| - δίδοσαν , τῶν δὲ ἀνδρῶν ἐδέοντο . Αἰγινῆται δὲ εὐδαιμονίῃ τε μεγάλῃ ἐπαρθέντες καὶ ἔχθρης παλαιῆς ἀναμνησθέντες ἐχούσης ἐς | ||
| γῇ κρύπτουσι , ἐπιλέγοντες ὅσων κακῶν ἐξαπαλλαχθείς ἐστι ἐν πάσῃ εὐδαιμονίῃ . Οἱ δὲ κατύπερθε Κρηστωναίων ποιεῦσι τοιάδε . Ἔχει |
| ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ Ἀλκίνοε κρεῖον , πάντων ἀριδείκετε λαῶν , ὥρη μὲν πολέων μύθων , ὥρη δὲ | ||
| : ὁ ἄγαν ἐμφανής : Ὅμηρος : Ἀλκίνοε , πάντων ἀριδείκετε ἀνδρῶν . παρὰ τὸ δείκω ῥῆμα , τὸ δηλῶ |
| τὸ τραῦμα . . ὃς πάσῃ Πλευρῶνι καὶ αἰπεινῇ Καλυδῶνι Αἰτωλοῖσιν ἄνασσεἡ διπλῆ ὅτι πτῶσις ἤλλακται , ἀντὶ τοῦ ὃς | ||
| γράφει τέκνα δὲ δήιοι ἄγουσι . . ὣς ὁ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ εἴξας ᾧ θυμῷ : ἡ διπλῆ |
| ἢν δὲ χλωρὸς ᾖ , πάλιν ἐξαρύσαι , ξηραίνειν δὲ μηδαμᾶ , ὡς μὴ παγῇ χλωρὸς ἐών . Θηρίον ἐπέρχεται | ||
| σημεῖα σκέπτεσθαι καὶ βουλεύεσθαι . Ἄριστον μὲν οὖν μήτε πυρετῆναι μηδαμᾶ τὸν τὸ ἕλκος ἔχοντα ἐν τῇ κεφαλῇ , μήθ |
| : * * καλεῖται δὲ καὶ ἁρπάγη καὶ λύκος . κρεῖον : κρεοδόχον κανοῦν ἢ ἄλλο τι , ἐφ ' | ||
| μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ : ἡ διπλῆ ὅτι Εὐφορίων κρεῖον τὸ κρέας ἐξεδέξατο , Ὅμηρος δὲ τὸ κρεοδόχον ἀγγεῖον |
| * . Ἀριδείκετος : ὁ ἄγαν ἐμφανής : Ὅμηρος : Ἀλκίνοε , πάντων ἀριδείκετε ἀνδρῶν . παρὰ τὸ δείκω ῥῆμα | ||
| ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ Ἀλκίνοε κρεῖον , πάντων ἀριδείκετε λαῶν , ὥρη μὲν πολέων |
| ἀστραφέεσσι πύλῃσιν ἐπ ' αὐτῇσιν βεβαῶτας Ἀΐδεω . Φορμίγγων ἄνακτα Παιᾶνα κληίσω . Ἵκεσθε Περγάμῳ νέοι , Χαῖρ ' ὦ | ||
| διὰ τὸν χόλον Ἀρτέμιδος . στρουθῶν ] τῶν ἀετῶν . Παιᾶνα ] ὡς μάντις . τεύξηι ] ὦ Ἄρτεμι . |
| καί μοι δοκεῖ τις οὐκ ἂν ἁμαρτεῖν εἰκάσας αὐτὴν τῇ Ὁμηρικῇ Ἀθηνᾷ : ἐκείνη τε γὰρ τὸν Ὀδυσσέα τὸν αὐτὸν | ||
| ἐν ἑτέρᾳ μὲν συντάξει κατώρθωται , οὐ μὴν ἐν τῇ Ὁμηρικῇ , εἴγε τὴν τούτων συνέμπτωσιν ἐφυλάξατο , ὡς ἐδείχθη |
| ἐρέθεσκον ὄνειροι : τὸν ξεῖνον δ ' ἐδόκησεν ὑφεστάμεναι τὸν ἄεθλον οὔτι μάλ ' ὁρμαίνοντα δέρος κριοῖο κομίσσαι , οὐδέ | ||
| , καὶ εἶναι τὸν μὲν οὐ φέροντα τὸ τοῦ τέττιγος ἄεθλον τὸν οὐκ ἐθέλοντα ᾄδειν , Πανοπηιάδην δὲ τὸν ὄνον |
| : αὐτὰρ Ἔρωτα Χρόνος καὶ πνεύματα πάντ ' ἐτέκνωσε . θέλξαι ὀιστεύσας : νῦν ἀντὶ τοῦ ἀπατῆσαι , εἰς τὸ | ||
| ὁ ἆθλος γένηται . Ϛʹ . Ὀρφέα τὸν τῆς Μούσης θέλξαι τῇ μουσικῇ καὶ τὰ μὴ μετέχοντα λόγου λογοποιοί φασι |
| σεο πατρὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄκουσα εὐχομένης , ὅτ ' ἔφῃσθα κελαινεφέι Κρονίωνι οἴη ἐν ἀθανάτοισιν ἀεικέα λοιγὸν ἀμῦναι , ὁππότε | ||
| σέο πατρὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄκουσα εὐχομένης , ὅτ ' ἔφησθα κελαινεφέι Κρονίωνι οἴη ἐν ἀθανάτοισιν ἀεικέα λοιγὸν ἀμῦναι . ὁπότε |
| τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος ] ? ? [ ] προσεφώνεε μειλιχίοισι : [ ] [ Θησεῦ Ἀθηναίων ] ? ? | ||
| ἄρα οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , λίσσεσθαι ἐπέεσσιν ἀποσταδὰ μειλιχίοισι , μή οἱ γοῦνα λαβόντι χολώσαιτο φρένα κούρη . |
| ἐπ ' ἄλλοτ ' ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον . ἔλπομαι δ ' Ἐφυραίων ὄπ ' ἀμφὶ Πηνεϊὸν γλυκεῖαν προχεόντων | ||
