τρίτῳ Εὐρωπιακῶν φησιν Λυσίμαχος ἐν τρίτῳ Νόστων . ἐπὶ τούτοις γελάσαντος πάνυ ἔκλαμπρον τοῦ Πλουτάρχου οὐκ ἐνέγκας ὁ κύων παροραθεῖσαν | ||
Λάκιον πρὸς ἀνατολὰς ἡλίου πλεῖν . τοῦ δ ' Ἀντιφήμου γελάσαντος τὴν Πυθίαν εἰπεῖν πάλιν ἐφ ' ἡλίου δυσμῶν , |
. καὶ τοῖς πένησιν εὐπορίαν : πολλοὶ γὰρ δέονται τοῦ μάντεως καὶ τῶν πλουσίων . Νοσεῖν μόνοις τοῖς ἐν δεσμοῖς | ||
ὄφεων ὄφεως , πόλεων πόλεως , πράξεων πράξεως , μάντεων μάντεως : ὅθεν τὸ τειχέων καὶ βελέων καὶ ὀρέων καὶ |
ὡς καινοτομοῦσαν περὶ τὰ θεῖα εἰς δίκην ὑπήγαγον καὶ κατηγορήσαντες κατεδίκασαν αὐτὴν θανάτῳ . θεασάμενος δέ τις αὐτὴν ἀπαγομένην ἐκ | ||
Ἁρπάλου χρημάτων λόγον ἀναζητοῦντες Δημοσθένην καὶ ἄλλους τινὰς τῶν ῥητόρων κατεδίκασαν ὡς εἰληφότας τῶν Ἁρπάλου χρημάτων . Ὁ δὲ Ἀλέξανδρος |
εἰς ἔρωτα λόγων ἐγείρων τοὺς νέους , λογάδα τε πᾶσαν ἐξέπληττεν ἀκοὴν καὶ τοὺς τὸν σύλλογον περιεστῶτας ἐκήλει , ὥστε | ||
πρὸς τὴν δραματουργίαν : καὶ διὰ τοῦτο ὁ μὲν Πυθαγόρας ἐξέπληττεν , ὁ δὲ Σωκράτης ἤλεγχεν , ὁ δὲ Ξενοφῶν |
πρεσβύτης ὡς εἰδότος αὐτοὺς τοῦ νεανίσκου καὶ ἀληθῆ περὶ αὐτῶν εἰρηκότος . φησὶν οὖν : τούτους αὐτούς . μηδὲν . | ||
μεταβολῇ , ὀρθῶς ἔφασκον , ὅθεν καί τινος τῶν ἀρχαίων εἰρηκότος ὅτι εἰς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἔστι δὶς ἐμβῆναι |
” . ἴσως γὰρ ἄν τις εἴποι τῶν οὐκ εὐαγῶν ἐπιχλευάζων ἅμα : καινὸν ἡμᾶς ἀναδιδάσκει μάθημα ὁ νομοθέτης , | ||
ἀπὸ σαπροῦ καὶ παλαιοῦ στήμονος ἠρτημένους , οὕτως τὸν Ἀντίπατρον ἐπιχλευάζων : Δείναρχος δὲ ὁ Κορίνθιος ὁ κατήγορος ἦν . |
τὴν ἀπὸ Ἰολάου προσηγορίαν . τοῦ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας χρησμοῦ περιέχοντος ὅτι τοῖς τῆς ἀποικίας ταύτης κοινωνήσασι διαμενεῖ τὰ | ||
δέρμα κατὰ τὸ νόμιμον . μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτηι γενομένου χρησμοῦ , καθ ' ὃν ἐσήμαινε ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν |
Καρρώτου ὄχημα ἀπήμαντον ἀνύσαι τὸ στάδιον , καὶ διὰ τοῦτο ἀνατεθεῖσθαι τῷ Ἀπόλλωνι . ὁ δὲ νοῦς : οὐδαμῶς δὲ | ||
Οὗτος μέν φησιν ἐπὶ τῷ τοῦ Ἀπόλλωνος βωμῷ τὴν λύραν ἀνατεθεῖσθαι ὑπὸ Ὀρφέως , ὁ δὲ Προμαθίδας , ἐπὶ στήλης |
τοὺς παῖδας αὐτοῦ παρὰ τοῖς νεωτέροις : οὐ γὰρ Ὅμηρον ἀμνημονῆσαι ἂν τούτων , τοῦ μὲν Παλαμήδους τοσαύτην σοφίαν καὶ | ||
ἔδωκεν ἄρχειν ὁπλιτῶν : ἐγὼ δὲ οὔτε τῶν περὶ αὐτὸν ἀμνημονῆσαι δύναμαι πόνων τηρῶ τε τὸ φίλτρον , ὃ παρὰ |
πήγανον ταύτην τὴν ἡμέραν : ὥστε Κλεάρχου τοῦ τυράννου πολλοὺς ἀποκτείναντος φαρμάκωι καὶ πειρωμένου λανθάνειν , ὡς ἐγένετο συμφανές , | ||
ὁμολογῶν τὸ ἔργον ὡς ἡμεῖς λέγομεν γενέσθαι , ὑπὲρ τοῦ ἀποκτείναντος ἀμφισβητεῖ , ὃν ἀδύνατον ἀλλαχόθεν ἢ ἐκ τῶν πραχθέντων |
, τούτου δὲ Πρύτανιν , ἐκ τούτου δὲ Εὔνομον , Εὐνόμου δὲ Πολυδέκτην ἐκ προτέρας γυναικὸς , Λυκοῦργον δὲ νεώτερον | ||
μθʹ . ἦν δὲ κατὰ Σιμωνίδην Πρυτάνιδος μὲν υἱός , Εὐνόμου δὲ ἀδελφός , καὶ θεῖος τοῦ Εὐνόμου υἱοῦ , |
οὐκ ἐμέθυον δ ' οἱ πάλαι , ἀλλὰ καὶ Πιττακὸς Περιάνδρῳ τῷ Κορινθίῳ παρῄνει μὴ μεθύσκεσθαι μηδὲ κωμάζειν , ἵν | ||
