| δοκεῖν ὡς ἀκριβέστατος κανὼν τῶν πολιτικῶν λόγων ὁ Δημοσθένης τὸ κομμωτικὸν οὐ προσίεται κάλλος . διόλου γὰρ ἂν ἐκαλλώπισε τὸν | ||
| παρισώσει , οἵαν ἀλλαχοῦ φαίνεται διακόπτων , ὅπως ἂν τὸ κομμωτικὸν διαφύγοι κάλλος : ἰσοσύλλαβα γὰρ σχεδόν πώς ἐστι τὰ |
| ὁ μὲν τῆσδε , ὁ δὲ τῆσδε , μετὰ τῆς ἀφελείας καὶ σεμνότητα ἔχει . Καὶ τὸ ἐν γένει δέ | ||
| οὐδὲν φροντίσαντες , λέγω περὶ αὐτῆς σεμνότητος , περὶ αὐτῆς ἀφελείας , τῶν ἄλλων ἰδεῶν , τάχα ἂν περὶ Δημοσθένους |
| πάνυ σφοδρός τε καὶ τραχύς ἐστι : διὸ καὶ ἧττον ἐπιμελὴς ὁ λόγος αὐτῷ , γοργὸς μέντοι καὶ δεινὸς οὐ | ||
| : καὶ ἔδοξεν ἀπὸ τοῦ λόγου εἰκάζοντί μοι τὴν πρώτην ἐπιμελὴς μὲν εἶναι σφόδρα , τὴν δὲ φύσιν ἀγεννέστερος . |
| τὸ θυμικὸν ὅταν ὀργιζόμενον ἐπιδείκνυται , τὸ ἐπιθυμητικὸν ὅταν ἐρῶντας ὑποκρίνηται , τὸ λογιστικὸν ὅταν ἕκαστα τῶν παθῶν χαλιναγωγῇ : | ||
| , ὅταν ἡσσᾶται ἡδονῆς ἢ πόνου . τέταρτον , ὅταν ὑποκρίνηται καὶ ἐπιπλάστως καὶ ἀναλήθως τι ποιῇ ἢ λέγῃ . |
| φησὶ Πτολεμαῖος ὁ Ἀσκαλωνίτης ἐν δευτέρᾳ Περὶ τῶν ἐν Ὀδυσσείᾳ προσῳδιῶν . τὸ μὲν γὰρ βαρυτονούμενον , φησίν , ὄνομα | ||
| στοιχεῖον κοινὸν εἶναι λέγειν : ἐπιδεκτικὸν γάρ ἐστι τῶν τεσσάρων προσῳδιῶν , βαρύτητος ὀξύτητος ψιλότητος δασύτητος . ἢ εἴπερ οὐχ |
| διαφορὰν ὥσπερ τὸ λευκόν : ἐμφανὴς γὰρ ἡ τούτων χροιὰ διαλλάττουσα , καὶ ἔτι δὴ μᾶλλον ἡ τῶν κρίνων , | ||
| ἡ τῆς λέξεως τῆς Δημοσθένους ἁρμονία καὶ μακρῷ δή τινι διαλλάττουσα τὰς τῶν ἄλλων ῥητόρων , οὐκ ἐμὸς ὁ μῦθος |
| καὶ τοῦτο μεμαθήκαμεν . προσκείσθω δὲ ὅτι οὐδὲ μακρὰς τὰς λαλιὰς εἶναι δεῖ , πλὴν εἰ μή τις δι ' | ||
| Μέθης . διόπερ συνιοῦσι καὶ ἡμῖν ἐπὶ τὰς Διονυσιακὰς ταύτας λαλιὰς οὐδεὶς ἂν εὐλόγως φθονήσαι νοῦν ἔχων , κατὰ τοὺς |
| ἐπίλογος εὐμάθειαν ἐπαγγέλλεται . ὅπου δὲ δείνωσίς τις ᾖ , τροπικῇ λέξει χρηστέον : τραγικωτέραν δέ , φησί , τὴν | ||
| ἧττον χρῆται , καὶ ὅταν δέ ποτε συναναγκασθῇ χρήσασθαί τινι τροπικῇ ὑπερβολῇ , παραιτῆται . καθ ' ὃν δὲ τρόπον |
| τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
| εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
| κατασκευή . Ἑλληνισμὸς μὲν οὖν ἐστι φράσις ἀδιάπτωτος ἐν τῇ τεχνικῇ καὶ μὴ εἰκαίᾳ συνηθείᾳ : σαφήνεια δέ ἐστι λέξις | ||
| : μᾶλλον δὲ δεδοκίμασται πρὸς παρακόλλησιν ἀφεστώτων σωμάτων , τῇ τεχνικῇ παρατηρήσει τῆς ἐπιδέσεως γινομένης : κάτω μὲν γὰρ ὄντος |
| ἐσπούδακε τῆς τε συμπλοκῆς τῶν φωνηέντων γραμμάτων καὶ τῆς κυκλικῆς εὐρυθμίας τῶν περιόδων καὶ τῆς ὁμοειδείας τῶν σχηματισμῶν , πολὺ | ||
| Δημοσθένει πλείονα ποιεῖσθαι πρόνοιαν τῆς ἀκριβείας τῶν κώλων ἢ τῆς εὐρυθμίας . τὰ δ ' αὐτὰ εἰρήσθω μοι καὶ περὶ |
| πρεσβύτερος μὲν οὖν καὶ πρῶτος ἔστι τε καὶ λεγέσθω ὁ ἀστεῖος , νεώτερος δὲ καὶ ἔσχατος πᾶς ἄφρων , τὰ | ||
| † ὁ ἐν ἄστει διατρίβων , λέγεται * * * ἀστεῖος ὁ διὰ χρηστὸν ἦθος ἐπαινούμενος , ὡς καὶ ὁ |
| λελέξεται δὲ ἡμῖν δηλαδὴ ἐν τῷ δέοντι καὶ περὶ τῆς περιβολῆς . Ἀλλὰ νῦν ἐκεῖσε ἐπανιτέον . ἐναντίον γὰρ καθαρότητι | ||
| , τύραννος δὲ ἐθνέων . ὅλως οὖν πᾶν ὅπερ ἀπήλλακται περιβολῆς σχῆμα καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ |
| τῷ ὑποπεπτωκότι τῷ χείρονι , ἀφηνιάσει δὲ καὶ αὐτὸς καὶ ἀχαλίνωτος ἐνεργήσει τὰ ἴδια , ἢ καταπεσεῖται παντελῶς διὰ τὸ | ||
| εὔδρομος δέ , ὥσπερ εἴρηται , φέρει δὲ οὗτος καὶ ἀχαλίνωτος εἶναι . Οἱ Θετταλοὶ ἵπποι δεινοὶ μὲν εἰς τὸ |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| ἐννοίᾳ καὶ τῷ σχήματι περιβεβλημένον ἐὰν θελήσῃς τοῖς σχήμασι τῆς καθαρότητος μεταβαλεῖν , τὸ μὲν κατ ' ἔννοιαν αὐτοῦ περιβεβλημένον | ||
| τοῦτο τῇ καθαρότητι . Ἀλλ ' ἐννοίας μὲν καὶ μεθόδους καθαρότητος ταύτας εὑρίσκομεν . Λέξις δὲ καθαρὰ ἡ κοινὴ καὶ |
| Ἄθω μετῴκησα ἂν ὑπὲρ τοῦ μακροβιώτερος γενέσθαι . Παρράσιος ὁ ζωγράφος ὅτι μὲν πορφυρίδα ἐφόρει καὶ χρυσοῦν στέφανον περιέκειτο μαρτυροῦσι | ||
| ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ , ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως , οἷον ζωγράφος ναυάγια γράψας πρὸ τῶν λιμένων ἀνέθηκε , καὶ μηδενὸς |
| φαίνεται βεβαίως πως ἐκεῖνος φιλόπολις , ὥστε δοκῶν καὶ ὢν ἀσφαλέστατος στρατηγὸς ἁπάντων , ὑπὲρ μὲν ὑμῶν , ὁπόθ ' | ||
| ὁμολογηθέντα φυλάξαι βεβαιότατος , πρὸς δὲ τῶν ἐξαπατώντων μὴ ἁλῶναι ἀσφαλέστατος , χρημάτων τε ἐς μὲν ἡδονὰς τὰς αὑτοῦ φειδωλότατος |
| γεννωμένων , παρδάλεώς τε καὶ λύκου κοινὴν ἀφροδίτην ἀσπασαμένων . ἐκμέμακται δὲ τῷ εἴδει τὰς τῶν γεννητόρων μορφάς : σώζει | ||
| χρηστὸν τῆς ἐμῆς ἀρχῆς , οὐκ ἐμόν , ἀλλ ' ἐκμέμακται ἐκ τοῦ παραδείγματος . εἰ κέρδους κρείττων ἐγενόμην , |
| γὰρ ἐλευθεριότης περὶ δόσιν ἐστὶ καὶ λῆψιν , ἡ δὲ μεγαλοπρέπεια περὶ τὴν δόσιν . καλείσθω γὰρ ἡ δαπάνη καὶ | ||
| τε καὶ βαναυσία τῆς ἀσωτίας διαφέρει , οὕτως καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἐλευθεριότητος διοίσει . λέγονται δὲ βάναυσοι καὶ οἱ |
| οὐ δόξει τοῦ τεταγμένου . λέγονται μὲν καὶ Σπαρτιᾶται κοσμίως πανηγυρίζειν ἐπιτρέπειν τε μηδενὶ περιττῶς ἀπολαύειν τῆς ἀπὸ τοῦ καιροῦ | ||
| συμβουλεύειν μόνον εἰδὼς ῥήτωρ καὶ αὐτὸς ὠνομάζετο . Γοργίας δὲ πανηγυρίζειν μόνον εἰδὼς ῥήτωρ καὶ αὐτὸς ἤκουεν : ὡς γάρ |
| γοργοῦ τῆς τε περιβολῆς παραπλησίως τούτοις , τραχύτητος δὲ καὶ σφοδρότητος οὐ παραπλησίως τῇ περιβολῇ , κατὰ δεύτερον δὲ καὶ | ||
| μέλλοντες ἀπαίρειν πρὸς μάχην καὶ τοῦ λιμένος ἐξιόντες , μετὰ σφοδρότητος ἤλαυνον πρὸς ἐπίδειξιν τῶν οἰκείων ὁρώντων . Ἀττικοὶ τὰ |
| μαντικῇ καὶ μουσικῇ τὸν σοφώτερον , τὴν αὐτὴν καὶ περὶ τεκτονικῆς καὶ πασῶν βαναύσων τιθέμενοι ψῆφον , ῥητορικὴν δὲ ἐπαινοῦσι | ||
| , αἱ δὲ ἠρέμα καὶ ἀκραδάντως κατ ' εἰκόνα τῆς τεκτονικῆς στάθμης . ἀνάπαλιν δὲ τῶν ἐμπνευστῶν αἱ μείζονες κοιλιώσεις |
| Χαρικλέους ἐμμανέστερον ἀνεβόησεν , Ἡράκλεις , ὅση μὲν τῶν μεταφρένων εὐρυθμία , πῶς δ ' ἀμφιλαφεῖς αἱ λαγόνες , ἀγκάλισμα | ||
| ; Ναί . Εὐλογία ἄρα καὶ εὐαρμοστία καὶ εὐσχημοσύνη καὶ εὐρυθμία εὐηθείᾳ ἀκολουθεῖ , οὐχ ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι καλοῦμεν |
| καὶ ταῦθ ' ὁρῶν ἐν ἀψύχοις περιμάχητα καλλιγράφων ἔργα καὶ πλαστῶν καὶ ἄλλων τεχνιτῶν , ἔν τε ζωγραφήμασι , καὶ | ||
| περιαναστάσης καὶ ζωπυρηθείσης αἰσθήσεως , ὅταν ἡ ὄψις γραφέων ἢ πλαστῶν ἔργα εὖ δεδημιουργημένα καθορᾷ , οὐχ ὁ νοῦς ἄπρακτός |
| δεῖ . εἰ μὲν μουσικὸς καὶ γυμνικὸς εἴη , ὅτι τελεώτατος ὁ ἀγὼν καὶ ἀνενδεῶς κεκραμένος καὶ ῥώμῃ σωμάτων καὶ | ||
