εἶναι νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ ' Ἄργεος ἐνθάδ ' Ἀχαιούς . ᾔδεα μὲν γὰρ ὅτε πρόφρων Δαναοῖσιν ἄμυνεν , οἶδα δὲ | ||
τὰς τμήσεις ἐκ τούτων , φησίν , Ἴωνες οἰκείως προφέρονται ᾔδεα λέγοντες ἀναλύσει τοῦ η εἰς ε καὶ α ἀντὶ |
κάθηται γενέσθαι ἕαται καὶ ληφθῆναι Βοιωτιακῶς ἀντὶ πληθυντικοῦ τοῦ ἧνται ἕαται ἐν τῷ „ οἱ δὴ νῦν ἕαται σιγῇ „ | ||
οὕτω [ τῇ ] τὸ ἧται ἑνικὸν ἤγουν κάθηται γενέσθαι ἕαται καὶ ληφθῆναι Βοιωτιακῶς ἀντὶ πληθυντικοῦ τοῦ ἧνται ἕαται ἐν |
Ἐγὼ γὰρ οὐχ ὅπως ἂν τὰ ὑπάρχοντα κατεδαπάνων , ὃ ἐποίεον ὑμῖν ὑπουργέων , ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοισι μεγάλοισιν ἔργοισιν | ||
δὲ τῶν ἄλλων καὶ αὐτῆς Ἥρης ἀλογέειν . καὶ ὧδε ἐποίεον . μετὰ δὲ ὥς οἱ θεόθεν ἀπίκοντο νοῦσοί τε |
ὁμοῦ δὲ Κάδμου παισὶν ἀναμεμειγμέναι χλωραῖς ὑπ ' ἐλάταις ἀνορόφους ἧνται πέτρας . δεῖ γὰρ πόλιν τήνδ ' ἐκμαθεῖν , | ||
, ὅ ἐστιν οἰκεῖν . τεγέων : τῆς ὀροφῆς . ἧνται ἀκήν : κάθηνται ἐν οἴκῳ , μὴ ἐπιστρεφόμενοι τοῦ |
παττάλου λαβεῖν : ἐπιμεληθῆναι . παῦ : τὸ παῦσαι λέγουσι μονοσυλλάβως . παυσικάπη : μηχάνημα τροχῷ ἐμφερές , δι ' | ||
ἐκκλησιαστικόν . τὸ ἄνδρας . . ἐκπέσῃ . . πρῲ μονοσυλλάβως . ἀντὶ τοῦ ἔτι κνέφους ὄντος . κεκονιμένος : |
οὗτοι δὲ διὰ τὸ τοὺς θεοὺς συνεργεῖν πεπορθηκότες . . τέττα , σιωπῇ ἧσο : ἡ διπλῆ , ὅτι προσφώνησίς | ||
σελίνων τε καὶ ἑτέρων , ἐν δὲ τῷ μέσῳ κρήνας τέττα - ρας λαμπροῦ καὶ διαφανοῦς ὕδατος πάντοσε ἀπορρέοντος , |
προσγραφομένου δὲ τοῦ ι , μὴ συνεκφωνουμένου δέ , οἷον γελῶ , γελᾷς , γελᾷ . οἱ μέντοιγε Αἰολεῖς ? | ||
καὶ ἡ δευτέρα τὸ α ὡς τὸ ἀκροῶ ἀκροάσω , γελῶ γελάσω : τέως δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τῷ |
ἔξω τοῦ τείχεος κύνας προσδεδέσθαι νυκτερεύοντας , οἵπερ ἐκ πλείονος ἐμφανιοῦσιν τὸν ἐκ τῶν πολεμίων κατάσκοπον ἢ αὐτόμολον προσπελάζοντα τῇ | ||
μήτι γε ἀμφοτέρων , ἀκούειν : εἰ δὲ λέγοντες ἀμφότεροι ἐμφανιοῦσιν , ἀμφότεροι δὲ κατ ' οὐδένα τρόπον λέγουσινἐν μέρει |
πονηρίαν οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν , ἂν ἔτι δοκῇ νῷν : τὰς δὲ ψευδεῖς κατ ' ἄλλον τρόπον ἐν | ||
κατ ' εἰρωνείαν χ ' ἅτεροι ] ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις νῷν ] ἡμῖν ἄλφιτα ] ἄλευρα πονήρους ] ἐπιπόνους , |
περὶ τὰς θύρας ἀνδρῶν , γυναικῶν . Οἱ μὲν τῷ Διονυσοφάνει συνήδοντο παῖδα εὑρόντι , καὶ μᾶλλον ὁρῶντες τὸ κάλλος | ||
θεοῖς αὐταὶ πιστευθῆναι μητέρες θυγατρὸς οὕτω καλῆς . Ὄναρ δὲ Διονυσοφάνει μετὰ φροντίδα πολλὴν εἰς βαθὺν ὕπνον κατενεχθέντι τοιόνδε γίνεται |
Εἰ μέν νυν οἱ τεθνεῶτες ἀνεστᾶσι , προσδέκεό τοι καὶ Ἀστυάγεα τὸν Μῆδον ἐπαναστήσεσθαι : εἰ δ ' ἔστι ὥσπερ | ||
ἐπείτε παρελάβομεν τὴν ἡγεμονίην τήνδε παρὰ Μήδων , Κύρου κατελόντος Ἀστυάγεα : ἀλλὰ θεός τε οὕτω ἄγει καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν |
δὴ Λακεδαιμόνιοι ὅρταζόν τε τοῦτον τὸν χρόνον καί σφι ἦν Ὑακίνθια , περὶ πλείστου δ ' ἦγον τὰ τοῦ θεοῦ | ||
