| τοῦτο ἔφη : Εἰ μὲν τῶν ἐν Κυρήνηι μᾶλλον ἐκηδόμην δηλῶν ὅτι ἡ τοιαύτη οἰκείωσίς ἐστιν κηδεμονική ? ? . | ||
| καὶ τέκνα ἔχων , μιᾶναι φόνῳ τὰς χεῖρας , “ δηλῶν ἐφ ' ὅπερ ἡμᾶς ἀνειλήφει , καὶ τὰ ὑπὸ |
| ἀντικείμενον ἐφ ' ἑτέρου προσώπου , δι ' ἐκείνου τοῦτο σημαίνων , καὶ παρέοικε τῇ ἐμφάσει τοῦτο . βουλόμενος γὰρ | ||
| ἐκ τῶν ὑφ ' αὑτὴν λέγων ὅτι ἀπόφανσίς ἐστι λόγος σημαίνων τινὶ ὑπάρχειν ἢ μὴ ὑπάρχειν . τὸ δέ τινι |
| καὶ Ἀχαϊκόν : † εἰπὼν στράτευμα ἑνικῶς κατέλυεν εἰς πληθυντικὸν εἰπὼν εὐθύνοντας ὡς πρὸς τὸ σημαινόμενον ἀπιδών : τὸ γὰρ | ||
| ἥτις οὐ δύναται ὑποστῆναι ἄνευ ῥινός ; τοῦτο γὰρ ἐδήλωσεν εἰπὼν τόδε ἐν τῷδε ἐστὶν ἢ ὡδὶ ταδὶ ἔχοντα , |
| λέγων : † ἐκ δὲ τοῦ εἰπεῖν λαίφη προτόνοις ἐπερειδομένας ἔδειξεν ὁ ποιητὴς ὅτι ἀνέμου ὄντος καὶ τῶν ἱστίων ἡπλωμένων | ||
| ἁδινάων . οὕτω δὲ καὶ τὴν ὀργὴν καὶ τὴν δίωξιν ἔδειξεν , εἰπὼν σφήκεσσιν ἐοικότες εἰνοδίοισι καὶ ἔτι προσθεὶς οὓς |
| μεγάλων ἰχθύων καὶ τῶν συμπεμφθέντων αὐτοῖς σύκων χλωρῶν , ὅτι αἰνιττόμενος Πάτροκλος ὁ Πτολεμαίου στρατηγὸς Ἀντιγόνῳ τῷ βασιλεῖ ἔπεμπεν , | ||
| λάβωμεν , ἀλλὰ τὴν λεύκωσιν τῶν σωμάτων , εἴτουν ἀνάκαμψιν αἰνιττόμενος εἴρηκεν : ὧδε γὰρ τὰ λευκὰ πάντα εἶπεν : |
| διὰ τὴν ἐν μέσῳ , ὡς εἴρηται , μονάδα . ὁρισάμενος οὕτω λέγει λοιπὸν β μὲν Πυθαγορείους ἑνὸς [ ἐστὶ | ||
| ἀλλ ' ἐναντίως ἐπιχειρήσας τῷ Μινουκιανῷ καὶ ἀπὸ τοῦ διώκοντος ὁρισάμενος οὐδεμίαν ἐν τῷ ὅρῳ τοῦ φεύ - γοντος ἐποιήσατο |
| στοργὴν δὲ στοργῇ , νεῖκος δέ τε νείκεϊ λυγρῷ , ἐμφαίνων ὡς γῆν μὲν καταλαμβανόμεθα μετουσίᾳ γῆς , ὕδωρ δὲ | ||
| δέ τινα τοῦ αἵματος καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ πνεύματος οὖσαν ἐμφαίνων , ὡς ἐν τούτοις : ἀχνύμενος : μένεος δὲ |
| , καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν : “ δεικνὺς ὅτι ἐν πρώτοις μόνος ἦν ὁ θεὸς καὶ ἐν | ||
| ἴσως πρὸς τὸ Ὁμηρικόν . ΓΘ ταυτησὶ ] τὴν τράπεζαν δεικνὺς τὴν μαγειρικήν . Γ ταυτησὶ ] τῆς μαγειρικῆς τραπέζης |
| ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
| δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
| ἰδίως τὸ τοῦ Ἀχιλλέως , ὅπερ αὐτὸς ὁ ποιητὴς ἠτυμολόγηκε λέγων “ Πηληϊάδα μελίην , ” ὥστε παρὰ τὸ ὄρος | ||
| συνεστώτων καὶ ἀσυστάτων ἔρχεται : ὅρον οὖν τοῦ συνεστῶτος ζητήματος λέγων πάντα τὰ ἀσύστατα περιλαμβάνει κατὰ τὸ ἐναντίον : γίνεται |
| ἀναφορὰν ἐχόντων . θʹ . Ἱπποκράτης ἐν τῷ περὶ τέχνης ὡρίσατο τὴν ἰατρικὴν οὕτως καὶ πρώτως μὲν αὐτὴν νομίζων ἰατρικὴν | ||
| , ἤγουν τὸ πρακτικόν : διὰ τοῦτο ἀπὸ τοῦ χείρονος ὡρίσατο , ἤγουν τοῦ πρακτικοῦ : ὥσπερ καὶ ἡμίονος ἐκ |
| διδάσκαλος κἀκεῖνα μεταξὺ διέξεισι πρὸς ἡμᾶς καὶ ἀνατρέπει γε αὐτὰ προσθεὶς αὐτός . Ἢ νομίζεις ἐνταῦθα σιωπήσεσθαι ἡμῖν τοὺς ἀμφὶ | ||
| κάλλους τι λέγειν δοὺς μὲν οἰκίαν τοι - αύτην , προσθεὶς δὲ αὐτῇ λουτρόν , ὃ κεῖται μὲν ἐν μέσῃ |
| , διὰ τί τῆς τραπέζης καὶ τοῦ θυμιατηρίου τὰ μέτρα δηλώσας τῆς λυχνίας οὐδὲν ἀνέγραψε : μήποτε δι ' ἐκεῖνο | ||
