| τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον , οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν τελευτὴν ἀνεπισήμαντον . δοκεῖ | ||
| φιλοσοφίαν . θάψαι δὲ καὶ ἡμᾶς ὅπου ἂν δοκῇ μάλιστα ἁρμόττον εἶναι τοῦ κήπου , μηδὲν περίεργον μήτε περὶ τὴν |
| τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
| τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
| ἃ ὑπέσχου αὐτοῖς : σοὶ γὰρ ἔγωγε οὐχ ἧττον ἐνόμιζον σύμφορον εἶναι ἀποδοῦναι ἢ ἐκείνοις ἀπολαβεῖν . πρῶτον μὲν γὰρ | ||
| Αἰγυπτίῳ ἐγκαταλιπὼν καὶ τοὺς μεγίστους ὅρκους παραβὰς βασιλεῖ δόξῃ τι σύμφορον ποιῆσαι , οὗτοί εἰσιν οἱ ταῖς μεγίσταις τιμαῖς γεραιρόμενοι |
| τινι κρείττονι χείρονα , ὅπου γε μὴν τῷ πλουσίῳ τοῦτο λυσιτελές ἐστιν , τὸ τρέφειν τὸν παράσιτον , ᾧ γε | ||
| ' ἡμῶν . χρήσιμον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἐκ περιουσίας λυσιτελές : ἀναγκαῖον δὲ δὲ ὅπερ ἐξ ἀνάγκης αἱρούμεθα : |
| γλυκυτάτῳ μηδεμίαν ἔχοντι ϲτύψιν , ὁποῖόν ἐϲτι τὸ Ϲαβῖνον : ἐναντιώτατον γάρ ἐϲτι τούτοιϲ τὸ ὀμφάκινον . ἐν μὲν οὖν | ||
| πλῆθος σπωμένοις ἢ τρέμουσιν ὠφελιμώτατον , τοῖς δὲ διὰ κένωσιν ἐναντιώτατον : τοῖς δὲ . . . . . . |
| τῆς ἀντιλήψεως ἡ ἀντίθεσις χρώζει τὸ ὅλον τῆς ἀπολογίας τὸ τυραννικὸν συσκιάζουσα . β . Ἑτέρα μετάληψις . πᾶσα γὰρ | ||
| εἶναι τὸν μὲν οἰκοδεσποτοῦντα τὸν δὲ δεσπόζοντα τῆς γενέσεως , τυραννικὸν γίνεται τὸ σχῆμα : γίνονται γὰρ βασιλεῖς βασιλέων ἔνδοξοι |
| καὶ πᾶσαν κολακείαν ἐπ ' αὐτοῦ συσταλῆναι : καὶ τὸ φυλακτικὸν ἀεὶ τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀρχῇ καὶ ταμιευτικὸν τῆς χορηγίας | ||
| . καθάπερ γάρ ἐστι φυλακτικὸν σώματος ὑγίεια , οὕτω ψυχῆς φυλακτικὸν καθέστηκε παιδεία . ταύτης γὰρ προηγουμένης οὐ πταίειν συμβήσεταί |
| δὲ ἐν μέρει ψυχῇ κοινωνεῖν σώματι πρὸς ἀμφότερα ταῦτά ἐστιν ἀλυσιτελές . Εἰ δή τις κατιδὼν τοῦτο συμπλέκει τινὰ τοιαύτην | ||
| πρὸς τὰ τοιαῦτα πραγματῶδες καὶ δυσμεταχείριστον , ἅμα δὲ καὶ ἀλυσιτελές . Ἂν ᾖ ἡ πόλις μεγάλη καὶ μὴ ἱκανοὶ |
| πρὸς δὲ τούτοις καὶ Πλούταρχος κατὰ τὸν βίον αὐτοῦ τὸ αὔθαδες δείκνυσιν ἐν τοῖς μάλιστα πάντων τούτῳ προςεῖναι : γνωστέον | ||
| ] τὸ σημεῖον . ὑπέρκομπον ] ἀλαζονικόν . ὑπέρκομπον ] αὔθαδες . Ξ ὑπέρκομπον ] σοβαρόν . θ ὀρθῶς ] |
| πατήρ : τὸν βόσκοντα γὰρ εὐλογῶ , τὸν δ ' ὠφέλιμον ἐμοὶ πατέρος ὄνομα λέγω Φοῖβον τὸν κατὰ ναόν . | ||
| ἀπεκρίνατο , ἄλλος δὲ τὸ δέον , ἕτερος δὲ τὸ ὠφέλιμον , ὁ δὲ τὸ λυσιτελοῦν . ἐπανῄειν δὴ ἐγὼ |
| . ἔτι πρὸς τούτοις , ὃ πάντων οἴομαι τῶν εἰρημένων χρησιμώτατον ἔσεσθαι καὶ τοῦ μὴ πολλὰ ἐξαμαρτάνειν τοὺς παραληψομένους τὴν | ||
| αὐτοφώρῳ δείξαιμι ψεῦδος ὄν ; Κάλλιστον γὰρ οἶμαι πρᾶγμα καὶ χρησιμώτατον τοῖς διαβαλλομένοις παρ ' ὑμῖν γίγνεται : καὶ γὰρ |
| τὸ μὲν γὰρ ἰσχνὸν καὶ δεινόν , τὸ δὲ μῆκος μεγαλοπρεπές . ἀλλ ' οἷον ὀλίσθῳ τινὶ ἔοικεν τὰ κῶλα | ||
| μέντοι καὶ τὸ ψυχρὸν ἐν τρισίν , ὥσπερ καὶ τὸ μεγαλοπρεπές . ἢ γὰρ ἐν διανοίᾳ , καθάπερ ἐπὶ τοῦ |
| ἅπαντα , ὅ τι ἂν δοκῇ ἐμοὶ καὶ σοὶ βουλευομένοις βέλτιστον εἶναι . ὥστε ὑπεραβέλτεροί εἰσιν αἱ προφάσεις καὶ αἰτίαι | ||
| ἐν αὐτοῖς ὥσπερ ἐν πόλει πολιτείαν καταστήσωμεν , καὶ τὸ βέλτιστον θεραπεύσαντες τῶν παρ ' ἡμῖν , τούτῳ ἀντικαταστήσωμεν φύλακα |
| τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν γίγνοιτο ἐν νόμῳ ; κείσθω δὴ τῷ | ||
| , οὐδ ' ἢν ἀναγκασθείς τις εὖ δράσῃ τινά , προσῆκον εἶναι τῷδ ' ὀφείλεσθαι χάριν καὶ σὸς μὲν οἰκτρὸς |
| τῇ μὲν οὖν ἰατρικῇ , ὥσπερ λέγω , ἡ ὀψοποιικὴ κολακεία ὑπόκειται , τῇ δὲ γυμναστικῇ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον | ||
| ' ἕνεκεν κέρδους καὶ ὠφελείας , κόλαξ καὶ ἡ κακία κολακεία : ὁ δὲ ἐλλείπων δύσερις καὶ δύσκολος . Μετὰ |
| θεῷ χρὴ τοὺς σοφοὺς ἀναστρέφειν βουλεύματ ' ἀεὶ πρὸς τὸ χρησιμώτερον . ἴστω δ ' ἄφρων ὢν ὅστις ἄτεκνος ὢν | ||
| ' ἀγγελοῦντα . σώφρονος δ ' ἀπιστίας οὐκ ἔστιν οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς . οὐκ ἄν ποτ ' ηὔχουν οὔτε ς |
| τὸ κάλλος ἀκμαιότερον τῆς ἡδονῆς , καὶ μὴ παρέχον σχολὴν εὐφραίνεσθαι , ἀλλὰ ἐπαινεῖν : ἀλλ ' ἔπαινος σὺν ἡδονῇ | ||
| χαλεπόν , οὐκ εἴα τελέως με μέγα φρονεῖν οὐδ ' εὐφραίνεσθαι ἐκπεπταμένως . νῦν δ ' ἢν τελευτήσω , καταλείπω |
| τιμὰ πλοῦτος . παραπλησίως δὲ καὶ τὸ δι ' ἅτερον αἱρετόν : τὸ μὲν γάρ τι αὐτῶ τὰ ποιητικὰ τῶν | ||
| , τῇ δὲ συνθέσει πάντη ἄγνωστον : διὸ μηδὲ ἀποφάσει αἱρετόν . Καὶ ὅλως ᾗ τίθεται ἕν , ταύτῃ συντάττεταί |
| εἰ διὰ σωτηρίαν τινὸς ψεύσαιτο . λέγει δὲ τὸν τοιοῦτον ἐπαινετὸν ἐπὶ τὸ ἔλαττον διὰ τὸ αὐτὸν μᾶλλον ἀποκλίνειν ἐπὶ | ||
| αἱρετὸν εἶναι , ἀρεστὸν γάρ , καὶ δοκιμαστόν , καὶ ἐπαινετὸν ὑπάρχειν : πᾶν δὲ κακὸν φευκτόν . Τὸ γὰρ |
| λέγει [ κύλικας ] γράφων ὧδε : ἦν δὲ αὐτοῖς νόμιμον μὴ προχοίδας εἰσφέρεσθαι εἰς τὰ συμπόσια , δῆλον ὅτι | ||
| ὡς ἐν κολακείᾳ τοῦτ ' ἐποίουν , ἀλλὰ κατά τι νόμιμον , βασιλέως πηρωθέντος τι τῶν μελῶν συνυποκρίνεσθαι τὸ ὅμοιον |
| ἀπεχθῶς ἐσχηκόσι πρὸς τὸ δημοτικὸν ἅπασιν ἀλυσιτελὲς γενόμενον ἀποδείξας τὸ μισόδημον , ἐπαίνους τε πολλοὺς περὶ τοῦ δήμου ποιησάμενος , | ||
| τυραννικόν . οὐ γὰρ ἦν ἂν μικρόν , εἰ μὴ μισόδημον ἦν σφόδρα . μικρὸν δὲ αὐτὸ εἶπε , διὰ |
| ἀϲιτία γὰρ ἐπὶ τῶν τοιούτων κράϲεων πυρεττόντων μάλιϲτα οὐχ ἁπλῶϲ βλαβερόν , ἀλλ ' εἴπερ τι καὶ ἄλλο τῶν ἄλλων | ||
| ὄνομα μόνον ψιλὸν λέγωμεν , οἷον τὸ ὠφέλιμον ἢ καὶ βλαβερόν . ἑκάστῃ . ἐπιρρηματικῶς ἀκουστέον ἀντὶ τοῦ ἑκασταχοῦ . |
| καθελοῦντες ἀρχήν , εἰδότες , ὅτι πᾶν , ὅσον ἦν κράτιστον στρατιωτικὸν αὐτῶν , εἰς τὸν ἀγῶνα ἐκεῖνον ὥρμητο , | ||
| νικήσαντες μὲν μικρὰ κερδαίνουσι Μέγαρα λαβόντες , νικηθέντες δὲ τὸ κράτιστον τῆς πόλεως ἀπολέσουσι . τὸ γὰρ μαχιμώτατον καὶ κράτιστον |
| : τουτέστιν οὐ δύναταί τις ἰδιοπραγμόνως ζῆσαι μὴ ἔχων τὸ δραστικόν ἀσφαλῶς : ἀντὶ τοῦ διηνεκῶς ὑμεῖς δέ : οἱ | ||
| εὔλυτος ἔσται ἡ κοιλία καὶ τοῦ πνιγμοῦ ἀπαλλαγήσεται . πάνυ δραστικόν ἐστι τὸ βοήθημα καὶ πρὸς τὰς ὑπὸ γλίσχρων καὶ |
| καίπερ ὁρῶντες ὅτι εἰς κίνδυνον ἔρχονται , ὅμως φεύγοντες τὸ ἀπρεπὲς τοῦ ὀνόματος συμφοραῖς μεγίσταις περιέπεσον , καὶ αἰσχύνην μείζονα | ||
| καὶ μοῖρα κραταιή . ἀθετοῦνται στίχοι γ ' , ὅτι ἀπρεπὲς μητέρα υἱῷ λέγειν ἀγαθόν ἐστι γυναικὶ μίσγεσθαι . [ |
| καὶ πάναξ καὶ πομφόλυξ . ὅταν δὲ μηδὲν ὠφελήσῃ τὸ προσαγόμενον σαρκωτόν , οὕτω πως ἐπ ' ἄλλο μεταβαίνειν : | ||
