πληγῆς ἐπὶ τῆς κατακλεῖδος γενομένης ἀπροσδοκήτως τε καὶ ἀφυλάκτως ὁ Ἀντωνῖνος ἀνῃρέθη . πεσόντος δὲ αὐτοῦ ἐμπηδήσας ἵππῳ ἔφυγεν ὁ | ||
μὴ πάθῃς ὃ Ἀντωνῖνος ἔπαθε καὶ Λουκϊανός . ὁ γὰρ Ἀντωνῖνος ἔχαιρε τοῖς ἐν χρῷ κειρομένοις , καὶ πάντες λεῖοι |
Πομπήιον , ὃν τῆς Ἀσίας ἐπίτροπον κατέστησέ ποτε Καῖσαρ ὁ Σεβαστός , καὶ νῦν ἐν τοῖς πρώτοις ἐξετάζεται τῶν Τιβερίου | ||
; ἀλλὰ Ἀθηνόδωρος ὁ πρῴην γενόμενος , ὃν ᾐδεῖτο ὁ Σεβαστός , ἆρα οἴεσθε , εἴπερ ἔγνω τοιαύτην οὖσαν τὴν |
, βασιλεύσας ἔτη τρία : τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος ὁ Περδίκκας ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας ἔτη πέντε . Ἐπ ' ἄρχοντος | ||
ὥστ ' ἐν τάχει ἀπελθεῖν . τὸν δὲ Σεύθην κρύφα Περδίκκας ὑποσχόμενος ἀδελφὴν ἑαυτοῦ δώσειν καὶ χρήματα ἐπ ' αὐτῇ |
ὑπάτους Κόιντον Αἴλιον καὶ Λεύκιον Παπίριον . ἐπὶ δὲ τούτων Εὐμενὴς μὲν ἄρτι τὴν ἐκ τοῦ φρουρίου πεποιημένος ἀποχώρησιν ἐκομίσατο | ||
δεῖν ἀποχωρεῖν εἰς τὰς ἄνω σατραπείας , ὁ δ ' Εὐμενὴς ἀπεφαίνετο μένειν καὶ διαγωνίζεσθαι , τῆς μὲν τῶν ἐναντίων |
ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι ὁ Μόμμιος τῷ παρ ' Ἀττάλου στρατηγῷ δίδωσι : καὶ ἦν Περγαμηνοῖς καὶ ἐς ἐμὲ | ||
Σμύρναν αἱ Λεῦκαι πολίχνιον , ὃ ἀπέστησεν Ἀριστόνικος μετὰ τὴν Ἀττάλου τοῦ φιλομήτορος τελευτήν , δοκῶν τοῦ γένους εἶναι τοῦ |
χρόνος τῶν Τραϊανοῦ καιρῶν ἐπανιόντων , τῶν Ἀδριανοῦ , τῶν Μάρκου , τῶν Ἀντωνίνου , οἳ τὸν Ἀρειανὸν καὶ τὸν | ||
. . . . : Προεβλήθη δέ τι τοιοῦτον ὑπὸ Μάρκου τοῦ γραμματικοῦ . Νεάνθη τὸν Κυζικηνὸν ἔφη λέγειν ἐν |
Δημήτριος προκατειλημμένους ὁρῶν τοὺς τόπους τῆς πορείας ταύτης ἀπετράπετο . Σέλευκος ἐς Κιλικίαν φυγὼν ἐκ τῆς μάχης τῆς πρὸς τοὺς | ||
λεπτοὺς τῶν τυρῶν καὶ πλατεῖς Κρῆτες θηλείας καλοῦσι , φησὶ Σέλευκος : οὓς καὶ ἐν θυσίαις τισὶν ἐναγίζουσιν . πυριέφθα |
τὴν ἡγεμονίαν τοῦ μὲν ἀριστεροῦ κέρως οἱ Ταρκυνίου παῖδες , Σέξτος καὶ Τῖτος , Ῥωμαίων τ ' αὐτῶν τοὺς φυγάδας | ||
εἴ τις ἀρχὴ γένοιτο . ἐν τούτῳ δὴ τῷ καιρῷ Σέξτος ὁ πρεσβύτατος τῶν Ταρκυνίου παίδων ἀποσταλεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς |
πραγμάτων , Κωνσταντῖνος καὶ Μαξέντιος , ἐξ αὐγούστων γεγενημένοι , Λικίνιος καὶ Μαξιμιανὸς , ἐξ ἰδιωτῶν πρὸς τὴν ἀρχὴν κεκλημένοι | ||
καὶ Λεύκιος Φούριος , ἔτι δὲ Γάιος [ Λεύκιος ] Λικίνιος καὶ Πόπλιος Κοίλιος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μεγάλῃ |
Μιθριδάτης εἰς Κῶ ἔλαβε τὰ χρήματα , ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα , καὶ τὰ τῶν Ἰουδαίων ὀκτακόσια τάλαντα . | ||
τρίκλινα διαστρώσασα ἐκάλεσε τὸν Ἀντώνιον μεθ ' ὧν ἐβούλετο ἡ Κλεοπάτρα . τοῦ δὲ τῇ πολυτελείᾳ τῆς ὄψεως ἐκπλαγέντος ὑπομειδιάσασα |
] σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω . Ἰούλιός γε τοι τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , παρὰ | ||
: σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω : Ἰούλιός γέ τοι παρὰ τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , |
ἔθεντο . Ἀραχωσίων δὲ καὶ Γαδρωσίων ἐπῆρχε Σιβύρτιος , καὶ Στασάνωρ ὁ Σόλιος Ἀρείων καὶ Δραγγῶν ἡγεῖτο . Φιλίππου δὲ | ||
: οἱ δ ' ἐνοικοῦντες Σόλιοι καλοῦνται . ἐντεῦθεν ἦν Στασάνωρ τῶν Ἀλεξάνδρου ἑταίρων , ἀνὴρ ἡγεμονίας ἠξιωμένος : ὑπέρκειται |
γῆν τὴν Πλαταιῶν στρατεύοντες . Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος ἐλευθερώσας τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τῶν μήδων μετὰ Ἑλλήνων τῶν ἐθελησάντων | ||
