ὁ μὲν πρῶτος τόμος τῶν ἑπτὰ βασιλέων , Ῥωμύλου , Νουμᾶ Πομπιλίου , Ἄγκου Ὁστιλίου καὶ Ἄγκου ἑτέρου τοῦ καὶ | ||
νομισθεισῶν ὑπό τε τοῦ τῆς πόλεως ἐπωνύμου Ῥωμύλου καὶ Πομπιλίου Νουμᾶ καὶ ἐπιστήμονα νόμων πολιτικῶν . πάντα δὲ ταῦτα μόνον |
τὰς Ῥωμαϊκὰς συγγράψαντες ἱστορίας . παραγίνεται δ ' εἰς Ῥώμην Ἄγκου Μαρκίου βασιλεύοντος , ὡς μὲν Γέλλιος ἱστορεῖ κατὰ τὸν | ||
τόμος τῶν ἑπτὰ βασιλέων , Ῥωμύλου , Νουμᾶ Πομπιλίου , Ἄγκου Ὁστιλίου καὶ Ἄγκου ἑτέρου τοῦ καὶ Μαρκίου , ἐπιγόνου |
χρόνος τῶν Τραϊανοῦ καιρῶν ἐπανιόντων , τῶν Ἀδριανοῦ , τῶν Μάρκου , τῶν Ἀντωνίνου , οἳ τὸν Ἀρειανὸν καὶ τὸν | ||
. . . . : Προεβλήθη δέ τι τοιοῦτον ὑπὸ Μάρκου τοῦ γραμματικοῦ . Νεάνθη τὸν Κυζικηνὸν ἔφη λέγειν ἐν |
αὐτῷ [ δίκας ] Ῥωμαίων δικάσαι περὶ ὧν ἐνεκαλοῦντο ὑπὸ Ταρκυνίου , πρὶν ἐπιτελεσθῆναι τὴν δίκην εἰς ἱερὰ σώματα πρέσβεών | ||
συνέβη τὸν πρῶτον τῶν ὑπάτων ἐνιαυτὸν πέντε σχεῖν ὑπάτους , Ταρκυνίου μὲν Κολλατίνου διὰ τὴν προςηγορίαν ἀπωσθέντος , Βρούτου δὲ |
τὴν ἀρχὴν Ἄγκος Μάρκιος , ἔκγονος ἀπὸ θυγατρὸς τοῦ Νουμᾶ Πομπιλίου . Οὗτος ἤρατο πόλεμον πρὸς Λατίνους , καὶ τῇ | ||
ἡσυχία , οἵαν οὐδενὶ χρόνῳ συνέβη γενέσθαι πλὴν ἐπὶ Νουμᾶ Πομπιλίου , ὃς μετὰ Ῥωμύλον ἐβασίλευσε . Διαδεξαμένων δὲ τὴν |
τε ὁ τὴν ἐν Ἐφέσῳ διέπων φρουρὰν υἱὸς ὢν τοῦ Φιλαδέλφου βασιλέως Εἰρήνην εἶχε τὴν ἑταίραν , ἥτις ὑπὸ Θρᾳκῶν | ||
καὶ Ὀρφεὺς Κροτωνιάτης : Ζηνοδότου δὲ χρόνοις ὑστέροις ἐπὶ τοῦ Φιλαδέλφου αὐτὸν ἀνορθώσαντος , ἔπειτα δὲ πάλιν τοῦ Ἀριστάρχου . |
γὰρ τοῦ φύντος ἄδηλον . , . . . Περὶ Ῥώμου καὶ Ῥωμύλου . Ἁλούσης Τροίας ὀγδόῃ τοῦ Δεκεμβρίου μηνὸς | ||
τὴν Ἰλίου ἅλωσιν , ἀποικίαν στείλαντες Ἀλβανοί , Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου τὴν ἡγεμονίαν αὐτῆς ἐχόντων , κτίζουσι Ῥώμην , ἔτους |
τὴν θαυμαστὴν ἐκείνην νίκην ἐνίκησεν . Καὶ Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου Σελεύκῳ ἐπιστέλλων σαφῶς ἀνέστρεψε τὴν τάξιν ἐν ἀρχῇ μὲν | ||
τοῦ Ἀκεσίνου τὸ μέγεθος μόνου τῶν Ἰνδῶν ποταμῶν Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἀνέγραψεν : εἶναι γὰρ ἵνα ἐπέρασεν αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἐπὶ |
ὑπηρέτει . [ . . . . ] Ὅτι ἐπὶ Ὁστιλίου Τύλλου τοῦ Ῥωμαίων βασιλέως Ἀλβανοὶ τὴν αὔξησιν τῶν Ῥωμαίων | ||
μακρά . νῦν μὲν οὖν ἔρημός ἐστιν : ἐπὶ γὰρ Ὁστιλίου Τύλλου Ῥωμαίων βασιλέως στασιάζειν δόξασα πρὸς τὴν ἀποικίαν περὶ |
τοῖς Ἀθηναίοις : τὸν γὰρ Πέτην τὸν πατέρα Μενεσθέως τοῦ στρατεύσαντος εἰς Τροίαν φανερῶς Αἰγύπτιον ὑπάρξαντα τυχεῖν ὕστερον Ἀθήνησι πολιτείας | ||
σύμπαντας οὐκ ἐλάττους εἴκοσι μυριάδων . τοῦ δὲ βασιλέως Ἀρταίου στρατεύσαντος ἐπ ' αὐτὸν μυριάσιν ὀγδοήκοντα , μάχηι κρατῆσαι , |
, βασιλεύσας ἔτη τρία : τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος ὁ Περδίκκας ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας ἔτη πέντε . Ἐπ ' ἄρχοντος | ||
ὥστ ' ἐν τάχει ἀπελθεῖν . τὸν δὲ Σεύθην κρύφα Περδίκκας ὑποσχόμενος ἀδελφὴν ἑαυτοῦ δώσειν καὶ χρήματα ἐπ ' αὐτῇ |
. ταῦθ ' ἡγοῦμαι καὶ Νέρωνα ἐνθυμηθέντα μὴ ὑπαχθῆναι ὑπὸ Δημητρίου ἀποκτεῖναι αὐτόν , ἐπεὶ γὰρ θανατῶντα ᾔσθετο , οὐ | ||
. Κοῖνον δὲ πέμπει ὡς ἐπὶ τὸ δεξιόν , τὴν Δημητρίου καὶ τὴν αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν , κελεύσας , ἐπειδὰν |
συνελάμβανεν ὅσοι μηδισμοῦ τε αὐτῶν μετέσχον καὶ βασιλεῖ Δαρείῳ τῷ Ὑστάσπου γῆν δοῦναι καὶ ὕδωρ τοὺς πολίτας ἔπεισαν . διατρίβοντος | ||
τὸν Θυέστου καὶ Πελοπίας ὑπὸ αἰγός . Δαρεῖον ἀκούω τὸν Ὑστάσπου φαρετροφόρον Κύρου γενέσθαι . ὁ δὲ τελευταῖος Δαρεῖος , |
