| δὴ αὐτόν τε καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ ξυλληφ - θέντας καταλευσθῆναι πρὸς τῶν παρόντων . Καλλισθένην δὲ Ἀριστόβουλος μὲν λέγει | ||
| τῶν ναυτῶν παρθένον βιάσασθαι καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἀντὶ τούτου καταλευσθῆναι τοῦ ἀδικήματος . Ὀδυσσέα μὲν δὴ ἐν οὐδενὶ λόγῳ |
| ᾧ μόνῳ καταλαβεῖν ἔστι διανοίας ζημίαν . εἰ δὲ δυνηθεῖεν ἀναβλέψαι , θεασάμενοι τὰς δι ' ἀφροσύνης ἀπάτας καὶ τὰς | ||
| εἰ καί μοι τοσαύτη δύναμίς ἐστι . δέον οὖν ἐστιν ἀναβλέψαι με . καὶ δέδοικα μὲν ἐγὼ ἀμεταβάτως , δεδίττω |
| Ὅτι πᾶν ὑπόληψις . δῆλα μὲν γὰρ τὰ πρὸς τὸν Κυνικὸν Μόνιμον λεγόμενα : δῆλον δὲ καὶ τὸ χρήσιμον τοῦ | ||
| χρείας τὸ φασί , τὸ λέγεται , οἷον Διογένην τὸν Κυνικὸν φιλόσοφον ἰδόντα μειράκιον πλούσιον ἀπαίδευτόν φασιν εἰπεῖν , ἢ |
| , ὁ ἄρα ἀνδρεῖος τιμῆς ἄξιος . τὸν γὰρ βουλόμενον ἐκλαμβάνειν τοὺς ὅρους τούτου τοῦ συλλογισμοῦ οὐ δεῖ τὸν μέσον | ||
| ] τῇ διανοίᾳ αὐτοῖς ὀνόματα τῶν ὀνομαζομένων τὰς ἰδιότητας ἀρρήτως ἐκλαμβάνειν : ἡ γὰρ ὁμωνυμία ταραχὴν ἐμπεποίηκε [ . ἐκπεποίηκε |
| λῃστρίδων νεῶν τά τε χρήματα καταχθῆναι εἰς Ἄργος καὶ αὐτὸν τοξευθέντα ἀποθανεῖν , ἔρχεται ἐπὶ τὴν τράπεζαν Κάλλιππος οὑτοσὶ εὐθὺς | ||
| τῶν ἀνθρώπων ἐς τοὺς πολλούς , τὸν ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος τοξευθέντα σήπεσθαί φησιν ἐνταῦθα , καὶ διὰ τοῦτο ὄνομα τῇ |
| Ὁ Μίνως , τοῦ Μίνω , τῷ Μίνῳ , τὸν Μίνων . Ἐλέγχω ἀντὶ τοῦ παρίστημι , ὡς τὸ ἐλέγχω | ||
| συγγιγνόμενον τῷ Διὶ οὐδαμοῦ . διὰ ταῦτά φημ ' ἐγὼ Μίνων ἁπάντων μάλιστα ὑπὸ Ὁμήρου ἐγκεκωμιάσθαι . τὸ γὰρ Διὸς |
| . τὸ δ ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ Θεοπόμπωι καὶ μάλιστα Τιμαίωι . . . . . . : ἐπὶ δὲ | ||
| μὴ βλέπειν , ἐκ τῶν εἰρημένων γε νῦν καὶ τῶν Τιμαίωι συμβεβηκότων γέγονε φανερόν . κατὰ τῆς Τιμαίου τί ποτε |
| Ἑρμῆι πιστεύσαι τις λέγοντι . Ἐρατοσθένη δὲ τὸν μὲν Εὐήμερον Βεργαῖον καλεῖν , Πυθέαι δὲ πιστεύειν , καὶ ταῦτα δὲ | ||
| Ἄλεξιϲ ἐν Ἡϲιόνηι ? [ εϲτὶ καὶ κομπάϲματα ! [ Βεργαῖον ἀποδείξειν ὑθλο ? [ αὐτοὶ ϲκοπεῖτε νῦν : ἐγὼ |
| πᾶς οὐ τὸ καθόλου σημαίνει ἀλλ ' ὅτι καθόλου . ἐλλειπῶς αὐτῷ τὰ τῆς φράσεως εἴρηται . τὸ δὲ ὅλον | ||
| τοιαῦτά ἐστι δεδομένα . καὶ ὁ τεταγμένον καὶ ῥητὸν ὁμοίως ἐλλειπῶς περιέχει τὸ δεδομένον . ὁ δὲ τὸ γνώριμον ἅμα |
| καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὅλως ἀμφισβητοῦν , ἆρ ' οὐκ ἐριστικὸν αὖ λέγειν εἰθίσμεθα ; Πῶς γὰρ οὔ ; Τοῦ | ||
| κριῶδες οὖν καὶ ὁρμητικὸν καὶ ἄκριτον ἐν ἡμῖν ἐστι τὸ ἐριστικὸν εἶδος : ἔρις δὲ μήτηρ ἐστὶ θυμοῦ : παρὸ |
| ! ! ! ! ! ! ! γεγονότα καὶ ἐν Ἀντιφῶντος τοίνυν ὁ Ζήνων ἔγγιστα τῶν ρ καὶ α ἐτῶν | ||
| ὁμοῦ καὶ οὖσα ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων . Περὶ δὲ Ἀντιφῶντος λέγοντας ἀνάγκη προειπεῖν , ὅτι , καθάπερ ἄλλοι τέ |
| ἢ πῶς δυνατὸν τούτους ἅπαντας μὴ μετ ' ἀληθείας ὑπάρχοντας κατεσκευάσθαι ; εἰ μὲν τοίνυν εὔπορος ὢν ὁ πατὴρ χρήματα | ||
| καὶ τὸ ἐξ ἀρχῆς τε ἐκ βελτίστων καὶ ὡς βέλτιστα κατεσκευάσθαι καὶ παρὰ τὴν μάχην ἀντέχειν εἰς σωτηρίαν ἅμα καὶ |
| καὶ πόλις Σικελίας . ἔστι καὶ Παλαιστίνης . τὸ ἐθνικὸν Ἵππιος καὶ Ἱππῖνος καὶ Ἱππηνός . Ἱπποταμάδαι , δῆμος Οἰνηίδος | ||