μὲν τὸν τύραννον μέλλοντα ἀνηκέστους συμφορὰς ἐπάγειν τοῖς ἀνθρώποις , ἐλευθερώσας δὲ τῆς ὠμοτάτης τυραννίδος Σικελίαν . ὅτι δὲ αὐτὸς |
τοῦ Εὐπάτορος καὶ τῶν καταλυσάντων Ῥωμαίων ἐκεῖνον . ὁ δὲ Εὐπάτωρ καὶ ἐγεννήθη ἐκεῖ καὶ ἐτράφη : διαφερόντως δὲ ἐτίμησεν | ||
μόνας ἡττᾶτο τὰς τῶν γυναικῶν ἡδονάς . ὁ μὲν δὴ Εὐπάτωρ τε καὶ Διόνυσος ἐπικληθεὶς Μιθριδάτης ὧδε ἐτελεύτα , καὶ |
τὴν σκαιότητα καὶ ἀπόνοιαν τὸν κεραυνὸν ἔφερεν . Ὁ τοίνυν Λυσίμαχος διὰ τὴν παιδοκτονίαν μῖσός τε δίκαιον παρὰ τῶν ὑπηκόων | ||
: ἡ δὲ ἐδεῖτο τυχεῖν ὧν ἐπόθει . Καὶ ὁ Λυσίμαχος σεμνύνων τὸ δῶρον , κατ ' ἀρχὰς μὲν οὐ |
ταῦτα ποιῆσαι καὶ παθεῖν ὑπὸ τοῦ πατρός : ὧν καὶ Ἀντίγονός ἐστι . . . . Ἀβάντις : Δοκεῖ δ | ||
φιλόσοφος καὶ φιλόκηπος ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων , ὡς καὶ Ἀντίγονός φησι . λόγος γοῦν εἰπεῖν Ἱερώνυμον τὸν περιπατητικὸν ἐπ |
καὶ τοὺς ἀπὸ τοῦ Περιπάτου καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου προσέταξεν ὁ Μάρκος τῷ Ἡρώδῃ κρῖναι , τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον ἀπὸ | ||
ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ δὲ Μάρκος Κικέρων ὁ ὕπατος λόγον διετίθετο περὶ τῆς προσδοκωμένης ταραχῆς |
. Χολοβητηνή : μοῖρα Ἀρμενίας . Ἀρριανὸς Ϛ Παρθικῶν : Τιγράνης † ἀρχόμενος ἄρχεται σατράπης . ἡ δὲ χώρα ἧς | ||
καθάπερ οἱ παρὰ Ῥωμαίοις νομικοί . διέθηκε δὲ φαύλως αὐτοὺς Τιγράνης ὁ Ἀρμένιος , ἡνίκα τὴν Καππαδοκίαν κατέδραμεν : ἅπαντας |
, οἷς νομίζεται θάνατον ἱερέως τιμᾶσθαι . Κύρῳ φασὶ τῷ Καμβύσου καθεύδοντι δόξαι τινὰ προσελθόντα σκευάζου , λέγειν , ὦ | ||
. καὶ διὰ τοῦτο οἱ μὲν Χέροπος νόμοι καὶ οἱ Καμβύσου μόγις τοῖς θεμένοις αὐ - τοὺς συνδιήρκεσαν , ὁ |
τῷ δὲ Καλλίνικος , τῷ δὲ Μέγας , τῷ δὲ Φιλοπάτωρ , τῷ δὲ Ἐπιφανής , καὶ οὐκ ἔστιν ὃς | ||
ἀσφαλῶς ἐπὶ τῶν προειρημένων φαλάγγων . Κατεσκεύασε δ ' ὁ Φιλοπάτωρ καὶ ποτάμιον πλοῖον , τὴν θαλαμηγὸν καλουμένην , τὸ |
ποτὲ Γαλατείᾳ τινὶ παλλακίδι Διονυσίου προσέβαλε , καὶ μαθὼν Διονύσιος ἐξώρισεν αὐτὸν εἰς λατομίαν . φεύγων δ ' ἐκεῖθεν εἰς | ||
ᾧ καὶ Ῥωμαίων ἦρξεν Ταρκύνιος Σούπερβος τοὔνομα , ὃς πρῶτος ἐξώρισεν Ῥωμαίους τινὰς καὶ παῖδας διέφθειρεν καὶ σπάδοντας ἐγχωρίους ἐποίησεν |
ὑπ ' Ἀπόλλωνός φησιν αὐτὸν ἀναιρεθῆναι , ὅτι τὸ λίνον καταλύσας πρῶτος χορδαῖς ἐχρήσατο εἰς τὰ ὄργανα . φασὶ δὲ | ||
τοῦ βασιλικοῦ συνεδρίου καὶ τῆς Συρίας ἁπάσης ἀποδεδειγμένος ὕπαρχος ὃς καταλύσας παρὰ τῶι Σίμμαι καὶ θεωρήσας τὴν Σεμίραμιν , ἐθηρεύθη |
τὴν θαυμαστὴν ἐκείνην νίκην ἐνίκησεν . Καὶ Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου Σελεύκῳ ἐπιστέλλων σαφῶς ἀνέστρεψε τὴν τάξιν ἐν ἀρχῇ μὲν | ||
τοῦ Ἀκεσίνου τὸ μέγεθος μόνου τῶν Ἰνδῶν ποταμῶν Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἀνέγραψεν : εἶναι γὰρ ἵνα ἐπέρασεν αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἐπὶ |
μὲν κτείνει καταλαβὼν ὁ Ἀντίγονος καὶ ἐπανιὼν ὑπεδέχθη λαμπρῶς ὑπὸ Σελεύκου σατραπεύοντος ἐν Βαβυλῶνι . ὑβρίσαντος δέ τινα τῶν ἡγεμόνων | ||
κεφαλῇ προσθέντες , τοῦτο δὴ τὸ γνώρισμα τῆς Ἰοῦς . Σελεύκου μὲν οὖν ἡ πόλις ἐπώνυμος , τοὔνομα δὲ ἀπὸ |
καθ ' οὓς καιροὺς ἐνέπρησε τὰ κατ ' Αἴγυπτον ἱερὰ Καμβύσης : ὅτε δή φασι τοὺς Πέρσας μετενεγκόντας τὴν εὐπορίαν | ||
δεκάτῃ ἀπ ' ἧς παρέλαβε τὸ τεῖχος τὸ ἐν Μέμφι Καμβύσης , κατίσας ἐς τὸ προάστειον ἐπὶ λύμῃ τὸν βασιλέα |
βασιλείαν καὶ γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον ἐγέννησεν , ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε Μίνωα | ||
, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι . μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως καὶ πολλὰ πρὸς |
, ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λούκιος Λουκράτιος καὶ Τίτος Οὐετούριος Κιχωρῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μὲν τεταπεινωμένοι | ||
ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν , Γάιος Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος , ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος |
ἐτέων οὐκ ἐπέβη πισύρων , ἐπεχείρησε δὲ χρόνοις ὕστερον καὶ Λούκιος , ἀνὴρ ἐν Βυζαντίῳ τὴν στρατηγίδα ἀρχὴν ὑπὸ βασιλεῖ | ||
τοῦ Πομπηίου . Στρατηγοὶ δὲ ἦσαν αὐτῷ ἄνδρες ἄριστοι , Λούκιος Ἀφράνιος καὶ Μάρκος Πετρήιος καὶ Μάρκος Βάρρων . Εἶτ |
ἀδελφιδοῦν Ἄννωνα : τὸ δὲ μέσον αὐτὸς εἶχεν κατὰ δόξαν Αἰμιλίου τῆς ἐμπειρίας . δισχίλιοί τε ἱππεῖς ἐπίλεκτοι παρέθεον αὐτῷ | ||
ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς πόλεως . . Ἄρτι δ ' Αἰμιλίου Βαρβόλα ἐπίκλησιν τὴν ἀρχὴν παρειληφότος παρῆσαν οἱ σὺν τῷ |
δὲ Φάυλλος ὁ ἀδελφὸς Ὀνομάρχου στρατηγήσας οὐκ ὀλίγα τῶν ἀναθημάτων κατέκοψεν εἰς τὰς τῶν ξένων μισθοφοράς . τὰς γὰρ ἀνατεθείσας | ||
Φάυλλος διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν πολλὰ τῶν ἀργυρῶν καὶ χρυσῶν ἀναθημάτων κατέκοψεν . κϚʹ . Ὡς τὰς μισθοφορίας ἀναβιβάσας ἤθροισε μισθοφόρων |
δὲ τὴν μεγίστην τῶν περὶ τοὺς τόπους τούτους πόλεων Ὄλυνθον στρατεύσας μετὰ πολλῆς δυνάμεως τὸ μὲν πρῶτον νικήσας τοὺς Ὀλυνθίους | ||
στρατηλάτας χρή , τῶν θεῶν δὲ μὴ βίαι . οὐδεὶς στρατεύσας ἄδικα σῶς ἦλθεν πάλιν . τὰς οὐσίας γὰρ μᾶλλον |
ἔτι Ξάνθου τοῦ Λυδοῦ : τοῦ μὲν Ξάνθου λέγοντος ἐπὶ Ἀρταξέρξου γενέσθαι μέγαν αὐχμὸν ὥστ ' ἐκλιπεῖν ποταμοὺς καὶ λίμνας | ||
Ὦπις : πρὸς ἣν ἀπήντησε τοῖς Ἕλλησιν ὁ Κύρου καὶ Ἀρταξέρξου νόθος ἀδελφὸς ἀπὸ Σούσων καὶ Ἐκβατάνων στρατιὰν πολλὴν ἄγων |
θύσας τῷ Ἀπόλλωνι Δημήτριον μὲν ἕνα τῶν σωματοφυλάκων ὑποπτεύσας μετασχεῖν Φιλώτᾳ τῆς ἐπιβουλῆς ξυνέλαβε : σωματοφύλακα δὲ ἀντὶ Δημητρίου ἀπέδειξε | ||
ἀπέπεμψεν ἐς τὰς πόλεις τὰς ἐπὶ θαλάσσῃ , Λυσανίᾳ καὶ Φιλώτᾳ παραδοὺς διατίθεσθαι : αὐτὸς δὲ τὸ ἄκρον ὑπερβαλὼν προῄει |
γεγονότα ἐξ Ἀργείης γυναικός , ὃς οὐκ ἀμαχητὶ εἶχε τὰ παρέλαβε παρὰ Πεισιστράτου . Ἐπολέμεον γὰρ ἔκ τε Ἀχιλληίου πόλιος | ||
, τὸ μὲν ἐπικουρεῖν μέλλον τοῖς συμμάχοις στράτευμα Καίσων Φάβιος παρέλαβε , θάτερον δὲ Λεύκιος ἔχων ἐπὶ τὴν Ἀντιατῶν ἦγε |
ἔπεισεν ὥστε μόνην ἐξαίρετον λαβεῖν τὴν τοῦ σώματος ἀσφάλειαν . Κάσανδρος δὲ κυριεύσας τῆς πόλεως ἐξέπεμψε τοὺς παραληψομένους τήν τε | ||
παρατάξει Καρχηδονίους καὶ πολλῶν πόλεων ἐκυρίευσεν . βʹ . Ὡς Κάσανδρος Αὐδολέοντι μὲν ἐβοήθησε , πρὸς δὲ Πτολεμαῖον τὸν Ἀντιγόνου |
τόποις κατεκτήσατο , καὶ τῆς ἠπείρου τὰ παρὰ θάλατταν μέρη κατεστρέψατο μέχρι τῆς Ἰνδικῆς : αὐτὸς δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως | ||
Ἅλον παρέδωκε καὶ τὰ περὶ Φωκέας διωικήσατο καὶ τὴν Θράικην κατεστρέψατο πᾶσαν , αἰτίας οὐκ οὔσας πλασάμενος καὶ προφάσεις ἀδίκους |
παρασκευή , ὅτε πρῶτον ᾔεσαν ἐς ἀλλήλους Ῥωμαῖοί τε καὶ Μιθριδάτης , ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα τρεῖς ὀλυμπιάδας : | ||
ἐν Ἀσίᾳ γενόμενος αἰσθέσθαι , πότερα συνθηκῶν ἢ πολέμου δεῖται Μιθριδάτης . ὧδε δ ' εἰπὼν ἤλαυνεν ἐπὶ Κύψελλα διὰ |
, Μάρκος Πομπώνιος , Γάιος Δυίλιος , Μάρκος Οὐετούριος , Οὐαλέριος Ποπλίλιος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη ἐνενηκοστὴ καὶ ἕκτη | ||
