| ὁ Νεοκλέους καὶ Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου . ὃν δὲ φιλοσοφία δορυφορεῖ καὶ τιθηνεῖται , τούτου κρατοῦσιν ἐν μὲν θαλάττῃ πλέουσαι | ||
| βίου δὲ χρῄζοντες καὶ τοῦ γεμίζεσθαι τὴν γαστέρα : καὶ δορυφορεῖ με ἐμβάλλοντα εἰς τὴν ἀγορὰν καὶ συρφετὸς οὗτος καὶ |
| Ὀνήσιμε , ὁ νῦν ἔχων Ἀβροτόνιον τὴν ψάλτριαν ἔγημ ' ἔναγχος ; πάνυ μὲν οὖν . Παραιτοῦμαί σε συγγνώμην ἔχειν | ||
| ἐξεβόησε : “ ἄλλην ὁδὸν πορευώμεθα : νεκρὸς γὰρ ἐντεῦθεν ἔναγχος παρακεκόμισται . ” ὁ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν ἄλλην |
| χαριζόμενοι σὺν Φοίβῳ , πτολίπορθον ἀπωσάμενοι στίχα Μήδων καὶ χαλκοστέφανον ῥυσάμενοι τέμενος . Ξέρξης δὲ διὰ τῆς Βοιωτίας διεξιὼν τὴν | ||
| Ἀκμῆς ἑστηκυῖαν ἐπὶ ξυροῦ Ἑλλάδα πᾶσαν ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κείμεθα ῥυσάμενοι δουλοσύνας : Πέρσαις δὲ περὶ φρεσὶ πήματα πάντα ἥψαμεν |
| σέο καλλιέπειαν . Σοὶ τοὺς περὶ κυνηγεσίων ἀνατίθημι πόνους , θειότατε βασιλεῦ Ἀντωνῖνε , τὸ πολυέραστον φῶς τῶν κρατίστων Ῥωμαίων | ||
| πέρα τοῦ καιροῦ διοχλοίην , ἀπαλλάξομαι . Ἡμεῖς , ὦ θειότατε βασιλεῦ , πρῶτοι μέν σε αὐτοκράτορα πάντων ἀνθρώπων , |
| τοιγαροῦν , ὅπως μὴ ὑπ ' ὀργῆς ἐξαχθεὶς τοὺς δαιτυμόνας πολυτελῶς ὑβρίσῃς , ἀλλὰ μᾶλλον μεθ ' ἡμερότητος εὐτελῶς εὐφράνῃς | ||
| τοῦ λόγου πατέρα , διὰ τὸ μὴ κατὰ γάμον ἐστάλθαι πολυτελῶς , χεῖρας δεθέντα καὶ πόδας , ἅστινάς ποτε χεῖρας |
| οὐδετέρου μετέχον ἅπασιν ἡττᾶται τοῖς κριταῖς . ἀλλὰ τί ταῦτα θρηνῶν ἀπηχῶ ; βέλτιον ἡσυχάζειν , μὴ καὶ αὐτὸς παραπολαύσω | ||
| συμφορᾶς , καὶ τὰ τοιαῦτα : εἶτα ὅτι δυςφορῶν , θρηνῶν , δακρύων , τὸν παῖδα θρηνῶν κατ ' ἐμαυτὸν |
| καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν πόλιν . Πρῶτον μὲν οὖν τήν τε γῆν ἐξελθόντες | ||
| παρόντι καιρῷ χρησίμην : ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι φησί πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς ἰδιώτας ἢ καθ ' ἕκαστον τῶν |
| δ ' Ἑλλάδος Ἑλλάς , Ἀθῆναι : πλεῖστα δὲ Μούσαις τέρψας ἐκ πολλῶν καὶ τὸν ἔπαινον ἔχει . Τὸ τῆς | ||
| δ ' Ἑλλάδος Ἑλλάς , Ἀθῆναι : πλεῖστα δὲ Μούσας τέρψας ἐκ πολλῶν καὶ τὸν ἔπαινον ἔχει . φασὶ δὲ |
| κρέασι βοείοις χλωρὰ σῦκ ' ἐπήσθιεν ἄμους ' ὑλακτῶν ὥστε βαρβάρῳ μαθεῖν . τὸ μὴ γενέσθαι κρεῖσσον ἢ φῦναι βροτοῖς | ||
| σκόπει τοίνυν τί δεῖ ποιεῖν : τὸ γὰρ ἀντειπεῖν τῇ βαρβάρῳ σφαλερόν , τὸ δὲ ἀποζεῦξαι Ἁβροκόμην Ἀνθίας ἀδύνατον . |
| καὶ ἐπὶ πᾶσι τοῖσι προγεγραμμένοισιν , ὡς ἐγὼ οὐδὲ πώποτε ἐνέτυχον , πολὺ δὲ μάλιστα οὗτοι , καὶ οἱ ἐκ | ||
| Ἀττικοὶ οὓς κύρτους λέγουσιν Ἕλληνες . προστυχὴς ἐγενόμην ἀντὶ τοῦ ἐνέτυχον Πλάτων . παιδάριον καὶ τὸ θυγάτριον Ἀττικοί , παιδάριον |
| δὲ συγγραφέων ἀναγιγνωσκόντων ἀναίσθητα συγγράμματα , πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα ᾀδόντων , καὶ τούτους ἐπαινούντων ἑτέρων , πολλῶν δὲ θαυματοποιῶν | ||
| ὑπὸ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος : καὶ ταῦτα καὶ αὐλούντων καὶ ᾀδόντων ἀνέχονται παρ ' αὑτοῖς ἐν τῷ θεάτρῳ , καὶ |
| ἐχώρουν μὲν πάλιν τὴν αὐτὴν ἀπὸ τῶν Φίλων , καὶ προσεδόκων νῦν γέ που τοὺς καταρράκτας ὄψεσθαι . καὶ τοὺς | ||
| μέλλον . ἦ γὰρ ἂν οὐκ ἦλθον , εἰ τοῦτον προσεδόκων ἐνθάδε : πρὸ δωμάτων δράκων : εἶδος ἀντὶ εἴδους |
