| θρῆνον τῶν τοῦ χοροῦ ἐπαιρόντων διὰ μέσου : τὸ δὲ δεινᾷ ἢ ἀντὶ τοῦ φοβερᾷ , ἢ δεινὴν αὐτὴν λέγει | ||
| τῶν ἰχθύων λέγει . . γναπτόμενοι ] κατακοπτόμενοι . ἁλὶ δεινᾷ ] τοῦτο πρὸς τὸ ἄνω συνάπτεται , ἀλλήλους πρὸς |
| ἀλλὰ ζῶον ὑπόπτερον μελίσσῃ ἐοικὸς , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης . Σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ : τοῦτο Σοφοκλέους ἐστὶν ἐξ | ||
| δὲ ταῦτα ἃ ἐπίστανται πότερον ἀμαθεῖς εἰσιν ἢ σοφοί ; Σοφοὶ μὲν οὖν αὐτά γε ταῦτα , ἐξαπατᾶν . Ἔχε |
| πρὸ τῆς ὀργῆς . τούτων οὐκ εἶχον μακρότερα περὶ τοῦ διηλλάχθαι γράφειν . σοὶ μὲν γὰρ ἦν ἀνάγκη μηκύνειν ἐγκλήματα | ||
| καταβεβλῆσθαι σημαίνουσι καὶ τὴν ἐν τῷ σώματι τῶν χυμῶν οὐσίαν διηλλάχθαι τοῦ κατὰ φύσιν , κατά τε ποσότητα καὶ ποιότητα |
| αἰτιωμένων , τῶν δὲ ἀλλήλους , πάντων δ ' ἑαυτοὺς θρηνούντων καὶ γυναῖκας καὶ τέκνα καὶ στέγας ἓν ἐδόκει μόνον | ||
| , καὶ θόρυβος γίνεται τῶν ἀδικουμένων , δηλονότι ὀδυρομένων καὶ θρηνούντων , καὶ ἑτέρων πολλῶν καταβοωμένων τὴν ἄδικον κρίσιν αὐτῶν |
| στερηθείς , τοκέης δ ' ἄπαιδες δαιμόνι ' ἄχη , ὀᾶ , δυρόμενοι γέροντες τὸ πᾶν δὴ κλύουσιν ἄλγος . | ||
| σκύλλονται πρὸς ἀναύδων , ἠέ , παίδων τᾶς ἀμιάντου , ὀᾶ . πενθεῖ δ ' ἄνδρα δόμος στερηθείς , τοκέης |
| προμετωπιδίους αὐτὸ μόνον ἐξ ἄκρων εἰς ἐπανίσωσιν καὶ γραμμῆς κυκλοτεροῦς ἠκριβωμένον σχῆμα : χιτῶνάς τε ἀραχνοϋφεῖς καὶ ἐκλεύκους ἐπαναζωσάμενοι , | ||
| εἴπω τὸ ἔργον , τοῦτο δὲ νηφάλιον καὶ μετὰ φρονήσεως ἠκριβωμένον περιττῆς . οἱ πολέμιοι τί πλέον δρῶσιν ἢ κείρουσι |
| ὁποῖα λέγῃ ποιεῖν : σὺ δ ' ὑπέσχου μέν , ἐψεύσω δέ , καὶ φήσας κρείττων ἔσεσθαι τοῦ θυμοῦ νικῶντα | ||
| ' οὖν καὶ πεῖσον αὐτὴν συγκαθευδήσουσαν . Λέγω οὖν ὡς ἐψεύσω ἅπαντα γενναῖος αὐτῇ δόξαι βουλόμενος ; Αἰσχρόν , ὦ |
| πόλεσιν οὐ δή ποτε χρὴ τέχνῃ , σαφεῖ τε καὶ ἀψευδεῖ φύσει πράγματι , διαπειρᾶσθαι τῶν ἰδιωτῶν τεχνάζοντα αὐτὸν τὸν | ||
| . ἔμαθες δὲ τῷ σφοδρῷ σφυγμῷ μεθ ' ὁμαλότητος ὡς ἀψευδεῖ σημείῳ πιστεύειν ἀεὶ περὶ δυνάμεως ἰσχύος , ἐξ ἐπι |
| . καὶ μὴν παρὰ τοῖς τραγῳδοῖς τὸ συνωφρυῶσθαι ἐπὶ τῶν λυπουμένων . ὁ δὲ κωμικὸς Ἀμειψίας τὸ νεύειν ὀφρυάζειν εἴρηκεν | ||
| δεῖγμα κατηφείας , ἤτοι κατηφεῖς ἦσαν . ἴδιον γὰρ τῶν λυπουμένων τὸ τὰς ὀφρῦς συνάγειν . . οἱ δίκαιοι γελῶντες |
| , ἤτοι δι ' ἑαυτῶν , ἤτοι δι ' ἑτέρων ἐπαιρόντων αὐτοῖς παράλληλα τὰ σκέλη , εἶτ ' ἀναφωνείτωσαν , | ||
| . Ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖς : ἐπὶ τῶν τὰ ἐλάχιστα ἐπαιρόντων τῷ λόγῳ καὶ μεγάλα ποιούντων ⋮ Οἱ νέοι ἐλέφαντες |
| ἐν τῇ προκατασκευῇ κεφάλαιον τεθειμένον πρῶτον διαπεραίνει , τὰς τῶν ἐπιχειρήσεων προσάγων δυνάμεις . ἔστι τοίνυν οὗτος ὁ πρῶτος Ἀθηναίων | ||
| τὸν βίον : μία δ ' οὖν καὶ αὕτη τῶν ἐπιχειρήσεων ἦν , εἰ μὲν ἑκόντες παραδέχοιντο αὐτόν , εἰ |
| ' ὁτιοῦν , λέγεται δὲ καὶ ἁμωσγέπως , καὶ † ἁμόθεν , καὶ ἁμουγέπου , καὶ ἁμοιγέποι καὶ † ἁμοσέποι | ||
| ὁ καί , ὥσπερ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ : τῶν ἁμόθεν γε θεά , θύγατερ Διός , εἰπὲ καὶ ἡμῖν |
| καθαίρουϲι χρηϲτέον ἐπί τε τῶν ὑδρωπικῶν τῶν τὸν ἀϲκίτην ὕδερον νοϲούντων ἐπί τε γυναικῶν ἐνοχλουμένων ὑπὸ λευκοῦ ῥοῦ χρονίωϲ καὶ | ||
