ἀλλὰ καὶ τοῖς χαλκείοις ἂν αὐτὸν καὶ τοῖς ἄλλοις ἐργαστηρίοις θαρρούντως κελεύειν προσιέναι , οὗ τι μέλλουσι τοιοῦτον ἀκούσεσθαι ἢ | ||
ἐπειδὴ δὲ ἀνεῖπεν οὗτος ὁ θεὸς φοιτᾶν παρ ' αὑτὸν θαρρούντως καὶ ἐπινέμεσθαι τὴν θάλατταν , καὶ τρόπον τε ὑπέδειξε |
ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης . Τέως μέν , ὦ θεοειδέστατε | ||
τὰ ῥήματα μᾶλλον ἐξέκαυσε Διονύσιον καί τινα ἔσχεν ἐλπίδα κούφην ἀντερᾶσθαι δοκῶν : ἀνατείνας δὲ τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν |
εἰ τὸ σφόδρα τοῦτο λυπεῖσθαι ἐπὶ τοῖς τελευτῶσιν ἀνίην , συνοίσειν μοι ἐπὶ τὸ βέλτιον . πολὺ δέ τι τούτων | ||
οὖσι τοῖς ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοις , ὅμως ἐπὶ τῷ συνοίσειν ὑμῖν , ἂν πράξητε , ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι |
ταλαιπωρίας ἀφελεῖν . ὃ ποιήσας , ὅ τι δυναίμην ἂν ὑπουργεῖν , ἐπίταττε . καλὸν δὲ οἶμαι τῆς τῶν γραμμάτων | ||
οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ Ἡρακλέους , Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ , Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ περὶ |
τῆς σῆς “ , ἔφη , ” δεξιᾶς ἐς πολεμίους ὠνάμην , ὀνήσομαι δὲ μέγιστον , εἰ νῦν με κατεργάσαιο | ||
. . ἀπώνατο : ἀπὸ τοῦ ὀνῶ ὀνήσω ὤνησα ὠνησάμην ὠνάμην ὤνου ὤνατο καὶ ἀπώνατο . ἢ ὄνημι συζυγίας δευτέρας |
καιρὸν γινόμενα τοῦτον , ὅταν ἤτοι σκληρᾷ περιτυγχάνοντες ὑποχωρήσει μὴ φυλάξωνται τὸν αὐλίσκον , ἀλλ ' ἀπὸ ταύτης ὠθῶσι βίᾳ | ||
μόνιον πολλάκις ἀνθρώποις τὸ μέλλον νύκτωρ λαλεῖν , οὐχ ἵνα φυλάξωνται μὴ παθεῖν , ἀλλ ' ἵνα κουφότερον πάσχοντες φέρωσι |
ἂν ἐκμάθω εἴ τίς με λύειν τῆσδε κωλύσει χέρας . ἔπαιρε σαυτήν : ὡς ἐγὼ καίπερ τρέμων πλεκτὰς ἱμάντων στροφίδας | ||
ἵνα καταισχύνωσιν αὐτὴν οἱ Ἕλληνες : ὀρθρεύου σὰν ψυχάν : ἔπαιρε τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν , ὦ χορέ . ἀπὸ μεταφορᾶς |
μέσου , καὶ λοιπὸν ἐκ τῆς πονηρίας βλάψεις μᾶλλον ἢ ὠφελήσεις . τῆς γὰρ φρονήσεως , ἤτοι τῆς μεσότητος , | ||
μέγας τοῦ θεοῦ προφήτης Ἡσαΐας τῷ βασιλεῖ Ἐζεκίᾳ : Οὐκ ὠφελήσεις σεαυτὸν οὐδὲν κλαίων καὶ ὀδυρόμενος : δεῖ γὰρ πληρωθῆναι |
ἢ τῆς πόλεως ὅλης εὐόπλου σοι οὔσης ; προσόδους δὲ ποτέρως ἂν δοκεῖς πλείονας γίγνεσθαι , εἰ τὰ σὰ ἴδια | ||
καὶ ψεύδομαι . καὶ διὰ τὸ μὴ εἶναι εὐθεώρητον , ποτέρως ἄν τις ἀποδοίη τὸ ἁπλῶς ἀληθεύειν ἢ ψεύδεσθαι , |
γένωμαι . τί γάρ με διαφθεῖραι γλίχῃ , τί δὲ σπεύδεις ἀπολέσαι με ἐς ἑστίασιν καὶ θοίνην παρακαλῶν ; πρῶτον | ||
μεταχειρίσεως λέγων : εἰ μὲν οὖν ἠγνόεις παρ ' ἣν σπεύδεις , ἔδει καὶ διδάσκειν τυχόν : εἰ δὲ τὴν |
φανέντα καὶ καταδόξαντα εἶναι τοῖς τότε ἀνθρώποις τὸν Καρνεάδην . Ὅμως δέ , καίτοι καὐτὸς ὑπὸ τῆς στωϊκῆς φιλονεικίας εἰς | ||
νὴ τὸν Δία εὕδει καταφαγὼν μύρτα καὶ σέρφους τινάς . Ὅμως ἐπέγειρον αὐτόν . Οἶδα μὲν σαφῶς ὅτι ἀχθέσεται , |
τοῦ ἀνδρὸς παρουσίᾳ πρὸς τὸ εὐθυμότερον μετατεθεὶς ἀνέκραγον , „ σῶσον „ εἰπών , ” ὅστις εἶ , πρὸς θεοῦ | ||
ἥκω δεῦρ ' ὑποστρέψας πάλιν λέξω : γυναῖκα τήνδε μοι σῶσον λαβών , ἕως ἂν ἵππους δεῦρο Θρηικίας ἄγων ἔλθω |