ἀναπετάσας τῆς Πελοποννήσου τὰς πύλας οὕτως οἴκαδε ἀπελθὼν εἰς τὰ Ὑακίνθια ὅπου ἐτάχθη ὑπὸ τοῦ χοροποιοῦ τὸν παιᾶνα τῷ θεῷ |
: ἔστι γὰρ ἥμιν σήμαθ ' , ἃ δὴ καὶ νῶϊ κεκρυμμένα ἴδμεν ἀπ ' ἄλλων . ” ὣς φάτο | ||
κεν ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμηρίξας φράσσομαι , ἤ κεν νῶϊ δυνησόμεθ ' ἀντιφέρεσθαι μούνω ἄνευθ ' ἄλλων , ἦ |
μουσικὰν ἔχουσα πᾶσαν , φιλόλυρος . τῆλ ' ἀπενθὼν ] τεῖδε θωκησῶ τε καὶ λεξοῦμ [ ' ὅπως πιστά κ | ||
κέντρα τεῖδ ' ἔνο , ἐν δὲ καὶ γνῶμαι σοφαὶ τεῖδε , αἷσιν εἰ πείθοιτό τις , δεξιώτερός τέ κ |
ἐν τέλεϊ ἑκάστοτε ἐόντας τῶν ἀστῶν , τὰς δὲ ἡμέρας δαίνυσθαι προσιόντα τὸν βουλόμενον : φάναι δὲ τοὺς ἐπιχωρίους ταῦτα | ||
ἐπὶ χρόνον ἠμὲν ἐδωδὴ ἠδὲ μέθυ γλυκερὸν κλισίης ἔντοσθεν ἐοῦσι δαίνυσθαι ἀκέοντ ' , ἄλλοι δ ' ἐπὶ ἔργον ἕποιεν |
πλεονάζουσι τῷ η , καὶ ὡς ἀπὸ τοῦ ἐγών τὸ ἐγώνη παρὰ Ταραντίνοις , καὶ ἐν μέσῃ λέξει τὸ πολεμήια | ||
ἑορτή ὁρτή , τελέως λέως , τρόμος τέτρομος , ἐγώ ἐγώνη . ἀλλὰ καὶ Ἀλκμὰν πρώτῳ μάκαρς ἐκεῖνος φησίΨιλοῦται . |
προσδοκίαν χάρις , ὡς ἡ τοῦ Κύκλωπος , ὅτι ὕστατον ἔδομαι Οὖτιν . οὐ γὰρ προσεδόκα τοιοῦτο ξένιον οὔτε Ὀδυσσεὺς | ||
δὲ λεγόμενον ἐπὶ τρίτου ἂν ἠκούετο , Οὖτιν ἐγὼ πύματον ἔδομαι , εἰ μὴ ἀνθυπαλλαγῇ τῆς ἀντωνυμίας εἰς δεύτερον αὐτὸ |
ὑπομνήματα ἐρωτήσεως ἵνα γένηται αὐτοῖς ἄφεσις , καὶ ἵνα ἐγὼ ἀναγνῶ αὐτοῖς τὸ ὑπόμνημα τῆς ἐρωτήσεως ἐνώπιον Κυρίου τοῦ οὐρανοῦ | ||
. ἐν γὰρ αἰτία τοῦ ἀναγνῶναί φαμεν οὕτως , ἵνα ἀναγνῶ ἐτιμήθην , ἵνα λοιδορήσω ἐπεπλήχθην : οὐκέτι δὲ τὸ |
τὸ δηλοῦν τὸ εὐωχοῦμαι , ἀφ ' οὗ οἱ Δωριεῖς θῶσθαι λέγουσι τὸ εὐωχεῖσθαι , τούτου ὁ μέλλων θώσω , | ||
, ἤτοι ἐν εὐωχίᾳ εἰμί , ἀφ ' οὗ Δωριεῖς θῶσθαι λέγουσι τὸ εὐωχεῖσθαι . . . . . . |
τέτταρας δραχμὰς ἀποβάλω , φησί , τὴν προαίρεσιν ; τὰς οὐλοχύτας φέρε δεῦρο . „ τοῦτο δ ' ἐστὶ τί | ||
' ἀμέγαρτον ὄφελλεν . αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' εὔξαντο καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο , αὐέρυσαν μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν |
ἕξειϲ δὲ καὶ τούτου τὴν πεῖραν διδάϲκαλον . ὁ δὲ Ἀπολλώνιόϲ φηϲι : φαρμάκοιϲ χρηϲτέον ἐπὶ τῶν τετραχυϲμένων βλεφάρων , | ||
ἕξειϲ δὲ καὶ τούτου τὴν πεῖραν διδάϲκαλον . ὁ δὲ Ἀπολλώνιόϲ φηϲι : φαρμάκοιϲ χρηϲτέον ἐπὶ τῶν τετραχυϲμένων βλεφάρων , |
Μαινάλου τοῦ Ἀρκάδος , ὥς φησιν Ἑλλάνικος . αἱ δὲ Ἀριστάρχειοι δι ' ἑτέρου ρ ἔχουσι τὰς τοιαύτας γραφάς , | ||
τριάκοντα βασιλεὺς σχεδόν ! ! ! ? φεύγετ ' , Ἀριστάρχειοι , ἐπ ' εὐρέα νῶτα θαλάττης Ἑλλάδα , τῆς |
, ἐσχαρίς , τράγημα δοτέον ἔτι , πλακοῦντος ἁπτέον . κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ | ||
' , ἔφη φάναι , Σώκρατες , παρ ' ἐμὲ κατάκεισο , ἵνα καὶ τοῦ σοφοῦ ἁπτόμενός σου ἀπολαύσω , |
ἐκλαλῶ , ἀλλοτριοῦμαι , ἐκπαλαίω , μυθολογῶ , λαλῶ , συρίζω , ἀπατῶ , μωραίνω , κλέπτω , κατασκευάζω , | ||
τ τρέπουσι , τύ λέγοντες ἀντὶ τοῦ σύ . Τὸ συρίζω τυρίσδω λέγουσιν : ἐπὶ δὲ τοῦ δευτέρου καὶ τρίτου |