| τὰ δ ' ἐναντία τῷ ὅλῳ μαχόμενα οὐ μόνον τῶν νοϲούντων ἕνεκα φεύγειν πειρατέον , ἀλλὰ καὶ τῶν ἰατρῶν : |
| ἐς τὸ πᾶν [ δέ ] σοι λέγω , βωμὸν αἴδεσαι δίκας : μηδέ νιν κέρδος ἰδὼν ἀθέῳ ποδὶ λὰξ | ||
| δυσσεβίας ] Ἰωνικόν . ἀντιστροφὴ κώλων ιαʹ . σημείωσαι . αἴδεσαι ] αἰδέσθητι . νιν ] αὐτόν . στροφὴ ἑτέρα |
| Περσέων αὐτῇ γενόμενα , τὰ δὲ ἀπ ' αὐτῶν τῶν κορυφαίων περὶ τῆς ἀρχῆς πολεμεόντων . Οὕτω οὐδὲν ἦν ἀεικὲς | ||
| ἐπ ' αὐτοῖς , πρὸς δὲ τὴν ἄκραν ἐκείνην τῶν κορυφαίων ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ . καὶ μὰ Δί ' |
| ' ἐνουθέτει . σοὶ δὲ νῦν τις θεῶν παρὼν ἐμφανὴς ξυλλαμβάνει τοῦ πράγματος , καὶ δῆλός ἐστιν εὖ ποιῶν : | ||
| ταύτην τὴν φύσιν αὐτὴ ἡ φλὲψ καὶ τὰ γόνιμα πλεῖστα ξυλλαμβάνει : ἀπὸ γὰρ τῶν πλείστων καὶ εἰλικρινεστάτων μερῶν τρεφομένη |
| δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶπεν : ” ἀλλὰ παυσώμεθα , ὦ ἑταῖροι : χαρᾶς γάρ , ὡς ἔοικεν | ||
| φιλανθρωπίαν , ὅτι οὐκ ἐρᾷ δυστυχοῦς γυναικὸς ἀλλὰ ἐλεεῖ . παυσώμεθα τοίνυν λαλοῦντες , μὴ καὶ τῇ βασιλίδι τις ἡμᾶς |
| ] πλησίον . αἵδ ' ] ἡμεῖς . ἀδελφεῶν ] ἀδελφικῶν κακῶν . ἀδελφεῶν ] τῶν ἀδελφῶν . ἐφύμνιον . | ||
| συμφωνοῦν ἐκείνῳ , ἀληθῶς τετυμμένοι . . . ὁμοσπλάγχνων ] ἀδελφικῶν . . δαιμόνιοι ] δυστυχεῖς . . ἀντιφόνων ] |
| μιαρῶς : ἀλλήλοις ἐναντία . εἰ γὰρ εὖ , πῶς μιαρῶς ; εἰ δὲ μιαρῶς , πῶς εὖ ; πλὴν | ||
| εἴτε καὶ φιλοτιμίαν , χορηγὸς ὑπέστην , οὕτω φανερῶς καὶ μιαρῶς ἐπηρεάζων παρηκολούθησεν , ὥστε μηδὲ τῶν ἱερῶν ἱματίων μηδὲ |
| φίλων , καὶ μάλιστα διότι τὸ ψεῦδος αἰσχρῶς καὶ ἀπρεπῶς διατέθειται . . . . . . . . λοιπὸν | ||
| οὐδὲ γὰρ νῦν ἐνδείᾳ σωμάτων καὶ τῆς ἄλλης παρασκευῆς οὕτω διατέθειται τὰ πράγματα , ἵν ' ὡς ἀγεννέστερον αὐτοῖς ἐγχειρήσαντας |
| [ εʹ . Πρὸς τὰ πυοῤῥοοῦντα καὶ περιωδυνῶντα . ] Πράσου χυλὸν μέλιτι διεὶς χρῶ . ἄλλο . ὄπιον ἀνιεὶς | ||
| ῥοδίνῳ κατάχριε τὸ μέτωπον . [ Πρὸς ἡμικρανίαν . ] Πράσου κεφαλὴν καὶ κόμην ἑψήσας ἐλαίῳ βρέχε τὴν κεφαλὴν καὶ |
| τὸ τῆς βροντῆς ἤχημα , τλητὸν καὶ ὑπομονητὸν καὶ καρτερητὸν παρέσυρας καὶ παρέρριψας καὶ παρήγαγες εἰς τὸ πεῖσαι καταλεῖψαι τὸν | ||
| . λητὸν , ἤγουν λαθαστόν . . ἀνεκτὸν ἡμῖν . παρέσυρας ] ἐξήνεγκας . . παρέρριψας . . πῶς με |
| εἰς τὴν Φλέγραν . αἰχμάλωτοι Τρωιάδες τῶν Ἑλλήνων ἐπὶ γῆν ἀποβάντων οὐ φέρουσαι τὴν ἄλην τὰς ναῦς κατέπρησαν . ἔπειθεν | ||
| ἔργου τοῦ ἐν Λεύκτροις καὶ Ἀθηναίοις ἀπὸ τῶν ἐς Μαραθῶνα ἀποβάντων ὁμοῦ Δάτιδί εἰσιν οἱ θησαυροί . Κλεωναῖοι δὲ ἐπιέσθησαν |
| πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς περὶ ὧν προυθέμεθα : ἐγὼ δ ' ἀκούσομαι καὶ ἀκούσας αὖ μετὰ Μελησίου τοῦδε ποιήσω τοῦτο ὅτι | ||
| . Ἀλλ ' οὐ γὰρ οὔτ ' ἐν τοῖσδ ' ἀκούσομαι κακὸς γάμοισιν οὔθ ' οὓς αἰὲν ἐμφέρεις σύ μοι |
| οὕτως ἀγεννῶς ἔχῃς , πάλιν καὶ τούτων ἀπαλλαττόμενος κλαῖε καὶ στένε . Πῶς οὖν γένωμαι φιλόστοργος ; Ὡς γενναῖος , | ||
| ἢ κρατηθέντες . ἀνάγκαν ] βίαν . . ὀὰ , στένε καὶ δακνάζου ] πρὸς ἑαυτὸν τοῦτο λέγει ὁ χορὸς |
| ' ἔσθ ' ὁ τλήμων ἔν τινι σχολῇ κακοῦ ; Βοᾷ διοίγειν κλῇθρα καὶ δηλοῦν τινα τοῖς πᾶσι Καδμείοισι τὸν | ||