φύσεως τὸν ἔρωτα . μὴ οὖν , φησὶ , διεργάσῃ σαυτὴν , ἀλλὰ συγγίνωσκε τῷ πάθει , βιαζομένη παρὰ τοῦ | ||
θεός . πότε οὖν , ὦ ψυχή , μάλιστα νεκροφορεῖν σαυτὴν ὑπολήψῃ ; ἆρά γε οὐχ ὅταν τελειωθῇς καὶ βραβείων |
καὶ τῆς τῶν ἐπιτροπευόντων ἐξουσίας καὶ δι ' αὐτοῦ μὲν φάνηι τῆς ἰδίας γνώσεως τὴν ἀλήθειαν , ἐν αὐτῶι δὲ | ||
καὶ τῆς τῶν ἐπιτροπευόντων ἐξουσίας καὶ δι ' αὐτοῦ μὲν φάνηι τῆς ἰδίας γνώσεως τὴν ἀλήθειαν , ἐν αὐτῶι δὲ |
θεῶν πατρῴων καὶ τάφων τιμάορον . συμμαρτυρῶ σοι : πανταχοῦ λελείμμεθα πᾶσαι γυναῖκες ἀρσένων ἀεὶ δίχα . οὐκ ἔστιν οὔτε | ||
ἐσθλοὶ φάρμακον φόβου βροτοῖς . ἦ τοῖς ἐν οἴκῳ χρήμασιν λελείμμεθα , ἡ δ ' εὐγένεια καὶ τὸ γενναῖον μένει |
ἐπέγειρε εὐιέρου τελετῆς , λήθην δ ' ἀπὸ τῶνδ ' ἀπόπεμπε . Κλῦθι , θεά , θνητοῖς φαεσίμβροτον ἦμαρ ἄγουσα | ||
φαύλους δ ' ἐκτοπίους θ ' ὁρμὰς ἀπὸ τῶνδ ' ἀπόπεμπε . Μοῖραι ἀπειρέσιοι , Νυκτὸς φίλα τέκνα μελαίνης , |
' οὐκ ἔγωγ ' . ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ εἴπερ γ ' ἀνάγκη , κρίβανόν μ ' ἀμπίσχετε | ||
ἐξ Αὐρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος : ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ , δειπνῶμεν , κἄπειτά με πᾶν ἐπερωτᾶν ὅ τι |
καὶ δικαίως πράττειν . ἀνθρώπων ἀπίστων βίος ὄνειδος . μήποτε λάθῃς σαυτὸν ἀγενεῖ φύσει μεταδιδοὺς λόγου θεοῦ . ψυχὴν ἀπὸ | ||
αὐτὸν οὐ πάνυ περισπῶντα οὐδὲ ὀξέως νύττοντα , μέχρι ἂν λάθῃς τέλεον αὐτῷ συνήθης γενόμενος . Οἱ μὲν δὴ ἔξω |
ὑπόγειον ἢ καταχθόνιον ἢ Ἐβουσαῖον ἢ Χερσαῖον ἢ Φαρισαῖον . λάλησον ὁποῖον ἐὰν ἦς , ὅτι ὁρκίζω σε θεὸν φωσφόρον | ||
” ἐλάλησε κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων : ἐγὼ κύριος , λάλησον Φαραὼ βασιλεῖ Αἰγύπτου , ὅσα ἐγὼ λαλῶ πρὸς σέ |
γ ' , ὦ πότνια δέσποιν ' Ἀθηναία , ποιῶν ἀπόλωλ ' ἐκεῖνος κἀν δέοντι τῇ πόλει , εἰ πρίν | ||
„ ἀβίωτος ὁ βίος , οὐκ ἔτ ' ὄψομαι , ἀπόλωλ ' , „ ἐν ἑαυτῷ τοῦτ ' ἐὰν σκοπῇ |
ἔστι τοῦτον ὅστις ἂν κατακτάνοι . ἔγωγε : καίτοι φημὶ κἄμ ' εἶναί τινα . πολλὴν ἄρ ' ἕξεις μέμψιν | ||
' ἀλλὰ τῷ χρόνῳ ποτὲ ξύμπαντας αὐτούς , εἴ τι κἄμ ' οἰκτίρετε : ὡς ζῶ μὲν οἰκτρῶς , εἰ |
παχυνθέντα χυμὸν , εἰ μή τινα τῶν ἐμψυχόντων καὶ ὑγραινόντων παραλάβῃς , ὥσπερ γε καὶ τὰ ὑπὸ ψύξεως παχυνθέντα διὰ | ||
ἐγώ . Ἥν γ ' ἢν σὺ παρ ' ἐκείνου παραλάβῃς , πάντ ' ἔχεις . Τούτων ἕνεκα δεῦρ ' |
ἀκαιρίαν ἡγησάμενοι παρίδητε , ὅταν δέῃ χρῆσθαι , τότ ' ἀναγκασθήσεσθε παρασκευάζεσθαι . Ἤδη δέ τις εἶπεν ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοί | ||
μὴ προχείρους ἔχῃ ἐν τῇ ψυχῇ ; καὶ οὕτω δὴ ἀναγκασθήσεσθε εἰς ταὐτὸν περιτρέχειν μυριάκις οὐδὲν πλέον ποιοῦντες ; “ |
ὁ σός . ὃ καὶ ἄμεινον : τέθνηκα γὰρ δὴ τοὐπί ς ' : ὅσον τὸ κατὰ σέ , τέθνηκα | ||
ὁ σός . ὃ καὶ ἄμεινον : τέθνηκα γὰρ δὴ τοὐπί ς ' : ὅσον τὸ κατὰ σέ , τέθνηκα |
ἄλλῳ βίῳ βιοὺς ἐτελεύτα , μὴ ἀνόητόν τε καὶ ἠλίθιον θάρρος θαρρήσει . τὸ δὲ ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν | ||
μεγαλόθυμος θυμοειδής , ἴτης , εὔτολμος . καὶ τὰ ὀνόματα θάρρος θάρσος , ἀνδρεία , γενναιότης , ἀοκνία , ἄδεια |