| ἅπαντας γεγόνασιν ἐπικλήσεις αὐτῷ , Πελαγαῖος καὶ Ἀσφάλιός τε καὶ Ἵππιος . ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον τὸν θεὸν πείθοιτο μὲν ἄν |
| μὲν γὰρ εἴων αὐτὸν ἀδελφιδοῦν ὄντα τοῦ πάππου ταῦτα πάντα συμποιεῖν , τούτῳ δ ' ἔμ ' οὐ προσῆκεν ἐᾶν | ||
| αὐτὸς διαρκέσαι , προσπαρακαλέσας καὶ τὸν Σιμωνίδην καὶ τὸν Ἱππώνακτα συμποιεῖν μετ ' αὐτοῦ κἂν ἕν τι τῶν προσόντων σοι |
| ἐνίκα καὶ θαυμαζόμενος ᾐσθάνετο ; καί μοι δοκοῦσι σφόδρα αὐτὸν ἀγαπῆσαι οἱ θεοὶ καὶ μάλιστα τῇ τελευτῇ τιμῆσαι , ὡς | ||
| σοι τοῦτο τὸ δέος . οὐ γὰρ ὅμοιον κόρην αἰχμάλωτον ἀγαπῆσαι καὶ γυναικὶ συνοικεῖν ἐλευθέρᾳ . πόθεν ; ἀλλ ' |
| ἁμαρτήματα . “ ὁ οὖν Ξάνθος μηδεμίαν ἀφορμὴν εὑρηκὼς τοῦ μαστιγῶσαι αὐτὸν ἡσύχασε . Τῇ δὲ ἑξῆς εἰς τὸ ἀκροατήριον | ||
| παῖδα εἶναι λέγουσιν , εἰς ἔριν δ ' ἀμητοῦ προκαλούμενον μαστιγῶσαι τοὺς ἐνδιδόντας , βιαιοτέρῳ δ ' ἀμήτῃ περιπεσόντα αὐτὸν |
| προσκυνήσεως ἐπιτελῆ τῶι Καλλισθένει ἐγένετο . ἀλλὰ Δημήτριον γὰρ τὸν Πυθώνακτος , ἕνα τῶν ἑταίρων , ὡς προσήιει αὐτῶι ὁ | ||
| προσκυνήσεως ἐπιτελῆ τῷ Καλλισθένει ἐγένετο . ἀλλὰ Δημήτριον γὰρ τὸν Πυθώνακτος , ἕνα τῶν ἑταίρων , ὡς προσῄει αὐτῷ ὁ |
| τινὰ ψεύδους ἔκγονον καὶ γράμματα συμπλασάμενος ἐξ ἐκείνης πρὸς τὸν Διογένην κομίζει ταῦτα τῷ βασιλεῖ : τῷ δὲ μήθ ' | ||
| οὐδὲν αὐτῷ προσεῖχον , τέλος ἀγανακτήσας οὐδένα προσίετο . καὶ Διογένην οὖν ἤλαυνεν ἀπὸ τῆς συνουσίας αὑτοῦ . ἐπεὶ δὲ |
| τούσδε σὺν Ἡφαίστῳ τελέσας ἀνέθηκ ' Ἀφροδίτῃ καλοῦ δαμασθεὶς ἱμέρῳ Βρύσωνος . Μνήσομαι , οὐ γὰρ ἔοικεν ἀνώνυμον ἐνθάδ ' | ||
| ἐνίους δὲ κἀκ τῶν Ἀντισθένους , πολλοὺς δὲ κἀκ τῶν Βρύσωνος τοῦ Ἡρακλεώτου . . . , : , : |
| ὡς δ ' αὐτὸν ὡς ἔοικεν οὐ προσίετο τοῦτ ' ἀποκριθῆναί φασι τῷ Βηρισάδῃ , Σὺ γὰρ διανοεῖ , φησίν | ||
| . . τὸ πικρὸν αὐτᾷ : ὅπερ , τὸ μὴ ἀποκριθῆναί με , πικρὸν ἦν αὐτῇ . τινὰ δὲ τῶν |
| ὕλη τις ἐμπίπτει τῷ προοιμίῳ ἢ κατὰ προαναφώνησιν τῶν μελλόντων λεχθῆναι κεφαλαίων ἐν τῷ λόγῳ , ὥσπερ φασὶ καὶ Δημοσθένην | ||
| ἐξεῖναι μήτε πωλεῖν ἔξω τῶν ὅρων τούτους : τοῦτον δὲ λεχθῆναι τὸν πρὸς τοὺς Εἵλωτας πόλεμον . σχεδὸν δέ τι |
| ἐτελεῖτο ἐν Δελφοῖς . Δελφοὶ δὲ λέγονται διὰ τὸ τὸν Δελφύνην δράκοντα ἐκεῖ ἀναιρεθῆναι , ὃν ἀπέκτεινεν ὁ Ἀπόλλων : | ||
| κρύψας ἐν ἄρκτου δορᾷ κεῖθι ἀπέθετο , καὶ κατέστησε φύλακα Δελφύνην δράκαιναν : ἡμίθηρ δὲ ἦν αὕτη ἡ κόρη . |
| μὴ λυμαίνηται . “ καὶ τὴν μὲν τῶν ἐπιθυμιῶν οἴκησιν προσεῖπεν ὡς γυναικωνῖτιν , τὴν τοῦ θυμοῦ δὲ ὥσπερ ἀνδρωνῖτιν | ||
| δαίμων . Μόνον δὲ ἐνταῦθα ὁ Φαῖδρος τὸν Σωκράτην φίλιον προσεῖπεν ὡς μέλλων λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ἐπιστρέφειν . λζʹ Ὡς |
| καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
| τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
| Δημοσθένης ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν πραγμάτων . γελοῖον γὰρ ἐνταῦθα μὴ πρότερον κατασκευάσαντα τὰ δυνατὰ μνήμην τινὰ ποιῆσαι τοῦ συμφέροντος : ἡ | ||
| τούτῳ ᾄδοντας : καὶ θαυμάσεις οἶμαι τόν τε τὴν ἀσπίδα κατασκευάσαντα Ἥφαιστον , καὶ τὸν ταύτην ἐκφράσαντα ποιητήν . Θαυμαστὸν |
| εὖ λέγοντες ; Πολὺ μᾶλλον τοῦτο λέγοντες ἐμὲ ἢ Φειδίαν ἀγαλματοποιόν : χαίρω γὰρ τῇ τέχνῃ οὐδέν τι ἧττον ἢ | ||
| μὲν ἂν τὸν γραφέα εἰπεῖν , ἄλλο δὲ καὶ τὸν ἀγαλματοποιόν , καὶ τὸν ποιητὴν ἄλλο , καὶ τὸν φιλόσοφον |