| , βλέπει τε ἀντὶ τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὸν ἄνω θεὸν προσαγόμενον αὐτοῦ τὰ ὄμματα λαμβάνει τε τὸ μὲν κριτικὸν ἀπὸ |
| συναναστροφή . . δεινὸν ] χαλεπὸν , ἰσχυρόν : ὑπάρχει συναναστροφὴ δεινή . . ἀνηκουστεῖν ] τὸ δὲ ἀνηκουστεῖν τῆς | ||
| ταῦτα πρὸς ἄλληλα : χωρὶς γὰρ ἀδικήματος ἀλλοφύλοις ζῴοις ἡ συναναστροφὴ γίνεται μετ ' εἰρήνης καὶ πάσης εὐλαβείας . Οὗτος |
| τοὐναντίον περιέτρεψε μηνύειν τὸ ” δέον “ καὶ τὸ ” ζημιῶδες , “ ἀφανίζουσα ὅτι νοεῖ , ἡ δὲ παλαιὰ | ||
| ἀβέβαιον δὲ γαμεῖν , τέκνα τρέφειν , καὶ τὸ μισθοῦσθαι ζημιῶδες . τῶν δὲ Διδύμων ἕως τοῦ ἡμίσεως ἀποστρεπτέον πράγματος |
| εἰ παρὰ τοὺς λοιποὺς ἐστί τι , καὶ εὗρον σπλάγχνον ἐξηλλαγμένον καὶ τὴν καρδίαν δασεῖαν , ὡς Ἡρόδοτος καὶ Πλούταρχος | ||
| ἐφάνη γὰρ ἐν χρόνῳ τούτῳ Καδμείοις ἀλώπηξ , χρῆμά τι ἐξηλλαγμένον : αὕτη συνεχῶς ἐκ τοῦ Τευμησσοῦ κατιοῦσα πολλάκις τοὺς |
| Ἔτι εἰ ἔστι τὸ αἴτιον , ἤτοι μίαν ἔχει τὴν δραστήριον δύναμιν ἢ πολλάς : οὔτε δὲ μίαν ἔχειν δύναται | ||
| δύο ποιότησι , τῇ τε δριμείᾳ καὶ τῇ πικρᾷ , δραστήριον γίνεται τὸ φάρμακον . ὁ δὲ καρπὸς ἰσχυρότερος οὐ |
| καταπίνοντες νήστεις καθ ' ἡμέραν , ὅσον ἐρεβίνθου μέγεθος . εὔλυτον δὲ χρὴ τὴν κοιλίαν εἶναι καὶ λεπτυνούσῃ διαίτῃ χρῆσθαι | ||
| ἢ τὸν φθόνον ἀνταγωνιστήν , ἔτι δὲ καὶ τὴν γνώμην εὔλυτον καὶ τὴν μνήμην εὔπορον καὶ τὴν λήθην ἄδηλον καθεστάναι |
| πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ ἅμα οἰκτείρων τὴν τύχην . | ||
| δὲ αἳ μὲν λάβρως αἳ δὲ κοσμίως , καὶ τὸ κόσμιον γενναιότερον τοῦ ἀκόσμου . ἀγαθαὶ δὲ ὅσαι μὴ κακόσιτοι |
| ὑπερβαίνει , τούτοις γε μετὰ πολλῶν βασάνων καὶ κινδύνων τὸ καθῆκον τέλος ἐπέθηκα . ἀσκήσας γὰρ γραμματικὴν ἐπιστήμην ἐν τοῖς | ||
| ; ἵν ' ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ μὴ παρὰ τὸ καθῆκον μηδ ' εἰκῇ μηδὲ συγκεχυμένως ἀναστρεφώμεθα . Καὶ τὸ |
| ἀλλ ' ἐξ ἀνάγκης αὐτὸ προΐεσθαι . ἢ οὕτω : λυπηρὸν , τὸν καλῶς ποιοῦντα κακῶς ἀκούειν . καὶ μὰν | ||
| προαίρεσιν . τὸ γὰρ βίαιον ἀναγκαῖον λέγει : διὸ καὶ λυπηρὸν τὸ βίαιον , ὥσπερ ἔλεγεν Εὔηνος ὁ σοφιστὴς πᾶν |
| πείρᾳ . ἔστι γὰρ ἀπάτη νικᾶν μέν , εἶναι δὲ ἀσύμφορον . ὅθεν τὴν ἀπὸ τῶν πραγμάτων ἀπόδειξιν εἰς συμμαχίαν | ||
| καὶ δανείζεσθαι καὶ εὔχεσθαι καὶ αἰτεῖσθαι ἀμοιβὰς καὶ χάριτας , ἀσύμφορον δὲ καὶ οὐκ ἐπ ' ἀγαθῷ κλέπτειν , ἁρπάζειν |
| ἀκούοιμι αἰσχρῶν λόγων . κἀντεῦθεν ἐπεδείκνυε τό τε ἐπικίνδυνον καὶ ἄδοξον τῆς συμβάσεως . ὅμοιον δὲ καὶ τὸ Καίσωνος . | ||
| πάνθ ' ὁρᾷ σοφοὶ σοφοὺς σῴζουσιν , ἢν ὦσιν σοφοί ἄδοξον , ἄκραν γλῶσσαν ἠκονημένον ἁγνὸν εἰς σηκὸν θεοῦ × |
| λοιδορία . Δημοσθένης : τῆς δὲ πομπείας ταύτης ὕστερον . παρρησία καὶ παρουσία διαφέρει . παρρησία μὲν γὰρ ἡ διὰ | ||
| . τῆι κόρηι δ ' ἐν ὁμοίοις πάθεσιν οὐχ ὁμοία παρρησία τῶν λόγων ἦν πρὸς τὴν Θάμβην . ἡ γὰρ |
| ] τινί . οὕτως ἀκόλαστος ] ὡς καθ ' ὑπερβολὴν καυχᾶσθαι . τὸ λῆμ ' ] ⌈ καὶ τὸ φρόνημα | ||
| Ἕλληνας . οὐ γὰρ ἀπὸ πάσης εὐθυμίας καὶ πληρώσεως τὸ καυχᾶσθαι καὶ σκώπτειν καὶ γελοιάζειν , ἀπὸ δὲ τῆς ἀλλοι |
| : καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
| ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