ἀλιτηρίους οὐ μόνον τοὺς τὰ ἱερὰ συλῶντας ἢ λέγοντάς τι βλάσφημον περὶ τῶν θεῶν , ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούς τε | ||
Διόνυσε , κακῶς κακὸν διόλλυ τὸν τύραννον , διάσπα τὸν βλάσφημον , εἰς ταῦρον ἄμειβε τὸν ἀπάνθρωπον , ἡμᾶς θηρία |
αὐτοῦ γε τοῦ τὰ πτερὰ ἔχοντος Πηγάσου μεῖζον ἐμοί , Διονύσιε , τὸ σὲ κάλλους οὕτω γέμουσαν ἐπιστολὴν ἐπεσταλκέναι . | ||
παρακειμένου , καὶ Διονύσιον , ὃς πρὸς τὸν ” οἰμώξῃ Διονύσιε ” φήσαντα „ σὺ μὲν οὖν , [ ἀπήντησεν |
Τὸ μὴ δικαίως εὐσεβεῖν φέρει ψόγον . Τὴν ἐπιμέλειαν παντὸς ἡγοῦ κυρίαν . Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ | ||
δ ' ἐς τυράννους ἐστί σοι λελεγμένα , πᾶν κέρδος ἡγοῦ ζημιουμένη φυγῆι . κἀγὼ μὲν αἰεὶ βασιλέων θυμουμένων ὀργὰς |
δίκᾳ ? με . δίκᾳ ναί . ἀλλ ' ὡς τάχιστ ' ἄριστα . ἐέ : τί φήσομεν , τί | ||
οὐχ ὅπως ὁ Ἡρακλῆς ὁ Καλλίνικος , ἀλλά μοι δοκεῖ τάχιστ ' ἂν ἐπιτρῖψαι τῷ ῥοπάλῳ παίων τοῦτον αὐτόν τε |
ἀπὸ τῆς τύχης τῷ Ἑρμῇ ἀναφέρουσιν ὅθεν καὶ τὸ εὕρημα ἕρμαιον καλοῦσιν . ἰδοὺ δὲ κατασκευάζει καὶ τὸ εὐλόγως . | ||
ἐν τοῖς Περὶ ζῴων , ἐρινεὰ δὲ τὸν καρπόν . ἕρμαιον : τὸ ἀπροσδόκητον κέρδος , ἀπὸ τῶν ἐν ταῖς |
ἔστιν ἅμα πατὴρ τοῦ λόγου . Οὐδείς σοι , ὦ Ἐρυξίμαχε , φάναι τὸν Σωκράτη , ἐναντία ψηφιεῖται . οὔτε | ||
λέγεις ; εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην : δοκεῖ χρῆναι , ὦ Ἐρυξίμαχε ; ἐπιθῶμαι τῷ ἀνδρὶ καὶ τιμωρήσωμαι ὑμῶν ἐναντίον ; |
ἅπαντες εἰς τὰ μετέωρα τῆς νηός , ὅπως τὸ μὲν βαπτιζόμενον τῆς νηὸς ἀνακουφίσαιμεν , τὸ δὲ τῇ προσθήκῃ βιασάμενοι | ||
γὰρ ἐθεασάμεθα ἐν εὐδίᾳ πλανώμενον , ἰδίου χειμῶνος γέμον καὶ βαπτιζόμενον ἐν γαλήνῃ . θαυμάσαντες ἤλθομεν πλησίον . ἔδοξα τὸν |
ὤνθρωπον λέγοντες καὶ τὰ ὅμοια . οὕτω καὶ τὸ ἄναξ ὤναξ . εἰ δέ ἐστιν ἀττικὴ συναλοιφὴ ἀντὶ τοῦ ὦ | ||
τοῦ κλῦθι ἀττικῶς , τὸ εὐκτικὸν ἀντὶ προστακτικοῦ . * ὤναξ ἀντὶ τοῦ * ἄναξ δωρικῶς ὀξύνεται : τὸ γὰρ |
] εὖ διακεχειρισμένων , συντεταγμένων . παραληροῦντα : διαποροῦντα καὶ ἀσχημονοῦντα . ταῦτα ἀκούσας ὁ Κρατῖνος ἔγραψε τὴν Πυτίνην , | ||
ἀγανακτήσαντες , ἄλλως μὲν μισοῦντες τὸν Ἀντωνῖνον καὶ ἀποσκευάσασθαι θέλοντες ἀσχημονοῦντα βασιλέα , τότε δὲ καὶ τοῖς συλλαμβανομένοις ἐπαμύνειν δεῖν |
] εἴπερ , ἐπεί . ἐς κόρακας ] ἀπελεύσῃ , ἀπέλθῃς , εἰς τὴν ἀπώλειαν . , φθαρῇ . ἰδοὺ | ||
καὶ ἠφανισμένος . εἰ ] ἐπειδή . ἐς κόρακας ] ἀπέλθῃς . ὡς ] ὄντως . ἠλίθιον ] μωρόν . |
δοκεῖ ; Καὶ μάλα , ἔφη , σφόδρα . Ἐν ποτέροις οὖν φήσεις τῶν πολιτῶν τὸ σωφρονεῖν ἐνεῖναι ὅταν οὕτως | ||
, τοὺς δ ' ἐκ τοῦ φανεροῦ πολεμίους ὄντας , ποτέροις ἄξιον ἐγκαλεῖν ; οἶμαί γε τοῖς τὴν ἀνάγκην παρασχοῦσιν |
τοῦ βήματος . ἐὰν οὖν Ἑλληνικοῖς , ὥσπερ εἴωθα , φαίνωμαι παραδείγμασι χρώμενος , μὴ καταγελάσητε . οὐ γὰρ καταφρονῶ | ||
ὑπ ' ἐμοῦ ἐξελεγχθήσονται ἔργῳ , ἐπειδὰν μηδ ' ὁπωστιοῦν φαίνωμαι δεινὸς λέγειν , τοῦτό μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι |
ἔμπαλιν αἰσχρῶς οὕτως ἐκπεσεῖν . ὅ τι δ ' ἂν πράττῃς , μέμνησο τοῦ σοφοῦ λέγοντος ὡς θεὸς ἀναίτιος , | ||