| γάρ : ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά γ ' οὕτως ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . εἰ μὴ |
| μετὰ τοῦ μηνός τε τοῦ αὐτοῦ τρία ἔργα κάλλιστα ἡ ποδαρκὴς ἡμέρα ἐν ταῖς κρανααῖς Ἀθάναις θῆκε καὶ ἔθηκεν ἀμφὶ | ||
| δὲ ἔργα εἶπε δίαυλον καὶ ὁπλιτικὸν δρόμον καὶ στάδιον . ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκεν : ἤτοι ἡ πρὸς τὸν δρόμον τότε |
| ἀλλ ' οὔ πω σεῦ ἄκουσα κακὸν ἔπος οὐδ ' ἀσύφηλον : ἀλλ ' εἴ τίς με καὶ ἄλλος ἐνὶ | ||
| μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ ὁππότε κείνων μνήσομαι ὥς μ ' ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν Ἀτρεΐδης ὡς εἴ τιν ' ἀτίμητον |
| ἀλλὰ καθαρός εἰμι , ἄναξ , ἐν χειρῶν γὰρ νόμῳ ἔκτεινα . Κείων : ἐκαλεῖτο μὲν Ὑδροῦσα ἡ νῆσος , | ||
| Δαναΐδαι δεύτερον ] , ὑμῖν ἀμύνων οὐδὲν ἧσσον ἢ πατρὶ ἔκτεινα μητέρ ' : εἰ γὰρ ἀρσένων φόνος ἔσται γυναιξὶν |
| ἀνελὼν καὶ ἐν Ἐπιδαύρῳ τῇ ἱερᾷ Περιφήτην Ἡφαίστου νομιζόμενον , κορύνῃ χαλκῇ χρώμενον ἐς τὰς μάχας . καθήκει δὲ ὁ | ||
| ' οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ , ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας . τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ , οὔ |
| οἰκετέων τοὺς μάλιστα ὥρα πιστοὺς ἐόντας ἑωυτῇ ἑτοίμους ποιησαμένη , ἐκάλεε τὸν Γύγην . Ὁ δὲ οὐδὲν δοκέων αὐτὴν τῶν | ||
| χειρὶ μὲν τῇ δεξιῇ εἶχε τοῦ νεηνίσκου τὴν καρδίην , ἐκάλεε δὲ τοὺς ἀνὰ τὴν οἰκίην πάντας : ὁ δὲ |
| Ὀλυμπικῷ . ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτὸς ὁ Δημοσθένης πολλάκις ἑαυτὸν παραφράζει , οὐ μόνον τὰ ἐν ἄλλοις λόγοις αὑτῷ εἰρημένα | ||
| . τὸ μὲν παρ ' ἆμαρ : τὸ τοῦ Ὁμήρου παραφράζει τὸ : ἄλλοτε μὲν ζώους ' ἑτερήμεροι , ἄλλοτε |
| , , . . . . . . ” οὐκ ἐκόμισας , ἔφη , τὸ προσταχθέν - | ” καὶ | ||
| . βέρβεια πολυτίμητε . κᾆτα τρεῖς μόνας καὶ τάσδ ' ἐκόμισας ; οὐ γὰρ εἶχον πλείονας . Ὠιὰ λευκά γε |
| τὴν Ἑλλάδα , καλέσας δ ' αὐτὸν εἴρετο τάδε : Δημάρητε , νῦν μοι σὲ ἡδύ τι ἐστὶ εἰρέσθαι τὰ | ||
| τι τὸ φθεγγόμενον εἴη τοῦτο : αὐτὸς δὲ εἰπεῖν : Δημάρητε , οὐκ ἔστι ὅκως οὐ μέγα τι σίνος ἔσται |
| σχήσοντες : σχήσει , καθέξει : σχήσουσι , κωλύσουσι : σχήσεσθαι , κατασχεθήσεσθαι : σχήσεται , ἐπισχεθήσεται στεριφωτέρας : στερεωτέρας | ||
| ἀντιβίην : Ζηνὸς γὰρ ἔχει μένος : οὐδέ ἕ φημι σχήσεσθαι , πρὶν τῶνδ ' ἕτερον διὰ πάντα δάσηται . |
| θεαμάτων ἰδεῖν τὸν λαγὼν ἐξανιστάμενον , φεύγοντα , μεταδιωκόμενον , ἁλισκόμενον . Ἀλλὰ περὶ μὲν ἐννοιῶν γλυκύτητος καὶ ἡδονῆς τοσαῦτα | ||
| καὶ ὁ Κῦρος ἐφέρετο , μόνον ὁρῶν τὸ παίειν τὸν ἁλισκόμενον , ἄλλο δ ' οὐδὲν προνοῶν . οἱ δὲ |
| καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη , τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς . πρὸς τὴν τάξιν τῶν ἑξῆς τὸ ἀντίσιγμα | ||
| βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς : δαιμόνι ' οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς |
| δακὼν τῷ κωνείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός , ὥσπερ τὰ βρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετο . | ||
| δ ' ὡς κλύε σύγγαμος αἰνή στήθεα δρυπτομένη λίγ ' ἐκώκυεν : ἀμφὶ δὲ δειρῆς ἀψαμένη μήρινθα , βρόχῳ ἀπὸ |
