ἡδομένων οὐδὲ τὸν λογισμὸν κεκτημένων . καὶ ὀγδόῳ τῆς Πολιτείας βούλεται τῶν ἐπιθυμιῶν τὰς μὲν εἶναι φυσικὰς μέν , οὐκ | ||
τούτῳ μόνῳ : αἱρέσεως δοθείσης Αἰνείᾳ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ὃ βούλεται λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς πόλεως προέκρινε τὸν πατέρα καὶ |
παρελθὼν - δὲ τὴν ὕλην φησίν : οἶον ἀκείνητόν τε θέλει τῶι παντὶ ὄνομα εἶναι . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
ὁ θέλων ὁμοιοῦσθαι τῷ θεῷ ἐφ ' ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν θέλει καὶ κατὰ τὴν γνῶσιν ὁμοιοῦσθαι αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν |
ἔτι φαρμάκοις καὶ τοῖς ἄλλοις , οἷς ἰατρικὴ χαίρει , δύναται γίνεσθαι ἡ ἰατρική . Τὰ οὖν μὴ τὴν ἀρχὴν | ||
οὐδ ' εἴ τις στύψαι θελήσει ἰσχυρῶς ἢ ψύξαι , δύναται προλιπαίνων : ἔτι μὴν καὶ ἔμετος οὐ μόνον καθ |
' ἕκαστοι συμφέρον αὐτὸν ἑαυτοῖς ᾤοντό τι πράξειν , οὕτως ὀφείλει διὰ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ καθαιρεθῆναι πάλιν , ἐπειδὴ | ||
μετρίαις χρώμεθα : ὁ δὲ ἐπίλογος τοὐναντίον κεκινῆσθαι τοῖς σχήμασιν ὀφείλει καὶ πολλὰς μὲν ἐκβοήσεις ἔχειν , πολλοὺς δὲ σχετλιασμούς |
φησιν , ἢ ὅτι σὺν τῷ τὸν Ἀλκιμίδην ὑμνῆσαι συμπαραλαμβάνειν μέλλει καὶ ἔπαινον τοῦ ἀλείπτου Μελησίου , ἢ τὸ τοῦ | ||
μίαν θανεῖν ] τινὰ ἢ ἐμέ ἁπάσας ] † ἃς μέλλει τις ζῆν πάσχειν κακῶς ] † ἤγουν πόνους καὶ |
ἀμφίβολα καὶ τοὺς λοιποὺς ιαʹ τρόπους δι ' ὦν ἀπατᾶν πειρᾶται ὁ ἐρωτῶν . ταῦτα δὲ γίνεταιποῖα ταῦτα ; λέγω | ||
στόλον Ἀλέξανδρον : πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα συγκρούειν Ἐρατοσθένης πειρᾶται , ἡμῖν δ ' ἀποχρώντως εἰρήσθω περὶ αὐτῶν . |
' αὗται μὲν κατὰ πρᾶγμα αἱ διαιρέσεις , τί οὖν ἐπιχειρεῖ , ἢ πάλιν τί οὖν τοῦτό ἐστιν ; ἐκεῖναι | ||
ὀφρῦς , καὶ προχειρίζεται τὴν διαλεκτικήν , καὶ πάνυ σεμνῶς ἐπιχειρεῖ κατασκευάζειν ἡμῖν δι ' ἀποδείξεων συλλογιστικῶν , ὅτι γίνεταί |
, ἵνα μὴ ἀπατῶνται ἀπ ' αὐτῶν οἱ ἄνθρωποι , δεῖ αὐτοῖς τινος ὀργάνου διακρίνοντος αὐτοῖς τὰ τοιαῦτα , ἵνα | ||
. περὶ δὲ τῆς διὰ πάντων ἀνεξαπατήτου ἕξεως , ἣν δεῖ κεκτῆσθαι τὸν ἐπιστήμονα , εὐθὺς ἐπισυνάπτει : Ὃ δέ |
νόμον γίνεται . οἷον νόμος τὸν ἀριστέα λαμβάνειν ἣν ἂν βούλοιτο δωρεάν : πλούσιος ἀριστεύσας αἰτεῖ πένητος ἐχθροῦ φόνον , | ||
πολιορκίαν πρὸς τὴν ἰδίαν ἀπιέναι . Ὅτι καὶ ἐάν τις βούλοιτο συμμαχίαν εἰσδέξασθαι κω - λυομένην ὑπὸ τῶν πολεμίων , |
καταστάσεως , φοβηθεὶς τῶν λόγων τὸν ὄχλον , ἀλλ ' ἐπαγγέλλεται μὲν περὶ τῆς δωροδοκίας εἰπεῖν , σιγᾷ δὲ τὸ | ||
προστίθησι καὶ τὸ μικρὰ ἢ βραχέα περὶ τῶν ἐξαγωνίων ἐρεῖν ἐπαγγέλλεται , καὶ πρὸ Δημοσθένους ὁ Θουκυδίδης τοῖς τοιούτοις δείκνυται |
καὶ κεχωρισμένην παρ ' ἡμῶν ἐννοουμένην ἐφιστάνοντας τὴν ποιότητα : κινδυνεύει γὰρ οὕτως ἀνυπόστατος εἶναι καὶ ἡ ποιότης καὶ τὰ | ||
, ὦ Σώκρατες ; Ὅτι , ὡς ἔπος εἰπεῖν , κινδυνεύει τό γε τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν κτῆμα , ἐάν τις |
γὰρ Δ . , φησί , καὶ πρόδηλός ἐστι τοῦτο βουλόμενος : ἄντικρυς γὰρ εἶπεν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ | ||