| χρήσεσθαι ἔμελλεν , ἐξῄει κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὰς πύλας οὐθενὶ δηλώσας , ὅποι τὴν ἀπαλλαγὴν ποιήσοιτο . Ὀλίγαις δ ' |
| τῆς μάχης . Κῦρος Πέρσας ἀποστῆναι Μήδων ἔπεισεν ὧδε . δείξας χωρίον αὐτοῖς ἀργὸν καὶ ἀκανθῶδες ἐκέλευσεν ἡμερῶσαι : οἱ | ||
| καὶ τὸ ἓν καὶ τῶν ὑπὸ τὸ ἓν ἕκαστον . δείξας δὲ πῶς ἀφ ' ἑνός ἐστι καὶ πρὸς ἓν |
| Πάντα πλήρη θεῶν . Οὔτι τὰ πόλλ ' ἔπεα φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν : ἕν τι μάτευε σοφόν , ἕν τι | ||
| πρὸς ἅπασι τοῖς εἰρημένοις ἀτοπωτάτοις οὖσιν ἔτι καὶ τὰ ἄστρα ἀπεφήνατο ἀνατέλλοντα μὲν ἐξάπτεσθαι , δυόμενα δὲ σβέννυσθαι . Ὅπερ |
| Εὐκλείδου ἀναλύεται ὅλον . καὶ τὴν τοιαύτην ἀνάλυσιν ὁ Γεμῖνος ὁριζόμενός φησιν “ ἀνάλυσίς ἐστιν ἀποδείξεως εὕρεσις ” : ἀπὸ | ||
| τὸ ὑλακτικὸν ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε |
| , εἶναί τινα καθ ' αὑτά , ἔτι δὲ καὶ ὁρίζεται τὸ καθ ' αὑτὸ ἀγαθόν , ὡς ἐπὶ πολλῶν | ||
| τῷ τρίτῳ ὑπάρχει , ἀλλὰ καὶ τὸ οὐκ ἐν ὑποκειμένῳ ὁρίζεται , φημὶ δὴ τὴν οὐσίαν [ ἢ καὶ ὑποκείμενον |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| ἐνενόουν ὅτι ἐν ὀνείρῳ τοῦτο ὁρῶ , καὶ ὁ ἐμὸς ἑταῖρος ἰδὼν τὸν πάνσεπτον ἡμῶν καθηγεμόνα , ὅτι ἀνέστη ἐκ | ||
| , μέλλοντι συγγίγνεσθαι βασιλεῖ πρεσβυτέρῳ , αἰδουμένῳ καὶ ἀπορουμένῳ ὁ ἑταῖρος λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ |
| στενοχωρῆται καὶ ἀπορῇ , μεθίσταται εἰς ἕτερον . ὁ γὰρ ὑποτιθέμενος ἄλλῳ δηλονότι αὐτὸς ἐν πείρᾳ γενόμενος τῶν ὅσα λέγει | ||
| Ἱπποκράτης ἐπαινῇ τὴν ἐπὶ τὰ ἐντὸς ῥῆξιν , ἀρίστην αὐτὴν ὑποτιθέμενος , οὐ πρὸς τὴν ἔξωθεν γινομένην ῥῆξιν παραβάλλων ταῦ |
| ἐπὶ πλέον ἀτομοῦνται τὰ πράγματα . ἀλλὰ οὗτος ὁ λόγος δείκνυσι τὰς διαφορὰς ἐν τοῖς εἴδεσιν εἶναι , οὐ μὴν | ||
| , ὅτε ἔλεγεν ὅτι ὁ ὁρισμὸς μὲν τὸ τί ἐστι δείκνυσι τὸ δὲ διὰ τί ἐστιν ἡ ἀπόδειξις , διὰ |
| , σῶμα δὲ νοσοῦν . Εἰ δὲ βούλει , σκέψαι μεταλαβὼν τῆς ψυχῆς νόσον ἐν σώματι ὑγιεινῷ . Νοσεῖ ψυχὴ | ||
| τῷ βελτίονι ἢ πειθόμενος τοῖς ἐμφρονεστέροις ἢ καὶ αὐτὸς παιδείας μεταλαβὼν καὶ ἀφ ' ἑαυτοῦ τοὺς λόγους τῶν πραγμάτων εἰδώς |
| θεὸς βλέπει σε πλησίον παρών . Καὶ πάλιν ὁ Μένανδρος παραφράζων τὴν γραφὴν ἐκείνην θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ | ||
| . , , , . ὅ τε Σωκρατικὸς Ἀντισθένης , παραφράζων τὴν προφητικὴν ἐκείνην φωνὴν τίνι με ὡμοιώσατε ; λέγει |
| Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
| ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
| , μὴ δυνηθέντος τοῦ βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ | ||
| ὑπόστασιν καὶ ὕπαρξιν ἔχει . ὁ γὰρ Κορίσκος καὶ ὁ μουσικὸς Κορίσκος ταὐτὰ μέν εἰσι τῷ ὑποκειμένῳ , τῷ δὲ |
| τῷ κυρίῳ . Ἐπιμελέστερον δὲ χρὴ προσέχειν τῇ Σελήνῃ : ἐμφαίνει γὰρ πάντα . καὶ πρῶτον τὸ ὑπὲρ γῆν ἡμισφαίριον | ||
| δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺς στρατεία Διονύσου καὶ Ἡρακλέους ὑστερογενῆ τὴν μυθοποιίαν ἐμφαίνει , ἅτε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τὸν Προμηθέα λῦσαι λεγομένου |
| τοῦ χρῆναι πολεμεῖν . νῦν οὖν οὐκ ἐπὶ τῆς λαμπάδος τέθεικε τὴν λέξιν , ἀλλ ' ἐπὶ σημείου ἁπλῶς : | ||
| φησιν ἐν τῷ περὶ δικαιοσύνης : ὅθεν εἰς τὰ ἄστρα τέθεικε τὸ βέλος ὁ Ἀπόλλων εἰς ὑπόμνημα τῆς ἑαυτοῦ μάχης |
| ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
| ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
| ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
| ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
| τοῦ τῆς Ἀθηνάας νόμου προαύλιον στομαυλῆσαι , τοῦτο τὸ ὄνομα προειπὼν τὸ ” βουλαπτεροῦν . “ Οὐκ ἐγώ , ὦ | ||
| ἐν γὰρ τῷ Καταλόγῳ τοῦ Ὁμήρου οὐ φέρονται . πέντε προειπὼν μέλλειν ἀπελθεῖν εἰς Κύπρον καὶ εἰπὼν περὶ τῶν τριῶν |
| . Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ πλὴν Ἀρκαδίας : καίτοι γε εἰρηκὼς , Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ ἐσήμανεν , ὅτι οὐ | ||
| ᾄδων αὐτὸν καὶ γανύμενος ὡς ῥᾳδίως τε καὶ τὰ προσήκοντα εἰρηκὼς ἀφυπνιζόμην . ἔδοξα δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν Σμύρνῃ |
| ῥητοῦ καὶ περὶ ῥητόν : καὶ τοῦτο καὶ ὁ τεχνικὸς ἐδήλωσεν οὕτως εἰπών : πρῶτον μὲν περὶ ῥητὰ ἀνάγκη τὴν | ||
| αὑτοῦ διάνοιαν ἐποίησεν . Ἔτι γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς τελευταίοις ἐδήλωσεν ὡς εἶχε πρὸς ἡμᾶς . Ἤδη γὰρ ἀσθενῶν ταύτην |
| φησὶν , Ὡς ἀμφὶ κρητῆρα τραπέζας τε πληθούσας κείμεθα : δεικνύων καὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ παρ ' αὐταῖς ταῖς ἐπιθυμίαις | ||
| τὰ δόγματα αὐτοῦ καταμανθάνων καὶ ἐν τῷ μέρει τὰ ἴδια δεικνύων . κατάμαθέ μου τὰ δόγματα , δεῖξόν μοι τὰ |
| στίβον : ἀνὰ τὴν ὁδόν , παρὰ τὸ στείβω τὸ περιπατῶ . ἐπεκλονέοντο : οὐ καλῶς τὸ ἐπεκλονέοντο εἴρηκεν ἅμα | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] ! ω περιπατῶ τ ' ἄνω κάτω [ ! ! ! ! |
| δὲ εἶπε κῦμα χερσαῖον . εἰπὼν δὲ πνοὰς Ἄρεως ἐπιδεξίως ἐπήγαγε καὶ τὸ κῦμα : χωρὶς γὰρ πνευμάτων κύματα οὐκ | ||
| ἐν Ὄρνισι δηλοῖ . ἐπεὶ ” καπνὸν “ εἶπεν , ἐπήγαγε τούτους τοὺς ἀλαζόνας , οὓς καὶ καπνοὺς † λέγουσιν |
| γεωργικὴν ὡς ἐναρμόνιον καὶ ἐπιβάλλουσαν τέχνην ἀνατίθησι λέγων „ ἤρξατο Νῶε ἄνθρωπος εἶναι γεωργός „ , τῷ δὲ ἀδίκῳ τὴν | ||
| τὸ σωτήριον αὐτοῦ πᾶσι τοῖς ἔθνεσι . Τότε ὄψεσθε Ἐνὼχ Νῶε καὶ Σὴμ καὶ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἀνισταμένους |
| ἡ ὅρασις ἅμα ἀντιλαμβάνεται σῶμα ὑπάρχουσα , τοῦτο δὲ τὸ ἀπορούμενον οὐκ ἔδει παρενέγκαι εἰς λύσιν . διὰ τί δὲ | ||
| . Ὡς δὲ τὴν σκάφην ἐθεάσατο καὶ τὸν ἄνθρωπον ἔμαθεν ἀπορούμενον , ἠξίου λέγειν τίς ἡ ταραχὴ καὶ τί τὸ |
| ἀντωνυμιῶν περὶ δύο θεοωρουμένων 〚 〛 , περί τε τὸ λέγον πρόσωπον καὶ τὸ ἔξωθεν προσϋπακουόμενον : θ εἰσὶν ἀριθμῶν | ||
| τε πλείστης καὶ κάλλους μετέχει διά τε τὴν πεποίθησιν τοῦ λέγον - τοςἀποφαντικῶς γοῦν αὐτὰ προάγεικαὶ διὰ τὴν σύζευξιν τῶν |
| ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
| τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
| παρὰ τῷ ἀρχιδεσμοφύλακι „ . ἔστι δὲ καὶ ὁ ἀρχιμάγειρος εὐνοῦχος : λέγεται γὰρ ἑτέρωθι : ” κατήχθη δὲ Ἰωσὴφ | ||
| ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐγένετο , εὐθὺς [ Γαδάτας ] ὁ εὐνοῦχος τὰ ἔνδον καταστήσας ἐξῆλθε πρὸς τὸν Κῦρον , καὶ |
| Μωυσῆς , ἀλλὰ τὰς ἡμετέρας χεῖρας , συμβολικῶς τὰ ἡμέτερα παριστὰς ἐγχειρήματα καὶ τὰς ἑκουσίους τῆς διανοίας πρὸς τὸ χεῖρον | ||
| καὶ ἐνταῦθα τίθεσθαι τὰς αὑτῶν ἐλπίδας . εἴ τις τοῦτο παριστὰς βλάπτει τοὺς ἀκούοντας , κἀμὲ τίθεσθε ἕνα τῶν βλαπτόντων |
| δ ' ὁ μὲν ὅπως μηδεὶς ἀτελὴς εἴη τῶν πάντων θέμενος νόμον αἰτιώτατος ἄλγους τοῖς ἀτελείας κεκτημένοις κατέστη , σὺ | ||
| παρὰ τὴν ὅρασιν ὀρεγόμενος καὶ ἀρχὴν ἑτέραν καὶ σκοπὸν αὐτῷ θέμενος ἕτερον , τὸ διαφθεῖραι γάμον ἀλλότριον , ὃν ἡ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| . ἀπὸ τοῦ : Ἀπὸ τίνος . ἀπὸ Πανός : Κατ ' ἐρώτησιν . οὐκ . ἀλλ ' ἀρχὰ μέν | ||
| * προδοὺς Ναύπακτον ἀργύριον λαβών ἀγορᾶς ἄγαλμα ξενικὸν ἐμπορεύεται . Κατ ' ἐπεισόδιον μεταβάλλω τὸν λόγον , ὡς ἂν καιναῖσι |
| ἀχαρίστους γράφονται . ΜΕΤὰ ταῦτα ἐρεῖς τὸ ὁρικὸν παραγραφικὸν προηγουμένως κατασκευάζων : καί τοι τί ἀχαριστείας ἡμεῖς ἐνεδειξάμεθα ἔγκλημα ; | ||
| , εἰ φαινοίμην θεούς τε γλύφων καὶ ἀγαλμάτια μικρά τινα κατασκευάζων ἐμαυτῷ τε κἀκείνοις οἷς προῃρούμην . καὶ τό γε |
| αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει . Ἦ ῥ ' εὖ γιγνώσκων , Τρῶας δ ' ἄχος ἔλλαβε θυμόν . ἔνθ | ||
| ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν , ὅμως πράττει |
| μὲν ἔσται , ἂν πρῶτον τὸ Α κατὰ τοῦ Δ συλλογισάμενος διὰ τοῦ Γ , εἶτα τὸ Δ κατὰ τοῦ | ||
| εἰς τοῦτο ποιεῖσθαι τὸ σχῆμα , ἐν ᾧ καὶ ὁ συλλογισάμενος τὸν συλλογισμὸν ἔπλεξεν , ἀλλ ' ἀδιάφορον ταῦτα εἰς |
| δεῖ πρότερον καὶ ταῦτα ἐσχηκέναι ἤτοι ὁμοιωθεῖσαν ἢ τῷ ὁμοιωθέντι συνοῦσαν . Ὁμοιωθῆναι μὲν οὖν ἐφ ' ἑαυτῆς μένουσαν οὐχ | ||
| διπλῆ ὅτι οἱ χωρίζοντές φασι τὸν τῆς Ἰλιάδος ποιητὴν εἰδέναι συνοῦσαν τῷ Ἄρεϊ τὴν Ἀφροδίτην , τὸν δὲ τῆς Ὀδυσσείας |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| ἔτι φησὶ τὸ μέγεθος ἐξ αὐτοῦ παράγειν . διὸ καὶ ἐπήγαγεν : ὅμοιον . . . φάσκειν . ἡμεῖς δὲ | ||
| ἐν τῇδ ' ἡμέρᾳ μέλλω νεκρόν , [ εἶτα ] ἐπήγαγεν ὁ Ἡρακλῆς : μή τι ἡ Ἄλκηστις ἀπέθανεν ; |
| ἐπισυνισταμένων τὴν μὲν ἐκτείναντα , τὴν δὲ συστείλαντα . τρίτον προστίθησι τὸ πρὸς ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ σημείῳ : δυνατὸν γὰρ | ||
| οὐκ ἀποζῆν παρέχει μόνον , ἀλλὰ καὶ μεθ ' ἡδονῆς προστίθησι . γνοίη δ ' ἄν τις ὡδὶ τὸ τῆς |
| φυλαττομένων . Κυνὸς οὖς : ἐπὶ τῶν ὀξέως ἀκουόντων . Κυνικὸς θάνατος : ἐπὶ τοῦ χαλεποῦ : παρόσον οἱ κύνες | ||
| οὐσίας αὐτοῦ ἐμπεφορτισμένων τῇ νηΐ . Οὗτος γὰρ ὁ Ἀντισθένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος ὅς , τυφθεὶς καὶ πληγεὶς τὸ πρόσωπον |