ἐκτείνας τὴν χεῖρα πάντων ὁρώντων ἀπεδίδου . Ἀνάχαρσις δὲ παρὰ Περιάνδρῳ τεθέντος ἄθλου περὶ τοῦ πίνειν ᾔτησε τὸ νικητήριον πρῶτος |
τῇ Ἀσπασίᾳ : καί πως ἔπρεψεν αὐτῇ καὶ τὰ τοῦ μειρακίου , καὶ ἔτι μᾶλλον τὰ τῆς ὥρας αὐτῇ πρὸς | ||
μονωθεὶς ὁ νεανίσκος μᾶλλον ὑπήκοος αὐτῷ γένηται . τοῦ δὲ μειρακίου ταῖς γενομέναις παρανομίαις προσκόπτοντος καὶ φανεροῦ καθεστῶτος ὅτι τιμωρήσεται |
οὐδὲ σμικρὰν ὑποφήναντός σου πειθοῦς προσδοκίαν , ἀλλὰ καὶ προσθήκην ἐπιβαλόντος τῷ μίσει . ὅθεν οὐδὲ τολμῶσι δευτέραν ἐκπέμψαι πρεσβείαν | ||
γενεᾶς , τοῦ πάντα ἐφορῶντος θεοῦ ταύτην αὐτῷ τὴν δίκην ἐπιβαλόντος . κελεύω δὲ ὑμᾶς , τὸ ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς |
τεταγμένην τέχνην . καὶ τὰς καλουμένας τέχνας γράψαι τολμήσαντες ] Τισίαν καὶ Κόρακα λέγει τοὺς Συρακουσίους , καὶ Γοργίαν καὶ | ||
ἀνοήτου ἐκείνου πρεσβύτου χρυσοῦς τριάκοντα , ὁ δὲ διὰ τὸν Τισίαν ἀντὶ τοῦ βιβλίου πεντήκοντα καὶ ἑπτακοσίας ἐξέτισε κατασοφισθείς . |
καὶ τὰ ἄλλα μικροῦ δεῖν ξύμπαντα , ὁποῖον καὶ Ὅμηρος ἐτόλμησεν ἐπιδεῖξαι Σκάμανδρον φθεγγόμενον ὑπὸ τῇ δίνῃ , κἀκεῖνοι φωνὰς | ||
] φθέγξασθαι μέν τι οὐδὲ ? [ τότε - ] ἐτόλμησεν ἡ κόρη , [ παλλομένην - ] δὲ τὴν |
καὶ τὸ κῶας ἀπενεγκεῖν πρὸς Αἰήτην , τὸν δὲ δόλῳ καλέσαι αὐτοὺς ἐπὶ δεῖπνον . ἐπιίστορας : μάρτυρας . ὀνοτήν | ||
Λατῖνον πεσεῖν , τὸν δὲ Αἰνείαν νικήσαντα βασιλεῦσαι καὶ Λατίνους καλέσαι τοὺς ὑφ ' αὑτῷ . καὶ τούτου δὲ τελευτήσαντος |
ἀποθανόντος , Ἀτρέως δὲ μητρὸς ἀδελφοῦ ὄντος αὐτῷ , καὶ ἐπιτρέψαντος Εὐρυσθέως , ὅτ ' ἐστράτευε , Μυκήνας τε καὶ | ||
διὰ γραμμάτων τὰ γενόμενα καὶ τί χρὴ ποιεῖν ἤρετο . ἐπιτρέψαντος δ ' αὐτῷ τοῦ συνεδρίου πράττειν , ὅ τι |
γὰρ ἦλθεν ὁ Πολυδεύκης τοῦ ἀδελφοῦ πεσόντος : οἱ δὲ ἐλθόντι αὐτῷ ἀνθυπέστησαν ἐξ ἐναντίας περὶ τὸν τάφον τοῦ πατρὸς | ||
τὴν ἀπόφασιν ἐκ τῆς Πυθίας ὑπὲρ τὸν πόντον διεκόμισεν . ἐλθόντι γὰρ αὐτῷ εἰς Δελφοὺς καὶ χρωμένῳ πῶς ἀποκαταστήσει τὴν |
δοῦναι , ἔπειτα τὸν ἕτερον ἀπολαβεῖν : καὶ οὕτως ἀπορούμενον διήλεγξεν . ἀπετείνετο δὲ πρὸς Ἀρκεσίλαον : ὅτε θεασάμενος ταῦρον | ||
μὲν οὖν ἐν ἑκάστου τῇ ψυχῇ τῶν ἐθελοκακούντων τὸ ὕποπτον διήλεγξεν ἡ μεγαλουργηθεῖσα ὄψις , ὡς μηκέτι νομίζειν ἀνθρώπων σοφίσματα |
Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |
Θεόπομπος μέντοι ὁ ἱστορικὸς τὸν Πανταίνου φησὶν ἀντὶ τούτου ἀντιπολιτεύσασθαι Περικλεῖ : ἀλλ ' οὐκ Ἀνδροτίων , ἀλλὰ καὶ αὐτὸς | ||
οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώς : τοσοῦτον φαίνεται τῷ Περικλεῖ νέμων εἰς λόγους . καίτοι οὐ δή που τοῦ |
, εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
, εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
χάριν γέλωτος . πάλιν ἐξ Ἀνδρομέδας . τὸ δὲ ἐπιφερόμενον σκώπτοντός ἐστι τοὺς Ἀθηναίους ὡς φιλοδίκους . παρὰ τὴν ψηφοθήκην | ||
χάριν γέλωτος . πάλιν ἐξ Ἀνδρομέδας . τὸ δὲ ἐπιφερόμενον σκώπτοντός ἐστι τοὺς Ἀθηναίους ὡς φιλοδίκους . παρὰ τὴν ψηφοθήκην |