| εἰδικός , κρείττων δ ' ἀμφοτέρων ὁ ἐξ ἀμφοῖν : τελεώτατος γάρ , τό τε πρᾶγμα ἔχων καὶ τὴν αἰτίαν |
| ἔστι γὰρ καὶ οὗτος σεμνὸς μὲν παραπλησίως τῶι Ἀντιφῶντι καὶ διηρμένος πρὸς ὄγκον καὶ τὰ πολλὰ λέγων ἀποφατικῶς , καθαρώτερος | ||
| ἐπιδεικτικόν . Ὁ δὲ Λυκούργειός ἐστι διὰ παντὸς αὐξητικὸς καὶ διηρμένος καὶ σεμνός , καὶ ὅλως κατηγορικὸς καὶ φιλαλήθης καὶ |
| ἐπὶ τὸν ἄρχοντα χειρῶν ἀδίκων ἀναφέρουσι . , . . ἀπειροκαλία ἀλλ ' εἰμὶ λίαν ἀπειρόκαλος , ὡς διαβεβοημένα ἐπιδιηγούμενος | ||
| Ἀντωνίου περιγενέσθαι . τοσοῦτος ἦν οἶστρος αὐτῷ κατὰ Ἀντωνίου καὶ ἀπειροκαλία . ἐβεβαίου τε αὖθις τοῖς δύο τέλεσι τοῖς ἀπὸ |
| καὶ Ἀρκάδες δέ , φησίν , ἀναστάντες ἐξοπλισάμενοι ᾔεσαν ἐν ῥυθμῷ πρὸς τὸν ἐνόπλιον ῥυθμὸν αὐλούμενοι καὶ ἐνωπλίσαντο καὶ ὠρχήσαντο | ||
| λέξει , μεθόδῳ , σχήματι , κώλῳ , συνθήκῃ , ῥυθμῷ καὶ ἀναπαύσει . Μαρκελλίνου . Τὸ διδάξαι ποίᾳ χρηστέον |
| τὸ ἁρμόζον καὶ ὁ νόμος . κυβιστῶσι . κυβιστὴρ ὁ ὀρχηστὴς καὶ κυβιστῶσι τὸ ὀρχοῦνται . ἀσκωλιάζοντες . ἀσκωλιάζοντες κυρίως | ||
| πηγὰς ἀνοίξας τὰς πάλαι κεκρυμμένας . Καὶ δὴ καταίθει γαῖαν ὀρχηστὴς Ἄρης , στρόμβῳ τὸν αἱματηρὸν ἐξάρχων νόμον . ἅπασα |
| , καὶ τὸ Πλάτωνος ἀναρμοστεῖν , ὡς καὶ ἀπὸ ῥυθμοῦ εὔρυθμος , εὐρυθμία , ῥυθμίζειν , εὐρύθμως , καὶ ἀρρύθμως | ||
| λευκὴ χλανίς , φαιὸς χιτωνίσκος καλός , πιλίδιον ἁπαλόν , εὔρυθμος βακτηρία , βαιὰ τράπεζατί μακρὰ δεῖ λέγειν ; ὅλως |
| κεχαρισμένως οὐχ ἧττον Ἡροδότου . ὕψος δὲ καὶ κάλλος καὶ μεγαλοπρέπειαν καὶ τὸ λεγόμενον ἰδίως πλάσμα ἱστορικὸν Ἡρόδοτος ἔχει : | ||
| τὸ ὄναρ . οὐ γὰρ ἂν φαῦλον ἦν ἐλευθεριότητα καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐπιδείκνυσθαι οὐ μόνον [ ἐν ] λόγῳ ἀλλὰ καὶ |
| βούλεται νομίσαι μανίαν εἴτε καὶ φιλοτιμίαν : διὰ γὰρ τῆς εἰρωνείας μᾶλλον , ἢ εἰ ἐξ εὐθείας ἐλέγετο , ηὔξηται | ||
| . Γ ψυχήν γ ' ἄριστος Γ : τοῦτο μετὰ εἰρωνείας , ὡς δηλοῖ καὶ τὸ ἑξῆς . Γ ὅτι |
| μὴ διὰ τὴν τῶν πραγμάτων φύσιν ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦ ῥή - τορος πανουργίαν τὰ [ μὴ ] δίκαια τοιαῦτα | ||
| γὰρ περὶ μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως ἀεὶ διαλήψεται ὁ ῥή - τωρ , ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλου πράγματος εὑρίσκεται προϊστάμενος |
| κωμῳδίας , Ὁμήρου : ἀπὸ πασῶν ἰδεῶν τῆς ῥητορικῆς , συμβουλευτικῆς δικανικῆς πανηγυρικῆς . Μεμνῆσθαι χρή , ὅτι τῇ μεθόδῳ | ||
| πάντως τὸ τέλος τῆς δικανικῆς οὐκ ἂν εἴη καὶ τῆς συμβουλευτικῆς τέλος , καὶ τὸ ταύτης οὐκ ἔσται τῆς ἐγκωμιαστικῆς |
| ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἀπορρῖψαι ἁρμαλιᾶς ὄχλος ἀρότρῳ ἀκοντίζειν παπαῖ , χορευτὴς αὐλὸς οὐκέτι ψοφεῖ × – ἄμισθος ὁ ξένος πορεύεται | ||
| ' ἐτελεῖτο τὰ μυστήρια . ὧν τῆς τελετῆς οὐ μόνον χορευτὴς , ἀλλὰ καὶ ἔξαρχος ἦν ὁ Διόνυσος . καὶ |
| ) Ἑρμῆς καὶ ὁ λόγος καὶ λογικῶν τεχνῶν ἡγεμονεύει καὶ πρακτικῶν , ὑποτιθεὶς ἑκάστῃ καὶ ἐφευρέσεις καὶ πανουργίας καὶ ἀφορμάς | ||
| αἱρούμεθα διὰ τὴν εἰρήνην . αἱ μὲν οὖν ἐνέργειαι τῶν πρακτικῶν ἀρετῶν ἐν τοῖς πολιτικοῖς εἰσι καὶ πολεμικοῖς : αἱ |
| τῆς συμβουλευτικῆς τέλος , καὶ τὸ ταύτης οὐκ ἔσται τῆς ἐγκωμιαστικῆς , καὶ ἐναλλάξ . ἐπεὶ οὖν τῆς συμβουλευτικῆς τέλος | ||