ψυχαὶ ἀκόρεστοι θεοσεβείας . ἀρχόμενος ἀπὸ θεοῦ πρᾶττε ὃ ἂν πράττῃς . συνεχέστερον νόει τὸν θεὸν ἢ ἀνάπνει . ἃ |
, τὸ μὲν ὑπομεμειγμένον τῆς λύπης γαργαλίζει τε καὶ ἠρέμα ἀγανακτεῖν ποιεῖ , τὸ δ ' αὖ τῆς ἡδονῆς πολὺ | ||
τερήσας τοῦτο ἔφη μεμαθηκέναι , φέρειν ὀργὴν πατέρων καὶ μὴ ἀγανακτεῖν . ̈ . . Ῥοδίου δέ τινος καλοῦ καὶ |
: ἀπὸ γὰρ τοῦ παραπεπλεγμένου ὅτι τὰς δωρεὰς τοὺς εὐεργέτας ἀφελώμεθα εὐπορεῖν ἔδοξε λύσεως πρὸς τὸ ὅτι πολλοὶ ἀνάξιοι τὰς | ||
προσφιλοτιμεῖσθαι , ἡμεῖς δὲ καὶ πολεμίους αὐτοὺς ἐν οἷς ἂν ἀφελώμεθα δείξομεν ; Εἰ τοίνυν ἡμῖν μὲν χρηστῆς οὕτω μέτεστι |
μήτε ὑπὸ χρημάτων μήτε ὑπ ' ἄλλης τινὸς ἐλπίδος τοιαύτης δελεασθεὶς ὑποστῆναι τὴν παροῦσαν συνουσίαν , ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ | ||
ὁ νοῦς ἐνδεθῇ ταῖς σώματος ἀνάγκαις , εἶτα ὑπὸ μηδεμιᾶς δελεασθεὶς οἷα ἀνδρόγυνος ἢ γύνανδρος τὰ ἡδέα ἀσπάσηται κακά , |
καὶ δικαστὴν ἐπέστησε τὸν δικαιότατον ἅμα καὶ οἰκειότατον , τὸ συνειδὸς αὐτὸ καὶ τὸν ὀρθὸν λόγον καὶ αὐτὸν ἑαυτῷ , | ||
. ἄλλοι τῇ μνήμῃ τῶν ἡμαρτημένων τομώτερον τοῦ ξίφους τὸ συνειδὸς νυττόμενοι τὸν ἀναλωθέντα χρόνον ἐπὶ ματαίῳ ἀνεκαλοῦντο μεταμελούμενοι . |
πόντου τε καὶ γῆς κεἰς διαλλαγὰς μολών , πρέσβιστος ἐν φίλοισιν ὑμνηθήσεται , σκύλων ἀπαρχὰς τὰς δορικτήτους λαβών . Τί | ||
δόλωι / Ἀρταφρένης ἔκτεινεν ἐσθλὸς ἐν δόμοις / σὺν ἀνδράσιν φίλοισιν ] τοῦτον Ἑλλάνικος Δαφέρνην καλεῖ . . . . |
δὲ , ὦ Ἀθηναῖοι , εἰ νῦν σώων ὄντων Λακεδαιμονίων δεδοίκαμεν μὴ τῷ βασιλεῖ προσθῶνται Θηβαῖοι , τί ποιήσομεν ἡνίκ | ||
Νάρκισσον κάλλει νικῶμεν , οὐκ ἀρκεῖν ἡμῖν δοκοῦμεν , ἀλλὰ δεδοίκαμεν μὴ λάθωμεν τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἂν καταλιπόντες ὑπερβολήν . σχεδὸν |
καὶ τὴν ἡμέραν , κἄπειτ ' , ἐπειδὰν τῆσδ ' ἀπαλλαγῶ , πάλιν Φρύνην ἔχουσαν λήκυθον πρὸς ταῖς γνάθοις . | ||
κληρονομήσω , ἵνα τῶν αὐτοῦ γένωμαι κύριος , ἵνα ἐχθροῦ ἀπαλλαγῶ : ἢ διὰ φιλίαν , ἢ ἔχθραν , ἢ |
, διότι παῖς ὢν Ἡρακλέους οὐκ ἀπέκρυψε τὸν πατέρα . μαντεύομαι δὲ καὶ οἷς χρήσεται πρὸς σέ : καλὸς μὲν | ||
ἐπακούσωμεν αὐτῶν πρῶτον ἃ τῷ καταφρονεῖν ἡμῶν προσπαίζοντας αὐτοὺς λέγειν μαντεύομαι . Ποῖα δή ; Ταῦτα τάχ ' ἂν ἐρεσχηλοῦντες |
ὁ τοῦ Πελίου δόμος καὶ ὁ Κρέων ἐχθροί μου ὄντες βιάσωνταί σε καὶ παρὰ προαίρεσιν προέσθαι με ἑαυτοῖς : ὅθεν | ||
ὁ τοῦ Πελίου δόμος καὶ ὁ Κρέων ἐχθροί μου ὄντες βιάσωνταί σε καὶ παρὰ προαίρεσιν προέσθαι με ἑαυτοῖς : ὅθεν |
ὑπείροχον , ᾧ τυ γεραίρειν ἀρξεῦμ ' : ἀλλ ' ὑπάκουσον , ἐπεὶ φίλος ἔπλεο Μοίσαις . Σιμιχίδᾳ μὲν Ἔρωτες | ||
μᾶλλον δὲ παῖε . σέ φημι , Θησαυρὲ χρυσοῦ , ὑπάκουσον Τίμωνι τουτῳῒ καὶ παράσχες ἑαυτὸν ἀνελέσθαι . σκάπτε , |
' ἂν ἀπαρκοῖ : Θήβας δ ' ἡμᾶς τὰς ὠγυγίους πέμψον , ἐάν πως διακωλύσωμεν ἰόντα φόνον τοῖσιν ὁμαίμοις . | ||
μ ' ἐς Ἀχιλλῆος φίλον ἐλθεῖν ἠδ ' ἐλεεινόν , πέμψον δ ' οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον , ὅς τε σοὶ |
ἡμῶν ὦσι , ταῦτα μάλιστα καιρὸς ἡμῖν εἰδέναι ἔσται . συμβούλευε δ ' αὐτοῖς καὶ ἐκτάττεσθαι ὅπῃ ἂν δοκῇ κράτιστον | ||
