| ποτε γένηται . ἐὰν μὴ ἱκανῶς φιλοσοφήσῃ τις , οὐδὲ ἱκανός ποτε λέγειν ἔσται περὶ οὐδενός . ἡ ῥητορικὴ ἂν | ὀσμὴ ἐκ ζωῆς εἰς ζωήν . καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός ; οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ πολλοὶ καπηλεύοντες τὸν |
| τὸ περὶ τοῦ οὐρανοῦ ὡς ἔστι πνιγεύς , καὶ ὡς ἱκανός ἐστι τὸν ἥττω λόγον διδάσκειν καὶ τὸν κρείττονα , | λέγων αὐτῷ , Κύριε , μὴ σκύλλου , οὐ γὰρ ἱκανός εἰμι ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην μου εἰσέλθῃς : διὸ |
| : καὶ τῷ σώματι ἡσυχίην ἐχέτω : ἢν δὲ καὶ δυνατὸς ᾖ ἀνίστασθαι , ὀλίγα περιπατεέτω ἑκάστης ἡμέρης : καὶ | ἡ γῆ , ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται . ὃς |
| βέβαια . ἀποτάττου τοῖς τοῦ σώματος , ἐφ ' ὅσον δυνατὸς εἶ . μόνον οἰκεῖον ἡγοῦ τὸ ἀγαθόν . ὁποῖος | ἐστιν ἐπὶ θύραις . ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται . |
| ' ἕκαστος λόγον εἰπεῖν βεβούληται . καὶ νῦν ἐγὼ κινδυνεύω δοκῶν ἅπασιν ἀντιλέγειν ἅπαντας ἔχειν τούτου μάρτυρας . οἷς γὰρ | χαρᾶς ὑμῶν , τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε . ἔκρινα γὰρ ἐμαυτῷ τοῦτο , τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ πρὸς ὑμᾶς |
| καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν ἐν τυραννίδι ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε καὶ τῆς | εἰ ὁ θεὸς νεκροὺς ἐγείρει ; ἐγὼ μὲν οὖν ἔδοξα ἐμαυτῷ πρὸς τὸ ὄνομα Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου δεῖν πολλὰ ἐναντία |
| παραλείψω , ἀλλ ' ἐκεῖνο λέγω : εἰ μὲν Αἰσχίνης ἰδιώτης ὢν ἀπελήρησέ τι καὶ διήμαρτε , μὴ σφόδρ ' | οὐκ ἔστιν φθόνος , οὐκ ἔστιν μισαδελφία , οὐκ ἔστιν ἀδικία , οὐκ ἔστιν ὑπερηφανία , οὐκ ἔστιν καταλαλιά , |
| ἄν , ἀλλ ' ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν ὅ τε ἰδιώτης καὶ ὁ τύραννος , ἐννόει πότερος μείζω ἀπὸ τῶν | τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν , οὗτος ἀληθής ἐστιν καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν . οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν |
| τὰ καλά . Περίανδρος ὁ Κορινθίων δυνάστης κατ ' ἀρχὰς δημοτικὸς ὢν ὕστερον εἰς τὸ τυραννικὸς εἶναι μετῆλθεν , καὶ | τῷ ἀνδρί . τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω , οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω , ἀλλὰ πρὸς |
| δὲ ἐν Οἰδίποδι : ὁ πρῶτος εὑρὼν τἀλλότρια δειπνεῖν ἀνὴρ δημοτικὸς ἦν τις , ὡς ἔοικε , τοὺς τρόπους . | ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι . ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς , Ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι |
| ζῆν ἔρχετ ' ἀποθανούμενος . Δούλῳ γὰρ οἶμαι πατρίδος ἐστερημένῳ χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς | Ἰερουσαλήμ : ὑμεῖς μάρτυρες τούτων . καὶ [ ἰδοὺ ] ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ ' ὑμᾶς |
| τέκνον : ἐφίημι γάρ . Ὁ Τιμοκλῆς οὗτος ἔστι μὲν χρηστὸς ἀνὴρ καὶ φιλόθεος καὶ τοὺς λόγους πάνυ ἠκρίβωκε τοὺς | ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον : καὶ ὑπὲρ αὐτῶν [ ἐγὼ ] ἁγιάζω ἐμαυτόν , ἵνα ὦσιν καὶ αὐτοὶ ἡγιασμένοι |
| , οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ Διὸς ζηλωτὴς καὶ οὗτος ὁ φιλάνθρωπος ἀτεχνῶς . τῶν δὲ ἄλλων Κῦρον μὲν φιλοπέρσην καλῶ | , Ἑτοίμασον τί δειπνήσω , καὶ περιζωσάμενος διακόνει μοι ἕως φάγω καὶ πίω , καὶ μετὰ ταῦτα φάγεσαι καὶ πίεσαι |
| , ἅπερ οὐκ ἐάσει καθ ' ὑμῶν ἰσχῦσαι ψῆφος ὑμετέρα φιλάνθρωπος . Εὔβουλος ἐγράψατο Ἀρίσταρχον ἐπὶ τῷ Νικόδημον πεφονευκέναι : | τοῦ με παθεῖν : λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ φάγω αὐτὸ ἕως ὅτου πληρωθῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ |
| ἡδέων συμπαρακολουθῶν λυμεὼν γίγνεται . εἰ δὲ καὶ σὺ πολεμικῶν ἔμπειρος εἶ , ὦ Σιμωνίδη , καὶ ἤδη ποτὲ πολεμίᾳ | , ἵνα περισσεύητε μᾶλλον . οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας ἐδώκαμεν ὑμῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ . τοῦτο γάρ ἐστιν θέλημα |
| καὶ δύνανται κρίνειν περὶ αὐτῶν , ὥσπερ ὁ τῶν μουσικῶν ἔμπειρος τὰ μουσικὰ δύναται κρίνειν καὶ ὁ τῶν γραμματικῶν τὰ | πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν ; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν ἀπ ' ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ : ὁ δὲ πατὴρ |
| ' ἡμῶν , εἰ προείποιεν , ἀλλ ' οὗτός γε ἄξιος εἶναι βουλόμενος τοῦ τε πατρὸς καὶ τοῦ πάππου φύσιν | ὁ Ἰησοῦς , Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ |
| καιρὸν ὁ Παιανιεὺς ἐγὼ Βάτταλος Οἰνομάου τοῦ Κοθωκίδου σοῦ πλείονος ἄξιος ὢν ἐφάνην τῇ πατρίδι . σὺ μέν γ ' | Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν , μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ τί φάγητε , μηδὲ τῷ σώματι τί ἐνδύσησθε . ἡ γὰρ |
| Σιγῶν δὲ καὶ ἡσυχίαν ἄγων , ὦ Σώκρατες , οὐχ οἷός τ ' ἔσῃ ἡμῖν ἐξελθὼν ζῆν ; ” τουτὶ | ὅταν ἀνοίξῃ τὴν δευτέραν σφραγῖδα , κρυβήσεται ἡ σελήνη καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ φῶς . καὶ ὅταν ἀνοίξῃ τὴν |
| . ἐσθιέτω δ ' ἕκαστος τὰ εἰωθότα καὶ ὧν εὐπορεῖν οἷός τε , μόνου τοῦ βλάπτοντος ἀπεχόμενος : οἷον δ | δίκαιός μου ἐκ πίστεως ζήσεται , καὶ ἐὰν ὑποστείληται , οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ . ἡμεῖς δὲ |
| καθόλου τινὰ κατάφασιν ἁπλῆν , οἷον τὴν ἆρα πᾶς ἄνθρωπος σοφός ; , ἀληθὲς μὲν τὸ ἀποφῆσαι καὶ ἀποκρίνασθαι ὅτι | ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσιν καὶ λειπόμενοι τῆς ἐφημέρου τροφῆς , εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν , Ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ |
| τῆς εἰκοτολογίας ληπτὰ γίγνεται , οὔτι γε τῷ σοφῷ καθὸ σοφός , ἀλλ ' ἰατροῖς εἰ τύχοι καὶ φυσικοῖς καὶ | : λύσατε αὐτὸν καὶ φέρετε . καὶ ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ , Τί ποιεῖτε τοῦτο ; εἴπατε , Ὁ κύριος |
| πανουργίαι συνέθηκε ταύτην τὴν αἰτίαν , ὥσπερ δι ' ἐκεῖνα κράτιστος ἂν ἦν ἀνήρ , οὕτω διὰ ταῦτα κάκιστος ἀνήρ | νιστίας . Μεγάλη γὰρ χάρης ἐστὶν ἠ νηστεία : πολλοὶ διἀ τῆς νηστείας , ὑπερέβησαν μετὰ τὰ οὐρανία , καὶ |
| ἐπ ' ἄκρων τῶν ποδῶν . Οὗτος ὁ τρόπος παραπολὺ κράτιστος ἐμβολῆς ὤμου : δικαιότατα μὲν γὰρ μοχλεύει , ἢν | σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέρονταις , κατὰ πάντα καὶ διἀ πάντα . Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄγγελοι , καὶ εἶπον |
| ὑβριστής . ἔφης ἂν αὐτὸν ἐπίστασθαι τὸ μέλλον : οὕτω μέτριος ἦν . ᾧ καὶ φίλον ἐποίησας ἐμοί τε καὶ | Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός , ἐν ᾧ εὐδόκησα : ἀκούετε αὐτοῦ . καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν |
| ὁ θυμὸς λειποθυμίαν ποιῶν εἰς θάνατον οὐδέποτ ' ἄγει : μέτριος μὲν γὰρ οὐδὲ λειποθυμίαν , μὴ δυνάμενος μηδὲ αὐτὴν | μου ὁ ἀγαπητός μου οὗτός ἐστιν , εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν |
| ἀγορεύεις : αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ ' Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος . Τὴν δ ' αὖτε προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς | [ τῷ ] παροργισμῷ ὑμῶν , μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ . ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω , μᾶλλον δὲ κοπιάτω |
| ἅπαντά μοι διελθεῖν . Θεανδρίδαισι δ ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ἑτοῖμος ἔβαν Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε συνθέμενος , | : παραλαμβάνει τοὺς ἀμετανοήτους ὁ διάβολος καὶ ἀπάγει αὐτοὺς τῷ διαβόλῳ τῷ πατρὶ αὐτοῦ . Ἐὰν δὲ ποιήσῃ θυσίαν ὁ |
| διὰ τοῦτο οὐκ ἐπιτείνεται πρὸς αὐτά , καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτος χαλίφρων καὶ μαινόμενος : ἢ οἴεται μὲν ὠφέλιμα εἶναι | λέγω ὑμῖν μὴ ἀπελπιστεῖν τοῦ θεοῦ ἡμῶν φιλανθρωπίαν ὅτι αὐτὸς εἶπε : τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω |
| δὲ ἄρσιν μέσον μέγεθος ἔχουσαν τῶν ἄρσεων . Ὁ γὰρ τοιοῦτος ποὺς ἄλογον μὲν ἕξει τὸ ἄνω πρὸς τὸ κάτω | λέγω ὑμῖν μὴ ἀπελπιστεῖν τοῦ θεοῦ ἡμῶν φιλανθρωπίαν ὅτι αὐτὸς εἶπε : τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω |
| Χαλκηδονίου [ ] σθένος , ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ γέγονεν καὶ πάλιν ὠργισμένοις ἐπάιδων κηλεῖν , ὡς | ' ὃ καὶ δέδεμαι , ἵνα φανερώσω αὐτὸ ὡς δεῖ με λαλῆσαι . Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω , |
| ἐξέπληττε , τῷ τρόπῳ δὲ ἔθελγεν αὐτὸς ὢν καὶ ῥήτωρ δεινὸς καὶ ἀνὴρ χρηστός . τί πρῶτον ἐννοήσω καὶ διὰ | γὰρ περισσεύματος καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ . Τί δέ με καλεῖτε , Κύριε κύριε , καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ |
| Ὅτι δ ' οὐκ ἔστιν ὀρθῶς ἡγεῖσθαι , ἐὰν μὴ φρόνιμος ᾖ , τοῦτο ὅμοιοί ἐσμεν οὐκ ὀρθῶς ὡμολογηκόσιν . | ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι θεὸς ἡμῶν ἐστιν : καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν , ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόν . κἂν εἴπω |
| ἡ μὲν τρυγὼν ἐκ φύσεώς ἐστι σώφρων ἡ δὲ ἀλώπηξ φρόνιμος ὁ δὲ λέων ἀνδρεῖος ὁ δὲ πελαργὸς δίκαιος : | τὸ ὄνομα αὐτοῦ . γράφω ὑμῖν , πατέρες , ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ ' ἀρχῆς . γράφω ὑμῖν , νεανίσκοι |
| “ Τίνι οὖν ἔτι πιστεύσομεν λόγῳ ; ὡς γὰρ σφόδρα πιθανὸς ὤν , ὃν ὁ Σωκράτης ἔλεγε λόγον , νῦν | , μὴ ἐξέλθητε : Ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις , μὴ πιστεύσητε : ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ |
| περιττὸς εἴης : ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ταῦτα ὁ κακοδαίμων πιθανὸς εἶ . τοιγαροῦν ἀνάγκη μειοῦσθαι καὶ σιωπῇ ἀνέχεσθαι ὑποιμώζοντα | γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ : ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ |
| σύνθετα . σύλλογος , σύνοδος , σύγκλητος , συνεκκλησιαστής , σύμβουλος , σύσσιτος συσσιτία , συμπότης , συλλογεύς , συστρατιώτης | λέγω ὑμῖν , ὁ πιστεύων ἔχει ζωὴν αἰώνιον . ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς . οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον |
| , καὶ εἰς ὁμόνοιαν ἤδη ποτὲ καταστῆσαι τὴν στάσιν ὑμῶν σύμβουλος καὶ διαιτητὴς ἀμφοῖν γενόμενος : κωλύομαι δὲ πράττειν αὐτὰ | , ἀλλὰ ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν . ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι Ἐγώ εἰμι . ἔλεγον οὖν αὐτῷ , Πῶς [ οὖν ] |
| δῆλόν ἐστιν . Εἰ γὰρ ἔζη μὲν ὁ πάππος , ἐνδεὴς δὲ ἦν τῶν ἐπιτηδείων , οὐκ ἂν οὗτος ὑπόδικος | Διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός . Ἐκ |
| ὁ ἀνὴρ χρήσιμος , μέγιστον δὲ οὗ καὶ σὺ νῦν ἐνδεὴς εἶ διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ μὴ | Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ , Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι , ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν , οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν |
| , ἀνὴρ Ἰταλὸς καὶ τῶν εὖ γεγονότων . ὃς ἄγαν συνετὸς ὢν καὶ πεπαιδευμένος καὶ ψυχῆς ἀνδρείαν πλουτῶν τοῖς τε | , οὐ μή με ἴδητε ἀπ ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε , Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου . Καὶ |
| ἡδύβιος , κατωφερὴς εἰς γυναῖκας , Ἑρμοῦ δὲ εὐπαίδευτος , συνετὸς καὶ ἐρωτικὸς εἰς παῖδας , Ἡλίου δὲ καὶ Σελήνης | τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε , ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε , Ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν , γενήσεται |
| φύσεως μέσον ὑπάρχειν βουλόμεθα . ἰστέον δὲ ὅτι οὔτε ὁ φιλότιμος ὡς μισθὸν τῶν πράξεων τὴν τιμὴν μεταδιώκει οὔτε ὁ | οἴδατε πάντες . οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' ὅτι οἴδατε αὐτήν , καὶ ὅτι |
| . τίνες οὗτοι ; Ἰπποκράτης ὁ κῶος . Πραξαγόρας , φιλότιμος , Ἐρασίστρατος καὶ Ἀσκληπιάδης Πρῶτοι οὗν μακρολογίας αἴτιοι κατέστησαν | ' οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων , διότι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ |
| ὢν καὶ οὐχ ἥκιστα , ὡς ἐπέδειξεν ὕστερον , καὶ φιλόπολις . ἔσχε μὲν γὰρ ἔτι νέος ὢν τὴν ἀρχήν | μου τοῖς τραπεζίταις , καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ . ἄρατε οὖν ἀπ ' αὐτοῦ τὸ |
| συνθέσει βαρύνονται : μῆτις πολύμητις , ἴδρις ἄϊδρις , πόλις φιλόπολις , χάρις εὔχαρις . Τὰ εἰς ΙΣ ὀξύτονα πὴ | κρίνων . ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐάν τις τὸν ἐμὸν λόγον τηρήσῃ , θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν |
| ποθεινοτέρα . καὶ γὰρ δὴ μύρῳ μὲν ἀλειψάμενος δοῦλος καὶ ἐλεύθερος εὐθὺς ἅπας ὅμοιον ὄζει : αἱ δ ' ἀπὸ | σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ θεῷ . ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ , ἡ ζωὴ ὑμῶν , τότε καὶ ὑμεῖς σὺν |
| τοῦτο γὰρ ἐγώ σε ἐξῄτησα , πότερον δοῦλος εἶ ἢ ἐλεύθερος ; τί δέ μοι τοῦτο διαφέρει ; ” Αἴσωπος | νῦν , τεκνία , μένετε ἐν αὐτῷ , ἵνα ἐὰν φανερωθῇ σχῶμεν παρρησίαν καὶ μὴ αἰσχυνθῶμεν ἀπ ' αὐτοῦ ἐν |
| ἅτε βαρύτεραι καὶ μείζους ἐμόχθουν . ὡς δ ' ὁ συνήθης τοῦ πορθμοῦ κλύδων ἐπεγίγνετο καὶ διεσπᾶτο ἡ θάλασσα ἐφ | ὁδοῖς αὐτῶν , καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν . οὐκ ἔστιν φόβος θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν . Οἴδαμεν δὲ |
| ἤγουν ἡ Ἀθηνᾶ . . ἐπιχώριος ] ἐντόπιος . , συνήθης , τοπική . τὸ “ θεὸς ” ἀντὶ τοῦ | βλέπω . ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές , Οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ θεοῦ ὁ ἄνθρωπος , ὅτι τὸ σάββατον |
| κατακόψας μάλα συχνοὺς ἐδείπνισεν Χάρης Ἀθηναίων τόθ ' : ὡς γενναῖος ἦν . τὰ αὐτὰ ἱστορεῖ καὶ Δοῦρις . Ἰδομενεὺς | ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ |
| οὗτος οὕρνις ἐστίν . Ὡς πτερορρυεῖ . Ἅτε γὰρ ὢν γενναῖος ὑπό τε συκοφαντῶν τίλλεται , αἵ τε θήλειαι πρὸς | , Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ ' αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται . οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος , ὁ |
| αὐτοῦ καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς . Ὁ δὲ Συμεὼν ἦν ἀνὴρ θρασὺς καὶ τολμηρὸς καὶ εἵλκυσε τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ ἐκ τοῦ | : τὸ ποτήριον ὃ δέδωκέν μοι ὁ πατὴρ οὐ μὴ πίω αὐτό ; Ἡ οὖν σπεῖρα καὶ ὁ χιλίαρχος καὶ |
| καὶ ἐν βουλῇσιν ἀνὴρ πολύιδρις ἀμείνων . Τοὔνεκ ' ἐυφρονέοντα θρασὺς πάις Οἰνείδαο λέξατό μ ' ἐκ πάντων ἐπιτάρροθον , | ἑαυτούς : λέγω γὰρ ὑμῖν [ ὅτι ] οὐ μὴ πίω ἀπὸ τοῦ νῦν ἀπὸ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως |
| , καὶ διὰ τοῦτο αἱρετόν ἐστιν . αἱρεῖται γὰρ ὁ σπουδαῖος καὶ ζῆν καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ νοεῖν , ὅτι αἰσθάνεται | καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπεν , Κύριε , ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος , θερίζων ὅπου οὐκ |
| τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἵλεων τοῦτο : ἵλεως δὲ ὁ σπουδαῖος ἀεὶ καὶ κατάστασις ἥσυχος καὶ ἀγαπητὴ ἡ διάθεσις ἣν | καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω , ἐγὼ δέ σε ἔγνων , καὶ οὗτοι ἔγνωσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας , |
| ἀπόρου σχήματος καὶ ματαία ἡ σκέψις διότι οὔτε ἀλαζὼν οὔτε ἀνόητος ἀρετή , οἷοι δὴ καὶ τυφλοὶ πόνοι πάντες οἱ | τοῦτο δοῦναι , ἀλλ ' οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου . Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τῶν δύο |
| Ὑπέρβολος ὁ λυχνοποιὸς καὶ Διοκλῆς ὁ λωποδύτης καὶ Μελιτίδης ὁ ἀνόητος . Καὶ τί σοι λέγομεν τὸν Ἀπόλλω ; ὁρᾷς | ἐμοὶ διακονῇ τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ . Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται . καὶ τί εἴπω ; Πάτερ , σῶσόν |
| ' ἑνὸς μ γράφεται : ἄμαθος γὰρ λέγεται παρὰ τὸ ἀμαθὴς * καὶ * ἀμέτρητος εἶναι καὶ ἐν συγκοπῇ ἄμος | ἄγγελος κυρίου καὶ παρέλαβεν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ : καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκεν υἱόν : καὶ ἐκάλεσεν τὸ |
| καὶ οὐκ εὐτελὴς ὤν , ἠλίθιος δὲ μᾶλλον , οἷον ἀμαθὴς καὶ ἀνόητος , ὃς εἰ παιδευθείη καλὸς ἂν εἴη | εἶχεν ἵνα τις μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ ἀνθρώπου : αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκεν τί ἦν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ . Ἦν δὲ ἄνθρωπος |
| . πῶς οὖν δυνήσηι ; μῶν ἄπειρος εἶ ξένου ; ἄπειρος : οὔπω Βιστόνων ἦλθον χθόνα . οὐκ ἔστιν ἵππων | ἧς ἐλπίδος ἐγκαλοῦμαι ὑπὸ Ἰουδαίων , βασιλεῦ . τί ἄπιστον κρίνεται παρ ' ὑμῖν εἰ ὁ θεὸς νεκροὺς ἐγείρει ; |
| νωθής , βραδύς , μισοστρατιώτης , ἀνεπιστήμων , ὀκνηρός , ἄπειρος , ἀμαθὴς τῶν στρατιωτικῶν , ὑπνώδης , μέθυσος , | ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ; ἀλλὰ ἀδελφὸς μετὰ ἀδελφοῦ κρίνεται , καὶ τοῦτο ἐπὶ ἀπίστων ; ἤδη μὲν [ |
| ἄλλων ἕνεκα τοιούτους εἶναι , γιγνώσκοντας ὅτι , ἐάν τις πρόθυμος εἰς ὑμᾶς ᾖ , οὐ μόνον ἡμᾶς ὠφελήσετε : | Ἰησοῦς ἔλεγεν , Πάτερ , ἄφες αὐτοῖς , οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν . ] διαμεριζόμενοι δὲ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ |
| προδοσίαν , ὅτι τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον ἐκφέρειν οὐκ ἦν πρόθυμος , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κοινῷ μόνος ἀντέλεγε τοῖς | ποιήσουσιν εἰς ὑμᾶς διὰ τὸ ὄνομά μου , ὅτι οὐκ οἴδασιν τὸν πέμψαντά με . εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα |
| , ὁ δέ τις λιβανωτὸν ἢ πόπανον , ὁ δὲ πένης ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν . | σάββασιν ; καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς , Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ |
| ὑπὲρ πέντε τάλαντα μὴ κεκτημένον μὴ πολιτεύεσθαι , ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται , ὁ δὲ παραγράφεται | μὴ εἰδέναι πόθεν . καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς , Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ . |
| μᾶλλον πέφυκε τἀνθρώπῳ . Ὁ δ ' αὖ οὐ πάνυ πονηρὸς καθέστηκεν ἀπὸ τῆς τῶν χρωμάτων τεκμαιρομένων ἡμῶν οἰκειότητος . | δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει : ὃς δ ' ἂν εἴπῃ |
| ἔλυσε τοὺς νόμους : εἰ δ ' ἐκβαλεῖν ἀπάτην ἣν πονηρὸς ἄνθρωπος ἐνέθηκέ σοι , μένει μὲν Ἱεροκλῆς ἐν τῷ | , Οὐ φονεύσεις : ὃς δ ' ἂν φονεύσῃ , ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει . ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι |
| ἔντρομος γενόμενος πάντα ἐάσας ἐν τῷ ναῷ ἐξῆλθεν εὐχαριστῶν καὶ πιστεύων κυρίῳ καὶ ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ πάντα διηγορευμένα . | φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου , καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν . διὸ |
| τοῖς πρὸ τῆς τελετῆς ἐντυγχάνειν , ἐκάλουν εὐδαίμονα ἐμαυτὸν , πιστεύων τὰ πάντα παρὰ τῶν θεῶν ἔχειν . διὸ καὶ | τῇ ὥρᾳ τί λαλήσητε : οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τοῦ πατρὸς ὑμῶν τὸ λαλοῦν ἐν |
| ὡς ἐπ ' ἐκείνου : συνεχῶς τις κρινόμενος τυραννίδος ἐπιθέσεως πλούσιος ἐξαργυρίσας τὴν οὐσίαν ἔρριψεν εἰς θάλασσαν , καὶ κρίνεται | σκανδαλίζει σε , ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ : συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ |
| , τί οἴεσθ ' ὁπότ ' ἄνθρωπος πένης ἢ καὶ πλούσιος , πολλὰ δ ' ἀνηλωκὼς καί τιν ' ἴσως | σκανδαλίζει σε , ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ : συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ |
| πλήρης ? ? ? ? ? ὡς [ ἂν ] εὐφυὴς [ ] ? τῶν κοινῶν [ ] ἐννοιῶν ? | ἔχετε διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς : αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε , διότι κακῶς αἰτεῖσθε , ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς |
| καὶ προτελεῖν τῇ ἡλικίᾳ βουλόμενος , οὐχ ἥκιστα δὲ ὅστις εὐφυὴς τῶν νέων βασιλείου γένους πα [ . . . | ἄλλον Ἰησοῦν κηρύσσει ὃν οὐκ ἐκηρύξαμεν , ἢ πνεῦμα ἕτερον λαμβάνετε ὃ οὐκ ἐλάβετε , ἢ εὐαγγέλιον ἕτερον ὃ οὐκ |
| ἀπορρήξας κορυφὴν ὄρεος μεγάλοιο , κὰδ δ ' ἔβαλε προπάροιθε νεὸς κυανοπρῴροιο [ τυτθόν , ἐδεύησεν δ ' οἰήϊον ἄκρον | παρὰ σοῦ εἰσιν : ὅτι τὰ ῥήματα ἃ ἔδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς , καὶ αὐτοὶ ἔλαβον καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι |
| ' εὐρυτάτῃς μὲν ἐπὶ πλευρῇς ἀραρυῖαν γαστέρα κοιλήνας , ὁπόσον νεὸς ἀμφιελίσσης ὀρθὸν ἐπὶ στάθμην μέγεθος τορνώσατο τέκτων . αὐχένα | καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίγει : Οἶδά σου τὰ ἔργαἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην , ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι |
| τὸ φαινόμενον πιστός ἐστιν ἢ οὔ . εἰ μὲν οὖν πιστός ἐστιν , οὐδὲν ἕξει λέγειν πρὸς τὸν ᾧ φαίνεται | ὑμῖν , ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει , καὶ μείζονα τούτων ποιήσει , ὅτι |
| λέγει γὰρ Μωυσῆς ἐν ᾠδῇ τῇ μείζονι : ” θεὸς πιστός , καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ ” . | πόδας ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ , Ὃ ἐγὼ ποιῶ σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι , γνώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα |
| ηὐξημένον . Ὁ μὲν λόγος θαυμαστὸς , ὁ δὲ λέγων ἄπιστος : ἐπὶ τῶν ἐπαγγελλομένων μείζω ἢ δύνανται . Ὁ | καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ ' ὑμῖν |
| ἢ πλῆθός τι τοιαύταις ψυχαῖς κεχρημένον , οὐδεὶς οὕτως ἦν ἄπιστος , ὡς μὴ πιστεύειν τὸ τῆς ψυχῆς αὐτοῖς πάντη | Ἰησοῦς , Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιήσω τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον . οὐχ ὑμεῖς |
| φθόγγων καὶ καθ ' ἕνα πύθῃ σεαυτοῦ , εἰ τούτου ἥττων εἶ : διατραπήσῃ γάρ : ἐπὶ δὲ ὀρχήσεως τὸ | σύγκαμψον . Λέγω οὖν , μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσιν ; μὴ γένοιτο : ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματι ἡ σωτηρία τοῖς |
| ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξω τῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείας . τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον | ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι , μόνον ἵνα τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ μὴ διώκωνται : οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν |
| κυριεύσας ἐπεξῆλθε . καὶ διὰ τοῦτο ἦν εὐεργέτης ἀπέχθεσθαι : ἐχθρὸς γενέσθαι . διακομίζεται : ἄγεται . ἐς τὴν ἤπειρον | κύριος ποιῶν ταῦτα γνωστὰ ἀπ ' αἰῶνος . διὸ ἐγὼ κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφουσιν ἐπὶ τὸν |
| ἔσται , ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος . ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν ὅς χ ' | δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ ' ἐμαυτοῦ οὐδέν : καθὼς ἀκούω κρίνω , καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν , |
| ” μέτριος , ὦ βασιλεῦ , ” ἔφη „ καὶ ἐπιεικής , εἰ , ἃ δύνανται καὶ ἄκοντος ἔχειν ἐν | λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος , Κύριε , διὰ τί οὐ δύναμαί σοι ἀκολουθῆ - σαι ἄρτι ; τὴν ψυχήν μου |
| : δακτύλου τι ἀπέπεσεν . Μετὰ τὰς ἑπτὰ ἐξῄει ἰχὼρ ἐπιεικής . Μετὰ ταῦτα , γλώσσης , οὐ πάντα ἔφη | λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος , Κύριε , διὰ τί οὐ δύναμαί σοι ἀκολουθῆ - σαι ἄρτι ; τὴν ψυχήν μου |
| δωρεὰν λαμβάνειν , ἐπεὶ καὶ αἱ προφάσεις , ἃς σὺ προσποιούμενος ἔλεγες προβεβλῆσθαι , καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ μυρίοις | , ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων : ἀμήν . Θαυμάζω ὅτι οὕτως ταχέως μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος |
| πελταστὰς ἔχοντι : στενόπορον ἦν τὸ χωρίον . Γοργίδας φεύγειν προσποιούμενος τοὺς πελταστὰς ἐπὶ πόδα ἀνεχώρει : τῶν δὲ πολεμίων | τὸν κτίσαντα , ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας : ἀμήν . διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς πάθη |
| πεῖραν ἔλαβεν αὐτῶν : καὶ ὁ μὲν ἔν τισι μερικοῖς πεπαιδευμένος ἐκεῖνα κρινεῖ καλῶς , ὁ δὲ περὶ πᾶν πεπαιδευμένος | λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω , ἀλλὰ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας , ἵνα δῷ |
| λέγει , ὡς ἂν εἰ ἔλεγε “ σώφρων εἰμι καὶ πεπαιδευμένος ” . ὁ δὲ αὐχεῖ ἐπὶ τῷ κλέπτειν . | δέσμιος τοῦ Χριστοῦ [ Ἰησοῦ ] ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν εἴ γε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ τῆς |
| κοσκίνῳ : λεγόμενόν τι , οἷον τἀληθῆ πάντα . Ταμίας ἀγαθός : ἐπὶ τῶν ἀκριβῶς φυλαττόντων τά τε ἴδια τά | ' ἑαυτῶν ἱκανοί ἐσμεν λογίσασθαί τι ὡς ἐξ ἑαυτῶν , ἀλλ ' ἡ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ θεοῦ , ὃς |
| ὁ ἥλιος ἐξ ἀνάγκης κινεῖται , ὁ θεὸς ἐξ ἀνάγκης ἀγαθός ἐστιν . ἐπὶ δὲ τῶν ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ | διδάσκειν δὲ γυναικὶ οὐκ ἐπιτρέπω , οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός , ἀλλ ' εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ . Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη |
| πάνυ σφοδρός τε καὶ τραχύς ἐστι : διὸ καὶ ἧττον ἐπιμελὴς ὁ λόγος αὐτῷ , γοργὸς μέντοι καὶ δεινὸς οὐ | χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι , ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι : ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου περιπάτει |
| : καὶ ἔδοξεν ἀπὸ τοῦ λόγου εἰκάζοντί μοι τὴν πρώτην ἐπιμελὴς μὲν εἶναι σφόδρα , τὴν δὲ φύσιν ἀγεννέστερος . | ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν : οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν . μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω |
| ἀγαθός τέ ἐστι καὶ ποιητὴς καὶ γεννητὴς τῶν ὅλων καὶ προνοητικὸς ὧν ἐγέννησε , σωτήρ τε καὶ εὐεργέτης , μακαριότητος | τοῦ διδόντος θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος , καὶ δοθήσεται αὐτῷ . αἰτείτω δὲ ἐν πίστει , μηδὲν διακρινόμενος |
| Θωμάσιεἀγαθὸς καὶ σοφὸς καὶ δυνατὸς καὶ δίκαιος τῶν τε μελλόντων προνοητικὸς ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐδείχθη : ταῦτα δὲ παρ ' | δέκα μνᾶς ] . λέγω ὑμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντι δοθήσεται , ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει |
| περὶ ἀδοξίαν ἢ πενίαν ἢ νόσον ἢ ἀφιλίαν ἀδεὴς ὁ ἀνδρεῖος : ἔνια γὰρ δεῖ φοβεῖσθαι τούτων , καὶ αἰσχρὸν | ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν , Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με , τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν |
| ὁ δὲ τὰς δυνάμεις ἀναλαβὼν ὑπεχώρει , καίτοι ἀνὴρ ὢν ἀνδρεῖος , ὡς ἐν πολλοῖς δέδειχεν . Οἱ βάρβαροι δὲ | αὐτοῖς , Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με , μὴ κωλύετε αὐτά , τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ |
| ἡμᾶς ἐπιστήμη βραδεῖά ἐστι καὶ χαλεπὴ νέοις , μᾶλλον δὲ ἀδύνατος εἰς ἀγενείων καὶ μειρακίων πεσεῖν ἡλικίαν : ἀκμαζούσης γὰρ | πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν . Ἀγαπητοί , μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε , ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ |
| τῶν χιτώνων . ἐπὶ τούτων ὁ μὲν τῆς ἐξολκῆς τρόπος ἀδύνατος ῥᾳδίως ἀποσπωμένων : χρὴ τοίνυν ἐπ ' αὐτῶν μετὰ | ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν . εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε , πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασιν πιστεύσετε ; Μετὰ ταῦτα |
| στρατιῶται καὶ οἱ πάλαι στρατιῶται , καὶ τίς δὴ οὐ κριτὴς καὶ ἐξεταστὴς τῶν λόγων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκροωμένων | τὸ δένδρον καλὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν , ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν : |
| ἀρχιστράτηγος : Ἄκουσον , δίκαιε Ἁβραάμ : διότι εὗρεν ὁ κριτὴς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς καὶ τὰς δικαιοσύνας ἐξ ἴσου , | τὴν ἑαυτῶν εἰσιν . Καὶ ἐγὼ ὑμῖν λέγω , ἑαυτοῖς ποιήσατε φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας , ἵνα ὅταν |
| ἀπὸ γνώμης ἐστὶ τοῦ πατρός : ὅτι εἰδὼς ὅπως εἰμὶ εὔνους αὐτῷ ἐγὼ , ἐκήρυξε τῷ λυτρωσαμένῳ δώσειν : τὴν | , φεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρίας . ὡς φρονίμοις λέγω : κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι . τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ |
| γ ' : ἐπειδήπερ γὰρ ἦλθες , ὦ μέλε , εὔνους , πτερώσω ς ' ὥσπερ ὄρνιν ὀρφανόν . Σοὶ | ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ἢ τοῦ θεοῦ , κρίνατε , οὐ δυνάμεθα γὰρ ἡμεῖς ἃ εἴδαμεν καὶ ἠκούσαμεν |
| ἐμαυτὸν οὐδὲ φυσῶμαι καὶ μετεωρίζομαι , ἀλλὰ φιλόλογος μὲν καὶ φιλόπονος οἶδά τις ὤν , οὔπω γε μὴν τοσοῦτον ὅσον | Διδάσκαλε , δέομαί σου ἐπιβλέψαι ἐπὶ τὸν υἱόν μου , ὅτι μονογενής μοί ἐστιν , καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβάνει αὐτόν |
| Θέων οὐ μάλα ἀγχίνους οὐδὲ ὀξύς , φιλομαθὴς δὲ καὶ φιλόπονος εἰς ὑπερβολήν . ταῦτά τοι καὶ ἐγεγόνει πολυμαθέστατος ἐν | ὑμῖν ἐτήρησα καὶ τηρήσω . ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς |
| ἐκεῖνα : ἢ ἐλεύθερος ἢ δοῦλος , ἢ πεπαιδευμένος ἢ ἀπαίδευτος , ἢ γενναῖος ἀλεκτρυὼν ἢ ἀγεννής , ἢ ὑπόμενε | , καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ . Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος |
| . Ἄγροικος ὁ ἐν ἀγροῖς διατρίβων , ἀγροῖκος δὲ ὁ ἀπαίδευτος . Τὰ εἰς ας ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα ἔχοντα τὸ | μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος : καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος |
| οὕτως : ἀσθμαίνει , ὡς ἵππος πολεμιστὴς σάλπιγγος ἀκούων , ἐπιθυμῶν πολέμου , εἴργεται πρὸς τοῦ ἐπιβάτου . τὸ δὲ | ὅτι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου , ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε , ὃν ὁ θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν , |
| ἐγγύθι : ὑπάρχων . πότμου : θανάτου . Ἱμείρων : ἐπιθυμῶν . ἱέμενος : ἐπιθυμῶν , καὶ προθυμίαν ἔχων . | ὁ Χριστὸς φανερωθῇ , ἡ ζωὴ ὑμῶν , τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ . Νεκρώσατε οὖν τὰ |
| καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος . οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν φασι καὶ | τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου , ἐμὲ δέχεται : καὶ ὃς ἂν ἐμὲ δέχηται , οὐκ ἐμὲ |
| ἕτοιμα καὶ ἀρκοῦντα τὰ Ἀντωνίου , ἑτέρας ἀσχολίας προύφερε καὶ δῆλος ἦν ἢ αὖθις ἐπιμεμφόμενός τι τῷ Ἀντωνίῳ ἢ τῆς | πνεύματος , πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες . ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ , μωρία γὰρ αὐτῷ |
| βασιλεῖ διατρίβων ἐν Μακεδονίᾳ οὐχ ἧττον αὐτοῦ [ ἐβασίλευε ] φαῦλος ὢν καὶ διάβολος [ ὃς ] οὕτω ψυχρῶς συνέταξε | . ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ , Τὸ Εἰ δύνῃπάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι . εὐθὺς κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου |
| . καὶ τὸ ναῦλος μὴ ὂν κύριον . τὸ δὲ φαῦλος ἐπίθετον . Τὰ εἰς ΛΟΣ ἐπιθετικὰ ἔχοντα πρὸ τοῦ | ἀνθρώποις ἀδύνατον ἀλλ ' οὐ παρὰ θεῷ , πάντα γὰρ δυνατὰ παρὰ τῷ θεῷ . Ἤρξατο λέγειν ὁ Πέτρος αὐτῷ |
| τοιαύτῃ πόλει ὁ ῥητορικὸς πάντα ὑποδύσεται : καὶ γὰρ ὡς πολιτικὸς καὶ ὡς ἀρχιτέκτων συγκεχυμένως ὑποκριθήσεται πάντα εἶναι καὶ πάντα | θάνατος , οὐκ ἔστιν νὺξ ἀλλὰ πάντα ἡμέρα . καθὼς προείρηκα : καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω , ἃ οὐκ ἔστιν |
| σχέσεσιν ὁ σπουδαῖος ἐπαινετός , ἔνδον τε καὶ ἔξω , πολιτικὸς ὁμοῦ καὶ οἰκονόμος , ὡς τὰ μὲν ἔνδον ἐξορθοῦν | πλανῆσαι , εἰ δυνατόν , καὶ τοὺς ἐκλεκτούς : ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν . ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν , Ἰδοὺ ἐν |
| ὀδόντων ὥσπερ ἐλέφαντος . Τίς ἐκεῖθεν οὐκ ἂν εὔξαιτο λαβεῖν ἐραστὴς λευκὰ φιλήματα ; Εἰ δὲ νέμοντος ἠράσθην , θεοὺς | περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς , Τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει ; ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα |
| ὢν καὶ αὐτὸς ἄρχων ἀρχὰς τῶν ἡμῖν πεποιημένων λόγων γενόμενος ἐραστὴς τούτοις οὐκ ἔλαττον ἢ τοῖς πράγμασι διδοὺς καὶ συνὼν | τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον . καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε , ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ : |
| τῆς ῥητορικῆς λόγους , ἀκηκοότων δ ' ἃ μὴ προσῆκε μάταιος ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία . ἀλλ ' οἶμαι ἅμα | πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ πιστεύει εἰς ἐμὲ ἀλλὰ εἰς τὸν πέμψαντά με , καὶ ὁ θεωρῶν ἐμὲ θεωρεῖ τὸν πέμψαντά |
| ἔτυχεν : ἢ ἀκαίρως . ὅθεν καὶ εἰκαῖος , ὁ μάταιος . . καταδαρθέντα : Καὶ ὑπνώσαντα καταπεσόντα . . | χρόνον μικρὸν μεθ ' ὑμῶν εἰμι καὶ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με . ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετέ [ με |
| καιρούς ; καὶ ἐν οἷς τις ἂν φιλόπολις ἀνὴρ καὶ κηδεμὼν τῆς πόλεως προείλετό τι πρᾶξαι , τοσοῦτον ἐδέησεν ὁ | ἔχομεν εἰς τὴν ἑορτήν , ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῷ . λαβὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐκεῖνος ἐξῆλθεν εὐθύς : |
| ἱκανὸς θεραπεῦσαι τὸν κάμνοντα , οὔθ ' ὁ τῆς ψυχῆς κηδεμὼν μὴ διακαθήρας πρότερον τὴν ψυχὴν καὶ τὰς αἰτίας τῆς | πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται , ἵνα δῷ ὑμῖν κατὰ τὸ πλοῦτος τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι |
| αὐτάρκους οὐδὲ μεγαλοψύχου . οὐ γὰρ σπευστικὸς ὁ περὶ ὀλίγα σπουδάζων , ὡς ὁ περὶ πολλά . ἐκεῖνος γὰρ διὰ | εἰσέλθῃ εἰς συναγωγὴν ὑμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύλιος ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ , εἰσέλθῃ δὲ καὶ πτωχὸς ἐν ῥυπαρᾷ ἐσθῆτι , ἐπιβλέψητε δὲ |
| δὲ τὸν πρῶτον τῶν Ὀλυνθιακῶν μεταχειριζόμενος οὐχ ὡς ὑπὲρ Ὀλυνθίων σπουδάζων προσποιεῖται λέγειν , ἀλλ ' ὑπὲρ αὐτῶν τῶν ἀκροατῶν | οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε ; ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν , εἰσέλθῃ δέ τις ἄπιστος ἢ ἰδιώτης , ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων |
| νοῦν δὲ ταπεινόν , ὡς ἔχει τὰ τοῦ Λυκόφρονος : ταπεινὸς δὲ ὁ νοῦν μὲν ἔχων ὑψηλόν , λέξεις δὲ | ἡ συκῆ ; ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς , Ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε |
| ἤθη πρὸς ἀπόνοιαν ἀποθηριοῦται : πᾶς γὰρ ὁ τῇ τύχῃ ταπεινὸς τοῦ μὲν καλοῦ καὶ τῆς δόξης ἑκουσίως ἐκχωρεῖ τοῖς | αὐτῷ τὸ Ναί : διὸ καὶ δι ' αὐτοῦ τὸ Ἀμὴν τῷ θεῷ πρὸς δόξαν δι ' ἡμῶν . ὁ |
| μόνον ὠφέλειαν , ἣν ὁ μὴ δρῶν σύμβουλος ἢ ὁ συναγωνιστὴς ἥσυχος , ἀλλ ' ἀμφοτέρας . οὐ γὰρ ἡμίεργον | οὐρανοῦ , καὶ ἔμεινεν ἐπ ' αὐτόν : κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν , ἀλλ ' ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν |
| κέχρηνται . ὁ δὲ ταύτης τῆς πίστεως αὐτῷ συνεργὸς καὶ συναγωνιστὴς καὶ ὁ δεῦρ ' ἀπαγγείλας τὰ ψευδῆ καὶ φενακίσας | τοῦ θεοῦ λοιδορεῖς ; ἔφη τε ὁ Παῦλος , Οὐκ ᾔδειν , ἀδελφοί , ὅτι ἐστὶν ἀρχιερεύς : γέγραπται γὰρ |
| πώποτε τῆς ἐν χρῷ πρὸς τὰ βιβλία συνουσίας ἢ ὡς διδάσκαλός σοι ὁ δεῖνα ἢ τῷ δεῖνι συνεφοίτας . ἀλλ | Ἰωάννη : ἀπὸ τότε οὐκ ἔστιν πόνος , οὐκ ἔστιν λύπη , οὐκ ἔστιν στεναγμός , οὐκ ἔστιν μνησικακία , |
| κρατοῦντος στενοχωρούμενον . φασὶ δὲ Διόδωρος καὶ Κοδρᾶτος καὶ ὁ διδάσκαλός μου Ἰσιδωριανὸς διαφέρειν σφαίρας τὸ σφαιροειδὲς ταύτηι , ἧι | Ποῦ ὑπάγεις ; ἀλλ ' ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν . ἀλλ ' ἐγὼ τὴν |
| / καὶ τοῦ λοιποῦ τοῖς σύμπασιν ἦν πρᾶιός τε καὶ σώφρων . / Κτησίας καὶ Ἡρόδοτος , Διόδωρος καὶ Δίων | ὁ Ἰησοῦς : νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει . ἀναπεσὼν οὖν ἐκεῖνος οὕτως |
| δὲ ἐπὶ τοῦ τρίτου γεννώμενος ἔσται πλούσιος καὶ πεπαιδευμένος , σώφρων , δίκαιος , ἰδιοπράγμων , εὐσεβής , εὐμετάδοτος καὶ | κύριος τῷ κυρίῳ μου , Κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου ; |
| τὰ πρὸς ταῦτα κατασκευάζειν ἅπαντα , ὡς ἔπος εἰπεῖν , ἱκανώτατος εἰς ὑπερβολήν . ἐμοί τε δοκεῖν τὴν ζωὴν μὲν | μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ . Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν ᾖ |
| Λάρκιος , ἀξιώσει τε προὔχειν δοκῶν καὶ φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανώτατος , προελθὼν ἔλεξεν : Ἐμοί , ὦ βουλή , | τῆς διδαχῆς αὐτοῦ . ἀπεκρίθη αὐτῷ Ἰησοῦς , Ἐγὼ παρρησίᾳ λελάληκα τῷ κόσμῳ : ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ |
| μὲν δὴ φιλόσοφος τὴν φύσιν καὶ ὁ μουσικὸς καὶ ὁ ἐρωτικὸς ἀνακτέοι . Τίς οὖν ὁ τρόπος ; Ἆρά γε | ὑμῶν οἰκοδομῆς . φοβοῦμαι γὰρ μή πως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς , κἀγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν οἷον οὐ θέλετε |
| εἰς τὴν τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν θήραν ἔχοιμι διὰ τὸ ἐρωτικὸς εἶναι : δεινῶς γάρ , ὧν ἂν ἐπιθυμήσω ἀνθρώπων | , μή πως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι . Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν , ἀδελφοί , ὅτι οἱ πατέρες |
| ζητοῦντα ἀπολογήσασθαι μηδὲν ἔχειν ἰσχυρὸν εἰπεῖν . καὶ γὰρ εἰ δεινότατος σύ γε σοφιστῶν , ἀλλὰ τά γε τρὶς τέτταρα | : αὐτὸς γὰρ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησεν ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τιμὴν οὐκ ἔχει . ὅτε οὖν ἦλθεν εἰς τὴν |
| εἰδείη μόνον , ἀλλὰ καὶ δύναιτο , πάντως ἂν εἴη δεινότατος ῥητόρων καὶ οἷος ἅπαντας παρεληλυθέναι , ὥσπερ καὶ ὁ | ἠκούσαμεν γενόμενα εἰς τὴν Καφαρναοὺμ ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου . εἶπεν δέ , Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι |
| τρίτην ὄντων τε ἡμῶν ἐν μέσοις τοῖς πόνοις Κοδράτος ὁ βέλτιστος , ὁ μακάριοςπῶς γὰρ οὐ μακάριος ὁ σοὶ συνδιατρίψας | : καὶ οὐχ εὕρισκον τὸ τί ποιήσωσιν , ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέματο αὐτοῦ ἀκούων . Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ |
| δὴ ἡμῶν διαλεγομένων καὶ ψηφιζομένων ἐνέθηκε τῇ χειρὶ τὴν ἐπιστολὴν βέλτιστος βελτίστου πατρός , εἶπεν ἂν Πλάτων , Ὀλύμπιος Πομπηιανοῦ | Πέτρῳ , Ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ , καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ . τότε ἤρξατο |
| εἰσάγων ὁ δήμαρχος τοῖς τότε ὑπάτοις καὶ τῇ βουλῇ προσῄει δεόμενος τὸν ἐπ ' αὐτῷ γραφέντα νόμον προβουλεῦσαί τε καὶ | καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ , ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου δῷ ὑμῖν . |
| ἐξέτασιν προτέτακται τῶν πολυτελεστέρων , καὶ ἄλλως τε σαφηνείας πανταχῇ δεόμενος ἐπὶ τῷ διακρῖναι τὰ πράγματα οὕτως ἠναγκάσθη τὸν λόγον | ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύομαι : καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω , ἵνα δοξασθῇ |
| , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν : ἀθετεῖται ὅτι γελοῖος , εἰ ἡ μελία ἐπετήδευσε μὴ ἀποτεμεῖν τὸν ἀσφάραγον | πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητοῦσιν : οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων . ζητεῖτε |
| καὶ τί λέγουσιν ἕκαστον ὁρίζονται : ὁ δὲ μηδὲν συνιδὼν γελοῖος ἂν εἶναι δόξειεν ἐπιζητῶν τί ἐστι γραμμὴ καὶ τῶν | τοῦ πατρὸς ποιεῖτε . Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ , Ὁ πατὴρ ἡμῶν Ἀβραάμ ἐστιν . λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , |
| ] [ ] ινην ? ? [ ] λειον [ κεκτημένος ] ? [ ] δ ? ' [ αὐτόθι | κόσμον ἀλλ ' ἵνα σώσω τὸν κόσμον . ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου ἔχει τὸν κρίνοντα |
| ἔφη ” μακάριος Λυκοῦργος ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ τοιαύτην σοφίαν κεκτημένος . “ δοὺς δὲ αὐτῷ φόρους ἐτῶν τριῶν ἔπεμψεν | ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ , Κύριε , ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ ; ἕως ἑπτάκις |
| οὗτος δὲ ὑβριστὴς ἢ κίναιδος ἢ μοιχός . ὡς οὖν θαυμαστὸς ἦν ἐπιδεικνύμενος καὶ οὐδαμῇ διημάρτανε , προσάγουσιν αὐτῷ σκληρόν | οἶδα αὐτόν . κἂν εἴπω ὅτι οὐκ οἶδα αὐτόν , ἔσομαι ὅμοιος ὑμῖν ψεύστης : ἀλλὰ οἶδα αὐτὸν καὶ τὸν |
| καταβρωθείη καὶ ἡλίκους ἰχθῦς ἐπρίατο ἐν Καισαρείᾳ . καὶ ὁ θαυμαστὸς συγγραφεὺς ἀφεὶς τὰς ἐν Εὐρώπῳ γιγνομένας σφαγὰς τοσαύτας καὶ | εἶπεν , Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη , ἕως πότε ἔσομαι πρὸς ὑμᾶς καὶ ἀνέξομαι ὑμῶν ; προσάγαγε ὧδε τὸν |
| πρεσβύτερος μὲν οὖν καὶ πρῶτος ἔστι τε καὶ λεγέσθω ὁ ἀστεῖος , νεώτερος δὲ καὶ ἔσχατος πᾶς ἄφρων , τὰ | τούτου τοῦ ἄρτου ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα : καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μού ἐστιν ὑπὲρ |
| † ὁ ἐν ἄστει διατρίβων , λέγεται * * * ἀστεῖος ὁ διὰ χρηστὸν ἦθος ἐπαινούμενος , ὡς καὶ ὁ | τοῦτον . εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς : ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ |
| ' ἴσης φυλάττεσθαι καὶ μὴ πιστεύειν μηδὲν μᾶλλον , κἂν φίλος ἢ συνήθης ἢ πρὸς αἵματος εἶναι δοκῇ ; Πάντας | εἰσιν : εἰ δὲ μή , εἶπον ἂν ὑμῖν ὅτι πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν ; καὶ ἐὰν πορευθῶ καὶ ἑτοιμάσω |
| πάντα φέροντες ἐϋσσέλμῳ ἐνὶ νηῒ κάτθεσαν , ὡς ἐκέλευσεν Ὀδυσσῆος φίλος υἱός . ἂν δ ' ἄρα Τηλέμαχος νηὸς βαῖν | καὶ μείζονα τούτων ποιήσει , ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύομαι : καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί |
| τῶν Ἀλευαδῶν ἱππικώτερος , ἐν Σπάρτῃ δὲ καρτερίαν καὶ ἀφέλειαν ἐπιτηδεύων , ἐνίκα τοὺς Λάκωνας , ὑπερῆρε δὲ καὶ τὴν | ἀφανιζομένη : ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς , Ἐὰν ὁ κύριος θέλῃ , καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο . |
| εἰ μή τις εἴη καινοτομῶν τὰς ὁδοὺς καὶ ἄλλους τρόπους ἐπιτηδεύων ταῖς ἐπιστήμαις τε καὶ τοῖς ὅροις . Προθέμενος δεῖξαι | ἐν ὑμῖν , ἔσται ὑμῶν διάκονος , καὶ ὃς ἂν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος , ἔσται πάντων δοῦλος : |
| ὁ μοιχὸς καὶ ὁ μέθυσος καὶ ὁ κατάλαλος καὶ ὁ ψεύστης καὶ ὁ πλεονέκτης καὶ ὁ ἀποστερητὴς καὶ ὁ τούτοις | μου . καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται . ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν |
| κατὰ τῶν πλησίον . ὅτι μὲν οὖν ἐστι φιλαπεχθὴς καὶ ψεύστης καὶ τολμηρός , σχεδὸν ἱκανῶς ἐκ τῶν προειρημένων ὑπεδείχθη | αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ : συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά |
| , πλούσιος μὲν σφόδρα , ὡς κακόβιος δέ τις καὶ φιλοχρήματος καὶ σκνιφὸς κωμῳδεῖται , ὅστις ἕνεκα τῆς φειδωλίας οὐδένα | ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις . ὁ κύριος ἐγγύς . μηδὲν μεριμνᾶτε , ἀλλ ' ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ |
| , πάσας δὲ ἐν τῷ ὀργάνῳ , οὕτως καὶ ὁ φιλοχρήματος οὐδὲν τῶν πέλας ἕνεκα οἰκονομεῖ , ἕλκει δὲ ἐφ | δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ . Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν , μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε [ ἢ τί πίητε |
| ἄψ γέγονεν ἐκβολῇ τοῦ ψ ' . . . . αὐθάδης : αὐτάρεσκος , θυμώδης : εἴρηται ὁ ἑαυτῷ ἁδῶν | ταῦτα εἶπεν αὐτῷ , Μακάριος ὅστις φάγεται ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ . ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ , Ἄνθρωπός |
| ἐνδείξασθαι τὸ παραστάν . ἡ δὲ τῶν ποιητῶν τέχνη μάλα αὐθάδης καὶ ἀνεπίληπτος , ἄλλως τε Ὁμήρου , τοῦ πλείστην | μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ : ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστιν . ἀπὸ δὲ τῶν |
| γὰρ ἀσθενῆ , τοῖς δ ' ὄλβος ἐστὶ καὶ δόμος τυραννικός . πολλὴν ἔδειξας ἐν λόγοις προμηθίαν : ἀλλ ' | τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ , ὡς λογίζομαι , δι ' ὀλίγων ἔγραψα , παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ |
| χαλεπὸς καὶ βίαιος τὸν τρόπον , ἔτι δὲ στασιαστὴς καὶ τυραννικός , ἀπεδοκιμάσθη . παροξυνθεὶς οὖν τῷ συστήματι τῶν Πυθαγορείων | ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου , καὶ οἴδατε πάντες . οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλ ' |
| οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | , ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν , ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ μὴ ἐν καρδίᾳ |
| , φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; | ἐμοῦ : καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε . Δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω , ἀλλὰ ἔγνωκα |
| κατωρθωκέναι τὸ προσταχθὲν τῆς τυραννίδος αὐτὸν οὕτω φρονεῖν ἀπαιτούσης : φοβερὸς γάρ , οὐ δίκαιος ἐθέλει δοκεῖν . ὥστε τῆς | ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ . Ἐχάρην λίαν ὅτι εὕρηκα ἐκ τῶν τέκνων σου περιπατοῦντας ἐν ἀληθείᾳ , καθὼς ἐντολὴν ἐλάβομεν παρὰ |
| , ὡς ἐν τῷδε μόνῳ τὸ ἀσφαλὲς ἕξων , εἰ φοβερὸς αὐτοῖς εἴη καὶ δι ' αὐτὸ καὶ δυσεπιχείρητος . | πιστὰς ἐν πᾶσιν . διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικὸς ἄνδρες , τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἴκων : οἱ γὰρ |
| ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ , ἐὰν ἀμφοτέρας ἔχων θατέρᾳ | τοὺς ὁμοιουμένους τῶν ἀγγέλων διὰ τῆς ἐναρέτου αὐτῶν πολιτείας , κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν , καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσωσιν |
| πρὸς παραμυθίαν τοῦ λόγου λέγει ὅτι ἐπιστήμων καὶ ἀκριβὴς ἰατρὸς ἐπιστάμενος τὰς ἡμέρας τῶν κρίσεων , ποῖαί εἰσιν ἐπίδηλοι καὶ | τοὺς ὁμοιουμένους τῶν ἀγγέλων διὰ τῆς ἐναρέτου αὐτῶν πολιτείας , κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν , καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσωσιν |
| ἔφθασας τοὺς συντρέχοντας , οὐδὲ σωφρονέστερος νῦν ἢ πρότερον οὐδὲ δειλὸς ἧττον , οὐδ ' ἔλαττον ἀλγεῖς οὐδ ' ἐλαττόνων | κόσμῳ ἐστὶν ἤδη . ὑμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστε , τεκνία , καὶ νενικήκατε αὐτούς , ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ |
| ὡς ἔοικε τότε ταῦτα , Γ Ἡρακλῆς πεινῶν καὶ Διόνυσος δειλὸς καὶ μοιχὸς Ζεὺς Γ ὥστε καὶ αὐτοὺς Γ δοκεῖν | ἡ σκοτία ἐτύφλωσεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ . Γράφω ὑμῖν , τεκνία , ὅτι ἀφέωνται ὑμῖν αἱ ἁμαρτίαι διὰ τὸ ὄνομα |
| μὰ τὸν κύν ' , ὦ Νικόστρατ ' , οὐ φιλόξενος , ἐπεὶ καταπύγων ἐστὶν ὅ γε Φιλόξενος . ἄλλως | Ἀφιλάργυρος ὁ τρόπος : ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσιν : αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν , Οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ ' οὐ μή |
| πάνυ : παρὰ πάντων δὲ δίκαιος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ , φιλόξενος καὶ φιλόστοργος ἕως τέλους τῆς ζωῆς αὐτοῦ : σὺ | ἠθέλησας οὐδὲ εὐδόκησας , αἵτινες κατὰ νόμον προσφέρονται , τότε εἴρηκεν , Ἰδοὺ ἥκω τοῦ ποιῆσαι τὸ θέλημά σου . |
| Ἀγκύρᾳ Μάξιμος , εὐγενής , εὐγενέστερος Κόδρου , φασί , πρᾷος , ἐκ τοῦ δικαίου πλουτῶν , οὐ τὴν τοῦ | οὖν αὐτοῖς [ ὁ ] Ἰησοῦς καὶ εἶπεν , Ἡ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐμὴ ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με : |
| ἐπαινεῖται : ὃς δὴ ὁ πρᾷός ἐστι . δοκεῖ γὰρ πρᾷος εἶναι ὁ ἀτάραχος καὶ μὴ ἀγόμενος ὑπὸ τοῦ πάθους | μὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίοις : νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν . εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος |
| ἐγγράφεται , ἐπεὶ αὐτῷ πῦρ τὸ οὐράνιον ἡ τοῦ γένους ἀδέκαστός τε καὶ ἄγραπτος ἀληθῶς ἐγγραφὴ ἐστίν . Ἀετοῦ γῆρας | με τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ , Σαοὺλ Σαούλ , τί με διώκεις ; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν . ἐγὼ δὲ |
| ἐγγέγραπται , ἐπεὶ αὐτῷ πῦρ τὸ οὐράνιον ἡ τοῦ γένους ἀδέκαστός τε καὶ ἄπρατος ἀληθῶς ἐστιν ἐγγραφή . Ἡ στρουθὸς | ὁ δὲ κύριος εἶπεν , Ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις . ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου |
| εἰ μὴ μετὰ ἀνάγκης ταῦθ ' ἡμῖν παρασχόντας . Εἰ ῥᾴδιος ὁ πορισμὸς ἦν , οὐκ ἂν περιεμείναμεν βραδυτῆτι διαβαλεῖν | συζῆν . πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς , πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν : πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει , ὑπερπερισσεύομαι τῇ |
| τὸ ῥᾳδίως , καθὰ καὶ ἐν ὀνόμασι τὸ ῥαΐδιος καὶ ῥᾴδιος καὶ ῥάϊος καὶ ῥᾷος , καὶ Λάϊος καὶ Λᾷος | καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως Ἰησοῦ . Ποῦ οὖν ἡ καύχησις ; ἐξεκλείσθη . διὰ ποίου νόμου ; τῶν ἔργων |
| τὸν ξενίζοντ ' οὐδεὶς πώποτ ' ᾐτιάσαθ ' ὡς εἴη ξένος . καί μοι λαβὲ τὰς μαρτυρίας . Περὶ μὲν | εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ κυρίου . ἃ δὲ γράφω ὑμῖν , ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι |
| τὴν πόλιν ταύτην λίθον προσενέγκηι , ἐλεύθερος γίνεται , κἂν ξένος ἦι . ἔστι καὶ ἑτέρα Ἱεροδούλων , ἐν ἧι | , πατέρες , ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπ ' ἀρχῆς . γράφω ὑμῖν , νεανίσκοι , ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν . |
| αὐτὴν τιθεμένην , χωρὶς τῶν προοιμίων . σεμνὸς ] τὸ σεμνός διττῶς λέγεται , καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερηφάνου καὶ ἐπὶ | δέ , ἀδελφοί , μὴ ἐγκακήσητε καλοποιοῦντες . εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς , |
| : καὶ γὰρ ἐκ τοῦ ἐναντίου σώφρων μὲν λόγος ὁ σεμνός , ὁ δὲ τὸ ἐκπρεπὲς κάλλος ἐπιτηδεύων ἐπίβουλος . | διηπόρουν περὶ αὐτῶν τί ἂν γένοιτο τοῦτο . παραγενόμενος δέ τις ἀπήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι Ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν |
| παραίνεσιν ἀδιανοήτως . ἢ εἰπάτω τις , τί βούλεται τὸ κρείσσων εἰς ἐμέθεν καὶ φέρτερος οὐκ ὀλίγον περ ἔγχει : | ἀπὸ τοῦ πονηροῦ . Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν , ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ |
| ἔν τοι μυρίωι στρατεύματι ἀκόλαστος ὄχλος ναυτική τ ' ἀναρχία κρείσσων πυρός , κακὸς δ ' ὁ μή τι δρῶν | τὸν κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν , ὃς παρεδόθη διὰ τὰ παραπτώματα ἡμῶν καὶ ἠγέρθη διὰ τὴν δικαίωσιν ἡμῶν . Δικαιωθέντες |
| ἄνθρωπος οὐ καλός ἡ αὐτή ἐστι τῇ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος καλός : ὥστε τῇ ἔστιν ἄνθρωπος καλός καταφάσει ἅμα ἀληθεύσει | μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον . ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα ἕως τοῦ θερισμοῦ : καὶ ἐν καιρῷ |
| τέκνον , ” φησί , “ καὶ ὁ περίπατός σου καλός ἐστιν . ” Ἑρμηνεία . Οἷς μοχθηρίᾳ τρόπων κωλύζεται | ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται . ἄφετε αὐτούς : τυφλοί εἰσιν ὁδηγοί : τυφλὸς δὲ τυφλὸν |
| πόντου εἴη : ἄπορον γὰρ ἐγίγνετο περιορμεῖν , τοῖς δὲ ἀφειδὴς ὁ κατάπλους καθειστήκει : ἐπώκελλον γὰρ τὰ πλοῖα τετιμημένα | εἰς ἕν , ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας . Πάτερ , |
| κρείσσων εἴη πρὸς ἃ πάντες διαφθείρονται , καὶ τῆς ψυχῆς ἀφειδὴς ἐπὶ τοῖς δικαίοις ἐσπουδακὼς καὶ τὴν ἀρετὴν μεταδιώκων : | ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον , καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας . ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ : οὐ περὶ τοῦ |
| . τούτων δ ' ἦν καὶ Φάλανθος , ὅσπερ ἐδόκει προστάτης ὑπάρχειν αὐτῶν , οὐκ ἠρέσκετο δ ' ἁπλῶς τοῖς | ἐστιν καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν . οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν νόμον ; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ποιεῖ |
| γενέσεως ἐφόρῳ θεῷ προσήκουσι . Καὶ ἔστι τῆς ἐξηγήσεως ταύτης προστάτης Νουμήνιος . Οἱ δὲ καὶ μίξαντες τὴν Ὠριγένους , | ποιῶν τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται . ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν : καὶ |
| οὐ γὰρ δύναταί τις πρὸς ἑαυτὸν καὶ τὸ ἴδιον μέρος ἄδικος εἶναι , οὐδὲ τὸ ἴδιον κτῆμα προαιρεῖταί τις βλάπτειν | , πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπεν , Τί θέλετέ μοι δοῦναι κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν ; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα |
| , ᾧ ταὐτὸν δύναται κατὰ τὸν προειρημένον τρόπον τὸ ἄνθρωπος ἄδικος οὐκ ἔστιν : ὡς γὰρ συντόμως εἰπεῖν , ἡ | , ἵνα γνῶτε καὶ γινώσκητε ὅτι ἐν ἐμοὶ ὁ πατὴρ κἀγὼ ἐν τῷ πατρί . Ἐζήτουν [ οὖν ] πάλιν |
| κἀγὼ μὲν ὁ τάλας νεκρὸν ἀντὶ νυμφίου ἐκομισάμην καὶ ἔθαψα τηλικοῦτος ὢν ἄρτι γενειάσκοντα τὸν ἄριστον παῖδα τὸν ἀγαπητόν : | ἐν παρόδῳ ἰδεῖν , ἐλπίζω γὰρ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς , ἐὰν ὁ κύριος ἐπιτρέψῃ . ἐπιμενῶ δὲ ἐν |
| . οὐ γὰρ ἂν τρὶς πιὼν οὕτως κατηνέχθη ὑπὸ μέθης τηλικοῦτος ὤν . ἦν οὖν καὶ τότε μεγάλα ποτήρια , | ἂν ἐξέλθητε ἐκεῖθεν . καὶ ὃς ἂν τόπος μὴ δέξηται ὑμᾶς μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν , ἐκπορευόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν χοῦν |
| τῶν συνεργουμένων ὑφ ' ἑνὸς καὶ πλειόνων . ὁ γὰρ ὑπερήφανος οὔτε συνπαραληπτικὸς ἑτέρων , ἅμα μὲν ὑπ ' οἰήσεως | παρῃτημένον . καὶ ἕτερος εἶπεν , Γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν . καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἀπήγγειλεν |
| ' ἐναντία μισόπολις , μισόδημος , ὑπερόπτης , μεγάλαυχος , ὑπερήφανος , τυραννικός , ὀλιγαρχικός , μικροπρεπής , δύσνους , | τὴν γυναῖκα , ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα . διὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ |
| : ἀπὸ δὲ τοῦ πράγματος : ἀλλ ' ἡ Πλαταιέων παράνομος ἅλωσις οὐ συγχωρεῖ βέβαιον ἑστάναι τὸν νόμον . Ἰστέον | αὐτοῖς λέγων , Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπεως , ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ |
| παράνομος ἄνισός τίς ἐστι καὶ πλεονέκτης . ἐπεὶ δὲ ὁ παράνομος ἄδικός τίς ἐστι καὶ ὁ νόμιμος δίκαιος , φανερὸν | εἶπεν δὲ ὁ κύριος , Εἰ ἔχετε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως , ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ [ ταύτῃ ] , |
| θυμὸν τοῦ λογισμοῦ παρίστησιν , ὅπερ οὐκ ἐπαινῶν ἀλλὰ ψέγων φανερός ἐστιν , ὡς ὁ Νέστωρ τῷ Ἀγαμέμνονι τὴν εἰς | εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει [ τι ] ἐξ ἐμοῦ καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων . |
| τινος ὅδ ' ἢ Γοργόνων Λιβυσσᾶν γένος . ἴτω δίκα φανερός , ἴτω ξιφηφόρος φονεύουσα λαιμῶν διαμπὰξ τὸν ἄθεον ἄνομον | εἶ ; εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑμῖν ; πολλὰ ἔχω περὶ ὑμῶν λαλεῖν |
| καὶ ταραχῇ πολλῇ προέρχεται , καὶ ἀκούσας τὰ ὄντα , μεστὸς γενόμενος δέους καὶ ἤδη νομίζων τοὺς δημίους ἐπ ' | ψεύδει , ἵνα κριθῶσιν πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλὰ εὐδοκήσαντες τῇ ἀδικίᾳ . Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ |
| δύνασθαι συνιδεῖν ; ὁ γὰρ ἐρῶν ὑποψίας ἐστὶ καὶ φόβου μεστὸς καὶ τὸ προστυχὸν ἐμποδὼν εἶναι πρὸς τὴν χρείαν ὑπονοεῖ | δόξαν , οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν ; ὡς καὶ ἐν τῷ Ὡσηὲ |