| ἀμύμονα Πουλυδάμαντα Αἰνείαν θ ' , ὃς Τρωσὶ θεὸς ὣς τίετο δήμῳ , τρεῖς τ ' Ἀντηνορίδας Πόλυβον καὶ Ἀγήνορα | ||
| ὅς ῥα Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο , θεὸς δ ' ὣς τίετο δήμῳ , τὸν μὲν ἄρ ' Εὐρύπυλος , Εὐαίμονος |
| ἐλεγεῖον τόδε , Ἑλλάδος εὐρυχόρου σωτῆρες τόνδ ' ἀνέθηκαν , δουλοσύνης στυγερᾶς ῥυσάμενοι πόλιας . ἐπέγραψαν δὲ καὶ τοῖς ἐν | ||
| : Ὦ βασιλεῦ Σπάρτης , ῥῦσαί με τὴν ἱκέτιν αἰχμαλώτου δουλοσύνης : σὺ γὰρ καὶ ἐς τόδε ὤνησας τούσδε ἀπολέσας |
| ' ἄμμι φάος πάντεσσι πελάσσει . Ὣς φάτο Θέστορος υἱὸς ἐύφρονος : ἀμφὶ δὲ λαοὶ γηθόσυνοι κελάδησαν , ἐπεί σφισιν | ||
| τ ' ἔχεσκεν ἐνὶ φρεσὶ μυρίον ἄλγος μνησάμενος σφοῦ παιδὸς ἐύφρονος Ἀντιλόχοιο : Ἀργείων σκηπτοῦχε , μέγα κρατέων Ἀγάμεμνον , |
| ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνειῶτος , ὅν ποτ ' ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ καὶ πάλιν Ἕκτορος ἥδε γυνή , | ||
| τὰ ἔργα παραλιπών , ὡς τὴν Μαχάονος ἀριστείαν : παῦσεν ἀριστεύοντα μάχας . . Αἴας δ ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν |
| μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν , ὥσπερ δὴ κρανέω τε καὶ ὡς τελέεσθαι ὀίω : ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν | ||
| ηὔδα : “ ὦ γέρον , οὔ πω τοῦτο ἔπος τελέεσθαι ὀΐω : λίην γὰρ μέγα εἶπες : ἄγη μ |
| εἰσῆλθ ' ἑκατόμβας , Κάλχας δ ' αὐτίκ ' ἔπειτα θεοπροπέων ἀγόρευε : τίπτ ' ἄνεῳ ἐγένεσθε κάρη κομόωντες Ἀχαιοί | ||
| ἀφλάστῳ περικάππεσεν . ὦκα δὲ Μόψος τοῖον ἔπος μετὰ πᾶσι θεοπροπέων ἀγόρευσεν : “ Υμμι φίλοι τόδε σῆμα θεῶν ἰότητι |
| ἂν ἔπειτα Ὀδυσσῆος λαθοίμην ; ” ὡς γὰρ μὴ δυνατὸν λαθέσθαι ἠρώτα . . σύμφημ ' ] συνομολογῶ . ἀνηκουστεῖν | ||
| θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί , ὃς κέλεαι Ζηνὸς μὲν ἐριγδούποιο λαθέσθαι βουλέων , ἅς τέ μοι αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε |
| Κρόνου καταβρωθῆναι τοῦ ἰδίου πατρός . Ἡ δὲ αἰγὶ αὐτὸν ὑπέβαλεν . Ὁ τοίνυν Ζεὺς μετὰ τὸ κατάξαι τῶν οὐρανῶν | ||
| . βέλτιον δὲ τὸ πρῶτον . ὑπερώησαν ὑπεχώρησαν . ὑπέχευε ὑπέβαλεν . ὑπερδέα ὑπερδεόντως ἐνδεῆ , οἷον ἐλάσσονα κατὰ δύναμιν |
| πράγματα παρασχὼν ὑμῖν καὶ διοχλήσας . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν εἴσειμι , ὅταν εἰσίω , ὅπως ἄν τι νουθετήσαιμι καὶ | ||
| καὶ νεκρός , νυνὶ δὲ πλουτεῖς . Εὐκαταφρόνητος τῇ στολῇ εἴσειμι καὶ ταῦτ ' εἰς γυναῖκας . Ὡς ἡδὺ πρᾶος |
| Σύρτιος τὸ σίλφιον . Νόμοισι δὲ χρέωνται οὗτοι παραπλησίοισι τοῖσι ἑτέροισι . Γιλιγαμέων δὲ ἔχονται τὸ πρὸς ἑσπέρης Ἀσβύσται : | ||
| ἔοικεν ἢ ἑωυτῶι τὸν * * * αὐτὸν ἐφ ' ἑτέροισι γίγνεσθαι : δεῖ δέ κως οὕτω καὶ ταῦτα κοσμηθῆναι |
| καὶ περὶ τῆς ἀρχῆς καὶ περὶ τῶν αὑτῷ πεπραγμένων οὐκ ἐπιχειρήσειν ἀπολογεῖσθαι , ἐρεῖν δὲ ὡς ἀπὸ Φυλῆς κατῆλθε καὶ | ||
| περιέμεινεν ἀπ ' αὐτοῦ : τοῦ ναυμαχεῖν . μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρήσειν : ὑπὲρ τοῦ μὴ ὀκνεῖν ἐπιχειρῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις κατὰ |
| ἔχει τὰς ἐπὶ τέλους συλλαβὰς ἐξαγομέναςἥτις εἰ καὶ μακρά ἐστιν εὐτελέστερον ποιεῖ τὸν ῥυθμὸν διὰ τὸ προσεοικέναι τῇ τοῦ ι | ||