| ἔργον Πραξιτέλευς : δύο φασὶ Πραξιτέλεις , τὸν μὲν ἀρχαιότερον ἀνδριαντοποιόν , τὸν δὲ νεώτερον ἀγαλματοποιόν . οὗτος δὲ ἦν | ||
| τοῦ πανταχόθεν κατακομιζομένου κεράμου τὴν ἰδέαν μιμούμενοι . Λύσιππον τὸν ἀνδριαντοποιόν φασι Κασάνδρῳ χαριζόμενον , ὅτε συνῴκισε τὴν Κασάνδρειαν , |
| Κορίνθιον , Ἰβύκειον , Χαλκιδικόν , Ἀλκμανικόν , Κλαζομένιον , Κολοφώνιον , Σικελικόν , Νησιωτικόν , Τῶν ἐπὶ τῆς Ἀσίας | ||
| . . . . Ὅμηρος δὲ καὶ Ἡσίοδος κατὰ τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη ὡς πλεῖστα ἐφθέγξαντο θεῶν ἀθεμίστια ἔργα , κλέπτειν |
| πρῶτ ' ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ , ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο . Διὰ τὴν χοάνην οὖν μήτ ' | ||
| ἐκ δὲ τῶν κάτω , καθάπερ αὐτὸ τοὔνομα ἐνδείκνυται , χοάνην μεμίμηται : διατέτρηται γὰρ εἰς τὸ κάταντες αἰσθητῷ πόρῳ |
| ' ὥρα χρόνος ἐστὶ τοῖς ποθοῦσιν . Μικρὸν οὖν κόρην προσειπών , μελέων ἐμῶν ἀφορμήν , θαλίης μέλισμα πάσης ἀποπαύσομαι | ||
| ] ἐμήκυνε τὴν ἀντίθεσιν καὶ τὸν προσκομίσαντα αὐτὴν ἐπῄνεσε σώφρονα προσειπών , τουτέστι φρόνιμον . καὶ μεγάλη γὰρ ῥοπὴ καὶ |
| δὲ ἐπὶ φιλοσοφίᾳ , ἔχων ἀδελφὸν παλαίστην , † Τόψιον ἐπικαλούμενον . Λοιδορούμενος δὲ ὑπό τινος τῶν ἀνταγωνιστῶν αὐτοῦ καὶ | ||
| ἀρετὴ καὶ τὰ τοιαῦτα , καὶ πάλιν σύνεσιν καὶ παιδείαν ἐπικαλούμενον , ᾗ τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται : |
| τῶν ἐν Σάμῳ στρατηγῶν : Δίδυμος καὶ Κρατερός φασι ταῦτα αἰνίττεσθαι εἰς Φρύνιχον τὸν Στρα - τωνίδου . ἐκακοηθεύσατο γὰρ | ||
| κακῶς ἐπισημαίνεσθαι [ ] Χαμαιλέοντα τοιοῦτόν τι τοὺς κωμικοὺς [ αἰνίττεσθαι ] περὶ τῶν † γισων † προσηγορίαις μὲν χρωμένους |
| δ ' ἐπίσταται συνεπινεύειν ἴσον ἐστὶ τῷ μάλιστα δὲ δύναται συμπείθειν . ἢ οὕτως : μάλιστα δὲ δύναται πείθειν εἰς | ||
| Ἀντιφῶντα καὶ Χαρίδημον πράξοντας καὶ περὶ φιλίας , οἳ παραγενόμενοι συμπείθειν αὐτὸν ἐπεχείρουν ἐν ἀπορρήτωι συμπράττειν Ἀθηναίοις , ὅπως ἂν |
| καὶ τὸ κῶας ἀπενεγκεῖν πρὸς Αἰήτην , τὸν δὲ δόλῳ καλέσαι αὐτοὺς ἐπὶ δεῖπνον . ἐπιίστορας : μάρτυρας . ὀνοτήν | ||
| Λατῖνον πεσεῖν , τὸν δὲ Αἰνείαν νικήσαντα βασιλεῦσαι καὶ Λατίνους καλέσαι τοὺς ὑφ ' αὑτῷ . καὶ τούτου δὲ τελευτήσαντος |
| ἀτιμίαν . Θουκυδίδης οὕτω φησίν . ΕΡΑΣΤΑΙ . Ἀντερασταί . δικάζοντα ὀρθῶς κτλ . σημείωσαι ὅτι διαιτητὴς μὲν ὁ τοὺς | ||
| ὑφ ' ὑμῶν τοιαύτης ἀρχῆς ἠξιωμένον ; καὶ φόνου δίκας δικάζοντα , ὃν ἔδει αὐτὸν ὑπὸ τῆς ἐν Ἀρείῳ πάγῳ |
| , ἵνα τὸν καθολικώτερον καὶ περιεκτικώτερον σκοπὸν αἱρώμεθα μᾶλλον τοῦ μερικωτέρου . ὅθεν οὐκ ἀποδεκτέον τοὺς λέγοντας τὸν Σοφιστὴν περὶ | ||
| τοὺς ὅρους . τὸν γὰρ μέσον οὐ κοινὸν ληπτέον ὄντος μερικωτέρου τοῦ συμπεράσματος διὰ τὸ προσκατηγορούμενον ἀλλὰ προσεχῆ καὶ τῆς |
| ἡ τύχη δὲ ἀμείψασα τοὔνομα Σκορδοσφράντην πρὸς τῶν ὁμοτέχνων ἠνάγκασε προσαγορεύεσθαι . Ἐπίστασο τὴν αἰτίαν , ἐφ ' ᾗ με | ||
| τε . Εὐθύδημος δέ φησι τὸν κορακῖνον ὑπὸ πολλῶν σαπέρδην προσαγορεύεσθαι . ὅτι δὲ καὶ πλατιστακὸς καλεῖται ὁ σαπέρδης , |
| : ποδεῖον εἴλημα τῶν ποδῶν : Πομπεῖον ὁ τόπος : ὀχεῖον ἡ ἀγκύρα : σεσημείωται τὸ βαΐον ἐπὶ τοῦ φοίνικος | ||
| καὶ ἐν τῇ Πρὸς Ἀντιφάνην ἀπολογίᾳ . . . . ὀχεῖον : ἀντὶ μὲν τοῦ ὄχημα Δείναρχος ἐν Ἀπολογίᾳ πρὸς |