| τοῦ βεβυρσῶσθαι τοῖς βοείοις , . , . . . Βοᾷ : ἰστέον , ὅτι τὸ βοᾷ σύ καὶ πειρᾷ |
| τὸν Προαιρέσιον . ἀλλὰ πρὸς τοῦτο μὲν ἤρκεσεν ἡ Μιλησίου μοῦσα , τὰς ἁρμονικὰς ἀναψαμένη χάριτας , καὶ πολλὰ παραπεσοῦσα | ||
| , ἤτοι χαλεποί : Ἄρχε δ ' οὐρανῶ . ὦ μοῦσα , φησί , θύγατερ τοῦ κρέοντος καὶ βασιλεύοντος τοῦ |
| , εἴπερ ὧδ ' ἔχει . Ὡς τοῦτό γ ' ἔρξας δύο φέρῃ δωρήματα . Ποίω ; μαθὼν γὰρ οὐκ | ||
| ἀπὸ δυσμῶν . πᾶσα ] εἰ ληφθείησαν αἱ Ἀθῆναι . ἔρξας πολλά : τῆς ἐν Μαραθῶνι πεζομαχίας μέμνηται . ἀργύρου |
| τῶν | ἀπειρημένων , τὰ δὲ ἔπραττον τῶν προστεταγμένων . Ἱκανὴ γὰρ ἡ τοῦ χρησίμου καὶ βλαβεροῦ θεωρία τῶν μὲν | ||
| ἂν εἴη σημεῖον τοῦτο τοῦ μέρη τὰς ἡμετέρας εἶναι . Ἱκανὴ γὰρ ψυχὴ καὶ παρὰ φύσεως τόπων πολλὰ ἀπομάττεσθαι καὶ |
| καὶ ἄλλο κακὸν εἰς ἐμὲ ἀφόρητον ἔπαιζεν : συνενεγκὼν ἀκανθῶν ὀξυτάτων φορτίον καὶ τοῦτο δεσμῷ περισφίγξας ἀπεκρέμνα ὄπισθεν ἐκ τῆς | ||
| βίαν ἐκείνοις . τουτέστιν ἐμίγησαν αὐτοῖς . πότνια δ ' ὀξυτάτων : ἡ δὲ δέσποινα τῶν ὀξυτάτων βελῶν τὴν ποικίλην |
| ἀναπλοκῆς , καταπλοκῆς , σύρματος καὶ ὅλως τῆς διὰ τῶν ὑπερβατῶν φθόγγων συμπλοκῆςδιὰ τὸ τὴν κρούουσαν χεῖρα μίαν οὖσαν μήτε | ||
| τὰ τῆς συντάξεως ἀπεδείχθη , ἵνα καὶ τὰ λεληθότα τῶν ὑπερβατῶν , ὄντα καὶ κατὰ τὸ σύνηθες , ἔχηται τοῦ |
| θοαῖς ὑπερτάτους ἥρωας ἐν μάχαις : τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει . εἰμὶ δ ' ἄσχολος ἀναθέμεν πᾶσαν μακραγορίαν λύρᾳ | ||
| μέν , οὔπω δὲ ὄψιν κινεῖν δυναμένῳ , ᾧ μὴ ἐμπρέπει χάρις ἐπιθέουσα τῷ κάλλει . Διὸ καὶ ἐνταῦθα φατέον |
| ἐμπροσθίων καὶ ὀπισθίων τοῦ Κριοῦ καὶ τῆς ὑάδος καὶ τῆς κάλπιδος καὶ τῶν ὀπισθίων τοῦ Λέοντος καὶ τοῦ προσώπου τοῦ | ||
| γλαυκιῶντες ὀφθαλμοί , τό τε ἀθρόον τοῦ ῥεύματος οὐκ ἀπὸ κάλπιδος ἐκχεόμενον , ᾗπερ οὖν εἴωθεν , ἀλλ ' ἀπὸ |
| , ἀνήθου σπέρματος ὀξύβαφον τὸ ἥμισυ : ταῦτα λέαινε ἐν γλυ - κεῖ κρητικῷ , ἢ ἑτέρῳ τινὶ τῶν σπουδαίων | ||
| , ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ πικρὸν καὶ τὸ ὄξος γλυ - κάδιον , παράφρασις δ ' ἡ τῶν λέξεων |
| οὕτως Ἕλληνες πάντες , ὡς δυνατά ἐστι μετρεῖσθαι πρὸς ἄλληλα ἁμῶς γέ πως ; Παντάπασι μὲν οὖν . Εἰ δ | ||
| σχολήν . ἐπ ' αὐτὸ τοῦτο : ἐν εὐκαιρίᾳ . ἁμῶς γέ πως . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὁντιναοῦν τρόπον |
| συνετόν . ἔην : ἐστίν . μῆτις : βουλή . ἐπίκλοπος : δολία , δολερά . Ἐξαπάτησαν : ἐπλάνησαν . | ||
| ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : “ ἦ τις θηητὴρ καὶ ἐπίκλοπος ἔπλετο τόξων : ἤ ῥά νύ που τοιαῦτα καὶ |
| παραβάται γάρ . Τὸ Δωδωναῖον χαλκεῖον : ἐπὶ τῶν πολλὰ λαλούντων . Τὸν Ὕλαν κραυγάζεις : ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων | ||
| ὁ λόγος παροιμιώδης ἐγένετο . Εἴρηται δὲ ἐπὶ τῶν ἀμφιβόλως λαλούντων . Ἢ κρίνον ἢ κολοκύντην : τὸ τῆς κολοκύντης |
| ] φιλόγελως : γήθω γὰρ τὸ χαίρω . θ οὐ φιλαγαθὴς ] ἀλλὰ μισητός . ἐτύμως ] ἀληθῶς . δακρυχέων | ||
| τὸ δὲ ἐτύμως πρὸς τὸ δαΐφρων καὶ οὐ πρὸς τὸ φιλαγαθὴς συντακτέον : ἀληθῶς γάρ ἐστιν ὁ γόος δαΐφρων . |
| πρὸς τὸ σημαινόμενον ἡ ἀπόδοσις . . Ὁ νοῦς : ἔγειρε , παῦσον : τὸ γὰρ ἵστασθαι παῦσίς ἐστι . | ||