| λόγον ποιούμενος καὶ τὸν χαρακτῆρα ἐπισημαινόμενος φησὶν εἰ δὲ καὶ εὐτελέστερον συνεχώρει ἡ φύσις , οὐκ ἂν ὤκνησα διὰ τὸ |
| τούτων δὲ ὁ σίδηρος εὕρηταικαιρὸν ἂν ἔχοι καὶ τοῦτον πόντιον ξεῖνον καλεῖσθαι . θ ξεῖνος ] φίλος . συθεὶς ] | ||
| . ἶσον δ ' ὅς θ ' ἱκέτην ὅς τε ξεῖνον κακὸν ἔρξῃ : ἶσον κακόν ἐστιν ὅστις τὸν αἰτοῦντα |
| δόσαν ἀγλαὰ δῶρα . Οὐδ ' ἔλαθ ' Ἀτρέος υἱὸν ἀρηΐφιλον Μενέλαον Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι . βῆ δὲ | ||
| πεπυκασμένα κεῖτο ἀνάκτων ἐν κλισίῃς : οἳ δ ' ἀρχὸν ἀρηΐφιλον ποθέοντες φοίτων ἔνθα καὶ ἔνθα κατὰ στρατὸν οὐδὲ μάχοντο |
| ποίων ὕπο ; ἄγετε τὸν ἁβρὸν δή ποτ ' ἐν Τροίαι πόδα , νῦν δ ' ὄντα δοῦλον , στιβάδα | ||
| ἐπεὶ σὺ μὲν πέφυκας ἐν Σπάρτηι μέγας , ἡμεῖς δὲ Τροίαι γ ' . εἰ δ ' ἐγὼ πράσσω κακῶς |
| ῥα μάλιστα γερόντων τῖ ' Ἀγαμέμνων : τῷ μιν ἐεισάμενος προσεφώνεε θεῖος ὄνειρος : εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο : | ||
| ' ἤλυθε κυανέη νύξ , εἰ μὴ ἄρ ' Ἀτρείδην προσεφώνεε Νηλέος υἱὸς Νέστωρ , ὅς ῥά τ ' ἔχεσκεν |
| ἐν πρώτοις γενόμενον τοιοῦτον ἦν : προτρέπων μέ τις θαρρῆσαι Μουσωνίου διῄει λόγον : ἐκεῖνος , ἔφη , βουλόμενός τινα | ||
| Νέρωνα , τί ἂν ἔπαθες ; „ καὶ ἐάσθω τὰ Μουσωνίου πλείω ὄντα καὶ θαυμασιώτερα , ὡς μὴ δοκοίην θρασύνεσθαι |
| ὅτι ἰδίως ἀγγελέουσα προσηύδα : ἐχρῆν γὰρ ἀγγελέουσα ἧκε καὶ προσηύδα . . , . . . . . πότε | ||
| : Ἥρῃ δ ' οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον , ἀλλὰ προσηύδα : αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες : πῶς |
| συμπηγνύμενος : ἀλλ ' ὅμως ἐδόθη τὸ φάρμακον , ἵνα ὠφελήσῃ , καὶ ὁ κλινόπους ἐξείργασται διὰ τὴν κλίνην , | ||
| ὑστεραίῃ κάκιον ἔχῃ , τὸν ἰητρὸν αἰτιῶνται : ἢν δὲ ὠφελήσῃ , τοῦτο δὲ οὐχ ὁμαλῶς ἐπαινέουσι : χρεὼν γὰρ |
| ἡγεμόνες : / κεῖθεν † διαστήεντος ἀπορνύμενοι ποταμοῖο / θεῶν βουλῆι Σμύρνην εἵλομεν Αἰολίδα . . . . Π : | ||
| ἔναγχος ἀφικόμενος δημοσίαι ἐκ Κέω λέγων τ ' ἐν τῆι βουλῆι πάνυ ηὐδοκίμησεν καὶ ἰδίαι ἐπιδείξεις ποιούμενος καὶ τοῖς νέοις |
| ἕδρης καὶ γεράων πάντων : γενεῆι δ ' ἀτάλαντον πρέσβυν ὁμήλικα πατρὸς ἴσαις τιμαῖσι γέραιρε . Γαστρὸς ὀφειλόμενον δασμὸν παρέχειν | ||
| ἄρ ' αὐτὸν Μέμνων ὀβριμόθυμος ἐπεσσύμενον προσέειπεν αἰδεσθεὶς ἀνὰ θυμὸν ὁμήλικα πατρὸς ἑοῖο : Ὦ γέρον , οὔ μοι ἔοικε |
| × | – – × – ἀλλότρια ? ? ? πράττ [ – ˘ – × οἱ νόμοι ϲυνθήματ ' | ||
| × | – – × – ἀλλότρια ? ? ? πράττ [ – ˘ – × οἱ νόμοι ϲυνθήματ ' |
| ὡς κοινὰ πράσσους ' , Ἄργος εἰ πράσσει καλῶς . ἔφθης με μικρόν : ταὐτὰ δὲ φθάσας λέγεις , πλὴν | ||
| ἐν δικαστηρίοις σεσωκός , ὃ μυριάκις αὐτὸς πεποίηκας κύριον . ἔφθης εἰπὼν τὴν συγγνώμην καὶ ῥῆμα μέλλον ἐγνώρισας , οὗ |
| ἐμέτοισιν ἀντισπαστέον , καὶ τῇ πάλῃ πλείονι χρηστέον πρὸς τῇ προτέρῃ διαίτῃ . Γῆ δὲ τραχείη οὐ καθαρὴν τὴν σάρκα | ||
| ἄρ ' ἐν εἰαρινοῖσι φαεινομένη φορέηται Ἰχθύσιν , ἠοῖ μὲν προτέρῃ κίνδυνον ἰάψει δρήστῃ ἀταρτηρῷ , τάχα δ ' ἂν |
| ' Ἀθηναίην μετὰ Τυδέος υἱὸν ἕπουσαν : τῇ κοτέων Τρώων κατεδύσετο πουλὺν ὅμιλον , ὦρσεν δὲ Θρῃκῶν βουληφόρον Ἱπποκόωντα Ῥήσου | ||
| ἠδὲ καὶ ὕπνου , δὴ τότ ' ἔσω μεγάλοιο Θέτις κατεδύσετο πόντου : σὺν δέ οἱ ἄλλαι ἴσαν Νηρηίδες : |