, σὺ τὰ τέκνα σου κατόρυξον , καὶ οὕτως ἐμοὶ συμβούλευε τὸν ἐμὸν ἀνελεῖν . Σχολαστικοῦ εἰς βαλανεῖον εἰσελθόντος παραχύτης |
γὰρ διὰ τοὺς ἐλέγους καὶ τοὺς θρήνους : Μοῦσα δὲ καὐτή : καὶ αὐτὴ δὲ , φησὶ , παραμυθία ἐστὶ | ||
] : τῆς σῆς γὰρ ὡς χρῆν καρδίας ἀνθηψάμην . καὐτή γε λυπῆι καὶ κακῶν κοινωνὸς εἶ . σάφ ' |
' ἀστῶν καταφονευθῆναι πέτροις , ] ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος χθονός . τοσαῦτ ' ἀκούσας ἴσθι , μηδὲ δυσσεβεῖς | ||
ὑπ ' ἀστῶν καταφονευθῆναι πέτροις [ ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος χθονός ] . θυγάτηρ δ ' ἐμὴ θανοῦς ' |
φαρμάκων ἀνασχέσθαι θερμῶν καὶ χρίσας ἰοῖς κατακαίουσι καὶ δαπανῶσιν ἐκέλευσεν ἀνασχέσθαι τοῦ πόνου , μέχρι αὐτὸς ἐπανέλθοι : καὶ λαθὼν | ||
, ὅτι δ ' αὐτὸς αὑτὸν ἀγνοεῖς , πῶς δύνασαι ἀνασχέσθαι μου καὶ ὑποσχεῖν τὸν ἔλεγχον καὶ παραμεῖναι ; οὐδαμῶς |
θάλατταν παραπομπῆς , ἵν ' ἀκινδύνου τῆς παρουσίας σφίσιν οὔσης ἀόκνως παρακομίζωσι τὸν εἰς τὰ ἐπιτήδεια φόρτον . Ἐπειδὰν δὲ | ||
ὑπὸ Εὐρυσθέως γυμναζόμενος οὐκ ἐνόμιζεν ἄθλιος εἶναι , ἀλλ ' ἀόκνως ἐπετέλει πάντα τὰ προσταττόμενα : οὗτος δ ' ὑπὸ |
ὡς ἀπῆλθε . τότε ἀναβοήσας Δημήτριος „ ἐγὼ μὲν ᾤμην σεσωσμένον ἀφῖχθαί σε , σοὶ δ ' ἀρχὴ κινδύνων ταῦτα | ||
ὄντα καὶ Λυκούργου . αἰσθόμεναι γὰρ αἱ Λήμνιαι ὕστερον Θόαντα σεσωσμένον ἐκεῖνον μὲν ἔκτειναν , τὴν δὲ Ὑψιπύλην ἀπημπόλησαν : |
τε Λακεδαιμονίων σφίσι πόλεμον ἐσόμενον καὶ ἅμα ἐλπίσαντες τῆς Πελοποννήσου ἡγήσεσθαι : κατὰ γὰρ τὸν χρόνον τοῦτον ἥ τε Λακεδαίμων | ||
ἀλλήλους σύμμαχοί τε ἔσεσθαι : οἱ δὲ βάρβαροι προσώμοσαν καὶ ἡγήσεσθαι ἀδόλως . ταῦτα δ ' ὤμοσαν , σφάξαντες ταῦρον |
δὴ σὸν κάσιν παρέστιον τὸ καλλίπρωιρον εἰσέβης Ἀργοῦς σκάφος . ἤρξω μὲν ἐκ τοιῶνδε : νυμφευθεῖσα δὲ παρ ' ἀνδρὶ | ||
τῶν ὑπὲρ ἡμῶν λόγων . καὶ γὰρ ἐνταῦθα , ὡς ἤρξω τοῦτο ποιεῖν , πάντα ὦτα ἐνέπλησας τῶν τε βουλομένων |
προσδοκίᾳ τοῦ γάμου τὸν Ἀχιλλέα ψυχαγωγεῖς , ἵνα ταύτῃ κηλούμενος ἀμελέστερον προαχθῇ τοῖς Ἕλλησι χρήσασθαι , καλῶς εὗρες , ὅθεν | ||
Ἀλέξανδρον ὑπερφυῶς ἠσπάζοντό τε καὶ εὐφήμουν , τῷ δὲ Ἀντωνίνῳ ἀμελέστερον προσεφέροντο . ἐφ ' οἷς ἐκεῖνος ἀγανακτῶν , καὶ |
ἠνάγκαζεν ἄν , ἢ ταῖς μεγίσταις ζημίαις καὶ τοῖς ἐσχάτοις ὀνείδεσι περιπεσεῖν . Εἰ δ ' οὐσία κατελείφθη , δίκαιον | ||
ρὸς ἦν προφέρων τὴν βραδύτητα . ἡ δὲ ἤλγησε τοῖς ὀνείδεσι καὶ ποιεῖται πρόκλησιν εἰς δρόμον . τῷ δὲ ἵππῳ |
κόρος ὕβριν . ὁ κόρος τῶν ἀνθρώπων τῶν μάργων τῶν θορυβῆσαι θελόντων ἐπέβη τῷ τοῦ Θήρωνος ἐπαίνῳ , κρύψιν θέλων | ||
μάργων , ἤγουν μανικῶν , φθονερῶν , θέλων διὰ τὸ θορυβῆσαι κρύφον ποιῆσαι , ἀντὶ τοῦ κρύφιον , τουτέστι κεκρυμμένον |
ἢ ἐννοίᾳ ἢ πράξει : ἀντὶ τοῦ : κατὰ τὴν σαυτῆς καρδίαν καὶ τὸν λογισμόν . προσλήψῃ σχήσεις : τέκνοις | ||
αὐτὴν συνείς : “ Ἀλλὰ σύ γε οὐδενὸς μετέχεις τῶν σαυτῆς , ἀλλ ' ἔοικας τοῖς ἐν γραφαῖς ἐσθίουσιν . |
ἐγχείρημα , λοιδόρημα , ἕρμα , μάντευμα , ἐπιτέλεσμα , δίδαγμα , φρύαγμα , καύχημα , αὔχημα , ἀλαζόνευμα , | ||
τὸ ἐκ τῆς παρακολουθούσης βλαβερὸν αἰσχύνης νομίζουσι . τοῦτο τὸ δίδαγμα Μωυσῆς ὁ ἱερώτατός πως ἔοικεν ἀναδιδάξαι : τοιοῦτον γάρ |
καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ Περὶ τοῦ στεφάνου ὡς ἰταμοῦ καὶ ἀναισχύντου ῥήτορος καθαπτόμενος Αἰσχίνου ” περίτριμμα ἀγορᾶς “ αὐτὸν καλεῖ | ||
σφοδρᾶς . ἐὰν μὲν διὰ τῆς διφθόγγου γράφηται , τῆς ἀναισχύντου λέγει : ἂν δὲ διὰ τοῦ ε , ὅπερ |
. ἐκπίπτει δὴ λόγιον , ἔνθα ἂν αὐτοῖς οἱ γηγενεῖς πολεμήσωσιν , ἐνταῦθα καταμεῖναι καὶ ἀναστῆσαι πόλιν . οὐκοῦν ἥκουσι | ||
αὐτοῖς , εὐλαβηθῶμεν ὅπως μὴ διὰ τὴν αὐτὴν πρόφασιν ἡμῖν πολεμήσωσιν , εἰ παρακαλούμενοι μὴ βουλησόμεθα συμπολεμεῖν μετὰ Πελοποννησίων : |
λόγους . σὺ δ ' ἐκτὸς ὤν γε συμφορᾶς με νουθετεῖς . ὁ πολλὰ δὴ τλὰς Ἡρακλῆς λέγει τάδε ; | ||
ὢν καὶ ταῖς ἄλλαις ἁπάσαις ὡς ἀνεπίληπτος εἰς πονηρίαν οὕτω νουθετεῖς . Ἀχθομένῳ σοι βαρέως ἐπὶ τῇ τοῦ παιδὸς τελευτῇ |
μετὰ τοῦ πάντας ἀνθρώπους εἰδέναι τὴν εὔνοιαν ᾗ περὶ αὐτὸν κέχρησαι , τὴν οὐ πολὺ λειπομένην τῆς παρὰ τῶν θεῶν | ||
δίκαια διδάξαι ; ἀλλὰ νὴ Δία αὐτὸς τοιούτωι πράγματι οὐ κέχρησαι . ἀλλ ' ὅτ ' ἔφευ - γες τὸν |
κατὰ δὲ τὴν πεῖραν εὔστοχον , κατὰ δὲ τὴν τιμὴν ἀνεπίφθονον ; Θεοῦ δὲ μαντεῖα καὶ ἀνθρώπου νοῦς χρῆμα συγγενές | ||
τὴν πρὸς τοὺς ξένους φιλανθρωπίαν καὶ τὸ ἐν μεγέθει τοσούτῳ ἀνεπίφθονον καὶ τὸ μετ ' εὐνοίας αἰδέσιμον καὶ τὸ πρᾷον |
ἀλλὰ τῆς ὑμετέρας ὠφελείας ἕνεκα ἐσπούδακα . ἐὰν οὖν μὴ ἀνάσχησθέ μου , δῆλον ὅτι ὑμᾶς αὐτούς , οὐκ ἐμέ | ||
ἀλλὰ τῆς ὑμετέρας ὠφελείας ἕνεκα ἐσπούδακα . ἐὰν οὖν μὴ ἀνάσχησθέ μου , δῆλον ὅτι ὑμᾶς αὐτούς , οὐκ ἐμέ |
πρὸς πολίτας : ἕτερον δέ , ἐὰν τοῖς ὑπάρχουσι μὴ πείθωνται : ἄλλο δέ , ἐὰν ὅλως μηδεὶς ᾖ νόμος | ||
προεροῦντας Θηβαίοις ἀπέχεσθαι Λακεδαιμονίων . κἂν μὲν ἀκούωσι ταῦτα καὶ πείθωνται , οὔτε πρὸς τούτους ὑπεναντίον ἡμῖν οὐδ ' ὁτιοῦν |
Φορμίωνος . οὕτω μὲν Σιτάλκης τε ὁ Τήρεω Θρᾳκῶν βασιλεὺς ξύμμαχος ἐγένετο Ἀθηναίοις καὶ Περδίκκας ὁ Ἀλεξάνδρου Μακεδόνων βασιλεύς . | ||
τῷ Κοαλέμῳ : χὤπως ἀμυνεῖ τὸν ἄνδρα . Καὶ τίς ξύμμαχος γενήσεταί μοι ; Καὶ γὰρ οἵ τε πλούσιοι δεδίασιν |
Αἰσχίνης Περὶ τῆς πρεσβείας : ἐάσετε οὖν αὐτὸν τὸ τοιοῦτον προστρόπαιον , ἀντὶ τοῦ ἄγος καὶ τὸ μίασμα . καὶ | ||
οἱονεὶ τὸν φονεύσαντα : αὐθέντης γὰρ λέγεται ὁ φονευτής . προστρόπαιον ] ἱκετεύοντα . σημείωσαι . ἀργῆτι ] λευκῶι . |
ἀνὰ κύκλον κυκλεῖς ; Ὄρνις γενέσθαι βούλομαι λιγύφθογγος ἀηδών . Παῦσαι μελῳδῶν , ἀλλ ' ὅ τι λέγεις εἰπέ μοι | ||
σκύλακος παριόντα φασὶν ἐποικτεῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος : „ Παῦσαι , μηδὲ ῥάπιζ ' , ἐπεὶ ἦ φίλου ἀνέρος |
τοῖς δὲ προϋπάρχουσι κατὰ τὸ πλεῖστον ἐνδιέτριβε , φοβούμενος τὸ προσκόπτειν τοῖς Μακεδόσιν . ὅμως δὲ πολλῶν αὐτῷ μεμψιμοιρούντων τούτους | ||
ὅταν πλῆθος ᾖ τὸ ἀντικόπτον . Ἐνιαχοῦ δὲ διὰ τὸ προσκόπτειν σχίζεσθαι συμβαίνει τὸν ἄνεμον ὥστε τὸ μὲν ἐκεῖσε τὸ |
, εἰ ὁ ϲφυγμὸϲ ϲφοδρὸϲ εἴη καὶ πρὸϲ ϲυϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο καὶ ϲκληρότατοϲ ὑπάρχοι καὶ ἀνώμαλοϲ : καρδιωγμόϲ τε καὶ | ||
ϲὺν τούτῳ δὲ καὶ μέγαϲ εἴη καὶ πρὸϲ διαϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο ἤπερ πρὸϲ ϲυϲτολήν , τῆϲ ἔξω κινήϲεωϲ μᾶλλον ϲημεῖόν |
