| λιπαρούντων ἐκέλευσε τοῖς εἵλωσι διδόναι κομίζοντας . τῆι μέντοι στεφανωτρίδι βύβλωι φησὶν αὐτὸν ἡσθέντα Θεόπομπος διὰ τὴν λειότητα καὶ καθαριότητα | ||
| ἐπὶ Καλλιμάχου γέγονεν ἄρχοντος , ὡς δηλοῖ Φιλόχορος ἐν ἕκτηι βύβλωι τῆς Ἀτθίδος κατὰ λέξιν οὕτω γράφων : Καλλίμαχος Περγασῆθεν |
| φανερὸν ἡμισφαίριον . ἐὰν δέ , ὡς ἔχει ἐν ἄλλῃ ἐκδόσει , τῆς μὲν ΠΡ τὴν ἀνατολήν , τῆς δὲ | ||
| ὅτι καὶ προοίμιον ἔχει καὶ ἐπιλόγους καὶ τὴν πρέπουσαν τῇ ἐκδόσει ἀπαγγελίαν , τὰ δὲ ποικίλα ὡς τὰ πρὸς Εὐκαίριον |
| Σκοπελίνου , Δώριον αἰνήσας ἁρμονίην ἐπέων . ἠδὲ Σιμωνίδεω Κείου Δωριστὶ λαλοῦντος τὸν πατέρ ' αἰνήσας ἴσθι Λεωπρεπέα . ἶσα | ||
| εἴη ὁ ἀκριβὴς ἐν μουσικῇ : ὁ γὰρ εἰδὼς τὸ Δωριστὶ ἄνευ τοῦ κρίνειν ἐπίστασθαι τὴν τῆς χρήσεως αὐτοῦ οἰκειότητα |
| δευτέρας Θαλήτας τε ὁ Γορτύνιος καὶ Ξενόδαμος ὁ Κυθήριος καὶ Ξενόκριτος ὁ Λοκρὸς καὶ Πολύμνηστος ὁ Κολοφώνιος καὶ Σακάδας ὁ | ||
| ἀλλοφάσσοντες : ἀπορούμενοι καὶ τεθορυβημένοι , ὥς φησι Βακχεῖος . Ξενόκριτος δὲ ὁ Κῷός φησι παρὰ τοῖς Ἴωσι λέγεσθαι τὸ |
| , ὡς αὐτός . . . : ἐν δὲ τῆι πεντηκοστῆι ὁ Θεόπομπος περὶ Μηθυμναίων τάδε λέγει : καὶ τὰ | ||
| ἁμαρτήματα . . . : ἐν δὲ τῆι δευτέραι καὶ πεντηκοστῆι φησὶν ὡς Ἀρχίδαμος ὁ Λάκων ἀποστὰς τῆς πατρίου διαίτης |
| ἀποδεξάμενος τῆς εὐταξίας καὶ σιωπῆς , παρεστήσατο τῇ φάλαγγι τῇ Ἰταλικῇ , τοὺς δὲ ἄλλους , ὅπερ ὁ Καῖσαρ εἴκαζεν | ||
| ἐν αὐτοῖς καὶ οὗτοι . ἀκούω γοῦν ἐν Δικαιαρχίᾳ τῇ Ἰταλικῇ πολύπουν ἐς ὄγκον σώματος ὑπερήφανον προελθόντα τὴν μὲν ἐν |
| μέλιτος ἑψόμενα : καὶ μετὰ τὴν ἕψησιν σφαιρηδὸν συντεθέντα περιδεῖται βύβλῳ λεπτῇ ἕνεκα τοῦ συμμένειν . ΠΟΛΤΟΥ δὲ μνημονεύει Ἀλκμὰν | ||
| ἐπὶ Καλλιμάχου γέγονεν ἄρχοντος , ὡς δηλοῖ Φιλόχορος ἐν ἕκτῃ βύβλῳ τῆς Ἀτθίδος κατὰ λέξιν οὕτω γράφων : Καλλίμαχος Περγασῆθεν |
| . . . . ἄρχων Καρῶν . φησὶ δὲ αὐτὸν Θεόπομπος μηδενὸς ἀπέχεσθαι πράγματος χρημάτων ἕνεκα . . ὁμηρεύοντας : | ||
| . . . . . . . . τοῦτόν φησι Θεόπομπος πρῶτον περὶ φύσεως καὶ θεῶν γράψαι . πολλὰ δὲ |
| θάλασσαν τὴν τοῦ Εὐξείνου Πόντου . καίτοι Αἰσχύλος ἐν Προμηθεῖ Λυομένῳ τὸν Φᾶσιν ὅρον τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀσίας ποιεῖ | ||
| ἔθνος φησίν : Αἰσχύλος τε Γαβίους διὰ τοῦ γ ἐν Λυομένῳ Προμηθεῖ . Ὁμοίως καὶ Φιλοστέφανός φησι καὶ ἄλλοι . |
| , ὡς σαφῶς δηλοῖ καὶ διορίζεται ἐν τῇ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστολῇ πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ συμμάχους , ὅτι ταῦτα ἐγὼ πεποίηκα | ||
| ὥστε τῆς πατρίδος οἰκιστὴν γενέσθαι . μεταξὺ δὲ πρῴην ἐνέτυχον ἐπιστολῇ τινι , ἐν ᾗ ἐστι μετανοῶν καὶ ὀδυρόμενος καὶ |
| Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
| . καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
| ' Ἑλλάδα [ Σιδωνίου γέροντος , ὃς τὸ γηγενὲς δράκοντος ἔσπειρ ' ὄφιος ἐν γαίαι θέρος ] , ὥς σε | ||
| Κάλχας δ ' ὁ μάντις ἀπορίαι κεχρημένοις ἀνεῖλεν Ἰφιγένειαν ἣν ἔσπειρ ' ἐγὼ Ἀρτέμιδι θῦσαι τῆι τόδ ' οἰκούσηι πέδον |
| ἐν τῇ Εὐβοίᾳ δὲ κατὰ τὴν Ἱστιαιώτιδα τὴν συνορίζουσαν τῇ Χαλκίδι δύο ποταμοί , Κέρων καὶ Νηλεύς , ὧν αἱ | ||
