, τούτων δὲ οἱ πλεῖστοι Θρᾷκες , ἤλαυνεν ἐπὶ τοὺς Μένωνος , ὥστ ' ἐκείνους ἐκπεπλῆχθαι καὶ αὐτὸν Μένωνα , | ||
τετελευτηκώς : τῇ δ ' ἱππομαχίᾳ λαμπρῶς τῶν Ἑλλήνων νενικηκότων Μένωνος ἱππαρχοῦντος τοῦ Θετταλοῦ , εὐθὺς ἡ τῶν Μακεδόνων φάλαγξ |
Θηβῶν αὕτη : Κάστωρ δὲ παρὰ Εὐρώτᾳ : οὗτος γὰρ Λακεδαιμόνιος ποταμός . ῥεέθροισί τε : πρὸς τὸ Εὐρώτα τὸ | ||
, ἄρχων Ἑλλάδος εὐρυχόρου , πόντου ἐπ ' Εὐξείνου , Λακεδαιμόνιος γένος , υἱὸς Κλεομβρότου , ἀρχαίας Ἡρακλέος γενεᾶς . |
, ὃς ἐφεξῆς τῇ εἰκόνι ἐστὶ τοῦ Σάρδου , Ἀθηναῖος Καλλίας Λυσιμαχίδου πατρὸς ἀναθεῖναί φησιν ἰδίᾳ περιποιησάμενος ἀπὸ τοῦ πρὸς | ||
τῷ πυρὶ τὸν χρυσὸν οἱ βάναυσοι , ἀνωτέρω εἶπον . Καλλίας ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν περὶ τὸν Συρακόσιον Ἀγαθοκλέα λόγων |
αὐτὰς εἶναι καὶ ἑπτὰ τοὺς ἄρρενας : ἄλλως : ὁ Ἀριστόδημος [ . ] οὐδαμοῦ φησιν ἐν ταῖς Θήβαις τῶν | ||
Μεγαλοπολιτῶν βοηθείας δημηγορικὸν αὐτὸς ἀπήγγειλε . μετὰ δὲ Θούδημον ἔστιν Ἀριστόδημος ἄρχων , ἐφ ' οὗ τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν |
ἡγεῖτο δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων Ἀριστείδης , τῶν δὲ συμπάντων Παυσανίας , ἐπίτροπος ὢν τοῦ Λεωνίδου παιδός . Μαρδόνιος δὲ | ||
ἀντὶ τοῦ ὁμοίαν ποιησάμενος ʃ ὁ Ἀργίλιος ἐκεῖνος : ὁ Παυσανίας ʃ ὁ Παυσανίας ἐπὰν πάλιν ζητήσῃ τὰς ἐπιστολὰς ἵνα |
περὶ αὐτὸν ἱστοριῶν ἀφηγεῖται Θεόπομπος , οἷς καὶ Μαρσύας ὁ Μακεδὼν ὁμολογεῖ . ὁ δὲ Δοῦρις , ἔδει γὰρ αὐτὸν | ||
Ἱστοριῶν , οὐ μόνον ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἀνεκηρύττετο , Θεμίσων Μακεδὼν , Ἀντιόχου βασιλέως Ἡρακλῆς , ἔθυον δὲ αὐτῷ πάντες |
ἐστίν : Δείναρχος ὁ ῥήτωρ υἱὸς μὲν ἦν Σωστράτου , Κορίνθιος δὲ τὸ γένος , ἀφικόμενος δὲ εἰς Ἀθήνας , | ||
, οἱ περὶ τὸν Γλαῦκον . λέγεται δὲ καὶ οὗτος Κορίνθιος . πῶς δὲ Κορίνθιος ; οὐ μόνον ἡ τοῦ |
ἀληθὲς ἔχει . περιδέξιος ὢν στρατιώτης ὁ Αἴας καὶ πολλοὺς πολεμήσας πολέμους οὐδέποτε ἐτρώθη τῷ ἄριστα τηρεῖν ἑαυτὸν καὶ σκέπεσθαι | ||
ἢ κακηγοροῦντες . ὃ δὴ καὶ ἐξήμαρτεν ὁ Μίνως , πολεμήσας τῇδε τῇ πόλει , ἐν ᾗ ἄλλη τε πολλὴ |
. ἐδιδάχθη ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου διὰ Φιλωνίδου ἐν τῇ πόλει Ὀλυμπιάδι † † : βʹ ἦν , εἰς Λήναια : | ||
. ] ! ! ! ! μεθα ἴσως παρ ' Ὀλυμπιάδι αἰσθομένῃ [ . . ] τὸν κόμπον τῆς ῥήσεως |
καὶ ἀδίκως διατεθῆναι . Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος , μέγιστον ἔχων τῶν πολιτῶν ἀξίωμα , συναχθείσης ἐκκλησίας | ||
εἰσὶν ἴαμβοι ξεʹ . Γ ἄλλως : ἔρχεταί τις ἀνὴρ Θηβαῖος καμὼν τὸν ὦμον ἐν τῷ βαστάζειν τὸ φορτίον ὃ |
τὸν ὕστερον χρόνον πωλοῦντες : ἀνεῖπε μὲν ὁ κήρυξ ὁ Σπαρτιάτης , ὥσπερ ἐκ θεῶν του καταπεμφθεὶς , ὅτι ἐκείνη | ||
τὴν Καδμείαν . τοιαύτης δὲ γενομένης παραγγελίας , Φοιβίδας ὁ Σπαρτιάτης , τεταγμένος ἐπί τινος ἡγεμονίας καὶ δύναμιν ἄγων ἐπὶ |
, [ καὶ ] Διὸς ἅμα καὶ βασιλέως ἐγκέφαλος . Χάρης δ ' ὁ Μιτυληναῖος ἐν τῇ πέμπτῃ τῶν περὶ | ||
. καὶ γάρ φασιν , ὅτε ἔπεμψε τὴν λείαν ὁ Χάρης , Βοηδρόμια ἦν . τὸ δὲ βοΐδια ὑποκοριστικόν ἐστιν |
μὲν πρότερον . . . : πρὸς τοὺς ἐν Ἀθήναις Νικίου ἐπιστολή οὐχ ἧσσον : ἢ πρότερον δηλονότι . ἐφ | ||
. ἢν μὴ ὁμολογήσωσιν : ἢν μὴ φανερῶς εἴπωσι . Νικίου τε ἀποστῆσαι : ἤγουν τῆς φιλίας τοῦ Νικίου ἀποστῆσαι |
, συνετοὺς δέ τινας καὶ νομοθετικούς . Ἀρχέτιμος δὲ ὁ Συρακούσιος [ ] ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ Κυψέλωι , ἧι | ||