ἤγουν ἔκνεεν ἔκοπτεν ] εἰς τὸ η συναιρεθὲν οἷον ” κνῆ τυρόν ” ἐν Ἰλιάδι οὐκέτι σὺν τῷ ν ἐξηνέχθη | ||
. . , : μνεία δὲ τοῦ καθ ' Ὅμηρον κνῆ κείσεταί που καὶ ἐν τοῖς εἰς τὴν Ὀδύσσειαν , |
' ὑπήνεγκαν ταχέες πόδες : παρὰ τὸ ἐνέγκω ποδηνεκές . ἐνέγκω οὖν ἐνεκὴς καὶ ἐπενεκὶς καὶ ἐπηνεκὶς , τροπῇ τοῦ | ||
κέκρικας δεῖν γενέσθαι , ὑπόμεινόν με μικρὸν μέχρις ἂν ἀπελθὼν ἐνέγκω μου καὶ αὐτὸς ἐξ ἀγροῦ τὴν γυναῖκα , ὡς |
λέγει πληθυντικὰ Ἰωνικὰ κατὰ τὴν παρατέλευτον , τὸ κεκλέαται νενοέαται εἵαται διὰ διφθόγγου καὶ ἥαται διὰ τοῦ η καὶ ὅσα | ||
ὕπνον ἀωτεῖς ; οὐκ ἀΐεις ὡς Τρῶες ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο εἵαται ἄγχι νεῶν , ὀλίγος δ ' ἔτι χῶρος ἐρύκει |
δεξαμενὰς ἐπαινοῦσι , καὶ δεῦρ ' ἄγ ' ἰὼν νῆα κατάστησον , καὶ τοῖς καταίρουσι τοιαῦτ ' ἐπαγγέλλουσι καὶ τοιαῦτα | ||
, πολύαιν ' Ὀδυσεῦ , μέγα κῦδος Ἀχαιῶν , νῆα κατάστησον , ἵνα νωιτέρην ὄπ ' ἀκούσῃς . οὐ γάρ |
? ? , λογιϲμὸν ὧν μέλλειϲ διοικεῖν [ πραγμάτων ] ϲαυτῶι [ ] δόϲ , ἐν ὀλίγοιϲ δὲ καὶ μὴ | ||
βίον . ϲὺ δὲ δὴ τί ϲύννουϲ κατὰ μόναϲ ⌋ ϲαυτῶι λαλεῖϲ | δοκεῖϲ τε παρέχειν | ἔμφαϲιν λυπουμένου ; |
. εἴποι δ ' ἄν τις ζωμοὺς καρύκην καρυκεύματα , καταχύσματα , ἀβυρτάκην , παροψίδα : ἔστι δὲ καὶ τοῦτο | ||
καὶ τὸ βαῦνος . παίζει δὲ ὡς ἀδδηφάγον αὐτόν . καταχύσματα : ὅτι τῶν νεωνήτων δούλων τὸ παλαιὸν τῶν πρώτως |
τοῦ προσδεχόμενοι αὐτὰ ὥστε πιστεύειν ἐμεγάλυνον : ἤγουν εἰς μέγεθος ᾖρον τὸ ἔγκλημα . ἐπιλέγοντες τεκμήρια : ἤγουν ἐπιβοῶντες ἐκείνῳ | ||
, οἱ στρατιῶται τὰ σκεύη ἐνετίθεντο καὶ τὰς τριήρεις πληρώσαντες ᾖρον τὰς κεραίας : καὶ παρήγγειλαν οἱ στρατηγοὶ τοῖς πλήθεσιν |
Ἀτλαντικὸν ἔθνος , ὃ ἦν δυνατώτατον τῶν τῆς Λιβύης . Ζηνόθεμις δὲ αὐτάς φησιν ὠικηκέναι ἐν Αἰθιοπίαι καὶ διερχομένας ἐπὶ | ||
. Οἱ δ ' ἐμάχοντο συμπλακέντες , καὶ ὁ μὲν Ζηνόθεμις σκύφον ἀράμενος ἀπὸ τῆς τραπέζης κείμενον πρὸ τοῦ Ἀρισταινέτου |
ἀπολύομεν . προσληπτέον τὸ “ ἀφήσομεν ” . . ἠνὶ μεθίεμεν ] “ ἰδού ” ἀττικόν . λείπει “ ἐρεῖς | ||
. ἢν ] ἰδού . καὶ ἐν Πλούτῳ “ ἢν μεθίεμεν ” . καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ “ ἢν ἰδέ τοι |
οἶδεν ! ! ! ! ! ! ! ] ν ἠμέων ἄστατος γὰρ ἀνθρώποις ! ! ! ! ! ! | ||
! ! ! ! ! ] τὰ ἔργα τῆς τέχνης ἠμέων ! ! ! ! ! πίσυγγος ] ? ? |
ἐπέεσσιν . ” Ἦ ῥα περιφραδέως , ἐπὶ δὲ σχεδὸν ᾔνεον ἄμφω . Οὐδ ' ἄρα Μηδείης θυμὸς τράπετ ' | ||
πέληται . Ὣς ἔφατ ' Ἀτρεΐδης , ἐπὶ δ ' ᾔνεον ἄλλοι Ἀχαιοί . Οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι |
. , . τόδε κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν . . Ο . ἂψ | ||
. Π . . . . , . τόδε κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν |
? μὲν τεθνᾶσι ἐγὼ δὲ σὺν τῇ λοιπῇ οἰκίᾳ | ἀποδημῶ καὶ τὸ τῆς ἀνάγκης ἅμα | ἰσχυρὸν προσγέγονεν , | ||
? ? ? ? [ ἐν τιμῇ ] ιζ εἰ ἀποδημῶ ιη εἰ συναλλάξαι συμφέρει μοι ? ? ? ιθ |
„ κύριος τῷ Ἀαρὼν λέγων : οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σέ , ἡνίκα | ||