| Ἡγήσανδρος , πότερον ἐν ἄστει γίνεται βελτίω δεῖπνα ἢ ἐν Χαλκίδι , Τὸ προοίμιον , εἶπε , τῶν ἐν Χαλκίδι |
| τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
| στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
| τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐγίνετο Λυγκεὺς δ ' ἐν τῇ πρὸς Διαγόραν Ἐπιστολῇ ἐπαινῶν τὸν κατὰ τὴν Ἀττικὴν γινόμενον Νικοστράτειον βότρυν καὶ | ||
| δ ' αὐτὸν Πολέμων ὁ περιηγητὴς ἐν τῇ πρὸς Ἀράνθιον Ἐπιστολῇ . καὶ ὁ εἰς Πτολεμαῖον δὲ τὸν πρῶτον Αἰγύπτου |
| . πενταετηρίδ ' ἁμᾶ : ἰδίως τὰ κεφάλαια ἐκθεὶς ὁ Πίνδαρος τὸ κατὰ μέρος ἐπέξεισιν , ὥστε εἶναι τὸ ἑξῆς | ||
| τελέως ἐν πᾶσιν εὐτυχεῖν καὶ ἀπαθῆ εἶναι . ὁ μέντοι Πίνδαρος οὕτως ἐδέξατο , δύο πίθους εἶναι φαύλων καὶ ἕνα |
| “ ἐνηλύσια : εὐκίνητα . καὶ ἤλυσιν τὴν ἔλευσιν . Αἰσχύλος ἐν Ἀργείοις : Καπανέως μοι καταλείπεται ˈ † λοιποῖς | ||
| . . . , . : ὑδρηλοὺς πίθους καὶ οἰνηροὺς Αἰσχύλος Καβείροις . . Συμποσ . προβλήμ . , : |
| τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματα . Γ ※ Φειδίας Γ : Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ | ||
| ἥρπασεν Ὠρείθυιαν : ὁ δὲ μῦθος τὸν ἄνεμον , ὡς Φιλόχορος ἐν δευτέραι φησίν . . . νήφων ἀοίνοις ] |
| : εἶχον γὰρ καὶ οἱ Κερκυραῖοι ξυμμάχους τοὺς Ἐπιδαμνίους καὶ Ζακυνθίους καὶ ὥς : καὶ ἐὰν μὴ δέξωνται Κερκυραίους προέσθαι | ||
| νικήσαντες , ἔτι δὲ Μεγαρεῖς φυγαδεύσαντες καὶ Φωκεῖς πολεμήσαντες καὶ Ζακυνθίους πορθήσαντες δεδοίκαμεν πολεμεῖν Ἀλεξάνδρῳ ; ἀλλὰ λέγει Αἰσχίνης : |
| τρίτῃ μνημονεύει Θουκυδίδης καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισιν . Ἀριστοτέλης δὲ Ἀμμωνιάδα ⌈ ⌉ καὶ Πάραλον οἶδε , καὶ Δείναρχος ἐν | ||
| τρίτηι μνημονεύει Θουκυδίδης καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισιν . Ἀριστοτέλης δὲ Ἀμμωνιάδα καὶ Πάραλον οἶδε , καὶ Δείναρχος ἐν τῶι Κατὰ |
| ἀναστὰς ἐκ τοῦ συμποσίου μετ ' οὐ πολὺ ἀνεπαύετο . Καλλισθένης δὲ ὁ σοφιστής , ὡς Λυγκεὺς ὁ Σάμιός φησιν | ||
| παραινοῦσι πείθεσθαι περὶ τῶν τοιούτων . ὁ μὲν γὰρ ἱστοριογράφος Καλλισθένης φησί : δεῖ τὸν γράφειν τι πειρώμενον μὴ ἀστοχεῖν |
| , ὡς Ἰάσων . τὸ ἐθνικὸν Τήλιος . Ἀνδροτίων ἕκτῳ Ἀτθίδος . Τημένιον , χωρίον Μεσσήνης , ἐν ᾧ τέθαπται | ||
| . . : Κάπαι , πόλις Ἑλλησποντία . Ἀνδροτίων γʹ Ἀτθίδος . . . : Πάνακτον , φρούριον Ἀττικῆς , |
| ἐπιμέλεια , ὁ δ ' ἀνὴρ αὐτῆς ἀναπεσὼν ὡς νοσῶν λοχεύεται τακτὰς ἡμέρας , ὡς τοῦ σώματος αὐτῶι κακοπαθοῦντος . | ||
| ἐν μὲν ἰαμβικῷ Αἰσχύλος ἐν Νιόβῃ Ἴστρος τοιαύτας παρθένους [ λοχεύεται ] . ἐν δὲ ἰωνικῷ τῷ ἀπὸ μείζονος Σωτάδου |
| μάλης μέντοι . Μεγιστᾶνες : Ἀντίοχος ὁ σοφιστὴς βιβλίον τι ὑπέγραψεν , Ἀγοράν ἐπιγραφόμενον , ἔνθα τοὔνομα ἔθηκεν , ἴσως | ||
| ἐπ ' ἄλλου καὶ ἄλλου ὀνόματος , τῷ ἑτέρῳ μὲν ὑπέγραψεν ἐξαπατηθεὶς ὑπὸ τοῦ ἐμοῦ νεανίσκουἐρωτηθεὶς γὰρ ἐφ ' ὅ |
| Θεόπομπος δὲ Μελίτειαν αὐτήν φησιν . ὁ πολίτης Μελιταιεύς . Ἔφορος λ : οἱ δὲ τύραννοι τῶν Φερῶν καὶ Μελιταιεῖς | ||
| ἀπὸ ἀνατολῶν χειμερινῶν μέχρι δυσμῶν τῶν βραχυτάτων . οὗτος ὁ Ἔφορος παλαιός ἐστι συγγραφεύς , φιλόσοφος καὶ ἱστοριογράφος . ►ΝΟΤΟΣ |
| τὰς τρεῖς ἁρμονίας , τήν τε Δωριστὶ καὶ Λυδιστὶ καὶ Φρυγιστί . Καὶ καθεζόμενος αὐτὸς ἐπί τινος δίφρου , περὶ | ||