Ῥωμαίων εἰς μονομαχίαν ἐκάλει . Τότε τοίνυν ἐθελοντὴς ἐξανέστη Μάρκος Οὐαλέριος ἐν τοῖς ἄρχουσι τῶν στρατιωτῶν τεταγμένος , καὶ σκευασάμενος |
: ὑπερασπίζω : αἰτιατικῆι . Ἀρριανός : καὶ ἐπὶ τούτωι Λεοννάτος ὁ ὑπερασπίσας Ἀλέξανδρον . . . . : τινὲς | ||
καὶ παρασκευὰς μείζους ἐποιοῦντο πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπίθεσιν . Λεοννάτος δέ , παραγενομένου πρὸς αὐτὸν Ἑκαταίου πρεσβευτοῦ καὶ δεομένου |
θηλυκῶν προῆκται . τοῦ μὲν προτέρου παραδείγματος ταῦτα , Ἀσιανός Καρδιανός Ὀλβιανός Φασιανός , ἀπὸ τῆς Φάσιος πόλεως , Τράλλιος | ||
ἔχει πρὸ τέλους , ὀφεῖλον τὸ α , ὡς Ὀλβιανός Καρδιανός . Βούβαστος , πόλις Αἰγύπτου , ἣν Ἡρόδοτος Βούβαστιν |
αὐτῶι καὶ χρυσίον ἀποτίθεσθαι . κατεστρατοπεδευκὼς δὲ τοὺς στρατιώτας ἐκεῖθι μετεπέμπετο Πάγκαλον , ὃς ἐπιβάτης τῶι ναυάρχωι Χειρικράτει πεπλευκὼς ἐπεμελεῖτο | ||
εἰπεῖν . Ἰσχυρίζονται γὰρ ταῖς διαθήκαις , λέγοντες ὡς Κλεώνυμος μετεπέμπετο τὴν ἀρχὴν οὐ λῦσαι βουλόμενος αὐτὰς , ἀλλ ' |
ἀνασωσάμενος πολεμήσων ἦλθεν ἐπ ' ἄνδρα εὐεργέτην . ἀποθανόντος δὲ Ἀντιγόνου Πτολεμαῖος Σύρους τε αὖθις καὶ Κύπρον εἷλε , κατήγαγε | ||
πρὸς τὴν τῶν ὅλων κοινοπραγίαν . Ὅτι οἱ ἐλέφαντες οἱ Ἀντιγόνου καὶ Λυσιμάχου κατὰ τὴν μάχην ἠγωνίζοντο ὡς ἂν τῆς |
. ἐντεῦθεν δ ' ἦν ὁ διαλεκτικὸς Διόδωρος ὁ Κρόνος προσαγορευθείς , κατ ' ἀρχὰς μὲν ψευδῶς : Ἀπολλώνιος γὰρ | ||
ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας . δεύτερος δὲ Δαρεῖος ὁ Ἀρταξέρξου νόθος προσαγορευθείς . ἔσχατος Δαρεῖος ὁ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου ἀναιρεθείς |
τοὺς παῖδας ἐπαναστάντες ἔκτειναν . ἀποκτείναντες δὲ τοῦτον Πύρρον τὸν Αἰακίδου κατάγουσιν : ἥκοντι δὲ εὐθὺς ἐπεστράτευε Κάσσανδρος , νέῳ | ||
γενικήν , πατρωνυμικὰ μέν , οἷον Ἀτρείδης Ἀτρείδου , Αἰακίδης Αἰακίδου , Πηλείδης Πηλείδου , Πριαμίδης Πριαμίδου , Λαερτιάδης Λαερτιάδου |
ἀρχὴν Διοκλῆς , ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος . περὶ δὲ τούτους τοὺς | ||
ἀρχαιρεσιῶν καιρός , ὕπατοι δ ' ἀπεδείχθησαν ὑπὸ τοῦ δήμου Κόιντος Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος τὸ δεύτερον . |
ζῶσαν ἰσότιμον αὐτὸ ἡγησάμενος ψυχῇ , τοῦτο ὄνομα οὐ τοῦ κληθέντος ἐγίνετο μόνον , ἀλλὰ καὶ τοῦ καλέσαντος : οἷον | ||
τοῦ ἐπὶ πᾶσι λυπουμένου , τοῦ ἐπιλύπου τε καὶ λυπηροῦ κληθέντος , ἀλλ ' οὕτω τὸ ὑπερβάλλειν κατὰ τὸ λυπεῖσθαι |
τὴν χώραν , τῷ δὲ παιδὶ τοῦ πεφονευμένου τὴν βασιλείαν ἐνεχείρισε παρεγγυήσασα δικαίως ἄρχειν καὶ ἀπέχεσθαι τῶν προσοικούντων Ἑλλήνων καὶ | ||
κατοικούντων ἐφρόνησεν : καὶ γὰρ τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον αὐτοῖς ἐνεχείρισε φρούρια πιστῶς ἅμα καὶ γενναίως φυλάξειν ὑπολαμβάνων , καὶ |
Μαντινείᾳ χρησάμενος τῷ τέλει . μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον Κλεομένης ὁ Λεωνίδου Μεγαλόπολιν κατέλαβεν ἐν σπονδαῖς . Μεγαλοπολιτῶν δὲ | ||
δὲ Κλεομένεος κομίσαντος ἐς Σπάρτην ἐξέμαθον . Ἐκτήσατο δὲ ὁ Κλεομένης ἐκ τῆς Ἀθηναίων ἀκροπόλιος τοὺς χρησμούς , τοὺς ἔκτηντο |
Λυκίαν Κασάνδρῳ δοθῆναι , Φρυγίαν δὲ τὴν ἐφ ' Ἑλλησπόντῳ Λυσιμάχῳ , Συρίαν δὲ πᾶσαν Πτολεμαίῳ , Βαβυλωνίαν δὲ Σελεύκῳ | ||
' αὐτῆς ᾤκισεν ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ τῆς Θρᾳκίας χερρονήσου . Λυσιμάχῳ δὲ ἐπὶ μὲν Ἀριδαίου βασιλεύοντος καὶ ὕστερον Κασσάνδρου καὶ |
ἡλικίας ἐπικλινῶς εἶχεν . ἐπεὶ δὲ ὁ μὲν ἐτελεύτησε , Γάιος δὲ τὴν ἡγεμονίαν διεδέξατο , νέῳ δεσπότῃ παρεπόμενος εἰς | ||