| τῶν ἐντέρων ἐστὶ χορδή . ἣν εἰλητὸν καλοῦμεν ἡμεῖς . ἔγειρε φλογέας : Νοητέον οὕτως , ἔγειρε φλογέας λαμπάδας ἐν |
| ὀνείρων : ἐπὶ τῶν ἀδήλων . Σμικρὰ παλαιὰ σώματ ' εὐνάζει ῥοπή : Θεμιστίου περὶ γήρως : καίτοι περί γε | ||
| δόλοισιν ; ἢ νόσου ξυναλλαγῇ ; Σμικρὰ παλαιὰ σώματ ' εὐνάζει ῥοπή . Νόσοις ὁ τλήμων , ὡς ἔοικεν , |
| που πύστει τῶν προγενομένων πολὺ ἐπέφερε τὴν ὑπερβολὴν ἐς τὸ καινοῦσθαι τὰς διανοίας τῶν τ ' ἐπιχειρήσεων περιτεχνήσει καὶ [ | ||
| φ καὶ τὰ ἐφυστερίζοντά που : τὰ ὕστερον γινόμενα . καινοῦσθαι : καινοτόμα εἶναι . τῶν τ ' ἐπιχειρήσεων : |
| ὀρθὴ ἡ ὑπὸ ΒΔΜ , τῶν ΗΓ ΜΔ ἐκβληθεισῶν καὶ συμπιπτουσῶν κατὰ τὸ Ν . ἐπεὶ οὖν τὸ ΜΒΔ τρίγωνον | ||
| τὰ πέρατα καὶ τὴν ἐπιφάνειαν αὐτὴν τῆς σφαίρας διῆκον , συμπιπτουσῶν τῶν δύο σχέσεων ἐν ταὐτῷ , καὶ τοῦ αὐτοῦ |
| τε ὂν καὶ λεπτομερές , ὡς πρὸς πολλὰ τῶν ἰοβόλων ἀνθίστασθαι . καὶ ψώρας καὶ λέπρας καὶ λειχῆνας ἰᾶται μετὰ | ||
| , ὅτι ἄτοπον τῶν ἄλλων ἄξιον αὐτὸν νομιζόντων ἡμᾶς μόνους ἀνθίστασθαι . ὁ δὲ Δημοσθένης εἰς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν καθεὶς |
| . τοῦτο μὲν γὰρ τῶν στοχαστικῶν καὶ ὑπὸ τὴν τύχην πιπτουσῶν ἐστὶ τεχνῶν , ὥσπερ κυβερνητικῆς καὶ ἰατρικῆς : γραμματικὴ | ||
| πτωμάτων ἐς ὕψος ἀρθῆναι , καὶ μάλιστα τῶν καμήλων ἐπαλλήλων πιπτουσῶν . πρός τε οὖν τὸ διατρέχειν ἐνεποδίζοντο οἱ μαχόμενοι |
| ἀρωγὴν ὁρμᾶν εἴωθεν . Ὅτι ὅταν εἰς ἀπορίαν ἔλθῃ στρατιώτης ἀλλόφυλος , ἐπὶ πρώτην τὴν τῶν φίλων ἁρπαγὴν ὁρμᾶν εἴωθεν | ||
| Ἑλλήνων πρόσχημα καθαρῶς ἀνῄρηται καὶ τοῖς βαρβάροις ἐστὶν ἐπὶ πλεῖστον ἀλλόφυλος : ὅσον γὰρ τῇ φύσει τοῦ τόπου κεχώρισται , |
| τῆς φλεγμονῆς τῶν δακρύων μου . Ἀλλά , κύριε , σύγγνωθί μοι , ὅτι ἥμαρτόν σοι ἐν ἀγνοίᾳ καὶ λελάληκα | ||
| , διαφαυλίζεις . Μὴ θαυμάσῃς , ὦ Μέγιλλε , ἀλλὰ σύγγνωθί μοι : πρὸς γὰρ τὸν θεὸν ἀπιδὼν καὶ παθὼν |
| , . . ἀγύρτης ἐμέμφετο αὐτοῦ τὸ περὶ τὰς μαντείας ἐπτοημένον καὶ βουλόμενον ἀεὶ τοῖς ἀγύρταις ἐπιτρέπειν τὰ οἰκεῖα πράγματα | ||
| φιλοσοφίαν προτρεπόμενος . Καὶ νῦν οὖν τὸν Φαῖδρον ἐπὶ ῥητορικῇ ἐπτοημένον ἐπανάγει ἐπὶ τὴν ἀληθῆ ῥητορικὴν , τουτέστι φιλοσοφίαν . |
| τῷ ἐπαίνῳ καθάπερ αὐξανομένην πρὸς τὸ μέλος καὶ τὴν χεῖρα ἐπισείειν , τὸν ποιητὴν δὲ πολλάκις τὸ αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα | ||
| ἐρεθίζειν αὐτούς : ἄτοπον δὲ τὴν γυναῖκα τὸ ἔμπροσθεν μόριον ἐπισείειν : σφόδρα δὲ ἄσημον τὸ βαδίζουσαν ἐγκρούειν τῷ πρωκτῷ |
| φῦλ ' ἀνθρώπων , τὸν δ ' ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν . αὐτίκα δ ' ἐν πρώτοισι μέγα προθορὼν | ||
| ἰὸν ἔχει στόμα : τοῖσι δ ' ἄκανθαι τύμμασι λευγαλέοισιν ἀμυνέμεναι πεφύασι , πικραί τ ' ὀξεῖαί τε χόλου πυρόεντος |
| γὰρ στάχυν ἠδίκησα οὔτε κλάδους ἢ βλαστούς , οὔτε ἀκρέμονας ἔβλαψα : συγχρόνῳ δὲ πτερῶν καὶ ποδῶν ἁρμονίᾳ χρηστὰ φθέγγομαι | ||
| σύ σαυτόν , κἀκεῖνος ἑαυτόν . οὐ λέγομεν δὲ ὅτι ἔβλαψα ἐγὼ σαυτόν , ἢ σὺ ἑαυτόν . ἐπὶ δὲ |
| κεραιῶν τῶν γραμμῶν , ἔπειτα ἐπισπασάμενοι αὐτὰ μετὰ τὴν ὑποδορὰν συνάξομεν πρὸς ἄλληλα : ἔπειτα ζυγώσαντες ἐναίμως ἄξομεν . χρὴ | ||
| αἰτήσομεν ὅτι μένει τὸ κινούμενον , καὶ συγχωρηθέντος τοῦ πράγματος συνάξομεν ὅτι ἡ φλὸξ ἠρεμεῖ : εἰ γὰρ τὸ κινούμενον |