ἡ δὲ λυπηθεῖσα ἐχωρίσθη αὐτοῦ . ⌈ ἐνταῦθα δὲ διαβάλλειν βουλόμενος τὸν Πηλέα : διὰ τὸ μὴ εἶναι αὐτόν , |
. εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
δυσχερῶς πως ἀποδέχομαι ; διὸ δή , ὡς ἔοικε , φήσει τίς με ἐξαμαρτάνειν . νῦν οὖν εἰ καὶ σοὶ | ||
καὶ φρέατα ἐκόμιζε , καὶ τῷ χειμῶνι μάχεσθαι προσέταττε , φήσει πᾶν ὡς ἀληθῶς περαιτέρω θαυμάτων εἶναι , καὶ τοῦ |
τὸν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζει , ταῦτά ἐστιν ἑκάστῳ Ποινή , ταῦτα παρακελεύεται σφάττειν τοὺς πολίτας , ὑπηρετεῖν τοῖς τυράννοις , συγκαταλύειν | ||
περιέλαβεν . τεσσαράκοντα γὰρ καὶ πέντε τοὺς πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται : τὴν δ ' αἰτίαν τοῦ τοσούτου ἀριθμοῦ γνωσόμεθα |
βλάβῃ τῆς πατρίδος , συμπλέξας ἀμφότερα φήσει , ὅτι οὐκ ἔξεστι χρῆσθαι , μάλιστα ἐπὶ τῷ σώζειν τοὺς ἐχθρούς . | ||
καὶ ἐπ ' αὐτῷ ἀγῶνα ποιῆσαι Ὑψιπύλην ; ἀλλ ' ἔξεστι πλάττειν τοῖς ποιηταῖς ἃ βούλονται . Κλυμένοιο : παράδειγμα |
ἀκολάστους . ἔτι οὐκ ἀπόχρη διὰ προαίρεσιν διώκειν ἃς οὐ προσήκει τῶν ἡδονῶν , ἀλλὰ καὶ δι ' αὑτὰς αἱρεῖσθαι | ||
πλῆθος ἀνδρῶν ἄτακτον τοὺς ἐπιτηδείους ἐκλεξάμενον καθ ' ἣν ἕκαστον προσήκει χώραν τάξαιτοῦτ ' ἔστι καταλοχίσαι καὶ συλλοχίσαι , ἀριθμόν |
τὰ τοιαῦτα , κἂν μυριάκις μυρία τις ἐπισωρεύῃ , σαλεῦσαι δυνήσεται τἀληθὲς ἐκ τῆς τῶν ἐμφρονεστέρων διανοίας . ἔτι δὲ | ||
γὰρ λόγῳ περιελεῖν ταῦτα . λεγόντων δὲ τῶν δογματικῶν ὡς δυνήσεται βιοῦν ὁ σκεπτικὸς μὴ φεύγων τό , εἰ κελευσθείη |
, καὶ ὅτι θᾶττον τεθνήξεται ἀνὴρ Αἰγύπτιος στρεβλούμενος ἢ τἀληθὲς ὁμολογήσει . παρὰ Ἰνδοῖς δὲ αἱ γυναῖκες τὸ αὐτὸ πῦρ | ||
μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεις , ἢ σωφρονῶν αὐτὸς ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου , τοιοῦτον δ ' οὐδὲν ἔχειν |
έσχον καὶ διέμεινα ἐπὶ τῶν ἐγνωσμένων οὔτε φόβῳ ἀποτραπεὶς οὔτε δεήσει οὔτε χάρισιν εἴξας , νῦν δ ' ἰδιώτης ὢν | ||
αὐτὴ ἀπόδειξις σύνεστι καὶ ἐπὶ τοῦ καθότι . . Ὁμολόγως δεήσει καὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ συντάξει , διὰ τὸ ἡμέραν |
κολακεύειν τῷ τὴν Ἔλουσαν ἑτέρου γεγονέναι . ταυτὶ μὲν οὖν δείκνυσιν ὡς οὐκ εἰς φαῦλον τοὺς τρόπους ἐχρήσω σπουδῇ : | ||
ἀπολαύειν : τὸ μὲν γὰρ ποιεῖ πλουσιώτερον , τὸ δὲ δείκνυσιν ὄντα δικαιότερον . ἥμισυ παντός : τὸ ἥμισυ μετὰ |
τοὺς ἄνθρακας καὶ προσαναπληρώσαντες ἐς ἄλλων προκεκαθαρμένων τοὺς λείποντας . Δεῖ σε γὰρ καὶ τούτους ἔχειν ἐν ἑτοίμῳ , μάλιστα | ||
τοῦ ἀνθρώπου , ἐὰν δὲ μεμιγμένα ᾖ μίξις ἔσται . Δεῖ οὖν παρατηρεῖν ἐν ταῖς καταρχαῖς ταῖς τῶν καθ ' |
τοῦ κυρίου , τέλειος ἔσῃ : εἰ δ ' οὐ δύνασαι , ὃ δύνῃ , τοῦτο ποίει . Περὶ δὲ | ||
ὠφελήσω . “ ὁ δὲ πρὸς αὐτόν : ” τί δύνασαι σὺ ὠφελῆσαί με ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : |
χρήματα καὶ τὴν χώραν αὑτοῦ πᾶσαν : γῆμαί τε εἰ ἐθέλοι τὴν Δαρείου παῖδα , γῆμαι ἂν καὶ οὐ διδόντος | ||
τρυφῶν καὶ μαλακόν . τάχα δ ' ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοι : τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεως , ἣν ἔχοι |