δέ φησι Δίδυμος τούτους : τότε γὰρ ὁ Ἱέρων ἦν Συρακούσιος καὶ οὐδὲ ἦν Αἰτναῖος , ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος . |
λυπήσουσι τὰς πατρίδας : ὥσπερ καὶ Ταρκύνιος ἐποίησεν ὁ Κολλατῖνος ἐπικαλούμενος : [ ἱκανὸν ἓν παράδειγμα καὶ οἰκεῖον : ] | ||
ἄνθεσι δὲ τοῖς στεφάνοις . τελεῖται γὰρ αὐτόθι ἀγὼν Τληπολέμειος ἐπικαλούμενος . ἐγκωμιαστικῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὸν ἀγῶνα , Ἡλίῳ |
. τίμημα τάλαντα πεντήκοντα . κλήτορες Κηφισοφῶν Κηφισοφῶντος Ῥαμνούσιος , Κλέων Κλέωνος Κοθωκίδης . ] Ἃ μὲν διώκει τοῦ ψηφίσματος | ||
εἰρήνην ὁ μέν : ὁ Βρασίδας ὁ δέ : ὁ Κλέων πλεῖστα : ἐν πλείστοις πράγμασι ἀπαθής : εὐτυχής . |
. ἐντεῦθεν δ ' ἦν ὁ διαλεκτικὸς Διόδωρος ὁ Κρόνος προσαγορευθείς , κατ ' ἀρχὰς μὲν ψευδῶς : Ἀπολλώνιος γὰρ | ||
ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας . δεύτερος δὲ Δαρεῖος ὁ Ἀρταξέρξου νόθος προσαγορευθείς . ἔσχατος Δαρεῖος ὁ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου ἀναιρεθείς |
οὕτω δὴ πέντε σφι μαντευόμενος ἀγῶνας τοὺς μεγίστους Τεισαμενὸς ὁ Ἠλεῖος , γενόμενος Σπαρτιήτης , συγκαταιρέει . Μοῦνοι δὲ δὴ | ||
Αἰτωλὸς ἀνὴρ ὁ Ἠλεῖος . ἄλλως : Αἰτωλὸς ἀνὴρ ὁ Ἠλεῖος , ἤτοι ἀπὸ Αἰτωλοῦ τοῦ Ἐνδυμίωνος , ὃς ἦν |
μὲν οὖν τριήρων δέκα μόνον διεξέπεσον , ὧν μίαν ἔχων Κόνων ὁ στρατηγὸς τὴν μὲν εἰς Ἀθήνας ἐπάνοδον ἀπέγνω φοβηθεὶς | ||
Κορίνθιοι . ἦν δὲ ὁ καταστήσας τοὺς ξένους ἐν Κορίνθῳ Κόνων ὁ Ἀθηναίων στρατηγὸς καθελὼν Λακεδαιμονίους , ὅπως φυλάττῃ τὴν |
προεστηκυιῶν Πειθὼ ὄνομα καὶ ἀπέδειξε βασιλίδα . Τιμόθεος δὲ ὁ στρατηγήσας Ἀθηναίων ἐπιφανῶς ἑταίρας ἦν υἱὸς Θρᾴττης τὸ γένος , | ||
τῷ τοιούτῳ εἴδει καὶ προεστῶτες Φρύνιχός τε , ὃς καὶ στρατηγήσας ἐν τῇ Σάμῳ [ ποτὲ ] τῷ Ἀλκιβιάδῃ τότε |
. . : Ἄκη , πόλις Φοινίκης . . . Κλαύδιος δὲ Ἴουλος ἐν πρώτῃ Φοινικικῶν φησὶν ὅτι ἐκλήθη ἀπὸ | ||
μὲν ἦρχεν Ἀναξικράτης , ἐν Ῥώμῃ δὲ ὕπατοι κατέστησαν Ἄππιος Κλαύδιος καὶ Λεύκιος Οὐολόμνιος . ἐπὶ δὲ τούτων Δημήτριος μὲν |
κἂν βραχὺ διαστῶμεν ἀπὸ τῶν ποτηρίων , οὐ κατὰ τὴν Καλλίου τοῦ Ἀθηναίου ἐπιγραφομένην γραμματικὴν τραγῳδίαν . ἀλλ ' ἡμεῖς | ||
εἰς αὐχμηρὸν καὶ πένητα : Εὔπολις δ ' ἐν Κόλαξιν Καλλίου κόλακα λέγει , Ἀριστοφάνης δ ' ἐν † δυσὶ |
ἀπὸ τῶν παρ ' αὐτοῖς ἐπαράτων : τοῦτο δὲ ἱκανῶς Ἀριστείδης ἐν τῷ Περικλεῖ ἐπλάτυνεν : ὃν ἀξιοῖ τις ἀποστῆναι | ||
, ὅπερ Ἰσοκράτης περὶ τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως εἴρηκε καὶ Ἀριστείδης ἐν τῷ Παναθηναϊκῷ . δεῖ δὲ νομίζειν περὶ πολιτείας |
οὐ παρὰ πάντας τοὺς νόμους φανερῶς γέγραφεν τὸ ψήφισμ ' Ἀριστοκράτης , οὐκ οἶμαι λέγειν αὐτὸν ἕξειν : ἤδη δέ | ||
' Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων , καὶ μετ ' αὐτοῦ Ἀριστοκράτης καὶ Ἀδείμαντος ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί |
Ἀριστοτέλεια , καὶ Διόδοτος ἀδελφὸς αὐτοῦ : ἐκ Τύρου δὲ Ἀντίπατρος καὶ μικρὸν πρὸ ἡμῶν Ἀπολλώνιος ὁ τὸν πίνακα ἐκθεὶς | ||
. ἐπεὶ δὲ τὸ ἐν Λαμίᾳ πταῖσμα ἐγένετο Ἕλλησιν , Ἀντίπατρος μέν , ἅτε διαβῆναι ποιούμενος σπουδὴν πρὸς τὸν ἐν |
οὐδὲ δόντος τινός , ὥσπερ ὁ νῦν νεωστὶ εἰληφὼς τὰ Πολυκράτους χρήματα Ἰσμηνίας ὁ Θηβαῖος , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ σοφίᾳ | ||
ὥρων ἐκ πολλῶν πόλεών φησι κοσμηθῆναι τὴν Σάμον ὑπὸ τοῦ Πολυκράτους , κύνας μὲν Μολοττικὰς καὶ Λακαίνας εἰσαγαγόντος , αἶγας |