| πτερῶν . ᾤχετο δ ' οὖν φεύγουσα γοεράν τινα φωνὴν προϊεμένη . ἐπιβάντες δὲ ἡμεῖς ἡμέρας ἤδη ὑποφαινούσης ἐθεώμεθα τὴν | ||
| δηλωτικὸν τοῦ προϊέναι , παρ ' ὃ καὶ φρὴν ἡ προϊεμένη , ἤγουν προπέμπουσα τὰ νοήματα , καὶ φρέαρ , |
| ' ὡς μὲν προαγωγὸν ποιητικόν , ὡς δὲ ἐπιστρέφον καὶ καλοῦν πρὸς ἑαυτὸ τελικόν : ὥστε τῷ μὲν ἀριθμῷ ἡ | ||
| τὸ πᾶν ἔργον ἐν αὐτοῖς κατορθοῦσθαι . Ἐὰν μὲν οὖν καλοῦν ἢ καλούμενον ἢ ἐπιτάττον ἢ ἐπιταττόμενον ἢ κρεῖττον ἢ |
| τῶν αἰτίων , εἴσθλασις γίνεται , τῆς μὲν ὀξύτητος τοῦ πλήττοντος διαιρούσης τὸ ὀστοῦν , τοῦ βάρους δ ' ὠθοῦντος | ||
| παρούσης αἰσθήσεως , καὶ βάκχης ἐκβακχεύων θειασμὸς ἐμηνύετο θειασμοῦ μὴ πλήττοντος καὶ ὅσα φέρει μανίας οἰστρῶσα ψυχὴ τοσαῦτα πάθους διέλαμπε |
| σύναρθρον ἀντωνυμίαν τρίτου προσώπου , “ γνῷ δὲ καὶ Ἀτρείδης εὐρυκρείων Ἀγαμέμνων ἣν ἄτην . ” ψιλούμενον δὲ καὶ περισπώμενον | ||
| τοῖς λυπήσασι προσενήνεκται ἢ ὁ Πελοπίδης τε καὶ Ἀτρείδης καὶ εὐρυκρείων Ἀγαμέμνων ὁ παρ ' Ὁμήρῳ . ἐκεῖνος ἐπιτιμᾷ τὸν |
| τὴν κοιλίαν καὶ τῇ κακίᾳ τῶν φαρμάκων ἐναντιώϲεται ἀμβλυντικὰ τῶν δριμυτάτων καθεϲτηκότα , καὶ μάλιϲτα τοὔλαιον . γνώϲῃ δὲ τοῦτο | ||
| Σοφοκλῆς Ἰφιγενείᾳ . Ὄξος ἠκρατισμένον : ἐπὶ τῶν ὀργίλων καὶ δριμυτάτων . Ὄξος Σφήττιον : ἴσως οἱ Σφήττιοι ὀξεῖς ἦσαν |
| ὥσπερ τὰ τριγενῆ , ὡς παρὰ τὴν οἴκου ἀποτελεῖται τὸ οἴκοθι οἴκοθεν οἴκαδε , καὶ τοῦ ἐπιρρήματος κατὰ τὸ δέον | ||
| ' ἀλλοθρόους ἀνθρώπους : τόφρα δὲ ταῦτ ' Αἴγισθος ἐμήσατο οἴκοθι λυγρά , κτείνας Ἀτρεΐδην , δέδμητο δὲ λαὸς ὑπ |
| ἐσομένων ἀγωνισμάτων ὁ πόλεμος . εἶτα ἐρεῖς , ὅτι μὴ φθονήσητέ μοι τοῦ στεφάνου , μὴ τῆς νίκης βασκήνητε , | ||
| ἐσομένων ἀγωνισμάτων ὁ πόλεμος . εἶτα ἐρεῖς , ὅτι μὴ φθονήσητέ μοι τοῦ στεφάνου , μὴ τῆς νίκης βασκήνητε , |
| παίζων δ ' εἰ καὶ σταθμοῦχον ἐθέλοις αὐτὸν καλεῖν , ἐρεσχηλῶν τινὰ ἢ ἐκπειρώμενος , ὁ δὲ δεινὸς ὢν εἰς | ||
| Ἐσπούδακας , ὦ Φαῖδρε , ὅτι σου τῶν παιδικῶν ἐπελαβόμην ἐρεσχηλῶν σε . ” ἡ δὲ λέξις ὡς ἐπὶ τὸ |
| καὶ ὁ περίπλους ἆθλόν ἐστι τοῦ τολμήματος ἄξιον τό τε συμμίκτους εἶναι τοὺς ἔχοντας αὐτὴν καὶ μὴ ταυτὸν φρονεῖν πρὸς | ||
| θεωρίας συμβῇ τινος ἔχεσθαι , περὶ ὧν ἐρωτώμενοι ἀνάγκην ἕξομεν συμμίκτους τινὰς ποιεῖσθαι τὰς ἀποκρίσεις , οἷον περὶ ἴριδος , |
| ' αὖ ὁρατοῦ , ἵνα μὴ οὐρανοῦ εἰπὼν δόξω σοι σοφίζεσθαι περὶ τὸ ὄνομα . ἀλλ ' οὖν ἔχεις ταῦτα | ||
| διαδύεσθαι , παράγειν , πλάττειν , παραλογίζεσθαι , φενακίζεσθαι , σοφίζεσθαι , τεχνάζειν , γοητεύειν , δολοῦν , κλέπτειν , |
| τοὺς κατὰ φύσιν ἑλομένους ζῆν εὐδαιμόνως , παρὰ τὴν ἄνοιαν κακοδαιμονοῦσι . καὶ γὰρ αὐτῆς τῆς ἡδονῆς ἡ καταφρόνησις ἡδυτάτη | ||
| : ἀντιπαραστάσεως δὲ παραδείγματα παρὰ τῷ αὐτῷ νὴ Δία , κακοδαιμονοῦσι γὰρ ἄνθρωποι καὶ ὑπερβάλλουσιν ἀνοίᾳ : ἀλλὰ δεῖ σῶς |
| καὶ ὀϊζυρὸς περὶ πάντων ἔπλεο : τώ σε κακῇ αἴσῃ τέκον ἐν μεγάροισι . τοῦτο δέ τοι ἐρέουσα ἔπος Διὶ | ||
| ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι . ὤ μοι ἐγὼ πανάποτμος , ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους Τροίῃ ἐν εὐρείῃ , τῶν δ ' |
| Θεόπομπος ὁ κωμικὸς ἐν Παισὶ καλεῖν , εἰπὼν τὴν δὴ περιζωσάμενος ᾤαν λουτρίδα κατάδεσμον ἥβης περιπέταστον . ἄντικρυς δὲ τὸν | ||
