ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν , φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων , ἵνα μὴ συναπόληταί σφι . Ὁ δὲ | ||
ὡς Καλλιάναξ , ἢ ὧν τὸν λέοντα καθηγεῖσθαι , οἷον Λεωνίδης , ἢ ἔμπαλιν τελικὸν εἶναι , οἷον Θρασυλέων . |
Θηβῶν αὕτη : Κάστωρ δὲ παρὰ Εὐρώτᾳ : οὗτος γὰρ Λακεδαιμόνιος ποταμός . ῥεέθροισί τε : πρὸς τὸ Εὐρώτα τὸ | ||
, ἄρχων Ἑλλάδος εὐρυχόρου , πόντου ἐπ ' Εὐξείνου , Λακεδαιμόνιος γένος , υἱὸς Κλεομβρότου , ἀρχαίας Ἡρακλέος γενεᾶς . |
, [ καὶ ] Διὸς ἅμα καὶ βασιλέως ἐγκέφαλος . Χάρης δ ' ὁ Μιτυληναῖος ἐν τῇ πέμπτῃ τῶν περὶ | ||
. καὶ γάρ φασιν , ὅτε ἔπεμψε τὴν λείαν ὁ Χάρης , Βοηδρόμια ἦν . τὸ δὲ βοΐδια ὑποκοριστικόν ἐστιν |
αὐτὸν Ἑλλήνων μεγάλων γενομένων καὶ μεγάλα κατεργασαμένων , ὧν καὶ Τιμόθεος ἦν καὶ Ἀγησίλαος καὶ Πελοπίδας καὶ ὁ μάλιστα ζηλωθεὶς | ||
τ ' ἰδὼν ὡς ὑστερίζων παρῆν ἁμ ' ἡμέρᾳ . Τιμόθεος εἰς ἑπτάκλινον ἐστίν , ὡς ἔφραζέ μοι , ἐὰν |
οἱ μετ ' αὐτῶν Χάονες καὶ Ἠπειρῶται . Καὶ ὁ Πρόξενος δὲ καταλέγων αὐτούς φησι : Χάονες , Θεσπρωτοί , | ||
. ἦν δὲ ὅτε ἐτελεύτα ἀμφὶ τὰ πεντήκοντα ἔτη . Πρόξενος δὲ ὁ Βοιώτιος εὐθὺς μὲν μειράκιον ὢν ἐπεθύμει γενέσθαι |
δύναμιν , εἰ Ἀθηναίων μὲν Φίλιππος , Μακεδόνων δὲ Χάρης ἐστρατήγει . . . . . . . : Δημάδου | ||
πολιορκουμένοις ὑπὸ Βρεττίων οἱ Συρακόσιοι δύναμιν ἁδρὰν ἔπεμψαν , ἧς ἐστρατήγει μὲν μεθ ' ἑτέρων Ἄντανδρος ὁ Ἀγαθοκλέους ἀδελφός , |
, Τιμόλαος Κυζικηνός , Εὐαίων Λαμψακηνός , Πύθων καὶ Ἡρακλείδης Αἴνιοι , Ἱπποθάλης καὶ Κάλλιππος Ἀθηναῖοι , Δημήτριος Ἀμφιπολίτης , | ||
μὲν ναυσὶ καὶ οὐ φόρῳ ὑπήκοοι , Τενέδιοι δὲ καὶ Αἴνιοι ὑποτελεῖς . οὗτοι δὲ Αἰολῆς Αἰολεῦσι τοῖς κτίσασι Βοιωτοῖς |
ἀπόκρισιν : κατ ' ἐρώτησιν μὲν οὖν ἐστιν , οἷον Πιττακὸς ὁ Μιτυληναῖος ἐρωτηθείς , εἰ λανθάνει τις τοὺς θεοὺς | ||
Σόλων ὁ Ἐξηκεστίδου καὶ Θαλῆς ἐκεῖνος καὶ παρ ' αὐτοὺς Πιττακὸς καὶ οἱ ἄλλοι : ἑπτὰ δὲ πάντες εἰσὶν ὡς |
ἡγεῖτο δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων Ἀριστείδης , τῶν δὲ συμπάντων Παυσανίας , ἐπίτροπος ὢν τοῦ Λεωνίδου παιδός . Μαρδόνιος δὲ | ||
ἀντὶ τοῦ ὁμοίαν ποιησάμενος ʃ ὁ Ἀργίλιος ἐκεῖνος : ὁ Παυσανίας ʃ ὁ Παυσανίας ἐπὰν πάλιν ζητήσῃ τὰς ἐπιστολὰς ἵνα |
, ὥς τινες . Ἀριστοτέλης [ . ] δὲ καὶ Ἱππίας [ ] φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχῆς | ||
. . . : τρίτην δὲ περὶ Ἦλιν , ἧς Ἱππίας μνημονεύει : τετάρτην τὴν ἐν Θεσπρωτοῖς . . . |
τιμᾶται φυγῆς , ὁ δὲ ἀποθνήσκειν αἱρεῖται . πάλιν ὁ Μιλτιάδης ἐπὶ τοῖς περὶ Πάρον ἑάλωκε , καὶ ὁ μὲν | ||
, ἀφελόμενος Λακεδαιμονίους ἐξ ἀρχῆς ἔχοντας τὴν τιμὴν ταύτην . Μιλτιάδης δὲ ὁ πρῶτος νικήσας τοὺς βαρβάρους μετὰ μόνων τῶν |
ταῦτα ποιῆσαι καὶ παθεῖν ὑπὸ τοῦ πατρός : ὧν καὶ Ἀντίγονός ἐστι . . . . Ἀβάντις : Δοκεῖ δ | ||
φιλόσοφος καὶ φιλόκηπος ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων , ὡς καὶ Ἀντίγονός φησι . λόγος γοῦν εἰπεῖν Ἱερώνυμον τὸν περιπατητικὸν ἐπ |
. ἀκρατίσασθαι : τὸ μικρὸν ἐμφαγεῖν πρὸ τοῦ ἀρίστου . Ἀριστομένης ἀκρατιοῦμαι μικρόν . τέτταρας μέντοι τροφὰς οἶδεν ὁ ποιητής | ||
ταύτης ἀκούσαντες ἐς φυγὴν ἐτράποντο δόξαντες κατὰ κράτος ἡττᾶσθαι . Ἀριστομένης , Μεσηνίων , τρὶς ἑκατομφόνια θύσας κατὰ Λακεδαιμονίων ἰσχυροῖς |