οἱ μετ ' αὐτῶν Χάονες καὶ Ἠπειρῶται . Καὶ ὁ Πρόξενος δὲ καταλέγων αὐτούς φησι : Χάονες , Θεσπρωτοί , | ||
. ἦν δὲ ὅτε ἐτελεύτα ἀμφὶ τὰ πεντήκοντα ἔτη . Πρόξενος δὲ ὁ Βοιώτιος εὐθὺς μὲν μειράκιον ὢν ἐπεθύμει γενέσθαι |
ψεῦδος ὄν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ ὁ ῥήτωρ τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , τῶν δήμων Κοθωκίδης , υἱὸς δ ' Ἀτρομήτου | ||
ποτεὀψὲ λέγω ; χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην ἅμ ' Ἀθηναῖος καὶ ῥήτωρ γέγονεν , καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς τὸν |
, Μάρκος Πομπώνιος , Γάιος Δυίλιος , Μάρκος Οὐετούριος , Οὐαλέριος Ποπλίλιος , ὀλυμπιὰς δ ' ἤχθη ἐνενηκοστὴ καὶ ἕκτη | ||
Ῥωμαίων εἰς μονομαχίαν ἐκάλει . Τότε τοίνυν ἐθελοντὴς ἐξανέστη Μάρκος Οὐαλέριος ἐν τοῖς ἄρχουσι τῶν στρατιωτῶν τεταγμένος , καὶ σκευασάμενος |
ὑπάτους Κόιντον Αἴλιον καὶ Λεύκιον Παπίριον . ἐπὶ δὲ τούτων Εὐμενὴς μὲν ἄρτι τὴν ἐκ τοῦ φρουρίου πεποιημένος ἀποχώρησιν ἐκομίσατο | ||
δεῖν ἀποχωρεῖν εἰς τὰς ἄνω σατραπείας , ὁ δ ' Εὐμενὴς ἀπεφαίνετο μένειν καὶ διαγωνίζεσθαι , τῆς μὲν τῶν ἐναντίων |
οὐσίαι συμβουλεύσαντος αὐτῶι Δαμωνίδου τοῦ Οἴηθεν , ἐπεὶ τοῖς ἰδίοις ἡττᾶτο διδόναι τοῖς πολλοῖς τὰ αὑτῶν , κατεσκεύασε μισθοφορὰν τοῖς | ||
ἦγε τὴν Ἑλλάδα καὶ οὔτε ναυμαχίας οὔτε πεζῆς μάχης οὐδεμιᾶς ἡττᾶτο , νῦν δ ' ἀπολωλὸς ἅπαντα λελύμανται καὶ ἄνω |
γὰρ ἐφρόντισαν τῶν τοιούτων , διαφερόντως δ ' ὁ Φιλάδελφος ἐπικληθείς , φιλιστορῶν καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος διαγωγὰς | ||
τὸ κράτιστον τῆς πόλεως διέφθειρεν . Ὅτι Ἀλέξανδρος ὁ Ζαβινᾶς ἐπικληθείς , ἀξιολόγων ἡγεμόνων ἀποστάντων Ἀντιπάτρου καὶ Κλονίου καὶ Ἀερόπου |
διεδέξαντο χιλίαρχοι τέσσαρες , Πόπλιος Κορνήλιος , Νουμέριος Φάβιος , Λεύκιος Οὐαλέριος . τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Βυζάντιοι πρὸς | ||
γιγνομένων δὲ τῶν ἄλλων ἢ βραδυνόντων , ἐς Πραινεστὸν ἀνεχώρει Λεύκιος , δεδιέναι λέγων Καίσαρα διὰ τὴν ἀρχὴν δορυφορούμενον , |
περὶ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς δωδεκάτης ὀλυμπιάδος . Κόϊντος δὲ Φάβιος κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος . Κάτων | ||
ἀνὴρ ὑπὸ Ἀννίβου τὰ τείχη φυλάττειν πεπιστευμένος . τοῦτο μαθὼν Φάβιος τὸν Ταραντῖνον στρατιώτην ἐσέπεμψε πρὸς τὴν ἀδελφήν . ὁ |
ἐτέων οὐκ ἐπέβη πισύρων , ἐπεχείρησε δὲ χρόνοις ὕστερον καὶ Λούκιος , ἀνὴρ ἐν Βυζαντίῳ τὴν στρατηγίδα ἀρχὴν ὑπὸ βασιλεῖ | ||
τοῦ Πομπηίου . Στρατηγοὶ δὲ ἦσαν αὐτῷ ἄνδρες ἄριστοι , Λούκιος Ἀφράνιος καὶ Μάρκος Πετρήιος καὶ Μάρκος Βάρρων . Εἶτ |
ταῦτα ποιῆσαι καὶ παθεῖν ὑπὸ τοῦ πατρός : ὧν καὶ Ἀντίγονός ἐστι . . . . Ἀβάντις : Δοκεῖ δ | ||
φιλόσοφος καὶ φιλόκηπος ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων , ὡς καὶ Ἀντίγονός φησι . λόγος γοῦν εἰπεῖν Ἱερώνυμον τὸν περιπατητικὸν ἐπ |
καὶ τοὺς ἀπὸ τοῦ Περιπάτου καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου προσέταξεν ὁ Μάρκος τῷ Ἡρώδῃ κρῖναι , τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον ἀπὸ | ||
ὁ ἐπικαλούμενος Κατιλίνας κατάχρεως γεγονὼς ἀπόστασιν ἐμελέτησεν , ὁ δὲ Μάρκος Κικέρων ὁ ὕπατος λόγον διετίθετο περὶ τῆς προσδοκωμένης ταραχῆς |
δύναμιν , εἰ Ἀθηναίων μὲν Φίλιππος , Μακεδόνων δὲ Χάρης ἐστρατήγει . . . . . . . : Δημάδου | ||