τῶν Περσέων ἀχθόμενος καὶ ἀρρωδέων οὐκ εἶχε οὔτε δοῦναι οὔτε ἀρνήσασθαι : εὖ γὰρ ἠπίστατο ὅτι οὐκ ὡς γυναῖκά μιν | ||
κελαρύζεται εἴκελον ᾠδῇ . ἴομεν : οὔτοι δαῖτα θεῶν θέμις ἀρνήσασθαι . Ὣς ἐφάμην . ὃ δέ μ ' ὧδε |
ἐξ Ἰταλίας οὔτε Αὐσόνων οὔτε Ἐλύμων , ἀλλὰ Λιγύων , ἄγοντος αὐτοὺς Σικελοῦ : τοῦτον δ ' εἶναί φησιν υἱὸν | ||
εἴδωλον ἦν ἄν , οὕτω καὶ περὶ ψυχὴν ἡσυχίαν μὲν ἄγοντος τοῦ ἐν ἡμῖν τοιούτου , ᾧ ἐμφαίνεται τὰ τῆς |
ὑπὸ τὴν σὴν μασχάλην : πέμπομαι θῦμα δάιον ὑμῶν μέλλων φονεύεσθαι : κατακεκομμένον σφάγιον : ὦ βασιλεῖς , ὦ ἄρχοντες | ||
διαδοχὴν , καὶ οὐδείς ἐστι μύσους αἴτιος , ἐν ὅσῳ φονεύεσθαι μέλλει , εἰ μὴ εἷς . ἐκεῖνος μέντοι ὁ |
πλεῖστοι καὶ οἴονται , καίπερ τρόπον τινὰ οὐχ ἅπαξ αὐτοῦ τεθνηκότος , ἀλλὰ πολλάκις μετὰ τῶν σφόδρα οἰηθέντων αὐτὸν ζῆν | ||
τοῦτον ἰδὼν ἐν τοῖς τοῦ παιδὸς γάμοις : εἰ δὲ τεθνηκότος , πῶς ὁ ἤδη θανὼν πάλιν ὥσπερ ἀπὸ μηχανῆς |
ὁ δῆμος , ναύκραρος δὲ ὁποῖόν τι ὁ δήμαρχος , Σόλωνος οὕτως ὀνομάσαντος , ὡς καὶ Ἀριστοτέλης φησίν : ἐν | ||
; προσταχθὲν γὰρ αὐτῷ τεττάρων μηνῶν ἀναγράψαι τοὺς νόμους τοὺς Σόλωνος , ἀντὶ μὲν Σόλωνος αὑτὸν νομοθέτην κατέστησεν , ἀντὶ |
ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
στρατὸν ὁδεῦσαι πεποίηκεν . Ἀθάμας δὲ ἐκ Νεφέλης Ἕλλην καὶ Φρύξον ἐγέννησε . τελευτησάσης δὲ τῆς Νεφέλης ἠγάγετο γυναῖκα Ἰνὼ | ||
ἐπιγήμας Νεφέλην ἔσχεν ἐξ αὐτῆς παῖδας δύο Ἕλλην τε καὶ Φρύξον . μιγνύμενον δὲ αὐτὸν λάθρα τῇ Ἰνοῖ κατοπτεύσασα ἡ |
Ἰσθμὸν πλεύσας Ποσειδῶνι τὴν Ἀργὼ ἱεροῖ , Μήδειαν δὲ παρακαλεῖ μετελθεῖν Πελίαν ἕνεκεν τοῦ φόνου τῶν ἑαυτοῦ συγγενῶν . ἡ | ||
γυναικῶν καὶ ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ δὴ ἑκόντες ἠθέλησαν εἰς Ἅιδου μετελθεῖν , ὑπὸ ταύτης ἀγόμενοι τῆς ἐλπίδος , τῆς τοῦ |
σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
ἑνὸς πονηρίαν . οὕτω καὶ τοῦ Ἀγαμέμνονος αὐθαδῶς τῷ ἱερεῖ προσενεχθέντος εἰς πάντας Ἕλληνας διέτεινεν ὁ λοιμός , ὡς παρέντας | ||
δὲ τῶν κακῶν αὐτουργὸς αὕτη ποινὴ προσῆξε τὸ φάρμακον : προσενεχθέντος δὲ , μικρὸν ὕστερον σπαραγμοὶ τῶν ἐντὸς , καὶ |
' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
ὑπὲρ αὑτοῦ Φίλιππος τηλικούτων ὄντων αὐτῷ τῶν διαφόρων οὐκ ἐτόλμα ψεύσασθαι , οὐδ ' ἔγραψεν οὔτ ' εἰς ἐπιστολὴν οὐδεμίαν | ||
τῆς γὰρ μάχης ὁλοσχερῶς ἅπτεται . . . καπηλεύσειν ] ψεύσασθαι , προδώσειν , διαφθείρειν . . πόρον ] πορείαν |
Ἀριστοτέλους θυγάτηρ τρισὶν ἀνδράσιν ἐγαμήθη , πρῶτον μὲν Νικάνορι τῷ Σταγειρίτῃ , οἰκείῳ ὄντι Ἀριστοτέλους , δευτέρῳ δὲ Προκλεῖ Δημαράτου | ||
γενικώτατα ἢ ἄτομα ἢ εἴδη . Εἰ καὶ παρακολουθεῖν τῷ Σταγειρίτῃ προαιρεῖται ὁ φιλόσοφος , ἀλλ ' ὅμως οὐ πάντῃ |
ἄξιον εἰπεῖν διὰ πλειόνων . Καὶ πρῶτον ὅτι τοὺς μύθους ἀπεδέξαντο οὐχ οἱ ποιηταὶ μόνον , ἀλλὰ καὶ αἱ πόλεις | ||
οὐδὲν ἐν φιλοσοφίᾳ πράττων , οἱ δ ' ἄσμενοι αὐτὸν ἀπεδέξαντο , ἐπειδὴ προσέγραψεν ἑαυτὸν τῷ Εὐφράτῃ . ” καὶ |