| τοῦ Λυδῶν βασιλέως . τὸν γὰρ Ἕρμωνα Λυδοὶ Ἄδραμυν καλοῦσι Φρυγιστί . οὐ δύναται δέ , ὡς Ἡρωδιανός , διὰ |
| ποιῆσαι Ναυπάκτιον Καρκίνον . ἑπόμεθα δὲ καὶ ἡμεῖς τῇ τοῦ Λαμψακηνοῦ δόξῃ : τίνα γὰρ καὶ λόγον ἔχοι ἂν ἔπεσιν | ||
| ποιῆσαι Ναυπάκτιον Καρκίνον : ἑπόμεθα δὲ καὶ ἡμεῖς τῇ τοῦ Λαμψακηνοῦ δόξῃ : τίνα γὰρ καὶ λόγον ἔχοι ἂν ἔπεσιν |
| νὴ τοὺϲ θεούϲ , ἐπὰν ] θεωρῶν [ ] τυγχάνω κωμωιδίαν ὅπου ] ? ? ? [ μάγειρόϲ ] ἐϲτιν | ||
| πρὸϲ αὐτοῦ νέον ἀρχομένου ] [ ] γράφειν [ ] κωμωιδίαν καὶ ταῦτα ] αὐτῶν οντοειν ! [ ! ! |
| ἔτη ἑκατὸν τέσσαρα , ἐν περιπάτῳ δὲ ἐτελεύτα , ὡς Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς δεδήλωκεν . . , : , | ||
| τε Εὔβοιαν καὶ Ὄλυνθον , ἔγραψε ψήφισμα ἐν τῇ βουλῇ Ἀπολλόδωρος βουλεύων καὶ ἐξήνεγκε προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον , λέγον |
| Αἴμῳ ὄρει ἐστὶ , Φερεκύδης φησὶ , περὶ τῆς ἁρπαγῆς ἱστορῶν τῆς Ὠρειθυίας . . . . . : Περὶ | ||
| . : Ἡσίοδος δέ μοι δοκεῖ πρῶτον γενέσθαι τὸ Χάος ἱστορῶν . . . τὴν δὲ Γῆν πρώτην ἐκεῖθεν παράγειν |
| μετὰ δὲ ἐκείνους Ἔφορος ὁ Κυμαῖος καὶ Φιλόχορος ὁ Ἀθηναῖος Μεγακλείδης τε καὶ Χαμαιλέων οἱ Περιπατητικοί : ἔπειτα γραμματικοὶ Ζηνόδοτος | ||
| ὡς καὶ αὐτὸς ὁ Στησίχορος μαρτυρεῖ , ὥς φησιν ὁ Μεγακλείδης , οὐ ταύτην αὐτῷ περιτίθησι τὴν στολήν , ἀλλὰ |
| πλεῖστον ἔχει περὶ τὴν μέθοδον καὶ τὰ σχήματα τήν τε λέξιν καὶ ὅσα τούτοις ἕπεται , γίνεται μὴν καὶ κατ | ||
| καὶ τὸ πολλὰ νοήματα καθ ' ἓν ἕκαστον πρὸς μίαν λέξιν εἰπεῖν δυνάμεως καὶ ῥυθμοῦ . Καὶ τοῖς ὀνόμασι δὲ |
| ἀπ ' αὐτῶν ἀποστάζειν . γέγραπται καὶ ὁ Ἔρως ἐν ἱστορίᾳ τοῦ ἔργου , γέγραπται καὶ ἡ Λυδία τὸ αἷμα | ||
| Καὶ οὐ τοῦτό φημι , ὡς οὐχὶ καὶ ἐπαινετέον ἐν ἱστορίᾳ ἐνίοτε . ἀλλ ' ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι ἐπαινετέον |
| , μαρτυρεῖ Ἀριστοφάνης ἐν Εἰρήνῃ . τί οὖν παράδοξον ἱστορεῖ Ἀέθλιος ὁ Σάμιος λέγων : ἐν Σάμῳ σῦκον , σταφυλή | ||
| Ἀττικῆς , θυγάτηρ δὲ Πρωτογένεια , ἐξ ἧς καὶ Διὸς Ἀέθλιος . Ἕλληνος δὲ καὶ νύμφης Ὀρσηίδος Δῶρος Ξοῦθος Αἴολος |
| ἀπαλλαγῆναι ἡμᾶς τῆς πολυύλου φαντασίας . Πρόσεχε δὲ ἐν τῇ εἰσβολῇ τῆς βίβλου τί εἶπεν : Ἥκω δὴ κἀγὼ ἐν | ||
| τῶν οὐσιῶν : καὶ διὰ τοῦτο ὑποκατιὼν ἔφη ἐν τῇ εἰσβολῇ τῆς ποιήσεως τοῦ χρυσοῦ : Λαβῶν ὑδράργυρον , πῆξον |
| καὶ οἱ δικασταὶ ἡλιασταί . ΓΘ δικασταί ] οἱ ἐν Ἡλιαίᾳ . κόπριος : κηπουρός , παρὰ τὴν κόπρον . | ||
| . ] ὀβολὸν ] φόλιν . ἡλιαστικόν ] ἐν τῇ Ἡλιαίᾳ διδόμενον , ⌈ ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἡλίου ἢ |
| μαρτυρεῖ ὁ πάντα ταῦτα συγγράψας ποιητής . ἐπὶ γὰρ τῇ δημηγορίᾳ τοῦτο ἐπιτίθησιν , Ὣς νείκεσς ' ὁ γέρων , | ||
| τὸν Ὀλύνθιον : ὃ ποιεῖ καὶ Θουκυδίδης ἐν τῇ Κορινθίων δημηγορίᾳ . ἐν οἷς γὰρ ἐπιτιμᾷ , ἐν τούτοις ἐπαινεῖ |
| οὕτως . ὑπώ - πτευον δὲ αὐτοῦ τῶν ὀφθαλμῶν τὴν πλάνην καὶ τὰ πολλὰ κινήματα καὶ τὸ ἀποβλέπειν τῆς κύλικος | ||
| λήθην τῶν ἐξαριθμηθέντων ἐπάγει : καὶ ὡς ἠβουλήθη τις διὰ πλάνην ἐκ δευτέρου ἢ τρίτου ἐξαριθμήσασθαι , ἀπεχθαίρει καταλείψει : |
| ὁ Μανεθὼν ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει : Ἐγένετο βασιλεὺς ἡμῖν Τίμαος ὄνομα : ἐπὶ τούτου | ||