| λέγεται δὲ Κλέων ὁ δημαγωγὸς παραβὰς τὸ ἐξ ἔθους σχῆμα περιζωσάμενος δημηγορῆσαι . . . . οὐκ ἀπελαύνει ] ταῦτα |
| καὶ ἐπιστήμονα τὰ θεωρήματα τῶν τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν . οὕτως εὔπλοιαν μὲν ναύτης καὶ κυβερνήτης , εὐφορίαν δὲ καρπῶν γεωπόνος | ||
| θεοῖς δοτά . Ἐὰν δέ τις παρὰ μὲν τῆς γῆς εὔπλοιαν αἰτῇ , παρὰ δὲ τῆς θαλάττης εὐκαρπίαν , καὶ |
| ἔστιν οὕτως ] ἐκκαθαίρεσθαι : τὸ δὴ [ ] τῆς συναπτομένης [ ? ] [ δι ' ] ἡμῶν ? | ||
| τῆς ἐπικλήσεως αὐτῆς , ὅτι συνδέδεται ἔτι ὁ λόγος , συναπτομένης τῆς ἄνω λέξεως τῇ μετ ' αὐτήν . τίθεται |
| Αἵμασι κλαίειν : καθ ' ὑπερβολὴν , ἐπὶ τῶν σφόδρα δακρυόντων . Αἱ Χάριτες γυμναί : ὅτι δεῖ δωρεὰν * | ||
| ἐν τῇ Μεγαρίδι σκόροδα φύεται : εἴρηται ἐπὶ τῶν προσποιητῶς δακρυόντων . ἄλλοι δέ φασιν , ὅτι τοῦ βασιλέως αὐτῶν |
| κίουσιν ἅμα σφισὶν ἄρκιος εἴη καί ῥά τε ῥηίτερον φαμένου κλύοι Ἡρακλῆος , ὅς μιν ὁμαρτήσας τοίῳ προσελέξατο μύθῳ : | ||
| ' ἐπεὶ οὖν ἄξων ἱερήιον εἰσαναβαίνεις , ὄφρα τοι εὐχομένοιο κλύοι θεός , ἐγγυαλίξω . Κρύσταλλον φαέθοντα διαυγέα λάζεο χερσὶ |
| οὗ δηλοῖ τὸν πόλεμον μαινομένη . μέμηνας ] ἐμάνης . μέμηνας ] ὀργίζῃ . μέμηνας ] μαίνῃ . γράφεται καὶ | ||
| , ὡς οὐκ οἶσθα ποῦ ποτ ' εἶ λόγων : μέμηνας ἤδη , καὶ πρὶν ἐξεστὼς φρενῶν . στείχωμεν ἡμεῖς |
| , ἀνυποδητεῖν , τὸ δ ' ὑμέτερον ὅμοιον τῷ τῶν κιναίδων , καὶ διακρίνειν οὐδὲ εἷς ἂν ἔχοι , οὐ | ||
| τῶν καρπῶν μέλει θεοῖς θυρωρὸς ἄρχοντος κιναίδου καθίσταται καὶ ᾧ κιναίδων ἔδει , καὶ τὸ τὰ τοιαῦτα τοῦτον ὑπηρετεῖν δύνασθαι |
| τὰ γὰρ ἄλλα ζῷα ᾗ γέγονεν αὖ , διὰ βραχέων ἐπιμνηστέον , ὃ μή τις ἀνάγκη μηκύνειν : οὕτω γὰρ | ||
| πρόβυσον λέγουσιν . ἔτι δὲ καὶ μύρων ἐν τοῖς συμποσίοις ἐπιμνηστέον . ἰστέον μύρον Μεγάλλειον ἀπὸ Μεγάλλου Σικελιώτου καὶ Πλαγγόνιον |
| τῶν δεδηλωμένων , αἱ τοῦ βρόχου ἀρχαὶ διὰ τῶν κάτω τροχίλων μεταλαμβανέσθωσαν ἔσωθεν ἔξω , ἀποδιδόσθωσαν δὲ τῷ τύλῳ τοῦ | ||
| γίνεται . μεταλαμβανομένων τῶν τοῦ βρόχου ἀρχῶν διὰ τῶν κάτω τροχίλων , καὶ τότε περιειλουμένων τοῖς ἄνω τροχίλοις , εἶτ |
| αὑτοὺς καθαιροῦσιν ἀσθενοῦς καὶ ἀδόξου πόλεως προεστηκότες : εἴτε τῶν ἀπερριμμένων εἰσὶ καὶ τῶν ὑστάτων , ἔτι μείζω καὶ χαλεπωτέραν | ||
| ἀζήλου καὶ ταπεινῆς πόλεως πολιτεύματα καὶ βίους οὐδὲ ἀνωνύμων καὶ ἀπερριμμένων ἀνθρώπων βουλεύματα καὶ πράξεις μέλλω διηγεῖσθαι , ὥστε ὄχλον |
| , ” καὶ δ ' Ἀχιλλεὺς τοῦτόν γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ / ἔρριγ ' ἀντιβολῆσαι ” ἀντὶ τοῦ τούτῳ . | ||
| γούνασιν . καὶ ἔτι ἐν δυσὶν ὀνόμασι , μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ , ποταμῷ ἔπι δινήεντι , ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος . |
| Ἄρην φόβους καὶ κινδύνους ὑποστήσεται , διὰ δὲ τὸν Δία ῥυσθήσεται τῶν κακῶν . ἐὰν οἱ κακοποιοὶ τὸ ὑπόγειον κέντρον | ||
| Ἄρεα φόβους καὶ κινδύνους ὑποστήσεται , διὰ δὲ τὸν Δία ῥυσθήσεται ἐκ τῶν κακῶν . κἂν οἱ κακοποιοὶ τὸ ὑπόγειον |
| τὴν νόσον : καυθεὶς δὲ ἄρα ὀστράκοις αὐτοῖς ἐκκαθαίρει τὰ ῥυπῶντα τῶν τραυμάτων . χερσαίου δὲ ἐχίνου καυθέντος ἡ σποδιὰ | ||