πάντες φαῦλοί εἰσι καὶ τοῖς ἀλόγοις σύμφοροι . Ἐμεμψάμην καὶ Διονυσίῳ καὶ Περδίκκᾳ , λέγω δὲ καὶ σοὶ ὅτι δοκεῖτε | ||
α , ἀπόδος : β , βασιλεῖ : δ , Διονυσίῳ : ο , ὅν : ε , εὗρες : |
Αἰσώπου εἰς ἑτέραν χρείαν ἀσχολουμένου καὶ πάλιν ἐπὶ τῆς τραπέζης ἐλθόντος , εὗρε τὴν κυρίαν αὐτοῦ κοιμωμένην καὶ τὰ ὄπισθεν | ||
λίθον , ὑποκάτω δ ' ἔριφον , ἢ κύνα : ἐλθόντος δὲ τοῦ θηρὸς καὶ ἐπιπηδῶντος τῷ βόθρῳ , ἀναστρέφεται |
ὁ Παλαμήδης ἠξίου τυγχάνειν , ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν τῷ Διομήδει ξυνεχώρει ἔχειν , ἐπειδὴ πάνθ ' ὑπὲρ τῆς τῶν | ||
τὴν δίαιταν ἁβρότερον ἢ ἐπὶ στρατοπέδου ἐχρῆν , κατεσκεύαστο , Διομήδει δὲ τἀναντία τούτων ἐπράττετο : μετρίως τε γὰρ πρὸς |
χρήσασθαι τῷ τοῦ θεοῦ μαντείῳ . τοῦ δὲ θεοῦ τῷ συμβάντι ἐπιτρέψαντος , ἀδιάφορον λοιπὸν νομίσαι τὸ γιγνόμενον . Αἶγα | ||
δειλαίου τὴν γαστέρα καὶ διασπάσασθαι αὐτόν . ἀγανακτῆσαι δὲ τῷ συμβάντι τὸν λέοντα καὶ μισῆσαι τὴν ἄρκτον καὶ τὰ αὐτὰ |
κατὰ τὸ ἀνακόλουθον : ἐγέλασεν Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν | ||
τῷ Ἀριστοφάνει διὰ τὰς ὕβρεις . τὸ βαρβαρῶδες δὲ τοῦ Κλέωνος δηλοῖ διὰ τοῦ “ βαρβαροθύμους ” . Παφλαγὼν γὰρ |
στοχασμός : ἄλλως τε καὶ λόγων ἀφορμὰς δίδωσι τοῦτο τῷ Ἀρχιδάμῳ : ἐροῦμεν γὰρ , ὡς εἰς τὸ τῆς Ἀθηνᾶς | ||
Φιλίππου γὰρ μετὰ τὴν ἐν Χαιρωνείᾳ μάχην σκληροτέραν ἐπιστολὴν τῷ Ἀρχιδάμῳ γράψαντος ἀντέγραψε τὸ παροιμιῶδες τοῦτο λόγιον . Εἰς θεῶν |
καίτοι τὸ Σωκράτης μεταμέλει ἀσύντακτον ὄν . ἐν οἷς καὶ προσιστορεῖ τὴν τῶν Στωϊκῶν διάταξιν περὶ τῶν κατηγορουμένων ὅρων ἐν | ||
ἔνθα καὶ [ Τιμόθεον ] [ ] υἱὸν αὐτῷ γεγενῆσθαι προσιστορεῖ . § : Ἐγένοντο Θουκυδίδαι πολλοί . . . |
δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
πλειόνων ὄντι . Λαίλιον δὲ τοῦ Κορνιφικίου μετὰ τῶν ἱππέων πέμψαντος ἔς τινα κατάσκεψιν , ὁ Σέξστιος Ἀραβίωνα ἔπεμψεν ἱππομαχεῖν | ||
δ ' οὐδὲ σωθῆναι σθένω . Τὸν ἄνδρα , τοῦ πέμψαντος οὕνεκ ' , Οἰδίπους , εἰπὼν ὁποῖα ξύμφορ ' |
ἰχθυόρρουν ποταμὸν Ὑπερίδην περάσον , ὃς μισθωτὸς ἄρδει πεδία τοῦ δεδωκότος . ἦν δὲ πρὸς τῷ ὀψοφάγῳ καὶ κυβευτής . | ||
ὁ Δημοσθένης προτρέπει φανερῶς ἐπὶ τὸν πόλεμον ὡς τοῦ Φιλίππου δεδωκότος τὸ σύνθημα . ἔοικε δὲ προτροπῇ τινι ἐπὶ στρατοπέδου |
τῶι Περικλεῖ : καὶ οὐ μόνον ἀσεβείας , ἀλλὰ καὶ μηδισμοῦ : καὶ ἀπόντα καταδικασθῆναι θανάτωι . ὅτε καὶ ἀμφοτέρων | ||
ἢ ὡς τεκμήριον , οἷον Παυσανίας Μηδικὴν στολὴν ἀμφιεννύμενος κρίνεται μηδισμοῦ : κἀκεῖνο νόμος τὸν τυραννοκτόνον δωρεὰν λαμβάνειν , μάγος |
ἔσεσθαι τοῦτον οὐδὲ βουλόμεθα , ἀλλά σε εὖ πράξαντα οἴκαδε κατελθεῖν τὴν ταχίστην . νῦν οὖν ἐπεὶ ἥψω τῷ λόγῳ | ||
οἷον εἰ διανοοίμεθα πλεῦσαι ἐξ Αἰγύπτου Ἀθήναζε , οὐ χρὴ κατελθεῖν εἰς τὸν λιμένα οὐδὲ ναῦν ζητῆσαι οὐδὲ τὰ σκευάρια |
ἀχρήστους δὲ , τῷ τοὺς αὐτοὺς εἶναι : ἐλλείποντος τοῦ κρινομένου : ὁ γὰρ δικαστὴς ταῦτα λεγόντων ἀμφοτέρων ἀπορεῖ πρὸς | ||
τῷ λόγῳ , ὅ ἐστι πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ προκειμένου καὶ κρινομένου συντελεῖ . Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ |
Τροίαν , σκῦλά τ ' εἰς μέλαθρα σὰ πέμψεις , ἀριστεῖ ' ἐκλαβὼν στρατεύματος , Ποίαντι πατρὶ πρὸς πάτρας Οἴτης | ||
μικτῆς δὲ παράδειγμα : τραυματίας ἀριστεὺς παρεχώρησε τὴν δωρεὰν ἀτρώτῳ ἀριστεῖ : καὶ ὁ μὲν αἰτεῖ εἰς τὸ γέρας τὴν |
οἱ δὲ τὴν Ἀττικὴν ἀπὸ Τιτηνίου , ἑνὸς τῶν Τιτάνων ἀρχαιοτέρου , οἰκήσαντος περὶ Μαραθῶνα , ὃς μόνος οὐκ ἐστράτευσεν | ||
ὁ ξυλοτόμος : δρῦν γὰρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ ἀπὸ τοῦ ἀρχαιοτέρου πᾶν δένδρον . . ἕλε δ ' ἄνδρα Βιάνορα |
τινας ὑπουργοῦντας τῷ ἱερῷ . πρώτην δὲ Φημονόην γενέσθαι φασὶ Πυθίαν , κεκλῆσθαι δὲ καὶ τὴν προφῆτιν οὕτω καὶ τὴν | ||
ἓξ καὶ τεσσαράκοντα : δι ' ἃς ἡγοῦμαι καὶ τὴν Πυθίαν αὐτοὺς κεκληκέναι χοινικομέτρας . . . , : περὶ |
τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
, οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
, | πλεύσας δὲ ἐπὶ Τροίαν νεώτατος ἀποθανεῖται , | εἵλατο παραμείνας αὐτοῦ ἀποθανεῖν , καὶ ταῦτα | οὐ χρηστοῦ | ||
παραυτίκα τοὺς μὲν ἔλυσε τῆς ἀρχῆς , ἑτέρους δ ' εἵλατο στρατηγούς , ἐν οἷς καὶ τὸν Διονύσιον , ὃς |
βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις , ἐν τῷ συμμάχους κτᾶσθαι , πόλεις οἰκίζειν , νικᾶν πολεμοῦντας : ὑμῖν δὲ τοιοῦτον μὲν οὐθὲν | ||
μακάρων δή τινες εὐθυμίαι . ὥστε εἴ τις βούλοιτο πάντας οἰκίζειν τοὺς τόπους , πολλὰς μὲν ἂν τὰς περὶ τὰς |
ἡ ἀθάνατος ζωὴ περιγίνεται , προὐβάλετο κατὰ τὸ εἰκὸς καὶ ἐφυγάδευσεν ἐκ τοῦ παραδείσου , μηδ ' ἐλπίδα τῆς εἰσαῦθις | ||
τὸ νίκημα ἀπέδωκεν Ἡρακλεῖ . μετὰ δὲ ταῦτα Ἱπποκόων μὲν ἐφυγάδευσεν ἐκ τῆς Σπάρτης τὸν ἀδελφὸν Τυνδάρεων , Οἰωνὸν δὲ |
ἐρῶ . Ὡς γὰρ ἀπηλλάγη παρὰ τοῦ Ἀντικλέους καὶ τοῦ Μισγόλα Τίμαρχος οὑτοσί , οὐκ ἐνουθέτησεν ἑαυτόν , οὐδὲ βελτιόνων | ||
ἐν συνοικίᾳ μετὰ ξένων τινων συναριστῶντα . Διαπειλησαμένου δὲ τοῦ Μισγόλα καὶ τοῦ Φαίδρου τοῖς ξένοις , καὶ κελευόντων ἤδη |
χρόνου λυπηθήσῃ , ὅτι μηδέπω ἀποθνήσκεις „ . Ὁ αὐτὸς πυνθανομένου τοῦ τυράννου , τί δήποτε οὐχ οἱ πλούσιοι πρὸς | ||
Μουσῶν , Ἀπόλλωνος δὲ μίαν , μαθητὰς δὲ δύο , πυνθανομένου τινος πόσους ἔχει μαθητάς , ἔφη σὺν τοῖς θεοῖς |
μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
: τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
πόλιος δὲ Κῶ , πατρὸς δὲ Ἡρακλείδα τοῦ Ἱπποκράτους τοῦ Γνωσιδίκου τοῦ Νέβρου τοῦ Σωστράτου τοῦ Θεοδώρου τοῦ Κλεομυττάδα τοῦ | ||
εἰσὶν οὐκ ἴσμεν : τέσσαρες γὰρ Ἱπποκράται γεγόνασιν , ὁ Γνωσιδίκου , ὁ Ἡρακλείδα , ὁ Δράκοντος καὶ ὁ Θεσσαλοῦ |
ὅτι εἰ μὴ καὶ τοῦτ ' ἐστιν ἀληθὲς , ἐπὶ προσχήματί σε ἀπεκήρυξεν ὁ πατὴρ , ἵνα πάλιν ἀναλάβῃ : | ||
Μετὰ ταῦτα θήσεις τὴν στοχαστικήν : ἀλλ ' εἰκὸς ἐπὶ προσχήματί σε τοῦ πάλιν ἀναλαβεῖν ἀποκηρύξαι τὸν φύσαντα . ΛΥσεις |
πρᾶξις ἐκ τῆς προαιρέσεως δοκιμάζεται : οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως τοῦ τὸν παῖδα ἀποκτείναντος : ἐπειδὴ γὰρ οὗτος ἀποκέκλειται | ||