μὴ κατελθεῖν ἐς Ἤπειρον . γενομένης δὲ Φιλίππου τε ἀδελφοῦ Κασσάνδρου καὶ Αἰακίδου μάχης πρὸς Οἰνιάδαις , Αἰακίδην μὲν τρωθέντα | ||
Ὀλυμπιόδωρον ἐν Δελφοῖς ἀνέθεσαν , ὅτι καὶ τούτοις ἤμυνεν ἀποστᾶσι Κασσάνδρου . τῆς δὲ εἰκόνος πλησίον τῆς Ὀλυμπιοδώρου χαλκοῦν Ἀρτέμιδος |
Καικίλιος Μέτελλος ὑπατεύων οὐδὲν ἀδικοῦσι τοῖς Δαλμάταις ἐψηφίσατο πολεμεῖν ἐπιθυμίᾳ θριάμβου , καὶ δεχομένων αὐτὸν ἐκείνων ὡς φίλον διεχείμασε παρ | ||
νόμον εἰσηγησαμένων , παρὰ τοῦ δήμου λαμβάνουσι τὴν καταγωγὴν τοῦ θριάμβου , πρῶτοι Ῥωμαίων ἁπάντων τοῦτο εἰσηγησάμενοι τὸ ἔθος . |
συνέφυγον εἰς τὴν ἀκρόπολιν , ὁ δὲ Δημήτριος τῆς πόλεως κυριεύσας τὸν μεταξὺ τόπον τῶν οἰκιῶν καὶ τῆς ἄκρας κατεῖχε | ||
διατηρουμένην τὴν βασιλείαν ὑπὸ τοῦ βελτίστου αὐ - τῶν , κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς ἀρχῆς , τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις |
ἀρχὴν Διοκλῆς , ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος . περὶ δὲ τούτους τοὺς | ||
ἀρχαιρεσιῶν καιρός , ὕπατοι δ ' ἀπεδείχθησαν ὑπὸ τοῦ δήμου Κόιντος Σουλπίκιος Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος τὸ δεύτερον . |
τὴν ἡγεμονίαν τοῦ μὲν ἀριστεροῦ κέρως οἱ Ταρκυνίου παῖδες , Σέξτος καὶ Τῖτος , Ῥωμαίων τ ' αὐτῶν τοὺς φυγάδας | ||
εἴ τις ἀρχὴ γένοιτο . ἐν τούτῳ δὴ τῷ καιρῷ Σέξτος ὁ πρεσβύτατος τῶν Ταρκυνίου παίδων ἀποσταλεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς |
φοβήσας τὴν Ἑλλάδα τῇ Θηβαίων ἀπωλείᾳ στρατηγὸς ὑπ ' αὐτῶν χειροτονηθεὶς οὐκ ἠξίωσα τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν περιέπων ἀγαπᾶν ἄρχειν ὁπόσων | ||
ηὔξατο τῷ κλέψαντι ἁρμόσαι . Ἐφιάλτης ὁ τῶν Ἀθηναίων δημαγωγὸς χειροτονηθεὶς προστάτης ὑπὸ τοῦ δήμου παρῃτήσατο τὴν φιλίαν τῶν ἑταίρων |
πραγμάτων , Κωνσταντῖνος καὶ Μαξέντιος , ἐξ αὐγούστων γεγενημένοι , Λικίνιος καὶ Μαξιμιανὸς , ἐξ ἰδιωτῶν πρὸς τὴν ἀρχὴν κεκλημένοι | ||
καὶ Λεύκιος Φούριος , ἔτι δὲ Γάιος [ Λεύκιος ] Λικίνιος καὶ Πόπλιος Κοίλιος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μεγάλῃ |
δεκαπέντε χωρεῖν ἐρέτας ἐξ ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν . Καὶ ἀποβὰς ἐθριάμβευσεν ἐφ ' ἅρματος χρυσοῦ , τοῖς δύο παισὶ περιεστοιχισμένος | ||
, εἰκοστῷ καὶ τετάρτῳ τῆς ἡλικίας ἔτει κατὰ τῶν Ἄφρων ἐθριάμβευσεν . Οὕτως ἐτελεύτησαν ὅ τε ἰταλικὸς πόλεμος καὶ ὁ |
καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῶι καὶ κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν | ||
. Ἀλεξάνδρειαν γὰρ οἰκῶν τὴν πρὸς Αἰγύπτῳ , δυσχεράναντός ποτε Πτολεμαίου καὶ ἀπειλήσαντος οὐ μετρίως , τῆς ἐκείνου βασιλείας οὐδὲν |
τὰ πράγματα τῆς πόλεως ἐτύγχανον . Μάρκου Αἰμιλίου Λεπίδου καὶ Κύντου Κατούλου γενομένων ὑπάτων καὶ τῆς πολιτείας ὑπὸ τοῦ Σύλλου | ||
Ἄφρους αὐτοῖς ὁ πρότερος κινεῖται πόλεμος , Ἀππίου Κλαυδίου καὶ Κύντου Φαβίου τὴν ὕπατον ἐχόντων ἀρχήν . Γίνεται τοίνυν ἐκ |
ἐκεῖνο καλύβιον καὶ τὸν αὐτουργὸν ἔζη βίον ὡς πρότερον . Κοίντου δὲ Φαβίου Οὐιβολανοῦ παρειληφότος τὴν ὑπατείαν τὸ τρίτον καὶ | ||
ἀλλ ' ὑπαχθεὶς ὁ ἀνὴρ εἰς δίκην ὑπὸ δυεῖν δημάρχων Κοίντου Κωνσιδίου καὶ Τίτου Γενυκίου , καὶ λόγον ἀπαιτούμενος τῆς |
Μιθριδάτης εἰς Κῶ ἔλαβε τὰ χρήματα , ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα , καὶ τὰ τῶν Ἰουδαίων ὀκτακόσια τάλαντα . | ||
τρίκλινα διαστρώσασα ἐκάλεσε τὸν Ἀντώνιον μεθ ' ὧν ἐβούλετο ἡ Κλεοπάτρα . τοῦ δὲ τῇ πολυτελείᾳ τῆς ὄψεως ἐκπλαγέντος ὑπομειδιάσασα |