| ἀλλήλων , οὕτω καὶ τὰ τέλη διοίσει , παρόσον τῆς ἐγκωμιαστικῆς τέλος ἐστὶ τὸ καλὸν τῆς δὲ δικανικῆς τὸ δίκαιον |
| ἡγεμών τε καὶ πυρ - ρίχιος καλεῖται , καὶ οὔτε μεγαλοπρεπής ἐστιν οὔτε σεμνός : σχῆμα δ ' αὐτοῦ τοιόνδε | ||
| , ἢ ὅτι παῖς ἂν παιδὶ χαρίζηται ὡς ἐν παιδὶ μεγαλοπρεπής , οὐκ οὔσης μὲν κυρίως μεγαλοπρεπείας ἐν παιδί , |
| καὶ τὸν πατέρα τέρπωσιν . οὕτως δὴ καὶ ἐν τῇ περικαλλεῖ τοῦ αἰθέρος στὰς βάσει καὶ τὰς τῶν ἤδη ὄντων | ||
| ἐπιμελής τε καὶ κεκοσμημένου λόγου συνθήκη . Ἀναπαύσεις δὲ λόγῳ περικαλλεῖ πρέπουσιν οὐχ αἱ βεβηκυῖαι : σεμνότερον γὰρ τοῦτό γε |
| ἔχοι μετρίαν αἴσθησιν περὶ λόγους καὶ μήτε βάσκανος εἴη μήτε δύσερίς τις , τοσούτῳ διαφέρειν τὴν ἀρτίως παρα - τεθεῖσαν | ||
| ὠφελείας κόλαξ , ὁ δὲ ἐλλείπων καὶ ἄχαρις ἐν πᾶσι δύσερίς τις καὶ δύσκολος . οὐ μόνον δὲ ἐν τοῖς |
| χρόνῳ ὁ τὴν ἐναλλαγὴν ἔχων ἐπικτήσεται δι ' ἐμπει - ρίας καὶ πραγματειῶν καὶ πράσεως καὶ ἀγορασίας καὶ γραμμάτων καὶ | ||
| δὲ τὸ πιθανὸν ἐξ αὐτῆς τῆς τοῦ ὀνόματος ἱστο - ρίας : τύφειν γὰρ τὸ καίειν . ὁ δὲ Πίνδαρός |
| δηλονότι καὶ ἡ μετὰ λόγου πρακτικὴ ἕτερον τῆς μετὰ λόγου ποιητικῆς ἕξεως . δεῖ δὲ ἐξακούειν τὴν ἕξιν ἐπ ' | ||
| τούτων κρείττων ὤφθη ὁ Πλάτων . ἀπώνατο μὲν γὰρ τῆς ποιητικῆς τὸ ὑμνῆσαι τὴν τάξιν τῶν ὄντων , ὑπερέβαλεν δ |
| ἐμαυτὸν οὐδὲ φυσῶμαι καὶ μετεωρίζομαι , ἀλλὰ φιλόλογος μὲν καὶ φιλόπονος οἶδά τις ὤν , οὔπω γε μὴν τοσοῦτον ὅσον | ||
| Θέων οὐ μάλα ἀγχίνους οὐδὲ ὀξύς , φιλομαθὴς δὲ καὶ φιλόπονος εἰς ὑπερβολήν . ταῦτά τοι καὶ ἐγεγόνει πολυμαθέστατος ἐν |
| μὲν συνεστραμμένη , ἐνιαχοῦ δὲ διηρμένη , ἐν τοῖς μύθοις ἀφελεστέρα . τὸ δὲ σαφὲς τῆς ἑρμηνείας δι ' ὅλου | ||
| τῆς δὲ παρὰ τῷ Πλάτωνι ἀφελείας πολλῷ ἡ παρὰ τούτῳ ἀφελεστέρα ἐστί , κατ ' αὐτὰς τὰς ὑποθέσεις τῶν πραγμάτων |
| μεγάλ ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν , καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε . Οὐκ ἦν τοῦ | ||
| δέδεικται ἄρα , ὅτι καὶ ἐπὶ τοῦ δοξαστικοῦ δύο εἴδη δεινότης καὶ φρόνησις : ἡ μὲν δεινότης ὡς φυσικὴ ἀρετή |
| ἀντὶ τοῦ ἐμοῦ χάριν παρὰ Πλάτωνι . Ἐμμέλεια , εἶδος ὀρχήσεως . καὶ Πλάτων ἐπαινεῖ τὴν ὄρχησιν καὶ φησὶ ἢ | ||
| μὲν γὰρ πρῶται ἐκεῖναι ὥσπερ τινὲς ῥίζαι καὶ θεμέλιοι τῆς ὀρχήσεως ἦσαν , τὸ δὲ ἄνθος αὐτῆς καὶ τὸν τελεώτατον |
| . φθέγξαι τι , ἵνα εἰδῶμεν πότερον τραγῳδὸς εἶ ἢ γελωτοποιός : κοινὰ γὰρ ἔχουσι τὰ ἄλλα ἀμφότεροι . διὰ | ||
| μάντεις . Ἀπολλόδωρος δὲ ὁ Κυρηναῖος , ὁ εὐτράπελος καὶ γελωτοποιός . τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα καὶ |
| αἰσθήσεων . ὅσοις δὲ καὶ δίχα τοῦ αἰσθητοῦ δυνατὸν τὸ αἴσθημα ἔχειν ἐν τῇ ψυχῇ , οἷον καὶ ἀπελθόντος Σωκράτους | ||
| καὶ οὐ κωλύεται ἐν ταὐτῷ συμβαίνειν τὸ φάντασμα καὶ τὸ αἴσθημα κἂν ἀντικείμενα ᾖ , ὡς μὴ τῆς αὐτῆς ὄντα |
| ἀφορήτους καὶ δεινὰς ἐμβαλεῖν ἀλγηδόνας , ὥστε μηδὲν ἄρθρον ἄνευ κατατάσεως τῆς ἐσχάτης δύνασθαι κινεῖν . τότε δὴ τοῖς φί | ||
| ἄκρας ἐκβαίνουσαν διὰ τὸ τῆς παρὰ τὸ μέτριον χαλάσεως ἢ κατατάσεως ἐπίπονον καὶ βεβιασμένονἡ μὲν τοῦ μιξολυδίου μέση κατὰ τὴν |