ἐπὶ τοῖς σιτίοις , παρακαλεῖν αὐτόν , καὶ διδάσκειν ὡς χρὴ μικρὸν εἰς τὸ κρέας ἐμβαλόντα μαχαίριον ἀποκρύψαντα πέμψαι , | ||
καὶ ὡϲ πορρωτάτω τῆϲ ἀρχῆϲ . ” ληγόντων μὲν οὖν χρὴ τῶν παροξυϲμῶν διδόναι τὰϲ τροφὰϲ τὴν παντελῆ παρακμὴν μὴ |
δραχμάς , παρὰ δὲ τοῦ ναυκλήρου Λάμπιδος χιλίας δραχμάς . δέον δ ' αὐτὸν καταγοράσαι φορτία Ἀθήνηθεν μνῶν ἑκατὸν δέκα | ||
τὴν νίκην , ἐπίμομφα δὲ διὰ τὸν χόλον Ἀρτέμιδος . δέον δὲ εἰπεῖν φάναι , ἐπειδὴ ἃ λέγουσιν οἱ μάντεις |
τοιούτῳ καιρῷ ” Θεαίτητον “ γράφων τις θῆτα καὶ εἶ οἴηταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ , καὶ αὖ ” | ||
ποιῶν οἷ ' ἐποίει , ἀλλὰ πάντας ὅσους περ ἂν οἴηταί τις ἧττον ἐμοῦ δύνασθαι δίκην ὑπὲρ αὑτῶν λαβεῖν . |
εἰ δ ' ἐργῶδες ἤδη γίγνεται , βοηθητέον ἡνίκ ' ἔξεστιν ; ἐγὼ δ ' ἀπιστῶ οὐδ ' ἐκείνῳ , | ||
ὅτι μετὰ τῶν κεφαλῶν ἄπιτε : κατηγορεῖν γὰρ ἀρχομένοις οὐκ ἔξεστιν . “ οἱ μὲν ἀπῄεσαν ψηλαφῶντες τὰς κεφαλὰς ἐπὶ |
ὁ δὲ παραγενόμενος τὸ προσταχθὲν ἔπραξε καὶ παρ ' ἑαυτοῦ προσέθηκεν , ἄφθονόν τινα χορηγίαν τῷ συώδει καὶ λελυσσηκότι τῆς | ||
τὸ κάλλος αὐτῶν . πλούτου . ἰδοὺ τὸ ἀδόλως οὐ προσέθηκεν , ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ χρηματιστὴς λέγει , ὃς πάντων |
ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
εἴχετε δ ' αὐτὴν ὑμεῖς , ἐκείνοις δ ' οὐδαμόθεν προσῆκεν : μηδὲ Σηλυμβρίαν , πόλιν ὑμετέραν ποτὲ σύμμαχον οὖσαν | ||
ὅπως ἂν παρῇ καὶ συνεπιμελῆται μεθ ' ἡμῶν ἁπάντων ὧν προσῆκεν . καὶ Ὀλυμπιόδωρος οὑτοσί , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
τῷ τρίβωνί τις εἰς μέσην παραβάλλῃ χορείαν , ἐκβαίνειν οὐ δόξει τοῦ τεταγμένου . λέγονται μὲν καὶ Σπαρτιᾶται κοσμίως πανηγυρίζειν | ||
πρὸ τοῦ συμπεράσματος δι ' οὗ συμβαίνει τὸ ἀδύνατον , δόξει παρὰ τοῦτο γίνεσθαι πολλάκις ὁ ἔλεγχος . εἰ γάρ |
ἀλλὰ ἄπιστοι γεγόνασι περὶ τὴν πόλιν Ὀλύνθιοι . οὔτε γὰρ κατασκευάζει ὅτι οὐ διαλύσονται πρὸς τὸν Φίλιππον οὐδὲ προσήσονται τοὺς | ||
ὁ προπίνων πενθερὸς τῷ γαμβρῷ τὴν φιάλην καὶ δωρούμενος λαμπρὸν κατασκευάζει τὸν λαμβάνοντα καὶ γεγηθότα . ὁ δ ' ὄλβιος |
καὶ τῆς γυναικὸς ἐντολὰς ὑπ ' αὐτοῦ ἐχούσης , ὅτε μέλλοι χωρίζεσθαι , μηδένα θιγεῖν τοῦ σωματίου μηδέ τινα τῶν | ||
διανοίας ἀπορία , δεῖ οὖν γνωρίζειν τὸν δεσμόν , εἰ μέλλοι τις λύειν αὐτόν : οὐκ ἐᾷ γὰρ προελθεῖν εἰς |
ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως , οὗ εἰκόνα ἔστησαν οἱ πολέμιοι : ἐρεῖ γὰρ ὁ κατήγορος αὔξων τὸ ἔγκλημα , πολέμιοι τὸν | ||
τῶν ἀνδροφόνων καθαρσίοις κρίνεται φόνου : ὅ τε γὰρ κατήγορος ἐρεῖ , ὅτι συνεχῶς τοῖς ἐπὶ φόνῳ καθαρμοῖς καθαιρόμενος συνειδέναι |
τῶν τεχνῶν τῆς πόλεως ἀπελαύνει , τὰς δὲ λυσιτελούσας οὐ συγχωρεῖ πάντας μανθάνειν ἢ μαθόντας ἀεὶ μεταχειρίζεσθαι . οὐ γὰρ | ||
ὑποθέσει ταύτῃ νυνὶ μετὰ ταῦτα ἐν τῷ δευτέρῳ ὑπομνήματι οὐ συγχωρεῖ , σκεπτέον καὶ τοῦτον τὸν λόγον . φησὶ τοίνυν |
οὐχ [ ] αλλον ? [ ] ρ ? θεοῖϲ ἔδοξε τ ? [ ] γλυκύ τι πα [ ] | ||