κοινωνοὺς τοῦ τολμήματος δεσμωτηρίῳ κατακλείσας διέφθειρεν . Ἀντώνιος δὲ ὁ συνύπατος , ἐπεξελθὼν ἤδη στρατοπεδευομένῳ τῷ Κατιλίνα , μάχῃ τε | ||
οὔτ ' ἐπιεικέστερα . καὶ εἰ μηδὲν ἔτι πολυπραγμονεῖν ὁ συνύπατος αὐτοῦ προείλετο , συγγνοὺς ἂν ὁ δῆμος , ὡς |
παρῆσαν ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων , τήν τε τοῦ Ποπλίου κεφαλὴν ἐπὶ δορατίου πεπηγυῖαν ἀνατείνοντες καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν | ||
μαρτυρίας καὶ διὰ τῆς ἐπιστολῆς τῆς πρὸς Φίλιππον αὐτοῦ τοῦ Ποπλίου σαφῶς ἐκτεθεικότος ὅτι τούτοις τοῖς ἐκλογισμοῖς χρησάμενος . . |
προσιέμην , οὐκ οἰόμενος καλὸν εἶναι λαμβάνειν παρὰ τοῦ μηδὲν παρειληφότος . ἐδείπνουν δὲ οὐ παρὰ πᾶσι , παρὰ μόνοις | ||
αὐτουργὸν ἔζη βίον ὡς πρότερον . Κοίντου δὲ Φαβίου Οὐιβολανοῦ παρειληφότος τὴν ὑπατείαν τὸ τρίτον καὶ Λευκίου Κορνηλίου καὶ τελούντων |
καὶ τοὺς ἀπὸ τοῦ Περιπάτου καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου προσέταξεν ὁ Μάρκος τῷ Ἡρώδῃ κρῖναι , τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον ἀπὸ | ||
ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ δὲ Μάρκος Κικέρων ὁ ὕπατος λόγον διετίθετο περὶ τῆς προσδοκωμένης ταραχῆς |
πάντα κατηγορήματα τῶν ὑπάτων [ κατ ' αὐτῶν ἐκχέαντος Κλαυδίου Γαΐου , καὶ πάντων ] τῶν παρόντων , ἔδοξεν ἀγαπᾶν | ||
οὐ πάντως ἀποβησόμενος , ἐναντιωθέντι δὲ ἀπαραίτητος καὶ ὁμολογούμενος ἐκ Γαΐου . ” συνελάμβανον δὲ τῇ γνώμῃ ταύτῃ πολλοὶ τῶν |
ἡλικίας ἐπικλινῶς εἶχεν . ἐπεὶ δὲ ὁ μὲν ἐτελεύτησε , Γάιος δὲ τὴν ἡγεμονίαν διεδέξατο , νέῳ δεσπότῃ παρεπόμενος εἰς | ||
ἐκ Συρίας ἦγε Πομπηίῳ Σκιπίων ὁ κηδεστής : καὶ αὐτῷ Γάιος Καλουίσιος περὶ Μακεδονίαν συμβαλὼν ἡττᾶτο , καὶ τέλος ἓν |
ώπλιζον καὶ τὸ τεῖχος ἀνεπλήρουν τῶν ἀμυνομένων . τοῦ δὲ Ἀρριδαίου βιαζομένου δέχεσθαι φρουρὰν ἔφησαν βούλεσθαι τῷ δήμῳ προσανενεγκεῖν περὶ | ||
τε καὶ Δημήτριον , ἤδη καὶ τῶν βασιλέων τεθνεώτων , Ἀρριδαίου τε τοῦ Φιλίππου καὶ Ὀλυμπιάδος καὶ τῶν υἱῶν Ἀλεξάνδρου |
παιδὶ ταὐτὸ πράττειν . ὁ μὲν ἤγγειλεν , ὁ δὲ Σέξστος τῶν Γαβίων τοὺς προέχοντας διαφθείρας , οὕτω μηχανησάμενος ἐρημίαν | ||
, τὸ δὲ ἀξίωμα εἶχε νεανίας αὐτοῦ Καίσαρος συγγενής , Σέξστος Ἰούλιος . ἐκδιαιτώμενος δὲ ὁ Ἰούλιος τὸ τέλος ἐς |
εἶτα ἀπέπνιξαν . Μετὰ τοῦτον ἧκε τὰ τῆς ὑπατείας ἐπὶ Λούκιον Δίλιον Μέτελλον καὶ Τίτον Κύντιον Φλαμίνιον . Κατὰ τοῦτον | ||
Μάμερκος Αἰμίλιος , δικτάτωρ χειροτονηθεὶς καὶ λαβὼν ἄρχοντα τῶν ἱππέων Λούκιον Κυίντιον Κιγκιννάτον , τόν τε πόλεμον ἔλυσε καὶ τὸν |
καὶ Ἴσιδος . πρὶν δὲ ὑπὸ Περσῶν ἀφανισθῆναι φησὶ † Κάτων , ὅτι τρισμυρίας τρισχιλίας κώμας εἶχε καὶ τριάκοντα , | ||
τούτοις τοῖς ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ |
ἐν βιβλίοις τεσσαρεσκαίδεκα . ἄρχεται μὲν τῆς ἱστορίας ἀπὸ τῆς Κλαυδίου βασιλείας , ἐς ὃν Δεξίππῳ ἡ ἱστορία καταλήγει , | ||
Λουκρήτιος καὶ πάντες ἑξῆς οἱ πρωτεύοντες δέκα τοῦ συνεδρίου τῇ Κλαυδίου γνώμῃ προσετίθεντο . Ἐφ ' ᾧ διαταραχθέντες οἱ περὶ |
ἐκεῖνον μὲν ἀπήλασαν , Μάνιον δ ' Οὐαλέριον ἀδελφὸν Ποπλίου Οὐαλερίου τοῦ πρώτου ὑπατεύσαντος καὶ δημοτικώτατον δοκοῦντα ἔσεσθαι καὶ ἄνδρα | ||
. καὶ γίνεται ἡ μὲν πρώτη ἔξοδος ἑνὸς τῶν ὑπάτων Οὐαλερίου σὺν ἱππεῦσι καὶ ψιλῶν τοῖς ἀκμαιοτάτοις αἰφνίδιος ἐπὶ τοὺς |
εἰς Ἰταλίαν ἅμα τῷ καταλυθῆναι τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ὑπὸ τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος ἑβδόμης καὶ ὀγδοηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς ὀλυμπιάδος μεσούσης , | ||