αὐτὰς εἶναι καὶ ἑπτὰ τοὺς ἄρρενας : ἄλλως : ὁ Ἀριστόδημος [ . ] οὐδαμοῦ φησιν ἐν ταῖς Θήβαις τῶν | ||
Μεγαλοπολιτῶν βοηθείας δημηγορικὸν αὐτὸς ἀπήγγειλε . μετὰ δὲ Θούδημον ἔστιν Ἀριστόδημος ἄρχων , ἐφ ' οὗ τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν |
οὐ παρὰ πάντας τοὺς νόμους φανερῶς γέγραφεν τὸ ψήφισμ ' Ἀριστοκράτης , οὐκ οἶμαι λέγειν αὐτὸν ἕξειν : ἤδη δέ | ||
' Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων , καὶ μετ ' αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί |
μὲν οὖν τριήρων δέκα μόνον διεξέπεσον , ὧν μίαν ἔχων Κόνων ὁ στρατηγὸς τὴν μὲν εἰς Ἀθήνας ἐπάνοδον ἀπέγνω φοβηθεὶς | ||
Κορίνθιοι . ἦν δὲ ὁ καταστήσας τοὺς ξένους ἐν Κορίνθῳ Κόνων ὁ Ἀθηναίων στρατηγὸς καθελὼν Λακεδαιμονίους , ὅπως φυλάττῃ τὴν |
, συνετοὺς δέ τινας καὶ νομοθετικούς . Ἀρχέτιμος δὲ ὁ Συρακούσιος [ ] ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ Κυψέλωι , ἧι | ||
δέ φησι Δίδυμος τούτους : τότε γὰρ ὁ Ἱέρων ἦν Συρακούσιος καὶ οὐδὲ ἦν Αἰτναῖος , ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος . |
περὶ αὐτὸν ἱστοριῶν ἀφηγεῖται Θεόπομπος , οἷς καὶ Μαρσύας ὁ Μακεδὼν ὁμολογεῖ . ὁ δὲ Δοῦρις , ἔδει γὰρ αὐτὸν | ||
Ἱστοριῶν , οὐ μόνον ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἀνεκηρύττετο , Θεμίσων Μακεδὼν , Ἀντιόχου βασιλέως Ἡρακλῆς , ἔθυον δὲ αὐτῷ πάντες |
ἱππεῖς , βαρὺς ἐπέκειτο τοῖς κατ ' αὐτὸν τεταγμένοις : Παρμενίων δὲ μετὰ τῶν Θετταλῶν ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων τῶν | ||
ἦρχε Φίλιππος ὁ Μενελάου . ξύμπαν δὲ τὸ εὐώνυμον ἦγε Παρμενίων ὁ Φιλώτα , καὶ ἀμφ ' αὐτὸν οἱ τῶν |
καὶ Ξενίας ὁ Ἀρκὰς [ στρατηγὸς ] καὶ Πασίων ὁ Μεγαρεὺς ἐμβάντες εἰς πλοῖον καὶ τὰ πλείστου ἄξια ἐνθέμενοι ἀπέπλευσαν | ||
πρὸς γαστέρα νενευκότα , ἀγνοῶν ὅτι Μαίσων γέγονεν κωμῳδίας ὑποκριτὴς Μεγαρεὺς τὸ γένος , ὃς καὶ τὸ προσωπεῖον εὗρε τὸ |
καὶ Ἴσιδος . πρὶν δὲ ὑπὸ Περσῶν ἀφανισθῆναι φησὶ † Κάτων , ὅτι τρισμυρίας τρισχιλίας κώμας εἶχε καὶ τριάκοντα , | ||
τούτοις τοῖς ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ |
ἀπὸ τῶν παρ ' αὐτοῖς ἐπαράτων : τοῦτο δὲ ἱκανῶς Ἀριστείδης ἐν τῷ Περικλεῖ ἐπλάτυνεν : ὃν ἀξιοῖ τις ἀποστῆναι | ||
, ὅπερ Ἰσοκράτης περὶ τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως εἴρηκε καὶ Ἀριστείδης ἐν τῷ Παναθηναϊκῷ . δεῖ δὲ νομίζειν περὶ πολιτείας |
γεγενῆσθαι - ] , οἷός περ ? ? [ ὁ Θεμιστοκλῆς - ] λέγεται [ περὶ - ] τοὺς ἑαυτοῦ | ||
καὶ Σκιώνη καὶ Σατύρα καὶ Νάννιον . οὐ καὶ αὐτὸς Θεμιστοκλῆς ἐξ ἑταίρας ἦν γεγενημένος ὄνομα Ἀβροτόνου ; ὡς Ἀμφικράτης |
καὶ ἀδίκως διατεθῆναι . Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος , μέγιστον ἔχων τῶν πολιτῶν ἀξίωμα , συναχθείσης ἐκκλησίας | ||
εἰσὶν ἴαμβοι ξεʹ . Γ ἄλλως : ἔρχεταί τις ἀνὴρ Θηβαῖος καμὼν τὸν ὦμον ἐν τῷ βαστάζειν τὸ φορτίον ὃ |
ἐξιδιοποιησάμενοι τὴν Κορινθίων χώραν Ἀργείαν ἐποίησαν . ἐπεβάλετο δὲ καὶ Ἰφικράτης ὁ Ἀθηναῖος καταλαβέσθαι τὴν πόλιν , ἐπιτήδειον οὖσαν εἰς | ||
. ταύτην τὴν μοῖραν ἐπιθέμενοι καθ ' ὁδὸν Ἀθηναῖοι καὶ Ἰφικράτης διέφθειραν : Ἀγησίλαος δὲ καὶ ἐς Αἰτωλίαν ἐπικουρήσων ἀφίκετο |
ψεῦδος ὄν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ ὁ ῥήτωρ τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , τῶν δήμων Κοθωκίδης , υἱὸς δ ' Ἀτρομήτου | ||