ἐπεὶ διελέχθησαν τῇ συγκλήτῳ περὶ ὧν τὰς ἐντολὰς εἶχον , ἔδοξε τῇ γερουσίᾳ βεβαιοῦν τὰς ὁμολογίας καὶ τὰς φρουρὰς τὰς |
ἑταίρα , καὶ ὁ μὲν παροξυτόνως ἀναγινώσκων δημοσίαν αὐτὴν εἶναι κελεύει , οἱ δὲ συνηγοροῦντες ἐκείνῃ προπαροξυτόνως ἀναγινώσκοντες τὰ χρυσία | ||
. Κἄν τι τοιοῦτον εὑρίσκωσιν , ἀναγεγραφότας ἐν σανίσιν ἐκτιθέναι κελεύει πρόσθεν τῶν ἐπωνύμων , τοὺς δὲ πρυτάνεις ποιεῖν ἐκκλησίαν |
διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . καὶ πάλιν : | ||
, καὶ αὐτοῦ ἡσυχάζων ἐς μὲν τὴν Παλλήνην ἀδύνατος ἤδη ἐνόμιζεν εἶναι διαβὰς τιμωρεῖν , τὴν δὲ Τορώνην ἐν φυλακῇ |
, καὶ ἄχθεσθαι μὴ τυχόντα τῶν διαθηκῶν τῶν Καίσαρος , ὁμολογῶν μοι καὶ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένος ἀρκεῖν . ” | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τὴν αὐτὴν ταῖς φαινομέναις σφαίραις τοῦ αἰθέρος τάξιν ὁμολογῶν ἔχειν καὶ τὰ νοερὰ τοῦ παντὸς αἴτια , δῆλός |
γὰρ τὸ βρυχᾶσθαι τὸν Ἀχιλλέα , ἥ τε συνέπεια οὐδὲν ζητεῖ διαγραφέντων αὐτῶν . ὁ δὲ Σιδώνιος ἠθετηκέναι μὲν τὸ | ||
Πτερυγώδεες φύσιες πλευρέων δι ' ἀδυναμίην τῆς ἀφορμῆς . Νῦν ζητεῖ , πτερυγώδης κατασκευὴ πόθεν γίνεται . καὶ ἀφορμὴν καλοῦσιν |
λόγος ἐς τοσοῦτό μοι δεδηλώσθω , πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας , ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον , καὶ | ||
ἔρχεται πόλιν τὴν Εὐρυτείαν : τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ ' εἶναι πάθους : ὃς αὐτὸν ἐλθόντ ' |
μονάδος καὶ τῆς ἀορίστου δυάδος . διὰ τί οὖν , φήσομεν πρὸς αὐτόν , μὴ τοῦτο δὴ τὸ πολυπάτητον ὑποτίθεσαι | ||
καὶ τὴν διάθεσιν ; Ἆρ ' οὐ κακῶς ψυχῆς ἐχούσης φήσομεν αὐτὴν εἰς κατακόσμησιν ἐλθεῖν συμμετρουμένην τὰ πάθη καὶ τὰς |
τοῦ τελευτήσαντος , καὶ ὅτι ἡ μὲν δύ ' ἔχειν ἀξιοῖ κλήρους , ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον εἰς ὅν περ | ||
, φησι , παθὼν ἔχειν αὐτόν . οὐ μέντοι γε ἀξιοῖ ἑαυτὸν θεοῖς συγκρίνειν ἀθανάτοις θνητὸν ὄντα . ἐνδειξάμενος δὲ |
τὸ διὰ τίνος ὀργάνου χρὴ τοῦτο ποιῆσαι , ζητεῖ καὶ βουλεύεται , ὅταν δὲ τὸ ὄργανον ᾖ ὡρισμένον , ζητεῖται | ||
τὸ εὖ βουλεύεσθαι : ὁ σοφὸς ᾗ σοφός ἐστιν οὐ βουλεύεται : ὁ σοφὸς ἀνάγκῃ οὐκ ἔστι φρόνιμος ᾗ σοφός |
τῶν πραγμάτων μακρὰς καὶ μὴ ῥᾳδίους συλλαβὰς ταὐτὰ ταῦτα πάλιν ἀγνοεῖ ; Καὶ θαυμαστόν γε οὐδέν . Πῶς γάρ , | ||
ἀνθρώπινον τὸ ζητεῖν εἶναι : καταλέλοιπε δὲ τὸ διζημένη . ἀγνοεῖ δὲ ὅτι ὁμοιωθεῖσα Λαοδόκῳ ἀνάγκην εἶχεν ἀνθρώπινα ἐπιτηδεύειν . |
τοῦ βίου , βουλεύειν δὲ ἀντὶ τοῦ παι - δεύειν ἀναγκάζεται παρά τε τὰ τῇ βουλῇ δόξαντα καὶ τὰ τῷ | ||
ἀτυχέστερον , ὃς καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ζῆν ἀναγκάζεται . ὁ δὲ καθ ' ἡμᾶς χρόνος ἐκινδύνευσεν ὄντως |
γὰρ ὀδυρμὸν ἔχουσαι , ῥίψας μετὰ δακρύων τὰ βιβλία δρόμῳ δέδωκεν ἑαυτὸν εἰπὼν ἡμῖν διὰ ταχέων ἐπανήξειν . ἐγὼ δὲ | ||
, τί αὑτῷ κατέλειπεν [ ] ; τὰ προαιρετικά μοι δέδωκεν , ἐπ ' ἐμοὶ πεποίηκεν , ἀνεμπόδιστα , ἀκώλυτα |
ἀργύριον . ὁ μὲν γὰρ δόξης ἕνεκα ἀλαζονευόμενος τὰ τοιαῦτα προσποιεῖται , ἐφ ' οἷς εὐδαιμονίζονται οἱ ἄνθρωποι ἢ ἐπαινοῦνται | ||