δὲ τοῖς ὑπομνήμασι τοῦ δευτέρου Καίσαρος , τοῦ κληθέντος καὶ Σεβαστοῦ , παλαιότερον μὲν οὐδὲν οὐδ ' ἐν τοῖσδε περὶ |
ἐν τῷ Περὶ ἀνδραγαθημάτων . . : Ὅτι Σκάμανδρος ὁ βασιλεύσας πρῶτος τῶν Τρώων , Σάμωνι χρησάμενος συνεργῷ , τοὺς | ||
κατ ' Αἴγυπτον . ἔτη δὲ τρία πρὸς τοῖς τριάκοντα βασιλεύσας ἐκ προαιρέσεως ἐξέλιπε τὸν βίον , ὑπολιπόντων αὐτὸν τῶν |
διεδέξαντο χιλίαρχοι τέσσαρες , Πόπλιος Κορνήλιος , Νουμέριος Φάβιος , Λεύκιος Οὐαλέριος . τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Βυζάντιοι πρὸς | ||
γιγνομένων δὲ τῶν ἄλλων ἢ βραδυνόντων , ἐς Πραινεστὸν ἀνεχώρει Λεύκιος , δεδιέναι λέγων Καίσαρα διὰ τὴν ἀρχὴν δορυφορούμενον , |
ἔτι Ξάνθου τοῦ Λυδοῦ : τοῦ μὲν Ξάνθου λέγοντος ἐπὶ Ἀρταξέρξου γενέσθαι μέγαν αὐχμὸν ὥστ ' ἐκλιπεῖν ποταμοὺς καὶ λίμνας | ||
Ὦπις : πρὸς ἣν ἀπήντησε τοῖς Ἕλλησιν ὁ Κύρου καὶ Ἀρταξέρξου νόθος ἀδελφὸς ἀπὸ Σούσων καὶ Ἐκβατάνων στρατιὰν πολλὴν ἄγων |
μὲν κτείνει καταλαβὼν ὁ Ἀντίγονος καὶ ἐπανιὼν ὑπεδέχθη λαμπρῶς ὑπὸ Σελεύκου σατραπεύοντος ἐν Βαβυλῶνι . ὑβρίσαντος δέ τινα τῶν ἡγεμόνων | ||
κεφαλῇ προσθέντες , τοῦτο δὴ τὸ γνώρισμα τῆς Ἰοῦς . Σελεύκου μὲν οὖν ἡ πόλις ἐπώνυμος , τοὔνομα δὲ ἀπὸ |
τῆς αἰτίας , μάλιστα δὲ Οὐεργίνιος ὁ κατὰ τὸν αὐτὸν ὑπατεύσας χρόνον καὶ τῆς νίκης αἴτιος εἶναι δοκῶν : ὃς | ||
δόξας καὶ τρεψάμενος τὴν Οὐιεντανῶν δύναμιν Σερουίλιος ὁ τῷ προτέρῳ ὑπατεύσας ἔτει καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ δήμου δίκην ἀποφυγών , |
τὸν αὐτὸν τοῦτον χρόνον Ἄππιος Κλαύδιος κήνσωρ αἱρεῖται , ἤγουν τιμητής : ἀρχὴ δὲ ἦν αὕτη τῶν μεγίστων , καὶ | ||
ἀνδρείας καὶ τῶν ἀνδραγαθημάτων αὐτοῦ , ἦλθον τιμάορος , ἤγουν τιμητής , ὑμνητὴς γενησόμενος τῶν μιτρῶν , ἀντὶ τοῦ τῶν |
περὶ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος . Κόϊντος δὲ Φάβιος κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος . Κάτων | ||
ἀνὴρ ὑπὸ Ἀννίβου τὰ τείχη φυλάττειν πεπιστευμένος . τοῦτο μαθὼν Φάβιος τὸν Ταραντῖνον στρατιώτην ἐσέπεμψε πρὸς τὴν ἀδελφήν . ὁ |
Λεύκιον Αἰμίλιον , τὸν Ἰλλυριοῖς πολεμήσαντα , ἐκ δὲ δημοκοπίας Τερέντιον Οὐάρρωνα , πολλὰ αὐτοῖς ἐκ τῆς συνήθους δοξοκοπίας ὑπισχνούμενον | ||
ὀκτώ , Λεύκιον Οὐαλέριον καὶ Πόπλιον , ἔτι δὲ Γάιον Τερέντιον καὶ Λεύκιον Μενήνιον , πρὸς δὲ τούτοις Γάιον Σολπίκιον |
ἔχθρας ἀλλήλοις ὄντα οὐδέποτε πιστῶς διαλλάττεται . Σύλλου φιλία καὶ Μετέλλου τοῦ Πίου : ἐπὶ φίλων ἀκραιφνῶς καὶ ἀδόλως φιλούντων | ||
Ἀφρικῆς μὲν Σκιπίωνος , οὗ τῶν ἁρμάτων Ἀσδρούβας ἡγεῖτο , Μετέλλου δὲ ἐκ Μακεδονίας , οὗ προέτρεχεν Ἀνδρίσκος : τοῦτο |
καὶ Φιδηναῖοι μεγάλας καὶ πολυανθρώπους ἔχοντες πόλεις ἐπὶ μὲν τῆς Ῥωμύλου βασιλείας εἰς πόλεμον ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ δυναστείας Ῥωμαίοις κατέστησαν | ||
δὲ τῷ κτίσματι Ῥώμην ὄνομα ἀπὸ τοῦ στείλαντος τὴν ἀποικίαν Ῥωμύλου , ὃς ἦν ἕβδομος καὶ δέκατος ἀπ ' Αἰνείου |
τοῦ Εὐπάτορος καὶ τῶν καταλυσάντων Ῥωμαίων ἐκεῖνον . ὁ δὲ Εὐπάτωρ καὶ ἐγεννήθη ἐκεῖ καὶ ἐτράφη : διαφερόντως δὲ ἐτίμησεν | ||
μόνας ἡττᾶτο τὰς τῶν γυναικῶν ἡδονάς . ὁ μὲν δὴ Εὐπάτωρ τε καὶ Διόνυσος ἐπικληθεὶς Μιθριδάτης ὧδε ἐτελεύτα , καὶ |
χώρας ἐκείνης τοῖς ὑπάτοις ἑαυτοὺς ἐνεχείρισαν . Μετὰ τούτους , Λουκίου Αἰμιλίου διαδεξαμένου τὴν ἀρχὴν , πλῆθος Γάλλων ὑπὲρ ἀριθμὸν | ||
τῆς οἰκίας , ὡς μὴ ἄθυρμα γένοιτο ἀνδρῶν σπουδαίων . Λουκίου τούτου κἀκεῖνο θαυμάσιον : ἐσπούδαζε μὲν ὁ αὐτοκράτωρ Μάρκος |