ἐκ Συρίας ἦγε Πομπηίῳ Σκιπίων ὁ κηδεστής : καὶ αὐτῷ Γάιος Καλουίσιος περὶ Μακεδονίαν συμβαλὼν ἡττᾶτο , καὶ τέλος ἓν |
εἶτα ἀπέπνιξαν . Μετὰ τοῦτον ἧκε τὰ τῆς ὑπατείας ἐπὶ Λούκιον Δίλιον Μέτελλον καὶ Τίτον Κύντιον Φλαμίνιον . Κατὰ τοῦτον | ||
Μάμερκος Αἰμίλιος , δικτάτωρ χειροτονηθεὶς καὶ λαβὼν ἄρχοντα τῶν ἱππέων Λούκιον Κυίντιον Κιγκιννάτον , τόν τε πόλεμον ἔλυσε καὶ τὸν |
δεκαπέντε χωρεῖν ἐρέτας ἐξ ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν . Καὶ ἀποβὰς ἐθριάμβευσεν ἐφ ' ἅρματος χρυσοῦ , τοῖς δύο παισὶ περιεστοιχισμένος | ||
, εἰκοστῷ καὶ τετάρτῳ τῆς ἡλικίας ἔτει κατὰ τῶν Ἄφρων ἐθριάμβευσεν . Οὕτως ἐτελεύτησαν ὅ τε ἰταλικὸς πόλεμος καὶ ὁ |
τῷ νόμῳ καὶ τῶν παντελῶς ἐνταφίων ἠμεληκότων , ὁ βασιλεὺς Γέλων βουλόμενος τὴν τοῦ δήμου σπουδὴν ἐν ἅπασι διαφυλάττειν , | ||
ἔτι δὲ ἄχρυσος ἦν ὁ Πύθιος . ἀνέθετο δὲ καὶ Γέλων ἐν Δελφοῖς τρίποδα καὶ Νίκην χρυσοῦ πεποιημένα , ὅτε |
ἑπτακαίδεκα , τοὺς μάλιστα δυνατούς , ἐν οἷς ἦν καὶ Κικέρων , ἔδοξε προανελεῖν ἐπιπέμψαντας ἄφνω . καὶ τῶνδε μὲν | ||
. οὕτω μὲν φιλονίκως τε καὶ ψευδῶς τὰς ἐντολὰς ὁ Κικέρων συνέγραφεν , οὐδεμιᾶς ἔχθρας τοσῆσδε ὑπούσης , ἀλλ ' |
: Ἐν δὲ τῷ Καινῷ φρουρίῳ καὶ γράμμασιν ἀπορρήτοις ὁ Πομπήιος ἐνέτυχε τοῦ Μιθριδάτου καὶ διῆλθεν οὐκ ἀηδῶς αὐτὰ πολλὴν | ||
τῷ μετὰ Οὐάρου στρατῷ καὶ Ἰόβᾳ Νομάδων βασιλεῖ συμμαχοῦντι . Πομπήιος δ ' , ὁ τοῦ Πομπηίου πρεσβύτερος υἱός , |
. ταῦθ ' ἡγοῦμαι καὶ Νέρωνα ἐνθυμηθέντα μὴ ὑπαχθῆναι ὑπὸ Δημητρίου ἀποκτεῖναι αὐτόν , ἐπεὶ γὰρ θανατῶντα ᾔσθετο , οὐ | ||
. Κοῖνον δὲ πέμπει ὡς ἐπὶ τὸ δεξιόν , τὴν Δημητρίου καὶ τὴν αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν , κελεύσας , ἐπειδὰν |
ἀληθὲς ἔχει . περιδέξιος ὢν στρατιώτης ὁ Αἴας καὶ πολλοὺς πολεμήσας πολέμους οὐδέποτε ἐτρώθη τῷ ἄριστα τηρεῖν ἑαυτὸν καὶ σκέπεσθαι | ||
ἢ κακηγοροῦντες . ὃ δὴ καὶ ἐξήμαρτεν ὁ Μίνως , πολεμήσας τῇδε τῇ πόλει , ἐν ᾗ ἄλλη τε πολλὴ |
δὲ ὀκτωκαίδεκα . Συνεπῆλθον δὲ καὶ Βολοῦσκοι . Τότε τοίνυν Μάμερκος Αἰμίλιος , δικτάτωρ χειροτονηθεὶς καὶ λαβὼν ἄρχοντα τῶν ἱππέων | ||
Θεαγενείδης , ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι καθειστήκεσαν Λεύκιος Αἰμίλιος Μάμερκος καὶ Λεύκιος Ἰούλιος Ἴουλος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη |
ἐν Αἰγύπτῳ σῖτος : ἀντὶ τοῦ Καλύμνιος : Ὁ γὰρ Φιλάδελφος ἐκ Καλυδνῶν μετήγαγε τὸ σπέρμα . Ὁ Ἀπολλόδωρος φησὶ | ||
. : Καὶ ὁ δεύτερος δὲ τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς , Φιλάδελφος δ ' ἐπίκλην , ὡς ἱστορεῖ ὁ Εὐεργέτης Πτολεμαῖος |
καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος , Μαρσύας καλούμενος , καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . Εὐημερίδας δὲ ὁ Κνίδιος ἱστορίας | ||
στρατηγῷ . ” ὃ μὲν οὕτως εἶπεν , Πούπλιος δὲ Κορνήλιος , Κορνηλίου Λέντλου συγγενής , τοῦ τότε ὄντος ὑπάτου |
περὶ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος . Κόϊντος δὲ Φάβιος κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος . Κάτων | ||
ἀνὴρ ὑπὸ Ἀννίβου τὰ τείχη φυλάττειν πεπιστευμένος . τοῦτο μαθὼν Φάβιος τὸν Ταραντῖνον στρατιώτην ἐσέπεμψε πρὸς τὴν ἀδελφήν . ὁ |
μὴ κατελθεῖν ἐς Ἤπειρον . γενομένης δὲ Φιλίππου τε ἀδελφοῦ Κασσάνδρου καὶ Αἰακίδου μάχης πρὸς Οἰνιάδαις , Αἰακίδην μὲν τρωθέντα | ||
Ὀλυμπιόδωρον ἐν Δελφοῖς ἀνέθεσαν , ὅτι καὶ τούτοις ἤμυνεν ἀποστᾶσι Κασσάνδρου . τῆς δὲ εἰκόνος πλησίον τῆς Ὀλυμπιοδώρου χαλκοῦν Ἀρτέμιδος |
δὲ Ῥωμαίων ἐν Ἰβηρίᾳ , Πούπλιός τε Κορνήλιος Σκιπίων καὶ Γναῖος Κορνήλιος Σκιπίων , ἀλλήλοιν ἀδελφώ , λαμπρὰ ἔργα ἀποδεικνυμένω | ||