| φυτῶν ἱστορίας λέγων περὶ ὧν ὁ καρπὸς οὐ φανερός , γράφει καὶ τάδε : ἐπεὶ τῶν γε μειζόνων φανερὰ πάντων |
| τὸ μὴ ἔχειν ὑπερβολήν . ἐν τῇ Λ γοῦν τῆς Ἰλιάδος πλείοσι τριακοσίων ἀντέστη καὶ [ μὴ ] παρούσης Ἀθηνᾶς | ||
| : Βίβλινος οἶνος . Σίμος δὲ ἐν τῇ ἕκτῃ τῆς Ἰλιάδος , ἐν Νάξῳ φησὶ ποταμὸν Βιβλίνην , ἀφ ' |
| τοῦ χωρίου πεπλάσθαι , ὡς καὶ αὐτὸ προεδηλώθη , τὴν Ψυχοστασίαν τῶι Αἰσχύλωι κῆρε νοήσαντι τὰς ψυχάς , ὡς καθόλου | ||
| . . . . . , . : πρὸς Αἰσχύλον Ψυχοστασίαν γράψαντα καὶ τὸ κήρ ἀκούσαντα οὐκ ἐπὶ τῆς Μοίρας |
| διωλύγιον ἐν Θεαιτήτῳ , τοῦ δ ' ἴκταρ βάλλειν ἐν Πολιτείᾳ . Ὄρτυξ ἔσωσεν Ἡρακλῆ τὸν καρτερόν : αὕτη παρ | ||
| τὸν δὲ τρίτον Ὀλυμπικῶς τῷ Σωτῆρι τε καὶ Ὀλυμπίῳ Πλάτων Πολιτείᾳ . τρυσίππιον : ἔγκαυμα ἵππου γεγηρακότος ἐπὶ τῆς γνάθου |
| μεταβαίνουσιν θεωρίαν . αὐτίκα ἐν ἀρχῇ τῷ Ἀθηναῖος προσηγορικῷ τὸ ξυνέγραψε ῥῆμα ἐφαρμοττόμενον διίστησιν ἀξιολόγως τὴν ἁρμονίαν : οὐ γὰρ | ||
| τὸ ναυτικὸν διατρίβειν ῥύαξ : περὶ τῆς ἐν Σικελίᾳ Αἴτνης ξυνέγραψε : τῶν εἰς ιγʹ τέλος τῆς εʹ καὶ ἀρχὴ |
| κοινῶς καὶ ἰδίως καὶ ἰδιαίτατα : ἐν γὰρ τῇ Τοπικῇ πραγματείᾳ , ἧς τόδε τὸ βιβλίον συναγωγή , οὐ μέμνηται | ||
| ἄλλο . Θ . δὲ ἐν τῇ περὶ τῶν φυτῶν πραγματείᾳ τὴν θαψίαν ῥίζαν ᾗ οἱ ἰατροὶ χρῶνται , ἐάν |
| πρὸς Λυσικράτην . κράστις ἐστὶν ἡ πόα , ὡς καὶ Ἀριστοφάνης . . . . , . , . Συνηγορία | ||
| καὶ Σιμωνίδης : κἠλειφόμην μύροισι καὶ θυώμασι καὶ βακκάρι . Ἀριστοφάνης δ ' ἐν Θεσμοφοριαζούσαις : ὦ Ζεῦ πολυτίμηθ ' |
| Οὐκ ἄκαιρον δ ' ἐστὶ μνημονεῦσαι καὶ τοῦ εἰς ὑμᾶς ποιηθέντος ἐπιγράμματος , ὅπερ παρέθετο ὁ Δελφὸς Ἡγήσανδρος , ἐν | ||
| ἐξ Ἰταλίας ἥκειν ὑπὸ λόγου τινὸς τῇ ' κείνων γλώττῃ ποιηθέντος ἠπατημένοι . ὁ δὲ ἄρα τὸ μὲν εἶχε ποιεῖν |
| τῆς βίβλου λόγον ἀποδώσομεν . Ἐν μὲν τῇ πρὸ ταύτης βίβλῳ , Κάσσιε Μάξιμε , μετὰ τὰς τεχνικὰς ὑποθήκας καὶ | ||
| ' ἐν τοῖς οὖσιν ἔστι κενόν , ὡς ἐν ε βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς δείκνυσιν Ἰάμβλιχος . τὰς |
| ὄνομα διώκειν τοῦ λεχθέντος τὴν ἐναντίωσιν , ἔριδι , οὐ διαλέκτῳ πρὸς ἀλλήλους χρώμενοι . Ἔστι γὰρ δή , ἔφη | ||
| Ξ ἔχων ] φυλάττων . Ὄγκαν προσαγορεύσας τῇ τῶν Φοινίκων διαλέκτῳ : ἐπεγέγραπτο δὲ τῷ ἱερῷ τούτῳ : Ὄγκας νηὸς |
| σήσαμον καὶ ἁπλῶς τὰ ἐν τοῖς θερινοῖς ἀρότοις ἀνώνυμα κοινῇ προσηγορίᾳ . Ἔστι δὲ ἡ μὲν γένεσις αὐτῶν μία καὶ | ||
| οἱ ἐκεῖ βόες , μνήμην τοῦ τὸ γένος καταστήσαντος τῇ προσηγορίᾳ φυλάσσοντες . πρὸς Ἰόνιον πόρον : μέχρι τοῦ Ἀδρίου |
| κέρας , παλαιᾶς Κεκροπίας οἰκήτορας , † αὐτὸν † δὲ Πάραλον ἐστολισμένον δορὶ κρήνην παρ ' αὐτὴν Ἄρεος : ἱππότην | ||
| δὲ Πελοποννήσιοι ἐπειδὴ ἔτεμον τὸ πεδίον , παρῆλθον ἐς τὴν Πάραλον γῆν καλουμένην μέχρι Λαυρείου , οὗ τὰ ἀργύρεια μέταλλά |
| καὶ κωβιός , σμύραινά τε καὶ καρκῖνοι καὶ ἐγχέλυες , ἀναπυνθάνεσθαι μὲν χρὴ πρότερον , ὅθεν εἴη τεθηραμένα , μετὰ | ||
| τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχουσαν προαίρεσιν τοῦ σοφοῦ σχετλιάζειν καὶ ἀναπυνθάνεσθαι τὸν τρόπον τοῦτον : ” διὰ τί σὺ κάθησαι |
| ἠρινοῖς : Ἐαρινοῖς εἶπε , παρόσον τῷ ἔαρι ἐν τῇ Ἀττικῇ φαίνονται ἀηδόνες . τὸ δὲ ὅλον πάλιν πρὸς τὴν | ||