καὶ λόγῳ χρησομένην καὶ ἔργῳ δεησομένην . ἐγὼ δὲ ἐμαυτὸν χειροτονήσας ἥκω μέγα μὲν ποιούμενος , εἰ ὁπόσον εὔχομαι , | ||
τοῦ ἀδελφοῦ Σενῶνος προτέρου τὴν κεφαλὴν ἀποκόψας , ὃν καίσαρα χειροτονήσας ἐπέστησε ταῖς Γαλλίαις , ὅτε ἀντεξῆγε Κωνσταντίῳ τὴν δύναμιν |
αὐτὴν σπουδῇ Πετρωνίου Σεκούνδου καὶ Παρθενίου . Τούτων ὁ μὲν ὕπαρχος ἦν , ὁ δὲ ἕτερος εἷς τῶν Δομετιανοῦ φονέων | ||
τι περὶ τῆς ἰδίας εὐγενείας , οὐδ ' ὅτε βασιλέως ὕπαρχος ἐχειροτονεῖτο καὶ τῆς Αἰγύπτου πάσης τὴν ἐπιμέλειαν καὶ προστασίαν |
στράτευμα χωρεῖν , ὃ προεξεπέπεμπτο ἐπὶ τὸν Παρθικὸν πόλεμον Μάρκος Αἰμίλιος ) , καὶ σὺν αὐτῷ ἥκειν τἀσφαλοῦς ἕνεκεν εἰς | ||
, τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἶχον Κόιντος Φάβιος Οὐιβουλανὸς καὶ Τιβέριος Αἰμίλιος Μάμερκος . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀρταξέρξης μὲν ὁ βασιλεὺς |
τοῖς Πέρσαις ἔπεσον πλείους , ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Ἀτιζύης καὶ Φαρνάκης ὁ τῆς Δαρείου γυναικὸς ἀδελφός , ἔτι δὲ Μιθροβουζάνης | ||
ἦλθον , εἶδον , ἐνίκησα . ” Μετὰ δὲ τοῦτο Φαρνάκης μὲν ἀγαπῶν ἐς τὴν ἀρχὴν Βοσπόρου , τὴν δεδομένην |
Λυκίαν Κασάνδρῳ δοθῆναι , Φρυγίαν δὲ τὴν ἐφ ' Ἑλλησπόντῳ Λυσιμάχῳ , Συρίαν δὲ πᾶσαν Πτολεμαίῳ , Βαβυλωνίαν δὲ Σελεύκῳ | ||
' αὐτῆς ᾤκισεν ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ τῆς Θρᾳκίας χερρονήσου . Λυσιμάχῳ δὲ ἐπὶ μὲν Ἀριδαίου βασιλεύοντος καὶ ὕστερον Κασσάνδρου καὶ |
Πομπηίῳ . Εἶτ ' ἐφεξῆς αὐτός τε καὶ Πομπήιος καὶ Κύντος Σκηπίων ἐπὶ τὸν Πουρίαθον ἐξεπέμφθησαν , ὃς ἐν τῇ | ||
ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ τριακοστοῦ τῆς |
καὶ τοὺς ὅσοι ἐν τέλει Μακεδόνων ὁ δὲ καὶ τοῖς Περδίκκου φίλοις συναχθόμενός τε δῆλος ἐγένετο καὶ ὅσοις τι κινδύνου | ||
ἑαυτοῦ γνώμην ἔργωι ἐξενεγκεῖν . ἐν τούτωι καὶ Εὐμένης παρὰ Περδίκκου δῶρα πρὸς Κλεοπάτραν ἐς Σάρδεις ἐκόμισε , καὶ ὅτι |
ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι ὁ Μόμμιος τῷ παρ ' Ἀττάλου στρατηγῷ δίδωσι : καὶ ἦν Περγαμηνοῖς καὶ ἐς ἐμὲ | ||
Σμύρναν αἱ Λεῦκαι πολίχνιον , ὃ ἀπέστησεν Ἀριστόνικος μετὰ τὴν Ἀττάλου τοῦ φιλομήτορος τελευτήν , δοκῶν τοῦ γένους εἶναι τοῦ |
ἀρχήν , τελευτήσαντος ἐν τοῖς Ἀσπουργιανοῖς καλουμένοις τῶν περὶ τὴν Σινδικὴν βαρβάρων : δυεῖν δ ' ἐκ τοῦ Πολέμωνος ὄντων | ||
[ καὶ ] κατακλύσαι τὴν χώραν . Μετὰ δὲ τὴν Σινδικὴν καὶ τὴν Γοργιπίαν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ ἡ τῶν Ἀχαιῶν |
, ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λούκιος Λουκράτιος καὶ Τίτος Οὐετούριος Κιχωρῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μὲν τεταπεινωμένοι | ||
ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν , Γάιος Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος , ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος |
. Χολοβητηνή : μοῖρα Ἀρμενίας . Ἀρριανὸς Ϛ Παρθικῶν : Τιγράνης † ἀρχόμενος ἄρχεται σατράπης . ἡ δὲ χώρα ἧς | ||
καθάπερ οἱ παρὰ Ῥωμαίοις νομικοί . διέθηκε δὲ φαύλως αὐτοὺς Τιγράνης ὁ Ἀρμένιος , ἡνίκα τὴν Καππαδοκίαν κατέδραμεν : ἅπαντας |
εἴκοσι δραχμῶν ὡρισμένων ἐς τὸν πόλεμον τὸν Κασσίου τε καὶ Βρούτου , ἐσφέρειν δὲ καὶ μοῖραν τοὺς ἐκ διαθήκης τι | ||
μηδ ' ἐπιπολάζειν ἐν τοῖς πεδίοις . τῆς μὲν οὖν Βρούτου στρατείας ὅρος οὗτος , περαιτέρω δ ' εἰσὶν ἄλλοι |
τοὺς νεωτέρους , ὀρθῆς οὔσης ἁπάσης τῆς βουλῆς ἀνίσταται Σπόριος Ναύτιος , οἰκίας ἐν τοῖς πάνυ λαμπροτάτης διάδοχος : ὁ | ||
Αὖλος Σεμπρώνιος καὶ Μάρκος Παπίριος , Κόιντος Φάβιος , Σπόριος Ναύτιος . ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι μετὰ τῶν συμμάχων ἐνέβαλον |