ποτεὀψὲ λέγω ; χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην ἅμ ' Ἀθηναῖος καὶ ῥήτωρ γέγονεν , καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς τὸν |
παράδεισον ἐπιδεικνύναι αὐτὸν ἔφη . ἐπεὶ δὲ ἐθαύμαζεν αὐτὸν ὁ Λύσανδρος ὡς καλὰ μὲν τὰ δένδρα εἴη , δι ' | ||
ἔχοι , ὅμως δ ' ἔδωκε . λαβὼν δὲ ὁ Λύσανδρος τἀργύριον , ἐπὶ τὰς τριήρεις τριηράρχους ἐπέστησε καὶ τοῖς |
Ἀρμενίων καὶ Ἀτρηνῶν , συμμάχους αἰτῶν . ὁ μὲν οὖν Ἀρμένιος ἀπεκρίνατο μηδετέρῳ συμμαχήσειν , ἀγαπητῶς δὲ τὰ ἑαυτοῦ φυλάξειν | ||
δίκης χρῆσθαί σοι ὅ τι βούλοιτο . ἐνταῦθα δὴ ὁ Ἀρμένιος γιγνώσκων τὴν ἀνάγκην καταβαίνει : καὶ ὁ Κῦρος λαβὼν |
ὡς ἂν μὴ ἀπολίποιντο τὰς κρείσσω τριήρεις ἔχοντες . Ὅτι Διότιμος καταπλεύσας νυκτὸς ἐς χωρίον τῆς πολεμίας ἀφ ' ἑκάστης | ||
οὓς οὐδ ' ὑμᾶς ἀγνοήσειν οἴομαι , ἐὰν ἀκούσητε , Διότιμος Διοτίμου Ἰκαριεύς , Ἀρχεβιάδης Δημοτέλους Ἁλαιεύς , Χαιρήτιος Χαιριμένους |
τὸν ἄνθρωπον ἀνήιρηκεν . . . , : ὁ γὰρ Ξενοφῶν ἠπίστατο συνδιατρίβοντα βασιλεῖ Κτησίαν : μέμνηται γὰρ αὐτοῦ , | ||
. καὶ οὗτοι πρῶτοι συνέμειξαν τοῖς προκαταλαβοῦσι τὸ χωρίον . Ξενοφῶν δὲ ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ |
Ἀθηναῖος ] , ἦρχον δ ' Ἀθήνησι | [ Λυκίσκος Πυθόδοτος ] Σωσιγένης | [ ] Νικόμαχος [ ] . | ||
ἐκ δὲ Ἀμβρακίας καὶ Κορίνθου τε καὶ Λευκάδος Τηλυκράτης καὶ Πυθόδοτος Κορίνθιος καὶ Ἀμβρακιώτης Εὐαντίδας : τελευτᾷ δὲ Ἐπικυδίδας καὶ |
, Ἀθηναίοις δὲ τὸ μὲν ἀριστερὸν Θράσυλος , ὁ δὲ Θρασύβουλος τὸ δεξιόν : οἱ δὲ ἄλλοι στρατηγοὶ ὡς ἕκαστοι | ||
ἢ πλουτεῖν ὡς Καλλίας | , καὶ ἠτιμῶσθαι ὡς | Θρασύβουλος ἢ ἄρχειν ὡς Κριτίας , καὶ φεύγειν | ὡς |
τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων καὶ τῶν στρατηγῶν καὶ τῶν ταξιαρχῶν , καὶ αὐτοῦ δέ , ἂν οὕτω τύχῃ , | ||
θεούς . ἐντεῦθεν οὐ καθίζει βουλὰς στρατηγῶν καὶ λοχαγῶν καὶ ταξιαρχῶν ἐν τοῖς ἐπείγουσιν οὐδὲ τρίβει χρόνους ἐν σκέψεσιν , |
, μεταξὺ δυοῖν κόλπων , τοῦ τε Ἱππωνιάτου , ὃν Ἀντίοχος Ναπιτῖνον εἴρηκε , καὶ τοῦ Σκυλλητικοῦ . Περίπλους δ | ||
ἔκτισεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καὶ δυνάμεις ἁδρὰς συνήγαγεν . ὁ δὲ Ἀντίοχος ἰσχύων κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ὡς οὐδεὶς τῶν |
| ἑκατοστῆι [ δωδεκάτηι ἐνίκα ] | στάδιον [ Γρύλλος Χαλκιδεύς ] | , [ ἦρχον δ ' Ἀθήνησι ] | ||
καὶ τὸ Κοτύλαιον ὀνομαζόμενον ὅρος ὑπερεβάλομεν , ἐνταῦθα Καλλίας ὁ Χαλκιδεύς , ὃν Δημοσθένης μισθαρνῶν ἐνεκωμίαζεν , ὁρῶν τὸ στρατόπεδον |
ναυσὶν ἀπέπλευσε παρ ' Εὐαγόραν εἰς Κύπρον , ἡ δὲ Πάραλος εἰς τὰς Ἀθήνας ἀπαγγελοῦσα τὰ γεγονότα . Λύσανδρος δὲ | ||
: ἱερὸν Παράλου τινὸς ἥρωος , ἀφ ' οὗ καὶ Πάραλος ἦν ἱερὰ ναῦς : ἦν δ ' οὗτος Ποσειδῶνος |
ὅταν παρακαταθέσθαι δεῖ ἀργύριον καὶ σῶν εἶναι , ὥς φησι Πολέμαρχος , καὶ τούτου ἔλεγχος . εἴτε πυκτικῇ . περὶ | ||
τέμνων . Καταγινέων . καταλύων . Ἄρθμια . φίλια . Πολέμαρχος . ἄρχων πρὸς ὃν κατηγγυῶντο τοὺς ξένους . Ἄφλαστον |
λυπήσουσι τὰς πατρίδας : ὥσπερ καὶ Ταρκύνιος ἐποίησεν ὁ Κολλατῖνος ἐπικαλούμενος : [ ἱκανὸν ἓν παράδειγμα καὶ οἰκεῖον : ] | ||
ἄνθεσι δὲ τοῖς στεφάνοις . τελεῖται γὰρ αὐτόθι ἀγὼν Τληπολέμειος ἐπικαλούμενος . ἐγκωμιαστικῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὸν ἀγῶνα , Ἡλίῳ |
αὐτὸν τὸ περιττὸν τῆς τρυφῆς . [ . ] Ὅτι Πέρσης ἦν ἐν Ῥώμῃ ἔπαρχος πρὸς χλευασίαν καὶ γέλωτα τὴν | ||