| ι ποιοῦνται : ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἰδίωμα καὶ τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ καὶ τῇ Αἰολίδι . Τὰς ἀποκοπὰς ποιεῖ : |
| ποιητικὸν νοῦν ὑπολαμβάνοντες , τί δήποτε ἐν αὐτῇ ταύτῃ τῇ ῥήσει ταῦτα παρορῶσι : προειπὼν γὰρ ἐν ἁπάσῃ τῇ φύσει | ||
| ἐπὴν οὖν τις αὐτέων ἐξετάζῃ τι πρὸς ἀληθείην τῶν ἐν ῥήσει τιθεμένων , οὐδαμῆ τὰ πρὸς φύσιν αὐτέοισι χωρήσει . |
| παροιμία . παρῳδεῖ τὸ Ὁμηρικὸν εἰρημένον ἐν τῇ † ψ ῥαψωδίᾳ ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια πιστά , | ||
| ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς τοὺς ἠθετημένους ἐν τῇ πρὸ ταύτης ῥαψωδίᾳ : ἀλλὰ δύο μὲν ἔλασσε διὰ πτύχας . . |
| δὲ παρεκβαῖνον τὸ μέτρον τῆς δικαιοσύνης . ὅ τε γὰρ Ἀμμώνιος καὶ Ἐρύθριος ὁ Αἰγύπτιος διεμάχοντο πρὸς ἀλλήλους ἐν Βυζαντίῳ | ||
| δὲ βαστάσας αὐτὸ οἷον λικνοφορήσας τούτων γεύεται , ὡς ἱστορεῖ Ἀμμώνιος ἐν γʹ περὶ Βωμῶν καὶ Θυσιῶν . ΚΙΣΣΥΒΙΟΝ τὸ |
| : ἔνθα φόνιος ἦν δράκων : ἔνθα , παρὰ τῇ Δίρκῃ , δεινὸς ὑπῆρχε δράκων , ὠμὸς τὴν φύσιν , | ||
| καὶ δι ' αὐτὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιόπης καίδων συμβῆναι τῇ Δίρκῃ τὴν τελευτήν , διαβᾶσιν οὖν τὴν Δίρκην οἰκίας τε |
| καὶ κάστορος ὄρχιν ἀργέος ] τοῦ λευκοῦ ῥυτῆς ] χεῖ ῥυτήν πεδανάς ] τὰς ἐν τῷ πέδῳ , διύγροις τόποις | ||
| καὶ κάστορος ὄρχιν ἀργέος ] τοῦ λευκοῦ ῥυτῆς ] χεῖ ῥυτήν πεδανάς ] τὰς ἐν τῷ πέδῳ , διύγροις τόποις |
| . ὃ καὶ Γαληνὸς ποιεῖ ἐν τῇ παρ ' αὐτοῦ ἐπιγραφομένῃ Τέχνῃ μικρᾷ ὅλην πραγματείαν ἀποτελῶν συνισταμένην ἐκ τῆς τοῦ | ||
| ' ἐν τῇ τετάρτῃ μὲν τῆς ἱστορίας Εὐρώπῃ δ ' ἐπιγραφομένῃ βίβλῳ , περιοδεύσας τὴν Εὐρώπην μέχρι Σκυθῶν ἐπὶ τέλει |
| : Τίμαιος δ ' ὁ Ταυρομενίτης ἐν τῆι ἐνάτηι τῶν Ἱστοριῶν περὶ αὐτοῦ γράφει οὕτως : Διοδώρου τοῦ τὸ γένος | ||
| . . : Θεόπομπος δ ' ἐν τῆι κ τῶν Ἱστοριῶν περὶ τὴν Βισαλτίαν φησὶ λαγωοὺς γίγνεσθαι δύο ἥπατα ἔχοντας |
| κείνου κῦδος : ἀστείως καὶ τεχνικῶς οὐ τοῦ κατεπείγοντος καιροῦ μέμνηται , ἀλλ ' ἐπὶ τὸν νόστον ἀνάγει τὸν λόγον | ||
| πραγματείας ἔτι καὶ νῦν λέγεσθαι τὴν καλουμένην Γλαύκου τέχνην . μέμνηται δὲ τούτου Ἀριστόξενος ἐν τῶι Περὶ τῆς μουσικῆς ἀκροάσεως |
| κατ ' Ἐρατοσθένους καὶ Πλάτων ἔν τε τῷ αʹ τῆς Πολιτείας καὶ ἐν Φαίδρῳ φησίν . Πολίοχος καὶ Πολυάλκης : | ||
| τὰ φαῦλα νικήσας ἔχω . καὶ ἐπὶ τοῦ ῥᾳδίου . Πολιτείας δʹ : ” Καὶ φαῦλόν γε , ἔφη , |
| παιδιὰν γινόμενόν ἐστιν , ἣν Πλάτων ὁ κωμικὸς ἐν τῇ Συμμαχίᾳ σαφῶς συνίστησι διὰ τούτων : εἴξασιν γὰρ τοῖς παιδαρίοις | ||
| καὶ Σώφρων . Πλάτων δ ' ἢ Κάνθαρος ἐν τῇ Συμμαχίᾳ σὺν τῷ σ : βατίς τε καὶ σμύραινα πρόσεστιν |
| τῆς κατασκευῆς ἔλεγον τῇ γυναικὶ ὅτι πάνυ ἂν ἡμῶν εἴη βλακικόν , εἰ οἱ μὲν ἐν τοῖς πλοίοις καὶ μικροῖς | ||
| ὡς μηδὲ κύνα αὐτῷ χρῆσθαι . Πολιτείας δʹ : „ βλακικόν τε ἡμῶν τὸ πάθος „ . ὡς εἰ λέγοι |
| . λέγομεν δὲ τούτου λύσεις πέντε : μίαν ὅτι οὐκ ὀνοματοποιεῖ ὁ Ἀριστοτέλης , ἀλλὰ διδάσκει πῶς ὀνομασθήσονται , εἰ | ||
| εἰσὶ καὶ πράξεων : δῆλον δ ' ἐξ αὐτῶν : ὀνοματοποιεῖ δὲ τὰ πολλὰ καὶ ἐκ τοῦδε δὲ φανερὸν ἔσται |