| Γαλατῶν βασιλεὺς τοὺς ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ἐλαχίστους καὶ ἀσθενεστέρους τριβώνια ῥυπῶντα περιβεβλημένους [ προαγαγὼν αὐτοῖς ] παρίστα τῶν Γαλατῶν τοὺς |
| ὑπερθύμου ] ἐκ ἐμφανεῖς ] κ πέτρῃσιν ] οι στίχοι σμβʹ † ὦ Ζεῦ βασιλεῦ : . , στρατιὰν ὀλέσας | ||
| μονοστροφικαῖς περιόδοις . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι σμβʹ , ὧν τελευταῖος μὴ καί τι πρὸς κακοῖσι πρόσθηται |
| Πυθίαν εἰπεῖν , Λυδὲ γένος , πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλου πολύευκτον ἰὰν κατὰ δώματ ' | ||
| ὁ Ἡσίοδος ὡς πρὸς τὸν ἀδελφὸν λέγων ” ἐργάζευ , νήπιε Πέρση “ πᾶσι παραινεῖ . οὕτω καὶ ὁ Ἰσοκράτης |
| : τοῦτο γὰρ λόγου πολλοῦ καλῶς λεχθέντος ἥδιστον κλύειν . Ἄνασσα , νῦν σοι τέρψις ἐμφανὴς κυρεῖ , τῶν μὲν | ||
| πρὶν ἂν τοῦ σκέλους ὑμᾶς λαβών τις ἐκτραχηλίσῃ φέρων . Ἄνασσα πράγους τοῦδε καὶ βουλεύματος , τί μοι σκυθρωπὸς ἐξελήλυθας |
| οἱ ἱστοριογράφοι . . , , : Εὔμηλος δὲ ὁ Ἀμφιλύτου τῶν Βακχιαδῶν καλουμένων , ὃς καὶ τὰ ἔπη λέγεται | ||
| Σιβύλλης τῆς Ἐρυθραίας , ἢ Βάκιδος ἡ μαντεία δεῖσθαι καὶ Ἀμφιλύτου , ὃς τὸν κατάλογον ἡμῖν ἐπιδείξει τῶν καλῶν τούτων |
| Δὶς παῖδες οἱ γέροντες . ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωκάθειν . διώκειν ἐγκαλοῦντα ἢ τρέχοντα | ||
| Δὶς παῖδες οἱ γέροντες : ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωλύγιον κακόν : ἐπὶ τῶν μέγα |
| διότι ἐθορύβησαν . . ἔδεισα ] ἐφοβήθην . . ἁρματόκτυπον ὄττοβον ] ἀκούσασα τὸν ἦχον τὸν ἐκ τοῦ κτύπου τῶν | ||
| θαυμαστικόν . ἒ ἒ ἒ ἔ ] ἐπίρρημα θρηνητικόν . ὄττοβον ἁρμάτων : ἀκούω , φησίν , τὸν τῶν χνοῶν |
| ἐργῶδες , ἐπαχθές , βαρύ , φορτικόν , δυσδιοίκητον , δυσδιάθετον . καὶ τὰ συγκριτικὰ ἀπὸ τούτων οὐκ ἀηδῆ , | ||
| τις ἐκ τῶν γενομένων . πωλήσαντες γὰρ οἱ τυμβωρύχοι τὸ δυσδιάθετον φορτίον , τὴν γυναῖκα , Μίλητον μὲν ἀπέλιπον , |
| ⋮ Φυσικὴ δὲ ἄρα κοινωνία τις καὶ συγγένεια λέοντι καὶ δελφῖνι ἀπόῤῥητος : οὐ γὰρ , ὅτι βουλεύουσιν , ὁ | ||
| ἀποικίαν στελλομένῳ ὁ Ἀπόλλων ἢ ἐπὶ δελφῖνος ὀχούμενος ἢ ὁμοιωθεὶς δελφῖνι προηγήσατο τῆς νεὼς ἕως τοῦ Κρισσαίου κόλπου καὶ τῆς |
| . οὐκ εὐτυχῶς ] † ἀλλ ' ἐπὶ συμφορᾷ . δυσπόλεμον ] λέγω . τὸ . ἤγουν οἱ δυσκαταγώνιστοι Πέρσαι | ||
| νέᾳ δύᾳ δύᾳ : Ἰαόνων ναυβατᾶν κύρσαντες οὐκ εὐτυχῶς . δυσπόλεμον δὴ γένος τὸ Περσᾶν . πῶς δ ' οὔ |
| τῶν νεύρων πεφυκότων , καὶ τούτων μᾶλλον τῶν ἄλλων μορίων γυμναζομένων . καὶ ταῦτα μὲν μέτρια καὶ ἐπὶ μετρίαις αἰτίαις | ||
| παρῆν ὁρᾶν τὰ μὲν γυμνάσια μεστὰ [ τῶν ] ἀνδρῶν γυμναζομένων , τὸν δὲ ἱππόδρομον ἱππέων ἱππαζομένων , τοὺς δὲ |
| τοῦτο αὐτὸ παρεσκευασμένος βασιλεὺς εὔχεται τῷ Διὶ τὴν βασιλικωτέραν εὐχὴν Αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον | ||
| Χρύσιππον ἁρπάζοντος ἐπιθυμία λογισμῷ μαχομένη : λέγει γὰρ οὕτως : Αἲ αἲ τόδ ' ἤδη θεῖον ἀνθρώποις κακόν , Ὅταν |
| , καὶ ποῖα ἐνδείᾳ καὶ κράσει : τοῦ τοίνυν τέτυπται τρέποντος τὸ τ εἰς ς γίνεται πς , ἃ συγκιρνώμενα | ||
| λεκτέα ὑπηχοῦντος ἄνευ τῆς σῆς διανοίας καὶ τὰ φωνῆς ὄργανα τρέποντος , ᾗ δίκαιον καὶ συμφέρον : ἡνιοχήσω γὰρ ἐγὼ |