ἤν γ ' ἐρωτᾶις εἰκότ ' , εἰκότ ' ἂν κλύοις . οὐκ ἄλλ ' ἐρωτῶ , καὶ σὺ μὴ | ||
; ἐς γὰρ τί μᾶλλον δεῖ προθυμίαν ἔχειν ; [ κλύοις ἂν ἤδη τῶν ἐμῶν θεσπισμάτων . ] πρῶτον δ |
διάρροια ἐπιγίνεται αὐτῷ : ταῦτα πάντα ἀνερέσθαι χρή , ὅπως δυνηθῇς ὀρθῶς βουλεύεσθαι . αἰσχρὰ γὰρ ἡ ξυμφορὰ φάρμακον δόντα | ||
ἵνα μὴ πάντοτε πονῇς , ἀλλὰ καὶ τῶν πονηθέντων ἀπόνασθαι δυνηθῇς . τοῦτο δὲ ἐνταυθοῖ καταμένων οὐδέποτε εὑρήσεις τοῖς αἰσθητοῖς |
, ἄν τις ἀδικῇ ἢ τοῦτον ἢ ἐκείνους καὶ σὺ αἴσθῃ , μὴ ἐπιτρέψειν . καὶ περὶ Λυσικλείδου τἀληθὲς εἰπεῖν | ||
τοῦ σώματος ἀνέλπιστός ἐστιν ὁ κάμνων . ἐὰν δ ' αἴσθῃ ποτὲ παχεῖς εἶναι ἱκανῶς τοὺς χυμούς , ὀξύμελι δίδου |
ἄλλ ' ἂν ἀπολαύσαιμι τοῦ μαθήματος ; καὶ ταῦτ ' ἐθελήσεις ἀπομόσαι μοι τοὺς θεοὺς ἵν ' ἂν κελεύσω ' | ||
ἐπιτύχοιμι . . ταῦτ ' ] διά , κατά . ἐθελήσεις ] νεύσειας . ἀπομόσαι ] ἐπομόσαι . ἀπομόσαι ] |
διενυκτέρευσαν . σὺ δ ' ὡς ἐπὶ μήκιστον εὐτυχοίης . ἔρρωσο . καὶ τὸ μὲν μηδὲν παθεῖν τοιοῦτον οὐκ ἂν | ||
τις οὕτως ἄθλιος ὡς τὸ αἰσχρὸν τοῦ καλοῦ προτιθέναι . ἔρρωσο . Ὅστις ἀρχαίως καὶ δοκίμως ἐθέλει διαλέγεσθαι , τάδε |
ἄρα τύχῃ μακρὰν ἀφεστὼς ὁ δεσπότης , μετὰ τῶν σαυτοῦ διαφύλαξον , ἄχρις ἂν ἐπανελθὼν κομίσηται παρακαταθήκην ἣν οὐκ ἔδωκεν | ||
τοῖς ὕμνοις ἔτι καὶ ἐπιπλέον ἀβλαβῆ αὐτοῖς τὴν πατρῴαν γῆν διαφύλαξον . τοῖς περὶ Θήρωνα . . ἀλλ ' ὦ |
τῇ ὑπὸ ΔΚΜ , ἡ δὲ ὑπὸ ΗΒΚ τῇ ὑπὸ ΗΔΚ : μείζονα ἄρα λόγον ἔχει καὶ ἡ ΔΘ πρὸς | ||
ἤπερ ἡ ὑπὸ ΗΘΚ γωνία πρὸς τὴν διπλῆν τῆς ὑπὸ ΗΔΚ , τουτέστιν τὴν ὑπὸ ΗΕΚ . λόγος δὲ τῆς |
' , ἄτα δ ' ἀποστατεῖ φίλων . σὺ δὲ θαρσῶν ὅταν ἥκῃ μέρος ἔργων ἐπαΰσας θροεούσᾳ πρὸς σὲ Τέκνον | ||
οἶδα ] γινώσκω . ᾧ τρόπῳ ] ἐκφύγοι . . θαρσῶν ] ἐπαιρόμενος καὶ κομπάζων . τοῖς πεδαρσίοις κτύποις ] |
στρατηλατῶν στείχει φίλος σοι σύμμαχός τε τῆιδε γῆι . ποίας πατρώιας γῆς ἐρημώσας πέδον ; Θρήικης : πατρὸς δὲ Στρυμόνος | ||
τί δῆτα Νείλου τούσδ ' ἐπιστρέφηι γύας ; ] φυγὰς πατρώιας ἐξελήλαμαι χθονός . τλήμων ἂν εἴης : τίς δέ |
νομίζων χάριν ἡμῖν , ὑπομιμνῄσκω , ἀλλ ' ἵνα μὴ λάθω τι παθὼν τούτων ἀνάξιον : οὐδὲ γὰρ ὑμῖν ἂν | ||
ἕνεκα κἂν ἐμαυτὸν διερευνῴμην τί λέγω , φοβούμενος μή ποτε λάθω οἰόμενος μέν τι εἰδέναι , εἰδὼς δὲ μή . |
κατάβηθι καὶ κατάβα , καὶ ἀνάστηθι καὶ ἀνάστα , καὶ ἀνίστω καὶ ἀνίστασο , καὶ τὰ ὅμοια . ἀνάδοχον : | ||
κύων μέριμναν οὔποτ ' ἐκλείπων πόνου . τί δρᾷς ; ἀνίστω , μή σε νικάτω πόνος , μηδ ' ἀγνοήσῃς |
τοῖς σχέτλια πάσχουσιν . γέλωτα πάνυ κινεῖ τῆς μὲν κεφαλῆς ἀφροντίστως ἔχων , τῆς δὲ χύτρας προνοούμενος , ἐν ᾗ | ||
λαμβάνειν . Ἄιδεις ὥσπερ εἰς Δῆλον πλέων : ἐπὶ τῶν ἀφροντίστως καὶ φιληδόνως βιούντων . Ἅλα καὶ κύαμον : ἐπὶ |
, παρηγορεῖν παρηγορεῖσθαι , ἐπικουφίζειν , ἐπελαφρύνειν , ἀναφέρειν , ἀνιστάναι , ἐπεγείρειν , νουθετεῖν , ἐπανορθοῦσθαι , σωφρονίζειν . | ||
με τοῖς ἰχθύσι τοῖς ἐπὶ τῆς ἠιόνος λειποψυχοῦσιν ἐπεχείρει μὲν ἀνιστάναι φάρμακα ἔχων ἐπὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς οὐκ ἀσθενῆ |