| τὴν στοὰν οἰκοδομῆσαι τὴν πλησίον αὐτοῦ . ” ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἁμαρτάνειν τὸν ῥήτορα : ἐκλήθη γὰρ ἐλευθέριος διὰ | ||
| ἀλήθειαν γράφοντι τὸν ἐπίνικον καὶ ἀποδιδόντι Ἀγησιδάμῳ . ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἔχειν λόγον καὶ τὴν ἑτέραν γραφήν : νέμει |
| ἕκτῃ βύβλῳ τῆς Ἀτθίδος κατὰ λέξιν οὕτω γράφων : Καλλίμαχος Περγασῆθεν : ἐπὶ τούτου Ὀλυνθίοις πολεμουμένοις ὑπὸ Φιλίππου καὶ πρέσβεις | ||
| ἐνδεὴς ὢν τὸν βίον ἐτελεύτησεν . τὸν δὲ Νικίου τοῦ Περγασῆθεν πλοῦτον καὶ τὸν Ἰσχομάχου Ἀτοκλέης καὶ Ἐπικλέης ἀπώλεσαν , |
| . τίς δὲ τούτοις οὐχὶ πειθόμενος θαρρῶν ἂν εἴποι τὴν κάκτον εἶναι ταύτην τὴν ὑπὸ Ῥωμαίων μὲν καλουμένην κάρδον , | ||
| , σκόλιον , σερίδ ' , ἀτράκτυλον , πτέριν , κάκτον ὀνόπορδον . κἀγλαοὶ κόκκυγες , οὓς παρσχίζομες πάντας , |
| τὸ κύριον ὄνομα ζητεῖν , ὡς ἔδειξεν Ὅμηρος ἐν τῇ μονομαχίᾳ Ἀλεξάνδρου καὶ Μενελάου . Τά γε μὴν ἐπιῤῥήματα ἀναφέρονται | ||
| μονομαχίαν τὴν συμφοράν : ἔτι δὲ καὶ τὰ ἐν τῇ μονομαχίᾳ γενόμενα πάθη ἐκφράζων πληγὰς , σχήματα , ὀργὰς , |
| τοῖς Δηλιακοῖς ἱστόρηκεν . καὶ Νίκανδρος ἐν τῷ αʹ τῶν Αἰτωλικῶν ἐκ τῆς ἐν Αἰτωλίᾳ Ὀρτυγίας φησὶ τὴν Δῆλον ὀνομασθῆναι | ||
| καθά φησι Δίδυμος ἐπαγόμενος μαρτύριον ἐκ τῆς αʹ Νικάνδρου τῶν Αἰτωλικῶν . ἡμεῖς μέντοι ἐν τοῖς Ἀττικιανοῖς διὰ τοῦ τ |
| πολυτελέσι κεκοσμημένων . Τίμαιος δ ' ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ τὰς θεραπαίνας φησὶ παρ ' αὐτοῖς μέχρι οὗ | ||
| . εἴρηκεν δὲ τοῦτο καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ ιδʹ τῶν ἱστοριῶν . Σώτακος ἐν τῷ περὶ λίθων : ὁ Καρύστιος |
| Ῥοδίοις , χρέος μέλλον , τουτέστι πρᾶγμα ἐξ ἀνάγκης γενησόμενον παραφυλάξασθαι , ἤγουν τὴν γέννησιν τῆς Ἀθηνᾶς , ὅπως ἂν | ||
| τροπῇ τοῦ ι εἰς α τὴν αἰτιατικὴν ποιεῖ , δεῖ παραφυλάξασθαι τὰ πεπονθότα : ἔστι γὰρ τῇ ὑσμίνῃ καὶ τῇ |
| Μετονομασίαις κεκλῆσθαί φησιν αὐτὴν Πακτίαν , Δημητριάδα , Ζάκυνθον , Ὑρίαν , Ὑλήεσσαν καὶ Μινώαν καὶ Κάβαρνιν ἀπὸ Καβάρνου τοῦ | ||
| . Θεόπομπος με : τὴν δὲ Χαλίαν καὶ τὴν καλουμένην Ὑρίαν , ἥπερ ἐστὶν ἐφεξῆς ἐκείνης , τῆς Βοιωτίας . |
| ἧσο κύνας ἀπερύκων , ἐπὶ δὲ τοῦ ἐνταῦθα Σοφοκλῆς ἐν Ἠλέκτρᾳ ἐνταῦθα πέμψειν , ἔνθα μήποθ ' ἡλίου φέγγος κατόψει | ||
| „ πλήρη μασχαλισμάτων „ . εἴρηκε τὸν μασχαλισμὸν καὶ ἐν Ἠλέκτρᾳ . Μένανδρος Ῥαπιζομένῃ : ” οὐκ ἔμβαρος εἶ ” |
| τὰ κατὰ τῶν εἰσαγγελλομένων , ὡς καὶ παρὰ Δεινάρχῳ ἐν συνηγορίᾳ Αἰσχίνῃ δείκνυται . Πιτθεύς : δῆμος τῆς Κεκροπίδος ἡ | ||
| , ὡς καὶ Δείναρχος ἐν τῇ αʹ καθ ' Ἡγελόχου συνηγορίᾳ ὑπὲρ ἐπικλήρου . Λῆξις : τὸ ἔγκλημα , καθ |
| αἱ κεφαλαὶ καὶ αἱ ἀρχαὶ κροσσοί . Ἀπολλώνιος ἐν ἐξηγήσει γλωσσῶν . Πτιλλός . ὁ καταπεπτωκὼς τῶν ἴλλων . ἢ | ||
| γλωσσῶν κροτεῖσθαι : αἱ γὰρ παρὰ τῶν πολλῶν εὐφημίαι κρότος γλωσσῶν . ἀφῆκας οὖν καὶ τὸ δοξάριον : τί καταλείπεται |
| οἵοις σημαίνουσιν αὐλοῦντες καὶ σάλπιγξιν ὠμοβοείαις ῥυθμούς τε καὶ οἷον μαγάδι σαλπίζοντες . καὶ αὐτὸς Σεύθης ἀναστὰς ἀνέκραγέ τε πολεμικὸν | ||
| ξανθοῖς τοῖς ὀφθαλμοῖς , νευραὶ δὲ τὰ μὲν ὑπὸ τῇ μαγάδι πρόσκεινται καὶ τοῖς ὀμφαλοῖς ἀπαντῶσι , τὰ δὲ ὑπὸ |