| ἐπὶ τῆς χειρὸς γυμνάσωμεν τὸν λόγον . ἐπὶ ταύτης τοίνυν ἀνώδυνόν ἐστιν σχῆμα τὸ ἐγγώνιον . οὔτε γὰρ οἱ μύες | ||
| : ψυχρὸν γάρ ἐστιν . ἀλλὰ καὶ ἀκίνδυνον , ἐπειδὴ ἀνώδυνόν ἐστιν . οὐδὲν γὰρ οὕτως καταβάλλει τὰς δυνάμεις ὡς |
| δὲ ἡ ἀνελευθερία : ἐν δὲ τῷ λαμβάνειν ἡ μὲν ἀνελευθερία ὑπερβολή ἐστιν , ἡ δὲ ἀσωτία ἔλλειψις . νῦν | ||
| ἐνεργείας ὑπερβολὴ μέν ἐστιν ἡ ἀσωτία , ἔλλειψις δὲ ἡ ἀνελευθερία . ἁπλῶς μὲν οὖν σκοποῦντι καὶ εἰλικρινῶς τὴν ἑκατέρας |
| καὶ περιρραντηρίοις χρῆσθαι , πόρρωθεν μοιχείας ἀνείργων καὶ τῶν ἐπὶ μοιχείαις ἐγκλημάτων . Ἐὰν δέ τις χήραν ἀποθανόντος ἀνδρὸς ἢ | ||
| τε ἀρρενικὰ καὶ θηλυκὰ πρόσωπα ὑπομένουσι καὶ ψόγοις ἐπαίσχροις ἢ μοιχείαις περιτρέπονται καὶ περιβοησίας καὶ δειγματισμοὺς ἀναδέχονται : τινὲς μὲν |
| δὲ δύναται μέν , κωλύειν δὲ οὐ βούλεται , τοῦτο φθονεροῦ καὶ κακοποιοῦ . λέγομεν τοίνυν πρὸς τοῦτο ὅτι τὸ | ||
| οὕτως , ἡ προαίρεσις καὶ ἡ φύσις τοῦ ἀγῶνος ἀνδρὸς φθονεροῦ τυγχάνει καὶ πονηροῦ καὶ βασκάνου . ἐπὶ τὸ ἕτερον |
| εἰς τὸ νοῆσαι . Θ . σφόδρα . . . συμφέρον : Ὅτι λίαν ὠφέλιμον . Θ . ἀσκεῖν ὑγιὲς | ||
| φλοιορραγῶν . Αὐτὴ γὰρ ἡ φύσις ἐνταῦθα ἔοικεν ἐπιδεικνύναι τὸ συμφέρον ἀφισταμένη καὶ ἀλλότριον ποιοῦσα : τὸ δ ' ἀλλότριον |
| καὶ Ὑψιπύλη . τὸ κερδώ δὲ ἀντὶ τοῦ κερδαλέα ἡ ἀπατηλή : ἢ ὡς παρὰ τὸ εἶδος καὶ ὕψος Εἰδώ | ||
| γυμναστικῇ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἡ κομμωτική , κακοῦργος καὶ ἀπατηλή , ἀγεννὴς καὶ ἀνελεύθερος , σχήμασι καὶ χρώμασι καὶ |
| καὶ μεγαλονοίαι χρησάμενον διαφερόντως . ἐξ οὗ δὴ καὶ τὸ ὑπέρογκον αὐτῶι τοῦ φρονήματος εὐθαρσὲς πρὸς πάντα κίνδυνον ἦν , | ||
| χρῆναι νικῆσαι Ἀλέξανδρον . καὶ τὸ μεγαλήγορον αὐτοῦ τοῦτο οὐχ ὑπέρογκον μᾶλλόν τι ἢ εὐθαρσὲς ἐν τοῖς κινδύνοις ἐφαίνετο : |
| ἔρως μεμετρημένος ἔχει μετὰ τῆς τάξεως τὸ χάριεν ἅμα καὶ ἀβλαβές : οὔτε γὰρ πυρός : οὔτε γὰρ τὸ βέλος | ||
| ἄρθρον ὑποτακτικόν . ἄατον δʹ : τὸ πολυβλαβές . τὸ ἀβλαβές . τὸ βλαβερόν . καὶ τὸ ἀπλήρωτον . ἀβληχρόν |
| βεβαιοτάτην ἀνάληψιν καὶ τὸ ἐν ἁπάσαις ἀρεταῖς ἀκλινές τε καὶ πάγιον . τοῦτ ' ἐστὶ τὸ λεγόμενον : „ τετάρτῃ | ||
| ἀναψηφίσασθαι , ἀναθέσθαι . Μόνιμον , βέβαιον , ἐχυρόν , πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , |
| οὖν χολὴ κινηθεῖσα ἐς τὰς φλέβας καὶ ἐς τὸ αἷμα ἐσέλθῃ , διεκίνησε καὶ διώῤῥωσε τὸ αἷμα ἐκ τῆς ἐωθυίης | ||
| καθαίρει μήτε χολὴν μήτε φλέγμα , ὅταν ἐς τὸ σῶμα ἐσέλθῃ , τὴν δύναμιν αὐτὰ παρέχεσθαι δεῖ ἢ ψύχοντα ἢ |
| μόνῳ χρήσασθαι ἐμέτῳ διὰ πλείονος εὐκράτου πόσεως ἢ χυλῷ πτισάνης ἀπέριττον ἐργάσασθαι τὴν γαστέρα . εἰ δὲ ὑπὸ τῆς πολλῆς | ||
| ἢ κενώϲει διὰ τοῦ δέρματοϲ . εἰ δὲ τὸ βάθοϲ ἀπέριττον εἴη , χρὴ κενοῦν αὐτοὺϲ διὰ τοῦ δέρματοϲ καὶ |
| Πῶς γόνιμον ; Ὡδὶ γόνιμον , ὅστις φθέγξεται τοιουτονί τι παρακεκινδυνευμένον , αἰθέρα Διὸς δωμάτιον , ἢ χρόνου πόδα , | ||
| τοῦ φυσικόν τινα καὶ μὴ βεβιασμένον . ἢ γεννητικόν . παρακεκινδυνευμένον : Ἀντὶ τοῦ ὑψηλὸν , βλάσφημον , 〚 παράδοξον |
| καὶ ταμιεύειν τῇ ἀναμνήσει , ἴδωμεν τίς μετὰ ταύτην δευτέρα πρέπουσα φωνῇ ἐπιστήμη . οἶμαι δ ' ὅτι μουσική . | ||
| τῶν αὐτῆς . φιλοίκτωι ] οἶκτον καὶ φίλτρον ἔχοντι . πρέπουσα ] ἤγουν διαπρεπὴς οὖσα ὡς ἀπὸ γραφῆς ἄγαλμα . |