μὴ πίνετε , τῷ δὲ γνώμην ἀποφαινομένῳ τὸ „ οὐ πίεσθε „ . καὶ γάρ ἐστιν ἀμήχανον τὸ μέθης καὶ |
εἶναι : ἀλλ ' ἀκέουσα κάθησο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ , μή νύ τοι οὐ χραίσμωσιν ὅσοι θεοί | ||
Διομήδης : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : οὐ γὰρ ἐγὼ νεμεσῶ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν |
ὑπερβαλλόντως . ἐξόχως μεθέστηκεν ] μεταβέβληται : μετηλλάγη . μεταβέβληται ἐπόντα ] ὑπερέχοντα ὑπειπούσης ] ἠρέμα εἰπούσης τί . . | ||
ἀνθρώπου ὑπὸ τῶν φαρμάκων : ἐὰν δὲ βιαίως , τὰ ἐπόντα τραύματα , τὸν τρόπον τῆς ἀναιρέσεως . τοῦτον τὸν |
ἐν τῇ θαλάσσῃ τρεφόμενα . Εἰπέμεν : ὥστε εἰπεῖν , αἰολικῶς . οἱ Δωριεῖς εἰώθασι τὴν με συλλαβὴν τιθέναι ἐπὶ | ||
τὸ δὲ τλήσετ ' εἴνεκα * ψιλοῦται * ἰωνικῶς καὶ αἰολικῶς : ἐκεῖνοι γὰρ πάντα ψιλοῦσιν ὡς τὸ Λεύκιππος , |
θυσιάζειν . στρεβλοῦτε ] κατακρίνετε , τιμωρεῖσθε . , - εῖτε , ἐν στρεβλότητι διάγετε . δικάζετε ] κρίνετε . | ||
θυσιάζειν . στρεβλοῦτε ] κατακρίνετε , τιμωρεῖσθε . , - εῖτε , ἐν στρεβλότητι διάγετε . δικάζετε ] κρίνετε . |
τράχηλον ἁλύσιόν τί σοι δότω . ἐπιθυμιάσας τῷ Βορέᾳ λιβανίδιον ὀψάριον οὐδὲν ἔλαβον : ἑψήσω φακῆν . αὑτὸν γὰρ οὐθεὶς | ||
κατ ' ἐνιαυτὸν θηρίον τίκτει . Ἐγὼ δ ' ἰὼν ὀψάριον ὑμῖν ἀγοράσω . Σκεύαζε , παῖ , τοὐψάριον ἡμῖν |
τάδ ' ἐλθὼν μηδ ' ἐπ ' ἄλλοισιν τρέπε . Ὧδ ' ὡς ἔχω στείχοιμ ' ἄν : ἴτ ' | ||
τῶν πτωμάτων . Πολύ γε : ἀλλὰ πῶς λέγεις ; Ὧδ ' , εἶπον , ἐξευρήσω , σοῦ ἀποκρινομένου ζητῶν |
μὲν ἀναιδέες οὔτιν ' ἔτισαν ποινήν , ἐκ δ ' ἐγέλασσαν ἐπὶ φθιμένοις ἐλάφοισιν , θαρσαλέαι δ ' ἀμίαι τάχα | ||
. . . . . . . τοὶ δ ' ἐγέλασσαν . Ἄφαρ δέ οἱ ἤλασεν αἰχμὴ Αἴαντος κνημῖδα πανάργυρον |
ὄντως γὰρ τοιοῦτοι οἱ Λυδοί . καὶ τὸ παρ ' Ἀνακρέοντι “ Λυδοπαθεῖς ” τινὲς ἀντὶ τοῦ ἡδυπαθεῖς . καὶ | ||
ἔπος : ἡ δὲ γυνὴ ἄλλο μὲν οὐδὲν ἐχαλέπηνεν τῷ Ἀνακρέοντι , ἐπεύξατο δὲ τὸν αὐτὸν τοῦτον ὑβριστὴν ἄνθρωπον τοσαῦτα |
? ευατον ! ! ! ! ! ! ? ? δοκεῖϲ [ ] ! [ ! ] ! ! ! | ||
δὲ κλαύϲεται [ . τίνα περιβάλλειν καὶ φιλεῖν οὗτοϲ [ δοκεῖϲ ; οὑμὸϲ ] πατήρ γε ! ! ! [ |
ἀπαιδευτότερος εἶ Φιλωνίδου τοῦ Μελιτέως ; περὶ δὲ τοῦ μεγέθους Φιλύλλιός φησιν ἥτις κάμηλος ἔτεκε τὸν Φιλωνίδην . καὶ Πλάτων | ||
τύπτεται , ὥς φασιν , αὑλητὴς παρ ' ὑμῖν . Φιλύλλιός τε ἢ ὁ ποιήσας τὰς Πόλεις φησίν : ὅ |
θρώισκων μὲν ἄρ ' Ἀμφιάραος ἄκοντι δὲ νίκασεν Μελέαγρος . σκύφιον δὲ λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ' ἐπισχόμενος | ||
ποῦ χρυσότευκτα κἀργυρᾶ σκυφώματα ; Στησίχορος δὲ περὶ Ἡρακλέους : σκύφιον λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ' ἐπισχόμενος , |
, μή πού τις ὑπερφιάλως νεμεσήσῃ : ἀλλὰ σύ γε κλισίην δὲ κιὼν ἕλευ ὄβριμον ἔγχος . Ὣς φάτο , | ||
εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ . αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος , οὔτ ' αὐτὸς κτενέει ἀπό τ ' |
] ἀποθραύσματα τὰ ὑποκάτω τοῦ ἄρτου . τὰ δὲ τοιαῦτα ψώθια καὶ ἀτταράγους ἐκάλουν τινές . ψωλὸν γενέσθαι δεῖ σε | ||