πολιορκουμένοις ὑπὸ Βρεττίων οἱ Συρακόσιοι δύναμιν ἁδρὰν ἔπεμψαν , ἧς ἐστρατήγει μὲν μεθ ' ἑτέρων Ἄντανδρος ὁ Ἀγαθοκλέους ἀδελφός , |
διεφύλαττεν ὁ Πάμφιλος . Ἐκ δὲ τούτου ἀπὸ Λακεδαιμονίων Ἱέραξ ναύαρχος ἀφικνεῖται . κἀκεῖνος μὲν παραλαμβάνει τὸ ναυτικόν , ὁ | ||
σπεύδοντες λῦσαι τὴν Μιτυλήνης πολιορκίαν . ὁ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας πυθόμενος τὸν κατάπλουν τῶν νεῶν , ἐπὶ μὲν |
τοῦ τραύματος . ἔτ ' ἐν τῷ τῆς πληγῆς ὁ Πύρρος σχήματι ῥεόμενος τὴν χεῖρα τῷ λύθρῳ πολλῷ κατὰ τοῦ | ||
καὶ σύνδεσμοι τῶν μηχανημάτων ἐγένοντο τῶν γυναικῶν αἱ τρίχες . Πύρρος Ἠπειρώτης ἐνέβαλεν εἰς Ἄργος καλέσαντος αὐτὸν Ἀριστέως Ἀργείου . |
Ἀλεξάνδρου ἐς φυγὴν πάντες ἐπεστράφησαν . Καὶ ἐν τῷ αὐτῷ Κρατερός τε καὶ οἱ ἄλλοι ὅσοι τῆς στρατιᾶς [ τε | ||
τοῦτό φησι . τῶν ἐν Σάμῳ στρατηγῶν : Δίδυμος καὶ Κρατερός φασι ταῦτα αἰνίττεσθαι εἰς Φρύνιχον τὸν Στρα - τωνίδου |
Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ , Κόιντος [ Καίσων ] Σουλπίκιος , Αἶνος Καίσων Φάβιος , Κόιντος Σερουίλιος | ||
ὁλόκληρόν τε καὶ ἀπαθῆ χρήμασιν εὔπορον κατέστησε τὴν πατρίδα . Καίσων δὲ Φάβιος ὁ ἕτερος τῶν ὑπάτων , οὐ - |
ἐν τοῖς Χρονικοῖς [ . ] γεγενῆσθαι αὐτὸν τῆι ἑβδομηκοστῆι ὀλυμπιάδι [ ] , τεθνηκέναι δὲ τῶι πρώτωι ἔτει τῆς | ||
Ὀλυμπικὴν ἀνῃρῆσθαι νίκην . εἰ δὲ ἀληθεύει τὸ ἐπίγραμμα , ὀλυμπιάδι τῇ πρώτῃ μετὰ δέκα καὶ διακοσίας φαίνοιτο ἂν τὸν |
ὅτι κομιεῖται τὴν προσήκουσαν τιμήν . : ἀλλ ' οὐ Σμινδυρίδης ὁ Συβαρίτης τοιοῦτος , ὦ Ἕλληνες , ὃς ἐπὶ | ||
τυράννου θυγατρὸς Ἀγαρίστης , φησίν , ἀπὸ μὲν Ἰταλίης ἦλθε Σμινδυρίδης ὁ Ἱπποκράτεος Συβαρίτης , ὃς ἐπὶ πλεῖστον δὴ χλιδῆς |
τῷ νόμῳ καὶ τῶν παντελῶς ἐνταφίων ἠμεληκότων , ὁ βασιλεὺς Γέλων βουλόμενος τὴν τοῦ δήμου σπουδὴν ἐν ἅπασι διαφυλάττειν , | ||
ἔτι δὲ ἄχρυσος ἦν ὁ Πύθιος . ἀνέθετο δὲ καὶ Γέλων ἐν Δελφοῖς τρίποδα καὶ Νίκην χρυσοῦ πεποιημένα , ὅτε |
λόγων τῶν παρ ' ὑμῖνκαὶ ψήφισμα τροπαίου κρεῖττον εἰς μνήμην ἐνίκησεν ἅμα λόγῳ καὶ ἔργῳ νικῆσαν . εὐθὺς γὰρ ἐν | ||
ἐφύλαξε τὴν νίκην ἀκίνδυνον . Ὅτι Ἀγησίλαος ἐν Κορωνείᾳ Ἀθηναίους ἐνίκησεν . ἤγγελλέ τις : οἱ πολέμιοι συμφεύγουσιν εἰς τὸν |
Περικλῆς ἔχων σὺν αὐτῷ τοὺς συμπράττοντας ἐπανέστη . ὁ δὲ Κύλων δείσας τὸν Περικλέα συνέθετο ὅπως ὑπόσπονδος σὺν ἀδείᾳ κατέλθοι | ||
μία μὲν ὑπὸ τῶν Κυλωνείων λεγομένων ἀνδρῶν τοιάδε γενομένη . Κύλων , ἀνὴρ Κροτωνιάτης , γένει μὲν καὶ δόξῃ καὶ |
: θετοὺς γὰρ ἔλεγον , φησὶ , τοὺς εἰσποιητούς . Θετταλός : Λυσίας κατὰ Νικίδου . εἷς τῶν Κίμωνος παίδων | ||
ἀπὸ τῶν ἐκείνου καὶ τὰ κυντατώτατα τετορύνηκας μετοίκιον τρέφει με Θετταλός τις , ἄνθρωπος βαρύς , πλουτῶν , φιλάργυρος δὲ |
ἱππεῖς , βαρὺς ἐπέκειτο τοῖς κατ ' αὐτὸν τεταγμένοις : Παρμενίων δὲ μετὰ τῶν Θετταλῶν ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων τῶν | ||
ἦρχε Φίλιππος ὁ Μενελάου . ξύμπαν δὲ τὸ εὐώνυμον ἦγε Παρμενίων ὁ Φιλώτα , καὶ ἀμφ ' αὐτὸν οἱ τῶν |
νικῶντι αὐτὸν κατὰ τὴν τοξικήν . ἐλθὼν δὲ ὁ Ἡρακλῆς ἐνίκησε τοῦτον . ὁ δὲ Εὔρυτος παρῃτήσατο δοῦναι αὐτὴν , | ||
Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου τὴν τῶν Μακεδόνων ἀρχὴν ἦρξεν τεσσαρεσκαιδέκατος . ἐνίκησε δὲ Πέρσας ἐπὶ Γρανικῷ κδ ' : διὸ καὶ |
πηρωθέντι δὲ μὴ χαρίζεσθαι τὴν ἴσην δόξαν τοῦ πάθους . Νικόλαος δ ' ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ πολυβύβλῳ ἱστορίᾳ τῇ | ||