| οὕτως ἔσται ὁ ἀκρατὴς σπουδαῖος , ὅπερ ἐστὶ ψεῦδος : ψεκτὸν γὰρ δοκεῖ πᾶσιν ἡ ἀκρασία . ἔτι ὁ δυνάμενος | ||
| ἤκουσας , ὅτι τὸ αἰσχρὸν ψεκτόν ἐστιν , τὸ δὲ ψεκτὸν ἄξιόν ἐστι τοῦ ψέγεσθαι ; † τίνα ἐπὶ τῷ |
| καμπῇ κομιζέσθω , καὶ τὸ βάθος αἱμασσέσθω τῇ τοῦ σμιλίου παραφορᾷ , προσφυῆ δὲ τυγχάνοντα κατὰ περιτομὴν ἐξαιρείσθω , καὶ | ||
| , ἀναγκαῖον ἐνταῦθα γίνεται κατὰ τὸν πλεῖστον χρόνον ἐπακολουθεῖν τῇ παραφορᾷ τῶν ὑπαγωγέων ἐπισυρόντων ἅμα τῇ παρατρίψει τῆς χορδῆς τοὺς |
| ὥς τινες ὑπειλήφασι , πᾶν πῦρ λεπτομερὲς νομιστέον οὔτε τὸ λεπτομερὲς ἅπαν πῦρ : ὅ τε γὰρ ἄνθραξ πῦρ μέν | ||
| πολυμάθειαν δωρίζουσιν . . . : παιπάλη δὲ κυρίως τὸ λεπτομερὲς τοῦ ἀλεύρου . εὐφημεῖν χρὴ : ἡ συστηματικὴ . |
| , κτήσεως δὲ τῷ τὴν ψυχὴν διακειμένῳ κακῶς . καὶ ἐπισφαλὲς καὶ ὅμοιον μαινομένῳ δοῦναι μάχαιραν καὶ μοχθηρῷ δύναμιν . | ||
| καὶ εὐκατόρθωτος ἀγαθὰς ἐλπίδας προσδεικνύων . Ἥλιος Ἄρει νοσερὸν καὶ ἐπισφαλὲς τὸ ἔτος δηλοῖ καὶ πατρὸς κίνδυνον ἢ τοῦ ὑπὸ |
| κρύφα βοηθούντων , ἐλπίσαντες τοὺς δυνατοὺς ἅπαντας αὐτίκα εἰς ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί , γενομένων δ ' | ||
| δ ' αὐτίκα . εὖ κεκόμψευσαι πονηρά : γλῶσς ' ἐπίφθονον σοφή . νοῦς δέ γ ' οὐ βέβαιος ἄδικον |
| νῦν . ἔστω δ ' οὖν τὸ γένος ἡμῶν μὴ φαῦλον , εἴ σοι φίλον , σπουδῆς δέ τινος ἄξιον | ||
| καὶ δι ' ἑαυτὰ ζητοῦνται , φευκτὸν δέ ἐστι καὶ φαῦλον : τοῦ γὰρ φι - λεῖν τοὺς παῖδας , |
| ἐν χειρὶ λόγον , ὡς ἄρα ἡ τῶν κρειττόνων ἐπίπνοια ὑπερφρονεῖν ποιεῖ τῶν πολλῶν . ἢ τοῖς ἐκ τῶν τριόδων | ||
| ἐξύβρισαν : πέφυκε γὰρ καὶ ἄλλως ἄνθρωπος τὸ μὲν θεραπεῦον ὑπερφρονεῖν , τὸ δὲ μὴ ὑπεῖκον θαυμάζειν . κολασθέντων δὲ |
| ? τινὰ εἶναι [ ] ἐγκύμονας [ ] κατὰ τὸ πρόχειρον [ . ] ἐν δὲ τῶι καθόλου [ ] | ||
| ἐᾶν μέγαν γίγνεσθαι : οὐ μὴν ἀλλ ' ὃ μάλιστα πρόχειρον ἔχω , τοῦτ ' ἐρῶ . ἴστε δήπου Φίλιππον |
| ἢ ἐκ τῶν συμβεβηκότων , συγκεχυμένην δ ' ἔτι καὶ ἀδιάρθρωτον : ἐκ δὲ τῶν ἐγγυτάτω σαφῆ τε ἤδη κατάληψιν | ||
| τὸ τῆς ἕξεως εὐμετάβολον καὶ τὸ τῆς ψυχῆς ἀτελὲς καὶ ἀδιάρθρωτον ἀπειργάσατο τοῖς περὶ τὸ ποιητικὸν αὐτῆς συμβεβηκόσιν οἰκείως . |
| νομίζω ἢ ὅςτις | φυλῆς τε καὶ φρατρίας ? καὶ ξυγγενείας ὀνόματι | ἐπαιρόμενος τοῖς ἔργοις ἀλλότριον αὑτὸν | ἀποφαίνει | ||
| τὸ ξυνόντας ἀπὸ κοινοῦ πρὸς τὸ λυπηροὺς ἀκουστέον προσποίησίν τε ξυγγενείας τισί : οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι τοὺς τοιούτους προγόνους αὑτῶν |
| δῶρα δεχόμενον ἐπὶ τοῖς τῆς πατρίδος συμφέρουσιν , οἳ τὸν ἀλλότριον καὶ τῷ γένει καὶ τῇ φύσει τῆς Ἑλλάδος ἄνθρωπον | ||
| . οὐκοῦν ἡ ἐπίφυσις τοῦ νέου κέρατος τὸ πρεσβύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ θλίβοντος τοῦ ἔνδοθεν καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ |
| , Νουμήνιον μὲν εὐθὺς ἐθέμην καλεῖσθαι , δόξαντα δὲ εἶναι ῥωμαλέον καὶ ἐγρηγορὸς βλέποντα μετὰ περιχαρείας ἦγον ὡς ἐπὶ τῆς | ||
| τῆς περὶ τὴν σφαιριστικὴν ἁμίλλης τό τε κατὰ τοὺς τραχηλισμοὺς ῥωμαλέον . Ἀντιφάνης : οἴμοι κακοδαίμων , τὸν τράχηλον ὡς |
| . εὖ τὸ σῶμα ἔχειν καὶ τὴν ψυχήν . . φιλήκοον εἶναι καὶ μὴ πολύλαλον . . πολυμαθῆ ἢ ἀμαθῆ | ||
