| ὅτι φύσει φιλάνθρωπος οὖσα ἀεί τισι πάρεστιν ἡμῶν , οὐχ αἱρουμένη τοὺς ἀξίους οὐδὲ τοὺς πονηρούς , ἀεὶ δὲ οἵοις | ||
| ᾖ φανερά , φαίνηται δὲ δίκαι ' ἐπὶ ταύτῃ φρονεῖν αἱρουμένη . τοῖς δὲ θρασυνομένοις καὶ σφόδρ ' ἑτοίμως πολεμεῖν |
| Μούσας , [ ὃ ] καὶ τὸ περὶ εὐπρεπείας καὶ ἀπρεπείας γραφῆς εἰς θεοὺς Ἑρμῆν καὶ Ἄμμωνα , εὐπρέπειαν τοῦ | ||
| κοσμεῖσθαι ἐφίεται τοσοῦτο μᾶλλον ὅσῳ πλέον καταγιγνώσκει τῆς περὶ ἑαυτὰ ἀπρεπείας . Πάλιν οὖν μεταδιώκει τὰ τῶν εἰδῶν καὶ καλῶν |
| τέχναις καὶ ἐπιμελείαις ὕστερον τελειοῦσθαι δοκεῖ , πάντως ἡμίεργα προϋπόκειται προμηθείᾳ φύσεως , ὡς μὴ ἀπὸ σκοποῦ τὰς | μαθήσεις | ||
| τοὺς λειπομένους οὐκ ὀλίγα παρέξειν : ἦσαν δ ' οἱ προμηθείᾳ πλέονι δοκοῦντες καὶ πείρᾳ τῶν ἐπὶ Σύλλα πρότερόν ποτε |
| ἐκείνην τὴν ἀλήθειαν ἔργον ἔχει , ἥτις σύμφωνός ἐστι τῇ σπουδαίᾳ πράξει καὶ τῇ ὀρθῶς ἐχούσῃ καὶ σπουδαίως ὀρέξει . | ||
| ἐξ ἀρχῆς ἐν ἐκείνῳ καὶ τὰ ἀστεῖς τῶν παθῶν τῇ σπουδαίᾳ , καθόσον τῇ ἑτέρᾳ τι ἐκοινώνησε . Πρέπει δὲ |
| , εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενος : τῷ δὲ ἀεὶ συνέπεται δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός , ἧς | ||
| τὸ ἴδιον χώρας καὶ ὅσων δή ποτε αἰτίων οὐ πᾶσι συνέπεται τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι . . Τὸ μὲν ἐπιμαρτυρούμενον |
| ἐκκεκόφθαι , τὰς δ ' ἐναντίας παρεισεληλυθέναι φροντίδας περὶ ἀπαλλαγῆς ἀνηνύτων βασάνων , ὑφ ' ὧν γυμναζόμενος μεθ ' ἡμέραν | ||
| ἐν Ἅιδου διατετύπωκεν Ὄνου πόκας . λέγεται δὲ ἐπὶ τῶν ἀνηνύτων καὶ ἀτελῶν , ὅτι καὶ ὄνος οὔτε κείρεται οὔτε |
| ξύλον αὕτη . ἐπὶ μὲν οὖν τῶν ἀρσενικῶν καὶ θηλυκῶν πάμπολυ διέστηκε τὸ ὃ τοῦ αὕτη ἢ οὗτος , ὁμοίως | ||
| ἄν , εἴ γε τὸ ὂν καὶ τὸ θάτερον μὴ πάμπολυ διεφερέτην : ἀλλ ' εἴπερ θάτερον ἀμφοῖν μετεῖχε τοῖν |
| τέσσαρα τῆς ἀρετῆς εἴδη παρὰ τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν , πραότης μὲν ἐν ταῖς ἀνεκστασίαις ὑπὸ ὀργῆς , ἀφοβία δὲ | ||
| : πρόσκειται βαρύτονα ἀρσενικὰ διὰ τὸ ἁγιότης : ὁσιότης : πραότης : βαρύτονα καὶ καθαρὰ διὰ τοῦ ο μικροῦ γράφεται |
| , μεγαλοπρεπές . καὶ δημεραστία , φιλοδημία , πραότης , ἐπιείκεια , εὔνοια , προθυμία , φιλοτιμία , μεγαλοπρέπεια . | ||
| ' ἐλπίδας . τοιγαροῦν Νέρωνος μὲν ἀοίδιμος ἡ πρὸς Μουσώνιον ἐπιείκεια , πρὸς Ἀλέξανδρον δὲ ὑπὲρ Καλλισθένους ἔτι καὶ νῦν |
| . περὶ τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις | ||
| φρονήσει ; νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ ' ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδας |
| δὲ τῷδε καὶ ἄρχειν ἑτέρων δικαιοῦσα , καὶ γινώσκουσα ὡς πολυπραγμοσύνῃ μὲν βεβαιοῦται ἀρχὴ πᾶσα , ἀπραγμοσύνῃ δὲ φθείρεται : | ||
| . ξανθὴ δὲ ἦν αὐτῆς ἡ κόμη οὔ τι που πολυπραγμοσύνῃ γυναικείᾳ καὶ βαφαῖς ἅμα καὶ φαρμάκοις , ἀλλ ' |
| τὰ χαλεπὰ τῶν ἀλλήλους φυλαττόντων ; ποία μὲν τοῖς πολίταις προσφιλεστέρα πόλις ; ποία δὲ τιμιωτέρα τοῖς ξένοις ; ποία | ||
| οὐδ ' ἂν μεταγνοίη ἔτι ἤδη εἰθισμένη καὶ τῷ χρόνῳ προσφιλεστέρα γενομένη . Εἰ δὲ τὰς καθ ' ἕκαστον ψυχὰς |
| ] πανώλεθρος . γέρων ] ἔρρει , ἀλλὰ πᾶσα ἡ νεότης . . μονάδα δὲ ] μεμονωμένον δέ φασι τὸν | ||
| τοῦ τε Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ γένους καὶ τῶν πόλεων ἡ νεότης ἐφθάρη . εἰ δὲ τὰ ἐξ ἀκρασίας στάσεις ἐμφύλιοι |
| ἡ γὰρ γυνὴ τοῦ Αἰσχίνου μᾶλλον προσέκειτο Λύκῳ τινί , καταφρονοῦσα τοῦ Αἰσχίνου . Θυωνίχου δέ τινος ἑταίρου προσιόντος αὐτῷ | ||
| . πανταχοῦ δὲ καθιεῖσα ἶβις τὸ ῥάμφος , τῶν ῥυπαρῶν καταφρονοῦσα καὶ ἐμβαίνουσα αὐτοῖς ὑπὲρ τοῦ καὶ ἐκεῖθέν τι ἀνιχνεῦσαι |
| ἥτις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος λύεται βουλήσει καὶ δυνάμει : εἶτα μετάστασις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος εἰσάγεται , ὅτε ἐμπίπτει , λέγοντος | ||
| τεθνάναι : ἀριστέα τὶς μοιχὸν ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται φόνου : μετάστασις δὲ κατὰ νόμον , ἥτις καὶ ἀντιληπτικὴ λέγεται τὸ |
| τῷ Ἀβραὰμ Ἰωσὴφ ἀπόγονον γενέσθαι , υἱὸν δὲ Ἰακώβου : συνέσει δὲ καὶ φρονήσει παρὰ τοὺς ἄλλους διενεγκόντα ὑπὸ τῶν | ||
| , καὶ τῶν τοῦ Διονύσου στρατιωτῶν λοιμικῇ νόσῳ διαφθειρομένων , συνέσει διαφέροντα τὸν ἡγεμόνα τοῦτον ἀπαγαγεῖν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῶν |
| τῷ νεοσφαγεῖ σώματι τὸ μὲν εἰπεῖν ὅτι στοχασμός ἐστιν ἡ στάσις πρότασις ἁπλῆ , φάσις δὲ ἐν αὐτῷ συνεκτικὴ ἐκείνη | ||
| πᾶσα γὰρ ὑλικὴ κίνησις γένεσίς ἐστιν . ἡ δὲ νοητὴ στάσις κινεῖ τὴν ὑλικὴν κίνησιν τὸν τρόπον τοῦτον . ἐπεὶ |
| μιμητὴν οὐκ ἔχων τῆς ἀκρασίας , μὴ προσλαβοῦσα γὰρ κοινωνὸν πονηρία μεῖζον ὄνειδος φαίνεται . Καὶ ταῦτα μὲν ὡς ἡμαρτηκότος | ||
| καὶ τοῦτο παράλογον , ὁ δεύτερος τέθυται . δῆλον ὅτι πονηρία τύχης ἐστὶν , οὐ κακίας ἐπιθυμία τῶν παίδων τὸ |
| , ὡς χρυσὸν τὸ πῦρ . Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία . Κόλαζε τὸν πονηρόν , ἄνπερ δυνατὸς ᾖ . | ||
| ' οὖν καὶ ὃ δημοκρατία ὁρίζεται ἀγαθόν , ἡ τούτου ἀπληστία καὶ ταύτην καταλύει ; Λέγεις δ ' αὐτὴν τί |
| ' ἕκαστον ἑλκούσης . ἡ γὰρ εἰς τὸ μήπω λεχθὲν ἔπειξις τοῦ λόγου τὸ ὁλόκληρον τῶν ἤδη λεχθέντων παραιρεῖται . | ||
| φιλίαν ὁ πλεῖστα ἀδικεῖσθαι δυνάμενος καὶ φέρειν . τάχος καὶ ἔπειξις ἀπέστω τοῦ ἐσθίειν : κυνῶδες γὰρ τοῦτο καὶ θηρίωι |
| . ἐκεῖ πόλις εὐδαίμων καὶ λαμπρὰ καὶ τοῦ δύνασθαι λέγειν ἐπιμελουμένη καὶ χειμάδιον βασιλεῖ γεγενημένη πολλάκις ἐξώσθη τοῦ τῶν πόλεων | ||
| ἀπόκειται ἡ κόπρος . Ἦν δὲ καὶ ἀρχή τις Ἀθήνησιν ἐπιμελουμένη τοῦ καθαίρεσθαι τὴν κόπρον . Καὶ παλιγκάπηλος καὶ μεταβολεύς |
| , ἐκπεσὼν τῆς βασιλείας παρὰ τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ , ἐν ἰδιώτου σχήματι οἰκτρῷ κατήντησεν εἰς τὴν Ῥώμην μετὰ σπάδωνος ἑνὸς | ||
| δικαίῳ προσδοξάζει τὸ μᾶλλον δίκαιον διὰ τὸ ὑπὸ ἀφελοῦς καὶ ἰδιώτου κατασκευάζεσθαι . παρ ' ἣν αἰτίαν Ἀθηναίοις τὸ παλαιὸν |
| ὑποκρίσει τὸ σῶμα : καὶ μαλθακία ἡ μεθ ' ὑπεροψίας ὁμιλία . παίζων ποτὲ μὲν λέγει ἄνδρα , ποτὲ δὲ | ||
| καὶ εἰς ἔθος ἕκαστον κατακεχωρισμένον δεῖν εἶναι , ὅπως μήτε ὁμιλία μηδεμία ὀλιγώρως τε καὶ εἰκῆ γίνηται , ἀλλὰ μετ |
| ὄντα τινά . ἡ γὰρ κενοδοξία καὶ ἡ τῶν θεῶν καταφρόνησις ἐξανθοῦσα γεννᾷ στάχυν βλάβης , ὅθεν θρήνου ἄξιον θέρος | ||
| ἀπὸ τοῦ σώματος καὶ ἡ τῶν λεγομένων ἀγαθῶν τοῦ σώματος καταφρόνησις . Τὸ δὲ καθόσον ἀξιοῦν τὸ ζῷον τὴν εὐδαιμονίαν |
| ὁ ὅρος εὔνοια ἐν ἀντιπεπονθόσι μὴ λανθάνουσα , ἡ δὲ εὔνοια βούλησις ἀγαθοῦ , αὐτοῦ ἐκείνου ἕνεκεν , ᾧ βούλεται | ||
| , στοργή , οἰκειότης οἰκείωσις , ἐπιτηδειότης , ἑταιρεία , εὔνοια . καὶ φιλικῶς , φιλοστόργως , οἰκείως , ἐπιτηδείως |
| μὲν ἔχθραν ἡμῶν τὸ ἀνόμοιον τῆς τύχης ἤδη λέλυκε καὶ ἀσθένεια ἣ ἐγχορεύει φυγάσι , σὺ δὲ τοῦτο καὶ ὑπερῆρας | ||
| ὀδύνη , ἔμφραξις δηλοῦται , εἰ δὲ μηδὲν τούτων , ἀσθένεια τῆς ἑλκτικῆς . ἔμετος δὲ γενόμενος τῆς μελαίνης χολῆς |
| μὴ ἀποβεβληκὸς τοὺς ὀδόντας , δι ' ὧν γνωρίζεται ἡ ἡλικία . ἀρύταινα : σκεῦος τι , ᾧ οἱ βαλανεῖς | ||
| : ἀσύνετος , μὴ διακρίνουσα τὸ καλόν . ἥβη : ἡλικία . Κακοφροσύνῃσι : ταῖς κακοβουλίαις . Ἀγρομένοισι : ἀθροιζομένοις |
| τῇ ἐπιμελείᾳ γεωργοῦντας ἀνδρίζει πρῴ τε ἐγείρουσα καὶ πορεύεσθαι σφοδρῶς ἀναγκάζουσα . καὶ γὰρ ἐν τῷ χώρῳ καὶ ἐν τῷ | ||
| τῆς θαλάσσης ” . μεγάλη γε ἡ ὑπέρμαχος χείρ , ἀναγκάζουσα παρὰ στόματι καὶ χείλεσι καὶ λόγῳ πίπτειν τοὺς τὰ |
| ἀποδειξάσης , ἐπειδὴ διὰ τὴν ἡλικίαν οὐχ οἷός τε ἦν προΐστασθαι τῶν πραγμάτων , τῆς τε ὀργῆς ὁ δῆμος ἐπαύσατο | ||
| δῆμος καὶ πάλαι μισῶν τοὺς στρατηγοὺς διὰ τὸ δοκεῖν κακῶϲ προΐστασθαι τοῦ πολέμου , τότε διὰ τῶν λόγων παροξυνθεὶς παραυτίκα |
| : δίκην μὲν γὰρ εἰκός ἐστι διδόναι τοὺς ἀδικοῦντας , ἐλεεῖσθαι δὲ τοὺς ἀδίκως κινδυνεύοντας . Κρεῖσσον δὲ χρὴ γίγνεσθαι | ||
| μᾶλλον ἢ ταῖς ὑπουργίαις παρηγορηθήσεται τὸ ἐλλεῖπον . Ξάνθιοι ἁλόντες ἐλεεῖσθαι ὑφ ' ἡμῶν ἱκέτευον , ἦν δὲ οἶμαι χαλεπὸν |
| ἡδύ , ἥδεσθαι : ἐπιθυμία , ἐπιθυμητόν , ἐπιθυμεῖν : λύπη , λυπηρόν , λυπεῖσθαι : φόβος , φοβερόν , | ||
| καθὸ ἐνεμπόδισεν αὐτὸν νοῆσαι τὸ θεώρημα . εἰ οὖν ἡ λύπη κακὸν καὶ φευκτόν , τῷ δὲ φευκτῷ καθὸ φευκτόν |
| πρὸς εὐδαιμονίαν , οὔτε ποτὲ αὐτῆς ἀφαιρουμένη , ἀλλὰ κἂν πενία , κἂν νόσος , κἂν ἀδοξία , κἂν βάσανοι | ||
| οὔτε , οὔτε ἐλευθερία οὔτε δουλεία , οὔτε πλοῦτος ἢ πενία | ἀγαθὰ ἢ κακά , ἀλλὰ ἡ μὲν τούτων |
| κνέφας . ἀλλ ' ἀμφὶ δεῖπνον οὖσι προσβάλω δόρυ ; ἔκπληξις ἂν γένοιτο : νικῆσαι δὲ δεῖ . βαθύς γέ | ||
| , οὐδ ' ὅτι τῆς μὲν ἐν ποιήσει τέλος ἐστὶν ἔκπληξις , τῆς δ ' ἐν λόγοις ἐνάργεια , ἀμφότεραι |
| ἡμῖν ἡ σιτοπομπία , νῦν δὲ θᾶττον πτεροῦ καὶ νοήματος ἑκούσιος καὶ αὐτοκέλευστος ἀφικνεῖται . ὑπηρετεῖ καὶ ἡ θάλαττα τῇ | ||
| τετραπλασίονά σοι καίπερ ἐνδεόμενοι συνεισφέρομεν , ὅπως μάθῃς , ὅσον ἑκούσιος ὑπουργία πενομένων τοὺς ἀβουλήτως ἐν εὐπορίᾳ βιασθέντας ὑπεραίρει . |
| ἀποστάσεως ? ? ? . ἡ τρίτη τοῦ ? ? γεωργικοῦ ? ? ? ἀντιλαμβανέσθω ? ? ? . ἡ | ||
| οἷα δὲ φιλεῖ πάσχειν στρατιὰ νεοσύλλεκτος ἔκ τε πολιτικοῦ καὶ γεωργικοῦ πρὸς καιρὸν συνελθόντος ὄχλου συναχθεῖσα , ἐν ᾗ πολὺ |
| καὶ ἐν ψυχικῇ μὲν δυνάμει γίνεται , ὅταν λύπη , χαρά , φόβος , δειλία , ἔκλυσις , ὀργὴ γένηται | ||
| τῷ δὲ κατ ' εὐμοιρίαν φύσεως ἐπ ' ἀρετὴν φθάσαντι χαρά : χαρτὸν γὰρ ἡ εὐφυΐα καὶ τὰ φύσεως δῶρα |
| τοῦτο καὶ ἤθελες : γίνεται δὲ ταῦτα , ἥ τε βούλησις καὶ ἡ δύναμις , ἐκ τῶν παρακολουθούντων τῷ προσώπῳ | ||
| καὶ τὴν ἀλήθειαν , ἢ προστάσσειν βούλεται καὶ λέγεται ἡ βούλησις αὕτη προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ |
| ἀέρος . τούτου δὲ ἀεὶ συμβαίνοντος , σαφῶς δείκνυται συστολὴ γιγνομένη τῶν ὑπαρχόντων ἐν τῇ σφαίρᾳ σωμάτων εἰς τὰ παρεμπεπλεγμένα | ||
| σωματοπεποιημένη . τπαʹ . Ἄφθα ἐστὶν ἕλκωσις ἐπιπόλαιος ἐν στόματι γιγνομένη . ἐπιπολάζει δὲ αὕτη ἡ ἕλκωσις μάλιστα παιδίοις . |
| πρόσφορα ἔργῳ μηχανησάμενος , ἐπεὶ νὺξ ἐγένετο καθεύδων ἐν τῇ στρατηγικῇ σκηνῇ παρούσης αὐτῷ τῆς εἰωθυίας φυλακῆς περὶ τὸν ὄρθρον | ||
| ἀπειρίᾳ τοῖς ὅλοις ἐπταικώς , Φάβιος δὲ ἀγχινοίᾳ καὶ ἀρετῇ στρατηγικῇ διὰ παντὸς προνενοημένος τῆς ἀσφαλείας . , . . |
| ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
| τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
| ἡ ἀδικία βία κεκλῆσθαι , τὸ γὰρ μετὰ δυνάμεως καὶ βιαστικῶς τι πράττειν βία εἴρηται : τὸ δὲ ἴα , | ||
| . βίᾳ ] * σὺν . τῇ δυνάμει αὑτοῦ ἢ βιαστικῶς . ἐμίσησεν , * αὐτὸν . ἐμίσησε . * |
| γὰρ δοκεῖν αὐτὰ βούλομαι μᾶλλον ἢ εἶναι χρήσιμα , ἵνα ἀνεξέλεγκτα ᾖ εἰς ἀεί . οἱ σοφισταὶ δ ' ἐπὶ | ||
| σχολικὸν μᾶλλον ἢ παραγγελματικόν : οὐ μὲν δὴ οὐδ ' ἀνεξέλεγκτα παραλιπεῖν τὰ ῥηθέντα ἥρμοττεν , ὡς δὴ φανερὰ καὶ |
| λόγοις μέθοδος , τὸ ἑτέρας αἰτίας ὑποβαλέσθαι εὐσχήμονας πρὸ τῶν λυπούντων λόγων . Οἱ δὲ ἕτερα μὲν λέγοντες , ἕτερα | ||
| ἴασιν ἐχούσῃ δυναμένῃ τὸ πεπαυμένον τῇ λύπῃ πάλιν ἐλεύθερον τῶν λυπούντων ποιῆσαι καὶ μὴ ἁμιλλάσθων ἵπποι , μηδ ' εἰς |
| ἑαυτοῦ βουλήσει , τὴν βούλησιν δὲ πολὺ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ φρονήσει : τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον | ||
| ζώντων καὶ τεθνηκότων τάττει , ζῶντας μὲν καλῶν τοὺς συμβιοῦντας φρονήσει , τεθνηκότας δὲ τοὺς ἀφροσύνῃ χαίροντας . λέγεται γὰρ |
| ἐπαργέμους ] πλεονάζει ἡ οὐ . δικαίων . . . παρουσία ] ἀντὶ δίκαιοι ἄνθρωποι . βουλιώτερον ] βουλευτικώτερον : | ||
| ἕδρας ἀποστατεῖ ; πάρεσμεν , οἵα δή γ ' ἐμοῦ παρουσία . τί χρῆμα κεῖσαι καὶ κατηφὲς ὄμμ ' ἔχεις |
| ἡ δὲ δὴ ῥώμη κρατύνηται , ἐλπὶς μὲν διὰ χρόνου περιγεγενῆσθαι τῶν ἀνιαρῶν τὸν κάμνοντα , ἀσφαλοῦς τετυχηκότα δταίτης . | ||
| διὰ τὸ παρὰ γνώμην αὐτῶν πρὸς ἃ ἐφοβεῖσθε τὸ πρῶτον περιγεγενῆσθαι , καταφρονήσαντες ἤδη καὶ Σικελίας ἐφίεσθε . χρὴ δὲ |
| βροτολοιγὸς ἴδησι ἢ Φαίνων κρυόεις ὀλοὸν τόδε σῆμα δάμαρτι ἔσσεται αἰσχύνη τε καὶ οὐκ ἐπὶ δηθὰ μένουσιν , ἢν δ | ||
| : κηλὶς ἄφραστος : κακὸν ἀπροσδόκητον : ῥυπαρία μολύνουσα , αἰσχύνη . ἄφραστος δὲ ἀντὶ τοῦ ἀπροόρατος , ἀπροσδόκητος . |
| ὑπὸ τῶν πολιτῶν δημοσίας ἕνεκα χρείας ἐπιδιδόμενον τῇ πόλει . ζῆλος μίμησις καλοῦ , οἷον ζηλοῖ τὸν καθηγητὴν ὁ παῖς | ||
| εἶναι : μία γὰρ ἐπὶ πολλῶν οὐ τηρεῖται τάξις : ζῆλος δὲ τοῖς πολλοῖς παρέπεται τοῦ κρείττονος . καὶ ἐρῶ |
| ἄδικος ὁ δεῖνα . καὶ ὁ μὲν , τί ἡ τύραννις : ὁ δὲ , οἷον τί ὁ τύραννος . | ||
| ἄδικος ὁ δεῖνα . καὶ ὁ μὲν , τί ἡ τύραννις : ὁ δὲ , οἷον τί ὁ τύραννος . |
| ] † δυστυχῆ . μεγάλα καὶ ἐκ δαίμονός τινος ἐπελθόντα δυσκόλου . ὀά ] φεῦ . δυρόμενοι ] θρηνοῦντες . | ||
| πράττομεν : καὶ ἐπὶ ἑτέρου ζητήματος εἰ λέγοιμεν , ὡς δυσκόλου παῖς ὀλισθήσαντος ἐγέλασε τοῦ πατρὸς καὶ ἀποκηρύττεται : ὁμοίως |
| ὦν πρόϲω λειποθυμίηϲ ἐπίϲχειν : ἀτὰρ μηδὲ πολλὸν ἀφαιρέειν : ἱκανὴ γὰρ καὶ ἡ αἱμορραγίη γυιῶϲαι τὸν ἄνθρωπον . ξυνεχὲϲ | ||
| γῆρας καὶ τὴν ἄνοιαν τοῦ Εὐκτήμονος , ὅτι εἴη αὐτοῖς ἱκανὴ ἀφορμή , συνεπιτίθενται . Καὶ πρῶτον μὲν πείθουσι τὸν |
| ἐν προσηνείᾳ οὐδ ' ἐν ἀγρίᾳ κεῖται ἡ τοῦ πολέμου σωτηρία . Διονύσιος δὲ ὁ Θρᾷξ κατ ' εὐθεῖαν πτῶσιν | ||
| , Πυθοῦς δέ μοι ἐν γυάλοισι . τοῦτο μὲν δὴ σωτηρία Πισαίοις τὸ μάντευμα ἐγένετο : Φυλεῖ δὲ Ἡρακλῆς τήν |
| αἱ χεῖρες περὶ τὴν νευρὰν καὶ τὴν γλυφίδα , καὶ τοσαύτη αὐτοῦ ἡ μελέτη καὶ ἡ ἐπιστήμη ὅση ἡ τοῦ | ||
| , ὥς φησι Τηλεφάνης ἐν τῷ περὶ τοῦ Ἄστεος . τοσαύτη δ ' αὐτῶν δόξα τῆς ῥᾳθυμίας ἐγένετο ὡς καὶ |
| δ ' ἡ τῶν λόγων χάρις , ἂν ᾖ μὴ προσήκουσα , ἔργῳ ζημία γίγνεται , αἰσχρόν ἐστι φενακίζειν ἑαυτούς | ||
| δὲ καὶ τούτου μεμέληκεν , ὑγρά τε καὶ θερμὴ ἡ προσήκουσα δίαιτα , εἴ γε καὶ τὸ τεθηλέναι τοῖς φυτοῖς |
| πολλὰ τοιαῦθ ' ἕτερα διηγήσασθαι μὲν εὐχερές , ἀπαγγείλαντα δὲ πιστευθῆναι παρὰ τοῖς μὴ τεθεαμένοις δύσκολον . ταῦτα γὰρ ἐν | ||
| αὐτῷ τῷ βασιλεῖ . πόνου δὲ οὐδὲν ἔδει πρὸς τὸ πιστευθῆναι , καλὸν γὰρ οὐδὲν κατὰ σοῦ λεγόμενον ἀπιστεῖται : |
| ἔστιν , ἐπείπερ ὅλον ἐστὶ τὸ προγύμνασμα σύγκρισις . Ἀρετὴν ἀρετῇ συγκρῖναι ζητῶν ἀντεξετάζω τὸν Πηλέως πρὸς Ἕκτορα : καθ | ||
| : ὥσπερ ἕπεται τῇ ἰατρικῇ ἡ ὑγεῖα , οὕτω τῇ ἀρετῇ οὐ πάντα ἀλλ ' ὁ πλοῦτος ὑπουργεῖ . εἰ |
| ' αὑτὸ ἰδίᾳ σεμνὸν καὶ ἐπαινετὸν καὶ μετὰ τῶν ὁμογενῶν ἐξεταζόμενον . ἔχει δὲ καὶ τὰ ἄλλα ταύτῃ . ὅταν | ||
| συχνὸν δὲ ἄρα τὸ τῆς ὑγείας πλάτος ταῖς κατὰ μέρος ἐξεταζόμενον καταστάσεσιν . οὐκ ὀλίγων δὲ οὐσῶν καὶ τῶν κατὰ |
| καὶ μετὰ ταῦτα μυξώδη , ὅταν δὲ σκύβαλον ἐκκριθῇ , κουφισμὸς γίνεται : ἤδη δὲ καὶ οἰδηματώδης φλεγμονὴ ἐκ τῶν | ||
| , ἐπανορθοῦσθαι , σωφρονίζειν . παραμυθία παραμύθιον , παρηγορία , κουφισμὸς ἐπικουφισμὸς καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ κούφισις , νουθεσία , σωφρονισμός |
| ταῖς αὐταῖς εὐπραγίαις κεχρημένων παίδων , ἀλλὰ τῶν μὲν ἐν περιουσίᾳ ζώντων , τῶν δ ' εἰς ἀπορίαν ἐσχάτην περιηκόντων | ||
| σε λαβεῖν τοῦ χωρίου τὴν ἐπικράτησιν μάλα θαρροῦντός ἐστι τῇ περιουσίᾳ τῆς εὐψυχίας . τοῦ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔργοις ἐπιχειροῦντος |
| , ἐνδεικνυμένου τοῦ ποιητοῦ ὡς οὔτε γονέων ἐπιφάνεια οὔτε σώματος ῥώμη οὔτε ποδῶν ὠκύτης οὔτε κάλλους ὑπερβολὴ ὄφελος μέγα τῷ | ||
| , μέγεθος νοσήματος , ἤτοι παρὸν ἢ προσδοκώμενον , δυνάμεως ῥώμη , ἡλικία πλὴν τῶν παίδων καὶ γερόντων ἡ ἄλλη |
| . ψιλωθέντων δὲ τῶν ἄκρων οὐδὲ τὰ μέσα παρέμεινε . φυγὴ δὴ τῶν Ἑρνίκων τὸ μετὰ τοῦτ ' ἐγίνετο ἐπὶ | ||
| καὶ μὴ παντελεῖ τῇ διώξει χρωμένους , ὡς εἰ μὲν φυγὴ καρτερὰ κατέχοι , ἐκδέξασθαι τὴν πρώτην δίωξιν ἀκμήτοις τοῖς |
| καὶ συνθύειν καὶ συνουσίας κοινὰς ποιεῖσθαι . ἡ γὰρ ἀηδὴς ἀπέχθεια καὶ αἱ κοιναὶ συνουσίαι τεχνικώτερον σύγκεινται μᾶλλον ἢ ἀφελέστερον | ||
| καθ ' ὃ ἡ πρὸς [ Μιθριδάτην ] ἤρξατο Ῥωμαίοις ἀπέχθεια [ ] . ἐπισημῆναι δὲ τὴν τῶν μελλόντων κακῶν |
| πρὸς ὀλίγον γιγνομένη καὶ μᾶλλον ἐλεεῖσθαι τοὺς παθόντας ἢ καταγελᾶσθαι παρασκευάζουσα : παρ ' οἷς δ ' ἂν ᾖ πάντων | ||
| μετουσία τῆς τοῦ ὄντος ἐνεργείας . ταῦτα δ ' ἡμῖν παρασκευάζουσα ἡ μαθηματικὴ ἐπιστήμη τὰ πάντα ἀγαθὰ παρέχει , ὥστε |
| , τίμησις δίκης , ὑποτίμησις τιμήματος , ἀντιτίμησις προτιμήματος , ἀγανάκτησις γνώμης , ἐπιτήδευσις σοφίας , ἀπόστασις ὑπηκόων , σύγχυσις | ||
| ὅ τε λόγος ἐκδραμὼν αὐτίκα θόρυβον ἤγειρε πάνδημον , καὶ ἀγανάκτησις ἦν . ὀλίγοι μὲν γάρ , οἷς τι λογισμοῦ |
| δυνηθεῖσα , καὶ αὐτὴ συνεσθίει τοῦ θανάτου τὸ φάρμακον . ὀργὴ διὰ ταῦτα τοῦ βασιλέως πρὸς τὴν μητέρα , καὶ | ||
| πόνου . ἀλλὰ τοῦτό γε πάντες ἴσμεν , ὅτι ἡ ὀργὴ καὶ ἡ τῆς τιμωρίας κατὰ τῆς ὕλης ὄρεξις πάθη |
| δύναται , κρῖναι δὲ ἕκαστα μὴ προσλαβοῦσα σύνεσιν ἑτέραν οὐκ αὐτάρκης . ἔτι διακριτέον εἰ πλείους αἰτίαι εἰσὶ περὶ ὧν | ||
| τὸ εὖ ζῆν : τελειότης κατ ' ἀρετήν : ὠφελία αὐτάρκης ζῴου . Μεγαλοπρέπεια ἀξίωσις κατὰ λογισμὸν ὀρθὸν τὸν σεμνότατον |
| καὶ γὰρ καὶ ἐπὶ ϲμικρῷ ὄγκῳ τοῦ ὀλέθρου ϲφίϲιν ἡ ῥοπή . φέρει δὲ καὶ νοῦϲοϲ μακρή , φθινώδηϲ , | ||
| δὲ κρῖνον , ὁ ζυγοστάτης : ᾧ δὲ κρίνει , ῥοπή : τὸ δ ' οὗ ἕνεκεν , ἡ ὑπεροχὴ |
| καὶ ἔστι μεσότης τούτου : ἐν οἷς γάρ ἐστιν ἡ ἀδικία , τὸ μέσον αἱρεῖται : ἔστι γὰρ ἡ ἀδικία | ||
| οὐ δεῖ τὰς ἕξεις στρερητικοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν , ὥσπερ ἡ ἀδικία στερητικὸν ὄνομα ἔχει , ἕξις οὖσα . πλὴν οὐκ |
| τῆς ὅλης πράξεως : ταχεῖα δὲ διὰ τὸ κέρδος ἐγένετο μετάνοια καὶ πρὸς αὑτὸν εἶπεν “ ἔστω καὶ αὐτὴ τῶν | ||
| καὶ βασανίζει , ὅτι ἥμαρτεν . βλέπεις οὖν ὅτι ἡ μετάνοια σύνεσίς ἐστιν μεγάλη , Διὰ τοῦτο οὖν , φημί |
| μὴ τὸ τῆς ψυχῆς κακὸν ἐκβάλοι . κρηπὶς εὐσεβείας ἡ φιλανθρωπία σοι νομιζέσθω . κακὰ μείζω πάσχει διὰ τὸ συνειδὸς | ||
| οἱ νομάδες , οἷς θηριώδης ὁ βίος καὶ οὐ νενόμισται φιλανθρωπία , οὗτοι μὲν ἴσασι πόνων ἀνακωχὴν ἑορτὴν ἄγοντες τῇ |
| τὸν ἄνθρωπον διασῴζεσθαι μηδενὸς ἐπιστατοῦντος . περὶ δὲ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων οὕτως ἐφρόνουν , τοὺς μὲν γὰρ ἄρχοντας ἔφασκον οὐ | ||
| κρατεῖν ὄντως τὰ χείρω . Ἄρ - χουσι δὲ κακοὶ ἀρχομένων ἀνανδρίᾳ : τοῦτο γὰρ δίκαιον , οὐκ ἐκεῖνο . |
| διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
| ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
| ὁμοῦ [ τε ] καὶ καλήν . ὅτι τὸ μέτριον φρόνημα τὰς εὐπραγίας οὐκ ἐᾷ διαλύεσθαι . Τιμολέοντι τῷ Κορινθίῳ | ||
| πλουσίων παρρησιαστικῶν ὑπερηφάνων . τοῦτο γὰρ ταῖς ὀλβίαις ἁρμόζει τὸ φρόνημα : δουλεῦσαι ὑποπεσεῖν . ταπεινωθεῖσαν φοβηθῆναι : καταστέλλειν , |
| , ὡς πρότερον , ὅτι πελάτης ἦν αὐτοῦ : καὶ παράκλησις , [ ἵνα ] μὴ τοῖς ἐλεεινότερα λέγουσιν , | ||
| ἐν τῷ τέλει τοίνυν πρὸς αὐτὸ τὸ ἀκρότατον ἄνεισιν ἡ παράκλησις ὧδέ πως : ὅστις ὦν ἀναλῦσαι οἷός τε ἐστι |
| ἐκτὸς οὐδεμίαν ἐστὶν εἰπεῖν δυνατόν : ἐδείχθη γὰρ ὅτι ἡ παραδειγματικὴ οὐκ ἔστι , τουτέστιν ἡ περὶ τῶν ἰδεῶν . | ||
| πάντα τὰ σημαινόμενα τῆς αἰτίας . Καὶ γὰρ ποιητικὴ καὶ παραδειγματικὴ καὶ τελικὴ αὐτῶν αἰτία . Ὅτι μὲν οὖν ποιητικὴ |
| τε καὶ κόσμον , ἐκλελοιπότος δὲ τὸν οἰκεῖον τόπον , καθόσον ἂν ἀποσταίη τοῦτο τοῦ τῆς ἀμίδος πυθμένος ἐπὶ τὰ | ||
| φυλάττειν πρὸς ἀλλήλους ζητοῦσι , καὶ φίλοι εἰσὶν ἀλλήλοις καὶ καθόσον δὲ κοινωνοῦσι , κατὰ τοσοῦτον καὶ φιλοῦσιν ἀλλήλους καὶ |
| ἐν τῇ λιβανοφόρῳ χώρᾳ βασιλεὺς αὐτόνομός τέ ἐστι καὶ οὐδενὸς ὑπήκοος : οὗτος ὑπερβάλλει τρυφῇ καὶ ῥᾳθυμίᾳ . διατρίβει γὰρ | ||
| Ὅμηρος μνήμην ἐποιήσατο ἐν Ἀγαμέμνονος ὑποσχέσεσι δώρων , Λακεδαιμονίων ἐστὶν ὑπήκοος τῶν ἐν Σπάρτῃ , βασιλέως Αὐγούστου τῆς Μεσσηνίας ἀποτεμομένου |
| περὶ τὰς ἁψιμαχίας τὰς ἐκ καιροῦ συμπεσούσας γίνεσθαι φιλεῖ , προθυμία τοῖς ἡγεμόσι τῶν στρατοπέδων ὁμοία παρέστη διαβαίνειν τὸν ποταμόν | ||
| . τί δ ' ἔστιν , ὦ ξύνδουλε ; τίς προθυμία ποδῶν ἔχει σε καὶ λόγους τίνας φέρεις ; θηρώμεθ |
| τοῖϲι δὲ νεηνίῃϲι καὶ τάδε ξύμφορα . ἀτὰρ καὶ φάρμακα δυνατώτερα ἐϲ ἔμετον αἱρέεϲθαι , ναρκίϲϲου βολβούϲ , ϲινήπιοϲ καὶ | ||
| μὲν ἡ σοφία καὶ τὸ τὰ βουλεύματα εἰδέναι χειρῶν ὄντα δυνατώτερα , ἕτερον δὲ τὸ πιστεύειν αὐτῷ συστρατεύειν τοὺς θεούς |
| θερμαντικόν : ἀναλογεῖ δ ' ἡ δύναμις τῷ προειρημένῳ ἀσθενέστερον ἐνεργοῦσα . Μάρον πόα φρυγανώδης , ὁμοία τῷ ἄνθει ὀριγάνῳ | ||
| ἢ δευτέρας ἐρυγῆς ἐκκενοῦσθαι . Ἡ δὲ μετρία θερμασία ἐνδεέστερον ἐνεργοῦσα , διαλύει μὲν τὰ σιτία , κατεργάζεται δὲ οὐκ |
| τὸ λεγόμενον ὡς ἀληθῶς τῷ ὄντι ὑπ ' αὐτοῦ οὐδὲ φρονῆσαι ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέποτε οὐδέν . καὶ γὰρ πολέμους καὶ | ||
| ἔδειξεν ἡ τῆς μάχης ἀνδραγαθία , καὶ μικρὸν οὐδὲν ἔδει φρονῆσαι πλούτῳ πατρῴῳ τροπαίου συνελθόντος ἰδίου . ὅλως δέ μοι |
| ἐγνώρισας ἡμῖν διὰ Ἰησοῦ τοῦ παιδός σου : σοὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας . Ἀμήν . Σύ , δέσποτα | ||
| γὰρ τὸ χάος πρώτην ταύτην γεννᾷ . ἀρχαία οὖν ἡ δόξα αὕτη ἐστὶν ἡ περὶ τῆς γῆς καὶ δημοτική , |
| τοῦτό σοι ἐλευθερία [ , ἀλλὰ ] | τοῦτό σοι δουλεία , ἐὰν τῶν μὴ [ ὁσίων ἀδυνάτων ] | | ||
| ἀνθρώπου . Μῖμος , πόλεμος , πτοία , νάρκα , δουλεία . καθ ' ἡμέραν ἀπαλείψεταί σου τὰ ἱερὰ ἐκεῖνα |
| ' ἂν αἰτία σύνεργος χειμερινὴ μὲν τοῦ περιέχοντος κατάστασις , ἀκρίσια δὲ καὶ πεπλανημένη κίνησις τοῦ νοσήματος καὶ αὐτοῦ δὴ | ||
| ' ἂν αἰτία σύνεργος χειμερινὴ μὲν τοῦ περιέχοντος κατάστασις , ἀκρίσια δὲ καὶ πεπλανημένη κίνησις τοῦ νοσήματος καὶ αὐτοῦ δὴ |
| μὴ ἐν τῇ ὄψει ἡ κρίσις , ἀλλά τις καὶ λογισμὸς ἐπακολουθεῖ τοῖς βλεπομένοις . Τὸ γὰρ τῆς τε ἡμέρας | ||
| : πολλὰ δ ' ἐστίν , ὧν οὐ δύναται στοχάσασθαι λογισμὸς ἀνθρώπινος : οὐ τὴν τύχην , ὥσπερ ἐχρῆν , |
| κατηγόρῳ : καὶ τὰ παρακολουθοῦντα τούτοις τῇ νεότητι , σώματος ἰσχὺς , κάλλος , ἀφροσύνη : τὸ κοῦφον καὶ εὐχερὲς | ||
| ἡ σκιὰ λυπεῖ καθάπερ εἴρηται καὶ τὸ ὄψιον ὡς ἡ ἰσχὺς τῶν ῥιζῶν : ἀφαιρεῖται γὰρ τὴν τροφὴν συντάρρων γινομένων |
| ἄγαν ὑπερβολὴ καὶ κακία ὥσπερ καὶ ἡ ὀκνία ἔλλειψις καὶ κακία . τὰς δὲ ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις καὶ θεὸς μισεῖ | ||
| τῇ ἀρετῇ , ἤτοι τῇ ἐγκρατείᾳ , ἑτέρα τίς ἐστι κακία παρὰ τὰς ἄλλας , τὰς ἀντικειμένας ταῖς ἠθικαῖς ἀρεταῖς |
| τῶν ἐν τῇ κώμῃ ὁμολογούντων μὲν Κόρινθον εἶναι εὐδαίμονα , αἱρουμένων δὲ ἥττονα κώμην ἔχειν , οὕτως εἴρηται . Ἐν | ||
| καλῶς ἐξενεχθείη , διὰ δὲ τῶν σωφρόνως καὶ καθαρῶς ζῆν αἱρουμένων οὐδὲ τὰ μετρίως ἐσκεμμένα διαμαρτάνεσθαι πέφυκεν . τὰς μὲν |
| μὴ περιιδεῖν ἐρριμμένην , ἣ πρότερον μὲν μέχρι Μάρκου σεμνοπρεπῶς διοικουμένη σεβάσμιος ἐφαίνετο , ἐς Κόμμοδον δὲ μεταπεσοῦσα , εἰ | ||
| ἕνα , οἴνου ξέστας πέντε . Ἐμπνευματώσεως ἀρχὴ τροφὴ κακῶς διοικουμένη : ἔστι δὲ ἡ τῶν πνευμάτων ἐν γαστρὶ γένεσις |
| ῥεούσης , ὥστε καὶ ἐσῆλθε Ῥωμαίους καὶ τὸ ἄλλο συμμαχικὸν μνήμη τῶν ἐπῶν ὧν ἐν καταλόγῳ πεποίηκεν Ὅμηρος ἐπὶ τῇ | ||
| κἀν τοῖς κατὰ τῶν ἐχθρῶν λόγοις ἡ ὑφειμένη τῶν ἐλαττωμάτων μνήμη καὶ ἔτι ἡ κατὰ παράλειψιν ἐφ ' ἑκατέρου μέθοδος |
| , ταράττειν καὶ συγχέειν πράγματα μεμελετηκώς , ἐχθρὸς εἰρήνῃ καὶ εὐσταθείᾳ , στάσεις καὶ θορύβους κατασκευάσαι μὲν οὐκ ὄντας , | ||
| , οὐ πόλεμος , ἀλλ ' εἰρήνη : διανοίας γὰρ εὐσταθείᾳ καὶ ἠρεμίᾳ , ἣν εὐσέβεια γεννᾶν πέφυκεν , ἀνατρέπεται |
| καὶ αἱ βάναυσοι , ἔσται ἡ φιλοσοφία καὶ τῶν βαναύσων ἀτιμοτέρα . καθόλου γάρ , ἐὰν ὦσι δύο τέχναι καὶ | ||
| τὴν ἐπ ' Εὐρώτᾳ γῆν πειραθῆναι πολεμίων ἐμβολῆς , οὐδὲν ἀτιμοτέρα τῶν παρ ' ἐκείνοις τόπων Ἐλευσὶς αὕτη , τὸ |
| οὐκ ἀέρων πρᾳότης ; οὐ λουτρῶν χάρις ; οὐκ ἀγορᾶς φαιδρότης ; . . . . . . . . | ||
| ἐν τοῖς ἱππασίμοις χωρίοις περιέχει . Χαρά , ἡδονή , φαιδρότης , εὐθυμία , εὐφροσύνη , χαρμονή , ἵλεως διάθεσις |
| τοῦτο εἰκότως , εἴ γε καὶ θερμότης ἐστὶ τὴν χρείαν κατεπείγουσα . καὶ ἡ δύναμις οὐ καταβέβληται διὰ τὸ τοῦ | ||
| δύναμις ἐρρωμένη σοι φανῇ καὶ ἡ ὀδύνη μεγάλη πάνυ καὶ κατεπείγουσα , τηνικαῦτα χρὴ μόνον ἐπιδιδόναι καὶ τοῦτο προσάπαξ : |
| δὲ ἀτρεμοῦσα καὶ μάλα ἐγκρατῶς ἐντίθησίν οἱ τὸ κατὰ μικρὰ ἀδεές . προσελθόντος δὲ καὶ παραμένοντος ἀπαθοῦς καὶ οἱ μετέωροι | ||
| , καὶ τὸ θηλυκὸν [ ἀδεής ] καὶ τὸ οὐδέτερον ἀδεές , πλεονασμῷ ἑτέρου δ ἀδδεές , . , . |
| ὄλεθρον τῶν πολεμίων ἱππέων . καὶ ἐλπὶς μὲν ὑπὸ τοῦ ἀδιηγήτου πλήθους τῶν βελῶν μὴ ἐπὶ πλεῖον πελάσειν τῆι πεζικῆι | ||
| δὲ ἐν τῷ μέσῳ φορᾶς φιλοσόφων τε ἀνδρῶν καὶ σοφιστῶν ἀδιηγήτου γενομένης κατὰ τὸ μέγεθος καὶ τὸ ποικίλον τῆς ἀρετῆς |
| τὸ ζῷον πρὸς τὰ ἔκγονα , ἔχει δὲ μέγεθος ὄρνιθος γενναίου , τὴν δὲ κεφαλὴν μικρὰν πρὸς τὸ σῶμα καὶ | ||
| ψυχὰς ἀνατρέφειν πρὸς τὰ μεγέθη καὶ ὥσπερ ἐγκύμονας ἀεὶ ποιεῖν γενναίου παραστήματος . τίνα , φήσεις , τρόπον ; γέγραφά |
| ὁ Ἠπειρώτης , ” τὴν ἀρετὴν ἄρα τὴν στρατηγικὴν ἐν τόλμῃ τιθέμενον : οὐ γὰρ ἔστιν εὑρεῖν μεγαλοτολμοτέρους τῶνδε τῶν | ||
| γὰρ τὸν καιρὸν ἀγνοεῖ καὶ λογισμῷ πανταχοῦ χρῆται μᾶλλον ἢ τόλμῃ τόν τε σὸν ἐπιστάμενος θυμὸν οὐδ ' εἰ σφόδρα |
| ἀντεγκληματικόν : ἐὰν μετάστασις , μεταστατικόν : ἐὰν συγγνώμη , συγγνωμονικόν : ἐὰν μὲν γὰρ ὁμολογῇ μὲν πεποιηκέναι ὃ κατηγορεῖται | ||
| ἀναφέρον τὴν αἰτίαν μεταστατικόν φασιν : τὸ δὲ εἰς ἀνεύθυνον συγγνωμονικόν : τινὲς δὲ καὶ τὰ εἰς ἀνεύθυνον καὶ τὰ |
| καρτερικὴ πρὸς ἀρετήν : ἠρεμία ψυχῆς περὶ τὰ δεινὰ καὶ θαρσαλέα κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον φαινόμενα : σωτηρία δογμάτων ἀδήλων | ||
| ἃ ἡ ἀνδρεία . εἰ γὰρ καὶ τὰ φοβερὰ καὶ θαρσαλέα ὑποκείμενα ταύτῃ λέγονται , ἀλλά γε καὶ τούτοις ἡδοναὶ |
| ὃ προϋπάρξει τοῦ ὄντος , τὸ δὲ καὶ τῷ ὄντι ἐπανορθοῦν , περὶ μὲν γὰρ τούτων εἰσαῦθις , ἐὰν δέῃ | ||
| τε ἔχειν καὶ νήφειν καὶ δύνασθαί τι τῶν τῆς πόλεως ἐπανορθοῦν τὸν ὑπὸ τῆς ὑπωρείας πίνοντα ἕωθεν πολλῶν ὁρώντων , |