πλησίον Χίου . λέλεκται δὲ ἐπὶ τῶν εὐτέλειαν σημαινόντων . ψώθια : τὰ ὑπερωπτημένα [ τῶν ἄρτων ] ἀποθραύσματα τὰ |
μελιτοῦτταν , ἐπιχύτους , πτισάνην , πλακοῦντας , δενδαλίδας , ταγηνίας . γενναῖος ἴσθ ' , ὦ οὗτος , ὀλίγον | ||
μελιτοῦτταν , ἐπιχύτους , πτισάνην , πλακοῦντας , δενδαλίδας , ταγηνίας . Πάμφιλος δὲ τὸν ΑΤΤΑΝΙΤΗΝ καλούμενον ἐπίχυτόν φησι καλεῖσθαι |
ἀλλὰ ποδάρκη καὶ ποδώκη . . , πτολίπορθος Ἀχιλλεύς . πτ . Ἀχ . Θ Ο Φ Ω . Θ | ||
καὶ τὸ ἔτυπτον ὁ παρατατικὸς ἐπειδὴ ἀμφότεροι [ εἰς ] πτ ἐν ταῖς τελευταίαις συλλαβαῖς ἔχουσι , διὰ τοῦτο συγγενεῖς |
Ἀργεϊφόντης ἀνθρώποισιν ὄρινε , μελιγλώσσοιο κελεύσας φθόγγον ἀπὸ στήθεσφιν ἀοιδῆς γηρύσασθαι . Ἀλλ ' οὐ πάγχυ βροτοῖσι σαοφροσύνης ἀλεγίζειν ἵμερος | ||
ἐτύμοισιν ὁμοῖα , ἴδμεν δ ' εὖτ ' ἐθέλωμεν ἀληθέα γηρύσασθαι . ” ὣς ἔφασαν κοῦραι μεγάλου Διὸς ἀρτιέπειαι , |
λέξεων οὐκέτι . καὶ πάλιν τὰ διὰ τοῦ θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ θέλει συντίθεσθαι πλὴν τῶν προθέσεων | ||
κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων , |
τροφὰϲ δὲ μὴ εὐθὺϲ ἐπὶ λουτροῖϲ διδόναι , ἀλλ ' ἡϲυχάζειν πρότερον ἐπιτρέπειν , ἤ τι τῶν ϲυνήθων πράττειν . | ||
, διαιτᾶϲθαι δὲ ἀκριβέϲτερον . ἐπιμενούϲηϲ δὲ τῆϲ διαθέϲεωϲ , ἡϲυχάζειν καὶ ἐπιχρίειν τὰ βλέφαρα τοῖϲ διὰ κρόκου ἢ διαρρόδων |
' ἀγέρωχοι . Σὴν δὲ μελικρήτοιο μετὰ γλυκεροῖο μιγέντα ὄρνυε πινέμεναι νύμφην , ἵνα νήπιον υἷα μαστοῖσιν μεθύοντα παρ ' | ||
κνήστι χαλκείῃ , ἐπὶ δ ' ἄλφιτα λευκὰ πάλυνε , πινέμεναι δ ' ἐκέλευσεν , ἐπεί ῥ ' ὥπλισσε κυκειῶ |
τοῦ νοῦ κενόν . Εἶπον μὲν οὖν καὶ πρόσθεν , ἐννέπω δὲ νῦν , τὰς παῖδας ὡς τάχιστα δεῦρ ' | ||
αν . . . Παῖδες , ἄφωνος ἐοῖσα τότ ' ἐννέπω , αἴ τις ἔρηται , φωνὰν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ |
, ψυκτηρίδιον δὲ δύ ' ὀβολούς , Φιλιππίδου λεπτότερον . Ἡρακλέων δὲ ὁ Ἐφέσιος ὃν ἡμεῖς , φησί , ψυγέα | ||
Ἕλληνες λέγουσι Ἐρύθειαν νῆσον , τὴν πρὸς Γηδείροισι τοῖσι ἔξω Ἡρακλέων στηλέων ἐπὶ τῷ Ὠκεανῷ : τὸν δὲ Ὠκεανὸν λόγῳ |
καὶ ἄλλος ἀνὴρ ἐρρίγῃσιν ἀρείονα φῶτα μετελθεῖν . ” Ἴσκεν ἀπηλεγέως : ὁ δ ' ἀπὸ θρόνου ὤρνυτ ' Ἰήσων | ||
, ἡνίκα με ἴδῃς σὺν ταῖς Νηρεΐσιν ὑπαντήσασάν σοι . ἀπηλεγέως : ἀναμφιλέκτως . ἀίδηλος ἐδύσατο : ἀφανὴς γενομένη κατέδυ |
⌈ εἰ παιδαρίοις ἀκολουθεῖν ⌉ | ⌈ δεῖ σφαῖραν καὶ στλεγγίδ ' ἔχοντα ⌉ | ⌈ ⌉ λέγει δ ' | ||
ὡς Ἀριστοφάνης Γήρᾳ εἰ παιδαρίοις ἀκολουθεῖν † δεις φέρων καὶ στλεγγίδ ' ἔχοντα . καὶ Δαιταλεῦσιν οὐδ ' ἔστιν αὐτῇ |
Ἐπίχαρμος δὲ κατ ' ἐξοχὴν ὡς ἡμεῖς : καπυρὰ τρώγων κάρυ ' , ἀμυγδάλας . Φιλύλλιος : ᾠά , κάρυ | ||
Θετταλὸν λέγεις κομιδῇ τὸν ἄνδρα . Νήττας , σχαδόνας , κάρυ ' ἐντραγεῖν , ᾤ ' , ἐγκρίδας , ῥαφανῖδας |
ἐμαυτοῦ διαιτήμασι καὶ τῷ τοῦ βίου σχήματι , γνώμῃ ἔτι ἁμαρτάνω , τοῦ μὲν ἔχειν αἰτίαν , ὡς ἀδικῶ δημοσίᾳ | ||
, κόψω Βουπάλωι τὸν ὀφθαλμόν . ἀμφιδέξιος γάρ εἰμι κοὐκ ἁμαρτάνω κόπτων . Μητροτίμωι δηὖτέ με χρὴ τῶι σκότωι δικάζεσθαι |
