρέας , ἔστε κ ' ἀμέλξῃς . ἅδιον , ὦ ποιμήν , τὸ τεὸν μέλος ἢ τὸ |
Ὀροίτου τὸν Πολυκράτη ἀποκτείναντος . θεραπεύσας δ ' ὁ Δημοκήδης Ἄτοσσαν τὴν Δαρείου μὲν γυναῖκα , Κύρου δὲ θυγατέρα , | ||
ἴσον τῶν θεῶν ὁρμᾶται ἤτοι ἔρχεται . λέγει δὲ τὴν Ἄτοσσαν . . . προσπίτνω καὶ προσφθόγγοις δὲ : καὶ |
μακρόν . μῦθον ] λόγον . εἰπέ ] ἐμοί . πέραινε ] πλήρου . πάντα ] ἃ βούλει . τὴν | ||
Ἄπολλον , ὡϲ ἄγροικοϲ εἶ : ϲυϲκευαϲάτω [ ] . πέραινε . παύομαι λέγων . νὴ τὴν Ἀθηνᾶγ [ ] |
ταῦτα καὶ πολὺς γέλως . ] ἀνοιγέτω τις δῶμα : προσπόλοις λέγω ὠθεῖν πύλας τάσδ ' , ὡς ἂν ἀλλὰ | ||
χρὴ τήνδε δέξασθαι δόμοις . οὐκ ἂν μεθείην σοῖς γυναῖκα προσπόλοις . σὺ δ ' αὐτὸς αὐτὴν εἴσαγ ' , |
, στρέφει ἀττικῶς , μὴ ἠρεμῶν ἐν τῇ κλίνῃ . δυσκολαίνεις ] δυσχεραίνεις . τὴν νύχθ ' ] κατά . | ||
τόκου ἐνεχυράσεσθαί φασιν . ἐτεόν , ὦ πάτερ , τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφει τὴν νύχθ ' ὅλην ; δάκνει μέ |
ἀναλαμβάνων αὐτὸν ” θάρρει , „ ἔφη „ οὐ γὰρ ἐπίπληξιν ποιούμενος , ἀλλὰ τοὐμὸν ὑπογράφων σοι ταῦτα εἶπον . | ||
ἀλλὰ δῆλον ἐπὶ λόγους , ἐπὶ συμβουλὴν ἦλθεν , ἐπὶ ἐπίπληξιν , καὶ τὰ τοιαῦτα . ταῦτα ἐννοῶν , ταῦτα |
φίλαι π ! [ ἀλακάταν ? ἐσορει ? ? [ γνωθ ' ὅτι τοικ [ αμφικσε ! ! ? ! | ||
φίλαι π ! [ ἀλακάταν ? ἐσορει ? ? [ γνωθ ' ὅτι τοικ [ αμφικσε ! ! ? ! |
βάζει . οὔτω τί σοι δοίησαν αἰ φίλαι Μοῦσαι , Λαμπρίσκε , τερπνὸν τῆς ζοῆς τ ' ἐπαυρέσθαι , τοῦτον | ||
πρήσσων . οὐκέτ ' οὐκέτι πρήξω , ὄμνυμί σοι , Λαμπρίσκε , τὰς φίλας Μούσας . ὄσσην δὲ καὶ τὴν |
' Ἀρχ . . Ϲτειριεύϲ : Ὑπ . κατ ' Ἀρχ . . Ὑπ . ἐν τῷ κατ ' Αὐτ | ||
ἱερά : τὰ τῶν τεθνηκότων ὀστᾶ . Ὑπ . κατὰ Ἀρχ . . . . . , , . π |
τὰ παρ ' ὑμῖν πάντα ὁρῶ : τό τε γὰρ ἰσοτιμίαν ἅπασιν εἶναι καὶ μηδένα τοῦ πλησίον διαφέρειν , ὑπερήδιστον | ||
μυθικῶν μὲν ἀλογοῦσι πλασμάτων , περιέχονται δὲ ἀκραιφνοῦς ἀληθείας . ἰσοτιμίαν γοῦν ἅπασιν ἐπηλύταις διδοὺς καὶ χαρισάμενος ὅσα καὶ τοῖς |
κακῶς εἰπεῖν Περικλέα αὐτὸς μαρτυρήσει . καὶ ὅπως μὴ πάλιν ἀχθεσθῇς ὑπὲρ τοῦ αὐτοῦ . σκόπει γὰρ αὐτὰ ἃ λέγει | ||
βουλεύσαιο . “ καίτοι , ὦ φίλε Σώκρατεςκαί μοι μηδὲν ἀχθεσθῇς : εὐνοίᾳ γὰρ ἐρῶ τῇ σῇοὐκ αἰσχρὸν δοκεῖ σοι |
ΖΑΔ τῇ ὑπὸ ΖΒΔ ἐστιν ἴση , ἡ δὲ ὑπὸ ΖΔΑ τῇ ὑπὸ ΖΒΑ , καὶ ἡ ὑπὸ ΕΖΑ ἄρα | ||
. καὶ ἐπεὶ ἡ ὑπὸ ΕΖΑ γωνία δυσὶ ταῖς ὑπὸ ΖΔΑ , ΖΑΔ ἐστιν ἴση , ἀλλ ' ἡ μὲν |
τῶιδε , τἄλλα γ ' εὐτυχῶς πεπραγότες . μή νυν τρέσηις ἔτ ' ἐχθρὸν Ἀργείων δόρυ : ἐγὼ γὰρ αὐτὴ | ||
χρήσωνται τύχηι ; οἵδ ' οὐ προδώσουσίν σε , μὴ τρέσηις , ξένοι . τοσόνδε γάρ τοι θάρσος , οὐδὲν |
πλέον ἦν ἐκ τῆς ἐπιφανοῦς συμμορίας , συγκλητικῶν τε καὶ πραιτωρίων καὶ ὑπατικῶν καὶ τῶν ἐν ἐπαρχίαις πολέμους τε νενικηκότων | ||
, ἔχων μεθ ' ἑαυτοῦ Ἀνατόλιον μάγιστρον καὶ Σαλούστιον ἔπαρχον πραιτωρίων καὶ τοὺς στρατηλάτας αὐτοῦ , ἀνελθὼν ἐν ὑψηλῷ βήματι |
; ὁμοφύλῳ ; στέργω τὴν τύχην . Λακεδαιμονίοις ; οὐκ ἀνιῶμαι . ἐὰν δὲ ἐπιστήσῃς μοι Μακεδόνα δεσπότην , οὐ | ||
ἐάσω , περὶ τῶν δὲ κορῶν ἐν τοῖς θαλάμοις γηρασκουσῶν ἀνιῶμαι . Οὔκουν χἄνδρες γηράσκουσιν ; Μὰ Δί ' ἀλλ |
' ὀργῆς : καί μ ' ὁ πρέσβυς ὡς ὁρᾷ ὄχον παραστείχοντα , τηρήσας μέσον κάρα διπλοῖς κέντροισί μου καθίκετο | ||
] ? σταλάσσ [ - [ ] οντων ? ? ὄχον [ [ ] ων ? κουροτρόφ ? ? [ |
περί γε τῆς φιάλης τῆς ἀνατεθείσης οὔτ ' ἂν Εὐξένιππον ᾐτιῶ , οὔτ ' ἂν ἄλλον λόγον οὐδένα ἐνταῦθα ἐποιήσω | ||
ἐπεπτώκεις , οὐκ ἂν τὴν σεαυτοῦ ἀβουλίαν ἀλλ ' ἐμὲ ᾐτιῶ . „ οὕτω πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων δι ' ἑαυτοὺς |
ὄντες . ” καὶ ἅμα ἐς τὸν Ἀσκληπιὸν βλέψας „ φιλοσοφεῖς , „ ἔφη ” ὦ Ἀσκληπιέ , τὴν ἄρρητόν | ||
ἂν ταῦτα ᾤου . „ „ σὺ δέ , ἐπειδὴ φιλοσοφεῖς , ὦ βέλτιστε , ” ἔφη ” τί περὶ |
δὲ αἴσχιστον . καὶ τῶι γ ' ἀνδρὶ τᾶι μὲν ἑαυτῶ γυναικὶ συνίμεν καλόν , ἀλλοτρίαι δὲ αἰσχρόν . καὶ | ||
. Ἀναξαγόρας δὲ καὶ Δημόκριτος στερέωμα διάπυρον , ἔχον ἐν ἑαυτῶ πεδία καὶ ὄρη καὶ φάραγγας . . . Ἡρακλείδης |
, ἀνειλκυσμένη . τὰ δὲ μέρη τούτων προείρηται . καὶ σάκον μὲν καὶ σακίον ἡ κωμῳδία , Ὑπερείδης δὲ ἐν | ||
Χαλυβδικὸν στόμωμα . εἰ δὲ καὶ πλέγμα τι σπάρτινον ἢ σάκον σπάρτινον ἐθέλοις καλεῖν , καὶ πρὸς τοῦτο Κρατῖνός σοι |
μηκέτ ' ἀελίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος , μηδ ' Ὀλυμπίας ἀγῶνα φέρτερον | ||
ἐρήμας ᾤεθ ' οὕτω : παροιμία ⌈ ἐστὶ τὸ “ ἐρήμας τρυγήσεις ” ἐπὶ τῶν ἀδεῶς ⌈ τι Γ πραττόντων |
ποτ ' ἀγκάλαις ; ὁ Βακχίου παῖς , ὡς σαφέστερον μάθηις . ἐν σέλμασιν νεώς ἐστιν ἢ φέρεις σύ νιν | ||
ἔξεστι . τῶν σῶν δ ' οὕνεχ ' , ὡς μάθηις , λόγων δώσω τόδ ' αὐτῆι : τῆσδε δ |
, ἀφθόνως γὰρ οἶμαι διεληλυθέναι σοι , ὁπόσα οἶδα . Πιστεύω , ἀμπελουργέ , καὶ ἑπώμεθα τῷ λόγῳ , δι | ||
, οἵ γε δὴ νῦν ξύμπαντες ἑνὶ δουλεύουσι Πεισιστράτῳ . Πιστεύω μηδὲν κακὸν ἐκ σοῦ πείσεσθαι : καὶ γὰρ πρὸ |