ἀφανῶς ἐπὶ Καρίας . ἠγγέλη ταῦτα Τισαφέρνῃ . ὁ μὲν Πέρσης ὥρμησε Καρίαν φυλάττειν , ὁ δὲ Λάκων κατέδραμε Λυδίαν |
ἐστίν : Δείναρχος ὁ ῥήτωρ υἱὸς μὲν ἦν Σωστράτου , Κορίνθιος δὲ τὸ γένος , ἀφικόμενος δὲ εἰς Ἀθήνας , | ||
, οἱ περὶ τὸν Γλαῦκον . λέγεται δὲ καὶ οὗτος Κορίνθιος . πῶς δὲ Κορίνθιος ; οὐ μόνον ἡ τοῦ |
τινες ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων : οἷς Σεμπρώνιος Γράκχος ἀνθύπατος ἐπελθὼν ἐπολέμει . Λευκανὸς δέ τις ἐκ τῶν ἔτι Ῥωμαίοις ἐμμενόντων | ||
Τημένου τοῦ Ἀριστομάχου : καταλαβὼν γὰρ καὶ ἐχυρωσάμενος τὸ χωρίον ἐπολέμει σὺν τοῖς Δωριεῦσιν αὐτόθεν τὸν πρὸς Τισαμενὸν καὶ Ἀχαιοὺς |
πρὶν ἀπαίρειν εἰς Ἀθήνας , μεθ ' οὗ καὶ εἰς Σάρδεις ἀπεδήμησεν : ἔπειτα Ξάνθου τοῦ Ἀθηναίου μουσικοῦ : μεθ | ||
[ μὴ ] δηλητήριον αὔραν ἀναπνέοντος , ὁποία περί τε Σάρδεις ἐστὶ καὶ Ἱεράπολιν . οὕτως καὶ ὅστις ἔκ τινος |
οὕτω δὴ πέντε σφι μαντευόμενος ἀγῶνας τοὺς μεγίστους Τεισαμενὸς ὁ Ἠλεῖος , γενόμενος Σπαρτιήτης , συγκαταιρέει . Μοῦνοι δὲ δὴ | ||
Αἰτωλὸς ἀνὴρ ὁ Ἠλεῖος . ἄλλως : Αἰτωλὸς ἀνὴρ ὁ Ἠλεῖος , ἤτοι ἀπὸ Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνος , ὃς ἦν |
Παιρισάδης . . . . . . . . α Σεύθης . . . . . . . . . | ||
οὐκοῦν δῆλον τοῦτό γέ ἐστιν , εἴπερ ἐμοὶ ἐτέλει τι Σεύθης , οὐχ οὕτως ἐτέλει δήπου ὡς ὧν τε ἐμοὶ |
Ἀθηναίοις , βοηθεῖν δὲ οὐ προθύμων ὄντων , παρελθὼν ὁ Ἀλκιβιάδης παρώξυνέ τε τοὺς Λακεδαιμονίους καὶ ἐξώρμησε λέγων τοιάδε . | ||
δὲ κατατρωθέντες συνέφυγον εἰς τὴν πόλιν . μετὰ δὲ ταῦτα Ἀλκιβιάδης μὲν εἰς Ἑλλήσποντον καὶ Χερρόνησον ἐξέπλευσε , βουλόμενος ἀθροῖσαι |
ἔχει δρακοντομίμοις ὀργάνων τορεύμασιν , οἵαν ποτ ' ἔσχε καὶ Θίβρων ὁ Ταντάλου μαλακὸν ταλάντοις ἐκταλαντωθεὶς ἀνήρ . Θεόπομπος δ | ||
ἀποδεδομένων , τῶν δὲ λοιπῶν χρημάτων οὐ διδομένων ὁ μὲν Θίβρων ἐγκαλέσας τοῖς ἀφεστηκόσι συνέλαβε τῶν Κυρηναίων τοὺς παρόντας ἐν |
Εὐρυπύλῳ ἐφεξῆς οὖσα τῇ Λυρνησσίδι . ὅτι δὲ τούτων ἁπάντων ἦρχεν ὁ Πρίαμος οἱ τοῦ Ἀχιλλέως λόγοι πρὸς τὸν Πρίαμον | ||
, οὐδὲ κατὰ σύνθετον ἐκφέρει : τῆς μὲν ἰῆς στιχὸς ἦρχεν . . ἴα . , : οὐδὲ κατὰ σύνθετον |
τῶν μὲν ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς [ Ἀρκὰς ] καὶ Ἀγασίας Στυμφάλιος [ Ἀρκάς ] , ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς Καλλίμαχος Παρράσιος | ||
. Παυσανίας ὀγδόῃ . τὸ ἐθνικὸν Ἀμίλιος . καὶ γὰρ Στυμφάλιος καὶ Μαινάλιος παρ ' αὐτοῖς . Ἄμισα , πόλις |
, τούτων δὲ οἱ πλεῖστοι Θρᾷκες , ἤλαυνεν ἐπὶ τοὺς Μένωνος , ὥστ ' ἐκείνους ἐκπεπλῆχθαι καὶ αὐτὸν Μένωνα , | ||
τετελευτηκώς : τῇ δ ' ἱππομαχίᾳ λαμπρῶς τῶν Ἑλλήνων νενικηκότων Μένωνος ἱππαρχοῦντος τοῦ Θετταλοῦ , εὐθὺς ἡ τῶν Μακεδόνων φάλαγξ |
τὴν αἰτίαν , ἐπὶ τὸ πρᾶγμα δὲ μηδέποτε , ὡς Ἀρχίδαμος ἐπὶ τὸν λοιμόν . πρόσωπον μὲν οὖν ὑπεύθυνόν ἐστι | ||
τε καὶ εὐδοκιμώτατος τῶν ἡλίκων . τούτου δὲ ἐρῶν ἐτύγχανεν Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου . οἱ μὲν οὖν τοῦ Κλεομβότου φίλοι |
πλαγκταὶ πέτραι ἐν τῷ πορθμῷ εἰσιν , ὡς Τίμαιος καὶ Πεισίστρατος ὁ Λιπαραῖος . ἐν ὑπερβατῷ δὲ ἀναγνωστέον : ἔστι | ||
λεληθότες ἀπέβησαν καὶ ἀπὸ τῆς θαλάττης ἐγένοντο , ἐξαναστὰς ὁ Πεισίστρατος τῶν ἐνεδρευθέντων τε ἀνδρῶν ἐκράτησεν καὶ διέφθειρεν τοὺς πλείστους |