| ' εὐμελετήτως . Μηδὲ φιλόλογον εἶναι τὸν φαῦλον , μηδὲ φιλήκοον , παρὰ τὸ μηδ ' ἀρχὴν παρεσκευάσθαι πρὸς τὴν |
| τοῦτο , εἴπερ τι ἄλλο , ἔδοξε δημοτικόν τε καὶ φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον . οἱ δὲ παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ | ||
| τοῖς τοιούτοις χρησιμώτερον γένος . εἰ δ ' ἐστὶ τὸ φιλέταιρον ἕν τι τῶν καλῶν , ἀνὴρ παράσιτος τοῦτο ποιεῖ |
| τιμιώτατον εἶναι τὸ γεννῶν τὰ ἐφεξῆς : δεῖ δὴ καὶ τιμιώτατον εἶναι τὸ γεννώμενον καὶ δεύτερον ἐκείνου τῶν ἄλλων ἄμεινον | ||
| ἀνθρώπων δὲ γονῆς τὸ λάχος , χρῆμα παντὸς μάλιστα θεοῖς τιμιώτατον , ὀφείλεσθαι : εἰ δὲ δὴ καὶ τούτων λάβοιεν |
| . κἂν τάχα καὶ ἐναντίως ἢ ὡς ἐφώρασαν τὸ τέλος ἐκβῇ τοῦ πράγματος , δόξαν ἔχειν ἡγοῦνται τὸ τέως ἀδυνάτοις | ||
| τὸ τέλος ἀλλόκοτον ἀπήντησεν . ὥστε καὶ ἡνίκα ἂν ἀκόλουθον ἐκβῇ ταῖς ἀμείνοσι παρασκευαῖς , ἀμφίβολον εἶναι πότερον τῆς τύχης |
| τούτων οἶδ ' ὅτι πολὺ βελτίονες οἰόμεθα εἶναι : οὐκ αἰσχρὸν οὖν εἰ μήδ ' ἐπιχειρήσομεν συνόντες ὠφελεῖν τι ἢ | ||
| τῶν αὑτοῦ κτημάτων κάλλιστον καὶ ἱερώτατον . οὐ γὰρ οὕτως αἰσχρὸν εἶναι [ τὸ βασιλεύειν ] οὐδὲ ἐπικίνδυνον χρημάτων ἀπορεῖν |
| , οὐδ ' εἶδεν αὐτοῦ τὴν ἅλωα Δημήτηρ . Χρὴ πρᾶον εἶναι μηδ ' ἄμετρα θυμοῦσθαι . ἔστιν τις ὀργῆς | ||
| ἔλεξε τοιάδε ἀνελθών : „ τῆς μὲν ἐμῆς γνώμης τὸ πρᾶον καὶ πρὸς τὰ μεγάλα τῶν τετολμημένων εὐλαβὲς ἴσως ἐστὶν |
| . καὶ τὸ μὲν ἀδικεῖν καθ ' αὑτὸ καὶ τὸ δικαιοπραγεῖν καθ ' αὑτὸ ἑκούσια , τὰ δὲ κατὰ συμβεβηκός | ||
| εἰ δὲ εὑρίσκεις παρὰ πολλοῖς ἀνθρώποις τὸ εὖ φρονεῖν καὶ δικαιοπραγεῖν , δῆλον ὅτι οὐ φύσει πρόσεστιν ἡμῖν τὸ φαῦλον |
| ; Οὐ φαίνεται . Ὅρα τοίνυν εἰ , ᾗ γε καλόν , καὶ ἀγαθόν , ὥσπερ καὶ ἐνταῦθα . κατὰ | ||
| ἀντιλέξει : Καλλίμαχος [ . ] : ἄγνωτον μηδὲν ἔχοιμι καλόν : . . τὸν ἔρωτα : γυνὴ δὲ πρὸς |
| ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ νοῦς : πρῶτον μὲν τὸ πειρᾶσθαι ἀγῶνος | ||
| φρόνησις ὑγεία γάρ τις αὕτη διανοίας , τὸ δὲ φθεῖρον ἀφροσύνη νόσον ἀνίατον κατασκήπτουσα . τοῦτο δὲ „ νόμιμον αἰώνιον |
| προσδοκωμένου . Ὁπόταν δὲ ἄξῃ ψυχὴ ἐπὶ πρᾶγμα ἑστὸς καὶ ὡμολογημένον καὶ πεπερασμένον καὶ ὡρισμένον , καὶ καλὸν μὲν τῇ | ||
| δὲ καὶ παραλείψουσιν ὡς παρέλκοντα διὰ τὸ σφόδρα τοῦ πράγματος ὡμολογημένον , ἀντιθέσει ἀντεγκληματικῇ ἀεὶ ἐν μεταλήψει ἐμπιπτούσῃ , λύσει |
| οὓς κοινῇ συνόντας ἠπόρει χειρώσασθαι . οὕτως ὁμόνοια τοῖς χρωμένοις σωτήριον . ταῦροι δύο μιᾶς ἡγεῖσθον ἀγέλης , ξυννόμω τε | ||
| γερόντων ἀρχὴν καὶ τὸν τῶν ἐφόρων δεσμὸν τῆς βασιλικῆς ἀρχῆς σωτήριον , ὥστε γενεὰς τοσαύτας ἤδη μετ ' εὐκλείας σῴζεσθαι |
| οὐ δόξει τοῦ τεταγμένου . λέγονται μὲν καὶ Σπαρτιᾶται κοσμίως πανηγυρίζειν ἐπιτρέπειν τε μηδενὶ περιττῶς ἀπολαύειν τῆς ἀπὸ τοῦ καιροῦ | ||
| συμβουλεύειν μόνον εἰδὼς ῥήτωρ καὶ αὐτὸς ὠνομάζετο . Γοργίας δὲ πανηγυρίζειν μόνον εἰδὼς ῥήτωρ καὶ αὐτὸς ἤκουεν : ὡς γάρ |
| λόγων , οἷον μειράκιον καλλωπιζόμενον φεύγει πορνείας : τὸ γὰρ καλλωπίζεσθαι πρᾶγμα ὂν πρόσκειται τῷ προσώπῳ . Ἑβδόμην τὰ ἁπλᾶ | ||
| οὐ δύναται εἶναι ἡλικία ὥστε πρόσωπόν ἐστι : τὸ μέντοι καλλωπίζεσθαι δύναται καὶ ἐκτὸς εἶναι προσώπου : ἄλλως τε ὅτι |