χειρώνακτας ] . . . . Ταύτην δὲ τὴν ἱστορίαν Νικόλαος ὁ Δαμασκηνὸς γράφει ἐν τῷ ιηʹ αὐτοῦ βιβλίῳ , |
ἐκ τῶν ἱρῶν τὰ μέλλοντά σφι ἐκβαίνειν , φανερός ἐστι Λεωνίδης ἀποπέμπων , ἵνα μὴ συναπόληταί σφι . Ὁ δὲ | ||
ὡς Καλλιάναξ , ἢ ὧν τὸν λέοντα καθηγεῖσθαι , οἷον Λεωνίδης , ἢ ἔμπαλιν τελικὸν εἶναι , οἷον Θρασυλέων . |
Δημάρετος : Μεγαρέας Πτοιόδωρος , Ἕλιξος , Πέριλλος : Θηβαίους Τιμόλαος , Θεογείτων , Ἀνεμοίτας : Εὐβοέας Ἵππαρχος , Κλείταρχος | ||
κόρρης , ὅταν κονδύλοις . καὶ πάλιν : μέχρι τούτου Τιμόλαος ἀπώλεσε Θήβας : μέχρι τούτου Εὔδικος καὶ Σῖμος οἱ |
ὁ δὲ πέντε μνῶν , ὁ δὲ καὶ δέκα : Νικίας δὲ ὁ Νικηράτου λέγεται ἐπιστάτην εἰς τἀργύρεια πρίασθαι ταλάντου | ||
Μένανδρος ἀναλαβὼν τὴν πᾶσαν στρατιὰν ἐχώρει πρὸς τὰς Ἐπιπολάς , Νικίας δὲ ἐν τοῖς τείχεσιν ὑπελέλειπτο . καὶ ἐπειδὴ ἐγένοντο |
Εὐριπίδῃ . οὐ Μενεκράτης μὲν ἔφασκεν εἶναι Ζεὺς θεός ; Νικόστρατος δ ' ἁργεῖος ἕτερος Ἡρακλῆς ; ἔνθ ' ὄνων | ||
τῷ σκίμποδι κατακεῖσθαι σκύμνον , ἐφ ' ᾧ ἐκάθευδεν ὁ Νικόστρατος . Νικοστράτῳ μὲν δή , ὡς ηὐξήθη , καὶ |
ἡ δὲ φαινομένη ὑπόθεσις αὕτη . Νικοκλῆς υἱὸς μὲν ὢν Εὐαγόρου , κατάγων δὲ τὸ γένος ἀπὸ Τεύκρου καὶ Τελαμῶνος | ||
ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ τὴν Κύπρον Σαλαμινίων πολιορκουμένων ὑπ ' Εὐαγόρου καὶ Φωκίωνος αἱ μὲν ἄλλαι πόλεις ἅπασαι τοῖς Πέρσαις |
τιμᾶται φυγῆς , ὁ δὲ ἀποθνήσκειν αἱρεῖται . πάλιν ὁ Μιλτιάδης ἐπὶ τοῖς περὶ Πάρον ἑάλωκε , καὶ ὁ μὲν | ||
, ἀφελόμενος Λακεδαιμονίους ἐξ ἀρχῆς ἔχοντας τὴν τιμὴν ταύτην . Μιλτιάδης δὲ ὁ πρῶτος νικήσας τοὺς βαρβάρους μετὰ μόνων τῶν |
αὐτὸν Ἑλλήνων μεγάλων γενομένων καὶ μεγάλα κατεργασαμένων , ὧν καὶ Τιμόθεος ἦν καὶ Ἀγησίλαος καὶ Πελοπίδας καὶ ὁ μάλιστα ζηλωθεὶς | ||
τ ' ἰδὼν ὡς ὑστερίζων παρῆν ἁμ ' ἡμέρᾳ . Τιμόθεος εἰς ἑπτάκλινον ἐστίν , ὡς ἔφραζέ μοι , ἐὰν |
ὡς ἕκαστοί τι ἐλασσοῦσθαι ἐνόμιζον , καὶ Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος Συρακόσιος , ὅσπερ καὶ ἔπεισε μάλιστα αὐτούς , ἐς τὸ | ||
χρόνοις γὰρ ὕστερον ἐξεπολεμήθησαν διὰ δούλους . Νυμφόδωρος γοῦν ὁ Συρακόσιος ἐν τῷ τῆς Ἀσίας Παράπλῳ τάδ ' ἱστορεῖ περὶ |
δήμαρχος ὁ τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἄρχων : καὶ Ἀσκληπιάδης ὁ Ἀλεξανδρεὺς τοὺς κατὰ δῆμον ἄρχοντάς φησι . Δημήτριος δὲ ὁ | ||
ἐκαλοῦντο οἱ τῇ κορώνῃ ἀγείροντες , ὥς φησι Πάμφιλος ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν τοῖς περὶ ὀνομάτων : καὶ τὰ ᾀδόμενα δὲ |
παῖς μαθήσεται γράμματα . εἰ δέ τις Ἑλληνικὰ μανθάνοι γράμματα Ῥωμαῖος ὢν ἢ Ῥωμαϊκὰ Ἕλλην , ὁ μὲν εἰς Ἑλληνικὰς | ||
. Ἔτι τὰ διὰ τοῦ ΑΙΟΣ ἐθνικὰ : Ἀθηναῖος Θηβαῖος Ῥωμαῖος . σεσημείωται τὸ Ἀχαιός ὀξυνόμενον καὶ τὸ ἐρυσίχαιος προπαροξυνόμενον |
, μεταξὺ δυοῖν κόλπων , τοῦ τε Ἱππωνιάτου , ὃν Ἀντίοχος Ναπιτῖνον εἴρηκε , καὶ τοῦ Σκυλλητικοῦ . Περίπλους δ | ||
ἔκτισεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καὶ δυνάμεις ἁδρὰς συνήγαγεν . ὁ δὲ Ἀντίοχος ἰσχύων κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ὡς οὐδεὶς τῶν |
, Ἀθηναίοις δὲ τὸ μὲν ἀριστερὸν Θράσυλος , ὁ δὲ Θρασύβουλος τὸ δεξιόν : οἱ δὲ ἄλλοι στρατηγοὶ ὡς ἕκαστοι | ||
ἢ πλουτεῖν ὡς Καλλίας | , καὶ ἠτιμῶσθαι ὡς | Θρασύβουλος ἢ ἄρχειν ὡς Κριτίας , καὶ φεύγειν | ὡς |
Σπαρτιάτην . ἐν δὲ τῇ νβʹ φησὶν ὡς ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ ὁ Λάκων ἀποστὰς τῆς πατρίου διαίτης συνηθίσθη ξενικῶς καὶ μαλακῶς : | ||