ἔστε ἐπανέλθοιεν ἐς Ῥώμην . ἐπὶ δὲ τῷ Μετέλλῳ καὶ Γναῖος Πομπήιος , ὁ μετ ' οὐ πολὺ Μέγας παρονομασθείς |
Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον Μάρκος Τούλλιος Κικέρων ὁ ῥήτωρ καὶ Γάϊος Ἀντώνιος , ὕπατοι χειροτονηθέντες , ἑξακοσιοστῷ καὶ ὀγδοηκοστῷ καὶ | ||
Βροῦτος , φίλος ἐς τὰ μάλιστα ὢν Καίσαρι , καὶ Γάϊος Κάσσιός καὶ Μάρκος Βροῦτος , οὐδενὸς ἧττον παρὰ Ῥωμαίοις |
τῆς Ἀσίας αὐτῆς . Καὶ πεμφθεὶς ἐπ ' αὐτὸν Λικίνιος Κράσσος μετὰ πολλοῦ συμμαχικοῦ : Νικομήδης τε γὰρ Βιθυνίας βασιλεὺς | ||
τὸ Σπαρτάκειον ἔργον . Διὰ δὲ τὴν χειροτονίαν τήνδε καὶ Κράσσος , ἵνα μὴ τὸ κλέος τοῦ πολέμου γένοιτο Πομπηίου |
στράτευμα χωρεῖν , ὃ προεξεπέπεμπτο ἐπὶ τὸν Παρθικὸν πόλεμον Μάρκος Αἰμίλιος ) , καὶ σὺν αὐτῷ ἥκειν τἀσφαλοῦς ἕνεκεν εἰς | ||
, τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἶχον Κόιντος Φάβιος Οὐιβουλανὸς καὶ Τιβέριος Αἰμίλιος Μάμερκος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης μὲν ὁ βασιλεὺς |
ὅμως αὑτὸν ἴσον παρέσχεν . Ἡγεῖτο δὲ τῆς ῥωμαϊκῆς στρατιᾶς Πούβλιος Λικίνιος ὕπατος , τοῦτον αὐτῷ τὸν πόλεμον ἀποκληρώσαντος τοῦ | ||
λαβόντες , κατ ' αὐτοῦ παρετάττοντο . Ἐπὶ τούτοις ἦσαν Πούβλιος Κορνήλιος Σκιπίων , ἀπόγονος τοῦ κληθέντος Ἀφρικανοῦ , κηδεστὴς |
τάδε πράξας ἀνήγετο ταῖς τε ἰδίαις καὶ ταῖς τριάκοντα , Κλώδιος δὲ ἐκ Βρούτου πεμφθεὶς ἐς Ῥόδον ἐπὶ νεῶν τρισκαίδεκα | ||
μάλιστα Καίσαρος ἐχθροί , Καννούτιός τε καὶ Γάιος Φλάυιος καὶ Κλώδιος ὁ Βιθυνικὸς καὶ ἕτεροι . τοῦτο μὲν δὴ τέλος |
Πομπηίῳ . Εἶτ ' ἐφεξῆς αὐτός τε καὶ Πομπήιος καὶ Κύντος Σκηπίων ἐπὶ τὸν Πουρίαθον ἐξεπέμφθησαν , ὃς ἐν τῇ | ||
ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ τριακοστοῦ τῆς |
κοτε Χορασμίων , ἐν οὔροισι ἐὸν Χορασμίων τε αὐτῶν καὶ Ὑρκανίων καὶ Πάρθων καὶ Σαραγγέων καὶ Θαμαναίων : ἐπείτε δὲ | ||
ὀλίγῃ Περσῶν στρατιᾷ ἑκόντων μὲν ἡγήσατο Μήδων , ἑκόντων δὲ Ὑρκανίων , κατεστρέψατο δὲ Σύρους , Ἀσσυρίους , Ἀραβίους , |
ἀρχεῖον ὑπὲρ τοὺς ὅρους , ἀντεφόρτιζον καρποὺς τοὺς ἐπιχωρίους . Κάσσανδρος ὁμοῦ μὲν ἐπολιόρκει Σαλαμῖνα , ὁμοῦ δὲ καὶ Ἀθηναίοις | ||
οἰκοῦντες προσ - εχώρησαν Κασσάνδρῳ πιστεύσαντες αὐτοῦ τῇ φιλανθρωπίᾳ . Κάσσανδρος Νικάνορα φρουροῦντα τὴν Μουνυχίαν καὶ πρὸς αὐτὸν κακοήθως ἔχοντα |
στρατιωτῶν πεντακισχιλίων ἐγένετο μάχη πρὸς τοὺς φυγάδας , ὧν ἠγεῖτο Δεινοκράτης καὶ Φιλωνίδης , τὰ κέρατα διειληφότες . ἐφ ' | ||
Φιλωνίδου πεσόντος καὶ τοῦ κατὰ τοῦτον μέρους τραπέντος ἠναγκάσθη καὶ Δεινοκράτης ἀποχωρῆσαι . οἱ δὲ περὶ τὸν Πασίφιλον τούτων τε |
νίκης ἔτυχεν . οἱ μὲν γὰρ ἀργυράσπιδες οἱ παρ ' Εὐμενεῖ καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος τῶν πεζῶν ὡς τάχιστα ἐτρέψατο | ||
τῶν βασιλέων ἐπιστολάς , ἐν αἷς ἦν γεγραμμένον πάντα πειθαρχεῖν Εὐμενεῖ , καὶ τότε δὲ βυβλιαφόρους ἀπέστειλεν , ἀξιῶν ἀπαντᾶν |
, μεταξὺ δυοῖν κόλπων , τοῦ τε Ἱππωνιάτου , ὃν Ἀντίοχος Ναπιτῖνον εἴρηκε , καὶ τοῦ Σκυλλητικοῦ . Περίπλους δ | ||
ἔκτισεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καὶ δυνάμεις ἁδρὰς συνήγαγεν . ὁ δὲ Ἀντίοχος ἰσχύων κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ὡς οὐδεὶς τῶν |
διεδέξαντο χιλίαρχοι τέσσαρες , Πόπλιος Κορνήλιος , Νουμέριος Φάβιος , Λεύκιος Οὐαλέριος . τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Βυζάντιοι πρὸς | ||
γιγνομένων δὲ τῶν ἄλλων ἢ βραδυνόντων , ἐς Πραινεστὸν ἀνεχώρει Λεύκιος , δεδιέναι λέγων Καίσαρα διὰ τὴν ἀρχὴν δορυφορούμενον , |