| ἀντὶ τῶν θηρίων κατατοξεύειν . φιλότεχνον δ ' εἰς φαρμάκων θανασίμων συνθέσεις γενομένην τὸ καλούμενον ἀκόνιτον ἐξευρεῖν , καὶ τῆς | ||
| τρέμουσα , μὴ δόμων νιν ἐκβάληι . μῶν ἀντὶ παιδὸς θανασίμων βουλευμάτων ; ναί , καὶ γυναικὸς αἰχμαλωτίδος φόνωι . |
| συναναστροφή . . δεινὸν ] χαλεπὸν , ἰσχυρόν : ὑπάρχει συναναστροφὴ δεινή . . ἀνηκουστεῖν ] τὸ δὲ ἀνηκουστεῖν τῆς | ||
| ταῦτα πρὸς ἄλληλα : χωρὶς γὰρ ἀδικήματος ἀλλοφύλοις ζῴοις ἡ συναναστροφὴ γίνεται μετ ' εἰρήνης καὶ πάσης εὐλαβείας . Οὗτος |
| ὁ ἐκ τῶν σκληροσάρκων ἰχθύων , ὥσπερ ὁ ἐκ τῶν μαλακοσάρκων λεπτότερος . Κήρυκας καὶ πορφύρας ὄστρεά τε καὶ χήμας | ||
| ἡ τῶν ἀρνῶν σὰρξ καὶ ἡ τῶν ὀστρακοδέρμων καὶ τῶν μαλακοσάρκων , μῆλα τὰ μήπω πέπειρα . Κρέα βόεια καὶ |
| ἤτοι ὁ φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν ἀείδειν . τὰ προοίμια τῶν διθυραμβοποιῶν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπᾴδοντά ἐστι καὶ οὐδὲν πρὸς | ||
| Γ μήποτε οὐκ ἀορίστως μόνον , ἀλλὰ καί τινος τῶν διθυραμβοποιῶν λέξεις τινὰς χλευάζει . Γ λέξεις τινὰς αὐτῶν διαβάλλει |
| πολλῶν ἄνοιαν , ἐπέπληττε δὲ οὐδενί , ἀλλὰ καὶ τὸν Μένιππον παροξυνόμενον ὑπὸ τῶν τοιούτων ἐσωφρόνιζέ τε καὶ κατεῖχε ξυγγιγνώσκειν | ||
| μὴ ἀνιέντος ἔμπουσά τε εἶναι ἔφη καὶ πιαίνειν ἡδοναῖς τὸν Μένιππον ἐς βρῶσιν τοῦ σώματος , τὰ γὰρ καλὰ τῶν |
| κατάληψιν . ταῦτ ' ἄρ ' ἀκούσας ' αὐτῶν τὸ φθέγμ ' ἡ ψυχή μου πεπότηται καὶ λεπτολογεῖν ἤδη ζητεῖ | ||
| ἐγὼ γλώσσῃ θρασὺν ναύτας ἐφορμήσαντα χειμῶνος τὸ πλεῖν , ᾧ φθέγμ ' ἂν οὐκ ἀνηῦρες , ἡνίκ ' ἐν κακῷ |
| εἶπεν ὁ σοφὸς Αἰσχύλος . Πῶς δίς ; Σκόπει τὸ ῥῆμ ' : ἐγὼ δέ σοι φράσω . Ἥκω γὰρ | ||
| ἀμφοτέρων προσέκειτο μανία τῶν λόγων . διὸ τῆς μανίας τὸ ῥῆμ ' ἐπεκτείνας δοκεῖ καλέσαι τις αὐτὴν τῶν ἐραστῶν Μανίαν |
| Αἰακοῦ ἐπὶ τῶν προπύλων ἀνακειμένων αὐτῷ τῶν στεφάνων . Ἐπιδαύρῳ διπλόαν : διπλῆν , ἀντὶ τοῦ δεύτερον . ἐν δὲ | ||
| τὰ τῆς εὐδαιμονίας παρεῖναι . τὶν δ ' ἐν Ἰσθμῷ διπλόαν : σοὶ δὲ ἐν τῷ Ἰσθμῷ διπλῆ θάλλουσα , |
| μάλιστα σὺ ποθεῖς , ἡμῖν ἀντὶ τείχους καὶ δορυφόρων . Εἰκὸς μὲν ἥκειν ὡς ὑμᾶς λόγον τῶν ἔργων , οἷς | ||
| ἢ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτῃ καὶ πόλει . Εἰκὸς γάρ . Εἰκότως τοίνυν , εἶπον , οὐκ ἐξ |
| ἑνὶ συναναφανέντων κατὰ ἀλήθειαν : ἀπὸ γὰρ τοῦ νοῦ ταύτας ἕλκομεν ἐπ ' ἐκεῖνο τὰς διακριτικὰς ὑπονοίας . Ἀλλ ' | ||
| ἤρτυε πῆμα κακοῖο : ἠῶθεν δ ' οἱ μὲν νέας ἕλκομεν εἰς ἅλα δῖαν κτήματά τ ' ἐντιθέμεσθα βαθυζώνους τε |
| ἀγκῶνα . δεῖ δὲ μὴ πᾶν διαιρεῖν τὸ ἀγγεῖον : ἀνατρεπομένων γὰρ αὐτοῦ τῶν χειλῶν , ἡ ῥύϲιϲ οὐ γίγνεται | ||
| ὑπὲρ τῶν ἐπ ' Ἰλίῳ γενομένων , ἀλλ ' ἔργῳ ἀνατρεπομένων τῶν λόγων καλῶς πρότερον εἰρῆσθαι δοκούντων . Ταῦτα μὲν |
| δὲ σχέσεις ἁπλούστεραί εἰσι τῶν πεποιωμένων καὶ τῶν τὴν σχέσιν ἀναδεξαμένων σωμάτων . ὥστε τῶν δύο τὸ ἕτερον ἢ οὔκ | ||
| οἰκείως τοῖς πεπραγμένοις καὶ ὡς μάλιστα τῶν τόπων τούτων λύπας ἀναδεξαμένων . ἐν γὰρ τῷ Ἀδρίᾳ ἡ Ἰὼ εἰς βοῦν |
| τρόπος : ἀπὸ τοῦ βλύζω , . . . . Ἁπλοῦς : ὥσπερ παρὰ τὸ δύο καὶ τὸ πέλω γίνεται | ||
| διατελεῖ καὶ λέγων καὶ πράττων τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ . Ἁπλοῦς δὴ παντάπασιν ὁ μετὰ ταῦτα ἡμῖν λόγος γίγνεται , |