: / [ ! ! ! ! ! ! ! Λάκων ] παιδ στάδιον : / [ Θεόγνητος Αἰγινήτης ] |
ἐπὶ Τυρρηνίας ἄξοντα τὰς δυνάμεις . ἀντέπραττε δὲ πρὸς ταῦτα Σπόριος Ἰκίλιος τῶν δημάρχων εἷς : καὶ συνάγων εἰς ἐκκλησίαν | ||
ὑπάτοις . Οἱ δὲ παρὰ τούτων τὴν ἀρχὴν παραλαβόντες , Σπόριος Ναύτιος καὶ Σέξτος Φούριος , στρατιάν θ ' ὅσην |
παραστησομένους . Δεύτερος οὖν ἐπ ' αὐτὸν πέμπεται Λούκιος Αἰμίλιος Παῦλος καὶ Γάϊος Ἄννιος ἑτέρῳ στρατεύματι ἐπὶ τὸν Ἰλλυριὸν Γέντιον | ||
τεταρταίων πολυειδῆ καὶ ἄπεπτα . διασυρμὸς τῶν ἔξω φιλοσόφων . Παῦλος ὁ μακάριος ἀπόστολος τοῖς τὴν Ἑλλάδα τὴν Λακωνικὴν παροικοῦσι |
ἀργύρου πεποιημένα ἦν καὶ χρυσοῦ , Λαχάρης καὶ ταῦτα ἐσύλησε τυραννήσας : τὰ δὲ οἰκοδομήματα καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι ἦν | ||
διὸ κληθῆναι Διονυσιοκόλακας . ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Νυσαῖος ὁ τυραννήσας Συρακοσίων καὶ Ἀπολλοκράτης : Διονυσίου δὲ τοῦ προτέρου οὗτοι |
καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῶι καὶ κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν | ||
. Ἀλεξάνδρειαν γὰρ οἰκῶν τὴν πρὸς Αἰγύπτῳ , δυσχεράναντός ποτε Πτολεμαίου καὶ ἀπειλήσαντος οὐ μετρίως , τῆς ἐκείνου βασιλείας οὐδὲν |
] σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω . Ἰούλιός γε τοι τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , παρὰ | ||
: σὺ δὲ οὕτω πικρὸς ὥστε καιροῦ παραπεσόντος ἐτιμωρήσω : Ἰούλιός γέ τοι παρὰ τῶν μὲν ἄλλων γράμματα ἐκόμισε , |
ὡς ἂν μὴ ἀπολίποιντο τὰς κρείσσω τριήρεις ἔχοντες . Ὅτι Διότιμος καταπλεύσας νυκτὸς ἐς χωρίον τῆς πολεμίας ἀφ ' ἑκάστης | ||
οὓς οὐδ ' ὑμᾶς ἀγνοήσειν οἴομαι , ἐὰν ἀκούσητε , Διότιμος Διοτίμου Ἰκαριεύς , Ἀρχεβιάδης Δημοτέλους Ἁλαιεύς , Χαιρήτιος Χαιριμένους |
Ταυρομενιτῶν , ἔτι δὲ Κεντοριπίνων ἀπέσφαξεν . νγʹ . Ὡς Ἀγαθοκλῆς Δεινοκράτη καὶ τοὺς φυγάδας περὶ Γαλαρίαν ἐνίκησεν . νδʹ | ||
ὑπεραίρων τῷ μεγέθει καὶ τῇ κατασκευῇ , ὃν κατεσκεύασε μὲν Ἀγαθοκλῆς ὁ δυνάστης , διὰ δὲ τὸ βάρος τῶν ἔργων |
: καὶ γὰρ αὐτὸς Ἕλλην εἰμί , Συρακόσιος , γένος Δωριεύς . δεῖ δὲ ἡμᾶς μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν ἄλλων | ||
ὁ δὲ εἶπε : Ὦ γύναι , ἀλλ ' οὐ Δωριεύς εἰμι ἀλλ ' Ἀχαιός . Ὁ μὲν δὴ τῇ |
θεῖναι κλῆσιν τῷ υἱῷ , Ξάνθιππον ἢ Χάριππον . ὁ Ξάνθιππος πατὴρ ἦν ἐκείνου τοῦ Περικλέους , ὃς ἦν τοῦ | ||
Μιλτιάδης ἐπὶ τοῖς περὶ Πάρον ἑάλωκε , καὶ ὁ μὲν Ξάνθιππος αὐτῷ τιμᾶται φυγῆς , ὁ δὲ ἀνθυποτιμᾶται θανάτου . |
. . : τῷ αὐτῷ τρόπῳ ἐπῆλθεν ὁ Κλέων τῇ Ἀμφιπόλει , ᾧ καὶ πρόσθεν ἐπὶ Πύλον . τουτέστιν ἀλογίστως | ||
δὲ Βρασίδας οὐ τέθαπται ἐν Κῷ , ἀλλ ' ἐν Ἀμφιπόλει . ἐσθλὸν σὺν Μοίσαισι Κυδωνικὸν εὕρομεν ἄνδρα : ἀντὶ |
. Ἀχερδοῦς , δῆμος τῆς Ἱπποθοωντίδος φυλῆς . ὁ δημότης Ἀχερδούσιος . τὰ τοπικὰ δῆλα , Ἀχερδουντόθεν . Ἀχελῷος , | ||
. , , . , ; , . * . Ἀχερδούσιος : οἷον : μοχθηρὸς ὢν καὶ τὴν γνώμην ἀχερδούσιος |
Ἀντιόχου ἀπογόνοις , ἐπεὶ αὐτοὺς ὁ Σέλευκος πικρῶς ἐπιστατουμένους ὑπὸ Λυσιμάχου οὐ μόνον ἐξείλετο , ἀλλὰ καὶ τὰς πόλεις αὐτοῖς | ||
δέ σφι καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλάς . Ἀριστείδης δὲ ὁ Λυσιμάχου , ἀνὴρ Ἀθηναῖος , τοῦ καὶ ὀλίγῳ τι πρότερον |
ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν ἢ πίστεως ἕνεκα . πεμφθεὶς δὲ διέτριβε παρὰ Λυσάνδρῳ τρεῖς μῆνας καὶ πλείω , ἐπιτηρῶν ὁπότε | ||