| ἐξεδέξατο Ἀπρίης ὁ Ψάμμιος : ὃς μετὰ Ψαμμήτιχον τὸν ἑωυτοῦ προπάτορα ἐγένετο εὐδαιμονέστατος τῶν πρότερον βασιλέων , ἐπ ' ἔτεα | ||
| λόγος σοφιστὴν εὗρεν , οὐ ποιητήν , τοῦ νόμου τούτου προπάτορα , ἐπειδὴ πρεσβεύσας ἐκ Σικελίας Ἀθήναζε , τῷ λόγῳ |
| παρὰ γὰρ τοῖς ἀρχαίοις οὐ παραλαμβάνομεν ὑπὸ μελισσῶν τρεφόμενον τὸν Κομάταν , καθάπερ ὁ Δάφνις ἱστορεῖται . . . . | ||
| . φασίν , ὅτι Θεόκριτος τὰ τοῦ Δάφνιδος εἰς τὸν Κομάταν μετήνεγκεν . τοῦτον γὰρ ἡ μήτηρ ἐξέθηκε τὸν πατέρα |
| ἀέρα τέως ὑγρὸν ὄντα , καθάπερ ποιῆσαί φασιν Ἄκρωνα τὸν Ἀκραγαντῖνον . Οἱ μὲν πλείους τῶν πυρετοῖς ἁλισκομένων τῆς τοῦ | ||
| ἐπιγράψομεν ἐλεγεῖον ; ἢ τοῦτο ; ἄκρον ἰατρὸν Ἄκρων ' Ἀκραγαντῖνον πατρὸς Ἄκρου κρύπτει κρημνὸς ἄκρος πατρίδος ἀκροτάτης . “ |
| μᾶλλον ἢ περιχαρὴς γενόμενος ἔγραψε πρὸς τὸν αὐτοκράτορα ἐπιστολὴν ὧδε ξυγκειμένην : ” θησαυρόν , ὦ βασιλεῦ , ἐπὶ τῆς | ||
| γινώσκειν ; τί δ ' ἄλλο ἢ σοφίαν αὐτὴν ἡγεῖσθαι ξυγκειμένην μὲν ἐξ ἰατρικῆς τε καὶ παιδοτριβικῆς , οὖσαν δὲ |
| δεικνὺς τὴν τοῦ Διὸς στοὰν καὶ τὸ Πομπεῖον , αὐτῷ κατεσκευακέναι ἐνδιαιτᾶσθαι . βακτηρίᾳ δ ' ἐπεστηρίζετο ἀσθενήσας : ἔπειτα | ||
| ὅν φασι φρούριον γεγενῆσθαι Φαλάριδος . ἐν τούτῳ δὲ λέγεται κατεσκευακέναι τὸν τύραννον ταῦρον χαλκοῦν τὸν διαβεβοημένον πρὸς τὰς τῶν |
| τρόπου , εἰ ἀρχήν τε διδομένην ἐδεξάμεθα καὶ ταύτην μὴ ἀνεῖμεν ὑπὸ τριῶν τῶν μεγίστων νικηθέντες , τιμῆς καὶ δέους | ||
| ” τὸ στερεώτατον τῆς ὀργῆς . “ τὸν κόλλοπ ' ἀνεῖμεν : ⌈ ἀντὶ τοῦ τὸ στερεώτατον τῆς ὁρμῆς , |
| ὑπάρχουσι τῶν μεγεθῶν ἰδέαι . λέγομεν οὖν πρὸς αὐτὸν ὅτι παραλογίζῃ ἡμᾶς ἐκ τῆς ὁμωνυμίας : αἱ μὲν γὰρ ἰδέαι | ||
| λόγους , ἢ τοὺς ἀκούοντας ἐπιλήσμονας ὑπολαμβάνεις , ἢ σαυτὸν παραλογίζῃ . Τὰ μὲν γὰρ περὶ τοὺς Ἀμφισσέας ἠσεβημένα σοι |
| μὲν ἀμαθεῖς φάγῃ λέγουσιν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος . ὁ δὲ Φαβωρῖνος ἢ οὐκ ἐντυχὼν τῷ ἔδει ἢ ἀποστραφεὶς τὸν ἦχον | ||
| . ἡμεῖς οὖν ὡς οἱ ἀρχαῖοι , ἀλλὰ μὴ ὡς Φαβωρῖνος . Ἑκοντὴν οὐ χρὴ λέγειν , ἀλλ ' ἐθελοντήν |
| τε Περσαίῳ τὴν αὐτὴν οἰκίαν ᾤκει : καὶ αὐτοῦ αὐλητρίδιον εἰσαγαγόντος πρὸς αὐτόν , σπάσας πρὸς τὸν Περσαῖον αὐτὸ ἀπήγαγεν | ||
| ἔληξεν ἐν αὐτῶι ἡ φυσικὴ φιλοσοφία , Σωκράτους τὴν ἠθικὴν εἰσαγαγόντος . ἔοικεν δὲ καὶ οὗτος ἅψασθαι τῆς ἠθικῆς . |
| : φῦλα Πελασγῶν τῶν , οἳ Λάρισαν . τὸν δὲ Πολύφημον Ἐλάτου παῖδα εἶπεν Ἀπολλώνιος , Σωκράτης δὲ καὶ Εὐφορίων | ||
| . , . . Ἀντισθένης δέ φησιν ὅτι μόνον τὸν Πολύφημον εἶναι ἄδικον : καὶ γὰρ ὄντως τοῦ Διὸς ὑπερόπτης |
| ἀπόληται ; Γ διακαυνιάσαι : καυνιάσαι Γ κληρωθῆναι . Γ καῦνον γὰρ λέγουσι τὸν κλῆρον . ὁ δὲ νοῦς : | ||
| , τοὺς δ ' ἐκ καδίσκου . ἀπὸ ποτέρου τὸν καῦνον ἀριθμήσεις ; ληρεῖς ἔχων : γελοῖος ἔσται Κλεισθένης κυβεύων |
| . ὅτι Θίμβρων ἔνδοξος μάγειρος παρὰ Φιλοστεφάνῳ . τευθὶς ὠνθυλευμένη Σωτάδης ὁ κωμικός φησιν , οὐχ ὁ τῶν Ἰωνικῶν ᾀσμάτων | ||
| δ ' ἄλλα μοι παροψίδων κάθεφθα καὶ κνισηρὰ παραφλογίσματα . Σωτάδης δ ' ὁ κωμικὸς Παραλυτρουμένῳ : παροψὶς εἶναι φαίνομαι |
| ἀδοξίαν , φέρε καταδίκην . αὕτη ἐπίδειξις νέου ἐκ σχολῆς ἐληλυθότος . τἆλλα δ ' ἄλλοις ἄφες , μηδὲ φωνήν | ||
| . ρκαʹ . Ἁφή ἐστιν ἡ ἀποτελουμένη διὰ τοῦ πνεύματος ἐληλυθότος διὰ τοῦ σώματος , δι ' οὗ αἱ σωματικαὶ |