βαδίζειν , καίτοι οὔσης γῆς ἐφ ' ἧς , οὐ προσποιεῖται τὸ πεπονθέναι . Ἀλλ ' ὅταν ἐπὶ σώματος ζῴου |
ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
ὁ φαινόμενος , ἀλλ ' ἕτερος : τὸν γὰρ πατέρα πεφόβηται καὶ τὸ ἐλπίζειν ἀναιρεθῆναι καὶ αὐτόν : διὸ ἀσφάλειάν | ||
ὑμῶν δελεαζόμενος ὑπ ' αὐτῶν ἡδοναῖς τισιν ἢ χάρισιν οὐ πεφόβηται τὴν ὀλιγαρχίαν οὐδὲ δέδοικε , μὴ καὶ ἐπ ' |
τοῖϲ πυώδεϲιν ἢ θρομβώδειϲ τινὲϲ ϲυϲτροφαί . ἐπεὶ δὲ ϲυλλέγειν εἴωθεν ἐκ διαϲτημάτων καὶ ἀπορρήγνυϲθαι τὰ ἐμπυήματα , φροντιϲτέον μετὰ | ||
ἐπέχει . πάντα δὲ τὰ κατηγορουμένου τάξιν ἐπέχοντα ῥήματα καλεῖν εἴωθεν , ὁποῖον ἂν εἴη μέρος τοῦ λόγου , ὡς |
, τὰ δ ' ἀρωματικὰ ἐπιπολάζει , καὶ οὔτε ἀλλήλοις ἀναγκασθήσεται ἑνωθῆναι οὔτε ὑποπεσεῖται τῷ λεαντῆρι , προτρέχοντα καὶ διαφεύγοντα | ||
εὐμάθεια , μνήμη : καὶ σοῦ ἐπιλαβομένου ὅτι πᾶς μὲν ἀναγκασθήσεται ὁμολογεῖν οἷς λέγομεν , ἐάσας δὲ τοὺς λόγους , |
γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
, φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
. Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
ὀρχήσεσιν . ὀργάνῳ δὲ χρῆσθαι λύρᾳ : τοὺς γὰρ αὐλοὺς ὑπελάμβανεν ὑβριστικόν τε καὶ πανηγυρικὸν καὶ οὐδαμῶς ἐλευθέριον τὸν ἦχον | ||
ἀλλήλων καὶ χωρὶς ἑκατέρῳ μάχεσθαι . ῥᾷστα δὲ διαστήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανεν , εἰ δόξαν παράσχοι φυγῆς : οὐ γὰρ ὑπ |
πλαττομένους ἠγάπησας καὶ πολλάκις περὶ αὐτῶν ἐμάντευσας , ὡς πᾶσα ἀνάγκη τούτους ἡβήσαντας πολὺ καὶ μέγα κατὰ ἀνθρώπους ἐκλάμψαι τῷ | ||
ἵν ' ἐνυπάρχῃ αὐτοῖς σαφήνεια . ὥσπερ γὰρ τῇ ἀποδείξει ἀνάγκη προσεῖναι τὸ συλλογίζεσθαι , ὡς μὴ ἂν ἄλλως ἐνδέχεσθαι |
πράττειν , ποιοῦντας δὲ τἀναντία σοφούς τε καὶ ἀκρατεῖς εἶναι νομίζοι , Οὐδέν γε μᾶλλον , ἔφη , ἢ ἀσόφους | ||
ὀκτὼ κικκάβους . τάχα δ ' ἄν τις φιλότιμον εἶναι νομίζοι καὶ τὸν ἐπὶ τῷ νομίσματι λόγον ἐπιζητεῖν , εἴτε |
' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
: ἔτι καὶ νῦν τοῖς δι ' ὄχλου τινὶ γινομένοις εἰώθαμεν τοῦτο λέγειν : ἄνες ποτὲ τὸν ἄνθρωπον . λέγει | ||
„ ὥσπερ καὶ νῦν ἐάν τις πορνοβοσκῶν ἀτυχήσῃ , λέγειν εἰώθαμεν ” ὑπὸ τῶν πορνῶν κατεβρώθη . ” τοιοῦτον δή |
. περὶ γὰρ σοῦ φροντίζων διετέλει καὶ τῶν ἡμετέρων οὐδὲν ἀγνοῶν . εἰ δὲ δεῖ σε καὶ παρ ' ἡμῶν | ||
οὖν μὴ γιγνώσκοντες κτλ . συλλογισμοῦ δεικνύντος ὅτι ὁ ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὔκ ἐστι πολιτικός , πρότασις ἡ λέγουσα ὅτι ὁ |
ἐπὶ πλέον ἀτομοῦνται τὰ πράγματα . ἀλλὰ οὗτος ὁ λόγος δείκνυσι τὰς διαφορὰς ἐν τοῖς εἴδεσιν εἶναι , οὐ μὴν | ||
, ὅτε ἔλεγεν ὅτι ὁ ὁρισμὸς μὲν τὸ τί ἐστι δείκνυσι τὸ δὲ διὰ τί ἐστιν ἡ ἀπόδειξις , διὰ |
τῶν σμηκτικῶν πέφυκεν οὐλὰς ἀποσμήχειν , ταῦτα καὶ τύλους ἀποσμήχειν οἶδε καὶ οὐλὰς παχείας . εἰσὶν οὖν πολλὰ τοῦτο ποιεῖν | ||
τοῦ ἀδικήματος γένηται , ἀπέθανεν ὑπ ' αὐτῶν , τίς οἶδε ; Τοὺς δὲ μὴ πολὺ ἧσσον ἐμοῦ μισοῦντας αὐτόνἦσαν |
περὶ τοῦ νόμου , διδάσκων ὑμᾶς , ὡς καλῶς κεῖται συγχωρήσει τούτοις ἀληθῆ λέγειν αὐτόν , ἕν γε αἰσχρὸν οὐδ | ||