| τῆς ἀδελφῆς τῆς ἐμῆς Διονυσόδωρος τά τε οἰκεῖα τὰ αὑτοῦ διέθετο ὅπως αὐτῷ ἐδόκει , καὶ περὶ Ἀγοράτου τουτουὶ ἔλεγεν | ||
| : σὺ δ ' οὐ παραγενόμενος διαρρήδην μεμαρτύρηκας ὡς οὐ διέθετο Φιλοκτήμων , ἀλλ ' ἄπαις ἐτελεύτησε . Καίτοι πῶς |
| ἀνδράσι καὶ σώφροσιν ἁρμόζουσαν εἵλετο , οὐ μὰ Δί ' ἀγνοήσας , ὡς Ἀριστόξενός φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Μουσικῶν | ||
| καὶ ὁπόσον , εὐδαιμονεῖ , ὁ δὲ τὰ μέτρα τούτων ἀγνοήσας ἄθλιος . οὕτως οὖν ὁ μὲν οἰήσεως καθαρεύων βίος |
| καὶ ἀπαθῆ : καὶ ταύτην ὁ χρυσὸς δηλοῖ , καθάπερ ἐξηγήσατο καὶ Πλάτων , φανερόν . Καὶ γὰρ ὁ χρυσὸς | ||
| . Εἰπὼν ὅτι καὶ αἱ ἀνδρεῖοι θυμοειδεῖς , πῶς , ἐξηγήσατο : οὐ γὰρ ὡς διὰ θυμὸν ποιοῦντες ὡς τὰ |
| καὶ αὐτίκα κλασθείσης χρυσὸς ἔρρευσεν ὅτι πλεῖστος , ὅνπερ δὴ συνάγων ὁ ἄνθρωπος ἐβόα : „ στρεβλὸς ὑπάρχεις , ὥς | ||
| ἔστιν οὔτε συνακτικὸς οὔτε ἀληθὴς οὔτε διά τινων προδήλων ἄδηλον συνάγων οὔτε ἐκκαλυπτικὸς τοῦ συμπεράσματος , φανερόν ἐστιν ὅτι ἀνυπόστατός |
| εἶναι ἐνδέχεται , τῷ τε ὁρισμῷ συμπληρωτικὸν τοῦ εἶναι τὸ δηλωτικὸν εἴθ ' ὡς γένος εἴθ ' ὡς διαφορά . | ||
| εἰπεῖν ὅταν μὴ προστεθῇ τι : τοῦτο γὰρ αὐτόθεν ἐστὶ δηλωτικὸν τοῦ ὅτι τὰ μετὰ προσθήκης ἀλλήλων λεγόμενα ὀνόματά τε |
| , κατὰ δὲ τὴν ἀκριβεστέραν ἐξέτασιν , ὅτι αὐτὸς ὁ Κάιν ὑφ ' ἑαυτοῦ : ὥσθ ' οὕτως ἀναγνωστέον : | ||
| . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν τῷ Κάιν λόγιον ἐξέπεσε μὴ θαρρεῖν ὡς κεκαλλιερηκότι ; μὴ γὰρ |
| Κροτωνιάτου , ὃς πεντήκοντα ποδῶν ὄντων πρότερον τῶν ἐσκαμμένων , πρῶτος αὐτὸς ὑπερέβαλε τοῖς πηδήμασιν , ὡς τὸ ἐπίγραμμα λέγει | ||
| , κθʹ . Τῶν δὲ τριῶν αὐτοῦ δεκανῶν ὁ μὲν πρῶτος Πτιαῦ καλεῖται , ὁ δὲ βʹ Ἀεῦ , ὁ |
| . Λίσσομαι παῖ Ζηνὸς ἐλευθερίου : τὴν Εἰρήνην ἐλευθερίου Διὸς ὑποτίθεται θυγατέρα διὰ τὴν ἐνοῦσαν τοῖς εἰρηνεύουσιν ἐλευθερίαν . ἔστι | ||
| φλέγμα τῶν πλείστων ψυχρὸν εἶναι λεγόντων αὐτὸς θερμὸν τῆι φύσει ὑποτίθεται . ἀπὸ γὰρ τοῦ φλέγειν φλέγμα εἰρῆσθαι : ταύτηι |
| κολακεύειν τῷ τὴν Ἔλουσαν ἑτέρου γεγονέναι . ταυτὶ μὲν οὖν δείκνυσιν ὡς οὐκ εἰς φαῦλον τοὺς τρόπους ἐχρήσω σπουδῇ : | ||
| ἀπολαύειν : τὸ μὲν γὰρ ποιεῖ πλουσιώτερον , τὸ δὲ δείκνυσιν ὄντα δικαιότερον . ἥμισυ παντός : τὸ ἥμισυ μετὰ |
| ἐξεργασία πραγμάτων ἢ γενομένων ἢ ὄντων ἢ πραχθησομένων εἰς τὸ παραστῆσαι ἐναργέστερον τὸ λεγόμενον , ὡς ἐν τούτῳ : ἄνδρας | ||
| ὁρισμόν τινος , λέγων ὡς ὁ θέλων δι ' ὁρισμοῦ παραστῆσαι τὴν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου |
| ὁδοιπορίαν συνάψαντες μάχην καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες ἀπεχώρησαν . ὁ δὲ Δίων λαμπρᾷ μάχῃ νικήσας οὐδὲν ἐμνησικάκησε τοῖς Συρακοσίοις : ἀποστειλάντων | ||
| οἱ τοιοῦτοι , ” εἰ περιπατεῖ Δίων , κινεῖται ἄρα Δίων . “ περαντικοὶ δέ εἰσιν εἰδικῶς οἱ συνάγοντες μὴ |
| ἠθέτουν , ἠθέτηκα , ἠθέτησα . Ὁμοίως καὶ πᾶς ἐνεστὼς ἀρχόμενος ἀπὸ τοῦ Ε , ὡς τὸ ἐνέγκω , ἑτοιμάζω | ||