ἰδίου υἱοῦ Φιλώτου πεποιῆσθαι τὴν ἐπιβουλήν . ὁ μὲν οὖν Φιλώτας , βασανισθεὶς πρότερον καὶ ὁμολογήσας τὴν ἐπιβουλήν , κατὰ | ||
ἄλλοις τε ἐλέγχοις οὐκ ἀφανέσι καὶ μάλιστα δὴ ὅτι αὐτὸς Φιλώτας πεπύσθαι μὲν ἐπιβουλήν τινα Ἀλεξάνδρῳ παρασκευαζομένην συνέφη , ἐξηλέγχετο |
, φρουρὰν ἐν αὐτῇ κατέστησεν ἱκανήν . μετὰ δὲ ταῦτα Προκλῆς ὁ τῶν Ναξίων ἀφηγούμενος ἐπαγγελιῶν μεγέθει πεισθεὶς παρέδωκε τὴν | ||
προσέλαβε καὶ Τευθρανίαν καὶ Ἁλίσαρναν , ὧν Εὐρυσθένης τε καὶ Προκλῆς ἦρχον οἱ ἀπὸ Δαμαράτου τοῦ Λακεδαιμονίου : ἐκείνῳ δ |
ἀληθὲς ἔχει . περιδέξιος ὢν στρατιώτης ὁ Αἴας καὶ πολλοὺς πολεμήσας πολέμους οὐδέποτε ἐτρώθη τῷ ἄριστα τηρεῖν ἑαυτὸν καὶ σκέπεσθαι | ||
ἢ κακηγοροῦντες . ὃ δὴ καὶ ἐξήμαρτεν ὁ Μίνως , πολεμήσας τῇδε τῇ πόλει , ἐν ᾗ ἄλλη τε πολλὴ |
τῶν πολεμίων . ἀντικαταστάντες δ ' ἀλλήλοις , ὁ μὲν Ἀρχέλαος ἐξέταττεν , ἐς μάχην αἰεὶ προκαλούμενος , ὁ δὲ | ||
. καὶ δείσας ὁ Σύλλας , μὴ πάλιν αὐτὸν ὁ Ἀρχέλαος , οὐκ ἔχοντα ναῦς , ἐς Χαλκίδα ὡς πρότερον |
τὸν τρόπον . ἦν αὐτῷ συνήθης Πρόξενος ὄνομα , γένος Βοιώτιος , μαθητὴς μὲν Γοργίου τοῦ Λεοντίνου , φίλος δὲ | ||
πορευομένοις αὐτοῖς παρὰ βασιλέα ἀπήντησαν καταβαίνοντες οἵ τε Λακεδαιμονίων πρέσβεις Βοιώτιος [ ὄνομα ] καὶ οἱ μετ ' αὐτοῦ καὶ |
Δημάρετος : Μεγαρέας Πτοιόδωρος , Ἕλιξος , Πέριλλος : Θηβαίους Τιμόλαος , Θεογείτων , Ἀνεμοίτας : Εὐβοέας Ἵππαρχος , Κλείταρχος | ||
κόρρης , ὅταν κονδύλοις . καὶ πάλιν : μέχρι τούτου Τιμόλαος ἀπώλεσε Θήβας : μέχρι τούτου Εὔδικος καὶ Σῖμος οἱ |
. περὶ μεθόδου δεινότητος . . . ἕτερος δέ ἐστιν Ἀλκίμαχος Μακεδών , οὗ μνημονεύει Ὑπ . ἐν τῷ κατὰ | ||
αὑτοὺς παραδόντων τοῖς ὁμόροις Θρᾳξίν : ὄγδοον ἐκπεμφθεὶς ὑπὸ Τιμοθέου Ἀλκίμαχος ἀπέτυχεν , αὐτοῦ παραδόντος αὑτὸν Θρᾳξίν , ἐπὶ Τιμοκράτους |
ἀνήρ . Οὕτω μέν νυν ἐκτήσατο τοῦτο τὸ γέρας : Κλεάνδρου δὲ τοῦ Παντάρεος τελευτήσαντος τὸν βίον , ὃς ἐτυράννευσε | ||
δοῦναι καὶ λαβεῖν . πρέσβεις Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεύς , Ὑπερείδης Κλεάνδρου Σφήττιος , Μνησιθείδης Ἀντιφάνους Φρεάρριος , Δημοκράτης Σωφίλου Φλυεύς |
* * * ἦσαν δὲ οἱ σπουδαιότατοι Φάντων τε καὶ Ἐχεκράτης καὶ Πολύμναστος καὶ Διοκλῆς Φλιάσιοι , Ξενόφιλος δὲ Χαλκιδεὺς | ||
, Νάστας , Δρύμων , Ξέντας . Φλιάσιοι Διοκλῆς , Ἐχεκράτης [ , ] , Πολύμναστος , Φάντων [ , |
τοῦ τραύματος . ἔτ ' ἐν τῷ τῆς πληγῆς ὁ Πύρρος σχήματι ῥεόμενος τὴν χεῖρα τῷ λύθρῳ πολλῷ κατὰ τοῦ | ||
καὶ σύνδεσμοι τῶν μηχανημάτων ἐγένοντο τῶν γυναικῶν αἱ τρίχες . Πύρρος Ἠπειρώτης ἐνέβαλεν εἰς Ἄργος καλέσαντος αὐτὸν Ἀριστέως Ἀργείου . |
Περικλῆς ἔχων σὺν αὐτῷ τοὺς συμπράττοντας ἐπανέστη . ὁ δὲ Κύλων δείσας τὸν Περικλέα συνέθετο ὅπως ὑπόσπονδος σὺν ἀδείᾳ κατέλθοι | ||
μία μὲν ὑπὸ τῶν Κυλωνείων λεγομένων ἀνδρῶν τοιάδε γενομένη . Κύλων , ἀνὴρ Κροτωνιάτης , γένει μὲν καὶ δόξῃ καὶ |
αὐτῷ πάλαι καὶ πρόξενος , δῃώσων ἐνέβαλλε τὴν Ἀττικήν . Περικλῆς προϊδόμενος , ὡς ἄρα τιμῶν Ἀρχίδαμος τὴν προξενίαν τῶν | ||
ὁ Περικλῆς τοὺς ἀγρούς : ἀνέζευξαν Λακεδαιμόνιοι . καὶ κρίνεται Περικλῆς δημοσίων . Φανερὸν ἐκ τῆς ἱστορίας τὸ εἶδος τοῦ |
ὁπλίτας μὲν χιλίους ἐπιλέκτους , ἱππεῖς δὲ διακοσίους , ὧν ἐστρατήγουν Λάχης καὶ Νικόστρατος : συνῆν δὲ τούτοις καὶ Ἀλκιβιάδης | ||