χαίρων , ἔμελλεν , ὤκνει , περὶ τὸ πρόσθεν μέτρον διέτριβε , τὴν ἐνθένδε ψῆφον μετὰ τὴν ἄνωθεν ἔμενε . |
τὴν σκαιότητα καὶ ἀπόνοιαν τὸν κεραυνὸν ἔφερεν . Ὁ τοίνυν Λυσίμαχος διὰ τὴν παιδοκτονίαν μῖσός τε δίκαιον παρὰ τῶν ὑπηκόων | ||
: ἡ δὲ ἐδεῖτο τυχεῖν ὧν ἐπόθει . Καὶ ὁ Λυσίμαχος σεμνύνων τὸ δῶρον , κατ ' ἀρχὰς μὲν οὐ |
ἀλλήλοις καὶ ἀρχηγὸς ἑκάτερος τῶν ἑταιριῶν . ὁ μὲν οὖν Ἰσμηνίας διὰ τὸ μῖσος τῶν Λακεδαιμονίων οὐδὲ ἐπλησίαζε τῷ Φοιβίδᾳ | ||
δι ' ἡμῶν ἀνυσθήσεται καὶ μὴ προσκυνήσαντι . ὁ τοίνυν Ἰσμηνίας ἄγε με εἶπε , καὶ προσελθὼν καὶ ἐμφανὴς τῷ |
. ἀκρατίσασθαι : τὸ μικρὸν ἐμφαγεῖν πρὸ τοῦ ἀρίστου . Ἀριστομένης ἀκρατιοῦμαι μικρόν . τέτταρας μέντοι τροφὰς οἶδεν ὁ ποιητής | ||
ταύτης ἀκούσαντες ἐς φυγὴν ἐτράποντο δόξαντες κατὰ κράτος ἡττᾶσθαι . Ἀριστομένης , Μεσηνίων , τρὶς ἑκατομφόνια θύσας κατὰ Λακεδαιμονίων ἰσχυροῖς |
Δημήτριος προκατειλημμένους ὁρῶν τοὺς τόπους τῆς πορείας ταύτης ἀπετράπετο . Σέλευκος ἐς Κιλικίαν φυγὼν ἐκ τῆς μάχης τῆς πρὸς τοὺς | ||
λεπτοὺς τῶν τυρῶν καὶ πλατεῖς Κρῆτες θηλείας καλοῦσι , φησὶ Σέλευκος : οὓς καὶ ἐν θυσίαις τισὶν ἐναγίζουσιν . πυριέφθα |
καὶ Ἴσιδος . πρὶν δὲ ὑπὸ Περσῶν ἀφανισθῆναι φησὶ † Κάτων , ὅτι τρισμυρίας τρισχιλίας κώμας εἶχε καὶ τριάκοντα , | ||
τούτοις τοῖς ἔργοις ἑκάτερος τῶν ὑπάτων ἐθριάμβευσεν . Ἐντεῦθεν Πόρκιος Κάτων καὶ Κύντος Μάρκιος Ῥὴξ δέχονται τὴν ἀρχὴν ἑξακοσιοστοῦ καὶ |
διῆκε τοὺς Ἰνδοὺς φήμη πονηρὰ ὡς Ἀλεξάνδρου φονικῶς καὶ βαρβαρικῶς πολεμοῦντος . ὁ δὲ μεταβάλλειν τὴν δόξαν βουλόμενος ἄλλην πόλιν | ||
ὑπονοῶν , ἐλπίζων δὲ ἢ φίλῳ ἔτι ὄντι φυλάξειν ἢ πολεμοῦντος μεγάλην ἰσχὺν προσλήψεσθαι . διαμέλλοντος δὲ ὅμως ἔτι αὐτοῦ |
, ἐτυράννει γάρ , οὐδ ' ὅτι ἀρρωστίᾳ τοῦ δύνασθαι ἡττήθη τῶν ἡδονῶν , ῥώμη γὰρ σώματος προσῆν . Βούλεται | ||
, ἵν ' ᾖ : μόνον ἐν Μαραθῶνι ἀγενείων ἀγωνισάμενος ἡττήθη : καὶ μετεγγράψας ἑαυτὸν εἰς τοὺς ἄνδρας ἐνίκησεν . |
θηλυκῶν προῆκται . τοῦ μὲν προτέρου παραδείγματος ταῦτα , Ἀσιανός Καρδιανός Ὀλβιανός Φασιανός , ἀπὸ τῆς Φάσιος πόλεως , Τράλλιος | ||
ἔχει πρὸ τέλους , ὀφεῖλον τὸ α , ὡς Ὀλβιανός Καρδιανός . Βούβαστος , πόλις Αἰγύπτου , ἣν Ἡρόδοτος Βούβαστιν |
Οἰνῇδος , Κτησιφῶν Λεωσθένους Ἀναφλύστιος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς τῆς τῶν τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς | ||
πρυτανευούσης Λεοντίδος , Ἀριστόνικος Φρεάρριος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων |
Σκιπίων μὲν καὶ ὁ Πετρήιος καὶ Ἰόβας ἑαυτοὺς ἀνεῖλον , Φαῦστος δὲ , κηδεστὴς ὢν ἐπὶ θυγατρὶ τοῦ Πομπηίου , | ||
καὶ οὐκ ἀπεικὸς ἐφαίνετό μοι καὶ τόδε , ἐπεὶ καὶ Φαῦστος ἐπωνομάζετο : δύναται δὲ τοῦ αἰσίου καὶ ἐπαφροδίτου ἀγχοτάτω |
ἐκταραχθεὶς ἐξέτεμεν αὐτοῦ τὰ αἰδοῖα . ἔθος δ ' ἦν Ἀθήνησι καὶ τοὺς πόδας τῶν τρυφώντων ἐναλείφειν μύροις , ἰρίνῳ | ||
ὠφελοῦνται κἂν μὴ συνῶσι μηδὲ γιγνώσκοντες τυγχάνωσι . τῶν τοίνυν Ἀθήνησι νομοθετῶν Τριπτόλεμον παλαιότατον παρειλήφαμεν : περὶ οὖ Ἕρμιππος ἐν |
τὴν θαυμαστὴν ἐκείνην νίκην ἐνίκησεν . Καὶ Πτολεμαῖος δὲ ὁ Λάγου Σελεύκῳ ἐπιστέλλων σαφῶς ἀνέστρεψε τὴν τάξιν ἐν ἀρχῇ μὲν | ||
τοῦ Ἀκεσίνου τὸ μέγεθος μόνου τῶν Ἰνδῶν ποταμῶν Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἀνέγραψεν : εἶναι γὰρ ἵνα ἐπέρασεν αὐτὸν Ἀλέξανδρος ἐπὶ |
καὶ Ξενίας ὁ Ἀρκὰς [ στρατηγὸς ] καὶ Πασίων ὁ Μεγαρεὺς ἐμβάντες εἰς πλοῖον καὶ τὰ πλείστου ἄξια ἐνθέμενοι ἀπέπλευσαν | ||