| φηγοὶ Πανὸς ἄγαλμα , γογγυλίδας σπείροις δὲ κυλινδρωτῆς ἐφ ' ἅλωος ὄφρ ' ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλοτέροις θαλέθωσι : βουνιὰς | ||
| τῆς βουνιάδος μνημονεύει : γογγυλίδας σπείροις δὲ κυλινδρωτῆς ἐφ ' ἅλωος , ὄφρ ' ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλότεραι θαλέθωσι . |
| καὶ Θουκυδίδης , ἀλλὰ τῆς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης , ὡς ἔστι τεκμή - ρασθαι τοῖς τε Ἀνδοκίδου | ||
| καὶ Θουκυδίδης , ἀλλὰ τῆς κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης , ὡς ἔστι τεκμήρασθαι τοῖς τε Ἀνδοκίδου λόγοις καὶ |
| καθὼς προείρηται , τὰ τοιαῦτα δένδρα : ἐν δὲ τῇ λεπτογείῳ ἀπὸ ποδῶν ηʹ ἐκκόπτειν , ἵνα μὴ πᾶσα ἡ | ||
| ἐπεὶ τὰ μὲν ἔνυδρα , τὰ δὲ ξηρά . καὶ λεπτογείῳ μὲν ἄμεινον τὸ ἔαρ : οἰκεῖον γὰρ οὕτως διὰ |
| , : Μυρωνιανὸς δ ' ἐν Ὁμοίοις φησὶν , ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες . , , : Μυρωνιανὸς δ | ||
| . Μυρωνιανὸς δὲ ἐν Ὁμοίοις [ . ] φησὶν ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες : καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι |
| περὶ διαστολῆς καὶ συναλοιφῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν παρακολουθούντων τῇ ἀναγνώσει , οἷον ὅτε τὸ Ζεύς ὀξυνόμενον οὐκ ἔχει τὴν | ||
| γνώμην . ἀντὶ τοῦ δύνηται . πρόσεχε τῇ τοῦ ὀνείρου ἀναγνώσει . ἐντεῦθεν ἔλαβεν Σοφοκλῆς τὸ ἐδοξάτην μοι τάδ ' |
| εἰς Ἀσκληπιοῦ : ὁ δ ' ἀνεφάνη κνεφαῖος ἐπὶ τῇ κιγκλίδι . ἐντεῦθεν οὐκέτ ' αὐτὸν ἐξεφρίομεν : ὁ δ | ||
| μείζω καὶ παρανομώτερα προσπίπτουσι μὲν οὕτω σφοδρῶς τῇ τοῦ ἄρχοντος κιγκλίδι καὶ ταῖς μετ ' ἐκείνην θύραις , ὥστε δεῖσαι |
| τὰ τούτου τετράγωνα γενεθλιαλογικὰ κέντρα . ὅθεν καὶ ἐν τοῖς συντάγμασι προδηλοῦσι λέγοντες : ἐν δὲ ἑτεροτρόποις σχήμασι τῶν κέντρων | ||
| ἐπιστροφὴν καὶ φυλακὴν ποιησώμεθα , ἀλλὰ τοῖς τῶν ἀρχαίων προσέχωμεν συντάγμασι , καὶ αὐτοί τε μικρὸν ἐπιτείναντες ἑαυτοὺς οὐκ ἀσκόπως |
| φησιν , ὦ ποιητά μοι , τί βουλόμενος ἔγραψας ἐν τραγῳδίᾳ ἔρρ ' αἰσχροποιέ ; καταπλαγεὶς δ ' Εὐριπίδης τὴν | ||
| τινα χρόνον διατρίψαντα , καὶ τῶν αὐτῶν λήρων ἐκχέαντα τῇ τραγῳδίᾳ . . 〛 γόνιμον δὲ ποιητὴν : Ἀντὶ τοῦ |
| δὲ ἐν Σικελίᾳ , οἱ δὲ ἐν Αἰγύπτῳ , ὡς Ἡρόδοτος , οἱ δὲ ἐν τῷ ὄρει τῷ κατὰ Βοιωτίαν | ||
| . ἔστιν Ὑρία πρὸς τῇ Ἰαπυγίᾳ , Κρητῶν κτίσμα . Ἡρόδοτος ἑβδόμῃ . τὸ ἐθνικὸν Ὑριεύς . Ὑρκανία , πόλις |
| κατὰ Φιλίππου , εἰ γνήσιος . καὶ Ξενοφῶν ἐν ζʹ Ἀναβάσεως περὶ Θρᾳκῶν λέγων φησὶ “ καὶ ζειρὰς μέχρι ποδῶν | ||
| ξυήλην , ὡς καὶ Ξενοφῶν φησιν ἐν τῇ τετάρτῃ τῆς Ἀναβάσεως , ὅτι Δρακόντιος ἔφυγεν ἐκ Σπάρτης παῖς ἔτι ὢν |
| καλεῖσθαι τὸν ἐκ τῆς συγκομιδῆς πρῶτον γινόμενον ἄρτον . : Κράτης δ ' ἐν δευτέρᾳ Ἀττικῆς διαλέκτου γράφει οὕτως : | ||
| αἰδήμων δὲ ὡς πρὸς τὴν Κυνικὴν ἀναισχυντίαν . ὅθεν ὁ Κράτης βουλόμενος αὐτὸν καὶ τούτου θεραπεῦσαι δίδωσι χύτραν φακῆς διὰ |
| ἀσιτήσαντα . Ἡρακλείδης δέ φησιν ἐν τῇ τῶν Σατύρου βίων ἐπιτομῇ μετὰ τὸ θάψαι Φερεκύδην ἐν Δήλῳ ἐπανελθεῖν εἰς Ἰταλίαν | ||
| , πόλις καὶ λίμνη τῆς Κελτικῆς . Ἀρτεμίδωρος ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν ἕνδεκα . Μασύλιοι , Λιβυκὸν ἔθνος . Ἀπολλόδωρος |