| εὐθείας , οὐκ ἄρθρον . Πᾶν ἄρθρον δασύνεται ἀπὸ φωνήεντος ἀρχόμενος , τὸ δὲ ὦ ψιλοῦται : οὐκ ἄρα ἄρθρον |
| τε κινεῖν καὶ τὸ γιγνώσκειν , ὡς ὁ τὴν ψυχὴν ἀποφηνάμενος ἀριθμὸν κινοῦντα ἑαυτόν , διὰ μὲν τοῦ ἀριθμοῦ τὴν | ||
| καὶ καθήκει , συνεπικρινεῖς ἀληθέστατα : εὖ γὰρ δὴ ὁ ἀποφηνάμενος τί θεοῖς ὅμοιον ἔχομεν “ εὐεργεσίαν ” εἴπας “ |
| . ὄψιν ἔχουσι τοῖς ⌈ σοῖς ὀφθαλμοῖς : ἢ ὅτι σεμνοτάτην ⌈ καὶ δουλικὴν διάθεσιν . δεικνύεις ⌈ ἡμῖν . | ||
| δ ' ὡς κατεψευσμένον καὶ μεστὸν γοητείας , παγκάλην καὶ σεμνοτάτην ἀρχὴν ἐποιήσατο τῶν νόμων , μήτ ' εὐθὺς ἃ |
| ἄτμητοι δὲ οὖσαι μυρία ἄλλα τέμνουσιν . ὅ τε γὰρ θεῖος λόγος τὰ ἐν τῇ φύσει διεῖλε καὶ διένειμε πάντα | ||
| καὶ μὴν κατεπαλαίσθη ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως ὁ μέγας οὗτος καὶ θεῖος ” „ εἰ Κύκλωπες „ ἔφη ” ἐγεγόνεισαν καὶ |
| φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
| τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
| . διαφέρει Χαιρεφῶντος οὐδὲ γρῦ ἅνθρωπος ὅστις ἐστίν , ὃς κληθείς ποτε εἰς ἑστίασιν δωδεκάποδος ὄρθριος πρὸς τὴν σελήνην ἔτρεχε | ||
| Τί δὲ τοῦτο ἦν ; Ἐπὶ δεῖπνον , οἶμαι , κληθείς τις ὑπό τινος τῶν φίλων ἐς τὴν ὑστεραίαν , |
| λέβης λέβητος , Πάρις Πάριδος , βῆμα βήματος , ποίημα ποιήματος , μέλι μέλιτος , κρέας κρέατος : πρόσκειται ἐπὶ | ||
| , κατατρέχειν δὲ εἰς ἀσύστατον ἱστορίαν . ἡ δὲ τοῦ ποιήματος ὑπόθεσις οἰκουμενικὸν ἐπαγγελλομένη τὸ πρᾶγμα τοῦ ἔπους γλαφυρὸν ἠνάγκασε |
| τῶν ὑποκειμένων ἑκατέρῳ , τῷ φρονίμῳ καὶ τῷ σοφῷ , ἔδειξε τὸ ζητούμενον . ἑτέρων γὰρ ὄντων τῶν ὑποκειμένων , | ||
| κατασκευάζειν δὲ ὅρον εἶπεν , οὐκ ἀποδεικνύναι ἢ συλλογίζεσθαι : ἔδειξε γὰρ ὅτι ὁ ὅρος οὔτε δι ' ἀποδείξεως οὔτε |
| Ἀριστοτέλους : ὁ δὲ ἥρως Ἀμμώνιος ὁ Πρόκλου μὲν γεγονὼς ἀκροατὴς ἐμοῦ δὲ Ἀσκληπιοῦ διδάσκαλος ἔλεγεν ὅτι συμβολικῶς ἐκεῖνοι ἔλεγον | ||
| βουνός ; ἵνα σαφῶς σου μανθάνω . χαλεπόν γ ' ἀκροατὴς ἀσύνετος καθήμενος : ὑπὸ γὰρ ἀνοίας οὐχ ἑαυτὸν μέμφεται |
| ἐπιθυμοῦντες . ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν κυουσῶν γυναικῶν . ἢ ἐπειδὴ ἀδηφάγον ἡ ὄρνις ἡ κίττα , κιττᾶν λέγοιτο ἂν τὸ | ||
| εὐδόκιμα , ἐντελόμισθα : τὴν δὲ τοιαύτην ναῦν Λυσίας καὶ ἀδηφάγον εἴρηκε . καὶ τὰ μὲν καλῶς πεπληρωμένα συγκεκροτημένα , |
| ἔχῃ καὶ μὴ ἀνίῃ τὴν πόλινἴσμεν δ ' ὃν τρόπον εἴληφε Φερὰς καὶ χωρὶς τῶν Φερῶν ἴσμεν ὃν τρόπον Φοιβίδας | ||
| γὰρ ἦν ὡς χρησμοδοτῶν . ἄλλως : ὡς ἐν ἀρνήσει εἴληφε τὴν τοῦ θεοῦ ἐπίκλησιν . οὐδείς , ὃς ἔχειν |
| : ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
| παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
| ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὐκ ἔστι πολιτικὸς οὐδ ' οἰκονομικὸς οὐδ ' ἠθικός . εἰ δὴ μέλλεις κτλ . συλλογισμοῦ πρώτη πρότασις | ||
| , ἀλλὰ ἐν ἀρχῇ τοῦτο κρύπτειν σπουδάζουσιν : Ὁ λόγος ἠθικός : ἐμὲ ἐρωτᾷς , ὦ δέσποτα ἄπολλον , πόθεν |
| καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | ||
| ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς |
| τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
| καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
| ἐπισφαλεστάτους καιροὺς συνεκινδύνευον . καὶ γὰρ Διονυσίου τυραννοῦντος Φιντίας τις Πυθαγόρειος ἐπιβεβουλευκὼς τῷ τυράννῳ , μέλλων δὲ τῆς τιμωρίας τυγχάνειν | ||
| . πρόεισι γὰρ ὁ θεῖος ἀριθμός , ὥς φησιν ὁ Πυθαγόρειος εἰς αὐτὸν ὕμνος , μουνάδος ἐκ κευθμῶνος ἀκηράτου , |
| καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
| πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
| . , ἀδικώτατα , κάκιστα ψεύσματα . βουλήσεται ] ὁ Στρεψιάδης . φέρειν ] ὑπομένειν οἷός τ ' ] δυνατός | ||
| ' ἐκείνου λέγειν διὰ τὸ μέγαν νομίζεσθαι αὐτόν . ὁ Στρεψιάδης ἄρχεται τοῦ μανθάνειν [ : μὴ μανθάνων δ ' |
| τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
| : ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
| ἐστιν ὅ φημι , μάθοι τις ἂν τὰ περὶ τούτου ζητήσας . Γε μὰν ] Ἀλλ ' ὅμως . Τὺ | ||
| ἐστιν ὅ φημι , μάθοι τις ἂν τὰ περὶ τούτου ζητήσας : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον εὐκτικόν |
| καθαίρειν καὶ ἄπρακτον ἀπεργάζεσθαι . Εἰπὼν δὲ τὰ φιλικά , σαφηνίζων τίνα τὰ φιλικά , ἐπήγαγε καὶ οἷς αἱ φιλίαι | ||
| ἐστι τὸ κυριώτατον ἡμῶν , ᾧ ὁ σπουδαῖος χαρίζεται , σαφηνίζων ἐπήγαγεν ὥσπερ δὲ πόλις τὸ κυριώτατον μάλιστα εἶναι δοκεῖ |
| καὶ γυναῖκα κατ ' αὐτοῦ μελετῶσαν . οὗτος καὶ χωρισθήσεται κατανοήσας ταύτην . εἰ δὲ πολλάκις ἀγαθὸς ἀστὴρ προσεπιβλέπει , | ||
| ἔφερε καὶ ἦγε τὴν βασιλέως . προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου κατανοήσας ὁ Στρούθας ὅτι Θίβρων βοηθοίη ἑκάστοτε ἀτάκτως καὶ καταφρονητικῶς |
| ἐνδεχόμενον εἶναι : εὐθέως δὲ τὴν ἀπόφασιν τοῦ ἀδυνάτου τρίτην τίθησιν λέγων οὐκ ἀδύνατον εἶναι , καὶ τετάρτην τὴν ἁπλῆν | ||
| ὅταν , οὓς ὁ Ἵππαρχος ἐπὶ τῶν ὤμων τῆς Παρθένου τίθησιν , ἡμεῖς ἐπὶ τῶν πλευρῶν αὐτῆς κατονομάζωμεν διὰ τὸ |
| τῶν νόμων ἀπηγορευμένα , περὶ ὧν οὐκ οἶδα , πῶς ἔγραψεν ὁ Ξενοκράτης , ἄνθρωπος οὐ πάλαι γεγονώς , ἀλλὰ | ||
| ἥττητο δὲ καὶ ὁ Λυσίας Λαγίδος τῆς ἑταίρας , ἧς ἔγραψεν ἐγκώμιον Κέφαλος ὁ ῥήτωρ : καθάπερ καὶ Ἀλκιδάμας ὁ |
| αὐτοῦ Πέλοπα θύσας , ἵνα φάγωσι , τὸ φιλόξενον αὐτοῦ ἐνδεικνύμενος . οἱ δὲ γνόντες ἀπέσχοντο , μόνη δὲ Δημήτηρ | ||
| , ὅθεν θρήνου ἄξιον θέρος θερίζει ὁ τὴν τῶν θεῶν ἐνδεικνύμενος ὕβριν καὶ καταφρόνησιν . . . μηδέ τις ὑπερφρονήσας |
| τὸ δὲ λογικόν . οὕτω δὲ πρῶτος διεῖλε Ζήνων ὁ Κιτιεύς : καὶ Διογένης ὁ Βαβυλώνιος . . ̈ . | ||
| οὐδὲ ὀφλισκάνουσι γέλωτα , οἷον ὦφλέ ποτε Ἀντιγόνῳ Περσαῖος ὁ Κιτιεύς : Ἀντιγόνῳ γὰρ τῷ βασιλεῖ συνδιῃτᾶτο Περσαῖος ὁ τοῦ |
| τῶν δικαιολογικῶν γίγνεται στάσεων , οἷον ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ζητήματος φυγάδες πόλιν ἔκτισαν καὶ γράφει τις στρατεύειν ἐπ ' | ||
