. Χολοβητηνή : μοῖρα Ἀρμενίας . Ἀρριανὸς Ϛ Παρθικῶν : Τιγράνης † ἀρχόμενος ἄρχεται σατράπης . ἡ δὲ χώρα ἧς | ||
καθάπερ οἱ παρὰ Ῥωμαίοις νομικοί . διέθηκε δὲ φαύλως αὐτοὺς Τιγράνης ὁ Ἀρμένιος , ἡνίκα τὴν Καππαδοκίαν κατέδραμεν : ἅπαντας |
τὴν ἡγεμονίαν τοῦ μὲν ἀριστεροῦ κέρως οἱ Ταρκυνίου παῖδες , Σέξτος καὶ Τῖτος , Ῥωμαίων τ ' αὐτῶν τοὺς φυγάδας | ||
εἴ τις ἀρχὴ γένοιτο . ἐν τούτῳ δὴ τῷ καιρῷ Σέξτος ὁ πρεσβύτατος τῶν Ταρκυνίου παίδων ἀποσταλεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς |
δὲ Ῥωμαίων ἐν Ἰβηρίᾳ , Πούπλιός τε Κορνήλιος Σκιπίων καὶ Γναῖος Κορνήλιος Σκιπίων , ἀλλήλοιν ἀδελφώ , λαμπρὰ ἔργα ἀποδεικνυμένω | ||
ἔστε ἐπανέλθοιεν ἐς Ῥώμην . ἐπὶ δὲ τῷ Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος , ὁ μετ ' οὐ πολὺ Μέγας παρονομασθείς |
Λυκίαν Κασάνδρῳ δοθῆναι , Φρυγίαν δὲ τὴν ἐφ ' Ἑλλησπόντῳ Λυσιμάχῳ , Συρίαν δὲ πᾶσαν Πτολεμαίῳ , Βαβυλωνίαν δὲ Σελεύκῳ | ||
' αὐτῆς ᾤκισεν ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ τῆς Θρᾳκίας χερρονήσου . Λυσιμάχῳ δὲ ἐπὶ μὲν Ἀριδαίου βασιλεύοντος καὶ ὕστερον Κασσάνδρου καὶ |
αὐτὴν σπουδῇ Πετρωνίου Σεκούνδου καὶ Παρθενίου . Τούτων ὁ μὲν ὕπαρχος ἦν , ὁ δὲ ἕτερος εἷς τῶν Δομετιανοῦ φονέων | ||
τι περὶ τῆς ἰδίας εὐγενείας , οὐδ ' ὅτε βασιλέως ὕπαρχος ἐχειροτονεῖτο καὶ τῆς Αἰγύπτου πάσης τὴν ἐπιμέλειαν καὶ προστασίαν |
ἐτέων οὐκ ἐπέβη πισύρων , ἐπεχείρησε δὲ χρόνοις ὕστερον καὶ Λούκιος , ἀνὴρ ἐν Βυζαντίῳ τὴν στρατηγίδα ἀρχὴν ὑπὸ βασιλεῖ | ||
τοῦ Πομπηίου . Στρατηγοὶ δὲ ἦσαν αὐτῷ ἄνδρες ἄριστοι , Λούκιος Ἀφράνιος καὶ Μάρκος Πετρήιος καὶ Μάρκος Βάρρων . Εἶτ |
τὴν θαυμαστὴν ἐκείνην νίκην ἐνίκησεν . Καὶ Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου Σελεύκῳ ἐπιστέλλων σαφῶς ἀνέστρεψε τὴν τάξιν ἐν ἀρχῇ μὲν | ||
τοῦ Ἀκεσίνου τὸ μέγεθος μόνου τῶν Ἰνδῶν ποταμῶν Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἀνέγραψεν : εἶναι γὰρ ἵνα ἐπέρασεν αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἐπὶ |
, βασιλεύσας ἔτη τρία : τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος ὁ Περδίκκας ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας ἔτη πέντε . Ἐπ ' ἄρχοντος | ||
ὥστ ' ἐν τάχει ἀπελθεῖν . τὸν δὲ Σεύθην κρύφα Περδίκκας ὑποσχόμενος ἀδελφὴν ἑαυτοῦ δώσειν καὶ χρήματα ἐπ ' αὐτῇ |
ἀληθὲς ἔχει . περιδέξιος ὢν στρατιώτης ὁ Αἴας καὶ πολλοὺς πολεμήσας πολέμους οὐδέποτε ἐτρώθη τῷ ἄριστα τηρεῖν ἑαυτὸν καὶ σκέπεσθαι | ||
ἢ κακηγοροῦντες . ὃ δὴ καὶ ἐξήμαρτεν ὁ Μίνως , πολεμήσας τῇδε τῇ πόλει , ἐν ᾗ ἄλλη τε πολλὴ |
κοτε Χορασμίων , ἐν οὔροισι ἐὸν Χορασμίων τε αὐτῶν καὶ Ὑρκανίων καὶ Πάρθων καὶ Σαραγγέων καὶ Θαμαναίων : ἐπείτε δὲ | ||
ὀλίγῃ Περσῶν στρατιᾷ ἑκόντων μὲν ἡγήσατο Μήδων , ἑκόντων δὲ Ὑρκανίων , κατεστρέψατο δὲ Σύρους , Ἀσσυρίους , Ἀραβίους , |
νόσῳ ὑπολελειμμένοι τῶν ἑταίρων ἱππέων οὐ πολλοὶ καὶ ξὺν τούτοις Πείθων τε ὁ Σωσικλέους , ἐπὶ τῆς βασιλικῆς θεραπείας τῆς | ||
συνεδρίου δὲ κροτηθέντος ἄρχοντες μὲν τῆς πάσης δυνάμεως ἀντὶ Περδίκκου Πείθων καὶ Ἀρριδαῖος ἐν τῷ τέως ἀνερρήθησαν , τῶν δὲ |
πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον ἐπανιόντα . ὁ δὲ Μάνιος καὶ ἐπιστολὴν ἐδείκνυε τοῦ Ἀντωνίου , εἴτε πλασάμενος εἴτε | ||
αὐτῶν γένοιτ ' ἄχαρι . Ταῦτα μὲν Ἄππιος εἶπεν . Μάνιος δὲ Οὐαλέριος ὁ δημοτικώτατος τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ |
ἔτη τρία πρὸς τοῖς τετταράκοντα , τὴν δὲ βασιλείαν διεδέξατο Ὦχος ὁ μετονομασθεὶς Ἀρταξέρξης , καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη τρία πρὸς | ||