πρὸς γαστέρα νενευκότα , ἀγνοῶν ὅτι Μαίσων γέγονεν κωμῳδίας ὑποκριτὴς Μεγαρεὺς τὸ γένος , ὃς καὶ τὸ προσωπεῖον εὗρε τὸ |
, ἐν Ῥώμῃ δ ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λούκιος Λουκράτιος καὶ Τίτος Οὐετούριος Κιχωρῖνος . ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μὲν τεταπεινωμένοι | ||
ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες κατεστάθησαν , Γάιος Φούριος καὶ Τίτος Κοΐντιος , ἔτι δὲ Μάρκος Ποστούμιος καὶ Αὖλος Κορνήλιος |
παράδεισον ἐπιδεικνύναι αὐτὸν ἔφη . ἐπεὶ δὲ ἐθαύμαζεν αὐτὸν ὁ Λύσανδρος ὡς καλὰ μὲν τὰ δένδρα εἴη , δι ' | ||
ἔχοι , ὅμως δ ' ἔδωκε . λαβὼν δὲ ὁ Λύσανδρος τἀργύριον , ἐπὶ τὰς τριήρεις τριηράρχους ἐπέστησε καὶ τοῖς |
τῶν τριάκοντα ἡ ἀρχὴ καὶ παρῆν ἔτι ὁ Λύσανδροςτούτων ἕνεκα Ἐτεόνικος πληγῶν τε ἄρχειν ἐπήρθη καὶ ἀμυνάμενον τὸν Αὐτόλυκον ἦγεν | ||
δὲ καὶ τὸ Ἀττικὸν ἐξεπλάγη καὶ ἡσύχαζεν . οὐ μὴν Ἐτεόνικος ἡσύχαζεν : ἀλλὰ τὸ μὲν ναυτικὸν ἐς Χίον ἐξέπεμψε |
Ἀμυθέωνι Δαμόστρατος , τοῦ πάππου τοὔνομ ' ἔχων , καὶ Καλλίστρατος καὶ Δεξίθεος . καὶ ὁ μὲν Ἀμυθέων ὁ τῆς | ||
ἔνδοθεν τῶν Βορυσθενιτῶν πρὸς ἐμέ , ὥσπερ εἰώθεσαν : ἔπειτα Καλλίστρατος ἐφ ' ἵππου τὸ μὲν πρῶτον παρίππευσεν ἡμᾶς ἔξωθεν |
ἐστὶν πεπεμμένα . ΤΑΓΗΝΙΤΗΣ πλακοῦς ἐν ἐλαίῳ τετηγανισμένος . μνημονεύει Μάγνης ἢ ὁ ποιήσας τὰς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένας κωμῳδίας ἐν | ||
, σφονδυλομάντεις , ἀλευρομάντεις : κοσκινομάντεις δὲ εἴρηκε Φιλιππίδης , Μάγνης δὲ ἐν Λυδοῖς ὀνειροκρίταισιν ἀναλύταις . καθάρτριαι ὀνειροπόλοι , |
Ἀφροδίτης καὶ Ἔρωτος , ἅπερ πρῶτος ἐποίησεν , ὥς φησι Ζώπυρος , Θησεύς , ἐπεὶ Φαίδρα , ὥς φασιν , | ||
κατέργαστο , πάντα δὴ ἦν [ ἐν ] τοῖσι Βαβυλωνίοισι Ζώπυρος , καὶ στρατάρχης τε οὗτός σφι καὶ τειχοφύλαξ ἀπεδέδεκτο |
βασιλείαν , κατισχυθεὶς δὲ καὶ φυγὼν εἰς τοὺς καλουμένους Κήπους ἀνῃρέθη . Εὔμηλος δὲ μετὰ τὸν τῶν ἀδελφῶν θάνατον βουλόμενος | ||
Ἀχιλεὺς ὑπ ' Ἀλεξάνδρου ἐν τῷ τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ναῷ ἀνῃρέθη . Ἀγαμέμνων δὲ Ζεὺς ἐν Λακεδαίμονι ἀλλ ' οὐκ |
Δημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος . ὄνομα κύριον . οὗτος ἐτυράννησεν . Θεογείτων : Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ . ἔνιοι | ||
ἀπέκτεινεν αὐτοὺς καὶ ἀφῆκεν τὸν κατεχόμενον , μετὰ ταῦτα ἐκεῖνος ἐτυράννησεν ἀφεθείς : καταλυθείσης τῆς τυραννίδος κρίνεται συνειδότος ὁ στρατηγός |
δὲ ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος ὁ παγκρατιαστής : τὰς γὰρ Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέους εἰκόνας ἐς Ῥωμαῖόν τε ἄνδρα καὶ Θρᾷκα | ||
ὀλίγου τινὸς ἀξίους τῆς πατρῴας ἀρετῆς , ὅστις υἱὸς ὢν Μιλτιάδου καὶ κληρονομῶν τοσούτου κινδύνου τῆς ἐκείνου δόξης οὐ κατῄσχυνεν |
ταῦτα ἐξεταστέον τοῖς φρονοῦσι καλῶς . Θουκυδίδης τοίνυν ὁ συγγραφεὺς Ὀλόρου μὲν προῆλθε πατρός , τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντος ἀπὸ Ὀλόρου | ||
ἐποίησε Κριτίας , Οἰνοβίῳ δὲ ἔργον ἐστὶν ἐς Θουκυδίδην τὸν Ὀλόρου χρηστόν : ψήφισμα γὰρ ἐνίκησεν Οἰνόβιος κατελθεῖν ἐς Ἀθήνας |
καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος , Μαρσύας καλούμενος , καθὼς ἱστορεῖ Ἀλέξανδρος Κορνήλιος ἐν γʹ Φρυγιακῶν . Εὐημερίδας δὲ ὁ Κνίδιος ἱστορίας | ||
στρατηγῷ . ” ὃ μὲν οὕτως εἶπεν , Πούπλιος δὲ Κορνήλιος , Κορνηλίου Λέντλου συγγενής , τοῦ τότε ὄντος ὑπάτου |