αἰτία . ταῦτα δέ φησι παραθαρσύνων αὐτούς . Αἰσονίδη , τύνη δέ : ἐπειδή , φησίν , ἅπαξ ἐφύγομεν τὰς | ||
περ κεῖσθαι , ἐπεὶ δὴ πρῶτα θεῶν ἰότητι δαμάσθη : τύνη δ ' Ἡφαίστοιο πάρα κλυτὰ τεύχεα δέξο καλὰ μάλ |
, ὁ τὴν τῶν δωρεῶν ἐπάλ - ληλον φορὰν ἀπαύστως συνείρων , ὁ τὰς χάριτας ἐχομένας ἀλλήλων ἀνακυκλῶν δυνάμεσιν ἑνωτικαῖς | ||
ὥστε γέλωτα ὀφλισκάνειν διὰ τοῦτο ἐν ταῖς συνουσίαις , οὐ συνείρων ἀλλὰ βατταρίζων καὶ ταραττόμενος , καὶ μάλιστα ὁπόταν οὕτως |
ἀντίπαλον θανάτου . πάντα δ ' ὅσα σπλάγχνοισιν ἐνίσταται ἄλγεα παύω , βῆχά τε καὶ πνιγμόν , λύγγα τε καὶ | ||
βλέπειν . Λῆρος . λήθω λήσω , λῆρος : ὡς παύω παύσω , παῦρος . ἢ ἀπὸ τοῦ ῥέειν καὶ |
κελάδοντι μάχοντο Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν , Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα . ὠκυρόῳ κελάδοντι : ἡ διπλῆ ὅτι ἰδίως τὰ ἐπίθετα προτάξας | ||
δοκεῖ λέγων “ ἡβῷμ ' ὡς ὅτ ' ἐπ ' ὠκυρόῳ ” καὶ πάλιν “ εἴθ ' ὣς ἡβῴοιμι βίη |
ἡ γὰρ φιλύρα χλωρόν . χλωρὸς δὲ καὶ οὗτος . Εὐφρόνιος κοῦφον , ὡς ἂν διθυραμβοποιὸν εὐτελῆ , καὶ κοῦφα | ||
οὕτω κληθέντα . Γ πανθοινίαν δὲ ἔλεγον , ὥς φησιν Εὐφρόνιος , ὁπότε εἰς κοινὸν ⌈ κατατιθέντες [ καταθέντες Γ |
: ἀπὸ τοῦ ἀλοῶ , τὸ συντρίβω , ἀλοιῶ ὡς ποῶ ποιῶ ἀλοιήσω ἠλοίησα , ὅθεν καὶ πατραλοίας . . | ||
, ὀκνῶ δὲ δεῖξαι : πατέρα γὰρ τοῦ παιδίου αὐτὸν ποῶ σχεδόν τι τοῦτον προσφέρων μεθ ' οὗ συνεξέκειτο . |
, ῥύεται δὲ κάρη θαλερῶν αἰζηῶν . Μηριόνης δ ' Ὀδυσῆϊ δίδου βιὸν ἠδὲ φαρέτρην καὶ ξίφος , ἀμφὶ δέ | ||
, ὀΐομαι , οὐδέ με πείσεις , εἰπὼν ἀμφ ' Ὀδυσῆϊ . τί σε χρὴ τοῖον ἐόντα μαψιδίως ψεύδεσθαι ; |
προσέφερεν , ἐξάγων τε αὐτὰς πάνυ ἕωθεν καὶ ἀπάγων τὸ δειλινόν . Δὶς ἡγεῖτο ἐπὶ ποτόν : ἀνεζήτει τὰ εὐνομώτατα | ||
προκαλοῖτο , ὑφορώμενοι τὸν καιρὸν τοῦτον , ὥσπερ καὶ τὸν δειλινόν . τὰ δὲ μέσα τῆς νυκτὸς χειμῶνι ἐξείκασται : |
ὡς δὲ ἐγένετο κατά τινα ἔπαυλιν , ἀκούσας γραὸς παιδὶ κλαίοντι ἀπειλουμένης , ἐὰν μὴ παύσηται , βαλεῖν αὐτὸν τῷ | ||
καὶ τὸν Ἄδωνιν ἔτι πλέον ἢ Ὑμέναιον . αἱ Χάριτες κλαίοντι τὸν υἱέα τῶ Κινύραο , ὤλετο καλὸς Ἄδωνις ἐν |
† , οὐχ † ἱστοριογράφον † λέγουσιν οἱ Ἀττικοί . καθεδοῦμαι : τὸ καθεδοῦμαι καὶ καθεδῇ καὶ καθεδεῖται Ἑλληνικά , | ||
παρὰ τοῦ πνεύματος δύναμιν τοῦ λόγου λαβών , ἐγὼ δὲ καθεδοῦμαι δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων . Ἀπῄειν ἐπὶ τὴν |
καὶ διὰ τοῦ ι γράφεται : γραφεῖον : πρεσβεῖον : χαλκεῖον , τόπος , καὶ ἑορτή : βαλανεῖον : λοφεῖον | ||
ὑπὸ θατέρου διεφθαρμένης , ἀπὸ τύχης εἰσελθόντα τὸν Πυθαγόρειον εἰς χαλκεῖον , ἐπεὶ δείξας ἠκονημένην μάχαιραν ὁ νομίζων ἀδικεῖσθαι τῷ |
ἴσως αἰσχρόν τι πεποίηκεν . πῖθ ' ] χ . πῖθ ' ἐλλέβορον : ⌈ ἐπισημειοῦται τὴν λέξιν κἀνταῦθα ⌈ | ||
λυγίσαντος ὑπὸ ῥώμης . οἷον μυκτὴρ μυκᾶται καὶ σφόνδυλος ἀχεῖ πῖθ ' ἑλλέβορον . πτήσσει Φρύνιχος ὥς τις ἀλέκτωρ τάχα |
. εἴ τις δικαστὴς ἢ διαιτητὴς θεῶν . ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν . ε [ κοδι ] ' οἰκῶν πλησίον | ||