τοῦ ὑπὸ Σύλλα καὶ τῆς συγκλήτου τιμηθέντος , φίλος δὲ Γαβινίου τῶν ὑπατικῶν τινος . ἐκείνου δὲ πεμφθέντος εἰς Συρίαν | ||
καθὼς κἀγὼ προείρηκα . : περὶ δὲ τῆς Πομπηίου καὶ Γαβινίου στρατείας ἐπὶ Ἰουδαίους γράφει Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς καὶ Στράβων |
πρὸς Λυσίμαχον ἐν τῷ παρόντι ἔχων ἐπιτηδείως . Δημητρίου δὲ διαβάντος ἐς τὴν Ἀσίαν καὶ Σελεύκῳ πολεμοῦντος , ὅσον μὲν | ||
Ὠκέλλα κτίσμα λέγουσι τοῦ μετὰ Ἀντήνορος καὶ τῶν παίδων αὐτοῦ διαβάντος εἰς τὴν Ἰταλίαν . καὶ ἐν τῇ Λιβύῃ δὲ |
Τρύφων ἐν Δώρῳ τῆς κοίλης Συρίας πόλει πολιορκούμενος ὑπ ' Ἀντιόχου ἔφυγεν εἰς Πτολεμαΐδα τὴν Ἄκην λεγομένην „ . τὸ | ||
αὐτὴν Ἀντιόχειαν εἰς ὄνομα τοῦ ἰδίου αὐτοῦ υἱοῦ τοῦ λεγομένου Ἀντιόχου Σωτῆρος , κτίσας εὐθέως καὶ ἱερὸν , ὃ ἐκάλεσε |
αὐτοῖς τὸν νόμον ἐλιπάρουν καὶ ἐνέκειντο καὶ ἐκεκράγεσαν ἐκ τῶν Τυλλίου καὶ Ῥωμύλου νόμων τὸν δῆμον εἶναι κύριον τῶν ἀρχαιρεσίων | ||
καὶ γὰρ τοὺς νόμους τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τοὺς ὑπὸ Τυλλίου γραφέντας φιλανθρώπους καὶ δημοτικοὺς εἶναι δοκοῦντας , οὓς ἅπαντας |
ἑαυτοῦ πωλευτὴν οὕτως ἠγάπησεν , ὡς ἀποθανόντος ἐν Ἄργει τοῦ Πύρρου , ἐκπεσόντος δὲ τοῦ ἐλαύνοντος , οὐ πρότερον ὑπέμεινεν | ||
καὶ τῶν Αἰακιδῶν τὰ πρὸς μητρός , ἥ τε ὕστερον Πύρρου πρὸς Λυσίμαχον συμμαχία δηλοῖ καὶ πολεμήσασιν ἀδιάλλακτόν γε οὐδὲν |
τῷ βασιλεῖ πρὸς τὰς ναυτικὰς δυνάμεις ὑπουργία . καταλυθέντος δὲ Μιθριδάτου συγκατελύθη καὶ ἡ ὑπ ' αὐτῷ πᾶσα καὶ διενεμήθη | ||
προλαβεῖν τὸ ἔργον ὁ Τριάριος ἐπειγόμενος ἔτι νυκτὸς ἐπεχείρει ταῖς Μιθριδάτου προφυλακαῖς . ἰσομάχου δὲ ἐς πολὺ τοῦ ἀγῶνος ὄντος |
Δευκαλίδαι ἀπὸ Δευ - καλίωνος , Θεσσαλοί : τούτων γὰρ ἐβασίλευσεν ὁ Δευκαλίων . ἢ οἱ Λοκροί : Δευκαλίων γὰρ | ||
Ἀθηνῶν . Ἀκτὴ δὲ λέγονται αἱ Ἀθῆναι ὅτι Ἀκτεὺς ἐκείνων ἐβασίλευσεν ἢ ὅτι ἀκτή ἐστι τουτέστι προβεβλημένη καὶ κειμένη τὸ |
μοι παρ ' αὐτοῦ λαβεῖν τεθνηκότων ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων : Λευκίου δὲ Λοκρητίου καὶ Τίτου Οὐετουρίου παραλαβόντων τὴν ἀρχὴν βουλόμενος | ||
' αὐτοῖς εἰπόντος οὐκ Ἀντωνίῳ πολεμεῖν , ἀλλ ' ὑπὸ Λευκίου πολεμεῖσθαι , συμβαλόντες οἱ πρέσβεις τοῖς ἡγεμόσι τοῦδε τοῦ |
καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος , Μαρσύας καλούμενος , καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . Εὐημερίδας δὲ ὁ Κνίδιος ἱστορίας | ||
στρατηγῷ . ” ὃ μὲν οὕτως εἶπεν , Πούπλιος δὲ Κορνήλιος , Κορνηλίου Λέντλου συγγενής , τοῦ τότε ὄντος ὑπάτου |
βασιλείαν , κατισχυθεὶς δὲ καὶ φυγὼν εἰς τοὺς καλουμένους Κήπους ἀνῃρέθη . Εὔμηλος δὲ μετὰ τὸν τῶν ἀδελφῶν θάνατον βουλόμενος | ||
Ἀχιλεὺς ὑπ ' Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ναῷ ἀνῃρέθη . Ἀγαμέμνων δὲ Ζεὺς ἐν Λακεδαίμονι ἀλλ ' οὐκ |
οἰκιστοῦ αὐτῆς . Καλλινίκου ] Τοῦ νικήσαντος ἐν ἅρματι . Καλλινίκου ] * Ἐπειδή , ἡνίκα ἐκτίσθη ἡ Αἴτνη , | ||
ἐκπεπτωκὸς τῆς ἀρχῆς ὁρᾶν αἱρουμένη . Μύστα γυνὴ Σελεύκου τοῦ Καλλινίκου κληθέντος περὶ Ἄγκυραν ὑπὸ Γαλατῶν ἡττηθέντος , ὑπὸ τῶν |
Κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον Μάρκος Τούλλιος Κικέρων ὁ ῥήτωρ καὶ Γάϊος Ἀντώνιος , ὕπατοι χειροτονηθέντες , ἑξακοσιοστῷ καὶ ὀγδοηκοστῷ καὶ | ||
Βροῦτος , φίλος ἐς τὰ μάλιστα ὢν Καίσαρι , καὶ Γάϊος Κάσσιός καὶ Μάρκος Βροῦτος , οὐδενὸς ἧττον παρὰ Ῥωμαίοις |
. καὶ παραγίνεται Δαρειαῖος ἀγόμενος ὑπὸ Ἀρταπάνου εἰς τὴν οἰκίαν Ἀρτοξέρξου , πολλὰ βοῶν καὶ ἀπαρνούμενος ὡς οὐκ εἴη φονεὺς | ||