| Κλυμένη . , . . . . . ἅμ ' Ἀδρήστη , ἅμα δρήστη . κλισίην . , κλισίην , | ||
| κἀκ τούτων : τῇ δ ' ἄρ ' ἅμ ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν : Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ |
| δή μιν ἀναρπάξασα θύελλα πόντον ἐπ ' ἰχθυόεντα φέρεν βαρέα στενάχοντα , ἀγροῦ ἐπ ' ἐσχατιήν , ὅθι δώματα ναῖε | ||
| ' ἐννεσίῃσι κλυτὸν Ποιάντιον υἷα Λήμνῳ ἐν ἠγαθέῃ λίπομεν μεγάλα στενάχοντα : οὐκ οἴῳ δ ' ἄρα τῷ γε λυγρὴν |
| . Διὸ καὶ δύσφραστον τὸ θέαμα : πῶς γὰρ ἂν ἀπαγγείλειέ τις ὡς ἕτερον οὐκ ἰδὼν ἐκεῖ ὅτε ἐθεᾶτο ἕτερον | ||
| . Διὸ καὶ δύσφραστον τὸ θέαμα : πῶς γὰρ ἂν ἀπαγγείλειέ τις ὡς ἕτερον οὐκ ἰδὼν ἐκεῖ ὅτε ἐθεᾶτο ἕτερον |
| δὲ ὁ Ἴφικλος ἦλθεν : οὐ πολὺν χρόνον ἔμεινεν ἐν Φυλάκῃ . μήτρως : ὁ θεῖος . κασιγνήτην γὰρ ὄπυιεν | ||
| Ὀϊλῆος θείοιο ἔσκε Μέδων Αἴαντος ἀδελφεός : αὐτὰρ ἔναιεν ἐν Φυλάκῃ γαίης ἄπο πατρίδος ἄνδρα κατακτὰς γνωτὸν μητρυιῆς Ἐριώπιδος , |
| ὦ παῖ , τὰς τύχας ἐκ τῶν πόνων θηρᾶν : ὁρᾶις γὰρ πατέρα σὸν τιμώμενον . πατρὸς δ ' ἀνάγκη | ||
| ' ἐπιφέρει : τὰ δυσχερῆ γὰρ καὶ τὰ λυπήσοντά σε ὁρᾶις ἐν αὐτῶι , τὰ δ ' ἀγάθ ' οὐκ |
| πόδα μετὰ μαλάχης ἐσκευασμένον ἐσθίειν οὕτως ἔφη : Μάλβακα χοιράων ἱερῇ κυμίνευε σιπύδνῳ . Πολλάκις μὲν οὖν , ὡς προεῖπον | ||
| : Πέργαμος , ἡ ἀκρόπολις . Ὅμηρος : Περγάμῳ εἰν ἱερῇ . ἀποστρέφει δὲ τὸν λόγον πρὸς Αἰακόν : ἡ |
| δ ' ἀκοντοδόκων ἀνδρῶν μνημεῖα θανόντων ἄψυχ ' ἐμψύχων ἅδε κέκευθε κόνις . Ἠερίη Γεράνεια , κακὸν λέπας , ὤφελεν | ||
| κίε Νέστορος ἱπποδάμοιο : εἴδομεν ἥν τινα μῆτιν ἐνὶ στήθεσσι κέκευθε . [ λίσσεσθαι δέ μιν αὐτόν , ὅπως νημερτέα |
| , ἄγχι δέ τοι νύξ αὖλιν ἄγει , κοίτου δὲ λιλαίεαι ἔργον ἀνύσσας , τῆμος δὴ ποταμοῖο πολυρραγέος κατὰ δίνας | ||
| καὶ κῆρ ' ἀίδηλον δώσω , ἐπεί νύ μοι ἄντα λιλαίεαι ἰσοφαρίζειν : καί κεν ἀναπνεύσουσιν ὅσοι σέθεν εἵνεκα λυγρῷ |
| ἄλλῃ ἔφευγον : Κῦρος δὲ Σάρδεις κατὰ κράτος εἷλεν . Ἅρπαγος ἐπιστολὴν Κύρῳ κρύφα πέμπων ἀνέσχισε λαγὼν καὶ τὰ γράμματα | ||
| μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ ποιέεται τὸ Κύρου ἔργον . Ἅρπαγος δὲ ἔφη , αὐτὸς γὰρ γράψαι , τὸ πρῆγμα |
| ἁπλοῦ τοῦ ὁποῖος . καὶ τῷ οὖν τίς παράκειται τὸ ὅτις , ἀφ ' οὗ τὸ ἠδ ' ὅτινας μινύθῃσιν | ||
| , ἐποτρυνώμεθα πομπήν : οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος , ὅτις κ ' ἐμὰ δώμαθ ' ἵκηται , ἐνθάδ ' |
| μὲν προσένειμεν Ἀμφιπόλει , τὸ δὲ Θεσσαλονικείᾳ , τὸ δὲ Πέλλῃ , τὸ δὲ Πελαγόσι . παροικοῦσι δὲ τὸν Ἕβρον | ||
| ; Ὃν τοίνυν χρόνον ἦμεν ἐκεῖ καὶ καθήμεθ ' ἐν Πέλλῃ , σκέψασθε τί πράττειν ἕκαστος ἡμῶν προείλετο . ἐγὼ |
| ἠξίου παρὰ τὸ Ὁμηρικόν : τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις ; . . μεθεστηκότων ] ἤτοι μεταστάντων τοῦ εἰπεῖν | ||
| ὀρθὸν οὖς ἵστησιν , ὡσαύτως δὲ σὺ ἡμᾶς τ ' ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπῃ . Τοιγὰρ τὰ μὲν δόξαντα |
| κεν αὐτὸς ἕλωμαι ἐλθὼν σὺν πλεόνεσσι : τό οἱ καὶ ῥίγιον ἔσται . Ὣς εἰπὼν προΐει , κρατερὸν δ ' | ||
| . Ὑστρίγγων δ ' οὔπω τι πέλει κατὰ δάσκιον ὕλην ῥίγιον εἰσιδέειν οὔτ ' ἀργαλεώτερον ἄλλο : τῶν ἤτοι μέγεθος |
| Μέχρι δὲ τούτου τῇ παρεούσῃ γνώμῃ χρήσομαι . Τοσαῦτα εἴπας Ἀρτάβανος , ἐλπίζων Ξέρξην ἀποδέξειν λέγοντα οὐδέν , ἐποίεε τὸ | ||
| παθεῖν , αὐτῷ ἐκείνῳ δεδήλωται . Ταῦτά τε δὴ ἐδόκεε Ἀρτάβανος τὸ ὄνειρον ἀπειλέειν καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι ἐκκαίειν αὐτοῦ μέλλειν |
| , τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ : ἠῶθεν δ ' ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ : ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς | ||
| Α , : ] αἰεί σοι φίλον ἐστὶν , ἐμεῦ ἀπονόσφιν ἐόντα . . πάντα τὰ τραγήματα ἰσχάδας ἐκάλουν . |
| . τῇ μὲν γὰρ Φιλουμένης γαστρὶ ἀντεξετασθῆναι οὐδ ' ἡτισοῦν ἐθάρσησεν : ἄτοκος γὰρ ἦν καὶ σφριγῶσα . καταπαννυχίσασαι δ | ||
| ἀνήρ : ἄνθρωπος . Τολμήεις : τολμηρός . ἐπεύξατο : ἐθάρσησεν , ἐκαυχήσατο . Ἦ που : ὄντως δή . |
| σαφῶς ἐπίσταμαι , ὅτι οὐκ ἐπιτήδειον τοῦτο τὸ ζῷον προβάτων ποίμνῃ συνιέναι . „ οὕτω τῶν πονηρῶν ἡ διάθεσις πολλάκις | ||
| , περαιτέρω δὲ οὐδὲν τοὺς φίλους ὠφελοῦσιν . ἔν τινι ποίμνῃ προβάτων δέλφαξ εἰσελθὼν ἐνέμετο . καὶ δή ποτε τοῦ |
| οὕτω λέγεται αἰσχυνθῆναι ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν , ὥστε τὸν μὲν Ἀπελλῆν ἑκατὸν ταλάντοις ἐδωρήσατο , τὸν δὲ Ἀντίφιλον δουλεύειν αὐτῷ | ||
| οὐ παρεφύλαξε τὸ ἴδιον τοῦ ζῴου . οἱ δὲ οὐκ Ἀπελλῆν φασι ταύτην τὴν αἰτίαν ἐνέγκασθαι , ἀλλὰ Νίκωνα , |
| τὴν ἐλευθερίαν ἀποκαταστήσειν ἐπαγγειλάμενος , Νικοτέλην μὲν τὸν Κορίνθιον ἀνεῖλεν ἀφηγούμενον τῶν Συρακοσίων , τοὺς δὲ πιστεύσαντας προδοὺς τὸν μὲν | ||
| τούτῳ μὲν οὖν τὸ θεῖον ἀεὶ παρίσταται πνεῦμα πάσης ὀρθῆς ἀφηγούμενον ὁδοῦ , τῶν δὲ ἄλλων , ὡς ἔφην , |
| . καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ τὸ ὅμοιον : Ζεύς τοι δοίη ξεῖνε , ὅττι μάλιστ ' ἐθέλεις : ὣς ἄρ ' | ||
| , κούρην Διὸς αἰγιόχοιο : “ εὔχεο νῦν , ὦ ξεῖνε , Ποσειδάωνι ἄνακτι : τοῦ γὰρ καὶ δαίτης ἠντήσατε |
| ἄρ ' ἐπ ' Εὐρύπυλος μεγάλ ' εὔχετο δῃωθέντι : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσιν , ἐπεί νύ τοι εἶδος ἀγητὸν | ||
| ἀσχαλόων ἐνὶ θυμῷ Πηλείδης ἐρίθυμος ἔπος ποτὶ τοῖον ἔειπε : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσι λελασμένος ἀφροσυνάων : οὐ γὰρ ἀμείνονι |
| Ἀχιλῆι Τήλεφος ὤπασε δῶρον ἐπὶ προχοῇσι Καΐκου , εὖτέ ἑ μοχθίζοντα κακῷ περὶ ἕλκεϊ θυμὸν ἠκέσατ ' ἐγχείῃ , τῇ | ||
| ἔδηξε τὸν Φιλοκτήτην , ἀλλὰ ὕδρα ὡς καὶ Ὅμηρος ἕλκει μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρας . εἶδος δὲ ὄφεως εἶπεν ἀντὶ |
| μαινάδων τῶνδ ' ἐφέρψει κότος τις ἐργμάτων : πάντ ' ἐφήσω μόρον . πεύσεται δ ' ἄλλος ἄλλοθεν , προφωνῶν | ||
| θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει , ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσω , μοῦνος ἐών : οἱ δ ' αἰὲν ἀολλέες |
| δ ' αὖ κἀκεῖνος ὃς αὐτῷ πάντα νοήσῃ , τῇ εὐπειθείᾳ τὰ πρωτεῖα διδούς , τῇ φρονήσει δὲ τὰ δευτερεῖα | ||
| , ὦ Ἀλεξανδρεῖς , Ἀρείου μὲν συμβουλῇ , ἐμοῦ δὲ εὐπειθείᾳ . ἆρα δοκεῖ μὲν οὗτος ὁ αὐτοκράτωρ φαυλότερόν τι |
| καὶ ἐλθεῖν εἰς Ἰταλίαν πρὸς Δαῦνον βασιλέα , ὅστις αὐτὸν δόλωι ἀνεῖλεν . . . . , : ἐοίκασιν οἱ | ||
| – ˘ – × – ˘ × κλίνει ] ? δόλωι ? [ × – ˘ ⋮ – × – |
| οὐδέ τι πᾶσιν ἐναίσιμόν ἐστι νόημα . Φράζεο δ ' ἀφραδίῃ προφερέστατον ἡμεροκοίτην ἰχθύν , ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέκεν | ||
| τὴν ἀσυνεσίαν τὴν περὶ τὸν ἰχθὺν τὸν μέγαν γινομένην . ἀφραδίῃ : παρήχησις : μωρίᾳ , ἀβουλίᾳ . προφερέστερον : |
| πολεμιστήν . παντοίης ἀρετῆς μιμνήσκεο : νῦν σε μάλα χρὴ αἰχμητήν τ ' ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν . οὔ τοι | ||
| οὐκ εἰς φυγόξενον οὐδὲ καλῶν ἀπείρατον , καὶ ἀκρόσοφον καὶ αἰχμητήν . . Τοῦτο λέγει διὰ τοὺς Λοκροὺς ὡς φύσει |
| , ὅττί οἱ οὔ τι παίδων ἐν μεγάροισι γονὴ γένετο κρειόντων , ἀλλ ' ἕνα παῖδα τέκεν παναώριον : οὐδέ | ||
| ὄντα προφέρεται , καὶ φησὶν ὑπὲρ τὸ καθῆκον . ὕπατε κρειόντων ἡγούμενε θεῶν . ὑπίσχεται ἀναδέχεται καὶ ὑπισχνεῖται . ὑποστάς |
| εἰς ΙΣ βαρύτονα καὶ ἐν τῇ συνθέσει βαρύνονται : μῆτις πολύμητις , ἴδρις ἄϊδρις , πόλις φιλόπολις , χάρις εὔχαρις | ||
| ἐέλδεται ἔμμεναι υἷα . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα , |
| κρείττων χρημάτων : εἶτα ἀπὸ τῆς αἰτίας οὐκ ἂν ὑμᾶς προὔδωκα : οὐ γὰρ ἐδεόμην χρημάτων πλούσιος ὤν , οὐδὲ | ||
| δημοσίων ἀδικημάτων : καὶ ὁ ὅρος εὐθέως : οὐ γὰρ προὔδωκα ναῦς , οὐ στρατιώτας ἀπώλεσα , εἶτα ὁ συλλογισμός |
| οὐδ ' ὅτε περ Σεμέλης , οὐδ ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ , οὐδ ' ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης , οὐδ | ||
| ἡ Θήβη . ἄλλος δὲ πάλιν ἱστορικὸς γράφει : Ζεὺς Θήβῃ μιγεὶς Αἴγυπτον γεννᾷ , οὗ θυγάτηρ Κάρχος , ἀφ |
| . καί μοι τοῦτ ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἠὲ νέον μεθέπεις , ἦ καὶ πατρώϊός | ||
| , / ἶν ' ἀπέλεθρον ἔχοντε , ὁ μὲν τόξων ἐῢ εἰδώς ” ἀντὶ τοῦ τὸν μέν . Τῶν δὲ |
| ἐξ ἧς ἐκαρποῦτο τὰ μέλη : Ἔνθα , ἐν τῇ πολυχρύσῳ λέγω ἀπολλωνίᾳ νάπῃ , ἤγουν ἐν τῇ πυθίᾳ , | ||
| τ ' Ἀκράγαντι καὶ μὰν Ξενοκράτει ἑτοῖμος ὕμνων θησαυρὸς ἐν πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ τετείχισται νάπᾳ : τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος , |
| , εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη . Ἡ δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε : Ἀλλ ' ὅταν ἡμίονος βασιλεὺς | ||
| τὸν θεὸν ἐπειρέσθαι περὶ τῆς νούσου . Τοῖσι δὲ ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν , πρὶν ἢ |
| καὶ οἷον „ καὶ ” ἀλλ ' οἷον τόδ ' ἔρεξεν ” , „ οἷον τὸν Τηλεφίδην „ . οὕτως | ||
| Διὸς μένος . Ἀλλὰ τὸ μέν που ἀθανάτων τάχ ' ἔρεξεν ἐὺς νόος ἠὲ καὶ οὐκί : Ἀργεῖοι δ ' |
| εἴ τι ἀδύνατον , τοῦτο καὶ ψεῦδος . οὐδὲ γὰρ προεθέμην τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ δεῖξαι τοῦτο , οὗ χάριν | ||
| ἢ διά τινα τῶν προειρημένων ἡμῖν ἐκλογῶν . ταῦτα δὲ προεθέμην εἰπεῖν ὑπονοοῦντες ἴσως τινὰ ἐρεῖν , ὅτι δύναμαι μηδὲν |
| τὴν Αἴγυπτον , ταῖς τε χορηγίαις ὑπερέχοντα καὶ τόπων ὀχυρότητι πιστεύοντα . διὸ καὶ κρίνας ἐκλιπεῖν τὴν Συρίαν κατέσκαψε τὰς | ||
| δεδιότα μὲν ἀνθρώπους , τοῖς δ ' ἐν Ἠπείρῳ θεοῖς πιστεύοντα σῶν τε φυλάσσω καὶ ἱκέτην ἀπήμαντον καὶ ἀβλαβῆ , |
| φωτός . ἢ παρὰ τὸ νήφειν . οὕτω Φιλόξενος . Νήπιος . παρὰ τὸ ν στερητικόν : κατὰ στέρησιν τοῦ | ||
| ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ ' ἀγαθόν . Νήπιος , ὃς τὸν ἐμὸν μὲν ἔχει νόον ἐν φυλακῆισιν |
| κατὰ δρία ποιμαίνεσκεν ὁπλοτέρη Φαέθουσα θυγατρῶν Ἠελίοιο , ἀργύρεον χαῖον παλάμῃ ἔνι πηχύνουσα : Λαμπετίη δ ' ἐπὶ βουσὶν ὀρειχάλκοιο | ||
| ὅ γε πνείων μένος Ἄρεος ἔνθα καὶ ἔνθα ἀΐσσει , παλάμῃ κραδάων πεφονωμένον ἔγχος , ὀψὲ δέ μιν δάμνησιν ἐνυάλιος |
| τῆς γῆς . κατὰ σπάνιν οὖν τροφῆς τε καὶ ἄλλων ἐφείδοντο ἔσθ ' ὅτε τῶν ἐν τοῖς πεδίοις , ἵν | ||
| θάνατον . ” οἱ μὲν οὖν Δελφοὶ οὐδ ' ὣς ἐφείδοντο τοῦ Αἰσώπου . ὃ δ ' ἐπὶ τὸ τοῦ |
| δὲ οἶδε , φησίν , εἰ μισθώσας αὑτὸν τοῖς ἐναντίοις ἔπεισας οἴκοι δοκεῖν ἡσυχάζειν , ἕως ἂν δωρεὰν αἰτήσας λάβῃς | ||
| : τοιαῦτ ' ἔδρασας καὶ Φέρητος ἐν δόμοις , Μοίρας ἔπεισας ἀφθίτους θεῖναι βροτούς . σύ τοι παλαιὰς διανομὰς καταφθίσας |
| ? [ ] μεϲ ? : ε ? [ ] διδα [ ] ! ανε ? ! [ ] τονδε | ||
| Ὅτι μὲν εἰκότως προτετίμηται τὸ ὄνομα τοῦ ῥήματος ἐν τῇ διδα - σκαλίᾳ , φανερόν : τὰ μὲν γὰρ ὀνόματα |
| ῥίπτασκε πάροιθε ῥηιδίως ἀπὸ χειρὸς ἑῆς πειρώμενος ἀλκῆς , πρὶν κρατερῇσι χέρεσσι δαμήμεναι Ἡρακλῆος : Ἡρακλέης δέ μιν ἠὺς ἑλὼν | ||
| ' αὖτε ἀμφὶ κάρη χεύοντα κόνιν καὶ στήθεα χερσὶ θεινόμενον κρατερῇσι καὶ οὔνομα κικλήσκοντα οἷο κασιγνήτοιο : περιστενάχοντο δ ' |
| ἀπολύομεν . προσληπτέον τὸ “ ἀφήσομεν ” . . ἠνὶ μεθίεμεν ] “ ἰδού ” ἀττικόν . λείπει “ ἐρεῖς | ||
| . ἢν ] ἰδού . καὶ ἐν Πλούτῳ “ ἢν μεθίεμεν ” . καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ “ ἢν ἰδέ τοι |
| ἄρ ' Αἰήτῃ πόθον ἔμβαλε δῖ ' Ἀφροδίτη Εὐρυλύτης φιλότητι μιγήμεναι , ἧς ἀλόχοιο , κηδομένη φρεσὶν ᾗσιν , ὅπως | ||
| νύμφη καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα . τῇ δὲ Τυφάονά φασι μιγήμεναι ἐν φιλότητι δεινόν θ ' ὑβριστήν τ ' ἄνομόν |
| Μέδοντι δαήμονι τεκτοσυνάων : ἀλλ ' ὃ μὲν οἴκοι ἔμιμνε φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ : παιδὸς δ ' οὐκ ἀπόνητο | ||
| τοὺς δ ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ . Κήρυκες δ ' ἀνὰ ἄστυ |
| δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη : ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι σθένος | ||
| καταφρονήσῃς οἰκέτου φλυαρίας . Ναὶ πάτερ ἡμέτερε , Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων , γουνοῦμαί σε θεὰ γλαυκῶπις , τριτογένεια , |
| δὲ παροιμία : δοῦλε δεσποτῶν ἄκουε καὶ δίκαια κἄδικα . πρέποντ ' ἀρχὰς βίου : πρέποντά μοί ἐστι καὶ ὀφειλόμενα | ||
| ] , Θησεῦ , τῆι τ ' Ἀθηναίων πόλει [ πρέποντ ' ἔλεξας : τοῖσι δυστυχοῦσι γὰρ ἀεί ποτ ' |
| ἄλλον : ἐμοί γε μὲν οὔ τις ἀνάγκη τοῦθ ' ἕρδειν : τῶν μοι πρόσθε χάριν τίθεσο . Ἤδη καὶ | ||
| εἰδησέμεν , ὅσσοι ἄριστοι . ἀλλὰ μάλ ' ὧδ ' ἕρδειν : δοκέεις δέ μοι οὐκ ἀπινύσσειν : ὄφρ ' |
| τὰ πράγματα ἐνδοῦναι τοῖς Ἀθηναίοις . καὶ διασκοπῶν ἀνεῖχε : διστάζων , εἴτε χρὴ μένειν , εἴτε ἀπιέναι , οὐδεμιᾷ | ||
| καὶ τῆς ἀμφοτέρων ἡλικίας καταπεφρονηκότι : εἰ δ ' ἔτι διστάζων τῇ διανοίᾳ φοβεῖται , παραλαμβάνειν αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ τὸ |
| μέγεθος ἐξῆκον πέρα καὶ ἀνωτέρω τοῦ ἱστοῦ . ὃ δὲ περιαλγῶν ἐπὶ τῇ προρρήσει ἦν δῆλος , ἐπὶ ξυροῦ τε | ||
| ἐλέφαντα . ὃ δὲ ὡς ἐρώμενος ζηλοτυπῶν καὶ μέντοι καὶ περιαλγῶν εἰ ἔμελλε δεσπόσειν αὐτοῦ ἄλλος , οὐκ ἔφατο δώσειν |