| ἦσαν ἄνδρες , ἐξ ὧν ὁ χορὸς συνεστὼς προκαταρχομένου τοῦ αὐλητοῦ τὸ μέλος προεφέρετο . οἱ δὲ κεφαλὰς ἀκούουσι τὰ | ||
| κήρυκι τὸν πόδ ' ἀναπαρῶ . αὐλεῖν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντος ὁ Στρατόνικος εὐφήμει , μέχρι σπείσαντες εὐξώμεσθα |
| , καὶ ἐπιγέγραπται δὲ αὐτῷ ἐλεγεῖον τόδε Ἥδε χθὼν κόλποισι Φασηλίτην Θεοδέκτην κρύπτει , ὃν ηὔξησαν Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες . . | ||
| τοὺς ξένουςὦ μιαρέ ἔφη παῖ , παρὰ χαλκοῦν με μικροῦ Φασηλίτην ἐποίησας . πρὸς δὲ τὸν ἐπαινοῦντα , ἵνα λάβηι |
| καθιστάς , ὅ περ ἄν τις πλεονεκτεῖν βουλόμενος ποιήσειεν . Ἐχρῆν δὲ αὐτόν , εἴ πέρ τι δίκαιον ἐφρόνει καὶ | ||
| τάξει ἐχρήσατο . , , . = , , . Ἐχρῆν τὸν ἰητρὸν Ζητοῦσίν τινες , διὰ τί εἶπεν τὸ |
| . παραγενόμενον δὲ ἐκεῖθεν εἰς Ἀθήνας αὐτὸν ξενισθῆναί φασι παρὰ Μέδοντι τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀθηναίων . ἐν δὲ τῷ βουλευτηρίῳ | ||
| σφισιν ἀνενεγκεῖν ἐς τὸ χρηστήριον τὸ ἐν Δελφοῖς , δίδωσι Μέδοντι ἡ Πυθία βασιλείαν τὴν Ἀθηναίων . οὕτω δὴ ὁ |
| κέκλοφα φλυαρῶν ] ἔξω τῆς ἀληθείας λέγει οἶδα ] ὅτι ἔκλεψεν τοιοῦτο ] οὐδενός ] ἐν οὐδενί ὑγιαίνειν ] τὰς | ||
| τὴν δίκελλαν ἀπολέσας ἐπεζήτει , μή τις παρόντων τήνδ ' ἔκλεψεν ἀγροίκων . ἠρνεῖθ ' ἕκαστος . οὐκ ἔχων δ |
| προαγορεύειν Τοῦτο δύναται καὶ ὡς ἓν παράγγελμα νοεῖσθαι μέχρι τοῦ προενίστασθαι καὶ προαγορεύειν , δύναται δὲ καὶ ὡς δύο τις | ||
| ἂν προαισθάνηται ὁ ἀποκρινόμενος ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖς , προενίστασθαι καὶ προλέγειν ὅτι οὐκ ἔστι τὸ ἐν ἀρχῇ : |
| πολύμηλον ‚ ἀντὶ τοῦ λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα . Κράτης δὲ Φωκέα ποιεῖ τὸν Φοίνικα τεκμαιρόμενος ἐκ τοῦ κράνους τοῦ Μέγητος | ||
| τοῦ „ λίπον Ἑλλάδα ” καλλιγύναικα . „ Κράτης δὲ Φωκέα ποιεῖ τὸν Φοίνικα , τεκμαιρόμενος ἐκ τοῦ κράνους τοῦ |
| ὥς φασιν , ἀνειμένος τοῦ τοὺς Ἀχαιοὺς “ Ἀχαιΐδας ” προσειπόντος , διαρκεστέρῳ δὲ τόνῳ πνεύματος τὰς Ἑλληνικὰς ἀποπληροῦν τραγῳδίας | ||
| γνωρίμου καὶ συνήθους ὄντος , μετὰ τοῦτο προσῄειν ἐγώ . προσειπόντος δὲ κἀμοῦ καὶ στάντος ἐθαύμασεν ὁ αὐτοκράτωρ , ὡς |
| Ἐρεσίου μαθητάς , συνθήκας δ ' εἶχε ταύτας πρὸς τὸν Λυγκέα , ὡς ἐκ τῶν αὐτοῦ μαθεῖν ἔστιν ἐπιστολῶν , | ||
| ' οἱ λεόντων : τοὺς Ἀφαρέως παῖδας λέγει Ἴδαν καὶ Λυγκέα . λεόντων δὲ τῶν Διοσκούρων . ἡ ἔννοια ὄπισθεν |
| Ἱερὰ δι ' αἰτίαν ἐκλήθη τοιαύτην . ἔστιν ἐν αὐτῇ Σφαίρου μνῆμα : Πέλοπος δὲ ἡνίοχον εἶναι λέγουσι τὸν Σφαῖρον | ||
| καὶ λόγων φιλοσόφων τὸν Κλεομένη μετασχεῖν ἔτι μειράκιον ὄντα , Σφαίρου τοῦ Βορυσθενίτου παραβαλόντος εἰς τὴν Λακεδαίμονα καὶ περὶ τοὺς |
| ὅλως σοφὸν ἕτερον παρὰ τόν τινα σοφὸν καί τινα ποίησιν Μαργίτην ὀνομαζομένην Ὁμήρου . μνημονεύει δ ' αὐτῆς οὐ μόνον | ||
| εὐαγγελίων θυσίας τὴν βουλὴν κατέστησεν , ἐπωνυμίαν δ ' Ἀλεξάνδρῳ Μαργίτην ἐτίθετο , ἀπετόλμα δὲ λέγειν ὡς οὐ κινηθήσεται ἐκ |
| ἐτόλμησεν οὕτως ἁπλῶς ἀποφήνασθαι διὰ τὸ μὴ παντελῶς θαρρεῖν : μετριάζων οὖν ἔφη “ δοκέει μοι ” ἀντὶ τοῦ νομίζω | ||
| τοῖς τρόποις κεράννυσθαι , οὕτως καὶ τὸν Ἔρωτα : ὃς μετριάζων μέν ἐστιν εὔχαρις , ἐπιτεινόμενος δὲ καὶ διαταράττων χαλεπώτατος |
| , ἀλλὰ τὸ πηδάλιον οἴκοι καπνισθησόμενον καταθεῖναι , ἅπαξ ποτὲ πλεύσαντα μόνον . εἰώθεισαν γὰρ νεωλκήσαντες τὰ πηδάλια ὑπὲρ τῶν | ||