καὶ Μιθριδάτης ὁ Δαρείου γαμβρὸς καὶ Ἀρβουπάλης ὁ Δαρείου τοῦ Ἀρτοξέρξου παῖς καὶ Φαρνάκης , ἀδελφὸς οὗτος τῆς Δαρείου γυναικός |
τῇ γαλήνῃ παρελήλυθας . Οἱ δὲ δὴ τὸν πατέρα τὸν Τίτου μηδέν σου ταύτῃ λείπεσθαι λέγοντες τὸν ἐν μὲν ταῖς | ||
, ἐκεῖθεν δὲ ἐξεφοίτησε δεῦρο : ἀκούω δὲ καὶ ἐπὶ Τίτου ἀνδρὸς καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ ἐν τῇ Ῥώμῃ ταὐτὸν γεγονέναι |
Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ , Κόιντος [ Καίσων ] Σουλπίκιος , Αἶνος Καίσων Φάβιος , Κόιντος Σερουίλιος | ||
ὁλόκληρόν τε καὶ ἀπαθῆ χρήμασιν εὔπορον κατέστησε τὴν πατρίδα . Καίσων δὲ Φάβιος ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων , οὐ - |
, ἐν Ῥώμῃ δὲ ὑπῆρχον ὕπατοι Ὀπίτερος Λουκρήτιος καὶ Λεύκιος Σέργιος Φιδηνιάτης . ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναῖοι τοῖς Δηλίοις ἐγκαλοῦντες | ||
ἀκριβῶς παρ ' αὐτῶν τὴν ὅλην ἐπιβουλήν . Ὅτι Λεύκιος Σέργιος ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ |
' αὐτῷ . Πίπτει δὲ ὑπὸ πλήθους τραυμάτων πρὸ τοῦ Πομπηίου ἀνδριάντος . Καὶ οὐδεὶς ἔτι λοιπὸν ἦν ὃς οὐχὶ | ||
Πυρήνης ἄκρων νέμονται [ τὰ ] μέχρι τῶν ἀναθημάτων τοῦ Πομπηίου , δι ' ὧν βαδίζουσιν εἰς τὴν ἔξω καλουμένην |
ἀδελφιδοῦν Ἄννωνα : τὸ δὲ μέσον αὐτὸς εἶχεν κατὰ δόξαν Αἰμιλίου τῆς ἐμπειρίας . δισχίλιοί τε ἱππεῖς ἐπίλεκτοι παρέθεον αὐτῷ | ||
ἐπιθεσπίσαντες ἀπέπλευσαν ἐκ τῆς πόλεως . . Ἄρτι δ ' Αἰμιλίου Βαρβόλα ἐπίκλησιν τὴν ἀρχὴν παρειληφότος παρῆσαν οἱ σὺν τῷ |
θερινῆς τροπῆς ἀφέστηκεν , ὡς κατά γε τὴν ἀρχὴν τῆς Ἀντωνίνου βασιλείας εἰς τὰ προηγούμενα μοίρας ιβ γʹ , τὸν | ||
ιβʹ . τὴν δ ' ἑτέραν ἐτηρήσαμεν τῷ γʹ ἔτει Ἀντωνίνου κατ ' Αἰγυπτίους Φαρμουθὶ δʹ εἰς τὴν εʹ ἑσπέρας |
] σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω . Ἰούλιός γε τοι τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , παρὰ | ||
: σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω : Ἰούλιός γέ τοι παρὰ τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , |
ἀτελέστων δ ' ἔτι τῶν ἐπαγγελιῶν οὐσῶν ἧκεν Ἀλέξανδρος ὁ Πολυπέρχοντος υἱὸς μετὰ δυνάμεως εἰς τὴν Ἀττικήν . οἱ μὲν | ||
καὶ τὸν Πόντον . κζʹ . Ὡς πρὸς Ἀλέξανδρον τὸν Πολυπέρχοντος φιλίαν συνέθετο καὶ Τύρον ἐξεπολιόρκησε καὶ ὡς Ἀλέξανδρος μετέθετο |
, Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέως Σώστρατον , Δημητρίου δὲ τοῦ Πολιορκητοῦ Εὐαγόραν τὸν κυρτὸν , Σελεύκου δὲ Φορμίωνα . : | ||
χρόνου διέτριψεν αὐτόθι . ἦν δὲ Ἀντίγονος υἱὸς Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ καὶ παρέλαβε τὴν ἀρχὴν περὶ ἑκατοστὴν καὶ πέμπτην ὀλυμπιάδα |
τὴν πατρῴαν ἀρχὴν εἰς Τροίαν ἀφικνεῖται . καὶ περὶ μὲν Ἀσκανίου τοσαῦτα λέγεται : τοὺς δὲ ἄλλους παῖδας Αἰνείας παραλαβὼν | ||
ἔτει τῆς βασιλείας τελευτήσαντος παρέλαβε τὴν ἡγεμονίαν Σιλούιος ἀδελφὸς ὢν Ἀσκανίου , μετὰ τὸν Αἰνείου θάνατον γενόμενος ἐκ Λαύνας τῆς |
ἀσύνοπτον . Μετὰ δὲ τὰς τῶν θεῶν γενέσεις ὕστερον πολλαῖς γενεαῖς φασι γενέσθαι κατὰ τὴν Κρήτην ἥρωας οὐκ ὀλίγους , | ||
Ἰαπετοῦ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον φασὶν Ἄραντα καὶ τρισὶν ἀνθρώπων γενεαῖς Πελασγοῦ τε εἶναι πρεσβύτερον τοῦ Ἀρκάδος καὶ τῶν λεγομένων |
ὑπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους , ἀπὸ δὲ μεσημβρίας ὑπὸ τοῦ Ἀφρικανοῦ , ἀπὸ δὲ δύσεως ὑπὸ τοῦ Σαρδῴου πελάγους , | ||
δὲ Σκιπίωνος τοῦ Καρχηδονίους ἀφελομένου τὴν ἡγεμονίαν καὶ πρώτου κληθέντος Ἀφρικανοῦ . ὧδε μὲν ἡ θεὸς ἐς Ῥώμην δι ' |