ἔχουσιν , εἴπερ μηδὲ πρᾶγμα ἐξεταζόμενον : οὔτε γὰρ ἐπὶ τρισαριστέως τοῦ μητρυιὰν ἔχοντος καὶ αἰχμάλωτον καὶ ἐπὶ σημείοις φαρμάκων |
προστιθεὶς διὰ τῆς τέρψεως τῇ συμφορᾷ ποιοῦντός τι καὶ τοῦ κώδωνος καὶ τὸν γενόμενον ἂν διὰ τῶν δακρύων ἔλεον ἐξορίζων | ||
οἴεσθαι δῆλον εἶναι πῶς ἀκούουσιν , ἔνδον ποιήσαντα ψόφον ὥσπερ κώδωνος . τῶν μὲν γὰρ ἔξω δι ' ἐκεῖνον ἀκούομεν |
ἀτοπίας ἰόντα ὡς μηδ ' εἰς ἀκοὴν πώποτ ' ἀφῖχθαι νομοθετοῦντι μηδὲ προσέχειν ὅλως τὸν νοῦν , ἀλλ ' αὐτοῖς | ||
τιθέμενος , εὐμενῶς ὅτι μάλιστα ἐξεπέμψατο . παντὶ μὲν οὖν νομοθετοῦντι τοῦτο ἁμῶς γέ πως κατ ' ἀρχὰς δραστέον , |
ποτε καὶ τὸν ἐκ Δελφῶν ἐπανελθόντα ἡμῶν ἑταῖρον οὐδὲν αὐτῷ χρήσαντος τοῦ θεοῦ ἄχρηστον . δεῖξιν δέ ποτε λόγων δημοσίᾳ | ||
τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς κολάσεως . τοῦ δ ' Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα τὰ προειρημένα πρᾶξαι διὰ τὸ μὴ μόνον τὸν |
' ἐζηλωκότες , τὴν δ ' ὠμότητα βάρβαροί τε καὶ φονεῖς , ἱλασκόμενοι τὰ θεῖα τοῖς ἀσεβήμασιν . Ἐπειτ ' | ||
ἐπιτιμᾷ , ὁποῖα λέγουσι τὸν Γέσκωνα ἐκεῖνον τοὺς τοῦ ἀδελφοῦ φονεῖς καὶ αὐτοῦ ἐκείνου ἐπιβούλους ἐργάσασθαι , ἐλαφρῷ ποδὶ ἐπὶ |
ἐπικροτοῦντος ἐφρυάττετο , καὶ ἀναβαίνοντος ἑαυτὸν παρεῖχεν εὐπειθῆ , καὶ παρεστῶτος κατὰ πρόσωπον ὃ δὲ ὑγρὸν ἑώρα . καὶ ταῦτα | ||
ὅτε πᾶσιν ἔξεστι τἀληθῆ λέγειν , ψεύδομαι , μηδενὸς κινδύνου παρεστῶτος , οὐκ ἂν εἰδείην οὔτε παρρησίας οὔτε κολακείας καιρόν |
Πύῤῥου ἰατρός , ἐπαγγελλόμενος , ἐὰν κελεύῃ , φαρμάκοις τὸν Πύῤῥον ἀποκτενεῖν . ὁ δὲ Φαυρίκιος τὴν ἐπιστολὴν πρὸς Πύῤῥον | ||
αὐτοὺς ἐπήδα καὶ ὑλάκτει ἀμύσσων τοῖς ὄνυξι καὶ ἐς τὸν Πύῤῥον ἅμα ἐπιστρεφόμενος , ὡς οἷός τε ἦν ἐπήγετο μάρτυρα |
, οὐ συνήγαγεν : εἶτα δίπουν ἢ ἄπουν ; καὶ δόντος δίπουν τὸ ὅλον φησὶν εἶναι ζῷον πεζὸν δίπουν . | ||
τὰ ὄρη τὰ ἐν Ὠρωπῶι διείλοντο , τοῦ δήμου αὐταῖς δόντος . τοῦτο τὸ ὄρος ἔλαχεν Ἀκαμαντὶς καὶ Ἱπποθοωντίς . |
[ τῆς Ἐστίας ] ἦν τοιαύτης , ὥστ ' ἔδει παρθενεύεσθαι , αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν . μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι | ||
τί οὖν , ὦ ψυχή , δέον ἐν οἴκῳ θεοῦ παρθενεύεσθαι καὶ ἐπιστήμης περιέχεσθαι , τούτων μὲν ἀποστατεῖς , αἴσθησιν |
ἀνδράσι καὶ σώφροσιν ἁρμόζουσαν εἵλετο , οὐ μὰ Δί ' ἀγνοήσας , ὡς Ἀριστόξενός φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Μουσικῶν | ||
καὶ ὁπόσον , εὐδαιμονεῖ , ὁ δὲ τὰ μέτρα τούτων ἀγνοήσας ἄθλιος . οὕτως οὖν ὁ μὲν οἰήσεως καθαρεύων βίος |
αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ ἐπίτριτοι . ἑξῆς δὲ | ||
Μυλάντειοι θεοί . ἀπὸ Μύλαντος ἀμφότερα , τοῦ καὶ πρώτου εὑρόντος ἐν τῷ βίῳ τὴν τοῦ μύλου χρῆσιν . Μύλασα |
ἐποίησεν ἐπίγραμμα τοιοῦτον : [ . . . ] Ἑρμίου εὐνούχου τε καὶ Εὐβούλου τόδε δούλου μνῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν | ||
ὡς ἤδη πέμπτην ἡμέραν αὐτῷ συγκαθεύδουσα οὕτως ἀνέστην ὡς ἀπὸ εὐνούχου . ἔοικα δὲ εἰκόνος ἐρᾶν : μέχρι γὰρ τῶν |