πάλιν δή σοι λέγω ταῦτα , ὡς , ἂν μὴ πέμψῃς ἐκείνων , οὐ λήψῃ τούτων , ἐν οἷς καὶ | ||
ἀγαθοῖς καὶ τὰς ἐσομένας ἐπιστολάςδῆλον γὰρ ὡς ἀρξάμενος οὐ παύσῃμὴ πέμψῃς πάλιν εἰς ἑρμηνέων στόματα . τοῦδε μὲν οὖν σὺ |
χαλεπαίνεις ; μέχρι δ ' ἂν ταῦτα θαυμάζῃς , σεαυτῷ χαλέπαινε μᾶλλον ἢ ἐκείνοις . σκόπει γάρ : ἔχεις καλὰ | ||
ναιομένην ἀπένεικας νόσφι φίλων πάντων . ὃ δ ' ἐπεγρόμενος χαλέπαινε ῥιπτάζων κατὰ δῶμα θεούς , ἐμὲ δ ' ἔξοχα |
ἀπολυσάντων τοὺς ἀνοσίους . Πάσης δ ' ὑπὲρ πάντων τῆς κηλῖδος εἰς ὑμᾶς ἀναφερομένης , πολλὴ εὐλάβεια ὑμῖν τούτων ποιητέα | ||
τῆς γενομένης ἀκαθαρσίας περὶ τὴν ἐσθῆτα . ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς κηλῖδος τῆς ἐσθῆτος . εἰ δὲ προησόμεθα ] ἐντεῦθεν τὸ |
τε καὶ φυλάξεται στίβος : σὺ δ ' εἴ τι χρῄζεις , φράζε δευτέρῳ λόγῳ . Ἀχιλλέως παῖ , δεῖ | ||
ἂν εἴπῃς ἱστορούμενος βραχύ . Λέγ ' , εἴ τι χρῄζεις : καὶ γὰρ οὐ σιγηλὸς εἶ . Τὴν αἰχμάλωτον |
τῆς γυναικωνίτιδος εὐδοκιμοῦντος . καὶ τὸ δεῖνα δέ , μὴ αἰδεσθῇς , εἰ καὶ πρὸς ἀνδρῶν ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ ἐρᾶσθαι | ||
, ὦ φίλε , ὅ τι ἂν βούλῃ καὶ μὴ αἰδεσθῇς ἐμὲ τὸν προσφιλῆ σου . ] Ὁ οὖν βάτραχος |
καὶ ἔτι γε συνάγω , ἕως ἂν κτήσωμαι ὡς ἂν δύνωμαι πλεῖστα . Νὴ τὴν Ἥραν , ἔφη ὁ Σωκράτης | ||
Ὅθεν δὲ καὶ ὅπως ταῦτ ' ἐγένετο , ὡς ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων δηλώσω . Ἀπελευθέρα ἦν αὐτοῦ , ὦ |
πῶς δὲ ἂν δοίη τῷ πρὸς τὰς ὁρμὰς αὐτεξουσίῳ μὴ αἰτοῦντι ὁ διδόναι πεφυκὼς θεός ; ἵν ' οὖν μήτε | ||
κατέπρησεν , αἱ πλησίον αὐτῷ πόλεις καταπλαγεῖσαι προσετίθεντο στρατιάν τε αἰτοῦντι παρέσχον ἐς μυρίους πεζοὺς καὶ ἱππέας χιλίους : μεθ |
, καὶ τὸν νέον δοὺς τὸ νῦν εἶναι τοῖς λόγοις ἀπάλλαξον τοὺς οἰκέτας τῆς διαχειρίσεως . Ἀλλ ' ἔγωγε παραπλήσιον | ||
. [ ἐπεὶ δὲ εἶπεν ὁ Κρέων καί μ ' ἀπάλλαξον πόνων φησί : ποίων πόνων ; ἐγὼ γάρ εἰμι |
ὁμιλέομεν , ὁμοῦ τὰς ἴλας συμβάλλομεν . . . . κεῖς ' ἵππους τε καὶ ἅρμ ' ἰθύνομεν : ἡ | ||
Πουλυδάμα σὺ μὲν αὐτοῦ ἐρύκακε πάντας ἀρίστους , αὐτὰρ ἐγὼ κεῖς ' εἶμι καὶ ἀντιόω πολέμοιο : αἶψα δ ' |
/ ] ⌈ τοῦ μὴ γινώσκεσθαι , τίνες εἰσίν . εὐφήμει ] εὔφημα λέγε . σμῆνος ] πλῆθος ⌈ κυρίως | ||
μὴ γραφῆναι , τοῦτον ἄκοντα λαβεῖν τὸ γέρας νομοθετεῖς ; εὐφήμει , ἂν ἔφη , γνώμης εἰσίν , οὐκ ἀνάγκης |
δεξαμενὰς ἐπαινοῦσι , καὶ δεῦρ ' ἄγ ' ἰὼν νῆα κατάστησον , καὶ τοῖς καταίρουσι τοιαῦτ ' ἐπαγγέλλουσι καὶ τοιαῦτα | ||
, πολύαιν ' Ὀδυσεῦ , μέγα κῦδος Ἀχαιῶν , νῆα κατάστησον , ἵνα νωιτέρην ὄπ ' ἀκούσῃς . οὐ γάρ |
γενομένου , καὶ μάλιστ ' ἐκ τῶν νεωτέρων τὰς ἀπειλὰς δυσανασχετούντων ἐπαρθεὶς τούτοις ὁ Μάρκιος αὐθαδέστερον ἤδη καθήπτετο τῶν δημάρχων | ||
μοι πολλῆς οὔσης . δυσγάργαλος ἵππος : ἐπὶ τῶν ψήχεσθαι δυσανασχετούντων τίθεται . διᾴσασθαι : τὸ διαμιλλήσασθαι ἐν ᾠδῇ τινι |
ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
, τοῦ δὲ ἐς τὸ δικαστήριον ἡγεῖσθαι αὐτῷ φήσαντος „ δικάσομαι „ ἔφη ” πρὸς τίνα ; ” „ πρός | ||
ὁ Φειδιππίδης . πότερον παρανοίας : οἷον πρὸς τὸν πατέρα δικάσομαι , καὶ δείξας αὐτὸν μαινόμενον οὕτω τὴν μανίαν παύσω |