| . Προκατασκευαζόμενος δὲ γίνεται , ὅτ ' ἂν πρὸ τοῦ ζητήματος ἕτερον ἀναγκαῖον ᾖ ζητῆσαι στοχαστικῶς , ὡς ὂν ἢ |
| Ἡ γραῦς . ἀνέσπασεν : Εἰς ἑαυτὴν συνέστειλεν . . συνέστειλεν εἰς ἑαυτὴν ἀφεῖσα τὴν χεῖρα . . , . | ||
| λεγόμενον . . . γρηῢς Ἀπειραίη . * ) ὅτι συνέστειλεν Ἰακῶς καὶ ἑξῆς „ τήν ποτ ' Ἀπείρηθεν „ |
| τὸ ποιητικὸν αἴτιον , ὡς εἰρήκαμεν καὶ περὶ Πλάτωνος : Ἀναξαγόρᾳ δὲ ὁ νοῦς τοῦ εὖ καὶ κακῶς μόνον ποιητικὸν | ||
| μή . εἰ δ ' οὖν τις καὶ τοῦτο συγχωρήσειεν Ἀναξαγόρᾳ καὶ θείη τὸν νοῦν ἐνυπάρχειν ἁπάσῃ ψυχῇ , καὶ |
| αὐτὸν τοῦτον λέγων , ἀντὶ τοῦ νοήσαντος τὸν εὖ εἰπόντα θεὶς , ὡς αὐτὸν τοῦτον ὄντα τὸν βέλτιστον ῥήτορα . | ||
| : ἀπὸ δὲ διαστήματος συμμέτρου τοῦ κατόπτρου μικρὰ τοιαῦτα κάτοπτρα θεὶς τετραπλᾶ γωνίαις κινούμενα λεπίσι τε καί τισι γιγγλυμίοις , |
| , εἰ ὁ Θεόδοτος ἀπέγνω τῆς δίκης , ὅπου νῦν γνόντος τοῦ Θεοδότου ἀπιέναι ἡμᾶς εἰς τὸ δικαστήριον οὔ φησι | ||
| τὸ μὲν πρῶτον ὡς παρθένον προσδεξαμένου , μετὰ δὲ ταῦτα γνόντος τὴν φθοράν , καὶ τάς τε τροφοὺς καὶ τὸν |
| . ὡς δὲ ἀληθῆ λέγω , αὐτὸ ὑμῖν τὸ ψήφισμα δηλώσει . Ὅτι μὲν οὐκ ἀπέκτεινε Φρύνιχον , ἐξ αὐτοῦ | ||
| . ὧν δὲ ἕνεκα , καὶ ὅσα ἐνταῦθα ἐπράξαμεν , δηλώσει σοι τὰ Ῥωμαϊκὰ γράμματα . ἀπὸ δὲ Χώβου Σιγάμην |
| εἰς ἐπιθυμίαν φέρει τὸν ἐλεγχθέντα ὧν πρότερον οὐκ ᾔδει . Θαλῆς ἐρωτηθείς , Τί πρεσβύτατον τῶν ὄντων ; ἀπεκρίνατο : | ||
| τῶν ὅλων περιοχὴν κόσμον ἐκ τῆς ἐν αὐτῷ τάξεως . Θαλῆς Πυθαγόρας Ἐμπεδοκλῆς Ἔκφαντος Παρμενίδης Μέλισσος Ἡράκλειτος Ἀναξαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης |
| καὶ ἡ δευτέρα πρᾶξις . Μαθόντες τὸν σκοπὸν τοῦ παρόντος συγγράμματος ἔλθωμεν ἐπὶ τὸ χρήσιμον . ἰστέον ὅτι τὸ χρήσιμον | ||
| πολλὴν ἐνεῖδον τὴν εὔνοιαν πρὸς ἐμὲ καὶ τιμὴν ἐκ τοῦ συγγράμματος : οὐ γὰρ ἂν οὕτως ὑπερεπῄνει τις , εἰ |
| τοῦτο μέγιστον γίνεται . Τῶν δὲ δὴ ἄλλων Θρηίκων ἐστὶ ὅδε νόμος : πωλέουσι τὰ τέκνα ἐπ ' ἐξαγωγῇ . | ||
| προσέταξέ τινι θάψαι , καὶ ὁ πόλεμος ἑνὶ ἔργῳ καὶ ὅδε παρὰ δόξαν ἐλέλυτο : τοὺς δ ' ἐξ αὐτοῦ |
| μένας αἰτίας . ὁ δ ' Ἀντίπατρος ἐσχάτως ἤδη διακείμενος ἀπέδειξεν ἐπιμελητὴν τῶν βασιλέων Πολυπέρχοντα καὶ στρατηγὸν αὐτοκράτορα , πρεσβύτατον | ||
| Ἀθηναίους . τὸ μὲν οὖν τοῦ Φιλίππου δύσμαχον διὰ τούτων ἀπέδειξεν : ἐν ᾧ καὶ προτροπὴν πεποίηται : τὸ δὲ |
| Διὸς παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη , σοφώταθ ' ἁβρὸν πόδα τιθεῖς ' ἀνέστενεν πόσιν πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα . ὡς | ||
| Ἐρινύες χρόνῳ τυχηρὸν ὄντ ' ἄνευ δίκας παλιντυχεῖ τριβᾷ βίου τιθεῖς ' ἀμαυρόν , ἐν δ ' ἀίστοις τελέθοντος οὔτις |
| ἀποκρίνουσι τοῖς ἠθροισμένοις σπέρμασι . καὶ οὔτε Ἰσχόμαχος ἐνταῦθα οὔτε Σωκράτης ὑπὲρ τῆς ἀξιοζήλου οἰκονομίας σπουδάζοντες διδάσκουσιν αὐτά . οἱ | ||
| τί δὲ προγέγραπται τὸ γνῶθι σαυτὸν μηδενὸς αὐτὸ νοοῦντος ; Σωκράτης πάντας ἔπειθε τοὺς προσιόντας ἐπιμελεῖσθαι ἑαυτῶν ; οὐδὲ τὸ |