ἐπιφανέστατα ἐν τῷ ἄλσει Τροφωνίου ναὸς καὶ ἄγαλμά ἐστιν , Ἀσκληπιῷ καὶ τοῦτο εἰκασμένον : Πραξιτέλης δὲ ἐποίησε τὸ ἄγαλμα | ||
δὲ ἐρομένου μου καθ ' ἥντινα αἰτίαν οὔτε ὕδωρ τῷ Ἀσκληπιῷ σφισιν οὔτε ἔλαιόν ἐστιν ἐγχεόμενον , ἐδίδασκόν με οἱ |
καλούμενος Πόλλιος ὁ Βίβλινος οἶνος . χρησμός . ἐν τῷ χρησμῷ , φησίν , ὁ θεὸς ηὐτομάτισε : πῖν ' | ||
μὴ φαύλως φέρε : Ἀντὶ τοῦ μὴ ἀηδίζου ἐπὶ τῷ χρησμῷ . ] ὡς ἔστι Βάκιδος : Τρεῖς Βάκιδες , |
Φασί γέ τοί τινα αὐτῶν εἰπεῖν ἐπὶ τεθνηῶτι : Ἅλις τυράννου θεραπείας . Οἰκέται δὲ δὴ τρεῖς , οἵπερ ἦσαν | ||
ποιήσεσθαι , πεισθέντες ὑπὸ τῶν ἀφικομένων ὡς αὐτοὺς παρὰ τοῦ τυράννου γραμμάτων , ὅτι βούλεται προειδέναι , τίνας αὐτῷ προσήκει |
οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον ἐγένετο πείθειν , οὕτως ἀπίθανον ὄν , | ||
διαιρῶ , παραιτούμενος τά τε τοῦ Μανέθωνος καὶ Δωροθέου τοῦ Σιδωνίου . Ἔτι δὲ Δωρόθεός τε καὶ Ἀννουβίων καὶ Κολόκυνθος |
τοσοῦτον , ὥστε καὶ τοὺς θεοὺς ζηλοτυποῦντας κατὰ τὸ αὐτῇ θελῆσαι μίσγεσθαι . Εἶτα ἐκ μὲν τοῦ Ἀπόλλωνος γίνεται Φιλάμμων | ||
ἀρχάς , οὐ φάσκων σχολάζειν . καὶ προσελθεῖν πρότερος οὐδενὶ θελῆσαι . καὶ τοὺς πωλοῦντάς τι ἢ μεμισθωμένους δεινὸς κελεῦσαι |
ἄξιον εἶναι τὸ ἀδίκημα , οἱ δὲ δικασταὶ ἐπικρίνουσιν . Αἰνίους : Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' Ἀριστοκράτους . Αἶνος | ||
βλάπτεται ; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν οἶμαι . τοὺς γὰρ Αἰνίους φασὶν οὐδὲ προσέχειν τῇ πόλει , τοῦτο δὲ γεγονέναι |
ω ἐτάραξαν τὸ νοητόν : ἄλλως : σοί νιν ἔκγονοι κτίσαν : ὁ σὸς ἔκγονος Κάδμος , ὦ Ἔπαφε , | ||
Ἐπάφου τοῦ Ἰοῦς : γράφεται βοαῖς : σοί νιν ἔκγονος κτίσαν : ἀντὶ τοῦ υἱός : ἔκγονος : Ἔπαφον λέγει |
εὕρεμα Διονύσου τὴν συκῆν φησι , διὸ καὶ Λακεδαιμονίους Συκίτην τιμῆσαι Διόνυσον . Νάξιοι δὲ μείλιχον καλοῦσι Διόνυσον διὰ τὴν | ||
ἐπιείκειαν καὶ φιλανθρωπίαν , τοῦτο δὲ βουλόμενος ὃν ἐχειροτόνησεν ἡγεμόνα τιμῆσαι καὶ ἔτι μᾶλλον ὡς εὐσεβείας ἔχει καὶ ὁσιότητος ἔν |
πύελος , κιβωτός , ληνός . οἵ τε γὰρ περὶ Ἔραστον καὶ Κορίσκον Πλάτωνι ἐπιστέλλοντες γράφουσι ληνὸν Ἀσσίαν τῆς σαρκοφάγου | ||
ταῦτά γε ἐξήτασα , παρ ' Ἀνδρομήδη τὸν Αἰγινήτην πέμψας Ἔραστον , παρ ' οὗ ἐκέλευες τοῦ ὑμετέρου ξένου , |
, καρποῦσθαι δὲ τὴν ἐκεῖ γῆν οὐ πολλὴν μέν , πατρῴαν δέ . τὰς μὲν οὖν νίκας αὐτὸς ὁρᾶν μοι | ||
τοὺς πολίτας καὶ τοὺς οἰκείους οἷος γεγένηται , καὶ τὴν πατρῴαν οὐσίαν ὡς αἰσχρῶς ἀνήλωκε , καὶ τὴν ὕβριν τὴν |
: ἐπράττετο . . παρηγγέλλετο ] ὁ Φίλιππος ἤτοι τῷ Κερσοβλέπτῃ παρήγγελλεν ὅτι ἐστράτευσεν ἐπ ' αὐτόν , ὥσπερ πολλοὶ | ||
. . . Βυζάντιοι καὶ Περίνθιοι καὶ Ἀμάδοκος ὁ Θρᾲξ Κερσοβλέπτῃ τῷ βασιλεῖ μέρους Θρᾴκης ὑπὲρ ἀμφιλόγου χώρας ἐξηνέγκαντο πόλεμον |
ἐφορεύοντι πατρικὸς ἐς τὰ μάλιστα ξένος ὤν , ὅθεν καὶ τοὔνομα Λακωνικὸν ἡ οἰκία αὐτῶν κατὰ τὴν ξενίαν ἔσχεν : | ||
. πρὸς ἣν Ἴκαρος παρέβαλεν , ἀφ ' οὗ καὶ τοὔνομα ἔσχεν . ὁ δὲ μῦθος πτεροῖς αὐτὸν ἀπὸ Κρήτης |