. Δαρείου καὶ Παρυσάτιδος γίγνονται παῖδες δύο , πρεσβύτερος μὲν Ἀρταξέρξης , νεώτερος δὲ Κῦρος : ἐπεὶ δὲ ἠσθένει Δαρεῖος | ||
ὑπάτους Μάρκον Γάιον καὶ Πόπλιον Οὐαλέριον . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης ὁρῶν μεγάλας ἑαυτῷ παρεσχημένον χρείας ἐν τῷ πρὸς Αἰγυπτίους |
συγκινδυνεύειν ἑαυτῷ , λαθὼν ἔφυγεν ἐς Σικελίαν , στρατηγὸς δὲ ἀποδειχθεὶς ὑπὸ Πομπηίου ἐσήμηνεν , ὅτι σῴζοιτο καὶ στρατηγοίη . | ||
τοὺς κατὰ γένος αὐτῇ προσήκοντας . Λάαρχος , Κυρηναίων βασιλεὺς ἀποδειχθεὶς ὡς Βάττῳ τῷ Ἀρκεσιλάου τὴν ἀρχὴν φυλάττων , ἐγένετο |
παραστησομένους . Δεύτερος οὖν ἐπ ' αὐτὸν πέμπεται Λούκιος Αἰμίλιος Παῦλος καὶ Γάϊος Ἄννιος ἑτέρῳ στρατεύματι ἐπὶ τὸν Ἰλλυριὸν Γέντιον | ||
τεταρταίων πολυειδῆ καὶ ἄπεπτα . διασυρμὸς τῶν ἔξω φιλοσόφων . Παῦλος ὁ μακάριος ἀπόστολος τοῖς τὴν Ἑλλάδα τὴν Λακωνικὴν παροικοῦσι |
Θετταλῶν γε ἱππεῖς , γνωσθῆναι τῷ Ἀγησιπόλιδι βουλόμενοι , καὶ Ἀμύντας δὲ καὶ Δέρδας ἔτι προθυμότερον ἢ πρόσθεν . Ἀγησίπολις | ||
κατὰ χρησμόν : ἔκτισαν δὲ ταύτην ἡνίκα τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν Ἀμύντας παρέλαβεν . ἄποικοι γενόμενοι Μιλησίων , ὑπὸ Σκυθῶν κύκλῳ |
τὰς ναῦς ἔφθασαν ἀνα - πλεύσαντες ἀπὸ τῆς γῆς . Λαομέδων δ ' ἐπανελθὼν καὶ πρὸς τῇ πόλει τοῖς μεθ | ||
τῶν Φρυγῶν τύραννος οἰκῶν τυγχάνει γέρων , ἀπ ' ἀρχῆς Λαομέδων καλούμενος . οἴμοι περιπλοκὰς λίαν ἐρωτᾷς . ἀλλ ' |
Ἀντιόχου ἀπογόνοις , ἐπεὶ αὐτοὺς ὁ Σέλευκος πικρῶς ἐπιστατουμένους ὑπὸ Λυσιμάχου οὐ μόνον ἐξείλετο , ἀλλὰ καὶ τὰς πόλεις αὐτοῖς | ||
δέ σφι καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλάς . Ἀριστείδης δὲ ὁ Λυσιμάχου , ἀνὴρ Ἀθηναῖος , τοῦ καὶ ὀλίγῳ τι πρότερον |
προσιέμην , οὐκ οἰόμενος καλὸν εἶναι λαμβάνειν παρὰ τοῦ μηδὲν παρειληφότος . ἐδείπνουν δὲ οὐ παρὰ πᾶσι , παρὰ μόνοις | ||
αὐτουργὸν ἔζη βίον ὡς πρότερον . Κοίντου δὲ Φαβίου Οὐιβολανοῦ παρειληφότος τὴν ὑπατείαν τὸ τρίτον καὶ Λευκίου Κορνηλίου καὶ τελούντων |
αὐτὴν σπουδῇ Πετρωνίου Σεκούνδου καὶ Παρθενίου . Τούτων ὁ μὲν ὕπαρχος ἦν , ὁ δὲ ἕτερος εἷς τῶν Δομετιανοῦ φονέων | ||
τι περὶ τῆς ἰδίας εὐγενείας , οὐδ ' ὅτε βασιλέως ὕπαρχος ἐχειροτονεῖτο καὶ τῆς Αἰγύπτου πάσης τὴν ἐπιμέλειαν καὶ προστασίαν |
Τρωιάδα καὶ τὴν ἐφ ' Ἑλλησπόντωι Φρυγίαν καὶ Προποντίδα καὶ Βιθυνίαν καὶ Καππαδοκίαν καὶ τὰ κατὰ τὸν Πόντον ἔθνη βάρβαρα | ||
δεξιωσάμενός τε καὶ τῷ σφετέρῳ συναγαγὼν Κουρίωνι προσέταξε Νικομήδην ἐς Βιθυνίαν καὶ Ἀριοβαρζάνην ἐς Καππαδοκίαν καταγαγεῖν τῇ τε βουλῇ περὶ |
δὲ πρότερον οἱ Κρανώνιοι Ἐφυραῖοι ἐκαλοῦντο . μαρτυρεῖ δὲ τούτῳ Κινέας . φησὶ γὰρ ἔρχεσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῷ Κρανῶνι , | ||
γράφουσι Βωδωναῖε : πόλιν γὰρ εἶναι Βωδώνην ὅπου τιμᾶται . Κινέας δέ φησι πόλιν ἐν Θεσσαλίᾳ εἶναι καὶ φηγὸν καὶ |
τινες ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων : οἷς Σεμπρώνιος Γράκχος ἀνθύπατος ἐπελθὼν ἐπολέμει . Λευκανὸς δέ τις ἐκ τῶν ἔτι Ῥωμαίοις ἐμμενόντων | ||
Τημένου τοῦ Ἀριστομάχου : καταλαβὼν γὰρ καὶ ἐχυρωσάμενος τὸ χωρίον ἐπολέμει σὺν τοῖς Δωριεῦσιν αὐτόθεν τὸν πρὸς Τισαμενὸν καὶ Ἀχαιοὺς |
ἐμὸν δοῦλον , Μιλήσιον , πέμψον : ” πρὸς δὲ Μιθριδάτην “ ἧκε ἀπολογησόμενος ὅτι οὐκ ἐπεβούλευσας γάμῳ Διονυσίου . | ||
εἰπεῖν : “ ὦ μακάριε Πομπήιε , τοιούτοις ἄρα κατὰ Μιθριδάτην τὸν τοῦδε πατέρα πολεμῶν ἀνδράσι μέγας τε ἐνομίσθης καὶ |
Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ , Κόιντος [ Καίσων ] Σουλπίκιος , Αἶνος Καίσων Φάβιος , Κόιντος Σερουίλιος | ||