| θρέψαι τὸ παιδίον ἔκρινε . Τῆς δ ' ὑστεραίας ἐλθούσῃ Πλαγγόνι τὴν αὑτῆς γνώμην ἐδήλωσεν . ἡ δὲ τὸ ἄκαιρον | ||
| ὠνόμαστο μετοί - κιον , ὡς δηλοῖ Εὔβουλος ἐν τῇ Πλαγγόνι . Ἰσαῖος δ ' ἐν τῷ κατ ' Ἐλπαγόρου |
| , ὧν τάχ ' ἂν αὐτοὺς ὁ Δημοσθένης ὡς ἐν κεφαλαίωι τὰ νῦν ὑπομιμνήσκοι . καὶ περὶ μὲν τῆς [ | ||
| τε Αἴγισθον καὶ Κλυταιμήστραν ἑκάτερον διισχυριζόμενον περὶ τῆς ἀναιρέσεως ἑνὶ κεφαλαίωι , τὴν μὲν τῆι ἀναιρέσει Ἰφιγενείας , τὸν δὲ |
| πόλις εὔχηται περὶ μεγάλων τῆι Ἀφροδίτηι , συμπαραλαμβάνεσθαι πρὸς τὴν ἱκετείαν τὰς ἑταίρας ὡς πλείστας , καὶ ταύτας προσεύχεσθαι τῆι | ||
| τῶν πραγμάτων , εἰρήνην αἰτοῦσιν : οὐ δεξαμένου δὲ τὴν ἱκετείαν Ῥηγούλου , συνθήκας δὲ ἀπαιτοῦντος τῶν σπονδῶν ἀπηνεῖς τε |
| θεαμάτων ἐν πᾶσι θεάτροις ὁμοῦ , ἱερουργίας τε καὶ παννυχίδας ἐπιτελεσθείσας ἐς μυστηρίων ζῆλον : αἰωνίους δὲ αὐτὰς ἐκάλουν οἱ | ||
| τὴν Ἰβηρίαν , συλλήβδην δὲ πάσας τὰς κατὰ τὸν βίον ἐπιτελεσθείσας αὐτῶι πράξεις , ἀναγκαῖον ἡγούμεθα τὸ προεπιστῆσαι τοὺς ἀκούοντας |
| γραφομένου τὸ νῆϊς διὰ τοῦ ι γράφεται , ἐν τῇ ὀρθογραφίᾳ εἰ θεῷ φίλον μαθησόμεθα . Ὅτι γὰρ οὐ δύναται | ||
| τι χρὴ παραταιναρίζειν . „ Ὦρος δέ φησιν ἐν τῇ ὀρθογραφίᾳ ” Ταίναρον : πεδίον τῆς Λακωνικῆς , καὶ Ταιναρῖται |
| γοῦν Ὀδυσσεῖς Κρατίνου οὐδενὸς ἐπιτίμησιν ἔχουσι , διασυρμὸν δὲ τῆς Ὀδυσσείας τοῦ Ὁμήρου . τοιαῦται γὰρ αἱ κατὰ τὴν μέσην | ||
| ἕτερόν γε τίει . † ) ἐν τῷ Υ τῆς Ὀδυσσείας ὑπομνήματι ὁ Ἀρίσταρχος εὐμεταβόλως . . . . , |
| ἤλυθον Ἀρκαδίης . Ἀρίστων δὲ ὁ περιπατητικὸς φιλόσοφος ἐν τῇ Κίῳ πηγήν φησιν ὕδατος εἶναι , ἀφ ' ἧς τοὺς | ||
| Ἡρακλῆς πλέων μετὰ τῆς Ἀργοῦς εἰς Κόλχους σὺν Ἰάσονι ἐν Κίῳ τῇ νήσῳ ἐξελθὼν , καὶ πέμψας τὸν ἐρώμενον αὐτοῦ |
| συνεδρίωι καλῶς γινώσκοντι τὰς τοιαύτας παραλλαγάς . ἐξ ὧν ὁ Τίμαιος οὐ μόνον τῆς πραγματικῆς ἂν δόξειεν ἀπολείπεσθαι δυνάμεως , | ||
| διάληψιν εἰς τὸ πῦρ ἐναλέσθαι . τούτοις δ ' ἐναντιοῦται Τίμαιος , ῥητῶς λέγων ὡς ἐξεχώρησεν εἰς Πελοπόννησον καὶ τὸ |
| ? εἴρηκανλ [ - ] [ ! ! ] ! νοσ [ ] ωνν ! ! ! α [ ] | ||
| ἀγασθεῖσαι ] ? [ τὰς ] μούσας [ ] ! νοσ [ ! ! ] νούμεναι [ ] με [ |
| ἐστι καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος , , τῇ Οὐρανίᾳ τὴν ἀστρονομίαν : καὶ τοῦτο δῆλον ἀπὸ τοῦ ὀνόματος | ||
| : τῇ δὲ πρεσβυτάτῃ Καλλιόπῃ καὶ τῇ μετ ' αὐτὴν Οὐρανίᾳ τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ τιμῶντας τὴν ἐκείνων |
| ἐν τοῖς δράμασιν , ἐξήγαγεν αὐτὸ τὸ δόγμα ἐν τῇ Μελανίππῃ τῇ σοφῇ . ἡ γοῦν ἀρχὴ τοῦ λόγου αὐτῷ | ||
| δοκεῖ τισι ποιεῖν τὸν λόγον . Εὐριπίδης δέ φησιν ἐν Μελανίππῃ Ἵππην εἶναι τὴν τοῦ Χείρωνος θυγατέρα , ὑπ ' |
| ἤ τι τοιούτων οὐκ ἀλλότριον ἐπικεῖσθαι ἐπιτήδειον εἶναι , ὡς Καλλίξενός τε ἐν δ ' Περὶ Ἀλεξανδρείας ὑποσημαίνει , καὶ | ||
| τοιούτων οὐκ ἀλλότριον ἐπικεῖσθαι ἐπιτήδειον [ εἶναι ] , ὡς Καλλίξενός τε ἐν δʹ περὶ Ἀλεξανδρείας ὑποσημαίνει καὶ Δαΐμαχος ὁ |
| δὲ τὸν καρπὸν καὶ Ἑλλάνικος κέκληκεν ἐν τῇ εἰς Ἄμμωνος Ἀναβάσει , εἰ γνήσιον τὸ σύγγραμμα , καὶ Φόρμος ὁ | ||
| καὶ παρὰ Θεοπόμπῳ ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς καὶ Ξενοφῶντι ἐν τῇ Ἀναβάσει καὶ τοῖς Ἑλληνικοῖς βιβλίοις . καὶ μὴν καὶ αὐτοῦ |