γῆν τὴν σφετέραν ἀποβάντας , ὅτε Δᾶτίς τε καὶ Ἀρταφέρνης ἐστρατήγουν , ἐπίστασθέ που πάντες . τούτων μέντοι ἕνεκα ἀνώρμημαι |
Μαντινείᾳ χρησάμενος τῷ τέλει . μετὰ δὲ οὐ πολὺν χρόνον Κλεομένης ὁ Λεωνίδου Μεγαλόπολιν κατέλαβεν ἐν σπονδαῖς . Μεγαλοπολιτῶν δὲ | ||
δὲ Κλεομένεος κομίσαντος ἐς Σπάρτην ἐξέμαθον . Ἐκτήσατο δὲ ὁ Κλεομένης ἐκ τῆς Ἀθηναίων ἀκροπόλιος τοὺς χρησμούς , τοὺς ἔκτηντο |
ἐν τῷ Περὶ πολιτικῶν . . : Ὅτι Μύρων ὁ Σικυωνίων βασιλεὺς , ἀπὸ Ὀρθαγόρου κατάγων τὸ γένος , ἦν | ||
Τούτων δὲ ἐχόμενοι ἵσταντο Ἀρκάδες Ὀρχομένιοι ἑξακόσιοι , τούτων δὲ Σικυωνίων τρισχίλιοι . Τούτων δὲ εἴχοντο Ἐπιδαυρίων ὀκτακόσιοι : παρὰ |
ἐθάρρουν καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνα . Ἐπαμεινώνδας δὲ φύσει μεγαλεπίβολος ὢν καὶ δόξης ὀρεγόμενος αἰωνίου , | ||
καὶ Ἀγησίλαος καὶ Πελοπίδας καὶ ὁ μάλιστα ζηλωθεὶς ὑπὸ Τιμολέοντος Ἐπαμεινώνδας , αἱ μὲν ἐκείνων πράξεις βίαι τινὶ καὶ πόνωι |
: καὶ γὰρ αὐτὸς Ἕλλην εἰμί , Συρακόσιος , γένος Δωριεύς . δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν ἄλλων | ||
ὁ δὲ εἶπε : Ὦ γύναι , ἀλλ ' οὐ Δωριεύς εἰμι ἀλλ ' Ἀχαιός . Ὁ μὲν δὴ τῇ |
τῶν τριάκοντα ἡ ἀρχὴ καὶ παρῆν ἔτι ὁ Λύσανδροςτούτων ἕνεκα Ἐτεόνικος πληγῶν τε ἄρχειν ἐπήρθη καὶ ἀμυνάμενον τὸν Αὐτόλυκον ἦγεν | ||
δὲ καὶ τὸ Ἀττικὸν ἐξεπλάγη καὶ ἡσύχαζεν . οὐ μὴν Ἐτεόνικος ἡσύχαζεν : ἀλλὰ τὸ μὲν ναυτικὸν ἐς Χίον ἐξέπεμψε |
Σπαρτιάτην . ἐν δὲ τῇ νβʹ φησὶν ὡς ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ ὁ Λάκων ἀποστὰς τῆς πατρίου διαίτης συνηθίσθη ξενικῶς καὶ μαλακῶς : | ||
: / [ ! ! ! ! ! ! ! Λάκων ] παιδ στάδιον : / [ Θεόγνητος Αἰγινήτης ] |
Ἀπολλώνιος Ἀντίγονος Βόηθος Γεμῖνος Διόδοτος Δίδυμος Διόδωρος Εὔδωρος Ἐρατοσθένης Ἕρμιππος Εὐαίνετος Μηνόδοτος Ζηνόδωρος Ἡγησιάναξ Θεόδωρος Θαλῆς Ἵππαρχος Κράτης Ζηνόδοτος Πύρρος | ||
. Ἀλέξανδρος Αἰτωλός . Ἀλέξανδρος Ἐφέσιος . Δίδυμος πονηρός . Εὐαίνετος ἕτερος . Ἕρμιππος Περιπατητικός . Καλλίμαχος Κυρηναῖος . Κλεόστρατος |
ἐπισκεψώμεθα , τοσοῦτον προειπόντες , ὅτι τῶν πέντε μορίων ὁ Καικίλιος ἔστιν ἃ παρέλιπεν , ὡς καὶ τὸ πάθος ἀμέλει | ||
τῶν ὑπερβατῶν ἐκπίπτῃ . Καὶ τὸ τῆς ἀφαιρέσεως σχῆμα ὁ Καικίλιος εἰσάγει : λέξεως γὰρ ἀφαίρεσιν τοῦτό φησι καὶ λέγει |
ἱεραῖς ἐν Ἀθήναις . τοὺς πλέονας κακίους δὲ Βίας ἀπέφηνε Πριηνεύς . ἐγγύην φεύγειν δὲ Θαλῆς Μιλήσιος ηὔδα . χαριέντως | ||
ἱεραῖς ἐν Ἀθήναις . Τοὺς πλέονας κακίους δὲ Βίας ἀπέφηνε Πριηνεύς . Ἐγγύην φεύγειν δὲ Θαλῆς Μιλήσιος ηὔδα . Ἑπτὰ |
παρέστησαν . χρόνῳ δὲ οἱ Ἐλατεῖς ὕστερον Ταξίλου τε Μιθριδάτῃ στρατηγοῦντος καὶ τῶν ἐκ τοῦ Πόντου βαρβάρων ἀντέσχον τῇ πολιορκίᾳ | ||
κατέστησε φρούριον . βοηθησάντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων διὰ τάχους Βρασίδου στρατηγοῦντος , αὐτός τε ὁ Βρασίδας ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα καὶ |
δ ' ἔλεγον τὸ ἐντραγεῖν καὶ ἐπιδειπνῆσαι . ] ἅπερ Ἄρχιππος ἐν Ἡρακλεῖ Γαμοῦντι ἐπιφορήματα καλεῖ διὰ τούτων : ἰτρίοις | ||
καὶ οὔρησιν μύας , ὄστρεα , κτένας , χήμας . Ἄρχιππος δ ' ἐν Ἰχθύσι : λεπάσιν , ἐχίνοις , |
πρὸς δὲ Ἐπίκουρον οὐ παρόντα . Τί γάρ ἐστιν ὁ Ἀρκεσίλαος , τί δὲ ὁ Ἐπίκουρος , ἢ τί ἡ | ||
Ἀκαδημαϊκῆς μὲν οὖν τῆς ἀρχαίας προέστη Πλάτων , τῆς μέσης Ἀρκεσίλαος , τῆς νέας Λακύδης : Κυρηναϊκῆς Ἀρίστιππος ὁ Κυρηναῖος |