λέγουσιν , καὶ παράστα . Μένανδρος Παιδίῳ : ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν , Δὶς ἐξαπατῶντι : ἐμοὶ πάραστα : τὴν |
ν . . . ἀσυλλογιστ ? ? [ εἰ δὴ μολ [ βάψας ? [ λαβὼν ? ? [ [ | ||
? δ ' ὕμνον ? ? ἀμφὶ ? τὸν δόντα μολ - πάσειν ? ? [ ! ] ολω ? |
; παιδίον Κράτεια . [ τίς ] καλεῖ με ; πάππα ⌊ χαῖρε πολλὰ φίλτατε [ ] ⌊ ἔχω ⌋ | ||
τάλαινα ? τῆς ἐμῆς ἐγὼ τύχης : ὡς οἰκτρά , πάππα φίλτατε , πεπόνθαμεν . τέθνηκε . ὑφ ' οὗ |
ἐν ὠκυπόροισιν ἔβαινον Ἀργεῖοι Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες , ἀστράπτων ἐπιδέξι ' , ἐναίσιμα σήματα φαίνων . τούτῳ δὲ | ||
Ζεὺς ἀντὶ τοῦ μητιέτης . ἐν δὲ μετοχαῖς πτῶσις : ἀστράπτων ἐπιδέξι ' , ἐναίσιμα σήματα φαίνων ἀντὶ τοῦ ἀστράπτοντα |
, ὡς Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : „ ἐπὶ ταυτησὶ κατακνησθείην ἐν μυττωτῷ μετὰ τυροῦ „ . παραιτητέον δὲ τοὺς μεταγράφοντας τὸ | ||
θύννος οὐ κακὸν βρῶμα , ἀλλὰ πᾶσιν ἰχθύεσσιν ἐμπρεπὴς ἐν μυττωτῷ . βοῦς δὲ πιανθείς , δοκέω μέν , καὶ |
γὰρ Ἀττικοὶ χωρὶς τοῦ ο λέγουσιν ἐλούμην , ἐλοῦτο , λοῦμαι , λοῦσαι , λοῦσθαι , ἐλούμεθα , λοῦνται . | ||
ο ἀφαίρει καὶ λέγε λοῦσθαι , ἐλούμην , ἐλοῦτο , λοῦμαι , λοῦται , λούμεθα , λοῦνται : οὕτω γὰρ |
. Θ . οἵ τινες οἵδε ἀνδρῶν εὐχετόωνται ἱκανέμεν ἡμέτερον δῶ ; * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι τὸ εὐχετόωνται | ||
σπαθίδα , γεύσασθαι μύρου φέρ ' ἴδω , τί σοι δῶ τῶν μύρων ; ψάγδαν φιλεῖς ; οὐδ ' ἐστὶν |
χρύσειον ἄλεισον σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπ ' αἰθομένοις ἱεροῖσι . σφῶϊ μὲν ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα , νῶϊ δ ' | ||
ἑνικαὶ ἀντωνυμίαι : δυϊκαὶ δέ εἰσιν αὗται : νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε : σημαίνουσι δὲ αὗται ἡ μὲν νῶϊ |
καὶ ὁ Ἰκάριος οἶνος , ὡς Ἄμφος : ἐν Θουρίοις τοὔλαιον , ἐν Γέλᾳ φακοί , Ἰκάριος οἶνος , ἰσχάδες | ||
καλὰς ποῶ . ἔπειθ ' ἕωθεν περιάγεις τὴν λήκυθον καταμανθάνων τοὔλαιον , ὥστε περιφέρειν ὡρολόγιον δόξεις τι , οὐχὶ λήκυθον |
γὰρ νῦν κελέβειον ἀντὶ ἀγγείου τινὸς τέθεικε , προειπὼν ποτήρια δέπαστρα . Θεόκριτος δ ' ὁ Συρακόσιος ἐν ταῖς Φαρμακευτρίαις | ||
οἱ προφερέστερον ἦεν . ἀλλαχοῦ δέ φησιν : καὶ χρύσεια δέπαστρα καὶ ἀσκηθέος κελέβειον ἔμπλειον μέλιτος , τό ῥά οἱ |
ὑπὸ τούτων τῶν τριχῶν εἱλκόμην , κονδύλους ἔλαβον . ” Ἐπικράτης : Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ ῥηθέντων | ||
ἐν τῷ περὶ τῆς πρεσβείας . ἕτερος δ ' ἐστὶν Ἐπικράτης οὗ μνημονεύει Λυκοῦργος ἐν τῷ περὶ διοικήσεως , λέγων |
. τὸ παίξωμεν οἱ Ἀττικοὶ παίσωμεν ἔλεγον , καὶ τὸ παίσωμεν πάλιν παίξωμεν . καὶ [ . . Ψ , | ||
εἰς τὰς γυναῖκας κατάδηλος ἐγενόμην . τὸ παίξωμεν οἱ Ἀττικοὶ παίσωμεν ἔλεγον , καὶ τὸ παίσωμεν πάλιν παίξωμεν . καὶ |
ἀλλ ' ἐὰν μή σε θλάσω , γενοίμην ἀντὶ τοῦ Κομάτα Μελάνθιος καὶ κολασθείην ὥσπερ ἐκεῖνος ὑπὸ Εὐμαίου καὶ Φιλοιτίου | ||
θαύματος . ταὶ Μοῖσαί με φιλεῦντι : ἀρχὴ τῆς ᾠδῆς Κομάτα . φησὶ δὲ αὐτὸν μᾶλλον ὑπὸ τῶν Μουσῶν φιλεῖσθαι |
τῆς ἁρπαγῆς αἰτέειν . Τοὺς δὲ προϊσχομένων ταῦτα προφέρειν σφι Μηδείης τὴν ἁρπαγήν , ὡς οὐ δόντες αὐτοὶ δίκας οὐδὲ | ||
, σηπόμενον δὲ μύδῳ ἐκρήγνυται ἔρφος . Ἢν δὲ τὸ Μηδείης Κολχηίδος ἐχθόμενον πῦρ , κεῖνό τις ἐνδέξηται ἐφήμερον , |
δῆτ ' ἀνὴρ γέρων διακονήσει ; οὐ δῆθ ' : ὁδοιποροῦντα γὰρ τὰ πάντ ' ἐγὼ ποιήσω . τί δῆτα | ||
τὸ ἀναδιδόμενον εἰς τὴν ψυχήν ἐστιν ὠφέλιμον . Σπάνιόν ἐστιν ὁδοιποροῦντα συνεχῶς μὴ προσκόψαι , καὶ πράττοντά τι ἐντρεχῶς μὴ |
Διόνυσον ἑῷ νεογιλὸν ὑπ ' ἄντρῳ Ἰνώης ἔθρεψε δεδεγμένος ἐκ χηλοῖο , σὺν Δρυάσιν δ ' ἀτίτηλε μελισσοκόμοισί τε Νύμφαις | ||
ὅτε μὴ Διὶ πατρί . τό ῥα τότ ' ἐκ χηλοῖο λαβὼν ἐκάθηρε θεείῳ πρῶτον , ἔπειτα δ ' ἔνιψ |
ἔγχεε ἐπὶ ἡμέρας γʹ ἢ καὶ πλείους , ἕως ἂν ὑγιάνῃ . ἐὰν δὲ δι ' ἐπιφορὰν παρισθμίων ἢ τῶν | ||
, ταὐτὰ δηλῶν τῷ ἵνα : πάλιν γὰρ τὸ ἵνα ὑγιάνῃ ἐν ἴσῳ ἐστὶ τῷ ὅπως ὑγιάνῃ , ἵν ' |
ἥδε μοι θέλει . φεῦ φεῦ , τόδ ' αὖ νεοχμὸν ἐκδοχαῖς ἐπεισφρεῖ θεὸς κακόν : † ἐμοὶ [ μὲν | ||
' , ὦ παῖ . Τί δ ' ἔστιν οὕτω νεοχμὸν ἐξαίφνης , ὅτου τοσήνδ ' ἰυγὴν καὶ στόνον σαυτοῦ |
τοὺς δὲ ἴδε Σθένελος Καπανήϊος ἀγλαὸς υἱός , αἶψα δὲ Τυδεΐδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ | ||
ἐγώ : ποτὶ δ ' αὖ καὶ ἐγείρομεν ἄλλους ἠμὲν Τυδεΐδην δουρὶ κλυτὸν ἠδ ' Ὀδυσῆα ἠδ ' Αἴαντα ταχὺν |
εθ ? ' ὕδωρ [ ] πλαζομέναις ἵνα λύσσαν ἀχύνετον ἧκα βαλοῦσα . [ ] ! ! [ ] [ | ||
ὤφειλεν εἶναι ἤνεγξα , οἱ δὲ λοιποί , ἔθηκα ἔδωκα ἧκα , ἐπεὶ πάντῃ τὸ στοιχεῖον ἀπέβαλον , οὐκ ἐκλίθησαν |
ταῖσι παλαίστραις Αἰγιναῖαι κατεβέβληντο δρυπεπεῖς βώλοις τε κομῶσαι . μὴ ξυντυχίᾳ βαρυνόμενοι ἀνανεοῦσθαι ἀναπηρίαν οἱ δ ' αὖθ ' ἡμεῖς | ||
ὡς εἶδον τὰς Ἀττικὰς ναῦς παραπλεούσας ἅμα τοῦ ἔργου τῇ ξυντυχίᾳ , προσένευσαν , ἡγησάμενοι ἐν τῷ αὐτίκα φόβῳ κρεῖσσον |
μοι σκόλιόν τι λαβὼν Ἀλκαίου κἈνακρέοντος . καὶ δελφακίων ἁπαλῶν κωλαῖ καὶ χναυμάτια πτερόεντα ἐθέλω βάψας πρὸς ναυτοδίκας ξένον ἐξαίφνης | ||
οἴμοι δὲ κωλῆς : 〚 Τοῦ κώληκος λεγομένου . 〛 κωλαῖ τὰ ἐμπρόσθια μέρη τῶν ἱερείων . ἔστι δὲ ἱερὸς |
ἄγχομαι , [ φλυαρῶ , περιβάλλομαι , ] κατατυγχάνω , προσλαλῶ , συνεπερείδομαι , συλλαλῶ , κατατυγχάνω , καταμέμφομαι , | ||
ἔρχομαι , προσέρχομαι δὲ Ἀπολλωνίῳ , πρὸς Τρύφωνα λαλῶ καὶ προσλαλῶ Τρύφωνι , καὶ ἔστι μέν που καταφέρω οἶνον , |
διὰ τὸ ἐλαύνεσθαι αὐτὸν διὰ βοῆς καὶ λέγεσθαι . Χάριτες διθυράμβῳ : οὕτως ἀκουστέον : αἱ τοῦ Διονύσου διθυράμβων ἐν | ||
, ἐπειδὴ καὶ δέκα φυλαί . διαγωνίζονται δ ' ἀλλήλοις διθυράμβῳ , φυλάττοντος τοῦ χορηγοῦντος ἑκάστῳ χορῷ τὰ ἐπιτήδεια . |
κάλυπτε . . ἀντὶ τοῦ καλύπτου τὸ σκιάδειον . . πηνίκ ' ἄττ ' ἀπώλετο : 〚 Ὅτι 〛 οὐκ | ||
τε μύρτα . ὡστ ' οὐκ ἔτ ' οὐδεὶς οἶδε πηνίκ ' ἐστὶ τοὐνιαυτοῦ . μέγιστον ἀγαθόν , εἴπερ δι |
] Καὶ ἐὰν νέον ὂν ? [ δόξηι - ] ἀμβλίσκειν ? [ ἀμβλίσκουσιν - ] ; Τὸ νέον ἀντὶ | ||
. Ἐκτρῶσαι : τοῦτο φεῦγε , λέγε δὲ ἐξαμβλῶσαι καὶ ἀμβλίσκειν . Δυσὶ μὴ λέγε , ἀλλὰ δυοῖν . Δυεῖν |