ὑμᾶς ὁ λόγος τὸ ἐντεῦθεν ἤδη πρὸς σὲ βαδιεῖται : συγχωρήσει δέ σοι πλεονεκτεῖν ὁ νεανίας ὧν οὐχ ἧττον καὶ |
ἀνθρώπων ἡ ἀκρασία εἰς τοὐναντίον αὐτοὺς ἐμβάλλειν ; ἢ οὐ δοκεῖ σοι προσέχειν τε τοῖς ὠφελοῦσι καὶ καταμανθάνειν αὐτὰ κωλύειν | ||
Σκαμάνδριός τε καὶ ὁ Ἀστυάναξ ἀνθρωπινώτερον διασκέψασθαι , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , καὶ ῥᾷον , ἅ φησιν ὀνόματα εἶναι τῷ |
τῆς αὐτοῦ προπετείας ὑπεύθυνος τῷ νόμῳ γενόμενος , λέγειν ἀπαγορεύειν προῄρηται , καὶ ὅσα τοιαῦτα . ΕΙτα θήσεις ἀντίθεσιν ἐκ | ||
ἀξιόπιστον ἑαυτὸν ποιεῖ , μονονουχὶ βοῶν τίς τὰς εὐθύνας λαμβάνειν προῄρηται ; μίμησαί μου πρὸς θεῶν , Αἰσχίνη , τὴν |
ἤ ς ' ἀπαξιῶν ; γονέας ὑβρίζειν τοὺς ἐμοὺς οὐκ ἠξίου . καὶ πῶς γάμον τοιοῦτον οὐχ ἥσθη λαβών ; | ||
πεφυκὼς καὶ τοὺς ἄλλους ἄγων , ὅστις οὔτ ' ἐκείνους ἠξίου φόβῳ τῶν πολεμίων προέσθαι τὰ γνωσθέντα ἐξ ἀρχῆς οὔτ |
Λέγουσι δέ τινες καὶ ἰητροὶ καὶ σοφισταὶ ὡς οὐκ ἔνι δυνατὸν ἰητρικὴν εἰδέναι ὅστις μὴ οἶδεν ὅ τί ἐστιν ἄνθρωπος | ||
ὀργάνοις , ὀλίγιστον διδόναι δεῖ τὸ ποτόν , ὅπως ὡς δυνατὸν πλείονα χρόνον ἡσυχάζῃ . σκεπτέον δὲ μή ποτε τὸ |
ἀμφοτέρων ἐλαττώματα ἐκπέφευγε : πειράσῃ δὲ ἀποδεικνύναι καὶ ὅτι πολλαῖς ἔοικε πόλεσιν . ἐκ τούτων καὶ περὶ ταῦτα ἡ μέθοδος | ||
οὐ πανταχοῦ δὲ τοῦτο συμβαίνει ταῖς συκαῖς , ἀλλ ' ἔοικε καὶ τὰ νοσήματα γίνεσθαι κατὰ τοὺς τόπους , ὥσπερ |
εἰσιν ἢ ἵπποι ἢ ἀστέρες , ἀλλὰ τὴν φύσιν αὐτῶν γινώσκει . τοῦτο οὖν βούλεται δηλοῦν τὸ φιλοσοφία ἐστὶ γνῶσις | ||
ὑπ ' αὐτῶν , ὁ δὲ ἀκόλαστος οὐδ ' ὅλως γινώσκει , εἰ κακαί εἰσιν αἱ αἰσχραὶ ἐπιθυμίαι ἀλλ ' |
: καὶ τῷ σώματι ἡσυχίην ἐχέτω : ἢν δὲ καὶ δυνατὸς ᾖ ἀνίστασθαι , ὀλίγα περιπατεέτω ἑκάστης ἡμέρης : καὶ | ||
βέβαια . ἀποτάττου τοῖς τοῦ σώματος , ἐφ ' ὅσον δυνατὸς εἶ . μόνον οἰκεῖον ἡγοῦ τὸ ἀγαθόν . ὁποῖος |
καὶ ἡ δόξα οὐκ οἶδεν καθ ' αὑτὴν οὖσα ἅπερ οἶδεν μετὰ τῆς διανοίας . πάλιν ὅταν εἴπῃ ὅτι ἡ | ||
οἰκιστὴν αὐτῆς γεγονέναι „ . καὶ Ἀρτεμίδωρος Δῶρα τὴν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῇ τῶν ιαʹ ” συνεχῶς δ ' ἐστὶ |
συνήδρευον , βουλευόμενοι πῶς χρηστέον εἴη τοῖς ἐπιφερομένοις κινδύνοις . ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς εἰς μὲν μάχην μὴ συγκαταβαίνειν , ἕως | ||
εἴτε τις Ἀχιλλεῖ ποτε Βρισηὶς ἤρεσεν εἴτε ἐν Σκύρῳ τις ἔδοξεν εἶναι καλή , ἀλλὰ δοῦναι πρὸς γάμον αὐτῷ τὸ |
δὲ ὑπὸ τουτωνὶ τῶν πιθήκων , οὓς τὸ παιδίον θεράποντας ἡγεῖται . λαγωὸς δὲ οὑτοσὶ χθὲς οἶμαι εἰσῳκισμένος ξυνέχεται μὲν | ||
τῶν ἐν ἡμῖν μέρους , πάντων δ ' ἅπαξ ἁπλῶς ἡγεῖται , διήκει τε ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἐφ ' ἡμῖν |
ἢ ἔνθα , καταλιπὸν τὴν βαθμίδα τοῦ πήχεως , ὀλιγάκις εἴωθε συμβαίνειν , οὐχ ὥσπερ τὰ πρόσθεν εἰρημένα πολλάκις , | ||
ἐπὶ τεταρταίων καὶ ἀμφημερινῶν . χαμαίδρυοϲ ἀφέψημα ϲυνεχῶϲ πινόμενον κωλύειν εἴωθε τεταρταῖον καὶ ἀμφημερινόν : καρώου ϲπέρμα νάρθηκοϲ ϲπέρμα φλόμου |
ἄλλοις πολίταις , εἰπεῖν δ ' ἐν τῷ δήμῳ οὐκ ἐξῆν αὐτοῖς οὐδὲ βουλεῦσαι . Τούτων ἦσαν οὗτοι ἄτιμοι : | ||