| ἐφ ' ἑκάστῳ ὧν ἔπραττον ἐν αὐτοῖς τοῖς καιροῖς οὐκ ὤφθης κατήγορος ; καὶ πάλιν : γέγονέ τι τῶν ὑμῖν | ||
| καὶ τοσοῦτον κρατοῦντας τῶν σῶν ἑταίρων καὶ μεθ ' ὧν ὤφθης πρῶτον αὐτοῖς ; ἐπεὶ νῦν εἴ σοι δέδοκται παντάπασι |
| ' αὑτὸν γεγονὼς μοχθηρός , ὁ δὲ δίκαιος χάριν τῶν ἀνδραγαθημάτων ἀξίως ἐπαινῆται κατὰ τὸ αὐτεξούσιον τοῦ θεοῦ μὴ παραβὰς | ||
| ἀνδραγαθήματα καὶ νίκας συνάπτουσα εἰς ἄκρον ἐν τῷ πολέμῳ προελήλυθεν ἀνδραγαθημάτων , ὡσεὶ ἔλεγε : τὴν οὕτως μακαρίαν οὐκ ἀπεικὸς |
| τὰ πρόβατα καὶ αἱ αἶγες αἰχμάλωτοι μετὰ σοῦ γενόμεναι ; Τοιαῦτα λέγοντα αὐτὸν ἐκ τῶν δακρύων καὶ τῆς λύπης ὕπνος | ||
| εὑρίσκει , στόλους ἀποπέμπει , συντάττει δυνάμεις , ἀντιμεθίσταται . Τοιαῦτα καὶ τότε καὶ πολλάκις πρός με Φίλιππος περὶ τἀνδρὸς |
| αὐτοῦ διεξελεύσεσθαι , ὥστε καὶ τὰ ὑπ ' ἐκείνου παραλελειμμένα προσθήσειν μοι δοκῶ : ὅσῳ γὰρ ἂν ὑμῖν καλλίων φαίνηται | ||
| εἰκάσειεν ἄν τις ἥκιστα πρὸς χάριν ἢ ἀπέχθειαν ἀφαιρήσειν ἢ προσθήσειν τοῖς γεγονόσιν . κἀνταῦθα ἤδη καὶ στοχαστικός τις καὶ |
| καὶ τὰ τῶν φίλων πολλῶν οὐκ ὀλίγα προσέθηκε πάντα πανταχόθεν ἀγείρων θηρία τε καὶ τοὺς πρὸς ταῦτα μαχομένους . καὶ | ||
| σπανίζων , τῶν ἐφημέρων ἀπορῶν , πτωχός , πτωχεύων , ἀγείρων , προσαιτῶν , μισθωτός , μισθαρνῶν , πελάτης , |
| καὶ δαπάνην . ὡς δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις οὖσι παιδικοῖς δώροις ἔστι τι τῷ δαπανῶντι μέγεθος , οὕτω δὲ καὶ | ||
| δὲ κωθωνιζόμενος ὁ βασιλεὺς καὶ ὡς πάντες διηποροῦντο ἐπὶ τοῖς δώροις , ὁ Ἀντίγονος γελάσας πρὸς τοὺς φίλους ἔφη γινώσκειν |
| , εἰ μὴ κακοδαίμονα τέκνα : ἴσως ἐπὶ τῶν προγονικὰ ἀνδραγαθήματα ἀπορίᾳ ἰδίων προφερόντων . Τιμὴ Γεράνης : ἐπὶ τῶν | ||
| φησὶ , φράσαι [ συντόμως ] ἡ πόλις αὕτη μυρία ἀνδραγαθήματα καὶ νίκας συνάπτουσα εἰς ἄκρον ἐν τῷ πολέμῳ προελήλυθεν |
| ἐπιδεικνύμενος . κιρναμένα δ ' ἔερς ' ἀμφέπει πόμ ' ἀοίδιμον : ἡ δρόσος , φησίν , ἡ τοῦ μέλιτος | ||
| τινάς . Τὴν βασιλεῖ συνοῦσαν , ὦ μακάριε , τὴν ἀοίδιμον ταύτην λέγεις . Τί δέ ἐστιν αὐτῇ τοὔνομα ; |
| ἄνθρωπος , καὶ συνθέμενος αὐτοῖς ἃ δεῖ ποιεῖν , ἐπὶ ξενίαν ἡμᾶς εἰς τὴν Φάρον καλεῖ , σκηψάμενος γενεθλίων ἄγειν | ||
| ἃ φέρειν οἶδε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἀγρός . ἀμειβόμενος δὲ τὴν ξενίαν ὁ ἀστικὸς εἰς ἄστυ τὸν ἀρουραῖον ἐκόμιζε καὶ εἰς |
| , Φθιῶτιν [ Ἑστιαιῶτιν ] Θετταλιῶτιν Πελασγιῶτιν . ὁ πολίτης Φθιώτης καὶ Φθιῶτις τὸ θηλυκόν , καὶ Φθιωτικός καὶ Φθῖος | ||
| τὰ πολλὰ τὸ ι πρὸ τοῦ ω ἔχει , Πηλιώτης Φθιώτης , σπάνια δὲ τὸ ε καὶ σχεδὸν ἀπὸ τῆς |
| ὦ γέρον Αἰακίδα , πείθομαι καὶ σὺν Λαπίθαισί σε Κενταύροις ὁμιλῆσαι δορὶ κλεινοτάτωι , καὶ ἐπ ' Ἀργώιου δορὸς ἄξενον | ||
| γὰρ ἀκριβὲς τοῦτο τῆς φωνῆς καὶ καθαρῶς Ἰωνικὸν καὶ ὅτι ὁμιλῆσαι στωμύλη καὶ πολὺ τῶν Ἀττικῶν χαρίτων ἔχουσα οὐδὲ θαυμάζειν |
| αὐτοῦ γε τοῦ τὰ πτερὰ ἔχοντος Πηγάσου μεῖζον ἐμοί , Διονύσιε , τὸ σὲ κάλλους οὕτω γέμουσαν ἐπιστολὴν ἐπεσταλκέναι . | ||
| παρακειμένου , καὶ Διονύσιον , ὃς πρὸς τὸν ” οἰμώξῃ Διονύσιε ” φήσαντα „ σὺ μὲν οὖν , [ ἀπήντησεν |
| ἀπελευθέροις ἢ ἐγγόνοις αὐτῶν τὴν κατάληψιν σημαίνει , Ἄρης δὲ ἀπελευθέρων υἱοῖς , στρατιώταις , Ζεὺς δὲ φίλοις καὶ συγγενέσιν | ||
| ἐπαινῶν φησι : τοὺς ἁλιέας εἰς τὸ βάραθρον ἐμβαλῶ : ἀπελευθέρων ὀψάρια θηρεύουσί μοι , τριχίδια καὶ σηπίδια καὶ φρυκτούς |
| τοῦ Δημάδου πρὸς αὐτόν : τί οὐ πείθομεν , ὦ Φωκίων , Ἀθηναίους τὴν Λακωνικὴν προσδέξασθαι πολιτείαν ; ἐὰν γὰρ | ||
| προσετίθει τὸ χαίρειν : οὕτως ἄρα ᾑρήκει τὸν Μακεδόνα ὁ Φωκίων . ἀλλὰ καὶ τάλαντα αὐτῷ ἀργυρίου ἔπεμψεν ἑκατόν , |
| λέγοντα ἡμετέρωι βασιλῆι θεοῖσι φίλωι Θεοπόμπωι / ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξηι γε ἐμῆι γέγονεν | ||
| ; ἡμεῖς δέ γ ' αὐτῆι χειρὶ τόνδε θ ' εἵλομεν χωρίς τε θηρὸς ἄρθρα διεφορήσαμεν . ποῦ μοι πατὴρ |
| μίτος κρυερὸς Ἀΐδης τε , καὶ νέον ὄντα κατέσχε τὸν εὐεπίης ὑποφήτην . εἰ δὲ πολύν με χρόνον μίμνειν φθόνος | ||
| ἐξ ἐρήμων ὀρέων . ἔκριζον : ἀπορριζῶν τὴν ἁμαρτίαν . εὐεπίης : εὐλαλοῦς . εὐπάθεια : εὐτροφία , σπατάλη . |
| καὶ τὴν Χλόην , μέγα βοήσας ὦ Νύμφαι καὶ Πὰν κατέδραμεν εἰς τὸ πεδίον καὶ περιπλακεὶς τῇ Χλόῃ [ καὶ | ||
| τῶν συμβουλευόντων τοῖς Κροτωνιάταις , ἐπειδὴ τὰ ἄλλα τῶν ἡκόντων κατέδραμεν , ὅτι καὶ Πυθαγόρᾳ προσκόπτειν ἀπενοήθησαν , ὑπὲρ οὗ |
| καὶ ἐξωσθεὶς πρὸ τοῦ δωματίου ἔξω γυμνὸς καλῶς ἐστεφανωμένος καὶ μεμυρισμένος τὴν γῆν γυμνὴν περιλαβὼν ταύτῃ συνεκάθευδον . ἅμα δὲ | ||
| μέλλον ; ὁ βίος βροτοῖς ἄδηλος . μεθύων θέλω χορεύειν μεμυρισμένος τε παίζειν * * * * * μετὰ καὶ |
| τίς σοι ἐνδῷ ὁτιοῦν , τούτου ἅσμενος ἔχῃ ὥσπερ τὰ μειράκια . ὡς δὴ σὺ οἴει ἐμὲ ἢ καὶ ἄλλον | ||
| καὶ μετ ' ἐκεῖνον αὖ πλεῖν ἢ σταδίῳ λαλίστερα Ἀριστοφάνης μειράκια γενέσθαι φησὶν , ἅτ ' , οἶμαι , τοσοῦτον |
| ὁ Εὐβίοτος μηδένα παρεῖναι ἐν τῇ σκηνῇ , ἀλλ ' ἐξήλαυνεν ἅπαντας ὡς ἄν ? τινων δυσχερῶν αὐτῇ περὶ Σαυροματῶν | ||
| σῦς καὶ ἄδικοί τινες ἄνθρωποι καὶ θηριώδεις , οὓς ἐκεῖνος ἐξήλαυνεν καὶ ἐκάθαιρεν ; καὶ τί ἂν ἐποίει μηδενὸς τοιούτου |
| ἐγένοντο πολλῶν ἀγαθῶν ἡγεμόνες , τῶν τε ἄλλων καὶ παλαιῶν διηγημάτων πολύφωνοι κήρυκες . , . . εὐθημοσύνη ἱερὸν καὶ | ||
| ἔχθραν τὸ γένος ἐξάψαντες : ὅτι προσῆκον ὑπομνησθῆναι τῶν παλαιῶν διηγημάτων , ὅτι τὴν νῦν οὖσαν κα - τάστασιν ἐξ |
| καὶ τούς γε θρασυσπλάγχνους δουλοῖ , οὕτως ἡ τούτων , εὔκλεια καὶ λαμπρότης ζηλωτοὺς , ἄγαν παρασκευάζει τοὺς ἐξ αὐτῶν | ||
| κέρδος ] τὸ χωρὶς αἰσχύνης ἀποθανεῖν τινα . κέρδος ] εὔκλεια . κέρδος ] τὸ ἀποκτεῖναι δῆλον τὸν ἐχθρόν . |
| ἤρξατο κολακεύειν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα καὶ καταφιλεῖν . αὐτὴ δὲ ἀπεστρέφετο τὸν Ξάνθον λέγουσα “ μὴ πρόσιθί μοι , δουλοκοῖτα | ||
| στρατηγῷ . Ὁ δὲ κρατῶν τῶν λεχθέντων ἀκούσας τὴν βουλὴν ἀπεστρέφετο , εἴτε δειλίᾳ συσχεθείς , εἴτε ἀρετῆς ὑπερβολῇ ἀνωτέρω |
| λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἧττον εἶναι γνώριμα : πλὴν τοσαύτῃ γε ἁγνείᾳ φησὶν Εὔδοξος ἐν τῇ ἑβδόμῃ τῆς Γῆς Περιόδου κεχρῆσθαι | ||
| τῶν ἀρχομένων εὐνοίᾳ τε καὶ φόβῳ , ὧν τὸ μὲν ἁγνείᾳ γίνεται καὶ μισοπονηρίᾳ , ἡ δὲ εὔνοια καλοκἀγαθίᾳ τε |
| καὶ ἄργυρον ἱστοροῦσιν ἀνατεθῆναι , δημοσίᾳ δὲ εἰς τὴν πόλιν Λύσανδρον εἰσαγαγόντα πολλῶν κακῶν αἴτιον γενέσθαι . Γύλιππον οὖν τὸν | ||
| πρὸς ἄλλους μὲν τῶν Ἑλλήνων , ἀτὰρ οὖν καὶ πρὸς Λύσανδρον τὸν Λακεδαιμόνιον , ὅτε ἦλθε πρὸς τὸν Κῦρον ὁ |
| οὕτω δύνασθαι τοὺς φίλους ἐγκωμιάζειν ὥσπερ ἐμαυτόν . ἄλλως : πεπίστευκα δὲ ὅτι οὐδένα ὕμνησα ἀμφότερα ἔχοντα , ἐμπειρίαν τε | ||
| οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν ἄλλη γυνή , κἂν ἡ ἄστοργος ἐγὼ πεπίστευκα : μετὰ τοσοῦτον ἰδοῦσά σε χρόνον ἐν τοῖς ἀγροῖς |
| ' εἰ οὕτως αὐτὰ ἔθηκεν ἄνθρωπος , τρέχει , ἴσως ἐσφάλλετό τις περὶ τὴν ἀνάγνωσιν κατὰ συμπλοκὴν αὐτὰ νομίζων εἶναι | ||
| ' εἰ οὕτως αὐτὰ ἔθηκεν ἄνθρωπος , τρέχει , ἴσως ἐσφάλλετό τις περὶ τὴν ἀνάγνωσιν κατὰ συμπλοκὴν αὐτὰ νομίζων εἶναι |
| τοιαύτης ἐμέλησε τῆς προσθήκης , σοὶ δὲ οἷς ταύτης ἐμέλησεν ἔδειξας οὐ σφόδρα τοῖς νόμοις οἷς λέγεις θαρρεῖν . Χωρὶς | ||
| : τοὺς Ὀζόλας νῦν σὺ Λοκροὺς ? ? γράφε : ἔδειξας οἷς ἔγραψας Ὀζόλας πλέον καὶ Φωκεῦσιν ἤδη . . |
| διεξήγαγον , ἄτυφοι γενόμενοι καὶ ἐπαῖται καὶ διαίτῃ εὐτελεῖ καὶ λιτῇ δυνάμενοι χρήσασθαι ; ἀπορία καὶ δάνεια περιέστηκεν : κόγχον | ||
| ἡ Τεΐη μᾶζ ' ἁνδάνει οὔτε καρύκκη ἡ Λυδῶν , λιτῇ δὲ καὶ αὐαλέῃ ἐνὶ κόγχῳ Ἑλλήνων ἡ πᾶς ' |
| τὰ ὅπλα καταθέμενοι πρὸς τὸν θρόνον ἧκον . τοσοῦτόν ἐστι Γαυδέντιος καὶ οἱ τούτου τρόποι . δεῖ δὴ νῦν μειζόνων | ||
| τὸν ἐκείνων διδάσκαλον ἢ τὸ παίζειν ἀντὶ τοῦ φροντίζειν . Γαυδέντιος ἡμῖν κοινωνεῖ τῶν περὶ τοὺς νέους πόνων . Ἀράβιος |
| οἱ ἑταῖροι ξυνανέστησαν τῷ βασιλεῖ ἀποχωροῦντι , διελθόντα διὰ τῶν εὐνούχων ἀναβῆναί τε ἐπὶ τὸν θρόνον καὶ καθέζεσθαι . τοὺς | ||
| τῶν Περσῶν ὁ Ὦχος παρῆλθεν , οἱ μάγοι προσέταξαν τῶν εὐνούχων τινὶ τῶν πλησίον παρεστώτων φυλάξαι τὸν Ὦχον τῆς τραπέζης |
| καὶ τῆς ὕλης τὸ λάσιον ἐπεποίητο δίαιταν , οὕτω δοῦλον ἐφρόνει καὶ ὑποχείριον καὶ τηλικαύτης ἀλκῆς καὶ μεγέθους ἀνάξιον , | ||
| ἀκούουσι κόπον . ἦ που καὶ Ἀλυάττης ὁ Λυδὸς ταῦτα ἐφρόνει . καὶ διὰ τοῦτο ἄρα ἐκεῖνος ἐπεστράτευε Μιλησίοις ὑπ |
| αὐτὰ δὲ ταῦτα φανερά . ὁρᾷ γὰρ αὐτὰ τὰ σώματα βασταζόμενα ὁ χορός . . αὐτόδηλα ] φανερὰ καὶ οὐκ | ||
| αὐτὰ δὲ ταῦτα φανερά : ὁρᾷ ὁ χορὸς τὰ σώματα βασταζόμενα . ταῦτα λέγει ὁ χορὸς ὁρῶν τὰ σώματα βασταζόμενα |
| διὰ τοῦτο πείσθητέ μοι , καὶ τοὺς ἵππους , ἐπειδὰν ἀργυρίων δέησθε καὶ πόρος ἄλλοθεν μὴ ᾖ , ἀπόδοσθε , | ||
| καὶ γάρ σε μαθητείης πόθος ἔσχεν , πολλῶν δ ' ἀργυρίων ὀλίγην ἠλλάξαο βίβλον , ἔνθεν ἀπαρχόμενος τιμαιογραφεῖν ἐδιδάχθης . |
| ἐπιεικοῦς ἢ χαλεπαίνων τοῖς αὑτοῦ φίλοις τε καὶ ἑταίροις ἢ ὑπερορῶν τοὺς θνητούς τε καὶ ἀληθεῖς γονέας . ἀλλὰ γὰρ | ||
| σπουδάζων ὑπὸ πάντων , καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν φιλοσοφούντων , ὑπερορῶν δὲ καὶ διαπτύων τοὺς ἄλλους καὶ μάλιστα τοὺς ἐν |
| ' οὐκ ἄγεις εἰς τὸν ὄχλον αὐτό ; διότι φυλὴν περιμένω σφόδρα φιλονικοῦσαν λαχεῖν τιν ' . οἶδα γὰρ ὅτι | ||
| Ἀττική [ καὶ Πελοπιδῶν ] : ἐν ταύτῃ ἕστηκα καὶ περιμένω τίς πρῶτος ἀπόλλυται . καὶ πολλὰ βαλλόμενος καὶ τοξευόμενος |
| καὶ μεγάλοι , καὶ ἀνδρικὸν ὁρῶσι , καὶ ἔργων ἔχονται θηρατικῶν , καὶ μέντοι καὶ πολλοὺς ἀναφλέγουσι , μειράκια ἔτι | ||
| καὶ σαγῆναι μυριόφθαλμοι . Φέρε δὴ μετὰ τὰ εἰρημένα καὶ θηρατικῶν ἵππων μνείαν ποιησώμεθα . Ἄρσενες ἵπποι τῶν θηλειῶν ἀνδράσι |
| μοι ὀρώρεται ἔνδοθι θυμὸς κήδεσιν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ξυνίει ἔπος , ὅττι κεν εἴπω : πολλοὶ δὴ ξεῖνοι | ||
| ἐλθεῖν . ξεῖνε , σὺ δ ' ὦκ ' ἐμέθεν ξυνίει ἔπος , ὄφρα τάχιστα πομπῆς καὶ νόστοιο τύχῃς παρὰ |
| Κελαινὴ Προίτου θυγατέρες . μάχλους δὲ αὐτὰς ἡ τῆς Κύπρου βασιλὶς εἰργάσατο , ἐπὶ μέρους δὲ τῆς Πελοποννήσου ἔδραμόν φασι | ||
| δέσποινα , Θησέως δάμαρ . φεῦ φεῦ , πέπρακται : βασιλὶς οὐκέτ ' ἔστι δὴ γυνή , κρεμαστοῖς ἐν βρόχοις |
| τι : εἰ κατὰ γῆς ἔρχονται : ὅτι ἐπικουρήσασιν οὐκ ἐβοήθησεν : ἓν δίκαιον ἅπασιν ἡμῖν : Μυκηνίδες ὦ φίλαι | ||
| τούτου πολλῶν πραγμάτων ὄντων οὐ παρέστη πώποτε , οὐδ ' ἐβοήθησεν , ἀλλ ' Ἀπόληξις καὶ Σόλων καὶ πάντες ἄνθρωποι |
| τὸν προλαμβάνοντα παρασκευῇ τοὺς κινδύνους εὐθύνειν ἄξιον ; ποῦ τὴν θρεψαμένην προαναρπάζειν τῶν δεινῶν οὐκ εὔλογον ; εἰ γὰρ περιμενοῦμεν | ||
| τὸν προλαβόντα παρασκευῇ τοὺς κινδύνους εὐθύνειν ἄξιον ; ποῦ τὴν θρεψαμένην προαναρπάζειν τῶν δεινῶν οὐκ εὔλογον ; εἰ γὰρ περιμενοῦμεν |
| Ὁ δὲ μετὰ τοῦτον , ἐν ᾧ τὴν ὕπατον ἀρχὴν παρειλήφεσαν Τίτος Ῥωμίλιος καὶ Γάιος Οὐετούριος , δήμαρχοι δ ' | ||
| Ποστόμιον Ἄλβον καὶ Σερούιον Φούριον . οἱ μὲν δὴ νεωστὶ παρειλήφεσαν τὴν ἀρχήν , παρὰ δὲ τῶν συμμάχων Λατίνων ἄγγελοι |
| ἐμοὶ δοκεῖν ὅπως ἔχοιεν πρὸς ὃν ἀσχολοῖντο οἱ Ἕλληνες . Μιλτιάδῃ μὲν οὖν εἰς ἓν κεφάλαιον ἡ τῆς ἀνδρείας ἀπόδειξις | ||
| τὸν Πᾶνα καὶ τοὺς ἐπὶ τὴν μάχην ἀπαντήσαντας καὶ συστρατηγήσαντας Μιλτιάδῃ μάρτυρας ἀξιόχρεως τῆς ἀνδρείας τῆς ἐκείνου πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους |
| ἐπιστήμην . οὐκ εἰκότως οὖν Μωυσῆς ἐπὶ τῇ τῶν ἀναβατῶν ᾄδων ἀπωλείᾳ τοῖς ἱππεῦσιν εὔχεται σωτηρίαν παντελῆ ; δύνανται γὰρ | ||
| σὺ ὁ δύστηνος ἐν Δελφοῖς καθέζῃ τὰ κενὰ καὶ μάταια ᾄδων ; τί δέ σου ὄφελος ἡμῖν ; τί δὲ |
| οὐκ ἀπὸ τρόπου δέ μοι δοκεῖ οὐδ ' ὁ Εὐριπίδης ἐγκωμιάζων λέγειν τὸν Ἐτεοκλέα διότι νεανίας μὲν ἐνδεὴς ἦν , | ||
| ἐν τῇ σαυτοῦ λαβὼν ἱδρύσαις , μακρὸς ἥξει σοι λόγος ἐγκωμιάζων τὸ ἔργον . Καὶ σοὶ τῷ πρεσβευτῇ χάρις καὶ |
| . ὅτε καί τινος εἰπόντος μακάριοί ἐστε ὑμεῖς , ὦ βασιλεῦ , τοιούτοις χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ , μηδὲν τὸν | ||
| βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ δυνάμενος ἐξευρεῖν αὐτὸς ἄχθῃ |
| κατ ' ἀλλήλων μονομαχεῖον ἤλθετε : ἄθλιοι : διότι εἰς ἐνθύμησιν μονομαχίας ἤλθετε : βοᾷ βαρβάρῳ : τῇ ἐμαυτῆς φωνῇ | ||
| εὐθυμεῖσθαι , καὶ ὀξυθύμια τὰ καθάρματα . ἐνθυμίαν δὲ καὶ ἐνθύμησιν Θουκυδίδης , καὶ ἐνθυμιζόμενοι τὰς ἐν ταῖς μάχαις συμφοράς |
| δόξαις οὔτε μεγέθεσιν οὔτε κάλλεσιν ἡττωμένη , λόγοις τε ἅμα στεφανοῦσα καὶ χρυσῷ τῷ στέμματι . ἐὰν μὲν σχῇ γένος | ||
| μέγα σεμνὴ Νίκη τὸν ἐμὸν βίοτον κατέχοις καὶ μὴ λήγοις στεφανοῦσα . ] Ἥκω Διὸς παῖς τήνδε Θηβαίαν χθόνα Διόνυσος |
| κύνα . ἀναθήματα δὲ ἄλλα τέ ἐστιν ἐπὶ Ταινάρῳ καὶ Ἀρίων ὁ κιθαρῳδὸς χαλκοῦς ἐπὶ δελφῖνος . τὰ μὲν οὖν | ||
| ἦσαν Μηδικοῖσι , τὰ δὲ ἄλλα κατά περ Βάκτριοι . Ἀρίων δὲ ἦρχε Σισάμνης ὁ Ὑδάρνεος . Πάρθοι δὲ καὶ |
| πότε δὲ τοὺς ἀσεβεῖς ; οὐχ ὅταν εὐσέβεια τῶν ἰδίων ὀργίων ἀποσχοινίσῃ ; διό μοι δοκοῦσιν οἱ μὴ τελείως δυσκάθαρτοι | ||
| [ ἐννατέταις ] [ φίλιον ] ἐπόπταις [ ] ? ὀργίων ὁσίων [ Ἴακχον ] [ κλείει σε ] ? |
| ᾤχετο φεύγων ἅμα τοῖς ἑταίροις : τὸν δὲ Τύλλιον ἡ πληθὺς ἅπασα μετὰ χαρᾶς καὶ κρότου καὶ πολλῆς εὐφημίας παραπέμπουσα | ||
| γένει ὄλβος ἠκολούθησεν . ἄλλως : ὁμοίως τῷ : ἡ πληθὺς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἀπονέοντο , τὸ , γένος τιμῶντες |
| μοι ἐφαίνετο ἐν τῇ γνώμῃ . Τί φὴς , ὦ Ἱππόκρατες , ἐν τῇ γνώμῃ σοι ἐφαίνετο ; τί οὖν | ||
| , ὁ δὲ τὸ διηνεκὲς οἰστρομανίην ἔχει τῆς ἀσελγείης . Ἱππόκρατες , μὴ γελάσω τὸν κλαίοντα δι ' ἔρωτα , |
| , ὡς ἱστορεῖ Βάτων ἐν τοῖς περὶ τῶν ἐν Ἐφέσῳ τυράννων ) . Ἡγήσανδρος δέ φησιν ὅτι καὶ Ἀστυκρέοντα θεραπευθέντα | ||
| κατέγνως , οὐδ ' ἐκεῖνο συνιδών , ὅτι τῶν μὲν τυράννων οὐδεὶς πώποτε τελευτήσας ἀνεβίωσεν , πόλεις δὲ πολλαὶ ἄρδην |
| Καὶ γὰρ ἂν δεινὰ ποιοίην , ὦ Εὔδικε , εἰ Ὀλυμπίαζε μὲν εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων πανήγυριν , ὅταν τὰ | ||
| νεὼς ἐκπεμφθέντες Μυτιληναίων πρέσβεις , ὡς αὐτοῖς οἱ Λακεδαιμόνιοι εἶπον Ὀλυμπίαζε παρεῖναι , ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι ξύμμαχοι ἀκούσαντες βουλεύσωνται |
| κατέσχον τὴν Σαλαμῖνα . Ἀθηνόδωρος βασιλεῖ στρατηγῶν , ἡττηθεὶς ὑπὸ Φωκίωνος περὶ Ἀταρνέα ὥρκισε τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν | ||
| Εἶτα οὐκ ἔστι σωφροσύνη μεγάλη , εἴ γε καὶ ἡ Φωκίωνος γυνὴ τὸ Φωκίωνος ἱμάτιον ἐφόρει , καὶ οὐδὲν ἐδεῖτο |
| ὦ βασιλεῦ τὴν χάριν , ἐξανδραποδίσασθαι μὲν γυναῖκας καὶ τέκνα Λαμψακηνῶν , καταβαλεῖν δὲ καὶ ἐς ἔδαφος τὴν πόλιν πᾶσαν | ||
| δραμόντας ἐκκόψαι τὰς ἀμπέλους πρώτας : εἶναι γὰρ τῶν πρώτων Λαμψακηνῶν . οἱ δὲ πρὸς τὸ ἐκκόπτειν ἐτράποντο : ὁ |
| ἀπερρίπτει , θαυμάζων , ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα , Κικέρωνα δὲ | ||
| Πυθαγόρειον φιλόσοφον καλῶς ἐπιδημήσαντα τῇ Ἑλλάδι καὶ τοὺς νέους ἡμῶν ὠφελήσαντα τιμήσαντες ἀξίαις τιμαῖς , αἷς πρέπει τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας |
| ὑπὸ τῆς Πυθίας , ὅταν ἐπὶ ξένης ἀνιαθῇ μάλιστα καὶ περίλυπος γένηται , πόλιν ἐκεῖ κτίσαι , καὶ τῶν ἀμφ | ||
| τούτοις μεταβολήν : καὶ οὔτε εὐτυχῶν περιχαρὴς ἔσται οὔτε ἀτυχῶν περίλυπος : οὐ γὰρ μέγιστον ἡγήσεται τὴν τιμὴν καὶ οὕτω |
| τὸν Νεοπτόλεμον τὴν Ἑρμιόνην : Νεοπτόλεμος γαμεῖ νιν : οὐκ ἐγάμησεν αὐτὴν κατὰ τοῦτο ὅτι τέκνα οὐκ ἔσχεν ἀπ ' | ||
| Τρώων ὅπλ ' ἔδωκαν Ἑλλάδος τιμᾶν Μακεδόνων εἵνεκ ' εὐανδρησίας ἐγάμησεν Ἑλένη τὸν θεοῖς στυγούμενον γαμεῖ δ ' ὃ μὲν |
| , εἴπερ ἡ μὲν ἐμὴ μήτηρ μὴ ἦν ἐγγυητὴ μηδὲ ἠνέγκατο προῖκα , ἡ δὲ τούτων ἠνέγκατο , τοὺς μὲν | ||
| πόντοιο θεούσης πρόσθεν [ ἐπὶ ] πλωτῶν δρυόχων [ ] ἠνέγκατο Νηρεύς . οὐ γὰρ ὅσος στεινωπὸν ὑπὸ [ πτύχα |
| ἡμᾶς περιέλκει : μάλιστα γὰρ σχολαστικοὶ λέγονται οἱ τῇ θεωρίᾳ σχολάζοντες . Ἐν τῷ πνίγει δέ : τὸ ἐν μεσημβρίᾳ | ||
| , Ἰνδῶν δὲ οἱ καλούμενοι Βραχμᾶνες , ἄνδρες ἀκριβῶς φιλοσοφίᾳ σχολάζοντες , καὶ οἱ καλούμενοι δὲ μάγοι , γένος τοῦτο |
| δυσχίμου πλημυρίδος , πλόκαμον ἰδούσῃ τόνδε : πῶς γὰρ ἐλπίσω ἀστῶν τιν ' ἄλλον τῆσδε δεσπόζειν φόβης ; ἀλλ ' | ||
| παῖδα δ ' οὔτ ' ἐμὴν κτενῶ οὔτ ' ἄλλον ἀστῶν τῶν ἐμῶν ἀναγκάσω ἄκονθ ' : ἑκὼν δὲ τίς |
| τὴν ἐπιδημίαν ἄνω : ὄχλος , ἀγορά , κλέπται , κυβεῖαι , διατριβαί . ἂν πρῶιος ἀπίηις καὶ καταλύσεις βέλτιον | ||
| πιδημίαν , ἐν ᾧ ὄχλος , ἀγορά , κλέπται , κυβεῖαι , διατριβαί : ἂν πρῶτον ἀπίῃς καταλύσεις , βελτίονα |
| σεσήμαγκεν ; πείθομαι , ἀκολουθῶ , ἐπευφημῶν τὸν ἡγεμόνα , ὑμνῶν αὐτοῦ τὰ ἔργα . καὶ γὰρ ἦλθον , ὅτ | ||
| . ἱκέτας σέθεν : παρακαλῶ σε , Ζεῦ , Λυδίαις ὑμνῶν εὐρυθμίαις φυλάττειν τὴν Καμάριναν ἐν νίκαις καὶ ἀνδρείαις . |
| : μεθύοντα ἄνδρα πάνυ σφόδρα δέξεσθε συμπότην , ἢ ἀπίωμεν ἀναδήσαντες μόνον Ἀγάθωνα , ἐφ ' ᾧπερ ἤλθομεν ; ἐγὼ | ||
| αἴτιος ἐγενόμην φανερῶς , ὡς αὐτοί τε ὡμολόγουν χρυσῷ με ἀναδήσαντες στεφάνῳ , καὶ ὁ ὕπατος Σίκκιος ἐμαρτύρησεν ἡγεμόνα τῆς |
| σμύρναν , τὰ ἄλλα θυμιάματα : ζῷα δὲ αὐτὸς οὐκ ἔθυεν οὐδὲ τῶν θεωρητικῶν φιλοσόφων οὐδείς , τοῖς δὲ ἄλλοις | ||
| ' ἔστι πηγός ; ἀλλὰ δεῖξον χέρνιβα . παρῆν . ἔθυεν , ἔλεγεν ἄλλα ῥήματα τοιαῦθ ' ἃ μὰ τὴν |
| Αἰγὸς ποταμοὺς τοῦ οὐρανοῦ ἐκδοθήσονται , προαναφωνήσαντα ἀληθεῦσαι ; καὶ σοφίᾳ ταῦτα τοῦ Ἀναξαγόρου προστιθέντες ἀφαιροῦνται τὸν Ἀπολλώνιον τὸ κατὰ | ||
| καὶ εἰ μὴ ἔμελλον ὑμῖν φορτικώτερος φαίνεσθαι , χρώμενος ἀγροίκῳ σοφίᾳ , προσήρμοσα ἂν οὐ χαλεπῶς ἕκαστον ὧν κατέλεξα παθημάτων |
| προσειλήφασι κἀκεῖνο τὸ ἐπίκλημα , ὅτι ἐφεῖται τοῖς ἐν τῷ συνδείπνῳ παροῦσι ξένοις προπίνειν ταῖς γυναιξίν , ἕκαστον ᾗ ἂν | ||
| , ἐν δὲ τοῖς ἄρα καὶ ἐκεῖνο . ἐν τῷ συνδείπνῳ τῷ τοῦ Μαικήνα τράπεζα ἐγγώνιος ἦν ὑπὸ τῇ κλισίᾳ |
| βουστάδας αὐλὰς χερσεύει ἀξέστους ὄρνιθος ἦλθ ' ἐπώνυμος πέρδικος ἐν κλεινοῖς Ἀθηναίων πάγοις ἁλίας στραβήλου τῆσδε , τέκνον , εἴ | ||
| . Σοφοκλῆς Καμικοῖς : ὄρνιθος ἦλθ ' ἐπώνυμος πέρδικος ἐν κλεινοῖς Ἀθηναίων πάγοις . Φερεκράτης ἢ ὁ πεποιηκὼς τὸν Χείρωνα |
| Ἑλλὰς ἐπὶ τὸν Πέρσην ἐποιεῖτο , ἀπηξίου δὲ οὐδὲ τὸν Μιλτιάδην , οὐδὲ τὸν Κίμωνα , ὡς ἄνδρε ἀρίστω καὶ | ||
| Ξάνθιππος ὁ Ἀρίφρονος , ὃς θανάτου ὑπαγαγὼν ὑπὸ τὸν δῆμον Μιλτιάδην ἐδίωκε τῆς Ἀθηναίων ἀπάτης εἵνεκεν . Μιλτιάδης δὲ αὐτὸς |
| συνεσχημένων , συνέβη τὸν Ἡσίοδον τοῦτον πρόβατα ἐν τῷ Ἑλικῶνι ποιμαίνειν . Φασὶ δὲ , ὡς ἐννέα τινὲς ἐλθοῦσαι γυναῖκες | ||
| ' αἶνος Ὀλυμπιονίκαις οὗτος ἄγκειται . τὰ μὲν ἁμετέρα γλῶσσα ποιμαίνειν ἐθέλει , ἐκ θεοῦ δ ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ |
| στρεφόμενον ἐπὶ μοίρᾳ εὐμενεῖ , ἤγουν ἀγαθὰ φρονούσῃ : τὸν Ἀσώπιχον γὰρ ἦλθον ἀείδων , ἀντὶ τοῦ ᾄσων , ἤγουν | ||
| κῶμον ἐπ ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα : Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ' ἀείδων ἔμολον , |
| καὶ τῶν ἱστάντων ἡ ἴησις τῇ τε ἰητρικῇ καὶ τοῖσιν ἰητροῖσι μοῦνον ἐγίνετο , ἀσθενὴς ἦν ἂν ὁ ἐμὸς λόγος | ||
| ὄπωπα , ὅ τι ἔδοξέ μοι ὠλισθηκέναι . Τοῖσι μέντοι ἰητροῖσι δοκέει κάρτα ἐς τοὔμπροσθεν ὀλισθάνειν , καὶ μάλιστα ἐξαπατέονται |
| ! ! ἐκεῖνο ] τὸ καθ ' αὑτὸν μέρος μόνον περιέπειν | , ἀλλὰ πᾶσαν τὴν γῆν οἰκεῖν ὡς πάντων | ||
| ἐδέδοτο . . Ὃς ἀμφέπει ] ἀντὶ τοῦ διέπει . περιέπειν γάρ ἐστι τὸ φίλον τινὰ κυβερνᾶν καὶ θάλπειν , |
| ὁμιλητῶν τῶν ἑαυτοῦ περιστησάμενος , ὧν ἦν Μνάσων τε ὁ Φωκεὺς καὶ ἄλλοι τοιοῦτοι . ἐνόσει δὲ τότε ὁ Σπεύσιππος | ||
| ὁ τῷ Ἡσιόδῳ ἰσόχρονος , ὁ τοῦ Εὔφρονος παῖς ὁ Φωκεὺς , ὁ καὶ τούτῳ τὴν ἔριν στησάμενος , κἂν |
| καὶ ἀπατᾷ καὶ τοὺς θεοὺς παρακαλῶν ἐπόμνυσιν ἐν τοῖς τῶν ἀγορανόμων νόμοισίν τε καὶ φυλακτηρίοις , οὔτε ἀνθρώπους αἰδούμενος οὔτε | ||
| ἐν ἀγορᾷ μὲν ἂν γίγνηται τὸ γενόμενον , ὑπ ' ἀγορανόμων , ἐὰν δ ' ἐκτὸς ἀγορᾶς ἐν ἄστει , |
| . . . . . . ” ἄφες ἄφες , Κυναίγειρε , μὴ λαμβάνου . μενοῦσιν ἂν λαμβάνῃς , πάλιν | ||
| τραύματα τοῖς στοιχείοις διένειμεν . ἄξιός γε ἦσθα , ὦ Κυναίγειρε , τῆς Βριάρεω πολυχειρίας ἵνα πᾶσάν μοι τὴν Ἀσίαν |
| στρατὸν ἑκάστῳ δόντες , ἐπικουρεῖν Ἀρκάσι καὶ Μεσσηνίοις πολεμουμένοις ὑπὸ Λακώνων , οὔπω δ ' , ὅσα ἐπενόουν , ἐργασαμένους | ||
| φόβων ἐξαπιναίων ταράσσεσθαι καὶ ἀπόλλυσθαι . Εὐφράτας δέ , ὁ Λακώνων ἁρμοστὴς ἐπὶ Θρᾴκης , ἐπεὶ αὐτῷ πυκνὰ ἐγίγνοντο ἐν |
| παιδία βουκολοῦσα . σὺ δὲ ἡμῖν αὐτόχρημα μεσαιπόλιος ἄνθρωπος μειράκιον ἀστικὸν ἀνεφάνης . ἀκούω γάρ σε τὰ πολλὰ ἐπὶ Σκίρου | ||
| Μηθυμναίῳ μειρακίῳ τῷ παιδὶ τοῦ κυβερνήτου , ἐξ ὅτου τὸν ἀστικὸν ἔφηβον ἐθεασάμην τὸν ὠσχοφόρον , ὅτε με ἄστυδε προὔτρεψας |
| δῆμον τῶν Ἀθηναίων , μηδ ' ὑπομιμνῄσκετε τῶν ἀνιάτων καὶ ἀνηκέστων κακῶν τοὺς ταλαιπώρους Θηβαίους , οὓς φεύγοντας διὰ τοῦτον | ||
| , πολλοὺς μὲν τῶν ἐν τάξει ἀπολέσαντες , πολλοῖς δὲ ἀνηκέστων συμφορῶν αἴτιοι γενηθέντες , ὥστε πολλὰς μὲν ἐρημωθῆναι πόλεις |
| ἱπποτροφίαν κατελθόντι † τὸν ἵππον † ἐπεὶ καὶ Καλλίας ὁ δᾳδοῦχος ὁ ἐν τῇ ἱερᾷ στολῇ προελθὼν ἐπὶ τὴν μάχην | ||
| δᾴδων ἐπιτελεῖται αὐτῆς τὰ μυστήρια ἢ ὅτι δᾷδα φορεῖ : δᾳδοῦχος γὰρ ἡ θεός . ? . . . μετὰ |
| . . Ζηνὸς μὲν ] εὐχαῖς ? ? ⋮ πρῶτα πρεσβεύων ? ? ? ? σέβας [ ἔπειθ ' ἱκνοῦμαι | ||
| Τίμαιός φησι [ . ] Γοργίου ἄρξαντος ἡνίκ ' Ἀθήναζε πρεσβεύων κατεπλήξατο τοὺς ἀκούοντας τῆι δημηγορίαι , ὡς δὲ τἀληθὲς |
| πλεῖστά τε καὶ κάλλιστα ἀπολαύετε , περὶ ὧν μαχεῖσθε νυνὶ ὑμετέρων ὄντων περιττῶν ἀνδράσιν , οἷς τοῦτα σπάνια . παρακελευσάμενοι | ||
| χρήματα , ἢ ἀδίκως ἀπολωλότα ἐκεῖνον καὶ οὐδὲν ὑφῃρημένον τῶν ὑμετέρων οὐδὲ δεδωροδοκηκότα : εἰ δὲ τούτων μηδέτερον ποιήσει , |
| νόμοις βοηθός , ὃν ὑμεῖς πάντες ἐπίστασθε ἀσεβέστατον ἁπάντων καὶ παρανομώτατον ἀνθρώπων γεγονέναι . οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοιαῦτα περὶ | ||
| Ἱ . ὁ σοφιστής φησιν . Ὅμηρος γοῦν τὸν πάντων παρανομώτατον Ἔχετον βασιλέα φησὶ καὶ οὐ τύραννον : εἰς Ἔχετον |
| οἶδεν ὅτι οὐκ οἶδεν . τοῦτο μὲν δὴ καὶ παντάπασι μεγαλοπρεπῶς συνεχωρήσαμεν , οὐδ ' ἐπισκεψάμενοι τὸ ἀδύνατον εἶναι ἅ | ||
| παίζοι ἐν καλοῖς καὶ ἐπιτηδεύοι τὰ τοιαῦτα πάντα , ὡς μεγαλοπρεπῶς καταπατήσας ' ἅπαντ ' αὐτὰ οὐδὲν φροντίζει ἐξ ὁποίων |
| ἁπάσης καταρραγέντος καὶ τῶν ἠπείρων ἀμφοτέρων κρινομένων ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἀντέσχεν , ὥσπερ ἔρυμα καὶ πρόβολος , ἀπ ' ἀρχῆς | ||
| . Ἐκεῖνα πολλὰ ἡμῖν τὰ κομψεύματα διελήλεγκται : μόνη δὲ ἀντέσχεν ἀήττητος ἡ σὴ βουλὴ καὶ ἡ γνώμη , μεθ |
| . τίς γὰρ οὐκ οἶδεν , ὅπως μὲν ἀνηλώθη τῷ λοιμῷ τῶν Ἀχαιῶν ὁ στρατὸς διὰ τὴν Ἀγαμέμνονος ἁμαρτίαν , | ||
| δεῖν : καὶ ἐπῃνέθη Θεμιστοκλῆς . Ὅτι Περικλῆς ἐν τῷ λοιμῷ τοὺς παῖδας ἀποβαλὼν ἀνδρειότατα τὸν θάνατον αὐτῶν ἤνεγκε , |
| δὲ ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος ὁ παγκρατιαστής : τὰς γὰρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους εἰκόνας ἐς Ῥωμαῖόν τε ἄνδρα καὶ Θρᾷκα | ||
| ὀλίγου τινὸς ἀξίους τῆς πατρῴας ἀρετῆς , ὅστις υἱὸς ὢν Μιλτιάδου καὶ κληρονομῶν τοσούτου κινδύνου τῆς ἐκείνου δόξης οὐ κατῄσχυνεν |
| γυνὴ δὲ μήτηρ ἥδε τῶν κείνου τέκνων . Ἀλλ ' ὀλβία τε καὶ ξὺν ὀλβίοις ἀεὶ γένοιτ ' , ἐκείνου | ||
| πλησίον κακοῦ . χαίρουσα καὶ σὺ στεῖχε , παρθέν ' ὀλβία : μακρὰν δὲ λείπεις ῥαιδίως ὁμιλίαν . λύω δὲ |