προσελθὼν δὲ Τιμασίων ὁ Δαρδανεὺς καὶ Νέων ὁ Ἀσιναῖος καὶ Κλεάνωρ ὁ Ὀρχομένιος ἔλεγον Κοιρατάδᾳ μὴ θύειν , ὡς οὐχ | ||
στρατευσαίμην ἂν ἄνευ Ξενοφῶντος . καὶ ὁ Φρυνίσκος καὶ ὁ Κλεάνωρ συνωμολόγουν τῷ Τιμασίωνι . ἐντεῦθεν ὁ Σεύθης ἐλοιδόρει τὸν |
ὁ δὲ πέντε μνῶν , ὁ δὲ καὶ δέκα : Νικίας δὲ ὁ Νικηράτου λέγεται ἐπιστάτην εἰς τἀργύρεια πρίασθαι ταλάντου | ||
Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς τὰς Ἐπιπολάς , Νικίας δὲ ἐν τοῖς τείχεσιν ὑπελέλειπτο . καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο |
πάσης τῆς ἠπείρου βασιλεύς . Ταῦτα δὴ ἐνθαῦτα ἐγράφη . Δαρεῖος δὲ ἐνθεῦτεν ὁρμηθεὶς ἀπίκετο ἐπ ' ἄλλον ποταμὸν τῷ | ||
ἄνευ τε φόνου καὶ ἐξανδραποδί - σιος . Ταῦτα ἀκούσας Δαρεῖος ἀπέστελλε στρατιήν τε καὶ στρατηγὸν Ὀτάνην ἀνδρῶν τῶν ἑπτὰ |
πρὶν ἄν τοι Σαρδὼ νῆσον τὴν μεγίστην δασμοφόρον ποιήσω . Ἱστιαῖος μὲν δὴ λέγων ταῦτα διέβαλλε , Δαρεῖος δὲ ἐπείθετο | ||
ἵνα τοι αὐτὰ ὑπερθέωμαι . Τούτοισι τοῖσι ἔπεσι πιστεύσας ὁ Ἱστιαῖος καὶ ἅμα μέγα ποιεύμενος βασιλέος σύμβουλος γενέσθαι ἀπίκετο ἐς |
! ! ! ! ἦν Πολυκράτης ἔφηβος , ὁ δὲ Πολυκράτης οὗτος οὐ βασιλεὺς ] Σάμου μόνον , ἀλλὰ καὶ | ||
γείτονος : οὐ γὰρ πάσης ʃ τῆς περὶ τὴν Ἰωνίαν Πολυκράτης : ἡ ἱστορία ἐν γʹ Ἡροδότου Ῥήνειαν : μία |
Ἀφροδίτης καὶ Ἔρωτος , ἅπερ πρῶτος ἐποίησεν , ὥς φησι Ζώπυρος , Θησεύς , ἐπεὶ Φαίδρα , ὥς φασιν , | ||
κατέργαστο , πάντα δὴ ἦν [ ἐν ] τοῖσι Βαβυλωνίοισι Ζώπυρος , καὶ στρατάρχης τε οὗτός σφι καὶ τειχοφύλαξ ἀπεδέδεκτο |
καὶ γὰρ ἄλλοι εἰσὶν ὁμώνυμοί τινες κατὰ τὰ Ἰλιακά , Ἄδραστος , Τεύθρας , Οἰνόμαος . . . . : | ||
τόνον προαγήοχεν . εἰ δὲ λέγοι τις , φησὶν ὁ Ἄδραστος , ὡς οὐ δέον ἐπὶ τοσοῦτον ἐκτεῖναι , Ἀριστόξενος |
θηλυκῶν προῆκται . τοῦ μὲν προτέρου παραδείγματος ταῦτα , Ἀσιανός Καρδιανός Ὀλβιανός Φασιανός , ἀπὸ τῆς Φάσιος πόλεως , Τράλλιος | ||
ἔχει πρὸ τέλους , ὀφεῖλον τὸ α , ὡς Ὀλβιανός Καρδιανός . Βούβαστος , πόλις Αἰγύπτου , ἣν Ἡρόδοτος Βούβαστιν |
νομίζοντες . Ἡ ἱστορία παρὰ Κλειτοφῶντι . : Κλύτος ὁ Μιλήσιος , Ἀριστοτέλους δὲ μαθητὴς , ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ | ||
δὲ Ἀριστομάχειοι τῶν νεῶν ἐκβάντες πολλοὺς Καρδιανῶν ἀπέκτειναν . Χαριμένης Μιλήσιος καταφυγὼν ἐς Φασηλίδα , ἐφορμουσῶν αὐτῷ νεῶν μακρῶν Περικλέους |
, ὃς ἐφεξῆς τῇ εἰκόνι ἐστὶ τοῦ Σάρδου , Ἀθηναῖος Καλλίας Λυσιμαχίδου πατρὸς ἀναθεῖναί φησιν ἰδίᾳ περιποιησάμενος ἀπὸ τοῦ πρὸς | ||
τῷ πυρὶ τὸν χρυσὸν οἱ βάναυσοι , ἀνωτέρω εἶπον . Καλλίας ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν περὶ τὸν Συρακόσιον Ἀγαθοκλέα λόγων |
ἐξοστρακίζεσθαι πρῶτος ἐσηγησάμενος , αὐτὸς ἔτυχε τῆς καταδίκης πρῶτος . Ζάλευκος ὁ Λοκρῶν νομοθέτης προσέταξε τὸν μοιχὸν ἁλόντα ἐκκόπτεσθαι τοὺς | ||
νόμους τίθεσθαι . ὅτε καί τις ποιμὴν , ᾧ ὄνομα Ζάλευκος , πολλοὺς νόμους δυνηθεὶς εἰσενεγκεῖν τοῖς πολίταις δοκίμους , |
ὑπὸ τῶν βελτίστων : οἳ δὲ μὴ παρεῖεν , τούτους ἡγεῖτο ἢ ἀκρατείᾳ τινὶ ἢ ἀδικίᾳ ἢ ἀμελείᾳ ἀπεῖναι . | ||
: μετὰ δὲ τοὺς ἱππέας ἅρματα ἐπὶ τεττάρων τεταγμένα , ἡγεῖτο δ ' αὐτῶν Ἀρταβάτας Πέρσης . Πορευομένου δὲ αὐτοῦ |
διεφύλαττεν ὁ Πάμφιλος . Ἐκ δὲ τούτου ἀπὸ Λακεδαιμονίων Ἱέραξ ναύαρχος ἀφικνεῖται . κἀκεῖνος μὲν παραλαμβάνει τὸ ναυτικόν , ὁ | ||