| εἰς ἰκτῖνον μεταβάλλουσιν , ἄλογον γὰρ εἰς ἄλογον τὴν λογικὴν μετατίθεσθαι , οὐδ ' εἰς ἰκτινώδη ἄνθρωπον ἐκπέμπουσιν , ἄτοπον | ||
| ἣν ὁ Θεόφραστος ἐκ μεταθέσεως ἐκάλεσεν , ἢ διὰ τὸ μετατίθεσθαι τὴν οὔ ἄρνησιν ἐκ τοῦ ἔστι τρίτου προσκατηγορουμένου ἐπὶ |
| εὐχερῶς εὑρισκόμενα , καὶ εἰς τὰς ἐπικρίσεις τῶν συνθέτων δυνάμεων εὔχρηστος ἡ γνῶσις : ἔτι δ ' εἰς τὰς εὑρέσεις | ||
| ἐνεργήματος [ αἵματος ] , ὥστε οὐδὲ πρὸς σύλληψίν ἐστιν εὔχρηστος . ἀμέλει τινὲς μὲν ἐξ ὅλου μὴ κεκαθαρμέναι συλλαμβάνουσιν |
| τυράννου : καλὸν γὰρ λυπήσαντας αὐτὸν ἔργῳ ποιῆσαι μετανοεῖν , ἔνδοξον καὶ τοῖς ὕστερον ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι δύο Ἕλληνες | ||
| „ ἔνθα τεκοῖς ' εὐδαίμον ' ἐπόψατο γένναν . „ ἔνδοξον δ ' ἐποίησαν αὐτὴν αἱ περιοικίδες νῆσοι , καλούμεναι |
| ἔφη „ ἀπολέλαυκας τῆς βορᾶς ταύτης ; ” ” τὸ θαυμάζεσθαί με καὶ ἀποβλέπεσθαι : καὶ γὰρ τὸν Ἡρακλέα ἴσως | ||
| μὲν οὖν ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς ἔργα , δι ' ἃ θαυμάζεσθαί τε καὶ μνήμης τυγχάνειν ἄξιός ἐστιν , οὐδὲν δέομαι |
| μὲν εὐσχημοσύνη καὶ κόσμος , αἰσχρὸν δὲ ἀταξία καὶ τὸ φορτικόν . διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐξ ἀρχῆς συνέταττον οἱ | ||
| μὲν εὐσχημοσύνη καὶ κόσμος , αἰσχρὸν δὲ ἀταξία καὶ τὸ φορτικόν . διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἐξ ἀρχῆς συνέταττον οἱ |
| συζευγνύουσι τοῖς πράγμασι τὰ μαθήματα , ὡς καὶ τῶν πραγμάτων ὁμοιοῦσθαι τοῖς μαθήμασι δυναμένων καὶ τῶν μαθημάτων τοῖς πράγμασι φύσιν | ||
| ἐφ ' ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν θέλει καὶ κατὰ τὴν γνῶσιν ὁμοιοῦσθαι αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν πρᾶξιν . καὶ κατὰ τὴν |
| συμμέτρως καὶ κεκραμένως πίνηται . τὸν γὰρ οἶνον Ὅμηρος οὐκ ἠλεὸν ὥσπερ ἠλίθιον καλεῖ καὶ ματαιοποιόν , οὐδὲ κελεύει σκυθρωπὸν | ||
| ἐκ τοῦ πρᾷος καὶ εὐμενὴς ὁ πρευμενὴς , ἐκ τοῦ ἠλεὸν καὶ μάταιον ἠλέματον , ἐκ τοῦ γῆ καὶ πέδον |
| καὶ τὰ δίκαια καὶ τὰ νόμιμαεἰ οὖν οὕτω καὶ ἐν αὐλήσει πᾶσαν προθυμίαν καὶ ἀφθονίαν εἴχομεν ἀλλήλους διδάσκειν , οἴει | ||
| , τῶν δὲ υἱῶν ὃ μὲν διδάξει , ὃ δὲ αὐλήσει , προσδεῖ γέ σοι , ἔφη , καὶ θεάτρου |
| , κήρυκας ἐμῶν μόχθων . Οἴμοι , τουτὶ τὸ ῥῶ μοχθηρόν . Χωρεῖ , χωρεῖ . Ποίαν αὔλακα ; Βάσκετ | ||
| ἀλλοκότου ποιότητος ἔμφασιν παρέχον : καὶ γὰρ τὸ τοιοῦτον γάλα μοχθηρόν , οὐδὲ πρὸς τὴν ὀδμὴν ἡδὺ καθέστηκεν . ταῦτα |
| καὶ φθονοῦντες ἀλλήλοις ὑπὸ τῶν ποιητῶν εἰσάγονται . δογματικῇ δὲ ὑπολήψει , ὅταν ἡμῖν μὲν ἔθος ᾖ παρὰ θεῶν αἰτεῖν | ||
| ὀλίγοι πλειόνων περιεγένοντο , καὶ δοκοῦντες ἀσθενέστεροι καθεῖλον τοὺς ἐν ὑπολήψει ἀνδρείας μείζονος : μηδ ' ἐκπλήττεσθαι τῷ πλήθει τοῦ |
| ἐφ ' ᾧ τέτακται ποριστικὸν ἐκείνου καὶ ἐφιέμενον ἐκείνου καὶ συγγενὲς καὶ ταύτῃ τῷ Ἔρωτι καὶ οὐ πλῆρες οὐδ ' | ||
| πάνυ γυναῖκες εἰς τὰς ἀλλήλων πόλεις ἐκδεδομέναι καὶ διὰ τὸ συγγενὲς καὶ διὰ φιλίαν , αἳ τυχοῦσαι τῆς ἐκ τοῦ |
| ἐναντίου παροξυσμὸς καὶ παράκλησις ποικίλως δυσωποῦσα φʃ τὸ ἔθος λέγει φʃ ἑστὸς μικρὸν γράφουσιν , ἀλλὰ καὶ μέγα : Ἰωνικῶς | ||
| , ἀμαθεστέρους μετὰ σωφροσύνης εἶναι ἢ συνετωτέρους τυγχάνοντας εὐμεταβλήτως ἔχειν φʃ κρείσσων ἀμαθὴς καὶ σώφρων ἢ ἀκόλαστος εὐμαθής : κρείσσων |