ἐπὶ ποίοις ἀδικήμασιν , ἢ ποίων ἐγκλημάτων , ἢ ὅτι ἐξῆν ἑτέρως πληγαῖς , ἀπειλαῖς . καὶ ὅτι αὐτὴν τὴν |
καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ ? ⌊ ' ὑπερνικᾶν κακόν . κρίνει φίλους ⌊ ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν ⌊ τὸ πῦρ | ||
ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο . καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς |
ἀποβιοτευόντων ? ? ? ? [ ] [ πολλοῖς ] θέλων ? παρεγένετο [ τροφῆι ] . [ Τοῦ δ | ||
ἐν Νόμοις εἶπε . Τὸ δὲ ἕπεται δὲ ὁ αἰεὶ θέλων τε καὶ δυνάμενος περὶ τῶν ἡμετέρων λέγεται ψυχῶν : |
ὅπερ ἀδύνατον . οὐκ ἄρα δίχα τεμεῖ αὐτήν : ὅπερ ἔδει δεῖξαι . Ἴσθι , ὡς ὁ στοιχειωτής φησιν ἐν | ||
ἢ ἐπεὶ σύνθετος ἡ σοφία ἐκ νοῦ καὶ ἐπιστήμης , ἔδει πρῶτον εἶναι τὰ ὡς μέρη αὐτῆς ὑπάρχοντα , καὶ |
ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
[ ὥστε καὶ παθεῖν ὑπὸ φίλου κακῶς τῶν ἀδυνάτων εἶναι κέκρικεν ] . ἅμα γάρ τις ἀδικῶν πεφώραται καὶ δῆλον | ||
νῦν μ ' ὁ Λυδῶν τῶν πολυχρύσων ἄναξ σύνδειπνον αὑτῷ κέκρικεν εἶναι καὶ φίλον . ὑποδεικνύεις μὲν ἦθος ἀστεῖον πάνυ |
δόλον τινὰ εἶναι καθ ' αὑτοῦ καὶ σόφισμα ἐκώλυε , φάσκων οὐκ ἐς κωλύμην οὐδ ' ἐς ἀντίστασιν αὐτοὺς τῶν | ||
τὸ κάλλος , ὅ μοι δοκεῖ καὶ ὁ Πλάτων εἰπεῖν φάσκων δεῖν ἔχειν τὸν λόγον κεφαλήν τε καὶ ἄκρα καὶ |
ἐάν τις ἐξαμαρτάνῃ . Οὔκουν δικαστὰς ἐξεπίτηδες ἡ πόλις ἄρχειν καθίστησιν ; Κατηγορεῖ δὲ τίς ; Ὁ βουλόμενος . Οὐκοῦν | ||
καιρὸν ἐνεδήμει τῇ πόλει , γενόμενος , σχεδὸν τῶν ἐνοικούντων καθίστησιν ἔρημον , ἀπανίστασθαι τούτους τὸ τάχος κελεύσας καὶ μετοικεῖν |
ἀντὶ τοῦ ἀγχόνηι . ἀρτάναι ] ἀγχόναι . ἔοικεν ] ἔοικεν ὡς κύων εὔρις ἀναζητεῖν εἰ γέγονεν ἐνθάδε παλαιὸς φόνος | ||
τῆς ζωῆς καὶ ἡ νοότης ἐπὶ νοῦ ; ἢ μᾶλλον ἔοικεν εἶναί τι μέσον στοιχείου τε καὶ τοῦ συνθέτου παντὸς |
' ἀποψήσει Γ : διὰ ποίου μέρους τὸν πρωκτὸν ἀπομάξασθαι δυνήσῃ ; Γ διὰ τῆς θαλαμιᾶς Γ : διὰ τῆς | ||
φιλόσοφος οὐκ ἔστιν . μεγάλην σοφίαν νόμιζε δι ' ἧς δυνήσῃ φέρειν ἀγνοούντων ἀπαιδευσίαν . αἰσχρὸν ἡγοῦ λόγον ἔχων διὰ |
αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
' ἕκαστος λόγον εἰπεῖν βεβούληται . καὶ νῦν ἐγὼ κινδυνεύω δοκῶν ἅπασιν ἀντιλέγειν ἅπαντας ἔχειν τούτου μάρτυρας . οἷς γὰρ | ||
καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν ἐν τυραννίδι ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε καὶ τῆς |
. τὴν οὖν ποιότητα τῆς πεύσεως ἤτοι τοῦ πράγματος προειπεῖν δυνησόμεθα ἐπὰν ἀκριβῶς λάβωμεν τὴν ὡροσκοποῦσαν μοῖραν ἐξ ὑδροσκοπίου ἢ | ||
. τὴν οὖν ποιότητα τῆς πεύσεως ἤτοι τοῦ πράγματος προειπεῖν δυνησόμεθα ἐὰν ἀκριβῶς λάβωμεν τὴν ὡροσκοποῦσαν μοῖραν καὶ γνῶμεν τὸ |
ὄντων διαβεβαιωτικῶς ἀποφαίνεσθαι κατ ' αὐτόν , οὐδὲ ὁ Πλάτων ἀξιώσει τὸν ὅρον ἐκτίθεσθαι δοκεῖν ὡς διαβεβαιούμενος , ἀλλ ' | ||
ὁλκάδες μεγάλαι ἐκ Κρήτης ἀφιγμέναι κατ ' ἐμπορίαν , ἃς ἀξιώσει κατέσχον πείσαντες παραμεῖναι τῷ πολέμῳ . ἐν δὲ ταῖς |
οὖσα ζωή , ὥσπερ ἡ ἁπλῶς ὑπόστασις , οὐδὲν δὲ κωλύει καὶ οὐσίαν φάναι κατ ' ἄλλο τὸ συναμφότερον σημαινόμενον | ||