σπεύδοντες λῦσαι τὴν Μιτυλήνης πολιορκίαν . ὁ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας πυθόμενος τὸν κατάπλουν τῶν νεῶν , ἐπὶ μὲν |
ἐστὶν πεπεμμένα . ΤΑΓΗΝΙΤΗΣ πλακοῦς ἐν ἐλαίῳ τετηγανισμένος . μνημονεύει Μάγνης ἢ ὁ ποιήσας τὰς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένας κωμῳδίας ἐν | ||
, σφονδυλομάντεις , ἀλευρομάντεις : κοσκινομάντεις δὲ εἴρηκε Φιλιππίδης , Μάγνης δὲ ἐν Λυδοῖς ὀνειροκρίταισιν ἀναλύταις . καθάρτριαι ὀνειροπόλοι , |
, ἐν ᾧ Βοιωτοὺς ἐνίκων Ἀθηναῖοι : ἀριστεῖα τούτου δημοσίᾳ ἐστεφανοῦτο τά τε ἄλλα καὶ χρησάμενος ἀμηχάνῳ τάχει περὶ τὰ | ||
εἰ διώκοιντο : τὸ δὲ ἐντεῦθεν ἀπολουσαμένη τὸ πρόσωπον πίτυος ἐστεφανοῦτο κλάδοις καὶ τῇ νεβρίδι ἐζώννυτο καὶ τὸν γαυλὸν ἀναπλήσασα |
ἀναστὰς ἐκ τοῦ συμποσίου μετ ' οὐ πολὺ ἀνεπαύετο . Καλλισθένης δὲ ὁ σοφιστής , ὡς Λυγκεὺς ὁ Σάμιός φησιν | ||
παραινοῦσι πείθεσθαι περὶ τῶν τοιούτων . ὁ μὲν γὰρ ἱστοριογράφος Καλλισθένης φησί : δεῖ τὸν γράφειν τι πειρώμενον μὴ ἀστοχεῖν |
: τὸν δὲ θησαυρὸν τοῖς Ἐπιδαμνίοις Πύρρος καὶ οἱ παῖδες Λακράτης τε καὶ Ἕρμων ἐποίησαν . ᾠκοδόμησαν δὲ καὶ Συβαρῖται | ||
Ῥηξίβιος , Ἀλώπεκος , Ἀστύλος , Δακίδας , Ἀλίοχος , Λακράτης , Γλυκῖνος . Ἀκραγαντῖνος Ἐμπεδοκλῆς [ , ] . |
ζώοντας ἐπὶ κεφαλὴν κατώρυξε . Ταῦτα δέ μιν ποιεῦντα ἐδικαίωσε Κροῖσος ὁ Λυδὸς νουθετῆσαι τοῖσδε τοῖσι ἔπεσι : Ὦ βασιλεῦ | ||
: παραπλήσιόν μοι δοκεῖ τι παθεῖν τῇ καμήλῳ ταύτῃ καὶ Κροῖσος ὁ Λυδός , καὶ ὅλον ἐφεξῆς τὸ διήγημα τὸ |
, οὐδεὶς δὲ διὰ τῶν ἰδίως ἐπιπέδων καλουμένων ] , Νικομήδης δὲ λέλυκε διὰ κοχλοειδοῦς γραμμῆς , δι ' ἧς | ||
τὴν Μιθριδάτου δύναμιν δεδιότες : ἐγκειμένων δὲ τῶν πρέσβεων ὁ Νικομήδης , πολλὰ μὲν ὑπὲρ τῆς ἐπικουρίας τοῖς στρατηγοῖς καὶ |
. Τοῦτο δὲ οὐ πάνυ δυσκόλως τὴν Τιμαίαν ἐνεγκεῖν φησὶ Δοῦρις , ἀλλὰ καὶ ψιθυρίζουσαν οἴκοι πρὸς τὰς εἱλωτίδας Ἀλκιβιάδην | ||
, ἀσκηθεῖσαν τὰ πολεμικὰ παρὰ Κυννάνῃ τῇ Ἰλλυρίδι . : Δοῦρις δὲ τὰς Ῥάγας τὰς κατὰ Μηδίαν ὠνομάσθαι φησὶν ὑπὸ |
: βούγλωσσοί τε καὶ κίθαρος . Λυγκεὺς δ ' ὁ Σάμιος τὰς καλλίστας , φησί , γίνεσθαι ψήττας περὶ Ἐλευσῖνα | ||
. Πάλιν δ ' ἀπ ' ἄλλης ἀρχῆς Πυθαγόρας Μνησάρχου Σάμιος , ὁ πρῶτος φιλοσοφίαν τούτῳ τῷ ῥήματι προσ - |
καὶ τῇ τοῦ υἱοῦ γυναικὶ συνῆν , ὡς Στησίμβροτος ὁ Θάσιος ἱστορεῖ , κατὰ τοὺς αὐτοὺς αὐτῷ χρόνους γενόμενος καὶ | ||
Θεαγένης τε ὁ Ῥηγῖνος κατὰ Καμβύσην γεγονὼς καὶ Στησίμβροτος ὁ Θάσιος καὶ Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος Ἡρόδοτός τε Ἁλικαρνασσεὺς καὶ Διονύσιος |
τοὺς τοῦ Ἰονίου πέραν . τὰ δ ' αὐτὰ καὶ Βροῦτος ὑμῖν προτείνει ψηφίσματα καὶ Πομπήιος , τὴν θάλασσαν ὑπὸ | ||
οὐ πάνυ τι πείθων αὐτὴν ἀνέζευξε . Τότε δὲ Μάρκος Βροῦτος καὶ Γάϊος Κάσσιος ἐπὶ Δικαιαρχίαν ἦσαν : καὶ πυθόμενοι |
τὸ πρᾶγμα : ὁ δὲ Ἀλεξάνδρῳ ἔφρασε . καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ξυλλαβεῖν κελεύει ὧν τὰ ὀνόματα εἶπεν ὁ Εὐρύλοχος : | ||
ἢ ὡς ὁμώνυμος φωνὴ εἰς διάφορα σημαινόμενα , ὡς ὁ Ἀλέξανδρος ἐπέστησεν . ἡμεῖς δὲ ἡνίκα Ἀριστοτέλης ὁρίζεται ἕκαστον αὐτῶν |
Ἀσίᾳ Κλεόβουλος Λίνδιος , καὶ Ἀθηναῖός τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτης Χίλων : τὸν δὲ ἕβδομον Πλάτων ὁ Ἀρίστωνος ἀντὶ Περιάνδρου | ||
ἄρχοντα χρὴ μηδὲν φρονεῖν θνητόν , ἀλλὰ πάντα ἀθάνατα . Χίλων καλούμενος οὐ πρότερον ὡμολόγησεν , ἢ πυθέσθαι τῶν κεκλημένων |