Μακεδονίας ἧκον Ἰόλλας τε καὶ Ἀρχίας , ἄγοντες αὐτῷ τὴν Ἀντιπάτρου παῖδα Νίκαιαν εἰς γυναῖκα . ἀλλά γε καὶ Ὀλυμπιὰς | ||
: ἡ γὰρ Βερενίκη ἐστὶ θυγάτηρ Ἀντιγόνης τῆς Κασσάνδρου τοῦ Ἀντιπάτρου ἀδελφοῦ . ὀλόλυξεν : μετ ' εὐχῆς ἐβόησεν . |
τῷ Ἀγαμέμνονι ἀποκτείνει , ἣν εἰς τὴν Ἑλλάδα ὁ κρείων ἐπηγάγετο , ἐν ἔθει γενόμενος βαρβαρικῶν γάμων . θαυμάσαι δ | ||
τῆς Αἰγύπτου Ἴναρος υἱὸς Ψαμμητίχου , ὃς ἀποστὰς Ἀρταξέρξου βοηθοὺς ἐπηγάγετο αὑτῶι τοὺς Ἀθηναίους , οἵτινες ἔχοντες Ϛ ναῦς ἐπολέμησαν |
ἣ τὸν εὐδαίμονα κλῆρον τῆς πατρῴας ἡγεμονίας διαδέξεται κινδυνεύοντα ἐρημίᾳ θυγατριδῶν ἀλλοτριωθῆναι . κατηφοῦσαν δὲ ἀεὶ καὶ στένουσαν ὡς μάλιστα | ||
πάππος ὢν παρὰ τοὺς νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται . καὶ ἀποπέμψας εἰς τὸν Ἀδρίαν |
. ἐντεῦθεν δ ' ἦν ὁ διαλεκτικὸς Διόδωρος ὁ Κρόνος προσαγορευθείς , κατ ' ἀρχὰς μὲν ψευδῶς : Ἀπολλώνιος γὰρ | ||
ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας . δεύτερος δὲ Δαρεῖος ὁ Ἀρταξέρξου νόθος προσαγορευθείς . ἔσχατος Δαρεῖος ὁ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου ἀναιρεθείς |
πόλιν εἰς καταβίωσιν τὴν ἡσυχίαν ἄγειν . ὁ δ ' Ἀρριδαῖος διακούσας τῶν πρέσβεων καὶ τὸ τῶν λόγων ὑπερήφανον καταμεμψάμενος | ||
ἡλικίαν ὁ Ἀλεξάνδρου παῖς . ἐπεὶ δὲ ἦν νωθρὸς ὁ Ἀρριδαῖος , ἔτι δὲ καὶ ἐπιληπτικός , ἡιρέθη ἐπίτροπος καὶ |
' ὑπὸ τῶν Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου στρατηγῶν τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολεμήσαντος διῃρέθη δίχα , Ἀρταξίου τε καὶ Ζαριάδριος : καὶ | ||
μὲν πόλις μικρὰ Βιθυνίας , κτίσμα Προυσίου τοῦ πρὸς Κῦρον πολεμήσαντος . ταύτης τὸ ἐθνικὸν Προυσαεύς , ὡς τῆς Νῦσα |
ἧς Ἀργανθώνιος ἐβασίλευσε ζήσας ἔτη ρκʹ , ἀφ ' ὧν ἐβασίλευσε πʹ , ὥς φησιν ὁ Ἡρόδοτος . κεῖται δὲ | ||
συμφορᾶς τῆς οἰκτρᾶς , ἤγουν τῆς πλάνης ἧς ἐπλανήθη : ἐβασίλευσε γὰρ ἐκεῖ : ὅπου ἵσταται αὐτῷ , ἤγουν γίνεται |
ἐν Αἰγύπτῳ σῖτος : ἀντὶ τοῦ Καλύμνιος : Ὁ γὰρ Φιλάδελφος ἐκ Καλυδνῶν μετήγαγε τὸ σπέρμα . Ὁ Ἀπολλόδωρος φησὶ | ||
. : Καὶ ὁ δεύτερος δὲ τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς , Φιλάδελφος δ ' ἐπίκλην , ὡς ἱστορεῖ ὁ Εὐεργέτης Πτολεμαῖος |
ὁ Πίκτωρ λεγόμενος , ᾧ Λεύκιός τε Κίγκιος καὶ Κάτων Πόρκιος καὶ Πείσων Καλπούρνιος καὶ τῶν ἄλ - λων συγγραφέων | ||
αὐτοὺς καὶ τῇ Ῥωμαίων παρασκευῇ καὶ τῇ Σκιπίωνος μεγαλοψυχίᾳ . Πόρκιος Κάτων ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἰβήρων : ἐκ δὲ τῶν |
, οἳ δ ' Ὀκίλην πόλιν ἐπολιόρ - κουν . Μούμμιος δ ' , ἑπόμενος ἐνακισχιλίοις πεζοῖς καὶ ἱππεῦσι πεντακοσίοις | ||
τοῦ προεστάναι τῆς ἐκκλησίας ἐκείνης διειληχότος ἐνδοιάζοντος ἐπὶ τῷδε , Μούμμιος αὐτόν , ὁ ἐπὶ τῷ Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένος , |
πληγῆς ἐπὶ τῆς κατακλεῖδος γενομένης ἀπροσδοκήτως τε καὶ ἀφυλάκτως ὁ Ἀντωνῖνος ἀνῃρέθη . πεσόντος δὲ αὐτοῦ ἐμπηδήσας ἵππῳ ἔφυγεν ὁ | ||
μὴ πάθῃς ὃ Ἀντωνῖνος ἔπαθε καὶ Λουκϊανός . ὁ γὰρ Ἀντωνῖνος ἔχαιρε τοῖς ἐν χρῷ κειρομένοις , καὶ πάντες λεῖοι |
. παρῆλθε δὲ καὶ ἀπὸ Σάρδεων ἐς Κελαινάς , ἣν Ἀπάμειαν καλοῦσιν , οἷ τὸν υἱὸν ἐπυνθάνετο συμφεύγειν . τῆς | ||
στρατηγίαν . ὃ δ ' ὤμνυ τοῖς Ἀντιόχου πρέσβεσι περὶ Ἀπάμειαν τῆς Φρυγίας καὶ ὁ Ἀντίοχος ἐπὶ τοῦτο πεμφθέντι Θέρμῳ |
Μελεάγρου , τελευταία δὲ τῶν βασιλικῶν ἰλῶν ἧς Ἡγέλοχος ὁ Ἱπποστράτου ἰλάρχης ἦν . ξυμπάσης δὲ τῆς ἵππου τῶν ἑταίρων | ||
, Ἡσίοδος δὲ ἐξ Ὠλένου τῆς Ἀχαΐας , ἐφθαρμένην ὑπὸ Ἱπποστράτου τοῦ Ἀμαρυγκέως , Ἱππόνουν τὸν πατέρα πέμψαι πρὸς Οἰνέα |