' ἄπειρον : τὸ δὲ περιττὸν προστεθὲν περαίνει αὐτό : κωλύει γὰρ αὐτοῦ τὴν εἰς τὰ ἴσα διαίρεσιν . . |
ἢ καὶ μαθητοῦ πρὸς διδάσκαλον ἐκδεχομένη τὶ προστάξει ἢ τὶ διδάξει ἡ διάνοια , ὡς ἂν ἢ αἱρετίσεται τὸ ἀγαθὸν | ||
καὶ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ἐπιμενόντων : ἡ δὲ ὑποκειμένη ὑποδιαίρεσις διδάξει τοὺς φιλομαθεῖς : ταύτην γὰρ προκρίνας μὲν πασῶν καὶ |
Μελίσσῳ , παγκρατίου στεφάνωμ ' ἐπάξιον , ἔρνεϊ Τελεσιάδα . τόλμᾳ γὰρ εἰκώς θυμὸν ἐριβˈρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ , | ||
δὲ ἐν τῷ ἔρνεϊ στίζουσι καὶ ἐπιφέρουσιν οὕτω : Τελεσιάδᾳ τόλμᾳ γὰρ εἰκώς , ὡς τοῦ Τελεσιάδου ἐναγωνίου προγόνου γενομένου |
ποτε γένηται . ἐὰν μὴ ἱκανῶς φιλοσοφήσῃ τις , οὐδὲ ἱκανός ποτε λέγειν ἔσται περὶ οὐδενός . ἡ ῥητορικὴ ἂν | ||
τὸ περὶ τοῦ οὐρανοῦ ὡς ἔστι πνιγεύς , καὶ ὡς ἱκανός ἐστι τὸν ἥττω λόγον διδάσκειν καὶ τὸν κρείττονα , |
κραταιή . Κρατέρου ἀξιοῦντος πρὸς αὐτὸν ἀπιέναι , “ ἀλλὰ βούλομαι , ” ἔφη , “ ἐν Ἀθήναις ἅλα λείχειν | ||
〚 〛 , φήσεις , τοῦτ ' οἶδα καὶ τοῦτο βούλομαι καὶ τοῦτ ' οἴομαι δι ' οὗ ἐνεργῶ παρασκευάσασθαι |
τῆσδε χθονὸς λαβόντε Κάδμου σκῆπτρα : τὴν γὰρ ἀξίαν σφῶιν προστίθησιν Ζεὺς ἐγώ τε σὺν Διί . Ἑρμῆι [ ! | ||
” μὲ κύριος τοῦ μὴ τίκτειν ” , καὶ οὐκέτι προστίθησιν „ ὑμῖν „ , ἵνα μὴ προφέρειν ἀτυχίαν καὶ |
μετὰ τῶν ὄντων ἐραστῶν ἡ ἑταίρα ἄλλους ἐραστὰς ταύτῃ προσθεῖναι βεβούληται μᾶλλον , ἢ γράψασθαι : καὶ προθυμότερον ὡς εἰκὸς | ||
δυνάμεις περιῆψεν ἀρρήκτους , αἷς τὰ πάντα σφίγξας ἄλυτα εἶναι βεβούληται . λέγει μέντοι καὶ ἑτέρωθι , ὅτι ” πάνθ |
συμβουλήν : ἐγὼ δὲ ἑρμηνεύσω ἃν ἐκεῖνος ἔμπνους ὢν καὶ δυνάμενος εἶπεν νῦν πρὸς ὑμᾶς . τίν ' οὖν δή | ||
ὁ καὶ εἰς ἴσα δύο καὶ εἰς ἄνισα δύο τμηθῆναι δυνάμενος , οἷον ὁ η καὶ εἰς δύο ἴσα διαιρεῖται |
καθολικὴν κένωσιν τὰ μὲν θερμὰ τῶν ῥευμάτων ψύχεσθαι διὰ παντὸς ἐθέλει , τὰ δὲ ψυχρὰ θερμαίνεσθαι , καὶ τὰ μὲν | ||
δῆμος , οὐκ ὀλιγαρχία , οὐ τύραννος , οὐ πόλις ἐθέλει δέξασθαι διὰ τέλους , ἀλλὰ πάντα τὸν χρόνον , |
γὰρ τῷ τοιούτῳ σπανίως χρῆται , πλὴν εἰ μή τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι σφοδρότητά τε καὶ τραχύτητα : ἀλλ ' | ||
ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις πρὸς τὸν στέφανον τὸν Ὀλυμπίασιν ἀποχρῆν οἴοιτο τὸ παλαίσματα ἐκ βιβλίου μεμαθηκέναι , κόνεως δὲ μὴ |
ἁλσὶν ἢ νίτρῳ συμπάσαντες οὕτως ἀπωθοῦσιν , ὅπερ καὶ Θεσσαλὸς ἐνόμισεν οὐκ ἀκολούθως αὑτῷ . | τὰ γὰρ μετασυγκριτικὰ δεῖ | ||
ὠφελίμους , οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίνεσθαι τούτων ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν ἐνόμισεν , ἀλλ ' ἔγνω διότι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν |
ἡμετέρῳ , ἀπεκρίνατο πάντων τῶν πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ , καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ καὶ οὐκ ὀρθῶς | ||
ἀνδρὶ , ὁ δὲ ἀνελθὼν ἀπέκτεινεν ἐκεῖνον καὶ μοιχείας αὐτῇ ἐγκαλεῖ . Συριανοῦ . Καὶ τὸ προειλημμένον τῇ κρίσει τοῦτο |