ὃς ἐναυμάχησεν ἐπὶ Μυκάλῃ Μήδοις . ἀλλ ' ὁ μὲν Περικλέους ἀνδριὰς ἑτέρωθι ἀνάκειται , τοῦ δὲ Ξανθίππου πλησίον ἕστηκεν | ||
ἀλλ ' ἐκεῖσε ἐπάνειμι , ὅτι πρῶτον μὲν οὐ τῶν Περικλέους καιρῶν , ἀλλὰ τῶν ὕστερόν ἐστι τὸ τῆς λαλιᾶς |
ἀπολέσαι : ἐξὸν γὰρ αὐτῷ ἐν ἀγῶνι καὶ κινδύνῳ μεγάλῳ καταστήσαντι μετὰ τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων ἀπολέσαι ἐκεῖνον , εἴπερ | ||
? διὰ τῆς οἰκείας ὑπεροχῆς : διὸ καὶ Λύσανδρος Ἀγησιλάῳ καταστήσαντι [ ] κρεωδαίτην ἑαυτόν [ ] : „ ἠπίστασό |
καιροὺς ἡ εἰσαγγελία ἐδόθη εἰς τὴν βουλὴν ὑπὲρ Ἀριστάρχου τοῦ Μόσχου , ὅτι εἴη Νικόδημον ἀπεκτονώς , οἴδαμεν Μειδίαν τὸν | ||
ἀθλίῳ καὶ ταλαιπώρῳ κακῆς καὶ χαλεπῆς συμβάσης αἰτίας Ἀριστάρχῳ τῷ Μόσχου : καὶ πάλιν φανερῶς ἤδη δι ' ἐμὲ τὸν |
ιγʹ τῶν Ἱστοριῶν τῶν ἑαυτοῦ Σύρον φησὶν αὐτὸν τὴν νῆσον προδεδωκέναι Σαμίοις . Πυνθανομένων δὲ πολλάκις αὐτοῦ τινῶν τί μέλλοι | ||
ἄλυτά ἐστιν , ὡς κατὰ τὸν Αἰσχίνην τὸν ἐπὶ τῷ προδεδωκέναι τὸν Κερσοβλέπτην κρινόμενον , διόπερ καὶ ἐν τοῖς ἀσυστάτοις |
μὲν γάρ , ἤν τι βουλεύσω κακὸν τῶι τόνδ ' ἀποκτείναντι , συνδράσηις δὲ μή . ἢν δ ' ἐξ | ||
ὅτι ἐγὼ ὑπὲρ τοῦ ἀνδροφόνου τῷ πατρὶ φόνου ἐπεξέρχομαι οὔτε ἀποκτείναντι , ὥς φασιν ἐκεῖνοι , οὔτ ' εἰ ὅτι |
Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
: τοῦτο λέγει ὅτι ἢ νυκτὸς ἢ ἡμέρας συνελθόντες ταῖς Λημνιάσι γυναιξὶν οἱ ἥρωες ἔσχον ὑμᾶς . τόθι γὰρ γένος | ||
δὲ Κρονίδαο Ζηνὸς υἱοὶ τρεῖς : πάντας Σοφοκλῆς ἐν ταῖς Λημνιάσι τῷ δράματι καταλέγει τοὺς εἰς τὸ Ἀργῷον εἰσελθόντας σκάφος |
λοιπαὶ * νῆες αὐτῶν * , εὗρον δὲ δακρύοντας τοὺς ἑταίρους . καὶ τότε μὲν εὐωχηθέντες κοιμῶνται , τῇ ἐπαύριον | ||
Κριτίας Σωκρατικὸς ἀνὴρ εἷς τῶν λʹ . . . . ἑταίρους ἐξαιτήσεται ] ἀντὶ τοῦ φίλους σώσει . . . |
Καίσαρος Τιβερίου ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα : Ξενοφῶν δὲ ὁ Γρύλλου ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη . οὗτοι μὲν φιλοσόφων | ||
ὑπὲρ τῶν τοῦ Κύρου φίλων τοῦ νεωτέρου Ξενοφῶν ὁ τοῦ Γρύλλου νεανιευόμενος δῆλός ἐστι λέγων , τοὺς ὁμοτραπέζους μόνους οἱ |
δ ' ἀναγκαῖον τὰ ἀκόλουθα . τοὺς δέκα λόγους ἢ χρησμούς , νόμους ἢ θεσμοὺς πρὸς ἀλήθειαν ὄντας , ἀθροισθέντος | ||
καθόλου δὲ τὰς χαριεστάτας τῶν φρονίμων ἀνδρῶν ἀποφάσεις καὶ θεῶν χρησμούς , ἔτι δὲ φιλοσοφίαν καὶ πᾶσαν παιδείαν μόνη τηρεῖ |
κακὴ βουλὴ , ἡ κατ ' ἄλλου δηλονότι , τῷ βουλεύσαντί ἐστι κακίστη ἤγουν πάνυ μείζονος κακοῦ πρόξενος . ΠΑΝΤΑ | ||
κακὴ βουλὴ , ἡ κατ ' ἄλλου δηλονότι , τῷ βουλεύσαντί ἐστι κακίστη ἤγουν πάνυ μείζονος κακοῦ πρόξενος . ΠΑΝΤΑ |
: τῷ δὲ μετὰ τοῦτον Μενεσθέα ἐθέμην : τῷ δὲ νεωτάτῳ ἐθέμην ὄνομα Καλλίστρατον , ὃ ἦν ὄνομα τῷ πατρὶ | ||
Ὑμέναιον , [ Ἰάλεμον , ] Ὀρφέα : τῷ δὲ νεωτάτῳ τὴν μὲν ἐπιθυμίαν . . . . . . |
τοὺς τόπους καὶ ὄψει τὴν αἰτίαν τῆς τοῦ Νείλου αὐξήσεως παραλαβεῖν . διό φησιν ὡς τοῦτο οὐκέτι πρόβλημά ἐστιν . | ||
δεξιὰν χεῖρα ἐκ τῆς αὐτῆς δάφνης ἐλθεῖν ἐς Δελφοὺς καὶ παραλαβεῖν τὸ μαντεῖον τὸν Διὸς καὶ Λητοῦς παῖδα . ἔστι |