| λέως εὐδαίμονος αὕτη ἡ τέχνη ἐπιδιδοῦσα , καὶ ἀνάγκη ἀρετὴν ἔντιμον εἶναι παρ ' οἷς φιλοσοφία σπουδῆς ἀξιοῦται , ἐν | ||
| ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό γε αὑτοῦ μέρος , εἰς ἔντιμον χώραν καταφανεῖς ἄγων αὐτούς , ἑορτάς τε αὐτοῖς γίγνεσθαι |
| τῆς τε τῶν προσώπων καὶ πραγμάτων διαφορᾶς : καὶ τὸ χρήσιμον ἐκ τούτου ἀποφαίνεται , ὡς ἐκ τούτων τῆς στάσεως | ||
| ἀκολουθήσας , ἃ τῶν πρότερον τις αὐτοκρατόρων διὰ μὲν τὸ χρήσιμον κατεβάλετο , πρὸς δὲ τὴν δυσχέρειαν ἀπεῖπεν . ὅπου |
| ἅτε γὰρ πολλῆς ἀεὶ τῆς σεμνότητος ὁ συγ - γραφεὺς προνοῶν ἐλάχιστα μὲν τοῖς ῥήμασι τὰ δὲ πλεῖστα τοῖς ὀνόμασι | ||
| τύχην καὶ ἐναντίαν ἔκβασιν ἀποβλέπων καὶ ὡς παρούσης ταύτης δεόντως προνοῶν , ἐπειδὴ πέφυκε τῷ φρονήματι τῶν ἀρχόντων συνδιατίθεσθαι τοὺς |
| φησὶ δὲ καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους τῇ σφόδρα εὐτελείᾳ τῆς ἐσθῆτος ἀλαζονεύεσθαι . καὶ γὰρ τὸ εἰς τὸ πέρα τοῦ δεόντος | ||
| ἡλικίας , νέων ἐστὶ τὸ καὶ τυραννίδας ἀπειλεῖν καὶ τοιαῦτα ἀλαζονεύεσθαι : καὶ ἀπὸ ἐλέου ἐστὶ μετάθεσις , ὡς ἐπὶ |
| τοῦ ἐγκλήματος αἰτία , ἐν δὲ συμβουλῇ ἡ τῆς ἀξιώσεως δήλωσις . λθʹ . Ὑποφορὰ δέ ἐστι τὸ ὑποβαλεῖν ἔννοιάν | ||
| σιωπῶμεν : ὅρος τοίνυν ἐστὶν οὗτος τοῦ προφορικοῦ : ” δήλωσις ἀνθρώπου προφορικὴ ἔντεχνος . ” Ἅ - πας δὲ |
| μηδέν τι προσγράφειν , ἐπειδὴ ἔμελλεν ὥσπερ ὑγιεῖ σώματι καὶ εὐμόρφῳ προσπλακέν τι , καὶ εἰ εὔμορφον εἴη , τοῦ | ||
| Ἔτι δὲ θαυμάσειεν ἄν τις καὶ τῆς ὀροφῆς ἐν τῷ εὐμόρφῳ τὸ ἀπέριττον κἀν τῷ εὐκόσμῳ τὸ ἀνεπίληπτον καὶ τὸ |
| ἀρχὴ τὸ ἀγαθόν . πάντα οὖν πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὡς οἰκεῖον ἀγαθὸν ἀνατείνεται , καὶ τελειοῦται τῶν ὄντων ἕκαστον μετέχον | ||
| τυπείς . ἤγουν ἐν σφοδραῖς λύπαις τρωθείς , διὰ τὸν οἰκεῖον υἱόν . τούτου γὰρ ἕνεκα καὶ τὴν αἰτίαν προστίθησιν |
| κωμῳδίας , Ὁμήρου : ἀπὸ πασῶν ἰδεῶν τῆς ῥητορικῆς , συμβουλευτικῆς δικανικῆς πανηγυρικῆς . Μεμνῆσθαι χρή , ὅτι τῇ μεθόδῳ | ||
| πάντως τὸ τέλος τῆς δικανικῆς οὐκ ἂν εἴη καὶ τῆς συμβουλευτικῆς τέλος , καὶ τὸ ταύτης οὐκ ἔσται τῆς ἐγκωμιαστικῆς |
| τῷ δρομικῷ , οὐ πάνυ δ ' εὔκολον οὐδ ' εὔσχημον : διὸ παραιτήσεως ἄξιον . Κώρυκος ἐπὶ μὲν τῶν | ||
| φωνῆς δὲ τόνος οὐ παρειμένος πρὸς ἀηδίαν , βάδισμα δὲ εὔσχημον , ἀμπεχόνη δὲ οὐκ ἐρραθυμημένη , πρὸς δὲ τοὺς |
| , ἢ τῶν δακτυλίων τὸ πλῆθος ἢ τῆς κόμης τὸ περίεργον ἢ τῆς διαίτης τὸ ἀκόλαστον : ὥστε κατὰ μικρὸν | ||
| μὲν ὡς ἐπωφελῆ καὶ χρειώδη , οὐκ αὐτουργεῖς δὲ ὡς περίεργον καὶ ματαίαν . οὕτως ἐκλελησμένη εἶ τοῦ φρονήματος οὗ |
| , ἐν δὲ πόλει καὶ ταύτῃ περιρρύτῳ φθείρειν ἀλλήλους συνεζευγμένους σῶφρον , ἢ τὰ Λεσβίων καὶ τὰ Μυτιληναίων κακὰ μιμεῖσθαι | ||
| ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα : τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα , καὶ τὸ πρὸς ἅπαν συνετὸν |
| Συρακόσιος , γένος Δωριεύς . δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν ἄλλων ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ διαφέρειν . μηδεὶς οὖν | ||
| : ἤγουν πιστοὶ ἦσαν πείθοντες . ἀξιώματι δὲ προγόνων : εὐγενείᾳ . μᾶλλον χωρεῖν : τοὺς Ἀθηναίους . φρονήματι : |