| οἱ δὲ Αἰσχίνου φασὶ τὸ σχεδιάζειν εὕρημα , τοῦτον γὰρ πλεύσαντα ἐκ Ῥόδου παρὰ τὸν Κᾶρα Μαύσωλον σχεδίῳ αὐτὸν λόγῳ |
| ὑποδεδραμηκός : πληγὴν σιδήρῳ : ἰδὼν τὸν πόδα πρὸς τὸ πλήττεσθαι ἐπι - τήδειον . καὶ εὐτρεπισμένον τὸ σκέλος πρὸς | ||
| δοκεῖ ; κλαίωμεν ἢ λέγωμεν ; ἐοίκατε τῷ μὲν ἔργῳ πλήττεσθαι , τὸν δὲ λόγον ἀπαιτεῖν . ῥητέον δὴ καὶ |
| Ἢ διὰ τί τὸν μὲν πρεσβύτερον τοῖν παίδοιν ἐπὶ ῥητοῖς εἰσήγαγε , τοῦ δὲ νεωτέρου ἤδη γεγονότος οὐδὲ λόγον ἐποιεῖτο | ||
| ἔχει . πρῶτος δ ' Ὅμηρος , φασί τινες , εἰσήγαγε παράσιτον τὸν Ποδῆν εἶναι λέγων φίλον εἰλαπιναστὴν τοῦ Ἕκτορος |
| , καὶ ταῦθ ' ὅπερ ἐβούλετο δηλοῦν ἔχων ἤδη καὶ συνειληφώς . γνοίη δ ' ἄν τις ἐξ αὐτῶν τῶν | ||
| ξυγγινώσκοιτο καὶ μισοῖτ ' ἄν , ὡς ὁμοῦ πάσας κακίας συνειληφώς : μὴ γὰρ ἂν ἡττηθῆναι χρημάτων αὐτόν , εἰ |
| ἐδείπνει παρὰ τῷ πατρὶ καθήμενος , οὐ δυνάμενος τὸ ἆθλον ἐκτελέσαι , καίπερ ἀνδρεῖος γεγονὼς καὶ κυνηγὸς ἀγαθός . : | ||
| Κελαινοῦς τῆς Ἄτλαντος . οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀπέστειλαν τὸν Μενέλαον ἐκτελέσαι τὰ τοῦ χρησμοῦ . ἐλθὼν δὲ οὗτος εἰς Τροίαν |
| , τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τετελέσθαι ὀίω . τοῦτο δὲ Ἀχιλλεῖ ἥρμοζεν . . χρὴ | ||
| Ἐπὶ μέντοι τῷ τέλει ὁ ἀστερίσκος τίθεται , γνώρισμα τοῦ τετελέσθαι τὸ ᾆσμα , ἐπεὶ ἡ κορωνὶς ἐπὶ πασῶν τίθεται |
| Ἡράκλειτον καὶ Στίλπωνα ἅμα καὶ Κράτητα , ὧν ὑπὸ μὲν Στίλπωνος ἐγένετο μαχητής , ὑπὸ δὲ Ἡρακλείτου αὐστηρός , κυνικὸς | ||
| Μενέδημον τὸν Ἐρετριέα καὶ Ἀσκληπιάδην τὸν Φλιάσιον , μετάγοντες ἀπὸ Στίλπωνος . καὶ ἕως μὲν τούτων Ἠλιακοὶ προσηγορεύοντο , ἀπὸ |
| δὲ περὶ Σάμον συνεστρατήγησε κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον τοῖς περὶ Φρύνιχον . Ναυσιμάχη δὲ πόρνη καὶ Σαλαβακχώ . Ἄλλως . | ||
| ὥσπερ Θρασύβουλον [ καὶ Ἀπολλόδωρον ] : καίτοι εἴπερ ἀπέκτεινε Φρύνιχον , ἔδει αὐτὸν ἐν τῇ αὐτῇ στήλῃ , ἵνα |
| Παρμενίδηνκαὶ ἄλλους συχνούς . . . Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡς οὐκ εἴησαν αὐτοῦ | ||
| ἐπὶ τῶν σκιοθήρων ἐν Λακεδαίμονι , καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ , τροπάς τε καὶ ἰσημερίας σημαίνοντα : καὶ |
| δέ φησι τὸ ποτήριον κεκομίσθαι . γράφεται δὲ Αἰτωλικόν . αἰπολικόν : διὰ τῶν αἰπόλων δηλοῖ καὶ τοὺς ποιμένας καὶ | ||
| καταφερῆ καὶ συνουσιαστικόν , ὅθεν παρὰ Καλλιμάχῳ τὸ πᾶν τρύπανον αἰπολικόν . . . . , : κωμικὴ λέξις ὁ |
| προστιθεὶς διὰ τῆς τέρψεως τῇ συμφορᾷ ποιοῦντός τι καὶ τοῦ κώδωνος καὶ τὸν γενόμενον ἂν διὰ τῶν δακρύων ἔλεον ἐξορίζων | ||
| οἴεσθαι δῆλον εἶναι πῶς ἀκούουσιν , ἔνδον ποιήσαντα ψόφον ὥσπερ κώδωνος . τῶν μὲν γὰρ ἔξω δι ' ἐκεῖνον ἀκούομεν |
| ; εἰ δὲ ἐν ταῖς προτάσεσιν ἀποδώσει τὸ ἁπλῶς τὸν Κορίσκον λέγειν , ἐν δὲ τῷ συμπεράσματι ὅτι οὐκ οἶδα | ||
| καὶ ἓν σημαίνει , ἀλλὰ πολλά , τόν τε ὁρώμενον Κορίσκον καὶ τὸν κεκαλυμμένον , ὥσπερ οὐδὲ ἐκεῖ , ἤγουν |
| ἀπιών . “ ” Νῦν οὖν , “ ἔφη ὁ Δεινόμαχος , ” οἶσθα κἂν ἐκεῖνο , ἄνθρωπον ποιεῖν ἐκ | ||
| καὶ αὐτῶν ἐκείνων εὐαγωγότεροι πρὸς τὸ ψεῦδος . ὁ γοῦν Δεινόμαχος , “ Εἰπέ μοι , ” ἔφη , “ |
| ἡ τοῦ κρινομένου μεταβολὴ δίδωσιν . τὸν γὰρ μὴ τοιοῦτον διαμείναντα πῶς τῶν αὐτῶν ἔστιν ἀξιοῦν ; καλῶς φέρειν οὖν | ||