Αἰγύπτιον δεῖπνον . καὶ κελεύσαντος ἐπεὶ παρεσκευάσθη , ἡσθεὶς ὁ Ὦχος τῷ δείπνῳ κακὸν κακῶς σε , ἔφη , ὦ |
ἔτι Ξάνθου τοῦ Λυδοῦ : τοῦ μὲν Ξάνθου λέγοντος ἐπὶ Ἀρταξέρξου γενέσθαι μέγαν αὐχμὸν ὥστ ' ἐκλιπεῖν ποταμοὺς καὶ λίμνας | ||
Ὦπις : πρὸς ἣν ἀπήντησε τοῖς Ἕλλησιν ὁ Κύρου καὶ Ἀρταξέρξου νόθος ἀδελφὸς ἀπὸ Σούσων καὶ Ἐκβατάνων στρατιὰν πολλὴν ἄγων |
. Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο , πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης , νεώτερος δὲ Κῦρος : ἐπεὶ δὲ ἠσθένει Δαρεῖος | ||
ὑπάτους Μάρκον Γάιον καὶ Πόπλιον Οὐαλέριον . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης ὁρῶν μεγάλας ἑαυτῷ παρεσχημένον χρείας ἐν τῷ πρὸς Αἰγυπτίους |
φιλελευθέρῳ τῆς γνώμης ἐκάθισε . μετὰ δὲ τοῦτον ἀναστὰς Λεύκιος Κοίντιος ὁ καλούμενος Κικιννᾶ - τος καὶ Τίτος Κοίντιος Καπετωλῖνος | ||
ἐπειδὴ τὸν ἄνδρα τόνδε ὀνομασθέντα ἤκουσαν παραλαμβάνουσι τὴν ὑπατείαν Τῖτος Κοίντιος Καπιτωλῖνος καὶ Ἄππιος Κλαύδιος Σαβῖνος , οὔτε τὰς φύσεις |
οὐκ ἄτιμον οἱ λόγοι . Ἣν μὲν καλεῖς φήμην , Τραϊανὸς εἶναί μοι δοκεῖ , ἐκεῖνος γάρ ἐστιν ὁ πείσας | ||
. ξγ Ϛ λ δι ' ἧς καὶ Βαβυλῶνος πόλεως Τραϊανὸς ποτ . ῥεῖ . Τὰ δὲ μεσημβρινώτερα τοῦ Μεγάλου |
Ἆγις Ἄγιος καὶ Ἄγιδος , Θύμβρις Θύμβριος καὶ Θύμβριδος , Ἀγησίπολις Ἀγη - σιπόλιος καὶ Ἀγησιπόλιδος , Γάοζις Γαόζιος : | ||
ἀρχὴν ἐξαιτῆσαι θελήσαντες . Παυσανίου δὲ φυγόντος οἱ μὲν παῖδες Ἀγησίπολις καὶ Κλεόμβροτος νέοι παντάπασιν ἔτι ἦσαν , Ἀριστόδημος δὲ |
εἶτα ἀπέπνιξαν . Μετὰ τοῦτον ἧκε τὰ τῆς ὑπατείας ἐπὶ Λούκιον Δίλιον Μέτελλον καὶ Τίτον Κύντιον Φλαμίνιον . Κατὰ τοῦτον | ||
Μάμερκος Αἰμίλιος , δικτάτωρ χειροτονηθεὶς καὶ λαβὼν ἄρχοντα τῶν ἱππέων Λούκιον Κυίντιον Κιγκιννάτον , τόν τε πόλεμον ἔλυσε καὶ τὸν |
τῆς Ἀσίας αὐτῆς . Καὶ πεμφθεὶς ἐπ ' αὐτὸν Λικίνιος Κράσσος μετὰ πολλοῦ συμμαχικοῦ : Νικομήδης τε γὰρ Βιθυνίας βασιλεὺς | ||
τὸ Σπαρτάκειον ἔργον . Διὰ δὲ τὴν χειροτονίαν τήνδε καὶ Κράσσος , ἵνα μὴ τὸ κλέος τοῦ πολέμου γένοιτο Πομπηίου |
Μαντινείᾳ χρησάμενος τῷ τέλει . μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον Κλεομένης ὁ Λεωνίδου Μεγαλόπολιν κατέλαβεν ἐν σπονδαῖς . Μεγαλοπολιτῶν δὲ | ||
δὲ Κλεομένεος κομίσαντος ἐς Σπάρτην ἐξέμαθον . Ἐκτήσατο δὲ ὁ Κλεομένης ἐκ τῆς Ἀθηναίων ἀκροπόλιος τοὺς χρησμούς , τοὺς ἔκτηντο |
τῆς θαλάσσης αὐτὸν ἐν ἀπορίᾳ καταστήσειν . ἃ θεωρῶν ὁ Λούκουλλος τοὺς φίλους ἀνεμίμνησκε τῆς ὑποσχέσεως καὶ τὸ ἐπαγγελθὲν ὡς | ||
καταλέγειν ἔδοξεν ἀπὸ κλήρου τότε συναγαγεῖν . ὧν ἐστρατήγει Λικίνιος Λούκουλλος ὕπατος , πρεσβευτῇ χρώμενος Κορνηλίῳ Σκιπίωνι , τῷ Καρχηδόνα |
βασιλείαν καὶ γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν , ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα | ||
, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι . μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως καὶ πολλὰ πρὸς |
Πομπηίῳ . Εἶτ ' ἐφεξῆς αὐτός τε καὶ Πομπήιος καὶ Κύντος Σκηπίων ἐπὶ τὸν Πουρίαθον ἐξεπέμφθησαν , ὃς ἐν τῇ | ||
ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ τριακοστοῦ τῆς |
καὶ φιλοδίκαιος . Συνηρίθμησε δὲ καὶ τὸν Λύδιον στρατὸν ὁ Ἄρδυς : ἦν δ ' ἱππότης ὁ πλεῖστος , καὶ | ||
τέλος ἀνεῖπεν ἐξεῖναι τῷ χρῄζοντι κτείνειν αὐτοὺς εἰ ἀνεύροι . Ἄρδυς μὲν οὖν βασιλεύσας οʹ ἔτη θνήσκει . Ἐπὶ Μήλεω |