ὁλόκληρόν τε καὶ ἀπαθῆ χρήμασιν εὔπορον κατέστησε τὴν πατρίδα . Καίσων δὲ Φάβιος ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων , οὐ - |
ἐν τῷ ψηφίσματι Μάριος ἐπεκήρυττεν . Οὕτω μὲν δὴ καὶ Μέτελλος , ἀνὴρ εὐδοκιμώτατος , ἔφευγε , καὶ ὁ Ἀπουλήιος | ||
ἐκ τοῦ πυρὸς τῶν ἱεροφαντῶν τις Λεύκιος Καικίλιος ὁ καλούμενος Μέτελλος ἀνὴρ ὑπατικός , ὁ τὸν ἀοίδιμον ἐκ Σικελίας ἀπὸ |
Λουπερκάλια ἐπὶ θρόνου χρυσέου , πρὸ τῶν ἐμβόλων , Ἀντώνιος ὑπατεύων σὺν αὐτῷ Καίσαρι καὶ διαθέων τότε γυμνὸς ἀληλιμμένος , | ||
σιωπώντων : οἳ καὶ πάντα , ὅσα διῴκησεν ὁ Σύλλας ὑπατεύων τε καὶ ἀνθυπατεύων , βέβαια καὶ ἀνεύθυνα ἐψηφίζοντο εἶναι |
ἡμῖν συναγαγεῖν , φιλοπόνως διειλήσασι τὰ λεγόμενα περὶ τἀνδρός . διεδέξατο δ ' αὐτὸν Σπεύσιππος Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος , τῶν μὲν | ||
τε τοὺς ἄλλους καὶ Μήδου αὐτοὺς , τήν τε Ῥωμαίων διεδέξατο βασιλείαν Ἰουστῖνος ὁ νέος , ἀδελφιδοῦς αὐτῷ γεγονὼς , |
καὶ Ἴσιδος . πρὶν δὲ ὑπὸ Περσῶν ἀφανισθῆναι φησὶ † Κάτων , ὅτι τρισμυρίας τρισχιλίας κώμας εἶχε καὶ τριάκοντα , | ||
τούτοις τοῖς ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ |
ἀνίστατο πάλιν . ὁ δ ' ἐξεγείρων αὐτὴν δήμαρχος ἦν Πόπλιος Βολέρων , ὁ τῷ πρόσθεν ἐνιαυτῷ τοῖς περὶ Αἰμίλιόν | ||
' αὐτὸν ἐκπεμφθεὶς Οὐαρίνιος Γλάβρος , ἐπὶ δ ' ἐκείνῳ Πόπλιος Οὐαλέριος , οὐ πολιτικὴν στρατιὰν ἄγοντες , ἀλλ ' |
. καὶ παραγίνεται Δαρειαῖος ἀγόμενος ὑπὸ Ἀρταπάνου εἰς τὴν οἰκίαν Ἀρτοξέρξου , πολλὰ βοῶν καὶ ἀπαρνούμενος ὡς οὐκ εἴη φονεὺς | ||
καὶ Μιθριδάτης ὁ Δαρείου γαμβρὸς καὶ Ἀρβουπάλης ὁ Δαρείου τοῦ Ἀρτοξέρξου παῖς καὶ Φαρνάκης , ἀδελφὸς οὗτος τῆς Δαρείου γυναικός |
πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον ἐπανιόντα . ὁ δὲ Μάνιος καὶ ἐπιστολὴν ἐδείκνυε τοῦ Ἀντωνίου , εἴτε πλασάμενος εἴτε | ||
αὐτῶν γένοιτ ' ἄχαρι . Ταῦτα μὲν Ἄππιος εἶπεν . Μάνιος δὲ Οὐαλέριος ὁ δημοτικώτατος τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ |
, ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς Δηλίοις ἐγκαλοῦντες | ||
ἀκριβῶς παρ ' αὐτῶν τὴν ὅλην ἐπιβουλήν . Ὅτι Λεύκιος Σέργιος ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ |
ἀποπλεῖ . Διὰ τοῦτο ὕστερον βουλόμενος Ἡρακλῆς Ἀμαζόνας ἀμύνασθαι , ἐστράτευσε κατ ' αὐτῶν , συμπαραλαβὼν καὶ Θησέα εἰς συμμαχίαν | ||
δὲ οὐδὲν ἀποδέδωκε πρὸς αὐτὸν ὁ Περδίκκας ἅπερ ὑπέσχετο , ἐστράτευσε κατ ' αὐτοῦ , τὸν Φιλίππου υἱὸν ἀντὶ τοῦ |
ὑποστάντος , ἐγένετο μάχη καρτερά , καθ ' ἣν ὁ Πελοπίδας ἀριστεύων πάντα τὸν περὶ αὐτὸν τόπον νεκρῶν κατέστρωσι , | ||
γεγονέναι τὰ περὶ τὸν Θυέστην καὶ τὸν Ἀτρέα καὶ τοὺς Πελοπίδας , ἀλλ ' ἄχθεσθαι σφόδρα , ἐάν τις ἐξελέγχῃ |
κηδεστὴν αὐτοῦ Χρόμιον , ἐπέσχεν αὐτοὺς τῆς ὁρμῆς . τοῦ Δεινομένους . Ἱέρων . ἐκτὸς τῶν δόμων : οὕτω γὰρ | ||
τότε κατὰ πόλεις μὲν ἦσαν , ἐπιφανέστατος δὲ Γέλων ὁ Δεινομένους νεωστὶ τὴν Ἱπποκράτους [ τοῦ ἀδελφοῦ ] τυραννίδα παρειληφώς |
τῶν τετρακοσίων . Πολέμων δ ' ὁ Μακεδών , Καρμανίας σατράπης ἀποδεδειγμένος , εἶχε πεζοὺς μὲν χιλίους πεντακοσίους , ἱππεῖς | ||
ἡγησαμένων τοῦ ἱππικοῦ : ἀποθνήσκει δὲ καὶ Σαυάκης ὁ Αἰγύπτου σατράπης καὶ Βουβάκης τῶν ἐντίμων Περσῶν : τὸ δὲ ἄλλο |
ἡγεῖτο δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων Ἀριστείδης , τῶν δὲ συμπάντων Παυσανίας , ἐπίτροπος ὢν τοῦ Λεωνίδου παιδός . Μαρδόνιος δὲ | ||
ἀντὶ τοῦ ὁμοίαν ποιησάμενος ʃ ὁ Ἀργίλιος ἐκεῖνος : ὁ Παυσανίας ʃ ὁ Παυσανίας ἐπὰν πάλιν ζητήσῃ τὰς ἐπιστολὰς ἵνα |