| Οἶδα καὶ Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην ἐν συμποσίῳ γελωτοποιῶν εἰσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα , πιθήκου δ ' ἐπεισαχθέντος γελάσαντα φάναι ὡς οὗτος |
| εἰς τὴν σύνταξιν . ἐξηγουμένου : ἀντὶ τοῦ διατάττοντος ʃ ἑρμηνεύοντος . βασιλέως γὰρ ἄγοντος : ἡγεμονεύοντος . ʃ ὅρα | ||
| ἀλλ ' εἰσὶν οἰκογενεῖς πάντες . „ πάλιν οὖν ἤρετο ἑρμηνεύοντος τοῦ Ἰάρχα , πότερ ' αὐτὸς ἀποδιδράσκοι τοὺς αὑτοῦ |
| , οἷον : λέγω δ ' Ὦρον καὶ Σωκράτην πτωχὸν ἀδολέσχην ἔφη . ἢ παρὰ τὸ ἥδω , τὸ εὐφραίνομαι | ||
| ἀληθῶς κυβερνητικὸν οὐχ ἡγῇ ἂν τῷ ὄντι μετεωροσκόπον τε καὶ ἀδολέσχην καὶ ἄχρηστόν σφισι καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς οὕτω |
| ἀπετράπη . εἰσὶ δ ' οἳ καὶ τὸ Γλαύκου τοῦ Ῥηγίνου Περὶ ποιητῶν βιβλίον [ ] εἰς Ἀντιφῶντα ἀναφέρουσι . | ||
| ἐν Φλιοῦντι κατὰ τὴν πολεμάρχειον στοὰν γεγραμμένην ὑπὸ Σίλλακος τοῦ Ῥηγίνου , οὗ μνημονεύουσιν Ἐπίχαρμος καὶ Σιμωνίδης , λέγων οὕτως |
| τοιούτων τετυχηκὼς οἵων εἶπον ἀρτίως , συμβούλους δ ' ἔχων Ἀρχῖνον καὶ Κέφαλον τὸν Κολλυτέα . μία γὰρ αὕτη σωτηρία | ||
| τοῖς χοροῖς κυκλίοις ἤγουν λυρικοῖς ποιήμασιν . . τοῦτο εἰς Ἀρχῖνον . μήποτε δὲ καὶ εἰς Ἀγύρριον . μέμνηται δὲ |
| εὗρεν . ” καʹ . Ὑπὲρ Σκοπελιανοῦ τοῦ σοφιστοῦ διαλέξομαι καθαψάμενος πρότερον τῶν κακίζειν αὐτὸν πειρωμένων , ἀπαξιοῦσι γὰρ δὴ | ||
| τὸν Πλάτωνα : οὗτος γὰρ ὁ καὶ μάλιστα τῆς ῥητορικῆς καθαψάμενος ὡμολόγησεν Ἀριστείδην ῥήτορα δίκαιον γενέσθαι , ὡς τῆς τέχνης |
| καὶ τὸ αὐτὸ ἔστιν εἰπεῖν ἐπὶ τοῦ προτείνοντος τὴν χεῖρα ἐγκεκαλυμμένου δὲ τὸ λοιπὸν σῶμα . τινὲς πρὸς τοῦτό φασιν | ||
| καθόλου ἀγνοεῖ τὸ μερικὸν ἢ ἔμπαλιν . ἐπὶ δὲ τοῦ ἐγκεκαλυμμένου οὐκ ἄλλος ἐστὶν ὃν γινώσκομεν , ἄλλος δὲ ὃν |
| προφητῶν ἢ βασιλέων ἢ ἱερῶν ζῴων , ἐπισήμων ἀνδρῶν καὶ ἀληθευόντων : τοῦ δὲ τοῦ Ἄρεως διὰ τῶν οἰκείων ὅπλων | ||
| προφητῶν ἢ βασιλέων ἢ ἱερῶν ζῴων ἢ ἐπισήμων ἀνδρῶν καὶ ἀληθευόντων , τοῦ δὲ τοῦ Ἄρεως διὰ τῶν οἰκείων ὅπλων |
| ἁπάντων τὰς ἀπαρχάς . ὅτε δὴ καὶ Ἄβαρίν φασι τὸν Ὑπερβόρειον ἐλθόντα θεωρὸν εἰς τὴν Ἑλλάδα , Ἀπόλλωνι θητεῦσαι καὶ | ||
| πεπίστευται . Ἀριστοτέλης λέγει ὑπὸ τῶν Κροτωνιατῶν τὸν Πυθαγόραν Ἀπόλλωνα Ὑπερβόρειον προσαγορεύεσθαι . κἀκεῖνα δὲ προσεπιλέγει ὁ τοῦ Νικομάχου , |
| παντός , οὗ ἀποφαίνεται ἡ διάνοια , ἢ κατάφησιν ἢ ἀπόφησιν περὶ αὐτοῦ : πᾶν μὲν γὰρ ὃ ὡς ἀποφαινομένη | ||
| καὶ γνῶσιν καλεῖ Δημοσθένης . καὶ ἀντίφῃς Πλάτων , καὶ ἀπόφησιν Ὅμηρος , καὶ ἀποφήνασθαι γνώμην οἱ ῥήτορες . κεφαλῇ |
| . Μέση δὲ τῶν εἰρημένων δύο πόλεων , τοῦ τε Ποσειδίου καὶ Δάφνης , ὑπάρχει ἡ Ἀπάμεια πόλις . Πρὸς | ||
| τοῦ ποταμοῦ εἰς Σελεύκειαν στάδιοι μʹ . ἀπὸ δὲ τοῦ Ποσειδίου τὸν ἐπίτομον εἰς Σελεύκειαν πεσόντι * ζεφύρῳ στάδιοι ριʹ |
| θραύει τοῖν προσθίοιν ποδοῖν τὸν ἕτερον . καὶ ἀνειλόμην χωλεύουσαν σκύλακα ἀγαθὴν καὶ τὸ ζῷον ἡμίβρωτον , καὶ γέγονέ μοι | ||
| ἀνθρώπων παιδεύεται , ἀλλ ' εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τόν τε σκύλακα καὶ τὸν πῶλον ταῦτα συνεθίζεσθαί τε καὶ μανθάνειν , |
| , πρεσβείᾳ ἐπῄνει αὐτούς , ὕστερον δὲ ἐν τῇ δευτέρᾳ διέβαλλεν ὡς προδότας . . . . εἴ τινες ] | ||
| ἐν Αἰγίνῃ Κλεομένους Δημάρατος ὁ τῆς οἰκίας βασιλεὺς τῆς ἑτέρας διέβαλλεν αὐτὸν ἐς τῶν Λακεδαιμονίων τὸ πλῆθος : Κλεομένης δὲ |