| τὰς ἀφορμὰς δεδωκώς , ἀλλ ' οὐ τὴν Λυσίου διώκων ἀφέλειαν , ὡς ἐκ πολλῶν ἔστι λόγων , μᾶλλον δὲ | ||
| ἔφη τῶν δένδρων τὸ θέλεικαὶ ἡ λέξις πολλὴν ἐνδείκνυται τὴν ἀφέλειαν . [ , ] ἐνταῦθα γὰρ τὸ ῥέεν τέτραπται |
| τοιαύτῃ πόλει ὁ ῥητορικὸς πάντα ὑποδύσεται : καὶ γὰρ ὡς πολιτικὸς καὶ ὡς ἀρχιτέκτων συγκεχυμένως ὑποκριθήσεται πάντα εἶναι καὶ πάντα | ||
| σχέσεσιν ὁ σπουδαῖος ἐπαινετός , ἔνδον τε καὶ ἔξω , πολιτικὸς ὁμοῦ καὶ οἰκονόμος , ὡς τὰ μὲν ἔνδον ἐξορθοῦν |
| οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
| συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
| δὲ γαστέρα εὔλυτον ἔχειν ἀεὶ , εἰ μὴ ἕτερόν τι προσιστάμενον ᾖ . ταύτης γὰρ καλῶς ὑπιούσης ἀκωλύτως οὐρήσεις γίνονται | ||
| , ὦ βέλτιστ ' , ἔφη , γλυκὺ μέν , προσιστάμενον δὲ λυπεῖ πανταχῇ . τοῦ Χαιρεφῶντος καὶ σύγγραμμα ἀναγράφει |
| ὑπερβατοῖς χαίρειν , ὀλίγοις ὀνόμασι πολλὰ πράγματα δηλῶν , καὶ ποικιλώτατος μὲν ἐν τοῖς τῆς λέξεως σχήμασι , κατὰ δὲ | ||
| σχήματα καὶ μορφάς . ὁ μὲν δὴ λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος αὐτῷ τε Διὶ προσφιλέστατος , ὧδέ πως ὑμνούμενος ὑπ |
| λευκὸν ἢ μέλαν , ἢ ἀειδὲς ἢ εὔμορφον , ἢ εὔρυθμον καὶ εὔμετρον ἢ ἄρυθμον καὶ ἄμετρον ἢ ὑπέρμετρον ἢ | ||
| περκαίνων [ ] γένυν ; οὐ μὴν δέμας γ ' εὔρυθμον [ ὧδε νυμφίου ] : τοιῶνδε λέκτρων [ εἵνεκ |
| ἔπειτα , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , οὐχ ὅτι μηδ ' εἱστισοῦν τοῦτ ' ἔφη τῶν νόμων σκοπεῖσθαι δεῖ , ἀλλ | ||
| ἔπειτα , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , οὐχ ὅτι μηδ ' εἱστισοῦν τοῦτ ' ἔφη τῶν νόμων σκοπεῖσθαι δεῖ , ἀλλ |
| λέξει σημαίνειν , οἷον τὸ ὑγιαίνειν ὁμοίως τῷ σχήματι τῆς λέξεως λέγεται τῷ τέμνειν καὶ οἰκοδομεῖν : καίτοι τὸ μὲν | ||
| καὶ ἄρτι ἀναμιμνήσκομαι . ταῦτα ἐκ τῶν Διδύμου περὶ διεφθορυίας λέξεως . . ἀπηρτισμένως , τελείως . Θ . . |
| καὶ τῶν ἀναγινωσκόντων τὰς τοιαύτας πραγματείας οἱ μὲν ὑπερβαίνουσι τὰς ῥητορείας , κἂν ὅλως ἐπιτετεῦχθαι δόξωσιν , οἱ δὲ διὰ | ||
| πράττοντα : τὸ δὲ τοιοῦτον ἀπολογίαν καλοῦσι . πέμπτον εἶδος ῥητορείας : ὅταν τις εὖ λέγῃ καὶ ἀποφαίνῃ καλὸν κἀγαθόν |
| ; καίτοι ποία κοινωνία αὐλῷ καὶ χορδαῖς μουσικαῖς καὶ ἠχοῖ θαυμασίᾳ τῆς ὀργάνου μελιχροτάτης ποιότητος ; οὕτω δὲ κἀπὶ σοῦ | ||
| φίλην ὑγίειαν , ὦ ἀγαθὲ ἰατρέ . Θεανὼ Εὐρυδίκῃ τῇ θαυμασίᾳ . Τίς λύπη κατέχει τὴν σὴν ψυχήν ; ἀθυμεῖς |
| μὴ προϋποκειμένης εἰκόνος ἀπὸ μόνης τῆς διὰ τῶν ὑπομνημάτων παραθέσεως εὐμεταχείριστον ὡς ἔνι μάλιστα ποιοίμεθα τὴν καταγραφήν . Τό τε | ||
| μὴ τὰ μέταλλα καὶ ἡ ὕλη καὶ τὸ τῆς πορθμείας εὐμεταχείριστον ἀντεῖχε . Ταῦτα μὲν οὖν ἡ φύσις τῆς χώρας |
| οἱ μὲν ἰδίως βάσανον , οἱ δὲ Λυδίαν καλοῦσιν . ἑρμαίῳ . ἕρμαιον τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος , ἀπὸ τῶν ἐν | ||
| νομιστέον , ὅσον ἡ μὲν ἴσως ἂν εὕροι χρήματαἤδη γὰρ ἑρμαίῳ τινὲς περιέτυχον , θησαυρὸν δὲ κάλλους οὐκ ἔνι . |
| ' αὐταῖς , ἀρκεσθήσεσθαι δὲ τῷ θ ' ἵππῳ τῆς λαμπρότητος τῶν σημείων ἕνεκεν καὶ ἑνὶ αἰχμαλώτῳ , ὃς ἔτυχεν | ||
| συμπεριδινούμενα , μὴ φαίνεσθαι δὲ ἐν ἡμέραι τῆι ὑπερβολῆι τῆς λαμπρότητος τοῦ ἡλίου καλυπτόμενα . ἀνατολὴν δὲ οὐ λεκτέον ἄστρου |
| ' ἀκοῆς κατακηλοῦσα : ἢ ἡδονὴ ἐκ λόγου τε καὶ μουσικῆς ἢ δι ' ἀπάτης γινομένη . δʹ Ἐπιχαιρεκακία δὲ | ||
| ποιητῶν δείκνυται ὄντα . ἀλλὰ μὴν καὶ τὰ περὶ τῆς μουσικῆς ἐφλυάρησάν τινες εὑρετὴν Ἀπόλλωνα γεγενῆσθαι , ἄλλοι δὲ Ὀρφέα |
| , φιλαγωνιστάς , φρονίμους , φιλητικούς , ἐπαφροδίτους ἐν τῷ σεμνῷ , λαμπροψύχους , εὐγνώμονας , μεταδοτικούς , φιλογραμμάτους , | ||
| ἐπεχείρει μὴ ἐνθουσιᾶν , μένων καὶ τότε ἐν σώφρονι καὶ σεμνῷ σχήματι καὶ τηρῶν τὸ τοῦ βασιλέως ἀξίωμα , οὐδέν |
| ἀριστερά , ἐν κύκλῳ . φωνήεντα ζʹ , αεηιουω . ἑπτάχορδος λύρα : Τέρπανδρος ἐπὶ τῆς λύρας φησίν : ἡμεῖς | ||
| ὀργάνου εἰς τὰ συμπόσια φοιτῶσιν : ἑπτάτονος χέλυς λέγεται ἡ ἑπτάχορδος : περικυκλοῦται : κυκλοειδὴς γὰρ ὁ χρόνος . καὶ |
| τῶν φίλων καὶ περιφανεῖς ἦσαν ἀπὸ τῶν σημείων καὶ τῆς στολῆς οὔσης ἑκατέρῳ στρατηγικῆς . καὶ ὁ Λεύκιος ἀποθέμενος τοὺς | ||
| τις ἂν λύπην δι ' ἣν δακρύων , οὐχ ὑπάτου στολῆς ἡγήσατο εἶναι τὸν ἐνιαυτὸν αὑτῷ , τὴν τόλμαν δὲ |
| δοκοίην εἶναι ἀξιοφίλητος μᾶλλον κοινωνός , εἴ σοι τὸ σῶμα πειρῴμην παρέχειν τὸ ἐμαυτοῦ ἐπιμελόμενος ὅπως ὑγιαῖνόν τε καὶ ἐρρωμένον | ||
| , μήτε ἀποκρυπτοίμην τι τῶν ὄντων μηδέν , ἢ εἰ πειρῴμην σε ἐξαπατᾶν λέγων τε ὡς πλείω ἔστι μοι τῶν |
| ' ἂν κατὰ Πλάτωνα καὶ δευτερουργοὺς τέχνας χειροτεχνία χειρουργία , βαναυσία βαναυσουργία . χειροτεχνεῖν χειρουργεῖν , βαναυσουργεῖν . χειροτέχνης χειρουργός | ||
| ταῦτα γὰρ ἅπαντα , οἶμαι , τύρβη καὶ ὄχλος καὶ βαναυσία , καὶ ἀρχαῖα μὲν τὰ θεάματα , ἀχρεῖα δὲ |
| οἱ δὲ ταῖς συμφοραῖς παιδευθέντες . εἶτα ταύτην ἑτέρα διαδέξεται μελῳδία : Πέρσαις ἔναγχος καὶ Λυδοῖς πόλεμος ἦν . οὐ | ||
| ψυχῆς καταστέλλοντας . Οὐκ ἄδηλον δὲ ὅτι διττή ἐστιν ἡ μελῳδία , ἡ μὲν ἐν τῇ φωνῇ , ἡ δὲ |
| Κρόνος μὲν γὰρ ἐπισχὼν τὴν συναφὴν περιποιεῖ γυναῖκας ἐπιπόνους καὶ αὐστηράς , Ζεὺς δὲ σεμνὰς καὶ οἰκονομικάς , Ἄρης δὲ | ||
| . Κρόνος μὲν γὰρ ἐπισχὼν συναφὴν περιποιεῖ γυναῖκας ἐπιπόνους καὶ αὐστηράς , Ζεὺς δὲ σεμνὰς καὶ οἰκονομικάς , Ἄρης δὲ |
| . Σοφοκλῆς δὲ λύσας τοὔνομα αὐτοέντης εἶπεν . ἔστι δὲ πολιτικώτερον τὸ αὐθέντης . ἀναζέσαι καὶ ἀνάζεσον : τεῦτλα ἢ | ||
| δὲ πολλάκις . ὁ μέντοι Σοφοκλῆς καὶ ἀκούσιμά φησιν . πολιτικώτερον δὲ λέγει ὁ Φρύνιχος τὸ ἀκουστά μᾶλλον ἢ τὸ |
| τὴν πυρὰν τῆς πυρρίχης τὸ ὄνομα θέσθαι . . ἐν Αἰολίδεσσι : ἐπεὶ οἱ Αἰολεῖς κιθαρῳδοί : τὸ δὲ μέλος | ||
| οἱ Φοίνικες τὰ σφῶν αὐτῶν πράγματα . Τὸ δὲ ἐν Αἰολίδεσσι καὶ Θηβαϊκαῖς Καστόρειον μέλος , τὴν χάριν καὶ ἀρετὴν |
| κῶλα αὐτὰ καθ ' ἑαυτά , ὁ δὲ λόγος ἔστω ἀφελής , ὡς κατὰ κῶλα μὲν ἀπαρτιζόμενος , κατὰ δὲ | ||
| τὰ πολλὰ ὁμοειδεῖ , καὶ περὶ τὰς ἐξεργασίας τῶν ἐπιχειρημάτων ἀφελής τις καὶ ἀπερίεργός ἐστιν : οὔτε γὰρ προκατασκευαῖς οὔτ |
| ἀλλ ' ἐπειδὴ ἑκατέρα αὐτῶν ἄμφω ὑπάρχει . ἥτε γὰρ ἀσωτία ὑπερβάλλει μὲν τῇ δόσει , τῇ δὲ λήψει ἐλλείπει | ||
| ἐναντίον λέγεται , ὅτι τε μᾶλλον ἀφέστηκεν αὐτῆς ἢ ἡ ἀσωτία , καὶ ὅτι κατὰ πλείονας τρόπους ἁμαρτάνουσιν οἱ ἄνθρωποι |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| ἐστὶ τεμαχίζεσθαι : ἄστομος δ ' ἐστί , ψαφαρός , δυσκατέργαστος , πολύτροφος , βρωμώδης , διὸ μετὰ σινάπεως ἐσθίεται | ||
| ἐπαινῶ ] κρίνω ἐπαινῶ ] ἀποδέχομαι . θ δεινὸς ] δυσκατέργαστος γάρ ἐστιν ὅστις τοὺς θεοὺς τιμᾷ . δεινὸς ] |
| ἄνθρωπος οὐ καλός ἡ αὐτή ἐστι τῇ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος καλός : ὥστε τῇ ἔστιν ἄνθρωπος καλός καταφάσει ἅμα ἀληθεύσει | ||
| τέκνον , ” φησί , “ καὶ ὁ περίπατός σου καλός ἐστιν . ” Ἑρμηνεία . Οἷς μοχθηρίᾳ τρόπων κωλύζεται |
| μᾶλλον καὶ δόξαν ἔσχε χὐπέμεινε κινδύνους . Ἤριζε τεφρὴ γέρανος εὐφυεῖ ταῷ † σείοντι χρυσᾶς πτέρυγας . “ ἀλλ ' | ||
| δὲ οὐδὲν ἕτερον οὕτως [ τῷ ] ἑτέρῳ , ὡς εὐφυεῖ τὸ μεμνῆσθαι . πάλιν ὁ Συμεὼν ὄνομα μαθήσεως καὶ |
| . 〛 [ λόγων ἐμμέλειαν : Ὅτι καταχρηστικῶς νῦν τὴν εὐρυθμίαν . κυρίως γὰρ ἡ μετὰ μέλους τραγικὴ ὄρχησις . | ||
| ἐπάγειν εἰώθαμεν . πλὴν τό γε κατὰ τὴν ἄλλην αὐτοῦ εὐρυθμίαν θαυμαστὸν καὶ τοῦτο γέγονε τὸ συνεχεῖς τὰς διαστάσεις ἑνὶ |
| καλλίστῃ διὰ πάντων φιλοτίμως ἐξειργασμένα , ὅση τε γλυφικὴ καὶ πλαστικὴ καὶ ὅση γραφικὴ νενίκηκεν εἶναι ἀρίστη καὶ καλλίστη τῶν | ||
| γὰρ καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν Σικυῶνι ηὐξήθη γραφική τε καὶ πλαστικὴ καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη δημιουργία . χώραν δ ' |
| ὅμως τι εὐπαράγωγον ἐπεδείκνυτο . , ; , . . εὔκολος Ὀδύσσεια ὁ δὲ ἁπλοῦς ἦν καὶ μάλα εὔκολος , | ||
| ] φιλόδικος . Γ ἀκράχολος ] μανιώδης , εἰς ὀργὴν εὔκολος . Γ κυαμοτρώξ ] ὅτι κυάμοις ἐχρῶντο οἱ δικασταὶ |
| τάξις αὐτῶν ἐστιν αὕτη : ἔσχατος πάντων ὁ ἐκ τῆς ἐτυμολογίας , ὡς περὶ φωνὰς μόνας ἠσχολημένος καὶ οὐδὲν τοῦ | ||
| Τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον πρὸς αὐτοὺς καὶ ὅταν δι ' ἐτυμολογίας κρίνειν θέλωσι τὸν ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός |
| βλεφάρων αὐθημερινῶν ποιητῶν λῆρον ἀφέντα . τίς δὲ σύ ; κομψός τις ἔροιτο θεατής . ὑπολεπτολόγος , γνωμοδιώκτης , εὐριπιδαριστοφανίζων | ||
| πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ κόμπος ἡ ἔπαρσις . γράφεται δὲ καὶ κομψός : κρεῖττον δὲ τοῦ κομψός τὸ κομπός . σπονδαῖς |
| παροίχεται : ἀπιστῶ γὰρ εἰ τεύξομαι ἐπικουρίας . τελεία ] τελεσθεῖσα . ἐν μεσημβρίαι . . . κατερρινημένους ] καλῶς | ||
| ἢ μὴ δῷ . ἐγένετο οὖν ἡ διακονία αὕτη ἁπλῶς τελεσθεῖσα ἔνδοξος παρὰ τῷ θεῷ . ὁ οὖν οὕτως ἁπλῶς |
| ὅσαι εἰκόνες αὐτῆς εἰσινἡ δ ' ἀσθενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε τάξιν τε καὶ φύσιν . Ὀρθότατα λέγεις . | ||
| ποιεῖν εἴωθε Γρυλλίων ἀεί . Ἀριστόδημος δ ' ἐν βʹ γελοίων ἀπομνημονευμάτων παρασίτους ἀναγράφει Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέως Σώστρατον , |
| ὢν ἀμφοτέρων , τοῦ μὲν τῷ μεγέθει ὑπερέχειν τὴν σμικρότητα ὑπέχων , τῷ δὲ τὸ μέγεθος τῆς σμικρότητος παρέχων ὑπερέχον | ||
| ἐκεῖνος ὁ προσθέων , ὁπότε φανείης , καὶ ὡς ἥδιστα ὑπέχων τὰ ὦτα τῷ ῥεύματι τῆς γλώττης καὶ λέγοντος εὐφραινόμενος |
| τῆς ἑτέρας τάξεως τῆς ἐναντιουμένης τοῖς δημοτικοῖς αὐθαδέστατος εἶναι καὶ δυνατώτατος . οὗτος ἐκ παρασκευῆς διεξῆλθε λόγον κατὰ τῶν δημοτικῶν | ||
| ἐλέχθη γέ τοι καὶ τοῦτο . Ἆρ ' οὖν καὶ δυνατώτατος εἶ ἀληθῆ λέγειν περὶ λογισμῶν ; Πάνυ γε . |
| μὲν δὴ φιλόσοφος τὴν φύσιν καὶ ὁ μουσικὸς καὶ ὁ ἐρωτικὸς ἀνακτέοι . Τίς οὖν ὁ τρόπος ; Ἆρά γε | ||
| εἰς τὴν τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν θήραν ἔχοιμι διὰ τὸ ἐρωτικὸς εἶναι : δεινῶς γάρ , ὧν ἂν ἐπιθυμήσω ἀνθρώπων |
| τῶν ἄλλων , καὶ περὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονιῶν καὶ γραμμάτων ὀρθότητος , καὶ ἄλλα ἔτι πρὸς τούτοις πάνυ πολλά . | ||
| οὐ κατακρατεῖ τῆς περὶ τὸν ἄξονα κυκλικῆς περιαγωγῆς ἀπὸ τῆς ὀρθότητος πλαγιασθείς , οὕτως οὐδὲ ψυχὴ τῆς τεύξεως τῶν ὄντως |
| τὸν μέγαν σπόνδυλον λορδὸν τὸν αὐχένα ἔχειν , ὡς μὴ προπετὴς ἔῃ αὐτέοισιν ἡ κεφαλή : στενοχωρίην μὲν οὖν πολλὴν | ||
| νίκας τῆς Ὀλυμπίας τῆς οὔσης παρὰ τῷ Κρονίῳ τεμένει ὁ προπετὴς κλῆρος ὑμᾶς ἀπεστέρησεν , ὦ Ἀλκιμίδη . δελφῖνί κε |
| γυναικὶ τῇ καὶ τοῦ γένους ἀξίᾳ . Τῆς Ὀρφέως ἀπόζεις κιθάρας ἐν τῷ λέγειν : ὁ Ὀρφεὺς γέγονε μουσικὸς Θρᾷξ | ||
| διὰ τοὺς τῶν χορευτῶν πόδας : ἀκούουσι γὰρ ἐκεῖνοι τῆς κιθάρας : τουτέστιν , ὁποῖόν ἐστι τὸ μέλος αὐτῆς , |
| Ἀχιλλεύς , καὶ ὁπόσα τῇ Θετταλίᾳ ἐνέσκηψεν εἰ διεξίοιμι , ἀδολεσχίας πλέως ὁ λόγος ἔσται . πρὸ ἐτῶν δέ που | ||
| : οὐ γὰρ ἦν . . . πρὸς Σωκράτην ἀποκρινόμενον ἀδολεσχίας γράφεσθαι . Ἄλλως δὲ καὶ τὴν συνουσίαν ἐντεῦθεν προδιατίθησιν |
| . εἰ δὲ δὴ βούλει κἀκεῖνο μαθεῖν , ὅτι πρώταις διηγήσεσιν οὐ χρὴ προεκκενοῦν τὰ πράγματα , ἀλλὰ συμμέτρως , | ||
| ; αἷς μὲν γάρ ἐστι τῶν πόλεων ἐν μύθοις ἢ διηγήσεσιν ἡ φιλοτιμία , εἰς ταῦτα εἰκὸς ἀναχωρεῖν , ἥτις |
| . Καὶ καθόλου δὲ τὸ μὲν ἐνθύμημα συλλογισμός τίς ἐστι ῥητορικός , ἡ περίοδος δὲ συλλογίζεται μὲν οὐδέν , σύγκειται | ||
| ἀπὸ ταὐτομάτου δεθῆναι τὴν γλῶτταν : ἦν δὲ ὁ ἀνὴρ ῥητορικός φησί , καὶ συμβουλεύσασθαι δυνάμενος . . . . |
| λέγων ἐστὶν ὁ Νέστωρ καὶ ὑποτιθέμενος αὐτῷ πάμπολλα νόμιμα καὶ πάγκαλα . τοῦτον δὴ καὶ ἐκεῖ ἐπεδειξάμην καὶ ἐνθάδε μέλλω | ||
| , καί μοι ἔδοξεν οὕτω θεῖα καὶ χρυσᾶ εἶναι καὶ πάγκαλα καὶ θαυμαστά , ὥστε ποιητέον εἶναι ἔμβραχυ ὅτι κελεύοι |
| ἐπὶ μεγεθῶν μόνον ἢ ἀριθμῶν μόνον . Προβαίνει ἤδη πρὸς τελεώτερα : ἐκ μεγεθῶν μὲν γὰρ καὶ ὅρων οἱ λόγοι | ||
| ἐστὶν ὁ μῦθος , εἶθ ' οὕτως χωρητέον ἐπὶ τὰ τελεώτερα . Ἢ οὖν διὰ ταῦτα προτέτακται ὁ μῦθος ἢ |
| τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον , οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν τελευτὴν ἀνεπισήμαντον . δοκεῖ | ||
| φιλοσοφίαν . θάψαι δὲ καὶ ἡμᾶς ὅπου ἂν δοκῇ μάλιστα ἁρμόττον εἶναι τοῦ κήπου , μηδὲν περίεργον μήτε περὶ τὴν |
| αὑτῆς ἀτιμότερα προσπαθείᾳ πεδηθείη , μνήμην τε ἐνέθηκεν αὐτῇ τῆς ἀλογίας ἀλεξιφάρμακον ἐπιστημῶν τε κάλλος ἀμύθητον ὅσον κατιούσῃ συναπέστειλεν , | ||
| , ὡς μόνον τὸν λόγον ἐνεργεῖν ἐν αὐτῷ ὑπὸ τῆς ἀλογίας μηδαμῇ ἐνοχλούμενον , οὗ γενομένου ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχὴ |
| τι μέλει ἡμῖν τῆς τῶν προσώπων ὁμοιότητος , σκεπτέον εἰ γραφικὸς ὢν λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ | ||
| τοπογραφίας , καὶ οὐδὲ εἷς ἂν χωρογραφήσειεν , εἰ μὴ γραφικὸς ἀνήρ : ταύτῃ δ ' οὐ πάντως , ἐμποιεῖ |
| , ἢ ἀξύνετός ἐστιν ἢ ἰδίᾳ τι αὐτῷ διαφέρει : ἀξύνετος μέν , εἰ ἄλλῳ τινὶ ἡγεῖται περὶ τοῦ μέλλοντος | ||
| , εἰ καὶ τὴν ἀλογιστίαν οὐ προσετέον , ἄφρων , ἀξύνετος , ἀσύνετος , ἀκρατής , ἀσελγής , ἀκόλαστος , |