καὶ τοὺς ἀπὸ τοῦ Περιπάτου καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου προσέταξεν ὁ Μάρκος τῷ Ἡρώδῃ κρῖναι , τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον ἀπὸ | ||
ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ δὲ Μάρκος Κικέρων ὁ ὕπατος λόγον διετίθετο περὶ τῆς προσδοκωμένης ταραχῆς |
: ὑπερασπίζω : αἰτιατικῆι . Ἀρριανός : καὶ ἐπὶ τούτωι Λεοννάτος ὁ ὑπερασπίσας Ἀλέξανδρον . . . . : τινὲς | ||
καὶ παρασκευὰς μείζους ἐποιοῦντο πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπίθεσιν . Λεοννάτος δέ , παραγενομένου πρὸς αὐτὸν Ἑκαταίου πρεσβευτοῦ καὶ δεομένου |
. Παραλαβὼν δὲ τὴν ἀρχὴν Οὐαλέριος καὶ προσελόμενος ἱππάρχην Κόιντον Σερουίλιον , ἀδελφὸν τοῦ συνυπατεύσαντος Ἀππίῳ Σερουιλίου , παρήγγειλε τὸν | ||
Ἀθήνησιν Ἀρχίου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον Παπίριον Μουγιλανὸν καὶ Γάιον Σερουίλιον Στροῦκτον . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀργεῖοι μὲν ἐγκαλέσαντες τοῖς |
Ἀφροδίτης καὶ Ἔρωτος , ἅπερ πρῶτος ἐποίησεν , ὥς φησι Ζώπυρος , Θησεύς , ἐπεὶ Φαίδρα , ὥς φασιν , | ||
κατέργαστο , πάντα δὴ ἦν [ ἐν ] τοῖσι Βαβυλωνίοισι Ζώπυρος , καὶ στρατάρχης τε οὗτός σφι καὶ τειχοφύλαξ ἀπεδέδεκτο |
στράτευμα χωρεῖν , ὃ προεξεπέπεμπτο ἐπὶ τὸν Παρθικὸν πόλεμον Μάρκος Αἰμίλιος ) , καὶ σὺν αὐτῷ ἥκειν τἀσφαλοῦς ἕνεκεν εἰς | ||
, τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἶχον Κόιντος Φάβιος Οὐιβουλανὸς καὶ Τιβέριος Αἰμίλιος Μάμερκος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης μὲν ὁ βασιλεὺς |
, καὶ σὺν αὐτοῖς Λούκιος Κάσσιος , ὁ τῆς Ἀσίας ἀνθύπατος . ἐπιπλέοντος δὲ τοῦ Μιθριδάτου τὰ προάστεια καθῄρουν , | ||
δὲ αὐτῶν οὐδὲ κείμενοι τῶν ἐπαίνων ἠμέλουν . ὁ δὲ ἀνθύπατος καὶ δορυφορῶν μετὰ πάντων [ ἢ τῶν δυνάμεων ] |
, ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς Δηλίοις ἐγκαλοῦντες | ||
ἀκριβῶς παρ ' αὐτῶν τὴν ὅλην ἐπιβουλήν . Ὅτι Λεύκιος Σέργιος ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ |
Μιθριδάτης εἰς Κῶ ἔλαβε τὰ χρήματα , ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα , καὶ τὰ τῶν Ἰουδαίων ὀκτακόσια τάλαντα . | ||
τρίκλινα διαστρώσασα ἐκάλεσε τὸν Ἀντώνιον μεθ ' ὧν ἐβούλετο ἡ Κλεοπάτρα . τοῦ δὲ τῇ πολυτελείᾳ τῆς ὄψεως ἐκπλαγέντος ὑπομειδιάσασα |
Δείδιος μὲν καὶ ἐθριάμβευσεν , πάλιν δὲ τῶν Κελτιβήρων ἀποστάντων Φλάκκος ἐπιπεμφθεὶς ἔκτεινε δισμυρίους . ἐν δὲ Βελγήδῃ πόλει ὁ | ||
πολλάκις εἰς τοὺς αἰτίους . ” ἀλλ ' ὁ μὲν Φλάκκος τά τε λεκτέα ἡσυχάζων καὶ τὰ ἡσυχαστέα λέγων οὕτως |
ἔθεντο . Ἀραχωσίων δὲ καὶ Γαδρωσίων ἐπῆρχε Σιβύρτιος , καὶ Στασάνωρ ὁ Σόλιος Ἀρείων καὶ Δραγγῶν ἡγεῖτο . Φιλίππου δὲ | ||
: οἱ δ ' ἐνοικοῦντες Σόλιοι καλοῦνται . ἐντεῦθεν ἦν Στασάνωρ τῶν Ἀλεξάνδρου ἑταίρων , ἀνὴρ ἡγεμονίας ἠξιωμένος : ὑπέρκειται |
ἡμῖν συναγαγεῖν , φιλοπόνως διειλήσασι τὰ λεγόμενα περὶ τἀνδρός . διεδέξατο δ ' αὐτὸν Σπεύσιππος Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος , τῶν μὲν | ||
τε τοὺς ἄλλους καὶ Μήδου αὐτοὺς , τήν τε Ῥωμαίων διεδέξατο βασιλείαν Ἰουστῖνος ὁ νέος , ἀδελφιδοῦς αὐτῷ γεγονὼς , |
διεφύλαττεν ὁ Πάμφιλος . Ἐκ δὲ τούτου ἀπὸ Λακεδαιμονίων Ἱέραξ ναύαρχος ἀφικνεῖται . κἀκεῖνος μὲν παραλαμβάνει τὸ ναυτικόν , ὁ | ||
σπεύδοντες λῦσαι τὴν Μιτυλήνης πολιορκίαν . ὁ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας πυθόμενος τὸν κατάπλουν τῶν νεῶν , ἐπὶ μὲν |
τοῖς Πέρσαις ἔπεσον πλείους , ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Ἀτιζύης καὶ Φαρνάκης ὁ τῆς Δαρείου γυναικὸς ἀδελφός , ἔτι δὲ Μιθροβουζάνης | ||
ἦλθον , εἶδον , ἐνίκησα . ” Μετὰ δὲ τοῦτο Φαρνάκης μὲν ἀγαπῶν ἐς τὴν ἀρχὴν Βοσπόρου , τὴν δεδομένην |
δεκαπέντε χωρεῖν ἐρέτας ἐξ ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν . Καὶ ἀποβὰς ἐθριάμβευσεν ἐφ ' ἅρματος χρυσοῦ , τοῖς δύο παισὶ περιεστοιχισμένος | ||
, εἰκοστῷ καὶ τετάρτῳ τῆς ἡλικίας ἔτει κατὰ τῶν Ἄφρων ἐθριάμβευσεν . Οὕτως ἐτελεύτησαν ὅ τε ἰταλικὸς πόλεμος καὶ ὁ |
ὅκως βυβλίον γράψειε ἢ Τιμόξεινος ἐθέλων παρὰ Ἀρτάβαζον πέμψαι ἢ Ἀρτάβαζος παρὰ Τιμόξεινον , τοξεύματος παρὰ τὰς γλυφίδας περιειλί - | ||
στρατηγὸν Ἀθηναίων ἔχοντα ξενικὴν δύναμιν καὶ ἐποίησαν αὐτὸν ἡγεμόνα . Ἀρτάβαζος δὲ Πέρσης ἀνήρ , ἀποστὰς βασιλέως καὶ πολεμῶν πρὸς |
ἠντίασάν μιν οἱ Θρήικες , μελλόντων δὲ αὐτῶν συνάψειν ἔπεμψε Σιτάλκης παρὰ τὸν Ὀκταμασάδην λέγων τοιάδε : Τί δεῖ ἡμέας | ||
ἵνα σαφὴς ὁ περὶ αὐτοῦ λόγος ὑπάρξῃ τοῖς ἀναγινώσκουσι . Σιτάλκης τοίνυν πρὸς Ἀθηναίους φιλίαν συνθέμενος ὡμολόγησεν αὐτοῖς συμμαχήσειν τὸν |
ἔχθρας ἀλλήλοις ὄντα οὐδέποτε πιστῶς διαλλάττεται . Σύλλου φιλία καὶ Μετέλλου τοῦ Πίου : ἐπὶ φίλων ἀκραιφνῶς καὶ ἀδόλως φιλούντων | ||
Ἀφρικῆς μὲν Σκιπίωνος , οὗ τῶν ἁρμάτων Ἀσδρούβας ἡγεῖτο , Μετέλλου δὲ ἐκ Μακεδονίας , οὗ προέτρεχεν Ἀνδρίσκος : τοῦτο |
ποτὲ Γαλατείᾳ τινὶ παλλακίδι Διονυσίου προσέβαλε , καὶ μαθὼν Διονύσιος ἐξώρισεν αὐτὸν εἰς λατομίαν . φεύγων δ ' ἐκεῖθεν εἰς | ||
ᾧ καὶ Ῥωμαίων ἦρξεν Ταρκύνιος Σούπερβος τοὔνομα , ὃς πρῶτος ἐξώρισεν Ῥωμαίους τινὰς καὶ παῖδας διέφθειρεν καὶ σπάδοντας ἐγχωρίους ἐποίησεν |
, οἷς νομίζεται θάνατον ἱερέως τιμᾶσθαι . Κύρῳ φασὶ τῷ Καμβύσου καθεύδοντι δόξαι τινὰ προσελθόντα σκευάζου , λέγειν , ὦ | ||
. καὶ διὰ τοῦτο οἱ μὲν Χέροπος νόμοι καὶ οἱ Καμβύσου μόγις τοῖς θεμένοις αὐ - τοὺς συνδιήρκεσαν , ὁ |
ἐπὶ δὲ τοῦ Τισαμενοῦ τούτου κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι , Τήμενος μὲν καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου , τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου | ||
τοῦ θεοῦ δὲ εἰπόντος ὅ τι καὶ τὸ πρότερον , Τήμενος ᾐτιᾶτο λέγων τούτῳ πεισθέντας ἀτυχῆσαι . ὁ δὲ θεὸς |
ἰδίου υἱοῦ Φιλώτου πεποιῆσθαι τὴν ἐπιβουλήν . ὁ μὲν οὖν Φιλώτας , βασανισθεὶς πρότερον καὶ ὁμολογήσας τὴν ἐπιβουλήν , κατὰ | ||
ἄλλοις τε ἐλέγχοις οὐκ ἀφανέσι καὶ μάλιστα δὴ ὅτι αὐτὸς Φιλώτας πεπύσθαι μὲν ἐπιβουλήν τινα Ἀλεξάνδρῳ παρασκευαζομένην συνέφη , ἐξηλέγχετο |
ἔχοντες . οὐ πολὺ δὲ προεληλυθότων αὐτῶν ἐπιφαίνεται πάλιν ὁ Μιθραδάτης , ἱππέας ἔχων ὡς διακοσίους καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας | ||
θαρροῦσι διώκειν ὡς ἐφεψομένης ἱκανῆς δυνάμεως . ἐπεὶ δὲ ὁ Μιθραδάτης κατειλήφει , καὶ ἤδη σφενδόναι καὶ τοξεύματα ἐξικνοῦντο , |
τὴν ὑπατείαν τὸν ἕτερον τῶν κατηγορησάντων τοῦ Κασσίου , Καίσωνα Φάβιον ἀδελφὸν ὄντα τοῦ τότε ὑπατεύοντος Κοΐντου , καὶ ἐκ | ||
τις τὴν πραγματείαν εὕροι τοιοῦτον ὄντα : παραπλησίως δὲ καὶ Φάβιον , ὡς ἐπ ' αὐτῶν δειχθήσεται τῶν καιρῶν . |
καὶ τῶν ἀξιολόγων ἡγεμόνων τοὺς ἱκανούς , ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Ἀλκέτας ὁ ἀδελφὸς καὶ Νεοπτόλεμος , καὶ τούτοις παρεκελεύσατο πάντα | ||
μὲν Ἠπειρῶται καταπλαγέντες προσεχώρησαν τοῖς πολεμίοις , ὁ δ ' Ἀλκέτας καταλειφθεὶς κατέφυγεν εἰς Εὐρυμενὰς πόλιν Ἠπειρωτικήν . ἐνταῦθα δ |
τῷ Περγάμου βασιλεῖ . ὃ δέ ἠρνήσατο καὶ τοῖς ἀδελφοῖς Ἀττάλῳ τε καὶ Φιλεταίρῳ θαυμάζουσιν , ὅτι κῆδος βασιλέως τοσοῦδε | ||
καὶ διὰ πάσης γέγονε τῆς οἰκουμένης , ἀθάνατον ἀπονέμοντα δόξαν Ἀττάλῳ τῆς πραγματείας ἐπιγραφὴν εἰληφότι . Ἐγὼ δ ' ἀκούων |
θηλυκῶν προῆκται . τοῦ μὲν προτέρου παραδείγματος ταῦτα , Ἀσιανός Καρδιανός Ὀλβιανός Φασιανός , ἀπὸ τῆς Φάσιος πόλεως , Τράλλιος | ||
ἔχει πρὸ τέλους , ὀφεῖλον τὸ α , ὡς Ὀλβιανός Καρδιανός . Βούβαστος , πόλις Αἰγύπτου , ἣν Ἡρόδοτος Βούβαστιν |
ξυνέλαβε καὶ δήσας ἦγεν , ἔπειτα ἀπέκτεινε . καὶ ὁ Βῆσσος οὐ μόνῳ οἷ ταῦτα δόξαντα πρᾶξαι ἔφη , ἀλλὰ | ||
τοῖς ἱππεῦσιν ἐλάσας ἀφίκετο πρὸς κώμην τινά , ἵνα ὁ Βῆσσος ἦν ξὺν ὀλίγοις στρατιώταις . οἱ γὰρ ἀμφὶ τὸν |
τοῦ Εὐπάτορος καὶ τῶν καταλυσάντων Ῥωμαίων ἐκεῖνον . ὁ δὲ Εὐπάτωρ καὶ ἐγεννήθη ἐκεῖ καὶ ἐτράφη : διαφερόντως δὲ ἐτίμησεν | ||
μόνας ἡττᾶτο τὰς τῶν γυναικῶν ἡδονάς . ὁ μὲν δὴ Εὐπάτωρ τε καὶ Διόνυσος ἐπικληθεὶς Μιθριδάτης ὧδε ἐτελεύτα , καὶ |
πραγμάτων , Κωνσταντῖνος καὶ Μαξέντιος , ἐξ αὐγούστων γεγενημένοι , Λικίνιος καὶ Μαξιμιανὸς , ἐξ ἰδιωτῶν πρὸς τὴν ἀρχὴν κεκλημένοι | ||
καὶ Λεύκιος Φούριος , ἔτι δὲ Γάιος [ Λεύκιος ] Λικίνιος καὶ Πόπλιος Κοίλιος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μεγάλῃ |
ἱππεῖς , βαρὺς ἐπέκειτο τοῖς κατ ' αὐτὸν τεταγμένοις : Παρμενίων δὲ μετὰ τῶν Θετταλῶν ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων τῶν | ||
ἦρχε Φίλιππος ὁ Μενελάου . ξύμπαν δὲ τὸ εὐώνυμον ἦγε Παρμενίων ὁ Φιλώτα , καὶ ἀμφ ' αὐτὸν οἱ τῶν |
τῶν τετρακοσίων . Πολέμων δ ' ὁ Μακεδών , Καρμανίας σατράπης ἀποδεδειγμένος , εἶχε πεζοὺς μὲν χιλίους πεντακοσίους , ἱππεῖς | ||
ἡγησαμένων τοῦ ἱππικοῦ : ἀποθνήσκει δὲ καὶ Σαυάκης ὁ Αἰγύπτου σατράπης καὶ Βουβάκης τῶν ἐντίμων Περσῶν : τὸ δὲ ἄλλο |
τὸν Ἀλεξανδρεῦσι πολεμήσαντα , ἐπὶ δὲ Γαβινίῳ Κράσσον τὸν ἐν Παρθυαίοις ἀποθανόντα καὶ Βύβλον ἐπὶ τῷ Κράσσῳ . παρὰ δὲ | ||
Τληπόλεμος δὲ Πυθοφάνους τῶν ἑταίρων ξυνετάχθη αὐτῷ σκοπεῖν τὰ ἐν Παρθυαίοις τε καὶ Ὑρκανίοις . Τοῦτο τὸ τέλος Δαρείῳ ἐγένετο |
ἐν τῷ ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν . Οὕτω μὲν δὴ καὶ Μέτελλος , ἀνὴρ εὐδοκιμώτατος , ἔφευγε , καὶ ὁ Ἀπουλήιος | ||
ἐκ τοῦ πυρὸς τῶν ἱεροφαντῶν τις Λεύκιος Καικίλιος ὁ καλούμενος Μέτελλος ἀνὴρ ὑπατικός , ὁ τὸν ἀοίδιμον ἐκ Σικελίας ἀπὸ |
τοῦ τραύματος . ἔτ ' ἐν τῷ τῆς πληγῆς ὁ Πύρρος σχήματι ῥεόμενος τὴν χεῖρα τῷ λύθρῳ πολλῷ κατὰ τοῦ | ||
καὶ σύνδεσμοι τῶν μηχανημάτων ἐγένοντο τῶν γυναικῶν αἱ τρίχες . Πύρρος Ἠπειρώτης ἐνέβαλεν εἰς Ἄργος καλέσαντος αὐτὸν Ἀριστέως Ἀργείου . |
τοὺς προσχώρους . Ἐκ δὲ τούτου προσέρχεται τῷ Κύρῳ ὁ Γαδάτας καὶ λέγει ὅτι ἥκουσιν αὐτῷ ἄγγελοι ὡς ὁ Ἀσσύριος | ||
τε σοὶ ὅσα ἂν δύνωμαι πειράσομαι . ἀκούσας ταῦτα ὁ Γαδάτας ἀνέπνευσέ τε καὶ εἶπεν : Ἆρ ' οὖν , |
τῇ στρατιῇ ἧκε βοηθέων , Σκύθην μὲν τὸν μούναρχον τῶν Ζαγκλαίων ὡς ἀποβαλόντα τὴν πόλιν ὁ Ἱπποκράτης πεδήσας καὶ τὸν | ||
ἀγρῶν πάντα Ἱπποκράτεα λαγχάνειν . Τοὺς μὲν δὴ πλέονας τῶν Ζαγκλαίων αὐτὸς ἐν ἀνδραπόδων λόγῳ εἶχε δήσας , τοὺς δὲ |
Θετταλῶν γε ἱππεῖς , γνωσθῆναι τῷ Ἀγησιπόλιδι βουλόμενοι , καὶ Ἀμύντας δὲ καὶ Δέρδας ἔτι προθυμότερον ἢ πρόσθεν . Ἀγησίπολις | ||
κατὰ χρησμόν : ἔκτισαν δὲ ταύτην ἡνίκα τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν Ἀμύντας παρέλαβεν . ἄποικοι γενόμενοι Μιλησίων , ὑπὸ Σκυθῶν κύκλῳ |
εἰς τὰ γυμνάσια . πρὸς οὓς καὶ τοὺς ὁμοίους τούτοις Μασσανάσσης ὁ τῶν Μαυρουσίων βασιλεὺς ἀπεκρίνατο , ὥς φησι Πτολεμαῖος | ||
ἐπ ' ἀλλήλους ὑπὸ προθυμίας ἐς μὲν τὴν ἀσπίδα ὁ Μασσανάσσης ἠκόντισε βαλών , ὁ δὲ Ἀννίβας καὶ τότε ἔτυχε |
τὴν κεφαλὴν τίθησι : καὶ ἐπὶ τοῦτον Λέπιδον καλοῦντος τὸν ἱππάρχην , ὁ μὲν ὤκνει : ἐν τούτῳ δὲ Κάσσιος | ||
φασιν οὔτε δικτάτορα ὑπὸ τῆς βουλῆς ἀποδειχθῆναι τὸν Κοίντιον οὔτε ἱππάρχην ὑπὸ τοῦ Κοιντίου τὸν Σερουίλιον . γενομένης δὲ μηνύσεως |
ἀρχὴν Διοκλῆς , ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος . περὶ δὲ τούτους τοὺς | ||
ἀρχαιρεσιῶν καιρός , ὕπατοι δ ' ἀπεδείχθησαν ὑπὸ τοῦ δήμου Κόιντος Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος τὸ δεύτερον . |
ταῦτα ποιῆσαι καὶ παθεῖν ὑπὸ τοῦ πατρός : ὧν καὶ Ἀντίγονός ἐστι . . . . Ἀβάντις : Δοκεῖ δ | ||
φιλόσοφος καὶ φιλόκηπος ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων , ὡς καὶ Ἀντίγονός φησι . λόγος γοῦν εἰπεῖν Ἱερώνυμον τὸν περιπατητικὸν ἐπ |
μὴ κατελθεῖν ἐς Ἤπειρον . γενομένης δὲ Φιλίππου τε ἀδελφοῦ Κασσάνδρου καὶ Αἰακίδου μάχης πρὸς Οἰνιάδαις , Αἰακίδην μὲν τρωθέντα | ||
Ὀλυμπιόδωρον ἐν Δελφοῖς ἀνέθεσαν , ὅτι καὶ τούτοις ἤμυνεν ἀποστᾶσι Κασσάνδρου . τῆς δὲ εἰκόνος πλησίον τῆς Ὀλυμπιοδώρου χαλκοῦν Ἀρτέμιδος |
τὸν ἄνθρωπον ἀνήιρηκεν . ἤδη δ ' αὐτοῦ τεθνηκότος , Ἀρτασύρας ὁ βασιλέως ὀφθαλμὸς ἔτυχεν ἵππωι παρεξελαύνων . γνωρίσας οὖν | ||
, ὦ Ἀρτασύρα , Κῦρον τεθνηκότα ; θαυμάσας οὖν ὁ Ἀρτασύρας τῶι μὲν εὐνούχωι θαρρεῖν παρεκελεύσατο , καὶ φυλάττειν τὸν |
ἡμέραν τε συνθέμενος αὐτοῖς ἐπανῆλθεν . καὶ τὴν ἡμέραν ὁ Ἄννων τῷ Ἀσρούβᾳ μετέφερεν . Σκιπίωνι δὲ θυομένῳ κίνδυνον τὰ | ||
' ὃν καιρὸν ἦλθόν τινες ἀπαγγέλλοντες τὸν Ἔρβησσον παραδώσειν . Ἄννων δὲ πολεμήσας ἐν δυσὶ μάχαις ἀπέβαλε στρατιώτας πεζοὺς μὲν |
Ἀλεξάνδρου γυναικός , τῆς δὲ Ἰνδικῆς τὰ μὲν συνορίζοντα Παροπανισάδαις Πίθωνι τῷ Ἀγήνορος , τὰς δ ' ἐχομένας βασιλείας τὴν | ||
πατρί : τῆς δὲ Ἰνδῶν γῆς τὰ μὲν ξύνορα Παραπαμισάδαις Πίθωνι τῶι Ἀγήνορος : τὰς δὲ ἐχομένας ξατραπείας , τὴν |
, οὐδεὶς δὲ διὰ τῶν ἰδίως ἐπιπέδων καλουμένων ] , Νικομήδης δὲ λέλυκε διὰ κοχλοειδοῦς γραμμῆς , δι ' ἧς | ||
τὴν Μιθριδάτου δύναμιν δεδιότες : ἐγκειμένων δὲ τῶν πρέσβεων ὁ Νικομήδης , πολλὰ μὲν ὑπὲρ τῆς ἐπικουρίας τοῖς στρατηγοῖς καὶ |
καὶ Ἴσιδος . πρὶν δὲ ὑπὸ Περσῶν ἀφανισθῆναι φησὶ † Κάτων , ὅτι τρισμυρίας τρισχιλίας κώμας εἶχε καὶ τριάκοντα , | ||
τούτοις τοῖς ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ |
ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι ὁ Μόμμιος τῷ παρ ' Ἀττάλου στρατηγῷ δίδωσι : καὶ ἦν Περγαμηνοῖς καὶ ἐς ἐμὲ | ||
Σμύρναν αἱ Λεῦκαι πολίχνιον , ὃ ἀπέστησεν Ἀριστόνικος μετὰ τὴν Ἀττάλου τοῦ φιλομήτορος τελευτήν , δοκῶν τοῦ γένους εἶναι τοῦ |
οὐκ ἀξύμφορον : ἐδήλωσε δὲ ἐσθῆτά τε εὐθὺς ὡς κατεστάθη σατραπεύειν Περσῶν μόνος τῶν ἄλλων Μακεδόνων μεταβαλὼν τὴν Μηδικὴν καὶ | ||
, ὃς κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους τῆς Λυδίας πεμφθεὶς σατραπεύειν , Λακεδαιμονίοις προσθέμενος εἰς πόλεμον τὰ πρὸς Ἀθηναίους ἐχορήγησε |
ἔσχε πολλήν . εἶτ ' ἐκάκωσαν αὐτὴν πάλιν οἱ μετὰ Φιμβρίου Ῥωμαῖοι λαβόντες ἐκ πολιορκίας ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ . | ||
πρῶτος Μιθριδάτου καὶ Ῥωμαίων πόλεμος κατεπαύετο . Σύλλας δέ , Φιμβρίου δύο σταδίους ἀποσχών , ἐκέλευε παραδοῦναί οἱ τὸν στρατόν |
περὶ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος . Κόϊντος δὲ Φάβιος κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος . Κάτων | ||
ἀνὴρ ὑπὸ Ἀννίβου τὰ τείχη φυλάττειν πεπιστευμένος . τοῦτο μαθὼν Φάβιος τὸν Ταραντῖνον στρατιώτην ἐσέπεμψε πρὸς τὴν ἀδελφήν . ὁ |
. καὶ παραγίνεται Δαρειαῖος ἀγόμενος ὑπὸ Ἀρταπάνου εἰς τὴν οἰκίαν Ἀρτοξέρξου , πολλὰ βοῶν καὶ ἀπαρνούμενος ὡς οὐκ εἴη φονεὺς | ||
καὶ Μιθριδάτης ὁ Δαρείου γαμβρὸς καὶ Ἀρβουπάλης ὁ Δαρείου τοῦ Ἀρτοξέρξου παῖς καὶ Φαρνάκης , ἀδελφὸς οὗτος τῆς Δαρείου γυναικός |
ἄλλα πάντα διδάξαντα τοὺς Φοίνικας εὐαρεστῆσαι τῷ βασιλεῖ αὐτῶν . Ὕστερον δὲ Ἀρμενίους ἐπιστρατεῦσαι τοῖς Φοίνιξι : νικησάντων δὲ καὶ | ||
αὕτη ἦν ἡ ξενοκτονία ἣν λέγει ὁ θεῖος Γρηγόριος . Ὕστερον δὲ ὁ Ὀρέστης δειματούμενος ὑπὸ τῶν Ἐρινύων , καὶ |
. Ὧδε δὲ ἔτι ἐχόντων , ὁ Ἀντώνιος καὶ ὁ Λέπιδος ἐκ τοῦ βουλευτηρίου προῆλθον : καὶ γάρ τινες αὐτοὺς | ||
δείσασα ὥρκωσε μὴ πολέμῳ διακριθῆναι , κληρωσάμενος δ ' ὁ Λέπιδος τὴν ὑπὲρ Ἄλπεις Γαλατίαν , ἐπὶ τὰ ἀρχαιρέσια οὐ |
ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λεύκιος Οὐαλέριος καὶ Αὖλος Μάλλιος , παρὰ δ ' Ἠλείοις ὀλυμπιὰς ἤχθη ἐνενηκοστὴ ἐνάτη | ||
Λεύκιος Τιτίνιος , Πόπλιος Λικίνιος , Πόπλιος Μελαῖος , Κόιντος Μάλλιος , Γναῖος Γενύκιος , Λεύκιος Ἀτίλιος . τούτων δὲ |
] σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω . Ἰούλιός γε τοι τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , παρὰ | ||
: σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω : Ἰούλιός γέ τοι παρὰ τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , |
Λιβύῃ κατῴκισεν , Αἴγυπτον δὲ ἐν Ἀραβίᾳ , ὃς καὶ καταστρεψάμενος τὴν Μελαμπόδων χώραν ἀφ ' ἑαυτοῦ ὠνόμασεν Αἴγυπτον . | ||
. Τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα ἑωυτοῦ μητροπάτορα καταστρεψάμενος εἶχε δι ' αἰτίην τὴν ἐγὼ ἐν τοῖσι ὀπίσω |
τρία , οἱ δὲ εἰς τέσσαρα διεμέρισαν . ἐξ αὐτῆς Ἠπειρώτης καὶ Ἠπειρωτικός . Ἤπιον , πόλις Τριφυλίας , ἣν | ||
ἐς τὴν ἀγωνίαν ταύτην πλείους μέν , ὁ δ ' Ἠπειρώτης ἄριστα φωνῆς ἔχων , εὐδοκιμῶν δ ' ἐπ ' |
βασιληίη αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον . Ἀμείβεται δὴ ὦν ὁ Ὑστάσπης τοῖσδε : Ὦ βασιλεῦ , μὴ εἴη ἀνὴρ Πέρσης | ||
τοὺς Σκύθας καλέουσι Σάκας . Βακτρίων δὲ καὶ Σακέων ἦρχε Ὑστάσπης ὁ Δαρείου τε καὶ Ἀτόσσης τῆς Κύρου . Ἰνδοὶ |
ἐν τῷ Περὶ ἀνδραγαθημάτων . . : Ὅτι Σκάμανδρος ὁ βασιλεύσας πρῶτος τῶν Τρώων , Σάμωνι χρησάμενος συνεργῷ , τοὺς | ||
κατ ' Αἴγυπτον . ἔτη δὲ τρία πρὸς τοῖς τριάκοντα βασιλεύσας ἐκ προαιρέσεως ἐξέλιπε τὸν βίον , ὑπολιπόντων αὐτὸν τῶν |
περὶ αὐτὸν ἱστοριῶν ἀφηγεῖται Θεόπομπος , οἷς καὶ Μαρσύας ὁ Μακεδὼν ὁμολογεῖ . ὁ δὲ Δοῦρις , ἔδει γὰρ αὐτὸν | ||
Ἱστοριῶν , οὐ μόνον ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἀνεκηρύττετο , Θεμίσων Μακεδὼν , Ἀντιόχου βασιλέως Ἡρακλῆς , ἔθυον δὲ αὐτῷ πάντες |
γῆν τὴν Πλαταιῶν στρατεύοντες . Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος ἐλευθερώσας τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν μήδων μετὰ Ἑλλήνων τῶν ἐθελησάντων | ||
μὲν τὸν τύραννον μέλλοντα ἀνηκέστους συμφορὰς ἐπάγειν τοῖς ἀνθρώποις , ἐλευθερώσας δὲ τῆς ὠμοτάτης τυραννίδος Σικελίαν . ὅτι δὲ αὐτὸς |
Ξέρξης εἰς Ἐκβάτανα , καὶ ἀγγέλλεται αὐτῶι ἀπόστασις Βαβυλωνίων καὶ Ζωπύρου τοῦ στρατηγοῦ αὐτῶν ὑπὸ σφῶν ἀναίρεσις . οὕτω καὶ | ||
βέλτιστ ' ἀφαιρεῖσθαι . οὐ γὰρ δὴ τό γε τοῦ Ζωπύρου καὶ τοῦ Κεφαλλῆνος παράδειγμ ' ἂν εἴποιμεν , ὧν |
συνωμοσίαν ἐπήχθησαν ὡς ἀναστήσοντες ἐπὶ Ῥωμαίους τὴν Γαλατίαν . καὶ Λέντλος μὲν αὐτοῖς συνέπεμπεν ἐς Κατιλίναν Βουλτούρκιον , ἄνδρα Κροτωνιάτην | ||
καὶ συμμάχους τῆς ἡγεμονίας ἀνηγόρευεν ἄκυρον δὲ τὸ δόγμα ἐποίησε Λέντλος ὁ ἐπικαλούμενος Σπινθήρ . οἱ δὲ Κρῆτες ἀπηλλάγησαν . |
καὶ Φαβώνιος ἐδημάρχει καὶ Βάρων τὴν ἑξαπέλεκυν ἦρχεν ἀρχὴν καὶ Ῥουτίλιος ὑπάτευεν . ἐῶ τὸν Πρίσκον καὶ τὸν Θρασέαν καὶ | ||
ἐν τοῖς ἰδίοις ἀγροῖς ὄρνιθας ὠνεῖτο δραχμιαίους , ὁ δὲ Ῥουτίλιος παρὰ τῶν ἁλιευόντων αὑτοῦ δούλων τριωβόλου τὴν μνᾶν τοῦ |
γε : τρὶς γὰρ τέλειος ὑπάρχουσα οὐδ ' ἐπίδοσιν αὐξήσεως ἀπέλιπεν , ἀλλὰ καὶ δύο κύβων ἅμα σύνθεσις , τοῦ | ||
ὁρῶν τὸν Κάσανδρον ἀντεχόμενον τῆς Ἀσίας Δημήτριον μὲν τὸν υἱὸν ἀπέλιπεν ἐν τῇ Συρίᾳ , προστάξας ἐνεδρεύειν τοὺς περὶ Πτολεμαῖον |
τούτων Ἀρίστων ὁ πιστευθεὶς ὑπ ' Εὐμενοῦς τῶν ὀστῶν τῶν Κρατεροῦ παρέδωκεν εἰς ταφὴν αὐτὰ Φίλᾳ τῇ πρότερον μὲν Κρατερῷ | ||
ἵππου λέγεται καὶ κατολοφύρασθαι αὐτόν , ἐπιμαρτυρόμενος ἀνδρείαν τε τὴν Κρατεροῦ καὶ σύνεσιν καὶ τὸ ἄγαν ἵλεων τοῦ τρόπου καὶ |
ταῦτα οὐ πολλαῖς ὕστερον ἰδὼν ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα ὑπὸ τοῦ Νικομήδους , ὃς ἐμαρτύρησεν αὐτοῦ δεσπότης εἶναι , προσῆλθον βουλόμενος | ||
Προυσίαν ἐς ἱερὸν Διὸς καταφυγόντα συνεκέντησάν τινες ἐπιπεμφθέντες ἐκ τοῦ Νικομήδους . οὕτω Νικομήδης ἀντὶ Προυσίου Βιθυνῶν ἐβασίλευε , καὶ |
παρασκευή , ὅτε πρῶτον ᾔεσαν ἐς ἀλλήλους Ῥωμαῖοί τε καὶ Μιθριδάτης , ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα τρεῖς ὀλυμπιάδας : | ||
ἐν Ἀσίᾳ γενόμενος αἰσθέσθαι , πότερα συνθηκῶν ἢ πολέμου δεῖται Μιθριδάτης . ὧδε δ ' εἰπὼν ἤλαυνεν ἐπὶ Κύψελλα διὰ |
καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος , Μαρσύας καλούμενος , καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . Εὐημερίδας δὲ ὁ Κνίδιος ἱστορίας | ||
στρατηγῷ . ” ὃ μὲν οὕτως εἶπεν , Πούπλιος δὲ Κορνήλιος , Κορνηλίου Λέντλου συγγενής , τοῦ τότε ὄντος ὑπάτου |
. : Διὸ καὶ τῶν Περσικῶν βασιλέων ἐχθραίνοντες μάλιστα τὸν Ὦχον ὡς ἐναγῆ καὶ μιαρὸν , ὄνον ἐπωνόμασαν . Κἀκεῖνος | ||
τούτοις τὴν βασιλικὴν σφραγῖδα διαπέμπων ἐξ ὀνόματος τοῦ πατρὸς προσέταξεν Ὦχον ἀναγορεῦσαι βασιλέα . ἐπεὶ δὲ πάντες ἀνηγόρευσαν καὶ ὑπήκουσαν |
ἀργύρου πεποιημένα ἦν καὶ χρυσοῦ , Λαχάρης καὶ ταῦτα ἐσύλησε τυραννήσας : τὰ δὲ οἰκοδομήματα καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι ἦν | ||
διὸ κληθῆναι Διονυσιοκόλακας . ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Νυσαῖος ὁ τυραννήσας Συρακοσίων καὶ Ἀπολλοκράτης : Διονυσίου δὲ τοῦ προτέρου οὗτοι |
καθ ' οὓς καιροὺς ἐνέπρησε τὰ κατ ' Αἴγυπτον ἱερὰ Καμβύσης : ὅτε δή φασι τοὺς Πέρσας μετενεγκόντας τὴν εὐπορίαν | ||
δεκάτῃ ἀπ ' ἧς παρέλαβε τὸ τεῖχος τὸ ἐν Μέμφι Καμβύσης , κατίσας ἐς τὸ προάστειον ἐπὶ λύμῃ τὸν βασιλέα |
ἄλλῃ ἔφευγον : Κῦρος δὲ Σάρδεις κατὰ κράτος εἷλεν . Ἅρπαγος ἐπιστολὴν Κύρῳ κρύφα πέμπων ἀνέσχισε λαγὼν καὶ τὰ γράμματα | ||
μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ ποιέεται τὸ Κύρου ἔργον . Ἅρπαγος δὲ ἔφη , αὐτὸς γὰρ γράψαι , τὸ πρῆγμα |
. ἐντεῦθεν δ ' ἦν ὁ διαλεκτικὸς Διόδωρος ὁ Κρόνος προσαγορευθείς , κατ ' ἀρχὰς μὲν ψευδῶς : Ἀπολλώνιος γὰρ | ||
ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας . δεύτερος δὲ Δαρεῖος ὁ Ἀρταξέρξου νόθος προσαγορευθείς . ἔσχατος Δαρεῖος ὁ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου ἀναιρεθείς |
πληγῆς ἐπὶ τῆς κατακλεῖδος γενομένης ἀπροσδοκήτως τε καὶ ἀφυλάκτως ὁ Ἀντωνῖνος ἀνῃρέθη . πεσόντος δὲ αὐτοῦ ἐμπηδήσας ἵππῳ ἔφυγεν ὁ | ||
μὴ πάθῃς ὃ Ἀντωνῖνος ἔπαθε καὶ Λουκϊανός . ὁ γὰρ Ἀντωνῖνος ἔχαιρε τοῖς ἐν χρῷ κειρομένοις , καὶ πάντες λεῖοι |