| τοῦτο γέρας ἀπένειμε μόνῳ : ἀκόλαστον γὰρ ἄν τινα λέγοι Σιμωνίδην ὁ Πρόδικος καὶ οὐδαμῶς Κεῖον . ἀλλ ' ἅ | ||
| , ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον εἰπόντα : Ὦ ἄνθρωποι , χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι |
| τοῖς ἀνδράσι καὶ τὸ πλῆθος τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν , ἠρώτησεν Ἀνάχαρσιν , ὄντα πρεσβύτερον τῶν σοφιστῶν , τίνα νομίζει τῶν | ||
| τι καὶ ἡμεῖς περὶ τούτων . καίτοι γε οἶδα καὶ Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην ἐν συμποσίῳ γελωτοποιῶν εἰσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα , |
| δὲ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν Περσῶν ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον , ὑπισχνούμενον πόλιν τε ποιῆσαι μεγάλην καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα | ||
| καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ . τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω ; οὐ καλὸς ἦν καὶ ἀστικὸς |
| αἰσθητῶν , τοῦ Κορίσκου ἢ τοῦ Ἱππονίκου καὶ τοῦ ἐγκεκαλυμμένου Κορίσκου , εἰ καὶ μὴ ὁμώνυμός ἐστιν ὁ τρόπος , | ||
| γάρ , φησίν , ὁ Κορίσκος ἕτερός ἐστι τοῦ μουσικοῦ Κορίσκου , ὅμως εἰ καὶ ἕτερός ἐστιν , ἀλλ ' |
| τούτοις τιμῶσι μάλιστα , οἷς καθ ' ἡμέραν καὶ τὸν παράσιτον , ” Καλῶς νὴ Δία ἔγραψεν ὁ παῖς , | ||
| σε ἐν γαστρὶ λαμβάνειν ἀεί . ὁ δ ' αὐτὸς παράσιτον ἀκούσας ὑπὸ γραίας τρεφόμενον συγγιγνόμενόν τε αὐτῇ ἑκάστης ἡμέρας |
| εἰς μνήμην ἀγάγετέ μοι τὸν υἱὸν τοῦ Ἀρχεστράτου , τὸν Ἀγησίδαμον τὸν Ὀλυμπιονίκην , ἐν ποίῳ μέρει τῆς ἐμῆς μνήμης | ||
| : σύνθημα . ὁμολόγημα . δύναταί τις ὀμόσαι νενικηκέναι τὸν Ἀγησίδαμον ἀκούων τοῦ ὕμνου . ἄλλως : οἱ ὕμνοι πιστὸν |
| Ἀρταξέρξῃ προσφιλέστατος παρὰ Κτησίᾳ . Ἀλέξανδρος δὲ ἐν τῇ πρὸς Φιλόξενον ἐπιστολῇ μέμνηται Θεοδώρου καὶ Χρυσίππου . ὅτι τὸ Μουσεῖον | ||
| , τιμῶσι καὶ σέβονται , ἐγκωμιάζουσι . ἐνταῦθα διασύρει τὸν Φιλόξενον : οὗτοι γὰρ οἱ στίχοι ἐκείνου εἰσίν . ταῦτ |
| γὰρ Ἐλεῶνα ἐν τῷ Παρνασῷ πολίχνιον εἶναι τόν τε Ὀρμενίδην Ἀμύντορα οὐκ ἄλλον τινὰ λέγεσθαι ἢ τὸν τοῦ Φοίνικος πατέρα | ||
| τοῦ πατρός . εἶθ ' ὥσπερ ποιοῦντος , ἃ τὸν Ἀμύντορα κατὰ τοῦ Φοίνικος ἀκούομεν , καταβὰς εἰς τὸν λιμένα |
| δέ φησιν , ὡς τοῦ Κλέωνος εἰς δίκην ἐπαγαγόντος τὸν Λάχητα . στρατηγῆσαι δὲ αὐτόν φησι Δημήτριος ἐπὶ ἄρχοντος Εὐκλέους | ||
| τῶν πληθυντικῶν , οἷον Αἴαντα Αἴαντας , Θόαντα Θόαντας , Λάχητα Λάχητας , ἔρωτα ἔρωτας , Κύπριδα Κύπριδας . Δεῖ |
| Ἀθηναῖον , ὁ [ δὲ ] πρὸς [ ] [ Χίλωνα τὸν ] Λακεδαιμόνιον [ ] [ ] , ὁ | ||
| ἕξ , ὧν ἐκλέξασθαι τρεῖς , Ἀριστόδημον , Πάμφυλον , Χίλωνα Λακεδαιμόνιον , Κλεόβουλον , Ἀνάχαρσιν , Περίανδρον . : |
| ἀειφυγίᾳ τις φεύγῃ τῶν ἀνδρῶν ἄπαις , τοῦτον πρῶτον μὲν καθήρασθαι καὶ ἀποδιοπομπήσασθαι τὸν οἶκον χρεὼν ἔστω κατὰ νόμον , | ||
| ἐν αὐτοῖς . ἐμοὶ μὲν οὖν , ὦ φίλε , καθήρασθαι ἀνάγκη : ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι περὶ μυθολογίαν καθαρμὸς |
| ἐπιχώριος καὶ τὸ κυβιστᾶν . διό φησι πρὸς τὸν Κρῆτα Μηριόνην : Μηριόνη , τάχα κέν σε καὶ ὀρχηστήν περ | ||
| καὶ ταύτην διακόψαι , ἐπειδὴ μὴ ἐπηύξατο τῷ Ἀπόλλωνι : Μηριόνην δέ , ἄνδρα οὐ τοξικόν , ἐπευξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι |